Το χριστουγεννιάτικο δράμα των ισχυρών (18-12-2013)

Χρονιάρες μέρες φτάνουν. Οι διαφημίσεις για τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα που οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούν να αγοράσουν, με φέρνουν πιο κοντά στους συνανθρώπους μας.

Σκέφτομαι τους κυβερνώντες, νυν και πρώην, τα πνεύματα των μνημονίων που πέρασαν και που θα ρθουν και ξεπερνάω την ψυχική μου σκρουτζιά.

Πόσο σκληρά τους έχει χτυπήσει η κρίση αναλογίζομαι με δάκρυα στις φράντζες καθώς για να τους συμμεριστώ πρέπει να βλέπω τα πράγματα ανάποδα, όπως βλέπει η κορυφή μιας ανάποδης πυραμίδας τη βάση της.

Πόσες αναποδιές τους βρήκανε, πόσα τραβήξαν οι ήρωες της εξουσίας για να μπορούμε να απολαμβάνουμε ελεύθερα, χωρίς φόβο και πάθος το επίπεδο ζωής που έχουμε σήμερα.

Σκέφτομαι  τη φουκαριάρα τη μάνα του Στουρνάρα και πόσα πέρασε για να μας σώσει το καμάρι της.

Σκέφτομαι τους καημένους βουλευτές της ΝΔ που ξεπαγιάζουν στα μαρμαρένια αλώνια της Βουλής που θέρμανση δεν έχει γιατί την έκοψε η ΔΕΗ. ΔΕΗσου, Δεηθείτε καλοί μου συμπολίτες να τους φέρει ο Αι Βασίλης λίγο ρεύμα.

Σκέφτομαι τα παιδιά του πρώην προέδρου της Βουλής και υπουργού ανάπτυξης Σιούφα που το γραφείο τους κάηκε από τη λάμπα κηροζίνης καθώς οι μπαταχτσήδες αρνούνται τις εκκλήσεις αγωνίας των παιδιών να πληρώσουν καμιά δόση κόκκινου δανείου, κόκκινου όσο η στολή του ΑΙ Βασίλη.

Σκέφτομαι το εξοχικό του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη που κάηκε από μαγκάλι.

Σκέφτομαι τον βουλευτή της ΝΔ Τζαμτζή που κάνει το σκατό του παξιμάδι για να μην πεθάνει από ασιτία. Όχι ότι τον νοιάζει αν θα ζήσει ή αν θα πεθάνει. Μα αν πεθάνει πως θα μας υπηρετεί εμάς τους αχάριστους;

Φάτε σκατά να γίνετε καλά λοιπόν.

Σκέφτομαι τον καημένο τον πρώην υπουργό συγκοινωνιών και ιεροκήρυκα του ΚΟΚ Μιχάλη Λιάπη που τον χτύπησε ως συνταξιούχο η κρίση και έπρεπε με τα τελευταία του ευρώ να αγοράσει μια πλαστή πινακίδα από ζάμπλουτο πλανόδιο αφρικανό για να κυκλοφορήσει τ’ αμάξι του, να γεμίσει η μπαταρία του και να μπορεί να δουλέψει με την μπαταρία του αμαξιού η γεννήτρια του σπιτιού του. Και αυτού του το κόψαν το ρεύμα.

 Κοκ, κόκκινα δάνεια, κοκκινοσιουφίτσες και κόκκινος Αι Βασίλης που φέτος μοιράζει απλόχερα το αίμα των φορολογουμένων στους τραπεζίτες.

Αλλά ας πάμε στο Σύριζα του κάποτε ήμασταν κόκκινοι που όσο περνάει ο καιρός και οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη βλακεία τους, γεμίζει όλο και περισσότερους πράσινους κόκκους, να γίνει καλό απορρυπαντικό να ξεπλύνει όλα τα κρίματα της μεταπολίτευσης.

Χρυσά Χριστούγεννα θα κάνει φέτος ο μέχρι και σχετικά πρόσφατα ΠΑΣΟΚΟΣ, πρώην πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου των τραπεζικών υπαλλήλων Δημήτρης Τσουκαλάς. Στο τσουκάλι του μπορεί να βάλει ότι θέλει με το ένα εκατομμύριο ευρώ που του δωσε το ασφαλιστικό πρόγραμμα του πρώην εργοδότη του, της ολλανδικής τράπεζας ABN AMRO.

Τίποτε το παράνομο. Ο Τσουκαλάς δεν υπεξαίρεσε λεφτά, δεν ήταν λεφτά μίζας, δεν ήταν λεφτά δημοσίου. Αλλά το νόμιμο δεν είναι και ηθικό: Αν αναρωτιέστε για ποιο σκατά λόγο ο μισός και βάλε πλανήτης πληρώνει με το βιός του τα γαμησιάτικα των ιδιωτικών τραπεζών ξανασκεφτείτε το νούμερο 1 ακολουθούμενο από 6 μηδενικά, πολλαπλασιάστε το επί των αριθμό των εργαζομένων της ABN AMRO, βάλτε αυξομειώσεις σκεφτόμενοι το αν ένας υπάλληλος της τράπεζας στην Ελλάδα αποχωρεί με ένα μύριο στην τσέπη με τι ποσά θα έπρεπε να αποχωρούν τα στελέχη και θα σας βγει ένα ποσό κοντά στο ΑΕΠ μιας χώρας. Αν βάλετε όλες τις τράπεζες μαζί, ε τότε γάμησε τα. Τι παίρνεις; Μια παγκόσμια οικονομική κρίση.

Με αποζημίωση golden Boy, και συνδικαλίσταρος και ΠΑΣΟΚΟΣ και τώρα προβεβλημένο στέλεχος του Σύριζα που υποτιθέμενα θα τα βάλει με την τραπεζοκρατία, ο Τσουκαλάς είναι και με το θεό και με το Μαμωνά.  

Να το ξανατονίσουμε: ο τύπος δεν έκανε τίποτε παράνομο, ούτε καν παράτυπο. Απλά το σύστημα είναι έτσι. Καλό θα είναι λοιπόν να παραιτηθεί από τη βουλευτική του έδρα και να δίνει συμβουλές για το με ποιες μεθοδεύσεις οι τράπεζες απέκτησαν τόσο ατάσθαλο χρήμα που μπορούν να αποζημιώνουν υπαλλήλους τους με ένα μύριο. Να μας μυήσει στα μυστικά του συστήματος που έχει φέρει τον πλανήτη στην επιφάνεια μιας τεράστιας φούσκας έτοιμης να σκάσει η οποία πρέπει να αποκτήσει δέρμα από το δέρμα των εργαζομένων όλου του πλανήτη για να αντέξει λίγο περισσότερο.

Και δεν είναι ο μόνος στο Σύριζα που είναι και με το θεό και με το Μαμωνά.

Οι ακαδημαϊκοί οικονομολόγοι και εν μέρει υπεύθυνοι του οικονομικού του σχεδιασμού Τσακαλώτος και Σταθάκης φέρεται να έχουν επενδύσει μισό μύριο έκαστος σε Hedge Funds όπως αυτά της JP Morgan και της Blackrock.

Ούτε παράνομο ούτε παράτυπο είναι. Μάλιστα είναι έξυπνο τα λεφτά σου να τα κλωσάν τα λυσσασμένα σκυλιά της παγκόσμιας ελίτ του πλούτου.

Απλά υπάρχει ένα θεματάκι: είναι και οι δυό τους υπεύθυνοι του οικονομικού σχεδιασμού του Σύριζα: αν σε προσωπικό επίπεδο δεν βρίσκουν να κάνουν κάτι ποιο παραγωγικό με τα λεφτά τους από το να τα επενδύουν στους πραιτοριανούς του καζινοκαπιταλισμού, πως θα το κάνουν σε εθνικό επίπεδο;

Αυτό μου θυμίζει ανατριχιαστικά τη δήλωση της Παπαρήγα για τις απολύσεις στον Ριζοσπάστη. Ε τι να κάνουμε. Σε καπιταλιστικό σύμπαν ζούμε.

Ο ίδιος ο Σταθάκης δήλωνε ορθότατα «Πρέπει να βρεθούν αυτά τα 9 δις , είπε και πρόσθεσε ότι σχεδόν κανένας δεν δηλώνει πάνω από 70.000 ευρώ εισόδημα και ότι μόνο και μόνο αν φορολογούσαμε 200.000 πλούσιους με 20.000 ευρώ θα βρισκόντουσαν τα 4 δις ευρώ.»

Και για δεν δίνετε το καλό παράδειγμα ρε παιδιά; Εσείς οι δύο και ο Τσουκαλάς μαζί μπορείτε από μόνοι σας να ασκήσετε κοινωνική πολιτική σε κλίμακα μικροκοινοτήτων χρηματοδοτώντας βασικές ανάγκες τους με ένα μικρό ποσοστό των κεφαλαίων σας. Αλλά ξέχασα: Δεν είστε υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας παρά μόνο όταν ωφελείστε από αυτή.

Οι κύριοι Τσακαλώτος και Σταθάκης πρέπει να αποσύρουν ΤΩΡΑ τα κεφάλαια τους από τα Hedge Funds. Ξεχνούν ότι η Blackrock πλουτίζει από την ίδια την ελληνική και ευρωπαϊκή κρίση για να αξιολογεί τις τράπεζες με λεφτά που της δίνουν οι Τροϊκανοί  από τα λεφτά που υφαρπάζουν από τους φορολογούμενους με την αμέριστη συνδρομή των τοπικών κυβερνήσεων. Πλάκα μου κάνετε;

Και ο άλλος πρώην Πασόκος. Ο εργατολόγος που συκοφαντήθηκε για φοροδιαφυγή ύψους ενός μυρίου και αυτός. Νόμιμος και αυτός. Συκοφαντία η κατηγορία. Και δεν το λέω ειρωνικά. Αλλά η ουσία της υπόθεσης βρίσκεται αλλού: Το δικηγορικό του γραφείο έκοψε απόδειξη παροχής υπηρεσιών ενός μυρίου σε πελάτη του το 1999. Ποιος ήταν αυτός ο πελάτης; Τέτοιες αμοιβές μόνο εταιρίες σαν τη Blackrock, τη Goldman Sachs και τη JP Morgan πληρώνουν σε δικηγορικά γραφεία….

Ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Η διεθνής πλουτοκρατία, ο καζινοκαπιταλισμός, η κλεπτοκρατία τον έχουν κηρύξει εδώ και καιρό στους φορολογούμενους σε πολλές δυτικές  χώρες.

Ο θάνατος μας τα κέρδη τους.

Δεν λέμε να κριθεί παράνομος ο πλούτος. Βρισκόμαστε όμως μέσα σε μια άνιση μάχη των κοινωνιών απέναντι σε τοξικές και κοινωνιοκτόνες πρακτικές του καζινοκαπιταλισμού που πρέπει να καταργηθούν.  Και σε αυτές τις πρακτικές συμμετείχαν και οι τρεις (αν όχι 4) βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Ας το καταλάβουν τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν είναι σχολική εκδρομή. Αν είναι, σε αυτή την εκδρομή του τρόμου πολλές κοινωνίες έχουν ήδη δοκιμάσει το ρούφηγμα του δράκουλα, έχουν περάσει από του χάρου τα δόντια, περάσαν από το στόμα του λύκου και τώρα περνάν από την τσουλήθρα του οισοφάγου του φαταούλα για να χωνευτούν στο στομάχι του Λεβιάθαν.

Δεν γίνεται ρε παιδιά να έχετε τα λεφτά σας σε χώρες που έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην χώρα σας. Γιατί η Jp Morgan, η Black Rock, η Goldman Sachs και πόλεμο έχουν κηρύξει στις χώρες και τις λεηλατούν και οικονομικά μεγέθη χωρών έχουν και είναι και υπεράνω του δικαίου.

Τέτοια πράγματα τα κάναν μονάχα οι Bush όταν οι ΗΠΑ πολεμούσαν τους Ναζί και αυτοί κάναν μπίζνες μαζί τους. Και κοιτάξτε που καταντήσαν: Γίναν προεδρική δυναστεία στις ΗΠΑ.

Λοιπόν, εδώ και καιρό το σύστημα εξουσίας δοκιμάζει το ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το περίεργο, καινούριο φρούτο:  κάνει πως το φτύνει αλλά στην ουσία θέλει να το δαγκώσει ή αν δεν μπορεί αυτό να το καταπιεί ολόκληρο και να το χωνέψει στην αδηφάγα μπάκα του.

Προσέξτε. Γιατί ότι τρώει ένα σύστημα μετά το χέζει. Και αν γίνετε σκατά του συστήματος, μπορεί να σας φάει ακόμη και ο Τζαμτζής ο οποίος κάνει το και σκατό του παξιμάδι.

Ιδιαίτερα προς τον Τσακαλώτο στον οποίο τρέφω συμπάθεια γιατί είναι μυαλό διαλεκτικό, ένα πράγμα έχω να του πω: Ρίξε μαύρη πέτρα στην BlackRock αν δε θες οι ψηφοφόροι να ρίξουν μαύρο στο ΣΥΡΙΖΑ και στην τελευταία ελπίδα τους εντός της αστικής δημοκρατίας.

Γιατί μετά, οι Έλληνες θα πάνε να πάρουν το αίμα τους πίσω. Και αν το πάρουν από μόνοι τους πάλι καλά. Αλλά μπορεί να τα φέρει έτσι ο καιρός τα πράγματα που μαζί με αίμα να θέλουν και τιμή και χρυσή αυγή. Και αν τότε γράψω για το πώς τα Χρυσά Αγόρια του Σύριζα συνέβαλλαν στην ολική απαξίωση της πολιτικής που οδήγησε στη φασιστική κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής να δούμε τι θα λέτε τότε. Όσοι από σας δε θα το παίζετε εκ του ασφαλούς αυτοεξόριστοι.

Οι εφιάλτες είναι ζωντανοί. Ξυπνήστε λοιπόν από τον γαμημένο λήθαργο σας και κάνετε αυτό που πρέπει. Σταματήστε τον καζινοκαπιταλισμό. Σταματήστε την απορύθμιση. Βάλτε κανόνες. Για όλους. Ακόμη και για τους βουλευτές του Σύριζα. Πρώτα από όλους για τους πολιτευτές του Σύριζα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com

Read More »

Το παρεξηγημένο θαύμα του DNA και ο θάνατος ενός δόγματος

Για δεκαετίες, μια γραμμική γονιδιοκεντρική νοοτροπία είχε δημιουργήσει μια πρόχειρη υπεραισιοδοξία η οποία έφτασε στο αποκορύφωμα της με την «χαρτογράφηση» του ανθρωπίνου γονιδιώματος και το πρώτο στάδιο ολοκλήρωσης του Human Genome Project το 2000, επίτευγμα που τότε είχε χαρακτηριστεί από κάποιους ως πολύ σημαντικότερο της κατάκτησης του φεγγαριού.

Από τότε πολλά αλλάξαν: η γενομική δεν έφερε τα θαύματα που υποσχέθηκε ενώ νέες έρευνες γκρέμιζαν σταδιακά το άγαλμα του πρόωρα διακηρυγμένου γονιδιακού ντετερμινισμού.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι η ανακάλυψη του DNA, των δομικών στοιχείων του γενετικού υλικού δηλαδή όπου περιέχεται η γενετική πληροφορία και της δομής του το 1953 από τους Watson, Crick και Wilkins ήταν από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις στην ιστορία της επιστήμης.

Δυστυχώς, η λειτουργία του DNA παρερμηνεύτηκε.

Και αυτό γιατί θεωρήθηκε ως μια παρτιτούρα, ένα πρωτόκολλο που ακολουθούνταν πιστά και κάθε σφάλμα του στην εκτέλεση του μπορούσε να οδηγήσει σε ασθένειες.

Έτσι λοιπόν, αλλάζοντας τις γενετικές νότες, τα γονίδια, θεωρούσαμε ότι μπορούσαμε να επιδιορθώσουμε σφάλματα στην εκτέλεση, ακόμη και να βελτιώσουμε την αρχική παρτιτούρα προς όφελος μας, όπως επιδιώξαμε να κάνουμε και με τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, γνωστούς στο ευρύτερο κοινό με τον όρο «μεταλλαγμένα».

Δυστυχώς όμως (ή και ευτυχώς), τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Μπορεί να υπάρχουν «γενετικές παρτιτούρες» αλλά αυτές παίζονται από πολλές ορχήστρες με πολλούς  «μαέστρους» (κέντρα ελέγχου της έκφρασης των γονιδίων) και οι μαέστροι βλέπουν και τις αντιδράσεις του κοινού (περιβάλλοντος) και επηρεάζονται και από αυτές.

Έτσι λοιπόν, μόλις μερικές μέρες πριν, ο ερευνητής Γιάννης Σταματογιαννόπουλος του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον και η ομάδα του, με τη σχετική δημοσίευσή τους στο Science, συνέβαλαν στο να κατακρημνιστεί ο μύθος του γονιδιακού ντετερμινισμού που ήθελε το γονιδίωμα να είναι ένα απλό πρόγραμμα  που έδινε μεμονωμένες εντολές για την παραγωγή των δομικών στοιχείων των κυττάρων, τις πρωτεΐνες.

Ο Σταματογιαννόπουλος και η ομάδα του δεν έκαναν κάποια ριζοσπαστική ανακάλυψη όπως ήταν αυτή της αρχικής ανακάλυψης του DNA: ήταν ήδη γνωστό ότι κάποια κωδικόνια όχι μόνο παρήγαγαν εντολές για τη δημιουργία δομικών στοιχείων του οργανισμού αλλά έδιναν εντολές για το πότε να σταματήσει και πότε να αρχίσει η παραγωγή.

Για να το κάνουμε ποιο κατανοητό ας σκεφτούμε ένα αυτοματοποιημένο εργοστάσιο παραγωγής οικοδομικών υλικών. Το κωδικόνιο είναι ας πούμε μια γραμμή εντολών σε ένα πρόγραμμα στον κεντρικό υπολογιστή που λέει στις άλλες μηχανές πώς να φτιάξουν ένα τούβλο. Υπάρχουν όμως και κωδικόνια που είναι γραμμή εντολών σε ένα άλλο πρόγραμμα που καθορίζει τις μεταβολές και πότε ξεκινάει και σταματάει η κάθε γραμμή παραγωγής.

Μιλάμε πάντα εκλαϊκευμένα και υπεραπλουστευμένα.

Ο Σταματογιαννόπουλος και η ομάδα του βρήκαν ότι περίπου το 15% των κωδικονίων του «γενετικού υπολογιστή» του οργανισμού έχουν και το δεύτερο πρόγραμμα, το ρόλο της ρύθμισης της γραμμής παραγωγής. Αυτά τα κωδικόνια με τον διπλό ρόλο ονομάζονται δυόνια (duons).  

Για αυτό και πολλά δημοσιεύματα αναφέρθηκαν στο δημοσίευμα του Σταματογιαννόπουλου και της ομάδας του μιλώντας για ένα δεύτερο γενετικό κώδικα που ρυθμίζει την παραγωγή των «τούβλων» γραμμένο πάνω στον κώδικα που έχει τις οδηγίες για το πώς συνθέτονται τα «τούβλα».

Βέβαια, η αναφορά σε ένα δεύτερο κώδικα είναι προς το παρόν πρώιμη καθώς δεν έχουμε ιδέα για την συνολική του μορφή και λειτουργία, αν υπάρχει τέτοια.

Αν θέλουμε να το θέσουμε σε παράδειγμα γλώσσας, τα κωδικόνια είναι τα γράμματα του αλφαβήτου ενώ τα δυόνια εκτός από γράμματα του αλφαβήτου είναι παράλληλα και σημεία στίξης, κενά ανάμεσα στις λέξεις καθώς και το πρόγραμμα που ενίοτε επιλέγει ποιες λέξεις θα χρησιμοποιηθούν και πότε (αν και δεν είναι τα μόνα στοιχεία που είναι επιφορτισμένα με τέτοιους ρόλους και λειτουργίες: το σύμπαν της γενετικής πληροφορίας είναι πολύ πιο πλούσιο και περίπλοκο από ότι μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε)  

Συνεπάγεται της λειτουργίας των δυονίων το πόσο ελλιπής θα ήταν μια γλώσσα χωρίς αυτά, πόσο προβληματική θα ήταν μια γλώσσα χώρις σημεία στίξεις και κενά.  

Ήταν μάλιστα τόσο προφανείς οι ελλείψεις της ντετερμινιστικής γονιδιακής γλώσσας που το 2008 σε σχετικό μου άρθρο που περιλήφθηκε στο μνημειώδες έργο μου  «Θανάσιμες Θεραπείες» (εκδ. ETRA 2011) έγραφα:

 «Τα ευρήματα του ENCODE ίσως να απαιτούν νέες προτάσεις, νέες θεωρήσεις και νέους ορισμούς, με λίγα λόγια μια νέα γλώσσα για τη νέα γενομική» (Θανάσιμες Θεραπείες, σελ 299).

Να σημειωθεί ότι η έρευνα του  Σταματογιαννόπουλου έγινε μέσα στα πλαίσια του ENCODE, της Εγκυκλοπαίδειας των στοιχείων του DNA, για την οποία από νωρίς είχα προβλέψει ότι θα άλλαζε την εικόνα που είχαμε για το σύμπαν της γενετικής πληροφορίας και της χρήσης της για πάντα. Όπως και έγινε.

Έγραφα λοιπόν από το 2008 έχοντας το «θράσος» να σταθώ για μια ακόμη φορά απέναντι στην συντονισμένη προπαγάνδα των μεγαλύτερων κυβερνήσεων, των μεγαλύτερων φαρμακοβιομηχανιών, των μεγαλύτερων ερευνητικών κέντρων γενομικής και των μεγαλύτερων εταιριών «μεταλλαγμένων»:

«Είναι προφανές ότι το γενετικό κείμενο δεν αποτελεί ένα άκαμπτο, απαραβίαστο σύνολο κανόνων αλλά ότι μεταφράζεται και προσαρμόζεται ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες του μίκρο και μάκρο περιβάλλοντος, ένα είδος γενετικής ποίησης με πολλές παραλογές. Είναι προφανές ότι μια αυστηρά κανονιστική επιστήμη έχει αποτύχει να αποτυπώσει τους βαθμούς ελευθερίας ενός τόσου περίπλοκου δικτύου που επεκτείνεται στις τέσσερις διαστάσεις της ζωής: γονιδίωμα, μάκρο και μίκρο περιβάλλον και πρόβλεψη για αλλαγές στο μικρό και μάκρο περιβάλλον.  Το συνεχές της ζωής είναι πολύ πιο περίπλοκο από ότι αλαζονικά θεωρήσαμε ότι ήταν.

Ισχυριστήκαμε ότι διαβάσαμε το βιβλίο της ζωής. Το σφάλμα είναι ότι το διαβάζουμε κυριολεκτικά. Και ότι έχουμε αποκρυσταλλώσει την εικόνα του, ερμηνεύοντας της ως στατική και όχι ως δυναμική όπως πραγματικά είναι. Μάθαμε τις βασικές λέξεις, καταγράψαμε τις προτάσεις, τις παραγράφους, τα κεφάλαια, ανατυπώσαμε το βιβλίο. Αυτό που παραβλέψαμε ήταν τα συμφραζόμενα. Μελετήσαμε τις λέξεις (τα γονίδια) κυριολεκτικά και όχι σε σχέση με το περιβάλλον τους και χάσαμε το νόημα τους. Δεν είναι δυνατόν να καταλάβεις την ποίηση γνωρίζοντας απλά γραμματική. Πρέπει να έχεις μια ευρεία αντίληψη, ευαισθησία και εμπειρία ζωής. Αν κάποιος έγραψε το βιβλίο της ζωής δεν έγραψε ένα επιστημονικό εγχειρίδιο αλλά ένα ποιητικό έργο. Το μηχανιστικό μοντέλο, η ανάλυση και η αναγωγή υπήρξαν είναι και θα είναι σημαντικά και αξιόπιστα εργαλεία αλλά πρέπει να καταλάβουμε τα όρια τους. Για να καταλάβουμε το δάσος μάθαμε να μελετάμε το δέντρο, για να καταλάβουμε το δέντρο μάθαμε να μελετάμε τον κορμό, το φύλλωμα και μετά τα κύτταρα τους, το κυτταρόπλασμα τους, τους χλωροπλάστες τους, το DNA τους, τα μόρια τα άτομα, τα ηλεκτρόνια και τα νετρόνια, τα κουάρκς. Στην πορεία όμως χάσαμε το δάσος.»

(Θανάσιμες Θεραπείες: σελ 301-302)

5 χρόνια αργότερα, ο Σταματογιαννόπουλος γράφει : «για περισσότερα από 40 χρόνια υποθέταμε ότι οι αλλαγές στο DNA που επιδρούν στον γενετικό κώδικα αφορούν μόνο τη σύνθεση πρωτεϊνών. Τώρα γνωρίζουμε ότι αυτή η βασική υπόθεση σχετικά με την ανάγνωση του ανθρώπινου γονιδιώματος μας προσέφερε μόνο τη μισή εικόνα. Τα καινούργια ευρήματα δείχνουν ότι το DNA μας αποτελεί μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, την οποία η φύση έχει εκμεταλλευθεί στο έπακρο και με μη αναμενόμενους τρόπους».

Και τι σας νοιάζουν εσάς όλα αυτά; Να σας πω: Από τα αυτοάνοσα και τους καρκίνους και τις νέες αντιλήψεις, ερμηνείες και πιθανόν θεραπείες που μπορούν να έρθουν, σας νοιάζουν και πάρα πολύ: απλά δεν το γνωρίζατε μέχρι τώρα.

Και σας νοιάζουν ακόμη περισσότερο γιατί έχουν να κάνουν όχι μόνο με τη ζωή σας (λες και αυτό δε θα ήταν αρκετό) αλλά και με τη ζωή του πλανήτη Γη.

Μέχρι τώρα, οι κουφιοκέφαλοι του παλαιού δόγματος, πίστευαν ότι ήταν απλό και ακίνδυνο να αλλάζουμε γονίδια ακόμη και με γονίδια από άλλους οργανισμούς.

Τώρα γνωρίζουμε ότι δεν είναι μόνο η πληροφορία για την παραγωγή πρωτεϊνών ή άλλων δομικών στοιχείων που έχει σημασία. Σημασία έχει και η θέση του γονιδίου μέσα στο γονιδίωμα καθώς αυτό πιθανώς να επηρεάζει τον «δεύτερο κώδικα». Σημασία δεν έχει μόνο το μήνυμα αλλά και η αλληλουχία. Ακριβώς όπως σε ένα κείμενο. Ή σε μια παρτιτούρα.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι αλλάζοντας  ένα γονίδιο με ένα γονίδιο ενός άλλου οργανισμού, μπορούμε να βλάψουμε το δεύτερο πρόγραμμα, το ρυθμιστικό. Και τι σημαίνει αυτό;

Ότι θέλετε: από καρκίνους, αυτοάνοσα, καινούριες νόσους, καινούριους παθογόνους οργανισμούς, καινούριες επιδημίες, ότι θέλετε. Μόνο και μόνο για να έχουν οι εταιρίες μεταλλαγμένων και οι μέτοχοι τους κέρδη και έλεγχο πάνω στον ανθρώπινο πληθυσμό μέσω της τροφής του.

Σήμερα, και στο πεδίο της γενομικής, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: Μπορεί να μας λείπει η σοφία για να διαβάσουμε το βιβλίο της ζωής αλλά έχουμε τα κλειδιά για να το ανοίγουμε και τα μελάνια για να γράφουμε πάνω σε αυτό. Αν το κάνουμε σωστά μπορούμε σε κάποιες δεκαετίες από τώρα να κοιτάμε ακόμη και την αθανασία.

Αν δεν κατακτήσουμε τη σοφία και τη σύνεση, μπορούμε να ζημιώσουμε τη ζωή στον πλανήτη γη σε βαθμό που θα μπορεί να συγκριθεί μονάχα με φυσικές ή ακόμη και κοσμολογικές καταστροφές.

Ανεξάρτητα από το ότι οι άνθρωποι ως μονάδες και ομάδες τυρρανιούνται από τα  μικρά προβλήματα της καθημερινότητας, η ανθρωπότητα συνολικά έχει κατακτήσει τη δύναμη μικρών θεών χωρίς να έχει αποκτήσει αντίστοιχη σύνεση ή σοφία.

Οι επόμενες δεκαετίες θα δείξουν αν θα φτιάξουμε το ελιξίριο της αθανασίας ή αν απλά θα έχουμε ανοίξει το κουτί της Πανδώρας με το δεύτερο να φαντάζει πιο πιθανό από το πρώτο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr, 17-12-2013

(Περισσότερα για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες»Ι, εκδ ETRA 2011, που παραμένει εξίσου επίκαιρο παρότι ζούμε σε εποχές ιλλιγιωδών μεταβολών).

Read More »

Μαζί τα Σιουφα-γαμε

 

Έχω κερδίσει επάξια την αντιπάθεια χώρων της εξωκοινοβουλετικής αριστεράς ασκώντας σκληρή κριτική σε αντικοινωνικές πρακτικές της που κατά καιρούς ορθώς ή παραπλανητικά της αποδίδονται.

Έχω χαρακτηρίσει τμήματα, ομαδάρχες της και οπαδούς της ως χρήσιμους ηλιθίους που με τις πρακτικές του μπάχαλου νομιμοποιούν το επιχείρημα της καταστολής σε όλο και ευρύτερα κομμάτια του πληθυσμού.

Έχω κρίνει στην καλύτερη των περιπτώσεων ως ηλίθιο το να επιλέγουν τα μολυβένια στρατιωτάκια της εξουσίας ως προνομιακούς αντιπάλους τους.

Σήμερα όμως θέλω να πω αυτό που μάλλον ελάχιστοι αρθρογράφοι θα τολμήσουν να πουν, στοιχειωμένοι μονίμως από τα φάντασμα της πολιτικής ορθότητας:

Η επιχείρηση κατά της εισπρακτικής εταιρίας των ιών Σιούφα στις 10-10-2013 ήταν υποδειγματική: Βγάλαν τους άμαχους, τους ομήρους και τους εξαρτημένους υπαλλήλους της εταιρίας έξω από τα γραφεία χωρίς να πειραχτεί ρουθούνι και προχώρησαν σε υλικές φθορές, υποχρεώνοντας την εταιρία να πληρώσει ένα μικρό «φόρο κοινωνικής καταστροφής».

Τι είναι ο φόρος κοινωνικής καταστροφής; Ένα μικρό τίμημα που θα ‘πρεπε να πληρώσουν αυτοί που θησαυρίζουν από την αδυναμία των πολλών. Ένα απειροελάχιστος φόρος από τα κέρδη που αποκομίζει η εταιρία από τους πλειστηριασμούς και τα κόκκινα δάνεια.

Μια μικρή επιστροφή φόρου της ψυχολογικής βίας που ασκούν οι μαυραγορίτες και οι τοκογλύφοι (προς θεού: γενικά μιλάμε. Δεν αναφερόμαστε στη συγκεκριμένη εταιρία. Αυτοί είναι καλοί ΣΑΜΑΡΕΙΤΕΣ)

15-20 κουκουλοφόροι: εκεί που πονάει. Εκεί που μετράει. Στην προσωπική περιουσία που κάποιοι απέκτησαν από την προσωπική περιουσία αυτών στους οποίους απαγορεύεται πλέον η προσωπική περιουσία. Εκεί που δεν ισχύουν οι νόμοι: Ούτε οι νόμοι της φυσικής, πόσο μάλλον οι νόμοι του κράτους.

Οι γιοί του Σιούφα, πρώην Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αργότερα  Ανάπτυξης και Προέδρου της Βουλής, δικηγόροι και αυτοί, συνέχισαν επάξια την πολιτική κληρονομιά του Πατέρα και γίναν ιεραπόστολοι της ανάπτυξης μέσω της κοινωνικής αλληλεγγύης.  

 Αλλά για να μην ακροβατούμε, ας ανατρέξουμε σε ένα άλλο δημοσίευμα του Φρίξου Δρακοντίδη (αξίζει να το διαβάσετε ολόκληρο) που περιγράφει την ένδοξη πορεία των ιών Σιούφα και της γρίπης των κόκκινων δανείων χωρίς να είμαστε σε θέση να υιοθετήσουμε πλήρως τις περιγραφές και τους υπαινιγμούς του:

«…Η «κληρονομιά» που άφησε στα δύο του παιδιά, Γιώργο και Μάριο, ο πρώην υπουργός και πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας, πριν αποχωρήσει από τη Βουλή, ήταν μια... βιομηχανία. Και πιο συγκεκριμένα, μια νομική βιομηχανία, η οποία σήμερα διεκπεραιώνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά των τραπεζών και των διαφόρων οργανισμών, δημόσιων και ιδιωτικών, που έχουν φεσωθεί από τους πελάτες τους. Δηλαδή εισπράττουν κάποιο μέρος από τα χρωστούμενα με πιέσεις ή, αν δεν πιάσουν τόπο οι πιέσεις, προχωρούν σε διαταγές πληρωμής, υποθηκεύσεις και στο τέλος πλειστηριασμούς.
Και επειδή καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, οι γιοι του βετεράνου πολιτικού, αξιοποιώντας την «κληρονομιά» του πατρός τους και υπό τη διεύθυνση της μητρός τους, κατάφεραν μέσα σε λίγα χρόνια να σαρώσουν σχεδόν το 90% όλης αυτής της αγοράς των κόκκινων δανείων, πραγματοποιώντας τζίρους πολλών εκατομμυρίων, αλλά και ετήσια κέρδη επίσης εκατομμυρίων.
Αυτή η νομική βιομηχανία, λοιπόν, στεγάζεται πλέον σε κτίριο 8.000 τ.μ. στον Ταύρο, που εξωτερικά μοιάζει με φρούριο από άποψης security, και απασχολεί πάνω από 500 άτομα για τη διεκπεραίωση των εκατοντάδων χιλιάδων φακέλων με τα κόκκινα δάνεια που τους παραδίδουν καθημερινά οι νομικές υπηρεσίες όλων των τραπεζών. Και ευτυχώς η περίπτωση των νομικών εργασιών δεν εμπίπτει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού κι έτσι ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τη νομική εταιρεία Σιούφας και Συνεργάτες για δεσπόζουσα θέση. Έτσι, ο ανταγωνισμός, ήτοι άλλα 10-15 δικηγορικά γραφεία που μπήκαν εκ των υστέρων στη συγκεκριμένη δουλειά, απλώς τρώνε τη σκόνη των Σιουφαίων. Ολα ξεκίνησαν μόλις πριν από μερικά χρόνια, όταν ο κ. Σιούφας ανέλαβε στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή υπουργός Ανάπτυξης, έχοντας στην εποπτεία του κομμάτι της λειτουργίας των τραπεζών που είχε να κάνει με τα δικαιώματα πελάτη - καταναλωτή. Ο πρωτότοκος γιος του Γιώργος μόλις μερικούς μήνες πριν είχε πάρει την άδεια άσκησης δικηγόρου και είχε τη φαεινή ιδέα να ασχοληθεί με τους μπαταχτσήδες των τραπεζών (τότε δεν είχαμε κρίση και τους δανειολήπτες που δεν πλήρωναν τους αποκαλούσαν έτσι), αναλαμβάνοντας να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Το πώς όλες οι τράπεζες μυρίστηκαν ότι υπάρχει τέτοιο γραφείο κι άρχισαν να ξεφορτώνουν με φορτηγά τους φακέλους με τα ληξιπρόθεσμα δάνεια στο επί της οδού Ακαδημίας γραφείο του νεαρού Σιούφα είναι απορίας άξιον… Σημασία έχει ότι έπειτα από 6 μήνες λειτουργίας του γραφείου του ο νεαρός Σιούφας εμφανίζεται στα κιτάπια του Δικηγορικού Συλλόγου να έχει αμοιβές που δεν θα μπορούσε να ονειρευτεί ούτε το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας…»

«…στη συγκεκριμένη δουλειά ο όγκος είναι που κάνει τη διαφορά και μετατρέπει μια νομική εργασία για αρχάριους δικηγόρους σε πραγματικό χρυσωρυχείο. Το οποίο μάλιστα πρώτοι ανακάλυψαν οι Σιουφαίοι και έλαβαν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης με τρόπο ευφυή και διαφανή!

Το χρυσωρυχείο της οικογένειας με την επωνυμία Σιούφας και Συνεργάτες στον Ταύρο θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με τα γιγαντιαία γραφεία της Eurobank που βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα. Πουθενά, όμως, δεν θα βρεις κάποια ταμπέλα, κι αυτό για λόγους ασφάλειας. Βλέπετε, μέσα από αυτό το κτίριο πραγματοποιούνται καθημερινά εκατοντάδες τηλεφωνικές κλήσεις προς πελάτες τραπεζών και οργανισμών που εμφανίζονται με «κόκκινη» σημείωση στο σύστημα. Δεν θα ήθελαν, λοιπόν, σε καμία περίπτωση να δεχτούν περίεργες επισκέψεις, εξ ου και το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που σαρώνει κάθε κίνηση μέσα και έξω από το κτίριο της εταιρείας…»

«…Ωστόσο η πρώτη εντύπωση σχηματίζεται καθώς βαδίζει κανείς προς την κεντρική είσοδο. Θα πρέπει να είσαι αρκετά αφηρημένος για να μην προσέξεις τα δύο μαρμάρινα λιοντάρια, την αυτόματη πόρτα με τα γεωμετρικά σχήματα (μοιάζουν με τα ινδουιστικά σύμβολα Mandalas) αλλά και τον αριθμό 999 (το 9 στο Φενγκ Σούι συμβολίζει τον πλούτο και τη δόξα)… Αλλά και στο εσωτερικό του συναντάς εκπλήξεις, όπως το μεγάλο ενυδρείο με τα σαρκοβόρα ψάρια τύπου πιράνχας που βρίσκεται στα αριστερά σου καθώς μπαίνεις στο λόμπι. Ο ρεσεψιονίστ θα χαρεί να σου εξηγήσει πως τα περίεργα αυτά θαλάσσια όντα προέρχονται από τα βάθη του Αμαζονίου, ονομάζονται Arowana…»

«…Ναι, σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά εποχή ακόμα και για τους δικηγόρους που πασχίζουν να αναλάβουν μια υπόθεση, η εταιρεία Σιούφας και Συνεργάτες κόβει ταρίφα 130 ευρώ με το «καλώς ήρθατε». Η αιτιολογία, όπως αναγράφεται στη χειρόγραφη απόδειξη που εκδίδουν, επί λέξει αφορά «Κλείσιμο συνάντησης με δικηγόρους». Για τις περαιτέρω αμοιβές θα πρέπει να μιλήσεις απευθείας με κάποιο από τα μέλη της οικογένειας Σιούφα, καθώς ουδείς από τους υπόλοιπους συνεργάτες-δικηγόρους, όπως εξηγούν και οι ίδιοι, είναι εξουσιοδοτημένος να διαπραγματευτεί την αμοιβή της εταιρείας…»

 «…Η δικηγορική εταιρεία των νεαρών δικηγόρων-υιών Σιούφα γνώρισε πλήρη άνθηση και τεράστιο τζίρο κατά τη διάρκεια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης, εξασφαλίζοντας μεγάλα πακέτα συνεργασίας με όλες τις τράπεζες. Μέσω της οικογενειακής δικηγορικής εταιρείας οι Γιώργος και Μάριος Σιούφας δημιούργησαν βιομηχανία κατασχέσεων και πλειστηριασμών ακινήτων σε συνεργασία με τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες (Alpha Bank, Εμπορική, Eurobank, Aspis κ.λπ.), από τις οποίες παίρνουν πακέτα προσημειώσεων ακινήτων, διαταγών πληρωμής, κατασχέσεων και πλειστηριασμών εισπράττοντας ως αμοιβή εκατομμύρια ευρώ.

Μάλιστα το 2007 είχαν δηλώσει στην Εφορία καθαρά κέρδη 639.336 ευρώ και όπως ήταν επόμενο έγιναν αντικείμενο συζητήσεων σε όλο το δικηγορικό σώμα. Σε επίσημη ανακοίνωση που είχε εκδώσει ο τότε Συνήγορος του Kαταναλωτή κ. Γιάννης Αδαμόπουλος  και σημερινός πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, είχε επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Η είσπραξη απαιτή­σεων από τέτοιες εταιρείες συνιστά αντιποίηση του δικηγορικού λειτουργήματος και θίγει τις θεσμοθετημένες από την Πολιτεία και τους νόμους αποκλειστικές αρμοδιότητες δικηγόρων και δικαστικών επιμελητών». Κυβερνητικές πηγές, πάντως, είχαν κάνει  τότε λόγο για μείζον πολιτικό και ηθικό ζήτημα που δεν μπορεί να καλυφθεί πίσω από τα προφανή συνήθη επιχειρήματα. Αντιθέτως, σε μια εποχή που η δράση των εταιρειών αυτών έχει προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, το ηθικό ζήτημα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Γιατί άραγε όλες οι μεγάλες τράπεζες επέλεξαν τους υιούς Σιούφα, 28 και 33 ετών έκαστος, για όλες αυτές τις δουλειές;»
(Παρακαλώ, διαβάστε το άρθρο εδώ: «Η μπίζνα Σιούφα με τις εισπρακτικές εταιρείες και τις κατασχέσεις» | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/23055/i-mpizna-sioyfa-me-tis-eispraktikes-etaireies-kai-tis-katasheseis#ixzz2nG6pXr00

Jesus Christ! Μαρμάρινα λιοντάρια, πιράνχας, arowana, με ταινίες Bruce Lee τα μεγάλωσε ο Σιούφας τα δικο-αγοράκια του; Μάλλον και με ταινίες Christopher Lee: Όντως, τα δικοαγοράκια πρέπει να λάτρευαν τον Christopher Lee στο ρόλο του Φου Μαντσού και να ένιωθαν μια περίεργη συγγένεια και διέγερση στους ρόλους του Δράκουλα.

Όσο για το Φενγκ Σούι που αναφέρει στο άρθρο, πρόκειται για μια ιδιαίτερη μορφή του: Είναι το Φενγκ Σιού-φα, που σου φέρνει ευδαιμονία μέσω της κακοδαιμονίας των άλλων. Βαμπιρικό Φενγκ Σούι δηλαδή.

Τέτοια διαστροφή που ξεπερνάει ακόμη και το μυθιστόρημα μου «Τα άγρια ζώα της πόλης» σε μια «ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία;»

Ναι καλά, και άλλα παραμύθια με ήρωα τον δράκο.

Η αυτή τη φορά στοχευμένη δράση των κουκουλοφόρων είχε αποτελέσματα: απτά. Και κεντρικά πολιτικά: Την επόμενη ακριβώς ημέρα, ο βουλευτής της ΝΔ και συγγενής της Κοκκινοσιουφίτσας (κοκκινοσιουφίτσα: μέλος της γνωστής οικογένειας που μαζεύει κόκκινα δάνεια, περπατά στο δάσος όταν ο Νόμος δεν είναι εκεί και ανοίγει την πόρτα στον λύκο που έχει φάει την γιαγιά κάποιου) Παύλος Σιούφας παραιτήθηκε για λόγους υγείας.  Εικάζουμε αυθαίρετα ότι ήταν λόγοι ψυχολογικής υγείας καθώς ο Παύλος έχει εναντιωθεί στις εισπρακτικά δραστηριότητες του σογιού του, οπότε μετά την επίθεση έπαθε μια «συγγενή» νόσο από τα μπινελίκια που μάλλον άκουσε από το σόι του.

Άκαρδοι κουκουλο-φόροι κοινωνικής καταστροφής: Σπείρατε διχόνοια σε μια οικογένεια γεμάτη φενγκ σουι.  

Φυσικά ο Παύλος ξέχασε ότι δεν μόνο μέλος μιας οικογένειας που έχει εισπρακτική εταιρία αλλά μιας ευρύτερης πολιτικής οικογένειας που είναι κυβέρνηση και που λειτουργεί ως εισπρακτική συμμορία με πρακτικές που ακόμη και ιοί Σιούφα θα ζήλευαν: Της ΝΔ των καλών Σαμαρειτών (ή Σαμαρικών, δεν ξέρω τα μπερδεύω αυτά) που έχει φτωχοποιήσει εκατομμύρια Ελλήνων, έχει οδηγήσει στον τάφο χιλιάδες από αυτούς και τώρα θα πλειστηριάσει και τα σπίτια εκατοντάδων χιλιάδων ακόμη: Τύφλα να χουν τα Σιουφάκια μπροστά στα Γιουσουφάκια της Σαμαρικής ΝΔ!

Μιας και μιλάμε για βουλευτές, ας σημειώσουμε και τη στάση του βουλευτή του Σύριζα Γιάννη Μιχελογιαννάκη ο οποίος με προσκοπική προθυμία έσπευσε να καταδικάσει την επίθεση σε τηλεοπτική του παρουσία: Καλά ρε φίλε, μετά από τόσα αμόλα κολούμπα αριστερών σε μπάχαλα, βρήκες τώρα να καταδικάσεις αυτήν την επίθεση; Μετά από τόσα χτυπήματα από το σύστημα εξουσίας, ο ούτως ή άλλως τρυφερός Σύριζα, άρχισε να μαλακώνει σαν το χταπόδι: νοστιμάτο έδεσμα για πιράνχας και arowana.   

Μέχρι ο Σύριζα να καταφέρει να ταράξει τους υπεράνω του νόμου υψηλά ιστάμενους παρανόμους στη νομιμότητα, σκοπός ευγενής που μοιράζεται η πλειονότητα του ελληνικού λαού, οι υψηλά ιστάμενα παράνομα έχουν βγάλει στην παρανομία εκατοντάδες χιλιάδες νομιμόφρονες Έλληνες και τους έχουν καλωσορίσει στα νέα τους σπίτια, τις φυλακές του ελληνικού κράτους.

Κάποιου είδους αντιδράσεις, ελπίζουμε εύστροφες και μεθοδικές είναι όχι μόνο αναμενόμενες αλλά και ευκταίες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com

Read More »

Ένα αστέρι βουλιαγμένο στην ημισέληνο. (11-12-2013)

Όταν ο Ερντογάν δήλωνε ακριβώς πριν από ένα μήνα ότι «δεν υπάρχει χώρα που ονομάζεται Κύπρος» δεν ήταν προκλητικός.

Για το όνομα του Προφήτη: Τις αντιλήψεις Ερντογάν έσπευσε εμμέσως να επιβραβεύσει ο δον Κιχώτης του Κοσμοπολιτισμού και ο Εφιάλτης του Ελληνισμού Γιώργος Παπανδρέου φυτεύοντας δένδρο στην πλατεία Gezi μια μέρα μετά- αφού έχει φυτέψει τη χώρα που τον εξέλιξε για πρωθυπουργό κάτω από τόνους μνημονίου τρία χρόνια πριν.

Όταν ο Ερντογάν προχθές δήλωνε «“Η Θράκη είναι ταυτόχρονα και Θεσσαλονίκη, είναι Κομοτηνή και Ξάνθη. Είναι επίσης Κίρτζαλι και Βαρδάρης. Αν πάμε λίγο πιο πίσω, είναι Σκόπια και Πρίστινα, είναι Σεράγιεβο» παραδίδοντας μαθήματα νεοθωμανικού αναθεωρητισμού δεν ήταν καθόλου προκλητικός. Σήμερα, όλα στην Ελλάδα είναι διαπραγματεύσιμα… στη σωστή τιμή.

Προκλητικός θα ήταν αν έλεγε «Οι σημαντικότερες μαρίνες στην Ελλάδα ανήκουν στην Τουρκία». Και θα ήταν προκλητικός γιατί αυτή τη φορά θα έλεγε την αλήθεια.

Έχουμε ήδη περιγράψει την δεύτερη προδοσία της Κύπρου από την Ελλάδα και την εγκατάλειψη της σε διεθνή συμφέροντα.

Ας δούμε τώρα την εικόνα μέσα στην Ελλάδα: Μόλις χθες, στο σχετικό διαγωνισμό που διενεργήθηκε από τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας σε συνεργασία με το ΤΑΙΠΕΔ , το 90% του Αστέρα Βουλιαγμένης κατοχυρώθηκε στο fund  JERMYN STREET REAL ESTATE FUND IV LP. To fund δημιουργήθηκε κατά 85% από αραβικά κεφάλαια και κατά 15% από τον τουρκικό επιχειρηματικό όμιλο Dogus.

Μαζί με τα 304,4 στρέμματα του Αστέρα, το fund παίρνει ανάμεσα σε άλλα δωράκι και την εκμετάλλευση της Μαρίνας της Βουλιαγμένης μέχρι το 2052 καθώς μέχρι τότε αυτή έχει ενοικιαστεί από την Αστήρ Παλλάς, θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας.

 Η Dogus έχει ήδη μερίδιο στις μαρίνες Φλοίσβου, Ζέας, Κέρκυρας, Λευκάδας και Καλαμάτας με θέσεις ελλιμενισμού που συνολικά αγγίζουν το 40% των συνολικών θέσεων ελλιμενισμού στην Ελλάδα. Αυτό θα πει ανάπτυξη κυρίες και κύριοι.

Ας δούμε ποια είναι αυτή η Dogus του  Τούρκου μεγιστάνα Φερίτ Σαχένκ.

Ανάμεσα στις εταιρίες που ελέγχει η Dogus είναι το τηλεοπτικό κανάλι NTV και μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Τουρκίας, η Garanti.

Το 2011 η Dogus πήρε στην κατοχή της και τον τουρκικό «ψυχαγωγικό» τηλεοπτικό σταθμό που ανήκε στην Dogan.

Ο λόγος που η Dogan πούλησε στην Dogus το Star είναι το κυνήγι που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν στην αντιπολίτευση.

Το 2009, η Dogan υποχρεώθηκε να πληρώσει το ποσό μαμούθ των 2,5 δις δολαρίων σε πρόστιμα. Η Dogan που είχε στην κατοχή της και τις εφημερίδες Χουριέτ και Μιλλιέτ μετά τον οικονομικό διωγμό από το καθεστώς Ερντογάν κατάφερε να κρατήσει μονάχα τη Χουριέτ (να σημειωθεί ότι φυσικά η Dogan δεν είναι «η καλή» της ιστορίας- η εμπλοκή γερμανικών κεφαλαίων σε τοποθετήσεις της είναι σημαντική. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι ο αρχισυντάκτης της κίτρινης και εξόχως ανθελληνικής γερμανικής εφημερίδας Bild Kai Diekmann είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Χουριέτ), ενδυναμώνοντας έτσι τη θέση στον έντυπο τύπο της Sabah, με διευθύνων σύμβουλο τον γαμπρό του Ερντογάν, Berat Albayrak.

Έτσι λοιπόν, όταν έγιναν τα γεγονότα της πλατείας Ταξίμ το 2013 εξαιτίας του νεοθωμανισμού του Ερντογάν, το τουρκικό Star, υπό την κατοχή πλέον της Dogus σφύριζε αδιάφορα ενώ το CNNTURK έδειχνε ντοκιμαντέρ για Πιγκουίνους!!!

Αλλά ας κλείσουμε την παρένθεση των ενδοτουρκικών θεμάτων και ας επιστρέψουμε στο φλέγον θέμα των ελληνοτουρκικών «επιχειρηματικών» αλληλεπιδράσεων.

Ο Αστέρας ανήκε όπως γράψαμε στην Εθνική τράπεζα, κλειδοκράτορα μέχρι πρόσφατα της ελληνικής οικονομίας και με σημαντικότατες τοποθετήσεις όχι μόνο στα Βαλκάνια αλλά και την Τουρκία μετά την εξαγορά μεριδίου της τουρκικής τράπεζας Finansbank από την Εθνική το 2006, εξαγορά την οποία το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ αναγόρευσε σε σκάνδαλο στο βρώμικό της πόλεμο κατά της κυβέρνησης Καραμανλή και της αυτοδιάθεσης της χώρας.  

 Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Εθνική έκανε τοποθετήσεις στην Τουρκία. Για την ακρίβεια το 2000 και επί «εκσυγχρονιστικής» κυβέρνησης Σημίτη που προκάλεσε τεχνητή γήρανση της ελληνικής οικονομίας κατά πολλές δεκαετίες, η Εθνική έκανε τοποθέτηση στην Τουρκία μέσω της δημιουργίας fund με μοναδικό γνώμονα και στόχο την προσέλκυση και τη χρηματοδότηση επενδύσεων στην Τουρκία!

Για αυτό το σκοπό δημιουργήθηκε η Bosphorous Capital Partners με έδρα το Jersey και με κεφάλαια της JP Morgan, της Εθνικής Τράπεζας και της Τουρκικής Garanti (δηλαδή της Dogus του Φερίτ Σαχένκ που αγοράζει πλέον ελληνικές μαρίνες και το 15% του Αστέρα).

Ποιος ήταν τότε ο διευθύνων σύμβουλος του επενδυτικού κομματιού της Εθνικής (της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών);

 Ένας άνθρωπος που έχει πολλά κοινά με τον Φερίτ:

Ο Φερίτ πήγε σχολείο στο αμερικανοκίνητο American School of Switzerland.

Εκείνος; Στο αμερικανοκίνητο εκτροφείο ηγετών που λέγεται κολλέγιο Αθηνών που γαλούχησε τους Σαμαρά, Γ. Παπανδρέου, Παπαδήμο και Βορίδη.

Ο Φερίτ σπούδασε στη Βοστώνη.

Εκείνος; Στο Harvard.

O Φερίτ έκανε ένα πέρασμα και αυτός από τη σχολή διοίκησης του Harvard. Αργότερα ο Φερίτ θα εκλεγεί επικεφαλής του ΤουρκοΑμερικανικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου. Εκείνος θα περάσει από την Chase Investment Bank για να τοποθετηθεί στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα: πρώτα στην Alpha και μετά στην Εθνική. Και μετά θα τοποθετηθεί στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Ποιος είναι εκείνος; Μα φυσικά, ο σημερινός υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Μητσοτάκης, της πολιτικής οικογένειας που αν δεν υπήρχαν οι Παπανδρέου, Σημίτης και  Σαμαράς θα διεκδικούσε τα πρωτεία της λαϊκής καχυποψίας.

Φυσικά, δεν υπονοούμε σκάνδαλο. Ο Φερίτ ανέλαβε τα ινία της Dogus το 2001 μετά το θάνατο του πατέρα του.

Απλά για μία ακόμη φορά, αποδεικνύεται τι μικρός που είναι ο κόσμος για τους «Μεγάλους».

Και το πόσο μικραίνει η Ελλάδα καθημερινά. Η άλλοτε κραταιή Εθνική σήμερα είναι μπαχτσίσι για τους προικοθήρες της Ελλάδας.

Και το όργιο συνεχίζει ακάθεκτο: Μετά την αθώα τουρκική πολιτισμική εισβολή τους στην ελληνική τηλεόραση, οι Τούρκοι παίρνουν τις μαρίνες. Οι Γερμανοί τη διοίκηση, τα ελληνικά μυαλά, τις καταθέσεις και τους τόκους των δανείων. Οι Αμερικάνοι και οι ισραηλινοί τα ενεργειακά οικόπεδα στην Κύπρο. Οι μεγαλοεργολάβοι παίρνουν τις εθνικές και επιβάλλουν διόδια που καταστρέφουν το εμπόριο και τις μετακινήσεις ανάμεσα στα διαμερίσματα της Ελλάδας.

Η Ελλάδα κατακερματίζεται, διαμελίζεται, τεμαχίζεται, απομονώνεται, απαξιώνεται και ο Έλληνας κάθεται έντρομος στο απειλούμενο σπίτι του έχοντας κορνιζάρει στο προσκεφάλι του την συντριβή του.

Ανάπτυξη.  

Η αριστερά άτολμη. Οι πατριώτες στην μαλάρια τους.

Πάλι με χρόνια και καιρούς. Πάλι δικά σας δεν θα ξαναγίνουν ποτέ.

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot

Read More »