Μαθήματα πρόσφατης ιστορίας

Ας ξεκινήσουμε με επικαιρότητα.

Ανεξαρτήτου προελεύσεως και σκοπιμότητας, το χτύπημα κατά του Παπαδήμου τρόμαξε. Και τρόμαξε πολύ περισσότερο γιατί σήκωσε μαύρα, πηχτά σαν πίσσα κύματα μίσους στα κοινωνικά μέσα.

Για μια στιγμή οι Έλληνες γίναν από πράγματα πρόσωπα σε μια περίοδο μάλιστα που η εξέγερση τους θεωρείται δικαιολογημένα τελειωμένη υπόθεση.

Κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τη δύναμη του μίσους.

Σέβας στην πρόθεση για εκδικητικότητα των κατάφορα αδικημένων.

Τρόμαξε τόσο που νεοφιλελέδες σαν τον Πιτταρά και τον Μπογδάνο είπαν στα ίσα προχθές πως έπρεπε να πέσει μαύρο στα κοινωνικά μέσα ξαμολώντας επιτέλους τον καταπιεσμένο δικτάτορα μέσα τους.

Γιατί η ελευθερία του λόγου υπάρχει μόνο όταν δεν τους τρομάζει.

Και για μια στιγμή, ο τρόμος άλλαξε στρατόπεδο.

Αδιαφορώντας παντελώς για την μαρξιστική εντελέχεια και για τα μισόλογα και για τις ίσες αποστάσεις, πάμε στους μαρξιστές του γιούρογκρουπ.

Σε αντίθεση με τις μαγνητοφωνήσεις Βαρουφάκη που για λόγους παντελώς σκοτεινούς τις κρατάει για την παρτάρα του ωσάν να ήταν κάποιου είδους πυρηνική βόμβα, το euro2day δημοσίευσε πρακτικά (must read εδώ)

Τι μας λένε τα πρακτικά;

Αυτό που τόσο καιρό πασχίζουμε να σας μεταφέρουμε: Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις.

Υπάρχει σύγκρουση ΔΝΤ Σόιμπλε και οι παπαριές που λέει το μπουλούκι των υπολοίπων Ευρωπαίων πολιτικών είναι απλά γαρνιτούρα σε ένα καυτό πιάτο. Όπως παραδέχθηκε κι ο Τσακαλώτος, η "λύση" που φαίνεται να προκύπτει είναι η χειρότερη των χειροτέρων για την Ελλάδα. Τα χειρότερα για τους χειρότερους.
Ένα όμως από τα πιο καυτά θέματα του Γιούρογκρουπ δεν ήταν οι πολιτικές ή οι λαοί αλλά ένα και μόνο πρόσωπο: Ο άνθρωπος που πάτησε τον διακόπτη της κρίσης, ο πρωην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κι άνθρωπος του ΔΝΤ, Ανδρέας Γεωργίου, ο οποίος απαλλάχτηκε μετά από βούλεμα του εφετείου από την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος για την υπόθεση της διόγκωσης του ελλείματος του 2009, μετά από εντονότατες πολιτικές πιέσεις.
Αυτή τη φορά, ο Μάριο Ντράγκι πήγε την βαλίτσα ακόμη πιο μακριά. Δεν ζήτησε απλά ασυλία για τον Γεωργίου και τα άλλα στελέχη των μνημομονιακών μηχανισμών. Αυτή άλλωστε έχει προβλεφθεί σε κάθε μνημόνιο, κάτι που από μόνο του αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη της εγκληματικότητάς τους. Αυτή τη φορά ο Ντράγκι ζήτησε να αποζημιωθεί ο Γεωργίου κι οι όμοιοι του για τις νομικές περιπέτειες που είχε. Να πληρώσουμε δηλαδή εμείς, οι Έλληνες φορολογούμενοι τα γαμησιάτικα του Γεωργίου λες και δεν τα πληρώνουμε τόσα χρόνια με το αίμα και τις ζωές μας.
Και ο Μαρξιστής Τσακαλώτος διαβεβαίωσε πως το "θέμα" θα είναι βασικά παραδοτέο πριν τον Ιούλιο, βάζοντας το χέρι του σε ένα ακόμη έγκλημα κατά της χώρας του.
Οι δοσίλογοι χαίρουν της υψηλότατης προστασίας.

Το γιούρογκρουπ έκλεισε θεαματικά:

 «Να μάθετε το μάθημά σας, ότι πρέπει να παραμένουμε σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει και να μην προσπαθούμε να αλλάξουμε τη ρητορική με δημόσιες δηλώσεις. Είμαι πραγματικά απογοητευμένος, γιατί μερικοί από μας μετακινήθηκαν περισσότερο από την εντολή (mandate) για να βρούμε λύση και τώρα αποτύχαμε. Λυπάμαι» είπε στο κλείσιμο του γιούρογκρουπ ο Βόλφγκανκ-μπανγκ Σόιμπλε κατεβάζοντας αυτιά.

Όπως τα λένε και στα κορακίστικα pacta sunt servanda.

Να το μάθετε το μάθημα σας: Ο Σόιμπλε είναι ο βασιλιάς της Ευρώπης. Τι όχι; 

Βλέπετε, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολιτικούς ο Σόιμπλε έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα:

Είναι Γερμανός κι όχι γενίτσαρος του πλανητικού στρουμφοχωριού. Ως βέρος Γερμανός έχεi αυτό το τρομερό: Συνέπεια λόγων και έργων. Όχι άλλο φαντασιακό.

Και καθηλωμένος όπως είναι μόνιμα στην αναπηρική, δεν φοβάται για την καρέκλα του.

Όπως είχε ορθότατα πει, να δούμε πως θα το εξηγήσετε στους ψηφοφόρους σας.

Ο Τσίπρας που θα φορέσει γραβάτα και στ αρχίδια μας η συριζοσαπουνόπερα κι η φωσκολιάδα του γιατί η κολομβιανή είναι μια καλή γραβάτα για ανθρώπους που πούλησαν και ξεφτίλισαν και λαό και ιδέες, θα προσπαθήσει να το «πουλήσει» κι αυτό.

Αλλά και το σανό τελειώνει σε μια χώρα σε διαρκή ανθρωπιστική κρίση.

Κι όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι η χώρα είναι σε κρίση, καιρός να βγουν από το κρυστάλλινο τους παλατάκι και να παν στις φτωχογειτονιές να μάθουν τι είναι κρίση γιατί η κρίση στα μπαράκια και τις καφετέριες και στις διακοπές δεν πατάει.

Ούτε και σε συνέδρια.

Πως θα το πουλήσεις Αλέξη;

Είπαμε. Είσαι πολύ καλός πωλητής.

Ο καλύτερος όλων.

Έχεις ξεπουλήσει πράγματα και θάματα.

Αλλά όλο και λιγότεροι πιστεύουν στα θαύματα.

Και το όγδοο θαύμα του κόσμου, μια χώρα που 8 χρόνια τώρα δέχεται συνέπειες πολέμου εν καιρώ ειρήνης πρέπει να σταματήσει.

Βλέπεις, και εσύ Τσακαλώτε μαρξιστή, δες το κι εσύ: Το κακό με τα ψέματα είναι ότι όσα περισσότερα λες, τόσο μεγαλύτερα πρέπει να πεις για να καλύψεις τα προηγούμενα.

Και σε κάποια στιγμή η μπάλα χάνεται.

Κι αν πάει στην κερκίδα, το πλήθος δεν την γυρνάει πίσω. Την ξεσκίζει με τα δόντια και τα νύχια του.

Και μπορεί και να σκεφτεί να χιμήξει στο γήπεδο.

Κι αν σκεφτεί να πετάξει την ηλίθια φανέλα που τον χωρίζει από τον θυμωμένο άνθρωπο δίπλα του, τότε, η μεγαλύτερη ανατροπή θα χει συμβεί.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 27/5/2017

Read More »

Αξιολόγηση; Όχι δα

Οι Έλληνες σε όλα τα επίπεδα, έχουν βυθιστεί στον αναλφαβητισμό τους όσον αφορά την ανάγνωση της πολυσύνθετης εξωτερικής πραγματικότητας που εδώ και χρόνια ορίζει την πραγματικότητα στο εσωτερικό της χώρας.

Ας τα κάνουμε λιανά:

Δύο βουβάλια μαλώνουνε και ο βάτραχος φουσκώνει το στήθος του περήφανα γιατί μαλώνουνε για το ποιος και πως θα τον πατήσει περισσότερο

Δεν υπάρχει ελληνική πλευρά στις διαπραγματεύσεις: Οι διαπραγματεύσεις γίνονται μεταξύ Ταμείου και Σόιμπλε και οι Έλληνες είναι απλά οι βαστάζοι, οι αχθοφόροι που περιμένουν τις εντολές.

Τα έχουμε πει όλα, θα τα πούμε ξανά και ξανά:

Η ελληνική κυβέρνηση αρέσκεται να χαϊδεύεται από τις άλλες παλλακίδες του Σόιμπλε που τhς λένε ότι τα πράματα θα στρώσουν, ο Σόιμπλε δεν είναι και τόσο κακός, θα δεις.

Ο Σόιμπλε είναι τόσο κακός γιατί είναι ο καλύτερος υπουργός οικονομικών. Επί των ημερών του η Γερμανία απέκτησε θηριώδη πλεονάσματα εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Ο Σόιμπλε είναι η δημοσιονομική πειθαρχεία: It’s his way or the high way.

Ο Σόιμπλε είναι ο βασιλιάς της Ευρώπης γατάκια.

Από την άλλη είναι τα ταμείο, μια στρεβλή οικονομική εκδοχή του κόσμου.

Το ταμείο ορθότατα επιμένει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο: Κι ο Σόιμπλε στ’ αρχίδια του. Γιατί ο Σόιμπλε είναι πρώτα από όλα Γερμανός. Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και παπαριές.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να υποχωρήσει καμία από τις δύο πλευρές. Το ταμείο θα χανε τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας που του χουν απομείνει. Κι ένας σοβαρός Γερμανός πολιτικός δεν θα κανε ποτέ κωλοτούμπα.

Οπότε, για να μην πάνε όλα στα διάολα, έγινε συμβιβασμός χωρίς υποχώρηση: Το ταμείο δεν μπαίνει με λεφτά στο πρόγραμμα μέχρι ο Σόιμπλε να τηρήσει την προφορική και χαλαρή του δέσμευση ότι ανακούφιση του χρέους με το σταγονομέτρο θα έρθει το καλοκαίρι του 2018, αν χρειαστεί.

Δηλαδή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μνημόνιο 5 το καλοκαίρι του 2018.

Αυτή η κυβέρνηση που έσκισε τα μνημόνια, έβαλε τις κόκκινες γραμμές ισοπεδώνοντας τις συντάξεις, κανένα μέτρο, καμία μείωση συντάξεων, κατέληξε στην τελευταία της μαλαγανιά: Κόβουμε κώλους με αντάλλαγμα μέτρα για το χρέος.

Πόσο καλή ιδέα. Τι κρίμα που κανείς δεν ρώτησε τον αυτοκράτορα της Ευρώπης, τον Βόλγκανγκ Σόιμπλε.

Είναι παράλογος ο Σόιμπλε; Για αυτούς που πιστεύουν στα ίδια τους τα ψέματα, στην Ευρώπη της αλληλεγγύης και στο θησαυρό στην άκρη του ουρανίου τόξου, είναι, ναι.

Τώρα διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι η Ευρώπη είναι γερμανική κι ότι κι αν συμφωνήσουν 80 κυβερνήσεις και 500 υπουργοί οικονομικών και 7000000 οικονομολόγοι, θα πάρουν τα αρχίδια του Σόιμπλε.

Γιατί ευρωπαπάρες, η Ευρώπη είναι Γερμανική. Κι η Ελλάδα αποικία χρέους. Πως σας φαίνεται αυτό για πραγματικότητα;

Ο Σόιμπλε έκανε το μόνο έντιμο πράμα στην πορεία αυτού του ελληνικού Γολγοθά: Πρότεινε την έξοδο της Ελλάδας από την ευροζώνη έναντι οικονομικής βοήθειας 40 δις.

Οι κουτοπόνηροι Έλληνες πολιτικοί, του όλου πολιτικού φάσματος το απέκρυψαν  και το παίζαν Ευρωπαίοι.

Πάμε τώρα στο γιουρογκρουπ του Ιουνίου αφού έχουνε ψηφίσει μνημόνιο 4 και με την προοπτική του μνημονίου 5 για και μόνο κωλοδόση. Ούτε ποσοτική χαλάρωση ούτε τίποτε. 

Σκατοπρεζάκια.

Περαστικά επίσης στον πρόεδρο της ακαδημίας Αθηνών και πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο που νοιώθει λίγο από τον πόνο που οι μνημονιακοί πολιτικοί χαρίζουν γενναιόδωρα στους Έλληνες πολίτες. Ελπίζω να υπάρξει λίγη μεγαλύτερη ευαισθησία σε αυτά τα θέματα και να μην χαιρόμαστε με τον πόνο του ταξικού εχθρού μας.

Το 2060 θα είναι χρονιά ορόσημο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το χαμε περιγράψει στο blog αλλά ποιος να μας ακούσει εμάς καθώς έγκριτοι οικονομολόγοι δεν είμαστε.

Μέχρι τότε, η ανάπτυξη έρχεται, ήρθε, είδε κι αποείδε κι επαναπατρίστηκε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwablogspot.com, 26/5/2017

Read More »

Η εξέλιξη του Καρκίνου

Το 2009 συνέγραψα το βιβλίο «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί».

Σήμερα, οι θέσεις μου στο θέμα του καρκίνου και οι ενστάσεις μου για την αντιμετώπιση του που περιέχονται στο βιβλίο, δικαιώνονται από τη σύγχρονη επιστήμη.

‘Όπως έγραφα τότε: «Παρά την εξωφρενική τεχνολογική πρόοδο, η σύγχρονη ιατρική συχνά δεν χρησιμοποιεί τίποτε περισσότερο από σφεντόνες και βέλη για να υπερασπίσει τη ζωή αλλά και τον εαυτό της… Βέβαια η Μοντέρνα Ιατρική δεν αρκείται πάντα στις σφεντόνες και τα βέλη, ούτε σε πέτρες και ξύλα. Στα μεγάλα θέατρα του πολέμου της υγείας όπως είναι ο καρκίνος και το AIDS, η ιατρική χρησιμοποιεί συχνότατα βόμβες ναπάλμ και άλλα όπλα μαζικής κυτταρικής καταστροφής.»

Ποια είναι όμως η κατάσταση σήμερα ώστε να μου επιτρέπεται να κάνω έναν τόσο αλαζονικό χαρακτηρισμό;

Ο επικεφαλής του Ινστιτούτου για την έρευνα του καρκίνου στο Λονδίνο Alan Ashworth μας την περιγράφει:

«Σήμερα, χρησιμοποιούμε ακόμη μεσαιωνικές μεθόδους για να επιτεθούμε στους περισσότερους καρκίνους: κόβουμε (χειρουργική επέμβαση, καίμε (ακτινοθεραπεία), και δηλητηριάζουμε (μη εξειδικευμένη χημειοθεραπεία)».

Τι είχα λοιπόν προτείνει τότε στην επιστημονική κοινότητα με ένα λόγο προεπιστημονικό μεν αλλά προς την ορθή κατεύθυνση;

«Ο ομηρικός Οδυσσέας ήταν φημισμένος για την πολυτροπία του. Ήταν αυτός που σκαρφίστηκε το τέχνασμα του δουρείου ίππου για να αλώσει την Τροία που φαινόταν άτρωτη στα όπλα, την ανδρεία και τη δύναμη. Ήταν αυτός που δραπέτευσε από τη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημο αφού πρώτα τον παραπλάνησε πως το όνομα του ήταν Κανένας, τον τύφλωσε και πέρασε απαρατήρητος μαζί με τους συντρόφους του δεμένος στην κοιλιά των προβάτων του κύκλωπα. Όταν οι σύντροφοι κύκλωπες έσπευσαν να βοηθήσουν τον κραυγάζοντα τυφλωμένο αδερφό τους εκείνος τους εξηγούσε εις μάτην πως ο Kανένας των τύφλωσε. Τώρα, σχεδόν 3.000 χιλιάδες χρόνια αργότερα, η έρευνα του καρκίνου είναι μονόφθαλμη σαν τους Κύκλωπες, τυφλωμένη από απληστία σαν τον Πολύφημο. Όταν ερωτόμαστε ποιος μας πλήγωσε απαντάμε ο Καρκίνος χωρίς να ξέρουμε καν το πραγματικό του όνομα. Αιώνες ιατρικής προόδου και ο καρκίνος παίζει μαζί μας σαν ένας μικροσκοπικός Οδυσσέας. Οφείλουμε στους εαυτούς μας να φερθούμε τουλάχιστον τόσο έξυπνα όσο αυτός.»

Και τι προτείνει σήμερα η επιστημονική κοινότητα με τα νέα δεδομένα που έχει στα χέρια της για τον καρκίνο;

Όπως περιγράφει ο Charles Swanton, επικεφαλής της εξατομικευμένης Ιατρικής του Καρκίνου στο πανεπιστήμιο College του Λονδίνου και επικεφαλής επίσης της ερευνητικής ομάδας που εξετάζει τη γενετική ποικιλομορφία του καρκίνου στο ινστιτούτο Francis Crick:

«Παραδοσιακά, θέλουμε να συρρικνώνουμε τους όγκους όσο δυνατόν περισσότερο μέχρι του σημείου μόλις και μετά βίας να μπορούμε να τους εντοπίσουμε. Φυσικά, οποιοσδήποτε θα νόμιζε πως όσο λιγότερος είναι ένας καρκίνος τόσο το καλύτερο»

Αν όμως οι ερευνητές κι οι κλινικοί γιατροί θέλουν να αξιοποιήσουν το τι φέρνει η θεωρία της εξέλιξης στην αντιμετώπιση του καρκίνου, θα πρέπει να σκεφτούν περισσότερο δημιουργικά και στρατηγικά.

«Εμείς οι γιατροί θα πρέπει να πολεμήσουμε την εξέλιξη. Θα πρέπει να σκεφτούμε για το πώς χειριστούμε την εξέλιξη με έναν πολύ έξυπνο τρόπο και ακόμη σημαντικότερο το πώς  μπορούμε να μάθουμε από την περιβαλλοντική οικολογία και από τους βιολόγους της εξέλιξης του καρκίνου.»

Όπως περιγράφεται σε σχετικό άρθρο: «Η μάχη της ευφυίας  με την εξέλιξη μάλλον θα κρατήσει πολύ, αλλά τουλάχιστον τώρα πλέον ο εχθρός είναι ορατός».

Ας θυμηθούμε το τι έγραφα στο «Τι δεν σαν λένε οι γιατροί;»

«Η αντίληψη του ενός φαρμάκου, του ενός μαγικού χαπιού για την αντιμετώπιση όλων των μορφών καρκίνου, αποκαλύπτει μια υποστρωματική γιγάντια παρανόηση: Αυτή του ενός Καρκίνου για όλους και της μιας αγωγής για όλες τις μορφές καρκίνου. Και παρόλο που σχεδόν κανένας ειδικός του καρκίνου δε θα συμφωνήσει με την έννοια του αδιαίρετου και ομοούσιου καρκίνου, το οικοδόμημα της έρευνας του καρκίνου φαίνεται ανεπίσημα να επικυρώνει τη δοξασία του ενός καρκίνου…. Και ο καρκίνος ανταπαντά στις προκλήσεις και διακηρύττει αλαζονικά: "Είμαι λεγεώνα, γιατί είμαι πολλοί"... Πολλοί καρκίνοι, πολλοί ασθενείς με καρκίνο, πολλές στρατηγικές για τον καρκίνο, όλοι ίσοι και όλοι διαφορετικοί. Αυτός είναι ο τρόπος για να προχωρήσουμε.»

Και είχα δίκιο:  Μέχρι και πρόσφατα η Ιατρική θεωρούσε πως συμβαίνει μια μετάλλαξη σε ένα κύτταρο, αυτό πολλαπλασιάζεται και δημιουργεί έναν όγκο γενετικά ομοιόμορφο αποτελούμενο από κλώνους του αρχικού καρκινικού κυττάρου.

Μέγα λάθος. Τα καρκινικά κύτταρα συνεχίζουν να μεταλλάσονται και διαφοροποιούνται από τον πρόγονο τους.

Σε έναν όγκο ενός μόνο ανθρώπου μπορεί να βρεθούν 100 διαφορετικές μεταλλάξεις. Από αυτές μόνο το ένα τρίτο είναι κοινές για όλα τα καρκινικά κύτταρα.

Τι σημαίνει αυτό σε πρακτικό επίπεδο;

Ότι μέσω της βιοψίας ο ιατρός θα αποκτήσει μέρος μόλις της συνολικής γενετικής εικόνας του όγκου.

Η χημειοθεραπεία που θα δώσει είναι εκ των πραγμάτων όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική βασισμένη καθώς είναι σε ελλιπή δεδομένα.

Και τα πράγματα χειροτερεύουν: Τα καρκινικά κύτταρα μέσα σε ένα όγκο ανταγωνίζονται για ενέργεια και τροφή. Αυτό σημαίνει πως εξαφανίζοντας με ένα φάρμακο μια κατηγορία τους, οι υπόλοιπες κατηγορίες για τις οποίες το φάρμακο δεν είναι αποτελεσματικό θα μείνουν άνευ ανταγωνισμού και θα πολλαπλασιάζονται ελεύθερα δίνοντας παράλληλα καινούριες  μεταλλάξεις και όγκους.

Ακόμη κι αν στοχεύσουμε σε αυτό τον δεύτερο όγκο ανθεκτικό στο πρώτο φάρμακο με ένα ειδικό για αυτόν τον δεύτερο τύπο φάρμακο, μια άλλη κατηγορία ανθεκτική σε αυτό μπορεί να αναδυθεί.

Τι κάνουμε λοιπόν; Σήμερα προτείνεται το να χτυπήσουμε αρχικά δυνατά τον όγκο με πρόθεση ναι μεν να τον μειώσουμε αλλά όχι να τον εξαφανίσουμε περιορίζοντας αμέσως μετά την θεραπεία, ώστε ο όγκος να ελέγχεται από τη δυναμική ισορροπία εντός του.

Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;

Να αναπτύξουμε φάρμακα που δεν στοχεύουν στον ίδιο τον καρκίνο αλλά στο μικροκυτταρικό περιβάλλον του, όπως ακριβώς είχα προτείνει στο «Τι δεν σας λένε οι γιατροί».

Και ακόμη σημαντικότερα έγραψα τότε: «Όσο παράξενο φαίνεται, μια επιτυχημένη ανοσολογική στρατηγική του καρκίνου δεν έχει να κάνει πάντα με την ισχύ ή την υπεροπλία. Έχει περισσότερο να κάνει με την εκπαίδευση. Έχει να κάνει με το να εκπαιδεύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να αναγνωρίζει τον φίλο από εχθρό, το πλεόνασμα από την έλλειψη, το πάρα πολύ από το πολύ λίγο, την υπερβολική έκθεση από την ανεπάρκεια, την ισορροπία από την ανισορροπία.»

Το 2016, ο Swandon βρήκε πως εντός του όγκου βρίσκονται κύτταρα του ανοσοποιητικού που αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και τα εξουδετερώνουν. Τα κύτταρα αυτά μπορούν να παρθούν από τον οργανισμό και να πολλαπλασιαστούν για να ξαναμπούν στον οργανισμό και να πολεμήσουν τον καρκίνο.

Βοηθάμε δηλαδή τον εαυτό μας να πολεμήσει με τα δικά του μέσα τις μεταλλάξεις του εαυτού του που λέγονται καρκίνος.

Είχαμε δίκιο. Ο καρκίνος δεν είναι ένας. Είναι πολλοί, ακόμη και μέσα στον όγκο ενός και μόνου ανθρώπου. Είναι λεγεώνα. Και είναι πολύτροπη ωσάν τον Οδυσσέα.

Δεν είχαμε όμως δίκιο στα πάντα. Σε πρόταση για τη θεραπεία του καρκίνου ο συγγραφέας Beldeu Singh πρότεινε την λαετρίλη (αμυγδαλίνη ή Β17) που βρίσκεται σε κουκούτσια φρούτων και κάποιους ξηρούς καρπούς.

Σε μετέπειτα ενασχόληση μου με το θέμα διαπίστωσα ότι η επιστημονική βάση της θεωρίας της αντικαρκινικής δράσης της λαετρίλης δεν έστεκε. Και δεν είμαι σε θέση να κρίνω τα όποια κλινικά δεδομένα από τη χρήση της. Αυτό που είμαι απόλυτα σε θέση να επιβεβαιώσω είναι πως υπήρξαν και στην Ελλάδα κρούσματα δηλητηριάσεων από τη λαετρίλη. Αν λοιπόν επιλέξετε για δικούς σας λόγους μια τέτοια προσέγγιση, παρακαλώ να το κάνετε με προσοχή. (Περισσότερα για το θέμα στο https://agriazwa.blogspot.gr/2015/03/blog-post.html)

Τι κάνουμε λοιπόν για να προστατεύσουμε τους αγαπημένους και τους εαυτούς μας απέναντι σε κάτι τόσο συχνό που η έρευνα του όμως μόλις άρχισε να μπαίνει στις σωστές ράγες;

Λέγεται μεσογειακή διατροφή και μπορεί να συμβάλει ως ένα σημείο στην πρόληψη του καρκίνου. Στο αμέσως επόμενο μας άρθρο θα δούμε το γιατί και το πώς.  

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)

Read More »

4 δις μέτρα

Παίρνουνε τα μέτρα μας κι εμεις κοιτάμε.

Μετράμε μέρες μέχρι τις δραματικές μειώσεις εισοδημάτων που ψηφίζουν αύριο.

Το έργο γνωστό, το περιγράφαμε από τον Φλεβάρη του 15:

Η "κυβέρνηση" κάνει μπλόφες για να εντυπωσιάσει με χαρτιά ανοιχτά. Όλοι βλέπουν το χέρι της κι ανεβάζουν τα πονταρίσματα.

Φυσικά, αυτή είναι η αφελής εκδοχή. Γιατί η τράπουλα είναι σημαδεμένη και το παιχνίδι στημένο.

Στο τέλος της κάθε παρτίδας οι δανειστές έχουν πάρει όλα όσα είχαν συμφωνηθεί κι ακόμη περισσότερα για εγγύηση.

Έτσι, από τα 3,6 δις μέτρα που ζητούσε το ΔΝΤ 2 μήνες πριν, η κυβέρνηση κατάφερε να κλείσει την αξιολόγηση με ... 4 δις (άλλοι τα κοστολογούν στα 5)

Κοινωνικό μακελειό: 2-3 συντάξεις κομμένες, κοινωνικά επιδόματα τσεκουρώνονται.

Κι όαλ αυτά για μια και μόνο δόση των 6 δις.

Αντίμετρα; Τα ισοδύναμα του άλλου μισού του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ.

Οι πλούσιοι πλουσιότεροι, οι μεσαίοι φτωχοί και οι φτωχοί πένητες.

Αυτό είναι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Η πολιτική αλητεία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και τα προηγούμενα ήταν τόσο άσχημα που έλεγες πως δεν μπορεί να υπάρχουν χειρότερα από αυτά.

Οι πουστιές Κατράγκουλου, ο δόλος, η ταξική ιδιοτέλεια, ο μαρξισμός στην υπηρεσία των ελίτ, του κώλου τα εννιάμερα, το ξεπάστρεμα των μικρομεσαίων ελευθέρων επαγγελματιών κι επιχειρήσεων.

Για μια καρέκλα.

Μια καρέκλα που πρέπει να κάνουμε ηλεκτρική.

Αργήσατε Έλληνες. Κι αυτό θα το πληρώσουμε με αίμα εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Η εκλογή Μακρόν διασφαλίζει μια ακόμη 4ετία γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Απλά οι τραπεζίτες θα μίλαν με τον Σόιμπλε μέσω του ανθρώπου τους κι όχι μέσω κάποιου πολιτικού αγκιστρωμένου στο πρώην πολιτικό σύστημα της Γαλλίας που κατέρρευσε στις προεδρικές.

Η Γερμανία ωφελήθηκε από την κρίση. Η Ευρώπη με εξαίρεση την Ελλάδα ανακάμπτει τουλάχισοτν όσον αφορά τα νούμερα της.

Η Ελλάδα ξαναπέφτει σε ύφεση.

Η Ελλάδα δεν ανήκει στη ζώνη του Ευρώ. Και το σύστημα εξουσίας της θυσιάζει τη χώρα για να παραμείνει στο ευρώ.

Το γνωρίζετε φυσικά ότι το Πουέρτο Ρίκο, άτυπη πολιτεία των ΗΠΑ, χρεωκόπησε και προχωρά σε στάση πληρωμών. Αυτό που θα πρεπε να χει κάνει η Ελλάδα εξ αρχής. Τι όχι;

Για κάθε νέα δόση, αίμα και μιζέρια. Ακόμη κι αν κι όταν η χώρα βγει στις αγορές. τα πολύ υψηλότερα επιτόκια δανεισμού σε συνδυασμό με το τεράστιο χρέος που έχει συσσωρευτεί, εγγυούνται επιτροπίες δεκαετιών.

Την Πέμπτη θα μαζευτεί κάποιος κόσμος στην πρωτεύουσα με στόχο να μην ψηφιστεί το νέο μνημόνιο εντός του μνημονίου.

Δυστυχώς, οι συριζανέλ ξεφτιλίσαν ότι καλό κι άξιο είχε να δώσει ο αντιμνημονιακός αγώνας.

Η κατάληψη της Βουλής θα έπρεπε να είναι ο κυρίαρχος στόχος κάθε αγώνα σήμερα. Για να υπάρξει δικαιοσύνη πρέπει να υπάρξει παραδειγματική τιμωρία αυτών που συνεχίζουν να εγκληματούν κατά του ελληνικού λαού κι αποκατάσταση της ισονομίας και της ισοπολιτείας.

Κι αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει φαντάζει τόσο μακρινό που κανενάς το αυτί δεν ιδρώνει πλέον σε καλέσματα ανατροπής.

Πορείες κι απεργίες μερικών ημερών είναι πλέον κομμάτια ενός πολιτικού άχρηστου και συντηριτικού φολκλόρ.

Στη Γαλλία, αμέσως μετά την εκλογή Μακρόν, εργαζόμενοι βάλανε βόμβες σε επιχείρηση που απειλούσε να κλείσει.

Μαχαίρι στο μαχαίρι αντί για μαλακία στο τσεκούρι.

Μας μάθανε κακομοίρηδες μου. Μας ξέρουνε πολύ καλύτερα από ότι εμείς γνωρίζουμε τους εαυτούς μας.


Agriazwa.blogpsot.com, 17/5/2017

Read More »

Μνημόνιο 4,5!

Είπατε αντίμετρα;

Φέρτε 3,7% πρωτογενές και το 2018.

Αυτή ήταν η προσταγή του ΔΝΤ.

Σαν το ανέκδοτο με το στρατόπεδο συγκέντρωσης: Σήμερα θα φάτε χοιρινό. –Γιούπι. –Σκασμός γουρούνια.

Μία μέρα μετά την κυνική ομολογία Τόμσεν ότι το ΔΝΤ τα χει κάνει όλα λάθος.

Ο Σόιμπλε δήλωσε ακόμη πιο κυνικά πως θα ληφθούν κι άλλα μέτρα αν το 2018 η ελληνική κυβέρνηση δεν πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους. Μνημόνιο 5 δηλαδή.

Χοντρά παιχνίδια παίζονται από τις ντόπιες και ξένες ελίτ στις πλάτες ενός λαού που μαγεμένος από το αριστερό ξόρκι, δεν θέλει πλέον να αντιδράσει.

Η συνταγή είναι γνωστή και την έχει περιγράψει ο κύριος Σόιμπλε: για τα μάτια του κόσμου, η ελληνική κυβέρνηση κάνει πως αντιδρά δίνοντας τη δυνατότητα στους δανειστές να έχουν όλο και εξωφρενικές απαιτήσεις στις οποίες, κάθε φορά που έρχεται μια μεγάλη δόση, η κυβέρνηση σηκώνει τα πόδια του λαού ψηλά.

Και κλάμα ο συριζαίος.

Το ματωμένο πλεόνασμα του 2016 που έφτασε στο 3,9% που οφείλεται στον γενιτσαρικό φορολογικό ζήλο της κυβέρνησης και στα φέσια της απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ιδιώτες άνοιξε κι άλλο την όρεξη των δανειστών.

Λάθη ξελάθη, αφού μπορείτε ακόμη να πληρώνετε, πληρώστε τώρα ακόμη παραπάνω.

Δεν αρκούσε ότι το μνημόνιο 4, μνημόνιο για μια μόνο δόση, προβλέπει προληπτικά και χωρίς κανένα αντάλλαγμα τη φτωχοποίηση ενός μεγάλου κομματιού της πρώην μεσαίας τάξης με την επιπρόσθετη περικοπή συντάξεων που προπαρασκευάστηκε στην προκρούστεια κλίνη Κατρούγκαλου και την δραματική μείωση του αφορολόγητου.

Τώρα θα προχωρήσει και στην τελική καταστροφή και των φτωχών: περικοπή επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, πετρελαίου θέρμανσης, μείωση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες.

Όλα αυτά, για μια δόση γαμημένα πρεζάκια.

Μνημονιάρα με τα όλα της χωρίς καν δανεικά!

Αυτό και αν είναι νίκη. Αυτό κι αν είναι ξανά μανά αριστερά.

Πήραν τα αεροδρόμια, φτιάξαν το υπερταμείο, υποθηκεύσαν για έναν αιώνα όλη την περιουσία του ελληνικού κράτους.

Δεν αρκεί: Σειρά τώρα έχει η ΔΕΗ.

Ο μονοπωλιακός γίγαντας τον οποίον οι μνημονιακές κυβερνήσεις οδηγούν στη χρεοκοπία έχοντας τον μετατρέψει σε φοροεισπραχτικό μηχανισμό.

Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δέχτηκαν αυτόν το ρόλο. Τώρα έρχεται η σειρά τους.

Οι δανειστές με την συνενοχή των μνημονιακών κυβερνήσεων, συνεχίζουν να συρρικνώνουν το κοινωνικό κράτος, να παίρνουν από το ελληνικό κράτος ότι μπορούν . Μόνο όταν ολοκληρώσουν το πλιάτσικο, τότε μόνο θα αρχίσουν να διαμορφώνουν ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα για να αναπτύξουν τις «επενδύσεις» τους που ουσιαστικά τους παραδίδονται ως εγγυήσεις δανεισμού.

Αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Ο μόνος δρόμος.

Κι όλα αυτά ενώ τριγύρω τα βαλκάνια είναι έτοιμα να σκάσουν.

Η Ελλάδα πλέον είναι μη βιώσιμη.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 30/4/2017

Read More »

Unreality show

Αυτό είναι αυτή η διακυβέρνηση.

Κι ενίοτε σουρεαλιστική καθώς προτρέπει σε πορείες κατά των λαοκτόνων μέτρων της.

Αριστερός είναι αυτός που καθυστερεί να νομοθετήσει όσα θα νομοθετούσε ο δεξιός αλλά όταν έρχεται η ώρα νομοθετεί πολλά περισσότερα και πολύ σκληρότερα από όσα θα τολμούσε να νομοθετήσει ο δεξιός.

Που για εσωτερική κατανάλωση και μόνο διογκώνει το κόστος των όσων νεοφιλελεύθερων προκρούστειων κλινών έχει προσυμφωνήσει.

Ναι: οι δοκιμασίες στο survivor της ελληνικής κοινωνίας γίνονται όλο και πιο σκληρές.

Τρέχουν τώρα οι νηστικοί των πόλεων στα συσσίτια, κάνουν φοβερές βουτιές, αθλητικά ανδραγαθήματα αλλά έπαθλο δεν παίζει. Δεν θα φάνε ποτέ τους αυτό το ζουμερό burger ή το club sandwich.

Τρέχουν στις εφορίες και τους διακανονισμούς όσοι αντέχουν ακόμη να πληρώνουν το σερίφη του Νότου. Οποία δοκιμασία!

Η αναγέννηση των τηλεπαιχνιδιών και των show είναι εδώ.

Ο Skai μόνο έχει κάνει πέντε από αυτά με μια αλλαγή στον χαρακτήρα του που επιλέχτηκε στα κοντά της περιπέτειας των τηλεοπτικών αδειών.

Κι αναρωτιέται ο κόσμος γιατί και πoιος βλέπει Survivor μα το ερώτημα δεν είναι αυτό.

Το ερώτημα είναι το γιατί αποφάσισαν οι καναλάρχες να ρίξουν λεφτά σε κάτι με το οποίo ο κόσμος έμοιαζε να χει μπουχτίσει χρόνια πριν.

Κι η απάντηση είναι πολύ απλή και αρχαία:

Άρτος και θεάματα, μα χωρίς τον άρτο.

Οι αυτοκτονίες που δεν φύγαν, η φτωχοποίηση που καλπάζει, η ανεργία που βασιλεύει, η ανάπτυξη που δεν θα ρθει, η καταστροφή της περιουσίας του μέσου Έλληνα, όλα αυτά που θεωρούσαμε αδιανόητα είναι η νέα κανονικότητα.

Και την αποδοχή της νέας κανονικότητας επισφραγίζουν οι καναλάρχες με τα Show και τα παιχνίδια.

Είναι το χάραγμα στο τσιμέντωμα μας.

Τα ονόματα μας στην ταφόπλακα μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/4/2017

Read More »

ΞΕΚΙΝΗΣΕ!!!

Στις 6 Απριλίου του 1917 οι ΗΠΑ εισέρχονται στον Α' παγκόσμιο πόλεμο.

Ακριβώς 100 χρόνια μετά, ο πρόεδρος Trump βομβαρδίζει συριακή αεροπορική βάση με 59 πυραύλους Tomahawk που εκτοξεύτηκαν από δύο πολεμικά πλοία στην ανατολική Μεσόγειο. Φαντάζομαι την έχετε ακουστά την ανατολική Μεσόγειο.

Η αφορμή ήταν η σκευωρία που στήθηκε εναντίον της Συρίας που κατηγορήθηκε ότι έριξε χημικά όπλα στο Ιντλίμπ παρότι η κυβέρνηση Άσσαντ είχε καταστρέψει το χημικό της οπλοστάσιο ήδη από το 2014 μετά από την αιφνίδια ρωσική παρέμβαση στο συριακό και παρότι ακόμη και να χε κρατήσει η Συρία μέρος του χημικού της οπλοστασίου το να το χρησιμοποιήσει τώρα θα ταν πράξη αυτοκτονικής βλακείας πέραν κάθε σύλληψης.

Μια ακόμη αφορμή, μια ακόμη σκευωρία.

Ο Trump παρέκαμψε το Κονγκρέσο, τον ΟΗΕ, τους πάντες και έκανε αυτό που τα γεράκια ήθελαν εδώ και χρόνια να συμβεί.

Ο κύριος λόγος που υποστήριξα τον Trump έναντι της Clinton ήταν η αμερικανορωσική προσέγγιση.

Η αποτροπή του Γ' παγκοσμίου πολέμου ήταν πολύ πιο σημαντική από οποιοδήποτε πολιτική ο Trump ασκούσε στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Μιλήσαμε για έναν μεγάλο πόλεμο ανάμεσα στα γεράκια και τον Trump που έφερε πλήγματα στο επιτελείο του.

Τονίσαμε πως οι ψευτοπροοδευτικοί που ασκούσαν πρωτόγνωρη πίεση στον Trump και το επιτελείο του ουσιαστικά ήταν οι χρήσιμοι ηλίθιοι των γερακιών που εμπόδιζαν την αμερικανορωσική προσέγγιση.

Ξέρουμε ποιος έχει ήδη κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.

Μέσα σε μια βδομάδα, η κυβέρνηση Trump έκανε στροφή 180 μοιρών. Απο κει που σκεφτόταν βιώσιμη την ύπαρξη του Σύριου προέδρου Άσσαντ, ο Rex Tillerson “υπουργός αμύνης” των ΗΠΑ και αφεντικό της Exxon με πολλά ντήλια με ρωσικές εταιρίες ενέργειας, ανακοινώνει πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να κινηθούν κατά του “καθεστώτος” Άσσαντ.

Οι Tomahawk δεν κατέστρεψαν απλά μια αεροπορική βάση. Τίναξαν στον αέρα τις τελευταίες ελπίδες για μια παγκόσμια ισορροπία. Για αυτό και όλοι πλέον χειροκροτούν τον μεγάλο πρόεδρο, αυτόν που μέχρι πριν από μερικές βδομάδες χλεύαζαν: Η Γαλλία, η Γερμανία, Το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ βεβαίως βεβαίως δεν έχουν καν φερετζέ να κρύψουν τη χαρά τους.

Τέλος: Οι αμερικανορωσικές σχέσεις έχουν καταστραφεί.

Η Ρωσία έχει ήδη ακυρώσει το μνημόνιο συνεργασίας για τις εναέριες πτήσεις πάνω απ τη Συρία με τις ΗΠΑ.

Δηλώνει ότι θα ενισχύσει την αεράμυνα της Συρίας.

Οι τζιχαντιστές αναθάρρησαν ήδη τη στιγμή που η συντριβή τους στο πολεμικό τουλάχιστον πεδίο ήταν θέμα βδομάδων.

Η Συρία ξανανοίγει στις ορέξεις του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας και ίσως και της Τουρκίας. Η περιοχή θα γίνει κόλαση. Αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσει κι η ευρύτερη περιοχή.

Κι η ευρύτερη περιοχή περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Ο τρίτος παγκόσμιος ξαναπλησίασε. Ίσως μετά από χθες, να ναι πιο κοντά από ποτέ.

Ακόμη κι αν o Trump διέταξε το χτύπημα για να δείξει πως είναι το αφεντικό στο εσωτερικό των ΗΠΑ και να κερδίσει χρόνο στον εσωτερικό του πόλεμο εξευμενίζοντας τα γεράκια, κάτι το οποίο το θεωρώ απίθανο, έχει δημιουργήσει ήδη τρομακτικούς κινδύνους.

Από μόνος του ο Trump ήταν επικίνδυνος μόνο για κάποιες χώρες.

Ο Trump στα χέρια των γερακιών και του Ισραήλ είναι ότι πιο επικίνδυνο έχει γνωρίσει ο πλανήτης.

Προσδεθείτε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/4/2017

Read More »

Έχε γεια αγαπημένε Liam

Χθες, έφυγε από τη ζωή ο άγνωστος στους Έλληνες Liam Scheff, o αγαπημένος μου Liam.

Με τον Liam γνωριστήκαμε στους αγώνες μας κατά της προπαγάνδας γύρω από το «AIDS/HIV».

Δεν ήταν ο μόνος από την μικρή μας «αίρεση» που έφυγε. Τον πρόλαβαν ο Λάμπρος ο Παπαντωνίου, η Μαρία Παπαγιαννίδου.

Αλλά ήταν από τους λίγους που πολεμούσε όπως και γω κάτι όχι για να σώσει τον εαυτό του αλλά τους άλλους, αυτή την γαμημένη την ανθρωπότητα.

Ναι, μοιάζαμε με τον τυπά. Καταλαβαινόμασταν με μερικές λέξεις. Ήταν ένα είδος διάνοιας μέσα στην ψυχή ενός απλού ανθρώπου και στο σώμα ενός κινηματογραφικού αστέρα.

Όπως και εγώ, μπορούσε να γράψει βιβλίο έρευνας εκατοντάδων σελίδων πλήρως τεκμηριωμένο μέσα σε μερικούς μήνες.

Έτσι έγραψε το «Επίσημες ιστορίες» όπου ξεμπρόστιαζε ολάκερες θεματικές προπαγάνδας σε πολλά και διάφορα πεδία.

Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να του το εκδώσω μετά θάνατον στην Ελλάδα. Απίθανο, αλλά έτσι νιώθω.

Δεν εμφανίζονται άνθρωποι σαν τον Liam μου συχνά. Χάσαμε κάτι μεγάλο και σπουδαίο και το 99,999999% του πληθυσμού δεν το γνωρίζει καν.

Ο Liam πέθανε από αυτό που πολεμούσε: την Ιατρική: Απολύτως υγιής άρχισε να χάνει σταδιακά κομμάτι των γνωστικών του λειτουργιών μετά από εκτεταμένη οδοντιατρική επέμβαση.

Τις λιγοστές ώρες διαύγειας και ενέργειας που του απέμεναν τις αφιέρωσε σε αυτό στο οποίο ήταν ταγμένος: Στο γράψιμο.

Του χρωστάμε πολλά του γίγαντα: Του χρωστάμε το ότι πολέμησε σημεία και τέρατα μα ποτέ του δεν έγινε όπως εγώ, ποτέ του δεν έγινε το τέρας που πολεμούσε: Συνέχισε να αγαπά και να χαίρεται, μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι το πρώτο απ΄ όταν ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια υγείας που τελικά τον νίκησε.

Συνέχισε να γράφει και να περιγράφει την κατάσταση του μέσα στην κατάσταση του.

Πλέον, δεν γράφει.

Μεγάλε, θα μου λείψεις.

Μακάρι να γινόμουν καλύτερος να αναπληρώσω για την απώλεια σου αλλά χωρίς εσένα ο κόσμος θα είναι απλά χειρότερος.

Τον Liam μπορείτε να τον γνωρίσετε ακόμη και τώρα στο blog του http://liamscheff.com.

Ένα πολύ μικρό δείγμα του πολύ μεγάλου Liam που μας άφησε τόσο νωρίς:

«Όπως κάποιο από εσάς ήδη γνωρίζουν, μετά από μια δύσκολη επεμβατική και παρατεταμένη οδοντιατρική επέμβαση έχω βιώσει την αιφνίδια έναρξη μιας μάλλον κτηνώδους νευρομυικής ασθένειας, που μοιάζει όλο και περισσότερο με εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα συνεχίσω να γράφω για όσο μου είναι δυνατόν.

Η ασθένεια με έφερε αντιμέτωπο με τη μοναδική αλήθεια της ζωής: Πως όλοι θα πεθάνουμε, θα πάμε σε εκείνο το άλλο μέρος και θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο, αυτό το πέπλο δακρύων και λύπης, χαράς, κεφιού, φοβερής ομορφιάς, ατελείωτου περιέργου θαύματος χωρίς μια αληθινή ή τελική απάντηση.

Αυτός είναι ο κόσμος.

Σίγουρα παλεύω. Αν δεν τα καταφέρω, να ξέρετε ότι τα έσοδα από τα βιβλία μου θα πάνε στους αγαπημένους μου και τα παιδιά τους, αυτοί είναι φίλοι που βρίσκονται περισσότερο σε ανάγκη και πανάξιοι περισσότερης στήριξης.

Δεν είμαι σίγουρος τι άλλο να πω, πέρα από το ότι η ζωή είναι ένα μυστήριο.

Η υγεία δεν είναι μια υπόσχεση που το σύμπαν μας δίνει. Όλοι πρέπει να υποφέρουμε. Έχω δει τόση ομορφιά –και τρόμο- στη διάρκεια της ζωής μου, δεν στερήθηκα αξιοθρήνητα ποίησης.

Θα ήθελα να έχω περισσότερη ζωή φυσικά, αλλά αποδέχομαι επίσης ότι το σύμπαν λειτουργεί τη δική του θέληση και πως είμαστε πολύ μικρά φύλα σε ένα μεγάλο αμπέλι. Υπάρχουν περισσότερα φύλλα που ρθουν, και περισσότερα από αυτά που δεν γνωρίζουμε που δεν χωράνε σε κάποιο ιερό βιβλίο ή στο μικροσκόπιο της επιστήμης.

Το τέλος, όλα είναι μυστήριο. Εδώ, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπάμε με γενναιοδωρία και συγχωρητικότητα ακόμη κι αν συχνά αποτυγχάνουμε.

Μπορούμε να προσπαθούμε και να ξαναπροσπαθούμε

Liam»

Μπορείτε να μας ακούσετε μαζί στην εκπομπή του Robert Scott Bell to 2013, μόνο μας απέναντι στον κόσμο, εδώ, μετά το 64ο λεπτό:

Πλέον έχει ιστορική αξία.  

Αντίο Liam. Κλαίω που έφυγες. Χαμογελάω που υπήρξες.

Σε αγαπάω.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/4/2017

Read More »