Προσοχή: Μυαλό κουκούτσι!

Τη χρονιά που μας πέρασε παρατηρήθηκε στην Ελλάδα μια αύξηση των δηλητηριάσεων από υπερκατανάλωση πυρήνων βερίκοκου ή πικραμυγδάλων.

Αυτό οφείλεται στη φιλολογία που θέλει τους πυρήνες αυτούς να έχουν αντικαρκινική δράση. Δυστυχώς σε αυτή τη φιλολογία έχει συμβάλλει και το συλλογικό έργο “Τι δεν σας λένε οι γιατροί” που γράφτηκε κατά κύριο λόγο από μένα και τον Beldeu Singh.

Το πρωτοποριακό αυτό έργο ακτινογραφικά περιγράφει παθολογίες της σύχρονης δυτικής ιατρικής σε πολλούς τομείς της. Αυτό είναι το δικό μου αντικείμενο.

Ο Singh επιλέχτηκε όμως για άλλο λόγο: πέραν από την επάρκεια στην ιατρική ανάγνωση και γραφή, ο Singh έδωσε μια άλλη, πιο πρακτική διάσταση στο έργο, διερευνώντας “αποκλεισμένες” θεραπευτικές προσεγγίσεις που προέρχονται από τη βοτανική φαρμακολογία και τη φαρμακευτική χρήση φυσικών τροφών, προσεγγίσεις οι οποίες σπάνια χρηματοδοτούνται από τη φαρμακευττική βιομηχανία για ευνόητους λόγους.

Μια από αυτές τις προσεγγίσεις είναι η χρήση της βιταμίνης Β17 που βρίσκεται στους πυρήνες πικραμυγδάλων και του βερίκοκου ως αντικαρκινική ουσία: Ας δούμε αυτήν την υπόθεση όπως την περιγράφει ο Singh στο “Τι δεν σας λένε οι γιατροί” και που στηρίχτηκε σε κλινικά δεδομένα της δεκαετίας του 1950:

“ Έχετε ποτέ ακούσει για τη βιταμίνη Β17 (ή αμυγδαλίνη); Σύμφωνα με παλαιότερες έρευνες που έγιναν από διαιτολόγους και ιατρούς, το κυανιούχο περιεχόμενο της βιταμίνης Β17 αποδεσμεύεται μόνο με την παρουσία μιας συγκεκριμένης ενζυματικής ομάδας που ονομάζεται β-γλυκοσιδάση ή γλυκουρονιδάση. Αυτή η ενζυμική ομάδα βρίσκεται σχεδόν αποκλειστικά σε καρκινικά κύτταρα. Αν βρεθεί σε άλλα μέρη του σώματος συνοδεύεται από μεγαλύτερες ποσότητες ενός άλλου ενζύμου, της ροδανάσης, η οποία έχει τη δυνατότητα να εξουδετερώσει το κυάνιο και να το μετατρέψει σε εντελώς αβλαβείς ουσίες. Οι καρκινικοί ιστοί δεν διαθέτουν αυτό το προστατευτικό ένζυμο.

Έτσι, σύμφωνα με παλαιότερες επιστημονικές γνώσεις, τα καρκινικά κύτταρα βρίσκονται αντιμέτωπα με μια διπλή απειλή: την παρουσία ενός ενζύμου που τα εκθέτει στο κυάνιο ενώ η απουσία ενός άλλου ενζύμου που βρίσκεται σε όλα τα άλλα φυσιολογικά κύτταρα έχει ως αποτέλεσμα την αποτυχία του καρκίνου να αποτοξινωθεί. Αφήστε το στη φύση να παράγει μια μορφή κυανίου που μπορεί με φυσιολογικό τρόπο να καταστρέψει ένα κύτταρο του καρκίνου. Τα καρκινικά κύτταρα που δεν είναι σε θέση να αντέξουν το κυάνιο καταστρέφονται, ενώ τα μη καρκινικά κύτταρα δεν απειλούνται από το κυάνιο, και, κατά συνέπεια, παραμένουν σώα. Ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε τις δυνατότητες του σώματος! ...

Παρακάτω είναι μια λίστα με τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Β17:

- Κάρδαμο
- Σπανάκια
- Βλαστοί Μπαμπού
- Βλαστοί Αλφάλφα
- Ολόκληροι καρποί με κέλυφος
- Πυρήνες μήλου
- Πυρήνες βερίκοκου
-Φράουλες

Το βασικό γεγονός που πρέπει να γίνει κατανοητό όσον αφορά την πρόληψη του καρκίνου και την προληπτική ιατρική είναι ότι τα φάρμακα δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη των ασθενειών αλλά αντιθέτως μπορούν να ξεκινήσουν και να επιταχύνουν την ανάπτυξη τους εξαιτίας της τοξικότητάς τους ως αποτέλεσμα της οποίας παρατηρούμε τις παρενέργειες τους στους ασθενείς. Ορισμένες από αυτές τις παρενέργειες προκύπτουν από την περίσσεια ελευθέρων ριζών οι οποίες παράγονται από το μεταβολισμό των χημικών αυτών ουσιών, ενώ άλλες μπορούν να προκύψουν από την καταστρεπτική δράση τους μέσω της πρόκλησης οξειδωτικού στρες σε βιομόρια των ιστών τους οποίους τα φάρμακα στοχεύουν (συμπεριλαμβανομένων μορίων προσκόλλησης που μπορεί να οδηγήσουν σε εσωτερική αιμορραγία καθώς η ακεραιότητα του δομικού υλικού που ¨δένει¨ μαζί τα κύτταρα καταστρέφεται με την πάροδο του χρόνου). Χημειο-φάρμακα, όπως η ασπιρίνη και άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα έχουν αυτή την ικανότητα.
Οι απαντήσεις στην προληπτική ιατρική βρίσκονται στη διατροφή από ένα ευρύ φάσμα αντιοξειδωτικών που προσλαμβάνονται στην βιοδιαθέσιμη μορφή τους από την τροφή και βρώσιμες ουσίες... Η θρέψη από τρόφιμα και βρώσιμες πηγές αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της υγιούς βιοχημείας Ως εκ τούτου, η κλινική διατροφή έχει σημαντική εφαρμογή στη θεραπεία συμπεριλαμβανομένης της επιβράδυνσης της προόδου νοσογόνων καταστάσεων...
Λαχανικά, φρούτα και σιτηρά ολικής αλέσεως περιέχουν μια μεγάλη ποικιλία από φυτοχημικά που έχουν τη δυνατότητα να ρυθμίζουν την ανάπτυξη του καρκίνου. Υπάρχουν πολλοί βιολογικά πιθανοί λόγοι για τους οποίους η κατανάλωση φυτικών τροφίμων μπορεί να επιβραδύνει ή να εμποδίσει την εμφάνιση του καρκίνου. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι με επαρκείς πηγές αντιοξειδωτικών μέσω των τροφίμων, οι ελεύθερες ρίζες οξυγόνου γρήγορα μετατρέπονται σε νερό και οξυγόνο από το φυσικό αντιοξειδωτικό σύστημα του σώματος. Το σύστημα αυτό απαιτεί ανόργανα συστατικά από οργανικές πηγές για την ενίσχυση της καταλυτικής του λειτουργίας. Η διαδικασία αυτή, όταν είναι αποτελεσματική, εξουδετερώνει τη δυναμική για οξειδωτικό στρες. Οπότε και ο κίνδυνος για το σχηματισμό δευτερογενών ριζών (π.χ. ρίζα υδροξυλίου) και των πολύ δραστικών υπεροξυνιτρώδων ιόντων εκλείπει...
Φρούτα και λαχανικά και μπαχαρικά επίσης περιέχουν και φυτοχημικά που είναι αντιφλεγμονώδη που λειτουργούν σε συνέργια με τα αντιοξειδωτικά που η φύση έχει συσκευάσει σε αυτά. Ως εκ τούτου, η κουρκούμη, το σκόρδο, το γαρίφαλο, το μαύρο πιπέρι και το τζίντζερ έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες που αναφέρθηκαν σε πρόσφατες μελέτες που δεν χρησιμοποιούν αποστάγματα, καθώς η θερμότητα καταστρέφει τα μόρια και τα φυσικά αντιοξειδωτικά. Δυνητικά αντικαρκινογένες ουσίες σε φρούτα και λαχανικά είναι τα καροτενοειδή, η χλωροφύλλη, τα φλαβονοειδή, το ίνδολο, η ισοθειοκυανική, οι πολυφαινολικές ενώσεις, οι αναστολείς πρωτεάσης, τα θειούχα και τα τερπένια. Οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί δράσης των φυτοχημικών στην πρόληψη του καρκίνου δεν έχουν ακόμη διερευνηθεί πλήρως αλλά φαίνεται πως είναι ποικίλοι. Λαμβάνοντας υπόψη το μεγάλο αριθμό και την ποικιλία των διατροφικών φυτοχημικών, οι διαδραστικές τους ενέργειες σχετικά με τον κίνδυνο του καρκίνου μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να εκτιμηθούν. Τα φυτοχημικά μπορούν να εμποδίσουν την καρκινογένεση αναστέλλοντας τα ένζυμα της φάσης Ι και την επαγωγή των ενζύμων της φάσης ΙΙ, να καταστέλλουν τον ανώμαλο πολλαπλασιασμό προνεοπλασιών, και να αναστέλλουν ορισμένες ιδιότητες του καρκινικού κυττάρου.
Όλα αυτά τα τρόφιμα είναι χρήσιμα στην πρόληψη και στην κλινική διατροφή”

Τα παραπάνω αποτελούν πολύ ενδιαφέρουσες υποθέσεις. Κλινικές μελέτες ακόμη και πρόσφατες δείχνουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα για κάποια από τα προαναφερόμενα βότανα και τρόφιμα. Κάποιες άλλες όχι.

Γενικά το ζήτημα της “κλινικής” διατροφολογίας είναι κάτι που επιβάλλεται να ανοίξει ενώ οι φαρμακευτικές εταιρίες αλλά και η επίσης ισχυρότατη βιομηχανία επεξεργασμένου και έτοιμου φαγητού έχουν κάθε λόγο να το θέλουν ερμητικά κλειστό.

Αλλά ας γυρίσουμε στην αρχική μας υπόθεση. Οι υπερασπιστές της Β17 ή αμυγδαλίνης ισχυρίζονται πως η αμυγδαλίνη διασπάται και δίνει κυανούχα προϊόντα μόνο στα καρκινικά κύτταρα καθώς τους λείπει ένα ένζυμο, η ροδανάση (rhodanese) που στα φυσιολογικά κύτταρα εξουδετερώνει . Αυτό είναι μια υπόθεση που δε φαίνεται να έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων κάποιες μελέτες δείχνουν διαφοροποιημένη δραστηριότητα της ροδανάσης αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να έχουμε καλύτερη εικόνα και καταληκτικά συμπεράσματα...

Η ροδανάση όντως εξουδετερώνει τα τοξικότατα κυανιούχα δεσμεύτοντας τα με θείο ενώ φαίνεται πως έχει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στα ενεργειακά κανάλια του οργανισμού από ότι μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε. Προφανώς όμως, η αντικυανούχα δράση της ροδανάσης έχει όρια.

Η κατανάλωση εως και 10 πυρήνων μπορεί να φέρει από ήπια μέχρι οξεία ή ακόμη και θανατηφόρα δηλητηρίαση. Επίσης εξαιρετική επικίνδυνη μπορεί να φανεί η χρόνια και ασυμπτωματική αρχικά λήψη κυανιογόνων τροφών.

Επιπρόσθετα, όσο περισσότερο υδροκυάνιο έχει να εξουδετερώσει ο οργανισμός, τόσο περισσότερες θειούχες πρωτεϊνες πρέπει να διασπάσει για να παράγει περισσότερη ροδανάση. Αυτό σημαίνει ότι άτομα ή και πληθυσμοί με χαμηλή πρωτεϊνική πρόσληψη όπως πχ στην πείνα ή σε κάποιες δίαιτες είναι πολύ πιο εκτεθειμένοι στη δράση κυανογόνων τροφών.

Επίσης στην όλη κατάσταση πρέπει να συνυπολογίσουμε και πιθανές ιδιοπαθείς παθήσεις όπου ίσως να παρατηρείται έλλειψη ροδανάσης ή ακόμη και την επίδραση που θα μπορούσαν να έχουν φάρμακα σε αυτή.

Η υπόθεση της αντικαρκινικής δράσης της Β17 δεν είναι καθόλου καλά στοιχειοθετημένη καθώς είναι στηριγμένη όχι μόνο σε δεδομένα όπως η αντικυανιούχα δράση της ροδανάσης αλλά και σε εικασίες που θεωρεί ως δεδομένα, όπως το ότι τα καρκινικά κύτταρα δεν παράγουν ροδανάση.

Είναι μια έξυπνη ομολογώ υπόθεση. Αλλά μάλλον μια λάθος υπόθεση με τα μέχρι σήμερα δεδομένα.

Για όσους λοιπόν θέλουν να λαμβάνουν Β17, το λιγότερο που πρέπει να κάνουν είναι να ακολουθήσουν τις νέες οδηγίες του ΕΦΕΤ μετά το ξέσπασμα των δηλητηριάσεων από κυάνιο για κατανάλωση όχι περισσοτέρων από δύο πυρήνες την ημέρα.

Ο Singh παρά το μεγάλο εύρος και βάθος της αντίληψης του, δε μελέτησε τη δομή της αντικαρκινικής υπόθεσης της Β17 και την ανηπαράγαγε προσβάλλοντας την πρόσκληση μου για τη συγγραφή του βιβλίου και θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία καλόπιστων ανθρώπων που δεν έχουν τη δική του ευρυμάθεια.

Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι όλοι οι ισχυρισμοί του Singh είναι το ίδιο αβάσιμοι ή επικίνδυνοι.

Από τη δική μου εμπειρία η κλινική διατροφολογία κρίνεται πολλά υποσχόμενη.

Όχι όμως και η Β17.

Λυπάμαι που δε μελέτησα τα δεδομένα του Singh τόσο σχολαστικά όσο μελετώ τα δικά μου.

Φορές φορές οι καλές προθέσεις δεν είναι αρκετές.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/3/2015

Read More »

Νεοφιλελευθερισμός με ανθρώπινο προσωπείο.

Τα χείριστα αναβλήθηκαν: Μετά την υποχώρησή μας οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα μπορούσαν να μας πάνε σε ξαφνικό θάνατο ή ακόμη χειρότερα να μας επιβάλλουν ακόμη σκληρότερες και απολύτως εξευτελιστικές απαιτήσεις τους. Δεν το καναν. Όχι ακόμη. Και αυτό γιατί ο θάνατος μας θα τους είναι επώδυνος. Η συνθηκολόγηση μας ήταν ήδη αρκετά ντροπιαστική για εμάς και ικανοποιητική για αυτούς: Προς το παρόν.

Κι έτσι δεχτήκαν τη λίστα Βαρουφάκη.

Περί τίνος όμως πρόκειται;

Πρόκειται για μια καλή έκθεση ιδεών που δεν περιέχει νούμερα. Και ως γνωστόν οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες τρέφονται με δύο πράγματα: Σάρκες και νούμερα.

Ο μη ποσοτικός προσδιορισμός των δεσμεύσεων επιτρέπει ελεύθερες ερμηνείες και αξιολογήσεις και όχι φυσικά μόνο από την ελληνική πλευρά.

Την κάνουλα ως γνωστόν της στρόφιγγας της χρηματοδότησης την κρατούν οι Γερμανοί. Τώρα σφιχτότερα από ποτέ άλλοτε. Ο Σόιμπλε δεσμεύτηκε ότι η Ελλάδα δε θα πάρει ούτε ένα ευρώ τον Απρίλιο αν δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Η Ελλάδα βρίσκεται πάλι υπό ομηρία και με τη νέα κυβέρνηση την οποία οι προηγούμενες φρόντισαν να βρίσκεται μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης ενώ η ίδια επιχειρεί να πείσει πως προσεγγίζει τη Σκύλα χρησιμοποιώντας τη Χάρυβδη ως φόβητρο για να μπορέσει τελικά να ξεγελάσει και τις δύο.

Ας γυρίσουμε όμως στην ίδια τη λίστα ξεκινώντας από τα άσχημα που δικαιώνουν το πρώτο μισό του τίτλου του άρθρου για να περάσουμε στα «καλά» που δικαιώνουν το δεύτερο μισό:

Η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι δεν θα ακυρώσει τις ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη συμβεί ενώ δεσμεύεται ότι θα σεβαστεί τους όρους των διαγωνισμών που βρίσκονται σε εξέλιξη και θα εξετάσει το ενδεχόμενα κι άλλων ιδιωτικοποιήσεων. .

Δεσμεύεται ότι θα αυξήσει τον ΦΠΑ -αν δεν κάνω λάθος- σε φάρμακα και βιβλία, ζωτικότατα είδη στα οποία ήδη κομμάτι του πληθυσμού έχει πρόβλημα πρόσβασης επιτείνοντας έτσι την ανθρωπιστική κρίση. …  

Ας περάσουμε όμως στα θετικά. Δέσμευση για επαρκή επάνδρωση και παροχή τεχνογνωσίας στο ΣΔΟΕ.

Αναφορά στην εξέταση της σταδιακής αύξησης του κατώτατου μισθού χωρίς όμως συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης και πάντα σε συμφωνία με τους εταίρους.

Όχι μόνο επιβολή αλλά ρύθμιση (προς το αυστηρότερο φαντάζομαι) των ενδοομιλικών συναλλαγών.

Δέσμευση για καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.

Μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης χωρίς όμως δημοσιονομικό κόστος!

Ρυθμίσεις για τον ευκρινέστερο διαχωρισμό στρατηγικής χρεωκοπίας και πραγματικής αδυναμίας πληρωμών με ποινικές και αστικές ευθύνες για την πρώτη περίπτωση.

Περιστολή των μη μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δαπανών του δημοσίου που όπως αναφέρεται στην επιστολή «αντιστοιχούν στο εκπληκτικό 56% των συνολικών δημοσίων δαπανών»

Νέος φορολογικός κώδικας με επιμερισμό των υποχρεώσεων «ιδιαίτερα στους εύπορους».

Αναστολή των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας μη υψηλής αξίας…

Φυσικά τα περισσότερα από τα θετικά της λίστας τα ακούμε εδώ και δεκαετίες ενώ αρκεί να μην τηρηθούν τα δύο αρνητικότητα δεσμά-δεσμεύσεις για να εκβιάσουν οι Ευρωπαίοι ότι θα τραβήξουν την πρίζα και να μη δώσουν δεκάρα τσακιστή.

Συνεχίζοντας τη γραμμή της περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας του πλαισίου που υποχωρώντας η ελληνική πλευρά παρουσίασε στο πρόσφατο Eurogroup, η λίστα Βαρουφάκη αποτελεί κυρίως νίκη του νεοφιλευθερισμού.  

Ας ξοδέψουμε λίγη ακόμη καλή πρόθεση λες και δεν την επενδύσαμε ολόκληρη στην προεκλογική στήριξη της συγκυβέρνησης ως του μόνου βιώσιμου πολιτικού σχηματισμού.

Ας δεχτούμε χωρίς να δώσουμε τη δέουσα απάντηση την κακοπροαίρετη κριτική που θέλει όσους εμμένουν στις διακηρυγμένες προεκλογικές θέσεις που ταυτίζονταν με τα λαϊκά αιτήματα να είναι διχαστικοί, γκρινιάρηδες ακόμη και προβοκάτορες και πράκτορες που αλείφουν βούτυρο στο ψωμί της προπαγάνδας του ελληνικού συστήματος εξουσίας.

Απλά θα τονίσουμε πως το μόνο επιχείρημα που θα έχει το σύστημα εξουσίας θα είναι η αποτυχία της συγκυβέρνησης, είτε αυτή μεταφραστεί σε μια νέα ακόμη βαθύτερη οικονομική κρίση είτε εκφραστεί ως έστω και αν μέρει συνέχιση των αντικοινωνικών και αντιλαϊκών πολιτικών που εφάρμοσαν οι δοσίλογες κυβερνήσεις των μνημονιακών χρόνων.

Ας προσποιηθούμε πως το δεύτερο δε συμβαίνει ήδη.

Ας δεχτούμε ως καλοπροαίρετη την φασίζουσα απόπειρα φίμωσης από μεσαία και κατώτερα στελέχη των κομμάτων της συγκυβέρνησης όσων δεν κάνουν τα στραβά μάτια.

Ας υποθέσουμε ότι αυτή η παλιοκομματική λογική του μαντριού που επιχειρεί να επιβάλλει η νέα καλπάζουσα επιδημία κυβερνητισμού γίνεται στο όνομα του αναγκαίου καλού ή του αναγκαίου κακού- όπως το βλέπει κανείς.

Ας παραβλέψουμε ότι η συγκυβέρνηση έθεσε τον πήχη πολύ ψηλά και ας προσποιηθούμε ότι δεν παγιδεύτηκε μόνο από το σύστημα εξουσίας αλλά και από την ίδια την ρητορεία της.

Άλλωστε περιγράφαμε πως ο σκοπός των πολιτικών που εφαρμόζονται τα τελευταία 5 χρόνια ήταν ανάμεσα σε άλλους η πρόκληση ζημιών τόσο μη αντιστρεπτών ώστε η εξάρτηση να είναι αναπόφευκτη και μόνιμη.

Και αυτό συνέβη.

Αυτό το γνώριζε και ο ΣΥΡΙΖΑ οποίος εδώ και μια 4ετία επιδίδεται σε εξαιρετικές ασκήσεις πολιτικής φιλοσοφίας και πολιτικής ανάγνωσης. Αλλά από αυτές τις θεωρητικές αυτές ασκήσεις μέχρι την άσκηση αποτελεσματικής φιλολαϊκής πολιτικής, η διαφορά είναι πολύ μεγάλη.

Ας δεχτούμε λοιπόν αντιστροφές επιχειρημάτων που είναι πολύ της μόδας τώρα τελευταία στην πολιτική πασαρέλα, ας δεχτούμε ακόμη και την υιοθέτηση του πολιτικού ρεαλισμού ως επιχείρημα κομματικών στελεχών του πάλαι πότε αντημνημονιακού χώρου.

Ας συμμορφωθούμε και ας πούμε ότι δεν είναι πολύ αργά αλλά πολύ νωρίς.

Ότι η συνθηκολόγηση που βλέπουμε να συμβαίνει είναι αναγκαίο κακό για να κερδίσουμε πολύτιμο χρόνο και να προετοιμαστούμε για την επόμενη σύγκρουση.

Να σημειώσουμε μόνο για τους λάτρεις της θεωρίας του αναγκαίου κακού πως τα μνημόνια είναι δομημένα ακριβώς πάνω σε αυτήν την λογική: Του αναγκαίου κακού.

Ας δεχτούμε λοιπόν τυφλά ότι στην επόμενη φάση οι όροι της σύγκρουσης θα είναι ευνοϊκότεροι για εμάς, ένα επιχείρημα το οποίο θα είναι παντελώς άκυρο αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να κάνει πραγματικούς άθλους όπως περιέγραψα και σε προηγούμενο μου άρθρο.

Ας παρακάμψουμε αψήφιστα το επιχείρημα ότι κάθε συμβιβασμός οδηγεί σε ακόμη χειρότερες συνθήκες και ας υποθέσουμε ότι η συγκυβέρνηση θα έχει μια τετραετία για να υλοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις: Το τέλος των εξαρτήσεων, την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και την αντιστροφή της ανθρωπιστικής κρίσης.

Στην πραγματικότητα, η συγκυβέρνηση έχει βαριά βαριά τρεις μήνες για να πετύχει μικρά και μεγάλα θαύματα, πολλά από τα οποία θα επιδιώξουν να τα σαμποτάρουν όχι μόνο το ελληνικό σύστημα εξουσίας αλλά κι οι ίδιοι μας οι «εταίροι», απέναντι στην κρίση των οποίων ξαναδεσμευτήκαμε. Μετά το τρίμηνο αυτό η κυβέρνηση θα βρεθεί χωρίς φύλλα συκής μπροστά στην Νέα Ιερά Εξέταση όπου θα κληθεί με τις χειρότερες δυνατές συνθήκες να δηλώσει πίστη στο νεοφιλελευθερισμό και την γερμανική ηγεσία ή να δεχτεί ακόμη μεγαλύτερους εκβιασμούς.

Ήδη η συγκυβέρνηση έχει κάνει μερικά βήματα μπροστά που για αρκετούς –ίσως και τους περισσότερους- δικαιολογούν τις ήδη μεγάλες υποχωρήσεις της: Κατάφερε όντως να εκθέσει τη δυσλειτουργικότητα μιας γερμανοκρατούμενης Ευρώπης, να χτίσει γέφυρες επικοινωνίας εκεί που οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν σερβιτοράκια που σερβίραν σε πιατέλες το σώμα της ελληνικής κοινωνίας για να παίρνουν πουρμπουάρ, να αναβάλει την κατρακύλα μισθών και συντάξεων. Αλλά όλα αυτά ήταν εφικτά. Απόδειξη; Το ότι ήδη γίναν. Καιρός να επιδιωχθούν τα ανέφικτα, αυτά που μας έταξε η συγκυβέρνηση:

Ας ξεκινήσουν τα θαύματα λοιπόν: Ας ξαναχτίσουμε τη χώρα σε τρεις μήνες. Γιατί όχι; Ο Χριστός είχε δεσμευτεί ότι θα ξαναχτίσει το Ναό του Σολόμωντα σε τρεις μέρες.

Άλλωστε η συγκυβέρνηση έχει κάνει ήδη το πρώτο της μεγάλο θαύμα μόλις σε μερικές μέρες: Να επικυρώσει εκ νέου νεοφιλελεύθερες πολιτικές και ένα νέο αντικοινωνικό μέτρο με τη μεγαλύτερη δυνατή λαϊκή συναίνεση.

Αυτό κι αν είναι θαύμα!

Αλλά και πάλι, ας δώσουμε πίστη και πίστωση χρόνου ελπίζοντας σε μια ευρύτερη στρατηγική που δεν μας είναι πλέον ορατή. Τι επιλογές έχουμε άλλωστε; Η συγκυβέρνηση είναι η τελευταία μας πολιτική ελπίδα. Αν μας προδώσει χάθηκαν κι αυτοί και μεις.  

Ο χρόνος ξεκινάει: Από τώρα: Τικ τακ, Τικ Τακ, που λένε και οι Podemos.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/2/2015

Read More »

Γη και ύδωρ!

Θρίαμβος! 

Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι που θεμελιώνει την επόμενη ταφόπλακά μας, πανηγυρίζουμε.

Πανηγυρίσαμε για την είσοδο μας στο Ευρώ. Και θαφτήκαμε μέσα σε αυτό.

Πανηγυρίσαμε για την ανάληψη των Ολυμπιακών. Ο τάφος μας έγινε βαθύτερος.

Τώρα πανηγυρίζουμε για την αίσια αρχή της δάνειας διαπραγμάτευσης. Λαός πανηγυρτζίδων, για τα πανηγύρια.

Τι πετύχαμε λοιπόν χθες πέρα από το να αποδείξουμε ότι η διαπραγμάτευση δεν ήταν μια θεωρία αλλά ήταν εφικτή ώστε να την μπούμε στους Σαμαροβενιζελικούς;

Και μόνο η αντίληψη του ότι ένα κράτος δεν είναι κυρίαρχο και δεν μπορεί να διαπραγματευτεί αποτελεί κόλαφο και ύβρη.

Έσκισε κανά μνημόνιο η κυβέρνηση; Τελείωσε τη λιτότητα; Συνέτριψε τον γερμανικό ολοκληρωτισμό;

Το πολύ πολύ να έσκισε κανά καλτσόν.

Τι συνέβη λοιπόν χθες;

Όπως γράφαμε μόλις χθες:

«Το πιο επικίνδυνο ενδεχόμενο είναι η Γερμανία να υποχωρήσει και να μας δώσει ένα ή και δύο κομμάτια από τα τέσσερα που ζητάμε για να επιβιώσουμε...

Αν συμβιβαστούμε θα οδηγηθούμε σε σωρεία συμβιβασμών μέσα και έξω  και σε ρήξη με τον λαό. Η αριστερή παρένθεση θα τελειώσει άδοξα. Το ίδιο και ο ελληνικός λαός.

Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να επιδιώξουμε άμεσα τη ρήξη»

Αυτό κι ακριβώς έγινε. Και δεν πήγαμε σε πλήρη ρήξη όπως οφείλαμε στον εαυτό μας και την ιστορία.

Μόλις χθες λοιπόν γράφαμε «Το να συμβιβαστούμε με λιγότερα από τα ελάχιστα θα σημαίνει την παράδοση της Ελλάδας και της Ευρώπης στο γερμανικό ολοκληρωτισμό αλλά και τη διαιώνιση τόσο της φτωχοποίησης του ελληνικού πληθυσμού όσο των παρασιτικών ελληνικών ολιγαρχιών».

Αμφισβητήθηκε λοιπόν η γερμανική ηγεμονία όπως θέλουν να αρέσκονται να πιστεύουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Ναι έδειξε λίγη γάμπα.

Ο ελληνικός ενδοτισμός έδειξε όμως πολύ μπούτι.

Το χθεσινό ανακοινωθέν του Eurogroup, δεν είναι ήττα του γερμανικού ολοκληρωτισμού. Είναι όπως τόνισε και ο blogger Otto ήττα της ελληνικής αντίστασης.

Ας κάνουμε όμως τον απολογισμό. 

Κατεβήκαμε με κόκκινες γραμμές τα ελάχιστα δυνατά για να επιβιώσουμε:

Ζητήσαμε κονδύλια για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης: το αίτημα δεν περιλαμβάνεται στο κοινό ανακοινωθέν.

0 στα 1 αιτήματα.

Ζητήσαμε άμεσα την εκταμίευση των 1.7 από τα κέρδη των ευρωπαϊκών τραπεζών από την αγορά ελληνικών ομολόγων.

Το αίτημα μετατίθεται χρονικά και εναπόκειται στην αξιολόγηση του Eurogroup για την τήρηση του νέου προγράμματος: «Μόνον η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης του παραταθέντος προγράμματος από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά του την οποιαδήποτε εκταμίευση της εναπομείνασας δόσης από το τρέχον πρόγραμμα του ΕΤΧΣ και την μεταφορά των κερδών του 2014 από το πρόγραμμα SMP. Αμφότερες υπόκεινται στην έγκριση του Γιούρογκρουπ.»

Το αίτημα για άμεση εκταμίευση απορρίφθηκε λοιπόν

0 στα 2

Ζητήσαμε να μην πειραχτούν τα εργασιακά και το ασφαλιστικό. Καμιά συγκεκριμένη αναφορά στο ανακοινωθέν: Φαίνεται να επιτρέπεται μια κάποια ελαστικότητα αλλά μόνο αν βρεθούν ισοδύναμα που θα μας επιτρέπουν να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας.

0.5 στα 3

Ζητήσαμε τη μείωση του ύψους του προσδοκώμενου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,5% για να μπορέσουμε να μην αγγίξουμε μισθούς και συντάξεις. Καταλήξαμε στην ασάφεια του «οι θεσμοί, σε ό,τι αφορά τον στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015»…

Το μαχαίρι και το καρπούζι στους Θεσμούς λοιπόν.

0,5 +0,5, νάτο το 1 στα 4.

Αυτό που κερδίσαμε είναι τις εντυπώσεις στο εσωτερικό:

Πουθενά δεν αναφέρεται ότι με αυτό το ανακοινωθέν τερματίζεται η Τρόικα ή το μνημόνιο.

Κερδίσαμε για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης το να αντικατασταθεί ο όρος Τρόικα από τον όρο «οι Θεσμοί». Κερδίσαμε και το να μην αναφέρεται και ο όρος πρόγραμμα που παραπέμπει στο μνημόνιο. Ούτε καν: Έστω μία φορά αναφέρεται ο όρος «παραταθέν πρόγραμμα». Και μια φορά είναι υπεραρκετή για να κατοχυρωθεί στα από κοινού συμφωνηθέντα.

Όπως είχα πρόσφατα γράψει: «Ποτέ μια κυβέρνηση δε ρίσκαρε τόσα πολλά για να κερδίσει τόσα λίγα»

1+ 0,5= 1,5 στα 5.

Φοβερά άσχημο σκορ.

Μέχρι και το Bloomberg μας δουλεύει: Σε άρθρο του για το τι κέρδισε η κάθε πλευρά με τίτλο ο Πίνακας του Σκορ» γράφει μεν τις λέξεις «Πρόγραμμα» και «Τρόικα» αλλά περνάει μια μαύρη γραμμή από πάνω τους διαγράφοντας τες, ειρωνευόμενη την ελληνική κυβέρνηση.

Μέσα σε μερικές μέρες, από φόβητρο των νεοφιλελέδων, γίναμε περίγελος τους.

Η διεθνής επιχείρηση εξαπάτησης του ελληνικού λαού στέφθηκε με πλήρη επιτυχία.

Ας δούμε τώρα τι χάσαμε:

«Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως»

Εμμέσως πλην σαφώς η νέα κυβέρνηση αναγνώρισε τη νομιμότητα του ελληνικού χρέους.

Έχει κι άλλο:

«Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς»

Μονομερείς ενέργειες είπατε; Ξεχάστε το. Ακύρωση μέτρων; Πάει κι αυτό.

Εθνικοποίηση τραπεζών; Μισό, να ρωτήσουμε την Τροίκα και επανερχόμαστε.

Με άλλα λόγια η Τρόικα αποφασίζει μονομερώς για την άσκηση της εσωτερικής ελληνικής πολιτικής σε νευραλγικούς τομείς της, εξόφθαλμη εκχώρηση κυριαρχικών εθνικών δικαιωμάτων.

Και αυτό το υπογράφει η καινούρια κυβέρνηση, η ριζοσπαστική, όχι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος…

Και έχει κι άλλα: Το κοινό ανακοινωθέν πρέπει να επικυρωθεί από τα εθνικά κοινοβούλια. Αν δεν περάσει, μετά από όλες τις εκχωρήσεις που κάναμε, είμαστε γυμνοί στα αγκάθια.

Ακόμη χειρότερα, η παράταση γίνεται τετράμηνη και όχι εξάμηνη. Λίγο πριν σκάσουν οι μεγαδόσεις του Ιουλίου και του Αυγούστου. Αν τώρα μας χορέψαν στο ταψί, φανταστείτε με τι απαιτήσεις θα επιστρέψουν τότε!

Τι άλλο χάσαμε; Την πίστη μας στις προθέσεις της κυβέρνησης και την ευκαιρία να σταθούμε απέναντι στον ολοκληρωτισμό. Αντίθετα, αυτός είναι που μας σέρνει πλέον στα άρμα του.

Η συνολική αποτίμηση των διαπραγματεύσεων είναι αποκαρδιωτική. Όπως είχα προλέξει: «πως ποτέ μια κυβέρνηση δεν θα έχει χάσει τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρόνο κερδίζοντας τόσα λίγα».

Όπερ και εγένετο.

Όταν ακόμη και στυγνοί νεοφιλελέδες σε συγχαίρουν που επέδειξες πολιτικό ρεαλισμό, ε τότε δεν μπορεί, κάνεις τα πάντα λάθος.

Σίγουρα το τελικό αποτέλεσμα είναι μια βελτίωση από το mail Χαρδούβελη. Αλλά δεν τους ψηφίσαμε για να είναι καλύτεροι από τους προηγούμενους. Δεν τους ψηφίσαμε για να είναι λιγότερο προδότες. Τους ψηφίσαμε για να είναι πατριώτες.

Και αυτό σίγουρα δεν είναι.

Αυτό που σίγουρα υπήρξαν είναι λαϊκιστές. Όπως πρόσφατα έγραφα: «Ώστε υπήρξαν λαϊκιστές. Όχι γιατί αυτά που λέγαν ήταν αδύνατα να γίνουν όπως τους κατηγορούσαν οι δήθεν ρεαλιστές, αλλά γιατί δεν κάναν ότι ήταν δυνατό για να γίνουν»

Τώρα μπορεί άνετα η κυβέρνηση να προχωρήσει αφού έλυσε τα άλυτα κι αφού έσπασε το γόρδιο δεσμό σε οραματικού τύπου εμμονές της. Ενώ τα σχολεία δεν έχουν δασκάλους, οι δάσκαλοι δεν έχουν αίθουσες και οι αίθουσες δεν έχουν θέρμανση, να προχωρήσει η κυβέρνηση στην κατάργηση της αριστείας λες και η αριστεία είναι θεσμός. Δεν είναι παιδαγωγική η αξιοκρατία βλέπετε. ‘Αλλωστε ανήκουμε σε εκείνες τις χώρες που έχουμε και τις υποδομές και την κουλτούρα να εφαρμόσουμε τέτοιου είδους προοδευτισμούς.

Κατάργηση της αριστείας που θα φτιάξει αρισ-τέρατα μορφώσεως. Το έργο το ξανάδαμε: ΠΑΣΟΚ το λέγανε.

Και οι φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις προχωράνε:

«Η ελληνική γη χρειάζεται χέρια, γιατί να έχουμε Μανωλάδες;» δήλωσε πολύ ορθά ο κος Πανούσης για τους παράνομα κρατούμενους μετανάστες στα ελληνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. «Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται ψυχολογικής υποστήριξης» «Θα βρούμε τρόπους μεταστέγασης αυτών των ανθρώπων». Μαζί σου υπουργέ μου. Είναι θέμα ανθρωπιάς και σεβασμού των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Να θυμηθούμε μονάχα πως βασικά ανθρώπινα δικαιώματα έχουν και οι ιθαγενείς: Με την ίδια ευαισθησία πρέπει η κυβέρνηση να μεριμνήσει να δώσει δικαίωμα στην εργασία στους 1,7 εκατομμύρια ανέργους, να υποστηρίξει ψυχολογικά τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που η κρίση τους προκάλεσε ψυχολογικά ζητήματα, να μεταστεγάσει τους χιλιάδες νεοάστεγους. Ναι κύριε Υπουργέ μου; Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Κάποιοι ξεχνάν ότι η χώρα βρίσκεται σε διαρκή ανθρωπιστική κρίση.

Η ελληνική γη χρειάζεται ξένα χέρια. Μην ξεχνάμε όμως πως και τα ξένα χέρια χρειάζονται ελληνική γη. Και δεν αναφέρομαι φυσικά στους μετανάστες αλλά στα μεγάλα κεφάλαια.

Όσο περισσότερη ελληνική γη μπορούν να αρπάξουν. Και αυτό ακριβώς φαίνεται πως θα τους δώσει και η νέα ελληνική κυβέρνηση: Γη και ύδωρ.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa,blogspot.com, 21/2/2015

Read More »