Αναρχοκαπιταλισμός: Η νέα φεουδαρχία των αγορών

Αναρχοκαπιταλισμός: Η νέα φεουδαρχία των αγορών 

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com) 

Και αν σας έλεγα ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ο ακροδεξιός διώκτης των άκρων, είναι και αναρχικός;

Ότι ο αυτοανακηρυσσόμενος «Κεϋνσιανός» Γιάννης Στουρνάρας υπηρετεί ένα ασύμβατο μίγμα οικονομικού αναρχισμού και δημοσιονομικής πειθαρχίας;

Και όμως.

Οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ελλάδα που ξεκίνησαν να εφαρμόζονται στις χώρες της Λατινικής Αμερικής μέσω πραξικοπημάτων έναντι δημοκρατικά εκλεγμένων αριστερών κυβερνήσεων μετά τη δεκαετία τη 1950 έχουν στο θεωρητικό τους πυρήνα την αναρχία.

Όχι την αναρχία που μπορείτε να φανταστείτε βασισμένη στον κοινωνικό αναρχισμό. Την αναρχία των αγορών, την ασυδοσία δηλαδή του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο μεγάλος θεωρητικός του αναρχοκαπιταλισμού, γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται, ο Milton Friedman, ο ιδρυτής της σχολής του Chicago, ξεκίνησε αυτή τη μεγάλη θεωρητική του σταυροφορία με οικονομική στήριξη από τον πιο ισχυρό λομπίστα της αγοράς ακινήτων της εποχής, τον Herbert Nelson (εδώ), ο οποίος έπρεπε σε ένα πολιτικό περιβάλλον που κάποιοι παρουσίαζαν ως Κεϋνσιανικό Λεβιάθαν με κεντρικό παρεμβατισμό και ελέγχους να απελευθερώσει την τιμή των ενοικίων για τους πελάτες του.

H αφετηρία των Friedman και  Stigler ήταν ιδανική καθώς το Πανεπιστήμιο του Σικάγο είχε ιδρυθεί από τον απόλυτο μεγιστάνα της εποχής, τον John D. Rockefeller, με τη δυναστεία του οποίου ο Friedman, όπως ήταν φυσικό ανέπτυξε σχέσεις.

Ήδη από το 1946 ο Friedman λειτούργησε ως προπαγανδιστής των λόμπυ, κάτι που αποκάλυψε η ξεχασμένη πλέον ακροαματική διαδικασία που έγινε το 1950 από την επιτροπή Buchanan που πήρε το όνομα της από το Δημοκρατικό μέλος της Βουλής των αντιπροσώπων, Frank Buchanan για τη διερεύνηση παράνομων δραστηριοτήτων των λόμπι.

Το 1947, οι Friedman και Stigler θα συμμετέχουν στη δημιουργία της φιλελεύθερης δεξαμενής σκέψης που ονομάστηκε «Λέσχη του Mont Pelerin» (εδώ), με σημαντικότερες προσωπικότητες της να είναι οι Friedrich Von Hayek, Ludwig von Misses, και Karl Popper(«μέντορα» του διεθνή κερδοσκόπου George Soros), μιας λέσχης που υποτιθέμενα δεν είχε καμία προπαγανδιστική φιλοδοξία.

Ο Friedman συνέχισε ακάθεκτος την προπαγανδιστική του δράση και αποτέλεσε πρόσωπο τεράστιας επιρροής για την αμερικανική εξωτερική πολιτική και τις ατζέντες της.  

Από τη δεκαετία του 1950 και έπειτα, ένα μείγμα επισήμων και ανεπισήμων παραγόντων της Αμερικής θα κάνουν μπουρδέλο τη Λατινική Αμερική προκειμένω να διατηρηθούν και να ενισχυθούν τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή που ένιωθαν να απειλούνται από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις που προέβαιναν σε κρατικοποιήσεις και απαλλοτριώσεις. Ο ίδιος ο Friedman θα σπεύσει ως οικονομικός σύμβουλος του αιμοσταγούς δικτάτορα Pinochet για να εφαρμόσει τις θεωρίες του πάνω στα πτώματα Χιλιανών, μια θεωρία που δεν ήταν τίποτα άλλο από το ακαδημαϊκό άλλοθι των μεγάλων αμερικανικών οικονομικών συμφερόντων (το απόλυτο βιβλίο αναφοράς για αυτήν την περίοδο είναι το Δόγμα του Σοκ της Καναδής Naomi Klein).

Για να καταλάβουμε αυτό το πλέγμα επίσημης και ανεπίσημης Αμερικής θα πρέπει να καταλάβουμε το μηχανισμό της περιστρεφόμενης πόρτας ανάμεσα στην πολιτική , την εταιρική, την ακαδημαϊκή Αμερική και την Αμερική των μυστικών υπηρεσιών.

Ήδη αναφέραμε τη σχέση Friedman, Rockfeller και άλλων μεγάλων εταιρικών λόμπυ.

To 1954 ο δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος της Γουατεμάλα Jacobo Arbenz Guzmán θα ανατραπεί μέσω πραξικοπήματος με τη συνδρομή της CIA και με τις ευλογίες του τότε προέδρου των ΗΠΑ Eisenhower για την «αποτροπή του κουμουνιστικού κινδύνου».

Στην πραγματικότητα, ο πραγματικός κίνδυνος ήταν να χάσει η εταιρεία United Fruit Company (αργότερα Chiquita) μέρος του πολύ μεγάλου ποσοστού καλλιεργήσιμης Γαίας στη Γουετεμάλα που είχε αγοράσει έναντι πινακίου φακής από προηγούμενα δουλικά καθεστώτα της Γουατεμάλας για να καλλιεργεί μπανάνες.

Γενικός γραμματέας των ΗΠΑ τότε ήταν ο John Foster Dulles ενώ διευθυντής της CIA ήταν ο αδερφός του Allan Dulles, συνεταίροι και οι δυό τους στην νομική εταιρία Sullivan & Cromwell, σημαντικότατος πελάτης της οποίας ήταν η United Fruits Company, ενώ ο λομπίστας της United Fruits ήταν και σύζυγος της προσωπικής γραμματέα του προέδρου Eisenhower.

Στην περίπτωση της Χιλής και την πραξικοπηματική δολοφονία του δημοκρατικού εκλεγμένου προέδρου Allende, με άλλοθι πάλι την αποτροπή του κουμουνιστικού κινδύνου ήταν τα συμφέροντα του τηλεπικοινωνιακού κολοσσού ΙΤΤ. Πάλι με τη συνδρομή της CIA. Πρόεδρος της ITT εκείνη την περίοδο είναι ο John McCone, πρώην διευθυντής της CIA ο οποίος συνέχιζε και μετά την ανάληψη της προεδρίας της ITT σύμβουλος και της CIA ενώ σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ είναι ο Henry Kissinger, «άνθρωπος των Rockefeller» και κομβικό πρόσωπο για τις εξελίξεις που ζήσαμε στην Ελλάδα με τη χούντα των συνταγματαρχών και τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Αφού λοιπόν εγκαθίσταται ο αιμοσταγής Pinochet και η βασιλεία του τρόμου του, είναι ιδανική ευκαιρία για το Friedman, επίσης άνθρωπο του ευρύτερου περιβάλλον Rockefeller  και προπαγανδιστή και άλλων μεγάλων συμφερόντων, να κάνει την Χιλή δοκιμαστικό σωλήνα.

Η οικονομική θεωρία του Friedman την οποία και ονομάζουμε ειρωνικά ως αναρχοκαπιταλισμό  είναι απλή: Καμία κρατική παρέμβαση. Οι αγορές κινούνται από «ουράνιους νόμους» και αργά ή γρήγορα θα καταλήξουν όχι μόνο σε ισορροπία αλλά και σε αρμονία!  Μοιάζει δηλαδή με κάποιον που προσποιείται  ότι είναι πασιφιστής όταν για να επιβάλει τον πασιφισμό του κουβαλά ένα ολόκληρο οπλοστάσιο το οποίο και χρησιμοποιεί σε κάθε ευκαιρία και με κάθε πρόφαση. 

Φυσικά οι αγορές είναι κυρίως ένα πλέγμα μεγάλων συμφερόντων μερικών χιλιάδων ανθρώπων ανά τον κόσμο. Δεν είναι κάτι το απρόσωπο όπως παρουσιάζεται ή κάποιος θεϊκός μηχανισμός που η ανθρωπότητα είχε την τύχη να ανακαλύψει.

Αυτό που φαίνεται να είναι αναρχοκαπιταλισμός δεν είναι παρά μια νέα «άυλη» νεοφεουδαρχία που καταλύει κεκτημένα δικαιώματα για να επιτρέψει κάθε είδους ασυδοσία των «αγορών» των λίγων έναντι των κοινωνιών των πολλών.

Και σαν να μη φτάνει μόνο αυτό: χρησιμοποιεί τις σκληρότερες παρεμβάσεις για να υποστηρίξει το ιδανικό των μη παρεμβάσεων: Πότε τους μηχανισμούς του κράτους (ενίοτε και τους στρατούς του), πότε την πίεση των αγορών, πότε τους οίκους αξιολόγησης, πότε την μέγγενη των ιερεξεταστών του ΔΝΤ και τώρα τους μηχανισμούς και της ΕΕ για να καταλύσουν τα κράτη και τα ενθυλακωμένα σε αυτά ατομικά και εργασιακά δικαιώματα που αποτελούν το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ασυδοσία των διεθνών ολιγαρχών.

Καθώς «οι αγορές», «οι τράπεζες», «οι επενδυτές», «οι οίκοι αξιολόγησης» αποτελούν συνήθως διαφορετικές εκφάνσεις της ίδιας οντότητας, η επιβολή τους στις κοινωνίες μέσω νεοφιλελεύθερων δογμάτων και οικονομικών αδιεξόδων και εκβιασμών καταλύει την πολιτική. Την καταπίνει ή την αφομοιώνει.

Να σημειωθεί ότι ο αναρχοκαπιταλισμός μοιάζει με τον αναρχοκουμουνισμό μόνο στην όποια εξωτερική ομοιότητα των περιγραφών τους. Γιατί το περιεχόμενο τους είναι όχι μόνο διαφορετικό αλλά συγκρουσιακά αντίθετο:  Όπως περιέγραφε ο ίδιος ο Friedman «η (μοναδική) κοινωνική ευθύνη των εταιριών είναι αυξάνουν τα κέρδη τους».

Τελεία και παύλα. Παρότι χώροι του αντικουμουνισμού είχαν πολύ αργά αντανακλαστικά απέναντι στην επέλαση του αναρχοκαπιταλισμού καθώς αυτός απειλούσε τον προνομιακό αντίπαλό τους, την κρατική εξουσία, ο αναρχοκαπιταλισμός αποτελεί απειλή για όλους.

Γιατί ενώ ο αναρχοκουμουνισμός έχει κοινωνικό περιεχόμενο, ο αναρχοκαπιταλισμός έχει ξεκάθαρα αντικοινωνικό περιεχόμενο και η ευθύνη του είναι μόνο προς το μεγάλο κεφάλαιο.

Όπως δήλωνε ο Friedman: «Δεν έχει καμιά θέση η κυβέρνηση να απαγορεύει καταναλωτές από το να αγοράζουν προϊόντα τα αποτελέσματα των οποίων θα είναι επιζήμια στους ίδιους»

Κατά συνέπεια φανταζόμαστε ότι αυτή η δήλωση είναι το επόμενο βήμα της δήλωσης «Δεν έχει καμιά θέση η κυβέρνηση να απαγορεύει στις εταιρίες να παράγουν προϊόντα τα αποτελέσματα των οποίων θα είναι επιζήμια στους καταναλωτές»

Ο αναρχοκαπιταλισμός αυτός λοιπόν πρεσβεύει μια τέλεια κοινωνική ζούγκλα χωρίς νόμους, κανόνες, ελέγχους, δικαιώματα όπου νόμος είναι το δίκιο του ισχυρού. Πλήρης απορρύθμιση της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

Αφού ο αναρχοκαπιταλισμός ρίζωσε στην Αγγλία ελέω Thatcher και στις ΗΠΑ ελέω Reagan, κέρδισε έδαφος παντού τόσο γρήγορα όπου σύντομα το σύνολο των δυτικών πολιτικών ελίτ άρχισε να τον προβάλει σαν τη μόνη λύση, την τελική λύση, το τέλος της ιστορίας όπως το περιέγραφε και o Francis Fukuyama όταν στην ουσία είναι το μοναδικό αδιέξοδο και ένας αταβισμός που δεν μας γυρνάει δεκάδες αλλά εκατοντάδες χρόνια πίσω.

Ειδικά στην Ελλάδα, ο νεοφιλελευθερισμός συνδυάστηκε με μια άλλη αρχή, αυτή της δρακόντειας δημοσιονομικής πειθαρχίας (λιτότητα τη λέγαν όταν ακόμη λέγαν κάποια πράγματα με το όνομα τους). Αυτός ο συνδυασμός της ασυδοσίας για τους λίγους και της μέχρι θανάτου λιτότητας για τους πολλούς, της αλητείας με την μπότα, όπως ήδη το βιώσαμε, επιφέρει πολύ ταχύτερη μαζική εξαθλίωση και παραγωγική εξασθένιση από ότι θα μπορούσε να επιβάλει η εφαρμογή του ενός από τα δύο μόνο δόγματα. Είναι ένας διπλός θάνατος.

Φυσικά, οι ελληνικές ελίτ , όχι μόνο συνθηκολόγησαν αλλά παρέδωσαν και όλα τα όπλα που είχε η Ελλάδα απέναντι σε αυτή τη διπλή εισβολή. Αφού ήδη είχαν επί δεκαετίες καταστρέψει κάθε υγιές κύτταρό της, πνευματικά και επιχειρηματικά. 

Και τώρα που είναι προφανές ακόμη στους αμετανόητα ηλιθίους ότι αυτή η πολιτική δεν βγαίνει, αποφάσισε η Ελληνική πολιτική ελίτ μονομερώς ότι το μνημόνιο τελειώνει και ότι πρέπει να σχεδιάσουμε τι θα κάνουμε στην μετά μνημονίου εποχή. Αν δεν υπάρξει συναίνεση από τις διεθνείς ελίτ για γεωπολιτικούς κυρίως λόγους για διάσωση της Ελλάδας και υπό την παρούσα άρχουσα «ελληνική» τάξη, τα μνημόνια θα είναι εδώ τουλάχιστον μέχρι το 2020. Μέχρι τελικής εξουθένωσης μας.  

Τα πικρά αστεία συνεχίζονται εις βάρος των Ελλήνων και άλλων λαών του δυτικού κόσμου.

Το τελευταίο όπλο που είχε η Ελλάδα, αυτό της λαϊκής αντίδρασης, η ελληνική ελίτ έσπευσε να αχρηστεύσει έγκαιρα. Τις λαϊκές κινητοποιήσεις τις εξουδετέρωσε με την Marfin (διαβάστε το σχετικό άρθρο από τη μοναδική πένα του Ν.Μπογιόπουλου εδώ) και τις πολιτικές επιλογές τις αποδυνάμωσε με τον αντιπερισπασμό της Χρυσής Αυγής. Και τώρα στρέφει και τα όπλα της  Marfin αλλά και της Χρυσή Αυγής εναντίων του Σύριζα, του ΚΚΕ, των ΑΝΕΛ, του αναρχισμού, της Ιερισσού, έναντι σε όλους και στον καθένα από εμάς που διαφωνεί με τις πολιτικές της καταστροφής.

Κύριοι:  Είχαμε έναν πρωθυπουργό που δήλωνε «σοσιαλιστής» όταν άνοιγε διάπλατα την κερκόπορτα στη νεοφιλελεύθερη συμμορία.  

 Τώρα έχουμε για πρωθυπουργό, τον συμμαθητή και συγκάτοικο του πρώτου, έναν αποστάτη της κεντροδεξιάς με πρώην αριστερούς και νυν ακροδεξιούς συμβούλους που εφαρμόζει τον αναρχοκαπιταλισμό μαζί με την πιο σκληρή λιτότητα και χρησιμοποιεί το κράτος για να τσακίσει το κράτος και τους πολίτες του.

Έναν υπουργό οικονομίας που δηλώνει «Κεϋνσιανός» όταν ο ίδιος εφαρμόζει τις σκληρές πρακτικές του Friedman.

Φριντμανάκια δημοσιογράφους.   

Στην Ελλάδα είσαι ότι σκατά δηλώσεις. Για αυτό κολυμπάμε μέσα στα σκατά. Μονάχα που αυτά επιπλέουν. Ακόμη και όταν εμείς βουλιάζουμε.

Read More »

Στερνή σας γνώση να την είχατε έστω και τώρα

Στερνή σας γνώση να την είχατε έστω και τώρα

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com) 15/10/2013

(Φωτογραφία από τον Κόναν τον Καταστροφέα, τον πρώτο διευθύνων σύμβουλο του ΔΝΤ που ξεκίνησε την καριέρα του με τη διάσωση της Ατλαντίδας τότε που ακόμη οι λαοί αντιστέκονταν)

Το γνωστό παιχνιδάκι: η τρόικα απαιτεί, η ελληνική πολιτική ελίτ ενδίδει. Παλαιότερα με πλήρη συμμόρφωση στα αδιέξοδα, τώρα το παίζει και δύσκολη για λόγους εντυπώσεων στους   Έλληνες ιθαγενείς.

Τώρα, το 2013, μετά από μια τριετία καταστροφής τα μήντια ανακαλύπτουν ότι το ΔΝΤ είναι «υπερβολικό». Ότι ζητά ακόμη και κούρεμα των καταθέσεων. Ότι η τρόικα βυθίζει τη χώρα στο σκοτάδι και στο κρύο εξισώνοντας προς τα πάνω τις τιμές του πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης και ζητώντας αύξηση στη φορολογία ρεύματος και φυσικού αερίου.

Τώρα τα κανάλια ανακάλυψαν τους λαθρέμπορους πετρελαίου που κοστίζουν δις στο ελληνικό κράτος. Αυτό που δε μας λένε είναι τα ονόματά τους καθώς κάποιοι από αυτοί είναι αφεντικά τους.

Τώρα θυμήθηκαν την αναδιαπραγμάτευση με πολιτικούς όρους καθώς το πρόγραμμα δε βγαίνει. Γιατί μωρέ κουφάλες, έβγαινε το 2010 ή το 2011 ή μήπως δεν γνωρίζατε τη χρόνια καταστροφική δέσμευση που υπογράφατε;

Όχι άλλα μέτρα λένε οι υπεύθυνοι επαγγελματίες ψεύτες της ΝΔ ΠΑΣΟΚ. Μέτρα μέχρι το άπειρο λέει η τρόικα.
 

Και τα κανάλια σαστίζουν με αφέλεια που σκοτώνει. Μα πως γίνεται, αυτό είναι αντίφαση. Σωπάτε καλέ. Δεν είναι αντίφαση. Απλά αυτή η ομάδα πολιτικών πειρατών που κυβερνά τον τόπο λέει πάλι χοντρά ψέματα. Όλα αυτά που συγκαλύπτατε και προωθούσατε όλα αυτά τα χρόνια.

«Τέτοια αθωότητα στις μέρες μας;» που λέει και ο Πουλικάκος.

Μάλλιασε η γλώσσα μας πλέον. Μάλλιασε.

Από το 2010 περιέγραφα αυτό που θα συμβεί στην Ελλάδα με όρους πειράματος (εδώ)

Από το 2010 με άρθρα στο περιοδικό Nemecis περιέγραφα πως το ΔΝΤ είναι μηχανισμός καταστροφής, ένας μηχανισμός που επιβίωσε τις δικιάς του κρίσης μέσω της ελληνικής κρίσης, ένας μηχανισμός που τσέπωσε πολλά εκατομμύρια δις για να αντιμετωπίσει την ευρωπαϊκή κρίση.

Ένας ιμπεριαλιστικός βραχίονας του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των αμερικάνων.

Τώρα ανακαλύψαν τα κανάλια ότι Γερμανία και ΔΝΤ βρίσκονται σε σύγκρουση (το γράφαμε εδώ το 2012)  

Γράφαμε ξανά και ξανά πως το ελληνικό χρέος μετά το μαγείρεμα της κυβέρνησης ΓΑΠ ήταν μη βιώσιμο. Πως η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει πάρει και τηρήσει εντολές να μη μιλάει για κούρεμα.

Πως ο ΓΑΠ θα την έκανε εν ευθέτω καιρό από το καράβι που βούλιαξε και θα έφτιαχνε την τύχη του στο διεθνές αμερικανοκίνητο σκηνικό (2010 «… ο Παπανδρέου … θα κάνει τη ταχυδακτυλουργία … και θα εξέλθει από μια χώρα που βουλιάζει με το μικρότερο δυνατό κόστος και έχοντας επιτελέσει την αποστολή του, θα βλέπει πλέον ένα καλύτερο μέλλον σε κάποιον διεθνή οργανισμό, μακριά από τη θητεία του σε μια διεφθαρμένη επαρχία…»).

Τα γράφαμε πως την μπουγάδα ο Παπανδρέου θα την παρέδιδε στους επόμενους ιζνογκούντ και στη βιτρίνα κυβερνήσεων «εθνικής σωτηρίας» και συνασπισμών. Γράφαμε το 2011: «Η πολιτική Παπανδρέου είχε αρχή μέση και τέλος. Μένουν να περαστούν αιφνίδια όσα σκληρά μέτρα ακόμη μπορούν να περαστούν. Ο μηχανισμός μέσω του οποίου αυτό θα επιδιωχθεί είναι ο γνωστός: η θεατρική παράσταση του καλού και του κακού μπάτσου: Ο Παπανδρέου λέει στην τρόικα δεν πουλάμε, η τροίκα θα πει τότε φέρτε τα λεφτά αλλιώς, ο Παπανδρέου θα πει στους Έλληνες ξανά αν δεν κόψω και ιδιωτικοποιήσω δεν θα χει μισθούς και ιδιωτικοποιήσεις, η τρόικα θα απαντήσει μπράβο, εύγε, πάρε και άλλα τρία παράσημα και ένα ακόμη διεθνές βραβείο. Μπράβο αλλά δε φτάνει. Το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο. και μετά θα παν στο ψητό: Την τεράστια δημόσια περιουσία την οποία ο Παπανδρέου θα έχει «διαφυλάξει» απλά και μόνο για να περάσει την ευθύνη του ξεπουλήματος της στην επερχόμενη κυβέρνηση συνασπισμού. Μιλημένα και συμφωνημένα όλα και ας κάνουν τις πολιτικά μωρές παρθένες.»

Γράψαμε στο Necemis τι σκατά θα γινόταν στη δημόσια υγεία. Περιγράψαμε με έμμεσο τρόπο ότι πλησίαζε η μέρα που χιλιάδες Έλληνες θα χάναν τα σπίτια τους.

«…Η υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας θα είναι πολύ ευχάριστη για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά δεν θα ναι κατά ανάγκη εφικτή. Δεν πειράζει… Το διεθνές real estate έχει χρυσές δουλειές να κάνει με την ελληνική ιδιωτική ιδιοκτησία…» (Nemecis 113, 2011).

Και για αυτό το λόγο εγώ και άλλοι ήμασταν επικίνδυνοι λαϊκιστές: Γιατί προειδοποιούσαμε με σχετική ακρίβεια (και τονίζω το σχετική. Δεν υπάρχουν κρυστάλλινες σφαίρες) τον λαό για το τι ερχόταν σε κάθε επόμενη στροφή. Για αυτό και εμείς που ήμασταν με το λαό, δεινοπαθούμε μαζί με το λαό ενώ τα ρεμάλια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (δεν ξεχνάμε και τη ΔΗΜΑΡ) μαζί με τις λέρες τους δημοσιογράφους αμείβονται πλουσιοπάροχα για να συνεχίζουν την καταστροφή και τα ψεύδη.

Ναι. Σας περνάνε για μαλάκες. Άδικο έχουν; Ακόμη κρατούν την εξουσία και μαζί με αυτήν τις ζωές σας από τα αρχίδια. Και τα σφίγγουν. Τα ζουλάν. Τα ζουλάν.

Αλλά δεν πειράζει. Έρχονται οι διανοούμενοι σας να σας σώσουν. 58 «προσωπικότητες». Γάμησε τα. Για μια νέα κεντροαριστερά. Και χαίρεται ο Βενιζέλος. Ο μπουκαδόρος των θεσμών. Ο αρχιερέας της παραγραφής.

Οι 58 μοιράζουν απλόχερα άφεση αμαρτιών, μιλούν για συνομωσιολόγους και λαϊκιστές, κοιτάζουν κατάματα το μέλλον… 58 κατασκευαστές κοινής γνώμης συνιστούν απορρυπαντικό και λευκαντικό.

Ανάμεσα τους και η λαμπερή Σώτη Τριανταφύλλου και ο επίσης «συγγραφέας» και Πασοκοφρουρός Θανάσης Χειμωνάς.

Οι διανοούμενοι σας. Γιατί είναι δικοί σας. Εσείς αγοράζατε με τις οκάδες βιβλία τους, χειροκροτούσατε τις διαλέξεις τους και λέγατε πω πω τι ειπε τώρα το άτομο: Τέρας μορφώσεως.

Πραγματικά, όλοι τους τέρατα μορφώσεως. Πραγματικά τέρατα.

Οι δικοί σας διανοούμενοι: γιατί εγώ δε σταμάτησα μέρα να τους πολεμώ. Τώρα ανακαλύψατε το πόσοι κυνικοί ιδιώτες είναι αυτοί που ασχολούνται με τα κοινά: Τατσόπουλος, Χωμενίδης Μαντά, Τριανταφύλου, Χειμωνάς.

Και όπως περίπου έγραψα και στο λογαριασμό του Άρη Σφακιανάκη στο Facebook:    Φαίνεται πως κανείς σας δε θα ξεφύγει από τον κανόνα της γενιάς του Πολυτεχνείου: Επιδεικτικά κυνικοί.

Ορίστε τι έγραψε ένας ακόμη από τους συγγραφείς που αγαπήσατε και αναδείξατε, ένας ακόμη της γενιάς του πολυτεχνείου:

«Ήδη άρχισε η πείνα. Έχουμε μόνο δυο φέτες ψωμί την ημέρα.
Οι θάνατοι είναι πολύ συχνό φαινόμενο
κι ελπίζουμε να μειώσουν αρκετά (εμάς, τους ζωντανούς)...
ώστε να έχουμε πιο χορταστικές μερίδες".
ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ, Χειμώνας 1916.»
Σχόλιο Σφακιανάκη: Η παρούσα ανάρτηση να διαβαστεί σχετικά με την προηγούμενη, παρακαλώ -κι ύστερα ας αρχίσουμε να μιλάμε πάλι για την κρίση»

Κρίμα. Κάποτε αυτοί είχαν κάτι να πουν. Τώρα το μόνο που κάνουν είναι να πέρδονται δημοσίως και να κοκορεύονται για αυτό.

Ως πότε ρε ραγιάδες; Ως πότε θα ανέχεστε όλη αυτή τη σήψη; Ως πότε θα την χαρτζιλικώνεται πλουσιοπάροχα με το υστέρημα σας; Ως πότε θα περνάτε λαιμαριές στα παιδιά σας και θα λέτε ότι για τα παιδιά σας υπομένετε την ξεφτίλα;  

Τουλάχιστον κάντε τη ζωή των πολιτικών και των δημοσιογράφων βροχερή. Φτύνετε τους όπου τους βρείτε. Ξέρετε, το σάλιο βοηθάει στην πέψη και έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Φτύνοντας τους θα τους χωνέψετε περισσότερο και επιπρόσθετα θα τους βοηθήσετε έτσι να ξεσαπίσουν.

Αλληλεγγύη στους κοινωνικούς αγωνιστές των μεγάλων καναλιών και των κυβερνητικών κομμάτων. Αιώνια πίστη και υποταγή στον Αντώνη Σαμαρά, την Άντελα και τον (Μου) Μπάρακ Οσάμα.  

Α και τώρα που το θυμήθηκα. Αντωνάκη: Κάποτε λέγαν καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Θυμάσαι τότε που στην κρίσιμη διαπραγμάτευση του 2012 που εξασφάλισε στους άλλους νότιους να μην εντάσσονται τα πακέτα τα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο εθνικό χρέος εσύ έλαμψες δια τις απουσίας σου επικαλούμενος ότι θα έχανες το μάτι σου και έστειλες τον Παπούλια να κάνει εθιμοτυπικές χαιρετούρες και μάλιστα αμέσως μετά το σφετερισμό της εξουσίας με τα ψεύδη σου περί διαπραγμάτευσης; Το πιο σύντομο πολιτικό ψεύδος όλων των εποχών (εδώ).

Ναι; Θυμάσαι; Όχι Αντωνάκη. Δεν ήταν το κακό μάτι του Μητσοτάκη. Απλά για ποιο λόγο να πάρουν οι Έλληνες τραπεζίτες τα ρίσκα της «επιχειρηματικότητας» τους όταν τα σπασμένα τους μπορούσαν να τα πληρώνουν δια βίου οι μαλάκες οι Έλληνες;

Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Το όνομα σου βγήκε.

Για να αυτοπαρηγορηθώ, το μόνο που μπορώ να επικαλεστώ είναι την ατάκα-επιτομή του Πουλικάκου: «Τέτοια αθωότητα στις μέρες μας;»    

Και θα κλείσουμε το άρθρο παραφράζοντας ποιητή μας: «Τι τώρα τι θα γένουμε χωρίς χρυσαυγίτες; Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις».

Πραγματικά: τι θα απογίνετε όλοι εσείς των ελληνικών ελίτ χωρίς τους βαρβάρους σας; Μήπως πρέπει να τους ξαναμολύσετε κατά του κόσμου;

Σκεφτείτε το: ήταν μια κάποια λύσις. Λύσης του πολιτεύματος.

Read More »

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας

Η θεωρία της ισότητας της βλακείας: αντιπερισπασμοί για χρήσιμους και άχρηστους ηλιθίους

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com) 10/10/2013

Ενώ ξυπνάμε και κοιμόμαστε με την εξόντωση του κακού δράκου της Χρυσαυγούλας, το παραμύθι των «μεταρρυθμίσεων»  προχωράει, ισοπεδώνοντας κάθε μέρα και μια ακόμα παρτίδα πολιτών.

Ας μην σχολιάσουμε ότι πέρα από τα προφανή εγκλήματα της Χρυσής Αυγής τα οποία ο σιωπηλός εταίρος της, το σύστημα εξουσίας τα είχε στο ψυγείο για να τα αποψύξει εν ευθέτω χρόνο για την εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων, έσπευσαν να της προσάψουν και εγκλήματα τα οποία έχει διαπράξει κατ εξοχήν και κατ εξακολούθηση το σύστημα εξουσίας, όπως η εθνική προδοσία και η κατάλυση πολιτεύματος.
 

Θα επιμείνουμε όμως πως με πρόφαση τη ΧΑ, περνάνε στα ψιλά η επιβολή ποινής φυλάκισης μαθητών για κατάληψη του σχολείου τους (εδώ) και το σχεδιαζόμενο ντου της αστυνομίας στα πανεπιστήμια για το έγκλημα της «απείθειας» σε σχέση με τις λίστες των εργαζομένων που οι πρυτάνεις κλήθηκαν να παραδώσουν (εδώ).

Και έπονται και άλλες εισβολές της ΕΛΑΣ στην κοινωνική και την πολιτική ζωή του τόπου.

Άλλωστε ο «πρωθυπουργός» το δήλωσε σαφέστατα: Όσοι είναι κατά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ είναι εξτρεμιστές, επαναλαμβάνοντας το δόγμα Bush «όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας»

Απόλυτος νόμος: Το μόνο που μπορεί να νομιμοποιήσει όλες τις ανομίες των απολυταρχικών καθεστώτων.

Έτσι λοιπόν, εκπυρσοκροτώντας τη βόμβα της Χρυσής Αυγής, το σύστημα όχι μόνο βρήκε τον αποδιοπομπαίο τράγο του για να σκουπίσει πάνω του το αίμα χιλιάδων κατοίκων της Ελλάδας αλλά και παρήγαγε αρκετό καπνό για να κρύψει από την κοινή γνώμη τα εγκλήματα που συνεχίζει να διαπράττει:

2,9 δις ο φόρος αίματος που ζητάει η τρόικα για φέτος.

Αύξηση του ΦΠΑ στο πετρέλαιο, στη ΔΕΗ, στα τρόφιμα.

Παντού.

Νέοι φόροι και εκ νέου μείωση του βιοτικού επιπέδου.

Νέες ανθρωποθυσίες.

Οι πιο σκληροί ειδωλολάτρες.

Οι τελώνες.

321 δις το χρέος (εδώ):

Κούρεμα ξεκούρεμα, μέτρα ξεμέτρα, το χρέος συνεχίζει να είναι αυτό που από το 2010 ισχυριζόμασταν ότι είναι: μη βιώσιμο. Και μόλις φέτος έσπευσε να το παραδεχτεί ο επίσημος κρατικός μηχανισμός:

«Τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την ύπαρξη δημοσιονομικού κενού από τα μέσα του επομένου έτους και αδυναμίας εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, (χρηματοδοτικό κενό) κρούει με έκθεσή του το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Μεταξύ άλλων η έκθεση αναφέρει ότι το χρέος δεν πρόκειται να τεθεί σε τροχιά μείωσης και να γίνει βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση (κούρεμα) ή και αναδιάταξη (επιμήκυνση)»

Όπως μη βιώσιμη είναι και η ζωή μας πλέον.

 Μας κάναν το βίο αβίωτο.

Και οι θυσίες μας;

Ναι, οι θυσίες μας. Ρωτάει η Ιφιγένεια αν θα πιάσει τόπο η θυσία της;

Χαχαχαχα. Είναι να απορείς με την κουτοπόνηρη αφέλεια των Ελλήνων.

Οι θυσίες μας γίναν για  να μη σκάσει η παγκόσμια φούσκα.

Καμία από τις πολιτικές που εφαρμόζονται δεν είναι στην ουσία της πολιτική απομείωσης χρέους.

Τι πιο προφανής απόδειξη από το ΟΤΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ;

Τίποτε από όλα αυτά δεν έγιναν για να σωθεί η Ελλάδα, εγώ, εσύ, ο γείτονας σου, τα παιδιά σου, οι φίλοι τους, οι δάσκαλοι τους, οι παππούδες της.

Τα πε και ο Άδωνις: Έπρεπε να εφαρμόσουμε αυτές τις πολιτικές ακόμη και να μην υπήρχε το χρέος.

 Όπως τα γράψαμε ξανά και ξανά όλα αυτά γίνονται για να εφαρμοστεί ένα δόγμα που δημιουργήθηκε για να μπορούν να επιβληθούν τόσο πιεστικές και διαλυτικές συνθήκες σε ένα κράτος, ώστε να παρακαλάει ο πολίτης του να ξεπουληθεί η δημόσια προίκα όσο όσο για να έχει ένα πιάτο φαί. Τα γράψαμε ξανά και ξανά αλλά ο Έλληνας συνεχίζει να ζει μέσα σε μια ηλίθια ονειροφαντασία και  εξακολουθεί να φαντάζεται ότι μπορεί να παραμένει σε άρνηση και να φαντάζεται ότι όλο αυτό είναι ένα κακό όνειρο που μια μέρα θα ξυπνήσει και θα του έχει περάσει. Τόσο μαλάκας είναι αυτός ο Έλληνας.  

Δεν θα έρθει αυτή η μέρα. Ποτέ.

Η ζημία που ήδη έχει γίνει ξεπερνάει ακόμη και τον όγκο του ελληνικού χρέους.

Και το νέο-φιλελευθερο-ελληνικό κράτος, με το ξεπούλημα δεν θα έχει καμιά πηγή εσόδων για να μπορέσει να έχει ένα έστω στοιχειώδες κοινωνικό κράτος.

Με άλλα λόγια, όσο περνάνε οι μέρες, ο κώλος σας και οι φαμίλιες σας ανήκουν στους ιδιώτες.

Δεν το ξέρετε ακόμη. Όταν θα το καταλάβετε θα είναι αργά γιουσουφάκια μου.

Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η αλλαγή οικονομικού μοντέλου που επικαλούνται και μακαρίζουν μισθοφόροι τεχνοκράτες είναι επιστημονικά μια μαλακία και μισή. Η αλλαγή μοντέλου οικονομίας γίνεται κυρίως από τα κάτω, ανάλογα με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Η αλλαγή από τα πάνω θέλει ένα σκασμό λεφτά και πλήθος ανθρώπων με τεχνογνωσία, μεταδοτητικότητα και αφοσίωση. Δεν πατάς 5 κουμπιά και ορίστε παίρνεις ένα μικρό οικονομικό θαύμα.

Δεν είναι η οικονομία μόνο δείχτες. Δεν την βοηθάνε συμπτωματικές προσεγγίσεις. 

Δεν είναι η οικονομία πλαστελίνη.

Αλλά οι μαθητευόμενοι μάγοι του νεοφιλελευθερισμού της συμπεριφέρονται ως τέτοια γιατί ξέρουν ότι κατά τη διάρκεια της αλλαγής μοντέλου θα συμβούν τέτοιας κλίμακας κοινωνικές και οικονομικές καταστροφές, που όταν "ολοκληρωθεί" η μετάλλαξη, τα ιδιωτικά συμφέροντα θα κάνουν περίπατο σε μια απροστάτευτη πλέον χώρα. 

Μήπως όμως βρισκόμαστε στο τέλος του δρόμου; Μήπως ένα κουράγιο ακόμη και λίγο πιο πέρα βρίσκεται η ανάκαμψη, ή ανάπτυξη, η πρόοδος, η ευμάρεια;

Χαχαχαχαχαχα.

Ναι καλοί μου Σίσυφοι. Ένα σπρώξιμο ακόμη. Και τελειώσατε. Κυριολεκτικά.

Γράψαμε από τους πρώτους για το πρωτογενές πλεόνασμα, για το πλεόνασμα πολιτικής εξαπάτησης. Άλλοι γράψανε πληρέστερα για αυτό.

3,2 δις ευρώ πλεονάσματος πολιτικής απάτης.  Μια ακόμη λαμπρή σελίδα «δημιουργικής λογιστικής», λογιστικής κλεψιάς δηλαδή. Η πιο μικρή σελίδα. Γιατί με τον προϋπολογισμό του 2014 το πλεόνασμα συρρικνώθηκε στα 341 εκατομμύρια. Και το ΔΝΤ ήρθε και με ανακοίνωση του το εξαφάνισε. Χαπ. Μια χαψιά οι απατεωνιές των Σαμαρά-Βενιζέλου- Στουρνάρα.

 Βλέπετε, οι ελληνικές κατεργαριές περνάνε μόνο στους Έλληνες. Οι ξένοι απλά προσποιούνται ότι κάνουν τα στραβά μάτια μόνο όταν αυτό τους βολεύει, όπως στο σκάνδαλο των Swaps Σημίτη Goldman-Sachs που επέτρεψε το σκάνδαλο της διθυραμβικής ένταξης της ψωροκώσταινας στο ευρώ.

Έτσι λοιπόν, όταν το καλοκαίρι ο Βενιζέλος πρότεινε στoν ‘Ασμουσεν της ΕΚΤ να μαγειρευτούν τα ελληνικά στοιχεία, εκείνος μάλλον θα πρέπει να  γούρλωσε τα μάτια…  

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο πρωτογενές πλεόνασμα: Αυτό δεν ήταν μόνο μια ταχυδακτυλουργία του Σαμαρά για να εμφανίσει στη κοινή γνώμη ένα ορατό αλλά ανύπαρκτο αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθεί.

ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ “PSI” του 2012, της αναδιάρθρωσης χρέους που παρουσιάστηκε από την ακραία λαϊκίστικη και εν τω βάθει ελιτίστικη άρχουσα πολιτική κάστα της χώρας ως ΣΩΤΗΡΙΑ όταν μικρή μόνη ανακούφιση από το χρέος προσέφερε και όταν παράλληλα εξαφάνισε τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, πανεπιστημίων και άλλων οργανισμών του Δημοσίου ζωτικής σημασίας για την κοινωνική ζωή του τόπου.     

Προϋπόθεση για τι όμως; Ας δούμε ποια ήταν τα προσυμφωνηθέντα και τι προϋποθέσεις είχαν τεθεί για να προβούμε σε κάποια «ανακούφιση» του ελληνική χρέους μέσα από την ανακοίνωση του Eurogroup το  Νοέμβριο του 2012:

«Το Eurogroup σκέφτεται περαιτέρω μέτρα και βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων μεταξύ άλλων χαμηλότερης συγχρηματοδότησης των διαρθρωτικών ταμείων ή / και περαιτέρω
μείωσης των δανείων του GLF, εφόσον είναι αναγκαίο, για την επίτευξη περαιτέρω αξιόπιστης και διατηρήσιμης μείωσης της αναλογίας ελληνικού χρέους προς  ΑΕΠ όταν η Ελλάδα φτάσει σε ένα ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα όπως προβλέπεται στο τρέχον μνημόνιο, σε συνάρτηση με την πλήρη εφαρμογή όλων των όρων που περιέχονται στο
 πρόγραμμα»

Οι όροι του προγράμματος ήταν ο εξής ένας: λιγότερο κράτος. Πέρα από τα μικρά κατ αναλογία ποσοστά χρηματοδότησης του ΔΝΤ, η βασική συμβολή του ήταν να επιβάλει λιγότερο κράτος.

Και επειδή οι κρατιστές στην Ελλάδα δεν μπορούσαν με τίποτα να αυτοακρωτηριαστούν, δεν αγγίξαν τον δικό τους κρατικό μηχανισμό αλλά τσακίσαν το κοινωνικό κράτος, επιδόθηκαν σε ένα όργιο οριζοντίων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις ενώ πασχίζουν πάση θυσία να ξεπουλήσουν ή απλά να κλείσουν όλες τις δημόσιες εταιρίες.

Το πρόγραμμα θα συνεχίσει … μέχρι να μείνουν ελάχιστοι μισθοί και συντάξεις, ελάχιστη δημόσια υγεία και παιδεία.

Και μιας και μιλαμε για προγράμματα ας μιλήσουμε και για τα τηλεοπτικά: Αυτές ακριβώς τις μέρες με το προπέτασμα καπνού της ΧΑ, τα επί δεκαετίες καταχρηστικά και πειρατικά ιδιωτικά κανάλια που σφετερίζονται το δημόσιο χώρο των ραδιοκυμάτων με ημιμαϊμού άδειες και με δανεικά και αγύριστα δις από τις τράπεζες τις οποίες εμείς ανακεφαλαιοποιούμε μέσω της στραγγαλιστικής φορολογίας, πήραν φηφιακές άδειες. Η θυσία της ΕΡΤ δεν ήταν μάταια. Καταλαβαίνετε; Και αυτό είναι μια πτυχή ενός γενικού μοντέλου. Τώρα ίσως μπορείτε να καταλάβετε γιατί τα κανάλια στηρίζουν το μνημόνιο λυσσαλέα μέχρι του σημείου τηλεοπτικών "λιντσαρισμάτων" των αντιμνημονιακών εκπροσώπων. Απλό: Οι τράπεζες δίναν μύρια για να τα στηρίζουν τα κανάλια που συχνά είχαν κοινούς μετόχους με τις τράπεζες και όλα τα σπασμένα τα πληρώνει η κοινωνία. Όλα τα σπασμένα τα πληρώνουμε εμείς. Και σε λίγο δε θα μπορούμε να πληρώσουμε ούτε το ψωμί στο τραπέζι μας.

Η συνολική ζημιά από παρόμοιες διαδικασίες είναι μη αντιστρεπτή. Ο κρατικός μηχανισμός μένει άνευ πόρων με μοναδική πηγή εσόδων τις κλιμακούμενες φοροεπιδρομές σε μια αφαιμαγμένη κοινωνία…

Και ενώ οι Έλληνες τελώνες γράφουν στα παπάρια τους τις δεσμεύσεις του κράτος προς το εσωτερικό, παρά το κούρεμα εξακολουθούν να τηρούν «δεσμεύσεις»  δισεκατομμυρίων σε ξένους επενδυτές κοράκια όπως ο κερδοσκόπος Kenneth Dart. Και ας έλεγε ο «πολύς» Βενιζέλος το 2012 πως «όποιος νομίζει πως θα μείνει έξω (από το κούρεμα) και θα πληρωθεί στο ακέραιο, κάνει λάθος».

Πανάκριβοι μάγκες αυτοί οι Βενιζέλος, Σαμαράς και Στουρνάρας.

Και συνεχίζουν να πουλάν μαγκιά. Στους Έλληνες και μόνο: Πανάκριβα.

Αυτή η πραξικοπηματική συμμορία, οι χριστοί διάδοχοι του ΓΑΠ, θα κάνουν τα πάντα για να μείνουν κανά δύο χρόνια ακόμη στον πολιτικό αφρό άσχετα με το πόσο βαθειά στα σκατά θα μας βουλιάξουν. Και θα κάνουν τα πάντα και θα αποτύχουν. Τη λυπητερή όμως θα την πληρώσουμε πάλι εμείς.

Εμείς. Τα θύματα τους. Τα πειραματόζωα τους. Οι όμηροι τους.

Γιατί έτσι μας αντιλαμβάνονται, έτσι μας διαχειρίζονται και έτσι μας μεταχειρίζονται οι πολιτικοί και οικονομικοί μας κοτζαμπάσηδες.

Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Δεν φτάνει μόνο η οικονομική μας εξαθλίωση και η ψυχολογική μας ισοπέδωση.

Πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες για αυτές:

Χαμογελαστοί, πρόθυμοι, ζεστοί!

Αυτές  τις τουριστικές οδηγίες εξέδωσε ο δήμος Οιννουσών στους κατοίκους του (ή αν θέλετε το αντίστροφο: τους κατοίκους του εξέδωσε με αυτές τις οδηγίες) για την υποδοχή του κρουαζιερόπλοιου Europa 2, γερμανικής εταιρίας. Και μάλιστα η "εμφάνισις" των ιθαγενών πρέπει να είναι "επιμελημένη" (ξυρισμένοι, καθαροί και ευπρεπώς ενδεδυμένοι)

Μάλιστα: a blast from the past.

Χούντα, Ι Love you, χούντα Ι need you so... more than you know.

Κάποτε είχε γυριστεί εκείνη η εξαιρετική ταινία με τον Κωνσταντίνου να διδάσκει αγγλικά στα κορίτσια που δούλευαν σε κολλάδικο και εξυπηρετούσαν τις "ανάγκες" του αμερικανικού στόλου. "Καλωσήρθε το δολλάριο". Στις Οιννούσες γυρνάνε το ρημέηκ της: "Το καλωσήρθε το Ευρώ"

Και προς θεού: Μην αυτοκτονείτε και κάντε παιδιά. Χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερους σκλάβους.

Δια του λόγου το αληθές, ιδού τι δήλωσε σε πρόσφατη εκπομπή ο Στουρνάρας, ένας από τους αρχιτέκτονες της πολιτικής του ευρωζουρλομανδύα και ο τωρινός επιτελάρχης του  κοινωνικού προκρουστισμού για τα δράματα του μέσου Έλληνα. Όταν σε πρόσφατη εκπομπή του έγινε η περιγραφή της απόγνωσης ενός ζευγαριού που όταν χάσαν και οι δυο τις δουλειές τους πανικόβλητοι κατέφυγαν στην έκτρωση, ο υπουργός έδωσε την ηθική του κρίση  για τον άντρα: «Είναι άξιος της τύχης του.»

Άξιος της τύχης του. Άξιοι της τύχης μας. Ναι από μια σκοπιά.  Κάποιοι δώσαν τα κλειδιά του πολιτικού μας οίκου σε λωποδύτες και απατεώνες. Κατά κάποιο τρόπο πλείστοι Ελλήνων ψηφοφόρων  άνοιξαν την κερκόπορτα στους εισβολείς. Ξανά και ξανά.

Ίσως ο δύστυχος άντρας που συμφώνησε με τη γυναίκα του να μην φέρουν ανθρώπινη ζωή μέσα στα σκατά να ψήφισε κάποτε Σημίτη, ή ΓΑΠ, ή Σαμαρά. Ίσως και όχι. Αλλά αυτήν την «τύχη» δεν τη δημιούργησε ο ίδιος. Δεν γνώριζε για το ελληνικό χρέος, δεν συμμετείχε σε κανένα δημοψήφισμα για το ευρώ, δεν ψήφισε τα μνημόνια, δεν έκλεισε σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια. Δεν σκότωσε. Δεν έκλεψε. Δεν καταχράστηκε λεφτά.

Ξέρετε πολύ καλά κε Στουρνάρα ποιοι κάναν τα παραπάνω εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού.

 Και όχι. Δεν θα τη βγάλετε καθαροί «καρφώνοντας» τους χαμηλόβαθμους επιχειρησιακούς του συστήματος εξουσίας, τους μπράβους του τους χρυσαυγίτες.

Γιατί την ηθική αυτουργία και το σχεδιασμό για τα συντριπτικά περισσότερα εγκλήματα στην Ελλάδα, την έχουν οι ελληνικές ελίτ και τα αφεντικά τους.

Στην ελεεινή κατάσταση που μας έχουν φέρει, η  ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας από την Ελλάδα είναι η τελευταία ευκαιρία να ακουστεί η ελληνική φωνή. Όχι να εισακουστεί. Να ακουστεί.

Πρέπει μέχρι τότε πάση θυσία, οι καθεστηκυίες συμμορίες να έχουν εγκαταλείψει τη καταρρέουσα χώρα μας όπως οι αρουραίοι που εγκαταλείπουν πλοίο που βουλιάζει. Και με ακόμη μεγαλύτερη βιάση.

Είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Παρά τις όσες μαλακίες έχουμε κάνει, δεν είμαστε άξιοι της σκληρής «τύχης» που μας επιφυλάσσουν. Ελάχιστα πλάσματα είναι άξια μιας τέτοιας τύχης. Αξίζουμε μια ακόμη ευκαιρία. Και είναι η τελευταία μας.

Ας μην αφήσουμε στην τύχη την τελευταία μας ευκαιρία.

Οι εχθροί της κοινωνίας πρέπει να πέσουν.    

Read More »