Τα χαλασμένα ελικόπτερα μιας υπό κατάρρευση χώρας

20 χρόνια πέρασαν από την γεωπολιτική κρίση των Ιμίων και την πτώση ελικοπτέρου της ελληνικού πολεμικού ναυτικού κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Για να γιορτάσουμε την επέτειο της μικρής μας ήττας στα Ίμια, έπεσε χθες ένα ελικόπτερο ίδιου τύπου.

Τότε, στα Ίμια, τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά.

Είχες τον τουρκικό επεκτατισμό και την πρακτική της ισορροπίας του τρόμου στο Αιγαίο από τους Αμερικάνους.

Τώρα έχεις:

Τη Ρωσία να επιχειρεί στη Συρία κατά ισλαμιστών. Την Τουρκία να επιχειρεί στην Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία κατά των Κούρδων έχοντας συνεργαστεί με τους Τζιχαντιστές.

Τη Σ. Αραβία να επιχειρεί στην Υεμένη κατά σιϊτών αφού έχει στηρίξει την ΙΣΙΣ.

Την ΕΕ να στηρίζει την Τουρκία για να αναχαιτίσει τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα και να απομονώνει πλήρως την Ελλάδα σηκώνοντας φράχτες στα Σκόπια και στέλνοντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Και το ΝΑΤΟ να ετοιμάζει στρατιωτικό κορσέ γύρω από τη Ρωσία.

Τα σύνορα της χώρας πλέον δεν ορίζονται από διεθνές συνθήκες. Ορίζονται από τις πολιτικές της ΕΕ και τις διαπραγματεύσεις της με τους Τούρκους και από τα επιχειρησιακά πλάνα του ΝΑΤΟ.

Δεν βρισκόμαστε πλέον μόνο σε μια άλυτη οικονομική και διαρκώς επιδεινούμενη κρίση. Βρισκόμαστε πλέον σε μια γεωπολιτική κρίση που θα οδηγήσει σε αυτό που κάποτε περιγράφαμε ως «εθνική καταστροφή».

Ο Ευρωπαϊκός μεγαλοϊδεατισμός της ελληνικής πολιτικής είναι η ταφόπλακά μας.

Η Ευρώπη δεν μπορεί καν να προστατεύσει τον εαυτό της από τις σημερινές προκλήσεις στη δημιουργία των οποίων είχε συμβολή. Στην περίπτωση της Ελλάδας όχι μόνο δεν μπορεί να βοηθήσει: Ξεκάθαρα δε θέλει.

Όλα για όσα προειδοποιούσα χρόνια τώρα έχουν συμβεί: Τα χειρότερα σενάρια τρόμου για τυχόν έξοδο από το ευρώ ή/και την ΕΕ συμβαίνουν: εντός Ευρώ. Εντός ΕΕ.

Και συμβαίνουν σε πολύ χειρότερο βαθμό από ότι θα συνέβαιναν αν είχαμε επιλέξει την εθνική μας ανεξαρτησία.

Αφού δεν προστατεύεις την εθνική σου ανεξαρτησία, μοιραία κάποια στιγμή θα τη χάσεις. Το ποιος θα στην πάρει είναι ένα άλλο ζήτημα.

 Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Ερντογάν έριξε το ελικόπτερο όπως έκανε με το ρωσικό αεροσκάφος.

Η κατάρριψη ελικοπτέρου εντός του ελληνικού εναερίου χώρου είναι τρανταχτό Casus Belli.

Για να κάνει κάτι τέτοιο ο Ερντογάν θα έπρεπε να έχει κίνητρο.

Δεν υπονοώ κάτι τέτοιο. Δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Όπως και δεν είμαι σε θέση να το αποκλείσω ακόμη κι όταν το θεωρώ απίθανο.

Άλλο ερώτημα θέλω να θέσω: Ακόμη κι αν ο Ερντογάν είχε ρίξει το ελικόπτερο, τι ακριβώς θα κάνε η ελληνική ηγεσία;

Μια ελληνική ηγεσία που είναι ασυγχώρητα φιλική προς τον Ερντογάν, μια ηγεσία που δε σκέφτηκε καν να αναδείξει επ’ ευκαιρίας της κατάρριψης του Ρωσικού αεροσκάφους το θέμα της συστηματικής παραβίασης του ελληνικού εναερίου χώρου ως ευρύτερα ευρωπαϊκό θέμα;

Πραγματικά, τι θα έκανε μια τέτοια ηγεσία;

Να σας πω τι κάνει: Προσπαθεί απλά με κάθε δυνατό τρόπο να απαλλαγεί από ευθύνες παραμένοντας στην εξουσία. Αν είναι δυνατόν να πετύχει και τα δύο τόσο το καλύτερο. Με ότι ανταλλάγματα μπορεί να δώσει σε οποιονδήποτε για να πετύχει κάτι τέτοιο.

Το πρόβλημα με την παρούσα ηγεσία δεν είναι ότι είναι καλύτερη ή χειρότερη από άλλες. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον η Ελλάδα δεν έχει να δώσει άλλα ανταλλάγματα πέρα από αυτά που συνηθίσαμε να περιγράφουμε ως «εθνικά θέματα».

Ό,τι άρχισαν και ωρίμασαν οι προηγούμενες ηγεσίες, αυτή το ολοκληρώνει.

Στη νέα τάξη πραγμάτων στο Αιγαίο, γιατί αυτή έχει μόλις προσφάτως έλθει όταν πολλοί Έλληνες πολίτες παίρναν τριπάκια θετικής σκέψης ή πίναν τον καφέ τους, η Τουρκία όπως ενίοτε προκλητικά συνηθίζει, εκδίδει NOTAM για την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης της ελληνικής πλευράς για το ελικόπτερο που έπεσε…

Με άλλα λόγια εμείς πρέπει να ενημερώνουμε την Τουρκία για κάθε μας κίνηση.
Η Ελλάδα απάντησε με δική της ΝΟΤΑΜ που χαρακτήριζε την τουρκική άκυρη και μέχρι τώρα δεν υπήρξε άλλη τουρκική πρόκληση.
Δυστυχώς όμως οι συσχετισμοί βαίνουν συνεχώς εις βάρος μας.

Η ΝΑΤΟική δράση στο Αιγαίο θα γκριζάρει ακόμη περισσότερο το Αιγαίο κι ο υπουργός αμύνης, ο πατριώτης ο Πάνος ο Καμμένος ευχαριστεί για αυτό το ΝΑΤΟ όπως 20 χρόνια πριν ο πρωθιερέας της γερμανικής επιρροής στην Ελλάδα Κων Σημίτης ευχαριστούσε τους Αμερικάνους για την κρίση στα Ίμια. 

Η Ελλάδα από χώρα γίνεται όλο και περισσότερο χώρος. 

Χώρος αποθήκευσης ζωών, χώρος επιχειρήσεων εναντίων τους.

Υπάρχουν τρόποι να αποδράσει κάποιος. Ολόκληρες ηγεσίες έχουν αποδράσει από τις ευθύνες για την οικονομική κρίση. Μα δεν μπορείς να αποδράσεις από μια γεωπολιτική κρίση.

Ούτε καν από τις ευθύνες της.

Ούτε καν με ελικόπτερο.

Γιατί ως γνωστόν, τα ελικοπτερα μας πεφτουν- πάντα από μόνα τους.

Όπως και τα υποβρύχια μας γέρνουν. Πάντα από μόνα τους.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/2/2016