Ευρωεκλογές 2019: Συμπεράσματα και προβλέψεις

Ας ξεκινήσουμε με τα δικά μας και κάποιες παρατηρήσεις:

Α) Την τεράστια ομφαλοσκόπηση όπου τα μήντια αντιμετώπισαν τις ευρωεκλογές ως εθνικές εκλογές όπου θα αποφασιζόταν η διακυβέρνηση της ΕΕ

Β) Την μερική ήττα της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ: Η στρατηγική του ήταν ήδη από το 2015 η πληβειοποίηση του ότι είχε απομείνει από την μέση τάξη κι η απόπειρα ομηρίας του από κρατικά επιδόματα. Το πρώτο το πέτυχε. Το δεύτερο, που άλλωστε εκφράστηκε στην πρόσφατη δήλωση του Αλέξη για το «αν θέλετε επιδόματα ψηφίστε μας» απέτυχε. Αντί αυτού, ο ελληνικός λαός επιβεβαίωση την εξάρτησή του από την ΕΕ. Ως εκ τούτου:

Γ) Ακόμη περισσότερο από τις εκλογές του 2015, η συντριπτική πλειοψηφία των αντιπροσώπων που στέλνει στο ευρωκοινοβούλιο είναι πειθήνια όργανα της ΕΕ.

Ο Κούλης, παρότι έκανε ότι μπορούσε με την «πολιτική» του μια γκάφα την μέρα για να αντιστρέψει την απέχθεια που δημιούργησε η ματαίωση, η διάψευση, η αλαζονεία, η αντιλαϊκή προπαγάνδα, η πλήρης απαξίωση της λαϊκής βούλησης που επέδειξε ο πρωθυπουργός, απέτυχε: Κέρδισε με άνεση τις εκλογές.

Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών δείχνει την απογοήτευση του πρωθυπουργού που πίστευε στις αυταπάτες του για μια ακόμη δημοσκοπική διάψευση, δείχτης του πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απομακρυνθεί από τον παλμό του ελληνικού λαού.

Είναι μια κάκιστη στρατηγική επιλογή: τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, καθιστούν την εκλογή του σοσιαλιστή Τίμμερμανς στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αρκετά πιθανή και κάτι τέτοιο θα επέτρεπε ίσως στο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει την ψηφοθηρική του κοινωνική πολιτική και να αντιστρέψει ακόμη περισσότερο το κλίμα.

Ας πάμε όμως στην Ευρώπη. Εκεί υπήρξε μια πολύ μεγάλη διάψευση: Η διάψευση των κατατεθειμένων εκτιμήσεων μου ότι συνολικά  οι ευρωσκεπτικιστές θα ήταν δεύτερη δύναμη.

Τελικά, παρά τους θριάμβους στην Αγγλία, στην Ιταλία, την Γαλλία, την Ουγγαρία κα ιτην Πολωνία, συνολικά τερμάτισαν 4^οι-5^οι.

Και αυτό οφείλεται στους εξής παράγοντες:

α) Στην σκευωρία Ibiza στην Αυστρία: Η οσμή διαφθοράς εκεί διαχύθηκε και στους υπόλοιπους δορυφόρους της Γερμανίας.

β) Στον κατά τόπους εθνικό χαρακτήρα των ευρωεκλογών. Όπως συνέβη και στην Ελλάδα, σε αρκετές άλλες χώρες οι ευρωεκλογές είχαν τοπικό κι όχι ευρωπαϊκό προσανατολισμό

γ) Στην προπαγάνδα του ευρωσυστήματος για την κίνδυνο των «λαϊκιστών». Ο φόβος του συστήματος αυτή τη φορά έπιασε τόπο.

Έτσι, τα δύο παραδοσιακά μεγάλα κόμματα χάσαν κομμάτια της δύναμης τους αλλά μικρότερα από τους μεγαλύτερους φόβους τους.

Την απώλεια αυτή αναπλήρωσε με το παραπάνω η άνοδος των ελευθεροδημοκρατών και των πρασίνων που θα λειτουργήσουν ως δεκανίκια.

Κάπου εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως παρά την ήττα του, ο Μακρόν είχε προνοήσει να απογαλακτιστεί από την γερμανική πατρονία που παρά την διπλωματική της γλώσσα είχε τορπιλίσει ξανά και ξανά τις φιλοδοξίες του για μια ομόσπονδη Ευρώπη.

Έτσι ο Μακρόν συμμάχησε με τους ελευθεροδημοκράτες (ALDE) κι η ομάδα των ευρωβουλετών του θα είναι κυρίαρχη σε αυτήν.

Καθώς πλέον το Λαϊκό Κόμμα μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες δεν συνιστούν πλέον πλειοψηφία, οι σοσιαλδημοκράτες θα πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα σε συμμαχία με το λαϊκό κόμμα της δεξιάς ίσως ακόμη και κάποιους ευρωσκεπτισκιστές για να εκλέξουν τον Βέμπερ ή με τους πράσινους και τους ελευθεροδημοκράτες για να εκλέξουν τον Τίμμερμανς.

Οι γερμανοί από την άλλη, με την ευρωομάδα τους να έχει χάσει την πάλαι πότε συνοχή της, θα ταμπουρωθούν πίσω από την ισχύ του υπουργού οικονομικών τους και θα επιδιώξουν να βάλουν τον πρόεδρο της Budenbank, Jans Weidmann για να κλειδώσουν την κυριαρχία τους στην ΕΕ και για τα επόμενα χρόνια.

Όπως και να’ χει, το επόμενο ευρωκοινοβούλιο θα είναι γεμάτα παράδοξα, με ευρωομάδες που θα είναι αντίθετες από τις κυβερνήσεις τους.

Από μια τέτοια κατάσταση, μια από τις πιο σοβαρές δομικές αδυναμίες της ΕΕ, δεν πρόκειται να αμφισβητηθεί έντονα: Κι αυτή η αδυναμία είναι η γερμανική κυριαρχία έναντι της ΕΕ.

Τέλος, θα ήταν αδύνατο να μην τονίσουμε πως στην Ροδόπη το μειονοτικό κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας βγήκε πρώτο στην Ροδόπη και τρίτο στην Ξάνθη. Με άλλα λόγια η Ροδόπη ψήφισε Ερντογάν. Ενώ στην Κύπρο, εκλέχτηκε ο πρώτος Τουρκοκύπριος ευρωβουλετής. Κατά τ’ άλλα, η συμφωνία των Πρεσπών ελαχιστοποίησε την τουρκική επιρροή στα Βαλκάνια…

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 27/5/2019