Ο Φαύλος πήρε (πάλι) το όπλο του

Ο Φαύλος Κραν-ιδιώτης, γνωστός ανάμεσα σε άλλα για τη δήλωση εμμέσως υπέρ της Χρυσής Αυγής μετά την απόσυρση της ευρωυποψηφιότητάς του «πως εγώ δε βρίζω Πατριώτες, δεν βρίζω εθνικιστές. Φυλάω τις σφαίρες μου για τον πραγματικό αντίπαλο» και θιασώτης της μεγάλης σχολής του πολιτικού κυνισμού ξαναπήρε το όπλο του και πυροβολεί τον Ερντογάν, την ISIS, τη Χαμάς και τη Μ. Βρετανία! Με ένα άρθρο στο άνδρο του antinews που σε ένα νεόκοπο site αγνώστων προθέσεων εγκωμιαστικά εμφανίστηκε ως «ό,τι πιο πλήρες έχει γραφεί για Ερντογάν, Ισλαμικό Κράτος, Κύπρο, Κομπάνι και Ελλάδα» (παρακαλώ διαβάστε το αν θέλετε να ακολουθήσετε το παρόν άρθρο), ο Φαύλος, με αφορμή τις συνεχιζόμενες τουρκικές προκλήσεις κατά της Κύπρου, σκιαγραφεί τη θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή και τα άμεσα βήματα στα οποία η ελληνική πλευρά πρέπει να προβεί για να αποτρέψει τα ακόμη χειρότερα, πυροβολώντας επιλεκτικά.

Δεν είναι τόσο οι θέσεις του στο εν λόγω άρθρο που είναι αμφισβητήσιμες σε αντίθεση με άλλες κατά καιρούς εμπρηστικές δηλώσεις του. Αυτό που έχει τεθεί εν αμφιβόλω είναι οι προθέσεις του και η μέχρι σήμερα διαδρομή του που καθιστούν τις μέχρι ενός βαθμού πραγματιστικές θέσεις του απολύτως υποκριτικές, θέσεις που σε σημεία τους μοιάζουν να έχουν διατυπωθεί από συγκεκριμένης αντίληψης ισραηλίτη αξιωματούχο. Άλλωστε, ποτέ ο Φαύλος δεν έκρυψε την αγάπη του για το μιλιταρισμό του Ισραήλ και τη θέση του πως το Ισραήλ θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα για ένα νέο ελληνικό μοντέλο.  

Ο Φαύλος, πρώην πασπίτης, ήταν αυτός που μέσα από το antinews διαμόρφωσε την εικόνα του καταλληλότερου για τον φίλο του Αντώνη Σαμαρά σε μερίδα των Νεοδημοκρατών αφού είχε πρωτοστατήσει στη δημιουργία του "υπερπατριωτικού" "δικτύου 21" μαζί με  τον Αντώνη Σαμαρά.

Υπήρξε ο Άγιος Φαύλος και πολύ μα πάρα πολύ καλός Σαμαρ-ίτης.

Με τη βοήθεια και του Φαύλου ο Σαμαράς πήρε την προεδρία της ΝΔ και τοποθέτησε φίλους του και ομοϊδεάτες του Φαύλου, όπως το σύνδεσμο της Χρυσής Αυγής με τη ΝΔ Τάκη Μπαλτάκο, τον πρώην μαρξιστή Χρύσανθο Λαζαρίδη και τον άτυπο υπουργό προπαγάνδας Γιώργο Μουρούτη σε καίρια πόστα, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια ακόμη σκιώδη κυβέρνηση μέσα σε μια σκιώδη συγκυβέρνηση.

Το γλυκό του σιωπηλού εσωτερικού πραξικοπήματος μέσα στη ΝΔ έδεσε με τις μεταγραφές από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ της εγωπαθούς τηλεπερσόνας που αυτοδικαίως ακούει στο όνομα Άδωνις, και του διάδοχου του αρχηγού της Χρυσής Αυγής στην ηγεσία της ΕΠΕΝ και παιδιού του Κολλεγίου Αθηνών, Μάκη Βορίδη.

Το κερασάκι στην τούρτα μπήκε με την υπουργοποίηση της ομάδας παρά-κρουσης των Ντινόπουλου, Βούλτεψη και Γιακουμμάτου κάνοντας τον «δεξιό τύπου πατριωτισμό» μια ξεκάθαρα λούμπεν υπόθεση

Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί; Είναι, ή δείχνουν να είναι φανατικοί αντιαριστεροί. Μπορεί και να θαρρούν πως υπάρχει μια παγκόσμια αριστεροί συνομωσία και πως οι χούντες αλλά και ο ναζισμός ήταν εύλογες αντιδράσεις σε αυτή, παραβλέποντας διαρκώς τις ιστορικά αποδεδειγμένες συνομωσίες της διεθνούς πλουτοκρατίας.

Και τι πήγαν και έκαναν οι σωματοφύλακες της πολιτικής Σαμαρά;

Συμμαχήσαν με τον εχθρό, με την πιο βρώμικη και πιο προσχηματική έκφανση της αριστεράς στην Ελλάδα και κάναν συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ κάνοντας τους νεοδημοκράτες που ψηφίσαν τον «αποστάτη» Σαμαρά να νιώθουν τεράστιοι μαλάκες.  

Και σιωπήσανε οι λαλίστατες γλώσσες της ομάδας Σαμαρά που πριν γίνει ο «άνθρωπος τους» πρωθυπουργός ωρύονταν για εξεταστικές επιτροπές που θα διερευνούσαν τον βρώμικο ρόλο των Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και του προέδρου της ΕΛΣΑΤ Γεωργίου στη χρεωκοπία της χώρας που είχε ως άμεση συνέπεια την υπαγωγή της σε καθεστώς πλήρους κηδεμονίας.

Μόνο σε παραδρομές του λόγου τους τα ανάφεραν πλέον αυτά καθώς η συγκυβέρνηση οδηγούσε τη χώρα βαθύτερα στην απόγνωση και τα αδιέξοδα.

Το επιχείρημα τους για τη μη τήρηση των προεκλογικών τους θέσεων ήταν πως προτεραιότητα ήταν να σωθεί η χώρα και να αποτραπούν τα χειρότερα.

Αυτό το επιχείρημα χρησιμοποιεί ύπουλα εκ νέου ο Κρανιδιώτης για να μας πείσει πως η εθνική ομόνοια είναι επιτακτική για να αντιμετωπιστεί μια απειλή ακόμη μεγαλύτερη και από την οικονομική καταστροφή που επέφεραν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Και αυτός ο εχθρός είναι οι νεοθωμανικές τουρκικές επιβολές.

Φυσικά αυτή η «εθνική ομόνοια» δεν αφορά στην κοινωνία η οποία στο μόνο που ομονοεί είναι να καταδικαστούν αυτοί που την έσυραν σε ένα άθλιο παρόν χωρίς μέλλον, αλλά αφορά στα συγχωροχάρτια που θα πρέπει να δώσει η κοινωνία σε αυτούς που την εξαθλίωσαν και συνεχίζουν ατιμώρητοι το έργο τους.

Να μεταβούμε λοιπόν χωρίς άλλους τριγμούς για το βρώμικο σύστημα εξουσίας από μια οικονομική κρίση και σε μια παράλληλη στρατιωτική κρίση μοιράζοντας απλόχερα συγχωροχάρτια στους εγκληματίες του λευκού κολλάρου που συνεχίζουν να ρουφάν το αίμα του ελληνικού λαού.

Κανείς σώφρον Έλληνας δεν μπορεί να υποτιμήσει την τουρκική απειλή, κυρίως σε μια περίοδο νεοθωμανικού ερντογανισμού που επιχειρεί να εξάγει την πολλαπλή κρίση και τα υπαρξιακά ζητήματα της Τουρκίας και προς την Ελλάδα.

Η κλιμάκωση στα ελληνοτουρκικά φυσικά θα είναι παρόμοια διέξοδος και για την ελληνική συγκυβέρνηση. Η έννοια της μεγάλης εξωτερικής απειλής ίσως να είναι το μόνο εργαλείο που θα μπορέσει να κρατήσει το ελληνικό σύστημα εξουσίας στη ζωή. Το ιστορικό παράδειγμα της Χούντας και ο διχασμός της Κύπρου καταμαρτυρούν το πόσο μακριά μπορεί να φτάσουν τα συστήματα εξουσίας όταν πλέον έχουν χάσει την πειθώ τους στους πληθυσμούς τους.

Τα ερωτήματα και οι ευθύνες για το πώς φθάσαμε ως εδώ οφείλουν να καταργηθούν και το μόνο έγκυρο ερώτημα είναι το τι κάνουμε από εδώ και πέρα.

Ας δούμε όμως, πέραν του οικονομικού μαρασμού, τι άλλο έπραξαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια και πως βοήθησαν να αλλάξει προς το δυσχερέστερο η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας για πάντα.

Ο Γ. Παπανδρέου ήταν από αυτούς που βοήθησε στο να σκάψει ο Καντάφι τον ίδιο του τον λάκκο, θεωρώντας ότι οι διεθνείς ελίτ τον περίμεναν με ανοιχτές αγκάλες. Ο ίδιος άνθρωπος που υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την πλεονασματική Λιβύη ύψους 220 δις πριν υπογράψει με τις διεθνείς ελίτ το μνημόνιο υποταγής με τις διεθνείς ελίτ.

Έλληνες ιατρικοί και ξενοδοχειακοί επιχειρηματίες περιέθαλπαν Λίβυους τζιχαντιστές και σήμερα είναι περήφανοι για αυτό.

Τέρμα η Λιβύη λοιπόν, Για πάντα.

Ας πάμε στη Ρωσία. Ο Σαμαράς υπέγραψε τον αγωγό TAP που είναι παράλληλα και ένα σχέδιο αποκλεισμού της Ρωσίας από τις αγορές ενέργειας της. Την υπέγραψε σχεδόν με μοναδικό αντάλλαγμα ένα φιλικό χτύπημα του Ομπάμα στη πλάτη.

Και ο συγκυβερνήτης Βενιζέλος ήταν από τους πρώτους που ανεγνώρισε την πραξικοπηματική μεταβατική αντιρωσική κυβέρνηση σε μια υποκινούμενη από αμερικανικούς παράγοντες κρίση στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας που σύντομα μετατράπηκε σε Ευρωρωσική κρίση, απειλώντας πλέον όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και τη σταθερότητα της Ευρώπης.

Μόνο χάρη στην καλή θέληση των Ρώσων και στη μακροπρόθεσμη γεωπολιτική τους στόχευση υπάρχουν σήμερα ακόμη ελληνορωσικές σχέσεις.

Αλλά ας πάμε στην Κύπρο για την οποία τόσο κόπτεται ο Φαύλος: Η συγκυβέρνηση πραγματικά πανηγύριζε με το χωρίς προηγούμενο κούρεμα των κυπριακών καταθέσεων που σήμαινε κάτι πολύ περισσότερο από την απλή ταπείνωση: δήλωνε την πλήρη πρόθεση της ΕΕ να εγκαταλειφθεί η Κύπρος στη μοίρα της, πρόθεση η οποία τηρήθηκε και σε όλες τις επόμενες φάσεις του «Νέου Κυπριακού»

Και ποιος έφταιγε για την κυπριακή τραπεζική κρίση; Μα φυσικά το PSI με αρχιτέκτονα τον συγκυβερνήτη Βενιζέλο όπου κουρεύτηκαν και πολλά δις ελληνικών ομολόγων που είχαν όλως παραδόξως συγκεντρώσει σχεδόν αιφνιδιαστικά οι κυπριακές τράπεζες.

Όπως περιγράψαμε στο παρελθόν, ο άλλος Έλληνας ο οποίος είχε τεράστιο ρόλο στην Κυπριακή τραπεζική κρίση ήταν ο Βγενόπουλος. Το σκάνδαλο της Λαϊκής στην Κύπρο και της αγοράς της από την Marfin με ότι θα σήμαινε αυτό, αναγνωρίστηκε αυτές τις μέρες και από την κυπριακή δικαιοσύνη: ο πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου την περίοδο 2002-2007 Χριστόδουλος Χριστοδούλου καταδικάστηκε σε πεντάμηνη φυλάκιση. Ποιο το έγκλημα του; Φοροδιαφυγή. Για αυτό καταδικάστηκε. Και αυτό είναι το ελαφρότερο των αδικημάτων του: Γιατί ο λογαριασμός του ενός εκατομμυρίου ευρώ που ο Χριστοδούλου δεν δήλωσε στην εφορία, προερχόταν από κατάθεση προς αυτόν της offshore Focus Maritime International που ανήκε στο στενό συνεργάτη του Βγενόπουλου, Μιχάλη Ζολώτα. Αντί για δωροδοκία και απιστία, ο Χριστοδούλου τη βγάζει μεφοροδιαφυγή, ενώ για την ελληνική δικαιοσύνη ο Βγενόπουλος παραμένει κύριος, όπως άλλωστε και ο Λαυρεντιάδης που είχε το δικό του ρόλο στην υπονόμευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Ήταν η ελληνική πλευρά λοιπόν η οποία, αφού οδήγησε την Κύπρο εκ νέου σε καταστροφή, καθόταν και έβλεπε νερωνικά το θέαμα πανηγυρίζοντας. Και εκ των υστέρων καλεί αυτούς που οδήγησαν την Κύπρο σε δύο εθνικές καταστροφές να υπερασπίσουν τώρα την Κύπρο. Οποία υποκρισία.

Αναφέρεται ορθώς ο κύριος Κρανιδιώτης στους Κούρδους και στο σκάνδαλο Οτσαλάν που αποτέλεσε αν θυμάμαι καλά και το καθοριστικότερο στιγμιότυπο της δικηγορικής του καριέρας. Ας μας υπενθυμίσει που είναι όλοι αυτοί που παραδώσαν τον Οτσαλάν στους Τούρκους, τραυματίζοντας για πάντα την εμπιστοσύνη των Κούρδων προς την Ελλάδα.

Ταυτίζει ο Φαύλος τον Ενρτογάν με τη Χαμάς την οποία ταυτίζει με την ISIS! Έντεχνα παραλείπει να αναφερθεί πως η Χαμάς στηρίχθηκε από πολλούς και ανάμεσα σε αυτούς και από το ίδιο το Ισραήλ ως αντίβαρο στην Ανεξάρτητη ΠαλαιστινιακήΑρχή!

Αναφέρεται στον κίνδυνο της ISIS και στη χρηματοδότησή της από την Τουρκία. Ορθώς. Και επικαλείται και την Συρία του Άσαντ, παραδοσιακή φίλια προς την Ελλάδα.

Ξεχνάει προφανώς ο Φαύλος ότι ο συγκυβερνήτης του Σαμαρά Βενιζέλος ήταν από τους πρώτους που τάχθηκαν υπέρ της επέμβασης στη Συρία του Άσαντ.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν βάλει το χεράκι άμεσα και έμμεσα στην καταστροφή των περισσότερων πυλώνων της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Και τώρα, αφού έχουν δημιουργηθεί δυσμενέστατα τετελεσμένα στο εσωτερικό και εξωτερικό της Ελλάδας, μετά από αμέτρητα εγκλήματα των μνημονιακών κυβερνήσεων, τώρα θυμάται ο υπερπατριώτης που κρατάει τις «σφαίρες του» για τον αντίπαλο, την εθνική ομοψυχία ως μέσο υπέρβασης των τεραστίων γεωπολιτικών προκλήσεων.

Κρίνω πως δεν είναι παρά ένα φθηνός αντιπερισπασμός και μια μέθοδος για να δοθούν συγχωροχάρτια στους πολιτικούς και οικονομικούς εγκληματίες του ελληνικού συστήματος που αφού ξεπουλήσαν την ελληνική εθνική κυριαρχία και ότι άλλο μπόρεσαν να σκοτώσουν από το ελληνικό δημόσιο για να μπορούν οι τραπεζίτες, οι καναλάρχες και οι κομματοδίαιτοι επιχειρηματίες να συνεχίζουν τον έκλυτο βίο τους με τους παχύτατους λογαριασμούς τους που συνεχίζει να καλείται να πληρώνει ο εξουθενωμένος Έλληνας φορολογούμενος κι αφού πουλήσαν την Κύπρο, θα εμφανιστούν τώρα ως εγγυητές της Ελληνικής και της Κυπριακής ακεραιότητας.

Παραλείπεται επίσης να τονιστεί πως η χρηματοδότηση της ISIS γίνεται και μέσω του λαθρεμπορίου πετρελαίου (και όχι μόνο). Και αναρωτιέμαι αν είναι ηθικό, γιατί σίγουρα είναι νόμιμο, το να εκπροσωπεί ένας δικηγόρος τον υιό επιχειρηματία στη μήνυση κατά περιοδικού που έδωσε στοιχεία-αληθή ή όχι δεν είμαι σε θέση να κρίνω- για εμπλοκή του Μελισσανίδη σε λαθρεμπόριο πετρελαίου. Και ο Μελισαννίδης δεν είναι άγνωστος φυσικά στην συγκυβέρνηση και κυρίως στη σαμαρική της συνιστώσα, καθώς χτυπάει διαγωνισμούς εκποίησης επικερδών οργανισμών του δημοσίου.

Δεν υπονοώ φυσικά ότι  περνάει έστω και έμμεσα λαθραίο πετρέλαιο της ISIS στην Ελλάδα. Για το όνομα του θεού. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως ότι έχει απομείνει από επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι εξόχως πατριωτικό, γιατί οι προδότες είτε εκτελέστηκαν παραδειγματικά από την πολιτική ηγεσία είτε εκδιωχθήκαν στο εξωτερικό. Ελπίζω να αντιλαμβάνεστε την προφανή ειρωνεία της διατύπωσης. 

Φυσικά, ο Φαύλος δεν έχει πρόβλημα να συμμαχεί με τον εχθρό. Όπως όταν ανέλαβε δικηγόρος του ανθρώπου του Γιώργου Παπανδρέου αλλά και του διεθνούς κερδοσκόπου George Soros Άλεξ Ρόντος, όταν ο τελευταίος κλίθηκε από τον εισαγγελέα για τη διερεύνηση της υπόθεσης που ήθελε να υπάρχει σχέδιο πολιτικής εξόντωσης του Κώστα Καραμανλή. Ο "πατριώτης Ρόντος" πελάτης και φίλος του Κρανιδιώτη, ο πατριώτης λοιπόν Ρόντος με το παρατσούκλι ο "Νεκροθάφτης του Μακεδονικού", για τις υπηρεσίες του στη χώρα επιβραβεύτηκε το 2012 με το πόστο του ειδικού απεσταλμένου της ΕΕ στην Αφρική. 

Το πως γίνεται ο πατριώτης Κρανιδιώτης να εκπροσωπεί τον "Νεκροθάφτη του Μακεδονικού" και άνθρωπου του Παπανδρέου Ρόντο (μάλλον ο Παπανδρέου ήταν ο άνθρωπος του Ρόντος) και παράλληλα να κάνει πλάτες στον Αντώνη Σαμαρά που έριξε κυβέρνηση της ΝΔ με αφορμή το Σκοπιανό, αυτό μόνο οι Νεοδημοκράτες που τον παρακολουθούν μπορούν να επιδιώξουν να το γεφυρώσουν.

Όπως είπα, δεν διαφωνώ με πολλές από τις θέσεις του Κρανιδιώτη στο επίμαχο άρθρο. Ίσως όμως ο κύριος Κρανιδιώτης θα έπρεπε να αναλογιστεί τις δικές του φιλίες με πρόσωπα του περιβάλλοντος Παπανδρέου αλλά και με επιχειρηματίες καθώς και τον δικό του ρόλο στην ολέθρια ανάδειξη του «καταλληλότερου» Σαμαρά στην ηγεσία της χώρας και την εμμονή του στην στήριξη του ακόμη και τώρα με άρθρα που περιγράφουν μισές αλήθειες για τις ανυπέρβλητες προκλήσεις που συναντάει σήμερα η χώρα. Γιατί οι άλλες μισές αλήθειες αφορούν το πώς αυτοί που ο Κρανιδιώτης ανέδειξε και στήριξε συνεργάστηκαν με τον «εχθρό» (στο ΠΑΣΟΚ αναφέρομαι) και συνδιαμόρφωσαν συνθήκες που καθιστούν τις όποιες γεωπολιτικές προκλήσεις ανυπέρβλητες.

Δε δομείται πατριωτισμός πάνω στην ιστορική λήθη του πρόσφατου μάλιστα παρελθόντος. Δεν δομείται πατριωτισμός ούτε πάνω στην φαντασιακή επίκληση του ιστορικού μεγαλείου του μακρινού παρελθόντος. Εθνικισμός δομείται έτσι, ακραίος, υπερφίαλος και επικίνδυνος για όλους.

Το παράδειγμα του 20^ου αιώνα μας δίδαξε πως δεν μπορεί να υπάρχει εθνική συμφιλίωση όταν δίνονται συγχωροχάρτια στους εγκληματίες.

Οι άνθρωποι και οι λαοί, οφείλουν να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ο Κρανιδιώτης δεν φαίνεται να έμαθε τίποτα από τα δικά του.

Αν φυσικά ήταν «λάθη» και όχι σκοπιμότητες.

Οι υπερπατριώτες τύπου Κρανιδιώτη συγκυβερνήσαν με «τον εχθρό» στο όνομα μιας τεχνητής ιστορικής αναγκαιότητας. Τώρα που εμφανίζονται αδήριτες ιστορικές αναγκαιότητες για τις οποίες η συγκυβέρνηση δεν είναι άμοιρη ευθυνών, επικαλούνται πάλι την ιστορική αναγκαιότητα, την ανωτέρω βία για να συνεχιστεί το στρεβλό και καταστροφικό παράδειγμα της συγκυβέρνησης.

Σε προηγούμενη ελληνοτουρκική κρίση το 1975, η πολιτική στάση του Ανδρέου Παπανδρέου ήταν «Βυθίσατε το Χόρα». Η συγκυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική του γιού του, το «Βυθίσατε τη χώρα».

Σίγουρα είναι είτε ανίδεος είτε τυφλός είτε υστερόβουλος αυτός που περιμένει η πολιτική των άνευ όρων εκχωρήσεων της χώρας να αλλάξει επειδή υπάρχει «εθνικός κίνδυνος»;

Όσο συντηρούμε στο εσωτερικό τους εθνικά επικίνδυνους, τόσο περισσότερο θα μεγιστοποιούνται οι «εθνικοί κίνδυνοι» από το εξωτερικό. 

Τον πατριωτισμό που πουλάει τσάμπα ο κύριος Κραν-ιδιώτης, τον έχουμε πληρώσει οι υπόλοιποι Έλληνες πολύ ακριβά. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 3/11/2014

Read More »

Μπράβο στο ΚΚΕ!!!

Η χθεσινή μέρα θα μείνει στην ιστορία ως η μέρα που έκανε την μεγαλειώδη του πορεία το ΚΚΕ!

3 μέρες μετά την παρέλαση του ΟΧΙ, τέσσερα χρόνια μετά από το πανηγύρι των ατελείωτων ΝΑΙ, το ΚΚΕ κούνησε το μυώδες δάχτυλό του.

Τρέμει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος το ΚΚΕ fest. Τύφλα να χει το gay pride.

Ναι , το ΚΚΕ απέδειξε ότι έχει  δύναμη. Μεγαλύτερη δύναμη από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή μαζί.

Ότι έχει και μηχανισμό και κομματικό στρατό όπως και τα μεγάλα κόμματα μονάχα που το ΚΚΕ δε χρειάζεται να λαδώνει τα μολυβένια στρατιωτάκια του.

Μας απέδειξε το ΚΚΕ αυτό που γνωρίζαμε πάντα: ότι το ΚΚΕ είχε τη δύναμη να ανατρέψει το σύστημα. Τη δύναμη την είχε. Τη βούληση δεν την είχε ποτέ.

Ότι συμφώνησε για μια ακόμη φορά με το σύστημα όπως είχε κάνει και επί Τσώρτσιλ που ο κόσμος αγωνιζόταν τη δεύτερη κατοχή των Βρετανών ελπίζοντας μάταια ότι το ΚΚΕ θα καλούσε το ΕΑΜ. Μάταια.

Απέδειξε ότι έχει τη δύναμη. Ότι απλά δεν έχει τη βούληση.

Ότι αν ήταν δίπλα στους αγανακτισμένους και όχι απέναντι, το βρώμικο σύστημα των ολιγαρχών θα είχε πέσει.

Αντ’ αυτού το ΚΚΕ λειτούργησε την επίμαχη περίοδο που η λαϊκή αντίδραση δεν είχε σπάσει ακόμη από τη πιο βίαια και μαζική καταστολή που γνώρισε ο τόπος από την περίοδο της χούντας ως πραιτοριανός αυτού που υποτίθεται ότι είναι ο εχθρός του: της αστικής δημοκρατίας και μάλιστα του πιο εκφυλισμένου είδους της.

Το ΚΚΕ απέδειξε ότι είναι αυτό που του καταλογίζουν: ένα λαϊκό κόμμα προνομιούχων που δεκάρα δε δίνει για το λαό. Δεν είναι η ηγεσία του σκανδαλωδώς προνομιούχα βέβαια για να μη συμψηφίζουμε καταστάσεις, αλλά όπως και να το κάνουμε ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της και ένα κομματικό καρβέλι η ηγεσία του το έχει σε αντίθεση με τους εκατοντάδες νεοέλληνες νεόπτωχους.

Άλλωστε όλοι οι υπόλοιποι διεθνιστές σύντροφοι του στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ ήταν από τους πρώτους στο χορό της παγκοσμιοποίησης και της τραπεζοκρατίας.

1^η Νοέμβρη 2014! Η μέρα που το ΚΚΕ έκανε πορεία! Άλλαξε η χώρα, άλλαξε η ήπειρος, άλλαξε ο πλανήτης!

Κανένα από τα μεγάλα μήντια δεν έδειξε τη μεγάλη του πορεία: Φυσικά αφού το ΚΚΕ φρόντισε να ξεπουλήσει το κανάλι του σε λέρα του συστήματος. ΝεοφιλελεΚΚΕ λέμε.

Υπάρχουν αντισυστημικοί που θα σκότωναν για να έχουν κανάλι. Το συστημικό ΚΚΕ φυσικά σκότωσε το κανάλι του. Δεν μπορούσε να το συντηρήσει σε καπιταλιστικό περιβάλλον. Αλλά τη χώρα θα μπορέσει να τη συντηρήσει σε καπιταλιστικό περιβάλλον.  

Η λειψανοθήκη του κομμουνισμού, η ορθοδοξία της αριστεράς, καθυστερημένη όπως οτιδήποτε το νεολληνικό, έκανε χθες μια επίδειξη δύναμης. Από μπροστάρηδες των εργατικών κινημάτων σήμερα είναι επιδειξίες, γυμνιστές και μπανιστιρτζήδες της ιστορίας.  

Μεγάλα μπάλα λέμε το ΚΚΕ. Λογικό. Η Κανέλλη ΚΚΕ και Βάζελος και ορθόδοξη. Αγκυλώσεις-ύβρεις για έναν άνθρωπο της ευφυΐας της Κανέλλη. Μα οι αγκυλώσεις είναι προσόν για συστημικούς ανθρώπους. Και η Κανέλλη έχει κολλήσει πολλά ένσημα στο σύστημα πριν γίνει ο Απόστολος Παύλος του ΚΚΕ.

Μα να μην είμαστε άδικοι. Ο Μπογιόπουλος, άλλο στέλεχος του ΚΚΕ εγνωσμένης ευφυίας, δεν είναι ορθόδοξος και είναι και γάβρος. Οι τύποι ασχολούνται με το τι κάνουν οι ομάδες τους στο γήπεδο και όχι με το τι κάνουν οι πρόεδροι/ολιγάρχες τους έξω από αυτό. Το δίκιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος αφορά μόνο την μπάλα, την ομάδα και τους οπαδούς.

Τα κόμματα είναι κάτι που κάνουμε στον ελεύθερο χρόνο ανάμεσα στην μπάλα και τη δουλειά, ένα άλλο είδος μπάλας που άμεσα ή έμμεσα πληρώνεσαι για να το παίξεις.

Και ας παίζουν τα μωρά των τζιχαντιστών μπάλα με τα κεφάλια «απίστων». Οι τζιχαντιστές είναι λαός. Κι η μπάλα του λαού είναι.

Η «ιντελέντζια», όπως κάθε άλλη εξουσία, είχε πάντα το κουσούρι να επιδεικνύει τα κουσούρια της σαν να ταν οι αρετές της.

Η αρετή του ΚΚΕ είναι η δύναμη του ΠΑΜΕ. Το κουσούρι του είναι η μέθοδος διαχείρισης της πολιτικής του δύναμης. Και το ΚΚΕ τα χει μπλέξει και τα δύο μέσα σε ένα διαρκές μεταφυσικό παραλήρημα γεμάτο αντικαπιταλιστικά άλλοθι.
ΠΑΜΕ λοιπόν; Που πάμε όμως; Απο κοινωνική καταστροφή σε κοινωνική καταστροφή. Και το ΚΚΕ να κοιτάζει με απάθεια μποντιμπιλντερά στο Baywatch που τσιτώνει τα μούσκαλα του να τα βλεφαριάζουν τα γκομενάκια για να μην κοιτάν τον τύπο που πνίγεται στο βάθος του πλάνου. 

Ναι, το ΚΚΕ έχει δύναμη.

Το ίδιο και η ορθοδοξία, μισητός δήθεν εχθρός του ΚΚΕ με τον οποίο έχει πολλά περισσότερα κοινά από ότι θα ήθελαν ποτέ οι δυο τους να παραδεχτούν. Πολλά κοινά εκτός από την κοινοκτημοσύνη:
Οι ορθόδοξοι χριστιανοί περιμένουν τον μαρμαρωμένο βασιλιά και τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και οι ορθόδοξοι κομμουνιστές τον βαλσαμωμένο Γενικό Γραμματέα και τη Δευτέρα Παρουσία του Στάλιν...

Και τι κάνουν με το εδώ και τώρα και τον κοινωνικό Αρμαγεδδώνα που οι Καίσαρες του χρηματοπιστωτικού και τα ιερατεία τους προκαλούν;

Α, όλα κι όλα. 

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, τα του Θεού τω Θεώ και τα του ΚΚΕ τω ΚΚΕ.

Γενικά δεν αρέσκομαι να ασκώ δημόσια κριτική στο ΚΚΕ, συνδεδεμένο καθώς είναι με τους εργατικούς και όχι μόνο αγώνες αλλά και με την λογοκρισία που έχει επιβάλλει η επίσημη αλλά και η άτυπη αριστερή νομενκλατούρα και οι οπαδοί της.

Μα εδώ και δεκαετίες το ΚΚΕ συμπεριφέρεται σαν ξεπεσμένος αριστοκράτης που ξεκοκκαλίζει την πατρική περιουσία επικαλούμενος την ταξική του ανωτερότητα για να επικαλύψει την έλλειψη ηθικής του.

Μια χώρα γεμάτη αναχρονισμούς, φαντάσματα και άλλοθι έχει το ΚΚΕ που της αξίζει.

Μια χώρα που ο κάθε πολίτης λειτουργούσε στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό της μονάδας, της ομάδας, της φαμίλιας και της κλίκας, δέχεται την αντίστοιχη νεοφιλελεύθερη Νέμεση. Μια χώρα που για δεκαετίες έβγαζε ασπροπρόσωπη τη Θάτσερ και το ρητό της "δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο τα άτομα και οι οικογένειες τους, δέχεται τώρα τις σφοδρές συνέπειες του νεοθατσερισμού.

Και μιας και οι μέρες είναι επετειακές, με το ΟΧΙ που γιορτάζουν μόνο οι ναιναίκοι και οι νενέκοι και την ιστορική πορεία του ΚΚΕ που για μια ακόμη φορά απέδειξε ότι μπορεί αλλά δε θέλει, να προτείνω να αλλάξουμε το εμβληματικό σύνθημα της επόμενης επετείου από το «ελευθεριά ή θάνατος», στο «νεοφιλελευθεριά και θάνατος»

Άντε και καλή αποτοξίνωση από τα δηλητήρια του μυαλού  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/11/2014

Read More »

Χειρότερα και από καρκίνο: Η επάρατος νόσος της ιατρικής απληστίας

Στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί» περιέγραφα δομικά ζητήματα σε σχέση με τις επικρατείς προσεγγίσεις στην αντιμετώπιση του καρκίνου.

Αυτό που δεν κατέδειξα είναι ένα φαινόμενο το οποίο έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια συστημικό: αυτό της διαφθοράς που επάγεται από την επιρροή και τη διείσδυση των φαρμακευτικών συμφερόντων στην Ιατρική και στο ιδιαίτερα προσοδοφόρο για αυτές πεδίο του καρκίνου.

Τα οικονομικά μεγέθη του καρκίνου είναι τεράστια: μόνο στις ΗΠΑ τα συνολικά ιατρικά κόστη (για το 2010) των καρκίνων έφθαναν τα 126 δις δολάρια ενώ η ετήσια παγκόσμια οικονομική επίπτωση των καρκίνων έχει ξεπεράσει το 1 τρις με το παγκόσμιο ακαθάριστο προϊόν να είναι στα 71 τρις, κάνοντας τον καρκίνο με διαφορά την πιο ακριβή νόσο. Και όλα αυτά τα νούμερα αυξάνονται δραματικά κάθε χρόνο.

Το μέγεθος της «πίτας» του καρκίνου οφείλεται εν μέρει και στη διαφθορά, ενώ σημαντικό κομμάτι της που είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ακριβώς ροκανίζεται πάλι από τη διαφθορά.

Δεν μιλάμε για περιστασιακά κρούσματα αλλά για μια βαριά βιομηχανία ιατροφαρμακευτικής διαφθοράς.  

Σε χώρες δε με εγκατεστημένο το καθεστώς της κλεπτοκρατίας, η διαφθορά προφανώς και καταβροχθίζει μεγαλύτερο κομμάτι της μεγάλης πίτας του καρκίνου από ότι είθισται σε χώρες με κάπως λειτουργικούς θεσμούς. Και οι λόγοι είναι περισσότεροι του ενός:

Σε τέτοιες χώρες όπως η Ελλάδα, οι ελίτ έχουν το προνόμιο της άτυπης ή της θεσμοθετημένης ασυλίας.

Στο συντεχνιακό ελιτισμό των Ελλήνων γιατρών πχ, η ασυλία είναι άτυπη μεν αλλά εξίσου αποτελεσματική με αυτή των πολιτικών, αφενός γιατί το νομικό πλαίσιο δεν είναι επαρκές καθώς τα ιατρικά εγκλήματα είναι ιδιότυπα και μπορεί να είναι διπλά και τριπλά (μια απλή πχ περίπτωση «λαδώματος» δεν επιβαρύνει μόνο οικονομικά τον πολίτη καθώς το κόστος της τελικά μετακυλίεται σε αυτόν αλλά μπορεί να απειλεί άμεσα ή και έμμεσα τη ζωή του) και αφετέρου γιατί τα πειθαρχικά όργανα κάνουν τα στραβά μάτια υπερασπίζοντας τη συντεχνία τους εις βάρους της δημόσιας υγείας.

Δεν μπορεί άλλωστε να υπάρξει εύκολα βιομηχανία διαφθοράς χωρίς μια βιομηχανία συγκάλυψης.

Ένας άλλος παράγοντας που ενθαρρύνει την ιδιότυπη ιατρική διαφθορά είναι πως κάποιες καταστάσεις δίνουν δύναμη ζωής και θανάτου στους ιατρούς και μέσω αυτής μπορούν όταν το επιθυμούν να τρομοκρατήσουν τους  πολλαπλά ευάλωτους ασθενείς και τις συναισθηματικά ευάλωτες οικογένειες τους.

Λίγα έχουν γίνει για να αντιμετωπιστεί η ιατρική εγκληματικότητα στην Ελλάδα.

Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση καθυστέρησε υστερόβουλα μερικές δεκαετίες και από μόνη της δεν αρκεί για να σπάσει το απόστημα της ιατρικής διαφθοράς.

Η υπαγωγή στο καθεστώς του μνημονίου μπορεί μεν να πετσόκοψε τα κόστη της δημόσιας υγείας και συνεπώς και το κόστος της ιατρικής διαφθοράς στα απόλυτα νούμερα της, από την άλλη όμως εξώθησε αρκετούς από τους επίορκους σε ακόμη επιθετικότερες εκβιαστικές συμπεριφορές ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν τον επιδεικτικό τρόπο ζωής τους (χαρακτηριστικό το πρόσφατο αυτό παράδειγμα).

Άλλωστε το ίδιο το καθεστώς του μνημονίου είχε εξαρχής ως στόχο την απαξίωση όλου του δημοσίου συστήματος υγείας για να διευκολύνει την εγκατάσταση ιδιωτικών συμφερόντων υγείας, προικίζοντας τα ενίοτε με «φιλέτα» ή έστω «ανταλλακτικά» που προέρχονται από το δημόσιο σύστημα υγείας και τους συλλογικούς μόχθους δεκαετιών που χρειάστηκαν για να δομηθεί αυτό.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κάποιοι επίορκοι γιατροί πέφτουν στα χέρια του δικαστικού συστήματος και δέχονται τιμωρίες που δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν ως παραδειγματικές αν αναλογιστεί κανείς το ιδιότυπο του ιατρικού εγκλήματος.

Έτσι λοιπόν, μερικές μέρες πριν, το Συμβούλιο της Επικρατείας παύει τον πρώην διευθυντή του ογκολογικού τμήματος του νοσοκομείου «Η Παναγία» το οποίο έχει ήδη καταργηθεί, Δ. Τσαβδαρίδη.

Ο Τσαβδαρίδης υπερσυνταγογραφούσε μέχρι και το 2007 στους καρκινοπαθείς του φάρμακα εκτός ενδείξεων, με κίνητρο όπως φανταζόμαστε το προσωπικό του κέρδος.

Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε ότι ο Τσαβδαρίδης ήταν συντονιστής νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη καθώς το ΠΑΣΟΚ ήταν ένα κόμμα που «υπερσυνταγραφούσε» εκτός ενδείξεων σοσιαλισμό στους «ασθενείς» του για να πλουτίζει το ίδιο.

Ο Τσαβδαρίδης δεν αποτελεί εξαίρεση. Στο αντικαρκινικό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης Θεαγένειο δύο διευθυντές την ίδια περίπου περίοδο μετέτρεψαν τον καρκίνο σε … χρυσορυχείο.

Η μία εξ αυτών ήταν διευθύντρια του φαρμακείου του Θεαγενείου και μετά από σχετική έρευνα βρέθηκε λογαριασμός της με πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, λογαριασμός μάλιστα που διατηρούσε από κοινού με φαρμακευτικό αντιπρόσωπο.

Η άλλη περίπτωση πρώην διευθυντή του Θεαγενείου είναι αρκετά παρόμοια καθώς βρέθηκαν σε λογαριασμούς του αδικαιολόγητα αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και η ομοιότητα αυτή γεννά το ερώτημα το αν στο Θεαγένειο είχε εγκατασταθεί ένα ευρύτερο κύκλωμα προώθησης φαρμακευτικών προϊόντων.

Κανένα από τα δύο ονόματα δε δόθηκε στη δημοσιότητα. Ακόμη χειρότερα, δε δόθηκε στη δημοσιότητα το όνομα του φαρμακευτικού αντιπροσώπου και πολύ σημαντικότερα το όνομα της εταιρίας που λάδωνε τη διευθύντρια του Θεαγενείου. 

Εκτός ενδείξεων υπερσυνταγοραφήσεις. Διευθυντές που «σπρώχνουν» με το αζημίωτο φάρμακα. Πρακτικές ναρκέμπορων όπως τις έχω ορθά χαρακτηρίσει στο βιβλίο μου «Παρά Φύση».

Στο «Παρά Φύση» αλλά και σε άρθρα μου έχει περιγραφεί πως σε άλλες χώρες τα ονόματα των εταιριών δίνονται τελικά στη δημοσιότητα και οι εταιρίες τιμωρούνται, έστω με χρηματικά πρόστιμα. Στην Ελλάδα, τις σπάνιες φορές που τέτοιες υποθέσεις φθάνουν στην δικαιοσύνη, ελάχιστα οι συνέπειες αγγίζουν τις φαρμακευτικές εταιρίες, τους ηθικούς αυτουργούς και συνενόχους στα πολλαπλά ιατρικά εγκλήματα που ζημιώνουν οικονομικά όλους τους πολίτες και απειλούν πιθανώς την υγεία των πιο άτυχων εξ αυτών.

Η σχετική ασυλία των Ιατρών και η ακόμη μεγαλύτερη ασυλία των Εταιριών δεν προοιωνίζουν τίποτε το καλό.

Φανταζόμαστε ότι το επόμενο στάδιο αυτό του είδους διαφθοράς θα μπορούσε να είναι ακόμη ακόμη και το να αγοράζουν οι φαρμακευτικές νοσοκομεία για να γράφουν τα προϊόντα τους απευθείας στους ασθενείς χωρίς την οικονομική «τριβή» των μεσαζόντων. Από τον παραγωγό απευθείας στον καταναλωτή. Ποιος ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον;

Είναι απαραίτητη η δημιουργία μιας δρακόντειας, εξουθενωτικής νομοθεσίας για τα ιατρικά εγκλήματα και η δημιουργία ανεξάρτητων ελεγκτικών μηχανισμών των ιατρικών πρακτικών.

Θεμιτή είναι και η ενθάρρυνση των ασθενών για να προβαίνουν σε καταγγελίες που στο σημερινό πλαίσιο φαντάζουν ως αυτοκαταστροφικές πράξεις, ως χαρακίρι.

Ακόμη και αν οι ασθενείς χάσουν τη μάχη με το νόσο, θα είναι μεγάλη τιμή τους να έχουν κερδίσει τη μάχη απέναντι στον επίορκο γιατρό που λειτουργεί άλλοτε σαν νομιμοφανής πρεζέμπορας και άλλοτε ως χασάπης.  

Η ομερτά πρέπει να σπάσει και σε αυτό το πεδίο. Η ιατρική μαφία (προφανώς και δεν αναφερόμαστε σε όλους ανεξαιρέτους τους ιατρούς) είναι ένα ακόμη κυρίαρχο παράδειγμα ασυδοσίας και εκμετάλλευσης που πρέπει να εκθρονιστεί μια και καλή.

(Το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο στην Αμαλία Καλυβίνου και σε όλους τους γνωστούς και αγνώστους ήρωες που πολέμησαν έμπρακτα την Ιατρική Διαφθορά) 

Πέτρος Αργυρίου, Αgriazwa.blogspot.com, 30/10/2014

Read More »

Ο πισωκολλητός γαμόμανος που κάνει τις γυναίκες Juke Box με Πάριο

Κατουρήστε και λίγο πια!

Οι μεγάλοι μας συγγραφείς της γενιάς του πολυτεχνείου είναι θεούληδες του σεξ και μεταφέρουν το κληρονομικό τους χάρισμα στους επίγονους τους.

Ο Τατσόπουλος έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα και ο φίλος του ο Χειμωνάς απειλεί ότι θα γαμήσει την μάνα άγνωστης του από τον κώλο και αυτή θα τραγουδήσει Πάριο.

Μα γιατί Πάριο; Τόσα κωλοτράγουδα υπάρχουν. Γιατί να τραγουδά η καψερή Πάριο;

Προφανώς ο Χειμωνάς πιστεύει ότι οι κώλοι είναι Juke Box όπου αντί για κέρμα βάζει το εργαλείο του και να σου ο Πάριος.

Έχει όμως κάποια ιδιαίτερη προτίμηση ο τομεάρχης πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ σε κάποιο τραγούδι του Πάριου;

Μάλλον θα του πήγαινε το «σαν τρελό φορτηγό με τα φρένα σπασμένα» γιατί προφανώς δεν έχει σώας τας φρένας.  

Σε τι αναφέρομαι; Μα στο δημόσιο διάλογο του στη σελίδα του στο Facebook όπου απόδειξε το αληθές του σχολίου μιας γυναίκας που απέκρουσε δικό του σχόλιο λέγοντας του «Μόκο να πείτε στην μανούλα σας που σας έμαθε τρόπους»

Και απάντησε ο τομεάρχης πολιτισμού: «το λέω στη δικιά σου μάνα όταν τη γαμάω από τον κώλο και τραγουδάει Πάριο»

Δε λέω. Το γαμήσι, κάθε είδους, μπορεί να είναι πολιτισμός. Το συναινετικό.

Ο σεξισμός δεν είναι πολιτισμός.

Φανταστείτε κάποιον στο λεωφορείο να γυρνάει και να λέει σε κάποια κυρία βούλωσε το, εκείνη να τον λέει ανάγωγο που δεν του έμαθε η μητέρα του τρόπους και αυτός να γυρνάει και να της λέει «Το λέω στη δικιά σου μάνα που όταν τη γαμάω τραγουδά Βολάνη»

Τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης μπορεί να είναι τόσο δημόσια όσο και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας.

Φανταστείτε λοιπόν την αντίδρασή σας μπροστά σε μια τέτοια σκηνή.

Όχι ότι σπανίζει. Αλλά αποτελεί μια κάποια έκπληξη όταν το ακούς από τον τομεάρχη πολιτισμού του παραπαίοντος συγκυβερνώντας κόμματος και για δεκαετίες κόμματος και συστήματος εξουσίας.

Πολλά πέη, πάρα πολλά πέη. Λέτε για αυτό το ΠΑΣΟΚ να παραπαίει;

Αλλά ας αφήσουμε αυτούς τους Σεφερλισμούς για συγγραφείς του βάθος του Χειμωνά.

Και ας δούμε τη διαδρομή των λογοτεχνικών εκπροσώπων της γενιάς του Πολυτεχνείου:

Ο Χειμωνάς στο ΠΑΣΟΚ και μαζί τη Σώτη Τριαντάφυλλου στο κίνηση των 58 που προετοίμασε το έδαφος για την ΕΛΙΑ, ο Χωμενίδης στη ΔΗΜΑΡ της κυβερνώσας Αριστεράς την οποία εγκατέλειψε όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι δεν θα είναι πλέον κυβερνώσα. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι τους στα μεταλλαγμένα υβρίδια του ΠΑΣΟΚΙΣΜΟΥ (να μην ξεχνάμε και την ¨πολυθεσίτρια" ακαδημαϊκό Διβάνη, το λογοτεχνικό αντίστοιχο της Παναγιωταρέας). 

Και ο Τατσόπουλος, πιο έξυπνος από τους πισωκολλητούς του, έκανε ένα πέρασμα από το ΣΥΡΙΖΑ και νταντεύει το παρεάκι του κάθε φορά που κάποιος από αυτούς γράφει δημοσίως μια τεράστια μαλακία.

Γιατί αυτό συνιστούν αυτοί οι τύποι: Ένα παρεάκι που έχει φάει παντεσπάνι και χαβιάρι μαζί, στις Διεθνείς Εκθέσεις και αλλού.

Το Κοσμοπόλιταν των Ελλήνων συγγραφέων της μεταπολίτευσης, τα κάποτε άτακτα παιδιά, αντιμετωπίζοντας τον τρόμο του επερχόμενου γήρατος τους και της κατάρρευσης του συστήματος που τους ανέδειξε και τους ύψωσε με γερανούς και τροχαλίες μάρκετινγκ στα βάθρα της αναγνωρισιμότητας, αποφάσισε να επισπεύσει νοητικά τη διαδικασία της γήρανσης και να ξεμωραθεί εντελώς.

Ο Χειμωνάς, παρότι ηλικιακά δεν ανήκει ηλικιακά σε αυτό τα παρεάκι, όντας μόλις 43 ετών, έχει από την άλλη αποκτήσει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά των συγγραφέων του πολυτεχνείου, μαζί και την πορνογεροντική άνοια τους καθώς και την απόλυτη κοινωνική τους απάθεια. Είναι ο τελευταίος τους, το πουλέν τους.  

Καθεστωτικοί λοιπόν οι συγγραφείς της μεταπολίτευσης παλιοί και νέοι, ταγμένοι πλέον στο να υπερασπίζονται και έμπρακτα το σύστημα εξουσίας μιας χούντας που έχει μοναχά την ελάχιστη νομιμοποίηση ενός εκλογικού στιγμιότυπου που έχει πλέον παρέλθει ανεπίστρεπτα, ενός συστήματος που κόβει κώλους και γαμάει μάνες, και παιδιά και παππούδες και τα πάντα για να μπορεί ακόμη να τρώει παντεσπάνι και χαβιάρι.

Νέοι και παλιοί, ήταν και πάντα θα είναι συστημικοί συγγραφείς. Τώρα αποδεικνύουν ότι είναι και καθεστωτικοί και συνδικαλίζονται σε αυτόν τον ιδιότυπο συνδικαλισμό των Ελίτ, να υπερασπίσουν τα δικά τους προνόμια και το δικό τους lifestyle. Τώρα που σφίγγουν οι κώλοι, οι πρώην μας προοδευτικοί διαλέγουν πλευρά: και διαλέγουν την πλευρά του καθεστώτος. Σε αυτό άλλωστε χρωστάν τα πάντα και με συνέπεια παρέχουν την αφοσίωσή τους στους κλεπτοκράτες. Δεν είναι δα ότι υπερασπίζονται και κάποια αριστοκρατία. Μια αλητοκρατία υπερασπίζονται τα πιστά σκυλιά.της.  

Θέλετε μια ακτινογραφία της αναξιοκρατίας και που αυτή οδηγεί; Ρίξτε μια ματιά στους συγγραφείς της γενιάς του Πολυτεχνείου. Στους πολιτικούς της. Στους ακαδημαϊκούς της.

Τα βρήκαν εύκολα. Και τα γαμήσαν τη μάνα. Και τους έμεινε συνήθειο, κουσούρι.

Ήταν εύκολο να το παίζουν προοδευτικοί κάποτε. Ήταν Lifestyle, μόδα. Και μετά το Lifestyle και η μόδα επικράτησαν και έπνιξαν κάθε φωνή, κάθε αντίδραση, κάθε δημιουργική σπίθα μέσα στην κουλτούρα της ευκολίας.

Ο Χειμωνάς είναι το παιδί της Lifestyle εποχής που γέννησε η γενιά του πολυτεχνείου και ας το κράζει. Και όλοι τους είναι ένα είδος που δεν αντέχουν να ζήσουν την αλήθεια αμασκάρευτη. Είναι ταριχευτές της. Δουλειά τους πλέον είναι να κάνουν το νεκρό να φαίνεται καλαίσθητο.  

Ας δούμε λοιπόν έναν  νέο και φέρελπι συγγραφέα μας να στηλιτεύει τον ψευτοπροοδευτισμό εκείνης της εποχής και τη σημερινή του κατάντια σε άρθρο του με τον πολύ δίκαιο τίτλο «Αριστερός δεν είσαι φιλαράκο»:

«Από το πρωί ως το βράδυ βρίζεις και απειλείς. Ξερνάς μίσος και κατάρες, διψάς για αίμα. Φυσικά, αν κάποιος σου απαντήσει σε ανάλογο τόνο μυξοκλαίς και «καταγγέλλεις»

… Θεωρείς πως είσαι προοδευτικός, «ψαγμένος». Στην πραγματικότητα όμως είσαι ultra συντηρητικός, σκλαβωμένος από μικροαστικές αγκυλώσεις…

Πουλάς Διεθνισμό…

Έχεις έτοιμη την καραμέλα του «σεξιστή» ή του «ρατσιστή» για όποιον διαφωνεί μαζί σου, εσύ όμως παραχωρείς στον εαυτό σου το δικαίωμα να χρησιμοποιείς σεξιστικούς και ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς σε βάρος όποιου κρίνεις «εχθρό της επανάστασης».
Χαρακτηρίζεις «χρυσαυγίτη» και «ακροδεξιό» όποιον διαφωνεί μαζί σου…

Στα δύσκολα, βγάζεις το αριστερόμετρο και τοποθετείς τον εαυτό σου πλάι στη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Τσε Γκεβάρα.

Επικροτείς καταστροφές περιουσιών, ακόμα και δολοφονίες αθώων…

Υποστηρίζεις δυνάστες …

Δεν διστάζεις να απαξιώνεις λαούς ολόκληρους

Νιώθεις δυσανεξία στην αντίθετη άποψη. Πιο σωστά: η αντίθετη άποψη δεν αρκεί απλώς να μην επικρατήσει, πρέπει να μην ακούγεται καθόλου. Σκέφτεσαι ακριβώς όπως ο Τζορτζ Μπους Jr: Όποιος δεν είναι μαζί σου, είναι εναντίον σου.

Στοχοποιείς όποιον δεν γουστάρεις. Δεν έχεις φυσικά τα κότσια να τον αντιμετωπίσεις εσύ ο ίδιος καταπρόσωπο, οπότε ελπίζεις να κάνει κάποιος άλλος τη βρόμικη δουλειά…

Το παίζεις «αντιτρατσιστής» αλλά στην πραγματικότητα δεν δίνεις δεκάρα για τους μετανάστες, τους οποίους στην προσωπική σου ζωή δεν πολυθέλεις γύρω σου. Απλώς, τους φαντασιώνεσαι ως συμμάχους σου στην «επανάσταση» που ονειρεύεσαι.

Το παίζεις ανθρωπιστής…

Δεν κάνεις καμία πρόταση, δεν προτείνεις καμία λύση. Απλώς λες όχι σε όλα και κυρίως στο καινούργιο…

Έχεις, αυθαίρετα, χωρίσει τον κόσμο στους δικούς σου και τους αντιπάλους. Νταραβερίζεσαι μόνο με άτομα που έχουν τις ίδιες εμμονές με σένα…

Και έρχεσαι και μας λες στα μούτρα πως είσαι αριστερός…

Αριστερός δεν είσαι, φιλαράκο. Φασίστας, απολιτίκ και τζάμπα μάγκας. Αυτό είσαι.»

Σίγουρα αυτός ο συγγραφέας έχει διαγνώσει παθολογίες της αριστεράς που έχουν να κάνουν κυρίως με τη σχεδόν πανανθρώπινη παθολογία της συγκαλυμμένης  από την υποκρισία ιδιοτέλειας.

Σίγουρα είναι κάποιος που αξίζει να διαβαστεί. Ας διαβάσουμε λοιπόν μια από τις τελευταίες δηλώσεις του:

«Το λέω στη δικιά σου μάνα όταν τη γαμάω από τον κώλο και τραγουδάει Πάριο»

Ατυχής στιγμή που τον κάνει να φαίνεται σα συγγραφέας του κώλου;

Δεν το νομίζω: Πάρτε λίγο ακόμη Χειμωνά, δημόσιο Χειμωνά, αντισεξιστή και ανεκτικότατο σε κάθε άλλη άποψη: «Μαλακισμένη είσαι εσύ Γκολέμα. Τελειωμένη, lifestyle δημοσιογραφούλα της πούτσας.

Από την περιγραφή της ανατομίας των σεξουαλικών οργάνων δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και το …μουνί. Σε πολυάριθμα σχόλια του ο συγγραφέας αρέσκεται στον χαρακτηρισμό μουνόπανο, αδυνατώντας να καταλάβει τη χρηστικότητα της σερβιέτας και παρουσιάζοντας τη γυναικεία περίοδο ως κάτι το βρώμικο, όπως κάναν οι άντρες εδώ και τόσους αιώνες.

Ένα σχόλιο μόνο για τις σεξουαλικές ύβρεις, αγαπημένες των Ελλήνων Αντρών: αυτές δεν απαξιώνουν μόνο το στόχο τους, αλλά το ίδιο το σεξ.

Ο Χειμωνάς στο άρθρο του «Δεν είσαι αριστερός φιλαράκο», περιγράφει τα συμπτώματα μιας παθολογίας την οποία γνωρίζει πολύ καλά καθώς είναι ο ίδιος φορέας της. Όταν υπεραμύνεται λοιπόν αυτής της ψευτοαριστεράς που λέγεται ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα σκληρά νεοφιλελεύθερο ήδη από τη δεκαετία του 1990, δεν το κάνει από αφέλεια. Προστατεύει τα συμφέροντα της τάξης του, μιας τάξης τοξικής που επανέφερε το ζήτημα της ταξικότητας στην Ελλάδα μετά από δεκαετίες.  

Ο Χειμωνάς, ή μάλλον Χυμωνάς, ο χύμα συγγραφέας δεν είναι φειδωλός στο να μας αποκαλύπτει κι άλλα για τον εαυτό του. Όπως το πως θα ήταν ένας τυχαίος εάν δεν είχε αυτός την καλή και εμείς την κακή τύχη να ανατραφεί από αξιόλογους γονείς. Σε συνέντευξη του λοιπόν στη (γ)Lifo μας μιλάει για τα εσωτερικά του κίνητρα και την έμφυτη του κλήση στη συγγραφή:

«Εγώ μικρός ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, αλλά ήμουν τόσο άσχετος που ευτυχώς που έγινα συγγραφέας. Πέρασα μια δύσκολη φάση στη ζωή μου και ξαφνικά άρχισα να γράφω. Τελείως ξαφνικά, κάπου στα είκοσι έξι μου. (Η μουσική) ήταν το άλλο μου παιδικό απωθημένο. Ήθελα ξεκάθαρα να γίνω pop star»

Ένα ψωνάκι λοιπόν που ήταν πολύ άσχετος για να γίνει ποδοσφαιριστής και δεν κατάφερε να γίνει pop star, ένα ψωνάκι που αν δεν είχε γεννηθεί σε περιβάλλον με άκρες η μόνη του ευκαιρία για να γίνει κάποιος θα ήταν τα talent show, αυτό το ψωνάκι λοιπόν είναι σήμερα μεγαλοσυγγραφέας και τομεάρχης πολιτισμού. Τη φύρα που γλύτωσε το ποδόσφαιρο, τη χρεώθηκε η λογοτεχνία και ο πολιτισμός.

Αυτή είναι η χώρα. Οι άσχετοι που πιάσαν τα πόστα. Οι τυχάρπαστοι με τις δημόσιες σχέσεις. Οι παρέες και οι κλίκες.

Ο Χειμωνάς δεν αποτελεί καμία εξαίρεση και καμία έκπληξη. Δεν ακολουθεί μόνο τον κανόνα της αναξιοκρατίας. Τον υπηρετεί φανατικά πλέον.  

Δεν είσαι αριστερός φιλαράκο. Και δεν είσαι ούτε τσάμπα μάγκας. Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν ποτέ  ούτε είναι τσάμπα. Μας έχει ήδη κοστίσει δύο γενιές και θα μας κοστίσει άλλες τόσες.

Και δεν χρειάζεται να το βροντοφωνάζεις ότι γαμάς μάνες. Το έχουν νιώσει στο πετσί τους οι Έλληνες: το ΠΑΣΟΚ αγαπάει μάνες και παιδιά, και γιαγιάδες και παππούδες.

Και δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζεις ότι γαμάς κώλους. Γνωρίζουν όλοι πλέον τι κωλόπαιδα είστε και πόσο σας αρέσει το Παρά Φύση (όχι φυσικά αυτό το Παρά Φύση) και η οθωμανικού τύπου επιβολή πάνω σε άλλους

Θα ήθελα πολύ να μην είχα κανένα ερέθισμα από τέτοιες χυδαιότητες, να μη βρωμίζει το blog όπου έχει επενδυθεί τόσος έντιμος πνευματικός μόχθος για τα μεγάλα ζητήματα της ανθρωπότητας.

Αλλά κρισιμότερο είναι να απαλλαχθεί η κοινωνία από τη λέρα, απομακρύνοντας την από το πόστα όπου έχει στρογγυλοκαθήσει σαν τερηδόνα και που νομίζει ότι γαμώντας από τον κώλο άγνωστες μάνες στο FB θα φτιάξει μια νέα ανώτερη γενιά, την Πάρια Φυλή.

Εγώ καθώς Πάριο δεν πολυακούω, ούτε τον καθωσπρεπισμό ασπάζομαι, θα απαντήσω με έναν άλλο στίχο στον επίδοξο pop star που μιλάει σαν τσόντα και στην κωλοπαρέα του των εύπορων συγγραφέων και πολιτικών. Με ένα στίχο από μια μπάντα που δεν είναι pop, σε ένα τραγούδι που έχει θυμό και δεν πουλάει θυμό όπως o Χειμωνάς, θυμό που βγαίνει γιατί ζητάει τα δίκια και δεν υπερασπίζεται τα άδικα όπως κάνει ο Χειμωνάς, ένα τραγούδι που κολλάει γάντι στην περίπτωση αυτού του δήθεν Αντιφά Μιλφά:

«Fuck you, I won’t do what you tell me,

Fuck you, I won’t do what you tell me,

Fuck you, I won’t do what you tell me.

MOTHERFUCKER (Χειμωνά)» (οι παρενθέσεις δικές μου)

https://www.youtube.com/watch?v=bWXazVhlyxQ

Άντε και καλό ξεχειμώνιασμα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/10/2014

Read More »