Το τέλος της Συρίας και η ανίερη συμμαχία των «ιερών πολεμιστών» του ισλαμισμού με τους πολεμοκάπηλους του ιμπεριαλισμού

Το τέλος της Συρίας και η ανίερη συμμαχία των «ιερών πολεμιστών» του ισλαμισμού με τους πολεμοκάπηλους  του ιμπεριαλισμού

 

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Γράψαμε από πολύ νωρίς ότι η πολυδιαφημιζόμενη «Αραβική Άνοιξη» ήταν κυρίως ένα προπέτασμα καπνού για να αφήσει καμένη γη η παραπαίουσα αμερικάνικη αυτοκρατορία στη Μέση Ανατολή. Η πρόκληση χάους και η ανάδειξη εξτρεμιστικών ενόπλων ισλαμιστικών δυνάμεων στην περιοχή που ανακόπτει τη διείσδυση Ρωσίας και Κίνας ενώ μακροπρόθεσμα απειλεί και την σταθερότητα σε μια Ευρώπη που σφύζει πλέον ποικίλων μη ενσωματωμένων ισλαμικών πληθυσμών με σημαντικότερη πύλη εισόδου τους πλέον την Ελλάδα, επιτρέπει στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν άλλοτε ως εργαλείο αποσταθεροποίησης και άλλοτε ως φόβητρο τον ισλαμιστικό κίνδυνο  προκειμένου να διατηρήσουν τον ρόλο τους ως παγκοσμίου μπάτσου/μπράβου, ρόλο που τις επιτρέπει να συνεχίζουν να κόβουν ανεξέλεγκτους πακτωλούς πληθωριστικών δολαρίων ώστε να επιπλέουν στο χάος που οι ίδιες δημιουργούν.

Όπως γράψαμε εδώ, η Συρία του Μπασίρ Αλ Άσαντ ήταν το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας καθώς εγκλώβιζε τους ένοπλους τζιχαντιστές στα εδάφη της, αποτρέποντας τους από το να μεταφέρουν τη δράση τους και σε άλλες αποσταθεροποιημένες χώρες της περιοχής.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο ο Άσαντ θα πέσει. Άνανδρα.

Για μια ακόμη φορά οι δυτικοί θα επικαλεστούν το επιχείρημα των όπλων μαζικής καταστροφής χωρίς καμία επιβεβαίωση των ούτως ή άλλως αριθμητικά διογκωμένων ισχυρισμών θανάτων αμάχων της επί χρόνια χρηματοδοτούμενης από το USAID και άλλες αμερικάνικες πηγές αντιπολίτευσης (ενδεικτικά εδώhttp://www.globalresearch.ca/thousands-of-syrian-police-who-joined-the-rebels-are-on-u-s-payroll/5344145).

Ο ισχυρισμός της χρήσης χημικών όπλων κρεμόταν πάνω από το κεφάλι του Άσαντ επί μήνες, απομακρύνθηκε όμως προσωρινά χάρη στη γνωμοδότηση ουδέτερων παρατηρητών. Οι ισχυρισμοί το 2012 πχ ότι το καθεστώς Άσαντ χρησιμοποίησε το νευροτοξικό αέριο Σαρίν γύρισαν μπούμερνανγκ καθώς το μέλος των επιθεωρητών του ΟΗΕ στη Συρία Carla Del Ponte, δήλωσε τότε πως υπήρχαν ενδείξεις για τη χρήση χημικών όπλων από τους «αντάρτες». (εδώ)

Φυσικά, η ανακοίνωση της Del Ponte δεν προκάλεσε σάλο και διεθνή κατακραυγή για τις έστω ενδείξεις χρήσης χημικών όπλων από τους «αντάρτες» καθώς αυτοί βρίσκονται στο απυρόβλητο από τις δυτικές ελίτ κάνοντας τη βρώμικη δουλειά των αμερικανών στον κατά φαντασία «ιερό» αλλά πολύ πραγματικό πόλεμο τους.

Μένουν στο απυρόβλητο ακόμα και όταν εκατοντάδες άμαχοι ακρωτηριάζονται από αυτούς στη Λατάκεια στη συνέχεια ενός ντόμινο σφαγών αμάχων που δε βλέπουν το φως της δημοσιότητας,

Λίγες μέρες πριν την άφιξη των επιθεωρητών του ΟΗΕ για τη διερεύνηση των ισχυρισμών για χρήση χημικών και μετά τη Λατάκεια, οι δυνάμεις του Άσαντ βομβαρδίζουν θέσεις των ανταρτών στα περίχωρα της Δαμασκού,  μια ακόμη κίνηση σε μια σειρά επιτυχημένων πληγμάτων κατά των «ανταρτών»/τρομοκρατών. Όλα έδειχναν ότι αυτή τη φορά η σύγκρουση θα έβαινε υπέρ των κοσμικών.

Ο τελευταίος όμως βομβαρδισμός αυτός  άλλαξε τα δεδομένα και όχι σε στρατιωτικό επίπεδο. Και αυτό γιατί πάνω από 100 άμαχοι βρήκαν τραγικό θάνατο μάλλον εξαιτίας του βομβαρδισμού.

Εικάζουμε και μόνο εικάζουμε ότι άμαχοι που έσπευσαν σε υπόγεια κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών έπεσαν θύματα αέριων που απελευθερώθηκαν ή δημιουργήθηκαν αθέλητα κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών με αποτέλεσμα πάνω από εκατό άμαχοι να πεθάνουν, μάλλον από ασφυξία.

Γιατί προβαίνουμε σε μια τόσο παρακινδυνευμένη σε σχέση με την έλλειψη στοιχείων ερμηνεία;

Γιατί η μονόπλευρα αποδοθείσα από τους αντάρτες και κυρίαρχη πλέον στα δυτικά μήντια ερμηνεία του βομβαρδισμού με χημικά όπλα φαίνεται ακόμη πιο τραβηγμένη και αβάσιμη. 

Σύμφωνα ακόμη και με τις πρόχειρες εξ αποστάσεως εκτιμήσεις ειδικών, η εικόνα των θυμάτων δεν συνταιριάζει  για μια πληθώρα λόγω με την εικόνα θυμάτων Σαρίν.

Ο ισχυρισμός των ανταρτών για τη χρήση χημικών όπλων ήταν ήδη αριθμητικά διογκωμένος ανεβάζοντας τους νεκρούς σε 1200. Ούτε καν ο ισχυρισμός για χρήση χημικών όπλων από τη ΜΚΟ Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν επιβεβαιώνει τον αριθμό των νεκρών που τους τοποθετεί γύρω στους 300. Αυθαίρετα και καταχρηστικά καθώς, όπως οι ίδιοι έχουν παραδεχτεί, οι άνθρωποι της ΜΚΟ ούτε ήταν ούτε έσπευσαν στον τόπο των βομβαρδισμών.

Με τι κριτήρια και με τι τεκμήρια λοιπόν πιστοποίησαν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα τη χρήση χημικών;

Τους αυθαίρετους και μάλλον αβάσιμους λοιπόν ισχυρισμούς περί χρήσης χημικών όπλων από τους καθεστωτικούς έσπευσαν αυθαίρετα, άκριτα και πρόστυχα να υιοθετήσουν και να αναπαράγουν κυβερνήσεις και στελέχη τους ανάμεσα στους οποίους και ο κος Βενιζέλος, ο οποίος εδώ και χρόνια προσπαθεί να αντικαταστάσει την απώλεια κάθε λαϊκού ερείσματος του ΠΑΣΟΚ με τη σύσφιξη σχέσεων με το διεθνή παράγοντα.

Η ρήξη χημικών στη Δαμασκό, λίγες μέρες πριν την άφιξη των επιθεωρητών του ΟΗΕ , δέκα λεπτά μακριά από τα αρχηγεία του ΟΗΕ στη Δαμασκό και μερικά λεπτά μακριά από σημαντικότατες θέσεις των κυβερνητικών στη Δαμασκό και μάλιστα σε μια περίοδο που οι «αντάρτες» δέχονται πλήγματα τόσο σοβαρά ώστε ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Μπαντάρ να σπεύδει στη Ρωσία και να συναντιέται με τον Πούτιν για να ζητήσει μάλλον την απόσυρση της ρωσικής στήριξης της Ρωσίας προς τον Άσαντ, θα ήταν μια αυτοκτονία.

Όχι μόνο για τον Άσαντ αλλά και για τους Αλαουίτες που αυτός κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύει.

Έτσι λοιπόν και κάτω από αυτές τις συνθήκες που θέλουν τους αντάρτες να χάνουν καθοριστικά έδαφος, ο μύθος της χρήσης των χημικών όπλων επανεφευρέθηκε και σερβιρίστηκε. Ένα άλλο αντάρτικο ξεκίνησε στο πεδίο της πληροφόρησης με εντελώς συμβατικά όπλα: αυτά της παραπλάνησης και της προπαγάνδας.

«Πεπεισμένος» λοιπόν από ανύπαρκτα μα πολύ βολικά πειστήρια, ο δυτικός ιμπεριαλισμός σπεύδει οσονούπω να συμβάλει στην καταστροφή του Άσαντ και την πλήρη αποσταθεροποίηση της Συρίας μέσω αεροπορικής κάλυψης στους αντάρτες που μάλλον θα μετεξελιχθεί και σε βραχείας διάρκειας αποκλεισμό των δυνάμεων του Άσαντ, όπως έγινε και στη Λιβύη.

Γιατί να θέλει να αυτοκτονήσει λοιπόν ο Άσαντ και να πάρει στο λαιμό του και τους υπόλοιπους αλουίτες;

Η μόνη λογική απάντηση είναι ότι ο Άσαντ δε θέλει να αυτοκτονήσει. Προσπαθούν να τον αυτοκτονήσουν.

Ακόμη και την ύστατη στιγμή που οι επιθεωρητές του ΟΗΕ καταφθάνουν τελικά στη Δαμασκό για να εξετάσουν τους ισχυρισμούς χημικών όπλων, αυτοί δέχονται επίθεση από ελεύθερους σκοπευτές, μια ακόμη ισχυρή ένδειξη προβοκάτσιας.

Γιατί να επιτρέψει ο Άσαντ την έλευση επιθεωρητών; Για να εξασκήσει το σημάδι του και να τους πυροβολήσει με το που πατάν το πόδι τους στη Δαμασκό; Η όλη υπόθεση θα ήταν γελοία.. αν δεν ήταν δραματικότατη…  

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί τέτοια βρώμικα ψέματα. Στον πρώτο πόλεμο του κόλπου, ο κολλητός του Ανδρέα Παπανδρέου γερουσιαστής Τομ Λάντος παρουσίασε στο κογκρέσο μια νεαρή «κουβειτιανή» νοσοκόμα που κατάθεσε πως ιρακινοί στρατιώτες βγάζαν μωρά από τις θερμοκοιτίδες και τα αφήναν να πεθάνουν στους διαδρόμους. Η νοσοκόμα φυσικά αποδείχτηκε ότι δεν ήταν νοσοκόμα αλλά κόρη του κουβετιανού πρέσβη στις ΗΠΑ που παρουσίασε ένα κατασκευασμένο ψέμα για να προωθηθεί η αντιιρακινή προπαγάνδα που το Κουβέιτ είχε αναθέσει σε μεγάλη αμερικάνικη εταιρεία PR. Η συκοφαντία και η προπαγάνδα που στήθηκε, παρότι αποκαλύφθηκε, οδήγησε αρχικά σε επέμβαση και έπειτα σε  πολυετές εμπάργκο κατά του Ιράκ, ένα εμπάργκο γεμάτο σκάνδαλα που αφορούσαν και τον υιό του τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν αλλά και κάποιους Έλληνες, ένα εμπάργκο που κόστισε τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ιρακινών παιδιών.

Παρά την καταστροφή που οι ΗΠΑ προκάλεσαν στο Ιράκ, ο Σαντάμ συνέχισε να γλείφει τους αμερικανούς. Και για ανταμοιβή εκείνοι ανακάλυψαν ότι ο Σαντάμ είχε χημικά όπλα, παρότι γνώριζαν πολύ καλά ότι το χημικό του οπλοστάσιο είχε σχεδόν εξαντληθεί στον πολυετή πόλεμο Ιράκ/Ιράν (άλλωστε οι αμερικάνοι του τα είχαν προμηθεύσει)και πως ότι είχε απομείνει δεν μπορούσε να συντηρηθεί εξαιτίας της οικτρής οικονομικής κατάστασης του Ιράκ λόγω του εμπάργκο. Έτσι λοιπόν και σε αντίθεση με τα μηδενικά ευρήματα των επιθεωρητών, η CIA παρουσίασε νταλίκες με ήλιον ως κινητά εργαστήρια χημικών όπλων και έχτισε τη φούσκα των όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ.

Παρότι το ψέμα αποκαλύφθηκε με πολλαπλούς τρόπους ανάμεσα στους οποίους και η μαρτυρία ενός υποτιθέμενου ειδικού ιρακινού επιστήμονα με την κωδική ονομασία curveball  ο οποίος στη συνέχεια αποκάλυψε ότι ψευδόταν σε μια υπόθεση που ο τότε υπουργός αμύνης Colin Powell χαρακτήρισε ως το «χαμηλότερο σημείο» της καριέρας του, η επέμβαση έγινε. (το πληρέστερο άρθρο για το φάκελο Ιράκ μπορείτε να βρείτε εδώ). Παράπλευρη απώλεια του βρώμικου και συνωμοτικού φακέλου Ιράκ ήταν η αυτοκτονία του επιθεωρητή του ΟΗΕ David Kelly το 2003 (περισσότερα για το θέμα στο αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου μου «Θανάσιμες Θεραπείες» εκδ ΕΤΡΑ 2011).

Στο Αφγανιστάν δε,  οι αμερικάνοι θα εφεύρουν την ύπαρξη μιας διεθνούς τρομοκρατικής οργάνωσης με εγκέφαλο τον Μπιν Λάντεν όταν οι αμερικάνοι γνώριζαν πάρα πολύ καλά τα επίπεδα της οργάνωσης των Μουτζαχεντίν στην περιοχή καθώς ήταν οι ίδιοι που τους οργάνωναν, τους εξόπλιζαν και τους χρηματοδοτούσαν και όταν γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι ο Λάντεν δεν ήταν παρά ένα βαλιτσάκιας της Σαουδικής Αραβίας η οποία μαζί με το Ισραήλ, το Πακιστάν και της ΗΠΑ συγχρηματοδοτούσε την υπονομευτική δράση των «ιερών πολεμιστών» στο μαλακό υπογάστριο της πρώην «Σοβιετικής Ένωσης».

Αυτά επί Bush. Με το πέρας της θητείας Bush και την στρατηγική κατάρρευση του δόγματος «Κυριαρχία Πλήρους φάσματος» της ομάδας των νεοσυντηριτικών συμβούλων του και στελεχών της κυβέρνησης του του Project for A new American Century, η αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή άλλαξε. Τα αποτελέσματα της ήταν όμως τα ίδια: Χάος και πόλεμοι.

Ο νομπελίστας ειρήνης Μπάρακ Ομπάμα πάει με τη Συρία να βάλει και δεύτερο πόλεμο στο ενεργητικό του, να ισοφαρίσει τον προκάτοχο του.

Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να το πετύχει αυτό χωρίς οικτρά ψέματα που με την πλήρη στήριξη των μήντια εξαπατούν την αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη.

Ας δούμε λοιπόν πως σκηνοθετήθηκε ο εμφύλιος στη Λιβύη. Μέσω της χρήσης των κοινωνικών μέσων και της δράσης ΜΚΟ που έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι τύγχαναν αμερικάνικης χρηματοδότησης, ορίζεται η 17η του Φλεβάρη του 2011 ως η μέρα της οργής. Η 17η του μηνός όμως θα είναι η μέρα που θα εμφυσηθεί αντικανταφικό περιεχόμενο σε αυτήν. Στις 15 του Φλεβάρη, ο «αντικαθεστωτικός» συγγραφέας Idris al- Mesmari θα στήσει κάμερα που επιβλέπει την πλατεία της Βεγγάζης. Θα καταγράψει μικρής κλίμακας και άοπλες συγκρούσεις ανάμεσα σε μικρές ομάδες αντικανταφικών και σωμάτων ασφαλείας.

Ο ίδιος όμως, ευρισκόμενος σε επικοινωνία με το Al-Jazeera θα μεταφέρει μάλλον ψευδώς πως η αστυνομία πυροβολούσε διαδηλωτές. Η τηλεφωνική επικοινωνία θα διακοπεί εξίσου δραματικά ενώ σύντομα θα προωθηθεί video στον παγκόσμιο ιστό που έδειχνε Λίβυους αστυνομικούς να πυροβολούν διαδηλωτές, βίντεο που όπως αποκαλύφθηκε είχε τραβηχτεί ένα χρόνο νωρίτερα. Αυτό ήταν. Μέσα σε αυτό το σκηνοθετημένο αντικανταφικό κλίμα στην καρδιά της αραβικής άνοιξης, οι τοπικοί αντίπαλοι του Καντάφι, εξτρεμιστές μουσουλμάνοι και πιστοί στον έκπτωτου από τον Καντάφι και μαριονέτα των αποικιοκρατών πάλαι πότε βασιλιά Idris, θα συμπράξουν κοινό μέτωπο κατά του Καντάφι. (περισσότερα εδώ).

Αλλά ας γυρίσουμε στη Συρία. Καταλαβαίνουμε τα κίνητρα των αμερικανών για τη διάλυση της. Λίγο περισσότερο δυσνόητα είναι τα κίνητρα των Ευρωπαίων.

Οι Γάλλοι, έχοντας παραγκωνιστεί από τους Γερμανούς στην πρωτοκαθεδρία της Ευρώπης μάλλον επιδιώκουν για τον εαυτό τους το ρόλο της μικρής αμερικής της Ευρώπης, της ηγέτιδος δηλαδή πολεμικής δύναμης της ΕΕ. Για αυτό και προστρέχουν σε κάθε πολεμική σύρραξη σαν να είχαν ραντεβού με την καψούρα τους.

Μετά τη Λιβύη και το Μάλι, η Συρία θα είναι η τρίτη πολεμική επιχείρηση που οι Γάλλοι θα  συμμετέχουν τα τελευταία μόλις δύο χρόνια. Τι κι αν η αποσταθεροποίηση στο Μάλι έγινε από Λίβυους και άλλους ισλαμιστές που αποδεσμεύτηκαν από τα μέτωπα της Λιβύης;

Τι και αν στη Συρία οι Γάλλοι θα βοηθούν αυτούς που οι ίδιοι οι Γάλλοι πολεμούν στο Μάλι και αυτούς που οι ίδιοι οι Γάλλοι βοήθησαν να κερδίσουν στη Λιβύη;

Άλλωστε και οι μέντορες τους οι αμερικάνοι, στη Συρία θα βοηθούν τους πρώην συμμάχους τους στο Αφγανιστάν που πολεμούν τον πρώην Σύμμαχο τους Άσαντ, παρότι την προηγούμενη δεκαετία η ισλαμική τρομοκρατία είχε αναχθεί από τις ΗΠΑ στον μεγαλύτερο διακηρυγμένο εχθρό τους…  Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου…

Όσο για τη στήριξη της Γερμανίας, έ όλο και κάποιο αντάλλαγμα θα έχουν πάρει κάτω από το τραπέζι σε σχέση με πιο επιθυμητή έκβαση για αυτούς της ευρωπαϊκής κρίσης και της διένεξης τους με τους αμερικανούς για την ηγεμονία της ΕΕ. 

Εκτός απροόπτου, σύντομα τα γεράκια του πολέμου θα πετάν πάνω από τη γειτονική και φίλια Συρία οργάνωντας και σπέρνοντας όλεθρο σε μια ακόμη ωμή παρέμβαση που ξεπερνά κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.

Οι μακελλάρηδες εξτρεμιστές θα ξεπαστρέψουν εκατοντάδες χιλιάδες αλαουίτες, χριστιανούς και Κούρδους.

Κάποιοι από αυτούς έχουν τα μέσα να αποδράσουν της  γενοκτονίας που πλησιάζει, θα έρθουν στην Ελλάδα πρόσφυγες. Η Ελλάδα που βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση θα βιώσει μια νέα μικρή «Μικρασιατική καταστροφή».

Στην Ελλάδα, αλαουίτες και χριστιανοί θα βρεθούν δίπλα σε σουνιτικές κοινότητες...

Ιράκ+Αμερικανοί=χάος. Αφγανιστάν+Αμερικανοί=χάος. Λιβύη+Αμερικανοί=χάος.

Και πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα τελεστεί και το Ελλάδα+Αμερικανοί=χάος.

Οι ένοπλοι ισλαμικοί θύλακες  που θα απεγκλωβιστούν από τη Συρία θα προωθηθούν στην Αίγυπτο όπου ίσως να αποτελέσουν την κρίσιμη ένοπλη μάζα για να έχουμε και εκεί ένα εμφύλιο πλήρους κλίμακας ενώ εμφύλιος προβλέπεται και για το Λίβανο ανάλογα με τις εξελίξεις.

Όλη η Μέση Ανατολή στην κόλαση σαν κάποιος να είχε πυρπολήσει τα κοιτάσματα της πετρελαίου παντού.

Και η Ελλάδα που κάποτε θα μπορούσε να παίζει ρόλο ισορροπιστικό να είναι το απόλυτο πουτανάκι των βρωμερών και άτιμων ιμπεριαλιστών και να παρέχει «διευκολύνσεις κάθε είδους».

Όπως έχει πει και ένας κρητίκαρος για τη βάση στη Σούδα: Είμαστε σε διπλή κατοχή: Και από τους Γερμανούς και από τους Αμερικάνους.

Οι αμερικάνοι, οι υπέρμαχοι της ειρήνης και της δημοκρατίας απανταχού, έχουν κάνει εκατοντάδες πραξικοπήματα, δεκάδες βρώμικους πολέμους. Είναι η πιο αμοραλιστική και ανεξέλεγκτη δύναμη στον πλανήτη και μάλιστα εξαιρετικά πιο επικίνδυνη τώρα που καταρρέει.

Και για τους αμερικάνους, ο ισλαμικός φανατισμός είναι εξαιρετικά χρήσιμο όπλο, δίστομο κι όλας. Και σαν φίλος κόβει και σαν εχθρός.

Από πάνω μας, η Σερβία διαλύθηκε από τους «συμμάχους μας» με τη βοήθεια του ισλαμικού παράγοντα.

Από κάτω μας, μια ολόκληρη περιοχή διαλύθηκε από τους συμμάχους μας με τη βοήθεια των ισλαμιστών εξτρεμιστών.

Εμείς, στη μέση των πάντων διαλυθήκαμε οικονομικά και κοινωνικά με τη «βοήθεια» των συμμάχων μας. Είναι η νιοστή φορά που οι «σύμμαχοι» μας μας γαμάνε.

Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναβρούμε την αίσθηση δικαίου μας και κάποια από τη χαμένη μας αξιοπρέπεια και να βροντοφωνάξουμε το προφανές και το ιστορικά αληθές «Φονιάδες των λαών αμερικάνοι;». Ή μήπως σαν θύματα που είμαστε να μην φωνάξουμε μην τυχόν και ξυπνήσουν οι θύτες;    

Read More »

Έλεγχος θανάτου (Η απάντηση του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου στη Λένα Διβάνη για τον τραγικό και άδικο χαμό του 18χρονου «τζαμπατζή»)

Έλεγχος θανάτου

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Στο χρηματιστήριο αξιών του νεοελληνικού βίου, η αξία της ανθρώπινης ζωής έπιασε νέα ιστορικά χαμηλά: 80 λεπτά.

Όσο ένα εισιτήριο του τρόλεϊ.   

Χθες, Τετάρτη 14 Αυγούστου του «σωτήριου» έτους 2013, ένας έφηβος 18 χρονών (κατ άλλους 19) που δεν πλήρωσε ή/και δεν μπορούσε να πληρώσει το αντίτιμο της μετακίνησης, το ξεπλήρωσε με το υψηλότερο τίμημα που μπορεί να πληρώσει κάποιος: Με τη ζωή του.

Κάτω από την πίεση ελεγκτή και οδηγού, ο έφηβος πάτησε το κόκκινο κομβίον κινδύνου και επιχείρησε άτσαλα μες στον πανικό του να αποδράσει για να γλυτώσει το τσουχτερό πρόστιμο ή/και τη διαπόμπευση που επιφυλάσσουν τα ΜΜΜ στους παραβάτες.

Άλλη μια έξοδος: Άλλο ένα Grexit. Ένας ακόμη θάνατος.

Το κεφάλι του Θανάση Καναούτη χτύπησε με δύναμη στο πεζοδρόμιο. Το χτύπημα ήταν θανατηφόρο.

Τα μαθηματικά του θανάτου εγκόλπωσαν  έναν ακόμη πολίτη.

Το πτώμα του θα αρχίσει να αποσυντίθεται, ένα ακόμη θύμα μιας βαθιάς σήψης τριών και πλέον δεκαετιών και της αποκορύφωσης της τριών και πλέον ετών.

Η κοινή γνώμη σοκαρίστηκε: Ευτυχώς. Αν είχαμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με τα μαθηματικά του θανάτου, αν είχαμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με τη λογική του «ο θάνατος σου η ζωή μου» αυτό θα σήμαινε ότι θα είχαμε γίνει το κτήνος που μας πολεμάει, το κτήνος που καλούμαστε ακόμη και την ύστατη ώρα να υπερνικήσουμε:

Το κτήνος της κυνικότητας και του εγωτισμού που έχει αφομοιώσει τόσους και τόσους από τη γενιά του πολυτεχνείου. Και τη γενιά του μεταπολυτεχνείου.

Πολιτικούς. Ακαδημαϊκούς. Ακόμη και συγγραφείς.

Ακαδημαϊκούς και συγγραφείς όπως η Λένα Διβάνη για την οποία το ηθικό δίδαγμα του τραγικού θανάτου του εφήβου όπως η ίδια το κατέγραψε ήταν αυτό:    

«Συμπέρασμα: Οι ελεγκτές δεν πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους γιατί κάποιος τζαμπατζής μπορεί να πηδήξει έξω από το όχημα. Λογικό».

Σωστά: Οι ελεγκτές πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους: Πάση θυσία. Οι τροχοί πρέπει να γυρίζουν, τα γρανάζια να περιστρέφονται, η μηχανή της ανάπτυξης πρέπει να πάρει μπρος. Άσχετα αν για καύσιμο χρησιμοποιεί ανθρώπινες ζωές.

Η Διβάνη, της λογοτεχνικής γενιάς του Τατσόπουλου (εδώ), του Χωμενίδη (εδώ) (οι προαναφερόμενοι έσπευσαν φυσικά να τη στηρίξουν απέναντι στην «ανθρωποφάγα επίθεση»  που δέχτηκε από απλούς ανθρώπους που δεν έχουν χάσει ακόμη τη θεμελιώδη αίσθηση του δικαίου), του Χειμωνά, η Διβάνη που δημιουργήσαμε εμείς ως άλλοι δόκτορες Φράνκεσταϊν πληρώνοντας ακριβά για φθηνά βιβλία χρονοσκοτώστρες, η Διβάνη της γενιάς που έβλεπε το σύμπαν να καταρρέει και αυτοί σφύριζαν αδιάφορα πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αυτή η Διβάνη, θεωρεί εκ προοιμίου τον Θανάση Καναούτη τζαμπατζή.

Μπορεί ο Θανασάκης να μην πλήρωνε εκ πεποιθήσεως.  Ή από κουτοπονηριά. Από το μυαλό της Διβάνη δεν πέρασε ούτε για μια στιγμή η πιθανότητα ο Θανάσης Καναούτης να ήταν άπορος. Δεν πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό της ότι το παιδί μπορεί να «πέθαινε» από ντροπή αν έφερνε σε γονείς που όπως τόσοι και τόσοι άλλοι γονείς ίσως να στραγγαλίζονται οικονομικά ένα πρόστιμο μερικών δεκάδων ευρώ.

Τι μπορεί άραγε αυτή η Διβάνη να διδάσκει σε συνομηλίκους του Θανάση φοιτητές της; Τι θα δίδασκε από καθέδρας στο Θανάση αν ήταν φοιτητής της;

Αν δε θέλεις να πληρώσεις το εισιτήριο πάρε ποδήλατο. Κάνει καλό στο περιβάλλον και στην υγεία σου. Δε θα περνούσε στιγμή από το μυαλό της ότι μπορεί οι γονείς του Θανάση να μην ήταν σε θέση να του πάρουν ποδήλατο καθώς η ελίτ αυτού του τόπου τους έχουν κάνει τη ζωή ποδήλατο. Ο ίδιος, ως άνεργος μάλλον δεν μπορούσε να αγοράσει.

Πάνε τότε με τα πόδια: Άλλοι διασχίζουν ερήμους για να φτάσουν εκεί που θέλουν και εσύ δεν μπορείς να διασχίσεις μια πόλη;

Το παιδί θα μπορούσε να πάει με τα πόδια. Αλλά ξέρεις Λένα, το να βλέπεις τόσα τραμ, τόσα λεωφορεία, τόσα τρόλεϊ πολλά από αυτά μισοάδεια να περνάν δίπλα σου, σε βάζει σε πειρασμό. Δοκιμάζει την εντιμότητα της φτώχειας.

Κυρίως όταν για όλο και περισσότερους, η νομότυπη χρήση των ΜΜΜ της Αθήνας τους κοστίζει μέχρι και το ένα πέμπτο των εξαθλιωμένων πλέον μισθών τους. Όταν φυσικά έχουν την όλο και πιο σπάνια πολυτέλεια του μισθού.   

Ο Θανασάκης ήταν άνεργος. Δεν ήταν καν πλασιέ των βιβλίων της Διβάνη. Και μπορεί να έβλεπε αυτούς τους προνομιούχους που έχουν τα 1 και τα 2 και τα 3 και τα 4 ευρώ την ημέρα για τις μετακινήσεις τους και να τους ζήλευε.

Μπορεί και να μην ήταν έτσι. Μπορεί ο Θανασάκης  να τα είχε τα λεφτά. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με την αιτιολόγηση ενός θανάτου; Αυτοί που νομίζουν ότι έχουν ξεπεράσει ή ξεχάσει την τραγικότητα έστω και ενός ανθρώπινου θανάτου είναι είτε υπεράναθρωποι, είτε υπάνθρωποι, είτε απάνθρωποι, είτε μισάνθρωποι. Ας διαλέξει η ίδια η κυρία Διβάνη το χαρακτηρισμό που της αξίζει.

Νεκροί φοιτητές από αναμμένο μαγκάλι και οι Μαρίες Αντουανέτες να τους μέμφονται για τη βλακεία τους. Χιλιάδες αυτόχειρες από απόγνωση και οι Μαρίες Αντουανέτες να τους μέμφονται γιατί δίνουν το κακό παράδειγμα.

Νεκρός έφηβος στο αθηναϊκό πεζοδρόμιο στη φθηνότερη ληστεία ζωής και η Μαρία Αντουανέτα να συγχαίρει τους ελεγκτές που δεν κωλώνουν μπροστά σε τέτοια. Ελεγκτές που έχουν την εξουσία των Κριτών της παλαιάς διαθήκης.

Μιλάνε οι Μαρίες Αντουανέτες για την πολιτική εκμετάλλευση των θανάτων της κρίσης. Συνέχεια. Το έχουν κάνει καραμέλα.

Αφήστε τους νεκρούς να αναπαύονται μας νουθετούν, μην τυχόν και ο θάνατος τους ξυπνήσει τους ζωντανούς. Αφήστε εμάς τους γητευτές της οχιάς που σας δαγκώνει να σας αποκοιμίσουμε. Πιο γλυκό θα βρείτε έτσι τον αναπόφευκτο θάνατό σας.   

«Έτσι πρέπει να γίνει». Αυτό έχει διαταχθεί για το στρατόπεδο συγκέντρωσης που λέγεται ελληνική κοινωνία.

Και αυτοί που κρατάνε τα μεγάφωνα δεν σταματάν να μας υπενθυμίζουν τις εντολές εξόντωσης μας, μην τυχόν και ξεστρατίσουν τα σφαχτάρια. Στη γραμμή όλοι. Όλοι στη γραμμή.

Η κυρία Διβάνη μας φέρνει σε επαφή με την αρχαιοελληνική μας παράδοση. Αμ πως. Και οι αρχαίοι Έλληνες πλήρωναν εισιτήριο. Όταν πέθαιναν πλήρωναν έναν οβολό στον ελεγκτή και οδηγό Χάρο για να τους περάσει στην άλλη όχθη.

Και στην άλλη όχθη σκοπεύουν να μας περάσουν οι ελίτ. Μόνο που σε πολλούς από εμάς δε θα μας έχουν αφήσει ούτε τον οβολό για το πέρασμα. Ούτε τον οβολό για την κηδεία.

Η κυρία Divani, πρώην του ΕΚΕΒΙ, η κυρία Divani της πρώην ΕΡΤ, είχε μια στήλη παρηγορητικής «θεραπείας» στο protagon.gr όπου πουλούσε το στοκ θετικής της σκέψης.

«Περάστε κόσμε. Έχω καλά νέα. Πάρε πάρε πάρε πάρε» μας έλεγε έμμεσα πουλώντας διανοουμενίστικη τρελίτσα και το νεοχιπισμό του Έλληνα γιάπι παπαριάζοντας μας με «θετική σκέψη» λες και αν 10 μύρια Έλληνες συντονιζόντουσαν σε υπερφίαλες θετικές σκέψεις, ο Σαμαράς, η Μέρκελ και ο Ομπάμα θα γινόντουσαν αφοσιωμένοι ουμανιστές.

Έτσι λοιπόν, ακόμη και μέσα στην κρίση, η κα Διβάνη και το συνάφι της, πότε μας παρέλυαν εκτοξεύοντας μύδρους για να δεχτούμε ως δίκαιο το θάνατο μας και πότε μας νανούριζαν για να πεθαίνουμε πιο γλυκά.

Αυτή ήταν η πραγματική δουλειά της αποκαλούμενης διανόησης της Ελλάδας: να εκμαυλίζει, να παραπληροφορεί και να αποκοιμίζει.

Αυτό που μάθαμε σαν ηλίθιοι να αποκαλούμε ως διανόηση στην Ελλάδα ήταν ακριβώς το αντίθετο της: Ήταν η αντιδιανόηση. Τους διανοούμενους, κάθε σύστημα εξουσίας που σέβεται την εξουσία του φροντίζει να τους εξοντώνει και να τους αντικαθιστά με λόγιες και πολύξερες ρέπλικες που εξυπηρετούν τους σκοπούς του. Και σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών τους, το σύστημα εξουσίας τους δίνει θέσεις εργασίας, στήλες, βραβεία, τηβέννους, πόστα σε οργανισμούς, προβολή, τηλεοπτικό χρόνο. Αυτοί οι διανοούμενοι λοιπόν, εκπρόσωποι τέχνης του συστήματος, δεν ήταν τίποτε διαφορετικό από τους αδερφούς τους μεγαλοεπιχειρηματίες: Άμεσα ή έμμεσα κρατικοδίαιτοι με επιχορηγούμενες «ιδιωτικές» επιτυχίες ως άλλοθι για την ανέλιξη τους στα πράγματα του τόπου… 

    

 Πάτε  να βγάλετε από τη μύγα ξύγκι. Έχετε οδηγήσει τη χώρα, ο καθένας με τον τρόπο του, σε μια από τις δραματικότερες επιδεινώσεις βιοτικού επιπέδου  εν καιρώ ειρήνης. Όταν για τους μεγαλοεπιχειρηματίες σας, τους κατ εξοχήν κλέφτες του ελληνικού δημοσίου οι αγελάδες είναι ακόμη παχιές, εσείς αρμέγετε τα στήθια άπορων μανάδων. Τους ρουφάτε το μεδούλι. Τους κλέβετε τα δεδουλευμένα. 

Είμαστε τζαμπατζήδες; Φοροκλέφτες; Ας είναι. Ας καταδικάσουμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας με ένα αποτυχημένο κράτος. Αφού πρώτα ξεφορτωθούμε το δικό σας κράτος. Το δικό σας “success story”.

Έχω καλά νέα στα μούτρα σου Λένα.

Και ο Θανάσης και ο Δημήτρης και η Βαρβάρα και χιλιάδες άλλοι τόσοι δεν πέθαιναν για το τίποτα Λένα. Δεν ήταν «τσάμπα θάνατοι» Λένα. Μια ακόμη σταγόνα στο ποτήρι της δίκαιας οργής. Και μια ακόμη. Και μια ακόμη. Βλέπεις; Βλέπεις; Το ποτήρι της οργής γέμισε Λένα. Και αρχίζει να ξεχειλίζει.

 Και δεν θα αφήσουμε κανέναν από τους τζαμπατζήδες των ελιτ να πηδήξει έξω από το όχημα της διαπλοκής. Όχι. Γιατί σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή, ακόμη και αυτή που δε σέβεται καμία άλλη. Και γιατί χρειαζόμαστε τα φθηνά εργατικά χέρια. Για την ανάπτυξη ρε γαμώτο. Χεράκια βελούδινα χωρίς ρόζους, να κρατάν την αξίνα και την τσάπα,  χεράκια που μάθαν να παίρνουν αντί να δίνουν, χεράκια που ανήκουν σε κάποιους που τα στοματάκια τους εκστόμιζαν προσταγές όπως ανάπτυξη, παραγωγικότητα, εργασία και χαρά.

Όσοι δεν μοχθήσαν με τα χέρια ή με το πνεύμα ή για το πνεύμα , καιρός είναι να αρχίσουν να σκέφτονται αλλαγή καριέρας.

Έχετε δίκιο Λένα. Πάση θυσία η παλιά Ελλάδα πρέπει να πεθάνει: Ξεκινώντας από το κεφάλι: Τις πολιτικές, τις οικονομικές και τις πνευματικές ελίτ. 

Read More »