"O νέος ψυχρός πόλεμος υπερθερμαίνεται". Απόσπασμα από σφαιρικότατο άρθρο μου στο ερχόμενο Hellenic Nexus

Απόσπασμα από το σφαιρικότατο άρθρο μου, "Ο νέος ψυχρός πόλεμος υπερθερμαίνεται" που θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος του ανανεωμένου μηνιαίου περιοδικού Hellenic Nexus:

"Χημικά όπλα νο3: Ο φερετζές του ιμπεριαλισμού

Με την ανακοίνωση του προέδρου Τραμπ για απόσυρση του αμερικανικού στρατού από τη Συρία, το παιχνίδι εκεί φάνηκε προς το παρόν να τελειώνει για τη Δύση. Αυτό ήταν κάτι που το βαθύ κράτος σε ΗΠΑ και Ευρώπη δεν θα επέτρεπε.

Έτσι ανακάλυψε για μια ακόμη φορά τα «χημικά όπλα της Συρίας» όπως ακριβώς είχε κάνει και με τα δήθεν χημικά όπλα του Ιράκ, σε μια στιγμή μάλιστα που ο πρόεδρος της Συρίας Άσαντ είχε κάθε λόγο να μην προκαλέσει μια δυτική επέμβαση καθώς κέρδιζε μετά από χρόνια την χώρα του πίσω. Από την άλλη, ο αμερικανός πρόεδρος Τραμπ με το κατασκευασμένο σε μεγάλο βαθμό σκάνδαλο της ρωσικής ανάμειξης στην εκλογή του να τον κυνηγά ανελλιπώς , χρειαζόταν έναν αντιπερισπασμό, ενώ κι η πρωθυπουργός της Αγγλίας Τερέζα Μέι, σε συνδυασμό με τη δολοφονία του διπλού κατασκόπου Σκριπάλ, είχε μια πολύ καλή ευκαιρία να εμφανίσει τη Ρωσία ως μεγάλο μπαμπούλα και να χρησιμοποιήσει την επίθεση στη Συρία ως αντιπερισπασμό για τα μεγάλα εσωτερικά προβλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν, όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, επιδιώκει να ανασυστήσει την νεοαποικιακή μεγάλη Γαλλία και το όραμα του περνάει υποχρεωτικά κι από τη Μεσόγειο.

Για αυτούς τους λόγους, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία, έριξαν πάνω από 100 πυραύλους στη Συρία.

Τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν βγει εντελώς εκτός ελέγχου. Ευτυχώς, με πρωτοβουλία του υπουργού αμύνης των ΗΠΑ James Mattis και του προέδρου της Γαλλίας Μακρόν, οι Ρώσοι ειδοποιήθηκαν εγκαίρως για τους στόχους της επίθεσης ώστε να μην υπάρξει ατύχημα κι η επίθεση της Δύσης κατέληξε να είναι απλά μια προσχηματική επίδειξη ισχύος από την οποία ο μεγαλύτερος κερδισμένος ήταν η Τουρκία που έχει πλέον αναβαθμιστεί σε παγκόσμιο ρυθμιστή.

Έτσι αποφύγαμε τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Δυστυχώς, μόνο προς το παρόν.

Γιατί ο νέος σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ είναι ο John Bolton, ένα διαβόητο γεράκι του πολέμου που έχει μόνιμα το Ιράν στο στόχαστρο του.

Σε συνδυασμό με τις βλέψεις του Ισραήλ που έχει προσαρτήσει τα συριακά και πολύ σημαντικά υψώματα του Golan από το 1967 και επιδιώκει την διάλυση της Συρίας αλλά και το να τραβήξει το NATO σε πόλεμο με τον μεγάλο του εχθρό, το Ιράν, δημιουργείται ένα εκρηκτικότατο μείγμα ικανό να τινάξει την παγκόσμια ειρήνη, αν όχι και τον ίδιο τον πλανήτη στον αέρα.

Η Ελλάδα και η Κύπρος από την άλλη, έχουν συρθεί στο στρατόπεδο της Δύσης, με την βάση της Σούδας και το Ακρωτήρι να αποτελούν πλέον δομικότατα στοιχεία κάθε μεγάλης δυτικής επιχείρησης στη Μέση Ανατολή.

Ακόμη κι αν δεν προκύψει διακρατικός πόλεμος με την Τουρκία, οποιαδήποτε γενίκευση του πολέμου δια αντιπροσώπων μεταξύ Δύσης/Ισραήλ/Σαουδικής Αραβίας και Ρωσίας/Ιράν, θα ρουφήξει τάχιστα την Ελλάδα στη δίνη του Τρίτου Παγκοσμίου.

Το μέγα ερώτημα λοιπόν που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το κατά πόσο η χώρα με την οικονομία της και το δημογραφικό της ήδη καταστραμμένα, θα μπορέσει να επιβιώσει με τις γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες να την συμπιέζουν όλο και περισσότερο, σε ένα ανελέητο παιχνίδι ανακατανομής της παγκόσμιας ισχύος που οι περισσότεροι πολίτες και πολιτικοί της δεν είναι καν σε θέση να αναγνωρίσουν."

Read More »

Εμβόλια γρίπης: Νέα ανατρεπτικά ευρήματα

Κατά το παρελθόν έχουμε ανατρέψει τον ισχυρισμό για την απόλυτη ασφάλεια των εμβολίων.

Όπως περιγράφεται στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», οι συζητήσεις των ειδημόνων κεκλεισμένων των θυρών, είναι πολύ διαφορετικές από τους τηλεοπτικούς ισχυρισμούς ορισμένων από τους πιο προβεβλημένους απ’ αυτούς.

Ο λόγος είναι απλός: Τα εμβόλια παράγονται συχνά μέσα σε αυγά κότας και εντός αυτού του «βιολογικού εργοστασίου» δεν είναι δυνατόν να υπάρχει απόλυτη ασφάλεια ενώ δεν υπάρχει και απόλυτα ασφαλής τρόπος τα εμβόλια να ληφθούν σε απόλυτα «βιολογικά καθαρή» μορφή, γεγονός που επαληθεύεται από σχετικά συχνές αποσύρσεις παρτίδων εμβολίων επιμολυσμένων συνήθως από άλλους ιούς.

Δυστυχώς όμως η ασφάλεια δεν είναι το μόνο πρόβλημα με τα εμβόλια καθώς έχουμε πλέον σημαντικά ευρήματα και για την αποτελεσματικότητα ορισμένων απ’ αυτά, κυρίως εμβόλια κατά της γρίπης.

Τα τελευταία χρόνια και υπό το πρόσχημα «πανδημιών», η σχολαστικότητα στις δοκιμές εμβολίων έχει παραγκωνιστεί με αποτέλεσμα να έχουμε όλο και περισσότερα πιθανώς επικίνδυνα και αναποτελεσματικά εμβόλια, ενώ το φαρμακευτικό καρτέλ ελέγχει όλο και περισσότερο την κατεύθυνση και το αποτέλεσμα των ιατρικών. Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» είναι σε θέση να επιβεβαιώσει ότι το σκάνδαλο Novartis/ΚΕΕΛΠΝΟ είναι μόνο μια πτυχή του πόσο βαθειά το φαρμακευτικό καρτέλ έχει διαβρώσει την Ιατρική, βρισκόμενο μονίμως και πρωτίστως σε αναζήτηση όλο και μεγαλύτερων υπερκερδών. Φυσικά, κανείς δεν πρόκειται να με βραβεύσει γιατί χρόνια πριν αποκάλυψα το τόσο μεγάλο σκάνδαλο των Καινών Επιδημιών.

Ακόμη κι αν δεν υπήρχε η επίδραση των φαρμακευτικών στην έρευνα και τις πολιτικές δημόσιας υγείας, ούτως ή άλλως, τα εμβόλια γρίπης έχουν από κατασκευής πιθανότητες να είναι αποτελεσματικά 40-60% καθώς οι κατασκευαστές πρέπει ουσιαστικά προβλέψουν το ποια θα είναι τα επικρατή στελέχη της εποχιακής γρίπης κάθε χρονιά.

Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε σε ένα αντιγριπικό εμβόλιο υπό μορφή ρινικού σπρέι,  το FluMist της AstraZeneca το οποίο παρότι ήταν καλή ιδέα προσέφερε πραγματικά ασήμαντη εμβολιαστική κάλυψη στους λήπτες του και εξίσου σκανδαλωδώς αποσύρθηκε δύο χρόνια αφότου η αχρηστία του είχε αποκαλυφθεί.

Αναφερθήκαμε επίσης σε ένα επιδημικό ξέσπασμα κοκίτη σε μια από τις καλύτερα εμβολιαστικά καλυμμένες περιοχές των ΗΠΑ που οφειλόταν σε ένα εμβόλιο του οποίου η ανοσοποιητική του δράση «έληγε» απρόσμενα νωρίς.

Τώρα θα δούμε ακόμη μεγαλύτερα παράδοξα και θα εξετάσουμε βαθύτερα τους μηχανισμούς δημιουργίας τους.

Εμβολιασμένοι μεν, πιο μολυσματικοί δε.

Κρατήστε την ανάσα σας: τι θα σκεφτόσασταν αν κάποιος σας έλεγε πως αν έχετε εμβολιαστεί κατά της γρίπης Α είσαστε πιο μολυσματικοί από τον «ανεύθυνο» ανεμβολίαστο γείτονα σας;

Δυστυχώς, αυτό που μόλις περιγράψαμε δεν είναι ισχυρισμός κάποιου «τρελού» του αντιεμβολιαστικού κινήματος, αλλά επιστημονικό εύρημα. Προκαταρκτικό μεν, εύρημα που μένει να επιβεβαιωθεί από περισσότερες έρευνες αλλά παρά ταύτα εύρημα στο οποίο πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή.

Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2018 στο PNAS, ερευνητές μελέτησαν το φορτίο μολυσματικού ιού της γρίπης που εκπνέεται σε δείγμα ασθενών οι οποίοι ήταν φοιτητές πανεπιστημίου.

Τα ευρήματα τους ήταν σοκαριστικά: Οι ασθενείς που είχαν εμβολιαστεί με εμβόλιο κατά της γρίπης την τρέχουσα χρονιά, είχαν μεγαλύτερο φορτίο ιού της γρίπης στην ανάσα τους, ήταν δηλαδή πιο μολυσματικοί από τους ανεμβολίαστους όσον αφορά την γρίπη Α. 

Ακόμη δραματικότερα, ασθενείς που είχαν εμβολιαστεί και την προηγούμενη χρονιά ήταν 600 φορές περισσότερο μολυσματικοί από τους ανεμβολίαστους.

Οφείλουμε να ξανασημειώσουμε πως τα ευρήματα είναι προκαταρκτικά και πως χρήζουν επιβεβαίωσης από μεγαλύτερες μελέτες.

Τι θα σημαίνει όμως αν αυτά τα ευρήματα έχουν όντως σχεδόν καθολική ισχύ;

Σημαίνει, ότι άστοχοι και περιττοί εμβολιασμοί καθιστούν τον ιό της γρίπης Α πιο μεταδοτικό, πιο επιθετικό.

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι οι μικροοργανισμοί προσαρμόζονται σε κάποιο χρονικό σημείο στα φάρμακα. Πιο πρόσφατα μάθαμε ότι και τα καρκινικά κύτταρα προσαρμόζονται (γίνονται ανθεκτικοί) στα φάρμακα.

Αν αυτό ισχύει και για τα εμβόλια, ο κόσμος που γνωρίζαμε θα έχει αλλάξει εντελώς.

Νέες μέθοδοι παρασκευής εμβολίων θα πρέπει να εφευρεθούν ούτως ή άλλως και οι στρατηγικές εμβολιασμού θα πρέπει να ανασχεδιαστούν ολοσχερώς από τις χοντροκομμένες μαζικές πρακτικές που υπάρχουν σήμερα.

Αποκτούν λοιπόν οι ιοί αντίσταση στα εμβόλια; Αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα που μένει να απαντηθεί στο μέλλον, αρκεί βέβαια η ερώτηση αυτή να γίνει από την ερευνητική κοινότητα.

Μετάλλαξη των ιών: η αιτία πίσω από ένα ακόμη ανεπαρκώς αποτελεσματικό εμβόλιο

Αυτό που πολύ πρόσφατα όμως ήδη έχουμε μάθει και που δικαιώνει πλήρως τις αμφιβολίες μου όπως αυτές έχουν κατατεθεί κυρίως στα συναφή βιβλία μου, είναι πως στελέχη ιών της γρίπης Α αποκτούν «αντίσταση» στα εμβόλια κατά την ίδια τη διαδικασία της δημιουργίας τους!

Ας δούμε πρώτα λοιπόν σε λίγες γραμμές το πώς καλλιεργούνται οι ιοί στα αυγά κότας: Τα αυγά εμβαπτίζονται σε διάλυμα που περιέχει τον ιό. Ο ιός στην συνέχεια αρχίζει να πολλαπλασιάζεται εντός του αυγού. Μετά την περίοδο εκκόλαψης, λαμβάνεται υγρό πλούσιο σε ιό, φυγοκεντρείται για να «σπάσει» ο ιός κι έπειτα στο υγρό προστίθενται χημικά για την πλήρη αδρανοποίηση του ιού. Στη συνέχεια το εμβόλιο αυτό δίνεται ενέσιμα στον ανθρώπινο οργανισμό και αυτός αναπτύσσει αντισώματα απέναντι στα σπασμένα συστατικά του αδρανοποιημένου ιού.

Το εμβόλιο όμως κατά του στελέχους του ιού της γρίπης H3N2 που ήταν αρκετά διαδεδομένο τόσο το 2017 όσο και το 2018 είναι σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικό (μόλις 33% αποτελεσματικότητα) .

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Την απάντηση μας την δίνει η παλιά καλή θεωρία της εξέλιξης της οποίας τη λειτουργία είχαμε πρόσφατα να παρατηρήσουμε όχι μόνο σε επίπεδο οργανισμών αλλά και σε κυτταρικό επίπεδο.

Κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας του μέσα στα αυγά το στέλεχος του ιού της γρίπης H3N1 μεταλλάσσεται κι οι μεταλλάξεις του που ευνοούν την ανάπτυξη του εντός του αυγού επικρατούν.

Μια από αυτές, η L194P, επηρεάζει την πρωτεϊνη του ιού HA (αιμογλουτίνη γλυκοπρωτεϊνη) που παίζει σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση του ιού από το ανθρώπινο σώμα. Έτσι το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν αναγνωρίζει τον ιό και δεν αναπτύσσει αντισώματα.

Παραφράζοντας την παλιά καλή απορία, το αυγό κάνει τον ιό ή η κότα;

Ο H3N2 δεν είναι το μόνο στέλεχος που προσαρμόζεται στα κύτταρα της κότας.

Εικάζω ότι σταδιακά κι όσο πιο μαζική είναι η παραγωγή των εμβολίων με τη συγκεκριμένη «παραδοσιακή» μέθοδο, τόσο πιο πολλά στελέχη και γενικότερα μικροοργανισμοί θα προσαρμόζονται στο κυτταρικό περιβάλλον στο οποίο καλλιεργούνται.

Για πολλές δεκαετίες είχαμε κηρύξει τον πόλεμο σε πολλούς μικροοργανισμούς και για αρκετούς από αυτούς τον είχαμε κερδίσει.

Η αλαζονεία και η απληστία όμως είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί μικροοργανισμοί να επιστρέψουν ισχυρότεροι από ποτέ.

Όπως είχα τονίσει και στο παρελθόν, η φαρμακευτική απληστία και η ιατρική αλαζονεία είναι μια από τις πιο απειλητικές επιδημίες. Όχι μόνο γιατί είναι επιβλαβείς στις οικονομίες των χωρών και πλέον και στη δημόσια υγεία αλλά ακριβώς γιατί αποτελούν πλέον σοβαρότατο κίνδυνο για καινούρια, πραγματικά πανδημικά ξεσπάσματα.

Δεν είναι μόνο ότι ο ψεύτης βοσκός έχει φωνάξει λύκος τόσες πολλές φορές που κανείς πλέον δεν θέλει να τον ακούσει. Ο ψεύτης βοσκός κινδυνεύει να μεταλλαχθεί σε λυκάνθρωπο.

Στον «δημόσιο λόγο», η διαμάχη γύρω από τα εμβόλια έχει πάρει εντελώς ακραίες θέσεις.

Πολλά σημαντικά ερωτήματα, πολλά από εκείνα τα λεπτά σημεία που θα καθορίσουν την εξέλιξη της παγκόσμιας δημόσιας υγείας δεν παραμένουν απλά αναπάντητα: Δεν έχουν ερωτηθεί καν.  

Σε επόμενο άρθρο μου, ίσως τολμήσω να εικάσω το τι διαφορετικό θα μπορούσε να είχε γίνει στην περίπτωση Σκλαβενίτη, πέφτοντας για μια ακόμη φορά στη δυσμένεια όχι μόνο του κατεστημένου αλλά αυτή τη φορά και πολλών αντισυμβατικών αναγνωστών μου. Δεν γράφω όμως για να γίνω αρεστός. 

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.


Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν ΕΔΩ


Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα μοναδικά στο είδος τους σχετικά βιβλία μου 

"Τι δεν σας λένε οι γιατροί"

"Θανάσιμες Θεραπείες"

"Παρά Φύση" 

Από τις εκδόσεις ETRA)

Read More »

Τα πράγματα όπως είναι νο2

https://www.youtube.com/watch?v=CSJXle3LP_Q

Όπως προεκλογικά δήλωνε ο πρόεδρος Trump, το ΝΑΤΟ είναι ένας ήδη ξεπερασμένος μηχανισμός που έχει χάσει την χρησιμότητα του.

Γι αυτό και ανασύρει ένα φάντασμα από το παρελθόν, τη Ρωσοφοβία, παρά την επίμονη προσπάθεια της Ρωσίας να ανήκει στη Δύση.

Οι παλιολιθικοί στρατηγοί και γραφειοκράτες δεν το δέχονται. Αντίθετα με τα μάτια στραμμένα στην νέα τάξη πραγμάτων προσπαθούν να συντηρήσουν την παλιά τάξη πραγμάτων, με την Τουρκία να αποτελεί στρατηγικό εταίρο υψίστης σημασίας.

Τ’ αποτέλεσμα;

Μέρα με τη μέρα ο άξονας Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας σφυρηλατείται όλο και πιο έντονα με τη Ρωσία να δέχεται αυτό που πριν από μερικούς μήνες φάνταζε αδιανόητο στα μάτια της: Την καντονοποίηση της Συρίας υπέρ της Τουρκίας.

Το να προσδεθούμε σε αυτόν τον άξονα σημαίνει παραχωρήσεις ελληνικής εδαφικής κυριαρχίας και διζωνική Κύπρο με τον τουρκικό παράγοντα να έχει όλο και μεγαλύτερη βαρύτητα στη Μεγαλόνησο.

Ο άλλος άξονας: Ο άξονας ΑΟΖ. Ελλάδα, Ελλαδική Κύπρος, Αίγυπτος, Ισραήλ, ένας άξονας που δεν είναι γεωπολιτικά ενεργός.

Αυτοδύναμες επιλογές;

Καμία. Μηδενική. Zero.

Πως φτάσαμε ως εδώ;

Με την πλήρη καταστρατήγηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών και την μετάλλαξη της σε σκεύος της Ευρωπαϊκής και Νατοϊκής βούλησης.

Αντί η Ελλάδα να κρατήσει επιθετικά ουδέτερη στάση στο Ουκρανικό, τάχθηκε υπέρ της ουκρανικής Ευροδουλείας.

Αντί να αρνηθεί κάνοντας χρήση της απειλής του Βέτο τη διάλυση της Λιβύης, την χαιρέτησε.

Τα ίδια και στη Συρία. Αντί να καταδείξει το βρώμικο ρόλο του Ισραήλ, των ΗΠΑ και της Τουρκίας στην επιχειρούμενη διάλυση της Συρίας, τρία πουλάκια κάθονταν.

Τις συνέπειες τις βιώνουμε. Από το μεταναστευτικό μέχρι τον Νεοθωμανικό αναθεωρητισμό, όλα αυτά έχουν σφραγίδα προοδευτισμού.

ΟΛΑ.

Πως θα καταδικάσεις τα εγκλήματα των Ισραηλινών όταν γεωστρατηγικά προσεύχεσαι να κρέμεσαι από τα αρχίδια τους;

Τα πράγματα θα ταν γελοία αν δεν ήταν τραγικά.

Είμαστε τυχοδιώκτες και αποφασίσαμε να γίνουμε τα καλά παιδιά του διατλαντικού συστήματος αντί να επιδιώξουμε να κρατήσουμε κάποιες εξαιρετικά ευαίσθητες ισορροπίες.

Κι όμως. Σε θέματα εξωτερικής πολιτικής νοσταλγώ τον πρώτο διαφθορέα της Ελληνικής κοινωνίας, τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Οι επίγονοι του αποδειχτήκαν πολύ πιο επικίνδυνοι.

Η Τουρκία δεν είναι ένα μεγάλο σκυλί που γαυγίζει. Το μεγάλο σκυλί εδώ και καιρό δαγκώνει.

Πληρώσαμε με το βιος μας τα εγκλήματα της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

Τώρα θα πληρώσουμε με αίμα τη βλακεία τους.

Είναι πολύ αργά να αναστρέψουμε το οτιδήποτε.

Εμείς συμβάλλαμε στο να δημιουργηθούν τα τέρατα που μας καταπίνουν.

Τώρα στριμωγμένοι στη γωνιά, ζαλισμένοι από τα χτυπήματα, περιμένουμε την επόμενη κίνηση του Τούρκου.

Για να δούμε. Μας έχει απομείνει έστω και λίγο τσαγανό να δώσουμε έστω και μια αξιοπρεπή μπουνιά;    

Γιατί σε αντίθεση με τις αριστεροπαπαριές, το μόνο που σέβεται ο διεθνής παράγοντας είναι το χρήμα και τη δύναμη.

Χρήμα πλέον ως λαός δεν έχουμε.

Μας έχει μείνει έστω κάποια δύναμη;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 3/4/2018

Read More »

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, η Ελπίδα και οι Υπερκακοί και το μοναδικό διαδραστικό παιχνίδι στην Fantasmagoria.

Υπερασπίσου το παιδί

Γιατί αν γλυτώσει το παιδί,

Υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ

Παύλος Σιδηρόπουλος,

1979

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα Παιδικού Βιβλίου.

Τα παιδιά έχουν κατακλυστεί από την ετοιμοπαράδοτη φαντασία των ενηλίκων της βιομηχανίας θεάματος και των παιχνιδιών.

Με αυτό τον τρόπο αδυνατούν να καλλιεργήσουν την δική τους.

Τα εξωσχολικά βιβλία είναι το καλύτερο αντίδοτο στην κυρίαρχη παιδική αρρώστια της εποχής μας.

Για αυτόν το λόγο το καλοκαίρι που μας πέρασε έγραψα ένα βιβλίο για παιδιά ηλικίας 10 και άνω χωρίς κάποιο ανώτερο ηλικιακό όριο, με τίτλο “H Ελπίδα και οι Υπερκακοί”  

Και 90 χρονών να είσαι να νιώσεις την Ελπίδα να σκιρτά μέσα στο κομμάτι της καρδιάς σου που χει μείνει παιδικό.

Αν είσαι 40 θα έχεις κάτι να συζητάς, κάτι να μοιραστείς με τα μικρά σου παιδιά.

Ναι, η Ελπίδα μπορεί να το καταφέρει αυτό.

Αν θες να στηρίξεις κάτι το αξιόλογο στον τόπο σου, να μια ακόμη ευκαιρία.

Η Ελπίδα έχει γίνει και διαδραστικό παιχνίδι από την πρωτοπόρα και κορυφαία στο είδος της Gamecraft.

Το παιχνίδι θα κάνει την πρεμιέρα του στην έκθεση φανταστικού Fantasmagoria στις 22 Απριλίου, 12 η ώρα, στην αίθουσα νερού του Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης.

Μετά την έκδοση του βιβλίου τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2018 από τις ποιοτικές εκδόσεις Βάρφη, το παιχνίδι μαζί με το βιβλίο θα παρουσιαστεί σταδιακά σε πολλά σημεία της Ελλάδος.

Ελάτε στη Fantasmagoria και βοηθήστε την Ελπίδα να ελευθερώσει τους φίλους της από τα χέρια κάποιων πολύ κακών τύπων από άλλη διάσταση.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 2/4/2018.

Read More »

Διώξη Μαρινάκη, η σιωπή των μεγάλων μήντια και η κραυγή συμπάθειας απ' το Unfollow

Στη χώρα των αιώνιων και διαρκών σκανδάλων, το να είσαι από τα σημαντικότερα σκάνδαλα δεν είναι και λίγο.

Το βαπόρι από την Περσία Noor 1 είναι αδιαμφισβήτητα ένα από αυτά. Δεν είναι μόνο το έγκλημα του διεθνούς δικτύου ναρκεμπορίας. Αυτό είναι η κορφή του παγόβουνου ηρωίνης βάρους 2,1 τόνων.

Είναι η δολοφονία 7 εν δυνάμει μαρτύρων και ο θάνατος ενός ακόμη, ενός Ινδού Β΄ μηχανικού του βαποριού μέσα στις  φυλακές της Δραπετσώνας, από «φυσικά αίτια».

Κάποιοι από τους θανάτους αυτούς βαραίνουν την ελληνική δικαιοσύνη και την απραξία της, την απροθυμία της να καθαρίσει την μπουγάδα.

Σε αυτούς τους θανάτους θα μπορούσε να προστεθεί κι ένας ακόμη τον Ιούνιο του 2016. Ο εκδότης της Ακρόπολης και κατηγορούμενος για συμμετοχή σε κύκλωμα δημοσιογραφικών εκβιασμών Παναγιώτης Μαυρίκος βρέθηκε νεκρός στην φλεγόμενη Porsche Caynne του στην Αττική οδό, ένα χρόνο αφότου ο ίδιος είχε κατηγορήσει τον Μαρινάκη για ναρκεμπορία αλλά και για απόπειρα δολοφονίας του, υπόθεση που όπως κι οι άλλες 8 παραμένουν ακόμη και θα παραμείνουν ανεξιχνίαστες,

Ποιος να εμπιστευτεί τα ανώτερα κλιμάκια της ελληνικής δικαιοσύνης που επέτρεψαν την κλοπή της εθνικής και ατομικής περιουσίας του μέσου Έλληνα έχοντας στα πούπουλα τους δράστες, τα μεγάλα κεφάλια του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα;

Ποιος;

Η υπόθεση είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια της εισαγγελέως Πειραιά Ειρήνη Τσιβά ή και το αντίστροφο η οποία προχθες άσκησε ποινική δίωξη για χρηματοδότηση και αποθήκευση ναρκωτικών και εγκληματική συμμορία για μεταφορά, διακίνηση και πώληση ναρκωτικών κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη και τριών συνεργατών του.

Τώρα ζητείται εισαγγελέας διαφθοράς για να αναλάβει την υπόθεση. Κι αυτός θα είναι πιο άτυχος καθώς ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα ήθελαν να μπλέξουν με αυτήν τόσο επικίνδυνη και μεγάλη υπόθεση χωρίς ανταλλάγματα.

Εξίσου μεγάλο σκάνδαλο είναι η εκκωφαντική σιωπή πολλών μεγάλων μήντια που έσπευσαν να δείξουν αλληλεγγύη στον εφοπλιστή πρόεδρα και μηντιάρχη. Αλλού βέβαια το λεν ομερτά.

Η υπερασπιστική γραμμή του Μαρινάκη είναι πως πρόκειται περί κυβερνητικής σκευωρίας και η υπόθεση θα καταπέσει καθώς έχει απομείνει ένας και μόνο μάρτυρας. Λογικό. Τους υπόλοιπους τους έχουν ήδη φάει.

Αν η σιωπή των μεγάλων συστημικών μήντια είναι σκανδαλώδης ακόμη πιο σκανδαλώδης είναι η λαλίστατη υπεράσπιση της αθωότητάς του από τον εκδότη του πάλαι πότε αντισυστημικού περιοδικού Unfollow, Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο.

Μια μέρα μετά τη δίωξη του Μαρινάκη, ο πρώην αθλητικογράφος και ρεπόρτερ και νυν εκδότης και ιδιοκτήτης του αθλητικού site to 10gr Χαραλαμπόπουλος, ακολουθεί την γραμμή Μαρινάκη περί ενός αφηγήματος- κυβερνητικής σκευωρίας υπογράφοντας στο site του άρθρο με τον παντελώς στοχευμένο τίτλο «Φέρτε μου ένανάνθρωπο και γω θα σας δώσω έναν ένοχο».

Φυσικά, η κυβέρνηση έχει δώσει ουκ ολίγα δείγματα ύπουλων κι απαράδεκτων πρακτικών: Όπως στην περίπτωση της Novartis που χρησιμοποιήθηκε όχι για κάθαρση αλλά για πολιτικά παιχνίδια με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αχρηστευθεί, έτσι και στην υπόθεση Μαρινάκη η εμπλοκή του Πάνου Καμμένου που επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον τελευταίο μάρτυρα του Noor 1, το μόνο που κατάφερε ήταν να περιπλέξει ακόμη περισσότερα τα πράγματα και να αποδώσει αυτήν την πολυπόθητη οσμή κυβερνητικής παρέμβασης στο έργο της δικαιοσύνης.

Και αυτή η οσμή ενισχύεται από την τοποθέτηση προ μηνών της πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου και υπηρεσιακής Πρωθυπουργού Βασιλικής Θάνου ως Προϊσταμένη του νομικού γραφείου του τωρινού πρωθυπουργού. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Θάνου είχε κατηγορηθεί από τον καταστροφέα της Κυπριακής οικονομίας Ανδρέα Βγενόπουλο με την ασύλληπτη για τη θέση της κατηγορία του εκβιασμού και της δωροδοκίας. «Η Θάνου δεν παίρνει βιβλία, βιβλιοθήκες παίρνει» είχε πει το 2016 ο εκλιπών επιχειρηματίας.

Γυρνώντας στο Unfollow και τον υπερασπιστή του Μαρινάκη Χαραμπόπουλο, χθες, δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκανε. Και το χρονικό υπεράσπισης του Μαρινάκη από τον κύριο Unfollow φανερώνει κάποιες ταυτίσεις που κάλλιστα θα μπορούσαν να μην είναι συμπτώσεις.

Τον Σεπτέμβριου του 2016, ο εκδότης του Unfollow Χαραλαμπόπουλος και ο διευθυντής σύνταξης του Ζενάκος, παίρνουν ένα μηνιαίο ένθετο στην εφημερίδα Παραπολιτικά που σύμφωνα με το Pressproject δημιούργησε ο Βαγγέλης Μαρινάκης το 2012.

Τον Οκτώβριο του 2017 ο Χαραλαμπόλουλος φεύγει από τα Παραπολιτικά κι αυτά πολύ φιλικά διαφημίζουν τη δημιουργία του αθλητικού του site to 10gr λίγες μέρες αφού ο Μαρινάκης έχει ανακοινώσει την δημιουργία ενός «ανεξάρτητου αθλητικού site».  Αφού ο Χαραμπόπουλος διαψεύδει ότι το site του είναι κατ’ ουσίαν το site του Μαρινάκη, λίγο αργότερα, τον Νοέμβριο του 2017, αντί να κατευνάσει τις εύλογες υποψίες, υπερασπίζεται εμμέσως πλην σαφώς σε άρθρο του τον Μαρινάκη στην υπόθεση των στημένων παιχνιδιών στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, ξεκινώντας τον ισχυρισμό περί κυβερνητικής σκευωρίας.

Τον Μάρτιο του 2017, ο Μαρινάκης αγοράζει μετά από αποτυχημένες προσπάθειες και την Nottingham Forrest, προφανώς για να τιμήσει τον Ρομπέν των Δασών που έκλεβε από τους πλούσιους για να τα δώσει στους φτωχούς.

Τον Νοέμβριο του 2017, με το που η εισαγγελέας Τζίβα καλεί τον Μαρινάκη για να καταθέσει για την υπόθεση του Noor 1, ο Χαραμπόπουλος θα πάει ακόμη πιο μακριά τον ισχυρισμό περί κυβερνητικής σκευωρίας και θα προειδοποιήσει εμμέσως την εισαγγελέα ότι είναι αυτή που τελικά θα πάει φυλακή.

Πέρα από τον συγχρονισμό στις ημερομηνίες είναι λιγάκι κάπως το πόση ευαισθησία έχει επιδείξει εκδότης αριστερίστικου περιοδικού για έναν «πλούσιο πλην έντιμο» εφοπλιστή.

Ιδιαίτερα όταν ο ίδιος έχει μπει σε περιπέτειες κατηγορώντας από το 2012 μέσα από το ρεπορτάζ του περιοδικού του έναν άλλο εφοπλιστή και πρόεδρα, τον Δημήτρη Μελισσανίδη για λαθρεμπορία πετρελαίου, υπόθεση που τελικά οδήγησε παρά την καταγγελία του Χαραμπόπουλου για τηλεφωνικές απειλές από τον ίδιο τον Μελισσανίδη, σε αθώωση του δευτέρου, καταδίκη με πρόστιμο 15000 ευρώ του περιοδικού και μια ατιμωτική συγγνώμη του με αναφορές για αναληθείς και ψευδείς πληροφορίες. Τον Ιανουάριο του 2015, αεροπλάνο της Λιβυκής αεροπορίας ή ότι τέλος πάντων έχει απομείνει από αυτήν επιτίθεται σε πλοίο συμφερόντων Μελισσανίδη στο λιμάνι της Derna καθώς οι Λίβυοι υποψιάστηκαν ότι το πλοίο μετέφερε τζιχαντιστές.

Τον Δεκέμβριο του 2015, ο διευθυντής σύνταξης του Unfollow Ζενάκος μαζί με τον Νάστο θα γράψουν ένα ουρανοκατέβατο άρθρο με τίτλο «Το ισλαμικό κράτος είναι Διαφωτισμός», ένα πραγματικό αριστούργημα υψηλής κοπτοραπτικής που ισχυρίζεται πως αν οι δυτικοί αφήναν τους τζιχαντιστές στην αιμοσταγή ησυχία τους, αυτοί θα παθαίναν έναν διαφωτισμό.

Οι συντάκτες το μαζέψαν κάπως στο επόμενο τεύχος μετά από πολύ μεγάλο κράξιμο ακόμη κι από πιστούς αναγνώστες του περιοδικού. Φυσικά ξεχάσαν να μας πουν πως εκτός από τον Διαφωτισμό, ο τζιχαντισμός ευνοεί και κάθε είδους λαθρεμπόριο.

Το 2013 ξεσπά πόλεμος Μελισσανίδη- Μαρινάκη όπου ο ένας αποκαλεί τον άλλο ναρκέμπορα και ο άλλος λαθρέμπορα πετρελαίου. Η ωραία τους Ελένη είναι το λιμάνι του Πειραιά και μια μεγάλη έκταση πέριξ του που ανήκε στην πάλαι πότε βιομηχανία λιπασμάτων Δραπετσώνας.

Για να αποκτήσει προνομιακή θέση στη διεκδίκηση της  μεγάλης πίτας, ο Μελισσανίδης κάνει δωρεά στο δήμο ύψους 50000 υποστηρίζοντας την υποψηφιότητα  του τότε νεοδημοκράτη δημάρχου Μιχαλολιάκου.

Ο Μαρινάκης δεν θα αφήσει αυτήν την «καλή πράξη» ατιμώρητη. Συμπράττοντας με τον Σωκράτη Κόκκαλη που επιδίωκε ανανέωση της μεγάλης σύμβασης της Intracom τεχνικής υποστήριξης, συντήρησης και αναβάθμισης του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος του ΟΛΠ, θα κατεβάσει για δήμαρχο βιτρίνα τον Μώραλη με την υποστήριξη και της οικογένειας Μητσοτάκη.

Οι δημότες Πειραιά θα ψηφίσουν το 2014 απολύτως ηλιθιωδώς ποδοσφαιρικά παραδίδοντας χωρίς ανάγκη πολιτικής διαμεσολάβησης τον δήμο τους στα χέρια του Μαρινάκη. Ενδεικτικά, πρώτος σε ψήφους ήταν ο Μαρινάκης, δεύτερος ο Πέτρος Κόκκαλης και τρίτη η Ειρήνη Νταϊφά, κόρη του εφοπλιστή, πρώην πρόεδρου του Ολυμπιακού και κουμπάρο του Βαρδινογιάννη, Σταύρο Νταϊφά. Όχι Αντιφάς, Νταϊφάς είπαμε.

Λίγο αργότερα Κόκκαλης και Μελισσανίδης θα «βγάλουν μαχαίρια» για την πίττα του ΟΠΑΠ. Θα τα ξαναβρούνε στα λίγα του ΟΠΑΠ όταν στον Μελισσανίδη θα κατοχυρωθούν τα πολλά.

Στο τοπίο μπαίνει κι ο Ιβάν Σαββίδης. Συμπράττει στην αρχή στο βασίλειο του ποδοσφαίρου με Μελισσανίδη και Αλαφούζο. Πικραίνει τον Αλαφούζο όταν μπαίνει σφήνα στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Τα ξαναβρίσκει με τον Μαρινάκη όταν αγοράζει μέρος του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης.

Τον Ιούνιο του 2017, κάποια μήντια θα εμπλέξουν τον Σαββίδη με Ουκρανικό πλοίο που έφερε 1,5 εκατομμύριο πακέτα τσιγάρα καθώς τα περισσότερα από αυτά είχαν το σήμα και τη σφραγίδα της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ που ο Σαββίδης πρόσφατα αγόρασε.

Ποδόσφαιρο,  λαθρεμπόριο, εφοπλιστές, μεγάλα μήντια, μικρά έντυπα της αριστεράς όπως το ιστορικό σατυρικό «Το Ποντίκι» που τμήμα του εξαγοράστηκε από τον «τραπεζίτη» Λαυρεντιάδη, αντισυστημικά έντυπα «λαγοί» που κερδίζουν την εμπιστοσύνη μιας μικρής αλλάς κρίσιμης μερίδας του λαού που είναι κατά των ολιγαρχών με στόχο να τους στρέψουν μόνο έναντι σε εκείνους τους ολιγάρχες που έχουν την όποια δεδομένη στιγμή κόντρα συμφερόντων με τ’ αφεντικά τους.

Όποια μεγάλη αποκάλυψη έχετε δει ανήκει συνήθως σε αυτή τη σφαίρα της προσωρινής σύγκρουσης μεγάλων συμφερόντων και στην ουσία δεν είναι ρεπορτάζ αλλά διαρροές.

Κι επειδή κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει, όταν τελειώνουν οι κόντρες και η πίτα έχει μοιραστεί εις βάρους πάντα του λαού, τα σκάνδαλα ξεχνιούνται κι οι έχθρες γίνονται φιλίες μέχρι ένα ακόμη μεγάλο και λαχταριστό κομμάτι της πίτας του δημοσίου πλούτου να τοποθετηθεί στο τραπέζι. 

Ενδεικτικά, δύο μέρες αμέσως μετά τη δίωξη κατά του Μαρινάκη για ναρκεμπορία, εκείνος αθωώνεται οριστικά από τον Άρειο Πάγο για όλες τις κατηγορίες γύρω από τα στημένα πλην μόνο μιας. 

Κάποτε περιπαίζουμε τη Βουλγαρία. Τώρα, έχουμε σε πολλά να τη ζηλέψουμε. Μας φοβέριζαν πως θα γίνουμε Βενεζουέλα. Την ακολουθούμε κατά πόδας. Και κοιτάμε πλέον με θαυμασμό το παράδειγμα της Κολομβίας που μέρα με τη μέρα της μοιάζουμε όλο και περισσότερο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 26/03/2018

Read More »

Παγκόσμια μέρα ποίησης

Κόκκινη ημισέληνος τ’ Αφρίν, στάζει αίμα.

Προδομένα τα όνειρα ενός λαού χωρίς πατρίδα σκόρπισαν υπό το βάρος μιας σκακιέρας πολύ μεγαλύτερης από το δίκιο.

Κι ούτε ένα δάκρυ.

Ούτε ένα ποίημα.

Κι εδώ στη χώρα της Σαπφούς, αυλοκόλακες ενός λαού που χάνεται κι αυτός μα χωρίς ηρωισμό κανένα, γλείφουν ο ένας τον άλλον με στιχάκια για λουλούδια κι αφόρετες καπότες.

Τους έλειψαν φαίνεται οι λουλουδούδες στα τούρκικα ξεφαντώματα των σκυλάδικων.

Σειρά έχουν οι Γιεζίντι. Γαυγίζουν τα σκυλιά του πολέμου. Αυτά το μυρίζουν το αίμα και λυσάνε στη θέα του.

Τρέμει η Ατλαντίδα μην τυχόν κι αναδυθεί. Τι δουλειά έχει τέτοια εποχή μέσα στη σκατίλα των ανθρώπων;

Περιμένει την αδερφή της την Κύπρο να τη συναντήσει, εκεί στον βυθό της ιστορίας.

Και οι δήθεν ποιητές παίζουν το μεγαλομανές  πουλάκι τους σε δημόσια θέα κι αντί για μούντζες δέχονται ομοβροντίες χειροκροτημάτων. Ποίηση δια πάσο νόσο και μαλακία.

Καμιά αριστοκρατία δεν χάθηκε. Απλά τα χουνέρια της μολύναν πολύ κόσμο που κάποτε ήταν απλός κι ανεπιτήδευτος.

Ήρθε κι η δικαίωση του ποιητή Φαμφάρα. Άσπρα κοράκια μαύρα κοράκια. Εκατοντάδες χιλιάδες οι ποιητάδες κι η ποίηση ορφανεμένη κι άκληρη και διψασμένη κι άφαγη, ρακένδυτη και απελπισμένη, κοιτάζει απ έξω με μάτια που πονάνε μέσα στα παράθυρα των πολυτελών εκδηλώσεων που κάνουν στ όνομα της.

Μ’ αυτό δεν είναι ποίηση φωνάζει χτυπώντας το κεφάλι της στον τοίχο κάνοντας τους περαστικούς να απορούν για τα καμώματα μιας κουζουλής ,λες και ποτέ η ποίηση ήταν φρόνιμη.

Είναι αντιποίηση.

Παραποίηση.

Είναι Κακοποίηση.

Κι έτσι βραβευμένοι και γεμάτοι σάλια κι άλλα σωματικά υγρά κορδώνονται οι κακοποιητές.

Σήμερα γιορτάζουν την ύβρη τους ακόμη πιο πολύ. Χιλιάδες ποιήματα θα βγουν τροπαιοφόρα μέσα από χέστρες πριν τα προλάβει το καζανάκι και θα κάνουν τον κόσμο μας πιο πλούσιο σε αισθήματα και νοήματα φτωχά κι έρημα. Ποιήματα κενώσεις.

 Ανάθεμα σας ποιητάδες. Σκοτώσατε την ποίηση κι επιδεικτικά φοράτε το τομάρι της.

Η ποίηση απέθανε. Ας μακροημερεύσουν οι ποιητάδες.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 21/3/2018

Read More »

9 θέσεις για την γεωπολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας

Όλο και περισσότεροι Έλληνες αντιλαμβάνονται το πόσο κρίσιμα έχουν γίνει τα πράγματα όσον αφορά τη συνέχεια της ύπαρξης του Ελληνικού κράτους.

Επειδή βρισκόμαστε εν μέσω εναλλακτικών μορφών πολέμου με κυριότερο προς το παρόν τον πόλεμο της πληροφορίας, οφείλω να διασαφηνίσω ορισμένα πράματα για όσους Έλληνες ενδιαφέρονται για τη χώρα τους στο βαθμό που μου επιτρέπει η αντίληψη μου:

1)      Η ελληνοτουρκική κρίση δεν είναι κυβερνητικό τέχνασμα για να αποπροσανατολιστεί η ελληνική κοινή γνώμη από την οικονομία και το Σκοπιανό. Σκοπιανό και ελληνοτουρκικά συνδέονται και βρίσκονται υπό την μεγάλη ομπρέλα των εθνικών θεμάτων. Υπάρχει άξονας Τουρκίας-Αλβανίας-Σκοπίων. Δεν θα ήταν προς όφελος της κυβέρνησης να ανοίξει περισσότερο τα πολύ υπαρκτά πλέον εθνικά θέματα. Αντιθέτως, θα ήθελε να επιμείνει στην αφήγηση της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια παρότι αυτή ούτε καθαρή ούτε έξοδος δύναται να είναι.

2)      Το κορίτσια ο στόλος δεν αποτελεί άξονα υπέρ της Ελλάδας, τουλάχιστον όχι προς το παρόν. Ο ισχυρότατος 6^ος στόλος δεν έχει ως προτεραιότητα του την προάσπιση των Κυπριακών δικαιωμάτων εξόρυξης αλλά πιθανές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Το γεωτρύπανο της Exxon τρυπάει Οκτώβριο. Το τουρκικό πλοίο θα έχει τρυπήσει πολύ νωρίτερα δημιουργώντας τετελεσμένα έναντι των οποίων τόσο η ελληνική όσο και η κυπριακή κυβέρνηση δεν έχουν κανέναν απολύτως σχεδιασμό. Παρότι οι φωνές στα κυρίαρχα αμερικανικά μήντια για επανακαθορισμό προς το χειρότερο των αμερικανοτουρκικών σχέσεων έχουν πληθύνει, προς το παρόν η αμερικανική ηγεσία θεωρεί τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις too big to fail. Η Ελλάδα αποτελεί πολύ μικρότερο ψάρι κι πιο εύκολα αναλώσιμο από την Τουρκία.

3)      Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και η Ρωσία δεν επιθυμούν Ελλάδα και Κύπρος να γίνουν ενεργειακοί κόμβοι μιας και θα χάσουν μεγάλο κομμάτι της Ευρωπαϊκής ενεργειακής  Αγοράς. Είναι λοιπόν προς όφελος τους προς το παρόν μια διαρκής αστάθεια στη Μεσόγειο

4)      Στόχος του νεοθωμανικού επεκτατισμού είναι η βήμα προς βήμα σαλαμοποίηση. Σήμερα το Αιγαίο και η Κυπριακή ΑΟΖ, αύριο το Καστελόριζο μεθαύριο ποιος ξέρει τι άλλο. Αυτά θα επιτευχθούν βήμα προς βήμα όπως είπαμε σε βάθος χρόνου. Θα ονομάσουμε αυτή την τακτική Ιμιοποίηση. Κάθε ελληνική υποχώρηση είναι η σκαλωσιά για την επόμενη.

5)      Και για την Ευρωπαϊκή Ένωση οι Ευρωτουρκικές σχέσεις είναι too big to fail για δύο λόγους: Τις γιγαντιαίες εμπορικές σχέσεις και την πυρηνική βόμβα που έχει η Τουρκία και που λέγεται μεταναστευτικό. Όσον αφορά το δεύτερο, η κατάσταση είναι Lose Lose για την Ελλάδα. Είτε με διάλυση της Τουρκίας είτε με κάποια ήττα της που θα την αναγκάσει να ρίξει τα «πυρηνικά» της, αυτά θα χτυπήσουν πρώτα την Ελλάδα, μετατρέποντας την ακόμη περισσότερο σε μια χωματερή μεταναστών. Η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να δώσει ιθαγένεια σε νόμιμους και νομιμοποιημένους μετανάστες μετά από τριετία παραμονής κάνει την Ελλάδα ακόμη πιο ελκυστικό μεταναστευτικό προορισμό και είναι δυνατόν να οδηγήσει την Ελλάδα σε ακόμη μεγαλύτερη απομόνωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ουσιαστικά σε καραντίνα καθώς όλοι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι οξύ μεταναστευτικό πρόβλημα στη χώρα τους οδηγεί σε αλλαγή του πολιτικού σκηνικού με την άνοδο αντιμεταναστευτικών πολιτικών δυνάμεων  όπως απέδειξε περίτρανα το παράδειγμα των τελευταίων ιταλικών εκλογών. Παρά την διπλωματική γλώσσα, οι Ευρωπαίοι δεν είναι διατεθειμένοι να λερώσουν τα χέρια τους. Ήδη, οι γερμανοτουρκικές σχέσεις, παρότι σε καμία περίπτωση στα καλύτερα τους, έχουν κάπως εξομαλυνθεί. Ακόμη και η ιστορικά αντιτουρκική Αυστρία έχει πρόσφατα εξομαλύνει τη σχέση της. Μοναδική χώρα που μπορεί και θέλει να πάρει το μέρος της Ελλάδας είναι η Γαλλία καθώς για αυτήν η Μεσόγειος κι η Αφρική είναι μονόδρομος για να αποκαταστήσει τη γεωπολιτική της ισχύ.

6)      Πιθανή ελληνοτουρκική σύρραξη δεν είναι ταξική. Τίποτα το ταξικό δεν αντιπροσωπεύει ένας μεγαλομανής ισλαμιστής ηγέτης και τα εκατομμύρια των οπαδών του.

7)      Η μεγαλομανία του Ερντογάν δεν πρόκειται να μετριαστεί. Ο Ερντογάν τα τελευταία χρόνια ακολουθεί μια πολιτική όλο και μεγαλύτερων ρίσκων. Ακριβώς γιατί του βγαίνουνε, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο περιβάλλον του υπάρχουν πλέον μόνο διακηρυγμένοι λάτρες του, ο Ερντογάν θα συνεχίζει να αυξάνει τα ρίσκα όλο και περισσότερο χρησιμοποιώντας μόνο μικρά διπλωματικά διαλλείματα για να εξισορροπεί τις σχέσεις του με τον έξω κόσμο που θα συνεχίσει να διαταράσσει.

8)      Η Τουρκία διεξάγει ψυχολογικό πόλεμο κατά της Ελλάδας. Στο καλύτερο ενδεχόμενο του, Ελλάδα και Κύπρος θα υποχωρούν αναίμακτα. Και θα συνεχίσουν να υποχωρούν. Και να υποχωρούν. Και να υποχωρούν. Στην χειρότερη περίπτωση η Ελλάδα θα χάσει την ψυχραιμία της και αυτό θα επιτρέψει στην Τουρκία τον ισχυρισμό του αμυντικού πολέμου που θα αυξήσει την τουρκική επιθετικότητα εκθετικά. Η χώρα χρειάζεται ψυχραιμία που δεν είναι μεταμφιεσμένη δειλία και πατριωτισμό που δεν είναι μεταμφιεσμένη θρασυδειλία. Η πολιτική εφησυχασμού των Ελλήνων καθώς και οι υπερπατριωτικές κορώνες, περιέχονται στα τουρκικά σενάρια.

9)       Η Ελλάδα είναι σχεδόν μόνη. Η Κύπρος, παντελώς μόνη. Και οι κυβερνήσεις τους δεν έχουν κανένα απολύτως σχέδιο απέναντι σε καταιγίδα σχεδιασμών των άλλων παιχτών.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/3/2018

Read More »

Ιταλικές εκλογές: Νέος πολιτικός σεισμός

Ο παπάς βλογάει πρώτα τα γένια του. Το ίδιο και οι Βρυξέλλες.

Μετά από πολύ πραγματικούς κινδύνους διάλυσης της Ευρωζώνης, η νίκη Μακρόν στη Γαλλία και οι πολύ θετικοί οικονομικοί δείκτες στο σύνολο της Ευροζώνης, βάλαν το καπάκι στην χύτρα του διάχυτου αντιευρωζωνισμού.

Οι δύο αυτές μεγάλες μάχες που κερδήθηκαν από την ευρωζώνη παρουσιάστηκαν ως ένας κερδισμένος οριστικά πόλεμος.

Σκατά στα μούτρα τους:

Ακόμη και στην σκανδαλωδώς ευνοημένη από την ευρωζώνη Γερμανία, οι δύο μεγάλες πολιτικές δυνάμεις είδαν τα ποσοστά τους να συρρικνώνονται με αποτέλεσμα η Γερμανία να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή πολιτική αστάθεια μηνών.

Αυτή τη φορά τα μήντια, αρνούμενα να αποδεχθούν την πραγματικότητα των λαών και κυρίως των λιγότερο προνομιούχων τμημάτων τους, αποφάσισαν να κρύψουν τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι.

Σε αντίθεση με το παρελθόν όπου για κάθε μη πολιτικώς καθωσπρέπει εξέλιξη τα μήντια χτυπούσαν συναγερμούς, βλέποντας πως αυτή η πρακτική στην ουσία βοηθούσε τα αντισυστημικά κόμματα, τώρα πλέον έχουν επιδοθεί σε μια πρωτόγνωρη επιχείρηση αποσιώπησης.

Έτσι, λίγη έκταση πήρε η επανεκλογή του Ζέμαν στην προεδρία της Τσεχίας ο οποίος επέβαλε αντιμεταναστευτικές πολιτικές στη χώρα του και απειλεί με δημοψήφισμα για παραμονή ή όχι στην Ευρωζώνη.

Οι χθεσινές ιταλικές εκλογές ήταν το μεγαλύτερο δημοσκοπικό φιάσκο μέχρι τώρα.

Οι δημοσκόποι θέλαν τον Μπερλοσκούνι τον απόλυτο ρυθμιστή των εκλογών με ποσοστά πάνω από 30%. Με το μισό των αποτελεσμάτων καταγεγραμμένο τη στιγμή που γράφεται το άρθρο, ο Μπερλοσκούνι είχε σε ποσοστά την τύχη του Σαρκοζί με το κόμμα του να παίρνει 14%, ενώ ο συνασπισμός της κεντροαριστεράς με μπροστάρη τον Ματέο Ρέντζι απέτυχε οικτρά με συνολικό ποσοστό κοντά στο 20%.

Συνολικά, τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα παίρνουν μέχρι στιγμής 34%, ποσοστό που δεν επιτρέπει κεντρο-δεξιό-αριστερό μεγάλο συνασπισμό στυλ Γερμανίας παρά μόνο με τη συμμετοχή της … Λίγκας του Βορρά.

Οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι το Κίνημα των 5 αστέρων με 30% και η λίγκα του Βορρά με 18%. Αν σε αυτό το ποσοστό προσθέσουμε και το 4% των Αδερφών της Ιταλίας έχουμε την εξής ξεκάθαρη εικόνα. Οι Ιταλοί είναι τόσο δυσαρεστημένοι από την ιταλική και ευρωπαϊκή πολιτική, ψήφισαν σε ποσοστό άνω του 50% κόμματα ευρωσκεπτικιστικά με αντιμεταναστευτική ρητορική.

Γιατί; Όποιος κάνει ότι δεν βλέπει είναι ή χαζός ή δόλιος. Το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών είναι σύμφωνο με τις αιτίες του Brexit και την εκλογή Trump: Οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις ψάχνουν κάποιον να τις υπερασπιστεί.

Χρέος, ανεργία, μετανάστευση, η ιταλική κοινωνία αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα.

Το μεταναστευτικό ήταν ήδη ορατό στην ιταλική κοινωνία πριν τη μεγάλη προσφυγική και μεταναστευτική ροή που άνοιξε με την Συριακή κρίση.

Οι πακιστανοί κι οι Αφγανοί έχουν ανοίξει χιλιάδες μικρομάγαζα στην Ιταλία ενώ η έντονη πλανόδια μικρεμπορία των αφρικανών δεν προσέφερε τίποτα στην χειμαζόμενη οικονομία της χώρας.

Η εισροή 400000-600000 προσφύγων και μεταναστών τα τελευταία 4 χρόνια υπό συνθήκες απόλυτης οικονομικής ανασφάλειας για τα μεσαία και τα χαμηλά οικονομικά στρώματα δεν βοήθησε σε τίποτε στο να κατευναστεί το αντιμεταναστευτικό συναίσθημα.

Το πρεκαριάτο είναι εδώ. Με τον ίδιο τρόπο που οι Έλληνες ψήφισαν όχι στο δημοψήφισμα που έγινε χλεύη της δημοκρατίας, οι Ιταλοί αγνόησαν επιδεικτικά την πολιτική και οικονομική αστάθεια που οι εκλογικές επιλογές τους θα φέρουν.

Υπάρχει κι ένα πολύ σύντομο ανέκδοτο στις τελευταίες ιταλικές εκλογές: Αριστερά.

Υπάρχουν τρεις δρόμοι μπροστά αν τα αποτελέσματα δεν ανατραπούν. Κι οι τρεις σημαίνουν τρομερούς μπελάδες για την Ευρωπαϊκή  Ένωση:

1)      Αστάθεια και νέες εκλογές

2)      Συνασπισμός κεντροδεξιάς κεντροαριστεράς λίγκας Βορρά. Σε αυτή την περίπτωση μεγάλο κομμάτι της κυβερνητικής ατζέντας θα τεθεί από την ευρωσκεπτικιστική αντιμεταναστευτική λίγκα.

3)      Το σενάριο που οι Βρυξέλες δεν θέλουν να σκέφτονται καν και που κατά την εκτίμηση μου είναι το πιθανότερο: Συμμαχία 5 Αστέρων με λίγκα. Καρεδάκι ευρωσκεπτικισμού και αντιμεταναστευτικής πολιτικής.

Στο τρίτο σενάριο, η νέα Γερμανική κυβέρνηση πρέπει να μάθει να γλύφει εκεί που έφτυνε καθώς το Itexit είναι ένα ατύχημα που είναι πολύ πιο κοντά απ’ ότι φαντάζονται.

Σε μια τέτοια εξέλιξη, η ευρωζώνη απλά θα διαλυθεί και θα ξεκινήσει μια περίοδος οικονομικού χάους.

Οι Γερμανοί λοιπόν πρέπει να μάθουν να γλύφουν εκεί που φτύναν. Κι οι Έλληνες το ακριβώς αντίστροφο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/3/2018

Read More »

Η νέα και πιο επικίνδυνη φάση του Συριακού

Ήμουν από τους λίγους που ενάντια στην κυρίαρχη προπαγάνδα, ανέλυσα το 2013 το πόσο κρίσιμη ήταν η διατήρηση της Συρίας για την παγκόσμια σταθερότητα.

Δυστυχώς σήμερα τα πράγματα έχουν γίνει ακόμη πιο κρίσιμα.

Το Συριακό έχει περάσει σε μια νέα φάση όπου απειλείται όχι μόνο η παγκόσμια σταθερότητα αλλά ήδη έχουν διαμορφωθεί συνθήκες ικανές υπό προϋποθέσεις να οδηγήσουν σε παγκόσμιο πόλεμο στον οποίο η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες χώρες που θα παρασυρθεί.

Η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού. Η εισβολή της Τουρκίας έχει απόλυτη λογική για τους Τούρκους, ιδιαίτερα αφότου οι αμερικάνοι αποφάσισαν την δημιουργία και τον εξοπλισμό μιας συνοριοφυλακής κυρίως Κούρδων από το Ιράκ μέχρι την Τουρκία, ξυπνώντας βάσιμα τον εφιάλτη των Τούρκων για ένα Κουρδικό διάδρομο, το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μεγάλου κουρδικού κράτους.

Το να αποδώσουμε όλα τα πιθανά σενάρια σε διεθνές επίπεδο είναι εξαιρετικά χρονοβόρο για αυτό και προς το παρόν θα σταθούμε σε μία και μόνο εξέλιξη:

Την αναβίωση των τζιχαντιστών.

Ο βασικός κορμός του τουρκικού στρατού των 25000 αποτελείται κυρίως από ντόπιους ισλαμιστές και Τουρκμένους.

Ανάμεσα τους φανταζόμαστε ότι υπάρχουν κι αρκετοί Τζιχαντιστές.

Αυτός ο στρατός είναι ικανός και πρόθυμος για τις μεγαλύτερες αγριότητες κατά των Κούρδων και κυρίως κατά των Κουρδισσών.

Φυσικά πολλά προοδευτικά φεμινιστικά στόματα θα το βουλώσουν για αυτά που συμβαίνουν και που θα συμβούν στο Αφρίν.

Αντίθετα, προσπαθούν ήδη να στρέψουν το βλέμμα μας στην Γκούτα, όπου οι ενθυλακωμένοι τζιχαντιστές κι ισλαμιστές ακολουθούν για μια ακόμη φορά την προσφιλή τους τακτική να χρησιμοποιούν τον άμαχο πληθυσμό ως ασπίδα κατά του Συριακού στρατού.

Η τουρκική εκστρατεία στη Συρία έχει ήδη ως πρώτο αποτέλεσμα να αλλάξουν κι οι Κούρδοι τις προτεραιότητές τους: Όπως είναι απολύτως λογικό, θέμα ζωής και θανάτου για τους Κούρδους είναι πλέον να αποκρούσουν την τουρκική ισλαμική εισβολή κι όχι να πολεμήσουν τους θύλακες των τζιχαντιστών.

Σε συνδυασμό με την εκεχειρία που επέτυχε η Ρωσία, τμήματα της Συρίας αποτελούν πλέον ξανά ξέφραγο αμπέλι για τους τζιχαντιστές οι οποίοι όχι μόνο θα ανακτήσουν τμήματα της Συρίας, αλλά ακόμη χειρότερα θα διαχύσουν το χάος τους και σε περιοχές της Αφρικής.

Ας σημειωθεί ότι τα προηγούμενα χρόνια, μέσω της Δύσης αλλά και της Τουρκίας, οι τζιχαντιστές είχαν συγκεντρώσει σημαντικό οπλισμό και ακόμη σημαντικότερα, πολύ μεγάλα κεφάλαια.

Σ αυτά ακριβώς τα τζιχαντιστικά κεφάλαια, η ισλαμοτουρκική εκστρατεία θα δώσει την ευκαιρία να επενδύσουν στη δημιουργία και την στρατολόγηση φανατικών σε άλλες περιοχές.

Αν νομίζατε ότι είχαμε δει τα χειρότερα της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας στην Ευρώπη κάνετε ΤΡΟΜΕΡΟ ΛΑΘΟΣ.

Η ισλαμοτουρκική εκστρατεία στη Συρία ανοίγει ένα νέο πολύ επικίνδυνο κεφάλαιο τζιχαντιστικής τρομοκρατίας με αλυσιδωτές επιπτώσεις στην κοινωνικοπολιτική ζωή πολλών χωρών.

Κι αυτός είναι μόνο ένας από τους δεκάδες κινδύνους που η νέα και η ακόμη πιο επικίνδυνη φάση του Συριακού γεννά

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 1/3/2018

Read More »

Τ' ακούς τα τύμπανα του πολέμου;

Δεν υπάρχει χειρότερη στιγμή για την επίλυση του σκοπιανού. Όπως συνηθίζει, η κυβέρνηση Συριζανέλ πετάει τόνους προπαγανδιστικής αισιοδοξίας αποκρύβοντας τις προθέσεις της άλλης πλευράς.

«Πρώτα τ’ όνομα και για τον αλυτρωτισμό του σκοπιανού συντάγματος έχει ο θεός» είναι η διαπραγματευτική θέση μιας κυβέρνησης που έχοντας ξεπουλήσει την εμπιστοσύνη που της δόθηκε από τον ελληνικό λαό, προσπαθεί να βρει ακόμη περισσότερα ερείσματα από τον ξένο παράγοντα.

Η θέση της μετριοπαθούς σε σύγκριση με προηγούμενες σκοπιανής κυβέρνησης είναι «Μακεδονία στον όρο και το σύνταγμα απείραχτο».

Ενδεικτική η πρόσφατη δήλωση Ζάεφ για το εσωτερικό κοινό του:  «Οι μακεδόνες έχουμε διαφορετικούς όρους και συνθήκες. Αλλάξαμε το σύνταγμα μια φορά το 1993 κι αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα."

Την ίδια στιγμή, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας με τον οποίο βρισκόμαστε ήδη σε διαπραγμάτευση για μια συμφωνία θαλασσίων συνόρων, επαναφέρει το ζήτημα διεκδικήσεων των Τζάμηδων.

Η Ελλάδα, συνεχίζει να πουλάει μαζί με τον εαυτό της και κάτι που δεν είναι δικό της: Την προοπτική ένταξης στην ΕΕ.

Δεδομένου του ρόλου της Ελλάδας εντός της ΕΕ ως μέλος φάντασμα, αυτή η παλαιάς κοπής διπλωματία είναι επικίνδυνη για την ίδια την Ελλάδα, δεδομένου ότι αποτελεί πλέον μια ανάμνηση πρόσφατων μεν αλλά ανεπιστρεπτί παρελθουσών συνθηκών.  

Η κυβέρνηση Συριζανέλ δεν θέλει ή κάνει πως δεν βλέπει πως έχει διαμορφωθεί άξονας Τουρκίας-Αλβανίας-Σκοπίων και πως στις διαπραγματεύσεις πέρα από τις αμερικάνικες βλέψεις κεντρικό ρόλο παίζουν οι τουρκικές φιλοδοξίες.

Ενδεικτικά παραθέτουμε τις δηλώσεις Ερντογάν μία μέρα πριν τις δηλώσεις Ράμα στις 5 Φεβρουαρίου:  «Οι Τούρκοι και οι Μακεδόνες είναι αδέλφια και η Τουρκία θα βρίσκεται πάντα πίσω από την πΓΔΜ. Αυτό που έχουμε ξεχάσει το 1912 μπορεί τώρα να διορθωθεί» ενώ ο Ζόραν Ζάεφ στη χθεσινή του επίσκεψη στην Τουρκία ανταπέδωσε, χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως τον μεγαλύτερο υποστηρικτή των Σκοπίων στο θέμα του ονόματος και κάλεσε για περισσότερες τουρκικές επενδύσεις υποσχόμενος μηδενικούς φόρους για την επόμενη δεκαετία, κάνοντας την χώρα του δούρειο ίππο για περαιτέρω οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια.

Απ’ το Ιόνιο ως την Μακεδονία και το Αιγαίο, η Ελλάδα βρίσκεται σε «διαπραγμάτευση».

Ο Τουρκικός αναθεωρητισμός, όπως έχει εκφραστεί από τα πιο επίσημα τουρκικά χείλη, δεν είναι απλή ρητορική αλλά θα επιδιωχθεί και έμπρακτα, ακόμη κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό.

Ο Ερντογάν και το περιβάλλον του έχουν υιοθετήσει το δόγμα των δύο μετώπων: Η Τουρκία θεωρεί τον εαυτό της ικανό να ανταπεξέλθει σε πολεμικά μέτωπα: Στη Συρία και το Αιγαίο.

Οι εξελίξεις στη Συρία πλέον μπορούν να δημιουργήσουν ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή.

Σε αντίθεση με την κρίση των Ιμίων όπου η κυβέρνηση Σημίτη τα γκρίζαρε υπέρ της Τουρκίας, ο αμερικανικός παράγοντας δεν είναι πλέον σε θέση να αποκλιμακώσει μια ελληνικοτουρκική κρίση καθώς ήδη η Τουρκία έχει δώσει έμπρακτα ράπισμα στα σχέδια των ΗΠΑ να φτιάξουν συνοριακό στρατό στη Συρία με συμμετοχή των Κούρδων.

Τον προηγούμενο μήνα, ο αμερικάνος πρέσβης Jeffrey Pyat δήλωνε με νόημα: «Η ανησυχία μας, ο φόβος μου είναι το ατύχημα».

Το «ατύχημα», συνέβη εχθές. Σκάφος του ελληνικού λιμενικού εμβολίστηκε από τουρκική ακταιωρό σε μια κίνηση που σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο δεν ήταν ατύχημα αλλά τουρκική επιθετικότητα.

3 μέρες πριν, 6 τουρκικά αντιτορπιλικά ακινητοποιούν το πλοίο γεωτρύπανο Saipem 12000 της «ιταλικής» ΕΝΙ, εμποδίζοντας το να προχωρήσει σε ερευνητική γεώτρηση στο κυπριακό οικόπεδο 3, ενώ είναι θέμα εβδομάδων αν όχι ημερών μα βγάλουν οι Τούρκοι το δικό τους πλοίο γεωτρύπανα στο Αιγαίο.

Και τα δύο γεγονότα από μόνα τους αποτελούν Casus Belli αλλά ο Ερντογάν βασίζεται στον ενδοτισμό κυρίως της Ελληνικής αλλά και της Κυπριακής πλευράς, ελπίζοντας πως η γεωπολιτική αδιαφορία της κεντρικής κυβέρνησης της Ελλάδας θα παραλύσει και τ’ αντανακλαστικά του Ελληνικού Στρατού ποντάροντας ότι και τα ευρωπαϊκά αντανακλαστικά θα είναι εξίσου νοθρά.

Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά: Ας αφήσουμε τον πρόεδρο Ερντογάν να μας το πει:

 «Για εμάς ό,τι είναι το Αφρίν είναι και τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και στην Κύπρο»…
«Μη νομίζουν ότι δεν παρατηρούμε τις καιροσκοπικές κινήσεις έρευνας αερίου ανοιχτά της Κύπρου με τις και τις κινήσεις στις βραχονησίδες... Kάποιοι βλέπουν τις εξελίξεις στα νότια σύνορά μας και κάνουν λανθασμένους υπολογισμούς στην Κύπρο και το Αιγαίο»

«Οι μαγκιές τους είναι μέχρι να δουν τα αεροσκάφη, το στρατό και τον στόλο μας. Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με κρυφές φωτογραφήσεις σε απόμακρες βραχονησίδες με συμφωνίες που δεν ισχύουν και με αποστολή πλωτών γεωτρύπανων»… «Υπερεκτιμούν δήλωσε δε, τις δυνατότητες τους, στο Αιγαίο και την Κύπρο.»

«Συμβουλεύουμε τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα κυπριακά κοιτάσματα να μην υπερβαίνουν τα όρια, στηριζόμενες στην ελληνοκυπριακή πλευρά».

Ο Ερντογάν, έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι η ρητορική του δεν είναι απλά λεονταρισμοί καθώς δεν δίστασε να τα βάλει τόσο με τη Ρωσία όσο και προσφάτως με τις ΗΠΑ.

Το Αιγαίο έχει γκριζάρει, ο Ερντογάν απειλεί ανοιχτά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και προειδοποιεί τον διεθνή παράγοντα να μην εμπλακεί. Κι η κυβέρνηση και τα ελληνικά μήντια κάνουν πως δεν βλέπουν απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση που έχει γνωρίσει ο Ελληνισμός τις τελευταίες δεκαετίες.

Σε αυτό ακριβώς ποντάρει ο Ερντογάν, παρά τον μεγάλο κίνδυνο η εξωτερική πολιτική του να οδηγήσει σε διαμελισμό της χώρας του.

Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια έχει μπει σε πολιτική των υψηλότερων ρίσκων. Και με κάθε μέρα που περνάει, αυξάνει τα πονταρίσματα.

Το Αιγαίο είναι πλέον έμπρακτα στο τραπέζι της πολιτικής υψηλού ρίσκου του Ερντογάν.

Πολύ φοβάμαι ότι οδηγούμαστε σε μια άλλη μίνι εκδοχή της 7ετίας και σε νέο κυπριακό.

Εδώ που τα λέμε, ήδη έχουμε ξεπεράσει την 7ετία της μνημονιακής χούντας.

Ίσως να ‘μαι αισιόδοξος.

Ακόμη κι αν δεν είναι αυτό το σενάριο που το μέλλον θα επιλέξει, ο Ερντογάν θα ροκανίζει σιγά σιγά τα Ελληνικά και κυπριακά κεκτημένα. Με παράλληλη εργαλειοποίηση της διείσδυσης της Τουρκίας στα Βαλκάνια, των μειονοτήτων και του μεταναστευτικού.

Συνεχίζουν να λεν πως είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Σκοπιανού. Για την Τουρκία όμως φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για την επίλυση του Ελληνικού και του Κυπριακού.

Η στιγμή που η Τουρκία θα κόψει τις μαγκιές Ελλάδας και Κύπρου στο Αιγαίο.

Ακούει κανείς;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 13/2/2018

Read More »

Το φασιστόμετρο

Μην ψάχνετε σε λεξικά ή βιβλία ιστορίας για το τι είναι ο φασίστας.

Σας τα γράφουμε εδώ για να μην καμώνεστε πως δεν ξέρατε. Φασίστας λοιπόν είναι όποιος

1)      Ασκεί οποιαδήποτε κριτική στην αριστερά

2)      Δεν συμμορφώνεται εις τας υποδείξεις αριστερών κομμάτων

3)      Βρεθεί σε απόσταση μικρότερη των τριών χιλιομέτρων από ακροδεξιό

4)      Έχει ακόμη και εν αγνοία του ακροδεξιό φίλο στα social media

5)      Διαφωνήσει με αριστερό

6)      Κάνει σεξ με γυναίκα που γουστάρει αριστερός

7)      Βρεθεί σε απόσταση μικρότερη του χιλιομέτρου από παπά εκτός κι αν είναι κυβερνητικός αξιωματούχος

8)      Σηκώσει ελληνική σημαία ή φορέσει οποιαδήποτε αναφορά σε οτιδήποτε ελληνικό πλην του τζατζικιού

9)      Έχει τραγουδήσει ή ακόμη ακούσει χωρίς να αγανακτεί τον ελληνικό εθνικό ύμνο

10)   Πιστεύει στη λαϊκή κυριαρχία αλλά όχι υπό την ηγεμονία της αριστεράς

11)   Επιθυμεί την ενότητα αλλά όχι υποχρεωτικά κάτω από αριστερή δεσποτεία

12)   Διαφωνεί με τη διάλυση χωρών στο όνομα της «Δημοκρατίας»

13)   Ασκήσει κριτική σε οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό

14)   Πιστεύει στη βιολογία

15)   Πιστεύει στο ότι υπάρχουν χώρες και κράτη και σύνορα και έθνη και διαφορές μεταξύ τους

16)   Θεωρεί ότι του ανήκει έστω και το ελάχιστο και υπερασπίζεται τα κεκτημένα του

17)   Δεν πιστεύει ότι τα ανθρωπιστικά συνθήματα είναι το λυχνάρι του Αλλαντίν

18)   Σέβεται τα θρησκευτικά δικαιώματα του κάθε ελληνορθόδοξου ακόμη κι αν διαφωνεί με το περιεχόμενο τους.

Γενικά και για να το πολυπαιδεύουμε, πας μη αριστερός φασίστας και πας Έλλην Φασίστας.

Η αριστερή «διανόηση» έχει αποκτήσει τη δικιά της ταξική συνείδηση: αυτή της άρχουσας τάξης που καταπιέζει τον λαό και μαζί με προγενέστερες μορφές άρχουσας τάξης τον οδηγούν στον αφανισμό του.

Και για να τον αφανίσουν πρέπει πρώτα να τον πείσουν ότι είναι άξιος της μοίρας του. Ένας λαός φασιστικών υπανθρώπων που πρέπει να εξαφανιστεί πριν δημιουργήσει το 5^ο Ράιχ.

Είναι άξιο απορίας λοιπόν, το πώς ενώ η αριστερά διανόηση εχθρεύεται την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, περιμένει από την πλειοψηφία να την βλέπει πλέον φιλικά ή να βλέπει σε αυτήν τον μέντορα της.

Το να έχεις μεγάλη σκιά, δεν σημαίνει ότι έχει μεγάλο μπόι. Απλά στέκεσαι μπροστά στον ήλιο που βρίσκεται χαμηλά στον ορίζοντα.

Αποσκότισόν με.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7-2-2017.  

Read More »

Το μακεδονικό σε λίγες γραμμές

Για όσους παραξενεύονται ιδιαίτερα για τη λυσσαλέα στάση της Ελληνικής Αριστεράς στο θέμα των συλλαλητηρίων, ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε παλαιά δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη:

4 Δεκέμβρη 1924: «Αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών μερών της Μακεδονίας και της Θράκης και για την αποκλειστική, ανεξάρτητη ύπαρξη ως ένα κράτος»

Άρθρο «Μακεδόνα» δημοσιευμένο στον Ριζοσπάστη, Νοέμβριος 1932:

«Αυτό που έχουμε στην Μακεδονία δεν είναι ούτε Έλληνες, ούτε Βούλγαροι ούτε Σέρβοι αλλά οι Μακεδόνες, η μακεδονική μειονότητα η οποία, παρά όλα τα χτυπήματα και την  καταπίεση, διατηρεί την οικονομική και εθνική της ύπαρξη και μια ξεχωριστή κουλτούρα».

Ο Ριζοσπάστης στο πλευρό των καταπιεσμένων Μακεδόνων, 13 Νοέμβρη 1934:

«Πρέπει να οργανώσουμε ομάδες Μακεδόνων για να πολεμήσουν για ένα ανεξάρτητο μακεδονικό έθνος»

Το νεοελληνικό κράτος βρισκόταν πάντα υπό ισχυρότατη γεωπολιτική πίεση, με τις εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις να ερίζουν και να αποκτούν τον έλεγχο της.

Τα πολιτικά κόμματα του νεοελληνικού κράτους αντανακλούν ακριβώς αυτή την πίεση και αυξάνουν τον έλεγχο του ξένου παράγοντα προκειμένου να αντλήσουν εύνοια κι ανταλλάγματα.

Η Μακεδονία, εντός της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν μια πολυπολιτισμική ευρεία ζώνη με τους διάφορους πληθυσμούς να ζουν σχετικά αρμονικά.

Με τη διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κι τη δημιουργία εθνοτικών κρατών, η Μακεδονία δεν αποτελεί πλέον μόνο μήλον της Έριδας για τις μεγάλες δυνάμεις αλλά και για τα νεοπαγή βαλκανική κράτη, πάντα σε σχέση με τις βλέψεις στην περιοχή των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων.

Με την διάλυση της Σοβιετικής αυτοκρατορίας, τα δεδομένα στον πλανήτη και στην περιοχή αλλάζουν κι επιτρέπουν μεγαλύτερη ανάμειξη του ευρωατλαντικού παράγοντα που θα χρησιμοποιήσει λίγο αργότερο εθνοτικές διαφορές για να διαλύσει και την Γιουγκοσλαβία σε μικρά προβληματικά κράτη.

Λαμβάνοντας αυτά τα ελάχιστα ως ραχοκοκκαλιά των μακεδονικών και ευρύτερα των βαλκανικών ζητημάτων, το μόνο που «λύει» ζητήματα είναι οι συσχετισμοί ισχύος.

Αυτός είναι κι ο λόγος που σήμερα, με την χώρα σε οικονομική και δημογραφική διάλυση, η πλειοψηφία της ελληνικής πολιτικής σκηνής σπεύδει κακήν κακώς να «λύσει» το σκοπιανό, προκειμένου να γίνει το κρατίδιο ευρωατλαντικό ανάχωμα στην Ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια.

Είναι γεγονός ότι οι δεξιές κυβερνήσεις υπήρξαν πατριδοκάπηλες. Οι Έλληνες πρώην και νυν κομμουνιστές όμως θα ‘πρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο θέμα τις Μακεδονίας, καθώς για μεγάλα χρονικά διαστήματα η ηγεσία του ΚΚΕ συνέπλεε με τις αποφάσεις της Comintern για «ενιαίο κι ανεξάρτητο μακεδονικό κράτος», συμμαχώντας πότε με τον Τίτο, πότε με τον βουλγαρικό και πότε με τον Σοβιετικό παράγοντα, ή με συνδυασμούς των παραπάνω, πάντα ανάλογα με την ιστορική φάση, κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μορφή, την έκταση και την έκβαση του «Ελληνικού Εμφυλίου».
Η αριστερά, χρησιμοποιεί τη μέθοδο του Ισραήλ: Έχοντας θυματοποιηθεί στο παρελθόν, αγιοποιεί τον εαυτό της εσαεί και φιμώνει όποιον δεν συντάσσεται μαζί της. 

Σήμερα π.χ, σημαντικό κομμάτι της μικρής σε μέγεθος αλλά μεγάλης σε επιρροή αριστερής «διανόησης» καταδικάζει ξανά τον πατριωτισμό ως φασισμό.

Δεν είναι παράδοξο: στην ουσία αναμασούν τις αποφάσεις της δεύτερης και τρίτης διεθνούς με στόμφο χιλίων Στάλιν και Τίτο.

Ξεχνώντας εντελώς ότι ούτε ο Τίτο ούτε η Σοβιετική Ένωση υπάρχουν και με την πρόθυμη συμβολή του ακραίου κέντρου και της ακροδεξιάς, καλλιεργούν ένα χαμηλής έντασης εμφυλιοπολεμικό κλίμα.

Το μόνο που υπάρχει είναι τα διατλαντικά σχέδια και η επιρροή της Ρωσίας αλλά και της Τουρκίας, ακόμη ακόμη και της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή.

Όλοι τους, αριστεροί, ακραίοι και «μη», ακροδεξιοί, κεντροακραίοι έχουν ένα κοινό τόπο: Να μην γίνει ποτέ η χώρα ανεξάρτητη.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 1/2/2018

Read More »