Ωραίος σαν ανθέλληνας

α) Ο "αντισημίτης" παρολίγον υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ

Αμφισβητείται έντονα εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ η πρόταση για την υποψηφιότητα του δημοσιογράφου Θ. Καρυπίδη στην περιφέρεια της Δ. Μακεδονίας και μάλλον θα απορριφθεί.

Οι λόγοι;

Ο κύριος Καρυπίδης έχει συλληφθεί από την αστυνομία σκέψης να γράφει προχειρότητες που αντικρούουν τη διαμορφωμένη και επικρατούσα συναίνεση και ως εκ τούτου είναι απαγορευμένα και τιμωρούνται με την αφαίρεση του πολιτικού δικαιώματος του εκλέγεσθαι, τουλάχιστον υπό την αιγίδα συγκεκριμένων πολιτικών χώρων (δικαίωμα τους βέβαια):

Ποια ήταν αυτά τα βλάσφημα που έγραψε ο Καρυπίδης; Αυτολεξεί:

«Τώρα που η Χρυσή Αυγή μπήκε στην στενή, ο Ελληνικός λαός θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας, θα έχει λύσει όλα τα προβλήματα του και ευτυχισμένος θα απολαμβάνει την σωτηρία της δημ(ι)οκρατία τους. Οι φόροι θα μειωθούν δραστικά, οι μισθοί θα γίνουν βιώσιμοι, οι θέσεις εργασίας θα έρχονται κατά χιλιάδες, (ο Βενιζέλος υποσχέθηκε... 900.000 θέσεις εργασίας ), τα νοσοκομεία θα ανοίξουν για τον κόσμο και όχι μόνο για τους λαθρομετανάστες, τα σχολεία θα έχουν αρκετούς καθηγητές για να διδάξουν και προπαντός τα Εθνικά μας θέματα θα επιλυθούν με τον καλύτερο τρόπο. Καλό μεσημέρι!»

Βλασφημία! Όλοι γνωρίζουν πως η Χρυσή Αυγή είναι η αιτία και όχι το σύμπτωμα της κοινωνικής καταστροφής. Όποιος διαφωνεί με αυτό είναι φιλοχρυσαυγίτης εως ατόφιος χρυσαυγίτης, τέρας μισαλλοδοξίας.

Με άλλα λόγια δεν μπορείς να κάνεις πολιτικό σχολιασμό με οποιαδήποτε αναφορά στη Χρυσή Αυγή αν δεν παρουσιάσεις αντιχρυσαυγίτικο πιστοποιητικό μηνυμάτων. Ακόμη και αν αντιπαλεύεις τη Χρυσή Αυγή με επιχειρήματα και μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια μιας ευνομούμενης πολιτείας. Τέλος. Αν δεν είσαι Μακιαβελικός στο θέμα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, είσαι αντιδημοκράτης, φασίστας και ρατσιστής.

Έτσι λοιπόν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να ανεβαίνουν καθώς το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα κάνει όλο και περισσότερους να μην πιστεύουν στην δημοκρατία. Λογικό: αφού οι ίδιοι είναι ολιγάρχες δε θρηνούν για το χαμό της δημοκρατίας. Το αντίθετο.

Αλλά ο Καρυπίδης κάλεσε και τον Κασιδιάρη στην εκπομπή του μετά τη σύλληψη της Χρυσής Αυγής.

Λες και ήταν ο Καρυπίδης που έβαλε την ΧΑ στο ελληνικό κοινοβούλιο. Όχι οι αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις, όχι  η τραπεζοκρατία, όχι η κλεπτοκρατία, όχι τα πολιτικά ανδρείκελα των μεγάλων συμφερόντων, ούτε τα μήντια που πριν την έκτακτη σύλληψη στελεχών της ΧΑ τους έβαζαν μέρα νύχτα μέσα στα σπίτια των Ελλήνων, ούτε η δικαιοσύνη και η αστυνομία που έκανε τα στραβά μάτια στα εγκλήματα των ακροδεξιών για δεκαετίες.

Όχι.

Οποία υποκρισία.

Αλλά όπως και να το κάνουμε, ο Καρυπίδης είναι ρατσιστής και αντισημίτης: Ιδού η γραπτή απόδειξη:

«Η Νέα Τηλεόραση της Ελλάδας θα λέγεται ΝΕΡΙΤ (Nerit) που είναι Εβραϊκό όνομα για κορίτσια και σημαίνει στα εβραϊκά Nera και δένεται σε κορίτσια που γεννήθηκαν κατά τη Χάνουκα...«κερί» της Ανθελληνικής γιορτής Χάνουκα δηλαδή...τι γιορτάζουν οι Εβραίοι στην Ανθελληνική γιορτί Χάνουκα».
«Το όνομα Nerit είναι συγγενές με το Berit (πως λέμε Μπενέ Μπερίτ...).
«Φημολογείται ότι δ/ντης μπορεί να είναι ο Παπαχελάς, το αστέρι της Bilderberg. Ο πλέον κατάλληλος...»
Παρότι ο Καρυπίδης γράφει βλακείες καθώς η Χάνουκα είναι μια γιορτή ιστορικής μνήμης και ανεξαρτησίας των Ιουδαίων από τους Σελευκίδες, καθώς αυτοί, παρότι είχαν τάξει θρησκευτική ανεξαρτησία στους Ιουδαίους , όταν οι Ιουδαίοι εξόρισαν μια άρχουσα φιλελληνιστική εβραϊκή οικογένεια, ο Αντίοχος ο τέταρτος ο επιφανής μπήκε μέσα στην Ιερουσαλήμ και την έκανε πουτάνα. Εξέγερση ακολούθησε και πέτυχε την «απελευθέρωση» της Ιερουσαλήμ το 165 πχ και την αποκατάσταση του ναού της που συνοδεύτηκε με εορτασμούς. Αυτούς των εορτασμών υπενθύμιση είναι η Χάνουκα.
Η κατατεθειμένη ερμηνεία του Καρυπίδη είναι βλακώδης και ανιστόρητη. Είναι σαν να γράφει Τούρκος ιστορικός πως η επέτειος της 25^ης Μαρτίου είναι αντιτουρκική γιορτή. Είναι σαν να καταδικάζει εξεγέρσεις απέναντι σε ιμπεριαλισμούς. Θα κατηγορούσε κάποιος όμως έναν τέτοιο τούρκο ως ρατσιστή;

β) Η εξέγερση των διάσημων

Κάποιοι άλλοι φυσικά δεν καταδικάζουν εξεγέρσεις από όπου και αν προέρχονται. Αρκεί να μην προέρχονται από τον ευρωπαϊκό Νότο και την Ελλάδα. Έτσι «διάσημοι» Έλληνες του βεληνεκούς της Μιμής Ντενίση, της Ανίτα Ναθαναήλ και της Κέλλυς Κελεκίδου έσπευσαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα στους Ουκρανούς εξεγερμένους. Ο Ρόκκος μας λέει να μην κλείνουμε τα μάτια μας και ότι η Ουκρανία χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας, λες και η Ελλάδα είναι η χώρα των αδιάφορων πλουσίων, η Ντενίση να λέει το αμίμητο «όταν έχει ειρήνη η Ουκρανία έχει ειρήνη όλος ο κόσμος», δόγμα ιστορικά επιβεβαιωμένο, ο Κουρκούλης να λέει «Ουκρανοί αδέρφια μας αξίζετε ένα καλύτερο μέλλον» (οι Έλληνες πάλι όχι). Στο ίδιο πάλι μοτίβο, η Στέλλα Δημητρίου να λέει μη χάνεται ποτέ την ελπίδα σας, σας αξίζει ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον»… Η  Ναθαναήλ να επαναλαμβάνει το δόγμα Ντενίση ότι «Ειρήνη στην Ουκρανία σημαίνει ειρήνη για όλο τον κόσμο».
Πέρα από το ότι η εξέγερση στην Ουκρανία είναι τόσο αμερικανοκινούμενη όσο και γερμανοκινούμενη, πέρα από το ότι ακραίοι εθνικιστές είναι ο πιο μαχητικός πυρήνας των εξεγερμένων, η στήριξη αυτών των μαϊντανών της showbiz είναι διπλά γελοία καθώς αυτοί, ουδέποτε έστειλαν ένα μήνυμα στήριξης στους εξεγερμένους Έλληνες του 2011. Τίποτα. Nada.
Καθόντουσαν στις τηλεοράσεις τους και ξύναν τα αρχίδια τους βλέποντας την πιο ακραία μορφή καταστολής που γνώρισε η χώρα από την εποχή της χούντας λες και έβλεπαν τελικό του superball…  
Είναι cool να είσαι δημοκράτης για οτιδήποτε συμβαίνει εκτός Ελλάδας και να συμπεριφέρεσαι ωσάν στην χώρα σου να μην τρέχει τίποτε. Και σαν να μην έτρεξε ποτέ τίποτε. Η ιστορία της Ελλάδας είναι αδιατάραχτη. Χωρίς δεινά, χωρίς παθήματα, χωρίς φρίκες. Μια αιώνια ηλιοθεραπεία. Τουρλωμένοι κώλοι και βυζιά κάτω από τον ίδιο ήλιο…
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι της showbiz απλά κάνουν τη δουλειά τους που είναι να κάνουν πως δεν βλέπουν τίποτα για να τα έχουν καλά με τους διακινητές του χρήματος.
Και οι αντιδιανοούμενοι κάνουν τη δική τους: που είναι να παραχαράττουν την ιστορία για τα αφεντικά τους που διακινούν το χρήμα.

γ) Την ιστορία την γράφουν οι νικητές

Η παραχάραξη της ιστορίας που θέλει να παρουσιάζεται ως αναθεώρηση είναι συνήθης πρακτική. Κάθε νικητής ξαναγράφει την ιστορία με τρόπο κολακευτικό για τον ίδιο.
Όταν πχ η Ρεπούση επεδίωξε να περάσει στο βιβλίο ιστορίας της 6^ης δημοτικού την αντίληψη οι Σμυρνιοί στη σφαγή του 1922 «συνωστίζονταν» στο λιμάνι, κανείς από τα συστημικά μήντια δεν υπαινίχθηκε καν ανθελληνισμό.
Λίγοι κατηγόρησαν τις ανθελληνικές κυβερνήσεις των μνημονίων για ανθελληνισμό. Γιατί αντιλαϊκή κυβέρνηση είναι ανθελληνική κυβέρνηση. Αντισπανική κυβέρνηση. Αντιπορτογαλική κυβέρνηση.
Γιατί είναι cool να είσαι ανθέλληνας, αντιισπανός, αντιπορτογάλος. Είναι σκόπιμο, είτε είσαι διεθνιστής είτε παγκοσμιοποιητής να σβήνεις την ιστορική μνήμη και να εγγράφεις από πάνω το όραμα για τον κόσμο που σε βολεύει. Και αυτό δεν είναι πολεμική ειδικά απέναντι στους Έλληνες αλλά μια παγκόσμια πρακτική απέναντι στους λαούς. Η κάθε νέα εξουσία θέλει την πλειοψηφία των υπηκόων που δεν ωφελούνται από αυτήν, πηλό για να πλάθει τη δικιά της τάξη πραγμάτων. Τα δικά της αγάλματα, τα δικά της ονόματα στους δρόμους, τα δικά της βιβλία, τη δική της ιστορία. Όλες οι προηγούμενες εκδοχές πρέπει να διαγραφούν. Λέγε με ολοκληρωτισμό. Γιατί; Γιατί σου γαμάω το μυαλό.   
Κανείς δεν κατηγόρησε για ανθέλληνες και ρατσιστές τους Γερμανούς, ή τον Πάγκαλο για το όσα έσουραν στους ‘Ελληνες.
Το πιο επικίνδυνο κομμάτι του ρατσισμού δεν είναι οι ρατσιστικές προκαταλήψεις. Το πιο επικίνδυνο είναι όταν οι προκαταλήψεις γίνονται το απόλυτο κριτήριο αντίληψης του διαφορετικού και ο καθένας κρίνεται με βάση όχι την ανθρώπινη του ποιότητα και συμπεριφορά του αλλά με βάση τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά αλλά και τις πεποιθήσεις του. Οι αναμάρτητοι του αντιρατσισμού λοιπόν είναι αυτοί που ρίχνουν πολύ εύκολα τις πρώτες πέτρες. Με ευκολία που έχουν δανειστεί από τον απανθρωπισμό των ρατσιστών. Τα «αντί» καταντούν αποτροπαϊκά σύμβολα του εσώτερου δαίμονα.
«Όταν πολεμάς με δαίμονες, να προσέχεις να μην γίνεις αυτό που πολεμάς». Παλιά καλή συμβουλή που όλοι τείνουν να ξεχνούν.
Δεν θα απέρριπτα τον Καρυπίδη λόγω χρυσαυγιτισμού ή αντισημιτισμού ή ρατσισμού, λέξεις που πετιούνται σήμερα πιο εύκολα από ότι το μαλάκας τη δεκαετία του 80 ως κοινές ύβρεις.
Αλλά για προχειρότητα. Αν ένας δημοσιογράφος γράφει με τόση ευκολία ανοησίες για τη Χάνουκα, αν δεν μπορεί ή δε θέλει να διαχειριστεί την πληροφορία του,  πόσο μάλλον μπορεί να διαχειριστεί μια Περιφέρεια και μάλιστα μια περιφέρεια σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Αλλά βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το έκτακτο μονιμοποιείται. Αυτό είναι το τίμημα του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού στο Νότο. Το έκτακτα χαράτσια γίνονται μόνιμες φορολογίες. Οι νόμοι του κράτους περνάνε έκτακτα. Οι συλλήψεις γίνονται έκτακτα.
Μια έκτακτη χώρα.
Και οι πραγματικές συνθήκες έκτακτης ανάγκης όπως οι σεισμοί της Κεφαλονιάς; Μόνιμες βλάβες καθώς το επίσημο κράτος μπορεί να παρέλασε στην Κεφαλονιά, οι μηχανισμοί για τις έκτακτες ανάγκες έχουν σε μεγάλο βαθμό έχουν παραλύσει μαζί με το κοινωνικό κράτος.
Σε αυτή τη μεταβατική προς την τελική μορφή του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού μορφή κράτους του οποίου ηγούνται άτομα με παρακρατική αντίληψη πραγμάτων, το κράτος είναι εκεί για να υπενθυμίζει στους πολίτες ότι αυτό το μεταλλαγμένο κράτος είναι πανταχού παρόν και ο πολίτης τα πάντα πληρώνει. Ο πολίτης έχει μόνο υποχρεώσεις και ευθύνες απέναντι στο κράτος. Το κράτος έχει μόνο υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές του και καμία απέναντι στους πολίτες.
Ελληνικό κράτος: ο μπράβος των τοκογλύφων.

δ) Κεφαλόρνια

Σε σχέση με τους σεισμούς της Κεφαλονιάς, το κείμενο με την καθαρή ματιά του Κώστα Βαξεβάνη χθες με τίτλο Κεφαλόρνια μου χάραξε την ψυχή. Όχι τόσο για την εμφανή φρίκη του ολοκληρωτισμού και της μπατσοκρατίας που περιέγραφε, όσο για την φρικιαστική εξοικείωση με αυτήν που μας συμβαίνει όλο και περισσότερο και όλο και συχνότερα. Ανατρίχιασα στην υπενθύμιση του ότι εμείς οι άνθρωποι ως όντα της συνήθειας που είμαστε, μπορούμε να συνηθίσουμε στα πάντα. Να βλέπουμε φρίκες και να τις θεωρούμε συνηθισμένες ακόμη και κοινότυπες. Έτσι λοιπόν, σε ένα νησί ρημαγμένο, με εκατοντάδες νεοάστεγους σε ανάγκη βοήθειας και μέριμνας, ο υπουργός «προστασίας του πολίτη», ευφημισμός που θυμίζει το «Νταβατζής του πολίτη» κυκλοφορούσε αγέρωχα ανάμεσα σε δεκάδες αστυνομικούς, επιθεωρώντας την καταστροφή σαν να ταν ταγματάρχης των SS που επιθεωρούσε μια χώρα που τα κατοχικά στρατεύματα είχαν ισοπεδώσει…
Ο Darth Δένδιας, ο Φον Δένδιας. Ο Δεν Δίας.
Αυτό το κράτος των προστατών και των προστάτιδων δυνάμεων… Ποιος θα μας προστατεύσει από τους αυτόκλητους προστάτες μας;
Κοιτάν με περιφρόνηση αυτούς που έχουν ανάγκη. Τους θεωρούν αδύναμους, απρόθυμους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Απρόθυμους θεωρούν και τους ασθενείς με τη δραματική νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας… Δεν περιέλαβαν την εκφυλιστική νόσο (και όχι μόνο αυτή) στη λίστα των 43 παθήσεων που χαρακτηρίστηκαν μη αναστρέψιμες….
Έτσι. Τα έκτακτα μονιμοποιούνται, τα μη αναστρέψιμα θεωρούνται παροδικά, προσωρινά… Οι μόνιμες βλάβες στην οικονομία είναι προσαρμογές, στην υγεία είναι εξυγίανση. Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αρρώστια της πλάκας.
Αλλά αυτό το κράτος, το σκληρότερο της μεταπολίτευσης, είναι της πλάκας. Και για αυτό σκληραίνει ακόμη περισσότερο, για να κρύψει τη γελοιότητα του προκαλώντας τρόμο στα θύματα του.
Κράτος νταής.    

ε) Ecso-si, Ecso-no

Και θα κλείσουμε με μια εικόνα από το γειτονικό νότο και το κοντινό δικό μας μέλλον. Στην γειτονική Ισπανία στήσαν ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση για να κάνουν έξωση σε έναν 54 με χρόνιο νόσημα και αναπηρία όπως αναφέρει το TVXS.

Γκλομπ και ξύλο στους γείτονες που έσπευσαν σε βοήθεια του.

Το να έχεις κατοικία είναι παράνομο στο μεσογειακό νότο. Αν δεν μπορείς να εξυπηρετήσεις το χρέος που σου φορτώνει η ολιγαρχία.

Περιμένετε: Οι εξώσεις έρχονται προσεχώς και σε ένα σπίτι κοντά στο δικό σας. Ίσως και στο δικό σας.  

Γαμώ την κυβέρνηση που μας γαμά το σπίτι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr 6-2-2014

(Σύντομα στο agriazwa: Ποιοι και πως κλέβουνε τη φέτα και το Παράδειγμα της Ουγγαρίας)