Ο Φαύλος πήρε (πάλι) το όπλο του

Ο Φαύλος Κραν-ιδιώτης, γνωστός ανάμεσα σε άλλα για τη δήλωση εμμέσως υπέρ της Χρυσής Αυγής μετά την απόσυρση της ευρωυποψηφιότητάς του «πως εγώ δε βρίζω Πατριώτες, δεν βρίζω εθνικιστές. Φυλάω τις σφαίρες μου για τον πραγματικό αντίπαλο» και θιασώτης της μεγάλης σχολής του πολιτικού κυνισμού ξαναπήρε το όπλο του και πυροβολεί τον Ερντογάν, την ISIS, τη Χαμάς και τη Μ. Βρετανία! Με ένα άρθρο στο άνδρο του antinews που σε ένα νεόκοπο site αγνώστων προθέσεων εγκωμιαστικά εμφανίστηκε ως «ό,τι πιο πλήρες έχει γραφεί για Ερντογάν, Ισλαμικό Κράτος, Κύπρο, Κομπάνι και Ελλάδα» (παρακαλώ διαβάστε το αν θέλετε να ακολουθήσετε το παρόν άρθρο), ο Φαύλος, με αφορμή τις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις κατά της Κύπρου, σκιαγραφεί τη θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή και τα άμεσα βήματα στα οποία η ελληνική πλευρά πρέπει να προβεί για να αποτρέψει τα ακόμη χειρότερα, πυροβολώντας επιλεκτικά.

Δεν είναι τόσο οι θέσεις του στο εν λόγω άρθρο που είναι αμφισβητήσιμες σε αντίθεση με άλλες κατά καιρούς εμπρηστικές δηλώσεις του. Αυτό που έχει τεθεί εν αμφιβόλω είναι οι προθέσεις του και η μέχρι σήμερα διαδρομή του που καθιστούν τις μέχρι ενός βαθμού πραγματιστικές θέσεις του απολύτως υποκριτικές, θέσεις που σε σημεία τους μοιάζουν να έχουν διατυπωθεί από συγκεκριμένης αντίληψης ισραηλίτη αξιωματούχο. Άλλωστε, ποτέ ο Φαύλος δεν έκρυψε την αγάπη του για το μιλιταρισμό του Ισραήλ και τη θέση του πως το Ισραήλ θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα για ένα νέο ελληνικό μοντέλο.  

Ο Φαύλος, πρώην πασπίτης, ήταν αυτός που μέσα από το antinews διαμόρφωσε την εικόνα του καταλληλότερου για τον φίλο του Αντώνη Σαμαρά σε μερίδα των Νεοδημοκρατών αφού είχε πρωτοστατήσει στη δημιουργία του "υπερπατριωτικού" "δικτύου 21" μαζί με  τον Αντώνη Σαμαρά.

Υπήρξε ο Άγιος Φαύλος και πολύ μα πάρα πολύ καλός Σαμαρ-ίτης.

Με τη βοήθεια και του Φαύλου ο Σαμαράς πήρε την προεδρία της ΝΔ και τοποθέτησε φίλους του και ομοϊδεάτες του Φαύλου, όπως το σύνδεσμο της Χρυσής Αυγής με τη ΝΔ Τάκη Μπαλτάκο, τον πρώην μαρξιστή Χρύσανθο Λαζαρίδη και τον άτυπο υπουργό προπαγάνδας Γιώργο Μουρούτη σε καίρια πόστα, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια ακόμη σκιώδη κυβέρνηση μέσα σε μια σκιώδη συγκυβέρνηση.

Το γλυκό του σιωπηλού εσωτερικού πραξικοπήματος μέσα στη ΝΔ έδεσε με τις μεταγραφές από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ της εγωπαθούς τηλεπερσόνας που αυτοδικαίως ακούει στο όνομα Άδωνις, και του διάδοχου του αρχηγού της Χρυσής Αυγής στην ηγεσία της ΕΠΕΝ και παιδιού του Κολλεγίου Αθηνών, Μάκη Βορίδη.

Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε με την υπουργοποίηση της ομάδας παρά-κρουσης των Ντινόπουλου, Βούλτεψη και Γιακουμμάτου κάνοντας τον «δεξιό τύπου πατριωτισμό» μια ξεκάθαρα λούμπεν υπόθεση

Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι, ή δείχνουν να είναι φανατικοί αντιαριστεροί. Μπορεί και να θαρρούν πως υπάρχει μια παγκόσμια αριστεροί συνομωσία και πως οι χούντες αλλά και ο ναζισμός ήταν εύλογες αντιδράσεις σε αυτή, παραβλέποντας διαρκώς τις ιστορικά αποδεδειγμένες συνομωσίες της διεθνούς πλουτοκρατίας.

Και τι πήγαν και έκαναν οι σωματοφύλακες της πολιτικής Σαμαρά;

Συμμαχήσαν με τον εχθρό, με την πιο βρώμικη και πιο προσχηματική έκφανση της αριστεράς στην Ελλάδα και κάναν συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ κάνοντας τους νεοδημοκράτες που ψηφίσαν τον «αποστάτη» Σαμαρά να νιώθουν τεράστιοι μαλάκες.  

Και σιωπήσανε οι λαλίστατες γλώσσες της ομάδας Σαμαρά που πριν γίνει ο «άνθρωπος τους» πρωθυπουργός ωρύονταν για εξεταστικές επιτροπές που θα διερευνούσαν τον βρώμικο ρόλο των Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και του προέδρου της ΕΛΣΑΤ Γεωργίου στη χρεωκοπία της χώρας που είχε ως άμεση συνέπεια την υπαγωγή της σε καθεστώς πλήρους κηδεμονίας.

Μόνο σε παραδρομές του λόγου τους τα ανάφεραν πλέον αυτά καθώς η συγκυβέρνηση οδηγούσε τη χώρα βαθύτερα στην απόγνωση και τα αδιέξοδα.

Το επιχείρημα τους για τη μη τήρηση των προεκλογικών τους θέσεων ήταν πως προτεραιότητα ήταν να σωθεί η χώρα και να αποτραπούν τα χειρότερα.

Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιεί ύπουλα εκ νέου ο Κρανιδιώτης για να μας πείσει πως η εθνική ομόνοια είναι επιτακτική για να αντιμετωπιστεί μια απειλή ακόμη μεγαλύτερη και από την οικονομική καταστροφή που επέφεραν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Και αυτός ο εχθρός είναι οι νεοθωμανικές τουρκικές επιβολές.

Φυσικά αυτή η «εθνική ομόνοια» δεν αφορά στην κοινωνία η οποία στο μόνο που ομονοεί είναι να καταδικαστούν αυτοί που την έσυραν σε ένα άθλιο παρόν χωρίς μέλλον, αλλά αφορά στα συγχωροχάρτια που θα πρέπει να δώσει η κοινωνία σε αυτούς που την εξαθλίωσαν και συνεχίζουν ατιμώρητοι το έργο τους.

Να μεταβούμε λοιπόν χωρίς άλλους τριγμούς για το βρώμικο σύστημα εξουσίας από μια οικονομική κρίση και σε μια παράλληλη στρατιωτική κρίση μοιράζοντας απλόχερα συγχωροχάρτια στους εγκληματίες του λευκού κολλάρου που συνεχίζουν να ρουφάν το αίμα του ελληνικού λαού.

Κανείς σώφρον Έλληνας δεν μπορεί να υποτιμήσει την τουρκική απειλή, κυρίως σε μια περίοδο νεοθωμανικού ερντογανισμού που επιχειρεί να εξάγει την πολλαπλή κρίση και τα υπαρξιακά ζητήματα της Τουρκίας και προς την Ελλάδα.

Η κλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά φυσικά θα είναι παρόμοια διέξοδος και για την ελληνική συγκυβέρνηση. Η έννοια της μεγάλης εξωτερικής απειλής ίσως να είναι το μόνο εργαλείο που θα μπορέσει να κρατήσει το ελληνικό σύστημα εξουσίας στη ζωή. Το ιστορικό παράδειγμα της Χούντας και ο διχασμός της Κύπρου καταμαρτυρούν το πόσο μακριά μπορεί να φτάσουν τα συστήματα εξουσίας όταν πλέον έχουν χάσει την πειθώ τους στους πληθυσμούς τους.

Τα ερωτήματα και οι ευθύνες για το πώς φθάσαμε ως εδώ οφείλουν να καταργηθούν και το μόνο έγκυρο ερώτημα είναι το τι κάνουμε από εδώ και πέρα.

Ας δούμε όμως, πέραν του οικονομικού μαρασμού, τι άλλο έπραξαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια και πως βοήθησαν να αλλάξει προς το δυσχερέστερο η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας για πάντα.

Ο Γ. Παπανδρέου ήταν από αυτούς που βοήθησε στο να σκάψει ο Καντάφι τον ίδιο του τον λάκκο, θεωρώντας ότι οι διεθνείς ελίτ τον περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες. Ο ίδιος άνθρωπος που υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την πλεονασματική Λιβύη ύψους 220 δις πριν υπογράψει με τις διεθνείς ελίτ το μνημόνιο υποταγής με τις διεθνείς ελίτ.

Έλληνες ιατρικοί και ξενοδοχειακοί επιχειρηματίες περιέθαλπαν Λίβυους τζιχαντιστές και σήμερα είναι περήφανοι για αυτό.

Τέρμα η Λιβύη λοιπόν, Για πάντα.

Ας πάμε στη Ρωσία. Ο Σαμαράς υπέγραψε τον αγωγό TAP που είναι παράλληλα και ένα σχέδιο αποκλεισμού της Ρωσίας από τις αγορές ενέργειας της. Την υπέγραψε σχεδόν με μοναδικό αντάλλαγμα ένα φιλικό χτύπημα του Ομπάμα στη πλάτη.

Και ο συγκυβερνήτης Βενιζέλος ήταν από τους πρώτους που ανεγνώρισε την πραξικοπηματική μεταβατική αντιρωσική κυβέρνηση σε μια υποκινούμενη από αμερικανικούς παράγοντες κρίση στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας που σύντομα μετατράπηκε σε Ευρωρωσική κρίση, απειλώντας πλέον όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και τη σταθερότητα της Ευρώπης.

Μόνο χάρη στην καλή θέληση των Ρώσων και στη μακροπρόθεσμη γεωπολιτική τους στόχευση υπάρχουν σήμερα ακόμη ελληνορωσικές σχέσεις.

Αλλά ας πάμε στην Κύπρο για την οποία τόσο κόπτεται ο Φαύλος: Η συγκυβέρνηση πραγματικά πανηγύριζε με το χωρίς προηγούμενο κούρεμα των κυπριακών καταθέσεων που σήμαινε κάτι πολύ περισσότερο από την απλή ταπείνωση: δήλωνε την πλήρη πρόθεση της ΕΕ να εγκαταλειφθεί η Κύπρος στη μοίρα της, πρόθεση η οποία τηρήθηκε και σε όλες τις επόμενες φάσεις του «Νέου Κυπριακού»

Και ποιος έφταιγε για την κυπριακή τραπεζική κρίση; Μα φυσικά το PSI με αρχιτέκτονα τον συγκυβερνήτη Βενιζέλο όπου κουρεύτηκαν και πολλά δις ελληνικών ομολόγων που είχαν όλως παραδόξως συγκεντρώσει σχεδόν αιφνιδιαστικά οι κυπριακές τράπεζες.

Όπως περιγράψαμε στο παρελθόν, ο άλλος Έλληνας ο οποίος είχε τεράστιο ρόλο στην Κυπριακή τραπεζική κρίση ήταν ο Βγενόπουλος. Το σκάνδαλο της Λαϊκής στην Κύπρο και της αγοράς της από την Marfin με ότι θα σήμαινε αυτό, αναγνωρίστηκε αυτές τις μέρες και από την κυπριακή δικαιοσύνη: ο πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου την περίοδο 2002-2007 Χριστόδουλος Χριστοδούλου καταδικάστηκε σε πεντάμηνη φυλάκιση. Ποιο το έγκλημα του; Φοροδιαφυγή. Για αυτό καταδικάστηκε. Και αυτό είναι το ελαφρότερο των αδικημάτων του: Γιατί ο λογαριασμός του ενός εκατομμυρίου ευρώ που ο Χριστοδούλου δεν δήλωσε στην εφορία, προερχόταν από κατάθεση προς αυτόν της offshore Focus Maritime International που ανήκε στο στενό συνεργάτη του Βγενόπουλου, Μιχάλη Ζολώτα. Αντί για δωροδοκία και απιστία, ο Χριστοδούλου τη βγάζει μεφοροδιαφυγή, ενώ για την ελληνική δικαιοσύνη ο Βγενόπουλος παραμένει κύριος, όπως άλλωστε και ο Λαυρεντιάδης που είχε το δικό του ρόλο στην υπονόμευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Ήταν η ελληνική πλευρά λοιπόν η οποία, αφού οδήγησε την Κύπρο εκ νέου σε καταστροφή, καθόταν και έβλεπε νερωνικά το θέαμα πανηγυρίζοντας. Και εκ των υστέρων καλεί αυτούς που οδήγησαν την Κύπρο σε δύο εθνικές καταστροφές να υπερασπίσουν τώρα την Κύπρο. Οποία υποκρισία.

Αναφέρεται ορθώς ο κύριος Κρανιδιώτης στους Κούρδους και στο σκάνδαλο Οτσαλάν που αποτέλεσε αν θυμάμαι καλά και το καθοριστικότερο στιγμιότυπο της δικηγορικής του καριέρας. Ας μας υπενθυμίσει που είναι όλοι αυτοί που παραδώσαν τον Οτσαλάν στους Τούρκους, τραυματίζοντας για πάντα την εμπιστοσύνη των Κούρδων προς την Ελλάδα.

Ταυτίζει ο Φαύλος τον Ενρτογάν με τη Χαμάς την οποία ταυτίζει με την ISIS! Έντεχνα παραλείπει να αναφερθεί πως η Χαμάς στηρίχθηκε από πολλούς και ανάμεσα σε αυτούς και από το ίδιο το Ισραήλ ως αντίβαρο στην Ανεξάρτητη ΠαλαιστινιακήΑρχή!

Αναφέρεται στον κίνδυνο της ISIS και στη χρηματοδότησή της από την Τουρκία. Ορθώς. Και επικαλείται και την Συρία του Άσαντ, παραδοσιακή φίλια προς την Ελλάδα.

Ξεχνάει προφανώς ο Φαύλος ότι ο συγκυβερνήτης του Σαμαρά Βενιζέλος ήταν από τους πρώτους που τάχθηκαν υπέρ της επέμβασης στη Συρία του Άσαντ.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν βάλει το χεράκι άμεσα και έμμεσα στην καταστροφή των περισσότερων πυλώνων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Και τώρα, αφού έχουν δημιουργηθεί δυσμενέστατα τετελεσμένα στο εσωτερικό και εξωτερικό της Ελλάδας, μετά από αμέτρητα εγκλήματα των μνημονιακών κυβερνήσεων, τώρα θυμάται ο υπερπατριώτης που κρατάει τις «σφαίρες του» για τον αντίπαλο, την εθνική ομοψυχία ως μέσο υπέρβασης των τεραστίων γεωπολιτικών προκλήσεων.

Κρίνω πως δεν είναι παρά ένα φθηνός αντιπερισπασμός και μια μέθοδος για να δοθούν συγχωροχάρτια στους πολιτικούς και οικονομικούς εγκληματίες του ελληνικού συστήματος που αφού ξεπουλήσαν την ελληνική εθνική κυριαρχία και ότι άλλο μπόρεσαν να σκοτώσουν από το ελληνικό δημόσιο για να μπορούν οι τραπεζίτες, οι καναλάρχες και οι κομματοδίαιτοι επιχειρηματίες να συνεχίζουν τον έκλυτο βίο τους με τους παχύτατους λογαριασμούς τους που συνεχίζει να καλείται να πληρώνει ο εξουθενωμένος Έλληνας φορολογούμενος κι αφού πουλήσαν την Κύπρο, θα εμφανιστούν τώρα ως εγγυητές της Ελληνικής και της Κυπριακής ακεραιότητας.

Παραλείπεται επίσης να τονιστεί πως η χρηματοδότηση της ISIS γίνεται και μέσω του λαθρεμπορίου πετρελαίου (και όχι μόνο). Και αναρωτιέμαι αν είναι ηθικό, γιατί σίγουρα είναι νόμιμο, το να εκπροσωπεί ένας δικηγόρος τον υιό επιχειρηματία στη μήνυση κατά περιοδικού που έδωσε στοιχεία-αληθή ή όχι δεν είμαι σε θέση να κρίνω- για εμπλοκή του Μελισσανίδη σε λαθρεμπόριο πετρελαίου. Και ο Μελισαννίδης δεν είναι άγνωστος φυσικά στην συγκυβέρνηση και κυρίως στη σαμαρική της συνιστώσα, καθώς χτυπάει διαγωνισμούς εκποίησης επικερδών οργανισμών του δημοσίου.

Δεν υπονοώ φυσικά ότι  περνάει έστω και έμμεσα λαθραίο πετρέλαιο της ISIS στην Ελλάδα. Για το όνομα του θεού. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως ότι έχει απομείνει από επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι εξόχως πατριωτικό, γιατί οι προδότες είτε εκτελέστηκαν παραδειγματικά από την πολιτική ηγεσία είτε εκδιωχθήκαν στο εξωτερικό. Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε την προφανή ειρωνεία της διατύπωσης. 

Φυσικά, ο Φαύλος δεν έχει πρόβλημα να συμμαχεί με τον εχθρό. Όπως όταν ανέλαβε δικηγόρος του ανθρώπου του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και του διεθνούς κερδοσκόπου George Soros Άλεξ Ρόντος, όταν ο τελευταίος κλίθηκε από τον εισαγγελέα για τη διερεύνηση της υπόθεσης που ήθελε να υπάρχει σχέδιο πολιτικής εξόντωσης του Κώστα Καραμανλή. Ο "πατριώτης Ρόντος" πελάτης και φίλος του Κρανιδιώτη, ο πατριώτης λοιπόν Ρόντος με το παρατσούκλι ο "Νεκροθάφτης του Μακεδονικού", για τις υπηρεσίες του στη χώρα επιβραβεύτηκε το 2012 με το πόστο του ειδικού απεσταλμένου της ΕΕ στην Αφρική. 

Το πως γίνεται ο πατριώτης Κρανιδιώτης να εκπροσωπεί τον "Νεκροθάφτη του Μακεδονικού" και άνθρωπου του Παπανδρέου Ρόντο (μάλλον ο Παπανδρέου ήταν ο άνθρωπος του Ρόντος) και παράλληλα να κάνει πλάτες στον Αντώνη Σαμαρά που έριξε κυβέρνηση της ΝΔ με αφορμή το Σκοπιανό, αυτό μόνο οι Νεοδημοκράτες που τον παρακολουθούν μπορούν να επιδιώξουν να το γεφυρώσουν.

Όπως είπα, δεν διαφωνώ με πολλές από τις θέσεις του Κρανιδιώτη στο επίμαχο άρθρο. Ίσως όμως ο κύριος Κρανιδιώτης θα έπρεπε να αναλογιστεί τις δικές του φιλίες με πρόσωπα του περιβάλλοντος Παπανδρέου αλλά και με επιχειρηματίες καθώς και τον δικό του ρόλο στην ολέθρια ανάδειξη του «καταλληλότερου» Σαμαρά στην ηγεσία της χώρας και την εμμονή του στην στήριξη του ακόμη και τώρα με άρθρα που περιγράφουν μισές αλήθειες για τις ανυπέρβλητες προκλήσεις που συναντάει σήμερα η χώρα. Γιατί οι άλλες μισές αλήθειες αφορούν το πώς αυτοί που ο Κρανιδιώτης ανέδειξε και στήριξε συνεργάστηκαν με τον «εχθρό» (στο ΠΑΣΟΚ αναφέρομαι) και συνδιαμόρφωσαν συνθήκες που καθιστούν τις όποιες γεωπολιτικές προκλήσεις ανυπέρβλητες.

Δε δομείται πατριωτισμός πάνω στην ιστορική λήθη του πρόσφατου μάλιστα παρελθόντος. Δεν δομείται πατριωτισμός ούτε πάνω στην φαντασιακή επίκληση του ιστορικού μεγαλείου του μακρινού παρελθόντος. Εθνικισμός δομείται έτσι, ακραίος, υπερφίαλος και επικίνδυνος για όλους.

Το παράδειγμα του 20^ου αιώνα μας δίδαξε πως δεν μπορεί να υπάρχει εθνική συμφιλίωση όταν δίνονται συγχωροχάρτια στους εγκληματίες.

Οι άνθρωποι και οι λαοί, οφείλουν να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ο Κρανιδιώτης δεν φαίνεται να έμαθε τίποτα από τα δικά του.

Αν φυσικά ήταν «λάθη» και όχι σκοπιμότητες.

Οι υπερπατριώτες τύπου Κρανιδιώτη συγκυβερνήσαν με «τον εχθρό» στο όνομα μιας τεχνητής ιστορικής αναγκαιότητας. Τώρα που εμφανίζονται αδήριτες ιστορικές αναγκαιότητες για τις οποίες η συγκυβέρνηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών, επικαλούνται πάλι την ιστορική αναγκαιότητα, την ανωτέρω βία για να συνεχιστεί το στρεβλό και καταστροφικό παράδειγμα της συγκυβέρνησης.

Σε προηγούμενη ελληνοτουρκική κρίση το 1975, η πολιτική στάση του Ανδρέου Παπανδρέου ήταν «Βυθίσατε το Χόρα». Η συγκυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική του γιού του, το «Βυθίσατε τη χώρα».

Σίγουρα είναι είτε ανίδεος είτε τυφλός είτε υστερόβουλος αυτός που περιμένει η πολιτική των άνευ όρων εκχωρήσεων της χώρας να αλλάξει επειδή υπάρχει «εθνικός κίνδυνος»;

Όσο συντηρούμε στο εσωτερικό τους εθνικά επικίνδυνους, τόσο περισσότερο θα μεγιστοποιούνται οι «εθνικοί κίνδυνοι» από το εξωτερικό. 

Τον πατριωτισμό που πουλάει τσάμπα ο κύριος Κραν-ιδιώτης, τον έχουμε πληρώσει οι υπόλοιποι Έλληνες πολύ ακριβά. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 3/11/2014