Το αίμα του Παύλου στάζει ακόμη από τις τηλεοπτικές οθόνες

Το αίμα του Παύλου στάζει ακόμη από τις τηλεοπτικές οθόνες

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Χθες στο Κερατσίνι δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας. Μαζί του δολοφονήθηκαν και λίγο από τα νιάτα, λίγο από την τέχνη, λίγο από την ελπίδα, όλα αυτά που το σύστημα εξουσίας δολοφονεί συστηματικά όλα αυτά τα χρόνια.  Το φτωχοκερατσίνι φτώχυνε ακόμη περισσότερο.

Με αυτή την έννοια, η στυγερή δολοφονία του Παύλου είχε χαρακτηριστικά πολιτικής δολοφονίας όπου στόχος δεν είναι η εξόντωση ενός φυσικό προσώπου αλλά και των ιδεών του και των δράσεων του.

Ήταν όμως πολιτική δολοφονία;

Ρωτήστε το δολοφόνο του. Έναν εργάτη σε ιχθυόσκαλα με στενές σχέσεις με τη ΧΑ.

Έδωσε η ηγεσία της ΧΑ εντολή δολοφονίας στους επιχειρησιακούς της; Την είχαν στημένη στον Παύλο Χρυσαυγίτες και στήσανε ένα καυγά με πρόφαση το ποδόσφαιρο και τα πολιτικά για να φανεί ο Παύλος θύμα καυγά και όχι θύμα πολιτικής δολοφονίας; Είναι ο Παύλος ο πρώτος από μια σειρά πολιτικών δολοφονιών; Ξαμόλυσε το κράτος το σκυλί του παρακράτους το οποίο μέχρι πρότινος το κρατούσε με κοντό λουράκι;

Η χθεσινή δολοφονία φαντάζει να είναι κλιμάκωση ενός νέου τρόπου δράσης και μιας πρωτοφανούς επιχειρησιακής κλιμάκωσης εκ μέρους της ΧΑ.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Άρχισε η ΧΑ να νιώθει τόσο σίγουρη για τη δημοφιλία της που δεν φοβάται να κρύψει το πραγματικό της πρόσωπο;

Ή μήπως ήρθε η ώρα για το Μιχαλολιάκο να ξεπληρώσει τις χάρες και τα χρέη προς το σύστημα εξουσίας που του ζητά τη δεδομένη στιγμή ως άλλος Αβραάμ να θυσιάσει το παιδί του την Χρυσή Αυγή που με τόσο μόχθο και τόσο δόλο κατάφερε να αναθρέψει στα πέτρινα χρόνια του εξτρεμιστικού εθνικισμού;

Μέσα σε λίγες μέρες απανωτά χτυπήματα που αποδίδονται στη Χρυσή Αυγή σε έκρυθμες φτωχογειτονιές όπου τα βιωτικά προβλήματα ασκούν τεράστιες πιέσεις στους κατοίκους της. Σε περιοχές καζάνια έτοιμα να σκάσουν.

Επικίνδυνα χτυπήματα σε αφισοκολλητές του ΚΚΕ. Η δολοφονία του Παύλου στο Κερατσίνι.

Τι σκατά συμβαίνει;

Μέχρι και πρότινος η ΧΑ διατηρούσε ένα προφίλ συγκρούσεων χαμηλής έντασης.

Οι οργανώσεις της ποτέ δεν είχαν εμπλακεί σε συγκρούσεις πλήρους φάσματος με τις πολυμερέστερες ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Μέχρι πρότινος η ΧΑ αρκούνταν σε εντυπωσιασμούς. Χτυπούσε στη ζούλα μετανάστες για να διατηρεί τη φήμη του Ελληναρά υπέρμαχου και απλά θρασύτατα τραμπούκιζε απέναντι στην αριστερά. Και φρόντιζε στις επιδείξεις θράσους της να είναι οι κάμερες εκεί.

Και οι κάμερες ήταν πάντα εκεί. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε. Τα μήντια ήταν αυτά που από όλο το φάσμα του εξτρεμιστικού εθνικιστικού χώρου φρόντισαν να αναδείξουν τη σωστή στιγμή το παιδί του Μιχαλολιάκου, ενός ανθρώπου που πρώην σύντροφοι του στον εξτρεμιστικού εθνικιστικό χώρου τον έχουν χαρακτηρίσει ως χαφιέ και ρουφιάνο.

Το αλισβερίσι της ΧΑ με τα μήντια και το σύστημα εξουσίας ήταν αμοιβαία ωφέλιμο. Ακόμη και όταν το μήνυμα των μηντια ήταν αρνητικό, αυτό μεταφραζόταν σε ψήφο εμπιστοσύνης στη Χρυσή Αυγή καθώς αυτή προβαλλόταν ως «το μοναδικό κόμμα το οποίο πολεμούσαν λυσσαλέα τα διεφθαρμένα μήντια» και έτσι η Χρυσή Αυγή αναρριχόταν σε τρομακτικά δημοσκοπικά ύψη ως αδιάφθορο και εθνοκεντρικό κόμμα. Η επιδέξια τοποθέτηση του δεκανικιού του συστήματος από τα μήντια αλλά και από το ίδιο το κόμμα στο ευρύτερο αντιμνημονιακό μπλοκ επιπρόσθετα στιγμάτιζε τον αντιμνημονιακό χώρο με τις κατηγορίες της ακρότητας, της μισαλλοδοξίας, των φασίζουσων αντιλήψεων, μια πρακτική που αποκορύφωμα της ήταν η θεωρία των δύο άκρων.

Έτσι λοιπόν, για μία ακόμη φορά η ΧΑ αποτέλεσε τον κυματοθραύστη της λαϊκής δυσαρέσκειας, οργής και απόγνωσης τα οποία σφετερίστηκε και καρπώθηκε προστατεύοντας την νέα δεξιά ακροδεξιών αντιλήψεων του Αντώνη Σαμαρά.

Η ίδια η άνοδος της ΧΑ ήταν άλλωστε έξοχο εσωτερικό επιχείρημα για την ακροδεξιοποίηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Αντώνη Σαμαρά. Κοιτάξτε ΝεοΔημοκράτες. Οι τραμπούκοι μας μας κλέβουν ψήφους. Τι χρειάζεται να κάνουμε; Τι πρέπει να κάνουμε; Να δείξουμε πυγμή και αποφασιστικότητα. Με αυτό τον τρόπο η ΧΑ έγινε επιχείρημα διολίσθησης της δεξιάς προς τις ακροδεξιές αντιλήψεις.

Παράλληλα, η άνοδος της ΧΑ έδωσε διαπραγματευτικά χαρτιά και απέναντι στην παραπαίουσα μνημονιακή ψευτοαριστερά καθώς και ο Βενιζέλος και η ΔΗΜΑΡ γνώριζαν πολύ καλά ότι η ΧΑ είναι παιδί της βαθειάς δεξιάς. Εξ ου και η σύμπραξη ΔΗΜΑΡ ΠΑΣΟΚ για να τοποθετηθεί η ΧΑ εκτός νόμου και η άρνηση της ΝΔ να συμπράξει. Όλο αυτό το παζάρι καμιά σχέση δεν είχε με την προστασία της δημοκρατίας και κάθε σχέση με την προστασία των  προνομίων της εξουσίας: Περισσότερο ακροδεξιό παρακράτος ήταν απειλή για το ΠΑΣΟΚΙΚΟ παρακράτος, τουλάχιστον για τα χαμηλόβαθμα κλιμάκια του. Και λιγότερο ΠΑΣΟΚΙΚΟ παρακράτος σήμαινε καθόλου ΠΑΣΟΚ καθώς αυτό αποτελούσε το τελευταίο του προπύργιο.

Αυτός είναι ο λόγος που ο αντιβενιζελικός του πρώην ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος έπλεξε εγκώμια στη Χρυσή Αυγή και την παρουσίασε ως γνήσιο κίνημα, γιατί ο Βενιζέλος και η εξουσιοφρένεια του μπλόκαραν τις όποιες λίγες δυνατότητες για τη συγκρότηση ενός νέου «κεντροαριστερού» χώρου. Όπως περιγράφεται λοιπόν το Φεβρουάριο του 2013:

«Σε μια προκλητική τοποθέτηση, ο Ανδρέας Λοβέρδος χαρακτήρισε την Χρυσή Αυγή «ελληνική Χεζμπολάχ» και «πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την Μεταπολίτευση», ενώ τόνισε ότι «κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα» και «παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά».

Επιπλέον, ο πρώην υπουργός επισήμανε ότι «βγάζοντας τα γενικά πολιτικά τους προτάγματα, η Χρυσή Αυγή μοιάζει με την υπόλοιπη αντιπολίτευση, λέει ό,τι λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ».

Την τοποθέτηση αυτή έκανε ο Ανδρέας Λοβέρδος στη διάρκεια συνέντευξής του στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ την Τρίτη. Συγκεκριμένα ερωτηθείς για την δημοσκοπική άνοδο της Χρυσής Αυγής, είπε: «Είναι αυθεντικό το ποσοστό».

«Πάνω σε μεγάλα προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, το παρεμπόριο και η έλλειψη ασφάλειας και αστυνόμευσης κάνει ακτιβισμό η ελληνική Χεζμπολάχ και παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει ποσοστά. Αυτό γιατί να το καταγγείλει κανείς;» αναρωτήθηκε ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Και συνέχισε στο ίδιο στιλ: «Γιατί μας προβληματίζει το γεγονός ότι ανεβαίνει κάποιος που κάνει, με τρόπο ακτιβίστικο, πολιτική πάνω σε αυθεντικά προβλήματα;»

Πρόκειται για το «πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά», μετά την Μεταπολίτευση σημείωσε ο πρώην υπουργός.

Επιπλέον, τόνισε: «Όταν μιλάμε επί της ουσίας, βγάζοντας τα γενικά πολιτικά τους προτάγματα, η Χρυσή Αυγή μοιάζει με την υπόλοιπη αντιπολίτευση. Λένε ό,τι λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ». 

Κατέληξε, δε, με την παρατήρηση: «Δεν τους κλέβεις τη δύναμη όταν τους καταγγέλλεις»

Έτσι λοιπόν, πριν η ΧΑ αποτελέσει μπαμπούλα ή σκιάχτρο για την κοινή γνώμη, έχει διατελέσει επιτυχημένα το ρόλο του μπαμπούλα και του σκιάχτρου για τα μεγάλα κόμματα.

Από την άλλη πλευρά, ένα μεγάλο κομμάτι της αριστερής νομενκλατούρας, αποφάσισε αντανακλαστικά και σχεδόν υστερικά να προβάλει τα δικά της φαντάσματα και να μεγαλοποιήσει τον κίνδυνο της ΧΑ μιλώντας για αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού όταν η ίδια η ΧΑ δεν είναι παρά ένα άδειο κέλυφος που αδυνατεί να παράξει οποιοδήποτε είδους ιδεολογία και απλά ενσωματώνει και αλέθει κάθε είδος ακροδεξιά τάση.

Με αυτά και με αυτά, η ΧΑ μπήκε στην κουβέντα του κάθε Έλληνα. Μπήκε στην πραγματικότητα του. Μπήκε στην πολιτική ζωή. Γιατί παρότι πριν το μνημόνιο υπήρχαν πλείστα ψύχραιμα δημοσιεύματα που καταδείκνυαν τι ακριβώς είναι και πως δημιουργήθηκε η ΧΑ όπως αυτά του σημαντικότατου Ιού της ελευθεροτυπίας, την εποχή του μνημονίου η ρητορική κατά της ΧΑ εξαντλήθηκε σε κατηγορίες περί ναζισμού και φασισμού με την επεξήγηση ότι και τα δύο ήταν πάντα τα σκυλιά και οι φρουροί του κεφαλαίου, δίνοντας έτσι στη ΧΑ μια ιστορική διάσταση που ποτέ δεν είχε.

Γιατί η ΧΑ, μέχρι και σχετικά πρόσφατη, ούτε κίνημα ήταν, ούτε ιδεολογία ήταν. Ήταν απλά ένας μηχανισμός χειραγώγησης του ακροδεξιού χώρου από τον κο Μιχαλολιάκο για λογαριασμό των ενθυλακωμένων μέσα στη ΝΔ ακροδεξιών και μάλλον και των μυστικών υπηρεσιών. Ένας μηχανισμός του παρακράτους που ήταν εύκολα να ελεγχθεί.

Άλλωστε ο συγκεκριμένος χώρος έβριθε χαφιέδων. Εξ ου και η πολύ στενή του σχέση με τα σώματα ασφαλείας. Ο χώρος του εξτρεμιστικού εθνικισμού βρισκόταν για δεκαετίες υπό τον σχεδόν πλήρη έλεγχο του συστήματος εξουσίας, περισσότερο μάλλον από το διακηρυγμένο αντίπαλο του, την ακροαριστερά. Το σύστημα εξουσίας χρησιμοποιούσε εξτρεμιστές εθνικιστές για βρωμοδουλειές, τους κάλυπτε και που και που πετούσε κάποιους από αυτούς στα σκουπίδια όχι μόνο για να προφασίζεται ότι υπάρχει χάσμα αγεφύρωτο ανάμεσα στον κοινοβουλευτισμό και την ακροδεξιά καθώς και ανεξάρτητη δικαιοσύνη αλλά και για να ξεφορτώνεται τον κάθε επικίνδυνο που είχε την τάση να ξεφεύγει από την ασφαλίτικη μάντρα.  Και ο Μιχαλολιάκος φαίνεται να ήταν από τους τροχόμπατσους αυτής της διαδικασίας. Εξ ού και η αναγνώριση του μόχθου του και η ανάδειξη του σε κεντρικό πολιτικό πρόσωπο στα χρόνια του μνημονίου.

Αυτά μέχρι και σχετικά πρόσφατα. Γιατί στη νέα χιλιετία αρχίζει μια νέα στρατηγική, αυτής της ανακατάληψης από την ακροδεξιά μιας δεξιάς που βούλιαζε στην μετριοπάθεια. Το πρώτο βήμα  στη στρατηγική αυτή ήταν η ανάδειξη του μορφώματος του ΛΑΟΣ της αλεπούς της πολιτικής του Καρατζαφέρη σε σημαντικό πολιτικό παίχτη. Η άνοδος του ΛΑΟΣ και η επανεμφάνιση της ακροδεξιάς δεν προβλημάτισε τότε καθόλου το ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, το χαροποιούσε καθώς το ΛΑΟΣ «έκλεβε» ψηφοφόρους από τη ΝΔ και ασκούσε πολλαπλές πιέσεις σε αυτήν.

Δεν προβλημάτισε ιδιαίτερα ούτε την αριστερά καθώς αυτή βρισκόταν με το ένα μάτι στο ιστορικό παρελθόν και με το άλλο στο ουτοπικό μέλλον με αποτέλεσμα να αλληθωρίζει μονίμως.

Στα χρόνια του μνημονίου, ο Καρατσαφέρης θα θυσιάσει το παιδί του. Θα το σφάξει στο γόνατο ψηφίζοντας το μνημόνιο 1. Θα απελευθερώσει τους ψηφοφόρους του αφού πρώτου ακροβολιστούν μέσα στη ΝΔ η λαϊκιστική εθνικιστική προνύμφη του μετέπειτα ελιτιστή μνημονιακού υπουργού Άδωνη Γεωργιάδη, ο γόνος του θεωρητικού του εξτρεμιστικού εθνικισμού Κωνσταντίνου Πλεύρη, ο Θανασάκης Πλεύρης, ενώ ο πατέρας του θα τοποθετηθεί στο ΛΑΟΣ για να σώσει την εθνικιστική τιμή του οικογενειακού ονόματος.  Έτσι «πλευρί»ζεται η νέα ακροδεξιά δημοκρατία.

Το πιο πολύτιμο δώρο του στη ΝΔ το ΛΑΟΣ θα είναι ο Μάκης Βορίδης. Προερχόμενος από το κολλέγιο αμερικανοπρέπειας που λέγεται κολλέγιο Αθηνών όπως και οι Γεώργιος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς, ο Μάκης ο «Σφυρής» Βορίδης θα θητεύσει στο χώρο της ακροδεξιάς όπου θα  αντικαταστήσει στην ηγεσία της χουντικής ΕΠΕΝ τον Μιχαλολιάκο ο οποίας θα την εγκαταλείψει για να ιδρύσει τη ΧΑ.

Όταν φτάνει λοιπόν η χώρα στα πρόθυρα της εποχής του μνημονίου, έχει πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης τον Α. Σαμαρά και δεύτερο τη τάξει στο ΛΑΟΣ τον Μάκη Βορίδη, όλοι τους παιδιά του κολλεγίου Αθηνών.

Ανίερες συμμαχίες και «ιερές» προδοσίες

Η ύπαρξη της ΧΑ δεν είναι χρήσιμη μόνο για την ακροδεξιά ΝΔ. Η ΧΑ δίνει νέο λόγο ύπαρξης σε ιδεοληπτικούς ακραίους χώρους της εξωκοινοβουλετικής  αριστεράς που αντλούν από την ύπαρξη και τη δράση της ΧΑ πραγματιστικά πλέον επιχειρήματα για να στρατολογήσουν νέες φουρνιές υποστηρικτών ή και μελών που θα εξυπηρετήσουν την ατζέντα τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, συγκεκριμένοι χώροι δε διστάζουν να δείξουν όχι μόνο υπερβάλλοντα ζήλο στην καταπολέμησή της αλλά και να αποδίδουν μέσα σε όλες τις εγκληματικές ενέργειες που η ΧΑ έχει διαπράξει και ενέργειες που δεν έχει διαπράξει, μια πρακτική που έχουμε ψηλαφήσει σε προηγούμενα άρθρα. Αυτές οι διαψεύσιμες  πρακτικές είναι ικανές να πείσουν στελέχη της ΧΑ για τον «αόρατο» κίνδυνο μιας υπέρτερης ανθελληνικής δύναμης που διατρέχει διαγώνια την πολιτική, οικονομική και πνευματική ζωή της χώρας, χαρίζοντας μέσα στις κρισιακές συνθήκες στους σκληρούς πυρήνες της ΧΑ νεόκοπους φανατικούς, πλήρως υποταγμένους και πιστούς στη θέληση του Μιχαλολιάκου. 

Αφού λοιπόν τόσοι πολλοί έχουν κέρδη από την άνοδο της ΧΑ, αφού οι μνημονιακοί έχουν τον υπέρτερο κίνδυνο που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου που είναι οι μνημονιακές πολιτικές και οι ληστρικές πρακτικές των ντόπιων ολιγαρχών και των διεθνών ελίτ, αφού χώροι της ακροαριστεράς είδαν να παίρνουν σάρκα και οστά οι (όχι πάντα) φανταστικοί τους εχθροί και αφού το σύστημα εξουσίας σκοπίμως πολώνει τα δύο άκρα στα οποία εντέχνως τοποθετεί και τις αντιμνημονιακές δυνάμεις για να έχει άλλοθι για μόνιμη αστυνομοκρατία, διαρκή καταστολή και ατσαλένιο έλεγχο, προς τι αυτή η έξαρση της επιχειρησιακής δράσης της ΧΑ;

 Φυσικά και πρόκειται για προβοκάτσια. Της ΧΑ, του συστήματος εξουσίας ή και των δύο από κοινού.

Θα παραξένευε κάποιον να μάθει ότι αυτή η επιχειρησιακή έξαρση της ΧΑ ή όποιου υποκαθιστά τη ΧΑ ή και των δύο μαζί, δεν περιορίστηκε στο ΚΚΕ ούτε στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά.

Δεν τη γλύτωσε ούτε και η ακροδεξιά.

Έτσι στον Μελιγαλά, στις 15 Σεπτέμβρη, Χαυγίτες θα επιτεθούν σε άτομα της νεολαίας του ΛΑΟΣ, τη ΝΕΟΣ!

Και δε θα σταματήσουν σε αυτούς που χρωστούν την κεντρική τους πλέον πολιτική ύπαρξη. Οι Χαυγίτες θα χτυπήσουν και υποτιθέμενα ομοϊδεάτες τους του εξτρεμιστικού εθνικισμού.

Ένα φάντασμα από τα παλιά.

Tι ωθεί λοιπόν τη ΧΑ να διεκδικεί τώρα μέσω επίδειξης ωμής βίας το αδιαμφισβήτητο και μη ανακλητό της ηγεμονίας στην ακροδεξιά πτέρυγα; Τους άνοιξε η όρεξη τώρα που μεγάλωσε η εκλογική τους πίττα και η εμπιστοσύνη που δείχνει μέρος του πληθυσμού στον μηχανισμό τους; Αποθρασύνθηκαν;

Ή ήρθε μήπως η ώρα να ξεπληρώσουν τα χρωστούμενα στη συστημική ακροδεξιά και να ξανακάνουν στο φως της ημέρας πλέον τις βρομοδουλειές που τους τάζουν; Να δημιουργήσουν κλίμα φόβου και διχόνοιας που θα καταστείλει τις επερχόμενες γενικευμένες λαϊκές αντιδράσεις και που θα δώσει πάτημα στην ακροδεξιά ΝΔ του Σαμαρά για μόνιμη αστυνομοκρατία; 

Ή μήπως κάτι άλλο που κάλλιστα μπορεί να συνδυαστεί με τα ανωτέρω;

Όπως γνωρίζει καλά και ο κος Μιχαλολιάκος, τα λυσσασμένα σκυλιά τα έχεις με λουρί αρκετά μακρύ για να δαγκώνουν που μπορεί όμως άνα πάσα στιγμή να το τραβήξεις για να τα πνίξει ή να το κόψεις και να τα αφήσεις να γκρεμοτσακιστούν.  

Το ξέρει, το έκανε και στον λεγόμενο πρώην υπαρχηγό του Περίανδρο, τον κατά κόσμο Αντώνη Ανδρουτσόπουλου, όταν αυτός βρέθηκε αντιμέτωπος με βαρύτατες κατηγορίες σε ένα περιστατικό από το 1998 που μοιάζει τόσο πολύ εξωτερικά με αυτό τις δολοφονίας του Παύλου Φύσσα:   ομάδα ακροδεξιών που περιγράφηκαν ως χρυσαυγίτες επιτέθηκαν απρόκλητα και μάλλον προμελετημένα με ρόπαλα και δολοφονικές προθέσεις τον Ιούνιο του 1998 σε καφέ έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων σε τρεις άντρες που συμμετείχαν σε εκπαιδευτικό συλλαλητήριο,  στέλνοντας για τρεις μήνες στην εντατική των έναν εξ αυτούς, τον Δημήτρη Κουσουρή.

 Ο αρχικά φυγόδικος Περίανδρος καταδικάστηκε για κάμποσα χρόνια και αποφυλακίστηκε το 2009 έχοντας αποκτήσει το στάτους του ήρωα για χώρους του ακραιφνούς εθνικισμού.

Χρονικά κοντά στην αποφυλάκιση του Περίανδρου, εμφανίζεται μια νέα (;) ακροδεξιά οργάνωση η οποία τον αναγνωρίζει ως το μοναδικό σύγχρονο ήρωα του ελληνεθνικισμού, οι ΑΜΕ (Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές) οι οποίοι θα ξεκινήσουν την επιχειρησιακή τους δράση κάνοντας συμβολικό και όχι μόνο ανταρτοπόλεμο σε καταλήψεις αντιεξουσιαστών και σε γραφεία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ενώ η εξέλιξη της δράσης τους μου είναι προς το παρόν άγνωστη.

Οι ΑΜΕ, όπως και ο Περίανδρος, αποκηρύττουν τη Χρυσή Αυγή και υπογράφουν ενίοτε τη δράση τους με τον προσδιορισμό Anti-Antifa.

Σε αυτό το σημείο ας μας επιτραπεί ένας συσχετισμός που ίσως να είναι και χρήσιμος σε σχέση με  τη δολοφονία του Παύλου του Φύσσα, ίσως πάλι και εντελώς άσχετος: Η καθόλου περίεργη σύγκλιση εξτρεμιστικού εθνικισμού και χουλιγκανισμού όπως αυτή βρίσκεται (φανταζόμαστε ανάμεσα σε άλλες) στην περίπτωση πχ της Anti-antifa gate 13, της ομάδας εθνικιστικών φανατικών του Παναθηναϊκού.

Αλλά ως συνεχίσουμε σε πιο στέρεο έδαφος:

Ο Περίανδρος, ή μάλλον τα μήντια στέλνουν στη Χρυσή Αυγή ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Στις 9 Ιούνη του 2013, ο Περίανδρος, ένας φανατισμένα ιδεολόγος εξτρεμιστής εθνικιστής επιτίθεται στον πρώην αρχηγό του προειδοποιώντας την ΧΑ πως αν ανοίξει το στόμα του το νεοναζιστικό κόμμα θα διαλυθεί. Σύμφωνα με τη Real News λοιπόν: «ο Περίανδρος κατηγορεί… τον Μιχαλολιάκο και όσους βρίσκονται δίπλα του για τη «δίωξή του από την αστυνομία και τη φυλάκισή του» κάνοντας λόγο για «ανανδρία» του αρχηγού του νεοναζιστικού κόμματος.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές που επικαλείται η εφημερίδα «είναι οργισμένος με την ομάδα Μιχαλολιάκου» και σημειώνει πως «δεν εκτίμησαν ότι δεν μίλησε που θα μπορούσε να είχε κλείσει η Χρυσή Αυγή». Υποστηρίζει επίσης πως «έχει στα χέρια του στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται η κατασκευή της ενοχής του από την κατασυκοφάντηση που οργάνωσε στενός συνεργάτης του Μιχαλολιάκου, ο οποίος παραμένει στο πλευρό του μέχρι σήμερα».
 Όπως αναφέρεται, ο Περίανδρος σημειώνει πως τον «άφησαν στη φυλακή γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε από το κελί να διαχειριστεί το πολιτικό του παρελθόν και πόνταραν πως δεν θα αποκαλύψει» ποιοι φέρουν ευθύνη για την επίθεση στον Κουσουρή. Όπως υποστηρίζει στο δικαστήριο δεν μίλησε για να μην διασπαστεί ο νεοναζιστικό χώρος. Η Real News, που επικοινώνησε μαζί του, αναφέρει πως ο ίδιος δήλωσε ότι «υπολείπεται πολιτισμού» και «είναι πλέον άνευ αρετής, τιμής και πνευματικών χαρισμάτων». «Ο νεοπλουτισμός της και οι δηλώσεις πολιτικής μετανοίας των ηγετίσκων της οδηγούν σε αδιέξοδο (...) Οι ίδιοι ο αγνοί εθνικιστές θα απορρίψουν τη συνεργασία της Χρυσής Αυγής με το καθεστώς και θα αναζητήσουν ζωτική δράση με πνεύμα θυσίας», δηλώνει.

Σύμφωνα με τη Real News, στην εν λόγω επιστολή στέλνονται πολλαπλά μηνύματα στην ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Μεταξύ άλλων αναφέρεται πως «οι πολιντικάντες της συμφοράς στη ΧΑ –κάποιες αναλφάβητες καρικατούρες – επιδιώκουν παντοιοτρόπως να καταξιωθούν ως βουλευτές».

Ο Περίανδρος προχώρησε και σε μήνυση του άλλοτε φίλου του και νυν βουλευτή της ΧΑΗλία Παναγιώταρου για συκοφαντική δυσφήμιση καθώς ο δεύτερος ισχυρίστηκε ότι ο πρώτος ήρθε σε αλισβερίσι με το καθεστώς για να περικοπεί η ποινή του.

Ο Μιχαλολιάκος και η τσακαλοπαρέα του βρέθηκαν λοιπόν αντιμέτωποι μόλις δύο μήνες πριν με ένα φάντασμα που μπορεί να βγάλει σκελετούς από τη ντουλάπα της ΧΑ.

Φοβάται λοιπόν η ΧΑ τον Περίανδρο; Προφανώς η απάντηση είναι ναι. Εξ ού και το ξύλο που ρίξαν άφθονο προς συμμόρφωση στους μετριοπαθείς ακροδεξιούς της νεολαίας του ΛΑΟΣ, ΝΑΟΣ στον Μελιγαλά στις 15 Σεπτέμβρη του 2013 σε μια επίδειξη ακροδεξιου ηγεμονισμού. Καθώς και το ξύλο που ρίξαν πάλι στον Μελιγαλά στον Αστέριο Χάμο, πρόεδρο της εξτρεμιστικής οργάνωσης «Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος»: Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση του
«Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος καταγγέλει σε όλους τους Εθνικιστές και τους Πατριώτες την αναίτια, άνανδρη, βάναυση και δολοφονική επίθεση που έγινε εις βάρος του Προέδρου μας Χάμο Αστέριο και ενός ακόμη μέλους μας από τους «ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ» ( έτσι δηλώνουν τουλάχιστον ) και όχι από αναρχικούς, βουλευτές της Χρυσής Αυγής Γερμενή Γιώργο, Λαγό Ιωάννη και 20 μελών ακόμη.

Το συμβάν έλαβε χώρα στον Μελιγαλά την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου στις εκδηλώσεις μνήμης που γινόταν για τα θύματα που σφαγιάστηκαν από τους Κομμουνιστοσυμμορίτες. Μετά το τέλος της εκδήλωσης τα μέλη του Συνδέσμου κατευθύνθηκαν προς τα μνήματα των νεκρών που βρίσκονται δίπλα από την πηγάδα.

Εκείνη την ώρα πλησίασαν εντελώς ξαφνικά οι 2 παραπάνω κύριοι και η ομάδα τους.

Ο Γερμενής με απειλητικό ύφος ρώτησε τον Πρόεδρο μας, εσύ είσαι ο Χάμος?, λες και δεν τον ήξερε και ο Πρόεδρος του είπε ναι εγώ είμαι έχεις κανέναν πρόβλημα? και στη συνέχεια άρχισε να τον γρονθοκοπεί στο κεφάλι, μετά ήρθε ο άλλος Βουλευτής ονόματι Λαγός ( πρώην σωματοφύλακας του Μιχαλολιάκου ), μαζί με τα υπόλοιπα μέλη και άρχισαν να τον χτυπούν όλοι μαζί με μπουνιές και κλωτσιές.

Αποκάλεσε δε αυτός ο κύριος προδότη τον Πρόεδρο μας και του είπε γιατί θέλει να φέρει τον Περίανδρο να μιλήσει στην Λάρισα. Στη συνέχεια τα μέλη του Συνδέσμου προσπάθησαν να βοηθήσουν τον Πρόεδρο μας αλλά  κατεύθασαν και άλλα μέλη της Χρυσής Αυγής με αποτέλεσμα να προπηλακιστούν και αυτά με πιο σοβαρά τον Συναγωνιστή μας Φώτη Καραβασίλη.

Ο Πρόεδρος και τα μέλη κατάφεραν να ξεφύγουν από την μανία των ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ της Χ.Α και να βρουν καταφύγιο στην εκκλησία που υπάρχει στον χώρο. Είστε άνανδροι, ότι κάνουν οι Αναρχικοί το κάνατε και εσείς.

Στην θέα των πραγματικά κυνηγημένων Εθνικιστών κάποιος Βουλευτής ονόματι Κασιδιάρης γελούσε σαρκαστικά επί 5 λεπτά.Από τους 9 Βουλευτές που ήταν παρόντες της Χρυσής Αυγής κανείς δεν αντέδρασε, ακόμη και αυτός ο καλός και συμπαθής Χρήστος Παππάς…»

Φοβάται λοιπόν η ΧΑ τον Περίανδρο; Φοβάται το παρελθόν της; Για αυτό σπεύδει να το επαναλάβει; Για να το σκεπάσει με μεγαλύτερης κλίμακες εγκλήματα που θα στείλουν ηχηρά μηνύματα αψηφησιάς και στον αριστερό αλλά και στον ακροδεξιό χώρο;

Πρόκειται για γραμμή Μιχολολιάκου ή απλά μέλη της και οπαδοί της έχουν αποθρασυνθεί τόσο που ενεργούν κατά βούληση σαν αποσπάσματα μίσους;  

Δεν μπορούμε ακόμη να ξέρουμε.

Αυτό που ξέρουμε και που μπορεί να καταμαρτυρά ευρύτερες διασυνδέσεις του ακροδεξιού με το συστημικό (ακρο)δεξίο χώρο του Σαμαρά αλλά και με τη ντόπια πλουτοκρατία είναι το όνομα του δικηγόρου που ο Περίανδρος είχε στα πέτρινα χρόνια της εγκατάλειψης τους από τους «συντρόφους» του,

Και το όνομα αυτού είναι: Γιάννης Ηρειώτης:

Ας ακολουθήσουμε λοιπόν το UNFOLLOW για να δούμε ποιους άλλους πελάτες είχε ο κος Ηρειώτης:

«Δεν το λες ακριβώς και έκπληξη... Δικηγόρος στη νέα αγωγή ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ που κατέθεσε ο Γιώργος Μελισσανίδης, γιος του Δημήτρη Μελισσανίδη, κατά του συντάκτη και υπεύθυνου έκδοσης του UNFOLLOW Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου, είναι ο Γιάννης Ηρειώτης.
Πρόκειται για τον δικηγόρο που εμφάνισε ο Ηλίας Κασιδιάρης με σκοπό να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες που τον βάρυναν για συνέργεια σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Και τα κατάφερε: στη δίκη που πραγματοποιήθηκε τελικά τον περασμένο Μάρτιο, σε μια αίθουσα κατάμεστη από χρυσαυγίτες, με τον αρχιφύλακα να ρωτάει τον Η. Κασιδιάρη για το πού θα καθίσει ποιος, και με μια έδρα εμφανώς διστακτική να ασκήσει την εξουσία της, ο χρυσαυγίτης βουλευτής βγήκε πιο άσπρος κι απ’ τα σύννεφα.
Δεν είχε συμβεί το ίδιο με τον παλιότερο πελάτη του κ. Ηρειώτη, τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο, γνωστό ως «Περίανδρο» – το πρωτοπαλίκαρο και πρώην υπαρχηγό της Χρυσής Αυγής, κατηγορούμενο για απόπειρα ανθρωποκτονίας των φοιτητών τότε Δημήτρη Κουσουρή και Ηλία Φωτιάδη και του τότε αδιόριστου εκπαιδευτικού Γιάννη Καραμπατσόλη, τον Ιούνιο του 1998, έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων. Ο «Περίανδρος» φυγοδικούσε μέχρι το 2005, οπότε και παραδόθηκε στις Αρχές. Το 2006 καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκισης αλλά το 2009, όταν προσέφυγε στο Εφετείο, οι κατηγορίες για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας μειώθηκαν σε μία (εναντίον δηλαδή μόνο του Δημήτρη Κουσουρή) και η ποινή από τα 21 χρόνια κατέβηκε στα 12. (Μαζί με τον κ. Ηρειώτη, την υπεράσπιση του Ανδρουτσόπουλου είχε αναλάβει και ο αδελφός του αρχηγού της Χρυσής Αυγής, Τάκης Μιχαλόλιας, ενεργός σήμερα «στρατολόγος», σύμφωνα με ρεπορτάζ του UNFOLLOW, του νεοναζιστικού κόμματος.)
Καλά κάνει βέβαια ο κ. Ηρειώτης και προσφέρει τις δικηγορικές του υπηρεσίες σε όποιον θέλει. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι στις δημοκρατίες ο καθένας –ακόμη κι αν κατόπιν αποδειχτεί δολοφόνος με ακροδεξιά και ρατσιστικά κίνητρα– δικαιούται την καλύτερη δυνατή υπεράσπιση και οι δικηγόροι έχουν υποχρέωση να την παρέχουν.
Δική μας υποχρέωση όμως είναι –δίχως να αξιολογούμε τις επιλογές του κ. Ηρειώτη καθαυτές– να επισημάνουμε το ενδιαφέρον πλέγμα σχέσεων που φανερώνεται εδώ.  Έτσι, κάνοντας το λογαριασμό μέχρι στιγμής, έχουμε: Απειλές που δέχτηκε ο συντάκτης μας κατά της ζωής του από τον Δημήτρη Μελισσανίδη, εξαιτίας του ρεπορτάζ του για το λαθρεμπόριο πετρελαίου, για τις οποίες έχει κατατεθεί μήνυση, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ Μάκη Βορίδη, πρώην επικεφαλής της νεολαίας της ΕΠΕΝ, όπου διαδέχθηκε τον νυν αρχηγό της Χρυσής Αυγής, να δηλώνει στη Βουλή ότι πρόκειται για «πλημμέλημα της πλάκας». Κατόπιν, δύο αγωγές εναντίον του συντάκτη του UNFOLLOW από την οικογένεια Μελισσανίδη, συνολικού ύψους 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Στη θέση του πληρεξουσίου δικηγόρου του Δημήτρη Μελισσανίδη συναντάμε τον Φαήλο Κρανιδιώτη, γνωστό ακροδεξιό πολιτικό του «Δικτύου 21», επιστήθιο φίλο του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και εσχάτως εκλεγμένο στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. Και, τέλος, συνήγορος του Γιώργου Μελισσανίδη είναι ο Γιάννης Ηρειώτης, δικηγόρος του πρώην υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής «Περίανδρου» και του χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλία Κασιδιάρη.
Κατά τα λοιπά… προχωράμε. Απλώς κοντοσταθήκαμε λίγο για να παρατηρήσουμε τις ακροδεξιές συμπτώσεις.»[1]
Ακροδεξιές συμπτώσεις. Πολλές. Και ανάμεσα σε αυτές και η πώληση του 33% του ΟΠΑΠ σε εταιρία συμφερόντων Μελισαννίδη από τον πρώην πρόεδρου του ΤΑΥΠΕΔ και φίλο του Αντώνη Σαμαρά Στυλιανό Σταυρίδη τον οποίο εσπευσμένα παραίτησε ο Στουρνάρας μόλις έγινε γνωστό ότι αμέσως μετά την υπογραφή της πώλησης ο κος Μελισαννίδης πέταξε με το liarjet τον Σταυρίδη στον τόπο διακοπών του.

 Ένα πολύ ενδιαφέρον πλέγμα ξετυλίγεται. Το θέμα πότε αυτό το κουβάρι των «ευφυών συμπτώσεων» θα κοπεί.

 Η δολοφονία του Παύλου και οι ευθύνες

Είτε υπήρξε εντολή δολοφονίας του Παύλου είτε όχι, είτε η δολοφονία ήταν αμιγώς πολιτική είτε χουλιγκανική είτε μικτών κινήτρων, είτε υπήρχε κεντρικός επιχειρησιακός σχεδιασμός της ΧΑ είτε οι θύτες λειτούργησαν αυτενεργά, οι ευθύνες είναι δεδομένες:

Ακόμη και αν την ΧΑ δεν τη βαραίνει μια εκ προμελέτης πολιτική δολοφονία, το μόνο σίγουρο είναι πως τα κηρύγματα μισαλλοδοξίας και οι επιδείξεις ισχύος της ΧΑ εύκολα επηρεάζουν ανισόρροπους επικίνδυνους και μπορούν να τους δώσουν εκείνη τη μοιραία επιπλέον κρίσιμη ώθηση.   

 Αυτή την μοιραία έξτρα ώθηση μπορούν να τη δώσουν φυσικά και οι βιοτικές συνθήκες που μέρα με τη μέρα κάτω από το καθεστώς των μνημονίων γίνονται αβίωτες για όλο και περισσότερους από εμάς.

Αλλά ας πάμε σε πιο άμεσες ευθύνες:

Η ομάδα ΔΙΑΣ είχε καταφθάσει στον τόπο του ανθρωποκυνηγητού πριν τη δολοφονία και απλά παρακολουθούσε σαν θεατής ματωμένων αθλημάτων.

Λογικό είναι: Ομάδες της αστυνομίας που μέρα νύχτα δέρνουν τους πολίτες, ομάδες που εισβάλουν σε χωριά έχουν πλέον μεταλλαχθεί σε πραιτοριανούς που καθήκον τους είναι να προστατεύουν τις Ελίτ από τους πολίτες. Το τι παθαίνουν οι πολίτες τους είναι αδιάφορο. Δεν πληρώνονται για να προστατεύουν τους πολίτες. Την ολιγαρχία πληρώνονται έστω και κουτσουρεμένα να προστατεύουν.

Δεν προέβησαν καν στη σύλληψη του δολοφόνου, δεν σύνεδραμαν καν τη συνάδερφο τους που σύμφωνα με τα μήντια μόνη της τελικά συνέλαβε το εν ψυχρώ δολοφόνο του Παύλου. Να τους χαιρόμαστε.

Το ασθενοφόρο καθυστέρησε 35 λεπτά. 35 λεπτά. Διαφορά ζωής και θανάτου για πολλούς συμπολίτες μας σε κρίσιμη κατάσταση.

Ποιος φταίει για αυτό; Ποιος φταίει; Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, οι ΑΝΕΛ ή η αποδόμηση των υπηρεσιών υγείας από το μνημονιακό καθεστώς;

 Το καθεστώς των μνημονίων σκοτώνει. Σκότωσε. Ξανασκότωσε. Σκοτώνει. Θα ξανασκοτώσει. Απλά το κάνει έμμεσα… προς το παρόν.

Θα μπορούσε ο Παύλος να είχε σωθεί. Αν οι της ΔΙΑΣ παρέμβαιναν. Ίσως και αν το ασθενοφόρο έφθανε έγκυρα αν και δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αυτό.

Ο Παύλος πέθανε τρεις φορές άδικα. Μια από το χέρι του φανατικού. Μια από την εγκληματική παράβαση καθήκοντος της ομάδας Δίας. Μια από την έλλειψη ασθενοφόρων ή προσωπικού τους.

Μία τον σκότωσε ο φανατισμός. Και δύο φορές η καταστροφική απάθεια στα ανθρώπινα δράματα που έχουν επιβάλει οι μνημονιακές πολιτικές και η κουλτούρα που αυτές καλλιεργούν.

 Αλλά ας μην είμαστε απόλυτοι. Ίσως να φταίνε τα πρόσωπα. Οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί. Ο συγκεκριμένος οδηγός ασθενοφόρου. Ακόμη και αν είναι έτσι, ποιος σκατά φταίει για τα κριτήρια επιλογής και την διαδικασία εκπαίδευσης αυτών των συγκεκριμένων επαγγελματιών αυξημένης κοινωνικής ευθύνης; Το μεσογειακό κλίμα;

Προπαγάνδα μίσους και επίθεση φιλίας

Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα πολύ αρνητικό κλίμα για το μνημονιακό καθεστώς: Μόλις πριν λίγες μέρες η ΒΙΟΧΑΛΚΟ μάζεψε τα μπογαλάκια της και έφυγε φτύνοντας πάνω στον τάφο του Success Story του Αντώνη Σαμαρά.

Και όχι. Δεν τη λάδωσε το κόμμα της δραχμής. Ούτε την απείλησε η ΧΑ. Απλά το επενδυτικό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι σκατά. Ήταν σκατά και επί μνημονίων επιδεινώθηκε δραματικά.  

Δεν έρχονται επενδυτές να αγοράσουν ακόμη και φιλέτα που δίνονται κοψοτιμής.

Οι μόνοι που έρχονται και θα έρθουν είναι αυτοί που μαζί με τα οικονομικά συμφέροντα μπορούν να προωθήσουν και τις γεωπολιτικές τους βλέψεις. Αλλά αυτοί και όχι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα αποφασίσουν το πότε και το πώς.

Παρότι ο Σαμαράς έδωσε στους Αμερικανούς τον ΤΑΡ, παρότι ο Βενιζέλος έσπευσε να μας δεσμεύσει για την τότε επικείμενη επέμβαση στη Συρία, παρότι κάνουν οι δυο τους πλειοδοσίες στις εθνικές μειοδοσίες, οι δυο τους βρίσκονται απομονωμένοι και χωρίς ερείσματα. Οι μόνοι που τους στηρίζουν είναι οι Έλληνες ολιγάρχες που περιμένουν να απομυζήσουν ότι έχει απομείνει από τον εθνικό πλούτο και να μη γυρίσουν τα δανεικά και αγύριστα ποτέ. Οι Έλληνες ολιγάρχες και τα κανάλια τους.

Καθώς το καράβι βουλιάζει, ο Σαμαράς πρέπει να πετάξει ένα σωσίβιο στον εαυτό του. Και ας είναι και τρύπιο. Το πρωτογενές πλεόνασμα δεν έπιασε ελέω δημιουργικής λογιστικής και εν μέσω ενός χρέους που παρά το μονομερές κούρεμα χρέους και την τρομακτική ζημία που αυτό προκάλεσε σε δημοσίους φορείς τσίμπησε καμιά 70 δις σε μόλις δύο χρόνια για να φτάσει στα 321 δις.

Μέσα σε όλη αυτή την καταφανέστατη ληστεία, το μνημονιακό καθεστώς χρειάζεται μεγαλύτερα ακόμη εγκλήματα για να αποπροσανατολίσει τον Έλληνα.

Χρειάζεται αναμπουμπούλα. Χρειάζεται έναν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Χρειάζεται μπαμπούλες. Πολλούς μπαμπούλες. Χρειάζεται ένα μόνιμο καθεστώς φόβου που θα φυλακίσει τον Έλληνα στο σπίτι του. Ανήμπορο.

Και αν δε το βρει αυτό, θα προσπαθήσει να το κατασκευάσει.

Ο Σαμαράς χρειάζεται τη Χρυσή Αυγή, την εγκληματική ΧΑ. Και χρειάζεται και τυφλές αντεκδικήσεις από την άκρα αριστερά. Χρειάζεται αναστάτωση. Φόβο. Εγκλήματα. Χρειάζεται στρατιωτικό νόμο.     

Αν δεν έχει τη ΧΑ και την άκρα αριστερά ως τρομοκράτη, αν δεν μπορεί να τους πείσει να γίνουν οι Νο1 δημόσιοι κίνδυνοι, θα αναγκαστεί να μοιραστεί την ακροδεξιά κυβερνητική πίττα με τη Χρυσή Αυγή. Και δεν είναι πρέπον να βλέπεις πρώην υπαλλήλους που τους είχαν για τις βρωμοδουλειές να γίνονται ίσια και όμοια με εσένα στη νομή της εξουσίας.

Και αυτές οι δύο γραμμές παίζονται παράλληλα από τα μήντια: Ενώ όλοι κάνουν μια εκστρατεία κατά της ΧΑ, παράλληλα και επιλεγμένα, μνημονιακά μηντιοφρουροί κάνουν επίθεση φιλίας στη ΧΑ:

Έτσι ο Μπάμπης Παπαδημητρίου έριξε την αναγνωριστική ρήψη βόμβας που περιείχε «το ενδεχόμενο μια σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία, όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης».

Και ο Άρης Πρωτοσάλτε κάνει έκκληση στον Ηλία να Κασιδιάρη και την Χρυσή Αυγή «κάντε κάτι να μη σας πιάνουν στο στόμα τους».

Ο Σαμαράς χρειάζεται τη Χρυσή Αυγή. Την εξτρεμιστική ή την «σοβαρή». Ανάλογα με το τι θα δείξουν οι επόμενες δημοσκοπήσεις.

Για την ακρίβεια ο Σαμαράς χρειάζεται κάτι παραπάνω από τη Χρυσή Αυγή. Χρειάζεται, μια μεγάλη προβοκάτσια.

Τη δική του 11 Σεπτέμβρη. Το αν είναι ικανή η μικρή του ακροδεξιά ομάδα να ενθαρρύνει ή να σχεδιάσει κάτι τέτοιο επιχειρησιακά αυτό δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε.

Αυτό που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε είναι ότι άσχετα με το αν αυτή η μεγάλη προβοκάτσια θα επιτελεστεί ή όχι, αυτή ήδη και μέσα στο έκρυθμο κλίμα των ημερών έχει προαναγγελθεί:

«Σε «κατάσταση συναγερμού» παραμένει η ΕΛ.ΑΣ., με τον φόβο σοβαρού τρομοκρατικού κτυπήματος.  Aνώτατα στελέχη του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ανέφεραν ότι «εξακολουθούμε να έχουμε από διαφορετικές πηγές ροή πληροφοριών και σαφών ενδείξεων για επικείμενο χτύπημα μεγάλου βεληνεκούς. Δεν πρόκειται για κάτι αποσπασματικό, ούτε για μια αστυνομική υπερβολή ή τακτικισμό. Ο κίνδυνος, σύμφωνα με το Βήμα, όχι μόνο δεν έχει εκλείψει αλλά γίνεται μέρα με τη μέρα πολύ σοβαρότερος. Είμαστε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, στο κρίσιμο χρονικό διάστημα. Παρ' ότι παίρνουμε σειρά μέτρων, το 'άπειρον' των υποψηφίων στόχων δεν μας επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό. Ούτε πιστεύουμε ότι η δημοσιοποίηση αυτής της απειλής μπορεί να αποτρέψει την ένοπλη επίθεση. Είμαστε σε κατάσταση γενικής επιφυλακής».

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας ενημερώνεται διαρκώς για το θέμα, το οποίο θεωρείται «υψίστου ενδιαφέροντος», από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία και άλλους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Νίκος Δένδιας που παρακολουθεί από κοντά το ζήτημα αυτό το οποίο θεωρείται «υψίστου ενδιαφέροντος».

Πάντως, οι επιτελείς της λεωφόρου Κατεχάκη αρνούνται να διευκρινίσουν τον τρόπο με τον οποίο άντλησαν τη σχετική πληροφορία και την προέλευση της απειλής. Οι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. ωστόσο διευκρινίζουν ότι «ο μεγάλος κίνδυνος δεν προέρχεται από την επιχείρηση "Φοίνικας" της σύμπραξης των οργανώσεων "Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς", FAI και άλλων. Πρόκειται για απειλή άλλου είδους, για χτύπημα σοβαρό και πιθανόν αιματηρό και όχι μια επίθεση με μικρό εκρηκτικό μηχανισμό ή παγιδευμένο δέμα όπως αυτή που σημειώθηκε προ ενός μηνός με στόχο δικαστικό λειτουργό, αρμόδιο για θέματα τρομοκρατίας».http://www.iefimerida.gr/node/122343#ixzz2fKtVFviA

Ώστε πρόκειται για απειλή άλλου είδους: Έχουμε πάρει μια πρόγευση από την «απειλή άλλου είδους» όταν στις 14 Ιανουαρίου του 2013 έγινε «τρομοκρατική» επίθεση σ το Μαξίμου με Καλάσνικοφ η ευθύνη της ανάληψης της οποίας έγινε 5 μήνες μετά από μια οργάνωση με το όνομα «Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών» (ΟΛΑ)

Ακόμη πιο τραγελαφική από τη συντομογραφία της ήταν η ίδια η ανακοίνωση της: Όπως περιγράφει ο Στέλιος ο Κούλογλου:

«… Όποιος έχει πείρα από προκηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων με δυσκολία θα συγκρατήσει τα γέλια του, αλλά το πιο κωμικοτραγικό είναι ότι η προκήρυξη χρησιμοποιούσε καθαρεύουσα. Αντιγράφω:

«Εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο το στοιχείο του αιφνιδιασμού, ομάδα συντρόφων προσέγγισαν εποχούμενοι το στόχο μέχρι του προαποφασισμένου σημείου, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από κανέναν. Οι δύο σύντροφοι που αποβιβάστηκαν από το κλεμμένο όχημα κατάφεραν επίσης χωρίς κανένα εμπόδιο να πλησιάσουν το στόχο στην απαιτούμενη απόσταση ώστε να βάλλουν εναντίον του με εκτοξευτήρα( RPG) που έφερε αντιαρματική ρουκέτα. Τελικά ήταν μια αστοχία υλικού- αφού δύο φορές ο επιφορτισμένος με το συγκεκριμένο ρόλο σύντροφος επιχείρησε να ξαναοπλίσει τον εκτοξευτήρα δίχως αποτέλεσμα-, που ματαίωσε τον αρχικό μας σχεδιασμό ωθώντας το δεύτερο σύντροφο να βάλλει με πολεμικό τυφέκιο τύπου Καλασνικοφ εναντίον του κτιρίου, καθώς θα ήταν για εμάς για εμάς αδιανόητο να φύγουμε άπραγοι από ένα τόσο σημαντικό στόχο». (οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Tα έχουμε δει σχεδόν όλα σε αυτή την χώρα, αλλά αριστεροί τρομοκράτες με καθαρευουσιάνικες εκφράσεις; Που παρά την ..αστοχία υλικού και την αλλαγή σχεδίων που προκαλεί μια τέτοια αποτυχία,  κατάφεραν μέσα στην νύχτα να εντοπίσουν το γραφείο του Α.Σαμαρά, στον τάδε όροφο και στο συγκεκριμμένο παράθυρο και να το πυροβολήσουν; Τέτοιες λεπτομέρειες για την διαρύθμιση ενός κτηρίου γνωρίζει μόνο κάποιος από τα μέσα. 

Την απάντηση σε όλα αυτά δίνει η ίδια προκήρυξη της... Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών που μετά από σελίδες ακατάσχετης μπαρουφολογίας καταλήγει στο παρακάτω πολιτικό συμπέρασμα, που είναι και το... ζουμί : «Παρόλη τη διαμετρικά αντίθετη ιδεολογική τους φόρτιση Σύριζα και Χρυσή Αυγή λειτούργησαν αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση: αποτέλεσαν σημαντικές βαλβίδες αποσυμπίεσης της κοινωνικής διαμαρτυρίας…»[2]

Ο Σαμαράς χρειάζεται τη δική του 11^η Σεπτέμβρη. Αυτό είναι το μόνο success story το οποίο είναι ικανός να παράγει: Μια μεγάλη προβακάτσια. Αν δεν μπορέσει να την βρει, αν δεν του τη δώσουν στο πιάτο, θα πρέπει να την κατασκευάσει.

Η επιβολή ενός «στρατιωτικού νόμου» τύπου Patriot Act είναι η μόνη του σωτηρία.

Οψόμεθα.

Για τον Παύλο.

Δε θα μπορούσαμε να κλείσουμε το κείμενο χωρίς κάποια αναφορά στον Παύλο. Το καλλιτεχνικό όνομα του ήταν Killah P.  Kill the past. Δυστυχώς ήταν ένα παρελθόν αναχρονιστικό και ατταβιστικό που σκότωσε τον Killah P, ένα παρελθόν που επιδιώκει με κάθε τρόπο να υλοποιηθεί στο τώρα. Οφείλουμε στον Παύλο να φροντίσουμε να κλειδώσουμε όλους αυτούς τους αναχρονισμούς που αναβιώνουν ένα σκοτεινό και φονικό παρελθόν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και τους ενόχους σε αγροτικές φυλακές, να παράγουν αυτοί με τα χέρια τους το πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο μέχρι σήμερα φτιάχνουν μόνο με λογιστικά τεχνάσματα και στο όνομα του οποίου υποδουλώνουν την ελληνική κοινωνία…

Δεν νοείται οι αθώοι να φυλακίζονται, να δολοφονούνται, να πεθαίνουν και οι ένοχοι να συνεχίζουν να διατηρούν σκανδαλώδη προνόμια, το πιο σκανδαλώδες εκ των οποίων είναι το προνόμιο της εμπιστοσύνης από ένα κομμάτι του ίδιου του πληθυσμού που αυτοί εξαθλιώνουν, κατακλέβουν και βασανίζουν.

Έλεος πια. Αυτό δεν είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Είναι το σύνδρομο του στόκου.

Αντίο Παύλο. Κι αν έφυγες, η μουσική σου, η ψυχή σου θα είναι δίπλα μας, μέσα μας, ένα ανοιχτό παραθύρι στα τοπία της ψυχής, της ψυχής μας που πρώτη πρώτη την καταπάτησαν για να μπορέσουν χωρίς αντίσταση να κλέψουν και τη ζωή μας.

---

[1] http://unfollow.com.gr/blog/itemlist/tag/%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%A9%CE%9D%CE%97%CE%A3%20%CE%91%CE%9D%CE%94%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3.html

[2] http://tvxs.gr/news/omada-tvxs/parakratos-toy-maksimoy-toy-stelioy-koylogloy

Read More »

10η και 11η Σεπτεμβρίου: Δύο εντελώς διαφορετικές επέτειοι

10^η και 11^η Σεπτεμβρίου: Δύο εντελώς διαφορετικές επέτειοι  

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Σήμερα είναι μια μαύρη επέτειος. Σαν σήμερα, 12 χρόνια πριν, ο κόσμος άλλαξε για πάντα.

Το τρομοκρατικό χτύπημα που έριξε τους δίδυμους πύργους στην καρδιά της Νέας Υόρκης αποτέλεσε το άλλοθι για να απενδυθούν οι ΗΠΑ τα όποια έστω προσχηματικά δημοκρατικά χαρακτηριστικά τους και να γίνουν μια ανεξέλεγκτη αυτοκρατορία τρόμου με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα ανά τον πλανήτη, καταστέλλοντας ατομικά δικαιώματα στο εσωτερικό και εκμηδενίζοντας τα στο εξωτερικό, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο ανάμεσα σε άλλα αυτό που υποτιθέμενα πολεμούσε: Την ισλαμική τρομοκρατία, την νέα Αλ Κάιντα.

Τη 11^η Σεπτέβρη του 2001 γεννήθηκε ο μεγάλος αδερφός που επιδίωξε να δημιουργήσει τη «Νέα Ρώμη», ακολουθώντας το δόγμα της κυριαρχίας πλήρους φάσματος που οραματίστηκαν οι φρενοβλαβείς νεοσυντηρητικοί   της θεωρητικά κυρίαρχης τότε δεξαμενής σκέψης «Project for a New American Century», αρκετοί εκ των οποίων έγιναν μετέπειτα σημαντικά στελέχη της πραξικοπηματικής κυβέρνησης G. Bush Jr.

 Είναι η μέρα που οικοδομείται ένα παγκόσμιο στρατοκρατικό  καθεστώς απαγωγών και παρακολουθήσεων την εξέλιξη και το εύρος των οποίων είχαμε την ευκαιρία να δούμε με τις πρόσφατες αποκαλύψεις Snowden, παρακολουθήσεις και υποκλοπές που έγιναν εις βάρος όχι μόνο εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών αλλά και εις βάρος ευρωπαίων ηγετών όπως διαπιστωμένα συνέβη και στις περιπτώσεις του τελευταίου προ κρίσης Έλληνα πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή και της γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

Με την παράδοση του προεδρικού θόκου από τον πρόεδρο του πολέμου George W Bush Jr και τις σπάταλες επιχειρησιακές αποτυχίες των πολέμων του όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της αμερικανικής κατοχής σε Ιράκ και Αφγανιστάν στον επαίσχυντα μετέπειτα κάτοχο νόμπελ ειρήνης Barack Obama, το σχήμα και οι μέθοδοι της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής άλλαξαν. Οι συνέπειες της όμως ήταν εξίσου καταστροφικές. Γιατί αν η κυβέρνηση Bush είχε σαν στόχο την στρατιωτική κατάληψη μεγάλου μέρους της Μέσης Ανατολής και αργότερα της Ασίας, η κυβέρνηση Obama διάλεξε την αποσταθεροποίησή της ακολουθώντας το δόγμα του διαχρονικότερου ίσως συμβούλου των ΗΠΑ, του Zbigniew Brzezinski και τις μεθόδους υπονόμευσης και δολιοφθοράς που αυτός πρότεινε στο Αφγανιστάν έναντι της Σοβιετικής ένωσης όπου και δημιουργήθηκαν οι ένοπλοι πυρήνες της νέας ισλαμικής τρομοκρατίας.

Έτσι λοιπόν και με τη θεματική βιτρίνα της «Αραβικής Άνοιξης» , η ΗΠΑ διοχέτευσαν πακτωλό χρημάτων σε αντικαθεστωτικούς της Μ.Ανατολής καθώς και σε ισλαμιστικές ομάδες μισθοφόρων και φανατικών ώστε να υπονομευτούν ή να πέσουν τα καθεστώτα της περιοχής και να παρεμποδιστεί η εμπορική και πολιτική επίδραση Κίνας και Ρωσίας.

Το τελευταίο θύμα αυτής της αμερικάνικης πολιτικής του «εκδημοκρατισμού» μέσω χάους είναι η Συρία. Εξ ου και η συντονισμένη δυτική προπαγάνδα εναντίον της τα τελευταία δύο χρόνια,

Και είναι μάλλον από χθες και ο πρώτος νικητής του πολέμου που έχει κηρύξει  η Αμερική απέναντι στον κόσμο ολόκληρο, αν μπορεί φυσικά να ανακηρύξει κανείς νικήτρια μια χώρα με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα πολεμικών συγκρούσεων και εγκλημάτων .

Αν η 11^η Σεπτεμβρίου του 2001 ήταν η μέρα που ο «ιμπεριαλισμός τσαλαπάτησε τη δημοκρατία», η 10^η Σεπτεμβρίου είναι η μέρα που η «διπλωματία νίκησε στα σημεία τον ιμπεριαλισμό». Φυσικά και υπεραπλουστεύουμε.

Η 11^η Σεπτεμβρίου του 2001 υπήρξε η ορατή αφετηρία του αμερικανικού επεκτατισμού στον 21^ο αιώνα. 12 χρόνια μετά, η 10^η Σεπτεμβρίου του 2013 ίσως να αποτελέσει την ορατή αφετηρία της αναδίπλωσης των αμερικανών σε όλα τα επίπεδα.

Ο πρόεδρος Obama, με πρώην συμμάχους του όπως η Μ. Βρετανία και η Αίγυπτος να του γυρνάν την πλάτη  για λόγους που έχουμε αναλύσει αποσπασματικά στο παρελθόν, αναγκάστηκε να συμφωνήσει με τον ρώσο πρόεδρο Πούτιν για διπλωματική λύση στη Συρία που θα την υποχρεώσει να παραδώσει το χημικό της οπλοστάσιο στον ΟΗΕ. Προσοχή πρέπει να δωθεί στην εξίσωση που επιχειρήθηκε να γίνει ανάμεσα στην κατοχή χημικών από τη Συριακό καθεστώς και την υποτιθέμενη χρήση τους την 21^η Αυγούστου του 2013 σε αμάχους της Δαμασκού, μια πράξη που αν είχε συμβεί θα αποτελούσε πράξη αυτοκτονίας όχι μόνο για τον Άσαντ και το καθεστώς του αλλά και για το σύνολο των αλεβιτών και των χριστιανών. Είναι γνωστό στη διεθνή κοινότητα πως η Συρία είχε χημικά όπλα όπως γνωστό είναι ότι δεν είχε κανένα λόγο να τα χρησιμοποιήσει ο Άσσαντ την 21^η Αυγούστου. Αυτοί λοιπόν που επιχείρησαν να εξισώσουν την κατοχή με τη χρήση χημικών απλά προσπάθησαν να προκαλέσουν σύγχυση στην κοινή γνώμη.

Από χθες όμως αυτή η σύγχυση λύεται καθώς το βάρος μετατίθεται στο χημικό οπλοστάσιο που έχει ο Άσσαντ και όχι στην κατασκευασμένη από τους δυτικούς είδηση ότι ο Άσσαντ την 21^η Αυγούστου χρησιμοποίησε χημικά κατά αμάχων.   

Ακόμη και ο πιο σκληρός δημοκρατικός  υποστηριχτής του πολέμου, ο Κέρυ, υποχώρησε και προχώρησε σε μια ανακοίνωση χωρίς ουσία.

Πρόκειται για την πρώτη διπλωματική ήττα των ΗΠΑ μετά από δεκαετίες.

Ήδη φωνές στο εσωτερικό των ΗΠΑ μιλάν για τον Ομπάμα ως ένα αδύναμο πρόεδρο.

Ψεύδονται. Ο Ομπάμα δεν είναι ένας αδύναμος πρόεδρος. Είναι ο πρόεδρος μιας παραπαίουσας αυτοκρατορίας που οι καταστροφικές αυθαιρεσίες της και οι φονικές ασυδοσίες της σε συνδυασμό με τα οικονομικά της αδιέξοδα έχουν λύσει πλέον την παγκόσμια σχεδόν συναίνεση που μέχρι πρότινος υπήρχε για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στον πλανήτη. Από εδώ και πέρα, η Αμερική δεν θα μπορεί με την ίδια ευκολία να εξάγει τα προβλήματά της με τη μορφή πολέμων ή κρίσεων σε άλλες περιοχές του πλανήτη και πιθανόν να αρχίσει να υποχωρεί σε όλο και περισσότερα μέτωπα.

Οφείλει πλέον να αναγνωρίσει έναν κόσμο πολυπολικό όπου θα είναι η διπλωματία και όχι η δύναμη των όπλων που θα καθορίζει τις σφαίρες επιρροής του κάθε ισχυρού παίχτη.

Και οφείλει σταδιακά να φροντίσει τα δικά της εσωτερικά οικονομικά προβλήματα που κατέφερε μέχρι και πρόσφατα να ξεφορτώνεται ως τοξικά φορτία σε άλλες περιοχές του κόσμου όπως άλλωστε συνέβη σε μεγάλο βαθμό και με την «ευρωπαϊκή κρίση», κάτι που θα την αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο.

Η χθεσινή διπλωματική πανωλεθρία των ΗΠΑ, δεν σημαίνει φυσικά ότι αναβαθμίστηκε αυτόματα στη γεωπολιτική σκακιέρα η Ρωσία ή η Κίνα. Αλλά δείχνει προς μια αργή πορεία όπου αργά ή γρήγορα αυτό θα συμβεί.

Η χθεσινή διπλωματική υποχώρηση των ΗΠΑ, αν δεν ανατραπούν τα δεδομένα σημαίνει αυτόματα και γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας σε αυτό που κάποτε ήταν: Η μεθόριος των δυτικών ανάμεσα σε ζώνες επιρροής καθώς, όταν και εφόσον σταθεροποιηθεί η Μέση Ανατολή ή έστω χώρες της από νέες κοσμικές κυβερνήσεις που θα είναι για ευνόητους λόγους και για κάποια χρόνια αντιαμερικάνικες και αντιευρωπαϊκές , αυτές θα ψάξουν συνομιλητές στο δυτικό κόσμο που να μιλάν «αραβικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, κινέζικα και ρωσικά».

 Αυτή η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας ως γεωπολιτικού και διπλωματικού κόμβου και ως εγγυητή της σταθερότητας αποδεικνύει το πόσο επικίνδυνα τυχοδιώκτης είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος έσπευσε να στριμωχθεί στο μπλοκ των πολεμοκάπηλων.

Δυστυχώς όμως για τους Έλληνες, οι διώξεις κατά του Βενιζέλου για τα όσα έχει κάνει κατά της Ελλάδας θα πρέπει λόγω της παρούσας συγκυβέρνησης να περάσουν από πάνω από το πτώμα του Σαμαρά. Και για να μην συμβεί αυτό, ο Σαμαράς θα προσπαθήσει να καρπωθεί τα πιθανά ανταλλάγματα που μπορεί να δοθούν στην Ελλάδα για να μπορέσει να σταθεροποιηθεί μετά από το πλιάτσικο που έγινε με τις ευχές και τις διαταγές των κυβερνήσεων των τελευταίων 5 ετών.

Για να σώσει το τομάρι του ο Σαμαράς θα πρέπει να επιδείξει πραγματικά success stories, όχι τις τραγελαφικές λογιστικές αλχημείες που παρουσιάζουν την κατεστραμμένη και υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία  ωσάν να είχε «πρωτογενές πλεόνασμα» (όπως γράψαμε στο παρελθόν, το μόνο πρωτογενές πλεόνασμα τα τελευταία χρόνια είναι αυτό της πολιτικής εξαπάτησης).

Και αυτές τις ιστορίες επιτυχίας μπορεί να του τις προσφέρουν μόνο οι νέοι συσχετισμοί δυνάμεων στο παγκόσμιο επίπεδο και όχι κάποια οικονομική πολιτική καθώς τα οικονομικά προβλήματα της χώρας έχουν φτάσει σε σημείο άλυτο.

Δεν μπορούμε φυσικά να είμαστε σίγουρα ότι η χθεσινή διπλωματική ήττα των αμερικανών έχει αποτρέψει μόνιμα την επέμβαση τους στη Συρία. Άλλωστε το μόνο σίγουρο για τους αμερικάνους είναι η αναξιοπιστία τους και η διγλωσσία τους στα συμφωνηθέντα.

Όπως και να έχει, είναι επιτακτική ανάγκη για όλες τις δυνάμεις που επιθυμούν αποκατάσταση της δημοκρατίας αλλά και της ηθικής τάξης στην Ελλάδα, να δράσουν γρήγορα για τη διενέργεια εκλογών, πλην ο καταστροφιστής Σαμαράς και ο σταυροαδελφός του  πλέον Βενιζέλος  καταφέρουν να εξαργυρώσουν με ανταλλάγματα που θα τους δοθούν λόγω διεθνών συγκυριών τα κρίματα που προκάλεσαν σε αυτόν τον τόπο.

Καλωσήρθαμε στον 21 ο αιώνα. Έναν αιώνα που παρά τις μωροφιλοδοξίες των Αμερικανών και των τσιρακιών τους δεν θα είναι αμερικάνικος.

Καιρός είναι λοιπόν να απαλλαγούμε μια και καλή από ένα από τα όπλα που οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοι τους έχουν στρέψει στον κρόταφο της Ελλάδας αδειάζοντας σταδιακά όλες του τις σφαίρες στον εγκέφαλο μας: Τον νεοφιλελευθερισμό, τα ιερατεία του, τους συμμάχους του και τα τσιράκια του.

Ήρθε η ώρα οι καταστροφείς της Ελλάδας να πέσουν και να πληρώσουν για τα εγκλήματα τους.  

Read More »

Το τέλος της Συρίας και η ανίερη συμμαχία των «ιερών πολεμιστών» του ισλαμισμού με τους πολεμοκάπηλους του ιμπεριαλισμού

Το τέλος της Συρίας και η ανίερη συμμαχία των «ιερών πολεμιστών» του ισλαμισμού με τους πολεμοκάπηλους  του ιμπεριαλισμού

 

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Γράψαμε από πολύ νωρίς ότι η πολυδιαφημιζόμενη «Αραβική Άνοιξη» ήταν κυρίως ένα προπέτασμα καπνού για να αφήσει καμένη γη η παραπαίουσα αμερικάνικη αυτοκρατορία στη Μέση Ανατολή. Η πρόκληση χάους και η ανάδειξη εξτρεμιστικών ενόπλων ισλαμιστικών δυνάμεων στην περιοχή που ανακόπτει τη διείσδυση Ρωσίας και Κίνας ενώ μακροπρόθεσμα απειλεί και την σταθερότητα σε μια Ευρώπη που σφύζει πλέον ποικίλων μη ενσωματωμένων ισλαμικών πληθυσμών με σημαντικότερη πύλη εισόδου τους πλέον την Ελλάδα, επιτρέπει στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν άλλοτε ως εργαλείο αποσταθεροποίησης και άλλοτε ως φόβητρο τον ισλαμιστικό κίνδυνο  προκειμένου να διατηρήσουν τον ρόλο τους ως παγκοσμίου μπάτσου/μπράβου, ρόλο που τις επιτρέπει να συνεχίζουν να κόβουν ανεξέλεγκτους πακτωλούς πληθωριστικών δολαρίων ώστε να επιπλέουν στο χάος που οι ίδιες δημιουργούν.

Όπως γράψαμε εδώ, η Συρία του Μπασίρ Αλ Άσαντ ήταν το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας καθώς εγκλώβιζε τους ένοπλους τζιχαντιστές στα εδάφη της, αποτρέποντας τους από το να μεταφέρουν τη δράση τους και σε άλλες αποσταθεροποιημένες χώρες της περιοχής.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο ο Άσαντ θα πέσει. Άνανδρα.

Για μια ακόμη φορά οι δυτικοί θα επικαλεστούν το επιχείρημα των όπλων μαζικής καταστροφής χωρίς καμία επιβεβαίωση των ούτως ή άλλως αριθμητικά διογκωμένων ισχυρισμών θανάτων αμάχων της επί χρόνια χρηματοδοτούμενης από το USAID και άλλες αμερικάνικες πηγές αντιπολίτευσης (ενδεικτικά εδώhttp://www.globalresearch.ca/thousands-of-syrian-police-who-joined-the-rebels-are-on-u-s-payroll/5344145).

Ο ισχυρισμός της χρήσης χημικών όπλων κρεμόταν πάνω από το κεφάλι του Άσαντ επί μήνες, απομακρύνθηκε όμως προσωρινά χάρη στη γνωμοδότηση ουδέτερων παρατηρητών. Οι ισχυρισμοί το 2012 πχ ότι το καθεστώς Άσαντ χρησιμοποίησε το νευροτοξικό αέριο Σαρίν γύρισαν μπούμερνανγκ καθώς το μέλος των επιθεωρητών του ΟΗΕ στη Συρία Carla Del Ponte, δήλωσε τότε πως υπήρχαν ενδείξεις για τη χρήση χημικών όπλων από τους «αντάρτες». (εδώ)

Φυσικά, η ανακοίνωση της Del Ponte δεν προκάλεσε σάλο και διεθνή κατακραυγή για τις έστω ενδείξεις χρήσης χημικών όπλων από τους «αντάρτες» καθώς αυτοί βρίσκονται στο απυρόβλητο από τις δυτικές ελίτ κάνοντας τη βρώμικη δουλειά των αμερικανών στον κατά φαντασία «ιερό» αλλά πολύ πραγματικό πόλεμο τους.

Μένουν στο απυρόβλητο ακόμα και όταν εκατοντάδες άμαχοι ακρωτηριάζονται από αυτούς στη Λατάκεια στη συνέχεια ενός ντόμινο σφαγών αμάχων που δε βλέπουν το φως της δημοσιότητας,

Λίγες μέρες πριν την άφιξη των επιθεωρητών του ΟΗΕ για τη διερεύνηση των ισχυρισμών για χρήση χημικών και μετά τη Λατάκεια, οι δυνάμεις του Άσαντ βομβαρδίζουν θέσεις των ανταρτών στα περίχωρα της Δαμασκού,  μια ακόμη κίνηση σε μια σειρά επιτυχημένων πληγμάτων κατά των «ανταρτών»/τρομοκρατών. Όλα έδειχναν ότι αυτή τη φορά η σύγκρουση θα έβαινε υπέρ των κοσμικών.

Ο τελευταίος όμως βομβαρδισμός αυτός  άλλαξε τα δεδομένα και όχι σε στρατιωτικό επίπεδο. Και αυτό γιατί πάνω από 100 άμαχοι βρήκαν τραγικό θάνατο μάλλον εξαιτίας του βομβαρδισμού.

Εικάζουμε και μόνο εικάζουμε ότι άμαχοι που έσπευσαν σε υπόγεια κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών έπεσαν θύματα αέριων που απελευθερώθηκαν ή δημιουργήθηκαν αθέλητα κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών με αποτέλεσμα πάνω από εκατό άμαχοι να πεθάνουν, μάλλον από ασφυξία.

Γιατί προβαίνουμε σε μια τόσο παρακινδυνευμένη σε σχέση με την έλλειψη στοιχείων ερμηνεία;

Γιατί η μονόπλευρα αποδοθείσα από τους αντάρτες και κυρίαρχη πλέον στα δυτικά μήντια ερμηνεία του βομβαρδισμού με χημικά όπλα φαίνεται ακόμη πιο τραβηγμένη και αβάσιμη. 

Σύμφωνα ακόμη και με τις πρόχειρες εξ αποστάσεως εκτιμήσεις ειδικών, η εικόνα των θυμάτων δεν συνταιριάζει  για μια πληθώρα λόγω με την εικόνα θυμάτων Σαρίν.

Ο ισχυρισμός των ανταρτών για τη χρήση χημικών όπλων ήταν ήδη αριθμητικά διογκωμένος ανεβάζοντας τους νεκρούς σε 1200. Ούτε καν ο ισχυρισμός για χρήση χημικών όπλων από τη ΜΚΟ Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν επιβεβαιώνει τον αριθμό των νεκρών που τους τοποθετεί γύρω στους 300. Αυθαίρετα και καταχρηστικά καθώς, όπως οι ίδιοι έχουν παραδεχτεί, οι άνθρωποι της ΜΚΟ ούτε ήταν ούτε έσπευσαν στον τόπο των βομβαρδισμών.

Με τι κριτήρια και με τι τεκμήρια λοιπόν πιστοποίησαν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα τη χρήση χημικών;

Τους αυθαίρετους και μάλλον αβάσιμους λοιπόν ισχυρισμούς περί χρήσης χημικών όπλων από τους καθεστωτικούς έσπευσαν αυθαίρετα, άκριτα και πρόστυχα να υιοθετήσουν και να αναπαράγουν κυβερνήσεις και στελέχη τους ανάμεσα στους οποίους και ο κος Βενιζέλος, ο οποίος εδώ και χρόνια προσπαθεί να αντικαταστάσει την απώλεια κάθε λαϊκού ερείσματος του ΠΑΣΟΚ με τη σύσφιξη σχέσεων με το διεθνή παράγοντα.

Η ρήξη χημικών στη Δαμασκό, λίγες μέρες πριν την άφιξη των επιθεωρητών του ΟΗΕ , δέκα λεπτά μακριά από τα αρχηγεία του ΟΗΕ στη Δαμασκό και μερικά λεπτά μακριά από σημαντικότατες θέσεις των κυβερνητικών στη Δαμασκό και μάλιστα σε μια περίοδο που οι «αντάρτες» δέχονται πλήγματα τόσο σοβαρά ώστε ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Μπαντάρ να σπεύδει στη Ρωσία και να συναντιέται με τον Πούτιν για να ζητήσει μάλλον την απόσυρση της ρωσικής στήριξης της Ρωσίας προς τον Άσαντ, θα ήταν μια αυτοκτονία.

Όχι μόνο για τον Άσαντ αλλά και για τους Αλαουίτες που αυτός κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύει.

Έτσι λοιπόν και κάτω από αυτές τις συνθήκες που θέλουν τους αντάρτες να χάνουν καθοριστικά έδαφος, ο μύθος της χρήσης των χημικών όπλων επανεφευρέθηκε και σερβιρίστηκε. Ένα άλλο αντάρτικο ξεκίνησε στο πεδίο της πληροφόρησης με εντελώς συμβατικά όπλα: αυτά της παραπλάνησης και της προπαγάνδας.

«Πεπεισμένος» λοιπόν από ανύπαρκτα μα πολύ βολικά πειστήρια, ο δυτικός ιμπεριαλισμός σπεύδει οσονούπω να συμβάλει στην καταστροφή του Άσαντ και την πλήρη αποσταθεροποίηση της Συρίας μέσω αεροπορικής κάλυψης στους αντάρτες που μάλλον θα μετεξελιχθεί και σε βραχείας διάρκειας αποκλεισμό των δυνάμεων του Άσαντ, όπως έγινε και στη Λιβύη.

Γιατί να θέλει να αυτοκτονήσει λοιπόν ο Άσαντ και να πάρει στο λαιμό του και τους υπόλοιπους αλουίτες;

Η μόνη λογική απάντηση είναι ότι ο Άσαντ δε θέλει να αυτοκτονήσει. Προσπαθούν να τον αυτοκτονήσουν.

Ακόμη και την ύστατη στιγμή που οι επιθεωρητές του ΟΗΕ καταφθάνουν τελικά στη Δαμασκό για να εξετάσουν τους ισχυρισμούς χημικών όπλων, αυτοί δέχονται επίθεση από ελεύθερους σκοπευτές, μια ακόμη ισχυρή ένδειξη προβοκάτσιας.

Γιατί να επιτρέψει ο Άσαντ την έλευση επιθεωρητών; Για να εξασκήσει το σημάδι του και να τους πυροβολήσει με το που πατάν το πόδι τους στη Δαμασκό; Η όλη υπόθεση θα ήταν γελοία.. αν δεν ήταν δραματικότατη…  

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ιμπεριαλισμός χρησιμοποιεί τέτοια βρώμικα ψέματα. Στον πρώτο πόλεμο του κόλπου, ο κολλητός του Ανδρέα Παπανδρέου γερουσιαστής Τομ Λάντος παρουσίασε στο κογκρέσο μια νεαρή «κουβειτιανή» νοσοκόμα που κατάθεσε πως ιρακινοί στρατιώτες βγάζαν μωρά από τις θερμοκοιτίδες και τα αφήναν να πεθάνουν στους διαδρόμους. Η νοσοκόμα φυσικά αποδείχτηκε ότι δεν ήταν νοσοκόμα αλλά κόρη του κουβετιανού πρέσβη στις ΗΠΑ που παρουσίασε ένα κατασκευασμένο ψέμα για να προωθηθεί η αντιιρακινή προπαγάνδα που το Κουβέιτ είχε αναθέσει σε μεγάλη αμερικάνικη εταιρεία PR. Η συκοφαντία και η προπαγάνδα που στήθηκε, παρότι αποκαλύφθηκε, οδήγησε αρχικά σε επέμβαση και έπειτα σε  πολυετές εμπάργκο κατά του Ιράκ, ένα εμπάργκο γεμάτο σκάνδαλα που αφορούσαν και τον υιό του τότε ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν αλλά και κάποιους Έλληνες, ένα εμπάργκο που κόστισε τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ιρακινών παιδιών.

Παρά την καταστροφή που οι ΗΠΑ προκάλεσαν στο Ιράκ, ο Σαντάμ συνέχισε να γλείφει τους αμερικανούς. Και για ανταμοιβή εκείνοι ανακάλυψαν ότι ο Σαντάμ είχε χημικά όπλα, παρότι γνώριζαν πολύ καλά ότι το χημικό του οπλοστάσιο είχε σχεδόν εξαντληθεί στον πολυετή πόλεμο Ιράκ/Ιράν (άλλωστε οι αμερικάνοι του τα είχαν προμηθεύσει)και πως ότι είχε απομείνει δεν μπορούσε να συντηρηθεί εξαιτίας της οικτρής οικονομικής κατάστασης του Ιράκ λόγω του εμπάργκο. Έτσι λοιπόν και σε αντίθεση με τα μηδενικά ευρήματα των επιθεωρητών, η CIA παρουσίασε νταλίκες με ήλιον ως κινητά εργαστήρια χημικών όπλων και έχτισε τη φούσκα των όπλων μαζικής καταστροφής του Ιράκ.

Παρότι το ψέμα αποκαλύφθηκε με πολλαπλούς τρόπους ανάμεσα στους οποίους και η μαρτυρία ενός υποτιθέμενου ειδικού ιρακινού επιστήμονα με την κωδική ονομασία curveball  ο οποίος στη συνέχεια αποκάλυψε ότι ψευδόταν σε μια υπόθεση που ο τότε υπουργός αμύνης Colin Powell χαρακτήρισε ως το «χαμηλότερο σημείο» της καριέρας του, η επέμβαση έγινε. (το πληρέστερο άρθρο για το φάκελο Ιράκ μπορείτε να βρείτε εδώ). Παράπλευρη απώλεια του βρώμικου και συνωμοτικού φακέλου Ιράκ ήταν η αυτοκτονία του επιθεωρητή του ΟΗΕ David Kelly το 2003 (περισσότερα για το θέμα στο αντίστοιχο κεφάλαιο του βιβλίου μου «Θανάσιμες Θεραπείες» εκδ ΕΤΡΑ 2011).

Στο Αφγανιστάν δε,  οι αμερικάνοι θα εφεύρουν την ύπαρξη μιας διεθνούς τρομοκρατικής οργάνωσης με εγκέφαλο τον Μπιν Λάντεν όταν οι αμερικάνοι γνώριζαν πάρα πολύ καλά τα επίπεδα της οργάνωσης των Μουτζαχεντίν στην περιοχή καθώς ήταν οι ίδιοι που τους οργάνωναν, τους εξόπλιζαν και τους χρηματοδοτούσαν και όταν γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι ο Λάντεν δεν ήταν παρά ένα βαλιτσάκιας της Σαουδικής Αραβίας η οποία μαζί με το Ισραήλ, το Πακιστάν και της ΗΠΑ συγχρηματοδοτούσε την υπονομευτική δράση των «ιερών πολεμιστών» στο μαλακό υπογάστριο της πρώην «Σοβιετικής Ένωσης».

Αυτά επί Bush. Με το πέρας της θητείας Bush και την στρατηγική κατάρρευση του δόγματος «Κυριαρχία Πλήρους φάσματος» της ομάδας των νεοσυντηριτικών συμβούλων του και στελεχών της κυβέρνησης του του Project for A new American Century, η αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή άλλαξε. Τα αποτελέσματα της ήταν όμως τα ίδια: Χάος και πόλεμοι.

Ο νομπελίστας ειρήνης Μπάρακ Ομπάμα πάει με τη Συρία να βάλει και δεύτερο πόλεμο στο ενεργητικό του, να ισοφαρίσει τον προκάτοχο του.

Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να το πετύχει αυτό χωρίς οικτρά ψέματα που με την πλήρη στήριξη των μήντια εξαπατούν την αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη.

Ας δούμε λοιπόν πως σκηνοθετήθηκε ο εμφύλιος στη Λιβύη. Μέσω της χρήσης των κοινωνικών μέσων και της δράσης ΜΚΟ που έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι τύγχαναν αμερικάνικης χρηματοδότησης, ορίζεται η 17η του Φλεβάρη του 2011 ως η μέρα της οργής. Η 17η του μηνός όμως θα είναι η μέρα που θα εμφυσηθεί αντικανταφικό περιεχόμενο σε αυτήν. Στις 15 του Φλεβάρη, ο «αντικαθεστωτικός» συγγραφέας Idris al- Mesmari θα στήσει κάμερα που επιβλέπει την πλατεία της Βεγγάζης. Θα καταγράψει μικρής κλίμακας και άοπλες συγκρούσεις ανάμεσα σε μικρές ομάδες αντικανταφικών και σωμάτων ασφαλείας.

Ο ίδιος όμως, ευρισκόμενος σε επικοινωνία με το Al-Jazeera θα μεταφέρει μάλλον ψευδώς πως η αστυνομία πυροβολούσε διαδηλωτές. Η τηλεφωνική επικοινωνία θα διακοπεί εξίσου δραματικά ενώ σύντομα θα προωθηθεί video στον παγκόσμιο ιστό που έδειχνε Λίβυους αστυνομικούς να πυροβολούν διαδηλωτές, βίντεο που όπως αποκαλύφθηκε είχε τραβηχτεί ένα χρόνο νωρίτερα. Αυτό ήταν. Μέσα σε αυτό το σκηνοθετημένο αντικανταφικό κλίμα στην καρδιά της αραβικής άνοιξης, οι τοπικοί αντίπαλοι του Καντάφι, εξτρεμιστές μουσουλμάνοι και πιστοί στον έκπτωτου από τον Καντάφι και μαριονέτα των αποικιοκρατών πάλαι πότε βασιλιά Idris, θα συμπράξουν κοινό μέτωπο κατά του Καντάφι. (περισσότερα εδώ).

Αλλά ας γυρίσουμε στη Συρία. Καταλαβαίνουμε τα κίνητρα των αμερικανών για τη διάλυση της. Λίγο περισσότερο δυσνόητα είναι τα κίνητρα των Ευρωπαίων.

Οι Γάλλοι, έχοντας παραγκωνιστεί από τους Γερμανούς στην πρωτοκαθεδρία της Ευρώπης μάλλον επιδιώκουν για τον εαυτό τους το ρόλο της μικρής αμερικής της Ευρώπης, της ηγέτιδος δηλαδή πολεμικής δύναμης της ΕΕ. Για αυτό και προστρέχουν σε κάθε πολεμική σύρραξη σαν να είχαν ραντεβού με την καψούρα τους.

Μετά τη Λιβύη και το Μάλι, η Συρία θα είναι η τρίτη πολεμική επιχείρηση που οι Γάλλοι θα  συμμετέχουν τα τελευταία μόλις δύο χρόνια. Τι κι αν η αποσταθεροποίηση στο Μάλι έγινε από Λίβυους και άλλους ισλαμιστές που αποδεσμεύτηκαν από τα μέτωπα της Λιβύης;

Τι και αν στη Συρία οι Γάλλοι θα βοηθούν αυτούς που οι ίδιοι οι Γάλλοι πολεμούν στο Μάλι και αυτούς που οι ίδιοι οι Γάλλοι βοήθησαν να κερδίσουν στη Λιβύη;

Άλλωστε και οι μέντορες τους οι αμερικάνοι, στη Συρία θα βοηθούν τους πρώην συμμάχους τους στο Αφγανιστάν που πολεμούν τον πρώην Σύμμαχο τους Άσαντ, παρότι την προηγούμενη δεκαετία η ισλαμική τρομοκρατία είχε αναχθεί από τις ΗΠΑ στον μεγαλύτερο διακηρυγμένο εχθρό τους…  Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου…

Όσο για τη στήριξη της Γερμανίας, έ όλο και κάποιο αντάλλαγμα θα έχουν πάρει κάτω από το τραπέζι σε σχέση με πιο επιθυμητή έκβαση για αυτούς της ευρωπαϊκής κρίσης και της διένεξης τους με τους αμερικανούς για την ηγεμονία της ΕΕ. 

Εκτός απροόπτου, σύντομα τα γεράκια του πολέμου θα πετάν πάνω από τη γειτονική και φίλια Συρία οργάνωντας και σπέρνοντας όλεθρο σε μια ακόμη ωμή παρέμβαση που ξεπερνά κάθε έννοια διεθνούς δικαίου.

Οι μακελλάρηδες εξτρεμιστές θα ξεπαστρέψουν εκατοντάδες χιλιάδες αλαουίτες, χριστιανούς και Κούρδους.

Κάποιοι από αυτούς έχουν τα μέσα να αποδράσουν της  γενοκτονίας που πλησιάζει, θα έρθουν στην Ελλάδα πρόσφυγες. Η Ελλάδα που βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση θα βιώσει μια νέα μικρή «Μικρασιατική καταστροφή».

Στην Ελλάδα, αλαουίτες και χριστιανοί θα βρεθούν δίπλα σε σουνιτικές κοινότητες...

Ιράκ+Αμερικανοί=χάος. Αφγανιστάν+Αμερικανοί=χάος. Λιβύη+Αμερικανοί=χάος.

Και πολύ φοβάμαι ότι σύντομα θα τελεστεί και το Ελλάδα+Αμερικανοί=χάος.

Οι ένοπλοι ισλαμικοί θύλακες  που θα απεγκλωβιστούν από τη Συρία θα προωθηθούν στην Αίγυπτο όπου ίσως να αποτελέσουν την κρίσιμη ένοπλη μάζα για να έχουμε και εκεί ένα εμφύλιο πλήρους κλίμακας ενώ εμφύλιος προβλέπεται και για το Λίβανο ανάλογα με τις εξελίξεις.

Όλη η Μέση Ανατολή στην κόλαση σαν κάποιος να είχε πυρπολήσει τα κοιτάσματα της πετρελαίου παντού.

Και η Ελλάδα που κάποτε θα μπορούσε να παίζει ρόλο ισορροπιστικό να είναι το απόλυτο πουτανάκι των βρωμερών και άτιμων ιμπεριαλιστών και να παρέχει «διευκολύνσεις κάθε είδους».

Όπως έχει πει και ένας κρητίκαρος για τη βάση στη Σούδα: Είμαστε σε διπλή κατοχή: Και από τους Γερμανούς και από τους Αμερικάνους.

Οι αμερικάνοι, οι υπέρμαχοι της ειρήνης και της δημοκρατίας απανταχού, έχουν κάνει εκατοντάδες πραξικοπήματα, δεκάδες βρώμικους πολέμους. Είναι η πιο αμοραλιστική και ανεξέλεγκτη δύναμη στον πλανήτη και μάλιστα εξαιρετικά πιο επικίνδυνη τώρα που καταρρέει.

Και για τους αμερικάνους, ο ισλαμικός φανατισμός είναι εξαιρετικά χρήσιμο όπλο, δίστομο κι όλας. Και σαν φίλος κόβει και σαν εχθρός.

Από πάνω μας, η Σερβία διαλύθηκε από τους «συμμάχους μας» με τη βοήθεια του ισλαμικού παράγοντα.

Από κάτω μας, μια ολόκληρη περιοχή διαλύθηκε από τους συμμάχους μας με τη βοήθεια των ισλαμιστών εξτρεμιστών.

Εμείς, στη μέση των πάντων διαλυθήκαμε οικονομικά και κοινωνικά με τη «βοήθεια» των συμμάχων μας. Είναι η νιοστή φορά που οι «σύμμαχοι» μας μας γαμάνε.

Μήπως ήρθε η ώρα να ξαναβρούμε την αίσθηση δικαίου μας και κάποια από τη χαμένη μας αξιοπρέπεια και να βροντοφωνάξουμε το προφανές και το ιστορικά αληθές «Φονιάδες των λαών αμερικάνοι;». Ή μήπως σαν θύματα που είμαστε να μην φωνάξουμε μην τυχόν και ξυπνήσουν οι θύτες;    

Read More »

Έλεγχος θανάτου (Η απάντηση του συγγραφέα Πέτρου Αργυρίου στη Λένα Διβάνη για τον τραγικό και άδικο χαμό του 18χρονου «τζαμπατζή»)

Έλεγχος θανάτου

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Στο χρηματιστήριο αξιών του νεοελληνικού βίου, η αξία της ανθρώπινης ζωής έπιασε νέα ιστορικά χαμηλά: 80 λεπτά.

Όσο ένα εισιτήριο του τρόλεϊ.   

Χθες, Τετάρτη 14 Αυγούστου του «σωτήριου» έτους 2013, ένας έφηβος 18 χρονών (κατ άλλους 19) που δεν πλήρωσε ή/και δεν μπορούσε να πληρώσει το αντίτιμο της μετακίνησης, το ξεπλήρωσε με το υψηλότερο τίμημα που μπορεί να πληρώσει κάποιος: Με τη ζωή του.

Κάτω από την πίεση ελεγκτή και οδηγού, ο έφηβος πάτησε το κόκκινο κομβίον κινδύνου και επιχείρησε άτσαλα μες στον πανικό του να αποδράσει για να γλυτώσει το τσουχτερό πρόστιμο ή/και τη διαπόμπευση που επιφυλάσσουν τα ΜΜΜ στους παραβάτες.

Άλλη μια έξοδος: Άλλο ένα Grexit. Ένας ακόμη θάνατος.

Το κεφάλι του Θανάση Καναούτη χτύπησε με δύναμη στο πεζοδρόμιο. Το χτύπημα ήταν θανατηφόρο.

Τα μαθηματικά του θανάτου εγκόλπωσαν  έναν ακόμη πολίτη.

Το πτώμα του θα αρχίσει να αποσυντίθεται, ένα ακόμη θύμα μιας βαθιάς σήψης τριών και πλέον δεκαετιών και της αποκορύφωσης της τριών και πλέον ετών.

Η κοινή γνώμη σοκαρίστηκε: Ευτυχώς. Αν είχαμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με τα μαθηματικά του θανάτου, αν είχαμε αρχίσει να εξοικειωνόμαστε με τη λογική του «ο θάνατος σου η ζωή μου» αυτό θα σήμαινε ότι θα είχαμε γίνει το κτήνος που μας πολεμάει, το κτήνος που καλούμαστε ακόμη και την ύστατη ώρα να υπερνικήσουμε:

Το κτήνος της κυνικότητας και του εγωτισμού που έχει αφομοιώσει τόσους και τόσους από τη γενιά του πολυτεχνείου. Και τη γενιά του μεταπολυτεχνείου.

Πολιτικούς. Ακαδημαϊκούς. Ακόμη και συγγραφείς.

Ακαδημαϊκούς και συγγραφείς όπως η Λένα Διβάνη για την οποία το ηθικό δίδαγμα του τραγικού θανάτου του εφήβου όπως η ίδια το κατέγραψε ήταν αυτό:    

«Συμπέρασμα: Οι ελεγκτές δεν πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους γιατί κάποιος τζαμπατζής μπορεί να πηδήξει έξω από το όχημα. Λογικό».

Σωστά: Οι ελεγκτές πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους: Πάση θυσία. Οι τροχοί πρέπει να γυρίζουν, τα γρανάζια να περιστρέφονται, η μηχανή της ανάπτυξης πρέπει να πάρει μπρος. Άσχετα αν για καύσιμο χρησιμοποιεί ανθρώπινες ζωές.

Η Διβάνη, της λογοτεχνικής γενιάς του Τατσόπουλου (εδώ), του Χωμενίδη (εδώ) (οι προαναφερόμενοι έσπευσαν φυσικά να τη στηρίξουν απέναντι στην «ανθρωποφάγα επίθεση»  που δέχτηκε από απλούς ανθρώπους που δεν έχουν χάσει ακόμη τη θεμελιώδη αίσθηση του δικαίου), του Χειμωνά, η Διβάνη που δημιουργήσαμε εμείς ως άλλοι δόκτορες Φράνκεσταϊν πληρώνοντας ακριβά για φθηνά βιβλία χρονοσκοτώστρες, η Διβάνη της γενιάς που έβλεπε το σύμπαν να καταρρέει και αυτοί σφύριζαν αδιάφορα πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αυτή η Διβάνη, θεωρεί εκ προοιμίου τον Θανάση Καναούτη τζαμπατζή.

Μπορεί ο Θανασάκης να μην πλήρωνε εκ πεποιθήσεως.  Ή από κουτοπονηριά. Από το μυαλό της Διβάνη δεν πέρασε ούτε για μια στιγμή η πιθανότητα ο Θανάσης Καναούτης να ήταν άπορος. Δεν πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό της ότι το παιδί μπορεί να «πέθαινε» από ντροπή αν έφερνε σε γονείς που όπως τόσοι και τόσοι άλλοι γονείς ίσως να στραγγαλίζονται οικονομικά ένα πρόστιμο μερικών δεκάδων ευρώ.

Τι μπορεί άραγε αυτή η Διβάνη να διδάσκει σε συνομηλίκους του Θανάση φοιτητές της; Τι θα δίδασκε από καθέδρας στο Θανάση αν ήταν φοιτητής της;

Αν δε θέλεις να πληρώσεις το εισιτήριο πάρε ποδήλατο. Κάνει καλό στο περιβάλλον και στην υγεία σου. Δε θα περνούσε στιγμή από το μυαλό της ότι μπορεί οι γονείς του Θανάση να μην ήταν σε θέση να του πάρουν ποδήλατο καθώς η ελίτ αυτού του τόπου τους έχουν κάνει τη ζωή ποδήλατο. Ο ίδιος, ως άνεργος μάλλον δεν μπορούσε να αγοράσει.

Πάνε τότε με τα πόδια: Άλλοι διασχίζουν ερήμους για να φτάσουν εκεί που θέλουν και εσύ δεν μπορείς να διασχίσεις μια πόλη;

Το παιδί θα μπορούσε να πάει με τα πόδια. Αλλά ξέρεις Λένα, το να βλέπεις τόσα τραμ, τόσα λεωφορεία, τόσα τρόλεϊ πολλά από αυτά μισοάδεια να περνάν δίπλα σου, σε βάζει σε πειρασμό. Δοκιμάζει την εντιμότητα της φτώχειας.

Κυρίως όταν για όλο και περισσότερους, η νομότυπη χρήση των ΜΜΜ της Αθήνας τους κοστίζει μέχρι και το ένα πέμπτο των εξαθλιωμένων πλέον μισθών τους. Όταν φυσικά έχουν την όλο και πιο σπάνια πολυτέλεια του μισθού.   

Ο Θανασάκης ήταν άνεργος. Δεν ήταν καν πλασιέ των βιβλίων της Διβάνη. Και μπορεί να έβλεπε αυτούς τους προνομιούχους που έχουν τα 1 και τα 2 και τα 3 και τα 4 ευρώ την ημέρα για τις μετακινήσεις τους και να τους ζήλευε.

Μπορεί και να μην ήταν έτσι. Μπορεί ο Θανασάκης  να τα είχε τα λεφτά. Αλλά τι σχέση έχει αυτό με την αιτιολόγηση ενός θανάτου; Αυτοί που νομίζουν ότι έχουν ξεπεράσει ή ξεχάσει την τραγικότητα έστω και ενός ανθρώπινου θανάτου είναι είτε υπεράναθρωποι, είτε υπάνθρωποι, είτε απάνθρωποι, είτε μισάνθρωποι. Ας διαλέξει η ίδια η κυρία Διβάνη το χαρακτηρισμό που της αξίζει.

Νεκροί φοιτητές από αναμμένο μαγκάλι και οι Μαρίες Αντουανέτες να τους μέμφονται για τη βλακεία τους. Χιλιάδες αυτόχειρες από απόγνωση και οι Μαρίες Αντουανέτες να τους μέμφονται γιατί δίνουν το κακό παράδειγμα.

Νεκρός έφηβος στο αθηναϊκό πεζοδρόμιο στη φθηνότερη ληστεία ζωής και η Μαρία Αντουανέτα να συγχαίρει τους ελεγκτές που δεν κωλώνουν μπροστά σε τέτοια. Ελεγκτές που έχουν την εξουσία των Κριτών της παλαιάς διαθήκης.

Μιλάνε οι Μαρίες Αντουανέτες για την πολιτική εκμετάλλευση των θανάτων της κρίσης. Συνέχεια. Το έχουν κάνει καραμέλα.

Αφήστε τους νεκρούς να αναπαύονται μας νουθετούν, μην τυχόν και ο θάνατος τους ξυπνήσει τους ζωντανούς. Αφήστε εμάς τους γητευτές της οχιάς που σας δαγκώνει να σας αποκοιμίσουμε. Πιο γλυκό θα βρείτε έτσι τον αναπόφευκτο θάνατό σας.   

«Έτσι πρέπει να γίνει». Αυτό έχει διαταχθεί για το στρατόπεδο συγκέντρωσης που λέγεται ελληνική κοινωνία.

Και αυτοί που κρατάνε τα μεγάφωνα δεν σταματάν να μας υπενθυμίζουν τις εντολές εξόντωσης μας, μην τυχόν και ξεστρατίσουν τα σφαχτάρια. Στη γραμμή όλοι. Όλοι στη γραμμή.

Η κυρία Διβάνη μας φέρνει σε επαφή με την αρχαιοελληνική μας παράδοση. Αμ πως. Και οι αρχαίοι Έλληνες πλήρωναν εισιτήριο. Όταν πέθαιναν πλήρωναν έναν οβολό στον ελεγκτή και οδηγό Χάρο για να τους περάσει στην άλλη όχθη.

Και στην άλλη όχθη σκοπεύουν να μας περάσουν οι ελίτ. Μόνο που σε πολλούς από εμάς δε θα μας έχουν αφήσει ούτε τον οβολό για το πέρασμα. Ούτε τον οβολό για την κηδεία.

Η κυρία Divani, πρώην του ΕΚΕΒΙ, η κυρία Divani της πρώην ΕΡΤ, είχε μια στήλη παρηγορητικής «θεραπείας» στο protagon.gr όπου πουλούσε το στοκ θετικής της σκέψης.

«Περάστε κόσμε. Έχω καλά νέα. Πάρε πάρε πάρε πάρε» μας έλεγε έμμεσα πουλώντας διανοουμενίστικη τρελίτσα και το νεοχιπισμό του Έλληνα γιάπι παπαριάζοντας μας με «θετική σκέψη» λες και αν 10 μύρια Έλληνες συντονιζόντουσαν σε υπερφίαλες θετικές σκέψεις, ο Σαμαράς, η Μέρκελ και ο Ομπάμα θα γινόντουσαν αφοσιωμένοι ουμανιστές.

Έτσι λοιπόν, ακόμη και μέσα στην κρίση, η κα Διβάνη και το συνάφι της, πότε μας παρέλυαν εκτοξεύοντας μύδρους για να δεχτούμε ως δίκαιο το θάνατο μας και πότε μας νανούριζαν για να πεθαίνουμε πιο γλυκά.

Αυτή ήταν η πραγματική δουλειά της αποκαλούμενης διανόησης της Ελλάδας: να εκμαυλίζει, να παραπληροφορεί και να αποκοιμίζει.

Αυτό που μάθαμε σαν ηλίθιοι να αποκαλούμε ως διανόηση στην Ελλάδα ήταν ακριβώς το αντίθετο της: Ήταν η αντιδιανόηση. Τους διανοούμενους, κάθε σύστημα εξουσίας που σέβεται την εξουσία του φροντίζει να τους εξοντώνει και να τους αντικαθιστά με λόγιες και πολύξερες ρέπλικες που εξυπηρετούν τους σκοπούς του. Και σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών τους, το σύστημα εξουσίας τους δίνει θέσεις εργασίας, στήλες, βραβεία, τηβέννους, πόστα σε οργανισμούς, προβολή, τηλεοπτικό χρόνο. Αυτοί οι διανοούμενοι λοιπόν, εκπρόσωποι τέχνης του συστήματος, δεν ήταν τίποτε διαφορετικό από τους αδερφούς τους μεγαλοεπιχειρηματίες: Άμεσα ή έμμεσα κρατικοδίαιτοι με επιχορηγούμενες «ιδιωτικές» επιτυχίες ως άλλοθι για την ανέλιξη τους στα πράγματα του τόπου… 

    

 Πάτε  να βγάλετε από τη μύγα ξύγκι. Έχετε οδηγήσει τη χώρα, ο καθένας με τον τρόπο του, σε μια από τις δραματικότερες επιδεινώσεις βιοτικού επιπέδου  εν καιρώ ειρήνης. Όταν για τους μεγαλοεπιχειρηματίες σας, τους κατ εξοχήν κλέφτες του ελληνικού δημοσίου οι αγελάδες είναι ακόμη παχιές, εσείς αρμέγετε τα στήθια άπορων μανάδων. Τους ρουφάτε το μεδούλι. Τους κλέβετε τα δεδουλευμένα. 

Είμαστε τζαμπατζήδες; Φοροκλέφτες; Ας είναι. Ας καταδικάσουμε οι ίδιοι τους εαυτούς μας με ένα αποτυχημένο κράτος. Αφού πρώτα ξεφορτωθούμε το δικό σας κράτος. Το δικό σας “success story”.

Έχω καλά νέα στα μούτρα σου Λένα.

Και ο Θανάσης και ο Δημήτρης και η Βαρβάρα και χιλιάδες άλλοι τόσοι δεν πέθαιναν για το τίποτα Λένα. Δεν ήταν «τσάμπα θάνατοι» Λένα. Μια ακόμη σταγόνα στο ποτήρι της δίκαιας οργής. Και μια ακόμη. Και μια ακόμη. Βλέπεις; Βλέπεις; Το ποτήρι της οργής γέμισε Λένα. Και αρχίζει να ξεχειλίζει.

 Και δεν θα αφήσουμε κανέναν από τους τζαμπατζήδες των ελιτ να πηδήξει έξω από το όχημα της διαπλοκής. Όχι. Γιατί σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή, ακόμη και αυτή που δε σέβεται καμία άλλη. Και γιατί χρειαζόμαστε τα φθηνά εργατικά χέρια. Για την ανάπτυξη ρε γαμώτο. Χεράκια βελούδινα χωρίς ρόζους, να κρατάν την αξίνα και την τσάπα,  χεράκια που μάθαν να παίρνουν αντί να δίνουν, χεράκια που ανήκουν σε κάποιους που τα στοματάκια τους εκστόμιζαν προσταγές όπως ανάπτυξη, παραγωγικότητα, εργασία και χαρά.

Όσοι δεν μοχθήσαν με τα χέρια ή με το πνεύμα ή για το πνεύμα , καιρός είναι να αρχίσουν να σκέφτονται αλλαγή καριέρας.

Έχετε δίκιο Λένα. Πάση θυσία η παλιά Ελλάδα πρέπει να πεθάνει: Ξεκινώντας από το κεφάλι: Τις πολιτικές, τις οικονομικές και τις πνευματικές ελίτ. 

Read More »