Η μυστηριώδης νόσος του Άστον Κούτσερ.

 

Τις προηγούμενες μέρες, ο γνωστός ηθοποιός Άστον Κούτσερ αποκάλυψε πως προ διετίας, έχασε μέρος της όρασής του, της ακοής του και της ικανότητας του να περπατάει από μια αυτοάνοση αγγειίτιδα και πως είναι τυχερός που ζει.

Κι ως συνήθως, ήταν αρκετοί αυτοί που έσπευσαν να συνδέσουν την νόσο του Κούτσερ με τα νέα «εμβόλια» και εκείνοι που έσπευσαν να την αποσυνδέσουν απ αυτά.

Και ναι μεν οι δεύτεροι μπορεί να είχαν δίκιο στην περίπτωση του Κούτσερ, γιατί σύμφωνα με την αφήγησή του, η νόσος του προηγήθηκε της έλευσης των εμβολίων, αλλά η αχλάδα είχε πίσω την ουρά.

Ήδη υπήρχαν αναφορές αγγειίτιδας μετά από τα εμβόλια, αλλά αυτές αφορούσαν μεμονωμένα περιστατικά.

Λίγες μόλις μέρες μετά την αποκάλυψη του Κούτσερ, ήρθε μια αποκαλυπτική μελέτη από την Ισπανία, η μεγαλύτερη στο είδος της, που έδειχνε πιθανή συσχέτιση των εμβολιασμών με αυτοάνοσες αγγειίτιδες.

Συγκρίνοντας το 2019 με το 2021, οι ερευνητές βρήκαν 15 τέτοια περιστατικά το 2019 ενώ το 2021 εκτοξεύτηκαν στα 35, εκ των οποίων μόνο τα 8 εμφανίστηκαν πριν τον εμβολιασμό.

Από τα υπόλοιπα 27, τα 2 συνέβησαν μετά την πρώτη δόση και τα υπόλοιπα 25 εώς και πέντε μήνες μετά την δεύτερη δόση.

Εδώ και πολύ καιρό, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου για την αθροιστική φύση των παρενεργειών ανά δόση. Σε αυτή την περίπτωση, φαίνεται πως είχαμε όχι απλά αθροιστική, αλλά πολλαπλασιαστική επίδραση.

Η παθολογία: Ο μηχανισμός βλάβης, είναι ότι ενεργοποιούνται αντισώματα κατά των ουδετεροφίλων, που αντί να τα εξουδετερώνουν, τα ενεργοποιούν και αυτά με τη σειρά τους προκαλούν βλάβες σε μικρά αγγεία, κάτι που μας θυμίζει κάπως τον μηχανισμό της ενίοτε θανατηφόρας προθρομβωτικής άνοσης θρομβοκυτοπενίας του πολύ ασφαλούς σύμφωνα με τους ειδικούς της κακιάς ώρας, Astra, το οποίο πρακτικά έχει καταργηθεί στον δυτικό κόσμο.

Στην περίπτωση της αυτοάνοσης αγγειίτιδας, ιδιαίτερη ευπάθεια δείχνουν οι νεφροί, ενώ σε αντίθεση με τα περιστατικά του 2019, τα περιστατικά εμφάνισαν και εικόνα στους πνεύμονας, αλλά και στα μάτια.

Κοντά στα δύο χρόνια μετά από την εμβολιαστική εκστρατεία, συνεχίζουμε να ανακαλύπτουμε καινούργιες παρενέργειες. Δεν είναι προς το παρόν της κλίμακας του «θα πεθάνετε όλοι». Η μόνιμη επωδός των ειδικών, είναι πως το όφελος, ξεπερνά τα ρίσκα. Μπούρδες: πέραν του ότι το όφελος έχει μειωθεί δραματικά σε σχέση με την αρχή της εκστρατείας, πέραν το ότι το όφελος ήταν μικρό για τους νέους και υγιείς και τα ρίσκα άγνωστα, ας πει κάποιος σε κάποιον νέο άνθρωπο που πέθανε ή έπαθε σοβαρή ζημιά από το εμβόλιο, πως το όφελος του ήταν μεγαλύτερο από το ρίσκο.

Ιατρική που δεν είναι εξατομικευμένη, δεν είναι ιατρική. Είναι πολιτική.

Συνεχίζουμε να φοβόμαστε για τα χειρότερα δυνατά σενάρια. Αλλά με αρκετή βεβαιότητα, δηλώνω, πως δεν είναι ήδη εδώ.

Και φοβόμαστε ακόμη περισσότερο για τα επικαιροποιημένα εμβόλια τα οποία περιέχουν για κάποιον παρανοϊκό λόγο την αρχική τοξική ακίδα ενός εξαφανισμένου πλέον στελέχους και για την άγνωστη επίδραση του συνδυασμού της αρχικής ακίδας με τις ακίδες από Όμικρον όταν το επικαιροποιημένο εμβόλιο μπει στην κυκλοφορία του αίματος, γιατί οι Όμικρον περιορίζονται κυρίως στο ανώτερο αναπνευστικό.    

Ούτε κλινικές μελέτες γίνονται πλέον σε ανθρώπους, κι ούτε γίναν φαρμακοτοξικές και φαρμακοκινητικές μελέτες. Στα κουτουρού κι ότι βρέξει ας κατεβάσει.  

Πάρτε για παράδειγμα το πολλά υποσχόμενο εμβόλιο της Novavax το οποίο θεωρητικά δεν είχε τουλάχιστον κινδύνους όπως ενσωμάτωση RNA στο DNA ή την δημιουργία αυτοάνοσων από την παρουσίαση της πρωτείνης ακίδας στην μεμβράνη των κυττάρων.

Πέραν του ότι άργησε εξαιρετικά, στην πράξη αποδείχτηκε ίσως το χειρότερο εμβόλιο, προκαλώντας μυοκαρδίτιδες τόσο συχνά, που έγιναν ορατές ακόμη και στις κλινικές δοκιμές του.

Άλλο η θεωρία, άλλο η πράξη. Άλλο το in vivo και άλλο το in vitro.

Η ζωή, αγαπητοί μου, είναι ένα σύνθετο φαινόμενο, γεμάτο αλληλεπιδράσεις.

Για αυτό και είχαμε τις κλινικές δοκιμές.

Και τονίζω τον παρελθοντικό χρόνο.

Είχαμε.

Πέτρς Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/8/2022

 

Read More »

Και De profundis κι έξω κι απ' τα δόντια, και χωρίς σάλια.

Κι αυτός ο Αύγουστος, ο μήνας των γενεθλίων μου, ήταν φρικτός. Σημαδεύτηκε από ένα δημόσιο αλκοολικό παραλήρημα που παρέμεινε ορατό για κάποιες έστω ώρες. Είχα γνωστοποιήσει δύο μέρες πριν ότι το ένιωθα να έρχεται, αλλά ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τη μορφή που θα πάρει παρά μόνο όταν το βλέπεις στον τοίχο σου το επόμενο πρωί, σοκαρισμένος περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.

Αυτό το επεισόδιο, πέρα από ότι με μείωσε, έδωσε πατήματα σε ανθρώπους που δεν θα έπρεπε καν κανονικά να τολμούν να με πιάνουν στο στόμα τους.

Οδήγησε επίσης στον περιορισμό μου από το FB, τον μοναδικό από τους αρκετούς περιορισμούς που μου έχει επιβάλει το Fascist B, που θεωρώ δίκαιο.

Ο μήνας αυτός συνεχίστηκε με μια μεγάλη προδοσία, μια ακόμη, σε προσωπικό επίπεδο, λίγο μετά τα γενέθλια μου.

Αλλά αρκετά με μένα προς το παρόν.

Ο μήνας αυτός σημαδεύτηκε κι από φαγωμάρα και μαλλιοτραβήγματα της «δικιάς μας πλευράς» που έκαναν την λέξη ενότητα να διασπάται από μόνη της σε υποατομικά σωματίδια, λόγω ντροπής.

Η άρνηση του μαζικού υποχρεωτικού εμβολιασμού, είναι πρωτίστως μια ηθική στάση απέναντι στον φασισμό. Αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι αρνηθήκαμε είμαστε αγγελικά πλασμένοι και ιδανικοί. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι στις μεγάλες κρίσεις πάντα θα βρεθούν επιτήδειοι να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, όπως ακριβώς έγινε με τα μνημόνια.

Με βάση το περιστατικό ανάμεσα σε αναγνωρίσιμους από την πλευρά μας, κάποιοι μιλήσαν για φίμωση, για έλλειψη δημοκρατίας, για εκμετάλλευση της επιστήμης για να επιτευχθούν πολιτικές φιλοδοξίες και από αυτή την πλευρά.

Κάποιοι από αυτούς όμως, σφύριζαν αδιάφορα σε προηγούμενα πισώπλατα μαχαιρώματα, όπου τα «θύματα» του σήμερα, ήταν οι «θύτες» του χθες. Κάποιοι από αυτούς, συκοφάντησαν δημοσίως μπροστάρηδες. Κάποιοι από αυτούς το κάναν και σε μένα, ζητώντας πιστοποιητικά φρονημάτων και ομολογία πίστης από την ανάποδη.

Να σου λοιπόν, αυτοί που αμφισβήτησαν την συστημική αυθεντία, να κάνουν άκριτα επίκληση στην απ’ εδώ αυθεντία.

Ότι δεν κατάφερε να μου κάνει η παγκόσμια προπαγάνδα και λογοκρισία δυόμιση χρόνια και μάλιστα στην πιο σκληρή εκδοχή της που έλαβε χώρα στο Ελληνικό κράτος, σχεδόν κατάφεραν να το κάνουν μια χούφτα καλοθελητών. Να με φιμώσουν. Σχεδόν.

Όλα αυτά μου θυμίζουν την εσωτερική εκκαθάριση που έλαβε χώρα κατά την κατοχή με τα κονσερβοκούτια και τους κομμένους λαιμούς.

Περί ενότητας τώρα. Στην εδώ πλευρά, υπήρξαν άνθρωποι με μεγαλύτερη και μικρότερη συμβολή, με κάποιους από αυτούς να έχουν προβολή δυσανάλογη με την προσφορά τους, επειδή παρείχαν πρωτοσέλιδα στο σύστημα των εναλλακτικών μήντια, το οποίο δεν υστερεί και πολύ σε αναξιοπιστία από το συστημικό, καθώς, όσο πιο πηχυαίο είναι κάτι, τόσες περισσότερες αναγνώσεις και διαφημίσεις θα φέρει.

Υπό τις συνθήκες τρόμου και ακραίας πόλωσης που το σύστημα διαμόρφωσε, το μόνο που χρειάζεται είναι να γράψεις για ένα θάνατο νέου ανθρώπου και αυτόματα έχεις εκατομμύρια θεάσεις και αντίστοιχα πολλά σχόλια. Κορμιά πέφτουν πάνω από τον νεκρό άνθρωπο, σαν ταν το πτώμα του Αχιλλέα.

Για να μην παρεξηγούμαστε: Με τα κακής ποιότητας δεδομένα που έχουμε, φαίνεται τα πράγματα να έχουν ξεφύγει σημαντικά εκτός κάδρου, ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες.

Οι μεταβολές είναι σημαντικές ποσοστιαία σε κάποιες χώρες, ανάμεσα σε αυτές στην Ελλάδα, στην Κύπρο, την Πορτογαλία.

Επειδή όμως οι θάνατοι στις νέες ηλικίες είναι ούτως ή άλλως σπάνιοι, οι μεταβολές αυτές δεν ξεπερνούν προς το παρόν τις μερικές δεκάδες. Όχι, προς το παρόν, δεν πέφτουν όλοι σαν τις μύγες, και δεν φορτώνουμε με κάρο πτώματα από τους δρόμους. Οι γίναμε Μπέργκαμο των εμβολίων, θα πρεπε να είναι πιο προσεκτικοί.

Φυσικά και ένας θάνατος από το εμβόλιο να έχει συμβεί, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας από τη στιγμή που ο εμβολιασμός με πειραματικά σκευάσματα έγινε υποχρεωτικός. Και έχουν συμβεί πολλοί μα πολλοί περισσότεροι.

Βασικές αρχές και δεδομένα: Υπάρχει μπόλικη υπερβάλλουσα θνησιμότητα στην Δύση. Αυτός είναι ένας δείκτης που ούτε ψεύδεται ούτε μπορεί να πειραχτεί. Η μεγάλη πρόκληση είναι στην ερμηνεία του.

Γιατί έχει δημιουργηθεί χάος, ένα επιδημιολογικό χάος που είχα προβλέψει και περιγράψει από τους πρώτους μήνες, ότι θα συμβεί, όπου δύσκολα, και βολικά για το κυρίαρχο αφήγημα βγαίνει άκρη.

Το να αποδώσουμε όλη την υπερβάλλουσα θνησιμότητα εξ ολοκλήρου στα εμβόλια, είναι εξ ορισμού, λάθος. Αυτό. Τόσο απλά: λάθος. Είναι σαν να ξεπλένεις τις καραντίνες και τους ενόχους τους. Σαν να λες, μια χώρα χωρίς σύστημα υγείας, θα έχει λιγότερους θανάτους από μια χώρα με σύστημα υγείας.

Σαν να λες ότι στην χώρα μας, δεν είχαμε χιλιάδες θανάτους από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που φορτώθηκαν στον covid και σφαλίσαν το φέρετρο και τις ευθύνες μαζί με αυτό.

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας με αυτήν την εσφαλμένη δοξασία: Όλες οι ζωές που περίσσεψαν το 2022, είναι από τα εμβόλια. Μα όλες όμως.

Θα περίμενες τις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού, να έχουν αναλογικά υψηλότερα ποσοστά θανάτων. Η Ελλάδα όμως είναι η πρωταθλήτρια των θανάτων με υπερδιπλάσια ποσοστά από περισσότερο εμβολιασμένες χώρες. Τον Απρίλιο του 2022 η Σουηδία, χώρα με παρόμοια ποσοστά εμβολιασμού, είχε αρνητικούς θανάτους (-5%). Στον αντίποδα, η μόνη πρακτικά ανεμβολίαστη χώρα στο δυτικό ημισφαίριο, η Βουλγαρία, είχε μόλις 4% παραπάνω θανάτους σε σχέση με προηγούμενες προπανδημικές χρονιές κι αυτό οφείλεται μάλλον στο ότι το 2020 και 2021, η Βουλγαρία έκαψε πολύ μεγαλύτερο κομμάτι της δεξαμενής των ευπαθών, αφήνοντας πίσω με υψηλότατο τίμημα, έναν πολύ πιο ανθεκτικό πληθυσμό έναντι των ούτως ή άλλως λιγότερο παθογόνων παραλλαγών του κορονοϊού. Να σημειωθεί, ότι από τον Απρίλιο του 2022, ο μέσος όρος θανάτων με Κορονοϊό στην Βουλγαρία, είναι κάτω από 10.

Λοιπόν. Δεν θα μας κάνετε να ξεχάσουμε ότι ξέρουμε και ότι διδάξαμε.

Και κάπου εδώ, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και λογικά κενά, έρχονται θεωρίες που αγγίζουν τα όρια της παλαβομάρας. Μοιράσαν λέει στον πληθυσμό και placebo για να μειώσουν τις παρενέργειες. Πέραν του ότι, στοιχειοθετημένα, υπήρξαν ουκ ολίγα περιστατικά ατόμων που είχαν τα μέσα να λαδώσουν για να κάνουν placebo και να μην τους σπανε μπάλες οι κορονοφρενείς, όσοι ασπάζονται άκριτα αυτή την θεωρία ξεχνούν ότι μια κρυφή εκστρατεία πλασεμπολιασμού, στις αρχές τουλάχιστον, θα δημιουργούσε έναν λογιστικό εφιάλτη σε αυτόν που ήδη υπήρχε.

Ξεχνούν επίσης, πως κάτι τέτοιο, δεν θα μπορούσε να κρατηθεί κρυφό. Οποιοσδήποτε έκανε μια ανάλυση στα χρησιμοποιημένα εμβόλια που αρχικά περίσσευε μισή δόση, θα το κανε βούκινο πως τα μισά απ’ αυτά ήταν νερό με γλυκόζη. Ο οποιοσδήποτε.

Ναι, οι παρτίδες διαφέρουν, όπως και σε κάθε προϊόν. Ποιοτικά όμως, όχι στην σύσταση τους. Φτιάχνονται σε εργοαστάσια με διαφορετικά ISO και δεν θα ήταν παράδοξο οι πλούσιες χώρες να παίρνουν παρτίδες από εργοστάσια εγνωσμένης αξιοπιστίας.

Αλλά παραπέρα, δεν πάει.

Όταν λοιπόν, έχουμε μια θεωρία που έχει χτυπητές αντιφάσεις και χρησιμοποιούμε ακόμη πιο αυθαίρετες παραδοχές για να την στηρίξουμε, τότε, το ξυράφι του Όκαμ στομώνει. Και ξέρουμε από τι στομώνουν, ακόμη και τα ξυράφια. Όπως συνέβη και με την θεωρία του ότι για τις αιφνίδιες παιδικές ηπατίτιδες φταίγαν τα εμβόλια παρότι τα παιδιά στα οποία εμφανίστηκαν ήταν ανεμβολίαστα.

Η πλευρά μας, που δεν είναι μόνο οι ανεμβολίαστοι αλλά όσοι αντιτάχθηκαν στον φασισμό, γιατί δεν θα καταργήσουμε την ελευθέρια της βούλησης από την άλλη πλευρά, έχει πολύ καλούς επιστήμονες. Πως κρίνει όμως ο μέσος άνθρωπος έναν επιστήμονα; Με βάση του αν του αρέσουν αυτά που λέει; Αυτά είναι οπαδικά κριτήρια που καμιά σχέση δεν έχουν με την επιστήμη. Εγώ, έχω το δικό μου Index για την αξιοπιστία των λεγομένων και των γραφομένων επιστημόνων. Όχι για την επιστημοσύνη στον κλάδο τους, αυτό ούτε μπορώ ούτε θέλω να το κρίνω, αν και τα λεγόμενα κάποιου είναι συναρτόμενα με την επιστημοσύνη του. Ξέρω ότι σε σχέση με τα πανδημικά ζητήματα, είναι μια χούφτα άνθρωποι που είναι πολύ αξιόπιστοι και σχολαστικοί, γιατί το πρώτο χωρίς το δεύτερο δεν γίνεται, κάποιοι που είναι εξαιρετικοί στον τομέα τους αλλά τους ξεφύγαν αστοχίες, μερικοί που είναι πολύ καλοί γενικά αλλά δεν είχαν τον χρόνο να περάσουν τα πάντα από την κρησάρα τους, κάποιοι που είναι μεν καλοί αλλά επιπόλαιοι, και μπόλικοι που τους λείπουν ολοφάνερα βασικές γνώσεις βιολογίας και ιατρικής. Για την αλφαβήτα μιλάμε τώρα.

Εγώ, δεν βλέπω τα ζητήματα όπως τα βλέπει κάποιος που ενημερώθηκε από τίτλους και βιντεάκια στο Youtube.

Οι βασικές σπουδές μου στην Ιατρική, μου δώσαν την δυνατότητα να κάνω αυτό που έκανα αργότερα: Να διαβάζω.

Από το 2004 κι έπειτα, όταν άρχισα να καταπιάνομαι με τις στρεβλώσεις που οδήγησαν εδώ που είμαστε τώρα, έχω διαβάσει εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες επιστημονικών δημοσιεύσεων, πολλές περισσότερες από όσες χρειάζεται ένας γιατρός για να πάρει πτυχίο και ειδικότητα, για να μπορέσω να γράψω τις πάνω από 1000 σελίδες των σχετικών βιβλίων μου και άλλες τόσες αρθρογραφίας.

Γιατρός δεν είμαι, ούτε το παίζω. Στην πραγματικότητα, έχω δημιουργήσει άτυπα κι ανεπίσημα, έναν κλάδο που δεν πολυϋπήρχε: Αυτήν της ιστορίας των πολιτικών δημόσιας υγείας, που περιλαμβάνει μάλιστα και την ζώσα ιστορία, ένα πεδίο εξόχως διεπιστημονικό.

Αν ήθελα να καταξιωθώ και να εξασφαλιστώ, με τον χρόνο που επένδυσα θα είχα πέντε πτυχία. Μην το γελάτε. Ο μπαμπάς μου, ένα χωριατόπαιδο από τα μονόσπιτα Ναούσης που δούλευε 8 ώρες στα χωράφια, πήγαινε με τα πόδια στο μοναδικό σχολείο της περιοχής χιλιόμετρα μακριά, έχει τρία: Νομικής, Οικονομικών και Μαθηματικών, σε μια εποχή που έψαχναν τα πτυχία και τους κατόχους τους, με ψαροτούφεκα.

Θα πεθάνουν όλοι οι εμβολιασμένοι τα επόμενα χρόνια λένε κάποιοι. Μπορεί. Είναι τόσοι οι πιθανοί μηχανισμοί βλαβών, μου είναι τόσο γνωστοί, έχω συμβάλλει στην ανάδειξη κάποιων από αυτούς, όπως συνέβη με το άγνωστο στην ιατρική κοινότητα σύστημα γενετικής ποικιλότητας των ρετροτρανσποζονίων και την δυνατότητα που αυτό έχει να εγγράφει μέσω της αντίστροφης τρανσκριπτάσης κυτταροπλασματικό RNA στο DNA μας.

Είμαι από τους λίγους στην χώρα που περιέγραψε την πιθανή εμπλοκή των εξωσωμάτων στην αλληλεπίδραση του ιού με τον οργανισμό.

Δεν λέω ότι δεν μπορεί να συμβεί μια τεράστια ιατρογενής καταστροφή εξαιτίας των εμβολιασμών. Αυτό που λέω, είναι ότι δεν συμβαίνει ακόμη, τουλάχιστον όχι στην τεράστια έκταση που κάποιοι το θέλουν.

Κι αναρωτιέμαι: Πως τρομοκρατείτε τον κόσμο, με τέτοια βεβαιότητα που θα σας ζήλευε ακόμη και ο Σαρηγιάνης;

Έχετε πρόσβαση στον χρονοδιακόπτη θανάτου των εμβολίων όταν οι εταιρίες που τα φτιάξαν απέφευγαν τις βασικές μελέτες όπως ο διάολος το λιβάνι και οι ρυθμιστικές αρχές όχι απλά το επιτρέψαν, αλλά το ενθαρρύναν κι από πάνω, βρισκόμενες υπό πολιτική πίεση;

Και εν τέλει, αφού θα πεθάνουν όλοι οι εμβολιασμένοι και οι ανεμβολίαστοι είναι μισοεμβολιασμένοι καθώς μολύνθηκαν από το εμβόλιο του διπλανού τους, ε δεν κάνουμε μια προθανάτια παρτάρα διαρκείας αφού το είδος μας θα χαθεί οσονούπω; Για ποιο λόγο να αγχωνόμαστε; 

Ακόμη και τώρα, μαθαίνουμε πράγματα που οι εταιρίες όφειλαν να είχαν διερευνήσει πριν την κατ επείγουσα εξουσιοδότησή τους.

Ως εκ τούτου, η αδειοδότηση τους θα έπρεπε να είχε περιοριστεί αποκλειστικά στις ομάδες του πολύ υψηλού κινδύνου, πάντα και μόνο με την συναίνεση τους και η μαζική επιβολή τους αποτελεί όνειδος και τεράστια εκτροπή από τους κανόνες των κλινικών δοκιμών και της ιατρικής δεοντολογίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, που ούτως ή άλλως, είναι μεγαλύτερη ευπάθεια για την ανθρωπότητα κι όχι μόνο για την κάθε μονάδα της ξεχωριστά.

Σε συνδυασμό με τις καραντίνες και την καταστροφή της ιατρικής και της επιδημιολογίας,  το βλέπουμε ήδη να συμβαίνει με την άτολμη προς το παρόν επανεμφάνιση παλιών νόσων και την εμφάνιση νέων.

Αλλά το να αποδίδει κάποιος όλους τους θανάτους με εμβόλια στα εμβόλια, δεν είναι παρά η αντιστροφή της σκανδαλώδους πρακτικής της καταγραφής των θανάτων με covid ως θανάτων από Covid.

O σκοπός, δεν αγιάζει τα μέσα. Πέρα από την προάσπιση της πραγματικής επιστήμης, σημαντικό μέρος της αντίστασης μας, είναι ηθικό. Και δεν μπορείς να υπερασπιστείς την ηθική με ανήθικα μέσα. Δεν μπορεί ένας ανήθικος άνθρωπος να υπερασπίζεται την ηθική, όπως δεν μπορεί ένας επιστήμονας να υπερασπιστεί την επιστήμη με μη επιστημονικά κίνητρα και με αντιεπιστημονικά μέσα. Όσοι λοιπόν αρέσκονται στο να κάνουν τα ίδια με αυτούς που πολεμούν, έχουν ήδη γίνει σαν τα μούτρα τους, νομιμοποιώντας τις πρακτικές των φασιστών με το να τις υιοθετούν.

Και ναι. Δεν θα πληρώσουμε 0.80 την κιλοβατώρα. Θα πληρώσουμε και το Slava Ukrania. Και ενσωματωμένα στο κόστος είναι και το τίμημα των καραντινών, η αισχροκέρδια και το κόστος της ήδη αποτυχημένης 4^ης βιομηχανικής επανάστασης.

Κοιτάζουμε στα μάτια έναν πληθωρισμό της τάξης του 30%.

Μια χούφτα ανθρώπων, τα λέγαμε από την αρχή.

Και τι με αυτό;

Αφού δεν αντιδράμε. Εδώ δεν αντιδράσαμε στις καραντίνες. Τι πιο λογικό από το να μας παίρνουν τώρα φαλάγγι;   

Βρήκαν και τα κάναν.

Πριν στήσουμε κώλο με τις καραντίνες, θα μας ήταν αδιανόητο ότι θα συνέβαιναν όλα αυτά χωρίς να τους πάρει και να τους σηκώσει. Και σε αυτούς θα ήταν αδιανόητο. Αλλά πλέον μας πήραν πρέφα. Και θα μας πάρουν και τα βρακιά.

Αφιέρωσα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου στο να γράφω για να προειδοποιώ για τα σύννεφα που είχαν μαζευτεί πριν την τέλεια καταιγίδα, αδιαφορώντας για την δικιά μου εξασφάλιση, σε μια εποχή όπου το 99,9999 % του πληθυσμού, είχε άγνοια κινδύνου και ζούσε μόνο για το βόλεμα και την καταναλωτική του μαστούρα.

Όταν μετά από όλα αυτά, την ακούω και από πάνω, πείτε μου ένα λόγο για να ξαναγράψω έστω και μια σελίδα ξανά ποτέ στην ζωή μου.

Θα κλείσω με τα περί ενότητας. Δεν γίνεται να ζητάτε από ανθρώπους που δεν τα βρίσκουν να κάνουν ένα γάμο για το δικό σας συμφέρον. Δεν χρειάζεστε καν την ενότητα.

Αυτή τη στιγμή, έχουμε ενάμιση εκατομμύριο ανεμβολίαστους. Έχουμε τουλάχιστον 2.000.000 εμβολιασμένους που είτε ήταν κατά της υποχρεωτικότητας είτε το σκυλομετάνιωσαν. Έχουμε εν δυνάμει μεγαλύτερη δύναμη από όσους μετείχαν συνολικά στις προηγούμενες εκλογές. Ακόμη και να διασπαρούν αυτοί οι ψήφοι σε 25 κομματίδια, τα περισσότερα από αυτά θα μπουν στην βουλή και θα αποτελούν αριθμητικά και αθροιστικά πλειοψηφία. Τι θέτε; Να είστε με το κόμμα που κερδίζει; Αφήστε το οπαδικά και ψηφίστε κατά βούληση και συνείδηση. Τι θέλετε; Να γλείφετε από τις μπότες της εκάστοτε εξουσίας;

Όπως μου φαίνεται, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει.

Προκαλέσαν χάος. Μπορούμε να τους επιστρέψουμε την χάρη.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 24/8/2022. 

Read More »

Το μικρό κοριτσάκι

                   

                                                    

To μικρό κοριτσάκι

Το μικρό κοριτσάκι φορούσε μάσκα.

Κι έτσι κανείς δεν μπορούσε να δει πως το μικρό κοριτσάκι δεν είχε χαμόγελο.

Το μικρό κοριτσάκι ήταν ανέκφραστο. Τι να την κάνεις άλλωστε την έκφραση όταν έχεις την μάσκα; Η μάσκα σε εκφράζει.

Το μικρό κοριτσάκι φορούσε μάσκα στο πάρκο.

Φορούσε μάσκα στο σχολείο. Αυστηροί οι δάσκαλοι και τα τριάντα αργύρια μηνιαίως αξίζαν πολύ πιο πολύ για αυτούς από ότι όλα μικρά κοριτσάκια του κόσμου μαζί.

Πίσω από την μάσκα, υπήρχε ένα μικρό κοριτσάκι.

Δεν ήταν άσχημο. Κανένα μικρό κοριτσάκι δεν είναι άσχημο.

Το μικρό κοριτσάκι φορούσε πάνινη φρίκη στο πρόσωπο, λες κι ήταν παραμορφωμένο από αυτήν.

Το μικρό κοριτσάκι είχε μάσκα αντί για πρόσωπο.

Το μικρό κοριτσάκι δεν μπορούσε να παίξει ανέμελα. Δεν ήταν ότι ήταν άρρωστο. Ήταν ότι ήταν το ίδιο αρρώστια που έπρεπε να περιοριστεί.

Όλα τα μικρά κοριτσάκια ήταν αρρώστια σε έναν φριχτά άρρωστο κόσμο.

Το μικρό κοριτσάκι ήταν υπεύθυνο. Για όλα τα κακά του κόσμου.

Το μικρό κοριτσάκι δεν θα φιλούσε ποτέ το μικρό αγοράκι που πριν τις μάσκες τις άρεσε. Φορούσε κι αυτό μάσκα.

Μασκοφόροι εκδικητές, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, τιμωρούσαν ότι το καλό είχε απομείνει από την ανθρωπότητα.

Βάλε την μάσκα σου. Βάλε την μάσκα σου.

Το μικρό κοριτσάκι, είχε εκπαιδευτεί να φοράει μάσκα. Το σκυλάκι της όχι.

Πιο λεύτερο από το αφεντικό της ήταν πια, καθώς ποτέ της φίμωτρο δεν διανοήθηκε να του βάλει.

Ένας γονέας φόρεσε λουρί στα παιδιά του σαν να ταν σκυλιά.

Δισεκατομμύρια τους φόρεσαν μάσκες κι αυτό τους φαινόταν κανονικό.

Το μικρό κοριτσάκι ήταν κλειδωμένο πίσω από μια μάσκα και κανείς δεν φώναζε για την πιο μεγάλη των ντροπών.

Το μικρό κοριτσάκι, δεν χρειαζόταν να περιμένει τις απόκριες για να φανταστεί ήταν ήταν κάτι άλλο. Είχε γίνει ήδη κάτι άλλο. Και κάθε μέρα, ακόμη περισσότερο.

Βάλαν στο μικρό κοριτσάκι να φοράει μάσκα, αυτοί που τολμούν να λέγονται γονείς. Ακόμη κι όταν οι ίδιοι τους την βγάλανε, στο παιδί τους δεν τους ένοιαζε που την επιβάλανε.

Βάλαν στο μικρό κορίτσι μάσκα, αυτοί που τολμούν να λέγονται δάσκαλοι, οι βρομεροί παιδονόμοι.

Μην τυχόν και κολλήσει κάποια γιαγιά, ακόμη κι όταν είχαν κολλήσει μέχρι και τα πόμολα.

Αφού το εκπαιδεύσαν να φοράει μάσκα, μπορούσαν να το εκπαιδεύσουν να κάνει οτιδήποτε.

Το μικρό κοριτσάκι φορούσε μάσκα. Το μικρό κοριτσάκι έτρωγε bullying όταν την έβγαζε, την κάρφωναν οι φίλες της οι ίδιες.

Το μικρό κοριτσάκι, νόμιζε πως δεν μπορούσες να ζεις χωρίς μάσκα, πως η μάσκα φιλτράρει τον τοξικό αέρα που σου τρώει τα σωθικά.

Κάποιοι φορούσαν ακόμη σταυρό να τους προστατεύει από το κακό, λες και η μάσκα δεν αρκούσε.

Το μικρό κοριτσάκι φορούσε μάσκα.

Μάσκα πανάθεμα σας όλους.

Το μικρό κοριτσάκι, φοράει ακόμη μάσκα. Εκεί μέσα μεγαλώνει.

Όσο λιγοστεύουν τα δέντρα, τόσο περισσεύουν οι άνθρωποι που θα όφειλαν να κρεμαστούν από τα κλαδιά τους.

Φορώντας τις μάσκες τους, κανονικά.

Δεν υπάρχουν πια μικρά κοριτσάκια με μάσκες. Την καθαρίσαν υγειονομικότατα την παδικότητα. Υπάρχουν εκκολαπτόμενοι φασίστες που δεν υπήρξαν ποτέ παιδιά.

Κάποιοι φρόντισαν για αυτό. Και πρέπει κι εμείς να τους φροντίσουμε, όπως τους πρέπει, τους παιδοκτόνους.

Όλα τα σχεδιάσαν, ένα πράμα μόνο ξεχάσαν: Τόση ντροπή μαζεμένη, πίσω από μια μάσκα δεν είναι μπορετό να κρυφτεί.

Τόσο μπόχα και τόση βρώμα, που όλα τα αντισηπτικά του κόσμου δεν μπορούν να την ξεπλύνουν.

Η σαπίλα αυτού που έχει βαθιά μέσα του νεκρώσει, καθώς ξέρουν όλοι, είναι μια διαδικασία μη αντιστρέψιμη.

Για αυτό τους θάβουμε τους νεκρούς μας.

Πέτρος Αργυρίου, 5/8/2022, agriazwa.blogspot.com.

Read More »

Η λύση στο μυστήριο των ανεξήγητων παιδικών ηπατιτίδων;

Τον Αύγουστο του 2020, θα γράψω στα σόσιαλ μήντια:  «Οι συνθήκες απόλυτης αντισηψίας είναι ανέφικτες στην κοινωνία… Η υπόθεση της υγιεινής που υποστήριζε ότι παιδιά που μεγαλώνουν σε συνθήκες αντισηψίας μπορεί να έχουν πρόβλημα με την ωρίμανση του ανοσοποιητικού τους, δεν νομίζω να είναι εντελώς αβάσιμη… Και σειρά φέτος θα έχουν και τα παιδιά σας. Δύο μήνες εγκλεισμού θα είναι ταμάμ για τις λοιμώξεις. Και αυτή τη φορά, δεν θα κλάψω. Όχι δεν θα κλάψω.»

Τα επόμενα καλοκαίρια, οι παιδιατρικές κλινικές θα πήξουν από παράδοξες εκδηλώσεις παιδικών ιώσεων μέσα στο κατακαλόκαιρο. Αρκετές από αυτές είναι μάλιστα συνλοιμώξεις με δύο και τρεις ιούς. Γρίπη, Covid, RSV, αδενοϊοί, ότι έχει ο μπαχτσές.

Αλλά σπάνια θα μιλήσουν για αυτά τα παράδοξα καλοκαιρινά ξεσπάσματα στα μήντια.

Οι αιφνίδιες ανεξήγητες οξείες παιδικές ηπατίτιδες θα σκοτώσουν παιδάκια και θα οδηγήσουν ακόμη περισσότερα από αυτά σε μεταμοσχεύσεις.

Ο θάνατος ενός παιδιού στην Ελλάδα από αυτήν την ηπατίτιδα θα περάσει στα ψιλά. Κάποιες ζωές περισσεύουν και κάποιες αιτίες θανάτου, είναι πιο σοβαρές από άλλες.  

Ειδικοί από όλον τον κόσμο, ακόμη και καθεστωτικοί που στήριξαν τις καραντίνες, θα αρχίσουν να επικαλούνται ως πιο πιθανή ερμηνεία, την υπόθεση/πρόβλεψη που έκανα από τους πρώτους μήνες της πανδημίας, πως οι καραντίνες δημιούργησαν ένα κενό στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού των παιδιών, χωρίς να ανοίξει ένα ρουθούνι για το τι έκαναν οι καραντίνες στα παιδιά.  

Θα επιχειρηθεί να συνδεθεί ο αδενοϊός με τις παιδικές ηπατίτιδες. Αλλά και αυτή η απόπειρα, είναι γεμάτη τρύπες: Μόνο ένας αδενοϊός προκαλεί ηπατίτιδες και αυτό σε άτομα με ανοσοκαταστολή. Οι αδενοϊοί δεν βρέθηκαν σε όλες τις ηπατίτιδες και ήταν διαφορετικών τύπων μεταξύ τους.

Ήταν προφανές, ότι η υπόθεση των αδενοϊών, ήταν αδύναμη και πως ο αδενοϊός δεν μπορούσε να προκαλέσει αυτές τις ηπατίτιδες, τουλάχιστον όχι από μόνος του.

Θεωρίες που θα συνέδεαν τις παιδικές ηπατίτιδες με τον αδενοϊό του χιμπατζή στο εμβόλιο της Astra, θα δημιουργούσαν αίσθηση και ρεύμα στους κύκλους των ανθρώπων που είπαν έμπρακτα και δικαίως όχι στον μαζικό υποχρεωτικό εμβολιασμό/πειραματισμό, μια αυθαίρετη σύνδεση που θα συνέβαινε αργότερα, παντελώς άστοχα πάλι και με την ευλογιά των πιθήκων.

Αυτές οι θεωρίες, παράκαμπταν με μεγάλη ανεμελιά το γεγονός ότι η διάμεση ηλικία των παιδιών με ηπατίτιδες ήταν τα 2,5 χρόνια, τα παιδιά της καραντίνας, και ως εκ τούτου ήταν στην συντριπτική πλειοψηφία τους ανεμβολίαστα και πως το Astra έχει καταργηθεί στις μικρές ηλικίες εδώ και πολύ καιρό. Στην πράξη, πότε δεν δόθηκε σε μικρές ηλικίες.

Συνεχίζοντας τα λογικά άλματα, αυτές οι θεωρίες επικαλέστηκαν την έμμεση μετάδοση του εμβολίου από ενήλικες σε παιδιά, παρακάμπτοντας με χαρακτηριστική ανεμελιά το ότι, αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να βλέπαμε πολύ συχνότερα ηπατίτιδες σε μεγαλύτερες ηλικίες που έχουν εμβολιαστεί.  Υπάρχουν μεν ηπατίτιδες από εμβόλιο, η συχνότητα τους όμως δεν δικαιολογεί την θεωρία της πρόκλησης ηπατίτιδας από έμμεση μετάδοση μικροποσοτήτων εμβολίου. Θα έπρεπε να βλέπαμε, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια από εμβολιογενείς ηπατίτιδες, για να μπορέσουμε να υποστηρίξουμε πως οι πάνω από χίλιες ηπατίτιδες σε παιδιά μέχρι τώρα, οφείλονται σε έμμεση μετάδοση του εμβολίου. Και όχι, δεν τις βλέπουμε τόσο συχνά στους εμβολιασμένους, τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα διαθέσιμα δεδομένα.

Η υπόθεση λοιπόν αυτή, είναι το λιγότερο ασθενής, ίσως κι ευφάνταστη.

Ας μιλήσουμε λίγο για πολύ ενδιαφέρουσα οντότητα: Τον AAV: Τον λεγόμενο Σχετιζόμενο με Αδενοϊό Ιό.

Αυτός ο ιός ανήκει σε μια άλλη οικογένεια που δεν έχει μεγάλη σχέση με τους αδενοϊούς:

Το όνομα του το πήρε γιατί βρίσκεται σε καλλιέργειες και σε ιστούς μαζί με αδενοϊούς.

Ο ιός αυτός, δεν έχει φάκελο γύρω από την κάψα του, που σημαίνει ότι είναι περισσότερο εκτεθειμένος.

Στερείται μηχανισμών αναπαραγωγής. Για να πολλαπλασιαστεί, χρειάζεται μηχανισμούς αναπαραγωγής άλλων ιών, όπως ακριβώς οι ιοί χρειάζονται το γονιδίωμα των κυττάρων που προσβάλλουν για να αναπαραχθούν.

Με άλλα λόγια, χωρίς την συνύπαρξη άλλων ιών, ο AAV μπορεί να κάνει ένα και μόνο πράγμα πολύ καλά: Απολύτως τίποτε.

Αυτός είναι ο λόγος που ο AAV, δεν προκαλεί ισχυρή ανοσολογική απάντηση: Για ποιο λόγο ο οργανισμός να μπει στον κόπο να καταπολεμήσει έντονο κάτι το οποίο, συνήθως δεν κάνει τίποτε;  

Οι παραπάνω λόγοι, τον έχουν κάνει ένα από το πιο προτιμητέα «οχήματα» (vector) για γονιδιακές θεραπείες.

Έχει βρεθεί όμως σε κλινικές δοκιμές, πως ο AAV, μπορεί να προκαλέσει πολύ ήπιες, ασυμπτωματικές ηπατίτιδες.

Επίσης, είναι αρκετά διαδεδομένος, με αντισώματα εναντίον του να βρίσκονται στο 30%, με 80% των ανθρώπων.

Κι εδώ πάμε στο ζουμί της υπόθεσης: Ο ιός αυτός δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Από μόνος του. Όταν όμως βρεθεί στην συντροφιά άλλων ιών, παίρνει μπρος κι αυτός, δανειζόμενος τους μηχανισμούς τους. Οι παιδικές συνλοιμώξεις λοιπόν που αφθονούν πλέον και μέσα στο καλοκαίρι, είναι ένα έξοχο έδαφος για την αναπαραγωγή του.

Δύο μικρές πρόσφατες μελέτες, βρήκαν τον AAV2 σε 9 από δείγμα εννιά παιδιών που είχαν την άγνωστου αιτιολογίας ηπατίτιδα, και σε κανένα από την ομάδα ελέγχου 58 παιδιών που δεν είχαν ηπατίτιδα.

Στο καπάκι, μια άλλη μελέτη βρήκε μεγάλο ιικό φορτίο AAV2 στα περισσότερα παιδιά από ένα δείγμα 28 παιδιών, μεταξύ των οποίων, πέντε χρειάστηκαν μεταμόσχευση.

Όπως περιγράφεται στον Guardian: «Αλλαγές στην εποχιακή κυκλοφορία των ιών, που προκλήθηκαν από την πανδημία (και φυσικά, ακόμη περισσότερο και από τις καραντίνες) μπορεί να έχουν πυροδοτήσει μια άνοδο σε συνλοιμώξεις που είναι συνήθως λιγότερο συχνές, προκαλώντας ηπατίτιδα σε κάποιες περιπτώσεις»

Η υπόθεση της ενεργοποίησης του AAV επί εδάφους συνλοιμώξεων στα παιδιά, είναι μια ωραία υπόθεση, πολύ πιο πλήρης από άλλες. Παραμένει όμως μια υπόθεση.

Ακόμη μεγαλύτερη υπόθεση όμως, είναι η υπόθεση παραπληροφόρησης από μήντια της υποτιθέμενης δικής μας πλευράς:

Έτσι, το pronews, αναφέροντας τις δύο μελέτες για την εύρεση AAV σε παιδιά με ηπατίτιδα, βάζει τον πηχυαίο τίτλο: «Ο ιός της οξείας ηπατίτιδας προέρχεται πιθανότατα από εμβόλια κατά του Covid-19 – Τι αναφέρουν δύο νέες μελέτες»

Και υπότιτλους:

«Ο ιός ΑΑV2 είναι η αιτία της πρόκλησης της οξείας ηπατίτιδας

Τα εμβόλια κατά του Covid-19 που χρησιμοποιούν τεχνολογία αδενοϊού-φορέα είναι υπεύθυνα για την έξαρση της οξείας ηπατίτιδας παγκοσμίως.

Π.χ. το εμβόλιο της AstraZeneca (Οξφόρδης), γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως εμβόλιο AZD1222 χρησιμοποιεί αδενοϊό από χιμπατζή ώστε να εκθέσει την πρωτεΐνη S του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2 στα κύτταρα του ανοσοποιητικού και να προάγει την ανοσολογική απόκριση.»

Αν εξαιρέσουμε το «ο ιός AAV2 είναι η αιτία της πρόκλησης της οξείας ηπατίτιδας» που όσο και να με δικαιώνει, είναι υπερβολή γιατί ακόμη είμαστε στο στάδιο της διερεύνησης, τίποτε από όσα υπάρχουν στον βασικό όγκο του δημοσιεύματος του Pronews, δεν έχει σχέση με τον τίτλο και τον υπότιτλο της pronews. Το κείμενο του Pronews αναφέρεται μόνο στις δύο μελέτες που βρέθηκε ο AAV2 σε παιδιά με ηπατίτιδα.

(Προς τιμήν του, το Pronews ανέβασε ένα αξιόπιστο άρθρο χωρίς αυθαιρεσίες, την επομένη).

Τα άλλα για τα εμβόλια, τα βγάλαν από την γκλάβα τους.

Να το ξαναπούμε: Τα παιδιά αυτά έχουν διάμεση ηλικία τα 2,5 χρόνια. Είναι ανεμβολίαστα. Με τόση προθυμία να παρακάμψουμε το προφανές, πάλι κάποιοι θα κάνουν μάγκες τα Hellenic Hoaxes. Για μια ακόμη φορά.

Τα εμβόλια, έχουν τα μύρια όσα κακά: Σε συνδυασμό με τις καραντίνες, έχει αυξηθεί η ευπάθεια των πληθυσμών. Το να στήνεις όμως κατηγορητήριο σε έναν σεσημασμένο κακοποιό με κατηγορίες που δεν ευσταθούν,  μπορεί και να βοηθήσει στην αθώωση του. Πόσο μάλλον όταν οι «δικαστές», είναι ούτως ή άλλως αποφασισμένοι να τον αθωώσουν.

Σε αυτό το σημείο, αξίζει να σημειωθεί, ότι ένας περίεργος Ιάπωνας γιατρός, είχε διατυπώσει την υπόθεση του AAV ήδη από τον Απρίλιο, επικαλούμενος συμπτωματολογίες.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 26/7/2022, agriazwa.blogspot.com.

Read More »

Ευλογιά των πιθήκων: Τα πράγματα με τ΄ όνομα τους.

 

Πολλαπλοί πόλεμοι μαίνονται κατά του πολίτη, μεταμφιεσμένοι σε σωτήριες εκστρατείες, τις οποίες πρέπει να χρηματοδοτούν οι ίδιοι οι πολίτες με την συρρίκνωση της ποιότητας ζωής τους σε όλα τα επίπεδα.

Ανάμεσα σε αυτούς, είναι όχι μόνο ο πόλεμος της ακρίβειας, αλλά και της ανακρίβειας.

Οι πολίτες, βουλιάζουν μέσα σε έναν Ωκεανό προπαγάνδας και παραπληροφόρησης απ’ όλες τις μπάντες.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με το να πλήξουμε αυτές τις ανακρίβειες:

Όπως περιγράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η ευλογιά των πιθήκων είναι ένας ανακριβής, παραπλανητικός όρος. Επιλέχθηκε γιατί η ευλογία των πιθήκων εντοπίστηκε πρώτη φορά σε πιθήκους σε εργαστήριο την δεκαετία του 1950. Οι πίθηκοι δεν είναι η φυσική δεξαμενή του ιού, ο οποίος κάνει στους πληθυσμούς τους σποραδικά και συνήθως περιορισμένα ξεσπάσματα, όπως ακριβώς στους ανθρώπους.

Η ευλογιά των πιθήκων, δεν δύναται να θεωρηθεί μεγάλος κίνδυνος παγκόσμιας υγείας.

Αυτό που μας ανησυχεί είναι η παράδοξα έκτοπη μετάδοση του σε περιοχές στις οποίες σπανίως δημιουργεί ενδημικές εστίες, όπως η Δύση.

Το πώς και γιατί συμβαίνει αυτό, δεν αποτελεί αντικείμενο του παρόντος άρθρου.

Μέχρι τώρα, έχουν εντοπιστεί  16.000 κρούσματα, και (με κάθε επιφύλαξη), έχουν αναφερθεί 5 θάνατοι.

Το μοτίβα δηλαδή μετάδοσης του σε συνδυασμού με την χαμηλότατη θνησιμότητα καθιστά την ανακήρυξη του σε παγκόσμιο κίνδυνο υγείας από τον επικεφαλής του ΠΟΥ, ένα κακόγουστο αστείο, ένα φιάσκο ακόμη μεγαλύτερο από την ανακήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης το 2004, με αφορμή την γρίπη των πουλερικών.

Αφού ο επικεφαλής του ΠΟΥ, ο Τέντρος, έδειξε παροιμιωδώς αργά αντανακλαστικά σε σχέση με την πανδημία κορονοϊού, σε μια πρωτόγνωρη απόπειρα συγκάλυψης που στόχο είχε να προστατέψει αφενός την Κίνα, με την οποία ο ίδιος είχε πολύ στενές σχέσεις, από απομόνωση, όπως είχε συμβεί με το μικρό ξέσπασμα του Sars-Cov-1 to 2002-2004 με μόλις 811 θανάτους παγκοσμίως και αφετέρου για να προστατευτεί ο Fauci και οι ΗΠΑ που χρηματοδοτούσαν το βιολογικό εργαστήριο της Γουχάν, ο ΠΟΥ ξαναπιάνει την παλιά του τέχνη, και με την ετσιθελική απόφαση του Τέντρος που παράκαμψε τις γνωμοδοτήσεις άλλων εμπειρογνωμόνων του ΠΟΥ, φωνάζει ξανά λύκος, για κάτι το οποίο δεν έχει πανδημική δυναμική.

Ποια είναι τα δεδομένα που έχουμε για την ευλογιά των πιθήκων;

Είναι κάτι που δεν αφορά τον γενικό πληθυσμό, όχι μόνο ως προς τον κίνδυνο υγείας αλλά και ως προς την μετάδοση του.

98% των περιστατικών αφορούν gay και αμφιφυλόφιλους, 41% είναι φορείς του HIV. 95% των μεταδόσεων αφορά σεξουαλική επαφή.

Βλέπουμε ένα χαμηλού προϋπολογισμού ρεμέϊκ του πανικού του AIDS, που ενώ αφορούσε πολύ συγκεκριμένες ομάδες του γενικού πληθυσμού, παρουσιάστηκε ως κάτι που αφορούσε τους πάντες.

(Περισσότερα για τα θέματα, στο βιβλίο ορόσημο "Θανάσιμες Θεραπείες") 

Έτσι, αντί να αλλάξουν την συμπεριφορά τους οι ομάδες υψηλού κινδύνου, επιχειρήθηκε να αλλάξουν την συμπεριφορά τους ΟΛΟΙ, κάτι το οποίο το είδαμε να συμβαίνει με τον πιο φριχτά αυταρχικό τρόπο στην πανδημία Covid.

Βλέπαμε πρωθυπουργούς να φωνάζουν ψεκασμένους, να διώκουν και να αποκλείουν ανθρώπους που αρνήθηκαν τον μαζικό υποχρεωτικό πειραματισμό, να τους αποκαλούν δημοσίους κινδύνους, όταν οι εμβολιασμοί όχι μόνο δεν μπορούσαν να εμποδίσουν την μετάδοση, κι επομένως ήταν θέμα ατομικής επιλογής κι όχι κοινωνικής ευθύνης κι όλα αυτά τα κουραφέξαλα, αλλά βλέπουμε πλέον διαρκή εναλλασσόμενα κύματα, χαμηλής θνητότητας μεν, αλλά που είναι αμφίβολο αν το φαινόμενο θα είχε τέτοια πρωτοφανή διάρκεια αν δεν είχε προηγηθεί το πρωτοφανές φαινόμενο του μαζικού εμβολιασμού με απαρχαιωμένα εμβόλια που πλέον φλερτάρουν με αυξημένη μεταδοτικότητα και μηδενική αποτελεσματικότητα μετά το πέρας μερικών εβδομάδων.

Κανείς από αυτούς που βαπτίσαν την πλειονότητα των ανθρώπων στον πλανήτη δημοσίους κινδύνους, αυτούς που χωρίς αιδώ περιγράφαν την πανδημία, παντελώς αντιεπιστημονικά, πανδημία των ανεμβολίαστων, δε θα τολμούσε να πει την ευλογιά των πιθήκων, ευλογιά των gay, παρότι με βιολογικούς όρους, αυτός ο όρος είναι πολύ πιο ακριβής από αυτόν που χρησιμοποιείται. Γιατί φυσικά, όποιος τολμήσει να κάνει κάτι τέτοιο, θα υποστεί την στρεψοδικία κατηγοριών για εχθροπάθεια, διαχωρισμούς και ρατσισμό. Είπαν οι γάιδαροι τον πετεινό κεφάλα.

Δήθεν για να αποφύγουν το στίγμα στις μειονότητες, επεκτείνουν το στίγμα στις πλειονότητες. Αυτή η τρέλα της πολιτικής ορθότητας που δεν διστάζει να καταργήσει την βιολογία στο θέμα των φύλων, δε θα κολλούσε να καταργήσει την βιολογία και στα λοιμώδη νοσήματα.

Για να κάνεις κάποιους να νοιώθουν διαφορετικοί, ισοπεδώνεις όλους τους άλλους. Τέτοιος Ναζί είσαι.

Βιολογικά, η ευλογιά των πιθήκων , αφορά σε συντριπτικά ποσοστά τους gay. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, τα περιστατικά της ευλογιάς των πιθήκων είναι κατά μέσο όρο 38 χρονών, είχαν τους τελευταίους τρεις μήνες, 5 σεξουαλικούς παρτενέρ, κατά 20% μετείχαν σε μεγάλες συγκεντρώσεις όπως τα pride και 20% μετείχαν σε χημικό σεξ, δηλαδή σεξ με χρήση ναρκωτικών όπως μεφεδρόνη και κρύσταλ μεθ. Με βάση όλα τα παραπάνω, ποιος θα μπορούσε να θεωρήσει άδικο το να χαρακτηριστεί η ευλογιά των πιθήκων ως lifestyle νόσος; Εκτός φυσικά από τους ακτιβιστές της συγκεκριμένης "κοινότητας" και τους πολιτικούς τους πάτρωνες;  

Δεν θα κάνουμε το χατίρι των φαρμακευτικών που θέλουν να επιβάλλουν τα προϊόντα τους σε όλους. Δεν θα παίρνουμε ινσουλίνη προληπτικά για τον διαβήτη του άλλου, ούτε χημειοθεραπεία για τον καρκίνο του άλλου, ούτε εμβόλια για την ασθένεια του άλλου.

Ο καθένας αξίζει την καλύτερη ιατρική μέριμνα για την κατάσταση του, ανεξαρτήτου φύλου, τάξης, φυλής, σεξουαλικών προτιμήσεων.

Αλλά κανένας δεν αξίζει να παίρνει φάρμακα ή εμβόλια ή μέτρα, για την κατάσταση του άλλου.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/7/2022. 

Read More »

Αιφνίδιοι Ανεξήγητοι Παιδικοί Θάνατοι: Μια πρώτη επιδημιολογική προσέγγιση

Μα ποιος κάθεται να αναρωτηθεί τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Αφού είναι παντού τριγύρω, είναι παρατηρήσιμο, είναι ορατότατο από τις τοπικές κοινωνίες. Ας μιλήσουμε όμως για υποκειμενικότητα.  

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι υπήρχε μια καλλιεργημένη αδιαφορία για την δημόσια υγεία και είναι λίγοι αυτοί που είχαν μια καλή εικόνα της πραγματικότητας τα προηγούμενα χρόνια. Οι περισσότεροι, ζούσαν σε κάποια ψευδαίσθηση υλικής ευδαιμονίας, σε μια απροβλημάτιστη κατάσταση που ένα από τα πρώτα τους μελήματα ήταν το να έχουν αρκετά λεφτά για να καταναλώνουν αρκετά, ενώ παράλληλα, είχε καλλιεργηθεί μια πεποίθηση ότι η ιατρική διαρκώς προοδεύει.

Στην υποκειμενικότητα αυτή οφείλουμε να αθροίσουμε και μια άλλη: αυτή της μεγάλης απροθυμίας του ιατρικού κόσμου να αναγνωρίσει ιατρικά λάθη, ακόμη κι εγκλήματα και φυσικά να αναγνωρίσει και να αναφέρει παρενέργειες, καθώς κάτι τέτοιο θα τον έβαζε στην μαύρη λίστα των γαλαντόμων φαρμακευτικών και θα χαλούσε την πιάτσα και στους συναδέρφους του.

Αυτή η απροθυμία, εντάθηκε πολλές φορές παραπάνω από την μετατροπή των νέων «εμβολίων» στο ιερό δισκοπότηρο της ανθρωπότητας, με αποτέλεσμα η πίεση για την αποσυσχέτιση παρενεργειών, να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.

Μια υποκειμενικότητα που βρίσκεται στον αντίποδα, είναι πως στους ανθρώπους που δικαίως δεν συμμορφώθηκαν στην υγειονομική δικτατορία, δημιουργήθηκε μια υπεραντίδραση απέναντι σε οποιοδήποτε φαινόμενο σχετίζεται με την δημόσια υγεία, είτε από φόβο για το επόμενο στάδιο του σχεδιασμού από τους φασίστες, είτε για να βρουν τόσο ισχυρό κάτι που θα κατάρριπτε με μιας την χούντα, από έναν υπερβάλλοντα ζήλο που μέσα στον απίστευτο θόρυβο που παράγεται, οδήγησε σε παρανοήσεις όπως πχ αυτή της υπερβεβλημένης είδησης των 138 αιφνιδίων παιδικών θανάτων στην Ελλάδα στο πρώτο πεντάμηνο της χρονιάς, όταν αυτοί ήταν στην πραγματικότητα οι συνολικοί παιδικοί θάνατοι που έδωσε ο ΕΟΔΥ για το πρώτο τρίμηνο του 2022, που ούτως η άλλως ήταν κατά 30% αυξημένοι σε σχέση με το 2021 και 2020 σε συγκριμένο φάσμα παιδικών ηλικιών.    

Το ερώτημα που προκύπτει είναι λοιπόν, τι συμβαίνει με τους αιφνίδιους ανεξήγητους παιδικούς θανάτους;

Τα δεδομένα που έχουμε είναι πολύ λίγα και όχι πολύ καλής ποιότητας. Αφού όμως δεν έχουμε άλλα, είναι τα μόνα που μπορούμε να επεξεργαστούμε.

Ας ξεκινήσουμε με τον ορισμό του αιφνίδιου παιδικού θανάτου: είναι αυτός που συμβαίνει απότομα σε παιδί ηλικίας μεγαλύτερης των 12 μηνών (οι κάτω από αυτή την ηλικία υπάγονται στην κατηγορία των αιφνίδιων ανεξήγητων βρεφικών θανάτων) εώς 18 ετών και που η ενδελεχής εξέτασή του, συμπεριλαμβανομένης της νεκροψίας, και του ιατρικού ιστορικού του παιδιού και τις οικογένειας του, δεν βρίσκει αίτιο.

Ας προχωρήσουμε από τον ορισμό σε έναν περιορισμό: Οι αιφνίδιοι ανεξήγητοι παιδικοί θάνατοι (στο εξής θα τους περιγράφουμε για οικονομία χρόνου ως ΑΑΠΘ, ελπίζοντας να μην παρεξηγηθεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ΑΠΘ), αυξάνονται.  Στην Ιρλανδία, οι ΑΠΘ κάθε χρόνο από την δεκαετία του 1990 μέχρι και το 2008, διπλασιάστηκαν.  

Πάμε στα δεδομένα λοιπόν: Στην Μ.Βρετανία έχουμε περίπου 40ΑΑΠΘ κάθε χρόνο. Αυτό, χωρίς να κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές λόγω διαφορετικής δημογραφικής κατανομής, περιμέναμε να μεταφράζεται στην χώρα μας σε 7 ΑΑΠΘ ετησίως.

Ας δούμε το πινακάκι με τις επιμέρους ηλικιακές κατανομές:

  

Βλέπουμε ότι πάνω από το 50% των ΑΠΘ βρίσκεται στην κατηγορία 1 με 5 ετών.

Η δεύτερη μεγαλύτερη κατηγορία θανάτων είναι στους 15 με 19 που καταλαμβάνουν το 1/3 μεσοσταθμικά των ΑΑΠΘ.

Βλέπουμε ότι οι ΑΑΠΘ στις ηλικίες 5 με 14 αντιστοιχούν μόλις στο 15% των ΑΑΠΘ. Είναι λοιπόν πολύ σπάνιο φαινόμενο στην Μ.Βρετανία, όπου σπανίως ξεπερνούν τους 10 κάθε χρονιά, που σημαίνει ότι κατά αναλογία πληθυσμού χωρίς δημογραφική προσαρμογή, στην χώρα θα κυμαίνονταν από 1 εως τρεις κάθε χρονιά.  

Ας δούμε τώρα τα δεδομένα από ΗΠΑ όπου οι ΑΑΠΘ εκτιμώνται να είναι 1,8 στους 100.000.

Το 2020 είχαμε γύρω στους 400 ΑΑΠΘ στις ΗΠΑ. Στις ηλικίες 5 με 14, οι ΑΑΠΘ ήταν 84, κάτω από το ¼ των συνολικών ΑΑΠΘ. Αν ανάγουμε αυτό το νούμερο στον ελληνικό πληθυσμό, θα περιμέναμε από 2-3 ΑΑΠΘ κάθε χρόνο στις ηλικίες 5 με 14 στην χώρα μας.

Κι έχουμε τουλάχιστον 3 θανάτους μόνο στις ηλικίες 10 με 14 τους τελευταίους 3 μήνες.

Βρήκαμε μόνο μια μελέτη για τους ΑΑΠΘ στην Ελλάδα που αφορά τα έτη 2002-2010, αλλά αυτή δεν έχει καλή ηλικιακή κατανομή και περιγράφει μόνο ότι οι ΑΑΠΘ στους 1 με 35 είναι το 18% των συνολικών αιφνιδίων θανάτων από όλες τις αιτίες στην Ελλάδα.

Για αυτό θα κρατήσουμε μόνο τις αναγωγές από UK και USA: 1 με 3 ΑΑΠΘ κάθε χρόνο περιμένουμε στην Ελλάδα στις ηλικίες 5 με 14.

Ας δούμε πόσο θα μπορούσαν να συμβάλλουν οι περιγραφόμενες ως σπάνιες μυοκαρδίτιδες από τα νέα εμβόλια.

Θα επικεντρωθούμε στις ηλικίες 10 με 14 που είχαν μεγαλύτερη πίεση να εμβολιαστούν και ως εκ τούτου μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιασμών: Έχουμε σε αυτές τις ηλικίες περίπου 500.000 παιδιά. Σε αυτές σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, θα περιμέναμε το πολύ 1 ΑΑΠΘ το χρόνο.

Έχω την εντύπωση ότι περίπου το 40% αυτών εμβολιάστηκε. Στα αγόρια η συχνότητα εμβολιαστικής μυοκαρδίτιδας περιγράφεται 1 στα 10.000.

Αυτό μας δίνει περίπου 13 μυοκαρδίτιδες που διαγνώστηκαν και αντιμετωπίστηκαν. Στο εξωτερικό όλα αυτά που κάνουν έστω κάποιες διαγνώσεις.

Για πρώτη φορά έχουμε μελέτη που μας δίνει ποσοστά θνησιμότητας στις μυοκαρδίτιδες αυτές: 1,1%.

Ας λάβουμε όμως υπόψιν την α) απροθυμία των γιατρών να συσχετίσουν παρενέργειες με εμβόλια,

β) την αμέλεια κάποιων γονέων απέναντι σε συμπτώματα ενός «κατά τα άλλα υγειούς παιδιού»

και γ) την ύπαρξη μυοκαρδίτιδων που δεν δίνουν έντονα συμπτώματα μέχρι να συμβεί επεισόδιο, μπορούμε να κάνουμε μια μετριοπαθή εκτίμηση ότι οι αδιάγνωστες μυοκαρδίτιδες είναι τρεις φορές περισσότερες από τις διαγνωσμένες.

Κι ας κάνουμε μια πάλι πολύ μετριοπαθή εκτίμηση ότι οι μη διαγνωσθείσες μυοκαρδίτιδες είναι τρεις φορές πιο επικίνδυνες από τις διαγνωσμένες καθώς δεν αντιμετωπίζονται, η θνησιμότητα των εμβολιαστικών μυοκαρδίτιδων, μπορεί να έχει εκτοξευτεί από το 1% στο 10%, προσθέτοντας έτσι έναν ακόμη ΑΑΠΘ στον ένα που περιμένουμε να έχουμε κάθε χρονιά στις ηλικίες 10 με 14.

Έχουμε όμως ήδη τρεις ΑΑΠΘ σε τρεις μήνες κι αυτό είναι εκτός κάδρου.

Θα μπορούσε να είναι μια στατιστική διακύμανση, να έτυχε ή να μην πέτυχε; Μακάρι να είναι έτσι, αλλά διατηρώ στο ακέραιο τις επιφυλάξεις μου.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο χρόνος θα δείξει.

Σε όλη την παραπάνω εικόνα πρέπει να προστεθεί η υποστελέχωση των ιατριδικαστικών σωμάτων και η έλλειψη εξειδίκευσης στο ιατροδικαστικό σώμα. Ακόμη και σε προηγμένες χώρες, τα πράγματα δεν είναι όπως στο CSI, όπου ο κάθε ντετέκτιβ έχει κι έναν ιατροδικαστή στη διάθεση του.

Ειδικά στην χώρα μας, τα πράγματα είναι για κλάματα με τους ιατροδικαστές να είναι μια χούφτα άνθρωποι που πρέπει να κάνουν χιλιάδες νεκροτομές σε ξαφνικούς θανάτους, αυτοκτονίες, εγκλήματα και υπόνοιες εγκλημάτων, όπως έγινε πρόδηλο και στην υπόθεση Πισπιρίγκου.

Έτσι ένας ΑΑΠΘ στην χώρα μας, μπορεί να μην είναι και τόσο ανεξήγητος. Απλά να μην έχει βρεθεί η αιτία του λόγω τρομακτικής υποστελέχωσης του ιατροδικαστικού σώματος.

Δυστυχώς, δεν έχω στοιχεία για τους ΑΑΠΘ στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια για να προβώ σε συγκρίσεις με το τώρα.

Όποιος τα βρει, από σοβαρή πηγή εννοείται., καλοδεχούμενα θα μου ‘ναι. Όπως και οποιαδήποτε διόρθωση… προς το ορθότερο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blospot.com, 26-06-2022

Read More »

Πόσοι είναι τελικά οι ανεμβολίαστοι στις Ελληνικές ΜΕΘ πλέον;

 

Όλοι όσοι θέλουν να καταλάβουν το γιατί ο ΕΟΔΥ τσουβαλιάζει στις ημερήσιες εκθέσεις τους μονοδοσικούς και διδοσικούς στα ποσοστά των ανεμβολίαστων στις ΜΕΘ, το έχουν ήδη καταλάβει και δεν χρειάζεται κάποιο παραπάνω σχόλιο από μένα.

Το ερώτημα λοιπόν που μένει να απαντηθεί, είναι τελικά το ποιο είναι το ποσοστό των ανεμβολίαστων σήμερα στις Ελληνικές ΜΕΘ.

Ας χρησιμοποιήσουμε μερικά πολύ βασικά μαθηματικά για να απαντήσουμε στο ερώτημα.

Με τους «πλήρως» εμβολιασμένους να αγγίζουν το 54% στις ελληνικές ΜΕΘ, το ποσοστό αυτό πλησιάζει στο ποσοστό τους στο γενικό πληθυσμό: 57%.

Το μόνο που σώζει αυτό το υψηλό ποσοστό από την γενική κατακραυγή, είναι το ότι στους τριπλά εμβολιασμένους η κατανομή των ηλικιών είναι διαφορετική από ότι στους ανεμβολίαστους, έχοντας μεγαλύτερα ποσοστά στις μεγάλες ηλικίες που τροφοδοτούν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους θανάτους της πανδημίας αλλά αυτό θα το αφήσουμε να το υποστηρίξουν οι προπαγανδιστές του μαζικού και υποχρεωτικού εμβολιασμού.

Θα προχωρήσουμε όμως στην ανάλυση μας, έχοντας την επιφύλαξη της διαφορετικής ηλικιακής κατανομής κατά νου, χωρίς όμως να μπορούμε να την ποσοτικοποιήσουμε.   

Πάμε λοιπόν στα νούμερα:

Γύρω στο 74% των Ελλήνων εμβολιάστηκε.

7,9 μύρια κάναν έστω μια πρώτη δόση, 7.6 δύο δόσεις και 6,1 τρεις δόσεις.

Αν οι της πρώτης και δεύτερης δόσης είναι στις ελληνικές ΜΕΘ κατ αναλογία του ποσοστού τους στον γενικό πληθυσμό, αυτό μας δίνει ένα ποσοστό που έχουν κάνει έστω μια δόση στις ΜΕΘ της τάξης του 68%.

Αν κάποιος δεν λάβει υπόψιν του την διαφορετική κατανομή ηλικιών στους εμβολιασμένους, που κακώς ως συνήθως δεν το κάνει, θα πει εύλογα: Ορίστε μας: 74% εμβολιάστηκαν, και 68% στις ΜΕΘ έχουν εμβολιαστεί.

Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι αλλά ούτε και παντελώς διαφορετικά.

Γιατί, αν έχει απομείνει όποια προστασία στην Τρίτη δόση, ο αριθμός των ατόμων με μία και δύο δόσεις στις ΜΕΘ, θα πρέπει να είναι κατά αναλογία του πληθυσμού τους στον γενικό πληθυσμό, μεγαλύτερος από αυτών με τρεις δόσεις στις ΜΕΘ.

Αν θεωρήσουμε την πρώτη δόση σχεδόν μηδενικής πλέον προστασίας ως προς τη βαριά νόσηση, κι υποθέσουμε ότι η δεύτερη δόση έχει κρατήσει  ένα ποσοστό ας πούμε 20% και μια τυχόν τρέχουσα προστασία της τρίτης δόσης στο 50% (είναι εξαιρετικά αμφίβολο να είναι πλέον τόσο υψηλή), τότε για κάθε άτομο με Τρίτη δόση στις ΜΕΘ θα πρέπει να είναι 1,4 άτομα με μία και δύο δόσεις στις ΜΕΘ. Το ποσοστό λοιπόν με έστω και μια δόση στις ΜΕΘ, με αυτή την προσαρμογή ανεβαίνει στο 73%.

Με άλλα λόγια, 73% εμβολιασμένοι στις ελληνικές ΜΕΘ με 37% ανεμβολίαστους και το 74% έχει κάνει έστω και μια δόση στον γενικό πληθυσμό.

Σιγά την διαφορά θα έλεγε κάποιος λιγότερο σχολαστικός από μένα και θα χε και τα δίκια του. Δεν θα χε απόλυτο δίκιο, αλλά ένα δίκιο θα το χε. 

Αλλά ας του εξηγήσει κάποιος προπαγανδιστής ότι υπάρχει κάποια διαφορά.

Αυτό το ποσοστά, αφορούν, τις προηγούμενες Όμικρον παραλλαγές.

Η ΒΑ5 (για ευκολία, ας την λέμε Όμικρον5) που δίνει κύμα στην Πορτογαλία μες στο καλοκαίρι μάλιστα, με ημερήσιους θανάτους που πλησιάσαν το πολύ μαζικότερο κύμα της αρχικής Όμικρον, περίπου 35 την ημέρα, δεν έχει επικρατήσει στην χώρα μας. Είναι πολύ πιθανό να κάνει κύματα παντού, και στην χώρα μας, μέσα στο καλοκαίρι.

Τι συμβαίνει λοιπόν στην Πορτογαλία πρότυπο με 98% ποσοστό εμβολιασμού και 90% «πλήρως εμβολιασμένους»; Είναι λοιπόν η Ο5 πιο θανατηφόρα από την αρχική Όμικρον;   

E όχι δα.

Ας δούμε τι έκανε η Ο5 στην χώρα καταγωγής της, την Νότια Αφρική. Έδωσε ένα κύμα που ήταν περίπου το ¼ του ύψους της αρχική Όμικρον, με κορύφωση στους 35 θανάτους ημερησίως, όταν η κορυφή της αρχικής Όμικρον έδωσε 275 θανάτους.

Η Ο5 έδωσε δηλαδή στην Νότια Αφρική και μάλιστα μες στο χειμώνα της, όσους θανάτους δίνει και στην Πορτογαλία που έχει καλοκαίρι και το ένα μόλις πέμπτο του πληθυσμού της Ν.Αφρικής,

Σε τι άλλο διαφέρουν αυτές οι δύο χώρες επιδημιολογικά; Στη ηλικιακή τους κατανομή και στα ποσοστά του εμβολιασμού τους. Κάτω από 50% έχουν εμβολιαστεί με δύο δόσεις, πόσο μάλλον με τρεις δόσεις στην Νότια Αφρική.

Βλέπουμε λοιπόν, αρκετά καθαρά νομίζω, την επιδημιολογική υπεροχή της φυσικής ανοσίας για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, έναντι της εμβολιαστικής.

Μπορεί η Ελλάδα να φτάσει, ούτε καν μέσα στο Σεπτέμβρη, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι, τους 60 νεκρούς ημερησίως, όπως προειδοποιούν κάποιοι «ειδικοί» εξαιτίας της Ο5;

Εξαιτίας της 05 όχι. Όντως βέβαιοι όμως, ότι η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων από ενδονοσοκομιακές λοιμώξεις στον Δυτικό κόσμο, και ήταν αυτές που σκότωσαν πολλές χιλιάδες ασθενείς με Covid, μπορεί να φτάσουμε κάλλιστα στους 50 νεκρούς την μέρα σε ενδεχόμενο κύμα Όμικρον5. Να ξανατονίσω. Όχι τόσο εξαιτίας της ίδιας της Ο5.

Αντιρροπιστικά περιμένουμε να λειτουργήσει το ότι έχουμε μικρότερο ποσοστό εμβολιασμών από την Πορτογαλία.

Πολλοί περισσότεροι νόσησαν φυσικά στην Ελλάδα από την Όμικρον από ότι στην φουλ εμβολιασμένη Πορτογαλία κι έτσι ένα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού μας είναι αρκετά προστατευμένο έναντι στους ούτως ή άλλως πολύ μικρής θνητότητας παραλλαγές της Ο, παρότι οι επαναλοιμώξεις είναι πολύ συχνότερες από ότι ήταν την εποχή της Δέλτα που ήταν σπανιότατες.

Οπότε, ενδεχόμενο κύμα της Όμικρον5, που κρατάει μερικές βδομάδες, μάλλον θα δώσει νούμερα κοντά στης Πορτογαλίας, της οποίας το ΒΑ5 κύμα βρίσκεται ήδη σε ύφεση.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε; Απολύτως τίποτε, πέρα από το να ζητήσουμε την ενίσχυση του συστήματος υγείας μας, να ζητήσουμε ευθύνες από την φασιστική διαχείριση της πανδημίας και να πάρουν τις ατομικές τους ευθύνες όσοι συμβάλλαν στην εμπέδωση του φασισμού, των μέτρων, των διαχωρισμών και των διωγμών.

Δεν είναι καν εμβόλιο.

Είναι βιοτεχνολογικά σκευάσματα που προσέφεραν προσωρινά μερική προστασία σε κάποιους ευπαθείς ως προς την νόσηση από το αρχικό και αρχαϊκό πλέον στέλεχος του Κορονοϊού.

Αυτά. Και καλό καλοκαίρι σε όλους μας, χωρίς πολλά κύματα και μωβ τσούχτρες. Οι περισσότεροι από εμάς το χρειάζονται περισσότερο από το εμβόλιο. Ας κάνουν τις διακοπές υποχρεωτικές και μαζικές και διαρκείας. Μεγαλύτερο όφελος θα έχουμε μεσομακροπρόθεσμα από ότι από τα «εμβόλια» τους.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/6/2022

Read More »

Τι στο διάολο συμβαίνει με το θανατικό;

Ότι ακριβώς περιμέναμε. Ότι ακριβώς προειδοποιούσαμε από την αρχή της πανδημίας. 

Αλλά ας ξεκινήσουμε από το εδώ και τώρα. 

Δεν θα μπορούσε παρά να μην μου διαφύγει η έκθεση της Eurostat για υπερβάλλουσα θνησιμότητα αυτόν τον Απρίλη της τάξης του 10% κατά μέσο όρο σε ευρωπαϊκές χώρες.

Αυτό αντιστοιχεί σε χιλιάδες ζωές που περισσεύουν σε ένα περίσσευμα αδιαφορίας για τις ζωές αυτές από τις κυβερνήσεις και τα μήντια.

Ας δούμε τα δεδομένα: Η τρισκατάρατη Σουηδία ήταν η μόνη που τον Απρίλιο του 2022 είχε αρνητικό πρόσημο στον δείκτη, που πλησίαζε μάλιστα το -5%. Με άλλα λόγια, λιγότεροι άνθρωποι πέθαναν στην Σουηδία τον Απρίλιο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.

Τι διαφοροποιεί την Σουηδία απέναντι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το ξέρουμε: Τα ¨μέτρα¨ που δεν πήρε. Σε αντίθεση, οι πολύ πετυχημένες στην αντιμετώπιση της πανδημίας μέχρι και τα κύματα Δέλτα, Νορβηγία και Φινλανδία, γράφουν πλέον 11 και 16% αύξηση της υπερβάλλουσας θνησιμότητας.

Στην επόμενη καλύτερη θέση που ξεκινά από το 3% αύξηση της θνησιμότητας και δεν ξεπερνάει το 10% είναι όλες οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Τι διαφοροποιεί αυτές τις χώρες από τις «προηγμένες» ευρωπαϊκές; Πάρα πολλά. Πολλές από αυτές πήραν μέτρα αλλά δεν τα τήρησαν, είχαν από τους υψηλότερους θανάτους μέχρι και το κύμα Όμικρον, έχουν από τα μικρότερα ποσοστά εμβολιασμού.

Όλες οι προηγμένες χώρες, έχουν αύξηση πάνω από 10%.

Αν αυτοί οι θάνατοι οφείλονταν αποκλειστικά στο εμβόλιο, θα βλέπαμε αυτή την αύξηση και στην Σουηδία που έχει σημαντικό ποσοστό εμβολιασμού.

Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι η πρωταθλήτρια με 28%, μια μικρή αυτογενοκτονία που όλο και μεγαλώνει κάθε επόμενη χρονιά.

Η Ελλάδα δεν έχει τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμού στην Ευρώπη όμως.

Τα έχει η Πορτογαλία. Η Πορτογαλία που με το 98% εμβολιαστική κάλυψη βαράει μέσα στον Ιούνη πάνω από τριάντα θανάτους ημερησίως, πλησιάζοντας τα υψηλά του μαζικότερου κύματος, αυτού της αρχικής Όμικρον.

Ας σταθούμε στην Πορτογαλία.

Στις δέκα πρώτες μέρες αυτού του Ιουνίου, η Πορτογαλία σημείωσε 700 παραπάνω θανάτους σε σχέση με προηγούμενους Ιουνίους. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση 25%. Αυτή αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους: 42% αύξηση στις ηλικίες άνω των 85, 21% αύξηση στους 75 με 84.

Αν αυτή η δραματική αύξηση οφειλόταν κυρίως στα εμβόλια, θα υπήρχε αντανάκλαση και στις μικρότερες ηλικίες όπου το όφελος που είχαν τα εμβόλια ήταν μικρότερο σε σχέση με το ρίσκο, σε σύγκριση με τους ηλικιωμένους. Η δραματική αύξηση όμως, αφορά σχεδόν αποκλειστικά τους ηλικιωμένους. 

Τι μας λένε τα δεδομένα της Πορτογαλίας; Ότι η προστασία του εμβολίου από τον θάνατο στους ηλικιωμένους ήταν πρόσκαιρη, όχι μόνο λόγω των μεταλλάξεων και της μείωσης της αποτελεσματικότητας του εμβολίου σε σχέση με τον χρόνο, αλλά και επειδή, πολλοί από τους ηλικιωμένους που είχαν κάποιο όφελος από τα εμβόλια, είχαν ούτως ή άλλως μερικούς μήνες ζωής μπροστά τους. Είναι η θεωρία της «καύσιμης ύλης». Και μάλλον ήδη γίνεται πράξη.

Ας δούμε λοιπόν, τι πλήρωσαν οι νεαρότερες ηλικίες για αυτούς τους λίγους μήνες ζωής που κέρδισαν κάποιοι ηλικιωμένοι, ζώντας μέσα στην απομόνωση, τον φόβο και τον φασισμό.

Υποτιμώντας τις συνέπειες των μέτρων

Δεν έχει πολύ καιρό, που ο WHO, απέδωσε όλη την παγκόσμια υπερβάλλουσα θνησιμότητα των προηγούμενης διετίας, στον Covid, αυξάνοντας τους θανάτους που αποδίδονται σε αυτόν σε 13.000.000 ως 16.000.000.

Παρότι επιμέρους εκτιμήσεις αυτής της προσέγγισης, ήδη αναθεωρούνται από τον ίδιο τον ΠΟΥ, η ίδια η προσέγγιση ήταν δόλια καθώς μηδένισε τους θανάτους από τις καραντίνες και τα μέτρα κι επομένως και τις ευθύνες των κυβερνήσεων για αυτούς.

Οι θάνατοι όμως της αντιμετώπισης, κάθε άλλο παρά μηδενικοί είναι.

Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι επιπλέον θάνατοι από non covid αιτίες στις ηλικίες 18-64 στις ΗΠΑ, υπολογίζονται στους 170.000 το 2020-2021. Σύμφωνα με την μελέτη, αν σε αυτούς προστεθούν και οι θάνατοι με Covid που στην πραγματικότητα επήλθαν από άλλες αιτίες, το νούμερο αυτό γίνεται 240.000 νεκροί άνθρωποι στις παραγωγικές ηλικίες λόγω της αντιμετώπισης της πανδημίας.

Και παρότι οι θάνατοι Covid αφορούσαν κυρίως τις μεγάλες ηλικίες, μέσα στην πανδημία οι θάνατοι των ηλικιωμένων αυξήθηκαν κατά 18% ενώ στους κάτω των 64 αυξήθηκαν κατά 21%. Μιλάμε για ασύλληπτα νούμερα.

Σε αυτούς τους θανάτους, υπάρχουν και θάνατοι από εμβόλια. Αλλά δεν είναι θάνατοι μόνο από εμβόλια.

Ελλαδάρα

28% αύξηση στους θανάτους τον Απρίλιο στην Ελλάδα. Μιλάμε όντως για μεγάλο θανατικό. Αν ήταν μόνο από εμβόλια, θα έπρεπε χώρες με μεγαλύτερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης να έχουν μεγαλύτερη αύξηση. Δεν έχουν.

Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί την Ελλάδα από τις άλλες χώρες;

Α) Η Ελλάδα είναι πλέον από τις φτωχότερες σε διαθέσιμο εισόδημα χώρες της Δύσης για τον μέσο κάτοικο της.

Η φτώχεια, επιδεινώνει το επίπεδο υγείας και τις επιλογές αντιμετώπισης ασθένειας.

Αυτό, σε συνδυασμό με το διαλυμένο πλέον σύστημα υγείας, όχι απλά δεν γλυτώνει ζωές. Αλλά σκοτώνει. Νέτα, σκέτα.

Είναι εντυπωσιακή η αδιαφορία των Ελλήνων, που ενώ νόμιζαν ότι θυσίαζαν τις ζωές τις δικές τους και των παιδιών τους για τους παππούδες τους, δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν πεθαίνουν κατά χιλιάδες οι συνομήλικοι τους, οι παππούδες τους και τα παιδιά τους από ένα ακραία υποστελεχωμένο και με τρομερές ελλείψεις όχι μόνο στα νούμερα αλλά και στο εξειδικευμένο προσωπικό σύστημα υγείας που οι υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι του. το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να μιζάρουν στους ιατρικούς εξοπλισμούς, που συχνά, δεν έχουν καν χειριστές και μένουν σαν την χαμένη κιβωτό του Ιντιάνα Τζόουνς.

Τα εμβόλια, είναι μη αναστρέψιμα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καταγράφεις, να αναγνωρίζεις τις παρενέργειες τους για να μπορείς να τις αντιμετωπίσεις έστω κάπως και να προσεύχεσαι η μαζική επιβολή τους να τιμωρηθεί.

Δυστυχώς, και η κατάντια του συστήματος υγείας είναι μη αναστρέψιμη στην χώρα μας επειδή ακριβώς δεν απασχολεί μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού συλλογικά και κατά την γνώμη μου, πολύ πιο φονική.   

Τυχεροί οι νεκροθάφτες. Δεν θα πεινάσουν ποτέ, όσο και να πεινάσει αυτή η χώρα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/6/2022  

Read More »

H ευλογιά των πιθήκων: Εύλογα ερωτήματα

Καλύτερα με πίθηκο παρά με άντρα ανήθικο, που λέει κι ένα άσμα.

Δεδομένου ότι τα κρούσματα που έχουν παρατηρηθεί, έχουν βρεθεί πρωτίστως σε ομοφυλόφιλα αλλά και σε αμφιφυλόφιλα άτομα, θα μπορούσε κάποιος να δανειστεί λίγη από την λαϊκή θυμοσοφία του τραγουδιού και να ισχυριστεί ότι η ευλογιά των πιθήκων, έχει και σεξουαλική οδό μετάδοσης.

Δεδομένου όμως ότι από τα χρόνια του AIDS, για να αποφευχθεί ο στιγματισμός μειονοτήτων, στιγματίστηκε όλη η ανθρωπότητα, κάτι που έγινε ακόμα πιο ακραία και (απο)φασιστικά στην τρέχουσα πανδημία, όπως προειδοποιούσα χρόνια πριν στο βιβλίο μου «ΘανάσιμεςΘεραπείες», θα αποφύγουμε αυτόν τον σκόπελο.

Δεν αποκλείεται λοιπόν η σεξουαλική οδός μετάδοσης, αν και μεταδίδεται και με την απλή επαφή με τα εξανθήματα που μπορεί να προκαλέσει, με σωματικά υγρά και ίσως με σταγονίδια στον αέρα.

Αυτές τις μέρες, βλέπουμε την μεγαλύτερης έκτασης διασπορά στον δυτικό κόσμο που έχουμε παρατηρήσει, πολύ μικρή βέβαια αλλά αξιοσημείωτη σε σχέση με το παρελθόν. 

Αλλά δεν είναι η έκταση που μας ανησυχεί, καθώς αφορά μια χούφτα κρούσματα και μέχρι και σήμερα, η ευλογία των πιθήκων δεν έχει δείξει ποτέ μεγάλη επιδημική δυναμική, περιοριζόμενη πάντα σε μικρούς θυλάκους. Αυτό που μας ανησυχεί κάπως, είναι το υπόστρωμα, το γιατί συμβαίνει τώρα.

Τέτοιοι θύλακες εμφανίστηκαν σχετικά πρόσφατα, το 2017 και 2018 στην Νιγηρία και το Καμερούν ενώ εστίες βρέθηκαν και στο Κονγκό και την Κεντρική Αφρική.

Λέγεται λοιπόν, πως ο ασθενής μηδέν της τωρινής μικρής έξαρσης στην Δύση, βρέθηκε μετά από ταξίδι στην Νιγηρία, κάτι που επιδημιολογικά ταιριάζει.

Τα κρούσματα όμως, φαίνεται να είναι διάσπαρτα, κάτι που αφήνει υπόνοιες για μεγαλύτερη, ασυμπτωματική διασπορά στην κοινότητα.

Να ξανατονίσω πως ποτέ πριν δεν είχαμε επιδημικά ξεσπάσματα παρά μόνο σχετικά μεμονωμένους θυλάκους. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η ευλογιά των πιθήκων είναι εξαιρετικά αδύναμος πανδημικός υποψήφιος. Χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτε, αφήστε τις σειρήνες να τσιρίζουν. Για αυτό πληρώνονται άλλωστε.

Μια υπόθεση που θα γίνει αρκετά δημοφιλής, είναι πως η ευλογιά των πιθήκων μπορεί να προκλήθηκε από το εμβόλιο της Astra Zeneca.

Η υπόθεση έχει τα δυνατά της σημεία και τις αδυναμίες της. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει η διάσπαρτη εμφάνιση των κρουσμάτων. Η βάση της υπόθεσης αυτής είναι το ότι όντως, η Astra χρησιμοποίησε αδενοϊό του χιμπαντζή ως φορέα του γονιδίου της πρωτεϊνης ακίδας, για λόγους που εκτεταμένα περιγράφω σε προηγούμενο άρθρο μου. Έτσι η υπόθεση αυτή θέλει να έχει συμβεί κάποια επιμόλυνση του εμβολίου από τον ιό της ευλογιάς των πιθήκων.

Στις αδυναμίες της όμως είναι το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε ποιο ζώο είναι η φυσική δεξαμενή του ιού.

Η νόσος, ονομάστηκε έτσι όταν το 1958, μολύνθηκαν από αυτήν πίθηκοι εργαστηρίου. Με άλλα λόγια, η πρώτη καταγραφή τους αφορούσε μάλλον εργαστηριακή επιμόλυνση κι όχι φυσική νόσο.

Έτσι, η υπόθεση του εμβολίου της Astra, χωρίς επιπρόσθετη επιβεβαίωση, θα παραμείνει μια ενδιαφέρουσα υπόθεση, άξια διερεύνησης και μάλιστα μια υπόθεση που δύναται να διαψευστεί ή να επιβεβαιωθεί, πληρώντας ένα από τα σημαντικά κριτήρια του Popper.

Μια ακόμη αδυναμία της υπόθεσης αυτής, είναι ότι το εμβόλιο της Astra δεν πολυχρησιμοποιείται πλέον. Αν περιμέναμε να δούμε κάτι τέτοιο, θα ήταν πιο πιθανό να το βλέπαμε το 2021, όταν το εμβόλιο της Astra μεσουρανούσε.

Φυσικά, οι εργαστηριακές επιμολύνσεις, συμβαίνουν εκτός προγράμματος.

Θυλάκους της νόσου, έχουμε δει όντως σε πληθυσμούς χιμπατζήδων. Τα ευρήματα μιας μεθοδικότατης έρευνας που δημοσιεύτηκε το 2020, αφορούσε θυλάκους της νόσου σε εθνικό πάρκο άγριας ζωής στην Αφρική.

Ο ιός βρέθηκε και στα κόπρανα των χιμπατζήδων αλλά και σε μύγες.

Ένα ποσοστό μόνο των χιμπατζήδων εμφάνισαν τα χαρακτηριστικά εξανθήματα της νόσου.

Για αρκετούς από τους πιθήκους, το βασικό σύμπτωμα ήταν ο βήχας, κάτι που ενισχύει το ενδεχόμενο μετάδοσης που διαφεύγει της παρατήρησής μας.

Οι ερευνητές άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχει αλλάξει κάτι στην βιολογία του ιού. Όμως, νέο στέλεχος, δεν έχουμε εντοπίσει, χωρίς πάλι να αποκλείουμε ενδεχόμενα.

Μια άλλη βάσιμη υπόθεση είναι η εξαφάνιση της ευλογιάς που αποδίδεται στο σχετικό εμβόλιο το οποίο και σταμάτησε να χορηγείται γιατί εξαφάνισε την αιτία ύπαρξης του, την ευλογιά, και ως εκ τούτου, είμαστε ανοσολογικά «παρθένοι» σε συναφείς ιούς.

Η σχεδόν σύγχρονη συνύπαρξη όμως οξειών αιφνιδιαστικών παιδικών ηπατιτίδων και κρουσμάτων ευλογιάς των πιθήκων, μαϊμού ευλογιάς δηλαδή, κάνει πιο πιθανό να έχει αλλάξει κάτι όχι στους ίδιους τους ιούς αλλά στο υπόστρωμα: την ανθρωπότητα.

Από το 2020 προειδοποιούσα ότι οι καραντίνες θα άφηναν το ανοσοποιητικό μας και κυρίως των πολύ μικρών παιδιών, ανεκπαίδευτο και ως τούτου, θα κάναν κάποια από αυτά πιο ευπαθή σε μικροοργανισμούς, υπόθεση την οποία επικαλούνται πλέον χωρίς να ντρέπονται και πολλοί συστημικοί επιστήμονες για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.      

Από την άλλη, για το ενδεχόμενο ευπάθειας λόγω των εμβολίων, προειδοποιεί διαρκώς ο ιολόγος και ειδικός των εμβολίων, Geert Vadden Bossche.

H ανεπιθύμητη επίδραση κάποιων εμβολίων στο ανοσοποιητικό, δύναται θεωρητικά να συμβεί με περισσότερους του ενός μηχανισμούς, οι οποίοι, σε περίπτωση που μου το ζητήσουν αρκετοί αναγνώστες, θα περιγραφούν σε επόμενο άρθρο μου.

Ένας από αυτούς στον οποίο επιμένει ο Bossche, είναι κάτι που μου είχε διαφύγει, μέχρι να μου το υποδείξει αναγνώστης: Είναι η μη ειδική ανοσία. Τα αντισώματα μας, είναι συνήθως υψηλά εξειδικευμένα ως προς τους μικροοργανσιμούς που αναγνωρίζουν. Σε μια πρώτη επαφή με τον μικροργανισμό, τα εξειδικευμένα αντισώματα, κάνουν πολλές μέρες για να δημιουργηθούν κι ακόμη περισσότερες για να αποκτήσουν σημαντική αποτελεσματικότητα.

Έτσι, υπάρχει μια πρώτη γραμμή άμυνας, η έμφυτη ανοσία που περιλαμβάνει μη ειδικά αντισώματα, που μπορούν να αναγνωρίζουν το γενικό σχήμα κατηγοριών μικροοργανισμών. Είναι σαν να λέμε ότι στο μισοσκόταδο, δεν μπορείς να αναγνωρίσεις πρόσωπα, μπορείς όμως από την φιγούρα να καταλάβεις αν πρόκειται για άνθρωπο ή ζώο ή ερπετό ή έντομο.

Ο Bossche ισχυρίζεται πως τα νέα εμβόλια οδηγούν προς την κατεύθυνση μιας όντως πολύ στενής και ειδικής ανοσίας και πως εξαιτίας αυτής της υποχρεωτικής επιλογής, η φυσική έμφυτη γενική ανοσία σε κάποιο βαθμό, εξασθενεί.

Αν η υπόθεση του ισχύει, δυστυχώς λειτουργεί συνδυαστικά με την «υπόθεση της υγιεινής» (καραντίνες), ενισχύοντας το ενδεχόμενη να έχει ήδη δημιουργηθεί μεγαλύτερη ευπάθεια, ιδίως στα πολύ μικρά παιδιά, έναντι σε μικροοργανισμούς.

Όπως και να ‘χει, πρέπει να ανησυχούμε λιγότερο για την ευλογιά των πιθήκων, από ότι για την μαϊμού επιστήμη των ανηθίκων και την πανδημία του φασισμού. 

Ήδη, το 2019 το FDA ενέκρινε εμβόλιο της Jynneos για την ευλογιά και την ευλογιά των πιθήκων. Το 2021 ενέκρινε το φάρμακο για την ευλογιά Tembexa. Και προ ημερών οι ΗΠΑ παρήγγειλαν 13 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου της Bavarian Nordic αξίας 110.000.000 δολαρίων, με επιλογή ανανέωσης της σύμβασης για άλλα 180/000/000.

Σαν έτοιμοι από καιρό. Ή σαν άτιμοι από καιρό; 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 20/5/2022.

Read More »

Σοβαρά τώρα κύριε Σύψα;

Τι μας αποκάλυψε, χθες αυτός ο διάττοντας αστέρας που επανεμφανίστηκε μετά από καιρό; Η ερώτηση θα έπρεπε να είναι άλλη. Τι μας απέκρυπτε αυτός και το συνάφι του δύο χρόνια τώρα.

Κάτι που όλοι οι όσοι έχουν δουλέψει σε νοσοκομείο, το γνωρίζουν πολύ καλά. Αλλά άλλο πράμα το να δουλεύεις σε νοσοκομείο κι άλλο να δουλεύεις τα νοσοκομεία.

Για να δούμε λίγο λοιπόν, την βόμβα Σύψα, σύμφωνα με την δική του τοποθέτηση:

«Δυστυχώς ξέφυγε από το ραντάρ της επιτήρησης η έκρηξη των λοιμώξεων σε ΜΕΘ και θαλάμους. Ξέφυγε γιατί οι καθ' ύλην αρμόδιοι έπρεπε να ασχοληθούν με τον κορωνοϊό, ρίχτηκαν στη μάχη της επιδημίας» ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι ένα σημαντικό ποσοστό θανάτων στους νοσηλευόμενους με Covid-19 οφείλεται στα πολυανθεκτικά μικρόβια, από τα οποία μολύνθηκαν.

Τέλος, σημείωσε ότι η Επιτροπή του συστήματος υγείας της Βρετανίας προβλέπει ότι το 2050 η πρώτη αίτια θανάτου παγκοσμίως θα είναι οι λοιμώξεις που προκαλούν τα ανθεκτικά μικρόβια και οι αιτίες είναι η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών και οι κακές πρακτικές υγιεινής των χεριών."

Το να λέει κάποιος ότι ξέφυγε από το ραντάρ της επιτήρησης η «έκρηξη» των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων λόγω Covid, είναι σαν να λέει ότι η γάτα κυνηγούσε ποντίκια στον κήπο και της ξέφυγε η τρίμετρη ανακόντα. Είναι ο ορισμός αυτού που έλεγε ο Ιωαννίδης απ’ την αρχή της πανδημίας, για τον ελέφαντα που για να αποφύγει το ποντίκι, πέφτει στον γκρεμό. Είναι απλά αδύνατο να συμβεί και είναι μια πολύ φτηνή, κακή και πρόστυχη δικαιολογία των αδικαιολόγητων.

Είναι πολύ πιο πιθανό να πεθάνει ο ασθενής στο νοσοκομείο από άλλη ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, ιδιαίτερα στις ΜΕΘ, από το να πεθάνει από Covid που κόλλησε στο νοσοκομείο.

Όπως εύστοχα διερωτήθηκε ο κος Φαρσαλινός, ας μας πει κ Κος Σύψας ποιο είναι αυτό το ποσοστό. Κι εγώ προσθέτω: ποιο είναι αυτό το ποσοστό ασθενών, πρωτίστως Covid αλλά και μη, που δολοφονήθηκαν από την αμέλεια και την εγκληματική αδιαφορία των επιτροπών και της εθνοσωτήριας κυβέρνησης μας; 

Τώρα που το σκατό έφτασε στην κάλτσα, ο Covid θα κάνει τις διακοπάρες του όπως συνηθίζει και δεν θα μπορούν να κρύβονται οι ενδονοκομειακές κάτω από τα φουστάνια του, με ήδη αρκετούς τέτοιους θανάτους να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ο ΕΟΔΥ προτίθεται να δώσει νούμερα θανάτων ενδονοσοκομιακών θανάτων τον Ιούνιο. Δεν περιμένουμε βέβαια αυτά τα νούμερα να είναι «έντιμα», θα τα τριμάρουν απ εδώ κι από εκεί. Δεν είναι τυχαία και η επανεμφάνιση Τσιόδρα που δήλωσε πως τα εμβόλια σώσαν 39.000 ζωές. Φυσικά, όσο πιο μεγάλο παρουσιαστεί και μάλιστα παντελώς αυθαίρετα το νούμερο των ζωών που σώθηκαν, τόσο πιο αποδεκτό θα είναι το νούμερο των ζωών που καταστράφηκαν από τις πολιτικές τους.

Για να έχετε μια ιδέα για το πόσο αυθαίρετο είναι το παράδειγμα Τσιόδρα, θα το συγκρίνουμε με ένα άλλο παράδειγμα: Αυτό της Βουλγαρίας. Στην Βουλγαρία, μόνο το 30% κάναν δύο δόσεις και τρεις δόσεις έκανε μόλις το 10%. Πρακτικά, σχεδόν όλη η Βουλγαρία  δεν έχει εμβολιαστική ανοσία.

Η Βουλγαρία, με ένα πληθυσμό 7.000.000 έγραψε 37.000 θανάτους με Covid κι εδώ και καιρό, έχει σταματήσει να γράφει πάνω από δέκα την ημέρα, επίπεδα που η Ελλάδα έχει να δει από το καλοκαίρι του 2021. Η Ελλάδα, με ένα πληθυσμό 10.000.000 φτάνει το «ψυχολογικό φράγμα» των 30.000 θανάτων και συνεχίζει να γράφει μερικές δεκάδες την ημέρα ακόμη και μέσα στον Μάϊο, γιατί ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των θανάτων είναι θάνατοι από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.  

Ο Σύψας, νομίζει ότι απευθύνεται σε ηλίθιους κι αφελείς. Και δυστυχώς, όσο και αν με πονάει αυτό, μετά από όλα όσα έχουν γίνει, είμαι υποχρεωμένος να του δώσω ένα δίκαιο. Επειδή όμως δεν είναι όλοι αφελείς κι ηλίθιοι κι ούτε δόλιοι και παρτάκηδες, ας δούμε τι έγραφα τον Αύγουστο-Σεπτέμβρη του 2020, στο βιβλίο μου «Χωρίς Ανάσα: Τα χρονικά του μεγάλου φόβου», το οποίο κάθισα και επικαιροποίησα κυρίως λόγω της τελειομανίας μου, τον Γενάρη-Φλεβάρη του 2022, στο σχετικό κεφάλαιο.

δ) Ο Covid ως ενδοσοκομειακή λοίμωξη

Με τα νοσοκομεία να έχουν γίνει από νωρίς εστίες Covid, ο Covid έγινε από νωρίς ενδονοσοκομειακή λοίμωξη.

Δείτε λίγο αυτό το σχήμα για να καταλάβετε την τραγική ειρωνεία του ζητήματος.

Με τα νοσοκομεία να έχουν μετατραπεί σε εστίες, δεν ήταν μόνο οι νοσηλευόμενοι στους θαλάμους και τις ΜΕΘ σε υψηλό κίνδυνο να κολλήσουν Covid. Ακόμη και άτομα που απλά περίμεναν οριστική διάγνωση για το αν έχουν Covid ή όχι, θα κολλούσαν στους προθαλάμους Covid. Έπειτα, καθώς η νοσηλεία τους ήταν πλέον υποχρεωτική, ένα σημαντικό μέρος από αυτούς θα κολλούσε, εκτός από Covid, και κάποια άλλη ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, καθώς 2% έως 19% των νοσηλευόμενων έχει, την κάθε δεδομένη στιγμή, ενδοσοκομειακή λοίμωξη[1]. Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο οξύ στις ΜΕΘ, εκεί δηλαδή ακριβώς που θα έπρεπε να έχει ληφθεί κάθε μέτρο και μέριμνα για την αποτροπή του, με τουλάχιστον το 30% των νοσηλευομένων εκεί να έχουν κολλήσει, την κάθε δεδομένη στιγμή, τουλάχιστον από μια ενδονοσομειακή λοίμωξη.

Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, καθώς για αρκετές από αυτές δεν υπάρχουν αποτελεσματικά φάρμακα, λόγω της κατάχρησης και της υπερσυνταγογράφησης αντιβιοτικών τις προηγούμενες δεκαετίες.

Έτσι, κάποιος που δεν είχε Covid, μπορεί να κολλούσε όχι μόνο Covid, αλλά και κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη και να πέθαινε από αυτή, ακόμη κι αν ήταν σχετικά υγιής, με την πιθανότητα να συμβεί αυτό εντός νοσοκομείου να είναι σημαντικά μεγαλύτερη από το να κολλήσει Covid εντός της κοινότητας και να πεθάνει τελικά από αυτόν, ιδιαίτερα αν ήταν σχετικά υγιής. Και ο θάνατός του θα καταγραφόταν ως θάνατος από Covid, μια ακόμη από τις πολλές αυτοεκπληρούμενες προφητείες του Covid.

Κι αφού αναφερθήκαμε στις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, μια σύγκρισή τους με τον Covid είναι απολύτως δόκιμη. Στις μέρες μας, οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σκοτώνουν 700.000 ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο, αριθμός που είναι μικρότερος μεν από τους ετήσιους πραγματικούς από-Covid θανάτους αυτά τα δύο χρόνια, αλλά η πανδημία θα τελειώσει, ενώ οι υπόλοιπες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι ένα πάγιο πρόβλημα. Αν συνυπολογίσει δε κάποιος, ότι οι ενδονοσομειακές λοιμώξεις σκοτώνουν και μικρότερες ηλικίες, ίσως να είναι χειρότερες της πανδημίας Covid, όσον αφορά, τουλάχιστον, τα χαμένα ανθρωποχρόνια, ακόμη και μες στην πανδημία.

Στην χώρα μας δε, το πρόβλημα έχει τριτοκοσμικές διαστάσεις, με χρονιές που έχουν φτάσει τους 3.000 νεκρούς.

Και εκεί, που οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι, σαφέστατα, πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα υγείας από τον Covid, είναι στην μακροπρόθεσμη επίπτωσή τους.

Υπάρχει εκτίμηση πως το 2050 θα φτάσουν τα 10 εκατομμύρια θανάτους ετησίως[2], αν και πλέον κρατάμε μικρό καλάθι για εκτιμήσεις με τέτοια νούμερα.  

Γιατί λοιπόν, δεν απαιτούν οι πολίτες να γίνει κάτι τώρα, για ένα πρόβλημα που, όπως και αρκετά άλλα, είναι μακροπρόθεσμα πολύ σοβαρότερο από την πανδημία Covid; Γιατί δεν απαιτούσαν χθες και προχθές και πέρσι και πρόπερσι και πριν από πέντε και δέκα χρόνια την αντιμετώπισή του; 

Γιατί δεν θέλουμε να σωθούν ζωές από άλλες, συγκρίσιμες ή μικρότερες αλλά πάγιες απειλές υγείας, που έχουν μακροπρόθεσμα πολύ μεγαλύτερη επίπτωση από όση θα έχει ο Covid και που έχουν ήδη σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από όσους θα έχει σκοτώσει ο Covid στο πέρας του κύκλου του;

Και αυτά τα ερωτήματα είναι εξόχως σημαντικά και μέσα στο πλαίσιο της πανδημίας, καθώς οι κυβερνήσεις κατάφεραν να κάνουν τον Covid ενδονοσομειακή λοίμωξη, αλλά και να κολλήσουν, εξαιτίας του πανικού Covid, πολλούς ανθρώπους με άλλες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, πιθανώς φορτώνοντάς τους όποιους θανάτους αυτής της κατηγορίας, στην ταξινόμηση Covid, διογκώνοντάς την ακόμη περισσότερο.

Προτού απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, θα πρέπει να απαντηθεί ένα άλλο.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε την έκταση του φαινομένου των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων;

Για την αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά είναι πολύ αργά. Για νέα φάρμακα, η διαδικασία είναι πολυέξοδη, μη αποδοτική και συνήθως χρονικά δεν ανταποκρίνεται στην ταχύτητα εμφάνισης νέων πολυανθεκτικών στελεχών, που μπορεί να εμφανίζουν αντίσταση ακόμη και σε σχετικά καινούρια φάρμακα.

H χρήση κατάλληλων συστημάτων εξαερισμού με υπεριώδη ακτινοβολία στους θαλάμους, μειώνει το μικροβιακό φορτίο στον αέρα και η χρήση εξωτερικών συσκευών υπεριώδους ακτινοβολίας θα μείωνε το μικροβιακό φορτίο στις επιφάνειες, περιορίζοντας τον κίνδυνο των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, ανάμεσα σε αυτές, και του Covid.

Λόγω της αλλεργίας όμως των κυβερνήσεων σε επενδύσεις σε υποδομές, (να σημειωθεί ότι η παραπάνω λύση, ενδείκνυται και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς), ας προτείνουμε μια φθηνότερη λύση που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να είναι απαράβατος κανόνας στα νοσοκομεία: Την υγιεινή. Την καθαριότητα των νοσοκομειακών χώρων και την προσωπική υγιεινή του προσωπικού. Το πρώτο, το μόνο που χρειάζεται, είναι σχετικά λίγους πόρους, μέριμνα και προσωπικό. Το δεύτερο, ελάχιστους πόρους, μέριμνα, εκπαίδευση και φιλότιμο.

Δυστυχώς, δεν συμβαίνει ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο: Η συμμόρφωση του νοσοκομειακού προσωπικού στο βασικότερο μέτρο υγιεινής, το πλύσιμο των χεριών, είναι χαρακτηριστικά κακή. Πλένουν τα χέρια τους λιγότερες από τις μισές φορές από όσες θα έπρεπε και ακόμη λιγότερες όταν φοράν γάντια, καθώς αυτά τους δίνουν αίσθηση ασφάλειας.[3]

Παρότι είναι αρκετά πιθανό ο φόβος Covid να βελτίωσε αυτά τα ποσοστά, είναι αμφίβολο, όμως, το αν έφτασε ποτέ η υγιεινή των νοσοκομείων και του προσωπικού τους στο βέλτιστο επίπεδο που απαιτείται για να μην γίνονται τα νοσοκομεία εστίες θανάτου, πόσο μάλλον εν μέσω πανδημίας.

Παρά ταύτα, όταν τα νοσοκομεία δεν γίναν ποτέ υπόδειγμα αντισηψίας, πρωτίστως λόγω αδιαφορίας των πολιτικών, ήταν οι ίδιοι οι πολιτικοί, που για να μην ξοδέψουν ούτε δεκάρα στα βασικότερα των ζητημάτων της περίθαλψης, πετάξαν μετά τις καραντίνες το μπαλάκι της υγιεινής στους πολίτες, επιφορτίζοντάς τους με το μέλημα, όχι μόνο της απόλυτα θεμιτής προσωπικής υγιεινής, αλλά και με αυτό της απόλυτα άσηπτης κοινωνίας, κάτι το οποίο, εκ των πραγμάτων, είναι απολύτως αδύνατο να συμβεί.

Στην πλειοψηφία λοιπόν των ανθρωπογενών θανάτων που προκλήθηκαν, όχι από την ίδια την πανδημία, αλλά από την αντιμετώπισή της, οφείλει να προστεθεί και εκείνο το κλάσμα των θανάτων που προκλήθηκαν όχι μόνο από το ότι ο Covid έγινε και ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, αλλά και από το ότι η αχρείαστη νοσηλεία ασθενών με υπόνοια Covid αρχικά, προκάλεσε έναν άγνωστο αριθμό θανάτων από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης σε αυτές πλέον και της Covid ίωσης.      

Ιδού η Ρόδος, ιδού και τα πήδημα εισαγγελούδια αυτής της χώρας. Δεν είναι η πρώτη παραδοχή εγκληματικής αμέλειας εκ μέρους των ακαταδίωκτων. Λίγες μέρες μόλις πριν, η Παπαευαγγέλου και άλλοι, μας αποκάλυψαν ότι για τις οξείες παιδικές ηπατίτιδες φταίνε οι καραντίνες, κάτι για το οποίο προειδοποιήσαμε από την αρχή της πανδημίας.

Άιντε, γιατί θα πάθουμε Συψαιμία όλοι μας, με αυτά και μ΄ αυτά.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 6/5/2022.

---

[1] https://www.who.int/gpsc/country_work/gpsc_ccisc_fact_sheet_en.pdf

[2] https://www.iatronet.gr/eidiseis-nea/perithalpsi-asfalisi/news/37902/oi-thanatoi-apo-nosokomeiakes-loimwxeis-tha-fthasoyn-ta-10-ekatommyria-pagkosmiws-ews-to-2050.html

[3] https://www.news-medical.net/news/20190415/Low-hand-hygiene-compliance-found-among-healthcare-workers-on-ICUs.aspx

Read More »