Σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Η εξέλιξη του
καρκίνου», σας ενημερώσαμε πως οι τρέχουσες εξελίξεις στην κατανόηση του
καρκίνου καταρρίπτουν ένα από τα βασικά προηγούμενα δόγματά του, όπως είχα προβλέψει
σε προηγούμενο βιβλίο μου.
Αυτές οι εξελίξεις θέτουν εν αμφιβόλω τις κυρίαρχες για
δεκαετίες χονδροειδείς τακτικές αντιμετώπισης του.
Σε αυτό το άρθρο θα μελετήσουμε όπως δεσμευτήκαμε τις
δυνατότητες που παρέχει η μεσογειακή διατροφή στην αντιμετώπιση και πρόληψή του
καρκίνου.
Βιταμίνη C.
Πριν από 40 χρόνια, ο κάτοχος δύο Nobel Linus Pauling πρότεινε
υψηλές δόσεις βιταμίνης C ως αντικαρκινικό παράγοντα.
Όταν λίγο αργότερα η Mayo Clinic, δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα της σχετικής
έρευνας, η αντικαρκινική υπόθεση της βιταμίνης C, «πέθανε» για τη συμβατική
ιατρική.
Με βάση όμως ατομικές
περιπτώσεις όπου δείχνουν μεγαδόσεις ενδοφλέβια χορηγούμενης βιταμίνης C να
έχουν «σκοτώσει» κάποια μόνο είδη καρκινικών κυττάρων αλλά και να προστατεύουν
τα υγιή από τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας καθώς και να επιμηκύνουν τη
διάρκεια και την ποιότητα ζωής καρκινοπαθών, το ενδιαφέρον για τη βιταμίνη C αναβίωσε.
Το θεωρητικό μοντέλο της «αντικαρκινικής» δράσης της
βιταμίνης C αποδίδεται στην παραγωγή υπεροξειδίου που φαίνεται να
επηρεάζει επιλεκτικά περισσότερο τα καρκινικά κύτταρα από τα υγιή.
Γιατί όμως άργησε 40 χρόνια να αναβιώσει το ενδιαφέρον για
μια φυσική, φθηνή ουσία με μοναδική πιθανή παρενέργεια πέτρες στα νεφρά και με
πολλά άλλα παράπλευρα οφέλη;
Για αυτό ακριβώς. Όπως περιγράφεται σε σχετική έρευνα: «Το παρόν
καθεστώς της χημειοθεραπείας του καρκίνου είναι μη ικανοποιητικό. Νέα αντικαρκινικά
φάρμακα αναπτύσσονται και εγκρίνονται με βάση οριακές βελτιώσεις στην επιβίωση
των ασθενών και σε μη βιώσιμα υψηλά οικονομικά κόστη. Θα φαινόταν πιο λογικό για
ερευνητές του καρκίνου να επιχειρήσουν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα
καλά γνωστών και φθηνών χημειοθεραπειών του καρκίνου με το να μελετούν την
αλληλεπίδρασή τους με αντιοξειδωτικά, ειδικά την βιταμίνη C. Όπως και να χει, η έλλειψη χρηματικής
επιβράβευσης μπορεί να αποθαρρύνει συμβατικούς ερευνητές και χρηματοδοτικούς
οργανισμούς από το να σκεφτούν σοβαρά μια τέτοια προσέγγιση.»
Για όλους τα παραπάνω λόγους, η έρευνα για την πιθανή ευεργετική
δράση της C στον καρκίνο έχει μείνει πολύ πίσω.
Η Βιταμίνη C δεν φαίνεται να αποτελεί αντικαρκινική πανάκεια. Δεδομένου
όμως της μερικής και ήπιας αντικαρκινικής δράσης της, της προστασίας που
παρέχει απέναντι σε παρενέργειες αρκετών αντικαρκινών χημειοπαραγόντων, της
βελτίωσης της επίδρασης άλλων, της αντιβακτηριακής, αντιικής και
ανοσοενισχυτικής δράσης της, είναι το λιγότερο καθαρή ανοησία να διατηρούμε
επιφυλάξεις για την χρήση της ως συμπληρωματικό και προληπτικό βοήθημα, ανοησία
μεγαλύτερη ακόμη και από τις μεσσιανικές τυμπανοκρουσίες και θριαμβολογίες για
την αντικαρκινική της δράση.
Το έξτρα παρθένο
ελαιόλαδο
Ότι φαίνεται να ισχύει για την βιταμίνη C, ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό για
το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, το βασικό συστατικό της υγιέστερης διατροφής στον
κόσμο, της μεσογειακής.
Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δεν έχει απλά αντικαρκινική
δράση: Έχει πολλαπλή αντικαρκινική δράση. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μειώνει
την επίπτωση καρκίνων του δέρματος και του παχέος εντέρου.
Μελέτη στην Ισπανία έδειξε επίσης ότι η κατανάλωση έξτρα
παρθένου ελαιόλαδου μπορεί να μειώσει την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού κατά
25%.
Το ολεϊκό οξύ που βρίσκεται σε αφθονία στο έξτρα παρθένο
ελαιόλαδο φαίνεται πως αναστέλλει την έκφραση του πολύ σημαντικού για κάποιους
καρκίνους του μαστού ογκογόνου γονιδίου HER2, προκαλεί απόπτωση καρκινικών κυττάρων ενώ ενισχύει και τη
δράση σχετικών αντικαρκινικών παραγόντων.
Επιπρόσθετα, το ολεϊκό οξύ φαίνεται να ενισχύει και τις
κυτταρικές μεμβράνες.
Από την άλλη υπάρχουν μελέτες που δείχνουν το ολεϊκό οξύ να
παίζει τον εντελώς αντίθετο ρόλο σε υψηλά μεταστατικά καρκίνους.
Επιθεώρηση όμως το 2012 ήταν καταληκτικά υπέρ του ολεϊκού
οξέος στον καρκίνο. Όπως περιγράφεται: «Η ευεργετική επίδραση του ολεϊκού οξέος
στον καρκίνο δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί»
Όπως προεξοφλήσαμε, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δρα με
πολλαπλούς τρόπους κατά του καρκίνου.
Η ολεοκανθάλη (ελαιοκανθάλη) που περιέχει, σκοτώνει στο
εργαστήριο καρκινικά κύτταρα σε χρόνο 30 λεπτών έως μιας ώρας, αδυνατίζοντας
τις μεμβράνες των λυσοσωμάτων τους (των κυτταρικών χωματερών), αφήνοντας τα υγιή κύτταρα απολύτως
ανέπαφα.
Η ελευρωπαϊνη πάλι έχει κι αυτή αντικαρκινική αποπτωτική
δράση και εμποδίζει κάποια από τα καρκινικά κύτταρα να πολλαπλασιαστούν.
Το αγνό παρθένο ελαιόλαδο παίζει προστατευτικό ρόλο όχι μόνο
στην εξέλιξη του καρκίνου αλλά και στην πρόληψη του:
Η τυροσόλη και η υδροξυτυροσόλη έχουν αντιφλεγμονώδη δράση
και επιδρούν και στον νεκρωτικό παράγοντα όγκων a (TNF-a).
Όπως αναφέρεται:
«Γενικά, όπως δείχνει η έρευνα, διατροφικές παρεμβάσεις όπως
η χρήση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, μπορεί να βοηθήσουν στην μείωση των
όγκων του εγκεφάλου, εμποδίζοντας προφλεγμονώδη μόρια και αποτρέποντας χρόνια
φλεγμονή μέσα στο μικροπεριβάλλον που ευνοεί την ανάπτυξη του γλοιοβλαστώματος.
Οι ερευνητές είπαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης
υποδεικνύουν πως, δεδομένου ότι η ανάπτυξη του και καρκίνου και η εξέλιξη του
είναι μια διαδικασία πολλών βημάτων, συμπλήρωση με ελαιόλαδο μπορεί να
αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική διατροφική επέμβαση στην πρόληψη και τη
διαχείριση του γλοιοβλαστώματος.
Επιτέλους, οι ερευνητές βρήκαν το αυγό του Κολόμβου. Αργήσαν
πολύ για μια σειρά λόγων που επί χρόνια περιγράφουμε, αλλά τελικά το βρήκαν.
Δεδομένου ότι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο έχει συνολικά
αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, αντιικές,
υπογλυκαιμικές και ηπατο-νευρο-καρδιο προστατευτικές ιδιότητες είναι το
λιγότερο ανοησία το να μην λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο σε μια αντικαρκινική
στρατηγική αλλά και σε κάθε προσέγγιση υγείας.
Δεν αποτελεί πανάκεια. Αλλά είναι από μόνο του ένα
πολυφαρμακείο της φύσης. Γιατί λοιπόν η
αντικαρκινική έρευνα άργησε τόσο πολύ να ανακαλύψει το προφανές και έχει ακόμη
επιφυλάξεις στο να το προτείνει, έστω συμπληρωματικά;
Η απάντηση βρίσκεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς των
φαρμακευτικών εταιριών.
Ότι κάνει καλό στην υγεία, δεν κάνει απαραιτήτως καλό στους
λογαριασμούς των φαρμακευτικών. Κι ότι κάνει καλό στην υγεία, δεν κάνει
απαραιτήτως καλό στην λογαριασμούς των φαρμακευτικών.
Όπως και να χει, ακόμη κι αν άργησε, έστω και προς το παρόν
διστακτικά, η επιστήμη επανατοποθετεί το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στη θέση που
του αξίζει.
(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου