Το πεφτάστερο διήγημα/απόσπασμα

Το πεφτάστερο διήγημα/απόσπασμα

Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στα agriazwa.blogspot.com) 

(Ενίοτε γράφω πως η λογοτεχνία μου είναι προφητική. Και αυτός ο ισχυρισμός είναι φυσικά ένα τρικ, καθώς η πραγματική  τέχνη έχει την ικανότητα να κλεφτοκοιτάζει μέσα στο χρόνο, ακόμη και μέσα στο μέλλον, το κοντινό ή το μακρινό.

Ένιωσα όμως πραγματική έκπληξη όταν σήμερα, Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου του 2013, έμαθα ότι θραύσματα μετεωρίτη έπεσαν στην Κεντρική Ρωσία, τραυματίζοντας ανθρώπους. Και αυτό γιατί στις 2 Ιανουαρίου του 2013 ολοκλήρωσα για τις ανάγκες ενός ηχητικού βιβλίου για το Studioamid (http://www.studioamid.gr/index.php/) το πρώτο μου διήγημα της συλλογής μου διηγημάτων «Πρόσωπα, Ζώα, Πράματα» με κεντρικό χαρακτήρα ένα μετεωρίτη που για λόγους λογοτεχνικούς και μόνο τον ονόμασα «Πεφτάστερο». (Του λόγου το αληθές μπορείτε να το διαπιστώσετε στο εισαγωγικό διήγημα της συλλογής «Ο ιστορικός ενός μέλλοντος χωρίς συγγραφείς» όπου ανάμεσα στους κεντρικούς χαρακτήρες αναφέρεται και ο πεφτάστερος ήρωας: http://prosopazoapramata.blogspot.gr/p/blog-page_16.html.

Ακολουθεί απόσπασμα από το πεφτάστερο διήγημα. Περισσότερα από το Studioamid τον Μάρτιο)

«Όσο ευσεβής και αν ήσουν, θα έπρεπε να είσαι ηλίθιος για να πιστεύεις ότι αυτό που έβλεπες να σκίζει τον ουρανό αυτή τη Χριστουγεννιάτικη νύχτα ήταν το άστρο της Βηθλεέμ.

Το άστρο της Βηθλεέμ όφειλε να είναι ευγενικό, υπομονετικά να δείχνει το δρόμο προς τη φάτνη ακόμη και σε αυτούς που χαμηλοθωρούσαν πάντα.

Αυτό που έβλεπες εσύ, δεν ήταν κάποιο προμήνυμα γέννησης.

Αυτό που έβλεπες εσύ, ήταν ένα φωτεινό μαστίγιο στην πλάτη του ουρανού που πάλευε  αγωνιωδώς με τον εαυτό του και τον κόσμο.

Ένα πεφτάστερο.

Πρόλαβες και έκανες την ευχή σου. Αυτοί όμως που θα χτυπούσε το μαστίγιο αμετάκλητα, μόλις και μετά βίας πρόλαβαν να κάνουν την προσευχή τους. Και αυτή ήταν ευχαριστήρια.

 Είχε έρθει από μακριά. Τόσο μακριά που το ίδιο είχε ξεχάσει από πού. Κάποιοι θα λέγαν ότι είχε έρθει από την πύρινη καρδιά ενός άστρου. Άλλοι από τα παγωμένα σπλάχνα μιας διαστρικής ερημιάς.

Έτσι, αλάνι δίχως στόχο και δίχως μνήμη, σεργιάνιζε τις γειτονιές του σύμπαντος.

Άλλοι θα λέγαν πως ήταν μια τσίμπλα που πέταξε από το μάτι του ένας αγουροξυπνημένος θεός μετά από χιλιετίες ληθάργου.

Άλλοι πως ήταν ένα δάκρυ από τα αιώνια άγρυπνα μάτια ενός κοσμικού μαστιχόδεντρου , ταγμένου να καταγράφει τα γενόμενα του κόσμου τούτο στους εσωτερικούς του δακτυλίους.

Όλοι μα όλοι θα συμφωνούσαν όμως πως αυτός ο Βολίτης, έγινε τελικά θάνατος.

Αναπόφευκτος.     

Όταν είδε τον γαλαζοπράσινο πλανήτη, τα αλάνι του ουρανού τον ερωτεύτηκε. Ποιος να το κατηγορούσε; Σκληρή και αβάσταχτη η μοναξιά του ουρανού.

Το πεφτάστερι άρχισε να φλερτάρει τη γαία.

Να έρχεται όλο και πιο κοντά της.

Και τότε το κατάλαβε.

Είχε παγιδευτεί από αυτή.

Και ορμούσε άθελα και ακατανίκητα να πληγώσει το κορμί του έρωτά του και να συνθλιβεί από αυτό.

Την τελευταία στιγμή είδε πως ο δρόμος του τελείωνε σε κάτι αστεία δίποδα. Σε κάτι ανθρώπους. 

Η γη θα επιβίωνε από τον παράφορο έρωτα του πεφτέσταρου. Ετούτοι οι άνθρωποι όμως όχι.

Το πεφτάστερο άρχισε να φλέγεται. Να προλάβει να αυτοκαταστραφεί  πριν προλάβει να καταστρέψει. Μα σε αυτόν τον αγώνα δρόμου θα ήταν η καταστροφή που θα έκοβε το νήμα πρώτη.

Το νήμα της ζωής τριών αθώων ανθρώπων. ..»

Read More »

Το μικρό Λεξικό της Κρίσης (αναθεωρημένο)

Το μικρό λεξικό της κρίσης 

(αναθεωρημένο για τις ανάγκες του βιβλίου μου "Της κρίσης τ' ανάγνωσμα- μανιφέστα και παραβολές" που αναζητεί ως συνήθως με το μικροσκόπιο εκδότη)

Αναρχία (η)= η τρομοκρατία (Πηγή: Χρυσοχοίδης)

Ανεργία (η)= μηχανισμός παραγωγής πληθώρας φτηνών εργατικών χεριών

Ανταγωνιστικότητα (η)= Η εξαγρίωση των πληβείων ώστε να χύνεται περισσότερο αίμα στην αρένα του καπιταλισμού

Ανοιχτή διαβούλευση (η)= Η παρηγοριά στον άρρωστο

Αντικαθεστωτικοί διανοούμενοι (οι)= Οι θεωρητικοί της τρομοκρατίας

Αξιοπιστία (πολιτική)= η εθελοδουλεία, ραγιαδισμός

Απεργία (η): Έθιμο του παρελθόντος που σήμερα απαγορεύεται δια ροπάλου

Αστυνομική βία (η)= η μέθοδος που εφαρμόζεται με κυβερνητική εντολή για την τρομοκράτηση και την κακοποίηση πολιτών

Ατομικά δικαιώματα (τα)= Ιστορικά ολισθήματα που πρέπει να διορθωθούν.

Αυτοάμυνα/ αυτοδικία= Η μοναδική επιλογή του πολίτη που δεν δέχεται να συμμορφωθεί στις επιταγές των δυναστών

Αυτοδιοικητικές εκλογές (οι)= μνημονιακό δημοψήφισμα (Πηγή: Γεώργιος Παπανδρέου)

Αυτοκτονίες (οι)= Προβοκάτσια του Σύριζα.

 

Βουλευτική ασυλία (η)= η Βουλευτική αλητεία

Βουλή των Ελλήνων (η)= η Βουλή του μεγάλου κεφαλαίου

Γάγγραινα (η)= ηθική ασθένεια που προκαλείται από το μικρόβιο της πολιτικής φιλοδοξίας

Γεροντοκρατία (η)= Μηχανισμός σύμφυτος στα ελληνικά καθεστώτα που πνίγει στην κούνια της τη δημιουργικότητα και τις παραγωγικές δυνάμεις

Δημοκρατία νέου τύπου (η)= Δειμο-κρατία, Δημιο-κρατία

Δημοκρατική Αριστερά (η)= Δημαγωγική Αριστοκρατεία. Η Χρυσή Εφεδρεία του συστήματος και των διεθνών κέντρων εξουσίας.

Δημοσιογραφική δεοντολογία & ανεξάρτητη δημοσιογραφία (η)= η προπαγάνδα που καθορίζεται από την εκάστοτε Εργοδοτική Πλειοδοσία

Δημόσια Υγεία (η): Το πεδίο ιδιωτικών -δημόσια ανθυγιεινών- συμφερόντων

Δημόσιοι υπάλληλοι (οι)= Οι κοπρίτες (Π.: Πάγκαλος)

Δημοσκόπηση (η)= Μηχανισμός ελέγχου της κοινής γνώμης

Διαδήλωση (η)= Τρομοκρατική ενέργεια

Διανόηση, Ελληνική (η)= Μεγαλόστομες και εξυπνακίζουσες μετριότητες που το σύστημα εξουσίας επιβράβευσε για τις υπηρεσίες τους σε αυτό

Διαπλοκή (η)= Η μέθοδος διακυβέρνησης ανοχύρωτων χωρών

Διαπραγμάτευση (η)= (Για τους κυβερνητικούς) Η άνευ όρων παράδοση της χώρας

Διασπάθιση Δημοσίου Χρήματος(η)= Η ανακατανομή του πλούτου από τους φτωχούς προς τους αμύθητα πλουσίους

Διασπορά (η)= Το σημαντικότερο κομμάτι της Ελλάδας και για αυτό το λόγο το πρώτο κομμάτι που η Ελληνική πολιτική φρόντισε να απομονώσει ή/και να εξαπατήσει. Σήμερα η διασπορά είναι είδος εν εκλείψει.  

Διαφάνεια (η)= Τα ψίχουλα εντιμότητας που ρίχνει από το τραπέζι η διαπλοκή.

Διαφθορά (η)= Το προϊόν της Ελληνικής πολιτικής βιομηχανίας.

Διεφθαρμένος (ο)= Ο Έλληνας πολίτης

Διεθνείς Οργανισμοί (οι)= Ο παράδεισος που πηγαίνουν επίορκοι πολιτικοί όταν σκοτώσουν τις χώρες καταγωγής τους

Δόσεις (οι)= Μέθοδος εκβιασμού των χρηματοπιστωτικών πρεζεμπόρων. Η οικονομική πρέζα των εξαρτημένων από τον καπιταλισμό

 

Δ.Ν.Τ (το): Δεν Νιώθω Τύψεις (αναφέρεται στην καταστροφή λαών για την προώθηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων)

Εφηβεία (η)= Ιδιώνυμο έγκλημα, ανθρώπινη ασθένεια που θεραπεύει ο χρόνος

Εισαγγελικές αρχές (οι)= Κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων επιφορτισμένων με την προστασία του πολιτικού συστήματος

Εθνικές εκλογές (οι): Η διαδικασία μέσω της οποίας επικυρώνεται η εξουσία των ισχυρών πάνω στις μάζες

Εθνική Κυριαρχία (η): Η κυριαρχία αλλοεθνών και ομοεθνών ελίτ σε απροστάτευτες κοινωνίες

Εκδότες, Έλληνες (οι)= Μπακάληδες του βιβλίου, σπανιότερα δε και νταβατζήδες

Εκσυγχρονισμός (ο)= Μέθοδος για την παραχώρηση της εθνικής οικονομίας σε διεθνή συμφέροντα.

ΕΛ.ΑΣ (η)= Η κυβερνητική Βlackwater

Εξάρχεια (τα)= Ο τόπος του κακού

Επανίδρυση του κράτος (η)= «κάνω το κράτος καινούριο»

Επενδύσεις (οι)= Η κλοπή δημόσιας περιουσίας με ή άνευ την καταβολή μικρής αποζημίωσης.  

Επιμήκυνση (η)= Η παράταση του προγράμματος καταλήστευσης των λαών

Εργασιακά δικαιώματα (τα)= Παλιό και διορθωμένο λάθος της εξουσίας. Αποτελεί πλέον ένα από τα συντομότερα ιστορικά ανέκδοτα

Ευτυχία (η)= Το μνημόνιο (Π: Πάγκαλος)

Ζορρό (ο): Η φανερή ταυτότητα του Παναγιώτη Ψωμιάδη

Ήθος (το)= Λέξη άγνωστη για το πολιτικό σύστημα.

Θέατρο του παραλόγου (το)= Η πολιτική σήμερα

Ισοδύναμα (τα)= Τα πάντα όλα

Καπιταλιστική κρίση (η)= Η τεχνική που οι καπιταλιστές χρησιμοποιούν για να μαζέψουν με το παραπάνω το γάλα που χύθηκε για τον εκμαυλισμό των λαών

Κοινωνία (η)= Η καύσιμη ύλη των διεθνών αγορών

Κοινωνικές αντιδράσεις (οι)= Ο εχθρός που η εξουσία πρέπει με κάθε κόστος να εξοντώνει

Κουτί της Πανδώρας (το)= Ο ΣΥΡΙΖΑ

Κ.Κ.Ε (το)= Ακρωνύμιο για τη φράση Καλά Κρατεί η Εμμονή. Κατά άλλους προέρχεται από το Κράτα Κράτος Ερχόμαστε. Βαθειά συντηρητικό ορφανό του Στάλιν, ενός από τους μεγάλους γαμιάδες των Λαών.  

ΛΑΟΣ (το)= Ακρωνύμιο για τη φράση Λαοπλάνοι Ανεγκέφαλων Ορθόδοξων Σατανιστών. Πρόπλασμα της Χρυσής Αυγής και συγκολλητική ουσία της νέας Κεντροακροδεξιάς.

Λεφτά υπάρχουν (τα)= Ειρωνική φράση που αναφέρεται στο οξύμωρο της υψηλής κερδοφορίας των ελίτ σε καιρούς κρίσης. Ειρωνεία αυτού του τύπου μπορούμε να βρούμε στο μαύρο ανέκδοτο όπου ο ναζί αξιωματικός αναγγέλλει στους ξερακιανούς Εβραίους κρατούμενους: «Σήμερα θα φάτε κρέας» για να συμπληρώσει «Σκασμός Γουρούνια»

Λιτότητα (η)= Το μπουρί που ρουφάει το βιος των μη πλουσίων για να το προσθέσει στην περιουσία των πλουσίων

Λογοκλόπος (ο)= Γνωστός δημοσιογράφος που χρησιμοποιεί κατ’ εξακολούθηση τη λογοκλοπή για να παράγει κείμενα, παραταύτα καταγγέλλει τη λογοκλοπή στα ελληνικά πανεπιστήμια στα οποία βγάζει πάντα απωθημένα.  

Λογοτεχνία, Ελληνική (σύγχρονη), (η)= Πράξη μίμησης σκέψης

 

Μαζί τα φάγαμε= Κομβική φράση που χρησιμοποιείται από καλοφαγάδες πολιτικούς για να επιρρίψουν τις ευθύνες του σιναφιού τους στους πολίτες, συνθλίβοντας τους με το βάρος ξένων ευθυνών

Μαθητές (οι)= Οι αλήτες

ΜΑΤ (τα)= Μισθοφόροι Αντίπαλης Τάξης. Κύριος στόχος τους η πάταξη των πολιτών και της δημοκρατίας τους.  

Μερκελισμός (ο)= Η αναβίωση του γερμανικού ιμπεριαλισμού σε οικονομικό επίπεδο. Η κατάλυση της Ευρώπης των εθνών.

Μερκελιστές (Έλληνες)= Νεοδοσίλογοι

Μετριοκρατία (η)= Μυστική συμφωνία των Ελλήνων πολιτικών

ΜΜΕ (τα)= Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, εκμετάλλευσης, εξαπάτησης, εκμαυλισμού, εκφυλισμού. Γνωστά και ως ΜΜC: Mass Mind Control.

Νταβατζήδες (οι)= Ζάμπλουτοι εκπορνευτές του Ελληνικού πολιτικού βίου που δουλεύουν για ακόμη πλουσιότερα αφεντικά. Βγάζουν λεφτά έχοντας κάνει την πολιτική πόρνη τους και γυρνούν στους πολιτικούς γύρω στο ένα δέκατο από αυτά που αυτοί βγάζουν από την πολιτική πορνεία

Ν.Δ (ο)= Νέος δοσιλογισμός.

Νόμος (ο)= Το δίκαιο του ισχυρού

Νοσοκομεία (τα)= Μνημεία προς κατεδάφιση που μας υπενθυμίζουν τις ζοφερές εποχές κοινωνικής σπατάλης όταν οι άνθρωποι είχαν δικαίωμα όχι μόνο στην υγεία αλλά και στην ασθένεια

Ξεφτίλες (οι)= Οι έλληνες πολιτικοί

Ολυμπιακοί Αθήνας (οι)= Η εκμετάλλευση του αθλητικού ιδεώδους από διεθνείς οργανισμούς και Εθνικές πολιτικές ηγεσίες για την αύξηση των κερδών επιχειρηματιών, εργολάβων και εγκληματιών

ΠΑΣΟΚ (το)= Το πανελλήνιο σοσιαληστρικό κίνημα, έπαρχος του αμερικάνικου και έπειτα του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Πανεπιστήμια (τα)= Οι μοναδικές πηγές προβλημάτων σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο. Εκεί έπεσε και σάπισε το μήλο από το δέντρο της γνώσης.

Πολιτική, σύγχρονη (η)= Ψευδαίσθηση συμμετοχικής Δημοκρατίας που δημιουργείται για την ευόδωση μεγάλων συμφερόντων

Πρόοδος (η)= Ο ρυθμός αύξησης των κερδών ιδιωτικών κεφαλαίων

Ρουάντα= Η Αφρικανική εκδοχή της Ελλάδας όπως θα την καταντήσουν σε λίγα χρόνια

Σοσιαλισμός (η)= Μια ιδανική πολιτική θεωρία που χρησιμοποιείται πλέον ως ο δούρειος ίππος του ληστρικού καπιταλισμού/ το σύγχρονο προσωπείο του νεοφιλελευθερισμού

Σύνταξη (η)= Ανακλητό δώρο του καπιταλισμού σε γέροντες που έφαγαν όλοι τους τη νιότη δουλεύοντας για αυτόν. Σπάταλο χαβουρνταλίκι που πρέπει να κοπεί. Η διακοπή της σύνταξης αναζωογονεί τον πληθυσμό αφού όσοι δεν μπορούν να δουλέψουν όπως οι γέροι, οι ασθενείς και οι ανάπηροι ρίχνονται στον Καιάδα.

Τζαμπατζήδες (οι)= Οι πολίτες που αντιδρούν στην αισχρή κερδοσκοπία που το κράτος επιδιώκει για λογαριασμό των αφεντικών του. Απουσία Ματατζήδων, οι Τζαμπατζήδες γίνονται ενίοτε και Φαπατζήδες (Π.: Χατζηδάκης)

Τροϊκανός (ο)= Ο εκδικητής νεοΤρώας που έχει βαλθεί να κατακτήσει τη μεσόγειο μέσω του οικονομικού Δούρειου Ίππου

Υπουργείο Μεταφορών (το)= Υπουργείο Μεταφορών του κόστους στον πολίτη

Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και θρησκευμάτων (το)= Υπουργείο Δία Βίας Συμμόρφωσης

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (το)= Υπουργείο Προστασίας των Ελίτ από τον πολίτη/ Υπουργείο Προστασίας

Φαυλοκρατία (η)= Ο βαθύς χαρακτήρας της Ελληνικής πολιτικής

Φυλάκιση (η)= ο προορισμός των πολιτών που διεκδικούν το δίκιο τους

Χαράτσι (το)= η ποινικοποίηση της ατομικής ιδιοκτησίας των μη πλουσίων.

Χρηματιστήριο Αθηνών (ΧΑΑ, το)= Μηχανισμός της οικονομίας που συχνά χρησιμοποιείται από τους υπαλλήλους της ελίτ για την απομύζηση ανυποψίαστων λαών

Χρυσαυγίτης (ο)= Το ορφανό του γερμανοτσολιά που γαμάει μάνες.

Ψωροκώσταινα (η)= Το όραμα που υλοποιήθηκε από την πολιτική ηγεσία της χώρας

Ωρολογιακή βόμβα (η)= Η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική

Τελειώνοντας να δώσουμε και μια αγγλική λέξη

AIDS (το)= Ακρωνύμιο για τη φράση Ain’t Intelligence Damn Stupid; Κατά άλλους ακρωνύμιο του American Institute for Drug Sales.

Read More »

Νεοφιλελεύθερος σημαίνει

Νεοφιλελεύθερος σημαίνει
Του Πέτρου Αργυρίου
Νεοφιλελεύθερος σημαίνει να έχεις μισήσεις τόσο πολύ κάποιον στη ζωή σου ώστε να μισείς όλους εξίσου πολύ.
Σημαίνει να μην έχεις μοιραστεί ποτέ τίποτε στη ζωή σου. Να μην αντέχεις να μοιράζεσαι με τους άλλους σε τέτοιο βαθμό που να μην ανέχεσαι το να μοιράζονται οι άλλοι μεταξύ τους.
Σημαίνει να κάνεις τους ανθρώπους να θέλουν τόσα πολλά που να μην μπορούν να έχουν ούτε τα λίγα.
Να βλέπεις τις χώρες σαν φράκτες σε οικόπεδα που σου γυάλισαν το μάτι.
Σημαίνει να νοθεύεις. Το γάλα με νερό, το νερό με λάσπη, το κρέας με σόγια, τη σόγια με μετάλλαξη, τα κοινωνικά κινήματα με ρουφιάνους, την πολιτική με πράκτορες σου. Όσο περισσότερο μαθαίνουν οι άνθρωποι να ζουν με το ψεύτικο, τόσο περισσότερο από το πραγματικό περισσεύει για σένα.
Σημαίνει να κλειδώνεις τους ανθρώπους σε ένα κουτί τηλεόρασης για να μπορείς ανενόχλητος να κλέβεις το βιός τους, το μέλλον τους, τα όνειρά τους.
Να φυλακίζεις τα ζωντανά σε κουτιά για να μπορείς να κλέβεις τους τόπους τους.
Σημαίνει να βλέπεις το σώμα σαν αγορά φαρμάκων, τα όργανά του σαν εμπορικό προϊόν.
Να βλέπεις τον πλανήτη σαν οικόπεδο γεμάτο ορυχεία, τα δάση σαν οικοδομικά εμπόδια, τις θάλασσες και τους ωκεανούς σαν μια πελώρια χέστρα.
Να μην έχεις κανένα σεβασμό για τη ζωή.
Να περιγελάς όλα όσα οι άνθρωποι έχουν σε εκτίμηση. Τη δημοκρατία, τη φιλία, την κοινωνία, τους θεσμούς.
Να είσαι πέραν του καλού και του κακού και όμως να υπηρετείς μόνο το δεύτερο.
Να είσαι πάνω από τους νόμους.
Να φτύνεις εκεί όπου οι άλλοι πίνουν και να ζητάς από αυτούς μεταξωτό μαντηλάκι να σκουπίσεις τα σάλια σου.
Να κάνεις τα θέλω σου πρέπει τους και να μη σταματάς ποτέ να θέλεις όλο και περισσότερα.
Να καταστρέφεις τους ελεύθερους επαγγελματίες στο όνομα της ελεύθερης αγοράς, να φτωχαίνεις τους ανθρώπους στο όνομα της οικονομίας να κάνεις τις κοινωνίες παρασιτικές στο όνομα της παραγωγικότητας. Να μιλάς για υγιή ανταγωνισμού όταν ο ίδιος χρησιμοποιείς κάθε αθέμιτο μέσο.
Να έχεις τόσα λεφτά ώστε να πουλάς φτηνότερα από όσο οι άλλοι αντέχουν να πουλήσουν ώστε να μπορείς μετά να πουλήσεις ακριβότερα από όσο οι άλλοι μπορούν να αγοράσουν.

Να γελάς με το γάλα που σκόπιμα χύνεις μπροστά στα πόδια μιας λεχώνας που από την πείνα το βυζί της έχει στεγνώσει.
Να περιφρονείς τον άνθρωπο. Να κάνεις τις κοινωνίες τους αγορές και τη ζωή τους αγοραία.
Να μην έχεις άλλη πατρίδα πέρα από τις εταιρίες και τις τράπεζες σου.
Να πουλάς αρρώστιες στο όνομα της υγείας, πολέμους στο όνομα της ειρήνης, τρόμο στο όνομα της ασφάλειας.
Να είσαι τόσο αναίσθητος που οι βόμβες να σου ακούγονται σαν κελαρύσματα και οι κραυγές των ανθρώπων σαν βελάσματα.
Να κάνεις τις ζωές μαρτυρικές, το μαρτύριο θάνατο και τις κοινωνίες τύμβους για να μπορείς να είσαι τυμβωρύχος.
Να κάνεις τις ζούγκλες οικόπεδα, τα οικόπεδα πόλεις και αφού έχεις πείσει τους ανθρώπους ότι οι πόλεις είναι ζούγκλες να τους βάζεις να τρώγονται μεταξύ τους σαν το διαίρει και βασίλευε σου να ταν η φυσική τους κατάσταση.
Να τους πείθεις ότι η φτώχεια είναι η φυσική κατάσταση αυτού που δεν κλέβει. Ότι η σκλαβιά είναι η μόνη επιλογή που η ελεύθερη βούληση επιτρέπει.
Να μιλάς για αδιέξοδα εκεί που έχεις σφραγίσει όλες τις εξόδους κινδύνου και για μονόδρομους εκεί που έχεις κλείσει όλες τους παράδρομους.
Να μιλάς εξ ονόματος της δημοκρατίας εκεί που ο λαός δεν έχει φωνή.
Νεοφιλελεύθερος σημαίνει να έχεις μια αρρώστια που γνωρίζεις ότι σκοτώνει ότι αγγίζεις και να τη σκορπάς απλόχερα για να μη νιώθεις μόνος σε μια αρρώστια που όσο περισσότερους σκοτώνει, τόσο δυνατότερο σε κάνει.

Read More »

Λογοτεχνία: 'Ελληνες ξανά- Περίοδος Σημίτη - μέρος δεύτερο

Ο Τάκης Παπάς, ο πρώην αντιστασιακός μεγαλοδικηγόρος με τον ανθρωπιστικό λόγο και εσωκομματικός εχθρός του Σημίτη πέθαινε το καλοκαίρι του 2003. Η Μαλβίνα Κάραλη το καλοκαίρι του 2002. Ο Βασίλης Ραφαηλίδης Σεπτέμβρη του 2000, καλοκαιράκι ακόμα.

Δύο χρόνια νωρίτερα, καλοκαιράκι πάλι, ήταν που ο Δημήτρης Λιαντίνης, ένας από τους μεγαλύτερους κατά τη γνώμη μου και από τους πιο παρερμηνευμένους σύγχρονους Έλληνες φιλοσόφους, διάλεξε να αντικρύσει το θάνατο κατάματα. Όπως είχε και ο ίδιος δηλώσει όλη του η ζωή ήταν μια προσεκτική μελέτη θανάτου. Ίσως να διάλεξε να ανταμώσει το θάνατό του ακριβώς εκείνη την περίοδο που η πολιτική είχε αποστραγγίσει τη ζωή από αισθητική.

Ποιος μπορεί να ξέρει;

Ο θάνατος αυτών των ανθρώπων συνέπεφτε με τη θανάτωση της Ελλάδας όπως την ξέραμε από πολιτικές που δεν γνωρίζαμε.

Έλληνες ξανά! (δεύτερο απόσπασμα από το υπό δημιουργία βιβλίο)

Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο http://agriazwa.blogspot .com)

Τα αυταρχικά καθεστώτα τονώνουν πάντα τον αυταρχισμό των «σωμάτων ασφαλείας», των δυνάμεων καταστολής δηλαδή, προκειμένου οι δυνάμεις καταστολής να είναι «μάχιμες» και έτοιμες να αποθαρρύνουν οποιαδήποτε πιθανή κοινωνική αντίδραση και να καταπνίξουν οποιαδήποτε πιθανή λαϊκή εξέγερση … Ο ζήλος που αυτά σήμερα επιδεικνύουν στη βίαια αντιμετώπιση των πολιτών είχε ήδη τραφεί από το καθεστώς Σημίτη. Ο «Ιός της Ελευθεροτυπίας», μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες στήλες αξιόπιστης ερευνητικής δημοσιογραφίας, μια από τις ελάχιστες φωνές που επί περίπου μια εικοσαετία βρισκόταν σε διαρκή πολεμική ενάντια στις διάφορες μορφές του μεταπολιτευτικού Ελληνικού καθεστωτισμού, μια όαση παρρησίας που δεν επιβίωσε τελικά της εποχής Παπανδρέου, έχει καταγράψει όσα κρούσματα αστυνομικής βίας είδαν το φως της δημοσιότητας την περίοδο Σημίτη. Η λίστα είναι μακριά και επώδυνη και αποδεικνύει ότι η αστυνομική βία στην Ελλάδα δεν αφορά μεμονωμένα «ατυχηματικά» περιστατικά αλλά αποτελεί πάγια μέθοδο του συστήματος- εκτρέφεται και καλλιεργείται σκόπιμα και σε περιόδους που ο αυταρχισμός της πολιτικής εξουσίας κορυφώνει, η κρατική βία ξαμολιέται, δαγκώνει και κατασπαράζει ότι το ανθρώπινο βρει μπροστά της:

«Το σημαντικό ντοκουμέντο που παρουσιάζουμε σήμερα δεν κρίθηκε άξιο να απασχολήσει τα εγχώρια μέσα ενημέρωσης…

…η ασφάλεια των γηγενών αναγορεύτηκε για μια ακόμη φορά στο ύψιστο εκείνο αγαθό, στο βωμό του οποίου δεν χάθηκε κι ο κόσμος να θυσιάζονται στοιχειώδη δικαιώματα πολιτών που ανήκουν σε κάποιες εκ προοιμίου «ύποπτες» κατηγορίες. Στη λογική αυτή, η αστυνομική αυθαιρεσία, ακόμη και στις πιο βάναυσες εκδοχές της, συνεχίζει να παραμένει στο απυρόβλητο.

Σ’ αυτές ακριβώς τις βάναυσες εκφάνσεις της αστυνομικής βίας εστιάζει το αποσιωπημένο ντοκουμέντο που ακολουθεί. Πρόκειται για το πρώτο μέρος έκθεσης που παρουσίασαν σε αρμόδια όργανα του ΟΗΕ η Παγκόσμια Οργάνωση κατά των Βασανιστηρίων (OMCT) και πέντε ανθρωπιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις: η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (ΕΟΔΜ), το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνικών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ), το Κέντρο Ερευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ), η Κοινωνική και Εκπαιδευτική Δράση – Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιών και Οικογένειας και οι Συνεργαζόμενες Οργανώσεις και Κοινότητες για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Ρομά στην Ελλάδα (ΣΟΚΑΔΡΕ).

Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Η κρατική βία στην Ελλάδα. Εναλλακτική Εκθεση στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών κατά των Βασανιστηρίων», Γενεύη και Αθήνα 2005 (υπό έκδοση στα ελληνικά) και περιλαμβάνει τρία κεφάλαια: «Η κρατική βία στην Ελλάδα», «Η κρατική βία κατά των γυναικών στην Ελλάδα» και «Η κρατική βία κατά των παιδιών στην Ελλάδα». Στη συνέχεια θα περιοριστούμε στο πρώτο από τα τρία αυτά κεφάλαια της Εκθεσης, το οποίο, συμπληρωμένο με όσες πληροφορίες είχαν συγκεντρωθεί μέχρι τις 31 Μαρτίου 2006, έθεσε στη διάθεσή μας ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς.

Υπογραμμίζοντας ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχίζουν επί χρόνια να αρνούνται ότι η αστυνομία εμπλέκεται σε συμβάντα βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης, η έκθεση αναφέρεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αρμόδιες ελληνικές αρχές αποδείχθηκαν απολύτως απρόθυμες να ασχοληθούν με τις σχετικές καταγγελίες. Η άρνηση των αρχών να αποδεχθούν την ύπαρξη περιστατικών αστυνομικής βίας, σημειώνεται χαρακτηριστικά, συμπληρώνεται από συνήθως εσκεμμένα ανεπαρκείς μηχανισμούς διερεύνησης των καταγγελιών και μοιάζει συχνά με ενορχηστρωμένη συγκάλυψη των αστυνομικών. Η στάση αυτή οδηγεί σε μια διαδεδομένη πρακτική ατιμωρησίας των δημόσιων λειτουργών που εμπλέκονται σε πράξεις βασανιστηρίων και απάνθρωπης μεταχείρισης με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα μέτρο που να δρα αποτρεπτικά για τη διάπραξη τέτοιων πράξεων.

Ανησυχίες εκφράζονται ακόμη στην Εκθεση σχετικά με την αντικειμενικότητα των ΕΔΕ που διενεργούνται μετά από καταγγελίες για βασανισμό ή/και κακομεταχείριση από αστυνομικούς. Το σημαντικότερο μειονέκτημα των ΕΔΕ, τονίζεται, είναι ότι πρόκειται για κλειστές, εσωτερικές αστυνομικές διαδικασίες, στις οποίες δεν συμμετέχει ουσιαστικά ο εγκαλών.

Ανεπάρκειες εντοπίζονται και στον ποινικό έλεγχο των καταγγελιών βασανισμού και κακομεταχείρισης, ενώ στηλιτεύονται οι συνθήκες κράτησης, κυρίως των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο. Γίνεται επίσης σαφές ότι οι πιθανότητες να υποστούν καταπάτηση των δικαιωμάτων τους ή να βασανιστούν είναι πολύ μεγαλύτερες για συγκεκριμένες εθνοτικές ή εθνικές ομάδες απ’ ό,τι για τις λοιπές κατηγορίες του πληθυσμού.

Στον πίνακα που ακολουθεί καταγράφονται 123 περιπτώσεις κακομεταχείρισης και κακής χρήσης πυροβόλων όπλων, καθώς και πέντε επιδρομές της αστυνομίας σε καταυλισμούς Ρομά. Σημειώνεται το είδος της αστυνομικής βίας, η εθνικότητα ή εθνική καταγωγή του θύματος και η ηλικία του (το όνομα παραλείπεται), η περιοχή της παραβίασης, η πειθαρχική και, τέλος, η δικαστική δίωξη (εφόσον υπήρξαν).

Ας σημειωθεί ότι, βάσει του συγκεκριμένου πίνακα, δύο επιτροπές του ΟΗΕ (τον Νοέμβριο του 2004 η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών κατά των Βασανιστηρίων, UN CAT, και τον Μάρτιο του 2005 η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, UN HRC) ζήτησαν από την Ελλάδα συγκεκριμένες απαντήσεις μέσα σε ένα χρόνο. Σύμφωνα με την προσφιλή τακτική της, η ελληνική κυβέρνηση, μέχρι τουλάχιστον τα τέλη Μαρτίου 2006, απαξίωσε να ανταποκριθεί στη σοβαρή αυτή υποχρέωσή της.

Η λίστα της ντροπής

1. Κακομεταχείριση δύο Ρομά 17 και 18 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Μεσολογγίου (08.05.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και προτάθηκε η τιμωρία δύο αστυνομικών με αργία με πρόσκαιρη παύση. Με απόφαση του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. μόνον ένας αστυνομικός τιμωρήθηκε με πρόστιμο 60 ευρώ. Ασκήθηκε δίωξη κατά τριών αστυνομικών, αλλά σε δίκη παραπέμφθηκε μόνον ένας που αθωώθηκε. Τον Δεκέμβριο 2005 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση των άρθρων 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης και για δικαστικά μη αποτελεσματική ανάκριση.

2. Κακομεταχείριση έξι ατόμων (δύο Αλβανοί, οι υπόλοιποι άγνωστης εθνικότητας), Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων, Ηγουμενίτσας και Λιμεναρχείο Πειραιά. (Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2001). Διενεργήθηκε Προφορική Διοικητική Εξέταση μόνο για τις κατηγορίες που αφορούσαν τα περιστατικά στα Χανιά και την Ηγουμενίτσα. Οι κατηγορίες κρίθηκαν αβάσιμες.

3. Κακομεταχείριση Έλληνα 40 ετών, στη Ρόδο (06.07.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο αντιμετωπίζοντας την ποινή της αργίας με απόλυση. Το αποτέλεσμα είναι άγνωστο. Διενεργήθηκε προανακριτική εξέταση, με άγνωστο επίσης αποτέλεσμα.

4. Κακομεταχείριση Ρομ 21 ετών στον καταυλισμό Ρομά Αγίας Παρασκευής (15.06.2001). Διενεργήθηκε Προκαταρκτική Ερευνα (ΠΕ) και οι αστυνομικοί δεν βρέθηκαν υπεύθυνοι. Υποβλήθηκε μήνυση κατά των αστυνομικών, οι οποίοι απαλλάχτηκαν με βούλευμα. Προσφυγή στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

5. Κακομεταχείριση και λεκτική κακοποίηση μίας γυναίκας και τριών ανδρών (Ρομά), 19-21 ετών, καταυλισμός Ρομά Ασπροπύργου, Αστυνομικό Τμήμα Ασπροπύργου (28.01.2002). Η συμπεριφορά αυτή προκάλεσε αποβολή στην κοπέλα. Η ΠΕ για τις κατηγορίες της ανεστάλη εν αναμονή της ποινικής δίωξης. Υποβλήθηκε μήνυση κατά του αστυνομικού και διενεργήθηκε προανακριτική εξέταση. Η υπόθεση αρχειοθετήθηκε με την ένδειξη «άγνωστος δράστης». Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

6. Κακομεταχείριση τριών Αλβανών, Αστυνομικό Τμήμα Κρυσταλλοπηγής (13.06.2001). Διενεργήθηκε ΠΕ και κανένας αστυνομικός ή συνοριοφύλακας δεν βρέθηκε υπεύθυνος.

7. Κακομεταχείριση ενός άνδρα και μιας γυναίκας αλβανικής καταγωγής στην Κακαβιά. Διενεργήθηκε ΠΕ και κανένας αστυνομικός δεν βρέθηκε υπεύθυνος.

8. Κακομεταχείριση Αλβανού 24 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Μυτιλήνης (24.03.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο αντιμετωπίζοντας ποινές απόταξης και αργίας με απόλυση. Απαλλάχτηκαν, η αστυνομία ωστόσο άσκησε έφεση και η απόφαση παραπέμφθηκε στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο. Το αποτέλεσμα άγνωστο. Σε άλλον αστυνομικό επιβλήθηκε χρηματική ποινή. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά ενός αστυνομικού για βασανισμό.

9. Κακομεταχείριση Νιγηριανού 28 ετών, κρατητήρια Ελληνικού (25.06.2002). Η σχετική ΕΔΕ αποφάνθηκε ότι οι κατηγορίες ήταν αβάσιμες. Διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση και προανακριτική εξέταση: και οι δύο αρχειοθετήθηκαν.

10. Ηλεκτροσόκ σε Ελληνα, 20 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Ασπροπύργου (14.08.2002).

11. Κακομεταχείριση 22 κρατουμένων (από Σρι Λάνκα, Ιράκ, Μπανγκλαντές, Σιέρα Λεόνε, Κένυα), κρατητήρια Ελληνικού (12.06.2001). Σύμφωνα με το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, «δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας».

12. Κακομεταχείριση και σε μία περίπτωση σεξουαλική κακοποίηση 11 ατόμων από την Τουρκία αιτούντων άσυλο, μεταξύ 17 και 36 ετών, Λιμενικό, Χανιά (30.05.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ: δύο λιμενικοί τιμωρήθηκαν με περιορισμό 20 ημερών και άλλοι τέσσερις με φυλάκιση 30-50 ημερών. Μετά δύο αναβολές, η δίκη έγινε στις 15 Οκτωβρίου 2004. Ο ένας λιμενικός αθωώθηκε, ο δράστης της σεξουαλικής κακοποίησης καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών και 6 μηνών με αναστολή, ένας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 1 έτους με αναστολή και άλλοι τρεις καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 1 έτους και 6 μηνών με αναστολή. Αγνοείται το αποτέλεσμα της έφεσης.

13. Κακομεταχείριση δύο παιδιών 13 και 14 ετών ελληνικής καταγωγής, Αστυνομικό Τμήμα Κασσάνδρειας (19.08.1994). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δεν διαπιστώθηκε καμία ευθύνη. Τρεις αστυνομικοί καταδικάστηκαν για κατηγορίες κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 4 ετών με στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Αθωώθηκαν στο Εφετείο.

14. Κακομεταχείριση Αλβανού 16 ετών, Άγιος Στέφανος (08.02.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί τιμωρήθηκαν από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΛ.ΑΣ. με απόταξη και εξάμηνη αργία με απόλυση αντιστοίχως. Οι αστυνομικοί άσκησαν έφεση στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό αποφασίστηκε η αθώωσή τους. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά ενός αστυνομικού για επικίνδυνες σωματικές βλάβες.

15. Κακομεταχείριση πέντε Ρομά, 17 έως 23 ετών, Αστυνομικό Τμήμα Αργοστολίου (04.08.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν υπήρξε αδικοπραξία εκ μέρους των αστυνομικών. Διενεργήθηκαν δύο ΠΕ για τις κατηγορίες της συγκάλυψης και της αποκάλυψης προσωπικών στοιχείων και κανένας αστυνομικός δεν βρέθηκε ένοχος. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά τριών αστυνομικών, ωστόσο μόνον ένας παραπέμφθηκε σε δίκη, η οποία έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη Τετάρτη. Μετά από μήνυση για τη συγκάλυψη παραπέμφθηκαν σε δίκη στις 12.04.2006 τρεις αστυνομικοί για πλαστογραφία και ψευδορκία.

16. Απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση δύο Ελλήνων στο κέντρο της Αθήνας (08.05.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο αστυνομικός υπέστη κυρώσεις (η ποινή δεν είναι γνωστή). Ο αστυνομικός τέθηκε σε διαθεσιμότητα μέχρι να εκδοθεί το πόρισμα της ΕΔΕ. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του ίδιου αστυνομικού για ψευδή κατάθεση.

17. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ρομ 21 ετών στο Ζεφύρι (24.10.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία πρότεινε την αργία με απόλυση του αστυνομικού. Με απόφαση του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. ο αστυνομικός παραπέμφθηκε στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό αντιμετωπίζοντας την ποινή της απόταξης, η οποία επικυρώθηκε και από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό. Ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του ίδιου αστυνομικού. Καταδικάστηκε στις 11.03.2005 σε κάθειρξη 13 ετών για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, με αναστολή. Η έφεση έχει οριστεί για τις 10.04.2006.

18. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 20 ετών στον κέντρο της Αθήνας (21.11.2001). Η ΕΔΕ αποφάνθηκε ότι ο αστυνομικός πρέπει να τιμωρηθεί με αργία με απόλυση. Το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό τον απάλλαξε. Στις 24 Νοεμβρίου 2003, ο αστυνομικός αθωώθηκε από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας. Εγινε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

19. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Πόντιου 18 ετών στη Θεσσαλονίκη (25.03.2000). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες εκ μέρους των αστυνομικών. Ο αστυνομικός απαλλάχτηκε με βούλευμα, αλλά παραπέμφθηκε μετά από αναίρεση στον Αρειο Πάγο. Αθωώθηκε στις 22.06.2005.

20. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Έλληνα 32 ετών στα Ανω Λιόσια (03.11.1996). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και δύο αστυνομικοί τιμωρήθηκαν με τέσσερις μήνες αργία με απόλυση και αργία με πρόσκαιρη παύση 15 ημερών. Πρωτοδίκως, ο αστυνομικός που πυροβόλησε καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4,5 ετών με ανασταλτικό χαρακτήρα. Το Εφετείο τον καταδίκασε σε μετατρέψιμη ποινή φυλάκισης 3 ετών και 3 μηνών.

21. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ρομ 45 ετών στη Λιβαδειά (20.11.1996). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο αστυνομικός τιμωρήθηκε με τρίμηνη αργία με απόλυση. Κατά τη διάρκεια της ΕΔΕ είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών με αναστολή που επικυρώθηκε στην έφεση.

22. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Σέρβου 17 ετών στη Θεσσαλονίκη (23.10.1998). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο αστυνομικός τιμωρήθηκε με δίμηνη αργία με απόλυση. Στο μεταξύ είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών και 3 μηνών μετατρέψιμη σε πρόστιμο. Η ποινή παρέμεινε και μετά την έφεση.

23. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Ρομ 29 ετών στη Χαλκηδόνα, Θεσσαλονίκη (01.04.1998). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία απάλλαξε τους τρεις αστυνομικούς. Οι τρεις αστυνομικοί αθωώθηκαν στο δικαστήριο. Εκκρεμεί αγωγή αποζημίωσης.

24. Πυροβολισμός (που κατέληξε σε τραυματισμό) και κακομεταχείριση με δράστη στρατιώτη και θύμα Αλβανό 67 ετών στην Αγία Ιωάννα, ελληνοαλβανικά σύνορα (08.03.2002). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και ο στρατιώτης τιμωρήθηκε με φυλάκιση 10 ημερών. Δύο στρατιώτες παραπέμφθηκαν σε δίκη για πρόκληση σωματικών βλαβών και κακομεταχείριση. Η δίκη έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2004. Ο ένας στρατιώτης καταδικάστηκε σε κάθειρξη ενός έτους με αναστολή. Το Εφετείο μείωσε την ποινή σε 8 μήνες.

25. Πυροβολισμός (που κατέληξε σε παράλυση) κατά Αλβανού 15 ετών στην Καστοριά (04.06.2001). Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας». Διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση και η υπόθεση αρχειοθετήθηκε. Επιδικάστηκε αστική αποζημίωση.

26. Κακομεταχείριση Αλβανού 17 ετών στην Κακαβιά, ελληνοαλβανικά σύνορα (16.11.2000). Δράστης στρατιώτης. Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας».

27. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 23 ετών στην Καστοριά (01.11.2000). Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας». Διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση και η υπόθεση αρχειοθετήθηκε.

28. Κακομεταχείριση Αλβανού 26 ετών στο Αστυνομικό Τμήμα Μεγάρων (15.04.2002). Υπουργείο Δημόσιας Τάξης: «δεν υπάρχουν στοιχεία στα αρχεία μας».

29. Κακομεταχείριση Έλληνα στο Αστυνομικό Τμήμα Χίου (01.05.2001). Διενεργήθηκε ΠΕ που απάλλαξε τους αστυνομικούς.

30. Κακομεταχείριση Έλληνα 17 ετών στη Θεσσαλονίκη (31.01.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυψαν ευθύνες εκ μέρους των αστυνομικών. Διενεργήθηκε κύρια ανάκριση και οι αστυνομικοί απαλλάχτηκαν με βούλευμα.

31. Κακομεταχείριση Ελληνίδας στο κέντρο της Αθήνας (14.04.1995). Διενεργήθηκε Προκαταρκτική Ερευνα, ένας αστυνομικός τιμωρήθηκε με αργία με πρόσκαιρη παύση και μετά την καταδίκη του αντιμετωπίζει την ποινή της αργίας με απόλυση. Ο αστυνομικός καταδικάστηκε σε κάθειρξη 2 ετών και 6 μηνών με αναστολή, η οποία στην έφεση μειώθηκε στους 15 μήνες.

32. Κακομεταχείριση πέντε Ρομά από 17 έως 64 ετών στον Αγιο Στέφανο.

33. Κακομεταχείριση τριών Ρομά 20, 21 και 22 ετών στον Αστυνομικό Τμήμα Ζαφειρίου (16.07.2002). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες εκ μέρους των εμπλεκομένων αστυνομικών.

34. Κακομεταχείριση δύο Ρομά 16 και 17 ετών στη Ζαχάρω (01.11.2001).

35. Αναγκαστική χορήγηση φαρμάκων για απέλαση ατόμου από το Μπανγκλαντές 25 ετών στο νοσοκομείο Αιγινήτειο (19.09.2001). Ακαθόριστη διοικητική εξέταση.

36. Αναγκαστική χορήγηση φαρμάκων και κακομεταχείριση Νιγηριανού στο Δρομοκαϊτειο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο (20.10.2001). Ακαθόριστη διοικητική εξέταση.

37. Κακομεταχείριση τριών Αλβανών 41, 43 και 62 ετών στην Κρυσταλλοπηγή (15.09.2003). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες εκ μέρους αστυνομικών ή συνοριοφυλάκων.

38. α) Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 18 ετών στην Κρυσταλλοπηγή (23.09.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Διενεργήθηκε κύρια ανάκριση. Παραπέμφθηκε συνοριοφύλακας σε δίκη για ανθρωποκτονία από αμέλεια και καταδικάστηκε στις 08.06.2005 σε 2 έτη και 3 μήνες με αναστολή. Εκκρεμεί έφεση.

β) Πυροβολισμός κατά Αλβανού στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

39. Κακομεταχείριση τριών Αλβανών στην Καστοριά και στο Αστυνομικό Τμήμα Μεσοποταμίας (22.09.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη.

40. Τραυματισμός από πυροβολισμό στρατιώτη Αλβανού 35 ετών στα ελληνοαλβανικά σύνορα (27.05.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη.

41. Τρεις Αλβανοί αγνοούμενοι (19.09.2003).

42. Κακομεταχείριση Αλβανού στο συνοριακό πέρασμα Κρυσταλλοπηγής (04.10.2003). Αγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη.

43. Κακοποίηση έξι Αλβανών κατά τη διάρκεια έρευνας για την υπόθεση υπ’ αριθ. 26 (01.11.2000) στην Καστοριά.

44. Τραυματισμός τεσσάρων Αλβανών από το λιμενικό στην Κέρκυρα (26.07.2001). Άγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Έπαυσε η δίωξη κατά των λιμενικών.

45. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού στο χωριό Παλαμπά, ελληνοαλβανικά σύνορα (01.12.2001). Άγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες κατά των αστυνομικών.

46. Θανάσιμος πυροβολισμός κατά Αλβανού 32 ετών στην Καστοριά (02.11.2002). Άγνωστο αν υπήρξε πειθαρχική δίωξη. Διατάχθηκε ανάκριση. Αποτέλεσμα άγνωστο.

47. Πυροβολισμός (οδήγησε σε ανικανότητα) κατά Ρομ 16 ετών στο Ποντισμένο Σερρών (26.01.1998). Διενεργήθηκε ΕΔΕ και επιβλήθηκε σε έναν αστυνομικό πρόστιμο 90 ευρώ. Στις 28.02.2003 δικάστηκε αστυνομικός για πρόκληση ελαφράς σωματικής βλάβης και αθωώθηκε. Στις 09.03.2006, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκανε παραδεκτή την προσφυγή κατά της Ελλάδας για ενδεχόμενη παραβίαση των άρθρων 2 (δικαίωμα στη ζωή), 3 (απαγόρευση βασανιστηρίων) και 14 (απαγόρευση διακρίσεων) και για μη αποτελεσματική ανάκριση.

48. Κακομεταχείριση Πόντιου 23 ετών στην Τούμπα (23.12.2001). Διενεργήθηκε ΕΔΕ, η οποία κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες αστυνομικών. Διενεργήθηκαν δύο προκαταρκτικές εξετάσεις που αρχειοθετήθηκαν με εισαγγελικές διατάξεις. Προσφυγή συζητείται στην Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.

49. Κακομεταχείριση και λεκτική κακοποίηση τεσσάρων Ρομά στο Ναύπλιο (12.09.1999). Ακαθόριστη διοικητική εξέταση κατέληξε ότι δεν προέκυπταν ευθύνες αστυνομικών. Διενεργήθηκαν δύο προκαταρκτικές εξετάσεις που αρχειοθετήθηκαν με εισαγγελικές διατάξεις. Προσφυγή στην Επιτροπή ΟΗΕ.

* Ο κατάλογος… ολοκληρώνεται με πέντε επιδρομές της αστυνομίας (2000-2002) σε καταυλισμούς Ρομά (τρεις στον Ασπρόπυργο, μία στην Αλικαρνασσό της Κρήτης και μία στη Θεσσαλονίκη). Κατά τις επιχειρήσεις αυτές καταγγέλλονται κακομεταχείριση, απάνθρωπη μεταχείριση και στερεοτυπική φυλετική συμπεριφορά από πλευράς των αστυνομικών.»[1]

Η βία φέρνει βία. Και η ακόμη περισσότερο βία αυτονομιμοποιείται και σπάει ορμητικά τα στεγανά του χρώματος, της φυλής, της κοινωνικής τάξης, του επαγγέλματος. Γίνεται πανδημία που δε σέβεται κανένα άλλο πέρα από αυτούς που την ορίζουν και την ελέγχουν. Γίνεται ναζιστική βία. Αν δεν είσαι μαζί μας είσαι εναντίον μας: Αυτό είναι το μόνο μήνυμα που παράγεται. Και λες ναι, ναι, μαζί σας παιδιά, μη με κάνετε καινούριο στο ξύλο μόνο. Και σου λεν αυτοί: δυστυχώς εμείς είμαστε με τους άλλους.

Επί Παπανδρέου η αρρώστια γιγαντώνεται. Ο εχθρός πλέον δεν θα είναι μόνο «οι ξένοι», τα «ταραχοποιά στοιχεία», οι «ύποπτοι», οι «κουκουλοφόροι». Η βία δε θα ξεχωρίζει Έλληνες από αλλοδαπούς, νέους από γέρους, διαδηλωτές από δημοσιογράφους, μετανάστες από ξένους ανταποκριτές, αντιστασιακά σύμβολα από . Όλοι είναι «ξένοι» πλέον -ακόμη και στον τόπο τους- και όλοι ύποπτοι.

Τα προσωπεία έχουν πέσει πια. Η Μεταπολιτευτική Ελληνική χούντα βρίσκεται στην πιο ώριμη και απροκάλυπτη μορφή της. Εχθρός είναι η κοινωνία- τέλος.

Στιγμιότυπα της χούντας Παπανδρέου θα τα δούμε με λεπτομέρεια στην ώρα τους.

Αυτό που σε αυτό το σημείο πρέπει να καταδειχτεί είναι ότι το τέρας της κρατικής βίας το σταματάς μικρό. Αν αρχίσει να θρέφεται με τους κοινωνικά αποδυναμωμένους και τους αδύνατους, θα μεγαλώσει, θα μεγαλώσει μαζί και η πείνα του, θα ανοίξει η όρεξή του. Και όταν το τέρας μεγαλώσει, τίποτα δε θα το σταματήσει από το να φάει και εσένα και ότι αγαπάς σε αυτή τη ζωή. Έτσι ξεκινά πάντα. Χτυπάν πρώτα τον ξένο- αν το αποδειχτείς θα τους είναι ευκολότερο να χτυπήσουν τον πολίτη. Αν το κάνουν θα χτυπήσουν το πρόσωπο, την ανθρώπινη ταυτότητα. Στο τέλος θα χτυπήσουν τον Άνθρωπο, την ανθρώπινη οντότητα.

Αν απάνθρωπη και τερατώδης είναι η κρατική βία, απάνθρωπη και τερατώδης είναι και η συγκάλυψη και ατιμωρησία της από τας «αρχάς» που ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο την ενθαρρύνουν, λειτουργούν δηλαδή εξίσου εγκληματικά. Αν τα όργανα καταστολής είναι το χέρι που ραπίζει ή οπλίζει, το Ελληνικό καθεστώς είναι η πρόθεση που κινεί το χέρι. Η συγκάλυψη και ατιμωρησία είναι αποκλειστικά προνόμια της Ελληνικής εξουσιαστικής κάστας. Τα άλλα είναι για τα παιδιά κατώτερων θεών, κατώτερων τάξεων, κατώτερων γονιών. Η Δικαιοσύνη, η Δημοκρατία, η ισονομία, η τιμωρία είναι για τους αδύναμους και τους αμήχανους. Οι θεούληδες του Ελληνικού πολιτικού συστήματος είναι υπεράνω του νόμου των ανθρώπων. Για αυτούς ο μόνος νόμος είναι το δίκαιο του ισχυρού. Θα κάνεις ότι θέλεις, αυτός είναι ο μόνος νόμος. Οι θεότητες του ετσιθελισμού, η πολιτική κόζα νόστρα της Ελλάδας.

Αυτήν την πολιτική εγκληματική οργάνωση που ψευδεπίγραφα και εμπαικτικά ονομάζεται «Ελληνική Δημοκρατία» αντιπάλεψαν μια χούφτα αναγνωρίσιμων ανθρώπων, επιχειρώντας πρώτα από όλα να την ξεσκεπάσουν, να ρίξουν τα προσωπεία της, να ξεκουνηθεί λίγο ο κοσμάκης, να ανησυχήσει όσο ήταν ακόμη νωρίς. Αυτό ήταν το πολιτικό σύστημα που μεταμόρφωνε και αλλοίωνε κάθε λίγο και λιγάκι έναν λαό, ανάλογα με το όνειρο που είχε δει την προηγουμένη της εκλογής του ο κάθε σκατοκέφαλος Έλληνας πολιτικός. Επίδοξοι και ατσούμπαλοι μαθητευόμενοι μάγοι που δοκιμάζαν τα αλχημιστικά τους πειράματα στην πλάτη ενός λαού και που είχαν ετοιμοπόλεμες τις δυνάμεις καταστολής για να καταπνίξουν την κοινωνική δυσαρέσκεια και την συμμόρφωση όπου και όποτε αυτή τολμούσε να εμφανιστεί. Τα λένε μεταρρυθμίσεις: εκσυγχρονισμό, ανασύσταση του κράτους, μνημόνια και άλλα τέτοια πομπώδη και τραγελαφικά επινοήματα… Αυτό που είναι στην ουσία είναι εντολές από ξένα κέντρα συμφερόντων που εκτελούνται από άμαθους και αλαζονικούς Γραικούς πολιτικούς-υπαλλήλους.

Τα υλικά έρχονται από έξω. Η πολιτική συνταγή για το μαγείρεμα τους είναι ελληνική πατέντα. Και το φαγητό απλά δεν τρώγεται.

Μέσα σε όλη αυτή τη χούντα, της βίας, της συγκάλυψης, του εκχυδαϊσμού, της βαρβαρότητας, της μέχρι πρόσφατα λαϊκίζουσας ολιγαρχίας με τα τεχνητά κατασκευασμένα ψευτοδημοκρατικά ερείσματα, της διαπλοκής, της αλαζονείας, του εκμαυλισμού, της διαφθοράς, του κοκαλοθραύστη που ακούει στο όνομα γραφειοκρατεία που σκόπιμα πολεμούσε τη δημιουργικότητα, των μεγάλων συμφερόντων και του μεγάλου φαγοποτιού, εκατοντάδες χιλιάδες αφανείς Έλληνες πολεμούσαν για τη ζωή τους, για την προσωπικότητα τους, για την αξιοπρέπεια τους, για το όραμα τους, για το μέλλον των παιδιών. Εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων παλεύαν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά, να κάνουν το καθήκον τους, όταν όλα τριγύρω τους το απαγόρευαν και τους τιμωρούσαν για αυτό.

Αυτοί ήταν οι άγνωστοι ήρωες. Αυτοί που κρατήσαν κάτι από τη σπίθα ζωντανό. Αυτοί που με τρεμάμενα χέρια θα παραδώσουν κάτι που να αξίζει να διασωθεί στους επόμενους.

Η Ελλάδα είχε πάντα ήρωες. Κάθε χώρα έχει ήρωες. Το θέμα δεν είναι το πόσο ακραία ηρωικοί είναι αυτοί. Το θέμα είναι το πόσο μια χώρα τιμά και αναγνωρίζει τους ήρωες της, πόσο στηρίζει αυτούς που έχουν ορκιστεί στα φυλλοκάρδια τους όχι ντε και καλά να πεθάνουν για αυτή αλλά -κατά προτίμηση- να ζήσουν για αυτή.

Η Ελλάδα, η χώρα που κατά ομολογία των κατοίκων της «τρώει τα παιδιά της» δεν το κανε αυτό. Τους παράτησε τους αφανείς της ήρωες, τους χλεύασε, τους είπε γραφικούς, ρομαντικούς… τους άφησε να παλεύουν μόνοι τους για το σωστό και το δίκαιο στα πανεπιστήμια, στα δικαστήρια, στα γιαπιά, στις ανθρώπινες σχέσεις, στον έρωτα… μόνους και έρμους. Όχι Έρημους και Ισχυρούς όπως θα θέλε να νιώθει ο Λιαντίνης.

Σήμερα που τους χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, δε θα τους έχει. Γιατί έχει απομείνει από αυτούς μόνο η σκιά τους μετά από τόσες δεκαετίες ηθικής, πνευματικής και αισθητικής εξόντωσης και διωγμών.

Ακόμη και να ξαναπιάσουν οι ήρωες την σκουριασμένοι τους ηθική πανοπλία, οι Έλληνες δε θα τους αναγνωρίζουν- για μια ακόμη φορά. Γιατί περιμένουν την εντυπωσιακή κάθοδο πολιτικών μεσσιών, γιατί είτε είναι εθισμένοι στο σταρ σύστεμ είτε στη συλλήβδην απαξίωση. Είτε δεν πιστεύουν στις δυνατότητες τους και σε αυτές των συμπολιτών τους είτε παραπιστεύουν σε αυτές.

ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΜΕΤΡΟ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ.

Τώρα που οι μάσκες της εξουσίας πέφτουν[2], τώρα που όλοι ψάχνουν για μπροστάρηδες για τον αγώνα των πολλών ενάντια στους λίγους, πολλοί από αυτούς που χαν δει τα απάνθρωπα προσωπεία των εξουσιαστών έχουν αποσυρθεί στα ερείπια της ιδιωτικής τους ζωής και στη θλίψη ενός μάταιου και ασήκωτου αγώνα που δώσαν μόνοι τους απέναντι σε πολλούς.

Η ζωή είναι ένας μεγάλος Είρωνας…

Όπως ειρωνικό είναι ότι η Ευρωπαϊκή και Αμερικάνη πολιτική συνομιλεί και στηρίζει τους εγκληματίες του Ελληνικού πολιτικού συστήματος όπως έκανε πάντοτε. Μαζί όλοι αυτοί, Έλληνες και ξένοι ολιγάρχες, αφού έχουν φέρει τη χώρα σε κατάσταση απόγνωσης, σχεδιάζουν τη σωτηρία της…

Είναι ειρωνικό.. όχι όμως και περίεργο. Παντού τα ίδια κάνουν. Και στο Ιράκ και στην Αίγυπτο και στην Τυνησία και στη Λατινική Αμερική και σε όλη την υπόλοιπη Αφρική.

Οι Έλληνες, σε μεγάλο βαθμό, είδαν το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας. Χωρίς τον παρά να του κάνει αισθητικές επεμβάσεις, το πρόσωπο της εξουσίας είναι το πρόσωπο μιας σταφιδιασμένης μέγαιρας.

Ας ελπίσουμε ότι οι λαοί στις πλάτες, τα όνειρα και το μόχθο των οποίων στηρίζεται το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας θα είναι πιο διορατικοί από ότι ήμασταν εμείς… ότι θα αποτινάξουν την ψευδαίσθηση της δημοκρατίας και μαζί με αυτήν και τους Δυνάστες τους.

Να βιαστούν για να μην τους βιάσουν.

---

[1] http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060409.htm

[2] Για τις μάσκες πίσω από τις μάσκες μπορείτε αν κρίνετε σκόπιμο να διαβάσετε την πολιτική αλληγορία μου «Τα Άγρια Ζώα της Πόλης», γραμμένο το 2003.

Read More »