Το αίμα του Παύλου στάζει ακόμη από τις τηλεοπτικές οθόνες

Το αίμα του Παύλου στάζει ακόμη από τις τηλεοπτικές οθόνες

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Χθες στο Κερατσίνι δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας. Μαζί του δολοφονήθηκαν και λίγο από τα νιάτα, λίγο από την τέχνη, λίγο από την ελπίδα, όλα αυτά που το σύστημα εξουσίας δολοφονεί συστηματικά όλα αυτά τα χρόνια.  Το φτωχοκερατσίνι φτώχυνε ακόμη περισσότερο.

Με αυτή την έννοια, η στυγερή δολοφονία του Παύλου είχε χαρακτηριστικά πολιτικής δολοφονίας όπου στόχος δεν είναι η εξόντωση ενός φυσικό προσώπου αλλά και των ιδεών του και των δράσεων του.

Ήταν όμως πολιτική δολοφονία;

Ρωτήστε το δολοφόνο του. Έναν εργάτη σε ιχθυόσκαλα με στενές σχέσεις με τη ΧΑ.

Έδωσε η ηγεσία της ΧΑ εντολή δολοφονίας στους επιχειρησιακούς της; Την είχαν στημένη στον Παύλο Χρυσαυγίτες και στήσανε ένα καυγά με πρόφαση το ποδόσφαιρο και τα πολιτικά για να φανεί ο Παύλος θύμα καυγά και όχι θύμα πολιτικής δολοφονίας; Είναι ο Παύλος ο πρώτος από μια σειρά πολιτικών δολοφονιών; Ξαμόλυσε το κράτος το σκυλί του παρακράτους το οποίο μέχρι πρότινος το κρατούσε με κοντό λουράκι;

Η χθεσινή δολοφονία φαντάζει να είναι κλιμάκωση ενός νέου τρόπου δράσης και μιας πρωτοφανούς επιχειρησιακής κλιμάκωσης εκ μέρους της ΧΑ.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Άρχισε η ΧΑ να νιώθει τόσο σίγουρη για τη δημοφιλία της που δεν φοβάται να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο;

Ή μήπως ήρθε η ώρα για το Μιχαλολιάκο να ξεπληρώσει τις χάρες και τα χρέη προς το σύστημα εξουσίας που του ζητά τη δεδομένη στιγμή ως άλλος Αβραάμ να θυσιάσει το παιδί του την Χρυσή Αυγή που με τόσο μόχθο και τόσο δόλο κατάφερε να αναθρέψει στα πέτρινα χρόνια του εξτρεμιστικού εθνικισμού;

Μέσα σε λίγες μέρες απανωτά χτυπήματα που αποδίδονται στη Χρυσή Αυγή σε έκρυθμες φτωχογειτονιές όπου τα βιωτικά προβλήματα ασκούν τεράστιες πιέσεις στους κατοίκους της. Σε περιοχές καζάνια έτοιμα να σκάσουν.

Επικίνδυνα χτυπήματα σε αφισοκολλητές του ΚΚΕ. Η δολοφονία του Παύλου στο Κερατσίνι.

Τι σκατά συμβαίνει;

Μέχρι και πρότινος η ΧΑ διατηρούσε ένα προφίλ συγκρούσεων χαμηλής έντασης.

Οι οργανώσεις της ποτέ δεν είχαν εμπλακεί σε συγκρούσεις πλήρους φάσματος με τις πολυμερέστερες ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Μέχρι πρότινος η ΧΑ αρκούνταν σε εντυπωσιασμούς. Χτυπούσε στη ζούλα μετανάστες για να διατηρεί τη φήμη του Ελληναρά υπέρμαχου και απλά θρασύτατα τραμπούκιζε απέναντι στην αριστερά. Και φρόντιζε στις επιδείξεις θράσους της να είναι οι κάμερες εκεί.

Και οι κάμερες ήταν πάντα εκεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε. Τα μήντια ήταν αυτά που από όλο το φάσμα του εξτρεμιστικού εθνικιστικού χώρου φρόντισαν να αναδείξουν τη σωστή στιγμή το παιδί του Μιχαλολιάκου, ενός ανθρώπου που πρώην σύντροφοι του στον εξτρεμιστικού εθνικιστικό χώρου τον έχουν χαρακτηρίσει ως χαφιέ και ρουφιάνο.

Το αλισβερίσι της ΧΑ με τα μήντια και το σύστημα εξουσίας ήταν αμοιβαία ωφέλιμο. Ακόμη και όταν το μήνυμα των μηντια ήταν αρνητικό, αυτό μεταφραζόταν σε ψήφο εμπιστοσύνης στη Χρυσή Αυγή καθώς αυτή προβαλλόταν ως «το μοναδικό κόμμα το οποίο πολεμούσαν λυσσαλέα τα διεφθαρμένα μήντια» και έτσι η Χρυσή Αυγή αναρριχόταν σε τρομακτικά δημοσκοπικά ύψη ως αδιάφθορο και εθνοκεντρικό κόμμα. Η επιδέξια τοποθέτηση του δεκανικιού του συστήματος από τα μήντια αλλά και από το ίδιο το κόμμα στο ευρύτερο αντιμνημονιακό μπλοκ επιπρόσθετα στιγμάτιζε τον αντιμνημονιακό χώρο με τις κατηγορίες της ακρότητας, της μισαλλοδοξίας, των φασίζουσων αντιλήψεων, μια πρακτική που αποκορύφωμα της ήταν η θεωρία των δύο άκρων.

Έτσι λοιπόν, για μία ακόμη φορά η ΧΑ αποτέλεσε τον κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας, οργής και απόγνωσης τα οποία σφετερίστηκε και καρπώθηκε προστατεύοντας την νέα δεξιά ακροδεξιών αντιλήψεων του Αντώνη Σαμαρά.

Η ίδια η άνοδος της ΧΑ ήταν άλλωστε έξοχο εσωτερικό επιχείρημα για την ακροδεξιοποίηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Αντώνη Σαμαρά. Κοιτάξτε ΝεοΔημοκράτες. Οι τραμπούκοι μας μας κλέβουν ψήφους. Τι χρειάζεται να κάνουμε; Τι πρέπει να κάνουμε; Να δείξουμε πυγμή και αποφασιστικότητα. Με αυτό τον τρόπο η ΧΑ έγινε επιχείρημα διολίσθησης της δεξιάς προς τις ακροδεξιές αντιλήψεις.

Παράλληλα, η άνοδος της ΧΑ έδωσε διαπραγματευτικά χαρτιά και απέναντι στην παραπαίουσα μνημονιακή ψευτοαριστερά καθώς και ο Βενιζέλος και η ΔΗΜΑΡ γνώριζαν πολύ καλά ότι η ΧΑ είναι παιδί της βαθειάς δεξιάς. Εξ ου και η σύμπραξη ΔΗΜΑΡ ΠΑΣΟΚ για να τοποθετηθεί η ΧΑ εκτός νόμου και η άρνηση της ΝΔ να συμπράξει. Όλο αυτό το παζάρι καμιά σχέση δεν είχε με την προστασία της δημοκρατίας και κάθε σχέση με την προστασία των  προνομίων της εξουσίας: Περισσότερο ακροδεξιό παρακράτος ήταν απειλή για το ΠΑΣΟΚΙΚΟ παρακράτος, τουλάχιστον για τα χαμηλόβαθμα κλιμάκια του. Και λιγότερο ΠΑΣΟΚΙΚΟ παρακράτος σήμαινε καθόλου ΠΑΣΟΚ καθώς αυτό αποτελούσε το τελευταίο του προπύργιο.

Αυτός είναι ο λόγος που ο αντιβενιζελικός του πρώην ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος έπλεξε εγκώμια στη Χρυσή Αυγή και την παρουσίασε ως γνήσιο κίνημα, γιατί ο Βενιζέλος και η εξουσιοφρένεια του μπλόκαραν τις όποιες λίγες δυνατότητες για τη συγκρότηση ενός νέου «κεντροαριστερού» χώρου. Όπως περιγράφεται λοιπόν το Φεβρουάριο του 2013:

«Σε μια προκλητική τοποθέτηση, ο Ανδρέας Λοβέρδος χαρακτήρισε την Χρυσή Αυγή «ελληνική Χεζμπολάχ» και «πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την Μεταπολίτευση», ενώ τόνισε ότι «κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα» και «παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά».

Επιπλέον, ο πρώην υπουργός επισήμανε ότι «βγάζοντας τα γενικά πολιτικά τους προτάγματα, η Χρυσή Αυγή μοιάζει με την υπόλοιπη αντιπολίτευση, λέει ό,τι λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ».

Την τοποθέτηση αυτή έκανε ο Ανδρέας Λοβέρδος στη διάρκεια συνέντευξής του στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ την Τρίτη. Συγκεκριμένα ερωτηθείς για την δημοσκοπική άνοδο της Χρυσής Αυγής, είπε: «Είναι αυθεντικό το ποσοστό».

«Πάνω σε μεγάλα προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, το παρεμπόριο και η έλλειψη ασφάλειας και αστυνόμευσης κάνει ακτιβισμό η ελληνική Χεζμπολάχ και παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει ποσοστά. Αυτό γιατί να το καταγγείλει κανείς;» αναρωτήθηκε ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Και συνέχισε στο ίδιο στιλ: «Γιατί μας προβληματίζει το γεγονός ότι ανεβαίνει κάποιος που κάνει, με τρόπο ακτιβίστικο, πολιτική πάνω σε αυθεντικά προβλήματα;»

Πρόκειται για το «πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά», μετά την Μεταπολίτευση σημείωσε ο πρώην υπουργός.

Επιπλέον, τόνισε: «Όταν μιλάμε επί της ουσίας, βγάζοντας τα γενικά πολιτικά τους προτάγματα, η Χρυσή Αυγή μοιάζει με την υπόλοιπη αντιπολίτευση. Λένε ό,τι λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ». 

Κατέληξε, δε, με την παρατήρηση: «Δεν τους κλέβεις τη δύναμη όταν τους καταγγέλλεις»

Έτσι λοιπόν, πριν η ΧΑ αποτελέσει μπαμπούλα ή σκιάχτρο για την κοινή γνώμη, έχει διατελέσει επιτυχημένα το ρόλο του μπαμπούλα και του σκιάχτρου για τα μεγάλα κόμματα.

Από την άλλη πλευρά, ένα μεγάλο κομμάτι της αριστερής νομενκλατούρας, αποφάσισε αντανακλαστικά και σχεδόν υστερικά να προβάλει τα δικά της φαντάσματα και να μεγαλοποιήσει τον κίνδυνο της ΧΑ μιλώντας για αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού όταν η ίδια η ΧΑ δεν είναι παρά ένα άδειο κέλυφος που αδυνατεί να παράξει οποιοδήποτε είδους ιδεολογία και απλά ενσωματώνει και αλέθει κάθε είδος ακροδεξιά τάση.

Με αυτά και με αυτά, η ΧΑ μπήκε στην κουβέντα του κάθε Έλληνα. Μπήκε στην πραγματικότητα του. Μπήκε στην πολιτική ζωή. Γιατί παρότι πριν το μνημόνιο υπήρχαν πλείστα ψύχραιμα δημοσιεύματα που καταδείκνυαν τι ακριβώς είναι και πως δημιουργήθηκε η ΧΑ όπως αυτά του σημαντικότατου Ιού της ελευθεροτυπίας, την εποχή του μνημονίου η ρητορική κατά της ΧΑ εξαντλήθηκε σε κατηγορίες περί ναζισμού και φασισμού με την επεξήγηση ότι και τα δύο ήταν πάντα τα σκυλιά και οι φρουροί του κεφαλαίου, δίνοντας έτσι στη ΧΑ μια ιστορική διάσταση που ποτέ δεν είχε.

Γιατί η ΧΑ, μέχρι και σχετικά πρόσφατη, ούτε κίνημα ήταν, ούτε ιδεολογία ήταν. Ήταν απλά ένας μηχανισμός χειραγώγησης του ακροδεξιού χώρου από τον κο Μιχαλολιάκο για λογαριασμό των ενθυλακωμένων μέσα στη ΝΔ ακροδεξιών και μάλλον και των μυστικών υπηρεσιών. Ένας μηχανισμός του παρακράτους που ήταν εύκολα να ελεγχθεί.

Άλλωστε ο συγκεκριμένος χώρος έβριθε χαφιέδων. Εξ ου και η πολύ στενή του σχέση με τα σώματα ασφαλείας. Ο χώρος του εξτρεμιστικού εθνικισμού βρισκόταν για δεκαετίες υπό τον σχεδόν πλήρη έλεγχο του συστήματος εξουσίας, περισσότερο μάλλον από το διακηρυγμένο αντίπαλο του, την ακροαριστερά. Το σύστημα εξουσίας χρησιμοποιούσε εξτρεμιστές εθνικιστές για βρωμοδουλειές, τους κάλυπτε και που και που πετούσε κάποιους από αυτούς στα σκουπίδια όχι μόνο για να προφασίζεται ότι υπάρχει χάσμα αγεφύρωτο ανάμεσα στον κοινοβουλευτισμό και την ακροδεξιά καθώς και ανεξάρτητη δικαιοσύνη αλλά και για να ξεφορτώνεται τον κάθε επικίνδυνο που είχε την τάση να ξεφεύγει από την ασφαλίτικη μάντρα.  Και ο Μιχαλολιάκος φαίνεται να ήταν από τους τροχόμπατσους αυτής της διαδικασίας. Εξ ού και η αναγνώριση του μόχθου του και η ανάδειξη του σε κεντρικό πολιτικό πρόσωπο στα χρόνια του μνημονίου.

Αυτά μέχρι και σχετικά πρόσφατα. Γιατί στη νέα χιλιετία αρχίζει μια νέα στρατηγική, αυτής της ανακατάληψης από την ακροδεξιά μιας δεξιάς που βούλιαζε στην μετριοπάθεια. Το πρώτο βήμα  στη στρατηγική αυτή ήταν η ανάδειξη του μορφώματος του ΛΑΟΣ της αλεπούς της πολιτικής του Καρατζαφέρη σε σημαντικό πολιτικό παίχτη. Η άνοδος του ΛΑΟΣ και η επανεμφάνιση της ακροδεξιάς δεν προβλημάτισε τότε καθόλου το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, το χαροποιούσε καθώς το ΛΑΟΣ «έκλεβε» ψηφοφόρους από τη ΝΔ και ασκούσε πολλαπλές πιέσεις σε αυτήν.

Δεν προβλημάτισε ιδιαίτερα ούτε την αριστερά καθώς αυτή βρισκόταν με το ένα μάτι στο ιστορικό παρελθόν και με το άλλο στο ουτοπικό μέλλον με αποτέλεσμα να αλληθωρίζει μονίμως.

Στα χρόνια του μνημονίου, ο Καρατσαφέρης θα θυσιάσει το παιδί του. Θα το σφάξει στο γόνατο ψηφίζοντας το μνημόνιο 1. Θα απελευθερώσει τους ψηφοφόρους του αφού πρώτου ακροβολιστούν μέσα στη ΝΔ η λαϊκιστική εθνικιστική προνύμφη του μετέπειτα ελιτιστή μνημονιακού υπουργού Άδωνη Γεωργιάδη, ο γόνος του θεωρητικού του εξτρεμιστικού εθνικισμού Κωνσταντίνου Πλεύρη, ο Θανασάκης Πλεύρης, ενώ ο πατέρας του θα τοποθετηθεί στο ΛΑΟΣ για να σώσει την εθνικιστική τιμή του οικογενειακού ονόματος.  Έτσι «πλευρί»ζεται η νέα ακροδεξιά δημοκρατία.

Το πιο πολύτιμο δώρο του στη ΝΔ το ΛΑΟΣ θα είναι ο Μάκης Βορίδης. Προερχόμενος από το κολλέγιο αμερικανοπρέπειας που λέγεται κολλέγιο Αθηνών όπως και οι Γεώργιος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς, ο Μάκης ο «Σφυρής» Βορίδης θα θητεύσει στο χώρο της ακροδεξιάς όπου θα  αντικαταστήσει στην ηγεσία της χουντικής ΕΠΕΝ τον Μιχαλολιάκο ο οποίας θα την εγκαταλείψει για να ιδρύσει τη ΧΑ.

Όταν φτάνει λοιπόν η χώρα στα πρόθυρα της εποχής του μνημονίου, έχει πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης τον Α. Σαμαρά και δεύτερο τη τάξει στο ΛΑΟΣ τον Μάκη Βορίδη, όλοι τους παιδιά του κολλεγίου Αθηνών.

Ανίερες συμμαχίες και «ιερές» προδοσίες

Η ύπαρξη της ΧΑ δεν είναι χρήσιμη μόνο για την ακροδεξιά ΝΔ. Η ΧΑ δίνει νέο λόγο ύπαρξης σε ιδεοληπτικούς ακραίους χώρους της εξωκοινοβουλετικής  αριστεράς που αντλούν από την ύπαρξη και τη δράση της ΧΑ πραγματιστικά πλέον επιχειρήματα για να στρατολογήσουν νέες φουρνιές υποστηρικτών ή και μελών που θα εξυπηρετήσουν την ατζέντα τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, συγκεκριμένοι χώροι δε διστάζουν να δείξουν όχι μόνο υπερβάλλοντα ζήλο στην καταπολέμησή της αλλά και να αποδίδουν μέσα σε όλες τις εγκληματικές ενέργειες που η ΧΑ έχει διαπράξει και ενέργειες που δεν έχει διαπράξει, μια πρακτική που έχουμε ψηλαφήσει σε προηγούμενα άρθρα. Αυτές οι διαψεύσιμες  πρακτικές είναι ικανές να πείσουν στελέχη της ΧΑ για τον «αόρατο» κίνδυνο μιας υπέρτερης ανθελληνικής δύναμης που διατρέχει διαγώνια την πολιτική, οικονομική και πνευματική ζωή της χώρας, χαρίζοντας μέσα στις κρισιακές συνθήκες στους σκληρούς πυρήνες της ΧΑ νεόκοπους φανατικούς, πλήρως υποταγμένους και πιστούς στη θέληση του Μιχαλολιάκου. 

Αφού λοιπόν τόσοι πολλοί έχουν κέρδη από την άνοδο της ΧΑ, αφού οι μνημονιακοί έχουν τον υπέρτερο κίνδυνο που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου που είναι οι μνημονιακές πολιτικές και οι ληστρικές πρακτικές των ντόπιων ολιγαρχών και των διεθνών ελίτ, αφού χώροι της ακροαριστεράς είδαν να παίρνουν σάρκα και οστά οι (όχι πάντα) φανταστικοί τους εχθροί και αφού το σύστημα εξουσίας σκοπίμως πολώνει τα δύο άκρα στα οποία εντέχνως τοποθετεί και τις αντιμνημονιακές δυνάμεις για να έχει άλλοθι για μόνιμη αστυνομοκρατία, διαρκή καταστολή και ατσαλένιο έλεγχο, προς τι αυτή η έξαρση της επιχειρησιακής δράσης της ΧΑ;

 Φυσικά και πρόκειται για προβοκάτσια. Της ΧΑ, του συστήματος εξουσίας ή και των δύο από κοινού.

Θα παραξένευε κάποιον να μάθει ότι αυτή η επιχειρησιακή έξαρση της ΧΑ ή όποιου υποκαθιστά τη ΧΑ ή και των δύο μαζί, δεν περιορίστηκε στο ΚΚΕ ούτε στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά.

Δεν τη γλύτωσε ούτε και η ακροδεξιά.

Έτσι στον Μελιγαλά, στις 15 Σεπτέμβρη, Χαυγίτες θα επιτεθούν σε άτομα της νεολαίας του ΛΑΟΣ, τη ΝΕΟΣ!

Και δε θα σταματήσουν σε αυτούς που χρωστούν την κεντρική τους πλέον πολιτική ύπαρξη. Οι Χαυγίτες θα χτυπήσουν και υποτιθέμενα ομοϊδεάτες τους του εξτρεμιστικού εθνικισμού.

Ένα φάντασμα από τα παλιά.

Tι ωθεί λοιπόν τη ΧΑ να διεκδικεί τώρα μέσω επίδειξης ωμής βίας το αδιαμφισβήτητο και μη ανακλητό της ηγεμονίας στην ακροδεξιά πτέρυγα; Τους άνοιξε η όρεξη τώρα που μεγάλωσε η εκλογική τους πίττα και η εμπιστοσύνη που δείχνει μέρος του πληθυσμού στον μηχανισμό τους; Αποθρασύνθηκαν;

Ή ήρθε μήπως η ώρα να ξεπληρώσουν τα χρωστούμενα στη συστημική ακροδεξιά και να ξανακάνουν στο φως της ημέρας πλέον τις βρομοδουλειές που τους τάζουν; Να δημιουργήσουν κλίμα φόβου και διχόνοιας που θα καταστείλει τις επερχόμενες γενικευμένες λαϊκές αντιδράσεις και που θα δώσει πάτημα στην ακροδεξιά ΝΔ του Σαμαρά για μόνιμη αστυνομοκρατία; 

Ή μήπως κάτι άλλο που κάλλιστα μπορεί να συνδυαστεί με τα ανωτέρω;

Όπως γνωρίζει καλά και ο κος Μιχαλολιάκος, τα λυσσασμένα σκυλιά τα έχεις με λουρί αρκετά μακρύ για να δαγκώνουν που μπορεί όμως άνα πάσα στιγμή να το τραβήξεις για να τα πνίξει ή να το κόψεις και να τα αφήσεις να γκρεμοτσακιστούν.  

Το ξέρει, το έκανε και στον λεγόμενο πρώην υπαρχηγό του Περίανδρο, τον κατά κόσμο Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, όταν αυτός βρέθηκε αντιμέτωπος με βαρύτατες κατηγορίες σε ένα περιστατικό από το 1998 που μοιάζει τόσο πολύ εξωτερικά με αυτό τις δολοφονίας του Παύλου Φύσσα:   ομάδα ακροδεξιών που περιγράφηκαν ως χρυσαυγίτες επιτέθηκαν απρόκλητα και μάλλον προμελετημένα με ρόπαλα και δολοφονικές προθέσεις τον Ιούνιο του 1998 σε καφέ έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων σε τρεις άντρες που συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό συλλαλητήριο,  στέλνοντας για τρεις μήνες στην εντατική των έναν εξ αυτούς, τον Δημήτρη Κουσουρή.

 Ο αρχικά φυγόδικος Περίανδρος καταδικάστηκε για κάμποσα χρόνια και αποφυλακίστηκε το 2009 έχοντας αποκτήσει το στάτους του ήρωα για χώρους του ακραιφνούς εθνικισμού.

Χρονικά κοντά στην αποφυλάκιση του Περίανδρου, εμφανίζεται μια νέα (;) ακροδεξιά οργάνωση η οποία τον αναγνωρίζει ως το μοναδικό σύγχρονο ήρωα του ελληνεθνικισμού, οι ΑΜΕ (Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές) οι οποίοι θα ξεκινήσουν την επιχειρησιακή τους δράση κάνοντας συμβολικό και όχι μόνο ανταρτοπόλεμο σε καταλήψεις αντιεξουσιαστών και σε γραφεία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ενώ η εξέλιξη της δράσης τους μου είναι προς το παρόν άγνωστη.

Οι ΑΜΕ, όπως και ο Περίανδρος, αποκηρύττουν τη Χρυσή Αυγή και υπογράφουν ενίοτε τη δράση τους με τον προσδιορισμό Anti-Antifa.

Σε αυτό το σημείο ας μας επιτραπεί ένας συσχετισμός που ίσως να είναι και χρήσιμος σε σχέση με  τη δολοφονία του Παύλου του Φύσσα, ίσως πάλι και εντελώς άσχετος: Η καθόλου περίεργη σύγκλιση εξτρεμιστικού εθνικισμού και χουλιγκανισμού όπως αυτή βρίσκεται (φανταζόμαστε ανάμεσα σε άλλες) στην περίπτωση πχ της Anti-antifa gate 13, της ομάδας εθνικιστικών φανατικών του Παναθηναϊκού.

Αλλά ως συνεχίσουμε σε πιο στέρεο έδαφος:

Ο Περίανδρος, ή μάλλον τα μήντια στέλνουν στη Χρυσή Αυγή ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Στις 9 Ιούνη του 2013, ο Περίανδρος, ένας φανατισμένα ιδεολόγος εξτρεμιστής εθνικιστής επιτίθεται στον πρώην αρχηγό του προειδοποιώντας την ΧΑ πως αν ανοίξει το στόμα του το νεοναζιστικό κόμμα θα διαλυθεί. Σύμφωνα με τη Real News λοιπόν: «ο Περίανδρος κατηγορεί… τον Μιχαλολιάκο και όσους βρίσκονται δίπλα του για τη «δίωξή του από την αστυνομία και τη φυλάκισή του» κάνοντας λόγο για «ανανδρία» του αρχηγού του νεοναζιστικού κόμματος.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές που επικαλείται η εφημερίδα «είναι οργισμένος με την ομάδα Μιχαλολιάκου» και σημειώνει πως «δεν εκτίμησαν ότι δεν μίλησε που θα μπορούσε να είχε κλείσει η Χρυσή Αυγή». Υποστηρίζει επίσης πως «έχει στα χέρια του στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται η κατασκευή της ενοχής του από την κατασυκοφάντηση που οργάνωσε στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου, ο οποίος παραμένει στο πλευρό του μέχρι σήμερα».
 Όπως αναφέρεται, ο Περίανδρος σημειώνει πως τον «άφησαν στη φυλακή γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε από το κελί να διαχειριστεί το πολιτικό του παρελθόν και πόνταραν πως δεν θα αποκαλύψει» ποιοι φέρουν ευθύνη για την επίθεση στον Κουσουρή. Όπως υποστηρίζει στο δικαστήριο δεν μίλησε για να μην διασπαστεί ο νεοναζιστικό χώρος. Η Real News, που επικοινώνησε μαζί του, αναφέρει πως ο ίδιος δήλωσε ότι «υπολείπεται πολιτισμού» και «είναι πλέον άνευ αρετής, τιμής και πνευματικών χαρισμάτων». «Ο νεοπλουτισμός της και οι δηλώσεις πολιτικής μετανοίας των ηγετίσκων της οδηγούν σε αδιέξοδο (...) Οι ίδιοι ο αγνοί εθνικιστές θα απορρίψουν τη συνεργασία της Χρυσής Αυγής με το καθεστώς και θα αναζητήσουν ζωτική δράση με πνεύμα θυσίας», δηλώνει.

Σύμφωνα με τη Real News, στην εν λόγω επιστολή στέλνονται πολλαπλά μηνύματα στην ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Μεταξύ άλλων αναφέρεται πως «οι πολιντικάντες της συμφοράς στη ΧΑ –κάποιες αναλφάβητες καρικατούρες – επιδιώκουν παντοιοτρόπως να καταξιωθούν ως βουλευτές».

Ο Περίανδρος προχώρησε και σε μήνυση του άλλοτε φίλου του και νυν βουλευτή της ΧΑΗλία Παναγιώταρου για συκοφαντική δυσφήμιση καθώς ο δεύτερος ισχυρίστηκε ότι ο πρώτος ήρθε σε αλισβερίσι με το καθεστώς για να περικοπεί η ποινή του.

Ο Μιχαλολιάκος και η τσακαλοπαρέα του βρέθηκαν λοιπόν αντιμέτωποι μόλις δύο μήνες πριν με ένα φάντασμα που μπορεί να βγάλει σκελετούς από τη ντουλάπα της ΧΑ.

Φοβάται λοιπόν η ΧΑ τον Περίανδρο; Προφανώς η απάντηση είναι ναι. Εξ ού και το ξύλο που ρίξαν άφθονο προς συμμόρφωση στους μετριοπαθείς ακροδεξιούς της νεολαίας του ΛΑΟΣ, ΝΑΟΣ στον Μελιγαλά στις 15 Σεπτέμβρη του 2013 σε μια επίδειξη ακροδεξιου ηγεμονισμού. Καθώς και το ξύλο που ρίξαν πάλι στον Μελιγαλά στον Αστέριο Χάμο, πρόεδρο της εξτρεμιστικής οργάνωσης «Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος»: Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση του
«Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος καταγγέλει σε όλους τους Εθνικιστές και τους Πατριώτες την αναίτια, άνανδρη, βάναυση και δολοφονική επίθεση που έγινε εις βάρος του Προέδρου μας Χάμο Αστέριο και ενός ακόμη μέλους μας από τους «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ» ( έτσι δηλώνουν τουλάχιστον ) και όχι από αναρχικούς, βουλευτές της Χρυσής Αυγής Γερμενή Γιώργο, Λαγό Ιωάννη και 20 μελών ακόμη.

Το συμβάν έλαβε χώρα στον Μελιγαλά την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου στις εκδηλώσεις μνήμης που γινόταν για τα θύματα που σφαγιάστηκαν από τους Κομμουνιστοσυμμορίτες. Μετά το τέλος της εκδήλωσης τα μέλη του Συνδέσμου κατευθύνθηκαν προς τα μνήματα των νεκρών που βρίσκονται δίπλα από την πηγάδα.

Εκείνη την ώρα πλησίασαν εντελώς ξαφνικά οι 2 παραπάνω κύριοι και η ομάδα τους.

Ο Γερμενής με απειλητικό ύφος ρώτησε τον Πρόεδρο μας, εσύ είσαι ο Χάμος?, λες και δεν τον ήξερε και ο Πρόεδρος του είπε ναι εγώ είμαι έχεις κανέναν πρόβλημα? και στη συνέχεια άρχισε να τον γρονθοκοπεί στο κεφάλι, μετά ήρθε ο άλλος Βουλευτής ονόματι Λαγός ( πρώην σωματοφύλακας του Μιχαλολιάκου ), μαζί με τα υπόλοιπα μέλη και άρχισαν να τον χτυπούν όλοι μαζί με μπουνιές και κλωτσιές.

Αποκάλεσε δε αυτός ο κύριος προδότη τον Πρόεδρο μας και του είπε γιατί θέλει να φέρει τον Περίανδρο να μιλήσει στην Λάρισα. Στη συνέχεια τα μέλη του Συνδέσμου προσπάθησαν να βοηθήσουν τον Πρόεδρο μας αλλά  κατεύθασαν και άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής με αποτέλεσμα να προπηλακιστούν και αυτά με πιο σοβαρά τον Συναγωνιστή μας Φώτη Καραβασίλη.

Ο Πρόεδρος και τα μέλη κατάφεραν να ξεφύγουν από την μανία των ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ της Χ.Α και να βρουν καταφύγιο στην εκκλησία που υπάρχει στον χώρο. Είστε άνανδροι, ότι κάνουν οι Αναρχικοί το κάνατε και εσείς.

Στην θέα των πραγματικά κυνηγημένων Εθνικιστών κάποιος Βουλευτής ονόματι Κασιδιάρης γελούσε σαρκαστικά επί 5 λεπτά.Από τους 9 Βουλευτές που ήταν παρόντες της Χρυσής Αυγής κανείς δεν αντέδρασε, ακόμη και αυτός ο καλός και συμπαθής Χρήστος Παππάς…»

Φοβάται λοιπόν η ΧΑ τον Περίανδρο; Φοβάται το παρελθόν της; Για αυτό σπεύδει να το επαναλάβει; Για να το σκεπάσει με μεγαλύτερης κλίμακες εγκλήματα που θα στείλουν ηχηρά μηνύματα αψηφησιάς και στον αριστερό αλλά και στον ακροδεξιό χώρο;

Πρόκειται για γραμμή Μιχολολιάκου ή απλά μέλη της και οπαδοί της έχουν αποθρασυνθεί τόσο που ενεργούν κατά βούληση σαν αποσπάσματα μίσους;  

Δεν μπορούμε ακόμη να ξέρουμε.

Αυτό που ξέρουμε και που μπορεί να καταμαρτυρά ευρύτερες διασυνδέσεις του ακροδεξιού με το συστημικό (ακρο)δεξίο χώρο του Σαμαρά αλλά και με τη ντόπια πλουτοκρατία είναι το όνομα του δικηγόρου που ο Περίανδρος είχε στα πέτρινα χρόνια της εγκατάλειψης τους από τους «συντρόφους» του,

Και το όνομα αυτού είναι: Γιάννης Ηρειώτης:

Ας ακολουθήσουμε λοιπόν το UNFOLLOW για να δούμε ποιους άλλους πελάτες είχε ο κος Ηρειώτης:

«Δεν το λες ακριβώς και έκπληξη... Δικηγόρος στη νέα αγωγή ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ που κατέθεσε ο Γιώργος Μελισσανίδης, γιος του Δημήτρη Μελισσανίδη, κατά του συντάκτη και υπεύθυνου έκδοσης του UNFOLLOW Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, είναι ο Γιάννης Ηρειώτης.
Πρόκειται για τον δικηγόρο που εμφάνισε ο Ηλίας Κασιδιάρης με σκοπό να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που τον βάρυναν για συνέργεια σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Και τα κατάφερε: στη δίκη που πραγματοποιήθηκε τελικά τον περασμένο Μάρτιο, σε μια αίθουσα κατάμεστη από χρυσαυγίτες, με τον αρχιφύλακα να ρωτάει τον Η. Κασιδιάρη για το πού θα καθίσει ποιος, και με μια έδρα εμφανώς διστακτική να ασκήσει την εξουσία της, ο χρυσαυγίτης βουλευτής βγήκε πιο άσπρος κι απ’ τα σύννεφα.
Δεν είχε συμβεί το ίδιο με τον παλιότερο πελάτη του κ. Ηρειώτη, τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, γνωστό ως «Περίανδρο» – το πρωτοπαλίκαρο και πρώην υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, κατηγορούμενο για απόπειρα ανθρωποκτονίας των φοιτητών τότε Δημήτρη Κουσουρή και Ηλία Φωτιάδη και του τότε αδιόριστου εκπαιδευτικού Γιάννη Καραμπατσόλη, τον Ιούνιο του 1998, έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ο «Περίανδρος» φυγοδικούσε μέχρι το 2005, οπότε και παραδόθηκε στις Αρχές. Το 2006 καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκισης αλλά το 2009, όταν προσέφυγε στο Εφετείο, οι κατηγορίες για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας μειώθηκαν σε μία (εναντίον δηλαδή μόνο του Δημήτρη Κουσουρή) και η ποινή από τα 21 χρόνια κατέβηκε στα 12. (Μαζί με τον κ. Ηρειώτη, την υπεράσπιση του Ανδρουτσόπουλου είχε αναλάβει και ο αδελφός του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Τάκης Μιχαλόλιας, ενεργός σήμερα «στρατολόγος», σύμφωνα με ρεπορτάζ του UNFOLLOW, του νεοναζιστικού κόμματος.)
Καλά κάνει βέβαια ο κ. Ηρειώτης και προσφέρει τις δικηγορικές του υπηρεσίες σε όποιον θέλει. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι στις δημοκρατίες ο καθένας –ακόμη κι αν κατόπιν αποδειχτεί δολοφόνος με ακροδεξιά και ρατσιστικά κίνητρα– δικαιούται την καλύτερη δυνατή υπεράσπιση και οι δικηγόροι έχουν υποχρέωση να την παρέχουν.
Δική μας υποχρέωση όμως είναι –δίχως να αξιολογούμε τις επιλογές του κ. Ηρειώτη καθαυτές– να επισημάνουμε το ενδιαφέρον πλέγμα σχέσεων που φανερώνεται εδώ.  Έτσι, κάνοντας το λογαριασμό μέχρι στιγμής, έχουμε: Απειλές που δέχτηκε ο συντάκτης μας κατά της ζωής του από τον Δημήτρη Μελισσανίδη, εξαιτίας του ρεπορτάζ του για το λαθρεμπόριο πετρελαίου, για τις οποίες έχει κατατεθεί μήνυση, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ Μάκη Βορίδη, πρώην επικεφαλής της νεολαίας της ΕΠΕΝ, όπου διαδέχθηκε τον νυν αρχηγό της Χρυσής Αυγής, να δηλώνει στη Βουλή ότι πρόκειται για «πλημμέλημα της πλάκας». Κατόπιν, δύο αγωγές εναντίον του συντάκτη του UNFOLLOW από την οικογένεια Μελισσανίδη, συνολικού ύψους 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Στη θέση του πληρεξουσίου δικηγόρου του Δημήτρη Μελισσανίδη συναντάμε τον Φαήλο Κρανιδιώτη, γνωστό ακροδεξιό πολιτικό του «Δικτύου 21», επιστήθιο φίλο του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και εσχάτως εκλεγμένο στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. Και, τέλος, συνήγορος του Γιώργου Μελισσανίδη είναι ο Γιάννης Ηρειώτης, δικηγόρος του πρώην υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής «Περίανδρου» και του χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη.
Κατά τα λοιπά… προχωράμε. Απλώς κοντοσταθήκαμε λίγο για να παρατηρήσουμε τις ακροδεξιές συμπτώσεις.»[1]
Ακροδεξιές συμπτώσεις. Πολλές. Και ανάμεσα σε αυτές και η πώληση του 33% του ΟΠΑΠ σε εταιρία συμφερόντων Μελισαννίδη από τον πρώην πρόεδρου του ΤΑΥΠΕΔ και φίλο του Αντώνη Σαμαρά Στυλιανό Σταυρίδη τον οποίο εσπευσμένα παραίτησε ο Στουρνάρας μόλις έγινε γνωστό ότι αμέσως μετά την υπογραφή της πώλησης ο κος Μελισαννίδης πέταξε με το liarjet τον Σταυρίδη στον τόπο διακοπών του.

 Ένα πολύ ενδιαφέρον πλέγμα ξετυλίγεται. Το θέμα πότε αυτό το κουβάρι των «ευφυών συμπτώσεων» θα κοπεί.

 Η δολοφονία του Παύλου και οι ευθύνες

Είτε υπήρξε εντολή δολοφονίας του Παύλου είτε όχι, είτε η δολοφονία ήταν αμιγώς πολιτική είτε χουλιγκανική είτε μικτών κινήτρων, είτε υπήρχε κεντρικός επιχειρησιακός σχεδιασμός της ΧΑ είτε οι θύτες λειτούργησαν αυτενεργά, οι ευθύνες είναι δεδομένες:

Ακόμη και αν την ΧΑ δεν τη βαραίνει μια εκ προμελέτης πολιτική δολοφονία, το μόνο σίγουρο είναι πως τα κηρύγματα μισαλλοδοξίας και οι επιδείξεις ισχύος της ΧΑ εύκολα επηρεάζουν ανισόρροπους επικίνδυνους και μπορούν να τους δώσουν εκείνη τη μοιραία επιπλέον κρίσιμη ώθηση.   

 Αυτή την μοιραία έξτρα ώθηση μπορούν να τη δώσουν φυσικά και οι βιοτικές συνθήκες που μέρα με τη μέρα κάτω από το καθεστώς των μνημονίων γίνονται αβίωτες για όλο και περισσότερους από εμάς.

Αλλά ας πάμε σε πιο άμεσες ευθύνες:

Η ομάδα ΔΙΑΣ είχε καταφθάσει στον τόπο του ανθρωποκυνηγητού πριν τη δολοφονία και απλά παρακολουθούσε σαν θεατής ματωμένων αθλημάτων.

Λογικό είναι: Ομάδες της αστυνομίας που μέρα νύχτα δέρνουν τους πολίτες, ομάδες που εισβάλουν σε χωριά έχουν πλέον μεταλλαχθεί σε πραιτοριανούς που καθήκον τους είναι να προστατεύουν τις Ελίτ από τους πολίτες. Το τι παθαίνουν οι πολίτες τους είναι αδιάφορο. Δεν πληρώνονται για να προστατεύουν τους πολίτες. Την ολιγαρχία πληρώνονται έστω και κουτσουρεμένα να προστατεύουν.

Δεν προέβησαν καν στη σύλληψη του δολοφόνου, δεν σύνεδραμαν καν τη συνάδερφο τους που σύμφωνα με τα μήντια μόνη της τελικά συνέλαβε το εν ψυχρώ δολοφόνο του Παύλου. Να τους χαιρόμαστε.

Το ασθενοφόρο καθυστέρησε 35 λεπτά. 35 λεπτά. Διαφορά ζωής και θανάτου για πολλούς συμπολίτες μας σε κρίσιμη κατάσταση.

Ποιος φταίει για αυτό; Ποιος φταίει; Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, οι ΑΝΕΛ ή η αποδόμηση των υπηρεσιών υγείας από το μνημονιακό καθεστώς;

 Το καθεστώς των μνημονίων σκοτώνει. Σκότωσε. Ξανασκότωσε. Σκοτώνει. Θα ξανασκοτώσει. Απλά το κάνει έμμεσα… προς το παρόν.

Θα μπορούσε ο Παύλος να είχε σωθεί. Αν οι της ΔΙΑΣ παρέμβαιναν. Ίσως και αν το ασθενοφόρο έφθανε έγκυρα αν και δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αυτό.

Ο Παύλος πέθανε τρεις φορές άδικα. Μια από το χέρι του φανατικού. Μια από την εγκληματική παράβαση καθήκοντος της ομάδας Δίας. Μια από την έλλειψη ασθενοφόρων ή προσωπικού τους.

Μία τον σκότωσε ο φανατισμός. Και δύο φορές η καταστροφική απάθεια στα ανθρώπινα δράματα που έχουν επιβάλει οι μνημονιακές πολιτικές και η κουλτούρα που αυτές καλλιεργούν.

 Αλλά ας μην είμαστε απόλυτοι. Ίσως να φταίνε τα πρόσωπα. Οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί. Ο συγκεκριμένος οδηγός ασθενοφόρου. Ακόμη και αν είναι έτσι, ποιος σκατά φταίει για τα κριτήρια επιλογής και την διαδικασία εκπαίδευσης αυτών των συγκεκριμένων επαγγελματιών αυξημένης κοινωνικής ευθύνης; Το μεσογειακό κλίμα;

Προπαγάνδα μίσους και επίθεση φιλίας

Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα πολύ αρνητικό κλίμα για το μνημονιακό καθεστώς: Μόλις πριν λίγες μέρες η ΒΙΟΧΑΛΚΟ μάζεψε τα μπογαλάκια της και έφυγε φτύνοντας πάνω στον τάφο του Success Story του Αντώνη Σαμαρά.

Και όχι. Δεν τη λάδωσε το κόμμα της δραχμής. Ούτε την απείλησε η ΧΑ. Απλά το επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι σκατά. Ήταν σκατά και επί μνημονίων επιδεινώθηκε δραματικά.  

Δεν έρχονται επενδυτές να αγοράσουν ακόμη και φιλέτα που δίνονται κοψοτιμής.

Οι μόνοι που έρχονται και θα έρθουν είναι αυτοί που μαζί με τα οικονομικά συμφέροντα μπορούν να προωθήσουν και τις γεωπολιτικές τους βλέψεις. Αλλά αυτοί και όχι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα αποφασίσουν το πότε και το πώς.

Παρότι ο Σαμαράς έδωσε στους Αμερικανούς τον ΤΑΡ, παρότι ο Βενιζέλος έσπευσε να μας δεσμεύσει για την τότε επικείμενη επέμβαση στη Συρία, παρότι κάνουν οι δυο τους πλειοδοσίες στις εθνικές μειοδοσίες, οι δυο τους βρίσκονται απομονωμένοι και χωρίς ερείσματα. Οι μόνοι που τους στηρίζουν είναι οι Έλληνες ολιγάρχες που περιμένουν να απομυζήσουν ότι έχει απομείνει από τον εθνικό πλούτο και να μη γυρίσουν τα δανεικά και αγύριστα ποτέ. Οι Έλληνες ολιγάρχες και τα κανάλια τους.

Καθώς το καράβι βουλιάζει, ο Σαμαράς πρέπει να πετάξει ένα σωσίβιο στον εαυτό του. Και ας είναι και τρύπιο. Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν έπιασε ελέω δημιουργικής λογιστικής και εν μέσω ενός χρέους που παρά το μονομερές κούρεμα χρέους και την τρομακτική ζημία που αυτό προκάλεσε σε δημοσίους φορείς τσίμπησε καμιά 70 δις σε μόλις δύο χρόνια για να φτάσει στα 321 δις.

Μέσα σε όλη αυτή την καταφανέστατη ληστεία, το μνημονιακό καθεστώς χρειάζεται μεγαλύτερα ακόμη εγκλήματα για να αποπροσανατολίσει τον Έλληνα.

Χρειάζεται αναμπουμπούλα. Χρειάζεται έναν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Χρειάζεται μπαμπούλες. Πολλούς μπαμπούλες. Χρειάζεται ένα μόνιμο καθεστώς φόβου που θα φυλακίσει τον Έλληνα στο σπίτι του. Ανήμπορο.

Και αν δε το βρει αυτό, θα προσπαθήσει να το κατασκευάσει.

Ο Σαμαράς χρειάζεται τη Χρυσή Αυγή, την εγκληματική ΧΑ. Και χρειάζεται και τυφλές αντεκδικήσεις από την άκρα αριστερά. Χρειάζεται αναστάτωση. Φόβο. Εγκλήματα. Χρειάζεται στρατιωτικό νόμο.     

Αν δεν έχει τη ΧΑ και την άκρα αριστερά ως τρομοκράτη, αν δεν μπορεί να τους πείσει να γίνουν οι Νο1 δημόσιοι κίνδυνοι, θα αναγκαστεί να μοιραστεί την ακροδεξιά κυβερνητική πίττα με τη Χρυσή Αυγή. Και δεν είναι πρέπον να βλέπεις πρώην υπαλλήλους που τους είχαν για τις βρωμοδουλειές να γίνονται ίσια και όμοια με εσένα στη νομή της εξουσίας.

Και αυτές οι δύο γραμμές παίζονται παράλληλα από τα μήντια: Ενώ όλοι κάνουν μια εκστρατεία κατά της ΧΑ, παράλληλα και επιλεγμένα, μνημονιακά μηντιοφρουροί κάνουν επίθεση φιλίας στη ΧΑ:

Έτσι ο Μπάμπης Παπαδημητρίου έριξε την αναγνωριστική ρήψη βόμβας που περιείχε «το ενδεχόμενο μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία, όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης».

Και ο Άρης Πρωτοσάλτε κάνει έκκληση στον Ηλία να Κασιδιάρη και την Χρυσή Αυγή «κάντε κάτι να μη σας πιάνουν στο στόμα τους».

Ο Σαμαράς χρειάζεται τη Χρυσή Αυγή. Την εξτρεμιστική ή την «σοβαρή». Ανάλογα με το τι θα δείξουν οι επόμενες δημοσκοπήσεις.

Για την ακρίβεια ο Σαμαράς χρειάζεται κάτι παραπάνω από τη Χρυσή Αυγή. Χρειάζεται, μια μεγάλη προβοκάτσια.

Τη δική του 11 Σεπτέμβρη. Το αν είναι ικανή η μικρή του ακροδεξιά ομάδα να ενθαρρύνει ή να σχεδιάσει κάτι τέτοιο επιχειρησιακά αυτό δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε.

Αυτό που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι ότι άσχετα με το αν αυτή η μεγάλη προβοκάτσια θα επιτελεστεί ή όχι, αυτή ήδη και μέσα στο έκρυθμο κλίμα των ημερών έχει προαναγγελθεί:

«Σε «κατάσταση συναγερμού» παραμένει η ΕΛ.ΑΣ., με τον φόβο σοβαρού τρομοκρατικού κτυπήματος.  Aνώτατα στελέχη του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ανέφεραν ότι «εξακολουθούμε να έχουμε από διαφορετικές πηγές ροή πληροφοριών και σαφών ενδείξεων για επικείμενο χτύπημα μεγάλου βεληνεκούς. Δεν πρόκειται για κάτι αποσπασματικό, ούτε για μια αστυνομική υπερβολή ή τακτικισμό. Ο κίνδυνος, σύμφωνα με το Βήμα, όχι μόνο δεν έχει εκλείψει αλλά γίνεται μέρα με τη μέρα πολύ σοβαρότερος. Είμαστε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, στο κρίσιμο χρονικό διάστημα. Παρ' ότι παίρνουμε σειρά μέτρων, το 'άπειρον' των υποψηφίων στόχων δεν μας επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό. Ούτε πιστεύουμε ότι η δημοσιοποίηση αυτής της απειλής μπορεί να αποτρέψει την ένοπλη επίθεση. Είμαστε σε κατάσταση γενικής επιφυλακής».

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας ενημερώνεται διαρκώς για το θέμα, το οποίο θεωρείται «υψίστου ενδιαφέροντος», από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία και άλλους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Νίκος Δένδιας που παρακολουθεί από κοντά το ζήτημα αυτό το οποίο θεωρείται «υψίστου ενδιαφέροντος».

Πάντως, οι επιτελείς της λεωφόρου Κατεχάκη αρνούνται να διευκρινίσουν τον τρόπο με τον οποίο άντλησαν τη σχετική πληροφορία και την προέλευση της απειλής. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. ωστόσο διευκρινίζουν ότι «ο μεγάλος κίνδυνος δεν προέρχεται από την επιχείρηση "Φοίνικας" της σύμπραξης των οργανώσεων "Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς", FAI και άλλων. Πρόκειται για απειλή άλλου είδους, για χτύπημα σοβαρό και πιθανόν αιματηρό και όχι μια επίθεση με μικρό εκρηκτικό μηχανισμό ή παγιδευμένο δέμα όπως αυτή που σημειώθηκε προ ενός μηνός με στόχο δικαστικό λειτουργό, αρμόδιο για θέματα τρομοκρατίας».http://www.iefimerida.gr/node/122343#ixzz2fKtVFviA

Ώστε πρόκειται για απειλή άλλου είδους: Έχουμε πάρει μια πρόγευση από την «απειλή άλλου είδους» όταν στις 14 Ιανουαρίου του 2013 έγινε «τρομοκρατική» επίθεση σ το Μαξίμου με Καλάσνικοφ η ευθύνη της ανάληψης της οποίας έγινε 5 μήνες μετά από μια οργάνωση με το όνομα «Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών» (ΟΛΑ)

Ακόμη πιο τραγελαφική από τη συντομογραφία της ήταν η ίδια η ανακοίνωση της: Όπως περιγράφει ο Στέλιος ο Κούλογλου:

«… Όποιος έχει πείρα από προκηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων με δυσκολία θα συγκρατήσει τα γέλια του, αλλά το πιο κωμικοτραγικό είναι ότι η προκήρυξη χρησιμοποιούσε καθαρεύουσα. Αντιγράφω:

«Εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο το στοιχείο του αιφνιδιασμού, ομάδα συντρόφων προσέγγισαν εποχούμενοι το στόχο μέχρι του προαποφασισμένου σημείου, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από κανέναν. Οι δύο σύντροφοι που αποβιβάστηκαν από το κλεμμένο όχημα κατάφεραν επίσης χωρίς κανένα εμπόδιο να πλησιάσουν το στόχο στην απαιτούμενη απόσταση ώστε να βάλλουν εναντίον του με εκτοξευτήρα( RPG) που έφερε αντιαρματική ρουκέτα. Τελικά ήταν μια αστοχία υλικού- αφού δύο φορές ο επιφορτισμένος με το συγκεκριμένο ρόλο σύντροφος επιχείρησε να ξαναοπλίσει τον εκτοξευτήρα δίχως αποτέλεσμα-, που ματαίωσε τον αρχικό μας σχεδιασμό ωθώντας το δεύτερο σύντροφο να βάλλει με πολεμικό τυφέκιο τύπου Καλασνικοφ εναντίον του κτιρίου, καθώς θα ήταν για εμάς για εμάς αδιανόητο να φύγουμε άπραγοι από ένα τόσο σημαντικό στόχο». (οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Tα έχουμε δει σχεδόν όλα σε αυτή την χώρα, αλλά αριστεροί τρομοκράτες με καθαρευουσιάνικες εκφράσεις; Που παρά την ..αστοχία υλικού και την αλλαγή σχεδίων που προκαλεί μια τέτοια αποτυχία,  κατάφεραν μέσα στην νύχτα να εντοπίσουν το γραφείο του Α.Σαμαρά, στον τάδε όροφο και στο συγκεκριμμένο παράθυρο και να το πυροβολήσουν; Τέτοιες λεπτομέρειες για την διαρύθμιση ενός κτηρίου γνωρίζει μόνο κάποιος από τα μέσα. 

Την απάντηση σε όλα αυτά δίνει η ίδια προκήρυξη της... Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών που μετά από σελίδες ακατάσχετης μπαρουφολογίας καταλήγει στο παρακάτω πολιτικό συμπέρασμα, που είναι και το... ζουμί : «Παρόλη τη διαμετρικά αντίθετη ιδεολογική τους φόρτιση Σύριζα και Χρυσή Αυγή λειτούργησαν αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση: αποτέλεσαν σημαντικές βαλβίδες αποσυμπίεσης της κοινωνικής διαμαρτυρίας…»[2]

Ο Σαμαράς χρειάζεται τη δική του 11^η Σεπτέμβρη. Αυτό είναι το μόνο success story το οποίο είναι ικανός να παράγει: Μια μεγάλη προβακάτσια. Αν δεν μπορέσει να την βρει, αν δεν του τη δώσουν στο πιάτο, θα πρέπει να την κατασκευάσει.

Η επιβολή ενός «στρατιωτικού νόμου» τύπου Patriot Act είναι η μόνη του σωτηρία.

Οψόμεθα.

Για τον Παύλο.

Δε θα μπορούσαμε να κλείσουμε το κείμενο χωρίς κάποια αναφορά στον Παύλο. Το καλλιτεχνικό όνομα του ήταν Killah P.  Kill the past. Δυστυχώς ήταν ένα παρελθόν αναχρονιστικό και ατταβιστικό που σκότωσε τον Killah P, ένα παρελθόν που επιδιώκει με κάθε τρόπο να υλοποιηθεί στο τώρα. Οφείλουμε στον Παύλο να φροντίσουμε να κλειδώσουμε όλους αυτούς τους αναχρονισμούς που αναβιώνουν ένα σκοτεινό και φονικό παρελθόν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και τους ενόχους σε αγροτικές φυλακές, να παράγουν αυτοί με τα χέρια τους το πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο μέχρι σήμερα φτιάχνουν μόνο με λογιστικά τεχνάσματα και στο όνομα του οποίου υποδουλώνουν την ελληνική κοινωνία…

Δεν νοείται οι αθώοι να φυλακίζονται, να δολοφονούνται, να πεθαίνουν και οι ένοχοι να συνεχίζουν να διατηρούν σκανδαλώδη προνόμια, το πιο σκανδαλώδες εκ των οποίων είναι το προνόμιο της εμπιστοσύνης από ένα κομμάτι του ίδιου του πληθυσμού που αυτοί εξαθλιώνουν, κατακλέβουν και βασανίζουν.

Έλεος πια. Αυτό δεν είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Είναι το σύνδρομο του στόκου.

Αντίο Παύλο. Κι αν έφυγες, η μουσική σου, η ψυχή σου θα είναι δίπλα μας, μέσα μας, ένα ανοιχτό παραθύρι στα τοπία της ψυχής, της ψυχής μας που πρώτη πρώτη την καταπάτησαν για να μπορέσουν χωρίς αντίσταση να κλέψουν και τη ζωή μας.

---

[1] http://unfollow.com.gr/blog/itemlist/tag/%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%A9%CE%9D%CE%97%CE%A3%20%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3.html

[2] http://tvxs.gr/news/omada-tvxs/parakratos-toy-maksimoy-toy-stelioy-koylogloy

Read More »

10η και 11η Σεπτεμβρίου: Δύο εντελώς διαφορετικές επέτειοι

10^η και 11^η Σεπτεμβρίου: Δύο εντελώς διαφορετικές επέτειοι  

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Σήμερα είναι μια μαύρη επέτειος. Σαν σήμερα, 12 χρόνια πριν, ο κόσμος άλλαξε για πάντα.

Το τρομοκρατικό χτύπημα που έριξε τους δίδυμους πύργους στην καρδιά της Νέας Υόρκης αποτέλεσε το άλλοθι για να απενδυθούν οι ΗΠΑ τα όποια έστω προσχηματικά δημοκρατικά χαρακτηριστικά τους και να γίνουν μια ανεξέλεγκτη αυτοκρατορία τρόμου με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα ανά τον πλανήτη, καταστέλλοντας ατομικά δικαιώματα στο εσωτερικό και εκμηδενίζοντας τα στο εξωτερικό, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ανάμεσα σε άλλα αυτό που υποτιθέμενα πολεμούσε: Την ισλαμική τρομοκρατία, την νέα Αλ Κάιντα.

Τη 11^η Σεπτέβρη του 2001 γεννήθηκε ο μεγάλος αδερφός που επιδίωξε να δημιουργήσει τη «Νέα Ρώμη», ακολουθώντας το δόγμα της κυριαρχίας πλήρους φάσματος που οραματίστηκαν οι φρενοβλαβείς νεοσυντηρητικοί   της θεωρητικά κυρίαρχης τότε δεξαμενής σκέψης «Project for a New American Century», αρκετοί εκ των οποίων έγιναν μετέπειτα σημαντικά στελέχη της πραξικοπηματικής κυβέρνησης G. Bush Jr.

 Είναι η μέρα που οικοδομείται ένα παγκόσμιο στρατοκρατικό  καθεστώς απαγωγών και παρακολουθήσεων την εξέλιξη και το εύρος των οποίων είχαμε την ευκαιρία να δούμε με τις πρόσφατες αποκαλύψεις Snowden, παρακολουθήσεις και υποκλοπές που έγιναν εις βάρος όχι μόνο εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών αλλά και εις βάρος ευρωπαίων ηγετών όπως διαπιστωμένα συνέβη και στις περιπτώσεις του τελευταίου προ κρίσης Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και της γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

Με την παράδοση του προεδρικού θόκου από τον πρόεδρο του πολέμου George W Bush Jr και τις σπάταλες επιχειρησιακές αποτυχίες των πολέμων του όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της αμερικανικής κατοχής σε Ιράκ και Αφγανιστάν στον επαίσχυντα μετέπειτα κάτοχο νόμπελ ειρήνης Barack Obama, το σχήμα και οι μέθοδοι της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής άλλαξαν. Οι συνέπειες της όμως ήταν εξίσου καταστροφικές. Γιατί αν η κυβέρνηση Bush είχε σαν στόχο την στρατιωτική κατάληψη μεγάλου μέρους της Μέσης Ανατολής και αργότερα της Ασίας, η κυβέρνηση Obama διάλεξε την αποσταθεροποίησή της ακολουθώντας το δόγμα του διαχρονικότερου ίσως συμβούλου των ΗΠΑ, του Zbigniew Brzezinski και τις μεθόδους υπονόμευσης και δολιοφθοράς που αυτός πρότεινε στο Αφγανιστάν έναντι της Σοβιετικής ένωσης όπου και δημιουργήθηκαν οι ένοπλοι πυρήνες της νέας ισλαμικής τρομοκρατίας.

Έτσι λοιπόν και με τη θεματική βιτρίνα της «Αραβικής Άνοιξης» , η ΗΠΑ διοχέτευσαν πακτωλό χρημάτων σε αντικαθεστωτικούς της Μ.Ανατολής καθώς και σε ισλαμιστικές ομάδες μισθοφόρων και φανατικών ώστε να υπονομευτούν ή να πέσουν τα καθεστώτα της περιοχής και να παρεμποδιστεί η εμπορική και πολιτική επίδραση Κίνας και Ρωσίας.

Το τελευταίο θύμα αυτής της αμερικάνικης πολιτικής του «εκδημοκρατισμού» μέσω χάους είναι η Συρία. Εξ ου και η συντονισμένη δυτική προπαγάνδα εναντίον της τα τελευταία δύο χρόνια,

Και είναι μάλλον από χθες και ο πρώτος νικητής του πολέμου που έχει κηρύξει  η Αμερική απέναντι στον κόσμο ολόκληρο, αν μπορεί φυσικά να ανακηρύξει κανείς νικήτρια μια χώρα με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα πολεμικών συγκρούσεων και εγκλημάτων .

Αν η 11^η Σεπτεμβρίου του 2001 ήταν η μέρα που ο «ιμπεριαλισμός τσαλαπάτησε τη δημοκρατία», η 10^η Σεπτεμβρίου είναι η μέρα που η «διπλωματία νίκησε στα σημεία τον ιμπεριαλισμό». Φυσικά και υπεραπλουστεύουμε.

Η 11^η Σεπτεμβρίου του 2001 υπήρξε η ορατή αφετηρία του αμερικανικού επεκτατισμού στον 21^ο αιώνα. 12 χρόνια μετά, η 10^η Σεπτεμβρίου του 2013 ίσως να αποτελέσει την ορατή αφετηρία της αναδίπλωσης των αμερικανών σε όλα τα επίπεδα.

Ο πρόεδρος Obama, με πρώην συμμάχους του όπως η Μ. Βρετανία και η Αίγυπτος να του γυρνάν την πλάτη  για λόγους που έχουμε αναλύσει αποσπασματικά στο παρελθόν, αναγκάστηκε να συμφωνήσει με τον ρώσο πρόεδρο Πούτιν για διπλωματική λύση στη Συρία που θα την υποχρεώσει να παραδώσει το χημικό της οπλοστάσιο στον ΟΗΕ. Προσοχή πρέπει να δωθεί στην εξίσωση που επιχειρήθηκε να γίνει ανάμεσα στην κατοχή χημικών από τη Συριακό καθεστώς και την υποτιθέμενη χρήση τους την 21^η Αυγούστου του 2013 σε αμάχους της Δαμασκού, μια πράξη που αν είχε συμβεί θα αποτελούσε πράξη αυτοκτονίας όχι μόνο για τον Άσαντ και το καθεστώς του αλλά και για το σύνολο των αλεβιτών και των χριστιανών. Είναι γνωστό στη διεθνή κοινότητα πως η Συρία είχε χημικά όπλα όπως γνωστό είναι ότι δεν είχε κανένα λόγο να τα χρησιμοποιήσει ο Άσσαντ την 21^η Αυγούστου. Αυτοί λοιπόν που επιχείρησαν να εξισώσουν την κατοχή με τη χρήση χημικών απλά προσπάθησαν να προκαλέσουν σύγχυση στην κοινή γνώμη.

Από χθες όμως αυτή η σύγχυση λύεται καθώς το βάρος μετατίθεται στο χημικό οπλοστάσιο που έχει ο Άσσαντ και όχι στην κατασκευασμένη από τους δυτικούς είδηση ότι ο Άσσαντ την 21^η Αυγούστου χρησιμοποίησε χημικά κατά αμάχων.   

Ακόμη και ο πιο σκληρός δημοκρατικός  υποστηριχτής του πολέμου, ο Κέρυ, υποχώρησε και προχώρησε σε μια ανακοίνωση χωρίς ουσία.

Πρόκειται για την πρώτη διπλωματική ήττα των ΗΠΑ μετά από δεκαετίες.

Ήδη φωνές στο εσωτερικό των ΗΠΑ μιλάν για τον Ομπάμα ως ένα αδύναμο πρόεδρο.

Ψεύδονται. Ο Ομπάμα δεν είναι ένας αδύναμος πρόεδρος. Είναι ο πρόεδρος μιας παραπαίουσας αυτοκρατορίας που οι καταστροφικές αυθαιρεσίες της και οι φονικές ασυδοσίες της σε συνδυασμό με τα οικονομικά της αδιέξοδα έχουν λύσει πλέον την παγκόσμια σχεδόν συναίνεση που μέχρι πρότινος υπήρχε για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στον πλανήτη. Από εδώ και πέρα, η Αμερική δεν θα μπορεί με την ίδια ευκολία να εξάγει τα προβλήματά της με τη μορφή πολέμων ή κρίσεων σε άλλες περιοχές του πλανήτη και πιθανόν να αρχίσει να υποχωρεί σε όλο και περισσότερα μέτωπα.

Οφείλει πλέον να αναγνωρίσει έναν κόσμο πολυπολικό όπου θα είναι η διπλωματία και όχι η δύναμη των όπλων που θα καθορίζει τις σφαίρες επιρροής του κάθε ισχυρού παίχτη.

Και οφείλει σταδιακά να φροντίσει τα δικά της εσωτερικά οικονομικά προβλήματα που κατέφερε μέχρι και πρόσφατα να ξεφορτώνεται ως τοξικά φορτία σε άλλες περιοχές του κόσμου όπως άλλωστε συνέβη σε μεγάλο βαθμό και με την «ευρωπαϊκή κρίση», κάτι που θα την αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο.

Η χθεσινή διπλωματική πανωλεθρία των ΗΠΑ, δεν σημαίνει φυσικά ότι αναβαθμίστηκε αυτόματα στη γεωπολιτική σκακιέρα η Ρωσία ή η Κίνα. Αλλά δείχνει προς μια αργή πορεία όπου αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί.

Η χθεσινή διπλωματική υποχώρηση των ΗΠΑ, αν δεν ανατραπούν τα δεδομένα σημαίνει αυτόματα και γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας σε αυτό που κάποτε ήταν: Η μεθόριος των δυτικών ανάμεσα σε ζώνες επιρροής καθώς, όταν και εφόσον σταθεροποιηθεί η Μέση Ανατολή ή έστω χώρες της από νέες κοσμικές κυβερνήσεις που θα είναι για ευνόητους λόγους και για κάποια χρόνια αντιαμερικάνικες και αντιευρωπαϊκές , αυτές θα ψάξουν συνομιλητές στο δυτικό κόσμο που να μιλάν «αραβικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, κινέζικα και ρωσικά».

 Αυτή η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας ως γεωπολιτικού και διπλωματικού κόμβου και ως εγγυητή της σταθερότητας αποδεικνύει το πόσο επικίνδυνα τυχοδιώκτης είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος έσπευσε να στριμωχθεί στο μπλοκ των πολεμοκάπηλων.

Δυστυχώς όμως για τους Έλληνες, οι διώξεις κατά του Βενιζέλου για τα όσα έχει κάνει κατά της Ελλάδας θα πρέπει λόγω της παρούσας συγκυβέρνησης να περάσουν από πάνω από το πτώμα του Σαμαρά. Και για να μην συμβεί αυτό, ο Σαμαράς θα προσπαθήσει να καρπωθεί τα πιθανά ανταλλάγματα που μπορεί να δοθούν στην Ελλάδα για να μπορέσει να σταθεροποιηθεί μετά από το πλιάτσικο που έγινε με τις ευχές και τις διαταγές των κυβερνήσεων των τελευταίων 5 ετών.

Για να σώσει το τομάρι του ο Σαμαράς θα πρέπει να επιδείξει πραγματικά success stories, όχι τις τραγελαφικές λογιστικές αλχημείες που παρουσιάζουν την κατεστραμμένη και υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία  ωσάν να είχε «πρωτογενές πλεόνασμα» (όπως γράψαμε στο παρελθόν, το μόνο πρωτογενές πλεόνασμα τα τελευταία χρόνια είναι αυτό της πολιτικής εξαπάτησης).

Και αυτές τις ιστορίες επιτυχίας μπορεί να του τις προσφέρουν μόνο οι νέοι συσχετισμοί δυνάμεων στο παγκόσμιο επίπεδο και όχι κάποια οικονομική πολιτική καθώς τα οικονομικά προβλήματα της χώρας έχουν φτάσει σε σημείο άλυτο.

Δεν μπορούμε φυσικά να είμαστε σίγουρα ότι η χθεσινή διπλωματική ήττα των αμερικανών έχει αποτρέψει μόνιμα την επέμβαση τους στη Συρία. Άλλωστε το μόνο σίγουρο για τους αμερικάνους είναι η αναξιοπιστία τους και η διγλωσσία τους στα συμφωνηθέντα.

Όπως και να έχει, είναι επιτακτική ανάγκη για όλες τις δυνάμεις που επιθυμούν αποκατάσταση της δημοκρατίας αλλά και της ηθικής τάξης στην Ελλάδα, να δράσουν γρήγορα για τη διενέργεια εκλογών, πλην ο καταστροφιστής Σαμαράς και ο σταυροαδελφός του  πλέον Βενιζέλος  καταφέρουν να εξαργυρώσουν με ανταλλάγματα που θα τους δοθούν λόγω διεθνών συγκυριών τα κρίματα που προκάλεσαν σε αυτόν τον τόπο.

Καλωσήρθαμε στον 21 ο αιώνα. Έναν αιώνα που παρά τις μωροφιλοδοξίες των Αμερικανών και των τσιρακιών τους δεν θα είναι αμερικάνικος.

Καιρός είναι λοιπόν να απαλλαγούμε μια και καλή από ένα από τα όπλα που οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοι τους έχουν στρέψει στον κρόταφο της Ελλάδας αδειάζοντας σταδιακά όλες του τις σφαίρες στον εγκέφαλο μας: Τον νεοφιλελευθερισμό, τα ιερατεία του, τους συμμάχους του και τα τσιράκια του.

Ήρθε η ώρα οι καταστροφείς της Ελλάδας να πέσουν και να πληρώσουν για τα εγκλήματα τους.  

Read More »