Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Ο Φίλης και η ... Φυλής


Νομίζαμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει από το παλιό πολιτικό κατεστημένο.
Το καινούριο όμως, όπως άλλωστε είχαμε προ καιρού προειδοποιήσει, το βγάζει ασπροπρόσωπο και συχνά το ξεπερνά.
Όσο βαθαίνει η κρίση, τόσο ο ξεπεσμός του πολιτικού προσωπικού μεγαλώνει. Άπατο το βαρέλι της ξεφτίλας.
Νομίζαμε ότι είχαμε ξεφορτωθεί τον Πάγκαλο και να σου άξιος διάδοχος του ο Νίκος Φίλης.
Ο άνθρωπος που τα χει κάνει όλα … Φυλής, πουτάνα δηλαδή.
Μετά τον Μαριαντουανετισμό των μακαρονιών του και των πενταροδεκάρων του, ο Φίλης κατακτά όλη την προσοχή της κοινής γνώμης με την επιμονή στη θέση του πως δεν υπήρξε γενοκτονία των ποντίων. απλά εθνοκάθαρση, λειτουργώντας ως ζωντανός αντιπερισπασμός – για μια ακόμη φορά.
Το κάνει αυτό από το πόστο του Υπουργού παιδείας.  
Καθώς γνωρίζω ότι η ιστορία γράφεται από τους κάθε φορά νικητές, κρίνω τον ιστορικό αναθεωρητισμό ως κάτι το επιστημονικά ωφέλιμο.
Όταν όμως ο αναθεωρητισμός κινείται από πολιτικά έλυτρα, τότε είναι απλά προπαγάνδα, χυδαία όσο και η προηγουμένως κυρίαρχη μορφή της.
Μάταια λοιπόν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την επιστημονικότα ο κος Φίλης όταν πάσχει από ανίατο ρεπουσισμό που όχι απλά αλλοιώνει ή επιχειρεί να διαγράψει την ιστορική μνήμη αλλά και δίνει πατήματα σε χώρες κακοποιούς.
Για αυτό άλλωστε έγινε και ο ήρωας τουρκικών εφημερίδων.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η διάκριση ανάμεσα στη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση δεν καλώς ορισμένη. Τα κοινά στοιχεία που περιέχονται στους δύο όρους είναι πολύ περισσότερα από επιμέρους διαφορές.
Ο όρος γενοκτονία επινοήθηκε μετά το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Δεν περιορίστηκε όμως στο ιστορικό αυτό στιγμιότυπο ενώ απέκτησε και θέση στη φαρέτρα του διεθνές δικαίου.
Αυτό ακριβώς αρνείται ο κος Φίλης, περιορίζοντας τη γενοκτονία στο αρχικό ιστορικό στιγμιότυπο της, αφαιρώντας από τη γενοκτονία των ποντίων αξιώσεις κατά των δραστών.
Γιατί αν κάτι χαρακτηριστεί ως γενοκτονία, η «διεθνής κοινότητα» οφείλει να κινηθεί κατά των δραστών, ενώ στην εθνοκάθαρση οι αντιδράσεις της διεθνής κοινότητας δεν προκαθορίζονται από κάποιο καλώς ορισμένο πλαίσιο.
Πώς να μην λατρέψουν το Φίλη οι Τούρκοι;
Και πώς να μην λατρέψουν και τον Πρωθυπουργό του όταν αυτός επιμένει στην ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην ΕΕ αρκεί αυτή να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Αυτό το αρκεί δεν αρκεί.
Δεν χρειάζεται να δει ο Πρωθυπουργός το τι κάνει ο Σουλτάνος Ερντογάν στους Κούρδους και τι έχει κάνει στα πολιτικά δικαιώματα στην Τουρκία.
Ας ρίξει μια ματιά στο χάρτη της Μεσογείου να δει κατά που πέφτουν τα κατεχόμενα.
Είμαι από αυτούς που θα ήθελα να είχαμε πολύ καλύτερες σχέσεις με την Τουρκία αλλά όχι με τον οθωμανικό ιμπεριαλισμό που κυβερνά σήμερα μετά από μια εκστρατεία τρόμου και καταστολής.
Την ίδια στιγμή που ο Τσίπρας κάνει σήμα για να μπει η Τουρκία στην ΕΕ, η ΕΕ μέσω Γιούνγκερ προτείνει –ή μάλλον επιβάλλει- στο όνομα του προσφυγικού περισσότερες γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο παραβλέποντας σκόπιμα πως η Τουρκία είναι κατά πολύ περισσότερο μέρος του προβλήματος και λιγότερο της λύσης.
Στα τέσσερα η ελληνική κυβέρνηση δεν πρέπει να ξεχνάει το ποιος είναι αυτός που πληρώνει και ποιος η πουτάνα.
Η Ουκρανία της μεσογείου φυσικά και δεν νοείται να έχει ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.
Ξέρουμε τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το προσφυγικό. Το έχω προτείνει κατά το παρελθόν.
Αντί αυτού κι ενώ προ εβδομάδων η κουβέντα στην ΕΕ ήταν να γίνει επιμερισμός των ροών ανάλογα με το ΑΕΠ της κάθε χώρας μέλους, πετάνε 100000 πρόσφυγες στα βαλκάνια με 50000 από αυτούς στην Ελλάδα ενώ υπαινιχτικά αλλά δημοσίως δηλώνουν πως η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα στην εθνική κυριαρχία γιατί δεν είναι χώρα κυρίαρχη.
Και την ίδια στιγμή η Μέρκελ αναγνωρίζει πως υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσουν ένοπλες συγκρούσεις στα βαλκάνια λόγω του προσφυγικού.
Που θα βρει τη χώρα μας ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Φοβάμαι πολύ πιο κοντά στο μάτι του κυκλώνα από ότι την τελευταία φορά.
Η πιο φτωχοποιημένη χώρα της Ευρώπης, μετά από χωματερή χρέους έχει ήδη γίνει και χωματερή ανθρώπων. Από τους 50000 πρόσφυγες που γαλαντόμα μας επιμερίζει, η ΕΕ θα δίνει επιδότηση ενοικίου μόνο για τους 20000, και αυτό προβλέπεται για ένα μικρό μόνο διάστημα.
Επιδότηση υποκρισίας.
Το γνωρίζαμε και το περιγράψαμε πως αυτή η κυβέρνηση θα έπαιζε το προσφυγικό ως το καλό της χαρτί εντός και εκτός της χώρας.
Προσπάθησε λοιπόν, εύλογα μεν αλλά για μια ακόμη φορά εντελώς αποτυχημένα, να το συνδέσει με το θέμα του χρέους.
Πήρε κάτι ψιλά και τα αρχίδια της. Τίποτε από τα δύο δεν θα βοηθήσει την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας αλλά μια χαρά εξυπηρετείται η υπόλοιπη ΕΕ από την αξιοκαταφρόνητη στάση της χώρας.
Και είναι οι πολιτικές της εξαθλίωσης, της μεταχείρισης των πολιτών μιας χώρας ως ισχνότατες φορολογικές αγελάδες και υποζύγια που κάνουν χέρια να σηκώνονται και να πέφτουν στο κεφάλι βουλευτών. Η στάση Φίλη ήταν απλά ο πυροκροτητής.
Το να χτυπάς βουλευτή σήμερα για κάποιους είναι επικίνδυνη εκτροπή. Για άλλους είναι είναι ένα καλό ξεκίνημα. Ακόμη και αν αυτό έγινε με τον λάθος άνθρωπο.
Ο Φίλης δεν είχε μόνο θαυμαστές στην Τουρκία. Από τον Τατσόπουλο μέχρι τον Πρετεντέρη όλο το Ευροφεντεραλιστικό σκυλολόι, έσπευσε να υπερασπιστεί τον Φίλη στο όνομα του «επιστημονισμού» και της ελευθερίας της γνώμης με πρώτη και καλύτερη τη Ρεπούση.
Ο εκφυλισμένος διεθνισμός, μιας και θέλει δύο «έθνη» και όχι κανένα  για να ξεκινήσει, κύλησε και βρήκε τον ιμπεριαλισμό της παγκοσμιοποίησης και την ευρωπαική γερμανοκρατούμενη εκδοχή του.
Είναι μια ευχάριστη και συνεργάσιμη κυβέρνηση αυτή των διεθνιστών όπως περιγράφει και ο Μοσχοβισί.
Δίνουν τα πάντα για να πάρουν τα αρχίδια τους.
Μα δεν το κανουν πρόθυμα. Για αυτό και δεν κάνουν τίποτε. Και δέκα μέρες κοσκινίζουν για να ζυμώσουν ισοδύναμα. Και μετά δεν έρχεται η δόση. Και γίνονται δοσή-λογοι.
Είμαστε μια χώρα γνωστή ανάμεσα σε άλλα και για τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους μας. Τώρα επιτέλους αυτοί αντιπροσωπεύονται επάξια από μια αναποφάσιστη κυβέρνηση.
Θα πληρώσει λοιπόν αυτή τα σπασμένα και τα δικά της και δυστυχώς και των προηγουμένων. Όταν δε θα μπορούμε πλέον να τα πληρώνουμε άλλο εμείς.
Ήδη αμερικάνικα επιτελεία βλέπουν κοινωνικό ξέσπασμα στην Ελλάδα.
Η βιτρίνα της δεύτερης φοράς δεν αρκεί για να συγκαλύψει τα πραγματικά βιοτικά προβλήματα στην Ελλάδα.
Το προσφυγικό και το βάρος που η ΕΕ μας ρίχνει μονομερώς δεν βελτιώνουν τις συνθήκες του βίου στην Ελλάδα ούτε για τους Έλληνες ούτε για τους πρόσφυγες. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες έχουν γίνει μετανάστες και ακόμη περισσότεροι θα ακολουθήσουν.
Ελάχιστοι πρόσφυγες και μετανάστες έχουν πρόθεση να μείνουν στη χώρα.
Γιατί άραγε;
Προ ημερών στο Μενίδι, τέσσερις άνθρωποι πέθαναν από μια βροχόπτωση. Με την κάθε κακοκαιρία στην Ελλάδα θα πεθαίνουν δεκάδες άνθρωποι που δεν έχουν πλέον ιδρύματα ή δεν μπορεί η οικογένεια τους να τους στηρίξει.
Κι αυτοί θα πεθαίνουν στη στεριά υπό την απόλυτη ευθύνη της ελληνικής πολιτείας, θύματα ενός οικονομικού πολέμου στον οποίο οι ελληνικές κυβερνήσεις βρίσκονται στο πλευρό αυτών που επιβουλεύονται την χώρα.
Και μιας και αναφερόμαστε σε ιθαγενείς και μετανάστες και πρόσφυγες και εθνικά θέματα και όλα τούτα τα ωραία, ας μιλήσουμε και για ένα τελευταίο.
Την ιθαγένεια και το τι επιδίωξε να κάνει με αυτήν η Θεία Τασία Χριστοδουλοπούλου.
Η Τασία είχε δίκιο όταν έλεγε ότι στο σύνταγμα και γενικά στην ελληνική πολιτεία οι όροι ιθαγένεια και υπηκοότητα είναι ταυτόσημοι.
Κάκιστα.
Γιατί ο όρος υπηκοότητα είναι απόλυτα αναχρονιστικός, απομεινάρι της οθωμονοκρατίας ή της βαυαροκρατίας.
Με εξαίρεση πχ τη βρετανική κοινοπολιτεία όπου λόγω του στέμματος οι πολίτες αναφέρονται και ως υπήκοοι (subjects) λέξη που προφανώς περιγράφει σχέσεις υποτέλειας.
Στο δυτικό κόσμο χρησιμοποιείται ευρέως ο όρος «ιδιότητα του πολίτη», citizenship. Αυτή ανάλογα με τις ιστορικές συνθήκες όπου δημιουργήθηκε ένα κράτος αποδίδεται με διαφορετικά κριτήρια.
Σε χώρες της Αμερικής τις οποίες «απαλλοτρίωσαν» ευρωπαίοι έποικοι μέσω συνήθως γενοκτονιών, η ιδιότητα του πολίτη αποδίδεται αυτόματα σε όσους έχουν γεννηθεί στη χώρα. Πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς για χώρες που επικράτησαν οι έποικοι;
Σε χώρες της Ευρώπης με μεγαλύτερο ιστορικό παρελθόν άλλες από αυτές αποδίδουν την ιδιότητα του πολίτη με το κριτήριο του αίματος, δηλαδή πρέπει να έχεις τουλάχιστον ένα γονέα πολίτη της χώρας για να την αποκτήσεις αυτόματα, ενώ σε άλλες χώρες υπάρχει μικτό το κριτήριο του τόπου και του αίματος.
Με άλλα λόγια, οι ιστορικές συγκυρίες κατά τη δημιουργία ενός κράτους καθόρισαν το πώς αυτό αποδίδει την ιδιότητα του πολίτη.
Το δικό μας κράτος θεωρήθηκε σωστά ή λάθος ότι κατά την ίδρυση του εμφάνιζε μεγάλη βαθμό εθνικής ομογένειας και ως εκ τούτου ο αναχρονιστικός όρος υπηκοότητα ταυτίστηκε με τον όρο ιθαγένεια.
Και υπάρχει σοφία σε αυτήν τη στρεβλή σύνδεση. Γιατί ακόμη και σήμερα, όσοι ζουν στην Ελλάδα, ιθαγενείς και μη δεν είναι πολίτες. Είναι υπήκοοι ενός προτεκτοράτου.
Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά αναγκάζομαι να μπαίνω στα καπνοχώραφα των χαραμοφάιδων ειδικών και των πολιτικών επιχειρώντας να διαλύσω στρεβλώσεις που από κοινού έχουν δημιουργήσει. Και αυτό γιατί ξέρω τι καπνό φουμάρουν .
Τις απολογίες μου για εκείνη τη μικρή μειοψηφία ακαδημαικών που πασχίζουν και κοπιάζουν για να προσφέρουν σε αυτή την μάταια χώρα.
Μια ερώτηση μόνο στον κύριο Φίλη: Όταν ένα πόντιο παιδί που έχει ακούσει τις εξιστορήσεις του από τους παππούδες του για τη φρίκη των γενοκτονιών και μετά ακούει τον υπουργό παιδείας του να του λέει λίγο πολύ ότι από όλες τις γενοκτονίες, που εντάξει, πριν το ολοκαύτωμα δεν τις λέγαν γενοκτονίες, αλλά κάποτε υπήρχαν και βιασμοί που δεν τιμωρούνταν, ότι από όλες τις γενοκτονίες μόνο αυτή οφείλεται να διώκεται, που λέτε να στραφεί το μυαλό του; Ακριβώς εκεί που το στέλναν και οι πολιτικές των προκατόχων σας.
Κι εντάξει κε Φίλη, δεν πρόκειται να διωχθείτε για τις προχώ απόψεις σας, εγώ τουλάχιστον θα σας υπερασπιζόμουν απέναντι σε ένα τέτοιο διωγμό –εδώ δεν έχουν διωχθεί ο Πρετεντέρης και ο Μανδραβέλης κι η Τρέμη και άλλοι πιο καλοπληρωμένοι μέχρι προσφάτως προπαγανδιστές που συστηματικά συγκάλυπταν την καταστροφή της χώρας στο όνομα του εκσυγχρονισμού, από εσάς θα ξεκινήσουμε;
Μπορείτε να λέτε λοιπόν ότι σας κατέβει στο κεφάλι. Δεν θα διωχθείτε ως «επιστήμονας» ή δημοσιογράφος.
Ελπίζω όμως να διωχθείτε ως βουλευτής και υπουργός μιας ακόμη μνημονιακής κυβέρνησης, της πιο υποκριτικής όλων.
Δε θα ναι γενοκτονία των ελίτ. Πείτε το εθνοκάθαρση.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 6/11/2015  

2 σχόλια:

  1. ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΛΩΝΕΙΣ ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙΣ
    ΤΟΝ ΑΠΟΓΟΝΟ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΦΙΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΠΙΘΑΝΗ
    ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ (ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΧΕΙ ΨΗΦΙΣΕΙ)...
    ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΣΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΘΕΡΜΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ
    (ΣΙΓΟΥΡΑ) ΘΑ ΔΙΩΚΟΤΑΝ ΑΝ ΕΞΕΦΡΑΖΕ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΤΗΝ
    ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΑΡΑΦΟΥΣΚΩΜΑΤΟΣ
    ΤΗΣ ΕΒΡΑΙΚΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ-ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή