Παρακμιακό lifestyle στην Ελλάδα της κρίσης: Από τον φαλλό στη μύτη της Αδάμ μέχρι το γυμνό ανθρώπινο σούσι στο πάρτι του Κασιδόκωστα

Δεν είναι και πολύ όμορφο να βλέπεις την Εύη Αδάμ να γίνεται Αδάμ και Εύα δύο σε ένα.

Η καλλονή, για τις «ανάγκες» μιας σεξουαλικής έκθεσης στο Φάληρο, εμφανίστηκε μερικές μέρες πριν με ένα πλαστικό φαλλό στη μύτη. Η ρινοπλαστική απέκτησε καινούριο νόημα.

Κάποτε κρεμόμασταν από τα χείλη της Εύης, τώρα κομμάτι του Αδάμ κρέμεται από τη μύτη της. Ευτυχώς που δεν είχε και συνάχι γιατί μπορεί η μαλακία να μην είναι κολλητική, συχνά είναι κολλώδης όμως.

Βλέπετε η κρίση δεν είναι το ίδιο για όλους. Άλλοι ζορίζονται και άλλοι δροσίζονται.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει ο Πάρις Κασιδόκωστας, της οικογένειας Λάτση, ο οποίος γιόρτασε τα τριακοστά δεύτερα του γενέθλια με ένα πριβέ πάρτι όπου οι καλεσμένοι φορούσαν μάσκες, οι σερβιτόροι ήταν ντυμένοι σκλάβοι και το ντεκόρ ήταν τριάντα ημίγυμνες χορεύτριες ενώ στο κέντρο, γυμνή και ακίνητη για όλη τη διάρκεια του πάρτι, βρισκόταν ξαπλωμένη μια κοπέλα με τις γενετήσιες της περιοχές με … σούσι.

Λογικό είναι. Η νέα τάξη πραγμάτων ήταν μια νέα ταξικότητα ανθρώπων.

Η ανώτερη κάστα είχε πάντα υπηρέτες- Φιλλιπινέζους, Έλληνες, ότι βάλει ο νους σας και για αυτό μεγάλωνε πάντα με μια αίσθηση ανωτερότητας απέναντι σε άλλους ανθρώπους.

Με το θρίαμβο του νεοφεουδαλισμού, τι πιο λογικό να γιορτάζει ο κάθε Πάρις τα 32 του χρόνια υποχρεώνοντας σερβιτόρους που ούτως ή άλλως είναι σκλάβοι της βιοπάλης να ντυθούν αυτό που πραγματικά είναι; Άλλωστε οι συγκεκριμένοι σερβιτόροι φαντάζομαι ότι βγάλαν σε μια νύχτα ότι βγάζουν άλλοι συνάδελφοι τους σε δύο μήνες σκληρής δουλειάς.

Τι πιο λογικό η ανώτερη τάξη πλασμάτων να εξαγοράσει τον αυτοχλευασμό μιας  κοπέλας που ήταν ξαπλωμένη και ανυπεράσπιστη απέναντι σε προθέσεις και χλευασμούς για ώρες;

Δε με νοιάζει τι κάνουν με την πάρτη τους. Θα μπορούσαν να χορεύουν οι ίδιοι ημίγυμνοι, άλλωστε αρκετοί από αυτούς το έχουν κάνει επί πληρωμή ήδη, θα μπορούσαν να ξαπλώνουν με σούσι στα αρχίδια τους και να τρώγονται μεταξύ τους κανιβαλικά και ωραία, αλλά το να ξεφτιλίζεις τους άλλους με τα λεφτά σου, ναι αυτό είναι πρόστυχο.

Σας το είπα όμως. Ο πλούτος των νεοφεουδαρχών θέλει και καλοπέραση: Ενώ όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου υποβαθμίζεται στη φτώχεια και την ανέχεια για τις αλητείες του χρημαστοπιστωτικού με τις πλάτες των πολιτικών, η ζήτηση για υπερπολυτελή προϊόντα έχει εκτοξευτεί στα ύψη! Παλατιανές οι σπατάλες και ακόμη μεγαλύτερη η ύβρις!

Δε με  νοιάζει τι κάνουν με την πάρτη τους και πως διασκεδάζουν την πλήξη τους. Με νοιάζει τι κάνουν στους άλλους και πως διασκεδάζουν με τις ανάγκες των άλλων.

Αφορμή για αυτό που διαβάζετε ήταν το μήνυμα αναγνώστη μου που μου έστειλε το λινκ για το πάρτι Κασιδόκωστα σχολιάζοντας «τα άγρια ζώα της πόλης υπάρχουν ακόμη φίλε Πέτρο»

Είναι η δεύτερη φορά που κάνει αυτή την διαπίστωση αναφερόμενος στο βιβλίο μου που έγραψα το 2003 και κατάφερα να εκδώσω μόλις το 2008 κάτω από συνθήκες απαράδεκτες.

Βλέπεις φίλε Γρηγόρη, Τα Άγρια Ζώα της Πόλης όχι μόνο υπάρχουν αλλά ζουν και βασιλεύουν και έχουν θεριέψει πολύ περισσότερο από ότι το 2003 που έγραφα το μυθιστόρημα με στόχους ξεκάθαρα αποτροπαϊκούς.

Αυτό που δεν υπάρχει είναι αυτοί που τα ξεμπροστιάζουν για αυτό ακριβώς που είναι.  

Δεν ξέρω πως θα ‘νοιωθα αν βρισκόμουν στο Πάρτι του Κασιδόκωστα, ξέρω όμως πως ένοιωθε ο κεντρικός αντιήρωας του βιβλίου μου, ο Μανώλης Ευθυμίου, ένας μικροαστός που αποκόπτεται οριστικά από την κανονικότητα της πρώην ζωής του και καταβυθίζεται σε έναν κόσμο απόλυτης παρακμής στην κορυφή του οποίου βρίσκεται μια αδελφότητα καταστροφιστών που περνιούνται για ισόθεοι.

Η περιγραφή που ακολουθεί είναι η πρώτη κάθοδος του Μανώλη στον κόσμο τους που παρουσιάζεται φυσικά με μπόλικη λογοτεχνική υπερβολή

«Τα Άγρια Ζώα της Πόλης»:

«Οι ηλικίες των ανθρώπων που συγχρωτίζονταν εκεί δεν έδειχναν να έχουν ούτε κατώτερο ούτε ανώτερο όριο. Υπήρχαν σταφιδιασμένοι γέροι και γριές, καλοφροντισμένοι μεσήλικες, ανήλικοι κούροι και κόρες. Αν τα λεφτά και οι γνωριμίες ήταν το εισιτήριο για αυτόν τον κόσμο, η ομορφιά ήταν το διαβατήριο.             

Το κλαμπ έδειχνε να ναι χωρισμένο σε θεματικά διαμερίσματα. Στα δεξιά μου υπήρχε ένας χώρος οριοθετημένος από κίονες. Άνθρωποι που φορούσαν χιτώνες ποικίλων χρωμάτων και ευφάνταστων σχημάτων ξάπλωναν σε ανάκλιντρα, μπροστά από τραπέζια κατάφορτα με πιατέλες γεμάτες εδέσματα και φρούτα πασπαλισμένα με διάφορα χαπάκια.

Αλλού το σκηνικό θύμιζε ζούγκλα. Άνθρωποι φορούσαν δέρματα και άγρια ζώα τριγυρνούσαν αποπροσανατολισμένα πίσω από τα σίδερα ενός μικρού ζωολογικού κήπου. Δίπλα τους, άνθρωποι με καμπαρτίνες, επιδειξίες που ανόρεχτα επιδείκνυαν τα προσόντα τους στους ομοτέχνους τους. Διαγωνισμός επιδειξιομανίας. Καλό και αυτό, σκέφτηκα από μέσα μου. 

Πιο κάτω υπήρχαν οι άνθρωποι ψάρια. Χωμένοι μέσα σε ένα ευμέγεθες ενυδρείο, κολυμπούσαν στους ρυθμούς τους μουσικής, κοιτάζοντας μέσα από τη γυάλα τους τον ¨έξω¨ κόσμο.

Γείτονες των ανθρώπων ψαριών, οι γερόλυκοι, περίμεναν με στόμα φαφούτικο και γεμάτο σάλια τις κοκκινοσκουφίτσες τους. Πιο πέρα, παραδοσιακές αφέντρες και σκλάβοι, με τη δερμάτινη ένδυσή τους και τα επιβεβλημένα μαστίγια. 

Παραδίπλα, άνθρωποι που έμοιαζαν να χουν βγει από τις σελίδες της βίβλου επιδίδονταν σε βιβλικές ακολασίες.

Οι ιστορικές εποχές της ανθρωπότητας, οι μύθοι, οι θρύλοι και τα βίτσια τους απλώνονταν από άκρη σε άκρη του κλαμπ. Οι θαμώνες δεν είχαν παρά να διαλέξουν τον τόπο και τον χρόνο όπου ένοιωθαν περισσότερο ότι ανήκαν.

Όπου κι αν γυρνούσα το κεφάλι μου έβλεπα τα πιο ετερόκλητα ζευγάρια. Άντρες με άντρες, γυναίκες με γυναίκες, γριές με άγουρες κοπελίτσες, γέροι με πιτσιρικάδες. Το μαγαζί μύριζε νεανική σάρκα και παραγινωμένο πόθο. Μια διεστραμμένη εκδοχή της Disneyland όπου οι παππούδες δίναν στα υιοθετημένα εγγονάκια ναρκωτικά αντί για γλειφιτζούρια και σε αντάλλαγμα παίρναν από αυτά το νεανικό τους άρωμα και το σεξουαλικό τους σφρίγος.   

Στο κέντρο του μαγαζιού υπήρχε μια τεράστια πίστα. Άνθρωποι από όλες τις εποχές και τα θεματικά διαμερίσματα του κλαμπ συνέρεαν εκεί πέρα, στο κέντρο του υπόγειου κόσμου, ενώνονταν και χορεύαν φρενιτίδωκα, μέχρι το τέλος της αντοχής τους. Δυσκολευόμουνα να ξεχωρίσω που άρχιζε ο ένας και που τελείωνε ο άλλος χορευτής. Όλοι αγγίζαν όλους με χέρια ανυπόμονα να γραπώσουν φρέσκια σάρκα…

Πέρασα για λίγο από τις παρυφές της πίστας. Έβρισκες κάθε τύπου νεαρό εκεί μέσα. Φρικιά με πράσινα μαλλιά, ξυρισμένους τύπους, κυριλλέδες, ροκάδες με χαίτες, καλογυμνασμένους αθλητές, μοντέλα, τηλεοπτικά πρόσωπα, φουσκωτές αδερφές και ανορεξικές νεράιδες.. Όλα τα είχε ο μπαχτσές.

Ένιωσα χέρια χωρίς καμιά διάκριση να με αγγίζουν, κάποια άλλα με μανία να με χουφτώνουν. Μέσα στη βιομάζα της πίστας δεν ήσουν τίποτε άλλο από διαθέσιμη σάρκα.

Πέρασα μέσα από την πίστα και βρέθηκα σε ένα μέρος που ήταν ακόμη πιο άγριο, αδιανόητα άγριο. Υπήρχαν κλουβιά, όπως και πριν  μόνο που αυτή τη φορά στα κλουβιά υπήρχαν άνθρωποι, άνθρωποι δεμένοι, ασφυκτικά δεμένοι από αλυσίδες, άνθρωποι που διάφορα μέλη της ανατομίας τους πρόβαλαν γυμνά έξω από τα κλουβιά.

Οι άνθρωποι των κλουβιών δεν ήταν πελάτες. Ήταν απλά άνθρωποι προς χρήση, αν όχι προς βρώση.

Κάποιοι πελάτες τη βρίσκαν με το να χλευάζουν τους ¨δέσμιους¨. Άλλοι τη βρίσκαν με το να τους χτυπάν. Άλλοι με το να τους ακουμπάν το όργανό τους. Άλλοι πηγαίναν ακόμη παραπέρα, τους βίαζαν κανονικά. Μερικοί τους δάγκωναν όσο πιο δυνατά μπορούσαν… Μου ρθε μια τάση για εμετό…

Άξαφνα όλοι οι άνθρωποι του μαγαζιού σηκώσαν το κεφάλι τους προς την οροφή. Ανεπαίσθητα τους ακολούθησα και έγινα μάρτυρας του πιο απίστευτου θεάματος. Άνθρωποι, ζωντανοί άνθρωποι, άνθρωποι γυμνοί, άνθρωποι κάθε ράτσας και σωματότυπου κρέμονταν από την οροφή. Κάποιοι από αυτούς, φανερά μαστουρωμένοι χόρευαν σαν να ταν το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Άλλοι βρίσκονταν αραδιασμένοι πίσω από γυάλινες προθήκες που ανεβοκατέβαιναν στο ρυθμό της μουσικής λες και ήταν τα πλήκτρα ενός τεράστιου συνθεσάιζερ.

Όλοι οι πελάτες χειροκρότησαν ενθουσιασμένοι. Αυτό πρέπει να ήταν το κλου της βραδιάς.

Αποσβολωμένος κοίταζα το θέαμα της οροφής και περπατούσα χωρίς να κοιτάζω που πηγαίνω. Ένα χέρι με σταμάτησε. ¨Δεν φαίνεσαι να σαι από τους φετιχιστές των σωματικών υγρών¨. Κοίταξα απορημένος την αδύνατη κοπέλα με το φανελάκι και τα μωβ μαλλιά. ¨Τι;¨ έκανα. ¨Κοίτα και θα καταλάβεις¨ μου είπε και χάθηκε χορεύοντας μέσα στην πίστα. 

Μερικά μέτρα δεξιά μου άρχισε μια μικρή βροχή. Ύψωσα ξανά το κεφάλι μου για να εντοπίσω την πηγή της. Στο ταβάνι, πίσω από σίδερα υπήρχε μια σειρά ανθρώπων με τρεις ορούς σε κάθε χέρι, φουσκωμένοι σαν μπαλόνια από το παραπανίσιο νερό στο σώμα τους. Δίπλα τους γυναίκες γυμνές που βρίσκονταν στις μέρες τους κολλητά με ανθρώπους που αιμορραγούσαν ακατάσχετα, με πληγές πελώριες που τους κάναν να μοιάζουν σαν φρεσκοανοιγμένα μύδια.

Ακριβώς από κάτω, πελάτες με ανοιχτά στόματα και υψωμένα χέρια περίμεναν το μάνα εξ ουρανού.

¨Βροχή από αμμωνία, όπως στην Αφροδίτη¨ σκέφτηκα αναγουλιασμένος.

Ένοιωσα μια πίεση αφόρητη, τα νεύρα, η ηθική και η αισθητική μου τραβηγμένα στα όρια τους. Ήθελα να φύγω από κει μέσα»…

Το 2008 κάποιοι με ρωτούσαν γιατί έγραψα αυτό το ανοσιούργημα. Τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει, δε χρειάζεται καν να τους απαντήσω.

Σε μερικές μέρες κυκλοφορεί το νέο μου μυθιστόρημα, το «Σημάδι» από τις εκδόσεις Anima. Ίσως αυτοί που το διαβάσουν να με ρωτήσουν αυτή τη φορά γιατί άργησα να γράψω αυτό το μικρό αριστούργημα.

Δεν άργησα. Το ‘γραψα το 2010. Απλά τότε, ελάχιστοι στην Ελλάδα που μόλις ξεκινούσε το Γολγοθά της, θα μπορούσαν να αντιληφθούν τα μηνύματα που περιέχονται στο βιβλίο και να το καλοδεχτούν.

Βλέπετε. Η λογοτεχνία, η καλή λογοτεχνία έχει την ικανότητα να ξεπερνά τα σύνορα του χώρου και του χρόνου, τεκμήριο όπως είναι της ύπαρξης μιας ευρύτερης ανθρώπινης «ψυχής» από αυτή που θαρρούμε πως κατέχουμε, τουλάχιστον για όσους από εμάς ακόμη θαρρούμε ή θέλουμε να χουμε ψυχή.

Στηρίξτε την καλή λογοτεχνία λοιπόν. Μπορεί να μη σώζει ζωές αλλά σίγουρα μπορεί να διασώσει κάτι από ψυχή.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 27/12/2014  

Read More »

Οι "κομμουνιστές" θα μας πάρουν και τις τηλεοράσεις

Μας πήραν τις δουλειές μας.

Τις συντάξεις μας.

Την αξιοπρέπεια και τα όνειρά μας.

Την ιστορική μας μνήμη και το μέλλον μας.

Πήραν τις ζωές ή τα σπίτια κάποιων- φορές φορές και τα δύο μαζί.

ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΜΟΥ.

Αφήστε τις τηλεοράσεις του κόσμου ήσυχες.

Ο Παπαδημούλης είπε στο Μega πως οι άδειες των καναλιών δε θα δίνονται πλέον τσάμπα όπως γινόταν παράνομα επί 25 χρόνια.

30 χρόνια πριν χαιρόμασταν που άνοιξε ο δρόμος πρώτα για το ιδιωτικό ραδιόφωνο και μετά για την τηλεόραση: πλουραλισμός, πολυφωνία, επιτέλους θα εκφραστούμε, σκεφτόμασταν ως ηλίθιοι ιδιώτες που είμαστε.

Σήμερα ξέρουμε πως τις ονειροφαντασίες μας για έναν πιο «λεύθερο» κόσμο τις πληρώνουμε αιματηρά.

Χίλιοι από εμάς να βάλουμε πλάτες, κανάλι δεν ανοίγουμε. Δε μας λείπει η τεχνογνωσία: μας λείπουν οι τσάμπα άδειες, τα τσάμπα δάνεια και οι χορηγίες των τραπεζών που τα βαποράκια τους οι διαφημιστές μοιράζουν απλόχερα στους ολιγάρχες.

Γιατί δεν έχουμε ιδιωτική τηλεόραση. Έχουμε ολιγαρχική τηλεόραση. Που είχε το θράσος να κλείσει και την κρατική και να απαξιώσει τον τεχνολογικό και ιστορικό πλούτο της.

ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ. Μην μας παίρνεις το καταφύγιο μας από τη ζωή.

Φαντάζεσαι ένα κόσμο χωρίς τηλεόραση Παπαδημούλη;

Οι άνθρωποι θα πρέπει να σκεφτούν, να θυμηθούν πως είναι η φωνή της σκέψης τους, χωρίς τον υποβολέα στο σαλόνι, χωρίς τη συντροφιά στο κρεβάτι.

Μπορεί και να χρειαστεί να βγουν έξω, να γνωρίσουν κόσμο, να κοινωνικοποιηθούν χωρίς αυτό το νοητικό νέφος να τους ορίζει.

Φαντάζεσαι τι σκατά μπορεί να βγάλει ο μαζάνθρωπος από το μυαλουδάκι του αν αφεθεί αχειραγώγητος και ακυβέρνητος;

Μπορεί να αρχίσει να μιλάει και για σοβαρά πράγματα που αφορούν όλους αντί για τους κώλους, τα πόδια και τα μουνιά των άλλων.

Ρε Μαλάκα, τι θα κάνουμε χωρίς αντιπερισπασμούς και θεαμαπάτες;

Μπορεί να θελήσουν να ζήσουν την περιπέτεια αν τους την πάρεις από το κουτί, μπορεί ακόμη ακόμη να θελήσουν να ερωτευτούν.

Θα χαλάσεις σπίτια Παπαδημούλη με τις μαλακίες σου.

Η οικογένεια και κατ επέκταση και η κοινωνία είναι σύλλογοι τηλεθεατών. Ποιος είσαι εσύ που θα τις χαλάσεις;

Μαλάκα, μπορεί να πάρουν και να διαβάσουν κανά βιβλίο. Να φοβάσαι τον μπολσεβικισμό των σκεπτόμενων και νοητικά ενεργών ανθρώπων. Μπορεί να καταλάβουν κάποια στιγμή ότι η εξουσία είναι όχι μόνο περιττή αλλά βαρίδι μεγάλο.

Μην τους το κάνεις αυτό Παπαδημούλη. Αυτά τα κάνουν Φασίστες σαν τον Ορμπάν της Ουγγαρίας που έπεσε όλη η συστημική Ευρώπη να τον φάει γιατί ανάμεσα σε άλλα «περιόρισε την ελευθερία της έκφρασης».

Η βούληση των λίγων πρέπει όχι μόνο να ακούγεται. Πρέπει να υπακούγεται.

O δημοκρατικός κόσμος φρίττει. Όλοι ξέρουν πως δημοκρατία είναι η ασυδωσία των λίγων απέναντι στους πολλούς. Είναι η βούληση των λίγων να επιβάλλεται στους πολλούς. Είναι οι πολλοί να είναι ανυπεράσπιστοι και οι λίγοι υπεράνω των νόμων.

Που πας ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΗ να μας πάρεις τις τηλεοράσεις; Τι θα κάνουμε χωρίς αυτές;

Ποιο σκληρός πεθαίνεις.

Πας και παίρνεις τη σύριγγα από τον τοξικομανή τη στιγμή που βαράει πρέζα;

Κόβεις τη μηχανική υποστήριξη σε κάποιον που χωρίς να είναι άρρωστος έχει μπει στην εντατική;

ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΑΣ να κάνεις;

Που πας να κόψεις το όπιο; Τι άλλο θα κάνετε δηλαδή ρε παλιοκομμούνια; Θα φορολογήσετε τις ιερές εκκλησίες, δε θα επιτρέπετε να διαγράφονται τα χρέη των ΠΑΕ γαμώ τον αιώνιο φθόνο σας ξιπασμένοι πρώην φτωχοδιάβολοι που την είδατε και εξουσία επειδή ο ελληνικός λαός κακόπεσε λίγο τα τελευταία χρονάκια, τυχοδιώκτες και οπορτουνιστές.

Καριόληδες, δεν το ξέρετε ότι αυτά είναι ιερά και θές-φατα. Τα μήντια είναι άγια ρε μπάσταρδα. Το πε κι ο Μακιαβέλι: ο σκοπός αγιάζει τα μέσα: Εμείς έχουμε και τα σκοπό και τα μέσα, τα μήντια και έτσι τα μήντια μας είναι άγια.

Αλλά που να τα καταλάβετε εσείς αυτά ρε αθεόφοβοι.  

Η ιδιωτική τηλεόραση παράγει πολιτισμό ρε. Που θα ήταν ο Άδωνις χωρίς τηλεόραση, που θα ήταν η Χρυσή Αυγή χωρίς τηλεόραση; Προφανώς στα σπίτια τους.

Η ιδιωτική τηλεόραση παράγει πολιτισμό ρε κόκκινα μουνιά.

Αλλά που να τα καταλάβετε εσείς αυτά. Γιατί δεν έχετε την Κουλτούρα ενός Ζαγοράκη, πόσο μάλλον την κουλτούρα του τομεάρχη πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ και μέγιστου σαβουρογραφέα Χειμωνά που όταν γαμάει μάνες από τον κώλο αυτές τραγουδάν Πάριο και έχει την ευγένεια να λέει σε κάποια Γκολεμά να κάνει κάτι το ευχάριστο στη ζωή της: Να πα να γαμηθεί το κήτος.  

Τι κοινό έχει ο Χειμωνάς και η ιδιωτική τηλεόραση; Ο τομεάρχης πολιτισμού παράγει τόσο πολιτισμό όσο και η ιδιωτική τηλεόραση. Θα του πάρετε και αυτού την άδεια που του δώσαν οι μεγαλοεκδότες για να γράφει;

Τι άλλο θα κάνετε ρε άπλυτοι; 

Άντε, κλείστε και τις γαμημένες τις πολυεθνικές να δούμε από θα μπορεί να παίρνει βουλγαρικές Coca Coles ο Ρωμιός.

Κλείστε και τις τράπεζες και τα ATM.  

Δεν είστε κόμμα. Είστε απειλή για τον πλανήτη. Ο Τσάβες και ο Κάστρο έχουν εξαφανίσει 10 εκατομμύρια είδη.

Φθονεροί που μισείτε την παραγωγή αφθονίας.

Δέκα πλανήτες θα φάμε και πιούμε και θα το λέμε ανάπτυξη.

Είστε η 8^η πληγή του Φαραώ. Η έκτη φάλαγγα. Ο πέμπτος καβαλάρης της αποκάλυψης.

Ακούς εκεί. Θα πάρετε τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου βρωμοκομιτατζήδες. Γιατί αυτό είναι η τηλεόραση: Τα μάτια και τα αυτιά και τα μυαλά και οι ψυχές και οι μνήμες και το μόνο κοινό που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.

Δήθεν δημοκράτες.

Μήπως θα κλείσετε και τις offshore; Δεν ξέρετε ότι οι μεγάλοι ευεργέτες της ανθρωπότητας πήγαν τα λεφτά εκεί για μη χαθούν μέσα στην κρίση και με το που τελειώσει η κρίση θα τα επιστρέψουν και μάλιστα αυγατισμένα;

Αλλά που να περιμένεις εμπιστοσύνη από τους άπιστους Θωμάδες,

Θα καταργήσετε και τη θεωρία των παραλλήλων συμπάντων μήπως; Γιατί η τηλεόραση είναι και συσκευή παραγωγής πολλαπλών συμπάντων που επιτρέπει στον κάθε πίθηκα να ζει στην καρακοσμάρα του.

Ποιος είσαι εσύ που παραβιάζεις την ιδιωτική ζωή και το οικογενειακό άσυλο του πολίτη;

Φυσικά, ο Παπαδημούλης δεν είπε ότι θα πάρει τις τηλεοράσεις του κοσμάκη. Εγώ τα γράφω αυτά τα ριζοσπαστικά. Ο Παπαδημούλης απλά θα τηρήσει το νόμο και θα πάρει τις άδειες που επί 25 χρόνια δίνονται χαριστικά στους ολιγάρχες.

Η τήρηση των νόμων και η ισονομία είναι από τα βασικά συστατικά της δημοκρατίας και προστατεύει το βίο του πολίτη και και την ελευθερία του βίου του από την ασυδοσία του οποιοδήποτε άλλου. Αλλά που να γίνουν αντιληπτοί βασικοί όροι της Δημοκρατίας στη Χώρα της Ασυδοσίας η οποία συχνά νομοθετεί για να νομιμοποιείται;

Πως να το κάνουμε; Όταν κάποιοι άλλοι στερούν τα δικαιώματα των πολλών για να αυξήσουν τα προνόμια των λίγων, πρέπει να βρεθούν εκείνοι που για επιστρέψουν τα δικαιώματα των πολλών οφείλουν να περιορίσουν την ασυδοσία των λίγων. 

 

Και να σε πω και κάτι τελευταίο ρε καριόλη Παπαδημούλη που μου το παίζεις και υπεράνω των διωτικών καναλιών. Πως θα σε έβριζα εγώ τώρα αν δεν σε είχαν ακούσει τηλεθεατές στο MEGA ρε παλιοαχάριστε που δε σέβεσαι ούτε τη φιλοξενία του τηλεοπτικού σου οικοδεσπότη.
Μη, μη ρε συ.
Μη ρε Παπαδημούλη μας το κάνεις αυτό το κακό, σε ικετεύω. 

Μου τα χουν πάρει όλα. Μη μου παίρνεις και το Mega μου, ε μεγάλε μεγάλε;

Σε παρακαλώ, μη μου παίρνεις το φιξάκι μου, μην με υποχρεώνεις να ζήσω.

Να σαι δίπλα μου να μου κρατάς το χέρι καθώς θα περνώ τη μεγάλη μαύρη νύχτα του συνδρόμου στέρησης της εικονικής πραγματικότητας. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwablogspot.com 25/12/2014

Read More »

Αντί καλάντων

Να τα πούμε;

Τρίγωνα κάλαντα λοιπόν για όλα τα ατάλαντα.

Ας ξεκινήσουμε από την ανακοίνωση του συμπαθέστατου μου και με την εξαίρεση κάποιου ενδεχομένου πραξικοπήματος, αναπόφευκτα επόμενου πρωθυπουργού της χώρας Αλέξη Τσίπρα σε σχέση με το αποτέλεσμα της δεύτερης ψηφοφορίας για την εκλογή προέδρου: «Η κυβέρνηση συγκέντρωσε μόνο 168 ψήφους εκ των οποίων και δύο χιτλερικές» δήλωσε ο Αλέξης αφήνοντας τον εαυτό του απόλυτα εκτεθειμένο στην αντιστροφή του επιχειρήματος.

Λίγο προσεκτικά με την ιδεολογική ανωτερότητα εκεί στα αριστερά. Η αλαζονεία είναι ένα αμάρτημα που μπορεί να αποδεχτεί θανάσιμο.

Από πότε άνθρωποι που έχουν κάνει έστω λίγο διαλεκτικό υλισμό πρέπει να πασπαλίζουν με λίγο ναζισμό την ακροδεξιά αυτή κυβέρνηση για να αποδείξουν ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ακροδεξιά λες και πρόκειται για το άλυτο 6ο πρόβλημα του Χίλμπερτ;

Και να το αποδείξουν σε ποιους;

Όσοι δεν το έχουν καταλάβει ακόμη ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν που δυστυχώς έχει επιβάλει σε αυτό το σύμπαν τον πρωθυπουργό που όχι μόνο τους αξίζει αλλά και τους εκφράζει καθώς ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο Νυαρλοθοτέπ, το έρπων χάος που νομίζει ότι είναι ο δικαστής Dread ή έστω ο Γεδεών, όταν είναι απλά ο Γιδεών (ο κριτής των γιδιών).

Η κυβέρνηση των μονοπωλίων έπαιξε μονόπολη, έδωσε ωσάν σε άλλους Ρωμανούς άδεια στους χρυσαυγίτες που με δικιά της εντολή έχουν εγκλειστεί από τον Παναθηναϊκάκια και τη Θεούσα για εγκλήματα άλλα από τα πραγματικά τους για τα οποία η Χρυσή Αυγή είχε για δύο δεκαετίες την πλήρη ασυλία από τύπους σαν τον Παναθηναϊκάκια και τη Θεούσα.

Δύο από αυτούς που έχουν ήδη σπάσει, ο Αλεξόπουλος και ο Μπούκουρας εξαργύρωσαν την κάρτα «βγες από τη φυλακή» (προσωρινά) και σε αντάλλαγμα για την απόκτησή της δώσαν το γωνιακό οικόπεδο της προεδρικής τους ψήφου, πάνω στο οποίο στεγάζεται το οικοδόμημα της συγκυβέρνησης.

Αν μπορούσε δηλαδή το ντήλι να επεκταθεί και στους υπόλοιπους χρυσαυγίτες και να τους απάλλασσαν από τα κατηγορητήρια τους με αντάλλαγμα την εκλογή προέδρου θα μασταν καλά;

Θα προτιμούσατε δηλαδή να τα χαν κάνει οι χρυσαυγίτες πλακάκια, να δεχόντουσαν ανύπαρκτες εγγυήσεις και υποσχέσεις και να στηρίζαν από κοινού τη συγκυβέρνηση για να μπορεί η αριστερά να γράφει ιδού τα πλακάκια ναζισμού και κυβερνώσας ακροδεξιάς και να τα επιδεικνύει σε μουσεία πολιτικής σε άλλες χώρες;

Ευτυχώς να λέτε που ο ακροδεξιός εμφύλιος καλά κρατεί και τα σκυλιά της Χρυσής Αυγής δεν αναγνωρίζουν μέχρι και σήμερα τα παλιά τους αφεντικά μετά τη φόλα που φάγανε.

Σε αντίθεση με αυτούς, πολλοί, πάρα πολλοί πρώην ΑΝΕΛ πετάξαν τα προσωπεία και απέδειξαν ότι ήταν σκληροπυρηνικοί ΝΔτες εισοδιστές, πράκτορες εν υπνώσει στον αντιμνημονιακό χώρο.

Ας πρόσεχες Πάνο ποιους πήρες από τη γαλάζια γαλέρα.

Η απερισκεψία σου και η εμμονή σου να προβάλεις σε άλλους αυτά που πιστεύεις εσύ, κατάστρεψαν το τελευταίο δεξιό αντιμνημονιακό καταφύγιο.  

Ιατρίδη, Νταβρής, Κουράκος, Μελάς, Γιοβανόπουλος: Αθάνατοι!

Από την άλλη πλευρά, γέφυρες στήνονται με τη ΡΗΜΑΔ. Μήπως ξεχάσαμε αυτό το δεκανίκι του νεοφιλελευθερισμού και το ρόλο που έπαιξε στην επιβολή των μνημονίων;

Η αριστερά της ευθύνης, η κυβερνώσα αριστερά, ένα μάτσο τυχοδιώκτες, θα επιβραβευθούν πάλι συναλλασσόμενοι με νομίσματα τις βουλευτικές έδρες που τους έδωσε η ηλιθιότητα του ελληνικού λαού; Ήδη η ομάδα του Λυκούδη, πιο άπληστη από το μέσο δημαρίτη εξασφάλισε την ανανέωση της καρέκλας προσχωρόντας στο τηλεοπτικό κόμμα Ποτάμι, ένα νεοαναγερθέν μνημείο της πολιτικής βλακείας του Έλληνα. Τι θα γίνει πια με αυτούς τους άρχοντες των μεταμφιέσεων, με αυτούς τους βασιλιάδες καρνάβαλους; Αλλά και μείς, τόσο κοντή ιστορική μνήμη έχουμε πια;

Και μια που μιλάμε για κοντή ιστορική μνήμη, να σου κι ο τουρίστας ΓΑΠ, άλλος με εκπαιδευτική άδεια, να ψηφίζει Σταύρο Δήμα… και να κάνει καινούριο κόμμα, βυθίζοντας ακόμη και τον πολυμήχανο νομοπαρασκευαστή της ανομίας Ευάγγελο Βενιζέλο στην απελπισία από την οποία αυτή τη φορά δεν μπορεί να τον βγάλει ούτε η εξουσιοφρένεια του.

Ναι Βαγγέλη, είναι τόσο ηλίθιοι: Τόσες μηχανορραφίες έστησες για να επιβιώσουν οι μηχανισμοί του ΠΑΣΟΚ και αυτοί θα ψηφίσουν τον καταστροφέα όλων μας:. Άστα να πάνε Βαγγέλη.

Μήπως Αλέξη να σκεφτούμε και το ΓΑΠ για το υπουργείο τουρισμού; Τόσο καλά το ξέρει το αντικείμενο το παλικάρι. Υπήρξε και παλαιότερα σε άλλη χώρα πρωθυπουργός. Ατλαντίδα τη λέγανε.

Έχουμε ήρωες καινούριους πλέον, αντάξιους της σήψης της εποχής. Έχουμε το Ρωμανό που έγινε ήρωας γιατί κέρδισε το σύστημα με τα ίδια του τα όπλα- για χάρη της μαύρης αναρχίας. .

Έχουμε τον ήρωα Παύλο Χαϊκάλη ο οποίος έχει βγάλει ένα σκασμό λεφτά από την τηλεόραση και σήμερα, όντως βουλευτής, χρωστάει της Παναγιάς τα μάτια σε δάνεια. Τι τα κανες τα λεφτά Παυλάρα; Άσε, μη μου πεις. Εδώ έδωσες πέρσι 5000 στον Αποστολόπουλο στα τυφλά για να στα παίξει σε χρηματιστήρια του εξωτερικού.

Ήρωας λοιπόν και αυτός που έπραξε το αυτονόητο και κατέγραψε την απόπειρα δωροδοκίας από κάποιον αποδεδειγμένα αφερέγγυο.

Και ερωτώ: αν ο Χαϊκάλης είναι ήρωας, εμείς που δεν έχουμε δει ούτε το ένα χιλιοστό των λεφτών που έχει βγάλει ο Χαϊκάλης και όχι χρηματισμούς αλλά ακόμη και την ασφάλεια των μισθών για να μην έχουμε αλισβερίσια με ένα βρώμικο σύστημα, τι στο διάολο είμαστε, υπερήρωες;

Δίκιο θα χει όποιος βάλει αγγελία: «Ζητείται αυτονόητο σε καλή κατάσταση»
Και τι να πει ο απλός πολίτης που δεν έχει φίλο το Λαζόπουλο που έχει επιχειρήσει να καταγγείλει απιστία στο Δημόσιο για να δει τη ζωή του να γίνεται κόλαση από τη δικαιοσύνη και την υπηρεσία του;
Έλεος πια με τις φούσκες των διασημοτήτων. 

Ακόμη και οι ήρωες άλλων εποχών, πιο πραγματικοί από τους τωρινούς μουσαντάν τους οποίους τους έχει ανάγκη η μαζική κουλτούρα, ήρωες πραγματικοί όπως ο Μανώλης Γλέζος, δείχνουν να μικραίνουν. Με όλο το σεβασμό: Για να σε συγχαίρουν οι Μητσοτάκης και ο κατηγορούμενος για χρηματισμό από μαφιόζο Μιχελάκης, ε δεν μπορεί ρε Μανώλη, κάτι λάθος θα κανες. Έσωσες την τιμή του πολιτικού κόσμου σου είπε ο Μητσοτάκης και συ δεν αναρωτήθηκες σε ποια τιμή αναφέρεται και που αναγράφεται αυτή η τιμή σε μια ελεεινή και τρισάθλια κεντρική πολιτική σκηνή που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει;  

Και πάμε στο ζουμάκι της υπόθεσης που δεν είναι άλλο από το διακύβευμα των εκλογών του 2015:

Από το 2010 γράφω ότι ένας από τους βασικούς σκοπούς των πολιτικών που ασκούνται τα χρόνια των μνημονίων είναι η παράτασή τους ώστε η ζημιά που θα προκαλέσουν να είναι ανεπανόρθωτη και η εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές σχεδόν πλήρης.

Και έχουμε φτάσει σχεδόν εκεί. Οι πολιτικές «απομείωσης ή αντιμετώπισης χρέους» το έχουν θεριέψει, λάδι στη φωτιά του ήταν, σκόπιμα ριγμένο. Μόνο για το 2015 η χώρα θα χρειαστεί πάνω από 30 δις για πληρωμές στους δανειστές, πολύ περισσότερα κι από το συνολικό χρέος πχ της … Σερβίας!!!

Για να καλύψει τις «υποχρεώσεις» της θα χρειαστούν άλλα 15 δις σε καινούρια δάνεια. Αυτό θα είναι το μνημόνιο 3, μετά το πέρας του οποίου θα υπάρξει μια κάποια ανακούφιση μερικών μόνο δις.

Με άλλα λόγια, το 2015 και αν όλα πάνε βάσει των σχεδιασμών- πράγμα ανέφικτο- θα έχουμε φορτωθεί κοντά στα 10 δις καινούριου χρέους.

Αυτές είναι κατ ουσία πολιτικές συσσώρευσης χρέους, καθαρά και ξάστερα.

Σήμερα η χώρα είναι τρίτη στον κόσμο στην αναλογία χρέους/ΑΕΠ. Με την πορεία των τελευταίων πέντε χρόνων, τα επόμενα πέντε χρόνια θα είμαστε πρώτοι.

Επιτέλους, άλλη μια πρωτιά!

Η επιλογή που θα κάνουμε στις εκλογές του 2015, ότι και να επιλέξουμε, δεν είναι αν θα υπάρξει περισσότερη οικονομική δυστοκία. Αυτό είναι αναπόφευκτο.

Το ζήτημα είναι αν θα είμαστε φτωχοί και έντιμοι ή αν θα είμαστε οι φτωχοί μαλάκες που θα ζούμε για να χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα το 5% των κατόχων του υπερσυγκεντρωμένου πλέον πλούτου. Αν θα κάνουμε κάτι χρήσιμο για τον πλανήτη και τις επόμενες γενιές, αν βάλουμε το λιθαράκι μας για την αναχαίτιση του νεοφεουδαλισμού και των πολιτικών μαριονεττών του.

Αυτή είναι η επιλογή: αν θα κάνουμε κάτι χρήσιμο ή αν θα συνεχίσουν οι λίγοι να ανοίγουν σαμπάνιες στην υγειά του μαλάκα του Έλληνα που φτωχοποιείται και που παρά το γολγοθά του συνεχίζει να διατηρεί την ψευδαίσθηση ότι θα ανταμειφθεί πλουσιοπάραχα για τις … θυσίες του και θα επιστρέψει με κάποιο μεταφυσικό τρόπο στα χαϊλίκια της μεταπολίτευσης.

Κάτι τέτοιο δεν δύναται να επιτευχθεί εντός των συνόρων. Μόνο σκανδαλωδώς ευνοϊκές για την Ελλάδα διεθνές συγκυρίες μπορούν να επιτρέψουν βελτίωση των δεδομένων της αποικίας χρέους.

Ακόμη και ξαναεμφανιστεί το τυχερό άστρο της Ελλάδας που δεν είναι και τόσο πιθανό, είναι πολύ περισσότερο πιθανό η πολιτική ελίτ είτε να κλωτσήσει τις ευνοϊκές συγκυρίες είτε να τις παροχετεύσει στις όλο και πιο άπληστες ελίτ.

Μην αυταπατάστε: Τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη.

Λίγη σοβαρότητα σε κρίσιμες εποχές δε βλάπτει.

Με θλίβει που ζω σε τόσο άθλια χώρα. Με θλίβει που με αναγκάζει να γράφω μέτρια άρθρα για να εμφανίσω την κυρίαρχη γελοιότητα που κυβερνά τη χώρα.

Να σας το πω για να το καταλάβετε για μια ακόμη και ελπίζω τελευταία φορά: ότι βλέπετε, ότι βιώνετε, δεν είναι παρενέργειες ή αστοχίες των πολιτικών που εφαρμόζονται: Από το 2010 και συνεχίζουν να είναι οι απόλυτοι Στόχοι των πολιτικών αυτών που το μόνο που επιδιώκουν είναι ανακατονομή πλούτου… από τα κάτω προς τα πάνω. Και αυτή η τάση είναι παγκόσμια. Παντού στο δυτικό κόσμο οι κυβερνήσεις επικαλούνται προφάσεις ώστε να αναγκάζουν τους φορολογούμενους να χρυσώνουν τις ελίτ. Απλά στην Ελλάδα της εξάρτησης, η τάση αυτή είναι πρωτοφανώς άγρια. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορίες για … αγρίους…   

Και για να μείνουμε στο πνεύμα όχι μόνο των ημερών αλλά και τις εποχής, μην δώσετε στα παιδιά που θα σας τραγουδήσουν τα κάλαντα δεκάρα τσακιστή αν δεν σας υπογράψουν μνημόνια με αυστηρούς όρους λιτότητας. Μπα δε χρειάζεται. Αν δεν το έχετε καταλάβει, τους το έχετε ήδη κάνει αυτό μέσω των πολιτικών που εξουσιοδοτήσατε. Αυτοί τα υπέγραψαν για όλους μας, παιδιά νιούς και γέρους.  

Καλή χρονιά να έχουμε λοιπόν αν και κάθε πέρσι και καλύτερα. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 24/12/2014

Read More »

Αποστολόπουλος Gate και το τέλος της μεταπολίτευσης

Όταν ο Σερ Πάρσιβαλ Λόουελ είδε τον 19ο αιώνα με το τηλεσκόπιο του κανάλια στην επιφάνεια του Άρη, φαντάστηκε ότι κάποιος μεγάλος αρειανός πολιτισμός δημιουργούσε αρχιτεκτονήματα στον κόκκινο πλανήτη.

Όταν κάποιος βλέπει Ελληνικά κανάλια με την τηλεόραση του, μπορεί και να φανταστεί ότι στην Ελλάδα σήμερα υπάρχει κάποιος πολιτισμός που παράγει δημοκρατία.

Η κουβέντα για ενεργή δημοκρατία στην Ελλάδα έχει τόσο νόημα όσο αυτή για ενεργό πολιτισμό στον Άρη. Μπορεί να γίνεται μόνο όσον αφορά το παρελθόν, γιατί στο παρόν μόνο ψήγματά της μπορεί να βρεθούν και όχι κατα ανάγκη ζωντανά.

Το ανθρώπινο είδος όμως, έχοντας τη μοναδική ικανότητα να λειτουργεί με συμβολισμούς μπορεί να πειστεί για την πραγματικότητα του φανταστικού.

Αυτόν το μηχανισμό χρησιμοποιήσε το 1935 ο Ορσον Γουέλς διαβάζοντας στο ραδιόφωνο αποσπάσματα του “πολέμου των δύο κόσμων” Χ.Τζ. Γουελς, βυθίζοντας στον πανικό πολλούς κατοίκους των ΗΠΑ που θαρρούσαν πως οι Αρειανοί είχαν κάνει εισβολή στις ΗΠΑ.

Τα τελευταία 5 χρόνια, η “Δημοκρατία” επιτίθεται στους πολίτες της χώρας. Και παρότι η επίθεση είναι πραγματική με πραγματικές απώλειες ζωών, το φανταστικό της υπόθεσης είναι η ταυτότητα του εισβολέα: Σε αντίθεση με τη Δημοκρατία που εξαφανίστηκε εδώ και χιλιάδες χρόνια από τη χώρα, ο πραγματικός εισβολεάς ήταν πάντα μαζί μας, δίπλα μας, φορές φορές και μέσα μας.

Είναι ένα γήινο παράσιτο που τρώει μυαλά και συνειδήσεις για πρωινό και ως εκ τούτο μπορεί μέσα από το έλλειμα αντίληψης και ηθικής που δημιουργεί να διαμορφώνει τις ιδανικότερες συνθήκες για την επιβίωση του:

Καθώς αυτές οι συνθήκες με την εκλογή προέδρου απειλούνται, τις τελευταίες μέρες ο εισβολέας

υπήρξε εξαιρετικά ενεργός: Οι δημοκρατικές αγορές επιτέθηκαν στο χρηματιστήριο της χώρας προκαλώντας δολιοφθορές, δημοκρατικοί πολιτικοί άλλων χωρών την απείλησαν με οικονομικό πόνο σε περίπτωση που δεν συμμορφωθεί σε νέες δόσεις οικονομικού πόνου, ο δημοκρατικός διοικητής της δημοκρατικής Τράπεζας της Ελλάδας απείλησε και αυτός με τη σειρά του, δημοκρατικοί δημοσιογράφοι παραδοσιακών δημοκρατικών εφημερίδων φτιάξαν μοντάζ του Τσίπρα με ολιγάρχισες και τον συνέτισαν βάζοντας στο πελώριο στόμα του δημοκράτη αντιπροέδρου της δημοκρατικής συγκυβέρνησης την ατάκα “γιατί θες να μπεις από τόσο νωρίς στα σκατά βρε παιδί μου;”.

Περίπου 70 χρόνια μετά, τα κανάλια επαναλαμβάνουν το πείραμα του Γουελς. Μόνο που αυτή τη φορά οι πολίτες από μόνοι τους πρέπει να καταλάβουν ότι είναι φάρσα. Αν συνεχίσουν να μην το καταλαβαίνουν, τότε η φάρσα θα εξακολουθήσει να είναι ένα φρικαλέο πείραμα.

Το μόνο που μπορεί να αναχαιτίσει την εισβολή του μυαλοφάγου είναι μερικές γενναίες δόσεις αλήθειας.

Και επειδή στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αλήθειες, μόνο απόψεις, την αλήθεια μπορούν πλέον να διαφυλλάτουν μόνο τα οπτικοακουστικά μέσα.

Έτσι το ηχητικό ντοκουμέντο Μπαλτάκου διαφύλαξε την αλήθεια του ότι η Σαμαρική ΝΔ είχε πάρε-δώσε με τη ΧΑ.

Και το οπτικοακουστικό ντοκουμέντο Αποστολόπουλου διαφύλαξε από την έριδα των απόψεων την αλήθεια του ότι επιχειρούνται εξαγορές συνειδήσεων βουλευτών ενόψει της συνέχειας των προεδρικών εκλογών.

Μια μικρή παρέμβαση μόνο πριν προχωρήσουμε στην ουσία της υπόθεσης: Απολογούμαι στον Παύλο Χαϊκάλη γιατί τον παρουσίασα στο άρθρο μου “Σκατά Μελά(τα)” ως υποψήφιο Μελά.

Ο Αποστολόπουλος ήταν πρόθυμος να χρηματίσει το Χαϊκάλη - ανάμεσα σε άλλους βουλευτές για να εκλέξει πρόεδρο.

Τα βασικά ερωτήματα είναι δύο: Ποιος είναι ο Αποστολόπουλος και ποια τα αφεντικά του.

Ο Αποστολόπουλος είναι ένα μικρόβιο που ευδοκιμεί σε συνθήκες ασοβαρότητας και απληστίας.

Ένας αεριτζής που φτιάχνει το βιογραφικό του on the go και το χρησιμοποιεί για να εμφανίζεται ως “πράκτορας επιρροής” και σύμβουλος όπου περνάει η μπογιά του.

Χρησιμοποίησε τις διασυνδέσεις του με τον πολιτικό κόσμο για να γίνει εξωτερικός συνεργάτης της

Deutsche Bank για να την ενημερώνει για τις κινήσεις του πολιτικού κόσμου. Χρησιμοποιεί έπειτα τη σχέση του με τη Deutsche Bank για να τοποθετείται ως ειδικός περί οικονομίας σύμβουλος σε πολιτικούς και ούτω καθ εξής.

Αν και δε γνωρίζουμε την ακριβή σειρά συμβάντων, καταλαβαίνουμε το ευρύτερο σχήμα τους.

Από σύμβουλος του ΓΑΠ τις κρίσιμες πρώτες μέρες της διαπραγμάτευσης το 2010 (άλλη διαπραγμάτευση δεν υπήρξε έκτοτε), σύμβουλος του “αντιμνημονιακού” Σαμαρά. Από εκεί, σαν ιός που για να τον ξεφορτωθεί κάποιος πρέπει να τον κολλήσει σε κάποιον άλλο, πάσα στον Καμμένο για να τον “βοηθήσει” στη διελεύκανση του σκανδάλου των CDS. Ξέρουμε τι έγινε με όλες αυτές τις υποθέσεις: Ειδικότερα στην περίπτωση των CDS και την εμπλοκή του οικογενειακού φίλου των Παπανδρέου Figueres σε αυτή - ένα σκάνδαλο εσωτερικής πληροφόρησης, η συμβολή του Αποστολόπουλου φαίνεται να ήταν το να αλλάξει εκθετικά η κλίμακα των εκτιμήσεων των κερδών των κατόχων των CDS και να πληγεί η αξιοπιστία του Καμμένου.

Αφού λοιπόν ο Αποστολόπουλος έκαψε ακόμη και τον Καμμένο, επέστρεψε στο Σαμαρά, κερδίζοντας και μια εξωτερική συνεργασία με την Πειραιώς ενώ παράλληλα τρύπωσε και στον καινούριο πολιτικό χώρο που εμφανίστηκε αρχικά ως “κίνημα” δανειοληπτών, την Υπέρβαση, στην ηγετική ομάδα της οποίας βρέθηκε και ο ορφανός πολιτικά μετά το ΛΑΟΣ τηλεπλασιέ Κυριάκος Βελόπουλος.

Στο ενδιάμεσο, μέσω της σχέσης που είχαν αναπτύξει στελέχη των ΑΝΕΛ με το Hot Doc λόγω της κοινής λάσπης που δέχτηκαν αμφότεροι από το σύστημα εξουσίας, ο Αποστολόπουλος φέρεται να προσεγγίζει και το Hot Doc αρχικά ως πληροφοριοδότης για να του κάνει τελικά μια πρόταση “διαγραφής δανείων” μετά την οποία το Hot Doc προσβεβλημένο διακόπτει κάθε επαφή μαζί του.

Η σταδιοδρομία του δεν είναι κρυφή λοιπόν. Το σημαντικότερο ερώτημα είναι το ποια είναι τα αφεντικά του κου Αποστολόπου. Είναι ένας τυχοδιώκτης που κινείται ανάλογα με το που έχει καταφέρει να τοποθετηθεί ή έχει από πίσω του κέντρα και παράκεντρα;

Ο ίδιος στο ηχογραφημένο απόσπασμα της απόπειρας εξαγοράς του Χαϊκάλη αναφέρεται σε ένα τραπεζίτη. Αλλά αυτό που γεννά απορίες είναι ο προτεινόμενος στο Χαϊκάλη τρόπος πληρωμής του για τις υπηρεσίες του στη “Δημοκρατία”: πέρα από το δια βίου πάγωμα του Δανείου του, του προτείνονται “παλιά λεφτά”.

Με ιδιαίτερη ανησυχία και άνευ λόγου, ο Αποστολόπουλος αναφέρεται ξανά και ξανά σε προσημειωμένα νομίσματα. Αναφέρεται επίσης σε σχέση με αυτά στα λίτρα της απαγωγής του επιχειρηματία Παναγόπουλου.

Μερικές λεπτομέρειες για την υπόθεση αυτή: Το ύψος των λύτρων που δόθηκε στο εγκληματικό κύκλωμα ήταν 30 εκατομμύρια ευρώ. Σε αντίθεση με άλλες απαγωγές, τα προσημειωμένα λύτρα δεν εντοπίστηκαν. Τι έγιναν αυτά τα λύτρα; Όπως περιέγραφε το Βήμα το 2012:

“Σε... επενδύσεις, με αγορές ακινήτων και δημιουργία καταστημάτων στην Κρήτη, αξιοποιούνται τα λύτρα της απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου.

Η ΕΛ.ΑΣ. διαπιστώνει ότι ύποπτοι για συμμετοχή στην απαγωγή του 75χρονου εφοπλιστή έχουν ανοίξει τις τελευταίες ημέρες καφετέριες και μαγαζιά με «κουλοχέρηδες» σε Χανιά και Ρέθυμνο.

Παράλληλα προχωρούν σε αγορές ακινήτων στους δύο αυτούς νομούς, ενώ επιχείρησαν να ανοίξουν ακόμα και κατασκευαστική εταιρεία! Τα στοιχεία αυτά, που προέρχονται απο την Κρήτη, «προστίθενται» σε άλλα της Ασφάλειας Αττικής, σύμφωνα με τα οποία, κατηγορούμενοι για την απαγωγή του εφοπλιστή σκορπούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε νυκτερινά κέντρα της Αθήνας, των οποίων - σε περίοδο κρίσης - έχουν γίνει οι καλύτεροι πελάτες.

Ολα αυτά οδηγούν τους αστυνομικούς στο συμπέρασμα ότι ένα μεγάλο μέρος των προσημειωμένων χαρτονομισμάτων από τα λύτρα της απαγωγής του κ. Παναγόπουλου έχουν "ξεπλυθεί" σε γειτονική χώρα. Και τώρα με καθαρά λεφτά στα χέρια οι ποινικοί ξοδεύουν αφειδώς στην αγορά τα "κέρδη" τους από την εγκληματική ενέργεια.”

Πως λοιπόν, σύμφωνα πάντα με τους ηχογραφημένους ισχυρισμούς του ίδιου του Αποστολόπουλου, έχει ο ίδιος και οι εντολείς του πρόσβαση σε τέτοιου είδους προϊόντα εγκληματικής δραστηριότητας; Ποιοι είναι αυτοί που ξεπλένουν λεφτά;

Η εισαγγελεία έχει πολύ δουλειά να κάνει: Ο Αποστολόπουλος περιγράφει ολόκληρο κύκλωμα με το οποίο φέρεται να συνδέεται.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή της απόπειρας δωροδοκίας, είναι η αναφορά του Αποστολόπουλου ότι μέρος της αμοιβής Χαϊκάλη θα γίνει με κατάθεση σε “φθηνό χρυσό”. Τι εννοεί ο Αποστολόπουλος λέγοντας φθηνό χρυσό; Σε ποια πυραμίδα έχει εμπλακεί και θέλει να εμπλέξει και άλλους;

Είπαμε, η εισαγγελία έχει πολύ δουλειά να κάνει.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον σημείο των αποκαλύψεων έχει να κάνει με τη βιομηχανία παραγωγής καινούριων κατα παραγγελία κομμάτων για τις ανάγκες του συστήματος. Ο Χαϊκάλης αναφέρει πως ο Αποστολόπουλος του είπε πως θα φρόντιζε και για το πολιτικό του μέλλον με τη δημιουργία ενός κόμματος προθαλάμου της ΝΔ. Το κόμμα των ημερών εκείνων ήταν φυσικά οι Ρίζες του Μπαλτάκου και η πρόθεση του η ηγεσία του να επανδρωθεί από πρώην στρατιωτικούς μας φέρνει στο μυαλό ένα όνομα: ΝΤΑΒΡΗΣ.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο κυρίως θέμα μας. Ο Χαϊκάλης γνώριζε το ποιόν του ανθρώπου που εμφανίστηκε ως μεσάζοντας πολιτικής δωροκίας και αλλοίωσης πολιτεύματος: Σύμφωνα με τον ίδιο τον Χαϊκάλη, το 2013 ο βουλευτής είχε εμπιστευτεί τυφλά στον Αποστολόπουλο 5000 ευρώ μετά από πρόταση του δευτέρου για να τα παίξει σε ξένα χρηματιστήρια: Ο Αποστολόπουλος ήδη από το 2013 έχει βάλει το χεράκι του σε ένα μικρό Βank Run. Και όπως φαίνεται από την περίπτωση Χαϊκάλη, τα λεφτά τα κράτησε για την πάρτη του αφού ένα χρόνο μετά και μάλιστα μετά και από πιέσεις, μόλις 1300 ευρώ επιστράφηκαν από τον Αποστολόπουλο στο Χαίκάλη. Ακόμη και αν κάποιος ήθελε να τα πάρει για να εκλέξει πρόεδρο, τον τελευταίο άνθρωπο που θα εμπιστευόταν για να του τα δώσει θα ήταν ο Αποστολόπουλος.

Υπάρχουν λοιπόν ακόμη τόσο μαλάκες στην Ελλάδα της κρίσης; Ναι, και είναι και βουλευτές.

Αρχηγοί κομμάτων. Και πρωθυπουργοί. Τόσο μαλάκες που εμπιστεύτηκαν τον Αποστολόπουλο με ζητήματα πολύ σημαντικότερα από τα πέντε χιλιάρικα του Χαικάλη και αφορούσαν το ίδιο το μέλλον της χώρας. Αυτά είναι τα πολιτικά κριτήρια της χώρας ακόμη και στα υψηλότερα επίπεδα. 

Βέβαια το να είσαι μαλάκας δεν σημαίνει ότι δεν είσαι και έντιμος. Όπως και το να είσαι μαλάκας δεν αποκλείει παράλληλα το να είσαι και ανέντιμος.

Και το δεύτερο όλο και περισσότεροι φαίνεται να πιστεύουν για τον Πρωθυπουργό: Ποιος να τους αδικήσει;

Ενώ ο ίδιος ο Χαϊκάλης δεν εμπλέκει πουθενά το Σαμαρά – είναι ο Αποστολόπουλος που τον εκθέτει μιλώντας για προγραμματισμένο ραντεβού Σαμαρά-Χαϊκάλη- ο ίδιος ο Σαμαράς κάνει μήνυση στον ... Χαϊκάλη αντι να κάνει στον Αποστολόπουλο. Και αντί ο Σαμαράς να πιέσει για να διελευκανθούν οι ισχυρισμοί Αποστολόπουλου που εκθέτουν το Σαμαρά, το Μαξίμου επιχείρησε να βάλει το καπάκι στη χύτρα που βράζει και επικαλέστηκε ... θεωρίες συνομωσίας...

Ένα βίντεο, είναι ένα βίντεο, είναι ένα βίντεο.

Ο Σαμαράς, ο κύριος ¨πες στον ψηλό τον παναθηναϊκάκια, οι επόμενοι τρεις που θα πάνε να τους γαμήσει” (αλήθεια, τι έκανε ο κύριος Σαμαράς για αυτήν την παράνομη ηχογράφηση;) κρατάει μια καυτή πατάτα στο χέρια του. Σε αντίθεση με άλλες πολύ μεγαλύτερες πατάτες, αυτή, μόλις έχει βγει απο τη χύτρα και βρίσκεται σε κοινή θέα αμέσως μετά το μαγείρεμα της. Όσο και να τη φυσάει ο Σαμαράς και οι μηχανισμοί εξουσίας, αυτή δεν θα κρυώνει. 

Είναι μόνο δίκαιο, μια κυβέρνηση και μια εποχή τόσο μακάβρια γελοία να πεθάνει με εξίσου γελοίο τρόπο.

Οι ΑΝΕΛ λύτρωσαν τη χώρα από ένα "προσημειωμένο" πολιτικοοικονομικό λαμόγιο. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κόψει και να καυτηριάσει όλα τα υπόλοιπα κεφάλια της λερναίας ύδρας προτού αυτή προλάβει και αναγεννηθεί.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 20/12/2014

Read More »