Ο Γιώργος Κοντογιώργης στην παρουσίαση του μυθιστορήματος "Το Σημάδι" του Πέτρου Αργυρίου

Μια ιδιαίτερη παρουσίαση που έγινε στο τέλος του περασμένου χρόνου. Ο κος Κοντογιώργης ουσιαστικά δημιούργησε για αυτήν το σκελετό ενός βιβλίου-εποικοδομήματος πάνω στο μικρό σε έκταση όσον αφορά τις σελίδες του αλλά πολυδιάστατο μυθιστόρημα μου "Το Σημάδι".
Δυστυχώς, λόγω οργανωτικών αστοχιών, η συζήτηση δεν ηχογραφήθηκε ολόκληρη. Ευτυχώς, ο κος Κοντογιώργος ηχογράφησε τον εαυτό του.
Απολαύστε τον εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=nDUrnlBIG0E
https://www.youtube.com/watch?v=urKeamhrJSA
https://www.youtube.com/watch?v=h9K-HpxnTo0
https://www.youtube.com/watch?v=Q4ZdwNKthnU
https://www.youtube.com/watch?v=F3A_BJuiw2Q

Για όσους ενδιαφέρονται για τη λογοτεχνία, αυτή είναι η γραπτή κριτική του Κου Κοντογιώργη για "Το Σημάδι":
"Το μυθιστορηματικό δοκίμιο του Πέτρου Αργυρίου Το Σημάδι, αποτελεί ουσιαστικά μια φιλοσοφική διείσδυση στα μεγάλα ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, μια ψυχαναλυτική ματιά στα άδυτα της ψυχής ενός εκάστου που βρίσκεται αντιμέτωπος με την κοινωνική εποχή μας. Με πρωτοτυπία, αισθητό ψυχισμό και ευρηματικότητα, ο Πέτρος Αργυρίου ξετυλίγει τη σκέψη του, σε μια λογοτεχνικά απέριττη γλώσσα, που ζωντανεύει τις αναπαραστάσεις του νοήματος"

Εδώ μπορείτε να δείτε το συγγραφέα να μιλάει για το βιβλίο και να αφηγείται αποσπάσματα του:
https://www.youtube.com/watch?v=qNJTeDJJEM4

Έξι χρόνια μες τη δίνη χρέους και οι περισσότερο εμπορικοί συγγραφείς παραμένουν οι καθεστωτικοί. Τους ανταμοίβει η κοινωνία για την καταστροφή της...

Read More »

Αποκαλύψεις Τόμσεν-Βελκουλέσκου. Τι λες τώρα;

Τίποτε το συγκλονιστικό δεν προέκυψε από τη διαρροή μέσω Wikileaks διαλόγου Τόμσεν Βελκουλέσκου.

Μετά τις σκόπιμες παπαριές που το ΔΝΤ έχει κάνει εις βάρος της ελληνικής οικονομίας, τώρα, για να έχει λόγο ύπαρξης, πρέπει να κάνει το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς φυσικά να ξεχνά την πάγια πρακτική του να ακρωτηριάζει το κοινωνικό κράτος καταστρέφοντας παράλληλα τη μεσαία τάξη. Στο δεύτερο συμφωνούν οι εταίροι και πρέπει να φαίνεται ότι διαφωνεί  η ελληνική κυβέρνηση. Το πρώτο επιτυγχάνεται μόνο με δραστικό κούρεμα του ελληνικού θεόρατου βουνού χρέους.

Και σε αυτό συμφωνεί η ελληνική κυβέρνηση αλλά διαφωνούν οι εταίροι οι οποίοι πλέον συμφωνούν σε μια άτολμη επιμήκυνση της αποπληρωμής και βαριά βαριά μείωσης των επιτοκίων που όπως θα δούμε στη συνέχεια μικρή μόνο βελτίωση θα επιφέρει στης τεράστιες δανειακές υποχρεώσεις της χώρας.

Το ΔΝΤ έχει ένα και μόνο στόχο: να βγαίνουν τα νούμερα.

Και τα νούμερα δε βγαίνουν.

Στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι χρησιμοποιούμε τον όρο «Ελληνική κυβέρνηση» χαριστικά καθώς οι μνημονιακές κυβερνήσεις είναι απλά τα εκτελεστικά όργανα των δανειστών.

Για να πετύχει λοιπόν το ΔΝΤ να επιβάλλει τις θέσεις του, επικαλείται τη βία. Ποια βία;

Την οικονομική φυσικά.

Προβλέπει λοιπόν στα πλαίσια μιας έκθεσης που σκέφτεται να συγκαλύψει για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους πως τον Ιούλιο το ελληνικό κράτος θα έχει ξεμείνει από λεφτά.

Το ενδιαφέρον σε αυτή την πρόβλεψη είναι πως μαζί με την προβλέψιμη αδυναμία πληρωμής εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου προβλέπεται κι ένα άγνωστης μορφής «συμβάν».

Δε είναι το ΔΝΤ που θα προκαλέσει τη χρεωκοπία του Ιουλίου, τουλάχιστον όχι άμεσα.

Όσο για το συμβάν αυτό μπορεί να είναι πολύμορφο: αύξηση capital controls, εκλογές ή δημοψήφισμα, bail in, πολλά είναι τα ενδεχόμενα.

Η κυβέρνηση κάνει πως δεν γνωρίζει, κάνει πως βρίσκεται προ εκπλήξεως. Το ΔΝΤ δεν είναι εξωγήινος εισβολέας  παρότι συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι. Ελληνική κυβέρνηση έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα με τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας για να σωθεί το ίδιο το ΔΝΤ από τη δικιά του κρίση και οι υπερεκτιθειμένες στην αμερικανική οικονομική κρίση Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες και η παρούσα κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τις θέσεις του και μάλιστα από πρώτο χέρι. Ο ίδιος ο Τσίπρας μάλιστα δέχτηκε δημοσίως την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα προ ολίγου καιρού.  

 Η κυβέρνηση γνώριζε καλά ότι αφού είχε εξαντλήσει τα αποθεματικά θα βρισκόταν σε θέση αδυναμίας πληρωμών τον περασμένο Ιούνιο και γνωρίζει καλά πως εκτός απροόπτου αυτό θα συμβεί και αυτόν τον Ιούλιο.

Παρά ταύτα συνεχίζει τον απίστευτο καταστροφικό λαϊκισμό της μιλώντας για επερχόμενη αναπτυξιακή έκρηξη και με τον Καμμένο να μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια το Πάσχα…

Ας δούμε όμως λίγο τα νούμερα:

3,5 πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2018, έτσι?

Για να επιτευχθεί αυτό εκτιμάται ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα της τάξης του 5% του ΑΕΠ το οποίο τα τελευταία 7 χρόνια έχει ήδη συρρικνωθεί κατά 30%!!!!!

Το 5% του τωρινού ΑΕΠ είναι γύρω στα 12 δις!!!

ΤΟ ΔΝΤ επιμένει ότι σε αυτό πρέπει να εισφέρουν και οι περικοπές συντάξεων, με μια πρόχειρη δική μου εκτίμηση περίπου στο 20% (!!!) σε συντάξεις που ήδη έχουν μειωθεί εως και 60%!!!

Κι όλα αυτά με τα έσοδα του κράτους να μην έχουν καμία αισιόδοξη προοπτική καθώς η φοροεξάντληση είναι δεδομένη και με τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους Γερμανούς, η μόνη δυνατή πηγή εσόδων είναι οι …φόροι!!!

Ας δούμε λοιπόν τι αποφέρει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 2% το 2017 με τελικό στόχο 3,5% του ΑΕΠ το 2018 σε σχέση με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας τα επόμενα χρόνια.

Την τριετία 2017-2019 οι δανειακές υποχρεώσεις προ του μνημονίου 3 αντιστοιχούν σε 28δις. Οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα για την τριετία αυτή αντιστοιχούν περίπου σε 20 δις!!!

Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτή η υστέρηση καλύπτεται από το μνημόνιο 3, αυτό δεν είναι καλό νέο καθώς αλλάζει προς το χειρότερο η κατανομή χρέους για τα επόμενα χρόνια.

Την επόμενη δεκαεξατία, από το 2020 μέχρι το 2036, οι ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις είναι μεσοσταθμικά γύρω στα 7 δις ετησίως με τα δεδομένα του μνημονίου 2.

Καλύπτονται μόνο από αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος πάνω από το 5% του ΑΕΠ ή με αύξηση του ΑΕΠ 20%, δηλαδή με επιστροφή του ΑΕΠ κοντά στα επίπεδα του 2008!!!

Ποτς γενετε αυτό;

Ακόμη κι αν γίνεται, ακόμη και αν γίνει, δεν ξεμπέρδεψε το μνημόνιο με εμάς.

Γιατί η τριετία 2037-2039 είναι προσχεδιασμένη καταστροφή με ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις 15 δις ετησίως!!!!!!!! Ακόμη και με επίπεδα ΑΕΠ του 2008 καλύπτονται με πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στα 4.5%.

Με δεδομένα σημερινού ΑΕΠ απλά δεν καλύπτονται και σημαίνουν νέα δανειακή σύμβαση με τα μνημόνια της και τα όλα της.

Κι όλα αυτά με ένα πρωτογενές πλεόνασμα που επί Σαμαρά δομήθηκε με ένα κυρίως τρόπο κι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο επιδιώκεται κι επί Τσίπρα: με στάση πληρωμών στο εσωτερικό, που συμβάλει φυσικά κι αυτή στην επιπλέον συρρίκνωση του ΑΕΠ!!!

 Η κυβέρνηση αυτή είχε μονάχα δύο επιλογές εξ αρχής: Πραγματικές εξεταστικές επιτροπές, στάση πληρωμών, εθνικοποίηση των τραπεζών και δικά της capital controls εξ αρχής με ότι κι αν αυτό συνεπαγόταν, ή συνθηκολόγηση με τις απαιτήσεις των δανειστών. Διάλεξε για πολύ καιρό να πατάει με ένα ποδάρι σε δύο βάρκες, εφεύρε τη θεωρία του «έντιμου συμβιβασμού», απέκρυψε με ένα τούλι αδικαιολόγητης και δόλιας αισιοδοξίας την πορεία των διαπραγματεύσεων και συνεχίζει να επιχειρεί να κρύβει την πραγματικότητα από τους πολίτες για να κρατήσει λίγο παραπάνω τα προνόμια της εξουσίας.

Αποτελεί μια άξια συνεχίστρια όλων των προηγουμένων μνημονιακών κυβερνήσεων που παρέδιδαν τη χώρα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι την παρέλαβαν.

Σίγουρα είχε ελάχιστα από τα όπλα που είχε η κυβέρνηση του ΓΑΠ όταν εγκαινίασε την παράδοση του τόπου. Και για αυτό ακριβώς έπρεπε να είναι δεκάδες φορές πιο ετοιμοπόλεμη από τις προκατόχους της.

Αλλά τον μόνο πόλεμο που ήταν πρόθυμη να κάνει ήταν αυτός των καρεκλών.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com  

Read More »

Έφυγε ο Πούτιν

Ο Βλάντιμιρ Πούτιν είναι αδιαμφισβήτητα μια στρατηγική ιδιοφυΐα που απαντά με εντελώς ασύμμετρο και απρόβλεπτο τρόπο στις σκληρότατες προκλήσεις που ο διατλαντισμός του θέτει κάθε φορά.

Κανείς δεν περίμενε τη ρωσική επιχείρηση στη Συρία, κανείς δεν περίμενε την εξίσου αιφνίδια λήξη της με την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των ρωσικών στρατευμάτων εκτός της ρωσικής βάσης της Ταρσού.

Η ρωσική αποχώρηση ήταν ένα ισχυρότατο μήνυμα προς όλους με πρώτο απ’ όλων τον Αλεβίτη  ‘Ασσαντ: Οι φιλοδοξίες σου για τη χώρα σου δεν μπορούν να ξεπερνάν της φιλοδοξίες της προστάτιδας σου Συρίας.

Η Συρία είναι πλέον το πιάτο των διαπραγματεύσεων και θα μοιραστεί ανάμεσα στους μεγάλους παίχτες μάλλον με τη μορφή μιας ανάστροφης ομοσπονδιοποίησης:

Η ετερόδοξη Συρία κυρίως των Αλεβιτών, των χριστιανών, των γιεζίντι και των ιουδαϊστών, η κουρδική Συρία και το μπάχαλο της Σουνιτικής Συρίας στην οποία θα συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι να περιοριστεί η επιρροή της ISIS.   

Όλοι έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό το μοίρασμα με εξαίρεση την Τουρκία που παθαίνει έμφραγμα στη σκέψη μιας γειτονικής κουρδικής Συρίας που ούτως ή άλλως υπάρχει.

Ο ίδιος ο Βλάντιμιρ δήλωσε πως η Ρωσία πέτυχε τους στρατηγικούς της στόχους.

Ποιοι ήταν όμως αυτοί;

Η Συρία ήταν ένα σχετικά χαμηλού κόστους πεδίου για να επιδείξει η Ρωσία την στρατιωτική της δύναμη καταπλήσσοντας τους δυτικούς και πουλώντας S300 σε Σύριους κι όχι μόνο.

Καθώς οι δυτικοί σέβονται ένα και μόνο πράμα, την ισχύ, η θέση της Ρωσίας στα διαπραγματευτικά τραπέζια έχει εκ των πραγμάτων ενισχυθεί.

Η Ρωσία έχει ήδη καταστρέψει σημαντικές υποδομές και δίχτυα των τζιχαντιστών περιορίζοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες των συναφών ισλαμιστών του Καυκάσου κι αναδεικνύοντας σε παγκόσμιο επίπεδο  τις βρώμικες σχέσεις Σ.Αραβίας και Τουρκίας με το ΙΣΙΣ.

Η επιχείρηση στη Συρία είχε την μεγάλη παράπλευρη απώλεια της διάλυσης των καλών οικονομικών Ρωσοτουρκικών σχέσεων και τυχόν μεγαλύτερη χερσαία εμπλοκή Σ.Αραβίας και Τουρκίας θα μπορούσε να γίνει ένα νέο Αφγανιστάν για τη Ρωσία ενώ η Τουρκία είχε και έχει κάθε κακή πρόθεση να εμπλέξει και το ΝΑΤΟ οδηγώντας στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με το Ιράν να έχει βγει από την απομόνωση κρατώντας χαμηλά τις τιμές του πετρελαίου και πλήττοντας τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες ανάμεσα στις οποίες εμβληματικές είναι η Ρωσία και η Σ.Αραβία, με τη δεύτερη να αντιμετωπίζει υπαρξιακή προβλήματα από τον πόλεμο των τιμών του πετρελαίου που η ίδια ξεκίνησε, κάποιος θα πρέπει να συνυπολογίσει τη πρόσφατη σχετική συμφωνία Ρωσίας-Σ.Αραβίας για την άνοδο της τιμής του πετρελαίου στην απόφαση αποχώρησης της Ρωσίας. 

Ο Πούτιν σε αντίθεση με μεγαλομανείς ηγέτες όπως ο Ενρτογάν, ασκεί εξαιρετικά την τέχνη του εφικτού περιορίζοντας εντός αυτής τις φιλοδοξίες του. Η πρόθεση του είναι να βγάλει τη Ρωσία από την απομόνωση και να αναπτύξει σε πείσμα της Δύσης καλές σχέσεις με αυτήν.

Κάτι τέτοιο παρά την προβοκατόρικη δράση του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα, είναι σήμερα εφικτό καθώς ο Μπάρακ Ομπάμα στο τέλος της θητείας του δεν έχει καμιά πρόθεση να χρεωθεί έναν ακόμη πόλεμο, ίσως τον μεγαλύτερο όλων των εποχών, ενώ πιθανή εκλογή Τραμπ θα φέρει τις ρωσοαμερικανικές σχέσεις σε ιστορικά υψηλά.

Η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων είναι ένα καλό νέο για τον πλανήτη καθώς μειώνονται οι πιθανότητες για θερμά επεισόδια.

Από την άλλη, αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους τζιχαντιστές και την τουρκική ασυδοσία στην περιοχή.

Αν η Τουρκία δεν συνετιστεί από τους δυτικούς συμμάχους της, η Ρωσία ίσως αναγκαστεί να επιστρέψει.

Αυτή τη φορά, με αντιτουρκικές στοχεύσεις.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/3/2016.

Read More »

Ελλάς το Mega-λείο σου

Δεν θα καταδεχόμουν σε μια τόσο κρίσιμη εποχή να γράψω κάτι τέτοιο.

Αν δεν υπήρχε μια επιδημία.

Μια επιδημία κλάματος και επιδεικτικής αστοχασιάς.

Για τους εργαζόμενους του Mega τους οποίους προοδευτικοί και αριστεροί όπως η κ. Ακρίτα άθελα τους τους υπερασπίζονται βοηθώντας έτσι τους ολιγάρχες που το ήλεγχαν να τους χρησιμοποιούν ακόμη μια φορά, τώρα κι ως ανθρώπινη ασπίδα.

Σπεύδουν μάλιστα να μας κατηγορήσουν και για κοινωνικό αυτοματισμό και για μικροψυχία.

Θέλετε να μιλήσουμε για κοινωνία κ.Ακρίτα.

Ας μιλήσουμε.

Μια τέτοια αντίληψη υπεράσπισης των εργοδοτών μέσω του «δικαιώματος της εργασίας» προέρχεται από τις οικονομικίστικες σχολές που κυριαρχούν στον κόσμο μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο καπιταλισμός που επιτρέπει στον εργοδότη να εκμεταλλεύεται τον εργαζόμενο και ο μαρξισμός που επιδιώκει να ανατρέψει αυτή τη σχέση οικονομικής εκμετάλλευσης.

Παραβλέπεται έτσι συστηματικά από αυτά τα εποικοδομήματα ο κοινωνικός χαρακτήρας της εργασίας και διαστρεβλώνεται η ίδια η κοινωνία.

Την εποχή της ανταλλακτικότητας κάποιος παρήγαγε κάτι και το αντάλλασε με άλλους που παρήγαν κάτι που ο πρώτος είτε χρειαζόταν είτε θεωρούσε πολύτιμο.

Η επέμβαση του καπιταλισμού ήταν ότι όχι μόνο προσάρμοζε όπως οι οικονομικά ισχυροί έκριναν την εμπορική αξία των προϊόντων, αλλά και επέκτεινε τις ανάγκες των αγοραστών  για να υπάρχουν ολοένα και αέναα αυξανόμενοι οικονομικοί κύκλοι, μια πρακτική που σαφώς τις τελευταίες δύο δεκαετίες και χάρη στην ισχύ που απέκτησε ο νεοφιλελευθερισμός βρίσκεται πρακτικά σε υποδρομή στον δυτικό κόσμο.

Αλλά.

Σε όρους κοινωνικούς που σαφέστατα υπερβαίνουν τις οικονομικίστικους, το συνολικό παραγόμενο αποτέλεσμα της εργασίας είναι ο … κοινωνικός πλούτος.

Αντιλήψεις που απαγορεύουν τον ατομικό πλούτο ψαλιδίζουν τον κοινωνικό.

Αντιλήψεις και πρακτικές που τον αφήνουν ασύδωτο, σπαταλούν τον κοινωνικό πλούτο και περιορίζουν μέχρι ατροφίας την κινητικότητά του.

Ο κοινωνικός πλούτος οφείλει να επιμερίζεται όχι μόνο ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός αλλά και με τη συμβολή του καθενός σε αυτόν ώστε να παράγεται ένα πλεόνασμα που θα έχει και βαθμό επιμερισμού ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν πρόθεση ή τη δυνατότητα να συμβάλουν στη δημιουργία του.

Τι ακριβώς παρήγαγε η «επιχείρηση» αυτή που λέγεται MEGA;

Εργολάβος του συστήματος εξουσίας που εκμαύλιζε τους πολίτες για να εξυπηρετεί το σύστημα.

Παρασιτισμός που τρεφόταν με δανεικά κι αγύριστα τα οποία πληρώνουμε εμείς.

Και η μαφία είχε επιχειρήσεις κι εργαζόμενους.

Ευτυχώς που πότε οι αριστεροί δεν είχαν εκφυλιστεί τόσο για να υπερασπίζονται το δικαίωμα των εργαζομένων της μαφίας στην εργασία.

Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.

Δεν ισχύει αυτό και μάλλον δεν ίσχυε ποτέ.

Οι εργαζόμενοι στο Mega ξέραν ότι ο μισθοί τους ήταν μισθοί ντροπής.

Αν δεν το ξέραν αρχικά, το μάθαν στην πορεία.

Ο δικός τους κοινωνικός αυτοματισμός που ξέραν ότι οι μισθοί τους προερχόταν από μια από παρασιτική, αντικοινωνική επιχείρηση ολιγαρχών δεν έχει καμιά σημασία έτσι;

  Δεν λυπάμαι καθόλου για τους εργαζόμενους του Mega όπως δεν λυπάμαι για τους εργαζομένους του Mega όπως δε λυπάμαι καθόλου για τους εργαζομένους της Eldorado Gold που καταστρέφουν εν γνώσει τους τον τόπο τους εις βάρος του κοινωνικού πλούτου. 

Ούτε το Mega-λειο υπερασπίζομαι, ούτε συγκεκριμένο μεταλλείο. 

Είναι αρκετά μεγαλόψυχο που δεν κατηγορούνται για συνέργεια στα εγκλήματα των αφεντικών τους και που θα συνεχίσουν να έχουν ίσες ευκαιρίες με την κοινωνική πλειονότητα.

Στο όνομα των ατομικών δικαιωμάτων αφήσατε να καταστραφούν τα κοινωνικά κι έτσι τα ατομικά έγιναν θέμα κοινωνικού αυτοματισμού.

Μόνο οι ισχυροί έχουν πλέον δικαιώματα, το κυριότερο εκ των οποίων είναι το δικαίωμα στην ασυδωσία και την ατιμωρησία.

Μήπως θα έπρεπε να κλάψω και για τους εργαζόμενους της Energa ή της Emron, ή της Lemhan Brothers;

Η μόνη ντροπή είναι ότι το Mega υπήρξε κυρίαρχο δια δεκαετίες κι ότι οι μεγαλομέτοχοι και μεγαλοδημοσιογράφοι του δεν θα μπουν φυλακή.

Λυπάμαι κα Ακρίτα: Σε αυτή την υπόθεση, ΕΙΣΑΙ Ο ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ.

Γιατί ακόμη κι η Ακρίτα, έχει το δικαίωμα να εκφράζεται ενίοτε Άκριτα. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/3/2016

Read More »

Ισλαμοποίηση της Ευρώπης

Και όχι, δε σου μιλώ για την ισλαμοποίηση που φαντάζεσαι ζώντας κάτω από τις ετικέτες που κολλάς για να σου φανεί η τρέχουσα ιστορία κάπως γνώριμη έστω και μισητή.

Ο σουλτάνος Ερντογάν δεν είναι σουλτάνος επειδή αρέσκεσαι εσύ να τον καλείς έτσι.

Είναι σουλτάνος επειδή του αρέσει, επειδή έτσι αντιλαμβάνεται τον ιστορικό του ρόλο.

Κι όλα είναι δικά του.

Η εφημερίδα Ζαμάν; Δική του πλέον. Ζαμάν φου θα μου πεις αν είσαι τόσο μαλάκας.

Ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή πολιτικής οικονομίας σε τουρκικό πανεπιστήμιο;

Δικός του.

Και για αυτόν τον δίνει στον υποτακτικό του Αλέξη Τσίπρα που πάει με λουλούδια στη Σμύρνη να τα δώσει σε γυναίκες που ισλαμοποιούνται ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. Έτσι φτιάχνουν οι δικτάτορες διδάκτορες που έχουν φτιάξει τη δικιά τους σχολή υποταγής κι απάτης. Με το έτσι θέλω. 

Η Συρία και το Ιράκ;

Δικά του κι αυτά. Πως αλλιώς θα έμπαινε ένοπλα όποτε γούσταρε εκεί μέσα;

Ο σφαγέας των κούρδων, οι καταπατητής των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, ο σύμμαχος των τζιχαντιστών, ο άνθρωπος που γκριζάρει το Αιγαίο είναι φίλος μας.

Κατάπτυστη η τέχνη του μέγιστου συμβιβασμού του Τσίπρα.

Γελοία η Ευρώπη που φοβάται τη σκιά της.

Πόσα μέσα μιλάν για αυτά που κάνει, που θέλει, που είναι ο Ερντογάν;

Πόσοι στηλιτεύουν την κατάπτυστη συμφωνία με την Τουρκία που όχι μόνο δε λύνει το προσφυγικό αλλά της δίνει τον αέρα να συνεχίζει να κάνει τα αίσχη της απέναντι στους Κούρδους και τους Σύριους βάζοντας μπαρούτι στην ήδη επισφαλέστατη παγκόσμια ειρήνη;

Ακόμη και μετά τους υπαρξιακούς κινδύνους που η ίδια η Ευρώπη δημιούργησε υπό το πρόσταγμα των ΗΠΑ και των αράβων συμμάχων της, η Ευρώπη δεν μαθαίνει.

Τι πιο χαρακτηριστικό από την βράβευση Σαουδάραβα πρίγκιπα με την ύψιστη τιμή του σταυρού της λεγεώνας της τιμής από τη γαλλική δημοκρατία του Ολαντρεού και μάλιστα για τη συμβολή της στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας που η ίδια εξοπλίζει; Η Γαλλία του είμαι κι εγώ Charlie, η Γαλλία των επιθέσεων του Παρισιού ξέρει να επιβραβεύει τους τρομοκράτες της. 

Τη Σαουδική Αραβία δε θα την ξαναβρίσεις τη Σαουδική Αραβία. Μπορεί να είναι θεοκρατούμενη βασιλεία, το πιο καθυστερημένο καθεστώς στον κόσμο που αποκεφαλίζει υπηκόους της για ... μαγεία, μπορεί να έχει εξοπλίσει την ISIS, αλλά 12 δις τα έσταξε στον Ολάντ για τα οπλικά συστήματα που σκοτώνουν σηίτες και αμάχους στην Υεμένη κατά χιλιάδες.

Κι όταν έρθουν πρόσφυγες κι από κει κατά δω, θα μαστε πάλι ψυχοπονιάρηδες όπως οφείλουμε.

Αλλά όταν τα αίτια συμβαίνουν το βουλώνουμε. Ζαμάν φου.

Στη ζωή μας δε θα δούμε τη τουρκική σημαία να κυματίζει πάνω από την Ακρόπολη. Ποιο πιθανό να δούμε τρούλους δίπλα της.

1821 και μαλακίες.

Η Ευρώπη της συναδέλφωσης. Με την ισλαμική Τουρκία.

Μετριοπαθείς μουσουλμάνοι αφθονούν.

Μετριοπαθές ισλαμικό κράτος δεν υπάρχει.

Και με αυτά τα κράτη συνεργάζεται η Ευρώπη.

Για τον Ερντογάν πασχίζει το καλόπαιδο ο επίτιμος χωρίς καμιά τιμή Τσίπρας.

Για τον τύπο που έχει στείλει χιλιάδες στη φυλακή επειδή τον προσέβαλαν στο Facebook και το Twitter και χιλιάδες στον τάφο γιατί είναι Κούρδοι.

Δεν χρειάζεται να δούμε γερμανική σημαία στην Ακρόπολη. Έχουμε μνημόνια και lidl.

Κάνουν πως φοβούνται τους ισλαμικούς πληθυσμούς και πιπώνουν γερά τις ισλαμικές ηγεσίες.

Η Τουρκία είναι δίπλα.

Κι η Σαουδική Αραβία είναι μέσα στα σπίτια.

Είναι στις αθώες ταινίες, με το αζημίωτο φαντάζομαι, της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.

Είναι στα πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων.

Είναι στα πρωτοσέλιδα οικονομικών εφημερίδων.

Πολλά χρωστά ο κόσμος του θεάματος στη Σαουδική Αραβία. Και τα ξεπληρώνει.

Έχω μοναχά μια απορία: Ψήνεται κανένας σας για καμιά πορεία;

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/3/1816  

Read More »

Υψηλή πολιτική και δημοσιογραφική διαπλοκή, μόνο στα ... Ιμαλάια

Το παράδειγμα της εφημερίδας μικρής κυκλοφορίας Ακρόπολη δεν είναι άνευ προηγουμένου. Οι εκβιαστές της, με μεγάλη πολιτική και κοινωνική κινητικότητα, επικαλούνταν στενές σχέσεις με την πολιτική εξουσία για να εκβιάζουν όποιον έβρισκαν στο διάβα τους, θέτοντας τους το δίλλημα να πληρώσουν για να φτιάξει η εφημερίδα το προφίλ τους, ειδάλλως να τους το καταστρέψει.

Δεν είναι η πρώτη φορά που «δημοσιγράφοι» κι εκδότες λειτουργούν κατ’ αυτό τον τρόπο: τουλάχιστον μία οικονομική εφημερίδα τη δεκαετία του 90 εκβίαζε εισαγμένους στο ΧΑ επιχειρηματίες απειλώντας τους πως αν δεν πλήρωναν για να κάνει η εφημερίδα εκτιμήσεις ανόδου για τις μετοχές των εταιριών τους, θα τις κατακρήμνιζαν στα Τάρταρα με δυσοίωνες εκτιμήσεις για τις τιμές τους, δημιουργώντας έτσι αυτοεκπληρούμενες προφητείες που είχαν τη δική τους συμβολή στη φούσκα του χρηματιστηρίου.

Λίγο μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου της Ακρόπολης, ο διαφθορέας της Κύπρου, Ανδρέας Βγενόπουλος, το χρησιμοποίησε για να συκοφαντήσει τον Κώστα Βαξεβάνη, περιγράφοντας πως ο δεύτερος τον εκβίασε για να του κάνει την αγιογραφία.

Πολλά έχει κάποιος να καταλογίσει στον Βαξεβάνη μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ηγεσία, αρκεί όμως να διαβάσει το περιοδικό του για να κατανοήσει πως το περιεχόμενο του είναι καταγγελτικό και δεν αρέσκεται στις αγιογραφίες.

Κι οι εκβιασμοί και οι συκοφαντίες δεν έχουν τέλος.

Στην ετεροχρονισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να καταλάβει τα μήντια, ο μηντιάρχης Ψυχάρης δημοσίως και δια αντιπροσώπου εκβιάζει τον πρωθυπουργού με περισσότερες αποκαλύψεις για τις συνομιλίες τους παρουσία της γάτας Ιμαλαϊων.

Μάθαμε πολλά από αυτήν την υπόθεση:

Τέσσερις κρυφές συναντήσεις με έναν ταξικό εχθρό που δεν τόλμησε καν να διαψεύσει το Μαξίμου, παύουν πλέον να αποτελούν αναγνώριση εδάφους: αποτελούν διαπραγμάτευση.

Όποιο κι αν ήταν το πραγματικό περιεχόμενο των συνομιλιών, είναι εντελώς αδιανόητο παράγοντας του τόπου να καταγγέλλει δημοσίως πως ο πρωθυπουργός ουσιαστικά επιχείρησε να τον δωροδοκήσει με λεφτά του δημοσίου και να μην καλούνται και οι δύο να καταθέσουν για την υπόθεση.

Για να ξεγελάσει τις εντυπώσεις ο φανερά κουρασμένος πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη εφ όλης της ύλης στον eniko του Χατζηνικολάου όπου για το συγκεκριμένο θέμα δήλωσε πως θα συναντιόταν και με τον διάβολο τον ίδιο. Αλλά δε θα του πουλούσε την ψυχή του.

Ας θυμηθούμε την προτροπή της Μέρκελ στον Αλέξη: Ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες Αλέξη.

Και δεν ξέρουμε πόσες από αυτές κατέχει ο Ψυχάρης.

Στην ίδια συνέντευξη ο πρωθυπουργός δήλωσε πως την «έσκισε τη γάτα». Αν ήταν δεξιός πρωθυπουργός θα τον κράζαν οι φιλοζωικές.

Όπως θα φωνάζαν οι αντιρατσιστές όταν σε προσφυγόπουλο που ζήτησε λεφτά από τον Μάρτιν Σουλτς στη Λέσβο παρουσία Τσίπρα, ο Τσίπρας απάντησε πως «κι εγώ αυτό του ζητάω από τον Ιανουάριο» καθιστώντας προφανή τη διάθεση του να ανταλλάξει το προσφυγικό με λίγο από το χρέος «για να χει κάτι να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους  του».

Όπως θα φώναζαν οι αγρότες που είδαν το τσίπουρο να απειλείται με αύξηση της φορολόγησης του και θα δουν το φωτοβολταϊκά να ξεπουλιούνται σε γερμανικές εταιρίες όταν ο Τσίπρας «χαριτολογώντας» τους είπε «πως μόνο τον ήλιο και το τσίπουρο δεν μπορούν να μας πάρουν» επιβεβαιώνοντας πως όλα τα υπόλοιπα θα μας τα πάρουν.

«Μόνο τον ήλιο, το τσίπουρο και τους πρόσφυγες δε θα μας πάρουν», να προσθέσω.

Το κακό και λαϊκίστικο χιούμορ του Αλέξη τα λέει όλα.

Αληθεύει πως έχει ξεκινήσει μια έντονη διαμάχη με κάποιους από τους ολιγάρχες που οδηγούνται διερευνητικά στη δικαιοσύνη, επιλογή υποχρεωτική καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης που έχει ζήσει μεταπολεμικά η χώρα, δε διαθέτει πλέον κανέναν άλλο τρόπο για να πείσει όχι πως είναι αριστερή, αλλά έστω πως είναι σε κάτι διαφορετική από τις προηγούμενες.

Θετικό το δείγμα ρηγμάτωσης στο μπλοκ εξουσίας, αλλά:

Πολύ αργά πολύ λίγο Αλέξη.

Τώρα που σκισες τη γάτα, δεν ανοίγετε καμία πιτσαρία που σκίζει με το Σαμαρά να δούμε ανάπτυξη και να προσελκύσουμε επενδύσεις; Εκεί, στα σύνορα με τη Βυλγαρία.

Και να χρησιμοποιείτε μόνο αλάτι Ιμαλαϊων, έτσι;  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/3/2016. 

Read More »

Brexit VS Grexit

Ένα χρόνο πριν η ΕΕ έριχνε πόρτα στον πρωθυπουργό της Μ.Βρετανίας James Cameron και αλαζονικά του έλεγε για τις απαιτήσεις για ξεχωριστή μεταχείριση: Rules are Rules. Take it or leave it.

Την προηγούμενη βδομάδα η ΕΕ έκανε κανονικό τσιμπούκι στον Cameron o οποίος σήκωσε από το τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» γύρω στα τέσσερα από τα έξι, ακριβώς όπως έγινε και στον Ερντογάν, όταν για την ελληνική πολιτική θρίαμβος θεωρείται να έχεις σηκώσεις μόνο 1 από τα δέκα και να χεις παραχωρήσει και άλλα πέντε την κάθε φορά.

Καθίσταται από τις εξελίξεις προφανές ότι το αρδην ρήξη είχε απόλυτα δίκιο να επιμένει στο να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του Β’ μνημονίου με τη διακυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου πριν πάμε σε εκλογές παρότι η μανία μου κατά των ελληνικών πολιτικών ελίτ με έκανε να δω την παραίνεση του ως εντελώς ύποπτη.

Μια Βρετανία και μια Τουρκία κι οι δυο τους υπό ορατό κίνδυνο διάλυσης παίρνουν σχεδόν τα πάντα από μια ΕΕ που χει χεστεί πάνω της από τον ορατό πλέον κίνδυνο διάλυσης της.

Ποιος είναι λοιπόν ο αδύναμος κρίκος;

Μα προφανώς η Ελλάδα τηρουμένων των αναλογιών.

Η Ελλάδα που πληρώνει όχι μόνο τα δικά μας αμαρτήματα αλλά έχει γίνει καταβόθρα εισαγόμενων προβλημάτων χωρίς καμία δυνατότητα επίλυσης τους,

Ο Cameron έκανε το δημοψήφισμά του για να αναχαιτίσει το ευρωσκεπτιστικό UKIP του Farange που του κοβε φετάρες από το εκλογικό του σώμα. Και πέτυχε.

Μα το δημοψήφισμα του δεν ήταν παραπλανητικό του τύπου δέχεστε τις προτάσεις ή όχι της ΕΕ αλλά ένα δημοψήφισμα που μπορούσε να απαντηθεί με ένα απλό ή όχι: Εντός ή εκτός Ευρώπης;

Ο Τσίπρας με το δημοψήφισμα του όπως ανερυθρίαστα  ομολόγησε και ο υφυπουργός του Σγουρίδης εξαπάτησε τους Έλληνες και μόνο.

Και αυτό γιατί οι Βρυξέλες και η Γερμανία γνωρίζαν τόσο καλά την ευροδουλεία του που ο Σόιμπλε ανενόχλητα έστρεψε το Μεγάλο Δίλλημα Ευρώ ή Δραχμή στα μούτρα του, δίλλημα που ποτέ δεν έχει τεθεί ευθέως στον ελληνικό λαό και που παρουσιάζεται ως ο μεγάλος μπαμπούλας.

Το δίλλημα αυτό τείνει από τις εξελίξεις να μετεξελιχθεί σε Ευρώ ή Αιγαίο, αλλά δεν γαμείς, λες και δεν ζήσαμε ποτέ με την δραχμή.

Και ζήσαμε και ζήσαμε καλά.

Τώρα δυστυχώς οι συνθήκες υπερβαίνουν τις ικανότητες διαχείρισης ακόμη και ικανών διαχωριστών, πόσο μάλλον τρωκτικών της εξουσίας.

Tsipras gave left a bad name που λεν κι οι Bon jovi.

Δεν είναι τυχαίο που πλέον ο Krugman που στήριξε την Ελλάδα και την εν μέρει και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σήμερα στηρίζει την εγκληματία Χίλαρι αντί του ανεδαφικού κατά τη γνώμη του Σάντερς, ενώ για τη ρητορική του ανερχόμενου Sin Fein υπό την μόνιμη ηγεσία του Jerry Adam, η ιρλανδική independent περιγράφει μεροληπτικά μεν αλλά και εν μέρει αληθώς: «Οι μανδαρίνοι στις Βρυξέλες, μπορεί να μην τρώγονται, αλλά τα ξέρουν τα θέματα τους και τρώνε ερασιτέχνες όπως ο Adams για πρωινό. Απλά ρωτήστε τον Αλέξη τον Τσίπρα."

Φιλόδοξε αριστερέ ανά τον κόσμο: Μην γίνεις Alexis Tsipras

Πέτρος Αργυρίου, Agriazwa.blogspot.com, 21/2/2016

Read More »