ΕΡΤ-ογάν ο μεγαλομανής

ΕΡΤ-ογάν ο μεγαλομανής.

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Χούντα.

Τα κομάντα της κυβέρνησης κάναν σαμποτάζ στους πομπούς της Εθνικής Ραδιοτηλεόρασης. Φυσικά. Αφού πλέον απαγορεύεται να υπάρχει κάτι το εθνικό ή το δημόσιο.

Η ΕΡΤ έκλεισε με «πράξη νομοθετικού περιεχομένου». Όπως σωστά παρατηρεί ο Κωστής Βαξεβάνης «με εντολή Σαμαρά, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που δεν έχει Δημόσια Ραδιοτηλεόραση. Η απόφαση πάρθηκε με “πράξη νομοθετικού περιεχομένου”, γιατί πια δεν έχουμε βασιλιά για να υπογράφει βασιλικά διατάγματα»[1]

Η συζήτηση στη δημόσια σφαίρα γίνεται κυρίως ανάμεσα σε δύο θέσεις. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι καλώς έκλεισε γιατί ήταν σάπια και διεφθαρμένη και κάποιοι άλλοι, μάλλον οι περισσότεροι, εξανίστανται για τους ακόμη περισσότερους ανέργους που πετιούνται στο δρόμο και για την καταστρατήγηση ενός ιστορικού δημοσίου οργανισμού.  

Και οι δύο αυτές θέσεις έχουν δίκιο και άδικο συνάμα και τα αντεπιχειρήματα σε αυτές τις δύο θέσεις είναι πολυάριθμα.

Η ΕΡΤ δεν ήταν δημόσια ραδιοτηλεόραση. Ήταν κρατική και ουσιαστικά κομματική. Η ΕΡΤ ανήκε στα υψηλόβαθμα στελέχη της και στους επαγγελματίες συνδικαλιστές που ως είθισται στην Ελλάδα χρησιμοποιούσαν τον συνδικαλισμό όχι για να προστατεύσουν εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα αλλά για να εκβιάζουν για την απόκτηση προνομίων. Ούτε καν στους ίδιους τους εργαζομένους της δεν ανήκε η ΕΡΤ. Ανήκε στους υμετέρους.

Η ΕΡΤ, με τις σπάνιες εξαιρέσεις της, παρότι κατά πολύ ποιοτικότερη της ιδιωτικής ραδιοτηλεοπτικής σαβούρας, δεν έπαυε να είναι σάπια μέχρι το κόκκαλο και μηχανισμός κρατικής προπαγάνδας.

Δεν είναι μόνο ότι τα υψηλόβαθμα στελέχη της ήταν κοινά λαμόγια που δεν τους έφταναν μόνο οι τεράστιοι μισθοί τους αλλά κατακλέβαν και δημόσιο χρήμα με μηχανισμούς υπερκοστολόγησης και ευνοιοκρατούμενων αναθέσεων. Δεν ήταν μόνο αυτό.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως ο Αυγερόπουλος, ο Βαξεβάνης, ο Νεράντζης και άλλοι λιγότερο προβεβλημένοι, η ΕΡΤ συνολικά παρήγαγε ένα επίπεδο δημοσιογραφίας συχνά πολύ κάτω των προσδοκιών και του ρόλου της.

Ακόμη και για τα προαναφερόμενα ιερά τέρατα της δημοσιογραφίας υπήρχε ένας άγραφος νόμος: Πραγματικά σας ρεπορτάζ θα παίζουμε αν αφορούν άλλα μέρη του πλανήτη. Όχι την Ελλάδα. 

Ναι. Η ΕΡΤ έστελνε συνεργεία για να μαθαίνει ο κοσμάκης τι συμβαίνει στον κόσμο, πρακτική που τα αρπακτικά των ιδιωτικών καναλιών έβρισκαν ιδιαίτερα αποκρουστική καθώς ήταν πολυέξοδη και ο σκοπός των ιδιωτικών καναλιών ήταν να φέρουν (κυρίως έμμεσα) λεφτά στους ιδιοκτήτες τους.

Ναι παρότι η ΕΡΤ ήταν παντού στον κόσμο, πουθενά όπου βρέθηκε η ΕΡΤ δεν τήρησε μία από τις πιο θεμελιώδεις δεσμεύσεις της δημοσιογραφίας: Την αμεροληψία.

Ναι η ΕΡΤ ήταν παντού στον κόσμο αλλά σχεδόν πουθενά στον κόσμο δεν τίμησε τον πραγματικό ρόλο της δημοσιογραφίας, αυτόν της «τέταρτης εξουσίας»: Να ελέγχει, να εκθέτει και να κρίνει την εξουσία.

Η ΕΡΤ ήταν στο Ιράκ το 2002. Αλλά αναπαρήγαγε την αισχρή προπαγάνδα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας με τις ανυπολόγιστες συνέπειες που είχε αυτός στην παγκόσμια σταθερότητα και την οικονομία πουλώντας το παραμύθι των «όπλων μαζικής καταστροφής» του Σαντάμ.

Τώρα πλέον η ΕΡΤ έχει κάνει ζουμ άουτ από το Ιράκ και τον φρικτό εμφύλιο που κληροδότησαν οι Αμερικανοί στους Ιρακινούς.

Η ΕΡΤ ήταν στην πλατεία Τιεν Αν Μεν το 1989, αλλά ήταν ωσεί παρούσα αποκρύπτοντας την πλήρη φρίκη της καταστολής της κινέζικης κυβέρνησης.

Ήταν στην πλατεία Συντάγματος το 2011 αλλά ήταν ωσεί παρούσα αποκρύπτοντας την πλήρη φρίκη του χημικού πολέμου που έκαναν οι πραιτωριανοί του Παπανδρέου ενάντια στους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές, παρότι θύματα αυτού του πολέμου ήταν και «δικοί της», με πιο προβεβλημένο εξ αυτών το Γιώργο Αυγερόπουλο.

Απέκρυψε για μήνες τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα. Για χρόνια τα γκέτο στο κέντρο της Αθήνας.

Ήταν ωσεί παρούσα όταν τα τανκς το 1993 περικύκλωσαν τη Δούμα. Αλλά έκανε ζουμ άουτ όταν το ΔΝΤ εισέβαλε στη Ρωσία και οι Ρώσοι λιμοκτονούσαν.

Η ΕΡΤ προέβαλε διαχρονικά το Γιωργάκη Παπανδρέου μα όταν ήρθε ο καιρός του η ΕΡΤ ποτέ μα ποτέ δεν μας είπε για την καταστροφή που το ΔΝΤ προκαλεί στις χώρες που πέφτουν στα χέρια του.     

Ήταν ωσεί παρούσα στο occupy Wallstreet αλλά συγκάλυψε εν μέρει τους τόνους καταστολής που έπεσε πάνω στους διαδηλωτές και τα σκυλιά που ξαμολούσαν οι μπάτσοι σε γυναικόπαιδα στο Anaheim το 2012.

Συστηματικά απούσα στις κατεχόμενα της Παλαιστίνης τα οποία τα θυμάται καμία δεκαριά φορές το χρόνο το πολύ.

Συμμετείχε ενεργητικότατα  στο ξάφρισμα μέσω της κομπίνας του χρηματιστηρίου εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που ενθάρρυνε το καθεστώς Σημίτη.

Στήριξε την μετατροπή της οικονομίας από παραγωγική σε χρηματοπιστωτική.

Πανηγύρισε το σκάνδαλο της ένταξης στο Ευρώ.

Πανηγύρισε το σκάνδαλο των Ολυμπιακών αγώνων.

Δεν αποκάλυψε από μόνη της ούτε ένα σκάνδαλο στα δελτία της. Ούτε ένα.

Απέκρυψε από τους τηλεθεατές της ότι το κούρεμα του 2012 θα εξαφάνιζε τα αποθεματικά των ταμείων και τους κόπους μικρομολογιούχων.

Δεν έκανε έγκαιρα ούτε μια αποκάλυψη, ούτε καν αναφορά στην εκτεταμένη πολιτική και επιχειρηματική βρωμιά που σκέπασε την Κύπρο και που τελικά την οδήγησε στην οικονομική της καταστροφή.

Δεν μας ανέφερε ούτε μια φορά το ότι ελληνικά και κυπριακά τραπεζικά ιδρύματα μάζευαν σαν τρελά ομόλογα ελληνικού δημοσίου προ του κουρέματος για να ανακουφίσουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό εις βάρος των Ελλήνων και των Κυπρίων.

Δεν ανέφερε ποτέ το ρόλο των Ελλήνων ολιγαρχών στην καταστροφή της ελληνικής οικονομίας παρότι ήταν αυτοί οι μπάσταρδοι που έλεγχαν και τον «εχθρό» της δημόσιας τηλεόρασης, την ιδιωτική τηλεόραση. 

Ήταν στη  Λιβύη και στη Συρία αλλά ούτε μια φορά δεν ανάφερε το ρόλο της «Αλ Κάιντα» στις «εξεγέρσεις».

Τι είδους δημοσιογραφία είναι αυτή; Η απάντηση είναι απλά: «κάκιστη».

Γενικά η ΕΡΤ, με ελάχιστες εξαιρέσεις αποτελεί όνειδος για τη δημοσιογραφία και το μόνο που έκανε είναι να είναι το παπαγαλάκι των ισχυρών απανταχού στον πλανήτη παρουσιάζοντας ως αντίβαρο μια «πολυφωνία» προσεκτικά επιλεγμένη. Το ότι τα ιδιωτικά κανάλια είναι τρισχειρότερα δεν ποιεί καμιά τιμή στην σάπια ΕΡΤ. 

Όταν άλλοι εργασιακοί κλάδοι πλήγονταν, αυτή αναπαράγαγε το διαίρει και βασίλευε των μνημονιακών κυβερνήσεων.  Τώρα, ήρθε η σειρά της να καταλάβει στο πετσί της τι σημαίνει χούντα.

Και ακόμη και την ύστατη στιγμή η ΕΡΤ δεν έδειξε κάποιο δείγμα μεταμέλειας. Παρότι εξέπεμψε εναλλακτικά, η ίδια η ΕΡΤ συγκάλυψε την κρισιμότητα της ίδιας της κρίσης της ΕΡΤ, λειτουργώντας μετριοπαθώς και μην επιλέγοντας να έρθει σε ευθεία ρήξη με την κυβέρνηση.

Το κλείσιμο της ΕΡΤ θα μπορούσε να είναι το σπίρτο που θα άναβε το μπουρλότο της κοινωνικής εξέγερσης που είναι το μοναδικό που φαίνεται πλέον ικανό να νικήσει αυτήν την ανθρωποκτόνα πολιτική. Αλλά οι άνθρωποι της ΕΡΤ λειτούργησαν όπως λειτουργούν πάντα: συμπεριφερθήκαν στους συγκεντρωμένους που έσπευσαν προς υποστήριξη τους όπως κάνουν πάντα: σαν να ήταν όχλος, μάζα, πόπολο, χειραγωγήσιμα γίδια. Η πουτάνα και μέτοχος του συστήματος εξουσίας ΕΡΤ, χθες, στην τελευταία της πνοή ήταν κυρία σε όλα της.

Δεν άφησε ούτε τη συσσωρευμένη οργή να εκφραστεί. Στην ουσία την απέτρεψε.

Η μετριοπάθεια της ΕΡΤ επιδέχεται φυσικά ερμηνείας. Αρκετοί από τους 2700 απολυμένους της προσδοκούν την επαναπρόσληψη τους, οπότε κουνήσαν λιγάκι τα μηντιακά τους μπράτσα, ίσα ίσα για να φανούν τα υποτυπώδη μούσκλια αλλά όχι σε βαθμό που να φανούν απειλητικοί για το σύστημα από το οποίο προσδοκούν την επανένταξη τους.

Και ενώ ο τόπος έβραζε και εμείς παλεύαμε για τη σπουδαιότητα του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΡΤ, κάποια από τα στελέχη της ΕΡΤ διαπραγματεύονταν με ιδιωτικά κανάλια για να εξασφαλίσουν τον κώλο τους και να δουλέψουν για τα αφεντικά των πρώην αφεντικών τους.

Οι άνθρωποι της ΕΡΤ ακόμη και χθες συμπεριφέρθηκαν με μια τρομακτική αλαζονεία θεωρώντας ότι εμείς ήμασταν εκεί για αυτούς και όχι και το αντίστροφο.

Η συναναστροφή με την εξουσία αφήνει πολλά κουσούρια. Μα τι λέμε τώρα; Γιατί ξεγελάμε τους εαυτούς μας; Η ΕΡΤ δεν ήταν απλά όμηρος της εξουσίας. Ήταν μηχανισμός της εξουσίας. Ανήκε στο σύστημα εξουσίας.

Αυτοί που τόσο χρόνια διέπονταν από το δόγμα δεν δαγκώνουμε το χέρι που μας ταϊζει, αυτοί που δεν έδειξαν καμιά αξιοπρέπεια μπροστά στην κατάντια της ΕΡΤ, αυτό το ξεδοντιασμένο σκυλί ψάχνει ήδη καινούριο αφεντικό. Γιατί αν δεν έχεις δόντια παίρνεις πιο ανώδυνες πίπες. 

Καμία συμπάθεια για το διάολο. Οι άνθρωποι της ΕΡΤ, βυσματούχοι σε μεγάλο βαθμό, έχουν δει τα χίλια, μύρια όσα σκανδαλώδη και φρικτά. Και για χρόνια κάναν τα στραβά μάτια. Το ξέρουν και ξέρουν ότι το ξέρουμε. Τώρα μας λένε ότι δείχναν ανοχή για να έχουν τα παιδιά τους γάλα. Έτσι έγινε η ΕΡΤ οίκος ανοχής.

Για τα παιδιά των πουτανών.

Και ρωτώ: οι υπόλοιποι 1.700.000 άνεργοι, οι χιλιάδες μετανάστες και οι χιλιάδες νεκροί, αυτοί δεν έχουν παιδιά, μάνες, σκυλιά, γατιά; Περιμένετε στη σειρά σας κύριοι και κυρίες της ΕΡΤ. Δουλειά σας ήταν να έχετε προειδοποιήσει τον πληθυσμό, να είχατε κρίνει και να είχατε ελέγξει την εξουσία ακόμη και μέσα στους κόλπους της ίδιας της ΕΡΤ, ακόμη και υπό την απειλή της απόλυσης και τη δαμόκλεια σπάθη της εργασιακής αβεβαιότητας. Οι περισσότεροι από εσάς δεν το κάνατε. Δεν κάνατε τη δουλειά σας σωστά και δεν αναφέρομαι στο τεχνικό της σκέλος. Δεν κάνατε τη δουλειά σας σωστά και τώρα δεν έχετε δουλειά για να επανορθώσετε. Ταίζατε το τέρας που σας τάιζε και τώρα παίρνετε νούμερο για να σας φάει μαζί με όλους τους υπόλοιπους. Στην κοιλιά του τέρατος θα αποκτήσουμε αλληλεγγύη.

Τώρα θυμηθήκατε να παλέψουμε για τα δικά σας τα παιδιά; Πως ανακαλύψατε την μη αμοιβαία αλληλεγγύη;

Λένε πως η ΕΡΤ ήταν δημόσιο αγαθό. Σκατά ήταν. Ήταν δημόσιο αγαθό όσο και τα νοσοκομειακά απόβλητα. Εντούτοις, αυτός ο μηχανισμός εξουσίας, η ΕΡΤ είχε δεσμεύσει και είχε υπό την κατοχή του δημόσια αγαθά: Εξαιρετικές τεχνικές υποδομές. Κάποιους εξαιρετικούς τεχνικούς και ενίοτε και δημοσιογράφους διαμάντια. Κάποιες εκπληκτικές παραγωγές. Και πάνω από όλα τον αμύθητο πολιτισμικό και ιστορικό θησαυρό του αρχείου της ΕΡΤ.

Για αυτά τα δημόσια αγαθά θα παλέψω. Για αυτά τα δημόσια αγαθά θα παλέψω. Για την έννοια του δημοσίου θα παλέψω. Για αυτά θα δείξω αλληλεγγύη στην ΕΡΤ. Αλλά δε θα γίνω ο χρήσιμος ηλίθιος της ΕΡΤ. Η αλληλεγγύη προαπαιτεί σεβασμό και ισοτιμία. Αυτά η ΕΡΤ τα ξέχασε απέναντι στους πολίτες.

Δεν παλεύουμε για τις δικές σας δουλειές γιατί δεν τις κάνατε σωστά. Αλλά παλεύουμε για το δημόσιο χαρακτήρα, για το δικαίωμα στην εργασία, για το δικαίωμα στην πληροφορία και την ενημέρωση που συμπληρώνει το δικαίωμα στην εκπαίδευση και για ένα κοινό μέλλον που θα μπορέσει να ξεφύγει από αυτόν τον εφιάλτη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τις οποίες η ΕΡΤ στήριξε.

Φυσικά η σαπίλα της ΕΡΤ δε δικαιολογεί το χουντικό κλείσιμο της. Η ΕΡΤ θα μπορούσε να εξυγιανθεί, οικονομικά τουλάχιστον, με δραματικό κούρεμα των υψηλόμισθων "στελεχών" και των "τηλεαστέρων" της που ο καθένας τους έπαιρνε μισθό περίπου όσο το άθροισμα 50 βασικών μισθών. Τα πενήντα πιο ακριβοπληρωμένα στελέχη της ΕΡΤ μας κοστίζουν όσο όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ μαζί, χωρίς να συνυπολογίζουμε το τρομαχτικό κόστος των υπερκοστολογήσεων και των φωτογραφικών αναθέσεων σε κολλητούς.

Δεν πρόκειται για κάποιο εξορθολογισμό της ΕΡΤ από τα φασιστικά γουρούνια της κυβέρνησης: Έχετε δει γουρούνια να καθαρίζουν τον βούρκο στον οποίο πλατσουρίζουν;

Αλλά αρκετά προσβάλαμε τα γουρούνια. Η χούντα Σαμαρά απλά αποφασίζει και διατάσει. Το κλείσιμο της ΕΡΤ είναι μια επίδειξη πυγμής και ένας σκληρός παραδειγματισμός για να συμμορφωθούμε όλοι οι υπόλοιποι.

Η εξουσία σε όλο το δυτικό κόσμο γίνεται όλο και πιο αυταρχική.

Ο Σαμαράς, ο σκληρός Σαμαράς θέλει το δικό του μέρισμα στη νέα παγκόσμια απολυταρχία. Κλείνοντας την ΕΡΤ, ο Σαμαράς δείχνει τη φιλοδοξία του να μιμηθεί τον Ερντογάν. Έχουμε πλέον το δικό μας ΕΡΤ-ογάν. Μια μικρή άθλια καρικατούρα του Τούρκου ομολόγου του, συγκρίσιμος μονάχα στον αυταρχισμό του. Μάλιστα εφέντη Σαμαρά. Εμείς τα γαϊδούρια και εσύ το σαμάρι που μεταφέρει τα μεγάλα συμφέροντα σταθερά στην ιδιωτική τους Μέκκα που κάποτε ήταν η χώρα μας.   

Μιλήσαμε για δημόσια αγαθά. Τώρα που ξεπουλιέται ακόμη και το νερό να υπενθυμίσω ότι υπάρχει ένα ακόμη δημόσιο αγαθό στο οποίο ελάχιστοι αναφέρονται: Ο αέρας. Και δεν μιλάω για τον αέρα κοπανιστό που χρησιμοποιήσαν οι υψηλά ιστάμενοι αεριτζήδες για να πλουτίσουν εις βάρος όλων μας: Μιλάω για τον αέρα, για τον αέρα από όπου διέρχονται τα ραδιοκύματα. Αυτός ο αέρας είναι λοιπόν δημόσιος. Είτε λοιπόν αποφασίζουμε ότι όλοι θα εκπέμπουμε, είτε κανένας. Ο μόνος «ένας» που νομιμοποιούνταν να εκπέμπει σε αυτό το δημόσιο χώρο, ήταν η ΕΡΤ. Και αυτό, γιατί ήταν δημόσια, έστω και θεωρητικά. Όλα τα ιδιωτικά κανάλια είναι καταχραστές του δημοσίου χώρου των ραδιοκυμάτων. Μπορούν κάλλιστα να εκπέμπουν όσο θέλουν και για όσο θέλουν αλλά όχι όπου θέλουν. Μπορούν να εκπέμπουν στους ιδιωτικούς χώρους αλλά όχι να χρησιμοποιούν τη δημόσια σφαίρα.

Φυσικά, αυτά τα παλιοτόμαρα οι ολιγάρχες μόνο να καταχρούνται ξέρουν. Χαριστικές άδειες λειτουργίας για τα κανάλια τους. Χαριστικά δάνεια δισεκατομμυρίων τα οποία τα πληρώνουμε ως ζημίες τραπεζών για τα κανάλια τους και τα πλυντήρια τους εγκεφάλων που εξαφανίζουν μαζί με την κριτική ικανότητα των τηλεθεατών και τις βρωμιές των καναλαρχών.

Έλεος πια! Δυσφορούμε με το άδικο τέλος που πληρώναμε κάθε μήνα για την ΕΡΤ όταν δισεκατομμύρια από τις βρώμικες επιχειρηματικές δραστηριότητες των Ελλήνων ολιγαρχών μετακυλίονται μέσω τραπεζών σε εμάς. Κάνουμε την επιχειρηματική δράση των ολιγαρχών δημόσιο χρέος. Επιχειρηματικότητα χωρίς ρίσκο, με κρατικές εγγυήσεις.

Έλεος πια με αυτούς τους ηλιθίους Έλληνες που εμφυτεύουν στο κεφάλι τους τα συμφέροντα των ολιγαρχών.

Μια ακόμη ήττα των δημοκρατίας. Ένας ακόμη τρανταχτός γέλωτας των φασιστικών γουρουνιών της κυβέρνησης. Και η φωνή του Άδωνι για πάντα στο κεφάλι μας σαν μια αξεπέραστη ντροπή να μας λέει σαν διαστροφικός χαχανούλης «τσάμπα φωνάζετε».

Τσάμπα. Τσάμπα φωνάζουμε. Τσάμπα μάγκες είμαστε. Ο τσάμπας ζει. Και τη χώρα εκχωρεί. Στο μπιρ παρά.  

Η εξουσία πλέον μας γράφει στα αρχίδια της χωρίς καν να κρατά τα προσχήματα.  

Χθες, η ΕΡΤ είχε τη δυνατότητα να γράψει ιστορία. Αλλά δεν είχε τα αρχίδια. Έτσι χθες η ιστορία διέγραψε την ΕΡΤ.

Χθες η ΕΡΤ μπορούσε να αφήσει τον κόσμο να κατακλύσει τα στούντιο της. Να παρατήσει τον τηλεοπτικό καθωσπρεπισμό της για μια στιγμή, την ύστατη στιγμή και να αφήσει το λαό ελεύθερα να μιλήσει. Να δώσει φωνή στην οργή αντί να δώσει τόπο στην οργή.

Χθες η ΕΡΤ μπορούσε να γράψει ιστορία. Δεν το τόλμησε. Και η ιστορία διέγραψε την ΕΡΤ.  

Με αυτό το δίλλημα ζούμε καθημερινά χωρίς ακόμη να το έχουμε συνειδητοποιήσει: Ή θα γράψουμε ιστορία ή θα διαγραφούμε από αυτήν.    

---

[1] http://www.koutipandoras.gr/37819/%ce%b7-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%ac%ce%b4%ce%b1-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%af%cf%82-%ce%b5%cf%81%cf%84-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%87%ce%b1%ce%b6%ce%ae.html