Τα ευροπούτανα του Σουλτάνου κι η Ελλάδα ως Νέα Ατλαντίδα

Νοέμβριος 2015, Αττάλεια.

Γιούνγκερ και Τουσκ ακούν με κατεβασμένα τα αυτιά το παραλήρημα του Ερντογάν: θα σας στείλω μετανάστες μέσω Ελλάδας και Τουρκίας, ένας Αυλάν δεν είναι τίποτε θα έχετε 10000-15000 Αυλάν, δώσατε 400 δις στην Ελλάδα, τι να τα κάνω τα ψωροτρία δις σας, θέλω τρία κάθε χρόνο, ανοίξτε τώρα και πλήρως τα ενταξιακά κεφάλαια για την Τουρκία αρκετά μας εμπαίζετε 40 χρόνια τώρα.

Ο Ερντογάν τους σταύρωσε, Βγάλαν έρπη. Από την πλευρά του Ερντογάν καθίσταται σαφές ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι για αυτόν ένα όπλο απέναντι σε μια αδύναμη ΕΕ.

Από την πλευρά Γιούνγκερ Τουσκ, οι απαντήσεις τους μας επιβεβαιώνουν πράγματα που γνωρίζαμε ήδη: Τα 400 δις δε δοθήκαν για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά το ευρώ.

Μάλιστα οι ίδιοι καθυστερήσαν την έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία για να βοηθήσουν τον Ερντογάν να κερδίσει τις επαναληπτικές εκλογές.

Είναι σιωπηροί συνεργοί σε ένα ακόμη έγκλημα, αυτό της γενοκτονίας των Κούρδων που διαπράττει ο Ενρτογάν.

Έχει γίνει προφανές μετά την κατάρριψη του Ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία, πως ο Ερντογάν τα παίζει όλα για όλα.

Και μπορεί απέναντι στη Ρωσία να χάνει, απέναντι στην αδύναμη ΕΕ όμως δοκιμάζει να σηκώσει την μπάνκα.

Ο Ερντογάν κέρδισε πολλά από την άνδρωση του ισλαμικού κράτους.

Επιχειρεί σε Συρία και Ιράκ κατά των κούρδων κι η οικονομία του έχει οφέλη τόσο από το λαθρεμπόριο πετρελαίου αλλά και από τη βιομηχανία του προσφυγικού που έχει στηθεί στην Τουρκία.

Και ενώ ο Ερντογάν επιτίθεται σε ότι βρει στο δρόμο του, η ελληνική κυβέρνηση κάνει επίθεση … φιλίας στον Ερντογάν.

Δεν είναι ούτε αριστεροί ούτε δεξιοί. Χίπιδες μαστουρωμένοι από την ψευδαίσθηση της εξουσίας είναι.

Όπως είπαμε, η ΕΕ είναι πραγματικά αδύναμη.

Με το Brexit πιθανότερο από ποτέ, την αμερικανική τιμωρία απέναντι στη Volkswagen και την υπερεκτεθειμένη Deutsche Bank να χρίζει διάσωσης σε ένα περιβάλλον που η κερδοσκοπική επίθεση έναντι του κινεζικού νομίσματος θα επιδεινώσει πολύ περισσότερο την κατάσταση στη δύση από ότι στην ίδια την Κίνα και με τις τιμές του πετρελαίου να απειλούν τον ενεργειακό τομέα όχι μόνο σε χώρες αντίπαλες της Δύσης αλλά αλυσιδωτά και τις αντίστοιχες εταιρίες της δύσης, κατάσταση που είναι βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον μη αναστρέψιμη με την είσοδο του Ιράν στο ενεργειακό παιχνίδι και με το προσφυγικό-μεταναστευτικό να απειλεί υπαρξιακά την ΕΕ, αυτή αποκαλύπτει την πραγματική ης φύση: ενός οικονομικού γίγαντα με πήλινα πόδια.

Η καταλήστευση του ευρωπαϊκού νότου από το Βορρά, στρατηγική εξαιρετικά επιτυχημένη κατά το παρελθόν, δεν μπορεί πλέον να θωρακίσει τον πυρήνα της ΕΕ.

Έτσι η Ευρώπη επιχειρεί να στρατικοποιηθεί.

Κι αφού δεν μπορεί να το πετύχει με τις δικές της δυνάμεις, τουλάχιστον όχι στην παρούσα φάση, καταφεύγει στον πατερούλη που λέγεται ΝΑΤΟ και καλεί το ΝΑΤΟ να γίνει ο νταβατζής του Αιγαίου ενώ κι άλλες ζώνες παραχωρούνται στην στρατιωτική κηδεμονία του ΝΑΤΟ.

Ήδη οι ΗΠΑ έχουν προβλέψει τετραπλασιασμό των στρατιωτικών τους δαπανών για το 2017 όσον αφορά το «ρωσικό ζήτημα».

Όλες οι κυρίαρχες πολιτικές και ιδεολογικές τάσεις στην Ελλάδα αντιμετώπιζαν τη χώρα μόνο με οικονομικά κριτήρια, παραγνωρίζοντας πάντα την ακραία γεωπολιτική της ευαισθησία.

Στο διεθνές περιβάλλον όμως, είναι αδύνατον για μια Ελλάδα αδύναμη να επιβιώσει.

Κι η Ελλάδα είναι πιο αδύναμη από ποτέ και πλήρως εξαρτημένη.

Η εσχάτη προδοσία είναι  η μόνη λέξη που περιγράφει τα πεπραγμένα του ελληνικού συστήματος εξουσίας.

Αλλά ακόμη κι αν το σύστημα εξουσίας βρει από τον πληθυσμό την τύχη που του αξίζει, πράγμα ολίγον πιθανό, η χώρα βρίσκεται καταμεσής ενός ωκεανού προβλημάτων.

Την ώρα που η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει μια νέα Ατλαντίδα, το σύστημα σκέφτεται μονάχα το πώς θα διαμερισματοποιήσει το βούλιαγμα για να επιβιώσει μια ακόμη μέρα.

Πραγματικά ελεεινοί και τρισάθλιοι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/2/2015