Τρίτη 1 Μαΐου 2012
Η Ελλάδα θα τα καταφέρει: να σας στείλει από κει που 'ρθατε
Η Ελλάδα θα τα καταφέρει: Να σας στείλει από κει που ‘ρθατε.
Του Πέτρου Αργυρίου
Είδα την προεκλογική διαφήμιση της ΝΔ. Είδα το Σαμαρά, ικτερικό, άοσμο σχεδόν εξαϋλωμένο, σαν να χει βγει από βυζαντινή αγιογραφία, να τον προσπερνάν οι νέοι άνθρωποι της χώρας μας που κινούνταν χωρίς βηματισμό προς το πουθενά ή προς την αυτοεξορία. Να τον προσπερνάν σαν να ταν φάντασμα. Το φάντασμα της μεταπολίτευσης. Το φάντασμα της συγκυβέρνησης. Το φάντασμα των μνημομίων.
Έλεγε εκείνα τα λόγια τα μεγάλα, τα παχιά που δε γεμίζουν ούτε στομάχια ούτε όνειρα. Να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των νέων Ελλήνων σαν να ταν ο Patrick Swayze, o νεκρός εραστής στην ταινία Ghost που προσπαθούσε με τηλεκίνηση να πείσει την ερωμένη του ότι είναι ακόμη εδώ… Και όταν τελικά τα καταφέρνει, όταν τα καταφέρνει να γίνει αντιληπτός, οι νέοι τον κυκλώνουν. Απειλητικά. Σαν να ταν έτοιμοι να τον λιντζάρουν...
Είδα και το Βενιζέλο σε ομιλία του να κάνει την παντομίμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Χαρακτηριστικά να σηκώνει το δεξί του χέρι και μετά να το κοιτάει και να αναρωτιέται «Το κανα σωστά; Πως το κανε Εκείνος;»
Επιχειρούν να αναστήσουν νεκρούς και να νεκρώσουν τουςζωντανούς. Αλλά δυστυχώς τα μέτρα που χουν πάρει για να φτιάξουν το νέο κοστούμι του ταχυδακτυλουργού είναι άλλα από αυτά που χαν πάρει οι Έλληνες για να φτιάξουν το πολιτικό φέρετρο των οικονομικών και κοινωνικών τους δολοφόνων και των συνεργών τους.
Τι κοστούμι θα τους έκανε άλλωστε; Ο Σαμαράς είναι καχεκτικός. Ο Βενιζέλος υπερτραφής. Μαζί κάνουν το Χοντρό και τον Λιγνό. Μόνο για μια πολιτική τους διασταύρωση, για ένα υβρίδιο τους θα μπορούσε να ραφτεί ένα καθωσπρέπει κοστούμι που να πείθει.
Στον Παπαδήμο π.χ της κυβέρνησης τραβεστί το κοστούμι πάει μούρλια.
Ο Παπαδήμος, ο άνθρωπος που έχει αυτό το αδιάκοπο χαμόγελο ασβού, ο άνθρωπος που φαίνεται να γελάει στα μούτρα μας με ένα αστείο που έχει ειπωθεί πίσω από τις πλάτες μας.
Ο χαμογελαστός πρωθυπουργός ενός τεθλιμμένου λαού.
Το Πάσχα πέρασε. Όσοι νεκροί ήταν να αναστηθούν το κάναν. Τέρμα. Τώρα το πρόβλημα τους είναι το πώς θα επιβιώσουν σε αυτή τη χώρα που έγινε κόλαση. Και οι αναστημένοι βρίζουν. Και οι νεκροζώντανοι.
Από το 2009 και έπειτα δεν υπάρχουν κόμματα, όχι όπως τα ξέραμε κάποτε. Υπάρχουν αυτό που σήμερα λέγονται μνημονιακοί, φανατικοί νεοφιλελεύθεροι που ξεπουλάν ακόμη και το μέλλον και οι φανατικοί κομμουνιστές, τα ζωντανά απολιθώματα που πουλάν ακόμη παρελθόν.
Όλος ο υπόλοιπος λαός, το σύνολο του δηλαδή, είναι στην απέξω. Δεν εκπροσωπείται. Δεν αντιπροσωπεύεται. Μονάχα τιμωρείται και διώκεται.
Ο διωγμός των νεοελλήνων από τους φανατικούς της παγκοσμιοποίησης.
Έβγαλε η ΔΕΗ ζημίες φέτος, 500 εκατομμυριάκια νομίζω. Το ενεργειακό μονοπώλιο με ετήσια κέρδη δις έγινε εν ριπή οφθαλμού έγινε ζημιογόνο. Και αναρωτιούνται τα ξεφτέρια; Πως γίνεται αυτό;
Απλά: Ο Έλληνας δεν έχει να πληρώσει χαράτσια και ρεύμα μαζί. Τόσο απλά.
Και θυμάμαι τι σημαίνει ΔΕΗ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ. Δημόσια. Όχι κρατική. Άλλο που τα κομματόσκυλα μαζί με τους συνδικαλιστές τους κάναν τα δημόσια κρατικά και τα κρατικά ιδιωτικά για να τα ξεπουλήσουν σαν να ταν δικά τους, σαν να τους ανήκαν. Απάτη ολκής.
Και κοιτάξτε το παράδοξο: Έρχεται μια δημόσια εταιρία, δηλαδή ιδιοκτησία όλων μας, η ΔΕΗ, να γίνει φοροεισπράκτορας του κράτους, των κομματόσκυλων δηλαδή που πήραν δανεικά και μίζες από τοκογλύφους με εγγυητές τον ελληνικό λαό εν αγνοία του ελληνικού λαού. Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Σαν να βάζει ο διευθυντής της εταιρίας σου την ίδια την εταιρία σου να εισπράξει καταχρηστικά λεφτά από Εσένα γιατί ο ίδιος πήρε δάνειο, προσωπικό και το φέσωσε στην εταιρία.
Ότι να ναι.
Σε όλα αυτά λοιπόν που μας χρωστάνε λοιπόν, τις μίζες, τα σκάνδαλα, τα δάνεια τους, μας χρωστάνε και άλλα 500 μυριάκια τα οποία πρέπει να βάλουν από την τσέπη τους για να ισοσκελίσουν της ζημιές που προκαλέσαν στη ΔΕΗ. Τη ΔΕΗ: Τη Δημόσια Εταιρία Ηλεκτρισμού. Όχι την κρατική. Τη δημόσια. Μη βάλουμε και τα διαφυγόντα κέρδη της μέσα.
Πωπω δημεύσεις που έχουν να πέσουν. Δημεύσεις. Όχι ιδιωτικοποιήσεις όπως έχουν προγευματίσει.
Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog: agriazwa.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αγαπητε κ . Αργυριου εισαι καταπληκτικος συνεχισε ακαθεκτος. Δ. Φωτσης
ΑπάντησηΔιαγραφήswstos...
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίος...πολυ καλό άρθρο!
ΑπάντησηΔιαγραφή