Ο φαύλος κύκλος του αίματος

Ο φαύλος κύκλος του αίματος

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Μια χαρά και τρεις νεκροί. Κι άλλοι στα μαθηματικά του θανάτου. Περάστε κόσμε.

Δε θα γράψω αυτή τη φορά κάποια μακροσκελή ανάλυση. Περιττεύει.

Επαγγελματίες δολοφόνοι καθάρισαν 2 νεαρούς χρυσαυγίτες. Με τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής στη μπουζού. Με τη δίωξη της ΧΑ εν εξελίξει.

Τώρα έχει και η Χρυσή Αυγή τους δικούς της ήρωες, τους δικούς της αγωνιστές.

Αυτό δεν είναι κάποιο αστυνομικό μυθιστόρημα για να αποκαλύψει κάποιος συγγραφέας το ποιος το κανε.

Ας δούμε όμως το πλαίσιο: Η θεωρία του πρωτογενούς πλεονάσματος να έχει καταρρεύσει, η τρόικα να κάνει τερτίπια με το αν θα έρθει η δε θα έρθει, βουλευτές της ΝΔ να πατάν τις κόκκινες γραμμές της  κομματικής πειθαρχίας για το φορολογικό, ο Πάγκαλος να κάνει πλάτες στις στριμωγμένες ΗΠΑ στριμώχνοντας την αδιέξοδη Ελλάδα για το σκάνδαλο του διχτύου των παγκοσμίων υποκλοπών και ο Καχριμάκης, πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και αυτός, στον εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση των υποκλοπών και του σχεδίου Πυθία για την κατοχή διαβαθμισμένων εγγράφων της ΕΥΠ που σύμφωνα με μαρτυρία, του τα προμήθευε πρώην υπάλληλος της ΕΥΠ (εδώ), αποδεικνύοντας ένα από τα πολλά είδη εξάρτησης της, την πολιτική.

Τι να σου φέρω υπουργέ μου; Έναν καφέ, μια τυρόπιτα και ένα από εκείνα τα ωραία τα χαρτιά τα διαβαθμισμένα.

Έγραφα μερικές μόλις πριν μερικές εβδομάδες στο άρθρο μου για τη δολοφονία Φύσσα: «… Για την ακρίβεια ο Σαμαράς χρειάζεται κάτι παραπάνω από τη Χρυσή Αυγή. Χρειάζεται, μια μεγάλη προβοκάτσια.

Τη δική του 11 Σεπτέμβρη. Το αν είναι ικανή η μικρή του ακροδεξιά ομάδα να ενθαρρύνει ή να σχεδιάσει κάτι τέτοιο επιχειρησιακά αυτό δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε…»

Η δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών τους ήρθε κουτί. Ούτε να την είχαν σχεδιάσει: να σου τη ολοζώντανη και δολοφονική η θεωρία των δύο άκρων…

Δεν ξέρουμε αν αυτή είναι η Μεγάλη Προβοκάτσια και ποιος τη σχεδίασε. Όπως και να χει, μάλλον δεν αρκεί. Μάλλον χρειάζεται κάτι μεγαλύτερο. Αλλά είναι μια καλοδεχούμενη πίστωση χρόνου, μια προσωρινή εκτόνωση των πιέσεων που απειλούν να οδηγήσουν στην κατάρρευση της πολιτικής της απόλυτης εξαθλίωσης της χώρας ή τουλάχιστον της πολιτικής της ηγεσίας.

Δεκαετίες πριν, όταν ο δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης από παρακρατικούς, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αναρωτιόταν «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;».

Παρότι η απάντηση ήταν και είναι προφανής, η ερώτηση παραμένει επίκαιρη σε σχέση με το ποιος εξακολουθεί να δίνει εντολές για προβοκάτσιες, τρομοκρατικές ενέργειες και πολιτικές δολοφονίες, μισό αιώνα σχεδόν μετά τη δημιουργία των παρακρατικών δικτύων Stay Behind σε Ελλάδα, Ιταλία και αλλού από τις ΗΠΑ για την «αποτροπή του κουμουνιστικού κινδύνου» (για περισσότερα στο θέμα διαβάστε τα σχετικά άρθρα του Κλεάνθη Γρίβα)

Μάλλον θα αργήσουμε να μάθουμε: αυτό που γνωρίζουμε όμως, είναι πως σε μια από τις πιο αδιέξοδες φάσεις του νεοελληνικού κράτους από ιδρύσεως του, αυτής της τελευταίας τριετίας, πάντα εμφανίζεται ο από μηχανής θεός.

Εμφανίστηκε καίγοντας την Marfin,  όταν το λαϊκό κίνημα στρίμωξε το πολιτικό σύστημα εξουσίας. Εμφανίζεται ξανά με τη μαφιόζικη εκτέλεση των δύο χρυσαυγιτών όταν η τελευταία και ύστατη εκδοχή της μεταπολιτευτικής πολιτικής αλητείας βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Εμείς δεν ξέρουμε ποιος κινεί αυτόν τον από μηχανής θεό. Δεν ξέρουμε ποιος οπλίζει το χέρι του. Ίσως να ξέρει ο Σαμαράς που μιλάει με το θεό. Ίσως και όχι. Ίσως να είναι καθαρή σύμπτωση. Ίσως να είναι πολύ βρώμικη σύμπτωση.

Δε θα σπεκουλάρουμε με το ποιοι έδωσαν την εντολή δολοφονίας των χρυσαυγιτών και ποια ήταν τα κίνητρα της εκτέλεσης αυτής.   

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι αυτή η δολοφονία έδωσε ανάσα στην κυβέρνηση. «Δικαίωσε» επίσης την ΧΑ στο μυαλό πολλών εθνικιστών και εξέθεσε κάποιους που προφασίζονται τον ανθρωπισμό για να προωθούν αριστερισμό.

Το χτύπημα έγινε σε μια περίοδο που διαμορφώνεται ευρεία συναίνεση ότι το πρόγραμμα στην Ελλάδα δε βγαίνει. Σε μια περίοδο όπου τα νομοσχέδια λογοκρισίας περί «εχροπάθειας» περνάνε διακριτικά. Σε μια περίοδο που βγαίνει φιρμάνι ότι όποιος παραβιάζει κυρώσεις της ΕΕ ή/και του ΟΗΕ θα τρώει φυλάκα.

Σε μια περίοδο πότε ακόμη μασκαρεμένου και άλλοτε απολύτως απροκάλυπτου ολοκληρωτισμού.

Κάθε προβοκάτσια είναι καλοδεχούμενη από τους εξουσιαστές. Το «νόμος, τάξη, υποταγή και εξαθλίωση» περνάει μέσα από το χάος και τρόμος.

Όταν στη Μανωλάδα υπήρξε sequel με μαχαιρώματα αλλοδαπών αγρεργατών από ομοεθνή τους «επιστάτη» έγραφα: «Αλήθεια; Χόρτασε η αρένα της κοινής γνώμης με το πρώτο μαζικό έγκλημα στη Μανωλάδα; Δεν τραβάει το δεύτερο γιατί ήταν λιγότερο εντυπωσιακό; Τι άλλο ανθρωποφάγο έγκλημα τραβάει η ψυχούλα σας να καταπιείτε αντί παυσιπόνου για να περάσετε πιο ανώδυνα τον καθημερινό ακρωτηριασμό σας;

Μην ανησυχείτε. Θα πάρετε τόσες αναισθητικές παστίλιες για τον πόνο των άλλων που ούτε που θα καταλάβετε την μέρα που θα έχετε ξυπνήσει εντελώς νεκροί μετά από κώμα δεκαετιών.»  

Θα έχουμε πολλά ακόμη sequels. Αίμα και βία. Και κατά παράδοξο τρόπο μια ισορροπία τρόμου. Οι μνημονιακοί θα μιλάν για τα δύο άκρα, οι εθνικιστές για τις μαριονέτες των σιωνιστών, οι αντιφασίστες για τους φασίστες, οι αριστεροί για τους προβοκάτορες.

Και οι προβακάτορες θα συνεχίζουν να δρουν- ανενόχλητοι. Οι σιωνιστές επίσης. Και οι φασίστες θα δρουν. Και οι αντιφασίστες. Και οι μνημονιακοί.

Και η ζωή θα επιδεινώνεται σε όλα της τα μεγέθη. Κάθε μέρα. Καθήκον όλων όσων δεν μετέχουν σε αυτή την κυβέρνηση είναι να ρίξουν αυτή την κυβέρνηση της μειοψηφίας και της μειοδοσίας.   

Και ας μην έχουμε πλέον καμία τύχη μετά από τόση εθνική καταστροφή.

     

Κλείνοντας, να στείλω τα συλλυπητήρια μου σε όλους όσους αγαπούσαν ή νοιάζονταν τους δύο νεαρούς, τον Μανώλη Καπελώνη και Γιώργο Φουντούλη, δύο ακόμη θύματα της ανθρωποφάγας εποχής του μνημονίου. Και ας μην ήταν κοινωνικοί αγωνιστές. Και ας ήταν το αντίθετο. Σίγουρα θα ήταν καλύτεροι από τον Pretendέρη που δήλωνε για την εκτέλεση σαν ταν κριτής-θεός και δικαστής μαζί «Ναι Όλγα έχεις δίκιο, ήταν νωρίς και ήταν γεμάτο κόσμο το μέρος. Μπορεί να σκοτωνόταν και κανας άνθρωπος!»  Μπορεί να σκοτωνόταν και κανας άνθρωπος.

Δυστυχώς, όσο οι πραγματικοί ένοχοι έχουν την τύχη της χώρας ακόμη στα χέρια τους, θα συνεχίσουμε να θρηνούμε αδικοχαμένους νεκρούς σε τέτοιο βαθμό που θα γίνουμε παγερά αδιάφοροι απέναντι στο θάνατο των άλλων. Όχι πως κάποιοι από εμάς δεν είναι ήδη. Όχι πως κάποιοι από εμάς δεν έχουν κάνει την αδιαφορία απέναντι στην ανθρώπινη ζωή επικερδές επάγγελμα.      

Read More »

Παλιοκοριόλες!!!

Παλιοκοριόλες!!!

Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα στο προσωπικό του blog agriazwa.blogspot.com)

Τροπαιοφόρα γύρισε η κυβέρνηση. Για μια ακόμη φορά πήρε τα αρ@ι@ια της. Τα χαμε πει.

Η μπλόφα της «τήρησης» των υποχρεώσεων και της ανακούφισης της ελληνικής οικονομίας έφυγε άκλαφτη καθώς ούτως ή άλλως προοριζόταν για εσωτερική κατανάλωση και δεν είχε καμιά τύχη απέναντι στους σκληροπυρηνικούς εκφραστές των μεγάλων διεθνών συμφερόντων κυρίως αφότου οι «ελληνικές» κυβερνήσεις φρόντισαν από το 2010 μέχρι το 2012 να κάψουν επιμελώς κάθε διαπραγματευτικό χαρτί που είχαν.

Το μόνο που μπορεί πλέον να κερδίσει η κυβερνώσα σαπίλα είναι χρόνο. Και αυτό είναι και το μόνο που επιδιώκει να κερδίσει επιδεινώνοντας όλα τα μεγέθη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Η Ελλάδα είναι μια χαμένη υπόθεση που διαπραγματεύεται με τον εαυτό της το πόσο χαμένη είναι.

 Για κάποιο λόγο οι Έλληνες, αρέσκονται να νομίζουν ότι είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη Γη, όταν στην ουσία πολιτικά ανήκει στις μη-χώρες, στις δυστοπίες.

Έτσι λοπόν, σε μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες αποκαλύψεις, αυτή του Edward Snowden για το παγκόσμιο δίκτυο παρακολουθήσεων της NSA, δεν ίδρωσε καν το αυτί της ελληνικής κοινής γνώμης, επιδεικνύοντας ομφαλοσκοπικές ποιότητες ακροβατικού επιπέδου.

Και κατά κάποιο τρόπο, η κοινή γνώμη είχε δίκιο: η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο του σκανδάλου παρακολουθήσεων. Όπως αποκάλυψε η Spiegel η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα αποτελεί κέντρο παρακολουθήσεων.  Μια ακόμη πρωτιά. Μια ακόμη συνομωσία.

Αυτό δεν αποτελεί καμία έκπληξη για όσους από εμάς ασχολούνται με τη γεωπολιτική.

Οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών για μεγάλο διάστημα λειτουργούσαν σε τόσο στενή σύνδεση με τις αμερικανικές που κάποιος θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει ως «παρακλάδι» τους ενώ δεν γνωρίζουμε αν, πότε και σε ποιο βαθμό αυτονομήθηκαν.

Μετά την 11^η Σεπτέμβρη του 2001, το κράτος μεγάλο αδερφό που δημιουργήθηκε πλέον χωρίς προκαλύμματα στο όνομα της «Εθνικής Ασφάλειας»  και το όργιο παρακολουθήσεων στο εσωτερικό των ΗΠΑ, ήταν αναμενόμενο η NSA να επεκτείνει και να αναβαθμίσει το όργιο των παρακολουθήσεων και εκτός ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα, η κλιμάκωση έγινε με την κατάρα των ολυμπιακών του 2004, όπου στο όνομα της ασφάλειας τους, οι μυστικές υπηρεσίες, κυρίως των ΗΠΑ, αλώνιζαν στην Αθήνα.

Άμεση συνέπεια αυτής της «άδειας για ασυδοσία» ήταν το σκάνδαλο των υποκλοπών κατά του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και άλλων πολιτικών που έγινε με την παράνομη τοποθέτηση λογισμικού στο δίκτυο της Vodafone, σκάνδαλο που αντιμετωπίστηκε με απίστευτη κωλυσιεργία και τσαπατσουλιά και «έκλεισε» για την επίμαχη εκείνη τουλάχιστον περίοδο με την «αυτοκτονία» το Μάρτιο του 2005 του 39χρονου διευθυντή σχεδιασμού δικτύου της Vodafone Κώστα Τσαλικίδη ο οποίος λίγο πριν κρεμαστεί είχε δηλώσει στην αρραβωνιαστικιά του  πως το να φύγει από τη Vodafone «ήταν θέμα ζωής και θανάτου».

Οι υποκλοπές στο δίκτυο της Vodafone είναι μονάχα μια από τις πολλές πτυχές του δικτύου παρακολουθήσεων των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ που υποκλέπτουν δίκτυα σταθερής, κινητής και διαδικτύου και παρακολουθεί όχι μόνο πρωθυπουργούς όπως ο Κ. Καραμανλής και η Angela Merkel και το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης αλλά και  εκατοντάδες εκατομμύρια πολιτών. Ο μεγάλος αδερφός είναι εδώ, εδώ καιρό.

Με τις αποκαλύψεις Σνόουντεν, ο γίγαντας με τα πήλινα πλέον πόδια, βρίσκεται για μια ακόμη φορά σε δυσμενή θέση: Μετά τη διπλωματική ήττα στο θέμα της Συρίας και το προσωρινό κλείσιμο του δημοσίου σε σχέση με την ενδοαμερικανική κόντρα για την ανύψωση της οροφής χρέους, τώρα οι αμερικάνοι βρίσκονται πάλι με την πλάτη στον τοίχο καθώς βλέπουν τα πρώην τσιράκια τους τους Γερμανούς να υποχρεώνονται να τους πιέσουν με την υπόθεση του μεγάλου αδερφού: Ακόμη μια χρυσή ευκαιρία για την Ε.Ε να απεξαρτηθεί από την αμερικανική ηγεμονία και τις απαράδεκτες πρακτικές της.

Και ποιος έρχεται να βγάλει τους Αμερικάνους από τη δύσκολη θέση; Πείτε μου, μα το θεό, ποιος;

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Ο εγγονός του δικτάτορα. Ο πρώην υπουργός εξωτερικών που έκανε τεράστια εκδούλευση στους Τούρκους με την υπόθεση Οτσαλάν. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που εκτόνωσε μέσω της ελληνικής κρίσης την αμερικανική κρίση και πήρε στο λαιμό της όχι μόνο εκατομμύρια Έλληνες αλλά και εκατομμύρια άλλων Ευρωπαίων, ο τύπος που το 1989 απειλούσε ότι θα κάνει τη Βουλή Πεκίνο και που καταδίκασε το Σύριζα για τους νεκρούς της Marfin, o τύπος που μας προέτρεπε να αυτοκτονήσουμε όλοι παρά να ψηφίσουμε Σύριζα, ο άνθρωπος που μας είπε ότι είμαστε όλοι κλέφτες με το «μαζί τα φάγαμε», ο άνθρωπος που είπε τα εκατομμύρια των αγανακτισμένων ΜΑΛΑΚΕΣ στη γαλλική τηλεόραση, ο αιώνιος προβοκάτορας, ο ζωντανός αντιπερισπασμός, έρχεται τώρα να προσφέρει χρήσιμες υπηρεσίες στους Αμερικάνους, να τους δώσει αντεπιχειρήματα, να αποδυναμώσει την Ευρωπαϊκή πίεση  και να δώσει ερείσματα για διπλωματικά επεισόδια στους Τούρκους.

Ο άνθρωπος που έχει προσβάλει ζωντανούς και νεκρούς μας έδωσε ένα ακόμη καλό παράδειγμα για την τάξη εκείνη των πολιτικών που δεν έχουν ξεπεράσει το πρωκτικό στάδιο και επιδεικνύουν σαδομαζοχιστικές τάσεις δηλώνοντας πως:

««Εγώ θα σας πω και θα σας φανεί παράξενο ότι κάποτε η ΕΥΠ είχε καταφέρει να παρακολουθεί όχι μόνο τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αλλά και τον Αμερικανό πρέσβη στην Άγκυρα. Και κάθε φορά που πήγαινα μαζί με τον καφέ μου και το κουλούρι μου, είχα στο γραφείο μου μια στοίβα με χαρτιά που μου έστελναν όχι όλα, αλλά αυτά που με ενδιέφεραν. Τον καιρό που ήμουν υπουργός (Εξωτερικών)… Δεν ξέρω ποιος ήταν ο Λάλας και μην προσπαθείτε να το γελοιοποιήσετε, διότι αυτός ήταν ένα γελοίο πρόσωπο. Η ΕΥΠ ήταν, προς τιμήν της. Έγραψε μια ένδοξη σελίδα. Παρακολουθούσε με μηχανήματα και αντέγραφε σε μαγνητοταινίες τις δύο πρεσβείες, της Άγκυρας και της Αθήνας. Πλάκα μου κάνετε; (σ.σ. αν το έκανε νομίμως)…
Δεν ήταν συνηθισμένο να τα βάζεις με τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί έκαναν ό,τι μπορούσαν, για το καλό όλων μας...
Να είστε εθνικά υπερήφανοι, διότι για βρωμοδουλειές είμαστε πρώτοι. Πότε ήμουν υπουργός Εξωτερικών; Κράτησε πολύ λίγο. Και δεν μάθαινα και κάτι σοβαρό, διότι όλα αυτά που έλεγαν τα ήξερα. Απλώς μερικές φορές ήταν πολύ διασκεδαστικό να ακούω τον Αμερικανό πρέσβη να λέει στο συνάδελφό του στην Άγκυρα ή σε κάποιον από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ “what is this motherfucker Pangalos doing?”. Και ο άλλος να απαντά “this motherfucker called me today” κοκ. Φιλικά οι άνθρωποι…» (εδώ)

Φιλικά Motherfucker Pangale. Φιλικά και με ασυγχώρητη σαδιστική διάθεση χιούμορ, ο Πάγκαλος δίνει αντεπιχειρήματα στους στριμωγμένους Αμερικανούς και πατήματα στο να κατηγορήσουν οι Τούρκοι τους Έλληνες για κατασκοπεία και να προβούν σε αντίποινα και σε συλλήψεις…

Motherfucker Pangale που λεν και οι αμερικάνοι. Fat Bastard που λέει και ο Greg Palast...
 
Πόσο ακόμη κακοραμμένες δερματόδετες διογκωμένες πορδές θα διαρρέουν βρωμίζοντας τον τόπο;
Ο Πάγκαλος δεν είναι πλέον μόνο δημόσιος κίνδυνος. Είναι εθνικός κίνδυνος. Είναι πανευρωπαϊκός κίνδυνος.
 Λίγες μέρες μετά τις δηλώσεις Τσίπρα για παρακολούθησή του, ο Πάγκαλος χωρατεύει με ένα από τα σοβαρότερα, κρίσιμα και καυτά θέματα παγκοσμίως.
Ο άνθρωπος ο οποίος έπρεπε κάθε μέρα έπρεπε να μπαινοβγαίνει στα δικαστήρια για μηνύσεις για μαζικές συκοφαντικές δυσφημίσεις, για μαζικές ηθικές βλάβες, για μαζικές προσβολές προσωπικοτήτων και αντί αυτού έκανε αυτός μήνυση σε 26χρονο blogger ζητώντας του ένα εκατομμύριο ευρώ για «ψυχική ταλαιπωρία», «άγχος» και «στεναχώρια», ο κύριος «δεν πληρώνω τα χαράτσια» για τα 22 του ακίνητα (και 13 της γυναίκας του), ο άνθρωπος που μήνυσε πολίτη επειδή τον αποκάλεσε γαϊδούρι προσβάλλοντας βάναυσα τα γαϊδούρια, σήμερα επιτέλους μηνύεται!
Επιτέλους κάποιος δικηγόρος (έστω και δυστυχώς πρώην Πασόκος) αποφάσισε να κάνει τη δουλειά του, να υπηρετήσει δηλαδή τη δικαιοσύνη αντί για τα στενά του συμφέροντα.

Ο δικηγόρος Άγις Τάτσης ανέφερε απολύτως βάσιμα για τις δηλώσεις Πάγκαλου πως «είτε ως αληθείς συνιστούν αποκάλυψη μυστικών της Πολιτείας, εκθέτουν σε κίνδυνο την χώρα και τους υπαλλήλους της (στρατιωτικούς διπλωμάτες κλπ) σε κίνδυνο αντιποίνων, είτε ως ψευδείς συνιστούν έκθεση της Πολιτείας σε κίνδυνο αντιποίνων και διατάραξης των ειρηνικών σχέσεων της με τουλάχιστον τα αναφερόμενα κράτη (ΗΠΑ, Τουρκία)» και ζήτησε δικαίως την εφαρμογή της αυτόφωρης διαδικασίας.  

Αφού μαζί τα φάγαμε, καιρός είναι να έχει ο κος Πάγκαλος και οι όμοιοι του την τύχη χιλιάδων πολιτών που αδυνατούν να πληρώσουν κατασκευασμένες  καταχρηστικές υποχρεώσεις απέναντι στο δημόσιο ακόμη και μερικών εκατοντάδων ευρώ.

Είθε η δικαιοσύνη επιτέλους να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποδώσει τις ευθύνες που αναλογούν στους υπαιτίους της εθνικής καταστροφής και του εξανδραποδισμού των Ελλήνων.

Read More »

Το δράμα της υποτέλειας

Το δράμα της υποτέλειας

Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog agriazwa.blogspot.com)

Ο Χοντρός και ο Λιγνός, οι Βενιζέλος και Σαμαράς, αφού πήραν τη σκυτάλη στην αποδόμηση της χώρας από τον τουρίστα Παπανδρέου, τώρα πλέον, κοιτώντας κατάματα τον πολιτικό όλεθρο που συντελείται σε ότι έχει απομείνει από την κομματική τους βάση, αρχίζουν τώρα τη «διαπραγμάτευση» με όπλο τους το φανταστικό πρωτογενές πλεόνασμα. Όλοι πρέπει να τους στηρίξουμε στην σταυροφορία τους να πείσουν την διεθνή κοινότητα για την λογιστική μπαγαποντιά.

Γιατί ειδάλλως η χώρα χρεοκοπεί. Τα ακούσατε; Χρεοκοπούμε.

Δεν ξέρω τι σενάρια πολιτικής φαντασίας θα επιδιώξουν οι δυό τους στο εγγύς μέλλον.

Τα δύο επικρατέστερα είναι όμως:

Α)  εσωτερική κατάρρευση της ήδη σε κώμα ελληνικής οικονομίας μαζί με χρόνια πολιτική αστάθεια.

Β)ΧΡΕΩΚΟΠΊΑ.

Αφού λοιπόν αυτά τα παλληκάρια κάναν τη χώρα Ιφιγένεια και την περάσαν σε καθεστώς ελεγχόμενης χρεωκοπίας, τώρα τα κωλόπαιδα διαπιστώνουν ότι η πολιτική δεν βγαίνει.

Αφού πρώτα τρέψαν εκατοντάδες δις καταθέσεων σε φυγή. Αυτοκτονήσαν χιλιάδες συμπολίτες μας. Φτωχοποιήσαν εκατομμύρια άλλους. Σκοτώσαν  χιλιάδες μέσω ελλείψεων στην πρωτοβάθμια και όχι μόνο περίθαλψη. Συγχωνεύσαν  νοσοκομεία και πανεπιστήμια λες και ήταν βούτυρο και μαρμ-Ελλάδα.

Ανεβάσαν την ανεργία στους νέους κατά 180%. Φτιάξαν τη νέα ελληνική μετανάστευση. Καταστρέψαν τα ταμεία με το PSI. Χρεοκοπήσαν εκατοντάδες χιλιάδες μαγαζιά και κλείσαν ή εξορίσαν χιλιάδες εταιρίες. Βαρέσαν πιστόλια δισεκαττομυρίων σε άλλες εταιρίες.

Φτιάξαν τη νέα τάξη των νεοάνεργων, των νεόπτωχων και των νεοάστεγων.

Υπογράψαν το PSI αδειάζοντας τα ταμεία δημοσίων οργανισμών και προκαλώντας τη μεγαλύτερη ίσως ασφαλιστική κρίση στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδας.

Α ναι. Και αφού ξαναγαμήσαν την Κύπρο μέσω του κουρέματος και την παρέδωσαν αλυσοδέσμια στις ορέξεις της διεθνούς τοκογλυφίας.

Αφού καταφέραν μόλις  σε τρία, μάλιστα σε τρία χρόνια το νέο ελληνικό θαύμα, τώρα οι κουφάλες θυμήθηκαν ότι η πολιτική αυτή δεν βγαίνει και κάνουν ότι σηκώνουν μπαϊράκι μην τους πάρει και τους σηκώσει γιατί ακόμη και συμπολιτευτές τους έχουν πάθει αλλεργία στον Χοντρό και το Λιγνό.

Όλα αυτά που συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν τα έχουμε περιγράψει από την αρχή αυτής της τραγικής φαρσοκωμωδίας με τίτλο «Σώστε το χρηματοπιστωτικό, γαμήστε τις κοινωνίες»

Τώρα το σπέρμα επιστρέφει στα μούτρα τους. Γιατί τώρα, με το τέχνασμα της επαναδιαπραγμάτευσης, όλες οι ειρωνικές ερωτήσεις που οι ίδιοι προπαγανδιστικά χρησιμοποιούσαν στην αρχή της φαρσοκωμωδίας, γυρνάνε μπούμερανγκ: Και που θα τα βρείτε τα λεφτά αν πει όχι η Τρόικα κε Σαμαρά;

Και σε αυτά τα άλυτα ερωτήματα απαντούν με το επιχείρημα του υπάκουου μαθητή ή φαντάρου:

«Κάναμε ότι μας είπαν. Είναι δίκαιο  το κράτημα τους από τα αρχίδια να χαλαρώσει λίγο»

Σωπάτε καλέ. Ξεχάσατε τα προσυμφωνηθέντα; Τη συρρίκνωση του δημοσίου; Το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου; Αυτά, σύμφωνα με τις συμφωνίες που υπογράψατε πρέπει να τηρηθούν στο ακέραιο. Και δεν είμαστε ούτε στο 50% αυτής της πορείας προς την κόλαση. Αυτό περιγράφουν και διεθνείς εκθέσεις.

Στο ακέραιο μάγκες. ΑΚΕΡΑΙΟ. Αλλά που να την καταλάβετε εσείς αυτή τη λέξη: Ακέραιο, ακεραιότητα, ακούγονται ισλανδικά στα αυτιά σας.

ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ.

Τι έγινε λοιπόν η μία και μοναδική πολιτική; Η μόνη πολιτική που υπογράψατε; Γιατί τώρα δε βγαίνει; Πίτσες μπλε. Η πολιτική δεν έβγαινε εξ αρχής. Ήταν κατασκευασμένη για να μη βγαίνει.

Το 2010,το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα ήταν απόλυτα εκτεθειμένο στην ελληνική οικονομία.

Το πιστόλι της χρεωκοπίας έπρεπε να είχε πέσει βαρύ στο διαπραγματευτικό τραπέζι από την ελληνική πλευρά. Με κρότο. Δυστυχώς δεν υπήρχε ελληνική πλευρά.

Αντ αυτού, το χώσατε βαθειά στο παχύ έντερο των Ελλήνων και εκεί το εκπυρσοκροτήσατε οδηγώντας τη χώρα σε μια εσωτερική αιμορραγία.

Αυτό ήταν η πολιτική της ελεγχόμενης χρεωκοπίας. Να σωθούν οι δανειστές με το να απορροφήσει όλη την ελληνική κρίση ο μέσος Έλληνας πολίτης. Αυτές τις θυσίες ζητούσατε. Ανθρωποθυσίες. Και τις είχατε: Χάρη στον πολιτικό αναλφαβητισμό του Έλληνα.

Το 2010 εγώ και άλλοι λέγαμε: Λογιστικός έλεγχος χρέους, επιλεκτική στάση πληρωμών. Αν χρειαστεί και απειλή εξόδου από το ευρώ. Αν χρειαστεί ακόμη και χρεωκοπία και άμεσος επανασχεδιασμός της ελληνικής οικονομίας. Ότι χρειαστεί για να περισώσουμε την Ελλάδα από τις συνέπειες της μακροχρόνιας πολιτικής αλητείας.

Αλλά εσείς αποφασίσατε να στήσει η Ελλάδα κώλο.

Γιατί τώρα; Γιατί τώρα λοιπόν θυμηθήκατε τα αδιέξοδα και την αναδιαπραγμάτευση; Όταν τότε που υπήρχαν ακόμη διαπραγματευτικά όπλα μιλούσατε με σιγουριά Πάπα για τη «μοναδική πολιτική»;

Γιατί ακριβώς, τώρα δεν υπάρχουν διαπραγματευτικά όπλα. Γιατί τώρα περιφέρετε το κουφάρι της Ελλάδας και λέτε να, κάναμε ότι μας ζητήσατε. Ξηγηθείτε τώρα. Και αυτοί σας λένε. Κάτσε ρε μεγάλε. Αυτό το κουφάρι έχει ακόμη λίγη ζωή μέσα του. Υπογράψατε να το φέρετε εντελώς νεκρό. Τέρμα για τέρμα. Έχει δρόμο ακόμη λοιπόν πριν το γδάρουμε και το κάνουμε γούνινο χαλάκι να σκουπίζουμε τα πόδια μας. Πίσω στο βυρσοδεψείο λοιπόν.

Τους τάξατε. Πήγατε να μας βάλετε σε πόλεμο με τους Σύριους συμμάχους μας. Δώσατε τον Ταρ στον Ομπάμα. Δώσατε μαθήματα υπακοής στους σιωνιστές. Γαμήσατε την Κύπρο. Για δεύτερη φορά.

Πάρτε το χαμπάρι ρε. Οι διεθνείς ελίτ σας θεωρούν απλά υπηρετικό προσωπικό. Δεν πρόκειται να αναβαθμιστείτε ότι και να δώσετε. Αυτά είναι τα άσχημα της πλήρους υποτέλειας.

Και τώρα που το πλεκτό που σας επιτρέπει να διατηρείτε την εξουσία, την όποια εξουσίας στην Ελλάδα έχει ξηλωθεί πλήρως, τώρα τι θα κάνετε;

Θα απειλήσετε με έξοδο από το Ευρώ; Με χρεοκοπία; Με το κόμμα της δραχμής;

Τα όρια της εθνικής προδοσίας τα έχετε ξεπεράσει προ πολλού. Τώρα ξεπερνάτε και τα όρια της εθνικής γελοιότητας.

Ο άλλος τουλάχιστον, ο Πολωνολιθουανοσουηδομερικάνος ο ΓΑΠ, προνόησε και απέδρασε νωρίς. Εσείς είστε ακόμη ενώπιον εκατομμυρίων Ελλήνων. Και καλά το Σαμαρά τον σηκώνει ελικόπτερο, σωματικά τουλάχιστον. Το Βενιζέλο πως θα τον σηκώσει;

Περιμένουμε λοιπόν το επόμενο επεισόδιο αυτής της φαρσοκωμωδίας που παίζετε στις πλάτες μας. Άντε να δούμε πόσο μακριά θα φτάσει η κουτοπονηριά σας απέναντι σε αυτούς που εφεύραν το παιχνίδι του χρηματοπιστωτικού. Άντε να δούμε τα πιόνια να κάνουν δικές τους κινήσεις. Πλάκα θα έχει.

Πόση πίστωση χρόνου μπορείτε να πάρετε ακόμη για να σώζετε τα τομάρια σας;  

Κάτι μηνάκια ακόμη λέω εγώ. Και μέχρι τώρα σπανίως έχω διαψευστεί.

Read More »