Ισραήλ: Υπόδειγμα ή θύμα της εμβολιαστικής επιτυχίας του;

Το Ισραήλ είναι υπόδειγμα επιτυχίας στην εμβολιαστική του εκστρατεία. Και είναι ίσως θύμα της επιτυχίαςτου.

Ας αφήσουμε τα δεδομένα να μιλήσουν από μόνα τους

α) Μελέτη σε 600.00 εμβολιασμένους ισραηλινούς τα συμπεράσματα της οποίας συγκριτικά με 600.000 ανεμβολίαστους, επιβεβαιώνουν αυτά των ατελών κλινικών δοκιμών της Pfizer, με 94% να μην εμφανίζουν συμπτώματα και επιπρόσθετα και σημαντικότερα, 92% να μην εμφανίζουν σοβαρή νόσο. β) Δεδομένα από τις υπηρεσίες υγείας της Maccabi, που θέλουν μόνο το 0,01 των εμβολιασμένων να έχουν κολλήσει τον ιό: γ) Μελέτη στα αρχικά της στάδια σε 16.289 άτομα που βρέθηκαν θετικοί στο διάστημα Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου. Τα συμπεράσματά της που προκύπτουν από την σύγκριση σε αυτή την ομάδα ατόμων άνω των 60 που είχαν εμβολιαστεί σε ποσοστό 75% σε σχέση με τους 40-60 ετών που είχαν εμβολιαστεί σε ποσοστό 25%, δείχνει προκαταρκτικά μείωση του ιϊκού φορτίου κατά 1,6 εως 20 φορές στους 60 και άνω (προσέξτε την τρομακτική διακύμανση) η οποία αποδίδεται στην επίδραση του εμβολίου. Ξαφνικά, το ύψος του ιϊκού φορτίου αποκτά βαρύνουσα σημασία, όταν σε πείσμα μας, είχε αμελώς εξεταστεί όσον αφορά την μεταδοτικότητα και εξέλιξη σε σοβαρή νόσο όσον αφορά τους ασυμπτωματικούς.

Προσέξτε τώρα: Τα Β και Γ συνδυαστικά, αποτελούν παράδοξο, ένα από τα πολλά παράδοξα που έχω συναντήσει στην πορεία της πανδημίας και τα οποία επιλύονται με ένα και μόνο τρόπο: Την επίδραση ανθρωπίνων λαθών/σκοπιμοτήτων στη συλλογή και επεξεργασία δεδομένων κι όχι στην φύση του ιού και της πανδημίας (περισσότερα για τα πανδημικά παράδοξα και την επίλυσή τους, στο βιβλίο μου Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου - για παραγγελίες εδώ.

Έτσι η Β λέει ότι με το εμβόλιο δεν κολλάς ιό, ενώ η Γ λέει ότι κολλάς, αλλά πιθανόν να μεταδίδεις λιγότερο και να έχεις μικρότερη πιθανότητα για έκβαση σε σοβαρή νόσο.

Ας πέσουμε όμως από το ροζ συννεφάκι μας γιατί οι παραπάνω μελέτες δεν επιβεβαιώνονται στο βαθμό που ώφειλαν από τα επιδημιολογικά δεδομένα. Με περίπου 2 μήνες την πανδημία σε έξαρση και σε τρίτη καραντίνα, κάποιος θα περίμενε τον μαζικό εμβολιασμό να ρίξει δραματικά τις καμπύλες στα κρούσματα και πολύ δραματικότερα στους θανάτους στο Ισραήλ, κάτι που μετά τους δύο μήνες πανδημικής έξαρσης, το έχουμε δει να συμβαίνει σε άλλες χώρες χωρίς εμβόλιο. Μελέτη περιγράφει πως ο αριθμός των ασθενών COVID σε ΜΕΘ, μειώθηκε κατά 49% από την αρχή της εμβολιαστικής εκστρατείας του Ισραήλ. Και αν και είναι ακόμη σχετικά νωρίς για συμπεράσματα, αυτό το 49% δεν είναι αρκετό, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στις ΜΕΘ, είναι άνω των 60. Και με το 80% αυτής της κατηγορίας να έχει εμβολιαστεί και με δεύτερη δόση στο Ισραήλ, θα περίμενε κάποιος με αποτελεσματικότητα 94%, μείωση σε αυτές τις ηλικίες στις νοσηλείες πχ να είναι κοντά στο 74%. Η πραγματική μείωση στις νοσηλείες σε αυτές τις ηλικίες είναι όμως κάτω του 50% και σε κάποιο βαθμό ακολουθούν την μείωση στις καμπύλες των κρουσμάτων, οπότε η μείωση που μέχρι τώρα μπορεί να αποδοθεί στο εμβόλιο, είναι ακόμη μικρότερη. Τι συμβαίνει; Η δική μου εικασία είναι ότι στις μελέτες, οι ορισμοί κρουσμάτων και θανάτων από και με Covid, έχουν αλλάξει. Έτσι θάνατοι από υποκείμενα νοσήματα που αποδίδονται δόλια σε Covid, στους εμβολιασμένους πιθανώς να αποδίδονται απλά στα υποκείμενα νοσήματα, καθώς οι θάνατοι στο Ισραήλ, μια χώρα με ούτως ή άλλως χαμηλή καταγεγραμμένη θνητότητα λόγω πρωτοβάθμιας περίθαλψης και τεράστιας αύξησης των τεστ, έχουν επιστρέψει μόλις στα επίπεδα της 28 Γενάρη. Συμπεράσματα: Διατηρώντας κάθε επιφύλαξη για μεσοπρόθεσμες παρενέργειες των εμβολίων, το εμβόλιο δεν αποδεικνύεται το υπερόπλο που θα τελείωνε την πανδημία, αλλά ένα εργαλείο για κάποιες ομάδες υψηλού κινδύνου, κι ίσως όχι το πιο αποτελεσματικό που θα έπρεπε να έχουμε για αυτές, ιδιαιτέρως στο αποκορύφωμα της πανδημίας. Έτσι πλέον αξιωματούχοι του Ισραήλ μιλάνε για επιστροφή στην Νέα Κανονικότητα για όσους έχουν εμβολιαστεί. Με τα δεδομένα λοιπόν από το Ισραήλ, την επίδραση που θα έχουν τα μεταλλαγμένα στελέχη στην πορεία της πανδημίας και την παταγώδη αποτυχία της εμβολιαστικής εκστρατείας στις περισσότερες χώρες του πλανήτη, το κυρίαρχο αφήγημα μπάζει πλέον από παντού και οι κυβερνήσεις καταφεύγουν σε ακόμη πιο σκληρά, απάνθρωπα και αντισυνταγματικά μέτρα για να καλύψουν την γύμνια τους. Η μεγαλομανία, έχει πάντα τα ίδια αποτελέσματα: την αποτυχία των εκστρατειών. Όπως συνέβη τότε με τους πρώτους ναζί της φυλετικής καθαρότητας έτσι και τώρα με τους σύγχρονους ναζί της εμβολιαστικής καθαρότητας. Δυστυχώς, οι σύγχρονοι έχουν απέναντι τους μόνο την πραγματικότητα, κι όχι τους λαούς.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 15/2/01 μετά Κορονοϊού.

Read More »

Κύπρος: Νέα τουρκική εισβολή

Για την Κύπρο τα γραφω ξανά και ξανά εδώ και χρόνια σε πείσμα της νεοελληνικής αδιαφορίας που ‘ναι εκτός από επίσημη πολιτική κι η εδώ και δεκαετίες εντέχνως κατασκευασμένη στάση της ελληνικής κοινής γνώμης: Οι μέρες για τις οποίες προειδοποιούσα, ήρθαν.

Τουρκικό πλοίο εξοπλισμένο με γεωτρύπανο βρίσκεται στην Κυπριακή ΑΟΖ. Δεν το βαπτίσαν τυχαία Πορθητή. Ο μόνος λόγος που ο Πορθητής δεν έχει αρχίσει να σκάβει είναι γιατί δεν μπορεί ακόμη λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας και προσωπικού, ενώ το Μπαρμαρός οδεύει νότια της Ρόδου, κι όλα αυτά με στρατιωτική συνοδεία.

Ας καταλάβατε επιτέλους την πολιτική Ερντογάν: Σε όλα τα πεδία ο Ερντογάν τραβάει το σχοινί μέχρι τέλους, κι έπειτα, όταν έχει φέρει τα πράγματα στα άκρα, το χαλαρώνει λίγο και για λίγο για να παγιώσει τα κέρδη που έχει αποκομίσει και να συνεχίσει το παιχνίδι ακόμη σκληρότερα.

Όλη η ραχοκοκαλιά του διεθνούς συστήματος ξεγυμνώνεται. Το γραψα και παλιότερα. Κανείς δεν θα έρθει σε ευθεία σύγκρουση με την Τουρκία.

Κανείς δεν πρόκειται να πάρει τέτοιο ρίσκο. Η Τουρκία είναι πολύ σημαντικότερη για τη Δύση απ ότι είναι η Ελλάδα.

Υπουργός της Μ.Βρετανίας δήλωσε ότι η κυπριακή ΑΟΖ είναι αμφισβητούμενη περιοχή, η διόρθωση από την βρετανική κυβέρνηση τόνιζε ότι τα πετρελαϊκά κέρδη πρέπει να μοιραστούν σε όλους τους Κυπρίους, κάτι που αποτελεί έμμεση πλην σαφή αναγνώριση του ψευδοκράτους και κάτι που αποτελεί και το κεντρικό επιχείρημα της Τουρκίας, ούτως ή άλλως.

 Παρά τις αντίθετες κινήσεις ομάδας ρεπουμπλικάνων, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο δούρειος ίππος της Ουκρανίας, Τζέφρευ Πάιατ, μίλησε για win-win συμφωνίες για όλους.

Η ανανοποίηση της Κύπρου προχωράει με όχημα την Τουρκική επιθετικότητα.

Ο Αναστασίαδης, υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν, μίλησε για δεύτερη τουρκική εισβολή για να πάρει την πληρωμένη απάντηση από την τουρκική πλευρά: Καλά κάνεις και θυμάσαι τον Αττίλα.

Η πολιτική του κατευνασμού μας οδήγησε εδώ. Μετά την μικρασιατική καταστροφή ο Ελληνικός Στρατός υπάρχει μόνο για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Δύσης και για να παίρνουν μίζες οι πολιτικοί.

Η παρούσα ελληνική κυβέρνηση που ξέρει να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες χάλασε και τις τελευταίες εναπομείνασες προθέσεις της Μόσχας για ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε Ελλάδα/Κύπρο και Τουρκία με την συμφωνία των Πρεσπών ενώ όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις συνέπλεαν με την διατλαντική πολιτική πιέσεων στη Ρωσία που οδήγησε τελικά μια ευκαιριακή συμμαχία Ρωσίας-Τουρκίας να αποκτήσει στρατηγικά χαρακτήρα και βάθος.

Τα μόνα όπλα που είχε η Κύπρος ήταν διπλωματικά. Τα υπερεκτίμησε θανάσιμα μέσα στην ΝΑΤΟευρωπαραζάλη της.

Η Κύπρος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο.

Η Ελλάδα δεν σκοπεύει να κάνει τίποτε άλλο κι αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους.

Και η Τουρκία γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα δύο παραπάνω και σκοπεύει να κάνει τα πάντα για να τα εκμεταλλευτεί.

Σιγά σιγά θα αρχίσουν να βγαίνουν από τις τρύπες τους εκείνες οι διανουμενίστικες φωνές που θα μιλάνε για συνεκμετάλλευση και σιγά σιγά θα γίνουν κυρίαρχες γιατί αυτό ακριβώς επιθυμούν οι πρεσβείες των μεγάλων δυνάμεων.

Τίποτε μα τίποτε δεν έχει αλλάξει τουλάχιστον προς το καλύτερο από τις συνθήκες που υπήρχαν όταν συντελέστηκαν όλες οι μεγάλες εθνικές καταστροφές του προηγούμενου αιώνα.

Οι ελληνοκυπριακές θάλασσες πρέπει να είναι είτε γκρίζες, είτε ροζ.

Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας αφορά όλα τα επίπεδα. Το οικονομικό θα το ακολουθούσε αναπόφευκτα το γεωπολιτικό.

Τόσο αμείλικτη είναι η ιστορική πραγματικότητα. Και τόσο ανάξιοι του ιστορικού μας  παρελθόντος είμαστε σήμερα.

Ο Ερντογάν θα κλιμακώσει. Το μόνο που τον προβληματίζει είναι το τι θα σημάνει ένα θερμό επεισόδιο για την τουρκική οικονομία.

Ακόμη κι αν δείξει μια κάποια αυτοσυγκράτηση εξαιτίας αυτής της έγνοιας, αυτή θα είναι προσωρινή. Έχοντας χάσει πλέον τη λαοφιλία του, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων, ανεξάρτητα από το ποιες θα είναι οι εξελίξεις, τους μήνες πριν τις επόμενες μεγάλες εκλογές του 2023, θα τα παίξει όλα για όλα, επιδιώκοντας να υλοποιήσει το νεοθωμανικό του όραμα για να κρατηθεί στην εξουσία.

Μέχρι τότε θα ροκανίζει την ανατολική μεσόγειο και το Αιγαίο.

Υπάρχει βέβαια κι άλλος τρόπος για να αποφευχθεί το μεγάλο κακό. Να του παραδώσουν οι ελληνικές ηγεσίες τμήμα από όσα ζητάει.

Μα αυτή η νέα πολιτική «κατευνασμού» μέσω γεωπολιτικών εκχωρήσεων, απλά θα ανοίξει την όρεξη του Σουλτάνου και θα κερδίσει μόνο μερικές μήνες ειρηνικής συνύπαρξης.

Έλληνας είναι αυτός που κατανοεί την γεωπολιτική διάσταση της χώρας.

Και για αυτό έχουν απομείνει πολύ λίγοι από δαύτους με την τάση της εξαφάνισης να ενισχύεται.

Καλή Eurovision να χετε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/5/2019

Read More »

Τι στο διάολο συμβαίνει στη Συρία τώρα;

Τo αδιανόητο έχει συμβεί: Η συμφωνία της Αστάνα κρατάει.

Ο Πούτιν παραχώρησε την εποπτεία του Ιντλίμπ στον Ερντογάν.

Η Τουρκία είναι πολύ μεγάλη για να χαθεί για όλες τις μεγάλες δυνάμεις.

Η συμμαχία Ρωσίας Τουρκίας από ευκαιριακή μετατρέπεται σε στρατηγική.

Και για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ελλάδα θεωρείται από τη Ρωσία ως εχθρική  χώρα. Από την απέλαση των Ρώσων διπλωματών μέχρι την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και το αυτοκέφαλο της Ουκρανικής Εκκλησίας, η Ελλάδα για πρώτη φορά δηλώνει εχθρός της Ρωσίας.

Περιμένετε εξελίξεις στο Κυπριακό.

Άσχημες.

Φριχτές.

Ενώ οι Δυτικοί θεωρούν ότι έχουν βάλει τα Βαλκάνια στο τσεπάκι τους, στη Μέση Ανατολή τα πράγματα δείχνουν ακριβώς το αντίθετο:  Την απομείωση της διατλαντικής επιρροής.

Ο Πούτιν ξέρει τους τζιχαντιστές: Τους πολεμάει χρόνια τώρα σε αντίθεση με τους αμερικάνους τους Ευρωπαίους τους Σ.Άραβες και τους Ισραηλινούς που τους εργαλοποιούν με φριχτές πάντα συνέπειες για την παγκόσμια σταθερότητα.

Ο Πούτιν τους αφήνει να ζήσουν για να τιμήσει την συμμαχία του με τον Ερτογάν και να κατευνάσει τους φόβους της Κίνας για τη διάχυση του ισλαμιστικού εξχτρεμισμού προς τα μέρη της σε περίπτωση εξαύλωσης του Ιντλίμπ.

Η Τουρκία δεν μπορεί να ελέγξει το Ιντλιμπ. Ένα νέο μικρό ισλαμικό χαλιφάτο θα στηθεί εκεί.

Ασταθές βίαιο και βρώμικο.

Ότι δεν θα συμβεί σήμερα, θα συμβεί αύριο.

Αλλά αυτό θα συμβεί υπ ευθύνη της Τουρκίας.

Η συμμαχία Ρωσίας Τουρκίας είναι πλέον στέρεα. Ο Πούτιν θυσίασε την εξαύλωση των τζιχαντιστών για να κρατήσει τους συμμάχους του.

Η Συρία είναι πιο επικίνδυνη από ποτέ.

Οι Ρώσοι κατηγορούν του Γάλλους για την κατάρριψη αεροσκάφος τους, το Ισραήλ βαράει στο ψαχνό, αμερικανικά και τουρκικά στρατεύματα αποτελούν εύθραυστη ανθρώπινη ασπίδα απέναντι στις φιλοδοξίες της Ρωσίας και causus beli για τον Τρίτο Παγκόμιο Πόλεμο. 

Η Συρία είναι το blueprint του γεωπολιτικού μέλλοντος.

Κι ο ελληνικός λαός είναι στην κοσμάρα του όταν κρισιμότητες συνθήκες στη γειτονιά του στην οποίες είναι ερήμην του πιο εμπλεγμένος από ποτέ, διαμορφώνουν ήδη την φριχτή πραγματικότητα που σύντομα θα βιώσει.

Τα μνημόνια ήταν μόνο η αρχή.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/09/2018

Read More »

Η αντεπίθεση του Ιμπεριαλισμού.

Το ότι έχουν κάνει τον πλανήτη ή έστω περιοχές του πουτάνα, δεν αρκεί. Πρέπει να μην τους ασκείται κριτική όταν πάνε να κάνουν και τον υπόλοιπο πουτάνα.

Κι έτσι, μπήκαν στο στόχαστρό τους οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις: Σταλινιστές, φιλοδικτάτορες, πολέμιους της ελευθερίας και της δημοκρατίας τους ανεβάζουν και τους κατεβάζουν οι νεοφιλελέδες.

Δεν μπορεί, όταν σε βρίζει νεοφιφλελές, κάτι θα έχεις κάνει σωστά.

Βλέπετε, τους καλόμαθε η αριστερά τους νεοφιλελέδες. Διαδηλώσεις για ψύλλου πήδημα που κάναν τον απλό λαό να τις σιχαθεί τις διαδηλώσεις και τις πορείες, η μετασοβιετική αριστερά ήταν σε όλα τα επίπεδα ένας από τους πιο χρήσιμους υπηρέτες της παγκοσμιοποίησης, της επέκτασης δηλαδή της ισχύς των δυτικών ολιγαρχών σε όλο την πλανήτη.

Βλέπε ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπε τις ηγεσίες των κομμουνιστικών κομμάτων στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Αυτή την αριστερά ξέρουμε, αυτή αγαπήσαμε. Την αριστερά που είναι μπροστάρισα στα ελάσσονα και καταπίνει την καμήλα στα μείζονα. Ή όταν κυβερνάει, την κατασπαράζει.

Δεν θέλουμε να ξαναξυπνήσουν τα παλιά αντιιμπεριαλιστικά αντανακλαστικά. Μα ρε παπάρες: Δείτε τι παπάδες κάναμε σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ελλάδα. Καινούριες τις κάναμε.

Το πρόβλημα των μίσθαρνων αρθρογράφων δεν είναι η ίδια η συγκέντρωση της εξουσίας. Το μέλημα τους είναι η πραγματική εξουσία να βρίσκεται στα χέρια των αφεντικών τους.

Είτε αυτό είναι το κράτος, είτε το κόμμα, είτε ο ολιγάρχης. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη.

Πόσο συχνά ακούτε το όνομα Βαρδινογιάννης με αρνητική τρόπο; Μα όχι. Αυτοί είναι δομικοί ολιγάρχες. Είναι ο πλούτος. Είναι καλές πρακτικές δηλαδή;

Ελευθερία του λόγου. Φυσικά. Όσο δεν απειλείς το σύστημα στη Δύση, μπορείς να λές και να γράφεις ότι παπαριά θέλεις. Κυρίως όταν γράφεις και λες μόνο παπαριές.

Την ελευθερία της παπαριάς την έχουμε κερδίσει στη Δύση.

Αλλά ο Assange βρίσκεται σε ιδιότυπη φυλάκιση στην πρεσβεία του Ισημερινού. Τι όχι;

Και γερουσιαστές των ΗΠΑ έχουν δημοσίως προτείνει τη δολοφονία του. Όπως ισραηλινός υπουργός πρότεινε τη δολοφονία του Άσαντ. Όπως επιχείρησαν να φάνε τον Κάστρο κάτι δεκάδες φορές. Τι όχι; Και τον Αλιέντε τον φάγανε. Τι όχι;

Και για όλα αυτά, μόκο οι νεοφιλελέδες.

Η Δύση είναι η καλύτερη. The west is the best, fuck the rest.

Κι αγαπάμε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Γιατί αγαπάμε τους πολέμους και την οικονομική εκμετάλλευση που τους σπρώχνουν στην Δύση. Γιατί τους αγαπάνε τα αφεντικά μας.

Τι αντιδράτε λοιπόν; War is Peace, Freedom is Slavery, Ignorance is Strength.

“Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του.”

Οι νεοφιλελέδες όπως και τόσοι άλλοι πριν από αυτούς, κάναν την θεωρία τους ιδεολογία. Κι όπως και τόσοι άλλοι κυρίαρχοι πριν από αυτούς, την επιβάλλουν δια της βίας, πότε των όπλων μα συχνότερα μέσω της οικονομικής βίας.

Θέλουν να μπήξουν τα νύχια και τα δόντια τους κάπου; Μαζεύονται οι 300 των αγορών, βάζουν και τους οίκους αξιολόγησης τους στο παιχνίδι και πάπαλα ο δανεισμός.

Η χώρα είναι οικονομικά νεκρή. Ορμήξτε κοράκια στο πτώμα.

Μόνο σε χώρες σχετικά ανεξάρτητες δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Χώρες όπως ήταν η Λιβύη και η Συρία. Για αυτές υπάρχουν τα όπλα.

Ξεχάσαν οι αρθρογράφοι πάλι τα τζιχάντια. Ξεχάσαν πως η εμπνευσμένη Δύση τα εξόπλισε.

Και το Ισραήλ. Και η Τουρκία. Και η Σαουδική Αραβία, αυτός ο παράδεισος δημοκρατίας, ο φάρος της στη Μέση Ανατολή.

Δεν θέλουμε την αντιπολεμική αριστερά, δε θέλουμε τα παλιά αντανακλαστικά να ξυπνήσουν. Και μετά τι; Θα αρχίσουν διαδηλώσεις για τα εργατικά δικαιώματα;

Δεν θέλουμε συνείδηση. Δεν θέλουμε ατομική, ταξική, εθνική συνείδηση. Θέλουμε χυλό. Μάζες.

Τώρα πως με τον χυλό μπορείς να φτιάξεις παγκόσμιο αρχιτεκτόνημα, αυτό είναι άλλο θέμα. Γιατί, άλλο πυλός, άλλο χυλός.

Καταγγέλλουμε στην Ελλάδα τον δικτάτορα Άσαντ.

Γιατί η Ελλάδα είναι το λίκνο της δημοκρατίας.

Της δημοκρατίας των άλλων. Της δημοκρατίας των αγορών, των Γερμανών, των Αμερικάνων.

Ψηφίσαμε στην Ελλάδα όλοι μαζί μνημόνια. Έτσι δεν είναι; Η βούληση του λαού υπηρετείται έτσι δεν είναι; Ψηφίσαμε να μας κλέψουν τις συντάξεις, τις περιουσίες, τους μισθούς, το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν. Έτσι δεν είναι;

Μόνο η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ το πέτυχε αυτό. Και βαλθήκαν να νεκρολογήσουν τον αντιμνημονιακό χώρο, την συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων δηλαδή.

Σε μεγάλο βαθμό τα καταφέραν. Για αυτό τα νεοφιλελέ σκυλιά γαυγίζουν. Να μην ακουστούν οι αντιπολεμικές φωνές. Γιατί αν ακουστούν, μπορεί να ξυπνήσουν και τα απονεκρωμένα αντιμνημονιακά αντανακλαστικά. Τα ένστικτα επιβίωσης του λαού.

Κι αν ξυπνήσουν αυτά, οι νεοφιλελέδες έχουν τελειώσει.

Όπως περιέγραφε ο κύριος Buffet το 2006, «Μια χαρά υπάρχει ταξικός πόλεμος. Αλλά είναι η τάξη μου, οι πλούσιοι που τον διεξάγουν και τον κερδίζουμε».

Φυσικά. Η ανισοκατανομή πλούτου θεριεύει δραματικά στη Δύση. Καμία από τις αιτίες που οδήγησαν στην τελευταία μεγάλη καπιταλιστική κρίση δεν  αντιμετωπίστηκε. Αντίθετα.

Διογκώθηκαν τα αίτια. Κανένας έλεγχος κι εποπτεία στην ασυδοσία τους. Εξού και το θέριεμα της ανισοκατανομής.

Σας τα λεγα χρόνια πριν. Ο νέος μεσαίωνας είναι ήδη εδώ. Κι επελαύνει. Μας θέλουν ακτήμονες.

Πληρώνουμε φόρους ληστρικούς. Κουβαλάμε στις πλάτες μας τους θρόνους τους. Τους διασώζουμε από κάθε μαλακία τους.

Μην αντιδράτε. Κάντε πως κοιμάστε ενώ σας κλέβουν.

Πόσο δίκιο έχει ο Τόσκας. Από ποιο φρενοκομείο Τοσκασε;

Για αυτό υπήκοε, σκάσε.

Είσαι κομμουνιστής ή εθνίκι αν φωνάξεις. Ξεπερασμένος, ντεπασέ, ντεμοντέ κι άρα επικίνδυνος.

Αν σε ένα πράγμα το ΚΚΕ είναι καλό, αυτό είναι στην γεωπολιτική του ανάγνωση. Είναι το καλύτερο κόμμα στην γεωπολιτική του ανάγνωση. Απλά πειράζει τα συμπεράσματα.

Για αυτό σκάσε κι εσύ ΚΚΕ.

Δεν καταλαβαίνω όμως, γιατί οι νεοφιλέδες φωνάζουν που δοκίμασαν ο λαϊκιστές να ρίξουν το άγαλμα του Τρούμαν.

Έπρεπε να τους πληρώσετε να το κάνουν. Γιατί ο Τρούμαν συνέχισε το New Deal με το Fair Deal. Και με το σχέδιο Marshall, το επέβαλε σε όλη τη Δύση.

Κρατιστής του κερατά. Οπότε σκάσε κι εσύ ρε νεοφιλελέ κι άστους να το ρίξουν. Θα σηκώσεις ένα μνημείο των αγορών στη θέση του. Χωρίς πρόσωπο γιατί οι αγορές είναι απρόσωπες. Είναι μια δύναμη της φύσης.

Τι παπάρες είναι αυτοί οι νεοφιλελέδες.

Και την σημαία. Τι την σηκώνεις τη σημαία και τον προκαλείς τον Τούρκο; Τι το φοράς το μίνι ρε παλιοκαριόλα; Εμείς σου φταίμε μετά για όσα θα σου κάνουμε;

Είναι καταπληκτικό το τι μας κάνουν.

Οι Τούρκοι δεν μας έχουν κατακτήσει καν. Και το πολιτικό μας σύστημα μας προτρέπει να μην σηκώνουμε σημαία.

Ποιος Τσολάκογλου και κουραφέξαλα.

Ποιος Άγης Στίνας.

Και ποιος Εφιάλτης;

Τούτοι εδώ, προληπτικά μας λένε να μην σηκώνουμε σημαίες.

Κάνε ότι πορεία θες, αρκεί να ναι για καμιά παπαριά. Πες ότι θες, αρκεί να ναι μαλακία.

Αλλά μην πειράξεις πράγματα Αμερικάνικα, Γερμανικά, Ισραηλινά και Τούρκικα.

Είμαστε μια από εκείνες τις χώρες που οι παλιοί και νέοι κατακτητές μας είναι σύμμαχοι και φίλοι και εγγυητές.

Πως λέγονται αυτές οι χώρες;

Μην ξυπνάς. Κάνε πως κοιμάσαι. Θα περάσει. Κι αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσε το.

Αυτοί είναι οι δημοκράτες, αυτοί που έχουν ξεπουλήσει το λαό τους και την χώρα τους κι ο Άσσαντ είναι ο δικτάτορας.

War is Peace, Freedom is Slavery, Ignorance is Strength

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/04/2018

Read More »

"O νέος ψυχρός πόλεμος υπερθερμαίνεται". Απόσπασμα από σφαιρικότατο άρθρο μου στο ερχόμενο Hellenic Nexus

Απόσπασμα από το σφαιρικότατο άρθρο μου, "Ο νέος ψυχρός πόλεμος υπερθερμαίνεται" που θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του ανανεωμένου μηνιαίου περιοδικού Hellenic Nexus:

"Χημικά όπλα νο3: Ο φερετζές του ιμπεριαλισμού

Με την ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ για απόσυρση του αμερικανικού στρατού από τη Συρία, το παιχνίδι εκεί φάνηκε προς το παρόν να τελειώνει για τη Δύση. Αυτό ήταν κάτι που το βαθύ κράτος σε ΗΠΑ και Ευρώπη δεν θα επέτρεπε.

Έτσι ανακάλυψε για μια ακόμη φορά τα «χημικά όπλα της Συρίας» όπως ακριβώς είχε κάνει και με τα δήθεν χημικά όπλα του Ιράκ, σε μια στιγμή μάλιστα που ο πρόεδρος της Συρίας Άσαντ είχε κάθε λόγο να μην προκαλέσει μια δυτική επέμβαση καθώς κέρδιζε μετά από χρόνια την χώρα του πίσω. Από την άλλη, ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ με το κατασκευασμένο σε μεγάλο βαθμό σκάνδαλο της ρωσικής ανάμειξης στην εκλογή του να τον κυνηγά ανελλιπώς , χρειαζόταν έναν αντιπερισπασμό, ενώ κι η πρωθυπουργός της Αγγλίας Τερέζα Μέι, σε συνδυασμό με τη δολοφονία του διπλού κατασκόπου Σκριπάλ, είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να εμφανίσει τη Ρωσία ως μεγάλο μπαμπούλα και να χρησιμοποιήσει την επίθεση στη Συρία ως αντιπερισπασμό για τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν, όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, επιδιώκει να ανασυστήσει την νεοαποικιακή μεγάλη Γαλλία και το όραμα του περνάει υποχρεωτικά κι από τη Μεσόγειο.

Για αυτούς τους λόγους, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία, έριξαν πάνω από 100 πυραύλους στη Συρία.

Τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν βγει εντελώς εκτός ελέγχου. Ευτυχώς, με πρωτοβουλία του υπουργού αμύνης των ΗΠΑ James Mattis και του προέδρου της Γαλλίας Μακρόν, οι Ρώσοι ειδοποιήθηκαν εγκαίρως για τους στόχους της επίθεσης ώστε να μην υπάρξει ατύχημα κι η επίθεση της Δύσης κατέληξε να είναι απλά μια προσχηματική επίδειξη ισχύος από την οποία ο μεγαλύτερος κερδισμένος ήταν η Τουρκία που έχει πλέον αναβαθμιστεί σε παγκόσμιο ρυθμιστή.

Έτσι αποφύγαμε τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Δυστυχώς, μόνο προς το παρόν.

Γιατί ο νέος σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ είναι ο John Bolton, ένα διαβόητο γεράκι του πολέμου που έχει μόνιμα το Ιράν στο στόχαστρο του.

Σε συνδυασμό με τις βλέψεις του Ισραήλ που έχει προσαρτήσει τα συριακά και πολύ σημαντικά υψώματα του Golan από το 1967 και επιδιώκει την διάλυση της Συρίας αλλά και το να τραβήξει το NATO σε πόλεμο με τον μεγάλο του εχθρό, το Ιράν, δημιουργείται ένα εκρηκτικότατο μείγμα ικανό να τινάξει την παγκόσμια ειρήνη, αν όχι και τον ίδιο τον πλανήτη στον αέρα.

Η Ελλάδα και η Κύπρος από την άλλη, έχουν συρθεί στο στρατόπεδο της Δύσης, με την βάση της Σούδας και το Ακρωτήρι να αποτελούν πλέον δομικότατα στοιχεία κάθε μεγάλης δυτικής επιχείρησης στη Μέση Ανατολή.

Ακόμη κι αν δεν προκύψει διακρατικός πόλεμος με την Τουρκία, οποιαδήποτε γενίκευση του πολέμου δια αντιπροσώπων μεταξύ Δύσης/Ισραήλ/Σαουδικής Αραβίας και Ρωσίας/Ιράν, θα ρουφήξει τάχιστα την Ελλάδα στη δίνη του Τρίτου Παγκοσμίου.

Το μέγα ερώτημα λοιπόν που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το κατά πόσο η χώρα με την οικονομία της και το δημογραφικό της ήδη καταστραμμένα, θα μπορέσει να επιβιώσει με τις γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες να την συμπιέζουν όλο και περισσότερο, σε ένα ανελέητο παιχνίδι ανακατανομής της παγκόσμιας ισχύος που οι περισσότεροι πολίτες και πολιτικοί της δεν είναι καν σε θέση να αναγνωρίσουν."

Read More »

Υπηρέτες πολλών αφεντάδων

Ο Ερντογάν θέλει τους 8 «πραξικοπηματίες» που κατέφυγαν στην Ελλάδα πίσω.

Κανένα πρόβλημα: Η κυβέρνηση κάνει αίτημα για αναστολή της χορήγησης ασύλου για τον πρώτο από τους 8. Κι ας έχει η δικαιοσύνη αποφασίσει για την χορήγηση ασύλου, δημιουργώντας δεδικασμένο και για τους υπόλοιπους 7.

Κι έτσι έγινε. Ο πρώτος εκ των οκτώ κρατείται ήδη για λόγους «δημοσίου συμφέροντος» και ατομικής προστασίας.

Ο τουρκικός τύπος χαιρέτησε την αποφασιστική επίδραση της κυβέρνησης στην ελληνική δικαιοσύνη. «Η Ελλάδα έκανε αυτό που ήθελε η Τουρκία», περηφανεύεται σήμερα τουρκική εφημερίδα. Άντε, να τους δώσουμε και κανά νησάκι, να μην χαλάμε τις ζαχαρένιες μας, αφού το θέλουν τόσο πολύ.

Οι ΗΠΑ θέλουν την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ για να βάλουν ακόμη περισσότερο το δάχτυλο τους στα βαλκάνια και να σταματήσουν την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας.

Πες το κι έγινε.

Χωρίς καν να υπάρχει σχετική πρόταση για όνομα, η Ελλάδα μπαίνει αιφνιδίως σε διαπραγματεύσεις άρον άρον για να προλάβει την νατοϊκή ενταξιακή ημερομηνία του γείτονος μορφώματος.

Καλά τα έλεγε ο κάποτε μακεδονομάχος Ζουράρης ήδη από το 2015: «Θα φηφίζω ότι προτείνει ο Συριζα ακόμη κι αν αυτό είναι η προσάρτηση της Μακεδονίας στα Σκόπια.»

Οι φανατικοί της καρέκλας θα κάνουν οποιαδήποτε θυσία για τη θεά με τα τέσσερα πόδια που βολεύει κώλους.

Μιας και μιλήσαμε για νησάκια, αρκετά από αυτά έχουν βουλιάξει στους μετανάστες. Αντί για μία Αμυγδαλέζα, η κυβέρνηση έχει κάνει τα νησιά χωματερές ανθρώπων.

Με ελάχιστη απορρόφηση των σχετικών κονδυλίων, με συνθήκες κράτησης άθλιες που απειλούν τη ζωή και την ασφάλεια όχι μόνο των μεταναστών αλλά πλέον και των κατοίκων, η κυβέρνηση μαζί με τα ελληνικά μήντια που κάποτε κάναν το θέμα σημαία, τους τελευταίους μήνες το κρατούσαν κάτω από το χαλάκι, μέχρι που το χαλάκι το σήκωσαν μερικούς μήνες πριν ο Guardian και προσφάτως το Deutsche Velle και το BBC με τίτλους όπως «το βρώμικο μυστικό της Ευρώπης».  

Είμαστε συνηθισμένοι από αυτόν τον ενδοτισμό και την απόλυτη υποκρισία: Όταν ο Ντράγκι ζητούσε η ελληνική δικαιοσύνη όχι μόνο να απαλλάξει τον πρώην επικεφαλής της Ελστάτ Γεωργίου, ο Τσακαλώτος διαβεβαίωνε πως έτσι και θα γίνει.

Κι οι χάρες δεν έχουν τέλος. Όταν ο Ρουβίκωνας έκανε ακτιβισμό σε ελληνικούς στόχους, για τον Τόσκα ήταν Δευτέρα. Όταν όμως άγγιξε την πρεσβεία του Ισραήλ, ο Τόσκας φτιάχνει ένα φάκελο να με το συμπάθιο. 

Επιτέλους, ο Coelho δικαιώνεται. Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, απλά απαίτησε το από την κυβέρνηση συριζανέλ και όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να σε βοηθήσει να το πετύχεις.

Φυσικά κι η μνημονιακή Ελλάδα έχει εθνική κυριαρχία. Την εθνική κυριαρχία πολλών άλλων χωρών πάνω στο πετσί της.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 8/1/2018. 

Read More »

Ο κόσμος με μια ματιά, Σεπτέμβριος 2014

Μέση Ανατολή:

Οι αεροπορικές επιθέσεις των Αμερικανών και των συμμάχων τους υποτιθέμενα κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία έχουν ξεκινήσει. Οι φονικές «επιδόσεις» τους είναι ισχνές. Κάποιοι δεκάδες ισλαμικοί μαχητές και μερικοί άμαχοι έχασαν τις ζωές τους. Οι αμερικάνοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν αυτό που τα agriazwa γνώριζαν εξαρχής: ότι το ισλαμικό κράτος (ISIS) δεν πρόκειται να ηττηθεί από αυτές τις πρακτικές. Η κατάλυση εθνικών συνόρων και στρατών της περιοχής επιτρέπει μεγάλη κινητικότητα στους τζιχαντιστές που μπορούν να διαλύονται σε άτακτα σώματα και να ξαναοργανώνονται σε άλλες ασταθείς περιοχές δημιουργώντας ακόμη περισσότερη αστάθεια και περισσότερες εστίες ανάφλεξης. Η κυβέρνηση της Συρίας, ένα από τα λίγα εμπόδια στην ατζέντα των τζιχαντιστών, ανησυχεί και για την ατζέντα των δυτικών και των αράβων συμμάχων τους που ούτως ή άλλως χρηματοδοτούσαν τους τζιχαντιστές για να διαλύσουν κράτη-εχθρούς όπως η Συρία και η Λιβύη. Και έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς από τις πρώτες μέρες της επίθεσης στη Συρία, οι ΗΠΑ φροντίσαν να χτυπήσουν όχι το ISIS αλλά έναν άλλο ισλαμιστικό πυρήνα με πολύ διαφορετική ατζέντα που φώλιασε στο χάος που οι τζιχαντιστές με την υποστήριξη των δυτικών αλλά και σουνιτικών κρατών δημιούργησαν στη Συρία. Η ομάδα ονομάζεται Khorazan και η ατζέντα της είναι διαφοροποιημένη από αυτή του ISIS. Δεν επιδιώκει τη δημιουργία χαλιφάτου αλλά τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά του ιμπεριαλιστικού κτήνους, τις μεγάλες δυτικές πόλεις. Αμερικάνοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν πως ένα τέτοιο χτύπημα ήταν επικείμενο. Το προληπτικό χτύπημα των αμερικάνων κατά της Khorazan δείχνει το βαθμό συνέργειας που έχει πλέον η στρατιωτική ατζέντα των αμερικανών με την ατζέντα των μυστικών υπηρεσιών τους και επιβεβαιώνει το ιστορικό δίδαγμα πως πέρα από το στενό συμμαχικό πυρήνα, κανένας άλλος δεν πρέπει να εμπιστεύεται τους αμερικάνους, πόσο μάλλον η κυβέρνηση της Συρίας, στον εναέριο χώρο της οποίας επιχειρεί η πολεμική αεροπορία εχθρικών προς αυτή δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Οι τζιχαντιστές δεν θα αποδυναμωθούν σοβαρά από τις αεροπορικές επιδρομές ενώ επιτυχίες τους σε άλλες περιοχές ενδέχεται να τους δυναμώσουν κι άλλο και να συνδεθούν ακόμη πιο στενά με θύλακες όπως αυτός της ισλαμιστικής Αυγής που εδώ και πάνω από ένα μήνα έχει καταλάβει την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της χώρας που κάποτε ήταν η Λιβύη... Η ριζοσπαστική ελληνική διεθνιστική αριστερά μπορεί να θαυμάζει πλέον το ριζοσπαστικό ισλαμισμό καθώς αυτός βιάζει, δολοφονεί και υποδουλώνει χιλιάδες αμάχους έχοντας ήδη εκτοπίσει εκατομμύρια Κούρδους και Σύριους ενώ συνεχίζει το ιερό καθήκον του της γενοκτονίας των Γιεζίντι σε μια καταστροφή που ξεπερνά σε έκταση τη μικρασιατική καταστροφή. Η Τουρκία, κρατά στα σύνορα της εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πρόσφυγες αρκετοί από τους οποίους πήγαν στην Τουρκία για να αφήσουν σε ασφαλές μέρος τις οικογένειες τους και να επιστρέψουν να πολεμήσουν τα ισλαμοφανατικά κτήνη. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που επιθυμεί η Τουρκία που σταδιακά ισλαμοποιείται. Η ατζέντα του ISIS και της Τουρκίας έχει κοινά σημεία: η εξαφάνιση του κουρδικού στοιχείου είναι ένα αυτά. Η δημιουργία χαλιφάτου είναι ένα ακόμη. Και τα κέρδη από το διεθνές πλέον κύκλωμα της τζιχαντίστικης παραοικονομίας (όπλα, σωματεμπόριο, ναρκωτικά) είναι το τρίτο. Φυσικά η Τουρκία έχει επίσημη διπλωματία και φέρεται φιλικά στο αυτόνομο πλέον ιρακινό κουρδιστάν για να απεκτονώσει το δικό της κουρδικό ενώ το χαλιφάτο το θέλει Νεοθωμανικό με την ίδια στο τιμόνι. Έτσι λοιπόν επίσημα φαίνεται ως εχθρική προς τους τζιχαντιστές όταν στην ουσία τους διευκολύνει.  

Μεσόγειος:

Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που πρώτα οι δυτικοί και έπειτα οι τζιχαντιστές
προκάλεσαν στην περιοχή, κάνει τους σωματέμπορες να τρίβουν τα χέρια τους. Οι ταρίφες για την Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο ξανανέβηκαν στις 4000 ευρώ το κεφάλι. Οι σωματέμποροι βούλιαξαν τις προηγούμενες μέρες πλοιάριο με λαθρομετανάστες στη Μάλτα για να διαφύγουν της σύλληψης από το λιμενικό. Περιγραφές θέλαν τους σωματέμπορες να κόβουν τα χέρια των μεταναστών που προσπαθούσαν να ξανανέβουν στο πλοιάριο. Κάποια χρόνια μετά την περιγραφή από τα agriazwa της συμβολής διεθνών εγκληματικών δικτύων που ενθαρρύνονται και από την Τουρκία στο φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης, η πραγματικότητα αρνείται να καπελωθεί από συνθήματα και πολιτικές σκοπιμότητες. Η ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά φυσικά μπορεί να φωνάζει για τους φασίστες της Μάλτας και να συγχαίρει τους αδίστακτες σωματέμπορες που φέρνουν τους λαούς πιο κοντά, ανεξάρτητα του γεγονότος ότι οι σύντροφοι σωματέμπορες έχουν ήδη πνίξει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και θα σκοτώσουν αρκετές χιλιάδες ακόμη μέχρι να υπάρξει πίεση για την αντιμετώπιση των διεθνών δικτύων και των κρατικών συνεργών τους.  

Αφρική:

Ο Ebola περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη της Σιέρα Λεόνε και της Λιβερίας. Για αυτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί: Αυτή είναι η στάση και η έγνοια του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Παγκόσμιας Τράπεζας παρότι οι θάνατοι συσσωρεύονται. Έτσι συναντάμε το παράδοξο να άρετε η απαγόρευση των αεροπορικών γραμμών στις πληγείσες περιοχές, ακριβώς ότι πρέπει να γίνει για να επεκταθεί η επιδημία καθώς ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί με τα σημερινά διαθέσιμα μέσα είναι η καραντίνα. Η χορήγηση άπλετης ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας είναι αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να απαλύνουμε τις φοβερές συνέπειες της επιδημίας και της καραντίνας. Αν η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια πιθανή πανδημία και δεδομένης της απόλυτης αναξιοπιστίας των διεθνών οργανισμών υγείας την οποία κέρδισαν με το σπαθί τους σπρώχνοντας μαϊμού πανδημίες για να αυξήσουν τα κέρδη των πολυεθνικών, τότε θα είμαστε απόλυτα στο έλεος μιας ασθένειας.

Αμερική: 

Στη Νέα Υόρκη λαβάνει χώρα σύσκεψη του ΟΗΕ κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν εκεί όχι μόνο ως πρόεδρος της Σοσιαληστρικής Διεθνούς αλλά και ως διαδηλωτής. Ελπίζουμε να μην το χει βάλει στόχο να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ γιατί με κάτι τέτοιες πουστιές ξεκίνησε και την ανέλιξη του στην ελληνική πρωθυπουργία. Φοβάμαστε πολύ την κλιματική αλλαγή που μπορεί να φέρει ο ΓΑΠ, ο γιος του πρωθυπουργού της Αλλαγής που για αλλαγή έφερε το ΔΝΤ και την οικονομική κρίση και εξάρτηση σε Ελλάδα και Ευρώπη. 

Ινδία:

Να κλείσουμε με «καλά νέα» για να μη χαλάσουμε τη ζαχαρένια της μπουρζουαζίας. Η «εθνικιστική» πλέον Ινδία, (σμς: για τη ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά της Ελλάδας και με την εξαίρεση της όχι και τόσο ριζοσπαστικής αριστεράς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όλος ο υπόλοιπός πλανήτης είναι εθνικιστές, δηλαδή φασίστες εκτός κι αν είναι τζιχαντιστές ή σωματέμποροι μεταναστών) έστειλε διαστημικό σκάφος στον Άρη (με τη χρηματοδότηση και τη διαστημική τεχνολογία του Αρτέμη Σώρρα που χρησιμοποιεί για καύσιμο ένα εύφλεκτο μείγμα αέρα κοπανιστού και ανθρώπινης βλακείας). Είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατάφερε να στείλει σκάφος στην τροχιά του κόκκινου πλανήτη (ο Στάλιν τον έφτιαξε) με την πρώτη της προσπάθεια. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας κόστισε κοντά στα 75 εκατομμύρια δολάρια, λιγότερο δηλαδή από ότι κόστισε η διαστημική χολυγουντιανή υπερπαραραγωγή “Gravity”, ένα καλό παράδειγμα του γιατί η σπάταλη Δύση της χρηματοπιστωτικής φούσκας είναι καταδικασμένη να παραδώσει αργά ή γρήγορα τα ηνία στην Ασία.

Read More »

Συρία. Το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας.

Συρία. Το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας.

Του Πέτρου Αργυρίου (Agriazwa.blogspot.com)

 

Για όσους παιδαριωδώς πανηγύριζαν με την προπαγάνδα της «αραβικής άνοιξης» και το παραμύθι της νίκης της δημοκρατίας εις βάρος του αυταρχισμού στη Μέση Ανατολή, είναι καιρός να νιώσουν ντροπή για τη συμπεριφορά τους.

Οι εξελίξεις δείχνουν ένα επιχειρούμενο ντόμινο αναδυόμενων θεοκρατιών σε όλη την περιοχή που αναχαιτίζεται μονάχα από την εκκοσμικευμένη αντίληψη που παρέμεινε από τα καθεστώτα των οποίων η ηγεσία ανατράπηκε.

Οι βασικοί υπαίτιοι για τα δεινοπαθήματα της περιοχής δεν είναι άλλοι από τους άρχοντες του Χάους, την ηγεσία των ΗΠΑ.

Μετά τη διάλυση του Ιράκ και την εγκατάλειψη του σε εμφυλιοπολεμικές περιδινήσεις, οι ΗΠΑ στρέψαν στη συνέχεια την κοινωνική τους μηχανική σε πρώην συμμάχους τους όπως η Αίγυπτος, εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας στην περιοχή  ενώ στρέψαν μέρος της πολεμικής τους μηχανής σε πρώην εχθρούς τους όπως η Λιβύη.

Σκοπός της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή ήταν ναι μεν τα πετρελαϊκά συμφέροντα και η ενισχυμένη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ προς όφελος του σταθερότερου συμμάχου του του Ισραήλ αλλά ο απώτερος στόχος τους ήταν η δημιουργία τέτοιων συνθηκών που θα τους επέτρεπαν στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον να πλήξουν τον μεγαλύτερο αντιαμερικανικό πόλο στην περιοχή: το Ιράν.

Μετά το βαρύ τίμημα που δέχτηκε το Ιράκ στην πύρρειο νίκη του υπέρ του Ιράν (πολύ αμφίβολο αν κάποιος θα μπορούσε νικητή οποιονδήποτε σε αυτό το σφαγείο διαρκείας) τη δεκαετία του 1980 και την ανταμοιβή του Ιράκ από τους «συμμάχους» τους αμερικανούς με δύο εισβολές και μία κατοχή διαρκείας τα μετέπειτα χρόνια, τα αυταρχικά καθεστώτα των χωρών της περιοχής θα ήταν πολύ διστακτικά στο να υποστηρίξουν. πόσο μάλλον να συμμετέχουν σε ένα μελλοντικό πόλεμο των ΗΠΑ κατά του Ιράν.

Μετά από χρόνια μιας σκληρά κεκτημένης ισορροπίας τρόμου στην περιοχή, οι αμερικανοί με την προκήρυξη τους το 2001 του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, του πολέμου δηλαδή κατά του ακραίου Ισλαμισμού αναζωπύρωσαν τα θρησκευτικά πάθη.  

Η Αλ Κάιντα, μια μικρής εμβέλειας οργάνωση που δημιουργήθηκε από ομάδες «ιερών ισλαμιστών» πολεμιστών που οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν εξόπλιζαν για να δώσουν στη Σοβιετική Ένωση «το δικό της Βιετνάμ», το Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980,  αναβαθμίστηκε μέσω της προπαγάνδας του πολέμου κατά της τρομοκρατίας των αμερικανών στις αρχές του 20^ου σε σύμβολο τους μουσουλμανικού εξτρεμισμού ο οποίος και έκτοτε αρχίζει να αναζωπυρώνεται. Είναι ουσιαστικά οι Αμερικανοί αυτοί που «δημιουργούν» το φάντασμα ενός παγκοσμίου τρομοκρατικού δικτύου όταν στην πραγματικότητα η ισλαμική τρομοκρατία αφορούσε μέχρι και το 2001 πυρήνες απομονωμένους. Ο πόλεμος της τρομοκρατίας ήταν ουσιαστικά ο πόλεμος υπέρ της τρομοκρατίας.

Με τον αντιαμερικανισμό να τροφοδοτεί τον ισλαμικό εξτρεμισμό, οι αμερικάνοι μετά το πέρας της θητείας των επικίνδυνων νεοσυντηρητικών του προέδρου Bush, θα ρίξουν και άλλο λάδι στη φωτιά.

Επί προέδρου Ομπάμα και ενώ η ισλαμική τρομοκρατία φουντώνει στη Μέση Ανατολή και μπορεί πλέον με μεγαλύτερη πειθώ να στρατολογεί καινούριους «ιερούς» τρομοκράτες, οι ΗΠΑ θα στραφούν σε μια από τις πολλές οντότητες που οι ίδιες έχουν μαχαιρώσει πισόπλατα: Στη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Την ίδια τη Μουσουλμανική Αδελφότητα που οι Αμερικανοί είχαν βοηθήσει τα αυταρχικά κοσμικά καθεστώτα της περιοχής να καταπιέσουν, αυτήν την μουσουλμανική αδελφότητα στήριξαν οι αμερικανοί προκειμένου να ρίξουν τους πρώην συμμάχους τους που πλέον δε συμφωνούσαν με τις απώτερες επιδιώξεις των Αμερικανών στην περιοχή, σπουδαιότερη εκ των οποίων είναι η καταστροφή του Ιράν.

Με την αναζωπύρωση των θρησκευτικών παθών θα αναζωπυρωθούν και οι θρησκευτικές έριδες. Καθώς το Ιράν είναι Σηιτικό, οι Αμερικανοί θα στηρίξουν τα σουνιτικά στοιχεία της περιοχής, ποντάροντας στο ότι το σηιτικό-σουνιτικό μίσος θα ξεπεράσει ακόμη το αντιαμερικανικό μένος και ότι θα μπορέσουν κάποτε να έχουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την ούτως ή άλλως επιχειρησιακή δύσκολη πολυπόθητη εισβολή τους στο Ιράν.

Η στήριξη των αμερικανών στους σουνίτες τουλάχιστον για τη δεδομένη χρονική περίοδο φαίνεται από το γεγονός ότι ενώ η «αραβική άνοιξη» έριξε κοσμικά καθεστώτα σε αρκετές χώρες, όταν αυτή έφτασε στο Μπαχρέιν που έχει μεν μεγάλο ποσοστό σηιτών στον πληθυσμό του αλλά με τη σουνιτική βασιλική οικογένεια να έχει την πολιτική εξουσία, αυτή (η αραβική άνοιξη) καταστάληκε παστρικά και σβέλτα και χωρίς πολύ θόρυβο.     

Το διαίρει και βασίλευε των αμερικανών καταδεικνύει μια τυχοδιωκτική γεωπολιτική προσέγγιση: Οι αμερικάνοι αναγορεύουν παλιούς εχθρούς σε συμμάχους, μέσω αυτών ρίχνουν συμμάχους τους και μετά χρησιμοποιούν αυτούς που οι ίδιοι ρίξαν έναντι σε αυτούς που ανεβάσαν: Αυτά τα φροντιστήρια τρόμου που γίνονται για να καταδείξουν την παντοδυναμία της Αμερικής στα πολιτικά πράγματα της περιοχής και να επιβάλλουν την απόλυτη συμμόρφωση στα όποια αμερικανικά κελεύσματα, όντως λειτουργούν στη δημιουργία χάους στην περιοχή και στην ανάδειξη των ΗΠΑ ως μόνιμου ρυθμιστή της κατάστασης, είναι όμως ουσιαστικά αδύνατο να αντιληφθεί κάποιος το πώς μπορούν μακοπρόθεσμα να ωφελήσουν την αμερικανική επιρροή στην περιοχή.

 Μέσα σε όλο αυτό το χάος θα δούμε τρομακτικά παράδοξα: Θα δούμε τους αμερικάνους να εξοπλίζουν την «Αλ Κάιντα» στη Συρία και παράλληλα να βομβαρδίζουν μέσω μη επανδρωμένων πτήσεων μέλη της Αλ Κάιντα στην Υεμένη, έχοντας παράπλευρες απώλειες αμάχους που σπρώχνουν τον τοπικό πληθυσμό απευθείας στην αγκαλία της «Αλ Κάιντα»: Η Λερναία Ύδρα της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής για κάθε κεφάλι της Αλ Κάιντα που κόβει, γεννοβολάει άλλα εκατό.

Νέοι πυρήνες της Αλ Κάιντα που έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν πολεμική εμπειρία στα πεδία των «εμφυλίων» της Μέσης Ανατολής και που παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στα πολιτικά της περιοχής, αυτοί λοιπόν οι νέοι πυρήνες αποτελούν το μεγαλύτερο κίνδυνο για τη δημιουργία μιας πραγματικής Αλ Κάιντα, δηλαδή ενός παγκοσμίου δικτύου ισλαμικής τρομοκρατίας:

Όπως και να το δει κανείς, η Αλ Κάιντα είναι μπάσταρδο της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής: Και όσο περνάει ο καιρός, η απειλή της γίνεται πραγματική και σταδιακά πραγματικά μεγάλη.

Η Συρία

Στη Συρία, η κοσμική εξουσία του Άσαντ ταυτίζεται με μια θρησκευτική μειονότητα που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού, τους Αλαουϊτες.

Η πτώση του σύριου προέδρου Άσαντ και η άνοδος σουνιτών στην εξουσία θα μπορούσε κάλλιστα να σηματοδοτήσει το ξεπάστρεμα του Αλαουιτών, των «απίστων καταπιεστών» αλλά και μιας άλλης κατηγορίας απίστων, αυτής των χριστιανών που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού.

Για τον Άσαντ λοιπόν, το στοίχημα δεν ήταν μόνο η διατήρηση της εξουσίας αλλά και η προστασία των Αλαουιτών από αντεκδικήσεις.

Παρότι η πλειοψηφία των Σύριων είναι σουνίτες, ο πόλεμος κατά του Άσαντ δεν μετατράπηκε σε μαζική εξέγερση.

Για να ανατραπεί ο Άσαντ λοιπόν χωρίς την αθρόα συμμετοχή στην «εξέγερση» του τοπικού πληθυσμού, κλήθηκαν πάλι τα ένοπλα θρησκευτικά πάθη. Σύντομα, με τη συνδρομή και της CIA, ποικίλες ομάδες της Αλ Κάιντα από ποικίλες χώρες, από το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, από τη Σαουδική Αραβία και την Υεμένη, από το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη, όπου και όποτε έχει δραστηριοποιηθεί και είναι ακόμη ενεργή η «Αλ Κάιντα», έσπευσαν να ρίξουν τον Άσαντ μετατρέποντας τη Συρία στο μεγαλύτερο πεδίο άσκησης ισλαμικής τρομοκρατίας που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.

Οι αμερικανοί θα μπορούσαν να λύσουν το γόρδιο δεσμό με μια ακόμη στρατιωτική επέμβαση αν δεν υπήρχαν δύο παράγοντες: Η Συρία δεν έχει να ταϊσει πετρελαϊκά συμφέροντα και για αυτό το λόγο  οι πετρελαϊκές εταιρίες δε θα είχαν κανένα όφελος να συμμετέχουν στα κόστη μιας τέτοιας επιχείρησης για να εισπράξουν τα πετρελαϊκά οφέλη του πολέμου. Ακόμη σημαντικότερα, η Ρωσία έχει στη Ταρσό ναυτική ρωσική βάση η απώλεια της οποίας θα την απέκοπτε σημαντικά από τη Μεσόγειο.

Κάτω από αυτό το πρίσμα ίσως η τρομοκρατική επίθεση στο μαραθώνιο της Βοστώνης που χρεώθηκε σε Τσετσένο για την επικινδυνότητα του οποίου η FSB είχε εδώ και αρκετά χρόνια ειδοποιήσει το FBI σε συνδυασμό με την πολύ μεγάλη κινητικότητα στην προσέγγιση της Μόσχας από την Ουάσιγκτον ίσως να σηματοδοτούν μια νέα «μοιρασιά» συγκεκριμένων κομματιών της γεωπολιτικής πίτας ανάμεσα σε αμερικάνους και ρώσους. Αυτή η εικασία δεν μπορεί φυσικά να αποδειχτεί, παρά ταύτα κάθε άλλο παρά τυχαίο δεν είναι ότι τον Μάϊο του 2013, αναφέρθηκε μια νέα και μάλλον πρωτοφανής ανίερη συμμαχία: Όχι μόνο η FSB αλλά πλέον και η CIA φέρεται να παρακολουθεί τον «εξτρεμιστικό» ισλαμισμό της δημοκρατίας του Νταγκεστάν[1] που ναι μεν ανήκει στη Ρωσία αλλά υπάρχουν φόβοι για εξάπλωση του αυτονομιστικού «πολέμου» της Τσετσενίας σε αυτήν. (Ευχαριστούμε τον εξαιρετικό αναλυτή Ιωάννη Μιχαλέτο -http://www.phantis.com/blogs/ioannis-michaletos- που πρώτος υπέδειξε τη χρονική σύμπτωση της βομβιστικής επίθεσης στο Μαραθώνιο της Βοστώνης και της πολύ έντονης αμερικανορωσικής διαπραγματευτικής προσέγγισης χωρίς φυσικά να μπορούμε να είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε για το αν υπάρχει αιτιακή σχέση ανάμεσα στα δύο ή για ποιο από τα δύο είναι το αίτιο και ποιο το αποτέλεσμα.)

Στον τίτλο του άρθρου μας αναφέρουμε τη Συρία ως το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας. Να σας πούμε ευθέως τι εννοούμε:

Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν για την ανατροπή του Λίβυου ηγέτη Καντάφι φυλάρχους, βασιλόφρονες και πολεμιστές της Αλ Κάιντα.

Είμαστε σε θέση να ξέρουμε ότι αρκετοί από αυτούς λειτούργησαν και ως μισθοφόροι. Αρκετοί από αυτούς νοσηλεύτηκαν στην Ελλάδα όπου μάθαμε ότι πέρα από τα πληρωμένα νοσήλεια τους και την πληρωμένη διαμονή τους σε ξενοδοχεία, οι «αντάρτες» έπαιρναν για αρκετούς μήνες «μισθοφορική αποζημίωση» που άγγιζε τα 2000 ευρώ για τον καθένα τους.

Ο μισθοφορικός «λιβυκός» ιατρικός τουρισμός μας είχε ανησυχήσει τότε εξαιρετικά. (ενδεικτικά διαβάστε το «Λιβυκό Ζήτημα της Ελλάδας» http://agriazwa.blogspot.gr/2012/06/muammar-gaddafi.html).

Δικαίως:

Μετά την ανατροπή/δολοφονία Καντάφι, μέρος των «ιερών» μισθοφορικών ομάδων θα μετακινηθεί προς το Μάλι. Εκεί, σε συνδυασμό με τοπικές εξτρεμιστικές ισλαμιστικές δυνάμεις θα ανατραπεί η μοναδική δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ το Μάλι: Η χώρα θα βυθιστεί σε χάος για να ακολουθήσει η Γαλλική (και γερμανική) πολεμική επέμβαση.

Αυτή τη στιγμή, εν αγνοία τους, οι Αλαουίτες της Συρίας συγκρατούν το χάος, ένα χάος που η Αμερικανική πολιτική ενισχύει μέρα με τη μέρα.

Καθώς όπως είδαμε, οι Αμερικανοί δε θέλουν να επέμβουν μονομερώς, θέλουν την παγκόσμια καταδίκη του καθεστώτος Άσαντ. Για να το πετύχουν αυτό καταφεύγουν σε γνωστές τους δολοπλοκίες: Όπως κάναν και για το καθεστώς Χουσεϊν στο Ιράκ το 2001 όπου και εισέβαλαν προπαγανδίζοντας σε παγκόσμιο επίπεδο ότι το Ιράκ κατείχε όπλα μαζικής καταστροφής, τώρα οι αμερικάνοι κατέφυγαν στο δόλιο επιχείρημα πως οι μυστικές τους υπηρεσίες συνέλεξαν στοιχεία που καταδείκνυαν πως το καθεστώς Άσαντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα. Με αυτήν ανυπόστατη κατηγορία οι αμερικάνοι ήλπιζαν για μια ακόμη να υπάρξει μια παγκόσμια καταδίκη και να δρομολογηθούν εξελίξεις που θα οδηγούσαν στην ανατροπή του Άσαντ.

 

Οι αμερικανοί μας έχουν συνηθίσει σε κραυγαλέα ψέματα: Όσον αφορά τον παλαιότερο ισχυρισμό τους για κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ, το καθεστώς Χουσείν είχε προ πολλού εξαντλήσει το χημικό και το βιολογικό του οπλοστάσιο, κάτι που οι αμερικανοί γνώριζαν πάρα πολύ καλά καθώς ήταν οι μοναδικοί πάροχοι του Ιράκ όσον αφορά χημικά και βιολογικά όπλα (περισσότερα στο http://agriazwa.blogspot.gr/2011/01/wikileaks.html).

Τώρα, στην περίπτωση της Συρίας, οι Αμερικάνοι χρησιμοποίησαν λίγο πάλι την ίδια μέθοδο ψέματος: Ο Άσαντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα κατά των «αντικαθεστωτικών».

Αυτή τη φορά η παγκόσμια κοινότητα αναχαίτισε προς το παρόν την προπαγάνδα των Αμερικανών. Αξιωματούχος του ΟΗΕ όχι μόνο διέψευσε την χρήση χημικών από το καθεστώς Άσαντ αλλά και δήλωσε ανησυχίες για το αντίστροφο: Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι «αντάρτες» έχουν κάνει χρήση του νευροτοξικού αερίου Σαρίν[2].

Υπό άλλες συνθήκες, η χρήση χημικών όπλων από την «Αλ Κάιντα» θα σήκωνε τεράστιο θόρυβο. Τώρα όμως, η Αλ Κάιντα στον πόλεμο κατά της Συρίας είναι σύμμαχος των αμερικανών. Όπως ήταν και παλαιότερα στον πόλεμο του Αφγανιστάν. 

Υπό άλλες συνθήκες το να βγάζει πολεμιστής της «Αλ Κάιντα» την καρδιά Σύριου και να την τρώει λέγοντας «ορκίζομαι στο Θεό ότι θα φάμε τις καρδιές και τα συκώτια των στρατιωτών του Ασαντ»[3] θα δημιουργούσε παγκόσμιο σάλο και θα επέσυρε την παγκόσμια κατακραυγή.

Στον πόλεμο όμως δεν κερδίζει το δίκαιο.

Στον πόλεμο δεν υπάρχει δίκαιο. Ούτε καν διεθνές. Έτσι μπορεί το Ισραήλ να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο για πολλοστή φορά βομβαρδίζοντας απρόκλητα τη Συρία και να μην ανοίγει δημοσιογραφικό ρουθούνι.

Μπορεί η Τουρκία να θέλει να εκμεταλλευτεί τη δυσμενή θέση της Συρίας για να διεκδικήσει τον ηγεμονικό ρόλο που ονειρεύεται να έχει στον μουσουλμανικό κόσμο φιλοξενώντας και εξοπλίζοντας τρομοκράτες.      

Μπορεί Ισραήλ και Τουρκία να ξεχνούν τους πρόσφατους τους καβγάδες και να συνιστούν το τρίγωνο των Βερμούδων που θα εξαφανίσει τη Συρία ή έστω εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους από το χάρτη με την αμέριστη συμβολή ισλαμιστών τρομοκρατών.

Αυτή τη στιγμή, η Συρία, η αυταρχική, καταπιεστική Συριακή κυβέρνηση, περιορίζει και έχει ενθυλακώσει σημαντικούς παραστρατιωτικούς πυρήνες της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αν η Συρία πέσει, αυτοί οι πυρήνες θα μεταφέρουν τη δράση, την πολεμική τους εμπειρία αλλά και τη μεταξύ νεοαποκτηθείσα διάδραση και σε άλλες περιοχές, όπου υπάρχει φανατικό εξτρεμιστικό υπόστρωμα.

Οι αμερικάνοι δημιουργούν μέρα με τη μέρα το ανύπαρκτο φάντασμα που «πολεμούσαν» από το 2001: Ένα παγκόσμιο δίκτυο ισλαμικής τρομοκρατίας. Την πραγματική Αλ Κάιντα.

Καμία μετριοπαθής ισλαμική κυβέρνηση δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια απειλή για τη σταθερότητα. Νέες εστίες αιματοκυλίσματος θα δημιουργηθούν.

Οι πληθυσμοί όφειλαν να ανησυχούν. Κάποιες ηγεσίες όμως όχι. Όταν οι δημοκρατικοί θα δώσουν την ασσίστ της αμερικανικής προεδρίας στους ημίτρελους νεοσυντηρητικούς, οι συνθήκες της παγκόσμιας τρομοκρατίας θα είναι αρκετά άσχημες για να λειτουργήσουν ως άλλοθι για την επέμβαση στο Ιράν.

Η πολεμοχαρής πτέρυγα του Ισραήλ έχει κάθε λόγο να χαίρεται με τη διαιώνιση της πολιτικής της ισχύς που θα δικαιώνεται από ένα εξτρεμιστικό Ισλάμ.

Όσο για την Ελλάδα, σε περίπτωση που οι αριθμητικά μεγάλα μουσουλμανικοί μεταναστευτικοί πληθυσμοί υποκινηθούν ιδεολογικά και χρηματικά, αυτόματα η Ελλάδα γίνεται το προγεφύρωμα μιας νέας τύπου ισλαμιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη.  ‘Ήδη, πολλαπλοί εξτρεμιστικοί ισλαμικοί θύλακες υπάρχουν και δρουν στα Βαλκάνια. Η προσθήκη σε αυτούς και εν Ελλάδι πυρήνων θα τους είναι εξαιρετικά χρήσιμοι και θα βοηθήσουν λόγω της κομβικής γεωπολιτικής θέσης της χώρας στην όποια επιδίωξη δημιουργίας παγκοσμίων δικτύων.         

Φυσικά, μια τέτοια εξέλιξη δίνει λόγο ύπαρξης στο τελευταίο καταφύγιο του συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα: Σε ένα σκληροπυρηνικό δεξιό μπλοκ Νέας Δημοκρατίας- Χρυσής Αυγής το οποίο θα ενισχύεται από οποιαδήποτε κρούσμα ισλαμικής τρομοκρατίας και το οποίο ήδη μέσω της Χρυσής Αυγής έχει δημιουργήσει προϋποθέσεις δικαιολογημένου ανθελληνισμού ικανού να σπρώξει μουσουλμάνους μετανάστες στην αγκαλιά του οργανωμένου ισλαμικού φανατισμού, αν και όποτε υπάρξει τέτοιος και στην Ελλάδα. Απέναντι σε μια τέτοια προοπτική πόλωσης, ούτε οι λογικές νομιμοποίησης των μεταναστών ούτε τα επιχειρήματα πολυπολιτισμικότητας θα μπορέσουν να προστατεύσουν τους Έλληνες και τους μετανάστες. Για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται πόσο επιτακτική είναι η κατακρήμνιση του συστήματος εξουσίας και των δεκανικιών του έκτακτης ανάγκης στην Ελλάδα. Όχι μόνο για τα κακά που έχουν ήδη προκαλέσει αλλά για τα κακά που θα προκαλέσουν.

Απέναντι σε μια τέτοια δεξιά συσπείρωση που θα χρησιμοποιεί τους μετανάστες ως μπαμπούλα για να διαιωνίσει την  εξουσία του, τα ερωτήματα της συγκατοίκησης στην ακροδεξιά πολυκατοικία θα είναι κρίσιμα: Πως θα μπορεί η αντιαραβική και φιλοϊσραηλινή  πτέρυγα με κορυφαίο της σήμερα τον σύμβουλο του πρωθυπουργού Φάιλο Κρανιδιώτη να διαμορφώσει κοινή πολιτική με τους αντισημίτες της Χρυσής Αυγής;  

Ελπίζω το ερώτημα να μην απαντηθεί ποτέ. Ελπίζω να μη βρεθούμε στα χέρια μιας ακόμη πιο ακροδεξιάς κυβέρνησης. Ελπίζω να τους κατακρημνίσουμε πριν μας ρίξουν ακόμη βαθύτερα στα Τάρταρα. Είναι πλέον η ώρα όλοι οι έλλογοι πολίτες αυτής της χώρας, δεξιοί, αριστεροί, φιλελεύθεροι, κομμουνιστές, αντιεξουσιαστές να καταλάβουν πως αυτό που έχει συμβεί στην Ελλάδα δεν είναι ατυχηματικό και πως ούτε οι ιδέες ούτε τα συμφέροντα κάποιων είναι υπεράνω των ζωών όλων μας. Είναι καιρός οι Έλληνες να σταματήσουν να προβάλουν την επιπολαιότητα και τον ατομικισμό τους σα να ήταν κάποιο αξιοζήλευτο προσόν. Οι καιροί που ζούμε και οι καιροί που έρχονται δεν συγχωρούν. Η επιδείνωση των συνθηκών για τους πολλούς σε παγκόσμιο επίπεδο επελαύνει σαρωτικά. Έχουμε ελάχιστο χρόνο να προλάβουμε να οργανωθούμε απέναντι σε αυτά που έρχονται.   

---

[1] http://www.kavkazcenter.com/eng/content/2013/05/04/17758.shtml

[2] http://www.tanea.gr/news/world/article/5015817/ohe-oi-syrioi-antartes-exoyn-xrhsimopoihsei-aerio-sarin/

[3] http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26511&subid=2&pubid=113042872

Read More »