Η ακροδεξιά τους θεωρεί φύρα, επικίνδυνη μαγιά, υπανθρώπους. Με τις «λογικές» της φυλετικής υγιεινής που υπηρετεί επιδιώκει άλλοτε το διωγμό τους και άλλοτε την εξόντωση τους. Η νεοφιλελεύθερη δεξιά (συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ από την εποχή Σημίτη και μετά) τους χρησιμοποιεί ως εμπόρευμα, ως αναλώσιμη πρώτη ύλη για την οικοδομική και την ευρύτερη «οικονομική ανάπτυξη». Όταν αυτοί έχουν εκπληρώσει τον οικονομικό σκοπό τους, τις περισσότερες φορές κάτω από συνθήκες στυγνής οικονομικής εκμετάλλευσης εκ μέρους της εργοδοσίας, στη συνέχεια πετιούνται στα αζήτητα. Και η αριστερά αρέσκεται στο να εμφανίζει ανθρωπιστικά προτάγματα, λες και αν η αριστερά μιλήσει για τα «αυτονόητα», τα αυτονόητα αυτόματα θα εμπεδωθούν πολιτικά και κοινωνικά.
Οργανωμένο έγκλημα: ο κοινός εχθρός Ελλήνων και μεταναστών
Του Πέτρου Αργυρίου (περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο στο agriazwa.blogspot.com)
Όλοι τους χρησιμοποιούν ισοπεδωτικές λογικές και συντηρούν υπεραπλουστευτικές αντιλήψεις για αυτό το σύνθετο φαινόμενο που μάθαμε να αποκαλούμε με μια λέξη ως «μετανάστευση».
Αυτό που θα ήθελα να θέσω ως ερώτημα στην αριστερά, γιατί οι υπόλοιπες θέσεις δεν χρίζουν ούτε καν λογικού σχολιασμού καθώς ανήκουν στη σφαίρα της μεταφυσικής, είναι το πώς ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι, οι μετανάστες νιώθουν όταν μπαίνουν στο ίδιο καζάνι. Όταν ο Σομαλός οικογενειάρχης που έφυγε από τη χώρα του για να γλυτώσει τη σφαγή εξισώνεται με τον σφαγέα του που έφυγε από τη χώρα για τους δικούς του λόγους. Όταν ο Πακιστανός καθηγητής εξισώνεται με τον Πακιστανό εξτρεμιστή ισλαμιστή. Όταν ο Κοσοβάρος εργάτης εξισώνεται με τον Κοσοβάρο παραστρατιωκό που ήρθε να κάνει μπίζνες στην Ελλάδα. Όταν η αφρικανή που ήρθε στην Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον εξισώνεται με το μαστρωπό που την εκπόρνευσε, τη βίασε, την έδειρε.
Πως νομίζετε ότι νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι κύριοι; Κολακευμένοι; Ασφαλείς; Ισότιμοι; Ευγνώμονες;
Όλοι στην Ελλάδα περιγράφουν τη μετανάστευση σα μια συνέπεια διεθνών γεωπολιτικών ή τοπικών κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Δυστυχώς όμως, στη μετανάστευση μεγάλο ρόλο παίζει μια παράμετρος που δεν προσμετριέται στο βαθμό που όφειλε: Τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα που αναλαμβάνουν τη μεταφορά σημαντικού τμήματος των μεταναστών, δίκτυα στα οποία ο μετανάστης καταφεύγει αφού ήδη έχει πουλήσει ότι έχει και δεν έχει για να δώσει τον οβολό που θα τον περάσει στον «άλλο κόσμο». Όταν το έχει κάνει αυτό, ο μετανάστης είναι πλέον έρμαιο των προθέσεων των εγκληματιών, των σύγχρονων δουλεμπόρων. Οι ταρίφες για αυτήν την «εκδούλευση» φτάνουν μέχρι και τα 8000 ευρώ…
Δεν υπάρχει φυσική μετανάστευση… Ο μετανάστης στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων «εκδιώκεται» για διάφορους λόγους από τη χώρα του. Στη συνέχεια του κειμένου όπου χρησιμοποιείται ο όρος φυσική μετανάστευση, αναφέρομαι σε αυτήν την μετακίνηση όπου ο μετανάστης χρησιμοποιεί τα μέσα που διαθέτει ο ίδιος ενώ με τον όρο τεχνητή αναφέρομαι στη μετακίνηση που γίνεται μέσω των μέσων που διαθέτουν τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα…
«Πως το κέντρο της Αθήνας γκετοποιήθηκε μέσα σε μερικούς μήνες»
Δε θα περίμενε κάποιος τόσο αθρώα συγκέντρωση μεταναστών στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής μητρόπολης σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Το μηχανισμό μέσω του οποίου συνέβη η γκετοποίηση μου τον περιέγραψε πριν από μερικά χρόνια ο Ιωάννης Μιχαλέτος, ένας από τους εγκυρότερους βαλκανικούς αναλυτές σε κατ’ ιδίαν συζήτηση: Μεγαλοϊδιοκτήτες ακίνητης περιουσίας στις επίμαχες περιοχές συνεργάστηκαν με τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα και λειτούργησαν ως δίκτυο υποδοχής λευκής σαρκός. Ακόμη και σήμερα, σε διαμερίσματα καταχωνιάζονται μέχρι και 30 κεφάλια. Οι «ένοικοι» μετανάστες πρέπει να καταβάλουν 3-5 ευρώ για κάθε τους διανυκτέρευση, λεφτά τα οποία εισπράττει κάποιος από τους επιστάτες του δικτύου, κατακρατώντας ένα ποσοστό από τα εισπραχθέντα. Αν πρόχειρα μιλήσουμε για ένα αριθμό 100000 μεταναστών που ζουν στο κέντρο της Αθήνας με αυτόν τον τρόπο, τα λεφτά που μόνο για τη στέγαση παράγουν για τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα είναι 100000 Χ 365 Χ 4= 146 εκατομμύρια ευρώ! Αν αυθαίρετα πάλι θεωρήσουμε ότι έστω οι μισοί από αυτούς έχουν ήδη πληρώσει στα εγκληματικά δίκτυα την είσοδο τους στη χώρα με 2000 ευρώ έκαστος, τα κέρδη του δικτύου ετησίως πλησιάζουν τα 250 εκατομμύρια ευρώ! Και αυτός είναι ένας πολύ μετριοπαθής υπολογισμός.
Οι μετανάστες «νοικάρηδες», ζώντας σε ένα καθεστώς διαρκούς εκβιασμού, πρέπει με όποιο δυνατό τρόπο να εξασφαλίσουν έστω αυτή την υποτυπώδη στέγη. Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι μετανάστες εξωθούνται παράλληλα σε όποια δραστηριότητα μπορεί να τους εξασφαλίσει το κρίσιμο ποσό, από την μαύρη εργασία ως το παρεμπόριο, τη ναρκεμπορία, τη μαστρωπία, την πορνεία, με το μεγαλύτερο κομμάτι των εσόδων από τις δραστηριότητες αυτές να απορροφούνται πάλι από τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα, ανεβάζοντας τα έσοδα των διεθνών εγληματιών κατά πολύ. Φανταστείτε το: Εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπινες ζωές να παράγουν για τα εγκληματικά δίκτυα. Ή μάλλον όχι. Επιτέλους συνειδητοποιήστε το. Με αυτό το μηχανισμό τα διεθνή εγκληματικά δίκτυα επαναχρηματοδοτούνται και τροφοδοτούν και την εγκληματικότητα στην Ελλάδα.
Αν αθροίσουμε σε αυτά τα κέρδη, τα κέρδη από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών (για τους ναρκομετανάστες και το πώς αυτοί «φυτεύτηκαν» στα Εξάρχεια, τη μεγαλύτερη εμπειρία έχουν οι κάτοικοι της περιοχής),όπλων, πετρελαίου, που διακινούν τα ίδια ακριβώς κυκλώματα, τα έσοδα τους από αυτή τη χώρα εκτοξεύονται αυτόματα σε μερικά δις ευρώ ετησίως. Αυτά τα λεφτά μπορούν να εξαγοράσουν πολλές συνειδήσεις και να διασφαλίσουν πολλές συνεργασίες με υψηλά ιστάμενους Έλληνες. Και αφού μπορούν να είστε σίγουροι ότι ήδη έχει συμβεί.
Ο ελκυστής της διεθνούς και ντόπιας παρανομίας που ονομαζόταν Ολυμπιακοί αγώνες 2004, αποτέλεσε ένα αν όχι καθοριστικό, τουλάχιστον κομβικό σημείο για τα συζευγμένο φαινόμενο εγκληματικών δικτύων-λαθρομετανάστευσης (όπως έχω ήδη τονίσει, στις περισσότερες περιπτώσεις είναι το οργανωμένο έγκλημα που προηγείται, ενθαρρύνει και εκμεταλλεύεται τη λαθρομετανάστευση και όχι το αντίθετο). Την εικόνα (και όχι τις αιτίες) περιγράφει ικανοποιητικά η Δέσποινα Τριβόλη στο άρθρο της για το Lifo magazine “Τα αγαθά του πολυπολιτισμού: Ευριπίδου και πέριξ, το νέο γκέτο της Αθήνας· άεργοι μετανάστες, ναρκωτικά, πόρνες…”:
“Η περιοχή άρχισε να αλλάζει ριζικά λίγο μετά τους Ολυμπιακούς – κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να πει κανείς πως όλοι οι ανεπιθύμητοι της πόλης, όλες οι μειονοτικές ομάδες που δεν ήθελε κανείς, μαζεύτηκαν στο ίδιο μέρος την ίδια στιγμή: πρεζάκια, άστεγοι, πόρνες και αλλοδαποί «πετάχτηκαν» σε μία περιοχή. Κι αφέθηκαν και αυτοί και η περιοχή στην τύχη τους”
Θα ‘πρεπε να διορθωθούν μερικά χαλαρά σημεία στην περιγραφή της κ. Τριβόλη:
Α) Οι λίγο μετά τους Ολυμπιακούς ανεπιθύμητοι μετανάστες ήταν πριν από αυτούς απολύτως επιθυμητοί από τους εργολάβους που θέλαν φτηνά εργατικά χέρια για τον οικοδομικό οργασμό της Ολυμπιάδας. Εκείνη την άγια περίοδο εργολάβοι κάναν χρυσές δουλειές με τους μετανάστες. Χρυσές δουλειές κάναν και τα οργανωμένα εγκληματικά δίκτυα με τους μετανάστες που έφεραν. Το αν υπήρξε οργανική και άμεση σύνδεση ανάμεσα σε εργολάβους και δίκτυα είναι μια εύλογη ερώτηση.
Ο σεξουαλικός τουρισμός κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για την αυξημένη δράση των εγκληματικών δικτύων σε σχέση με τη λαθραία μετακίνηση ανθρώπων.
Οι μετανάστες, αφού χρησιμοποιήθηκαν με αυτόν τον τρόπο σε διάφορες περιοχές της Αθήνας για τα ολυμπιακά έργα και έπειτα για το σεξοτουρισμό, στη συνέχεια μαντρώθηκαν στο κέντρο έστω με το μηχανισμό υποδοχής που ήδη περιγράψαμε να συνεχίσουν να παράγουν έσοδα για τα εγκληματικά δίκτυα και τους Έλληνες συνεργούς τους.
Β) Οι μετανάστες δεν αφέθηκαν στη μοίρα τους όπως περιγράφει η κ. Τριβόλη. Παραδόθηκαν στα χέρια των δικτύων που τους έμπασαν στη χώρα… Και η μόνη δράση της «πολιτείας» σε σχέση με αυτήν την εκτεταμένη εγκληματική δραστηριότητα ήταν να δημιουργήσει έναν κλοιό αστυνομικών δυνάμεων που θα περιχαράκωναν και θα οριοθετούσαν το γκέτο.
Η σχέση οργανωμένων δικτύων και Ολυμπιακών φαίνεται ξεκάθαρα από μια μικρή μόνο πτυχή του ευρύτερου φαινομένου της λαθραίας μεταφοράς ανθρώπων: το Trafficking: Όπως αναφέρει η εφημερίδα Vancouver Sun, κατά τη χρονιά διεξαγωγής των ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα, το 2004, το trafficking στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 95%!!![1] Μια τέτοια τρομακτική αύξηση θα ήταν αδιανόητη χωρίς την ύπαρξη κυκλωμάτων υποδοχής.
Οι γεωπολιτικές αναταράξεις που συνέβησαν στη δεκαετία του 1980 και έπειτα στην Ανατολική Ευρώπη και τη δεκαετία του 1990 και έπειτα στα Βαλκάνια δεν είχαν μόνο σαν αποτέλεσμα την αύξηση της «φυσικής μετανάστευσης». Με την αποσταθεροποίηση που προκλήθηκε και την ευχερέστερη ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος που ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο από την ένταξη σε αυτό παραστρατιωτικών ομάδων με πολεμική εμπειρία, εμπειρία κτηνωδιών και εμπειρία λαθρεμπορίου, η ενθάρρυνση και η εκμετάλλευση της λαθρομετανάστευσης ήταν αναμενόμενη.
Όπως αναφέρει και το υπουργείο δημόσιας τάξης στην έκθεση του 2004 για το οργανωμένο έγκλημα στην Ελλάδα: «… Οι κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές αλλαγές που έλαβαν χώρα κυρίως στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τα Βαλκάνια διευκόλυναν με τη σειρά τους την ανάπτυξη εγκληματικών δράσεων από Ελληνικές και ξένες εγκληματικές οργανώσεις στην Ελλάδα…»[2]
Πως εξελίχτηκε λοιπόν η κατάσταση από το ζοφερό 2004 μέχρι το ακόμη ζοφερότερο 2011; Μια ιδέα για την τροπή των πραγμάτων στην Ελλάδα μας δίνει η έκθεση του Τμήματος Trafficking των ΗΠΑ του 2009 για την Ελλάδα: «Η Ελλάδα είναι χώρα προορισμού και διέλευσης για γυναίκες και παιδιά που διακινούνται με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και για άνδρες και παιδιά που διακινούνται με σκοπό την καταναγκαστική εργασία. Γυναίκες και έφηβες κοπέλες διακινήθηκαν από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Αλβανία, άλλα μέρη της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, τη Νιγηρία και τη Βραζιλία και υποχρεώθηκαν σε καταναγκαστική πορνεία και καταναγκαστική εργασία. Μία ΜΚΟ ανέφερε ότι υπήρχαν πολλά έφηβα αγόρια θύματα σεξουαλικού trafficking από το Αφγανιστάν και την υποσαχάρια Αφρική στην Ελλάδα. Θύματα trafficking για εργασιακή εκμετάλλευση προήλθαν κυρίως από την Αλβανία, τη Ρουμανία, τη Μολδαβία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία και το Μπανγκλαντές και οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να εργαστούν στους τομείς της γεωργίας ή της κατασκευής. Παιδιά θύματα εργασιακού trafficking υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική επαιτεία και αναγκάστηκαν να συμμετέχουν σε μικρο-αδικήματα... Υπήρξαν επίσης ανεπίσημα στοιχεία trafficking στον οικιακό τομέα των υπηρεσιών (σμσ του συγγραφέα: Θυμάται άραγε κανείς τη μόδα των Φιλλιπινέζων; Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς το πως ολόκληρες ομάδες τους έφτασαν στην Ελλάδα για να νοικοκυρεύουν πλούσια Αθηναϊκά σπίτια;) ...
…Η κυβέρνηση της Ελλάδας … δεν επέδειξε επαρκή πρόοδο στην τιμωρία των δραστών trafficking…
…Η αστυνομία διενήργησε 37 ανακρίσεις για σεξουαλικό trafficking, 2 ανακρίσεις για εργασιακό trafficking και μία ανάκριση για trafficking για την αφαίρεση ανθρώπινων οργάνων. Η κυβέρνηση ανέφερε 21 καταδίκες δραστών εμπορίας ανθρώπων, 17 αθωωτικές αποφάσεις, και 41 ποινικές διώξεις εν εξελίξει κατά τη διάρκεια του 2008. Οι ποινές για τους 21 καταδικασθέντες δράστες κυμαίνονται από έτος σε μέχρι σχεδόν 17 χρόνια φυλάκισης, και πολλές ποινές περιλαμβάνουν επίσης πρόστιμα, αν και πολλοί καταδικασμένοι δράστες εμπορίας ανθρώπων συνέχισαν να κυκλοφορούν ελεύθεροι λόγω εκκρεμών και μακροχρόνιων διαδικασιών εφέσεων. Τα ελληνικά δικαστήρια, ιδιαίτερα στο επίπεδο της έφεσης, συχνά δίνουν σε καταδικασμένους δράστες trafficking ποινές με αναστολή. Σε αρκετούς πρώην κυβερνητικούς αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου ενός πρώην δήμαρχου που κατηγορήθηκε για συνέργια σε υπόθεση trafficking το 2005, δόθηκαν ποινές με αναστολή κατά τη διάρκεια του έτους. Τρεις αστυνομικοί που φέρεται να συμμετείχαν σε βιασμό ενός θύματος (trafficking) ενώ αυτό βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση το 2006, παρέμειναν ελεύθεροι με εγγύηση εν αναμονή της ποινικής τους δίωξης με τις κατηγορίες της παράβασης καθήκοντος, κατάχρησης εξουσίας, κατ’ εξακολούθηση βιασμού και συνέργειας σε βιασμό. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, το Υπουργείο Εξωτερικών ολοκλήρωσε έρευνες γύρω από αρκετούς αξιωματούχους που θεωρούνταν ύποπτοι για εμπλοκή σε ένα δίκτυο trafficking αλλά δε βρήκε στοιχεία για συνέργια σε αυτό…[3]»
Τα εγκληματικά κυκλώματα που προάγουν και εκμεταλλεύονται τη λαθρομετανάστευση φαίνεται πως με την αύξηση των εσόδων τους τα τελευταία χρόνια έχουν πλέον διεισδύσει και στον διοικητικό ιστό της Ελλάδας τον οποίο και φαίνεται να επηρεάζουν.
Μερικά χρόνια πριν, άνθρωπος της νύχτας συνήθιζε να λέει πως «Ελλάδα δεν υπάρχει μαφία. Μαφία είναι το κράτος». Ελπίζω να μη μας αναγκάσει η ατιμωρησία και η διαφθορά αξιωματούχων της κυβέρνησης να ενστερνιστούμε την άποψη του.
Η μανία των κυβερνήσεων από την Εποχή Σημίτη και μετά να μας εντάξουν στο σύγχρονο διεθνές οικονομικό σύμπαν με το στανιό και με κάθε δυνατό τρόπο, ανάμεσα σε άλλες παρενέργειες, εξέθεσε την Ελλάδα ακόμη περισσότερο στο καθαρά εγκληματικό κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας.
Οι μέθοδοι των διεθνών εγκληματικών δικτύων εκσυγχρονίζονται ακολουθώντας όλο και περισσότερο «νόμιμες» οδούς. Ήδη από το 2006 ο πολύπορος σε θέματα trafficking δημοσιογράφος Παύλος Νεράντζης έχει περιγράψει πως τα κυκλώματα trafficking έχουν αλλάξει την επιχειρησιακή τους μέθοδο και χρησιμοποιούν ταξιδιωτικά πρακτορεία για να χειριστούν το θέμα των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων…[4]
Παρά ταύτα, οι δημαγωγοί αποφεύγουν μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους της λαθρομετανάστευσης, αυτής της εκμετάλλευσής της από διεθνή και τοπικά εγκληματικά δίκτυα σε συνέργια με όποιους Έλληνες αξιωματούχους και είτε ενίοτε εφησυχάζουν τους Έλληνες πολίτες, είτε οδηγούν σε πόλωση ελληνικούς πληθυσμούς εναντίον πληθυσμών μεταναστών, φαινόμενο μπούμερανγκ για μετανάστες και Έλληνες. Οι μόνοι που δεν θίγονται από την πόλωση είναι οι σωματέμποροι. Όσο πιο εχθρικός είναι ο Ελληνικός πληθυσμός προς τους μετανάστες τόσο περισσότερο μπορούν οι σωματέμποροι να εκβιάζουν και να ωθούν τους μετανάστες στην εγκληματικότητα. Αντίθετα με αυτό τον τρόπο οι σωματέμποροι προστατεύονται και δυναμώνουν, οι αξιωματούχοι συνεργοί τους συνεχίζουν να βρίσκονται στα απυρόβλητο, συνεχίζοντας να καρπώνονται λεφτά που θα τους επιτρέψουν να αυξήσουν τη σφαίρα επιρροής της διαφθοράς. Ακόμη και αν μια μέρα φεύγαν όλοι οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί από την Ελλάδα, όσο τα οργανωμένα δίκτυα παραμένουν ισχυρά σε αυτή τη χώρα, θα φέρουν και άλλα θύματα. Ο κόσμος, με κατά τόπους εξαιρέσεις, είναι ένα θερμοκήπιο εκμετάλλευσης και παράγει ανυπεράσπιστα ανθρώπινα σώματα σε αφθονία.
Ένα ακόμη παράδειγμα της διείσδυσης του οργανωμένου κυκλώματος στο διοικητικό μηχανισμό προέκυψε πέρσι. Σύμφωνα με τη δικογραφία που σχηματίστηκε για την υπόθεση και τα σχόλια του zougla.gr πάνω σε αυτή: «Στις 20-1-2010 και ώρα 13:41 ο κατηγορούμενος Καπές Δημήτριος, ο αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης, από την υπ’ αριθμ. 6947936… καλεί τον αξιωματικό της ΕΛ.ΑΣ. αστυνόμο Α’ Παλαμίδα Ζαχαρία, διοικητή του Τμήματος Ασφαλείας Νέου Ψυχικού (σ.σ. ο οποίος ως γνωστόν φέρεται προσκείμενος ιδεολογικά στο κόμμα του ΛΑΟΣ, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες), και του ζητάει να ελέγξει τις πινακίδες δύο οχημάτων με αριθμό…. «γιατί είναι γύρω-γύρω παράξενα», όπως του είπε χαρακτηριστικά στο τηλέφωνο. «Τις ανωτέρω πινακίδες έφεραν τα δύο συμβατικά οχήματα της υπηρεσίας μας, τα οποία χρησιμοποιούσε η ομάδα μας κατά τη διάρκεια της επιχείρησης στο περιστατικό που αναφέρθηκε, δηλαδή στις 20 Ιανουαρίου.
Η ενέργεια αυτή επιβεβαίωσε τις αρχικές υποψίες της υπηρεσίας μας για το περιστατικό των πρώτων πρωινών ωρών της 20/1/2010 και κατέδειξε τον αρχηγικό του ρόλο στην οργάνωση(έκθεση απομαγνητοφώνησης της υπ’άριθμόν 762 συνομιλίας της 20/1/2010/DVD 18 και η από 9-4-2010 Έκθεση Ένορκης Εξέτασης του μάρτυρα Παλαμίδα Ζαχαρία).
Εξεταζόμενος στην υπηρεσία μας ο συγκεκριμένος αστυνόμος(την Παρασκευή το βραδυ πριν από την επιχείρηση, στις 9-4-2010), επιβεβαίωσε τις επικοινωνίες με τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο, πλην όμως ανέφερε ότι δεν του έδωσε σαφή απάντηση για τους ιδιοκτήτες των οχημάτων».
Insider του συνδικάτου, ο μυστικός αστυνομικός που έριχνε το «σύρμα»
Η εμπλοκή του δεύτερου αστυνομικού διαφαίνεται κατά την εισαγγελική αρχή που προχώρησε στη δίωξή του από τα πιο κάτω αποσπάσματα:
«Στις 28-3-2010 ο εν λόγω Χάρος Ιωάννης επικοινωνεί με τον αριθμ κινητού τηλεφώνου… που φέρεται να ανήκει στον αστυφύλακα Γιαννίκο Θεόδωρο του Β’Τμήματος Εξακριβώσεως και Τεκμηρίωσης Πληροφοριών της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και στη συνέχεια στις 18:09 ώρα, επικοινωνεί εκ νέου με τον Καπέ στο κινητό τηλέφωνο και του λέει: «ότι τον πήρε, είναι στη δουλειά, δεν ξέρει κάτι αλλά θα βρεθούνε πάλι και θα τα πούμε από κοντά».
Επίσης ο ίδιος Χάρος Ιωάννης επικοινωνεί τηλεφωνικώς με τον ανωτέρω αστυνομικό δύο ακόμα φορές. Στις 28 Μαρτίου, 22.18 ο Καπές τηλεφωνεί σε άλλο αριθμό κινητού τηλεφώνου και μιλά με ένα άτομο με στοιχεία «Μάνθος» και του λέει: «Ότι με πήρε τηλέφωνο ο φίλος και βασικός μέτοχος (ενν. τον αστυνομικό) και ότι η επιχείρηση εγκρίθηκε για αύριο το πρωί».
Στις 09.23 το πρωί της 29ης Μαρτίου(ημέρα που είχε προγραμματιστεί από την αστυνομία να γίνει η επιχείρηση) ο Καπές από το κινητό του τηλέφωνο επικοινωνεί με τον Διψάκη Χρήστο (Άκη) ο οποίος του λέει ότι « ο φίλος δεν μπορεί να μιλήσει γιατί έχουν βγει ομάδα». Όπως διαπιστώνεται ο αστυφύλακας Γιαννίκος Θεόδωρος της Υπηρεσίας του Β’ Τμήματος είχε διατεθεί σε ενίσχυση της Υπηρεσίας του Γ’ Τμήματος Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων από τις 8 το πρωί ως τη 1 το μεσημέρι της ίδιας μέρας, όπου επρόκειτο να γίνει η επιχείρηση, με σκοπό τη σύλληψη της εγκληματικής οργάνωσης με την οποία φέρεται να συνομιλούσε ο αστυφύλακας». Είχαν βάλει δηλαδή το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Ο αστυνομικός που συμμετείχε στην σύλληψη του αρχινονού, μιλούσε πριν από την επιχείρηση μαζί του και του έδινε ραπόρτο. Σκηνές που μόνον σε κινηματογραφικές ταινίες έχουμε συναντήσει.
«Ο Καπές-Καπετανάκης τηλεφωνεί σε κάποιον την ίδια μέρα το πρωί προφανώς ανήσυχος και του λέει να φύγει γιατί, όπως λέει, «είναι ζωσμένοι».
Εξεταζόμενος ο Γιαννίκος, στο πλαίσιο της προανάκρισης, επιβεβαίωσε ότι πράγματι επικοινώνησε τηλεφωνικά και διά ζώσης πριν από την προγραμματισμένη επιχείρηση με τον Διψάκη Χρήστο ή Άκη και με τον Γιάννη Ανδρόνικο ή Χάρο, οι οποίοι ενδιαφέρονταν, εάν επίκειται αστυνομική επιχείρηση κατά του Καπέ. Μάλιστα, την παραμονή της επιχείρησης (28-3-2010) ο Γιαννίκος μίλησε, μέσω του κινητού τηλεφώνου του Χάρου, με τον ίδιο τον Καπέ, ο οποίος φάνηκε ήδη να γνωρίζει την εις βάρος του διενεργούμενη έρευνα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, ο Γιαννίκος ισχυρίζεται ότι απέφυγε διπλωματικά να παράσχει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τις προγραμματισμένες δράσεις της υπηρεσίας (Κατάθεση 9 Απριλίου).
Ταυτόχρονα, στις 9:30 το βράδυ της 29ης Μαρτίου, οι συνδέσεις των κινητών τηλεφώνων που λειτουργούν στο τηλεφωνικό κέντρο του γραφείου (της εταιρείας προώθησης στην πορνεία) απενεργοποιήθηκαν ταυτόχρονα με τις λοιπές συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας που είχαν δοθεί ως πληροφορία ότι λειτουργούσαν στο ίδιο τηλεφωνικό κέντρο.
Οι ανωτέρω εξελίξεις οδήγησαν την υπηρεσία μας στην αναβολή της επέμβασης για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης.
Μετά από την αναβολή της επέμβασης της υπηρεσίας μας και προκειμένου να επιτευχθεί η επιτυχία για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης επανασχεδιάστηκε νέα επέμβαση με την συνεργασία με το 3ο Τμήμα Ηθών της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Οικονομικών Εγκλημάτων, Αρχαιοκαπηλίας και Ηθών», καταλήγει στο διαβιβαστικό που υπογράφει ο επικεφαλής της επιχείρησης και προϊστάμενος ενός από τα πιο νευραλγικά τμήματα της Υποδιεύθυνσης Οργανωμένου Εγκλήματος, Γιώργος Βανικιώτης. ….»[1]
Ο Βανικιώτης έχει ανακηρυχθεί το 2009 ως ένας από τους 9 ήρωες στην παγκόσμια προσπάθεια καταπολέμησης του trafficking…[2] Δεν αρκεί όμως ένας ήρωας για να πολεμήσει την ατιμωρησία, τη συγκάλυψη και την ομερτά που ενισχύει ένα φαινόμενο που καταστρέφει ανθρώπινες ζωές και διαλύει κοινωνίες.
Μια μικρή ιδέα του τι παθαίνουν αυτοί οι λαθρομετανάστες στα χέρια των εγκληματιών μας τη δίνει η Δέσποινα Τριβόλη στο αντίστοιχο άρθρο της: «οι κοπέλες είναι πολύ φοβισμένες για να καταθέσουν· τις απειλούν ότι θα τους κάνουν βουντού, πως θα βλάψουν την οικογένειά τους στη Νιγηρία, ενώ το κάψιμο με σίδερο και οι βιασμοί είναι κομμάτια της καθημερινότητάς τους. Και φυσικά όσες προσαγωγές κι αν κάνει το Τμήμα Ηθών, το επόμενο βράδυ οι κοπέλες είναι πάλι εκεί, στο πόστο τους. Από τη στιγμή βέβαια που η ελληνική πολιτεία δεν έχει κάνει σχεδόν τίποτα για να αντιμετωπίσει το πολύ σοβαρό θέμα του trafficking -το οποίο ζει και βασιλεύει στην Ελλάδα-, ούτε και για να προστατέψει αυτές τις κοπέλες, οι Νιγηριανές αποτελούν άλλο ένα αναπόσπαστο κομμάτι της παρακμής της περιοχής..."
Πολλοί Έλληνες έμαθαν να βλέπουν το μετανάστη εχθρικά, σαν εγκληματία. Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι από όποιους μετανάστες ωθούνται στην εγκληματικότητα είναι πρώτα θύματα. Απροστάτευτα θύματα επαγγελματιών κακοποιών…
Δεν αρκούν οι φωνασκίες, οι δημαγωγίες, οι ωραίες ή οι άσχημες ιδέες, τα ευχολόγια, οι υστερίες για να επιστρέψει η Ελληνική κοινωνία σε μία εύρυθμη κατάσταση. Για να έχουμε μια πραγματική εικόνα της «φυσικής» μετανάστευσης στην Ελλάδα και να μπορούμε να κρίνουμε ώριμα και ψύχραιμα τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει, απαραίτητη προϋπόθεση και ζητούμενο είναι μια και δεν είναι το μεταναστευτικό τοίχος του Παπουτσή. Το τοίχος Παπουτσή θα χει τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και το μόνο που θα καταφέρει είναι να ανεβάσει τις ταρίφες των σωματεμπόρων… Η μόνη λύση είναι να σπάσουν τα εγκληματικά δίκτυα στην Ελλάδα και να τιμωρηθούν οι συνεργοί τους παραδειγματικά, όσο ψηλά και αν είναι αυτοί. Αν αυτό δε συμβεί, αυτό σημαίνει μόνο ότι οι συνεργοί των διεθνών και τοπικών δικτύων βρίσκονται πολύ ψηλότερα από όσο φανταζόμασταν…
