Ροντόσαυροι στο νησί των χαμένων χρημάτων

Ένας εξαιρετικός δείχτης για το ποια θα ήταν η «διακυβέρνηση» Παπανδρέου, ήταν το Μη Κυβερνητικό Περιβάλλον που είχε συγκεντρωθεί γύρω του.

Γράψαμε για αυτό ξανά και ξανά. Τέτοιου είδους οντότητες φτάσανε μέχρι του σημείου να κάνουν γενιτσαρισμό στη Σερβία υπέρ των αμερικάνων.

Το δίκτυο των ΜΚΟ (δεν τις βάζουμε όλες στο ίδιο τσουβάλι) υποδεικνύουν ένα διεθνές πλέγμα όπου ντόπιες σπείρες συνδέονται με διεθνείς παράγοντες (ακόμη και με μπράβους του Κάραζιτς) και υφαρπάζοντας χρήματα από το δημόσιο μέσω τοποθετήσεων «πρακτόρων» τους, παροχετεύουν μέσω του χρηματοπιστωτικού πόρους στα διεθνή δίκτυα, στις σκιώδεις μη κυβερνητικές κυβερνήσεις.

Η ΜΚΟ του Κώστα Τσεβελέκου ο οποίος φέρεται δημοσίως να διατυμπάνιζε τις σχέσεις του με τον Παπανδρέου αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για τη δράση των ΜΚΟ.

Ένας άνθρωπος με πολλά πρόσωπα: μοναχός από το 1983-1990 στη συνέχεια επανεφεύρει τον εαυτό του ως δημοσιογράφο στην «εφημερίδα» Εξόρμηση για να μπει επί εποχής του εκσυγχρονισμού του αρχιαλχημιστή Σημίτη στο μαγικό κόσμο των ΜΚΟ. Το 2000 ιδρύει το «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» που υποτιθέμενα μεριμνά για την εξουδετέρωση ναρκών σε πρώην θέρετρα πολέμου όταν ουσιαστικά απομυζεί μέσω κυβερνητικών αξιωματούχων δημόσιους πόρους ύψους 9 εκατομμυρίων ευρώ, ναρκοθετώντας την οικονομική ζωή του τόπου.

Η δράση του σταματά το 2004 με την έλευση της κυβέρνησης Καραμανλή.

Θα ξαναεπιχειρήσει να αντλήσει πόρους το 2009, όταν ο πρώην υπουργός εξωτερικών Γεώργιος Παπανδρέου αναλαμβάνει την πρωθυπουργία αλλά οι «υπηρεσίες» του δεν κρίνονται πλέον χρήσιμες και θα καταλήξει να πουλάει «βιολογικές» ντομάτες σε λαϊκές.

Προφανώς, τα 9 μύρια δεν πήγαν όλα στην τσέπη του αλλά μάλλον το μεγαλύτερο κομμάτι τους επέστρεψε στο δίκτυο που του έδωσε την τεχνογνωσία της απάτης. Όπως ο ίδιος δήλωσε «άμα βρείτε τα χρήματα, να μου γράψετε»…   

Ο άνθρωπος που υπέγραφε τις εγκρίσεις ως γενικός γραμματέας της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών, ήταν ο μυστηριώδης, στενός φίλος και σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου, του Σαακασβίλι αλλά και προσωπικός φίλος του διεθνούς κερδοσκόπου George Soros  Άλεξ Ρόντος, ένας ακόμη άνθρωπος με πολλά πρόσωπα. Πότε με τους καθολικούς πότε με τους ορθόδοξους, ο  «Νεκροθάφτης του μακεδονικού», ο τύπος που επεδίωκε να επαναφέρει τις σχέσεις Ρωσίας δύσης σε ψυχροπολεμικά επίπεδα με αφορμή τη Γεωργία, ο υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν (το οποίο αναστήθηκε για να σκοτώσει την κυπριακή δημοκρατία αλλά λίγοι ασχολούνται με τη θέση του ελληνισμού στην κοιτίδα του τη Μεσόγειο) ήταν λογικό να τοποθετηθεί από νωρίς σε μια υπηρεσία που ενέκρινε κονδύλια τα οποία πήγαιναν στις βιτρίνες ενός διεθνούς συστήματος που ονομάζονται ΜΚΟ παρότι πολλοί (β)ροντοφωνάζαν για τη δράση του. Οι ενστάσεις πήγανε όλες στον (β)Ρόντο.

Αφού η κυβέρνηση Παπανδρέου ολοκλήρωσε την αποστολή της, ο Ρόντος βρέθηκε το 2012 προστατευμένος ως ειδικός απεσταλμένος της ΕΕ στο κέρας της Αφρικής. Φανταζόμαστε ότι σύντομα θα δούμε νάρκες και εκεί.

Όταν ο Soros επισκέφτηκε τους Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου στη Βουλή φωνάζαμε. Τι δουλειά είχε η αλεπού στο παζάρι;

Από το Soros, την αγάπη του για τη δημοκρατία και την φιλανθρωπία του έχει ευεργετηθεί και ΜΚΟ του πρώην συνοδού ανδρών, πρώην συμβούλου του Παπανδρέου και νυν υποψηφίου δημάρχου Αθηνών Γρηγόρη Βαλλιανάτου.

Και αυτό που κάνει την κατάσταση ακόμη πιο πικάντικη είναι ότι όταν ο Ρόντος κλήθηκε να καταθέσει για την υπόθεση του σχεδίου «Πυθία», υποτιθέμενο σχέδιο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τη δολοφονία του Κώστα Καραμανλή, δικηγόρος του ήταν ο σύμβουλος του συμφοιτητή και συγκατοίκου του Γιώργου Παπανδρέου Αντώνη Σαμαρά και λάτρης της ισραηλινής στρατοκρατίας, Φαύλος Κραν-ιδιώτης, δικηγόρος επίσης της εκλεκτής επιχειρηματικά της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ οικογένειας Μελλισανίδη. Η αδερφότητα των Ροντό-σταυρων…

Για να κλείσουμε το παζλ, να θυμηθούμε μια ακόμη «συνέργεια» της οικογένειας Παπανδρέου. Στο τελευταίο ΔΣ της Ωμέγα Bank που εξαγοράστηκε από την τράπεζα των σκανδάλων του «εκλεκτού» του ομίλου Carlyle (βλ. οικογένεια Bush) Λαυρέντη Λαυρεντιάδη Proton Bank, συμμετείχε ο αδερφός του Γεώργιου Παπανδρέου και πρώην της World Bank, Νίκος Παπανδρέου.

Πηγές ανέφεραν στο αρχικό ΔΣ της Ωμέγα και τον Ν. Μπακατσέλο, της οικογένειας του πεθερού του Βενιζέλου.  

Σαν να μην έφτανε η οδυνηρή (για τους Έλληνες) ιστορία μιας βραχύβιας τράπεζας, το Φεβρουάριο του 2014 ο Νικόλαος Μπακατσέλος θα βρεθεί στο ΔΣ της τράπεζας Αττικής, της «τράπεζας των μηχανικών». Ο Νίκος, εκτός από εξ αγχιστείας συγγενής του αντιπροέδρου Ευάγγελου Βενιζέλου, είναι επίσης του ΔΣ του ελληνοαμερικανικού εμπορικού επιμελητηρίου και συνεταίρος των Λαμπράκη-Ψυχάρη σε εκδοτική. Πρόεδρος του ελληνοαμερικανικού εμπορικού επιμελητηρίου υπήρξε και ένας ακόμη από τη νέα διοίκηση: Ο Γιάννης Γραμματίδης.

Το ΔΣ της τράπεζας Αττικής δεν είναι καθόλου ανοίκειο με το περιβάλλον Βενιζέλου:  Στο απελθών ΔΣ της Τράπεζας Αττικής βρισκόταν ο Κωνσταντίνος Γουβάλας, Διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Ευάγγελου Βενιζέλου και πρώην μέλος του ΔΣ του ΟΠΑΠ. Η περιστρεφόμενη πόρτα δουλεύει μια χαρά.

Τη dream team του νέου ΔΣ της τράπεζας Αττικής συμπληρώνει ο Γκίκας Μανάλης, πρώην διευθύνων σύμβουλος και ειδικός διαχειριστής του χουντικού κλεισίματος της ΕΡΤ καθώς και πρώην οικονομικός διευθυντής της αμαρτωλής First Business Bank του Βίκτωρα Ρέστη τον οποίo βάρυναν κατηγορίες ξεπλύματος μαύρου χρήματος και υπεξαίρεσης, λες και δεν αρκούσε η εμπλοκή της τράπεζας Αττικής στα real estate θαλασσοδάνεια του Καρούζου.

MKO, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, πράσινη ανάπτυξη, το επιστήθιο ζεύγος του Παπανδρέου Γριβέα, τα CDS, Ρόντος, Soros, Κρανιδιώτης, Μελισσανίδης, Μπακατσέλος-Βενιζέλος, Λαυρεντιάδης, εκδότες και κανάλια.

Δεν υπάρχει κανένα κανονικό κράτος όπως ισχυρίζεται το πολιτικό πλυντήριο του ΠΑΣΟΚ, η μεταλλαγμένη ακροδεξιά της σαμαρικής ΝΔ. Συνεχίζει να υπάρχει το κανονικό παρακράτος που έχει ναρκοθετήσει τη ζωή των Ελλήνων. Σε κάθε βήμα του ο Έλληνας πολίτης πατάει τις νάρκες και η ζωή του ακρωτηριάζεται.

Από την τεχνητή χειμερία νάρκη της μεταπολίτευσης στο ναρκοπέδιο της τεχνητής κρίσης.

Οι βρώμικες υποθέσεις ανοίγουν 3-4-5-6-10 χρόνια μετά, όταν η ζημία έχει ήδη γίνει, όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί. Η πλήρης υπονόμευση της Ελλάδας και του λαού της. Σαμποτάζ.

Και βγαίνει τώρα ο Παπανδρέου να πει ότι το πρωτογενές πλεόνασμα είναι έργο της δικιάς του κυβέρνησης. Φυσικά. Δεν ξεχνάμε τη συμβολή του στην κοινωνική καταστροφή. Ήταν πρωτεργάτης.

Έχει το μερίδιο του λέοντος στους θανάτους, στον πόνο, στην αρρώστια, στη μιζέρια, στην απελπισία, στα θολά μάτια, στα δάκρυα και τη θλίψη. Και είχε άξιους συνεχιστές της κοινωνικής διάλυσης.

Η τραπεζοκρατία (εφευμισμός της κλεπτοκρατίας), αφού διέφθειρε την Ελλάδα, κάνει εδώ και καιρό σε αυτήν ότι έκανε και με τις τράπεζες τις: Τη χωρίζει σε Good και Bad Greece,  δίνει τα φιλέτα στην ολιγαρχία και τις ζημιές, το χρέος και τον πόνο στην κοινωνία.

No pain, no gain. Υπάρχει μόνο μια πρόταση: Αντί να τους αφήνουμε να τρώνε παστίλιες για τον πόνο που μας προκαλούν, να τους τον κάνουμε κλύσμα να τον νοιώσουν καλύτερα τα παχύδερμα.  

Είναι προφανές ότι η ομερτά σπάει και ότι υπάρχει πλέον μικρής κλίμακας πόλεμος στα σπλάχνα της κλεπτοκρατίας. Θα πέσουν και είναι αποφασισμένοι να μας πάρουν μαζί τους. Όσο καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια στο αρρωστημένο τους μυαλό φαντάζονται πως τους ανοίγουμε κι άλλο τα πόδια.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr 19-2-2014

Read More »

Το μυστικό της Victoria (Victoria’s secret)

Θα σας πω ένα μυστικό. 

Θα σας πω Το Μυστικό. 

Θα σας πω το μυστικό της Βικτώρια.

Είναι για βρώμικα μυαλά, σεξιστικό.

Είναι η γυμνή αλήθεια.

Αυτή που κρύβεται κάτω από την επίσημη ενδυμασία και την εθιμοτυπική κοινωνία του «καλού κόσμου»

Φυσικά, αν το πω, δε θα είναι μυστικό.

Αλλά ούτως ή άλλως δεν είναι πια μυστικό. Γιατί η Βικτώρια, όχι μόνο τραγούδησε το «έχω ένα μυστικό» αλλά το κελάηδησε κιόλας. Το ίδιο της το μυστικό.

Και όχι, δεν πρόκειται για το μυστικό της Βικτώρια Μπέκαμ ούτε για το βρώμικο μυστικό κάποιου μοντέλου εσωρούχων. Όχι, η δική μας η Βικτώρια είναι πιο σημαντική από την Μπέκαμ και όλα τα μοντέλα της Victoria’s Secret μαζί.

Ποιο είναι το μυστικό της Βικτώριας μας λοιπόν;

«Γάμα την Ευρώπη»

Γάμα την Ευρώπη;

Ναι «Fuck EU»

Μήπως αυτή η Βικτώρια είναι καμιά Συριζαία; Μπά. Μήπως ΚΚΕ ή ακόμη καλύτερα ΕΠΑΜ που είναι διακηρυγμένα αντιευρωπαϊστές;

Μπα.

Η δικιά μας η Βικτώρια δεν είναι καν Ευρωπαία. Αλλά ασχολείται με την Ευρώπη. Για την ακρίβεια είναι επικεφαλής του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ για τα Ευρωπαϊκά και Ευρασιατικά ζητήματα.

Γάμα την Ευρώπη.

Αυτό είπε προ εξαημέρου η Βικτώρια σε τηλεφωνική συνομιλία της με τον αμερικανό πρέσβη στο Κίεβο, Geoffrey  Pyatt, συνομιλία που υποκλάπηκε και  διέρρευσε.

Η ΕΕ είναι αδύναμη στην Ουκρανία, δήλωσε λίγο πολύ η Nuland.

Αναφέρεται στους ηγέτες της αντιπολίτευσης αποκαλώντας μεν τους δύο εκ των τριών με αμερικανοποιημένα υποκοριστικά (τον πυγμάχο Vitaly Klitschko τον αποκαλεί Klitsch και τον Arseny Yatsenyuk τον αποκαλεί Yats) προκρίνοντας τον άνθρωπο τους, τον Yatsenyuk.

Η συνομιλία της Nuland με τον πρέσβη Pyatt είναι εξόχως αποκαλυπτική για αυτόν που γνωρίζει το ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο.

Η ατάκα «Fuck EU … ας πάμε το θέμα της Ουκρανίας στον OHE», δείχνει μια βαθειά περιφρόνηση για την Ευρώπη, μια βαθειά δυσπιστία στο μέλλον και στην ισχύ της Ευρώπης και αποτελεί ένα ακόμη τεκμήριο για το ότι ο ΟΗΕ αποτελεί συχνά παραμάγαζο των ΗΠΑ.

Η ίδια η διαρροή (ίσως από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες ίσως πάλι και όχι) του διαλόγου με το επίμαχο «Fuck EU» δυναμιτίζει ακόμη περισσότερο τις ήδη τεταμένες διπλωματικές σχέσεις ΗΠΑ-Γερμανίας σε μια περίοδο που το όργιο παρακολουθήσεων της NSA ακόμη και εις βάρος της Μέρκελ έχει δημιουργήσει τριβές.

Περισσότερη ένταση λοιπόν σε μια περίοδο που οι διαφορετικές πολιτικοοικονομικές διεκδικήσεις στην Ευρώπη ανάμεσα σε ΗΠΑ Γερμανία έχουν προκαλέσει  οικονομικό και κοινωνικό χάος στις χώρες κυρίως του Νότου και πρωτίστως στην Ελλάδα.

Τώρα αποκαλύπτεται ότι η σύγκρουση ΗΠΑ-Γερμανίας έχει επεκταθεί και στο γεωπολιτικό πεδίο:

Γιατί μπορεί ο στόχος ναι είναι κοινός (η ανατροπή της τωρινής φιλορωσικής κυβέρνησης και ο περιορισμός της επιρροής της Ρωσίας στην Ευρώπη), οι διεκδικήσεις όμως είναι διαφορετικές: Οι αμερικάνοι θέλουν να πετάξουν εκτός μιας ενδεχόμενης αντιρωσικής κυβέρνησης τον άνθρωπο των Γερμανών που άλλωστε πήρε και επίσημα το χρίσμα από αυτούς το 2013, τον Vitaly Klitschko και να έχουν τον δικό τους άνθρωπο, τον Yatsenyuk.

Τι καθιστά όμως την Ουκρανία τόσο σημαντική σήμερα;

Επιτρέψτε μου μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν. Πέρα από τα προπετάσματα ιδεολογικού καπνού για τη μάχη ανάμεσα στην αμερικανική και τη σοβιετική αυτοκρατορία, οι διεκδικήσεις ήταν γεωπολιτικές.

Η αντίληψη των αμερικανών για τη Ρωσία παγιώθηκε κάπου στο 1970 με το δόγμα Μπρεζίνσκι, τον διαχρονικότερο ίσως σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, δόγμα το οποίο πρέσβευε ότι η Ευρασία είναι το σημαντικότερο κομμάτι του πλανήτη: Όποιος ελέγχει την Ευρασία θα ελέγξει τον πλανήτη αργά ή γρήγορα. Γι’ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη για τις ΗΠΑ, αν δεν μπορούν να ελέγχουν την  Ευρασία να μην επιτρέπουν σε κανένα να την ελέγχει.

Τη δεκαετία του 1990, με την κατάρρευση τις σοβιετικής ένωσης, το πλιάτσικο της σοβιετικής οικονομίας από μεγάλους παίχτες των «αγορών» και την επιτήρηση της Ρωσίας από το ΔΝΤ, το δόγμα Μπρεζίνσκι μπήκε στον πάγο για ευνόητους λόγους.

Αλλά με την ανάδειξη από τα ερείπια της νέας Ρωσίας υπό την ηγεσία του ανθρώπου της KGB Βλαδίμηρου Πούτιν, το δόγμα Μπρεζίνσκι σταδιακά επανήλθε.

Πέρα από τις λυκοφιλίες, είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ θεωρούν τη Ρωσία εχθρό ξανά.

Και κάνουν ότι μπορούν για να την υπονομεύσουν ή τουλάχιστον να περιορίσουν την επιρροή της. Η στρατηγική του περιορισμού ξεκινά φυσικά από τις δορυφορικές πρώην χώρες της ΕΣΣΔ. Για αυτό και η Ουκρανία έχει μεγάλη σημασία για τους αμερικάνους.

Για αυτό και σήμερα επιχειρείται ένα «ρημέηκ» της «πορτοκαλί επανάστασης» του 2004 όπου το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών που ανέδειξαν στην προεδρία της Ουκρανίας τον σημερινό και πάλι υπό αμφισβήτηση πρόεδρο της Viktor Yanukovych ακυρώθηκε μετά από την πίεση κύματος διαδηλώσεων που είχαν τη στήριξη, την οργάνωση και τη χρηματοδότηση «φιλανθρωπικών» ιδρυμάτων όπως το USAID και τα Open Societies του διεθνούς κερδοσκόπου George Soros, δυνάμεις που είχαν ανάμειξη και στην επιχείρηση αποσταθεροποίησης της Μέσης Ανατολής που κατ’ ευφημισμό ονομάστηκε «Αραβική Άνοιξη»

Αυτή τη φορά, οι αμερικάνοι βλέπουν την υπόθεση της Ουκρανίας και με μια πινελιά ρεβανσισμού απέναντι στους Ρώσους μετά τη διπλωματική τους ήττα στο θέμα της Συρίας.

Αυτά επιγραμματικά για τις γεωπολιτικές βλέψεις των ΗΠΑ στην περιοχή. Τι συμβαίνει όμως με τη Γερμανία;

Η σχέση της Γερμανίας με τη Ρωσία βασίζεται στους όρους της λυκοφιλίας.

Οι Γερμανοί είναι ενεργειακά εξαρτημένοι από τη Ρωσία, έχουν σημαντικές εμπορικές ανταλλαγές με αυτήν, από την άλλη δεν θέλουν να μεγαλώσει ούτε η  εξάρτησή τους ούτε και η επιρροή της Ρωσίας σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης.

Θέλουν λοιπόν και αυτοί να περιορίσουν τη Ρωσία αλλά δεν διακινδυνεύουν ανοιχτή ρήξη με τη Ρωσία.

Η Γερμανία μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο υποχρεώθηκε να γίνει το «καλό παιδί» του διατλαντισμού, να γίνει η αξιόπιστη μηχανή του. Για δεκαετίες οι Γερμανοί δεν διανοούνταν ούτε καν να σκεφτούν τον όρο γεωπολιτική.

Η επανένωση των δύο Γερμανιών, και η αποδυνάμωση των άλλων μεγάλων παιχτών του διατλαντισμού, πρωτίστως της αυτοκράτειρας ΗΠΑ αλλά και της Γαλλίας και η οικονομική εξουθένωση χωρών της ΕΕ, άνοιξε σταδιακά την όρεξη της Γερμανίας για γεωπολιτικό ρόλο (την ίδια εκτίμηση κάνει και η σημαντικότερη «δεξαμενή σκέψης» της Δύσης, το Stratfor), κάτι που οι ίδιοι οι Αμερικάνοι πίεζαν τη Γερμανία να αναλάβει αλλά ως εν μέρει εντελοδόχος τους.

Και ενώ οι Γερμανοί απογαλακτίζονται κάπως από την αμερικανική επιρροή, η οικονομική ισχύ της Γερμανίας δεν είναι σε θέση να την τοποθετήσει ως εγγυητή της σταθερότητας της Ευρώπης. Το αντίθετο.

Η κοντόφθαλμη και στενά γερμανοκεντρική σκέψη της κυρίαρχης γερμανικής πολιτικής σκηνής που μεταφράζει την αδυναμία άλλων ευρωπαϊκών χώρων σε περισσότερο γερμανική Ευρώπη, δέχεται πλήγματα και κυρίως σε μια εποχή όπου η ευρωπαϊκή κρίση κάνει την ΕΕ να μην μοιάζει τόσο ελκυστική πλέον. Η Ουκρανία πχ δεν υπέγραψε την πολυαναμενόμενη εμπορική  συμφωνία με την ΕΕ.

Η Ουγγαρία, όχι μόνο απεξαρτήθηκε από το ΔΝΤ αλλά και αγνοεί τις επιταγές της ΕΕ, χαράσσοντας δικιά της πολιτική, παρότι μεγάλο κομμάτι της χρηματοδότησης της στο πρόσφατο παρελθόν προερχόταν από την ίδια τη Γερμανία αλλά και την ΕΕ ευρύτερα.

Το παράδειγμα της εθνικής ανεξαρτησίας της Ουγγαρίας αρχίζουν να το βλέπουν θετικά και άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης όπως η Ρουμανία, φοβούμενες τις συνέπειες της τυφλής προσάρτησής σε κάποιον από τους νέους πόλους του χάρτη των γεωπολιτικών σφαιρών στην Ευρώπη.

Με τις ευροεκλογές του 2014 θα έχουμε μια καλύτερη αποτύπωση των φυγόκεντρων δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό των χωρών της Ευρώπης. Όλα δείχνουν ότι αυτές θα αυξηθούν κατακόρυφα.

Οι αρχιτέκτονες της ευρωπαϊκής κρίσης και οι φανατικές πολιτικές μαριονέτες τους δεν καταφέρνουν να φτιάξουν μια φεντεραλιστική Ευρώπη. Το αντίθετο. Οι μέχρι σήμερα αδιαφιλονίκητες νίκες τους μπορούν να αποδειχτούν πύρρειες και να οδηγήσουν σε αποσύνθεση της Ευρώπης όπως την ξέραμε τουλάχιστον.

Παρόλο αυτά, στην Ελλάδα, η κυβερνώσα ελίτ αδιαφορεί πλήρως για το μέλλον της Ευρώπης, έχει παρατήσει την Κύπρο με κίνδυνο η Κυπριακή Δημοκρατία να μεταλλαχτεί σε πλήρη υποτελή των διεθνών συμφερόντων και να δημιουργηθούν νέα δυσμενή για τον Ελληνισμό γεωπολιτικά δεδομένα και στη Μεσόγειο. Η μαφία της κυβερνώσας ελίτ δένεται στο άρμα οποιουδήποτε μπορεί να της εξασφαλίσει λίγη ακόμη χρηματοδότηση.

Με ποιους λοιπόν να συνταχθείς σε αυτή τη μεγάλη τρικυμία του δυτικού κόσμου; Με τους αμερικάνους ή τους Γερμανούς;

Η αμερικανική εξωτερική πολιτική εδώ και δεκαετίες ομοιάζει με τη δράση της CIA: Οι ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες υπονομεύουν, αποσταθεροποιούν, προκαλούν χάος. Λειτουργούν πότε σαν μπράβοι, πότε σαν δολοφόνοι, πότε σαν πράκτορες και πότε σαν όλα αυτά μαζί.

Οι αμερικάνοι δεν είναι αξιόπιστος σύμμαχος.

Όσο για τους Γερμανούς, αυτοί προς το παρόν βλέπουν τον ευρωπαϊκό νότο όπως βλέπουν οι φαρμακευτικές τις αρρώστιες: Η ασθένεια των άλλων είναι τα κέρδη τους. Δυστυχώς, αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη. Πέρα από το ότι οι επικρατούσες σήμερα αντιλήψεις Αμερικάνων και Γερμανών απειλούν το ίδιο το οικοδόμημα του Δυτικού πολιτισμού σε μια εποχή που οι γεωπολιτικές πλάκες σείονται και δεν υπάρχει καμία προκαθορισμένη έκβαση για το ποιος θα κερδίσει τα περισσότερα σε αυτό το εξωφρενικό παιχνίδι πόκερ, οι αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα που παρασύρονται σε αυτόν τον κυκεώνα έχουν δύο ορατές επιλογές: να γίνουν προτεκτοράτο των ισχυρών. Ή να επιδιώξουν εθνική ανεξαρτησία με κάθε τίμημα. Και αυτές είναι οι μόνες επιλογές αν οι ισχυροί πόλοι του δυτικού κόσμου δεν καταλάβουν ότι πρέπει να συμπεριλάβουν την έννοια της μέριμνας για τις χώρες που επιθυμούν να κρατήσουν στη σφαίρα επιρροής τους.

Το ρήγμα στον διατλαντισμό βαθαίνει.  Συμφωνίες όπως η TTIP που με μεσσιανική προσδοκία περιμένουν να υπογραφούν οι μουτζαχεντίν του νεοφιλελευθερισμού, θα αυξήσουν ελάχιστα τα ΑΕΠ παρέχοντας ακόμη περισσότερη ισχύ και επιτρέποντας ακόμη μεγαλύτερη ασυδοσία στα πολυεθνικά ολιγοπώλια και με αυτόν τον τρόπο θα συμπιέσουν ακόμη περισσότεροοπ τις παραγωγικές δυνάμεις των χωρών και επομένως και τα μεγάλα κοινωνικά τους στρώματα, και θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο τις φυγόκεντρες δυνάμεις.

Αυτός ο δυτικός κόσμος, κάθε μέρα που περνάει, με αντιλήψεις του παρελθόντος να καταστρέφουν το μέλλον, θέτει γερά θεμέλια για την αποσύνθεσή του. Ή θα τον ακολουθήσουμε ή θα τον αλλάξουμε. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr, 13-2-2014

Read More »

Ωραίος σαν ανθέλληνας

α) Ο "αντισημίτης" παρολίγον υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ

Αμφισβητείται έντονα εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ η πρόταση για την υποψηφιότητα του δημοσιογράφου Θ. Καρυπίδη στην περιφέρεια της Δ. Μακεδονίας και μάλλον θα απορριφθεί.

Οι λόγοι;

Ο κύριος Καρυπίδης έχει συλληφθεί από την αστυνομία σκέψης να γράφει προχειρότητες που αντικρούουν τη διαμορφωμένη και επικρατούσα συναίνεση και ως εκ τούτου είναι απαγορευμένα και τιμωρούνται με την αφαίρεση του πολιτικού δικαιώματος του εκλέγεσθαι, τουλάχιστον υπό την αιγίδα συγκεκριμένων πολιτικών χώρων (δικαίωμα τους βέβαια):

Ποια ήταν αυτά τα βλάσφημα που έγραψε ο Καρυπίδης; Αυτολεξεί:

«Τώρα που η Χρυσή Αυγή μπήκε στην στενή, ο Ελληνικός λαός θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας, θα έχει λύσει όλα τα προβλήματα του και ευτυχισμένος θα απολαμβάνει την σωτηρία της δημ(ι)οκρατία τους. Οι φόροι θα μειωθούν δραστικά, οι μισθοί θα γίνουν βιώσιμοι, οι θέσεις εργασίας θα έρχονται κατά χιλιάδες, (ο Βενιζέλος υποσχέθηκε... 900.000 θέσεις εργασίας ), τα νοσοκομεία θα ανοίξουν για τον κόσμο και όχι μόνο για τους λαθρομετανάστες, τα σχολεία θα έχουν αρκετούς καθηγητές για να διδάξουν και προπαντός τα Εθνικά μας θέματα θα επιλυθούν με τον καλύτερο τρόπο. Καλό μεσημέρι!»

Βλασφημία! Όλοι γνωρίζουν πως η Χρυσή Αυγή είναι η αιτία και όχι το σύμπτωμα της κοινωνικής καταστροφής. Όποιος διαφωνεί με αυτό είναι φιλοχρυσαυγίτης εως ατόφιος χρυσαυγίτης, τέρας μισαλλοδοξίας.

Με άλλα λόγια δεν μπορείς να κάνεις πολιτικό σχολιασμό με οποιαδήποτε αναφορά στη Χρυσή Αυγή αν δεν παρουσιάσεις αντιχρυσαυγίτικο πιστοποιητικό μηνυμάτων. Ακόμη και αν αντιπαλεύεις τη Χρυσή Αυγή με επιχειρήματα και μέσα στα δημοκρατικά πλαίσια μιας ευνομούμενης πολιτείας. Τέλος. Αν δεν είσαι Μακιαβελικός στο θέμα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής, είσαι αντιδημοκράτης, φασίστας και ρατσιστής.

Έτσι λοιπόν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής συνεχίζουν να ανεβαίνουν καθώς το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα κάνει όλο και περισσότερους να μην πιστεύουν στην δημοκρατία. Λογικό: αφού οι ίδιοι είναι ολιγάρχες δε θρηνούν για το χαμό της δημοκρατίας. Το αντίθετο.

Αλλά ο Καρυπίδης κάλεσε και τον Κασιδιάρη στην εκπομπή του μετά τη σύλληψη της Χρυσής Αυγής.

Λες και ήταν ο Καρυπίδης που έβαλε την ΧΑ στο ελληνικό κοινοβούλιο. Όχι οι αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις, όχι  η τραπεζοκρατία, όχι η κλεπτοκρατία, όχι τα πολιτικά ανδρείκελα των μεγάλων συμφερόντων, ούτε τα μήντια που πριν την έκτακτη σύλληψη στελεχών της ΧΑ τους έβαζαν μέρα νύχτα μέσα στα σπίτια των Ελλήνων, ούτε η δικαιοσύνη και η αστυνομία που έκανε τα στραβά μάτια στα εγκλήματα των ακροδεξιών για δεκαετίες.

Όχι.

Οποία υποκρισία.

Αλλά όπως και να το κάνουμε, ο Καρυπίδης είναι ρατσιστής και αντισημίτης: Ιδού η γραπτή απόδειξη:

«Η Νέα Τηλεόραση της Ελλάδας θα λέγεται ΝΕΡΙΤ (Nerit) που είναι Εβραϊκό όνομα για κορίτσια και σημαίνει στα εβραϊκά Nera και δένεται σε κορίτσια που γεννήθηκαν κατά τη Χάνουκα...«κερί» της Ανθελληνικής γιορτής Χάνουκα δηλαδή...τι γιορτάζουν οι Εβραίοι στην Ανθελληνική γιορτί Χάνουκα».
«Το όνομα Nerit είναι συγγενές με το Berit (πως λέμε Μπενέ Μπερίτ...).
«Φημολογείται ότι δ/ντης μπορεί να είναι ο Παπαχελάς, το αστέρι της Bilderberg. Ο πλέον κατάλληλος...»
Παρότι ο Καρυπίδης γράφει βλακείες καθώς η Χάνουκα είναι μια γιορτή ιστορικής μνήμης και ανεξαρτησίας των Ιουδαίων από τους Σελευκίδες, καθώς αυτοί, παρότι είχαν τάξει θρησκευτική ανεξαρτησία στους Ιουδαίους , όταν οι Ιουδαίοι εξόρισαν μια άρχουσα φιλελληνιστική εβραϊκή οικογένεια, ο Αντίοχος ο τέταρτος ο επιφανής μπήκε μέσα στην Ιερουσαλήμ και την έκανε πουτάνα. Εξέγερση ακολούθησε και πέτυχε την «απελευθέρωση» της Ιερουσαλήμ το 165 πχ και την αποκατάσταση του ναού της που συνοδεύτηκε με εορτασμούς. Αυτούς των εορτασμών υπενθύμιση είναι η Χάνουκα.
Η κατατεθειμένη ερμηνεία του Καρυπίδη είναι βλακώδης και ανιστόρητη. Είναι σαν να γράφει Τούρκος ιστορικός πως η επέτειος της 25^ης Μαρτίου είναι αντιτουρκική γιορτή. Είναι σαν να καταδικάζει εξεγέρσεις απέναντι σε ιμπεριαλισμούς. Θα κατηγορούσε κάποιος όμως έναν τέτοιο τούρκο ως ρατσιστή;

β) Η εξέγερση των διάσημων

Κάποιοι άλλοι φυσικά δεν καταδικάζουν εξεγέρσεις από όπου και αν προέρχονται. Αρκεί να μην προέρχονται από τον ευρωπαϊκό Νότο και την Ελλάδα. Έτσι «διάσημοι» Έλληνες του βεληνεκούς της Μιμής Ντενίση, της Ανίτα Ναθαναήλ και της Κέλλυς Κελεκίδου έσπευσαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα στους Ουκρανούς εξεγερμένους. Ο Ρόκκος μας λέει να μην κλείνουμε τα μάτια μας και ότι η Ουκρανία χρειάζεται τη βοήθεια όλων μας, λες και η Ελλάδα είναι η χώρα των αδιάφορων πλουσίων, η Ντενίση να λέει το αμίμητο «όταν έχει ειρήνη η Ουκρανία έχει ειρήνη όλος ο κόσμος», δόγμα ιστορικά επιβεβαιωμένο, ο Κουρκούλης να λέει «Ουκρανοί αδέρφια μας αξίζετε ένα καλύτερο μέλλον» (οι Έλληνες πάλι όχι). Στο ίδιο πάλι μοτίβο, η Στέλλα Δημητρίου να λέει μη χάνεται ποτέ την ελπίδα σας, σας αξίζει ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον»… Η  Ναθαναήλ να επαναλαμβάνει το δόγμα Ντενίση ότι «Ειρήνη στην Ουκρανία σημαίνει ειρήνη για όλο τον κόσμο».
Πέρα από το ότι η εξέγερση στην Ουκρανία είναι τόσο αμερικανοκινούμενη όσο και γερμανοκινούμενη, πέρα από το ότι ακραίοι εθνικιστές είναι ο πιο μαχητικός πυρήνας των εξεγερμένων, η στήριξη αυτών των μαϊντανών της showbiz είναι διπλά γελοία καθώς αυτοί, ουδέποτε έστειλαν ένα μήνυμα στήριξης στους εξεγερμένους Έλληνες του 2011. Τίποτα. Nada.
Καθόντουσαν στις τηλεοράσεις τους και ξύναν τα αρχίδια τους βλέποντας την πιο ακραία μορφή καταστολής που γνώρισε η χώρα από την εποχή της χούντας λες και έβλεπαν τελικό του superball…  
Είναι cool να είσαι δημοκράτης για οτιδήποτε συμβαίνει εκτός Ελλάδας και να συμπεριφέρεσαι ωσάν στην χώρα σου να μην τρέχει τίποτε. Και σαν να μην έτρεξε ποτέ τίποτε. Η ιστορία της Ελλάδας είναι αδιατάραχτη. Χωρίς δεινά, χωρίς παθήματα, χωρίς φρίκες. Μια αιώνια ηλιοθεραπεία. Τουρλωμένοι κώλοι και βυζιά κάτω από τον ίδιο ήλιο…
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι της showbiz απλά κάνουν τη δουλειά τους που είναι να κάνουν πως δεν βλέπουν τίποτα για να τα έχουν καλά με τους διακινητές του χρήματος.
Και οι αντιδιανοούμενοι κάνουν τη δική τους: που είναι να παραχαράττουν την ιστορία για τα αφεντικά τους που διακινούν το χρήμα.

γ) Την ιστορία την γράφουν οι νικητές

Η παραχάραξη της ιστορίας που θέλει να παρουσιάζεται ως αναθεώρηση είναι συνήθης πρακτική. Κάθε νικητής ξαναγράφει την ιστορία με τρόπο κολακευτικό για τον ίδιο.
Όταν πχ η Ρεπούση επεδίωξε να περάσει στο βιβλίο ιστορίας της 6^ης δημοτικού την αντίληψη οι Σμυρνιοί στη σφαγή του 1922 «συνωστίζονταν» στο λιμάνι, κανείς από τα συστημικά μήντια δεν υπαινίχθηκε καν ανθελληνισμό.
Λίγοι κατηγόρησαν τις ανθελληνικές κυβερνήσεις των μνημονίων για ανθελληνισμό. Γιατί αντιλαϊκή κυβέρνηση είναι ανθελληνική κυβέρνηση. Αντισπανική κυβέρνηση. Αντιπορτογαλική κυβέρνηση.
Γιατί είναι cool να είσαι ανθέλληνας, αντιισπανός, αντιπορτογάλος. Είναι σκόπιμο, είτε είσαι διεθνιστής είτε παγκοσμιοποιητής να σβήνεις την ιστορική μνήμη και να εγγράφεις από πάνω το όραμα για τον κόσμο που σε βολεύει. Και αυτό δεν είναι πολεμική ειδικά απέναντι στους Έλληνες αλλά μια παγκόσμια πρακτική απέναντι στους λαούς. Η κάθε νέα εξουσία θέλει την πλειοψηφία των υπηκόων που δεν ωφελούνται από αυτήν, πηλό για να πλάθει τη δικιά της τάξη πραγμάτων. Τα δικά της αγάλματα, τα δικά της ονόματα στους δρόμους, τα δικά της βιβλία, τη δική της ιστορία. Όλες οι προηγούμενες εκδοχές πρέπει να διαγραφούν. Λέγε με ολοκληρωτισμό. Γιατί; Γιατί σου γαμάω το μυαλό.   
Κανείς δεν κατηγόρησε για ανθέλληνες και ρατσιστές τους Γερμανούς, ή τον Πάγκαλο για το όσα έσουραν στους ‘Ελληνες.
Το πιο επικίνδυνο κομμάτι του ρατσισμού δεν είναι οι ρατσιστικές προκαταλήψεις. Το πιο επικίνδυνο είναι όταν οι προκαταλήψεις γίνονται το απόλυτο κριτήριο αντίληψης του διαφορετικού και ο καθένας κρίνεται με βάση όχι την ανθρώπινη του ποιότητα και συμπεριφορά του αλλά με βάση τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά αλλά και τις πεποιθήσεις του. Οι αναμάρτητοι του αντιρατσισμού λοιπόν είναι αυτοί που ρίχνουν πολύ εύκολα τις πρώτες πέτρες. Με ευκολία που έχουν δανειστεί από τον απανθρωπισμό των ρατσιστών. Τα «αντί» καταντούν αποτροπαϊκά σύμβολα του εσώτερου δαίμονα.
«Όταν πολεμάς με δαίμονες, να προσέχεις να μην γίνεις αυτό που πολεμάς». Παλιά καλή συμβουλή που όλοι τείνουν να ξεχνούν.
Δεν θα απέρριπτα τον Καρυπίδη λόγω χρυσαυγιτισμού ή αντισημιτισμού ή ρατσισμού, λέξεις που πετιούνται σήμερα πιο εύκολα από ότι το μαλάκας τη δεκαετία του 80 ως κοινές ύβρεις.
Αλλά για προχειρότητα. Αν ένας δημοσιογράφος γράφει με τόση ευκολία ανοησίες για τη Χάνουκα, αν δεν μπορεί ή δε θέλει να διαχειριστεί την πληροφορία του,  πόσο μάλλον μπορεί να διαχειριστεί μια Περιφέρεια και μάλιστα μια περιφέρεια σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Αλλά βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το έκτακτο μονιμοποιείται. Αυτό είναι το τίμημα του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού στο Νότο. Το έκτακτα χαράτσια γίνονται μόνιμες φορολογίες. Οι νόμοι του κράτους περνάνε έκτακτα. Οι συλλήψεις γίνονται έκτακτα.
Μια έκτακτη χώρα.
Και οι πραγματικές συνθήκες έκτακτης ανάγκης όπως οι σεισμοί της Κεφαλονιάς; Μόνιμες βλάβες καθώς το επίσημο κράτος μπορεί να παρέλασε στην Κεφαλονιά, οι μηχανισμοί για τις έκτακτες ανάγκες έχουν σε μεγάλο βαθμό έχουν παραλύσει μαζί με το κοινωνικό κράτος.
Σε αυτή τη μεταβατική προς την τελική μορφή του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού μορφή κράτους του οποίου ηγούνται άτομα με παρακρατική αντίληψη πραγμάτων, το κράτος είναι εκεί για να υπενθυμίζει στους πολίτες ότι αυτό το μεταλλαγμένο κράτος είναι πανταχού παρόν και ο πολίτης τα πάντα πληρώνει. Ο πολίτης έχει μόνο υποχρεώσεις και ευθύνες απέναντι στο κράτος. Το κράτος έχει μόνο υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές του και καμία απέναντι στους πολίτες.
Ελληνικό κράτος: ο μπράβος των τοκογλύφων.

δ) Κεφαλόρνια

Σε σχέση με τους σεισμούς της Κεφαλονιάς, το κείμενο με την καθαρή ματιά του Κώστα Βαξεβάνη χθες με τίτλο Κεφαλόρνια μου χάραξε την ψυχή. Όχι τόσο για την εμφανή φρίκη του ολοκληρωτισμού και της μπατσοκρατίας που περιέγραφε, όσο για την φρικιαστική εξοικείωση με αυτήν που μας συμβαίνει όλο και περισσότερο και όλο και συχνότερα. Ανατρίχιασα στην υπενθύμιση του ότι εμείς οι άνθρωποι ως όντα της συνήθειας που είμαστε, μπορούμε να συνηθίσουμε στα πάντα. Να βλέπουμε φρίκες και να τις θεωρούμε συνηθισμένες ακόμη και κοινότυπες. Έτσι λοιπόν, σε ένα νησί ρημαγμένο, με εκατοντάδες νεοάστεγους σε ανάγκη βοήθειας και μέριμνας, ο υπουργός «προστασίας του πολίτη», ευφημισμός που θυμίζει το «Νταβατζής του πολίτη» κυκλοφορούσε αγέρωχα ανάμεσα σε δεκάδες αστυνομικούς, επιθεωρώντας την καταστροφή σαν να ταν ταγματάρχης των SS που επιθεωρούσε μια χώρα που τα κατοχικά στρατεύματα είχαν ισοπεδώσει…
Ο Darth Δένδιας, ο Φον Δένδιας. Ο Δεν Δίας.
Αυτό το κράτος των προστατών και των προστάτιδων δυνάμεων… Ποιος θα μας προστατεύσει από τους αυτόκλητους προστάτες μας;
Κοιτάν με περιφρόνηση αυτούς που έχουν ανάγκη. Τους θεωρούν αδύναμους, απρόθυμους να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Απρόθυμους θεωρούν και τους ασθενείς με τη δραματική νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας… Δεν περιέλαβαν την εκφυλιστική νόσο (και όχι μόνο αυτή) στη λίστα των 43 παθήσεων που χαρακτηρίστηκαν μη αναστρέψιμες….
Έτσι. Τα έκτακτα μονιμοποιούνται, τα μη αναστρέψιμα θεωρούνται παροδικά, προσωρινά… Οι μόνιμες βλάβες στην οικονομία είναι προσαρμογές, στην υγεία είναι εξυγίανση. Η σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι αρρώστια της πλάκας.
Αλλά αυτό το κράτος, το σκληρότερο της μεταπολίτευσης, είναι της πλάκας. Και για αυτό σκληραίνει ακόμη περισσότερο, για να κρύψει τη γελοιότητα του προκαλώντας τρόμο στα θύματα του.
Κράτος νταής.    

ε) Ecso-si, Ecso-no

Και θα κλείσουμε με μια εικόνα από το γειτονικό νότο και το κοντινό δικό μας μέλλον. Στην γειτονική Ισπανία στήσαν ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση για να κάνουν έξωση σε έναν 54 με χρόνιο νόσημα και αναπηρία όπως αναφέρει το TVXS.

Γκλομπ και ξύλο στους γείτονες που έσπευσαν σε βοήθεια του.

Το να έχεις κατοικία είναι παράνομο στο μεσογειακό νότο. Αν δεν μπορείς να εξυπηρετήσεις το χρέος που σου φορτώνει η ολιγαρχία.

Περιμένετε: Οι εξώσεις έρχονται προσεχώς και σε ένα σπίτι κοντά στο δικό σας. Ίσως και στο δικό σας.  

Γαμώ την κυβέρνηση που μας γαμά το σπίτι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.gr 6-2-2014

(Σύντομα στο agriazwa: Ποιοι και πως κλέβουνε τη φέτα και το Παράδειγμα της Ουγγαρίας)

Read More »