Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Πολιτική και κοινωνία: Οι επωαστές της ελληνικής κρίσης


(Πηγή Φωτό: http://img692.imageshack.us/img692/431/504137124916635779n3118.jpg)


Τα πέπλα σκοταδιού γύρω από την παγκόσμια πολιτική σκηνή αρχίζουν σταδιακά να διαλύονται. Τα ψέματα των ηγεσιών και οι πραγματικές σκοπιμότητες τους αρχίζουν να γίνονται κρυστάλλινα καθαρές.




Τα σοκ που χτυπάν βαθύτατα τους λαούς έχουν στην πραγματικότητα τη δικιά τους ιστορία και συχνά προπαρασκευή. Σπανίως είναι ατυχηματικά ή το οικονομικό ανάλογο φυσικών καταστροφών.






Οι επωαστές της Ελληνικής κρίσης




Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο http://agriazwa.blogspot.com/)




Πάρτε για παράδειγμα την Ελληνική κρίση. Σύμφωνα με την ομολογία του επικεφαλής των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, Ζαν Κλόντ Γιούνκερ μερικούς μήνες πριν, οι Ευρωπαίοι γνώριζαν από καιρού την Ελληνική κατάσταση: «Γνωρίζαμε ότι κάποια μέρα η Ελλάδα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την δημοσιονομική κρίση που τελικά την έπληξε στις αρχές του έτους»... «Η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αλλά όχι με την αντιμετώπιση της το τελευταίο έτος, έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί πριν από δυο ή τρεις δεκαετίες...


«Αλλά ήταν φανερό ότι κάποια μέρα η Ελλάδα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτό το είδος του προβλήματος, και ήξερα ότι το πρόβλημα αυτό θα έφθανε, διότι συζητούσαμε οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, ο πρόεδρος Ζαν Κλοντ Τσισέ στην ΕΚΤ, η Επιτροπή (ευρωπαϊκή) και εγώ ο ίδιος, για το πως θα εξελιχθεί αυτό που τότε δεν ήταν γνωστό, και σήμερα το αποκαλούμε ελληνική κρίση»1




Ο κόσμος το 'χε βούκινο και μεις κρυφό καμάρι όπως λένε. Μοιάζει με σενάριο σαπουνόπερας. Οι σεναριαγράφοι φυσικά το ξέρουν. Οι πρωταγωνιστές φυσικά και ξέρουν. Οι μόνοι που συχνά δεν ξέρουν είναι οι κομπάρσοι- και την εξουσία κομπάρσος είναι ο λαός.




Παρά το ότι το ελληνικό σύστημα εξουσίας ξέρει ότι το ευρωπαϊκό σύστημα εξουσίας ξέρει και το ευρωπαϊκό γνωρίζει ότι η ελληνική ηγεσία ήξερε και ξέρει, με την ανάληψη των “καθηκόντων” του, ο Έλληνας πρωθυπουργός προβαίνει στην “αποκάλυψη” των πραγματικών διαστάσεων του ελληνικού χρέους. Όφειλε να το κάνει; Ναι. Η διαφάνεια είναι αίτημα του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Ο λόγος που το κανε όμως πριν εξασφαλίσει επαρκή δανειοδότηση από τις αγορές για να διασφαλίσει παράταση ζωής της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας μοιάζει σκοτεινός. Ο Παπανδρέου “έδωσε” ουσιαστικά την Ελλάδα στις διεθνείς αγορές, καθιστώντας αδύνατο το δανεισμό της από αυτές. Όσο για τη διαφάνεια... Το ξεσκέπασμα του κρυφού χρέους ήταν η μοναδική κίνηση που ο Παπανδρέου έκανε προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα σκάνδαλα των προηγούμενων κυβερνήσεων, σε πολλές από τις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος, παρότι βγήκαν στη δημοσιότητα ποτέ δεν θεωρήθηκαν αξιόποινα. Κανένας Έλληνας πρωθυπουργός δεν τόλμησε να ανοίξει το απόστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής, φοβούμενος για τα φαινόμενα ντόμινο που θα έπλητταν τους μηχανισμούς της κομματοκρατίας και εν τέλει του συστήματος εξουσίας. Και δεν έχουμε κανένα λόγο να πιστεύουμε ότι και οι Έλληνες πρωθυπουργοί δεν ήταν γρανάζια ή και πρωτεργάτες της διαπλοκής. Αντί λοιπόν ο Παπανδρέου να σκάψει το λάκκο της κομματοκρατίας και της πολιτικής φαυλότητας που θα αποτελούσε και το δικό του λάκκο, αποφάσισε να ανοίξει το λάκκο του ελληνικού λαού, στο όνομα πάντα της διαφάνειας που δεν είδαμε ποτέ.




Εκατοντάδες σκάνδαλα. Χρηματιστήριο, ολυμπιακοί, Siemens, δημιουργική λογιστική. To δεξί χέρι του Σημίτη, ο “στρατηγός” Τσουκάτος ομολογεί κυνικά ότι από τα χέρια περάσαν 1 εκατομμύρια φράγκα από τα μαύρα ταμεία της Siemens2. Το σύστημα εξουσίας κρύβει χρέος όπου βρει για να παρατείνει τη διάρκεια ζωής του. Σε δημόσιες εταιρίες, σε προϋπολογισμούς, σε καθυστερήσεις πληρωμών και αποπληρωμών... Δεν φτάνει... O διεθνής χρηματοπιστωτικός καρχαρίας της Goldman Sachs καλείται και αυτός να καταχωνιάσει με το αζημίωτο το ελληνικό χρέος. Η Goldman Sachs έχει ήδη κατηγορηθεί από την επιτροπή ασφάλισης και συναλλάγματος των ΗΠΑ (SEC) για απάτη. Πρόσφατα, αυστριακός οικονομολόγος μηνύει την Goldman Sachs για τη ρόλο της στην απόκρυψη του ελληνικού χρέους που εξέθεσε σε κινδύνους το Ευρώ. Η μήνυση εις μάτην προωθείται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Η μήνυση αναφέρει ότι τα swaps που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη οδήγησαν σε εγκληματικές πράξεις απάτης3. Σε αντίθεση με την πρακτική Τσουκάτου, ο Σημίτης αρνείται: “Καιρός είναι να τελειώνουν οι υποκρισίες και η παραπληροφόρηση”4 λέει. Δεν έχει και πολύ σημασία. Μέχρι σήμερα η ομπρέλα της συγκάλυψης, της αδιαφάνειας και της ατιμωρησίας στην Ελλάδα φροντίζει τόσο η ομολογία όσο και η άρνηση να έχουν τις ίδιες ακριβώς συνέπειες: Δηλαδή, καμία απολύτως...




Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας μια άλλη αποκάλυψη. Ο πρώην Πρωθυπουργός της Βρετανίας Gordon Brown, στο πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο του “beyond the crash: overcoming the first crisis of globalization”, ανέφερε πως: «κατά τους πρώτους μήνες του έτους(σ.σ.2010),εξαιτίας καθυστερήσεων στις αποφάσεις για να βοηθηθεί η Ελλάδα,το κόστος στην Ελλάδα της αποφυγής της χρεοκοπίας αυξήθηκε από 30 δισ.ευρώ,κατά προσέγγιση,σε 120 δισ.ευρώ».




Αληθεύει πως ο Βrown δεν αναφέρεται σε καθυστερήσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου: Κάκιστα




Το χρονικό της υπαγωγής της Ελλάδας στο διπλό μηχανισμό “στήριξης” φανερώνει ότι ο Παπανδρέου και οι συνεργάτες του ουσιαστικά έσπρωξαν την Ελλάδα στην αγκαλιά του ΔΝΤ:




Οκτώβριος 2009: Ευθύς αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας ο Παπανδρέου ανακοινώνει το πραγματικό χρέος της Ελληνικής οικονομίας, χωρίς να έχει φροντίσει να διασφαλίσει τις τρέχουσες δανειοληπτικές ανάγκες της χώρας, δυναμιτίζοντας και υποβαθμίζοντας την πιστοληπτική της ικανότητα. Στη συνέχεια ο Παπανδρέου θα αρχίσει την τουρνέ του σαν να ανήκε στη φανταστική ομάδα επιδείξεων νεοφιλελευθερισμού Harvard Globetrotters, μεταφέροντας τα μηνύματά του σε αγορές και κυβερνήσεις.




Παρότι τον Ιούνιο του 2009 ο Παπανδρέου δηλώνει σε συνέντευξή του στο TVXS ότι “δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση (με το ΔΝΤ) που πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας”5, οι κινήσεις του ως Πρωθυπουργού δείχνουν προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Και δεν ήταν η Ευρωζώνη που τον οδήγησε εκεί:




Στις 14 Ιανουαρίου του 2010 ο Γιούνκερ δηλώνει δημοσίως: “Δε θεωρούμε ότι η βοήθεια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα είναι κατάλληλη ή ευπρόσδεκτη”6




Ένα μήνα, στις 18 Φεβρουαρίου 2010 αρχίζουν να βαράν τα κυβερνητικά όργανα για την πιθανή εμπλοκή του ΔΝΤ: Ο υπουργός οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου δηλώνει στο Reuters: “Δεν μπορεί κανείς να απορρίψει την ιδέα του ΔΝΤ”7




Σχεδόν περίπου ένα μήνα πάλι μετά, ο Παπανδρέου θα πάρει την πάσα Παπακωνσταντίνου και θα προχωρήσει τα σενάρια εμπλοκής του ΔΝΤ ακόμη περισσότερο. Στις 17 Μαρτίου 2010, σε δηλώσεις του προς τις Βρυξέλλες ο Παπανδρέου, ερωτώμενος για πιθανή εμπλοκή του ΔΝΤ, απαντά “Τίποτε δεν αποκλείεται”... “Αν αντιληφθούμε ότι θα δανειζόμαστε με εξαιρετικά υψηλά επιτόκια υπάρχουν άλλες επιλογές”. Την προηγουμένη έχουν διαρρεύσει απολύτως αβάσιμες φημολογίες ότι το ΔΝΤ θα δανείσει στην Ελλάδα με επιτόκιο 3.25%. Όπως περιγράφει η Telegraph σε σχετικό δημοσίευμα, ο Παπανδρέου “δεν έχει αποκλείσει καταφυγή στο ΔΝΤ, μια κίνηση που θα θεωρούνταν ως προδοσία από κορυφαίους Ευρωπαίους Αξιωματούχους”8




Περίεργο. Τη λέξη προδοσία δεν την έχουν σκεφτεί μόνο οι Έλληνες πολίτες αλλά και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι...




Στις 19 Μαρτίου 2010, ο Παπανδρέου δηλώνει δημοσίως ότι η Ελλάδα βρίσκεται ένα βήμα πριν την αδυναμία δανεισμού9, δυναμιτίζοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση.




Η στενομυαλιά της καγκελαρίου Μέρκελ φαίνεται να ήταν ο μόνος ισχυρός ευρωπαϊκός σύμμαχος του Παπανδρέου σε σχέση με την εμπλοκή του ΔΝΤ στην ελληνική οικονομία. Παρά ταύτα, στις 23 Μαρτίου, δηλώσεις Μέρκελ αποκαλύπτουν μια ακόμη πτυχή της πολιτικής Παπανδρέου: “... η Ελλάδα δε μας ζήτησε λεφτά”10




Οι ολιγωρίες της κυβέρνησης Παπανδρέου τον επόμενο μήνα δείχνουν να επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό Μέρκελ:




Στις 10 Απριλίου η και ενώ η ευροζώνη ικανοποιεί επιτέλους το αίτημα της κυβέρνησης Παπανδρέου διαθέτοντας 30 δισ ευρώ σε δάνεια (άλλα 13-15 δισ θα έδινε το ΔΝΤ), η κυβέρνηση παραδόξως δεν ζητάει την άμεση ενεργοποίηση του μηχανισμού “στήριξης”. Ο Παπακωνσταντίνου


δηλώνει πως η Ελλάδα σκοπεύει να συνεχίσει να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές11!!!




Στις 23 Απριλίου και μετά τα πιεστικά φαινόμενα σχεδόν δύο ακόμη βδομάδων ολιγωριών και αγωνίας, η κυβέρνηση θα ζητήσει επίσημα την ενεργοποίηση του μηχανισμού.




Παπανδρέου και Μέρκελ προσκάλεσαν ουσιαστικά το ΔΝΤ. Ουδέποτε ο Παπανδρέου απαίτησε την μη εμπλοκή του ΔΝΤ στη “σωτηρία” της Ελλάδας. Αντιθέτως, πάντα άφηνε εντέχνως το παράθυρο ανοιχτό για την εισβολή του ΔΝΤ στην Ελλάδα.




Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι.




Ο Παπανδρέου είναι ένας πολιτικός δισυπόστατος. Ακραία νεοφιλελεύθερος στη πολιτική πρακτική του, “Σοσιαλιστής” στον πολιτικό του λόγο. Ο άνθρωπος που κατακρίνει τις πολιτικές του ΔΝΤ. Ο άνθρωπος που ουσιαστικά το προσκαλεί να τις επιβάλει στην Ελλάδα.




Στις 2 Δεκέμβρη του 2010 και ενώ η κυβέρνηση προετοιμάζεται για τη σκληρότερη φάση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της, ο Παπανδρέου, μιλώντας στο συμβούλιο του Ευρωπαίκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, (PES), ο Παπανδρέου λέει τα εξής απίστευτα: “Η πραγματική κρίση στην Ευρώπη σήμερα είναι οι Συντηρητικές Πολιτικές που οδηγούν την Ευρώπη στο λάθος δρόμο...” “ Το μόνο που οι συντηρητικοί προσφέρουν είναι λιτότητα, αλλά δεν έχουν ποτέ πραγματικά απευθυνθεί στις υποκείμενες αιτίες της κρίσης- την έλλειψη δημοσιονομικών κανονισμών, τους “πελατειακούς” καπιταλιστές που φροντίζουν τα επαγγελματικά συμφέροντα των φίλων τους και τη μαζική φοροδιαφυγή σε όλη την Ευρώπη” 12




Το σύνδρομο dr Jekyll και mr Hyde του πρωθυπουργού φαίνεται και στο πως χειρίζεται τα “εθνικά” θέματα (τα εθνικά σε εισαγωγικά γιατί η διαχείριση εθνικών θεμάτων προϋποθέτει το είδος εκείνης της εθνικής κυριαρχίας που η Ελλάδα έχει απεμπολήσει).




Ελληνοϊσραηλινές και Ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις. Διαπραγματεύσεις με χώρες που πλέον έχουν απολύτως αντίθετη ατζέντα εξωτερικής πολιτικής μυρίζουν άνευ όρων παραχωρήσεις εκ μέρους του πιο αδύναμου σκέλους. Και το πιο αδύναμο σκέλος σήμερα χωρίς καμία δυνατότητα σύγκρισης είμαστε εμείς.




Η Ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση είναι ιδιαιτέρως προβληματική.




Και αυτό προκύπτει από τη σύνδεση δύο φαινομένων που με βάση ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έχουν συμβεί στον Ελλαδικό χώρο: Η ύπαρξη ισλαμικών εξτρεμιστικών πυρήνων στην Ελλάδα και η κορύφωση Ισραηλινής επιχειρηματικής δραστηριότητας σε αυτήν.




Σε μια περίοδο όπου η Μέση Ανατολή χαρακτηρίζεται από εξαιρετική αστάθεια και το καζάνι που πάντα έβραζε είναι έτοιμο να εκραγεί, ο Παπανδρέου με την πολιτική του βάζει την Ελλάδα στο στόχαστρο, με συνέπειες που δεν μπορούν να εκτιμηθούν.




Κάποιοι ιστορικοί του μέλλοντος ίσως να του αποδώσουν το χαρακτηρισμού του ενός από τους πιο επικίνδυνους πολιτικά άντρες.





















1http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%BA%CE%B5%CF%81-%C2%AB%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B2%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%C2%BB



2http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_20/06/2008_274654



3http://www.athensnews.gr/portal/8/36036



4http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%BA-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%C2%AB%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7%C2%BB-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-swap-%CF%84%CE%BF%CF%85-2001



5http://www.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?m=12308&rm=9308302&l=2



6http://www.europeanvoice.com/article/imported/eu-explores-loan-to-greece/66928.aspx



7http://www.tvxs.gr/news/%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%81%CE%AF%CF%88%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CE%B4%CE%AD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%BD%CF%84%C2%BB



8http://www.telegraph.co.uk/finance/financetopics/financialcrisis/7467672/Greece-threatens-to-call-in-IMF-as-Europe-dithers.html



9http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CF%83%CE%B5%CE%B5-%C2%AB%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D%C2%BB-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1



10http://www.businessspectator.com.au/bs.nsf/Article/UPDATE-1-No-need-to-discuss-Greek-aid-at-summitMer-3SPCT?OpenDocument



11http://business.globaltimes.cn/world/2010-04/520963.html



12http://www.pes.org/en/news/greek-prime-minister-tells-pes-council-conservative-politics-real-crisis-facing-europe-today

Read More »

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Πρόσωπα: Gap: To παπανδρεϊκό DNA




(Πηγή φωτό: Http://www.ipanicmag.com/2012/12/nasa.html)

Εντάξει, εντάξει. Ας ηρεμήσουμε. Ας σκεφτούμε τους περιορισμούς της αντίληψης μας και το πόσο δύσκολα αυτή μπορεί να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες που ολοένα μεταβάλλονται.



Ας διαβάσουμε κάποια από αυτές τις αναλύσεις που γίναν για την Ελλάδα σε ένα κόσμο που βαίνει ολοταχώς προς την πολυπολικότητα. Δεν ξέρω καμία τέτοια.





To Παπανδρεϊκό DNA



Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο στο http://agriazwa.blogspot.com)





Αφού το λέει και ο Πάγκαλος: «Τραγικό είναι ότι κάποιοι δεν βλέπουν πως έρχεται η αρχή, δηλαδή ότι ο κόσμος αλλάζει γύρω τους, ότι καταρρέει ο παλιός κόσμος και αυτοί επιμένουν να ζουν και να σκέπτονται όπως πριν από δέκα ή είκοσι χρόνια... Φτάσαμε στο σημείο όλα γύρω μας να καταρρέουν και εμείς επιμένουμε να θέλουμε να ζούμε όπως παλιά.»



Γνωρίζει ο Πάν-καλος τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης. Μη μου ρωτάτε από και ως που. Αυτή είναι μια γνώση που έρχεται αυτόματα σε ανθρώπους που χουν φάει τη ζωή (των άλλων) με το κουτάλι.



Και έχουμε φάει και μεις με το κουτάλι τις δηλώσεις τους. Είμαστε διεφθαρμένοι, κοπρίτες, θλιβεροί, τρελοί, άφρονες, κλέφτες, αμνήμονες… Για αυτό και μπορούμε να θεωρούμε το μνημόνιο της ντροπής ως ευτυχία. Και επειδή όπως λένε, ο τρελός πρέπει να αφήνεται στην τρέλα του, ο Υπουργός προστασίας του Πολίτη, ο καλός μας ο Παπουτσής μας προτρέπει να αυτοδικήσουμε κι όλας: “Εάν εντοπίζετε τον οποιονδήποτε αστυνομικό μέσα στον περιφρουρημένο οργανωτικά χώρο στον οποίο γίνεται η εκδήλωση «να τον κρεμάσετε στα μανταλάκια»”...



Και κει που νομίζουμε ότι τα χουμε ακούσει όλα, έρχεται αυτή τη βδομάδα ίσως η πιο άκυρη πολιτική δήλωση όλων των εποχών. Την πέταξε ο πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της κόντρας του με την Αλέκα Παπαρήγα για τα ελληνοτουρκικά: «Έχουμε διαφορά στο DNA μας» της πέταξε και την έριξε στο πολιτικό καναβάτσο.



Τι εννοεί ο νεοφιλελευθερο-ποιητής;



Μήπως μας παρέδωσε απλά μαθήματα βιολογίας;



Θα μπορούσε να εννοεί το βιολογικό γεγονός, ότι παρά την ομοιότητα του βιολογικού μας υλικού και με εξαίρεση τα μονοζυγωτικά δίδυμα, μικρές αποκλίσεις σε αυτό καθιστούν το κάθε ανθρώπινο γονιδίωμα μοναδικό και διαφορετικό από τα άλλα… Από την άλλη, πότε σεβάστηκε αυτή η κυβέρνηση τη διαφορετικότητα; Μπα δεν είναι αυτό…



Ίσως επειδή αναφερόταν σε γυναίκα να αναφερόταν στη βιολογική διαφορετικότητα ανάμεσα στα δύο φύλα: Η γυναίκα έχει χρωμόσωμα φύλου XX, οι άντρες ΧΨ. Μπα, δεν θα το κανε αυτό ο Πρω-. Γιατί μπορεί να θιγόταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που χει χρωμόσωμα XΧ-large, ή να αποκαλυπτόταν η φύση της κυβέρνησης Παπανδρέου που χει χρωμόσωμα φύλου XXX, το παγκόσμιο σύμβολο του σκληροπυρηνικού πορνό δηλαδή.



Αχά. Εύρηκα! Μάλλον αναφέρεται στο γονίδιο του κληρονομικού χαρίσματος που χουν οι Παπανδρέου και που τους επιτρέπει σε κάθε γενιά να χουν και από ένα πρωθυπουργό.



Μήπως πάλι είχε εξομολογητική τάση η δήλωση; Μήπως μιλούσε για εκείνη τη γονιδιακή ασθένεια που μετατρέπει σοσιαλιστές σε σκληροπυρηνικούς νεοφιλελεύθερους; Απαπαπα, ούτε στον εχθρό μου τέτοια μοίρα.



Μισό. Αν συνδυάσουμε αυτήν την ατάκα με την αγαπημένη του ατάκα «είμαστε σε πόλεμο», μπορούμε ίσως να αρχίσουμε να ελπίζουμε ότι ίσως καταλάβουμε τους χρησμούς Παπανδρέου.



Έχουμε διαφορά DNA και για αυτό βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ναι τώρα αρχίζει να αποκτά νόημα. Αν και δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά γι’ αυτό, μάλλον δεν είναι ότι ο Παπανδρέου θεωρεί τον εαυτό περισσότερο του Αμερικάνο από ότι Έλληνα. Ο παγκοσμιοποιημένος φιλελευθερισμός δεν είναι ρατσιστής: όλους τους ανυπεράσπιστους λαούς του κόσμου τους συντρίβει το ίδιο.



Ποια φυλή είναι αυτή λοιπόν στην οποία ο Παπανδρέου νιώθει ότι ανήκει; Ναι, τώρα τη θυμήθηκα τη λέξη. Είναι η φυλή των Ελ-ίτ, αυτών που νιώθουν ότι επειδή κρατούν την εξουσία νιώθουν ανώτεροι από κάθε άλλη ανθρώπινη υπόσταση. Είναι η φυλή του Μίδα, η φυλή που πιάνει χώμα και το κάνει χρυσάφι, πιάνει λαούς και τους κάνει χώμα, πιάνει το χώμα και το κάνει κι άλλο χρυσάφι.



Τι κάνει λοιπόν τον Παπανδρέου και τους υπόλοιπους κυβερνητικούς να θεωρούν ότι ανήκουν σε άλλη φυλή από μας, τους υπόλοιπους, τους κατώτερους, τους Έλληνες και όλες τις υπόλοιπες ψυχές του κόσμου;



Η παιδεία. Γιατί οι Ελίτ έχουν ευρύ φυλετικό προσδιορισμό: Ελίτ είναι όποιος μετέχει της παιδείας των Ελίτ. Ελίτ είναι όποιος μετέχει στο πλιατσικολόγημα των λαών. Ελίτ είναι όποιος μετέχει στην πρόκληση πόνου για να αυξήσει την ισχύ της ράτσας του.



Είμαστε διαφορετικοί. Για αυτό και μεις τους βλέπουμε σαν εξωγήινους όταν αυτοί μας βλέπουν απλά σαν υπάνθρωπους, μαζάνθρωπους, φυτοπλαγκτόν, πρώτη ύλη που τροφοδοτούν τις μηχανές κέρδους τους.



Και ναι. Κάθε φορά που αυτοί σπάνε τα κοινωνικά συμβόλαια, ηχούν –πάντα με τον ίδιο τρόπο- τα τύμπανα του πολέμου.



Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Παπανδρέου έχει σπάσει τα κοινωνικά συμβόλαια. Μα το λέει και ο ίδιος ξεκάθαρα: Είμαστε σε πόλεμο.



Θα θυσιαστεί ο Παπανδρέου πολιτικά για τη φυλή του στον πόλεμο που μας κήρυξε. Μετράει μήνες η θυσία της Ιφιγένειας του νεοφιλελευθερισμού. Αλλά όταν οι πολεμιστές των ελίτ πεθαίνουν πολιτικά, πάνε στον παράδεισο των Διεθνών οργανισμών και αφήνουν την επίγεια κόλαση για πάντα πίσω τους.



Δεν είναι για να τον λυπόμαστε. Δεν είναι καν για να τον παρακαλούμε. Η φυλή των ελίτ είναι γνωστή για την αποφασιστικότητα της. Άπαξ και πάρει μια απόφαση, πίσω δεν κάνει εκτός και αν αποκρουστεί με την ίδια και μεγαλύτερη δύναμη με αυτή που επιτίθεται.



Δεν έχει νόημα να παρακαλάμε για οίκτο. Δεν τον έχει στο DNA της τον οίκτο η φυλή των ελίτ. Ούτε από τους ουρανούς θα ρθεί βοήθεια. Οι ουρανοί ανήκουν σε αυτούς που πετάν ψηλά, στους αετονύχιδες της ελίτ που εφορμούν από πάνω προς τα κάτω αλύπητα.



Δε θεωρώ ότι έχω πολύ διαφορετικό DNA από την κυρία Παπαρήγα, ούτε από οποιοδήποτε άλλο Έλληνα, ούτε από οποιοδήποτε άλλο άνθρωπο. Ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί αυτοπροσδιορίζομαι πρώτα ως άνθρωπος. Κάποιοι άλλοι που αυτοπροσδιορίζονται πρώτα ως ελίτ είναι λογικό να βλέπουν τους ανθρώπους εχθρικά. Όλους τους υπολοίπους εκτός από τη ράτσα τους. Λογικό είναι λοιπόν να μας προσβάλουν, να μας εκμεταλλεύονται, να μας σκοτώνουν. Καταλάβετε το. Αυτό που για σας είναι πόλεμοι ταξικοί, για αυτούς είναι πόλεμοι φυλετικοί και με αντίστοιχη σκληρότητα θα τους διεξάγουν.



Οκ. Τα είπατε μια ,το είπατε δύο, το είπατε τρεις:



Έχουμε διαφορά στο DNA μας- Είμαστε σε πόλεμο.



Η αλαζονεία όμως έχει καταστρέψει ισχυρότατους στρατούς και ικανότατους ηγέτες κύριε Παπανδρέου.

Read More »

Πέμπτη 13 Ιανουαρίου 2011

Συνεντεύξεις: Εδρούλφο Εσπινόζα- διαδικτυοκρατία


Ο Εδρούλφο Εσπινόζα είναι πρωτοπόρος για τα ελληνικά δεδομένα νευροχειρούργος και θεωρητικός της Διαδικτυοκρατίας. Για αρχή ας μπει το ανθρωποσύμπαν του Διαδικτύου στο άντρο του κοινοβουλευτισμού μας λέει για να γίνει ακριβώς το παράδειγμα που θα καταλύσει την ολιγαρχία του.

Συνέντευξη στον Πέτρο Αργυρίου (http://agriazwa.blogspot.com/)




Π: Διαδικτυοκρατία; Νέα μορφή διακυβέρνησης; Δεν είναι αργά για νέες προσεγγίσεις όταν ο κόσμος προσπαθεί να ξεφύγει από την κατάντια της κομματοκρατίας;

Ε: Η αλήθεια είναι πως αυτό που επιχειρώ να αναπτύξω, σε θεωρητικό τουλάχιστον πεδίο, δεν αποτελεί μια νέα προσέγγιση. Αποτελεί απλά μια προσπάθεια για να ξεφύγουμε από την ψευδαίσθηση ενός πολιτικού συστήματος το οποίο έχει βαπτιστεί ως Δημοκρατικό.


Π: Ψευδαίσθηση; Εννοείς πως δεν έχουμε Δημοκρατία; Πως μπορεί να περάσει από το μυαλό ενός καλλιεργημένου ανθρώπου κάτι τέτοιο;


Ε: Ας έχουμε πάντα κατά νου τι σημαίνει Δημοκρατία. Στ αλήθεια, πόσοι γνωρίζουν τι σημαίνει η λέξη Δημοκρατία; Το πολίτευμα της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά και των αστικών κατ ονομασία Δημοκρατιών δεν έχει καμία σχέση με την Δημοκρατία. Έχουμε Κοινοβουλευτισμό. Τον Κοινοβουλευτισμό της res publica. Tον Κοινοβουλευτισμό της Ολιγαρχίας.


Π: Ολιγαρχίες; Πολιτικά συστήματα βιτρίνες των ελίτ; Πολλοί το ισχυρίζονται αυτό, λίγοι όμως μπαίνουν στον κόπο να τεκμηριώσουν κάτι που σήμερα φαντάζει σε πολλούς αυτονόητο


Ε: Αυτά που περιγράφω δεν είναι ένας πρόχειρος ισχυρισμός. Είναι απλά η καταγεγραμμένη ιστορική αναφορά. Η οποία δυστυχώς θα έπρεπε να αποτελεί εχέγγυο σε μια κοινωνία ισοπολιτείας και ισονομίας. Πάντοτε πίστευα πως οι λέξεις εκτός από οπτικά σύμβολα, αποτελούν και καταγεγραμμένους συνειρμούς. Στην πραγματικότητα όμως κάποιες από αυτές έχουν καταχωρηθεί με λάθος τρόπο στο νοητικό εργαλείο μας. Αυτή η λανθασμένη καταγραφή έχει σαν αποτέλεσμα την λαθεμένη επεξεργασία της Πληροφορίας και κατ επακόλουθο, τη λαθεμένη κρίση και κριτική. Δυστυχώς η Παιδεία μας, η πρόσβαση στην αληθινή πληροφορία, εξακολουθεί να αποτελεί κοινωνικό προνόμιο και όχι κοινωνική κατάκτηση.


Π: Δηλαδή, σύμφωνα με εσάς δεν έχουμε Δημοκρατία , αλλά Κοινοβουλευτισμό.


Ε: Όχι σύμφωνα με εμένα. Σύμφωνα με την Ιστορία. Έχει τεράστια διαφορά η άποψη του ενός σε σχέση με την καταγεγραμμένη άποψη στο Ιστορικό γίγνεσθαι.


Π: Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας. Προτείνετε κάτι πρωτοπόρο, κάτι επαναστατικό. Πως έχεις τελικά συλλάβει τη μορφή και το περιεχόμενο της διαδικτυοκρατίας;


Ε: Σας επαναλαμβάνω πως δεν είναι κάτι πρωτοπόρο. Είναι απλά η εξέλιξη του αμεσότερου Πολιτικού συστήματος. Είναι ουσιαστικά μια Συμμετοχική Άμεση Δημοκρατία βασισμένη στην τεχνολογία. Να σημειώσω εδώ πως σαν ιδέα υπάρχει, σαν αναφορά θα λέγαμε για να είμαστε πιο ακριβείς. Αυτό που δεν υπάρχει σαν αναφορά , είναι ο τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η Άμεση Δημοκρατία σε έναν μεγάλο πληθυσμιακό όγκο, με σωρεία προβλημάτων.


Π: Θεωρητικά έχουν προταθεί πολλές νέες προσεγγίσεις. Ποια στοιχεία είναι όμως εκείνα που καθιστούν εφικτή την προσέγγιση σας αυτή σήμερα;


Ε: Ένα πολιτικό σύστημα συνήθως είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο που να εξυπηρετεί τις ανάγκες μιας μερίδας πληθυσμού εις βάρος των υπολοίπων. Κατά καιρούς το πολιτικό σύστημα, προκειμένου να διατηρήσει την όποια λειτουργικότητα του, προχωρά σε διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες συνήθως βασίζονται στην γνωστή τακτική του «Διαίρει και Βασίλευε». Δημιουργεί δηλαδή μια μικρότερη ομάδα με λιγότερες κοινωνικές απαιτήσεις, με έντονα τοπικιστικά χαρακτηριστικά και αιτήματα, η οποία ουσιαστικά είναι η γενεσιουργός αιτία της κοινωνικής διαπλοκής. Ουσιαστικά δημιουργεί σχέσεις μικροανάγκης και μικροεξυπηρέτησης, οι οποίες ναι μεν είναι σε αρκετές περιπτώσεις πολύ σημαντικές για το άτομο που τις επικαλείται , στην πραγματικότητα όμως δεν είναι καθόλου σημαντικές για την κεντρική εξουσία. Σε επίπεδο αποφάσεων ανάλογα των κοινωνικών αναγκών πάντα. Η «εξυπηρέτηση» των ατομικών κατά περίπτωση αναγκών, εξασφαλίζει την συνέχεια ενός συστήματος το οποίο εκμεταλλεύεται τις πραγματικές δυνατότητες και τον Πλούτο μιας χώρας. Ουσιαστικά , μιλάμε για το πώς η Μακροοικονομία δεσμεύει την Μικροοικονομία δια μέσω ενός Πελατειακού Κράτους. Το σύστημα όμως, σε κάθε διαρθρωτική αλλαγή που επιχειρεί, ακριβώς επειδή η διαδικασία της Αλλαγής δημιουργεί ατομική ανασφάλεια η οποία έχει φορά αντίθετη από την φορά διακυβέρνησης (δλδ. από την Περιφερειακή προς την Κεντρική διοίκηση) διακινδυνεύει κάτι σημαντικό. Την ύπαρξή του. Το παρόν σύστημα διακυβέρνησης όχι μόνο δεν είναι δημοκρατικό αλλά από τη φύση του υπονομεύει συστηματικά τη δημοκρατία. Σήμερα έχουμε έναν πολύ ισχυρό σύμμαχο στο αίτημα μας για την επανασύσταση της Αμεσοδημοκρατίας. Έναν σύμμαχο που είναι εδώ και καιρό μπροστά στα μάτια μας. Ένα σύμμαχο που επιτέλους θα πρέπει να σταματήσουμε να τον αγνοούμε. Την τεχνολογία. Το διαδίκτυο είναι το μέσο με το οποίο θα αποκτήσουμε όλα όσα μας υπόσχονται χωρίς ποτέ να μας τα υλοποιούν. Και για αυτό ακριβώς το λόγο, οφείλουμε να αποστασιοποιηθούμε από την Κεντρική εξουσία, από την Ολιγαρχία του κοινοβουλευτισμού, προκειμένου να κερδίσουμε και πάλι την αμεσότητα της Δημοκρατίας. Μην ξεχνάτε πως είμαστε Έλληνες και η λέξη Δημοκρατία , είναι Ελληνικής προελεύσεως. Δεν πρέπει να συνεχίσει ο εμπαιγμός με την εφαρμογή της res publica σαν να επρόκειτο για κάποια μορφή πραγματικής Δημοκρατίας.


Π: Με ποιον ακριβώς τρόπο θα επιτευχθεί η μετάβαση στην Άμεση Δημοκρατία όμως; Μοιάζει αρκετά χρονοβόρο ακόμα και με τις ιδανικότερες συνθήκες…


Ε: Πράγματι. Μοιάζει. Σε μια κοινωνία του Τηλεγράφου, ναι. Σε μια κοινωνία του Τηλεφώνου και της Τηλεόρασης ίσως. Σε μια κοινωνία του διαδικτύου όμως… δεν αποτελεί όναρ θερινής νυκτός. Η φυσιογνωμία της Κοινωνίας άλλωστε επηρεάζεται συλλήβδην από την Πληροφορία. Η Πληροφορία είναι η νέα μορφή εξελικτικής δυνάμεως της Ανθρωπότητας. Προσωπικά θεωρώ πως η αντιμετώπιση της Κοινωνίας, η κοινωνική διαστρωμάτωση βασισμένη σε Αστικές Αρχές, απότοκους της Βιομηχανικής επαναστάσεως αποτελεί δείγμα του αναχρονιστικού τρόπου με τον οποίο η Κεντρική Εξουσία συμπεριφέρεται απέναντι στο σύνολο των Πολιτών. Με απλά λόγια, το Κεφάλαιο έχει αντικατασταθεί, έχει μεταμορφωθεί σε Πληροφορία. Μόνο που, η εξέλιξη αυτή δεν έχει προχωρήσει σε μια νέα κοινωνική διαστρωμάτωση ως έπρεπε.. Και αυτό διότι η Ιδεολογία δεν εξελίσσεται παράλληλα με τη τεχνολογία. Η Ιδεολογία δεν αποφέρει κέρδος. Η Ιδεολογία δεν κόβει Χρήμα. Η Ιδεολογία δεν επηρεάζει τις Αγορές. Η Ιδεολογία δεν είναι αντιληπτή κατά τη διάρκεια μιας Κοινωνικής Μεταρρύθμισης. Όχι άμεσα τουλάχιστον.


Π: Κατά επανάληψη έχω τονίσει ότι ζούμε το θρίαμβο της ανιδεολογίας, παρότι οι θεωρητικοί της υπερασπιστές έχουν βαλθεί να την παρουσιάζουν με μανδύα ιδεολογικό. Ακριβώς δηλαδή όπως οι ψευτοδημοκρατίες χρησιμοποιούνται ως προσωπείο συγκάλυψης ξεκάθαρα αντιδημοκρατικών πρακτικών, οι ψευτοϊδεολογίες όπως ο νεοφιλελευθερισμός χρησιμοποιούνται ως παραπέτασμα καπνού για βαρύτατες ανιδεολογίες όπως η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο…



Ε: Όπως ήδη έχω τονίσει η λάθος καταγραφή λέξεων και κατ’ επέκταση εννοιών, θα οδηγήσει μέσα από την επεξεργασία τους σε λάθος ή και εντελώς αντίθετα συμπεράσματα. Αυτός είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου προκύπτει μια εννοιολογική και ιδεολογική τερατογένεση, που συναντάται πολύ συχνά στις ανθρώπινες κοινωνίες. Τα συστήματα εξουσίας πάντοτε μεριμνούν να επιτυπώνουν στους πολίτες λάθος καταγραφές ώστε να μπορούν να διαχειριστούν με λογικοφανή τρόπο τους παραλογισμούς που τα ίδια προκαλούν και υπηρετούν. Αυτό είναι κατ’ ουσία η προπαγάνδα. Η μόνη άμυνα του πολίτη στην προπαγάνδα της εξουσίας είναι ο ορθός λόγος και κριτική στάση. Επειδή ακριβώς όμως οι σκοποί και το περιεχόμενο της παιδείας που ανδρώνει τον ορθό λόγο προσδιορίζονται σε κάποιο βαθμό από τα σκοπούμενα της εξουσίας, είναι πλέον η καθαρή πληροφορία που καλείται να καλύψει τα κενά της παιδείας.


Π: Φτάνουμε στο σημείο λοιπόν να μιλάμε για το Διαδίκτυο ως μια πληροφοριακή κολεκτίβα;


Ε: Μιλάω για μια κοινωνία που δεν θα έχει συγκεκριμένους ανθρώπους για ρυθμιστές. Μιλάω για μια Δημοκρατική Κοινωνία. Μιλάω για μια κοινωνία Διαδικτυοκρατίας στην οποία τα προβλήματα θα καταγράφονται με άξονα την Περιφέρεια και φορά προς την Κεντρική Διοίκηση. Αυτή η Κεντρική Διοίκηση είναι περισσότερο σχήμα Λόγου. Δεν θα υπάρχουν καθορισμένοι, για την ακρίβεια προκαθορισμένοι αντιπρόσωποι οι οποίοι θα αποφασίζουν για την επίλυση των προβλημάτων ούτε και μια «κεντρική γραμμή» από κάποιο ανώτερο όργανο. Με αυτό τον τρόπο θα περιοριστούν τα φαινόμενα Πολιτικής Διαφθοράς και Διαπλοκής αλλά και ισοπέδωσης της ατομικότητας. Γιατί ουσιαστικά δεν θα υπάρχουν Πολιτικοί και όργανα αλλά μονάχα ενεργοί Πολίτες. Σε μια κοινωνική δομή άμεσης Δημοκρατίας δεν υπάρχει ανάγκη για πολιτικούς Μεσάζοντες. Ο ενεργός Πολίτης είναι υπεύθυνος για να αναγνωρίζει και να αναφέρει το πρόβλημα, δίνοντας μια Πληροφορία. Η Πληροφορία και κυρίως η αμεσότητα της διακίνησης της μέσω του Διαδικτύου εξοικονομεί αυτό που δεν υπήρχε μέχρι τώρα ληφθεί υπ όψιν από την Αστική κοινωνική Διαστρωμάτωση. Τον χρόνο. Ακούγεται αρκετά Μαρξιστικό σαν σκέψη. Στην πραγματικότητα όμως μιλάμε για μια εξέλιξη στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και διακινούμε την Πληροφορία. Ουσιαστικά δηλαδή, μέσω της Διαδικτυοκρατίας εξασφαλίζουμε την ακώλυτη πρόσβαση του κάθε ένα από εμάς στο Πληροφοριακό Κεφάλαιο, δίνοντας του τη δυνατότητα εκτός από το να αντιληφθεί, να το επεκτείνει ή και να το διαμορφώσει με τέτοιο τρόπο που ο Κοινωνικός Ιστός να συμπεριφέρεται όχι σαν κάτι απρόσωπο και ελεγχόμενο από τους καταχραστές της Res Publica, αλλά σαν ένας εξελισσόμενος Οργανισμός.

Π: Πολλοί πολίτες δεν μοιάζουν αρκετά ώριμοι, αντίθετα μάλιστα, φαίνονται αρκετά δύσπιστοι σε οτιδήποτε ριζοσπαστικό και πρωτοπόρο, αγκυλωμένοι και εξαρτημένοι καθώς είναι από τις παρα-λογικές του συστήματος…


Ε: Αυτό άλλωστε το δείχνει η συνεχώς αυξανόμενη Αποχή από τα Κοινά…


Π: Πως θα μπορούσε να παρεισφρήσει αυτή τη νέα μορφή στο υπάρχον σύστημα, για όσο αυτό εξακολουθεί να υπάρχει και να το υπονομεύσει από τα μέσα δίνοντας ένα περισσότερο εώς και πραγματικά δημοκρατικό και λειτουργικό παράδειγμα;


Ε: Είναι πασιφανές πως το υπάρχον σύστημα, η Εξουσία, η Εκλεγμένη ολιγαρχία που βαφτίστηκε Δημοκρατία έχει δημιουργήσει αρκετές κοινωνικές ανοχές και εξαρτήσεις. Συμφωνώ. Οι επαναστάσεις, ο ένοπλος αγώνας, δεν είναι ο τρόπος για να αλλάξει μια κοινωνία. Δεν αντιλέγω πως είναι αμεσότερες στην κατάλυση ενός αποτυχημένου συστήματος διακυβέρνησης. Όμως δεν είναι κατ ανάγκη και ότι πιο επιθυμητό. Δεν είναι μονόδρομος η Επανάσταση. Αντίθετα, οι υπάρχουσες μέχρι σήμερα Επαναστάσεις οδηγούν και οδηγούνται σε αδιέξοδο λόγω της ανάγκης για επιβολή της Ιδεολογίας. Η αντιπροσώπευση αποτελούσε πάντα το πρόβλημα για την εξασφάλιση μιας περισσότερο δίκαιης Κοινωνίας. Στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για αντιπροσώπευση. Μιλάμε για ατομική πρωτοβουλία. Μιλάμε για μια κοινωνία που οι ενεργοί Πολίτες της είναι διαμορφωτές του Πληροφοριακού Κεφαλαίου. Και όχι , αυτό δεν είναι μια Αναρχική Κοινωνία. Αυτό ακριβώς είναι η εξέλιξη της Αθηναϊκής Δημοκρατίας στον 21ο αιώνα.
Με ρωτήσατε πως; Η απάντηση είναι απλή. Σε πρώτο στάδιο, η Διαδικτυοκρατία θα πρέπει να έχει ένα αντιπροσωπευτικό, ανανεούμενο «δείγμα» εκπροσώπων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Θεωρώ απαραίτητο να υπάρχει μια τέτοιου είδους εκπροσώπηση στην επόμενη Βουλή. Κυρίως γιατί αυτή είναι αναθεωρητική. Είναι υποχρέωση των Ελλήνων να έχουν εκπρόσωπο τους μέσα στο επόμενο Κοινοβούλιο κάποιον και κάποιους που είναι διατεθειμένοι να υποστηρίξουν το όραμα της επαναφοράς της άμεσης Δημοκρατίας μέσω της Διαδικτυοκρατίας.


Π: Δεν είπατε πως δεν θα υπάρχουν αντιπρόσωποι;


Ε: Είπα πως δεν θα υπάρχουν προκαθορισμένοι αντιπρόσωποι. Δεν θα υπάρχουν μεσάζοντες. Δεν θα υπάρχουν εκλεγμένοι προκαθορισμένα αντιπρόσωποι. Σκέψη μου είναι, οι όποιοι αντιπρόσωποι υπάρχουν να είναι συνεχώς ανακυκλούμενοι δίνοντας βάση στην Ιδέα και όχι στα Πρόσωπα. Ποιοι θα είναι αυτοί; Σας απαντώ. Πόσοι είναι οι bloggers που αμφισβητούν και καθημερινά αγωνίζονται να ακουστεί η φωνή τους για ένα καλύτερο και δικαιότερο αύριο; Πόσοι ικανοί άνθρωποι, εξειδικευμένοι, βρίσκονται στο κοινωνικό και οικονομικό περιθώριο; Άνθρωποι έτοιμοι να προσφέρουν την γνώση τους για να επιλυθούν τμηματικά τα όποια προβλήματα, από Οικονομικά έως και Περιβαλλοντικά μας ταλανίζουν στην καθημερινότητα μας; Η Διαδικτυοκρατία πρέπει να επενδύσει σε όσους «μάχονται» μέσα από το Διαδίκτυο για να αλλάξουν τη χώρα μας. αφιλοκερδώς. Χωρίς συμβιβασμούς. Θεωρώ πως είναι η ώρα για να υπάρξει ένα Κίνημα όλων αυτών των ανθρώπων. Το Κίνημα των bloggers θα μπορούσε να αποτελέσει την εισαγωγή της Διαδικτυοκρατίας στο άντρο του Κοινοβουλευτισμού, αποδεικνύοντας μέσω της μη προκαθορισμένης εκπροσώπησης πως τα προβλήματα λύνονται με Βούληση και όχι με Βουλευτές. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να μην δέχονται την οικονομική μηνιαία αποζημίωση, παρά μόνο την αποζημίωση τους για την παρουσία τους στις Κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Προσέχτε. Δεν μιλάμε για έναν συγκεκριμένο αριθμό ατόμων που εκπροσωπούν τα κοινωνικά θέλω. Μιλάμε για μια ευρύτερη συμμετοχικότητα στην οποία, δικαίωμα στην εκπροσώπηση θα έχει ο κάθε Πολίτης. Μιλάμε για Δημοκρατία.


Π: Και η προτεινόμενη εκλογική λίστα;


Ε: Ξέρετε, τα ονόματα όσων Ελλήνων υπηκόων ενδιαφέρονται να μπουν στην Βουλή σαν εκπρόσωποι της Διαδικτυοκρατίας, μπορούν να υπάρχουν στο Ψηφοδέλτιο με τη μορφή ενός site. Αυτή θα είναι η λίστα των bloggers. Αυτοί θα είναι οι υποψήφιοι «Βουλευτές» μας. Όλοι εμείς.


Π: Δεν ανησυχείτε καθόλου για την καινοτομία αυτών που προτείνετε; Οι κεντρικοί μηχανισμοί ελέγχου πάντα κρατάν την καινοτομία υπό περιορισμό, στο βαθμό που μπορούν να την ελέγχουν και να ωφελούνται από αυτή. Δεν υπάρχει καμιά εξουσία που να βλέπει την απελευθέρωση με καλό μάτι, είτε αυτή αφορά στην τεχνολογία, είτε στην κοινωνία, είτε στην πληροφορία. Βλέπουμε ακριβώς αυτήν τη συντηρητική κουλτούρα της εξουσίας στον πόλεμο που έχουν ανακηρύξει οι κυβερνήσεις κατά του Wikileaks


Ε: Δεν καταλαβαίνω τι θα έπρεπε να φοβόμαστε; Το Κράτος; Υποτίθεται πως αυτό μας υπερασπίζει. Τις μορφές καταστολής του; Κοιτάχτε, διαχρονικά πολλοί συνάνθρωποί μας με όνειρα και όραμα, σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν πέσει θύματα της όποιας εξουσίας. Βλέπουμε π.χ σήμερα τον Assange να διασύρεται και να φυλακίζεται με βάση εντελώς φαιδρές και κατασκευασμένες κατηγορίες. Τα άτομα ως φυσικές οντότητες μπορούν να περιοριστούν, να «τερματιστούν». Οι ιδέες όμως είναι εκείνες που παραμένουν. Δεν υπάρχει ανάγκη για να προσωποποιήσουμε την Ιδέα. Γιατί τότε η Ιδέα, το όραμα, ξεφτίζει, αλλοιώνεται και σταδιακά υποχωρεί. Δεν επιθυμώ την εξουσία γιατί η εξουσία είναι παράγοντας διαφθοράς και συμβιβασμού. Απλά επιθυμώ την συμμετοχή όλων των Πολιτών προκειμένου να σπάσει το απόστημα της ολιγαρχίας και της προσβολής της νοημοσύνης όλων όσων αντιμετωπίζονται σαν «Πληβείοι» από «Συγκλητικούς». Τον έναν μπορείς να τον κυνηγήσεις. Όλους μαζί πρέπει να τους σεβαστείς. Γιατί εκείνους εκπροσωπείς. Το μεταπολιτευτικό σύστημα έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής του και κυριότερα, τα όρια ανοχής μας. Πιστεύω πως είναι ώρα να πάρουμε το μέλλον αυτού του τόπου στα χέρια μας.


Read More »

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Πολιτική και κοινωνία: Οργανωμένο έγκλημα: Ο κοινός εχθρός μεταναστών και Ελλήνων



Η ακροδεξιά τους θεωρεί φύρα, επικίνδυνη μαγιά, υπανθρώπους. Με τις «λογικές» της φυλετικής υγιεινής που υπηρετεί επιδιώκει άλλοτε το διωγμό τους και άλλοτε την εξόντωση τους. Η νεοφιλελεύθερη δεξιά (συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ από την εποχή Σημίτη και μετά) τους χρησιμοποιεί ως εμπόρευμα, ως αναλώσιμη πρώτη ύλη για την οικοδομική και την ευρύτερη «οικονομική ανάπτυξη». Όταν αυτοί έχουν εκπληρώσει τον οικονομικό σκοπό τους, τις περισσότερες φορές κάτω από συνθήκες στυγνής οικονομικής εκμετάλλευσης εκ μέρους της εργοδοσίας, στη συνέχεια πετιούνται στα αζήτητα. Και η αριστερά αρέσκεται στο να εμφανίζει ανθρωπιστικά προτάγματα, λες και αν η αριστερά μιλήσει για τα «αυτονόητα», τα αυτονόητα αυτόματα θα εμπεδωθούν πολιτικά και κοινωνικά.



Οργανωμένο έγκλημα: ο κοινός εχθρός Ελλήνων και μεταναστών


Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο στο agriazwa.blogspot.com)



Όλοι τους χρησιμοποιούν ισοπεδωτικές λογικές και συντηρούν υπεραπλουστευτικές αντιλήψεις για αυτό το σύνθετο φαινόμενο που μάθαμε να αποκαλούμε με μια λέξη ως «μετανάστευση».


Αυτό που θα ήθελα να θέσω ως ερώτημα στην αριστερά, γιατί οι υπόλοιπες θέσεις δεν χρίζουν ούτε καν λογικού σχολιασμού καθώς ανήκουν στη σφαίρα της μεταφυσικής, είναι το πώς ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι, οι μετανάστες νιώθουν όταν μπαίνουν στο ίδιο καζάνι. Όταν ο Σομαλός οικογενειάρχης που έφυγε από τη χώρα του για να γλυτώσει τη σφαγή εξισώνεται με τον σφαγέα του που έφυγε από τη χώρα για τους δικούς του λόγους. Όταν ο Πακιστανός καθηγητής εξισώνεται με τον Πακιστανό εξτρεμιστή ισλαμιστή. Όταν ο Κοσοβάρος εργάτης εξισώνεται με τον Κοσοβάρο παραστρατιωκό που ήρθε να κάνει μπίζνες στην Ελλάδα. Όταν η αφρικανή που ήρθε στην Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον εξισώνεται με το μαστρωπό που την εκπόρνευσε, τη βίασε, την έδειρε.



Πως νομίζετε ότι νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι κύριοι; Κολακευμένοι; Ασφαλείς; Ισότιμοι; Ευγνώμονες;


Όλοι στην Ελλάδα περιγράφουν τη μετανάστευση σα μια συνέπεια διεθνών γεωπολιτικών ή τοπικών κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Δυστυχώς όμως, στη μετανάστευση μεγάλο ρόλο παίζει μια παράμετρος που δεν προσμετριέται στο βαθμό που όφειλε: Τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα που αναλαμβάνουν τη μεταφορά σημαντικού τμήματος των μεταναστών, δίκτυα στα οποία ο μετανάστης καταφεύγει αφού ήδη έχει πουλήσει ότι έχει και δεν έχει για να δώσει τον οβολό που θα τον περάσει στον «άλλο κόσμο». Όταν το έχει κάνει αυτό, ο μετανάστης είναι πλέον έρμαιο των προθέσεων των εγκληματιών, των σύγχρονων δουλεμπόρων. Οι ταρίφες για αυτήν την «εκδούλευση» φτάνουν μέχρι και τα 8000 ευρώ…


Δεν υπάρχει φυσική μετανάστευση… Ο μετανάστης στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων «εκδιώκεται» για διάφορους λόγους από τη χώρα του. Στη συνέχεια του κειμένου όπου χρησιμοποιείται ο όρος φυσική μετανάστευση, αναφέρομαι σε αυτήν την μετακίνηση όπου ο μετανάστης χρησιμοποιεί τα μέσα που διαθέτει ο ίδιος ενώ με τον όρο τεχνητή αναφέρομαι στη μετακίνηση που γίνεται μέσω των μέσων που διαθέτουν τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα…


«Πως το κέντρο της Αθήνας γκετοποιήθηκε μέσα σε μερικούς μήνες»



Δε θα περίμενε κάποιος τόσο αθρώα συγκέντρωση μεταναστών στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής μητρόπολης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Το μηχανισμό μέσω του οποίου συνέβη η γκετοποίηση μου τον περιέγραψε πριν από μερικά χρόνια ο Ιωάννης Μιχαλέτος, ένας από τους εγκυρότερους βαλκανικούς αναλυτές σε κατ’ ιδίαν συζήτηση: Μεγαλοϊδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στις επίμαχες περιοχές συνεργάστηκαν με τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα και λειτούργησαν ως δίκτυο υποδοχής λευκής σαρκός. Ακόμη και σήμερα, σε διαμερίσματα καταχωνιάζονται μέχρι και 30 κεφάλια. Οι «ένοικοι» μετανάστες πρέπει να καταβάλουν 3-5 ευρώ για κάθε τους διανυκτέρευση, λεφτά τα οποία εισπράττει κάποιος από τους επιστάτες του δικτύου, κατακρατώντας ένα ποσοστό από τα εισπραχθέντα. Αν πρόχειρα μιλήσουμε για ένα αριθμό 100000 μεταναστών που ζουν στο κέντρο της Αθήνας με αυτόν τον τρόπο, τα λεφτά που μόνο για τη στέγαση παράγουν για τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα είναι 100000 Χ 365 Χ 4= 146 εκατομμύρια ευρώ! Αν αυθαίρετα πάλι θεωρήσουμε ότι έστω οι μισοί από αυτούς έχουν ήδη πληρώσει στα εγκληματικά δίκτυα την είσοδο τους στη χώρα με 2000 ευρώ έκαστος, τα κέρδη του δικτύου ετησίως πλησιάζουν τα 250 εκατομμύρια ευρώ! Και αυτός είναι ένας πολύ μετριοπαθής υπολογισμός.


Οι μετανάστες «νοικάρηδες», ζώντας σε ένα καθεστώς διαρκούς εκβιασμού, πρέπει με όποιο δυνατό τρόπο να εξασφαλίσουν έστω αυτή την υποτυπώδη στέγη. Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι μετανάστες εξωθούνται παράλληλα σε όποια δραστηριότητα μπορεί να τους εξασφαλίσει το κρίσιμο ποσό, από την μαύρη εργασία ως το παρεμπόριο, τη ναρκεμπορία, τη μαστρωπία, την πορνεία, με το μεγαλύτερο κομμάτι των εσόδων από τις δραστηριότητες αυτές να απορροφούνται πάλι από τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα, ανεβάζοντας τα έσοδα των διεθνών εγληματιών κατά πολύ. Φανταστείτε το: Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές να παράγουν για τα εγκληματικά δίκτυα. Ή μάλλον όχι. Επιτέλους συνειδητοποιήστε το. Με αυτό το μηχανισμό τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα επαναχρηματοδοτούνται και τροφοδοτούν και την εγκληματικότητα στην Ελλάδα.


Αν αθροίσουμε σε αυτά τα κέρδη, τα κέρδη από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών (για τους ναρκομετανάστες και το πώς αυτοί «φυτεύτηκαν» στα Εξάρχεια, τη μεγαλύτερη εμπειρία έχουν οι κάτοικοι της περιοχής),όπλων, πετρελαίου, που διακινούν τα ίδια ακριβώς κυκλώματα, τα έσοδα τους από αυτή τη χώρα εκτοξεύονται αυτόματα σε μερικά δις ευρώ ετησίως. Αυτά τα λεφτά μπορούν να εξαγοράσουν πολλές συνειδήσεις και να διασφαλίσουν πολλές συνεργασίες με υψηλά ιστάμενους Έλληνες. Και αφού μπορούν να είστε σίγουροι ότι ήδη έχει συμβεί.


Ο ελκυστής της διεθνούς και ντόπιας παρανομίας που ονομαζόταν Ολυμπιακοί αγώνες 2004, αποτέλεσε ένα αν όχι καθοριστικό, τουλάχιστον κομβικό σημείο για τα συζευγμένο φαινόμενο εγκληματικών δικτύων-λαθρομετανάστευσης (όπως έχω ήδη τονίσει, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι το οργανωμένο έγκλημα που προηγείται, ενθαρρύνει και εκμεταλλεύεται τη λαθρομετανάστευση και όχι το αντίθετο). Την εικόνα (και όχι τις αιτίες) περιγράφει ικανοποιητικά η Δέσποινα Τριβόλη στο άρθρο της για το Lifo magazine “Τα αγαθά του πολυπολιτισμού: Ευριπίδου και πέριξ, το νέο γκέτο της Αθήνας· άεργοι μετανάστες, ναρκωτικά, πόρνες…”:


Η περιοχή άρχισε να αλλάζει ριζικά λίγο μετά τους Ολυμπιακούς – κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να πει κανείς πως όλοι οι ανεπιθύμητοι της πόλης, όλες οι μειονοτικές ομάδες που δεν ήθελε κανείς, μαζεύτηκαν στο ίδιο μέρος την ίδια στιγμή: πρεζάκια, άστεγοι, πόρνες και αλλοδαποί «πετάχτηκαν» σε μία περιοχή. Κι αφέθηκαν και αυτοί και η περιοχή στην τύχη τους”


Θα ‘πρεπε να διορθωθούν μερικά χαλαρά σημεία στην περιγραφή της κ. Τριβόλη:


Α) Οι λίγο μετά τους Ολυμπιακούς ανεπιθύμητοι μετανάστες ήταν πριν από αυτούς απολύτως επιθυμητοί από τους εργολάβους που θέλαν φτηνά εργατικά χέρια για τον οικοδομικό οργασμό της Ολυμπιάδας. Εκείνη την άγια περίοδο εργολάβοι κάναν χρυσές δουλειές με τους μετανάστες. Χρυσές δουλειές κάναν και τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα με τους μετανάστες που έφεραν. Το αν υπήρξε οργανική και άμεση σύνδεση ανάμεσα σε εργολάβους και δίκτυα είναι μια εύλογη ερώτηση.


Ο σεξουαλικός τουρισμός κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για την αυξημένη δράση των εγκληματικών δικτύων σε σχέση με τη λαθραία μετακίνηση ανθρώπων.


Οι μετανάστες, αφού χρησιμοποιήθηκαν με αυτόν τον τρόπο σε διάφορες περιοχές της Αθήνας για τα ολυμπιακά έργα και έπειτα για το σεξοτουρισμό, στη συνέχεια μαντρώθηκαν στο κέντρο έστω με το μηχανισμό υποδοχής που ήδη περιγράψαμε να συνεχίσουν να παράγουν έσοδα για τα εγκληματικά δίκτυα και τους Έλληνες συνεργούς τους.


Β) Οι μετανάστες δεν αφέθηκαν στη μοίρα τους όπως περιγράφει η κ. Τριβόλη. Παραδόθηκαν στα χέρια των δικτύων που τους έμπασαν στη χώρα… Και η μόνη δράση της «πολιτείας» σε σχέση με αυτήν την εκτεταμένη εγκληματική δραστηριότητα ήταν να δημιουργήσει έναν κλοιό αστυνομικών δυνάμεων που θα περιχαράκωναν και θα οριοθετούσαν το γκέτο.


Η σχέση οργανωμένων δικτύων και Ολυμπιακών φαίνεται ξεκάθαρα από μια μικρή μόνο πτυχή του ευρύτερου φαινομένου της λαθραίας μεταφοράς ανθρώπων: το Trafficking: Όπως αναφέρει η εφημερίδα Vancouver Sun, κατά τη χρονιά διεξαγωγής των ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα, το 2004, το trafficking στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 95%!!![1] Μια τέτοια τρομακτική αύξηση θα ήταν αδιανόητη χωρίς την ύπαρξη κυκλωμάτων υποδοχής.


Οι γεωπολιτικές αναταράξεις που συνέβησαν στη δεκαετία του 1980 και έπειτα στην Ανατολική Ευρώπη και τη δεκαετία του 1990 και έπειτα στα Βαλκάνια δεν είχαν μόνο σαν αποτέλεσμα την αύξηση της «φυσικής μετανάστευσης». Με την αποσταθεροποίηση που προκλήθηκε και την ευχερέστερη ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος που ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο από την ένταξη σε αυτό παραστρατιωτικών ομάδων με πολεμική εμπειρία, εμπειρία κτηνωδιών και εμπειρία λαθρεμπορίου, η ενθάρρυνση και η εκμετάλλευση της λαθρομετανάστευσης ήταν αναμενόμενη.


Όπως αναφέρει και το υπουργείο δημόσιας τάξης στην έκθεση του 2004 για το οργανωμένο έγκλημα στην Ελλάδα: «… Οι κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές αλλαγές που έλαβαν χώρα κυρίως στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τα Βαλκάνια διευκόλυναν με τη σειρά τους την ανάπτυξη εγκληματικών δράσεων από Ελληνικές και ξένες εγκληματικές οργανώσεις στην Ελλάδα…»[2]


Πως εξελίχτηκε λοιπόν η κατάσταση από το ζοφερό 2004 μέχρι το ακόμη ζοφερότερο 2011; Μια ιδέα για την τροπή των πραγμάτων στην Ελλάδα μας δίνει η έκθεση του Τμήματος Trafficking των ΗΠΑ του 2009 για την Ελλάδα: «Η Ελλάδα είναι χώρα προορισμού και διέλευσης για γυναίκες και παιδιά που διακινούνται με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και για άνδρες και παιδιά που διακινούνται με σκοπό την καταναγκαστική εργασία. Γυναίκες και έφηβες κοπέλες διακινήθηκαν από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Αλβανία, άλλα μέρη της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, τη Νιγηρία και τη Βραζιλία και υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική πορνεία και καταναγκαστική εργασία. Μία ΜΚΟ ανέφερε ότι υπήρχαν πολλά έφηβα αγόρια θύματα σεξουαλικού trafficking από το Αφγανιστάν και την υποσαχάρια Αφρική στην Ελλάδα. Θύματα trafficking για εργασιακή εκμετάλλευση προήλθαν κυρίως από την Αλβανία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία και το Μπανγκλαντές και οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να εργαστούν στους τομείς της γεωργίας ή της κατασκευής. Παιδιά θύματα εργασιακού trafficking υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική επαιτεία και αναγκάστηκαν να συμμετέχουν σε μικρο-αδικήματα... Υπήρξαν επίσης ανεπίσημα στοιχεία trafficking στον οικιακό τομέα των υπηρεσιών (σμσ του συγγραφέα: Θυμάται άραγε κανείς τη μόδα των Φιλλιπινέζων; Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς το πως ολόκληρες ομάδες τους έφτασαν στην Ελλάδα για να νοικοκυρεύουν πλούσια Αθηναϊκά σπίτια;) ...


…Η κυβέρνηση της Ελλάδας … δεν επέδειξε επαρκή πρόοδο στην τιμωρία των δραστών trafficking


…Η αστυνομία διενήργησε 37 ανακρίσεις για σεξουαλικό trafficking, 2 ανακρίσεις για εργασιακό trafficking και μία ανάκριση για trafficking για την αφαίρεση ανθρώπινων οργάνων. Η κυβέρνηση ανέφερε 21 καταδίκες δραστών εμπορίας ανθρώπων, 17 αθωωτικές αποφάσεις, και 41 ποινικές διώξεις εν εξελίξει κατά τη διάρκεια του 2008. Οι ποινές για τους 21 καταδικασθέντες δράστες κυμαίνονται από έτος σε μέχρι σχεδόν 17 χρόνια φυλάκισης, και πολλές ποινές περιλαμβάνουν επίσης πρόστιμα, αν και πολλοί καταδικασμένοι δράστες εμπορίας ανθρώπων συνέχισαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι λόγω εκκρεμών και μακροχρόνιων διαδικασιών εφέσεων. Τα ελληνικά δικαστήρια, ιδιαίτερα στο επίπεδο της έφεσης, συχνά δίνουν σε καταδικασμένους δράστες trafficking ποινές με αναστολή. Σε αρκετούς πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου ενός πρώην δήμαρχου που κατηγορήθηκε για συνέργια σε υπόθεση trafficking το 2005, δόθηκαν ποινές με αναστολή κατά τη διάρκεια του έτους. Τρεις αστυνομικοί που φέρεται να συμμετείχαν σε βιασμό ενός θύματος (trafficking) ενώ αυτό βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση το 2006, παρέμειναν ελεύθεροι με εγγύηση εν αναμονή της ποινικής τους δίωξης με τις κατηγορίες της παράβασης καθήκοντος, κατάχρησης εξουσίας, κατ’ εξακολούθηση βιασμού και συνέργειας σε βιασμό. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, το Υπουργείο Εξωτερικών ολοκλήρωσε έρευνες γύρω από αρκετούς αξιωματούχους που θεωρούνταν ύποπτοι για εμπλοκή σε ένα δίκτυο trafficking αλλά δε βρήκε στοιχεία για συνέργια σε αυτό…[3]»


Τα εγκληματικά κυκλώματα που προάγουν και εκμεταλλεύονται τη λαθρομετανάστευση φαίνεται πως με την αύξηση των εσόδων τους τα τελευταία χρόνια έχουν πλέον διεισδύσει και στον διοικητικό ιστό της Ελλάδας τον οποίο και φαίνεται να επηρεάζουν.


Μερικά χρόνια πριν, άνθρωπος της νύχτας συνήθιζε να λέει πως «Ελλάδα δεν υπάρχει μαφία. Μαφία είναι το κράτος». Ελπίζω να μη μας αναγκάσει η ατιμωρησία και η διαφθορά αξιωματούχων της κυβέρνησης να ενστερνιστούμε την άποψη του.


Η μανία των κυβερνήσεων από την Εποχή Σημίτη και μετά να μας εντάξουν στο σύγχρονο διεθνές οικονομικό σύμπαν με το στανιό και με κάθε δυνατό τρόπο, ανάμεσα σε άλλες παρενέργειες, εξέθεσε την Ελλάδα ακόμη περισσότερο στο καθαρά εγκληματικό κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας.


Οι μέθοδοι των διεθνών εγκληματικών δικτύων εκσυγχρονίζονται ακολουθώντας όλο και περισσότερο «νόμιμες» οδούς. Ήδη από το 2006 ο πολύπορος σε θέματα trafficking δημοσιογράφος Παύλος Νεράντζης έχει περιγράψει πως τα κυκλώματα trafficking έχουν αλλάξει την επιχειρησιακή τους μέθοδο και χρησιμοποιούν ταξιδιωτικά πρακτορεία για να χειριστούν το θέμα των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων…[4]


Παρά ταύτα, οι δημαγωγοί αποφεύγουν μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους της λαθρομετανάστευσης, αυτής της εκμετάλλευσής της από διεθνή και τοπικά εγκληματικά δίκτυα σε συνέργια με όποιους Έλληνες αξιωματούχους και είτε ενίοτε εφησυχάζουν τους Έλληνες πολίτες, είτε οδηγούν σε πόλωση ελληνικούς πληθυσμούς εναντίον πληθυσμών μεταναστών, φαινόμενο μπούμερανγκ για μετανάστες και Έλληνες. Οι μόνοι που δεν θίγονται από την πόλωση είναι οι σωματέμποροι. Όσο πιο εχθρικός είναι ο Ελληνικός πληθυσμός προς τους μετανάστες τόσο περισσότερο μπορούν οι σωματέμποροι να εκβιάζουν και να ωθούν τους μετανάστες στην εγκληματικότητα. Αντίθετα με αυτό τον τρόπο οι σωματέμποροι προστατεύονται και δυναμώνουν, οι αξιωματούχοι συνεργοί τους συνεχίζουν να βρίσκονται στα απυρόβλητο, συνεχίζοντας να καρπώνονται λεφτά που θα τους επιτρέψουν να αυξήσουν τη σφαίρα επιρροής της διαφθοράς. Ακόμη και αν μια μέρα φεύγαν όλοι οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί από την Ελλάδα, όσο τα οργανωμένα δίκτυα παραμένουν ισχυρά σε αυτή τη χώρα, θα φέρουν και άλλα θύματα. Ο κόσμος, με κατά τόπους εξαιρέσεις, είναι ένα θερμοκήπιο εκμετάλλευσης και παράγει ανυπεράσπιστα ανθρώπινα σώματα σε αφθονία.


Ένα ακόμη παράδειγμα της διείσδυσης του οργανωμένου κυκλώματος στο διοικητικό μηχανισμό προέκυψε πέρσι. Σύμφωνα με τη δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση και τα σχόλια του zougla.gr πάνω σε αυτή: «Στις 20-1-2010 και ώρα 13:41 ο κατηγορούμενος Καπές Δημήτριος, ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης, από την υπ’ αριθμ. 6947936… καλεί τον αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ. αστυνόμο Α’ Παλαμίδα Ζαχαρία, διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Νέου Ψυχικού (σ.σ. ο οποίος ως γνωστόν φέρεται προσκείμενος ιδεολογικά στο κόμμα του ΛΑΟΣ, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες), και του ζητάει να ελέγξει τις πινακίδες δύο οχημάτων με αριθμό…. «γιατί είναι γύρω-γύρω παράξενα», όπως του είπε χαρακτηριστικά στο τηλέφωνο. «Τις ανωτέρω πινακίδες έφεραν τα δύο συμβατικά οχήματα της υπηρεσίας μας, τα οποία χρησιμοποιούσε η ομάδα μας κατά τη διάρκεια της επιχείρησης στο περιστατικό που αναφέρθηκε, δηλαδή στις 20 Ιανουαρίου.
Η ενέργεια αυτή επιβεβαίωσε τις αρχικές υποψίες της υπηρεσίας μας για το περιστατικό των πρώτων πρωινών ωρών της 20/1/2010 και κατέδειξε τον αρχηγικό του ρόλο στην οργάνωση(έκθεση απομαγνητοφώνησης της υπ’άριθμόν 762 συνομιλίας της 20/1/2010/
DVD 18 και η από 9-4-2010 Έκθεση Ένορκης Εξέτασης του μάρτυρα Παλαμίδα Ζαχαρία).

Εξεταζόμενος στην υπηρεσία μας ο συγκεκριμένος αστυνόμος(την Παρασκευή το βραδυ πριν από την επιχείρηση, στις 9-4-2010), επιβεβαίωσε τις επικοινωνίες με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο, πλην όμως ανέφερε ότι δεν του έδωσε σαφή απάντηση για τους ιδιοκτήτες των οχημάτων».

Insider του συνδικάτου, ο μυστικός αστυνομικός που έριχνε το «σύρμα»

Η εμπλοκή του δεύτερου αστυνομικού διαφαίνεται κατά την εισαγγελική αρχή που προχώρησε στη δίωξή του από τα πιο κάτω αποσπάσματα:

«Στις 28-3-2010 ο εν λόγω Χάρος Ιωάννης επικοινωνεί με τον αριθμ κινητού τηλεφώνου… που φέρεται να ανήκει στον αστυφύλακα Γιαννίκο Θεόδωρο του Β’Τμήματος Εξακριβώσεως και Τεκμηρίωσης Πληροφοριών της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και στη συνέχεια στις 18:09 ώρα, επικοινωνεί εκ νέου με τον Καπέ στο κινητό τηλέφωνο και του λέει: «ότι τον πήρε, είναι στη δουλειά, δεν ξέρει κάτι αλλά θα βρεθούνε πάλι και θα τα πούμε από κοντά».
Επίσης ο ίδιος Χάρος Ιωάννης επικοινωνεί τηλεφωνικώς με τον ανωτέρω αστυνομικό δύο ακόμα φορές. Στις 28 Μαρτίου, 22.18 ο Καπές τηλεφωνεί σε άλλο αριθμό κινητού τηλεφώνου και μιλά με ένα άτομο με στοιχεία «Μάνθος» και του λέει: «Ότι με πήρε τηλέφωνο ο φίλος και βασικός μέτοχος (ενν. τον αστυνομικό) και ότι η επιχείρηση εγκρίθηκε για αύριο το πρωί».
Στις 09.23 το πρωί της 29ης Μαρτίου(ημέρα που είχε προγραμματιστεί από την αστυνομία να γίνει η επιχείρηση) ο Καπές από το κινητό του τηλέφωνο επικοινωνεί με τον Διψάκη Χρήστο (Άκη) ο οποίος του λέει ότι « ο φίλος δεν μπορεί να μιλήσει γιατί έχουν βγει ομάδα». Όπως διαπιστώνεται ο αστυφύλακας Γιαννίκος Θεόδωρος της Υπηρεσίας του Β’ Τμήματος είχε διατεθεί σε ενίσχυση της Υπηρεσίας του Γ’ Τμήματος Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων από τις 8 το πρωί ως τη 1 το μεσημέρι της ίδιας μέρας, όπου επρόκειτο να γίνει η επιχείρηση, με σκοπό τη σύλληψη της εγκληματικής οργάνωσης με την οποία φέρεται να συνομιλούσε ο αστυφύλακας». Είχαν βάλει δηλαδή το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Ο αστυνομικός που συμμετείχε στην σύλληψη του αρχινονού, μιλούσε πριν από την επιχείρηση μαζί του και του έδινε ραπόρτο. Σκηνές που μόνον σε κινηματογραφικές ταινίες έχουμε συναντήσει.

«Ο Καπές-Καπετανάκης τηλεφωνεί σε κάποιον την ίδια μέρα το πρωί προφανώς ανήσυχος και του λέει να φύγει γιατί, όπως λέει, «είναι ζωσμένοι».

Εξεταζόμενος ο Γιαννίκος, στο πλαίσιο της προανάκρισης, επιβεβαίωσε ότι πράγματι επικοινώνησε τηλεφωνικά και διά ζώσης πριν από την προγραμματισμένη επιχείρηση με τον Διψάκη Χρήστο ή Άκη και με τον Γιάννη Ανδρόνικο ή Χάρο, οι οποίοι ενδιαφέρονταν, εάν επίκειται αστυνομική επιχείρηση κατά του Καπέ. Μάλιστα, την παραμονή της επιχείρησης (28-3-2010) ο Γιαννίκος μίλησε, μέσω του κινητού τηλεφώνου του Χάρου, με τον ίδιο τον Καπέ, ο οποίος φάνηκε ήδη να γνωρίζει την εις βάρος του διενεργούμενη έρευνα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, ο Γιαννίκος ισχυρίζεται ότι απέφυγε διπλωματικά να παράσχει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τις προγραμματισμένες δράσεις της υπηρεσίας (Κατάθεση 9 Απριλίου).
Ταυτόχρονα, στις 9:30 το βράδυ της 29ης Μαρτίου, οι συνδέσεις των κινητών τηλεφώνων που λειτουργούν στο τηλεφωνικό κέντρο του γραφείου (της εταιρείας προώθησης στην πορνεία) απενεργοποιήθηκαν ταυτόχρονα με τις λοιπές συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας που είχαν δοθεί ως πληροφορία ότι λειτουργούσαν στο ίδιο τηλεφωνικό κέντρο.

Οι ανωτέρω εξελίξεις οδήγησαν την υπηρεσία μας στην αναβολή της επέμβασης για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης.

Μετά από την αναβολή της επέμβασης της υπηρεσίας μας και προκειμένου να επιτευχθεί η επιτυχία για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης επανασχεδιάστηκε νέα επέμβαση με την συνεργασία με το 3ο Τμήμα Ηθών της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Οικονομικών Εγκλημάτων, Αρχαιοκαπηλίας και Ηθών», καταλήγει στο διαβιβαστικό που υπογράφει ο επικεφαλής της επιχείρησης και προϊστάμενος ενός από τα πιο νευραλγικά τμήματα της Υποδιεύθυνσης Οργανωμένου Εγκλήματος, Γιώργος Βανικιώτης. ….»[1]


Ο Βανικιώτης έχει ανακηρυχθεί το 2009 ως ένας από τους 9 ήρωες στην παγκόσμια προσπάθεια καταπολέμησης του trafficking[2] Δεν αρκεί όμως ένας ήρωας για να πολεμήσει την ατιμωρησία, τη συγκάλυψη και την ομερτά που ενισχύει ένα φαινόμενο που καταστρέφει ανθρώπινες ζωές και διαλύει κοινωνίες.








[1] http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=123330&cid=4



[2] http://athens.usembassy.gov/pr-2009-19.html



Μια μικρή ιδέα του τι παθαίνουν αυτοί οι λαθρομετανάστες στα χέρια των εγκληματιών μας τη δίνει η Δέσποινα Τριβόλη στο αντίστοιχο άρθρο της: «οι κοπέλες είναι πολύ φοβισμένες για να καταθέσουν· τις απειλούν ότι θα τους κάνουν βουντού, πως θα βλάψουν την οικογένειά τους στη Νιγηρία, ενώ το κάψιμο με σίδερο και οι βιασμοί είναι κομμάτια της καθημερινότητάς τους. Και φυσικά όσες προσαγωγές κι αν κάνει το Τμήμα Ηθών, το επόμενο βράδυ οι κοπέλες είναι πάλι εκεί, στο πόστο τους. Από τη στιγμή βέβαια που η ελληνική πολιτεία δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα για να αντιμετωπίσει το πολύ σοβαρό θέμα του trafficking -το οποίο ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα-, ούτε και για να προστατέψει αυτές τις κοπέλες, οι Νιγηριανές αποτελούν άλλο ένα αναπόσπαστο κομμάτι της παρακμής της περιοχής..."



Πολλοί Έλληνες έμαθαν να βλέπουν το μετανάστη εχθρικά, σαν εγκληματία. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι από όποιους μετανάστες ωθούνται στην εγκληματικότητα είναι πρώτα θύματα. Απροστάτευτα θύματα επαγγελματιών κακοποιών…


Δεν αρκούν οι φωνασκίες, οι δημαγωγίες, οι ωραίες ή οι άσχημες ιδέες, τα ευχολόγια, οι υστερίες για να επιστρέψει η Ελληνική κοινωνία σε μία εύρυθμη κατάσταση. Για να έχουμε μια πραγματική εικόνα της «φυσικής» μετανάστευσης στην Ελλάδα και να μπορούμε να κρίνουμε ώριμα και ψύχραιμα τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει, απαραίτητη προϋπόθεση και ζητούμενο είναι μια και δεν είναι το μεταναστευτικό τοίχος του Παπουτσή. Το τοίχος Παπουτσή θα χει τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και το μόνο που θα καταφέρει είναι να ανεβάσει τις ταρίφες των σωματεμπόρων… Η μόνη λύση είναι να σπάσουν τα εγκληματικά δίκτυα στην Ελλάδα και να τιμωρηθούν οι συνεργοί τους παραδειγματικά, όσο ψηλά και αν είναι αυτοί. Αν αυτό δε συμβεί, αυτό σημαίνει μόνο ότι οι συνεργοί των διεθνών και τοπικών δικτύων βρίσκονται πολύ ψηλότερα από όσο φανταζόμασταν…









[1] http://www.canada.com/vancouversun/news/business/story.html?id=c8b93773-4373-465c-92a3-4c5af740bec7



[2] http://www.springerlink.com/content/b66umu0y2a6hkhyy/



[3] http://www.state.gov/g/tip/rls/tiprpt/2009/123136.htm



[4] http://english.people.com.cn/200611/14/eng20061114_321236.html

Read More »