Σκωτσέζικο ντουζ με αφρόλουτρο Covid

 

Σίγουρα θα έχετε ακούσει για το περίφημο σκωτσέζικο ντουζ με αφρόλουτρο Covid. Είναι λιγότερο γνωστό από τα σκωτσέζικα ουίσκια και συνοδεύεται από την προτροπή «μην το πιείτε, λουστείτε».

Ας το λουστούνε λοιπόν όσοι συνεχίζουν να επιδίδονται σε πολύ βρώμικες πρακτικές με αφορμή την πανδημία.

Κάποιος θα περίμενε ότι στο δεύτερο κύμα, η εμπειρία που έχει συσσωρευτεί θα απέτρεπε ή έστω περιόριζε το φιάσκο που είδαμε στην πρώτη, όπου ελλείψει τεστ, η ταμπέλα Covid έμπαινε αυθαίρετα στους ευπαθείς και τους ασθενείς που έσπευδαν στα νοσοκομεία, ανεβάζοντας την καταγεγραμμένη θνητότητα μέχρι και σε διψήφια ποσοστά, δημιουργώντας μια από τις πολλές αυτοεκπληρούμενες προφητείες του Covid.

Και αυτός δεν ήταν ο μόνος τρόπος διόγκωσης των θανάτων Covid. Ας δούμε πως περιγράφω αυτή τη δημιουργική στατιστική καταστροφής και ολέθρου στο καινούριο βιβλίο μου «Χωρίς ανάσα. Τα χρονικά του μεγάλου φόβου» (εκδ. Etra):

“Τα πράγματα είναι τόσο τραγελαφικά που, αν ο George Floyd, η αφορμή των διαδηλώσεων Black Lives Matter εν μέσω της πανδημίας, ήταν Άγγλος πολίτης που είχε δολοφονηθεί από Άγγλους αστυνομικούς, έχοντας όντως περάσει ίωση Covid, θα είχε καταγραφεί ως θάνατος Covid, στην περίπτωση που ο θάνατός του δεν είχε πάρει δημοσιότητα.

Και κυριολεκτούμε:

Οι Βρετανικές αρχές όχι μόνο κατέγραφαν όλους τους θανάτους με-Covid ως θανάτους από-Covid, αλλά ακόμη και όσους την είχαν περάσει την ίωση Covid. Και σίγουρα δεν ήταν οι μόνες που βάλαν baking powder στις στατιστικές θανάτου του Covid, κλέβοντας θανάτους από άλλες κατηγορίες.

Έτσι, λοιπόν, ακόμη και αν πέθαινες από τροχαίο, ακόμη και 3 μήνες αφού είχες περάσει Covid, ακόμη και χωρίς να έχεις νοσήσει, θα περνούσες στις λίστες θανάτου από Covid!

Μετά από διαμαρτυρίες ακαδημαϊκών για αυτήν την απερίγραπτη και μάλλον κοινή για πολλές κυβερνήσεις πρακτική, η βρετανική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παγώσει την καθημερινή ανακοίνωση των Covid θανάτων και να ¨ερευνήσει¨ κατεπειγόντως τη μέθοδο της καταγραφής τους. Το αποτέλεσμα; Από τους 46.706 καταγεγραμμένους ως Covid θανάτους, επιβίωσαν 41.329.[1]

Περισσότεροι από 5.000 θάνατοι, περισσότεροι από το 10% των συνολικών στη χώρα, ήταν ομολογουμένως αποτέλεσμα της ¨δημιουργικής στατιστικής των καταστροφών¨ και επεστράφησαν στις πραγματικές αιτίες θανάτου τους. 

Και αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.”  

Στη Σκωτία, αυτή την πρακτική την εφαρμόζανε και στις νοσηλείες. Ασθενείς που ξαναμπαίναν στα νοσοκομεία μετά την αποθεραπεία τους από Covid, ακόμη και μετά από μήνες, για άλλους λόγους υγείας, και ασθενείς που μπαινοβγαίναν για πάγια προβλήματα υγείας, περιγράφονταν μέχρι και τον Σεπτέμβρη ως νοσηλείες Covid.

Μετά από παρέμβαση του μεγάλου Carl Heneghan της Οξφόρδης, η κυβέρνηση της Σκωτίας επιθεώρησε τα σχετικά νούμερα στο πρώτο μισό του Σεπτέμβρη και άλλαξε την μέθοδο της καταγραφής, μετρώντας ως Covid νοσηλεία μόνο αυτή που έχει συμβεί το πολύ 28 μέρες μετά από την διάγνωση Covid.

Η επίπτωση της αλλαγής των κριτηρίων καταγραφής ήταν συγκλονιστική: Από τους 262 νοσοκομειακούς ασθενείς απέμειναν μόλις 48 και οι υπόλοιποι επιστράφηκαν στους πραγματικούς λόγους εισαγωγής τους στο νοσοκομείο.

Στη Σκωτία λοιπόν, λιγότεροι από ένας στους πέντε που βρίσκονταν στα νοσοκομεία ως ασθενείς Covid, έπασχαν από Covid και το θεωρώ δεδομένο ότι η Σκωτία δεν αποτελούσε την μοναδική χώρα που φούσκωνε με αυτό τον τρόπο τα νοσοκομειακά της δεδομένα κι ότι είναι μάλλον από τις λίγες χώρες που σταμάτησε αυτήν την πρακτική, αλλά ποιος σκοτίστηκε για την Σκωτία, όταν τα μαντάτα που έρχονται από εκεί αποδυναμώνουν την κυρίαρχου αφήγηση του φόβου και του ολέθρου;

Τα νέα κριτήρια της Σκωτίας έχαναν τους συγκριτικά λίγους νοσοκομειακούς ασθενείς που η αιτία παραμονής τους στο νοσοκομείο ήταν σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπλοκές Covid.

Ακόμη κι έτσι όμως, το παράθυρο των 28 ημερών από τη διάγνωση, παραμένει  πολύ ανοιχτό για την ταξινόμηση άλλων παθογενειών στο καζάνι του Covid.

Και το φαινόμενο αυτό γίνεται πιο έντονο και στη δεύτερη φάση, καθώς η κατακόρυφη αύξηση των τεστ μπορεί να μειώνει τις καταγεγραμμένες θνητότητες αλλά σε συνδυασμό με την πολύ μεγάλη έκταση του δεύτερου κύματος,  αυξάνει κατά πολύ την δεξαμενή πιθανών λάθος καταγραφών, δημιουργώντας πάλι, όπως και στο πρώτο κύμα αλλά με διαφορετικό τρόπο, συρροές που ελλείψει πρόνοιας μετατρέπουν τα νοσοκομεία σε εστίες και ένα σημαντικό ποσοστό νοσηλειών σε θανάτους από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, όπως εσχάτως έχουν αρχίσει να ομολογούν ακόμη και οι πιο σκληροπυρηνικοί του εγκλεισμού της ανθρωπότητας   Έλληνες «γιατροί».

Ενδεικτικά, έχει λίγες μόλις μέρες πριν, που του κυρίου Εξαδάχτυλου του ξέφυγε μπροστά στον τηλεοπτικό φακό, πως πολλοί ασθενείς (Covid), φεύγουν από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις μετά από παρατεταμένη νοσηλεία, φαινόμενο για το οποίο κρούω τον κώδωνα του κινδύνου από την ορατή αρχή της πανδημίας.

Όπως από την αρχή έκρουα τον κώδωνα πως ουδέν μονιμότερον του έκτακτου.

Ας πετάξουμε λοιπόν ένα ακόμη χρόνο από τις ζωές μας, ρισκάροντας την υπόστασή μας, για να συνεχίσουμε να βοηθάμε τις κυβερνήσεις στο να συγκαλύπτουν τα εγκλήματά τους υπό τον μανδύα του ανθρωπισμού.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 29/12/2020.  

---

[1]               https://www.sabcnews.com/sabcnews/uks-covid-19-death-toll-lowered-to-41-000-after-methodology-change/

Read More »

Καλά χριστούγεννα κύριε Λόρενς: Απομυθοποιώντας περαιτέρω την πανδημία

 

Κι αν σας έλεγε κάποιος ότι τα περισσότερα που γνωρίζετε, ή νομίζατε ότι ξέρατε για την πανδημία, είναι λάθος, τότε τι;  Όχι όλα βέβαια. Απλά τα περισσότερα.

Αυτός ο κάποιος που σας το ξαναλέει είναι ο ίδιος που από τον Μάρτη επέμενε σε πείσμα όλων, ότι η θνητότητα του ιού ήταν πολύ κάτω του 1% και μπορεί να έφθανε και στο 0,3%, όταν ο πλανήτης νόμιζε ότι αντιμετώπιζε κάτι το πολύ θανατηφόρο.

Αυτός ο κάποιος κινήθηκε εντοπίζοντας παράδοξα που δεν έμοιαζαν να έχουν καμία λογική, επιλύοντας τα σταδιακά, με το να προτείνει τις μόνες δυνατές λύσεις, όσο απίθανες κι αν ήταν αυτές, ισχυριζόμενος ότι τα παράδοξα αυτά προέρχονταν από σφάλματα στις καταγραφές και τις ερμηνείες τους, όπως θα έχετε την ευκαιρία να διαπιστώσετε στο βιβλίο του «Χωρίς Ανάσα. Τα χρονικά τουμεγάλου φόβου» (Εκδόσεις ETRA).  

Αυτός ο κάποιος, επανέρχεται χριστουγεννιάτικα σαν το Άι βασίλη του σκεπτικισμού, με μερικά ακόμη  παράδοξα, τα οποία θεωρεί ότι οφείλονται στους ίδιους λόγους εξαιτάις των οποίων δημιουργήθηκε το φιάσκο στο πρώτο κύμα: σε κακές καταγραφές και ερμηνείες τους.

Από αυτά τα παράδοξα που ξαναστριμώχτηκαν ερήμην του γενικού πληθυσμού, καθώς το πιο ορατό κομμάτι της επιστημονικής κοινότητας αδυνατεί να δώσει τις σωστές απαντήσεις καθώς δεν κάνει τις σωστές ερωτήσεις, αυτός ο κάποιος θα αναφερθεί σε μερικά στα οποία φαντάζεται, ή κρίνει ότι βρίσκεται κοντά στην λύση τους.

Το οικοδόμημα του πανδημίας έχει κλονιστεί συθέμελα από τις ρίζες του ήδη αρκετές φορές, άσχετα με το αν το γνωρίζει ο γενικός πληθυσμός.

Το αφήγημα πχ του κινεζικού ιού που ξεκίνησε τον Δεκέμβρη στην Γουχάν, είναι πλέον παντελώς αυθαίρετο όταν ο ιός έχει βρεθεί σε Ιταλία, Γαλλία και Βραζιλία ήδη από τον Σεπτέμβρη του 2019. Δεν λέω ότι καταρρίπτεται. Λέω ότι είναι αυθαίρετο.

Η πραγματική καταγωγή του ιού, παραμένει ένα αναπάντητο ερωτηματικό, σε πείσμα της κυρίαρχης αφήγησης. Και δεν είναι το μόνο.

Η πανδημία αφορά πρωτίστως τη Δύση, αφού έχει δυσανάλογη επίπτωση σε σχέση με τον πληθυσμό της. Το 1/10 του παγκοσμίου πληθυσμού, έχει δώσει σχεδόν το μισό των κρουσμάτων και των θανάτων.

Γιατί λοιπόν η Κίνα και οι γείτονες της, με πληθυσμό υπερδιπλάσιο από όλη την Δύση, απέχουν αυτής της σκληρής μοίρας;

Η απάντηση που δόθηκε ήταν εξόχως πολιτική. Άλλωστε πάνω στον πολιτικό καμβά βάλαν οι καθεστωτικοί  επιστήμονες τις δικές τους στρεβλές πινελιές για να δημιουργηθεί όλο αυτό το φασιστικό τερατούργημα της δήθεν αντιμετώπισης της πανδημίας, στην οποία η Δύση εκ των πραγμάτων απέτυχε παταγωδώς.

Και η απάντηση τους ήταν πως ήταν διαφορά κουλτούρας. Οι ασιάτες έχουν συλλογικό νου, όπως οι μέλισσες και τα μυρμήγκια κι έτσι δέχονται πιο εύκολα μέτρα για το κοινό καλό από ότι οι εγωπαθείς, ναρκισσιστικοί δυτικοί, εξ’ ου και η προτροπή να κινεζοποιηθούμε , εγκαταλείποντας τις αξίες που ανέδειξαν τον Δυτικό πολιτισμό ως κυρίαρχο εδώ και πολλούς αιώνες.

Αυτή  η επίσπευση του κινεζικού αιώνα, αυτή η πολιτισμική συντριβή της Δύσης με αφορμή την πανδημία, περιέχει κάποια αλήθεια, αλλά αυτή η αλήθεια έχει τα όρια της.

Κι είναι στενά. Όσα στενά είναι τα διαμερίσματα των Ασιατών. 

Κανείς λοιπόν από τους κινεζολάτρες φωστήρες μας δεν του κατέβασε η γκλάβα του πως ναι μεν, η ασιατική πειθαρχία και κουλτούρα μπορεί να περιορίσει, να αναχαιτίσει την πανδημία και να ισοπεδώσει την πανδημική καμπύλη, αλλά ένα πράγμα είναι παντελώς αδύνατο να πετύχει: να την εξαφανίσει.

Πάρτε για παράδειγμα την Κίνα: Ο ιός περιορίστηκε στη Γουχάν. Η απόλυτη καραντίνα θα πει κάποιος αχαρακτήριστος τα κατάφερε, ξεχνώντας ένα πολύ σημαντικό παράγοντα: Η καραντίνα έγινε με καθυστέρηση τουλάχιστον ενός μήνα και καθώς η Γουχάν είναι βιομηχανικό κέντρο, είναι απλά αδύνατο να μην έχει επεκταθεί ο ιός και σε άλλα σημεία της Κίνας. Απλά ΑΔΥΝΑΤΟΝ.

 Όσο για τους γείτονες, ναι, φοβούμενοι την προηγούμενη εμπειρία του SARS, κλείσαν τα σύνορα νωρίς, και κάναν και φοβερή ιχνηλάτιση και σίγουρα παίξαν ρόλο όλα αυτά στην έκβαση της πανδημίας, αλλά η Νότιος Κορέα πχ, τον Μάρτιο, ακολουθούσε πορεία παράλληλη με την Ιταλία.

Είναι προφανές ότι ο ιός ήταν και στις γείτονες χώρες παρά τα αυξημένα αντανακλαστικά τους.

Τι ήταν αυτό λοιπόν που ουσιαστικά εξαφάνισε την πανδημία εκεί;

Αυτό επιτρέψτε μου να το κρατήσω για κάποιο επόμενο τεύχος του Hellenic Nexus γιατί και τα πνεύματα έχουν σώματα και τα σώματα πρέπει να φάνε. Που και που.

Μήπως είναι γονιδιακό το ζήτημα; Όχι, για λόγους που θα διαβάσετε στο εγγύς μέλλον. Αλλού είναι το μεγάλο μυστικό.

Υπάρχει ένας παράγοντας που καθιστά παντελώς αδύνατη την εξαφάνιση του ιού μέσω μέτρων: Οι ασιατικές κοινωνίες δεν είναι κοινωνίες μυρμηγκιών μόνο στην κουλτούρα τους αλλά και σε άλλα, πιο χειροπιαστά κοινωνιολογικά τους χαρακτηριστικά. Πολλές περιοχές είναι τόσο πυκνοκατοικημένες, που ζωτικός χώρος των ατόμων είναι συνθλιπτικά μικρός, τόσο που ο όρος συγχρωτισμός είναι αναπόφευκτη συνθήκη για πολλές πόλεις και κάνει τα δυτικά γκέτο που είναι από τις μεγαλύτερες εστίες διασποράς να μοιάζουν με επαύλεις.

Είναι παντελώς αδύνατο να λειτουργήσουν μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης εκεί. Ο όρος είναι οξύμωρος για πολλές ασιατικές πόλεις. Είναι αστείος όπως και κάθε επιχείρημα που στηρίζεται πάνω του. Μάσκες ξεμάσκες, όταν έχεις δικό σου το πολύ ένα τετραγωνικό μέτρο στην καθημερινότητα σου, ότι και να κάνεις, είναι απλά μάταιο.

Γιατί λοιπόν το Τόκυο δεν έγινε Μπέργκαμο, κυρίως όταν οι Ιάπωνες δεν έκαναν καραντίνα αλλά στηρίχτηκαν σε μέτρα με κεντρικό άξονα την πολιτεία κι όχι μόνο τους πολίτες;

Και ποιος σας είπε ότι δεν έγινε;

Το 2019, η Ιαπωνία είχε μια από τις χειρότερες γρίπες των τελευταίων δεκαετιών, σε βαθμό που εταιρίες κλείσαν τα γραφεία τους. Αυτό που δεν δούλεψε το 2019 για την γρίπη, πως δούλεψε για τον κορονοϊό;

Για να φτάσουμε στο επόμενο κρίσιμο ερώτημά μας;

Που πήγαν οι γρίπες;

Και η απάντηση στα δύο μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα α) γιατί η Ασία την γλύτωσε από την πανδημία και β) που πήγαν οι γρίπες, είναι, όπως και τόσα άλλα προηγούμενα παράδοξα που κάποιος εντόπισε, μάλλον μία, κοινή και συνδυαστική. Όσο απίθανη κι αν ακούγεται, είναι η μόνη πιθανή.

Θα πρέπει λοιπόν να περιμένετε από κάποιον κυνηγό των παραδόξων να έχει περισσότερα δεδομένα για την μόνη υπόθεση που μπορεί να λύσει αυτά τα παράδοξα.

Καλά Χριστούγεννα κύριοι Λώρενς!

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot, χριστούγεννα του 1 μετά Ιού.     

Read More »

Οι Καραντίνες δεν δουλεύουν, in the style of Λάμψη και Καληνύχτα Ζωή

Οι Ζωές μας, όπως την γνωρίζαμε, περάσαν ανεπιστρεπτί. Για τους νοσταλγούς του παρελθόντος όμως, μεσόκοπους και βάλε, τα agriazwa και ο πολυπαινεμένος (και πολυπονεμένος) συγγραφέας τους, κάνουν μια καταπληκτική προσφορά. Ένα γενετικά τροποιημένο blast from the past με γονίδια Back to the future, για όσους δεν μπορούν να καταλάβουν πράγματα που ξεπερνάν την δημιουργική ευφυία ενός μεγάλου μας δημιουργού του παρελθόντος (γιατί όντως δημιούργησε κομμάτι του παρελθόντος κάποιων από εμάς). 

Απολαύστε με δική σας ευθύνη. 

-Οι καραντίνες δεν δουλεύουν, Βίρνα

-Τι εννοείς Γιάγκο;

-Κοζάνη, Βίρνα, δυό μήνες Καραντίνα, Βίρνα.

-Τι εννοείς πάλι Γιάγκο;

-Δυτική Αττική Βίρνα.

-Τι εννοείς Δυτική Αττική, Γιάγκο;

-Το είπε και ο Δερμιτζάκης Βίρνα. δεν βγήκε το μοντέλο Βίρνα.

-Μα που να πάει ένα μοντέλο μέσα στην καραντίνα Γιάγκο; Πάλι να κάνει τα γλυκά μάτια στους μπάτσους, να μην φάει το πρόστιμο Γιάγκο; Αυτό είναι το όραμά σου για την Ελληνίδα Γιάγκο; Να γίνουν όλες μοντέλες να μην τρώνε πρόστιμα, αυτό θες Γιάγκο;

-Τι να μην φάνε Βίρνα; Τον μισό Μασούτη έχει φάει ο καθένας μας Βίρνα. Γιατί δεν έχουμε ζωή Βίρνα. Μαμ κακά και νάνι Βίρνα. Με μισό χρόνο καραντίνα Βίρνα, μόνο μοντέλα για extra large θα απομείνουν Βίρνα. Να χουμε απόθεμα για την πείνα που θα πέσει Βίρνα.

-Είσαι με τα καλά σου Γιάγκο; Πάλι τις χοντρές κακολογείς; Θες να σου την πέσει το ΕΡΣ πάλι Γιάγκο, αυτό θες; Αλλάξανε οι εποχές που ο κόσμος μας έβλεπε, Γιάγκο και έμενε κρεμασμένος στην ίδια μαλακία που λέγαμε για μιά ώρα και που έκανε την Σελήνη να μοιάζει διάνοια, για να μην κάθεται ο Φώσκολος να γράψει κανά σενάριο της προκοπής και κουράζει το μυαλό του Γιάγκο.

-Μεγαλύτερες παπαριές λένε οι λοιμωξιολόγοι Βίρνα από αυτές που λέγαμε εμείς, Βίρνα. Εμείς δεν είχαμε σενάριο, αυτοί ούτε ιδέα έχουν, ούτε τσίπα Βίρνα. Κι όμως, ο κόσμος κρέμεται από τα χείλη τους Βίρνα, και τους αφήνει να γράφουν το σενάριο της δικιάς τους ζωής Βίρνα. Οι καραντίνες είναι σαν τους διαλόγους μας Βίρνα. Λένε ότι θα κρατήσουν όσο όσο για να βγάλουν μια άκρη για το σενάριο οι τηλεθεατές Βίρνα, και κρατάν μήνες Βίρνα.

-Μα οι καραντίνες δεν είναι σαν τους διαλόγους μας Γιάγκο. Δουλεύουν Γιάγκο. Τα μεγαλύτερα studio του κόσμου, όλα πλέον χρησιμοποιούν καραντίνες Γιάγκο.

-Δυο μήνες καραντίνα, δέκα νομοί στα κόκκινα Βίρνα

-Μα δεν είναι σκληρές οι καραντίνες, Γιάγκο.

-Μα είναι από τις πιο σκληρές στον κόσμο σύμφωνα με τον αντίστοιχο δείκτη, Βίρνα.

-Μα την Giant, όλο για δείκτες μου μιλάς Γιάγκο. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί Γιάγκο.

-Και οι αριθμοί δεν είναι άνθρωποι Βίρνα. Εκτός κι αν είναι νούμερα, σαν αυτά που ορίζουν τις ζωές μας, Βίρνα.

-Μα αν έχεις τον θεό σου Γιάγκο. Τα λες όλα αυτά γιατί πέσαν οι εξαγωγές της Giant Γιάγκο.

-Στην Giant, Βίρνα, όταν κάτι δεν δουλεύει Βίρνα, δεν δοκιμάζουμε περισσότερο από αυτό Βίρνα. Δεν είναι η ζωή σαν την σχέση μας Βίρνα. Η επιτροπή των ειδικών είναι σαν την σχέση μας Βίρνα.

-Μα η σχέση μας κράτησε χρόνια Γιάγκο.

- Για αυτό σου λέω ότι οι καραντίνες είναι σαν την σχέση μας Βίρνα. ΄Ολοι περιμένουν ότι δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμη και θα κρατήσει χρόνια Βίρνα. Όσο έχουν τηλεθέαση Βίρνα, θα κρατήσουν οι καραντίνες Βίρνα.

-Μα σκέψου το κόστος σε ανθρώπινες ζωές Γιάγκο. Για μια στιγμή, μην είσαι ο σκληρός επιχειρηματίας που μετράει τα πάντα σε λεφτά Γιάγκο. Υπάρχουν αξίες μεγαλύτερες από τα φράγκα Γιάγκο. Όπως τα σενάρια του Φώσκολου Γιάγκο.

-Σαν στυγνός επιχειρηματίας που είμαι Βίρνα, ξέρω Βίρνα, ότι οι καραντίνες Βίρνα, είναι σαν υψηλότοκο δάνειο Βίρνα. Δεν κάνεις απόσβεση στο κεφάλαιο που δανείστηκες Βίρνα. Κερδίζεις λίγο χρόνο Βίρνα, για να φας το επόμενο κύμα στο κεφάλι Βίρνα. Και να ξαναμπείς σε καραντίνα Βίρνα, πληρώνοντας ακόμη μεγαλύτερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές Βίρνα. Κι αντί να επενδύσεις στο σύστημα Δημόσιας Υγείας Βίρνα, βγάζεις έναν προϋπολογισμό με περικοπές στην Δημόσια Υγεία Βίρνα. Γιατί και τα κανάλια έχουν ψυχή, Βίρνα. Και ο μεγάλος περίπατος, και τα λαμπιόνια και το τσιμέντωμα της Αθήνας έχουν ψυχή Βίρνα. Όλες οι χούντες το ρίχνουν στα μεγάλα έργα Βίρνα. Σαν στυγνός επιχειρηματίας που είμαι, το ξέρω πολύ καλύτερα από εσένα Βίρνα.

-Μα φτάνουν τα εμβόλια Γιάγκο. Έρχονται, νατα, φτάνουν,

-Τα εμβόλια, ελάχιστα έχουν δοκιμαστεί Βίρνα. Εσύ θα έπαιζες σε έργο χωρίς να διαβάσεις το σενάριο Βίρνα;

Μου λείπει Φώσκολος. Χάλιας ξεχάλιας, καλύτερα σενάρια έγραφε από την επιτροπή και τις κυβερνήσεις.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/12/2020

 

Read More »

Το πιο μεγάλο κακό, είμαστε εμείς.

Οφείλω να ομολογήσω, πως αδίκως έχει καταρρακωθεί ο όποιος αυτοσεβασμός μου είχε μείνει. Δεν είναι λίγο, όχι λίγο δεν είναι να είσαι δημόσιος κίνδυνος, να είσαι μια πιθανή εστία λοίμωξης και θανατικού, κι ας κρύβεις το κακό που είσαι πίσω από μια μασκούλα. Μα δεν με κάνει να νιώθω μοναδικός κι αυτό είναι κάπως κακό. Όλη η ανθρωπότητα, τέτοιοι είμαστε. Όχι απλά κακοί. Αυτό το γνωρίζαμε ήδη. Είμαστε το κακό ενσαρκωμένο. Φορείς. Κακού. Φανταστείτε τώρα έναν άνθρωπο που μας βλέπει όλους όπως ακριβώς είμαστε: Κακό. Όχι απλά κακοί. είμαστε το κακό. Φανταστείτε τον λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο: Ένα αγγελούδι σε έναν πλανήτη φονιάδων. Φόβος τόσος μέσα του που τον κόβεις με μαχαίρι. Γιατί άλλωστε φοράμε μάσκες; Κάθε μαχαιροβγάλτης που σέβεται την διαστροφή του πρέπει να φοράει μάσκα, να μην γνωρίζουν τα θύματα του κι οι αρχές το πραγματικό του πρόσωπο: Το πρόσωπο του κακού. Κι είναι τόσο το κακό, ατομικό και συλλογικό μαζί. Φαντάσου. Όχι, για φαντάσου συνκακέ μου, νοσηρέ. Ναι, νοσηρέ. Ακόμη και η πιο νοσηρή σου φαντασία, δεν μπορεί να βάνει στο νού της ένα παιδί να σκοτώνει τον παππού του. Ναι, αυτό τον σκότωσε. Ήθελε να ζήσει, βγήκε έξω, έπαιξε μαζί με άλλους λιλιπούτιους φονιάδες. Και κόλλησε τον παππού το κακό που έκρυβε μέσα του, τ' αόρατο. Αμαρτίες τέκνων. Πως θα αντικρύσει ο γονιός το παιδί του που σκότωσε τον πατέρα του; Φρικτά πράγματα, πράγματι. Τόσα πολλά παιδιά, τόσοι πολλοί μικροί φονιάδες. Τόσο κακό δεν μπορεί να το χωρέσει ανθρώπου νους. Ακόμη και κακού. Καλώς λοιπόν πράξαμε και καταργήσαμε το τεκμήριο της αθωότητας. Όλοι είμαστε ένοχοι. Και τα παιδιά ακόμη. Ακόμη και μετά την απόδειξη του αντιθέτου, είμαστε ικανότατοι να φέρουμε το κακό. Και να κάνουμε το κακό. Κακό μεγάλο. Ανθρωποκτονίες βασανιστικές. Δεκάδες απ' αυτές. εκατοντάδες, εκατομμύρια από δαύτες. Αλλά έχουμε και ένα βαθμό εντιμότητας, οφείλουμε να το παραδεχτούμε κι αυτό. Κάποια υποτυπώδη μορφή συνείδησης: Δεχόμαστε την καταδίκη μας, δεχόμαστε να μας κλείνουν στο κλουβί μας. Ελεήμονες οι άρχοντες μας. Παρότι αφαιρέσαμε ποιός ξέρει πόσες ζωές, μας χαρίζουν τις δικές μας φονικές ζωές, με αντίτιμο την ελευθερία μας και τους παράδες, τους καρπούς της ανομίας μας. Μα είναι σκανδαλώδες όμως: Ένας χρόνος φυλακή και τα προς το ζειν μας για τόσους φόνους; Πόσο τυφλή αυτή η Θέμιδα πια που δεν βλέπει πως χάλασε το ζύγι της; Ναι, τελικά, υπάρχουν και καλοί άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη: Οι άρχοντες μας δεν μπορεί παρά να είναι τέτοιοι αφού είναι τόσο μεγαλόψυχοι. Φανταστείτε όμως τον δικό τους τον τρόμο. Να ζουν ανάμεσα σε φονιάδες και να αποφασίζουν κάθε μέρα για τη ζωή τους. Φανταστείτε τον τρόμο τους. Δεν θα ήθελα να μαι στη θέση τους. Δεν είναι τέλεια ειρωνικό; Φανερωθήκαμε όταν κληθήκαμε να κάνουμε το καλό, να σώσουμε ζωές θυσιάζοντας κάτι από τις ζωές μας. Σας τα λεγα, εγώ καιρό τώρα, με τις μικρές κι ανίσχυρες προφητικές μου δυνάμεις και τον ανήμπορο γεροθυμό μου: Τόσο καιρό βρισκόμασταν σε άρνηση: Μα τέρμα πια τα ψέματα. Η αποκάλυψη έφτασε: Αποκαλυφθήκαμε για το κακό που είμαστε.

(By the way. Ρίξτε μια ματιά σε αυτό: "Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί". Το έγραψα το 2016. Όταν με ρωτούσαν πως μου ήρθε δεν μπορούσα να απαντήσω. Χαζή ερώτηση για έναν δημιουργό. Ξέρω όμως πλέον από που μου ήρθε: Από ένα μέλλον πολύ πιο κοντινό από ότι μπορούσα να φανταστώ. Ίσως κι όλας τότε, να είχα ρίξει μια κλεφτή ματιά σε αυτό το κακό που ζούμε τώρα. Εν αγνοία μου λοιπόν, έγραψα ένα βιβλίο κατά κάποιο τρόπο κατά της πανδημίας. Κι έτσι ήδη έχω δύο από δαύτα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους. Δυστυχώς το πρώτο από αυτά, εκείνοι για τα παιδιά και τους υπερκακούς, δεν έγινε viral. Κι είναι κρίμα γιατί μπορεί να μάθει σε κάποια παιδιά να νικήσουν μέσα τους το κακό, κι όχι το κακό μέσα τους όπως θα θελαν οι αφεντάδες μας, να νικήσουν τον φόβο που χύσαν μέσα μας οι αφεντάδες. Μαρτυρίες λένε πως το βιβλιαράκι, κάνει θαύματα και πως βοήθησε παιδιά να ξεπεράσουν μαθησιακές δυσκολίες. Μα με τόσους ψεκασμένους τριγύρω μας, πως να πιστέψεις άνθρωπο;

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/12/2020

Read More »