28 Οκτωβρίου: Μέρα ντροπής.

28 Οκτώβρη: Μέρα εθνικού θρήνου που οι πρόγονοι μας πολεμήσαν για όλα όσα σήμερα ξεπουλάμε.

Μέρα θρήνου για την ανοησία τους να εμποδίσουν την Ναζιστική Ευρωπαϊκή Ένωση όταν σήμερα έχουμε έναν λαό που παρουσιάζεται ως ο πιο πιστός στο "Ευρωπαϊκό όραμα". Πόσο γραφικό, πόσο ηλίθιο μια αποικία να έχει εθνικές επετείους;

Όχι, δεν νοιώθω εθνικά υπερήφανος. Εξάλλου, δεν μου το επιτρέπουν εδώ και χρόνια οι παραφουσκωμένοι διάνοι της πληρωμένης "διανόησης".

Δεν νοιώθω περήφανος που τα μεγάλα ΟΧΙ γίνονται ξεδιάντροπα ναι.

Μπορώ να είμαι γκέι και περήφανος, αλλά όχι Έλληνας και περήφανος.

Αλλά ούτως ή άλλως, δεν είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας.

Ντρέπομαι που είμαι Νεοέλληνας.

Λυπάμαι που είμαι Νεοέλληνας.

Ντρέπομαι που βλέπω αυτούς που μας ξεφτίλισαν να κορδώνονται στις παρελάσεις, να αφήνουν στεφάνια πότε στον άγνωστο στρατιώτη και πότε στην Καισαριανή, να σηκώνουν τα τσιράκια των ιμπεριαλιστών αγωνιστικές γροθιές στην Μακρόνησο, να κατουράν στους τάφους ηρώων.

28 Οκτωβρίου: Μέρα ντροπής. Μια ακόμη μέρα ντροπής ανάμεσα στις υπόλοιπες 364 μέρες κάθε χρόνου για το υπόλοιπο της ζωής μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 28 Οκτώβρη 2017.

Read More »

Μία εικόνα, χίλιες λέξεις

Μια πίπα 2,5 δις από μια χρεοκοπημένη χώρα σε μια αυτοκρατορία υπό διάλυση.
Ο Έρπης δεν είναι σύμπτωμα του Τσίπρα.
Ο Τσίπρας είναι σύμπτωμα του έρπη.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν τα Trumpolitics, επιτρέψτε μου να σας διαφωτίσω:
Το 2009 ο Καντάφι έψαχνε απεγνωσμένα μέρος στη Νέα Υόρκη να στήσει την βεδουίνικη τέντα του.
Ο Trump του προσέφερε έκταση, με το αζημίωτο.

"Ήρθε στη χώρα και έπρεπε να κάνει ντήλι μαζί μου γιατί χρειαζόταν ένα μέρος να μείνει. Με πλήρωσε μια περιουσία. Και ποτέ δεν έμεινε εκεί. Μεγάλο καλαμπούρι..."

Ο Καντάφι με όλες τις μαλακίες του άφησε τη χώρα του με πλεόνασμα εκατοντάδων δις.
Μετά τον Καντάφι η Λιβύη διαλύθηκε.
Ο Τσίπρας είναι μια τρίχα απ τα αρχίδια του Καντάφι. Η χώρα έχει χρέος 380 δις. Κι από χθες 382,5 χάρη στα λαρτζιλίκια του Τσίπρα.
Η χώρα συνεχίζει να διαλύεται και με τον Τσίπρα.
Ο Καντάφι ήθελε να στήσει τέντα και ήταν διατεθειμένος να πληρώσει τα μαλλιά της κεφαλής του για αυτό.
Ο Τσίπρας στήνει παράγκα κι είναι διατεθειμένος να συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας για αυτό.
Όλο και περισσότεροι Έλληνες έχουμε καραφλιάσει με αυτά που μας συμβαίνουν.
Πιο Έρπης, πεθαίνεις

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot. 20/10/2017

Read More »

Τσίπρας τώρα και στην Καταλονία

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας προτρέψαμε τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι να βάλει μυαλό και να κάνει με το Καταλανικό δημοψήφισμα ότι έκανε κι ο Τσίπρας με το ελληνικό: όμορφα και πολιτισμένα να το γράψει στα αρχίδια του.

Που να το βρει το μυαλό ο Μαριάνος που με την πολιτική του έχει ρίξει λάδι στη αποσχιστική φωτιά της Καταλονίας με την καταστολή πολιτικών δικαιωμάτων που επέλεξε για τους Καταλανούς;

Την προτροπή μας δυστυχώς άκουσε ο πρόεδρος της καταλανικής βουλής Carles Puigdemont ο οποίος χθες έβγαλε μια ανακοίνωση ήξεις αφήξεις καθώς αναγνώρισε μεν το δημοψήφισμα και δήλωσε ότι θα προχωρήσει στην ανεξαρτησία αλλά επίσης ζήτησε διάλογο, ευρωπαϊκή διαμεσολάβηση και πάγωσε τις "συνέπειες του δημοψηφίσματος".

Η ανακοίνωση του Puidgemont άφησε και τις δύο πλευρές δυσαρεστημένες καθώς οι Καταλανοί νιώθουν προδωμένοι ενώ η ισπανική κυβέρνηση δεν πήρε την πλήρη υποταγή που επεδίωκε.

Τι είναι αυτό που ανάγκασε τον πρόεδρο της Καταλονίας να τελειώσει ουσιαστικά την πολιτική του καριέρα;

Από τη μία είναι ο πραγματισμός σε σχέση με το πόσο εφικτή είναι η ανεξαρτησία: Η Καταλονία δεν έχει διαμορφώσει τους μηχανισμούς που θα της επέτρεπαν να σταθεί σύντομα στα πόδια της ως κράτος.

Πολύ περισσότερο βάρυνε ένας πολύ πιο αρχαίος μα πάντα σύγχρονος πραγματισμός: αυτός του τομαριού:

Στην δημοκρατική Ισπανία της δημοκρατικής Ισπανίας, ο Puigdemont δέχτηκε από το κυβερνών κόμμα απειλές ... ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ του!

Ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου κόμματος του Ραχόι Pablo Casado το πε έξω από τα δόντια μόλις προχθές:

"Ας ελπίσουμε πως τίποτε δε θα ανακηρυχθεί αύριο, γιατί ίσως το άτομο που θα κάνει την ανακήρυξη, θα καταλήξει όπως αυτός που έκανε την ανακήρυξη πριν από 83 χρόνια."

Πριν από 83 χρόνια, ο τότε πρόεδρος της Καταλονίας Lluis Company, ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

Καταδικάστηκε σε 30 χρόνια φυλάκιση. Δύο χρόνια μετά απελευθερώνεται από μια νέα ισπανική κυβέρνηση αριστερού συνασπισμού.
Μετά τον Ισπανικό εμφύλιο εξορίζεται στη Γαλλία.
Εκεί συλλαμβάνεται από τους Ναζί το 1940 κι έπειτα εκδίδεται στο καθεστώς του δικτάτορα Φράνκο.

Αφού τον βασανίζουν και τον εξευτελίζουν για βδομάδες, τα τσιράκια του Φράνκο τον εκτελούν.

Καθώς οι σφαίρες τον ζύγωναν και πριν του πάρουν τη ζωή, το τελευταίο πράμα που φώναξε ο Company ήταν "ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ!"

Λοιπόν... κανείς Ευρωπαίος πολιτικός δεν καταδίκασε τη δήλωση Company ενώ στα media είναι σχεδόν ανύπαρκτη...

Φυσικά δεν είναι απλά δήλωση: Είναι απειλή δολοφονίας. Τύφλα να χει ο Ερντογάν.

Κάποιοι Ευρωπαίοι πολιτικοί του ζήτησαν να αναθεωρήσει...

Κατά τ άλλα... μένουμε Ευρώπη. Και μένουμε πάντα μαλάκες με αυτά που βλέπουμε και ακόμη περισσότερο με αυτά που ζούμε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/10/2017

Read More »

Ραχόι μπετονόβλακα, κάν'το όπως ο Τσίπρας

Την Κυριακή 1/10/2017, το 90% των Καταλανών ψήφισαν  ναι στην απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία.

Η αντιμετώπιση του δημοψηφίσματος από τον Ισπανό πρωθυπουργό έφερε σαρωτικά νούμερα στο ναι.

Με χουντική καταστολή, με 844 πολίτες τραυματίες, με τους μπάτσους να μπουκάρουν σε εκλογικά τμήματα και να ... κλέβουν κάλπες, ο Ραχόι κατάφερε να μετατρέψει το δημοψήφισμα από ναι ή όχι στην απόσχιση, σε δημοψήφισμα για το αν οι Καταλανοί μπορούν ή όχι να έχουν βασικά πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Ο Ραχόι αγνοώντας την παγκοσμίως κλάσης πολιτική πουστιά που περικλείεται στη φράση «Κάν’το όπως ο Τσίπρας», μετέτρεψε την ισχυρή αποσχιστική τάση σε ακλόνητη αποσχιστική βάση, ξυπνώντας μνήμες από Φράνκο.
Και συνέχισε να κάνει μια άσχημη κατάσταση πολύ χειρότερη δηλώνοντας πως "δεν έγινε δημοψήφισμα".

Τα χθεσινά αίσχη στην Καταλονία μπαίνουν κάτω από το χαλάκι της ΕΕ, η οποία σιχαίνεται ούτως ή άλλως τα δημοψηφίσματα, επεμβαίνει σε εκλογές και συχνά απαξιώνει δημοκρατικές διαδικασίες, αποδεικνύοντας το πόσο η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει διολισθήσει στον ολοκληρωτισμό.

Όπως χιλιάδες Έλληνες σχολιαστές επισήμαναν, αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην Βόρεια Κορέα, στην Βενεζουέλα η στη Ρωσία, όλοι θα μιλούσαν για «καθεστώς», «δικτάτορα», «κυρώσεις» και «επεμβάσεις» προκειμένου να προστατευτούν οι μειονότητες, επικαλούμενοι καταχρηστικά ακόμη και την «υπευθυνότητα να προστατεύουμε» (R2P) που ψηφίστηκε από τον ΟΗΕ το 2005.

Το ΝΑΤΟ όμως δεν σκοπεύει να βομβαρδίσει την Ισπανία όπως έκανε με την Γιουγκοσλαβία. Ο Ραχόι είναι δικό μας παιδί. Βέρος δημοκράτης. Αποδεδειγμένα.

Τα διπλά μέτρα και σταθμά είναι απλά ένα καλός δείχτης της υποκρισίας του ευρωπαϊκού ολοκληρωτισμού που δεν είναι ένας απλός στυγνός ολοκληρωτισμός αλλά έχει πολλά φύκια και μεταξωτές κορδέλες.
Φύκια όπως το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού της τοστιέρας ως καφετιέρα και μεταξωτές κορδέλες όπως το δικαίωμα του μουσακά να αυτοχαρακτηρίζεται ως μπαγκλαβάς γωνία από τα 15  του, όταν σε ολόκληρους λαούς και έθνη απαγορεύεται να αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοια. ..
Ο δικαιωματισμός ως αναμενόμενοι αντιπερισπασμός μιας ελληνικής κυβέρνησης που βάπτισε τα μνημόνια έντιμους συμβιβασμούς, την τρόικα θεσμούς και το κρέας ψάρι όταν ο λαός μαθαίνει όλο και περισσότερο να λέει τον ευρωδεσπότη Παναγιώτη και χάνει όλο και περισσότερο την οικονομική του ελευθερία κι ένα σωρό από κάποτε αυτονόητα δικαιώματα.

Θα κλείσουμε με μια υποσημείωση: οι Έλληνες γουστάρουν να ασχολούνται με τα θέματα των άλλων. Γουστάρουν να διχάζονται. Αδυνατώ να θυμηθώ ποια ήταν η τελευταία φορά που η τουρκική κατοχή στην Κύπρο αποτέλεσε αντικείμενο ενασχόλησης της ελληνικής κοινής γνώμης η οποία κινείται αμφιθυμικά ανάμεσα στις κυρίαρχες προπαγάνδες του παρόντος αλλά και του παρελθόντος.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/10/2017

Read More »

Γερμανικές εκλογές και το διαφαινόμενο ελληνικό κραχ

Να ασχοληθούμε επιγραμματικά με τα προφανή: 

Το εκλογικό αποτέλεσμα στη Γερμανία είναι δραματικό για την Ελλάδα: 

Ο διαφαινόμενος συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών/Φιλελευθέρων/Πρασίνων με το εθνικιστικό αντιευρωπαϊκό AFD να είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, είναι ένας τοίχος από τούβλα στον οποίο θα πέσει με φόρα κάθε ψευδαίσθηση της οποιασδήποτε ελληνικής κυβέρνησης.

Όλα τα μνημονιακά αφηγήματα για μια καλύτερη ΕΕ τελειώνουν κάπου εδώ, ενώ η Γαλλική ψευδαίσθηση μάλλον θα επιχειρήσει να ξαναχρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως διαπραγματευτικό όπλο έναντι στην γερμανική αδιαλλαξία παρά ως σημαντικό βήμα για μια νέα εποχή Γαλλικής επιρροής στην Μεσόγειο.

Είναι δραματικό και μόνο το ότι το αποτέλεσμα εκλογών σε άλλη χώρα είναι τόσο δραματικό για την Ελλάδα…

Ποια ανάπτυξη;

Η μανία της αριστεράς για την υφαρπαγή της πολιτικής εξουσίας ήταν τέτοια, που πρόθυμα πήραν την δεύτερη αξιολόγηση και την κάναν καυτή πατάτα που προκάλεσε ακόμη περισσότερα οικονομικά εγκαύματα στους Έλληνες.

Η διγλωσσία και οι αμφιταλαντεύσεις της κόστισαν πολλά δις στην ελληνική οικονομία και η μνημονιακή της κατρακύλα, με όλους τους βουλευτές να είναι δεμένοι χειροπόδαρα στις καρέκλες τους και την κεντρική γραμμή, δεν έχει πάτο.

Ο πρωθυπουργός των συνθημάτων σφυρά τώρα το «καθαρή έξοδος από το μνημόνια» και διατάσει πλήρη συμμόρφωση με τα προαπαιτούμενα. Από το "σκίσιμο των μνημονίων", στον "έντιμο συμβιβασμό", στην "ελάφρυνση χρέους" και τώρα στην "καθαρή έξοδο από τα μνημόνια", μπορεί κανείς να διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα της ξύλινης μύτης μιας μαριονέτας μέσα στο λαβυρινθώδες μυαλό ενός τυχοδιώκτη, όπως αυτό αναγκάζεται να λειτουργήσει μέσα σε μια ευμετάβλητη διεθνή πραγματικότητα.

Η επίσημη αφήγηση είναι πως, άλλα μωρέ, χάσαμε δύο χρονάκια και τώρα γυρίσαμε στο 2014 από όπου ξανατραβάμε ξανά προς τη δόξα:

Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: Μεσολάβησαν τρία ακόμη χρόνια φοροδοτικής εξάντλησης και οικονομικής αποψίλωσης.

Η αυξημένη τουριστική κίνηση απέτρεψε το μεγάλο μπουμ στον προϋπολογισμό του κράτους μα αυτή η αύξηση εσόδων είναι μάλλον περιστασιακή.

Ας δούμε δύο απίστευτα άσχημους δείκτες:

Το πρώτο εξάμηνο του 2017 έκλεισαν 14000 επιχειρήσεις. Τα καλά νέα είναι ότι ανοίξαν περισσότερες.

Τα άσχημα νέα είναι ότι δεύτερο εξάμηνο προβλέπεται να κλείσουν άλλες 14.000.

Και τα τρομακτικά νέα είναι ότι το 38% των επιχειρηματιών θεωρούν πιθανό να κλείσουν σύντομα!

Συνολικά, μεταξύ του 2008-2016 οι νέες επιχειρήσεις μειώθηκαν κατά 50% (!) και έκλεισαν πάνω από 240.000 επιχειρήσεις (!).

Σε πείσμα των αισιόδοξων μηνυμάτων που έρχονται από την ΕΕ για την Ελλάδα και την έξοδο της χώρας από την διαδικασία εκτεταμένου ελλείμματος, ας ρίξουμε μια καλύτερη ματιά στην κατεύθυνση της πολυθρύλητης ανάπτυξης:

Τα μνημονιακά χρόνια το έλλειμμα ισοζυγίου μειώθηκε καθώς τα μειωμένα εισοδήματα και η μείωση των καταθέσεων επέφεραν σημαντικά πλήγματα στην καταναλωτική δύναμη του μέσου πολίτη κι επομένως και στη ζήτηση.

Τα capital controls περιόρισαν ευλόγως ακόμη περισσότερο τις εισαγωγές.

Τι γίνεται όμως με το έλλειμμα εσωτερικού ισοζυγίου σήμερα;

Από τον Ιούλιο του 2016 μέχρι τον Ιούλιο του 2017 αυξήθηκε κατά 5,9%.

Το επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου αυξάνεται κατά 19,1% (!).

Παρά την κρίση, εισάγουμε περισσότερα από όσα εξάγουμε!

Αυτό λέει πάρα πολλά για το προσανατολισμό των επιχειρήσεων.

Μια χώρα σε κρίση, υπό κεφαλιακούς ελέγχους, με τεράστια ζητήματα ρευστότητας, εισάγει περισσότερα από όσα εξάγει;

Αυτό σημαίνει μόνο ένα πράμα: ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ της οικονομίας.

Η αύξηση του ελλείμματος βασίστηκε σε μια παροδική αύξηση της ζήτησης η οποία οφείλεται στην τουριστική κίνηση.

Αν όμως, αν, έχει ενισχυθεί κι η εγχώρια ζήτηση, αυτό δεν είναι υποχρεωτικά δείγμα ανάκαμψης.

Αντιθέτως, μπορεί να είναι πολύ ανησυχητικός δείχτης τον οποίο συναντάμε όχι μόνο σε ανάκαμψη αλλά και πριν το κραχ: Οι πολίτες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα κόστη ζωής τους σε τέτοιο βαθμό που αρχίζουν να αγοράζουν με ότι τους έχει απομείνει αγαθά σαν να μην υπάρχει επόμενη ημέρα.

Κι όταν συμβαίνει αυτό, δεν υπάρχει επόμενη ημέρα.

Τι στοιχεία έχουμε που στηρίζουν ένα τόσο κινδυνολογικό σενάριο; Την σημαντική υστέρηση των εσόδων του κράτος από την άμεση φορολογία και την αύξηση των εσόδων από την έμμεση.  

Συνδυαστικά, αυτό υποδεικνύει ότι ίσως να έχουμε πλησιάσει στο σημείο κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας.

Μιλάμε πάντα για τάση κι όχι για αναπόδραστη πραγματικότητα αλλά για μια τάση που τείνει να γίνει αναπόδραστη πραγματικότητα.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις επέλεξαν να μετακυλήσουν το δημόσιο χρέος στις πλάτες των μεσαίων και μικρομεσαίων πολιτών και επιχειρήσεων τους οποίους τους έσπασαν τις ράχες, περισσότερο αδιάφορες από οποιαδήποτε οθωμανική εξουσία του παρελθόντος.

Δραματική μείωση εισοδημάτων, ΑΕΠ, ανταγωνιστικότητας, επιχειρήσεων, γεννήσεων, αύξηση κόστους ζωής, δραματική αύξηση λόγου χρέους προς ΑΕΠ (δεύτερη στον κόσμο μετά την Ιαπωνία), ανεργίας, μετανάστευσης, ιδιωτικού χρέους, αυτή είναι η Ελλάδα των μνημονίων ανάπτυξης…

Το αν και πότε και θα σκάσει η ελληνική οικονομία δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε. Πολύ σημαντικοί δείκτες δείχνουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Η νέα γερμανική κυβέρνηση δεν θα είναι τόσο γενναιόδωρη όσο ήταν ο Σόιμπλε όταν πρότεινε προσωρινή έξοδο από την ευροζώνη με ανθρωπιστική βοήθεια αρκετών δις.

Για αυτούς το λόγους το περιοδικό Economist προβλέπει έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη το 2021.

Ένα grexit που θα αποφασιστεί μονομερώς από τη γερμανική κυβέρνηση.

Όταν η ελληνική οικονομία θα είναι σκουπίδι στην αυλή της ευροζώνης.

Που θα χρειάζεται επειγόντως γερμανική ανακύκλωση.

Οψόμεθα

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 28/9/2017 

Read More »

Η μεγάλη εικόνα του Καρκίνου

Σε προηγούμενα άρθρα μας για την Ιατρική σήμερα, έχουμε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον καρκίνο καθώς πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα του έχουν δικαιώσει παλιότερους ισχυρισμούς μας.

Στο παρόν άρθρο, θα συνοψίσουμε και προσθέτοντας τα συμπεράσματα μιας ακόμη πιο πρόσφατης αποκαλυπτικότατης μελέτης, θα δώσουμε την μεγάλη εικόνα του καρκίνου και της πάγιας μα προβληματικής μέχρι σήμερα αντιμετώπισης του.

Στα προηγούμενα άρθρα μας έχουμε λοιπόν τεκμηριώσει ότι:

α) Μέρος της θεωρίας για την εξέλιξη του καρκίνου είναι ριζικά εσφαλμένη:

Μέχρι και πρόσφατα, η ιατρική είχε σχεδόν δογματοποιήσει τη θεωρία πως κάθε όγκος αποτελείται από κλώνους ενός αρχικού καρκινικού κυττάρου:

Κάποιο από τα πολλά «λάθη» στην αντιγραφή του DNA που διαφεύγει από τους μηχανισμούς γενετικής επιδιόρθωσης είναι δυνατόν να μετατρέψει ένα φυσιολογικό κύτταρο σε καρκινικό (εξαλλαγή). Αυτό το κύτταρο αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, είναι αθάνατο καθώς έχει χάσει μηχανισμούς απόπτωσης οπότε μπορεί να πολλαπλασιαστεί άπειρες φορές σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα που έχουν όριο στο πόσες φορές μπορούν να πολλαπλασιαστούν.

Αν αυτός ο «αθάνατος» πληθυσμός πλέον κυττάρων δεν εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, δημιουργεί έναν πολύ ενεργοβόρο όγκο που χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τους μηχανισμούς παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας του οργανισμού προς όφελος του ενώ ανάλογα με κυτταρικό μικροπεριβάλλον μπορεί και να δώσει μεταστάσεις.

Ο όγκος λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί όχι απλά ως κάτι το ελαττωματικό αλλά ως μια μορφή ζωής που έχει αυτονομηθεί από τη βιολογική ενδελέχεια του οργανισμού και εξυπηρετεί πλέον τις πρωταρχικές βιολογικές ντιρεκτίβες εις βάρος αυτών του οργανισμού από τον οποίο προήλθε και στον οποίο βρίσκεται.

Σε ποιο λοιπόν σημείο αυτής της περιγραφής έκανε μέχρι και πρόσφατα η ιατρική ριζικά λάθος;

Όπως πρόσφατες έρευνες κατέδειξαν, τα κύτταρα του καρκινικού πληθυσμού δεν είναι απλά κλώνοι του αρχικού καρκινικού κυττάρου.

Ο καρκίνος, ως μια μερικώς αυτονομημένη μορφή ζωής , εξελίσσεται, ακριβώς με τον τρόπο που ο Κάρολος Δαρβίνος περιέγραψε ενάμιση αιώνα νωρίτερα.

Σε έναν και μόνο όγκο ενός και μόνο ασθενούς μπορούν να βρεθούν εώς και 100 γενετικές παραλλαγές, 100 διαφορετικά καρκινικά «στελέχη» που σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό έχουν διαφοροποιηθεί από το αρχικό κύτταρο. Για αυτό το λόγο, συμβαίνει αυτό που μας ήταν σχετικά δυσνόητο: οι όγκοι σταδιακά αναπτύσσουν «αντίσταση» σε αντικαρκινικά φάρμακα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί το φάρμακο μπορεί να δουλεύει σε ένα ή και περισσότερα καρκινικά «στελέχη» να μην δουλεύει όμως σε άλλα που βρίσκονται μέσα στον ίδιο όγκο. Με αυτόν τον τρόπο, ένα φάρμακο μπορεί να σκοτώνει μια κατηγορία καρκινικών κυττάρων, να αφήνει όμως μια δεύτερη κατηγορία τους να αλωνίζουν πραγματικά, αφού έχει εξαλειφθεί πλέον ο ανταγωνισμός από την κατηγορία εκείνη των καρκινικών κυττάρων που ανταποκρίθηκαν στο φάρμακο. Μπορούμε τότε να δοκιμάσουμε ένα φάρμακο που δουλεύει στην δεύτερη κατηγορία. Είναι πολύ πιθανό όμως να βρεθεί μια τρίτη κατηγορία καρκινικών «στελεχών» που δεν τα πιάνει κάποιο από τα δύο φάρμακα και τότε είναι αυτά που θ’ αλωνίσουν, έχοντας πολύ λιγότερο ανταγωνισμό κοκ.

Είναι προφανές πως ένας συνδυασμός πολλών φαρμάκων ίσως να ήταν πιο αποτελεσματικός στο να αναχαιτιστεί αυτός ο φαύλος κύκλος της «επιβίωσης του καταλληλότερου»  εντός του όγκου.

Χρειάζεται όμως  κάτι πολύ περισσότερο από απλές ιστολογικές εξετάσεις για να λειτουργήσει μια τέτοια στρατηγική: χρειάζεται ο πλήρης γενετικός χάρτης όλων των καρκινικών ομάδων και η τακτική επικαιροποίηση του.

Και είμαστε πολύ μακριά από αυτό το στάδιο.

β) Ριζικά λάθη και αμέλειες στην αντιμετώπιση του καρκίνου

Οι μεταστάσεις είναι από τα σημαντικότερα θέματα στην μάχη κατά του καρκίνου και την επιβίωση του ασθενούς.

Κι όμως. Όπως έχουμε περιγράψει στο βιβλίο ¨Τι δεν σας λένε οι γιατροί», μόνο το 10% των ερευνητικών κονδυλίων κατευθύνονταν στην έρευνα των μεταστάσεων, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό αυτών πήγαιναν σε εντελώς απίστευτα θέματα εντελώς δευτερεύοντα τα οποία όμως κάθε δεδομένη χρονική περίοδο μπορεί να ήταν «πιασάρικα».

Κι ενώ η πρόοδος στην κατανόηση και την αντιμετώπιση του καρκίνου είναι τόσο φτωχή και προβληματική, πολύ απλούστερες προσεγγίσεις έχουν εγκληματικά αγνοηθεί.

Πρόσφατα λοιπόν, αναζωπυρώθηκε κάπως το ερευνητικό ενδιαφέρον για την αντικαρκινική δράση μεγαδόσεων της βιταμίνης C.

Κι αν, όπως περιγράψαμε στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας, οι αποχρώσες ενδείξεις για την C δεν είναι ιδιαίτερα θεαματικές καθώς η έρευνα είναι ακόμη υποτυπώδης, δεν συμβαίνει το ίδιο με την αντικαρκινική δράση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου.

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, η βάση της κορυφαίας διατροφής του πλανήτη, της μεσογειακής, φαίνεται να έχει θετικές επιπτώσεις σε πολλές μορφές καρκίνου, στην πρόληψη τους ακόμη ακόμη και στην αντιμετώπιση των παρενεργειών των αντικαρκινικών φαρμάκων. Με τόσους πολλαπλούς τρόπους δράσης, κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την έλλειψη ερευνητικού ενδιαφέροντος για το ελαιόλαδο και την υποχρηματοδότησή του ως αμέλεια αν δεν βάλει την λέξη εγκληματική μπροστά από αυτή.

γ) Παρενέργειες, παρενέργειες, παρενέργειες.

Σε παλαιότερο άρθρο μας έχουμε περιγράψει τις παρενέργειες των συμβατικών πρακτικών αντιμετωπίσεων του καρκίνου. Είναι πολλές μα πάρα πολλές, κάποιες φορές πολύ σοβαρές και το χειρότερο όλων είναι ότι ελάχιστα γίνονται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση τους τόσο σε ερευνητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο.

Και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα από ότι τα περιγράψαμε: Όπως το είχαμε φανταστεί για μια πλειάδα λόγων, η ίδια η αντιμετώπιση του καρκίνου από την ιατρική, μπορεί όχι απλά να μην είναι η «θεραπεία» του καρκίνου όπως έχουμε ήδη καταδείξει, αλλά να είναι η αιτία καρκινογενέσεων, καθώς ναι μεν ο μηχανισμός πολλών «αντικαρκινικών» πρακτικών στοχεύει σε καρκινικά κύτταρα χωρίς να μπορεί όμως να τα διαχωρίσει από τα φυσιολογικά, την ίδια στιγμή όμως, ο ίδιος ο μηχανισμός δράσης τους μπορεί θεωρητικά να μετατρέπει φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά, ένα ενδεχόμενο το οποίο έχει ελάχιστα εξεταστεί ερευνητικά.

Ήδη αναφέραμε πως  η έρευνα για τις μεταστάσεις υποχρηματοδοτείται και πως η έρευνα για τις παρενέργειες των αντικαρκινικών προσεγγίσεων υποχρηματοδοτείται ακόμη περισσότερο.

Μια πρόσφατη έρευνα από την ομάδα του Γιώργου Καραγιάννη στο Κολλέγιο Albert Einstein εξέτασε συνδυαστικά πτυχές και των δύο ζητημάτων  κι έδειξε πως δημοφιλή χηθειοθεραπευτικά φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο μεταστάσεων καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας το «μικροπεριβάλλον του όγκου της μετάστασης»  (TMEM)  κάνοντας τα αγγεία πιο διηθητά στα καρκινικά κύτταρα. Σε αυτό το σημείο, για να καταλάβουμε τον όγκο των χαμένων ευκαιριών καθώς και το γιατί χαρακτηρίσαμε την αδιαφορία για την αντικαρκινική δράση του ελαιόλαδου ως εγκληματική αμέλεια, να τονίσουμε πως το ελαιόλαδο ασκεί ευεργετική δράση και στις περιοχές TMEM.

Οι ερευνητές πρότειναν τακτική παρακολούθηση των ασθενών και των καρκινικών δεικτών και την προσωρινή διακοπή της χημειοθεραπείας σε περίπτωση αύξησης των τιμών τους.

Εξετάζουν επίσης την μεταστατική επίπτωση χημειοθεραπευτικών και σε άλλες μορφές καρκίνου από όπου εκτιμώ ότι θα μας έρθουν κι άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις.

Παρά την αυταρέσκεια του καρκινικού κατεστημένου, είμαστε, μακριά, πολύ μακριά από ένα ικανοποιητικό επίπεδο αντιμετώπισης του καρκίνου. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα αν σκεφτεί κάποιος, πως ακόμη και για αποδεδειγμένα λάθος ιατρικές πρακτικές, μπορεί να πάρει μέχρι και μια εικοσαετία για τον ιατρικό κόσμο να τις σταματήσει: μια νέα γενιά επιστημόνων θα χρειαστεί για να κάμψει τη δύναμη της συνήθειας των παλιών.

Τα ευχάριστα νέα έρχονται όμως από τον χώρο της έρευνας: Το 2015 ομάδα από το πανεπιστήμιο Ben Gurion, εφεύρε την μέθοδο Μπούμερανγκ που επιτέλους φαίνεται ικανή να διαχωρίζει τα καρκινικά κύτταρα απ΄ τα φυσιολογικά.

Παρά τα αποσπασματικά πολύ καλά νέα, οι καρκινοπαθείς, δεν μπορούν να περιμένουν μια εικοσαετία για να αλλάξει ο ιατρικός κόσμος προσφιλείς του και λανθασμένες συνήθειες. Το παράδειγμα της κατανόησης και της αντιμετώπισης του καρκίνου οφείλει να αλλάξει. Προχθές.

*Ο Πέτρος Αργυρίου είναι εκτός από ανατρεπτικός λογοτέχνης, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές, ιδιαιτέρως στο πεδίο του παρασκηνίου των παγκόσμιων πολιτικών δημόσιας υγείας. Είναι επίσης μέλος της ένωσης δημοσιογραφίας της επιστήμης Science View και μόνιμος συνεργάτης του Holistic Life. Από τις εκδόσεις ETRA κυκλοφορούν τα σχετικά βιβλία του: «Τι δεν σας λένε οι γιατροί», 2009, «Θανάσιμες Θεραπείες. 2011» και«Παρά Φύση», 2014, όλα τους μοναδικά στο είδος τους στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα και όχι μόνο.

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ

(Η παρακμή της Δυτικής Ιατρικής)

Ο συγγραφέας των εκδόσεων ETRA και Έσοπτρον Πέτρος Αργυρίου θα παρουσιάσει την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου στις 7 η ώρα στην Στοά του Βιβλίου τα συμπεράσματα των πολυετών και μοναδικών για την χώρα ερευνών του για τον εκφυλισμό της Δυτικής Ιατρικής που θα αποτελέσουν και τον πυρήνα για το επόμενο, ομώνυμο της παρουσίασης βιβλίο του.
Από τις ψευδείς διακηρύξεις πανδημιών μέχρι την ιατρογενή επιδημία των οπιοειδών και την κρίση αξιοπιστίας των διεθνών και εγχώριων οργανισμών υγείας, ο συγγραφέας θα εξηγήσει το πως και το γιατί η Δυτική Ιατρική κατάντησε να είναι μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου στον αναπτυγμένο κόσμο, σκοτώνοντας μαζί με εκατομμύρια ανυποψίαστους ασθενείς και τον Ιπποκρατικό όρκο και πνεύμα.

Βιβλιοπωλείο Έσοπτρον, κατάστημα 17 εντός της Στοάς του Βιβλίου, Πεσματζόγλου 5.

Read More »

Απόλυτο μπουρδέλο

Πλάκα έχει αυτός ο Σκάι. Σκάει γαϊδούρια.

Από τη μία δήθεν δράσεις για το περιβάλλον, εκπομπή για το περιβάλλον, κλάμα για την πετρελαιοκηλίδα στη Σαλαμίνα και από την άλλη ατελείωτες πίπες στην Eldorado Gold και δάκρυα για τους εργαζομένους της.

Η περιοχή που εποφθαλμιά η Eldorado είναι θησαυρός. Όχι για τον χρυσό της. Είναι θησαυρός φυσικής ομορφιάς και αρχαιολογικών ευρημάτων.

Πως φτάσαμε ως εδώ;

Επί (Αρ)Πάχτα, τα ντήλια με τους ορεινούς χαλκιδικιώτες έδιναν κι έπαιρναν. Οι μεταλλωρύχοι δούλευαν ένα χρόνο και πληρώνονταν 36 μήνες.

Με τα λεφτά τους τόνωναν την οικονομία των καφενείων της παραθαλάσσιας Χαλκιδικής τους δύσκολους μήνες του χειμώνα.

Ο ονειρεμένος γάμος που ξόδευε τα λεφτά που θα μπορούσαν να γίνουν υποδομές πχ έργων ύδρευσης σε μια περιοχή λείψυδρη και σε άλλες υποδομές που θα αναβάθμιζαν την πραγματικά πανέμορφη μα καθυστερημένη Χαλκιδική, κράτησε για καιρό.

Μόνο όταν οι παραθαλάσσιοι κατάλαβαν ότι η Eldorado μπορεί να τους γαμούσε την περιοχή και κατά συνέπεια το εισόδημα τους από τον τουρισμό, άρχισαν να αγωνίζονται.

Αλλά είχαν ήδη καλέσει το διάβολο στο σπίτι τους.

Τι είδους ανάπτυξη θέλουμε;

 Θέλουμε και τουρισμό κι χρυσό.

Θέλουμε και τουρισμό και πετρέλαια.

Θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Θέλουμε ομελέτα χωρίς να σπάμε αυγά. Και για αυτό παίρνουμε τα αρχίδια μας σε λαδόκολλα.

Κοιτάξτε σήμερα τη Σαλαμίνα: ένα μικρό δεξαμενόπλοιο την κατέστρεψε.

Τι θα συμβεί όταν κι αν βγάζουμε το μαύρο χρυσό, το πετρέλαιο από τη Μεσόγειο; Τι θα συμβεί μετά από ένα μεγάλο ατύχημα;

Υπάρχουν αρκετές μελέτες για τις πιθανότητες διαρροή πετρελαίου να φτάσει στις ακτές.

Σε αντίθεση με το ότι οι Έλληνες πιστεύουν για την αμόλυντη Μεσόγειο, η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα.

Δύο τρία ατυχήματα και γεια σου Ελλάδα.

Ποιος το παραμετροποιεί αυτό;

Τυχοδιώκτη Έλληνα.

Αλλά γάμα το περιβάλλον.

Πάμε στην παιδεία που μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε Ανθρώπους.

Καταστρέψαμε τη δημόσια παιδεία με τα φροντιστήρια, δημιουργήσαμε κανόνες ανισότητας.

Ο Κλέψας του κλέψαντος στην παιδεία. Από τα απλά σκονάκια μέχρι αγορασμένες εργασίες, ακόμη και μαθήματα. Και δεν έχει τελειωμό. Καθηγητές που γίνονται ακαδημαϊκάρες με εργασίες μεταπτυχιακών. Αλλαξοκωλιές ανάμεσα σε πρυτάνεις και φοιτητοπατέρες.

Η παραπαιδεία είναι πιο ισχυρή από την παιδεία.

106 πρωτοετείς φοιτητές παρέδωσαν την ίδια εργασία στο τμήμα διοίκησης επιχειρήσεων στην Πάτρα. 106 από τους 270!

Καταλαβαίνετε για τι όργιο αγορασμένων εργασιών μιλάμε για να φτάσουμε σε αυτό το νούμερο φέτος.

Και πόσο στα αρχίδια τους γράφανε το φαινόμενο οι καθηγητές…

Και οι φοιτητοπατέρες της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ ήταν εκεί για να καλύψουν το φαινόμενο και να ζητήσουν τα φιντανάκια να μην τιμωρηθούν. Έτσι είναι… από μικροί στο κουρμπέτι. Πως αλλιώς θα γίνουν σπουδαίοι και τρανοί πολιτικοί μια μέρα αν δεν φοιτήσουν πρώτα στην ακαδημαϊκή λέρα; Από μικρά τα λυκόπουλα μαθαίνουν τους τρόπους των λύκων.

Οι 106 πρωτοετείς ξεφτίλες που δεν αποτελούν και καμιά εξαίρεση (ο Οικονόμου σήμερα στον Σκάι δήλωσε ο σκατοξεφτίλας ότι «και μεις κλέβαμε αλλά αλλάζαμε και καμιά λέξη για να το μπερδέψουμε λίγο» και πολύ άλλοι φωστήρες της δημοσιογραφίας έχουν δηλώσει την πίστη τους στη νομιμοποίηση της ξεφτίλας) έδωσαν την ίδια εργασία στο μάθημα του προέδρου του τμήματος, δείχνοντας πόσο γραμμένο τον έχουν στ αρχίδια τους κι αυτόν και τη σχολή και την ηθική και τα πάντα όλα.

Να πάρουμε άρον άρον το κωλοπτυχείο και να φύγουμε εξωτερικό.

Γιατί άραγε έχουμε ακόμη τα σχολεία; Οτιδήποτε ισχύει στην ελληνική κοινωνία είναι απολύτως αντίθετο με ότι διδάσκεται στο σχολείο.

Στα παιδιά στα σχολεία πρέπει να μάθουν να κλέβουν. Να εξαπατούν. Να εξαγοράζουν χάρες. Να γλύφουν τους σωστούς κώλους και να γαμάνε τα υπόλοιπα παιδικά κωλαράκια που δεν το πιάνουν το νόημα της Ελλάδας.

Και τα αρχαία; Τι να τα κάνουμε τα αρχαία που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια κάτω από κάθε αξίνα;

Πάνε ανάπτυξη κι αρχαία μαζί; Όχι. Αυτά είναι για τους πολιτισμικά ευαίσθητους, τους αδύναμους δηλαδή.

Ανάπτυξη πάνω από τα αρχαία κι όχι ανάπτυξη με βάση τα αρχαία.

Και μετά, ο αρχαιοκτόνος εργολάβος θα πάει την κορούλα του στην Ντίσνεϋλαντ.

Ά ρε Έλληνα τυχοδιώκτη.

Κάντο όπως ο Άδωνις. Ο Άδωνις, ο Λιακόπουλος και ο Βελόπουλος, τηλεπωλητές ολκής, κάναν καριέρα με αρχαιολατρεία.

Αγαπούσαν τόσο το να πουλάνε βιβλία των άλλων. Κυρίως αυτών που δεν είχαν πνευματικά δικαιώματα.

Κι ο κόσμος έπαιρνε με τις οκάδες αφήνοντας στην λήθη και την ψάθα τους τελευταίους των Ελλήνων συγγραφέων, την ταυτότητα και το έργο των οποίων ποτέ μας δε θα μάθουμε.

Σήμερα που το βιβλίο δεν πουλάει ο Λιακόπουλος και ο Βελόπουλος πουλάνε συμπληρώματα διατροφής.

Ο Γεωργιάδης πουλά ταμπλέτες του μεγάλου έλληνα επιχειρηματία ZER και φέρνει την αρχαία φιλολογία στη σύγχρονη τεχνολογία. Ο Άδωνις λέμε ρε. Ο ΑΔΩΝΙΣ, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ.

Ούτε στους πιο εξωφρενικούς εφιάλτες μας δεν θα τα βλέπαμε αυτά.

Η παρακμή κι η σήψη κυριαρχούν περισσότερο από ποτέ. Καλοαναθρεμμένες από το σοσιαλιστικό χουβαρνταλίκι του παρελθόντος τώρα βγάζουν μνημονιακούς χαυλιόδοντες.

Αλλά ας γυρίσουμε στο ερώτημα:

Τι είδους ανάπτυξη θέλουμε τελικά;

Θέλουμε μια ανάπτυξη που να βασίζεται στην ελληνική γη και θάλασσα και ιστορία, να τα αξιοποιήσουμε όλα αυτά και να κάνουμε τη χώρα μια εμπειρία που οποιοσδήποτε άνθρωπος θα πρέπει να ζήσει πριν αφήσει τον μάταιο αυτό κόσμο;

Μπα. Αυτά είναι μπελαλίδικα πράματα. Απλά θέλουμε, ακόμη και τώρα οτιδήποτε θα μας φέρει λεφτά και δεν θα μας βγάλει από το βόλεμα μας, το δρόμο με την λιγότερη δυνατή τριβή.  

The fucking undying neogreek dream.

Τόσα ιστορικά δεινοπαθήματα κι αυτός ο λαός δεν έχει μάθει τίποτα άλλο απ το να φυλά τον κώλο του.

8 χρόνια μνημονίων και πάλι δεν έχουμε μάθει τίποτα.

Είμαστε ένας αδιόρθωτος λαός τυχοδιωκτών φραγκοφονιάδων που για αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι άριστος στο να παρακμάζει διαρκώς.

Λυσσασμένες συντεχνίες υπεράνω της ηθικής και του νόμου κυβερνούν.

Γι αυτό η κεφαλή του ψαριού που βρομάει, το πολιτικό σύστημα, θα ζει και θα βασιλεύει για πολλά χρόνια ακόμη, εκτός κι αν οι ξένοι νταβάδες, για τους δικούς τους λόγους αποφασίσουν επιτέλους να το αποκεφαλίσουν.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 13/9/2017

Read More »

Όχι αρκετά θυμωμένοι

Με έχουν περιγράψει ως πολύ θυμωμένο άνθρωπο. 

Δεν είμαι αρκετά θυμωμένος. 

Δεν είμαι τόσο θυμωμένος ώστε να είμαι απολύτως αποφασισμένος να βλάψω ατομικά κάποιον από τους δυνάστες μας. 

Κι οι περισσότεροι συμπολίτες μου δεν είναι καν τόσο θυμωμένοι όσο εγώ. 

Ακόμη κι όσο προτρέπουν τους άλλους για επανάσταση εξαντλούν το θυμό τους επιδιώκοντας να αξιοποιήσουν κομματικά τον θυμό των άλλων.

Κι όσοι είναι πιο θυμωμένοι από μένα είναι συνήθως τόσο ξετρελαμένοι απ' τον θυμό τους που είναι από άχρηστοι ως επικίνδυνοι για τον μεγάλο σκοπό της απελευθέρωσης της χώρας από τα δεσμά. 

Υπάρχουν αρκετοί που καμώνονται πως είναι θυμωμένοι αλλά ο θυμός τους είναι ένα καπρίτσιο, μια φούσκα. 

Οι περισσότεροι θυμωμένοι Έλληνες νιώθουν έναν ανίσχυρο θυμό που τους κατατρώει τα σωθικά.

Αλλά οι περισσότεροι Έλληνες νομίζουν ότι το να είναι χαζοχαρούμενοι ακόμη και σε εποχές 

δυστυχίας και παρακμής αποτελεί κοινωνικό διαβατήριο.

Κι έχουν δίκιο. Ρίξτε μια ματιά στον καθρέφτη που λέγεται social media και θα καταλάβετε πόσο δίκιο έχουν. 

Για να κάνεις επανάσταση πρέπει να μισείς. 

Για να κάνεις μια καλή επανάσταση πρέπει να αγαπάς και να μισείς. Να αγαπάς αυτά που χάνεις τόσο πολύ ώστε να μισείς θανάσιμα αυτούς που στα παίρνουν. 

Δεν είμαστε ικανοί για τίποτε απ' τα δύο. 

Έχουμε τον ανίσχυρο θυμό του σκλάβου. 

Δεν μας ενώνει ούτε το μίσος ούτε η αγάπη.

Έτσι χωρισμένοι εξαφανιζόμαστε. 

Η ιστορία γράφεται κάθε στιγμή. 

Με τα μελανότερα γράμματα για εμάς που ούτε φρόνιμοι είμαστε και μήτε επαναστάτες και καμωνόμαστε πως είμαστε τα πάντα κι ότι απλά δεν ήρθε ακόμη το πλήρωμα του χρόνου.

Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε. Μας προσπέρασε. Μας ξεπέρασε. Και μας ξέχασε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/9/2017

Read More »

Φασισμός=Ναζισμός=Κομμουνισμός. Όχι δα!

Σήμερα στην Εσθονία ξεκινά η πανευρωπαϊκή μέρα ανάμνησης των θυμάτων των κομμουνιστικών και ναζιστικών καθεστώτων σε μια συνέχεια μιας πάγιας απόπειρας ιστορικού αναθεωρητισμού της ΕΕ που αποτελεί ξεκάθαρη ιστορική διαστρέβλωση.

Η απάντηση σε αυτή την ιστορική προσβολή έρχεται από τα απομεινάρια και τα λείψανα της Αριστεράς και δυστυχώς είναι δομημένη με τα κατάλοιπα της πάλαι ποτέ σοβιετικής προπαγάνδας. Στην Ελλάδα άλλωστε, το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστερής ηγεσίας ήταν Σοβιετική μαριονέτα όσο το μεγαλύτερο κομμάτι της δεξιάς ηγεσίας ήταν δυτική μαριονέτα, με το δεύτερο φυσικά να έχει πράξει ειδαχθέστατα εγκλήματα εις βάρος του πρώτου.

Όπως στο παρελθόν ο ιμπεριαλιστικός καπιταλισμός συνέπραξε με την αριστερά στην ταύτιση του ιστορικού φασισμού με τον Ναζισμό προκειμένου να δαιμονοποιηθεί πλήρως το παρελθόν των ηττημένων και να εξωραϊσθεί το παρόν και το μέλλον των νικητών, έτσι και σήμερα, με το μεγαλύτερο κομμάτι της ευρωπαϊκής αριστεράς να έχει μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης αφομοιωθεί ή αυτόβουλα υπηρετήσει τον νεοφιλελεύθερο ιμπεριαλισμό, ο δεύτερος επιχειρεί για τους ίδιους λόγους να ταυτίσει κομμουνισμό και ναζισμό για να κρύψει τα δικά του διαρκή εγκλήματα.
Ο ιστορικός Ναζισμός και ο ιστορικός Φασισμός, έχουν συμπράξει, αλληλεπιδράσει, είχαν κοινά σημεία στοιχεία μεταξύ τους αλλά σε επίπεδο ιδεολογίας δεν ταυτίζονται.
Πόσο μάλλον ο κομμουνισμός με τον ναζισμό, ασχέτως αν κατ΄ εξαίρεση έχουν όπως θα δούμε συμπράξει και αλληλεπιδράσει. 

Σε αυτό το μέτωπο κατά της νεοφιλέλευθερης προπαγάνδας, στέκομαι μαζί με την αριστερά. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα καθίσω να καταπιώ αμάσητη την δικιά της προπαγάνδα.

Όπως έχει γραφεί, το blog αυτό είναι κατά της προπαγάνδας, από όπου κι αν προέρχεται. Κι απ το θεό τον ίδιο.

Ανίερες συμμαχίες 1: η συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ

Στις 3 Μαρτίου του 1918 υπογράφεται η συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ ανάμεσα στην Μπολσεβικική Ρωσία και τις κεντρικές δυνάμεις (Γερμανία ,Αυστροουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία, Βουλγαρία) με την οποία εκχωρήθηκαν σε αυτές το ένα τέταρτο της επικράτειας της Τσαρικής Ρωσίας και τα 9/10 των ανθρακωρυχείων της.

Οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει από την πλευρά των Μπολσεβίκων με τη θέση «ειρήνη άνευ προσαρτήσεων-άνευ αποζημιώσεων», μέσα όμως από διάφορα στάδια και υπό την πίεση της οξείας οικονομικής και επισιτιστικής κρίσης στη Ρωσία και την προέλευση των γερμανικών στρατευμάτων, παρά τις πολλές εσωτερικές ενστάσεις, οι Μπολσεβίκοι καταλήγουν σε αυτή την ατιμωτική συμφωνία από τις συνέπειες της οποίας θα σωθούν από την έκβαση του 1^ου παγκοσμίου πολέμου και την ήττα των κεντρικών δυνάμεων.

Ιδιαίτερα ευαίσθητος στις παράλογες γερμανικές απαιτήσεις υπήρξε ο Λένιν.

Νωρίτερα ο ίδιος έχει μεταφερθεί από την Ελβετία στη Ρωσία με τη βοήθεια των Γερμανών ενώ οι επαναστατικές δραστηριότητες των μπολσεβίκων έχουν χρηματοδοτηθεί από εταιρία «off shore» που έκανε rebranding σε φάρμακα, μολύβια και προφυλακτικά γερμανικής εταιρίας και τα πουλούσε σε χώρες που είχαν κηρύξει εμπάργκο κατά της Γερμανίας.

Για ποιο λόγο όμως η Γερμανική ηγεσία χρηματοδοτεί τους μπολσεβίκους;

Θα βρούμε αντιστοιχία με τους εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους στην οθωμανική αυτοκρατορία:

Οι Μεγάλες Δυνάμεις, φοβούμενες μήπως οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες εμπνεύσουν κοινωνικές επαναστάσεις τύπου γαλλικής επανάστασης στο εσωτερικό της Ευρώπης, είναι αρχικά πολύ διστακτικοί. Μόνο όταν έχουν ζυγίσει πως τα οφέλη τους από την εν μέρει διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι μεγαλύτερα από τον κίνδυνο εσωτερικής ανάφλεξης άλλαξαν την στάση τους.

Παρομοίως κι η γερμανική ηγεσία, έναν αιώνα περίπου μετά, ζύγισε πως η εσωτερική απειλή των σοσιαλιστικών ρευμάτων και κινημάτων για το δικό της status quo ήταν πολύ μκρότερη από ότι ήταν για την Τσαρική Ρωσία.

Και βραχυπρόθεσμα είχε δίκιο. Με την συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ, η Γερμανία προσωρινά εξαργύρωσε με τη βία την στήριξη της στους μπολσεβίκους.

Και η σχέση των μπολσεβίκων με το τα μεγάλα συμφέροντα της εποχής δεν σταματάει εκεί.

Λέγεται και ορθώς πως μέρος του μεγάλου κεφαλαίου σε Αμερική κι Ευρώπη χρηματοδότησε τον Ναζισμό και την οικονομική και βιομηχανική ανάκαμψη της Γερμανίας.

Αυτό που η αριστερά αποκρύπτει, είναι πως μέρος του μεγάλου κεφαλαίου σε Αμερική και Ευρώπη χρηματοδοτεί τους μπολσεβίκους, πριν, μετά και κατά τη διάρκεια της επανάστασης τους με σκοπό την πρόσβαση στην νέα σοβιετική πραγματικότητα και την ανοικοδόμηση της Ρωσίας.

Στις ΗΠΑ, αυτή η χρηματοδότηση γίνεται προς το Soviet Bureau στη Νέα Υόρκη μέσω της Guarantee Trust Company που ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την JP Morgan. Μπολσεβίκοι ή  φιλομπολσεβίκοι που παίζουν ρόλο σε αυτό τον κρύφιο οικονομικό κύκλο, όπως ο Martens και ο Yakov Ganetsky, τοποθετούνται σε θέσεις κλειδιά στην μετέπειτα Διεθνή Σοβιετική Τράπεζα.

Το 1920, οι ίδιοι κύκλοι το μεγάλου κεφαλαίου που χρηματοδότησαν τους μπολσεβίκους θα στρέψουν την αμερικανική κοινή γνώμη τους εναντίον τους δημιουργώντας μια αντισοβιετική οργάνωση. Την ίδια χρονιά, οι New York Times δημοσιεύουν ένα υστερικά αντισοβιετικό άρθρο.

Κάτι ξέρουν οι αριστεροί όταν λένε ότι οι καπιταλιστές μπορούν να σου πουλήσουν το σχοινί που θα τους κρεμάσεις. Κατά διαστήματα, οι ηγεσίες τους συνεργάστηκαν μαζί τους.

Για τις ανατριχιαστικές ιστορικές λεπτομέρειες και τα στοιχεία εδώ.

Ο φασισμός έχει αριστερές καταβολές.

Πριν δημιουργήσει τον φασισμό του, ο Μπενίτο Μουσουλίνι ήταν διαπρεπής αριστερός. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε περισσότερο για αυτό. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην προσωπική του διαδρομή («Ποιοι είναι οι φασίστες σήμερα», Μάριος Στεφανόπουλους, Ρεσάλτο, 2010):

«Ποιος ήταν ο Μουσολίνι;

«Ο φασισμός δεν ξεκίνησε μέσα από την άκρα δεξιά. Αντίθετα υπήρξε δημιούργημα στελεχών της αριστεράς, που σε κάποια φάση, άλλαξαν στρατόπεδο.
Ο Μπενίτο Μουσολίνι μεγάλωσε μέσα σε μία οικογένεια σοσιαλιστών. Το όνομα «Μπενίτο» του δόθηκε απ’ τους γονείς του, που ήθελαν να τιμήσουν την μνήμη του Μεξικάνου επαναστάτη Μπενίτο Χουάρεζ. Μέχρι και το 31ο έτος της ηλικίας του, υπήρξε ένας ασυνήθιστα δραστήριος επαναστάτης-σοσιαλιστής, άριστος προπαγανδιστής, οργανωτής και ρήτορας, σαν ηγετικό στέλεχος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, τοποθετημένος μάλιστα ιδεολογικά στην αριστερή πτέρυγα μαζί με τη γνωστή Ρωσίδα επαναστάτρια Αλεξάνδρα Μπαλαμπάνοβα…
Το 1912 λίγο μετά το έκτακτο συνέδριο του ΙΣΚ, το προεδρείο του κόμματος, του ανέθεσε την διεύθυνση του κεντρικού του οργάνου, του «Αβάντι» (για να καταλάβουμε καλύτερα τις αναλογίες), του Ιταλικού «Ριζοσπάστη». Το κύρος του ονόματός του μέσα στις μάζες, αλλά και ο μαχητικός τρόπος που αρθρογραφούσε, εκτόξευσαν μέσα σε λίγους μήνες τις πωλήσεις από τα 20.000 στα 100.000 φύλλα.
Η αλλαγή πορείας του Μουσολίνι, αρχίζει με την έναρξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσω του Γάλλου σοσιαλιστή ηγέτη Κασέν, θα έρθει σ’ επαφή με την Αντάντ. Ο πακτωλός των χρημάτων άρχισε να ρέει. Το 1915 παρότι πάμπτωχος, θα βρεθεί ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Πόπολο ντ’ Ιτάλια», και διαχειριστής τεραστίων χρηματικών ποσών.
Ο Μουσολίνι χρησιμοποίησε γενικές αριστερές φόρμουλες σαν περιτύλιγμα ενός αντιδραστικού περιεχομένου. Έσπειρε την σύγχυση κινητοποιώντας ορδές κατεστραμμένων μικροαστών ενάντια στο μεταπολεμικό κίνημα της εργατικής τάξης. Την περίοδο της περίφημης «κόκκινης διπλής χρονιάς» (1919-1920) που οι εργατικές επιτροπές είχαν ουσιαστικά την εξουσία στα χέρια τους πρωτοστατούσε σε καταλήψεις εργοστασίων. Επωφελούμενος από την διάσπαση του ΙΣΚ και την απογοήτευση που ακολούθησε, πήρε την εξουσία το 1922 με την περίφημη πορεία του προς την Ρώμη, υποτάσσοντας έτσι όλες τις άλλες τάξεις στις ανάγκες των μεγαλοαστών.
Τα «φάσσιο» που σημαίνουν «δέσμες» ή «ενώσεις» προσώπων, δεν κήρυξαν ποτέ στα φανερά πόλεμο στον σοσιαλισμό, αλλά στην «διστακτικότητα» του ΙΣΚ. Κάτω από τον τίτλο «Πόπολο ντ’ Ιτάλια» υπήρχε ο υπότιτλος «Καθημερινή Σοσιαλιστική Εφημερίδα». Προπαγάνδιζε την ανακήρυξη της Ιταλίας σε «Κοινωνική Δημοκρατία» και στην πρώτη σελίδα υπήρχε το απόφθεγμα του Μπλανκί. «Όποιος κρατάει τα κουμπούρια έχει και το ψωμί»…
Ο Τρότσκι στο άρθρο του «Τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός;» περιγράφει  μ’ αυτόν τον μοναδικό τρόπο το φαινόμενο Μουσολίνι… « Όπως η ιατρική σαν επιστήμη δίνει όχι μόνο την δυνατότητα να θεραπευτεί ένας άρρωστος, μα και την δυνατότητα να σταλεί ένας υγιής άνθρωπος απ’ τον συντομότερο δρόμο «εν τόπω χλοερώ», έτσι και η επιστημονική ανάλυση των ταξικών σχέσεων που προορίζονταν από τον εφευρέτη της για την κινητοποίηση του προλεταριάτου, επέτρεψε στον Μουσολίνι όταν πέρασε στο αντίπαλο στρατόπεδο να κινητοποιήσει τις ενδιάμεσες τάξεις ενάντια στο προλεταριάτο. Ο Χίτλερ, έκανε την ίδια δουλειά μεταφράζοντας στη γλώσσα του Γερμανικού μυστικισμού την ιδεολογία του φασισμού»…

Εθνικοσοσιαλισμός

Μπορεί σήμερα τα αποκυήματα της Σοβιετικής προπαγάνδας στην Ελλάδα να γελάν με την διατύπωση της Κουτσίκου πως το εθνικοσοσιαλιστικό (ναζιστικό) κόμμα ήταν αριστερών καταβολών, λες και τον όρο εθνικοσοσιαλισμός τον εφεύρε τυχαία ένας πίθηκας που πατούσε τυχαία πλήκτρα.

Στις απαρχές του και για περίπου 15 χρόνια, το ναζιστικό κόμμα ήταν όντας εθνικοσοσιαλιστικό.

Στις τάξεις του συσπείρωσε ένα ετερόκλητο πλήθος εξόχως δυσαρεστημένων Γερμανών ποικίλων πολιτικοϊδεολιγικών θέσεων, από στρατιωτικούς μέχρι «συντηρητικούς» σοσιαλιστές και ριζοσπάστες διαφόρων τάσεων.

Μέσα στο εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα υπήρχε μια ισχυρή ριζοσπαστική τάση που πρέσβευε την κοινωνική ισότητα, εναντιωνόταν στον καπιταλισμό, ήθελε ανακατανομή πλούτου, εθνικοποίηση των μεγάλων βιομηχανιών και δήμευση των περιουσιών της παλιάς πρωσικής αριστοκρατίας, μια δεύτερη σοσιαλιστική επνάσταση να ολοκληρώσει την εθνικιστική.

Το 1931 το ναζιστικό κόμμα προσπαθεί να διενεργήσει δημοψήφισμα για να ρίξει τη "σοσιαλιστική" κυβέρνηση της Πρωσσίας και ζητάει τη συνεργασία του κομμουνιστικού κόμματος. Οι εκκλήσεις του ΚΚΓ προς τους σοσιαλιστές  να σταματήσουν να κάνουν τα γλυκιά μάτια στους καπιταλιστές, να σταματήσουν να αποτελούν το ανάχωμα για μια κομμουνιστική επανάσταση και να δημιουργήσουν ένα από κοινού μέτωπο, πέφτουν στο κενό. Παρά την αρχική του άρνηση και μετά τις εντολές της ελεγχόμενης πλέον από τον Στάλιν Κομιντέρν, το κομμουνιστικό κόμμα της Γερμανίας θα συνεργαστεί με τους Ναζί για την διεξαγωγή ενός αποτυχημένου δημοψηφίσματος και θα ονοματίσει τους Ναζί ως "συντρόφους του εργάτη".

Ο ισχυρότερος άντρας της σοσιαλιστικής τάσης στο ναζιστικό κόμμα είναι ο Ernst Rohm που ελέγχει την στρατιωτική οργάνωση SA, έχοντας καταφέρει να στρατολογήσει παραπάνω από 3 εκατομμύρια νέους Γερμανούς.

Η δύναμη που απέκτησε ο Rohm, oι προτροπές του για μια νέα γαλλική επανάσταση, η απειλή μιας στρατιωτικής οργάνωσης πολύ μεγαλύτερης από τον γερμανικό στρατό και μιας δεύτερης σοσιαλιστικής επανάστασης που θα στερήσει την παλιά αριστοκρατία και τους Γερμανούς βιομηχάνους από τα προνόμια τους,  ωθεί την παλιά γερμανική ελίτ να πιέσει τον Χίτλερ να τελειώνει με την SA και τον Rohm, απειλώντας ανοιχτά με στρτιωτικό πραξικόπημα.

Στις 30 του Ιούνη του 1934, ξεκινά «η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Μέχρι τις 2 του Ιούλη, ο Rohm και στελέχη της SA έχουν συλληφθεί και δολοφονηθεί μαζί με άλλους πολιτικούς αντιπάλους του ναζιστικού κόμματος. Εκεί τελειώνει το σοσιαλιστικό από το εθνικοσοσιαλιστικό και το Ναζιστικό κόμμα γίνεται πλέον συμπαγώς φυρερικό.

Στην Ελλάδα είχαμε πρόσφατα τη δική μας αναίμακτη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, υπό την πίεση των ντόπιων και διεθνών ελίτ, πέταξε μετά το δημοψήφισμα την ριζοσπαστική πτέρυγα του κόμματος του και δημιούργησε το κόμμα του «απόλυτου ηγέτη».

Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ

Η επιλογή της σημερινής ημέρας από την ΕΕ ως πανευρωπαϊκής μέρας ανάμνησης των θυμάτων των κομμουνιστικών και ναζιστικών καθεστώτων δεν είναι τυχαία.

Σαν σήμερα υπογράφηκε το 1939 το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και της Σταλινικής Σοβιετίας.

Η αριστερά έχει δίκιο σε πολλούς από τους ισχυρισμούς της. Ο Στάλιν μάταια προσπαθούσε να προειδοποιήσει τη Δύση για τη ναζιστική απειλή.

Ο τότε πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας υπογράφει τον Σεπτέμβριο του 1938 συμφωνία «εφησυχασμού» με τον Χίτλερ στο Μόναχο και επιστρέφει στην Αγγλία με το διθυραμβικό σύνθημα «Ειρήνη στην εποχή μας».

Στην συνέχεια, προσπαθεί να συνάψει κι άλλες μυστικές συμφωνίες διαβεβαιώνοντας μέσω αντιπροσώπου τους Ναζί πως θα προσπαθήσει να τους παρουσιάσει ελκυστικά στην βρετανική κοινή γνώμη.

Ακόμη κι αν δεχτούμε όμως πως το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ ήταν ένα υποχρεωτικό στρατήγημα του Στάλιν για να κερδίσει χρόνο και να προετοιμαστεί για μια επικείμενη ναζιστική εισβολή, αυτό που η αριστερά σκοπίμως παραβλέπει ή κάνει πως δεν ξέρει, είναι πως το Σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, δεν ήταν απλά ένα σύμφωνο μη επίθεσης.

Το Σύμφωνο ήταν επίσης ένα σύμφωνο μοιράσματος σφαιρών επιρροής στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη ανάμεσα στην Ναζιστική Γερμανία και την σταλινική Ρωσία.

Εξ’ ου και ο Χίτλερ, με τα νώτα του καλυμμένα, εισβάλει στην Πολωνία μια βδομάδα αργότερα.

Αν ο Χίτλερ δεν είχε την εμμονή να επιτεθεί στη Σοβιετική Ένωση, ίσως τη μοίρα της μεταπολεμικής Ευρώπης δεν θα την καθόριζε η συνθήκη της Γιάλτας αλλά το σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ.

Αλλά αυτό αποτελεί απλά μια υπόθεση εργασίας.

Επίλογος

Τα εγκλήματα του Στάλιν εντός της σοβιετικής αυτοκρατορίας μπορεί να έχουν μεγεθυνθεί από τη δυτική προπαγάνδα αλλά σίγουρα δεν έχουν εφευρεθεί από αυτήν.

Ο Στάλιν όφειλε να κρατήσει ενιαία μια αυτοκρατορία που περιείχε εντελώς ετερόκλητους πληθυσμούς.

Τα εγκλήματα όμως της Δύσης εκτός των τοιχών της είναι πολύ φρικτότερα από ότι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ο Στάλιν ή οποιοσδήποτε Στάλιν.

Και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.

Δεκάδες δικτατορίες που έχουν διαπράξει ακόμη και γενοκτονίες υποστηρίχθηκαν από την Δύση η οποία ενίοτε εισβάλει ανενόχλητη σε χώρες παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και διαλύοντας τες. Ποτέ ξανά κανείς πριν δεν έχει εισβάλει σε χώρες χωρίς να συναντά έστω και υποκριτικά διεθνή κατακραυγή. Η Δύση το κάνει.

Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε Δύση και ΕΕΣΔ εξασφάλισε ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης και για τις δύο πλευρές του σιδηρού παραπετάσματος. Όχι μόνο η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης αλλά και τα εμφανή προμηνύματα της στο τέλος της δεκαετίας του 1970, άνοιξαν διάπλατα τις πύλες για την μετάσταση του καρκινώματος του νεοφιλελευθερισμού που εφαρμοζόταν αρχικά στην Λατινική Αμερική και έπειτα στην Ασία μέσα στην ίδια την Δύση.

Όταν η Δύση πάψει να είναι το κέντρο του κόσμου, θα μπορούμε να έχουμε παγκόσμια μέρα ανάμνησης των εκατομμυρίων θυμάτων του νεοφιλελεύθερου ιμπεριαλισμού που έχει ξεπεράσει σε βαρβαρότητα κατά πολύ τον πρώην υπαρκτό σοσιαλισμό και σε ελαφρυντικά ακόμη και τον ίδιο τον Ναζισμό.

Τα διάφορα κέντρα εξουσίας, απ όπου κι αν προέρχονται, προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία ως μια μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, το άσπρο και το μαύρο. Συνήθως όμως πρόκειται για πολλές αποχρώσεις του γκρι που επηρεάζονται, αλληλεπιδρούν αλλά δεν ταυτίζονται μεταξύ τους.

Πέτρος Αργυρίου

Agriazwa.blogspot.com, 23/8/2017

Read More »

Ενημέρωση: συγγραφική δραστηριότητα, Αύγουστος 2017

α) Την ημέρα των γενεθλίων μου, 18/8, μου έκανα δώρο την ολοκλήρωση του πρώτου παιδικού μου μυθιστορήματος μυστηρίου και φαντασίας "Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί", αφιερωμένο στον μικρό μου αδερφό στην ώρα της μεγαλύτερης του ανάγκης. 

Οι πρώτες αναγνώσεις μιλάν για ένα βιβλίο που τους έκανε να γελάσουν και να κλάψουν. 

Σύντομα η Ελπίδα και γω θα μπούμε στην εκδοτική αρένα απ' όπου θεωρώ πως δεν έχουμε πολλές "ελπίδες" να επιβιώσουμε.
Η πρώτη γραφή του οπισθόφυλλου του βιβλίου: 

"Τρεις μαυροντυμένοι υπερκακοί από άλλη διάσταση έχουν περάσει στον κόσμο μας μέσα από ένα τοίχωμα που βρίσκεται στο τέλος ενός μυστηριώδους τούνελ.

Σκοπός τους είναι να εξαφανίσουν την Ελπίδα, ένα μικρό κοριτσάκι που κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να γεννηθεί.

Θα μπορέσει η Ελπίδα με τη βοήθεια των φίλων της, του Ντάνου που μοιάζει στην εμφάνιση και τις αθλητικές επιδόσεις με τον Ντάνο του Survivor, του Μίου του ομιλούντα μαύρου γάτου, της Λίλης της κλαψιάρας και του Φόβου, του φοβιτσιάρη σκυλάκου με το πεσμένο αυτάκι να στείλει τους υπερκακούς από κει που ήρθαν;

Η απάντηση για τα πάντα βρίσκεται μέσα στις σελίδες αυτού του καταιγιστικού σε πλοκή παιδικού μυθιστορήματος.

Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πάμε σε έναν κόσμο γεμάτο περιπέτεια, μυστήριο κι αγωνία!"

β) Σήμερα ολοκλήρωσα το άρθρο μου "Η μεγάλη εικόνα του καρκίνου" που θα δημοσιευτεί στο τεύχος Σεπτεμβρίου του Holistic Life και αμέσως μετά και στο blog: 

Τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα ριζικά λάθος στην έρευνα και την αντιμετώπιση του καρκίνου και που έχουμε εγκληματικά αμελήσει

γ) Τις επόμενες ημέρες θα επεκτείνω το άρθρο μου για την επιδημία των οπιοειδών, ένα τεράστιο ζήτημα σημαντικά παραγνωρισμένο στην Ελλάδα.

Σε αντίθεση με τους παραϊατρικούς μύθους που θέλουν την κάναβη να αποτελεί τον προθάλαμο για τα σκληρά ναρκωτικά, είναι τα οπιοειδή "φάρμακα" τα οποία αποτελούν τον προθάλαμο για την ηρωίνη: Πάνω από 50% των νέων χρηστών ηρωίνης περνούν σε αυτήν μέσω της εξάρτησης τους από τα οπιοειδή. 

Είναι μια απο τις σπάνιες φορές που αμερικανική κυβέρνηση κηρύσσει την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για ένα μαζικό και εντελώς πραγματικό πρόβλημα υγείας κι όχι για φανταστικές επιδημίες που το μόνο για το οποίο μεριμνούσαν ήταν η φαρμακευτική απληστία. 

Περισσότερα για αυτό σε επόμενο τεύχος του Hellenic Nexus.

Το blog θα επανέλθει στους τακτικούς του ρυθμούς σύντομα, όταν προλάβω να ανασάνω. 

Ευχαριστώ για την υπομονή, την κατανόηση και το ενδιαφέρον. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 21/8/2017

Read More »

Αντίο Chester, καλωσήρθες Ελπίδα!

Υπήρχουν πολύ λόγοι που οι δημοσιεύσεις τουλάχιστον μακροσκελών αναλύσεων σε αυτό το blog έχουν αραιώσει παρά την κρισιμότητα των καιρών.

Ένας είναι ότι θεωρώ εδώ και καιρό ότι ως λαός έχουμε ηττηθεί κι ότι θα αγόμαστε και θα φερόμαστε από τις γεωπολιτικές εξελίξεις.

Ο δεύτερος είναι ότι η συγγραφή ως επάγγελμα με έχει ταξινομήσει στις ευπαθέστερες οικονομικές ομάδες της χώρας.

Ο τρίτος είναι ότι το blog δεν αποτελεί τη μόνη συγγραφική μου δραστηριότητα.

Άρθρα για περιοδικά γράφονται όπως και βιβλία.

Αυτόν τον καιρό λοιπόν ξεκίνησα το πρώτο μου παιδικό μυθιστόρημα με τίτλο "Η Ελπίδα και οι Υπερκακοί". Γεμάτο συμβολισμούς, ελπίζω να το έχω τελειώσει μέσα στον Αύγουστο και εύχομαι να είναι κοντά σας το 2018 αν και με τους μπακαλοεκδότες που έχουμε, πολύ αμφιβάλω.

Η Ελπίδα είναι ένα μοναδικό κορίτσι που δεν το βάζει ποτέ κάτω.

Μοναδικό αγόρι ήταν κι ο τραγουδιστής των Linkin Park Chester Bennington αλλά αυτός το βαλε κάτω.

Προχθές, λίγους μόλις μήνες μετά την αυτοκτονία του Chris Cornell, ο Chester κρεμάστηκε.

Οι Linkin Park δώσανε πολλά, πάρα πολλά στην μουσική και τους ακροατές της.

Δεν μας φτάνει που φύγανε τόσο πολλοί απο τους παλιούς καλλιτέχνες, αρχίσαν να φεύγουν άρον άρον κι οι καινούριοι.

Μάλλον δεν αντέχεται αυτή η εποχή.
Φεύγουν οι καλοί και μένουν οι σάποιοι.
Κι έτσι μονιμοποιείται η παρακμή.

Αντίο Chester. Ευχαριστούμε. Θα σε ακούμε για μια ζωή.

Πέτρος Αργυρίου, 22/7/2017

Read More »

Μεσογειακή διατροφή και καρκίνος

Σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Η εξέλιξη του καρκίνου», σας ενημερώσαμε πως οι τρέχουσες εξελίξεις στην κατανόηση του καρκίνου καταρρίπτουν ένα από τα βασικά προηγούμενα δόγματά του, όπως είχα προβλέψει σε προηγούμενο βιβλίο μου.

Αυτές οι εξελίξεις θέτουν εν αμφιβόλω τις κυρίαρχες για δεκαετίες χονδροειδείς τακτικές αντιμετώπισης του.

Σε αυτό το άρθρο θα μελετήσουμε όπως δεσμευτήκαμε τις δυνατότητες που παρέχει η μεσογειακή διατροφή στην αντιμετώπιση και πρόληψή του καρκίνου.

Βιταμίνη C.

Πριν από 40 χρόνια, ο κάτοχος δύο Nobel Linus Pauling πρότεινε υψηλές δόσεις βιταμίνης C ως αντικαρκινικό παράγοντα.

Όταν λίγο αργότερα η Mayo Clinic, δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα της σχετικής έρευνας, η αντικαρκινική υπόθεση της βιταμίνης C, «πέθανε» για τη συμβατική ιατρική. 

 Με βάση όμως ατομικές περιπτώσεις όπου δείχνουν μεγαδόσεις ενδοφλέβια χορηγούμενης βιταμίνης C να έχουν «σκοτώσει» κάποια μόνο είδη καρκινικών κυττάρων αλλά και να προστατεύουν τα υγιή από τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας καθώς και να επιμηκύνουν τη διάρκεια και την ποιότητα ζωής καρκινοπαθών, το ενδιαφέρον για τη βιταμίνη C αναβίωσε.

Το θεωρητικό μοντέλο της «αντικαρκινικής» δράσης της βιταμίνης C αποδίδεται στην παραγωγή υπεροξειδίου που φαίνεται να επηρεάζει επιλεκτικά περισσότερο τα καρκινικά κύτταρα από τα υγιή.

Γιατί όμως άργησε 40 χρόνια να αναβιώσει το ενδιαφέρον για μια φυσική, φθηνή ουσία με μοναδική πιθανή παρενέργεια πέτρες στα νεφρά και με πολλά άλλα παράπλευρα οφέλη;

Για αυτό ακριβώς. Όπως περιγράφεται σε σχετική έρευνα: «Το παρόν καθεστώς της χημειοθεραπείας του καρκίνου είναι μη ικανοποιητικό. Νέα αντικαρκινικά φάρμακα αναπτύσσονται και εγκρίνονται με βάση οριακές βελτιώσεις στην επιβίωση των ασθενών και σε μη βιώσιμα υψηλά οικονομικά κόστη. Θα φαινόταν πιο λογικό για ερευνητές του καρκίνου να επιχειρήσουν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα καλά γνωστών και φθηνών χημειοθεραπειών του καρκίνου με το να μελετούν την αλληλεπίδρασή τους με αντιοξειδωτικά, ειδικά την βιταμίνη C. Όπως και να χει, η έλλειψη χρηματικής επιβράβευσης μπορεί να αποθαρρύνει συμβατικούς ερευνητές και χρηματοδοτικούς οργανισμούς από το να σκεφτούν σοβαρά μια τέτοια προσέγγιση.»

Για όλους τα παραπάνω λόγους, η έρευνα για την πιθανή ευεργετική δράση της C στον καρκίνο έχει μείνει πολύ πίσω.

Η Βιταμίνη C δεν φαίνεται να αποτελεί αντικαρκινική πανάκεια. Δεδομένου όμως της μερικής και ήπιας αντικαρκινικής δράσης της, της προστασίας που παρέχει απέναντι σε παρενέργειες αρκετών αντικαρκινών χημειοπαραγόντων, της βελτίωσης της επίδρασης άλλων, της αντιβακτηριακής, αντιικής και ανοσοενισχυτικής δράσης της, είναι το λιγότερο καθαρή ανοησία να διατηρούμε επιφυλάξεις για την χρήση της ως συμπληρωματικό και προληπτικό βοήθημα, ανοησία μεγαλύτερη ακόμη και από τις μεσσιανικές τυμπανοκρουσίες και θριαμβολογίες για την αντικαρκινική της δράση.

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο

Ότι φαίνεται να ισχύει για την βιταμίνη C, ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, το βασικό συστατικό της υγιέστερης διατροφής στον κόσμο, της μεσογειακής.

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δεν έχει απλά αντικαρκινική δράση: Έχει πολλαπλή αντικαρκινική δράση. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μειώνει την επίπτωση καρκίνων του δέρματος και του παχέος εντέρου.  

Μελέτη στην Ισπανία έδειξε επίσης ότι η κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιόλαδου μπορεί να μειώσει την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού κατά 25%.

Το ολεϊκό οξύ που βρίσκεται σε αφθονία στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο φαίνεται πως αναστέλλει την έκφραση του πολύ σημαντικού για κάποιους καρκίνους του μαστού ογκογόνου γονιδίου HER2, προκαλεί απόπτωση καρκινικών κυττάρων ενώ ενισχύει και τη δράση σχετικών αντικαρκινικών παραγόντων.

Επιπρόσθετα, το ολεϊκό οξύ φαίνεται να ενισχύει και τις κυτταρικές μεμβράνες.

Από την άλλη υπάρχουν μελέτες που δείχνουν το ολεϊκό οξύ να παίζει τον εντελώς αντίθετο ρόλο σε υψηλά μεταστατικά καρκίνους.

Επιθεώρηση όμως το 2012 ήταν καταληκτικά υπέρ του ολεϊκού οξέος στον καρκίνο. Όπως περιγράφεται: «Η ευεργετική επίδραση του ολεϊκού οξέος στον καρκίνο δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί»

Όπως προεξοφλήσαμε, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δρα με πολλαπλούς τρόπους κατά του καρκίνου.

Η ολεοκανθάλη (ελαιοκανθάλη) που περιέχει, σκοτώνει στο εργαστήριο καρκινικά κύτταρα σε χρόνο 30 λεπτών έως μιας ώρας, αδυνατίζοντας τις μεμβράνες των λυσοσωμάτων τους (των κυτταρικών χωματερών),  αφήνοντας τα υγιή κύτταρα απολύτως ανέπαφα. 

Η ελευρωπαϊνη πάλι έχει κι αυτή αντικαρκινική αποπτωτική δράση και εμποδίζει κάποια από τα καρκινικά κύτταρα να πολλαπλασιαστούν.

Το αγνό παρθένο ελαιόλαδο παίζει προστατευτικό ρόλο όχι μόνο στην εξέλιξη του καρκίνου αλλά και στην πρόληψη του:

Η τυροσόλη και η υδροξυτυροσόλη έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και επιδρούν και στον νεκρωτικό παράγοντα όγκων a (TNF-a).

Όπως αναφέρεται:

«Γενικά, όπως δείχνει η έρευνα, διατροφικές παρεμβάσεις όπως η χρήση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, μπορεί να βοηθήσουν στην μείωση των όγκων του εγκεφάλου, εμποδίζοντας προφλεγμονώδη μόρια και αποτρέποντας χρόνια φλεγμονή μέσα στο μικροπεριβάλλον που ευνοεί την ανάπτυξη του γλοιοβλαστώματος.

Οι ερευνητές είπαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν πως, δεδομένου ότι η ανάπτυξη του και καρκίνου και η εξέλιξη του είναι μια διαδικασία πολλών βημάτων, συμπλήρωση με ελαιόλαδο μπορεί να αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική διατροφική επέμβαση στην πρόληψη και τη διαχείριση του γλοιοβλαστώματος.

Επιτέλους, οι ερευνητές βρήκαν το αυγό του Κολόμβου. Αργήσαν πολύ για μια σειρά λόγων που επί χρόνια περιγράφουμε, αλλά τελικά το βρήκαν.

Δεδομένου ότι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο έχει συνολικά αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, αντιικές, υπογλυκαιμικές και ηπατο-νευρο-καρδιο προστατευτικές ιδιότητες είναι το λιγότερο ανοησία το να μην λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο σε μια αντικαρκινική στρατηγική αλλά και σε κάθε προσέγγιση υγείας.

Δεν αποτελεί πανάκεια. Αλλά είναι από μόνο του ένα πολυφαρμακείο της φύσης.  Γιατί λοιπόν η αντικαρκινική έρευνα άργησε τόσο πολύ να ανακαλύψει το προφανές και έχει ακόμη επιφυλάξεις στο να το προτείνει, έστω συμπληρωματικά;

Η απάντηση βρίσκεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς των φαρμακευτικών εταιριών.

Ότι κάνει καλό στην υγεία, δεν κάνει απαραιτήτως καλό στους λογαριασμούς των φαρμακευτικών. Κι ότι κάνει καλό στην υγεία, δεν κάνει απαραιτήτως καλό στην λογαριασμούς των φαρμακευτικών.

Όπως και να χει, ακόμη κι αν άργησε, έστω και προς το παρόν διστακτικά, η επιστήμη επανατοποθετεί το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στη θέση που του αξίζει.

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)

Read More »

Φιμώνοντας στο όνομα του Ισλάμ

Το 2013 εναντιώθηκα δημοσίως στο λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο».

Σήμερα, αυτό το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται.

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, δύο ελληνίδες συγγραφείς σύρθηκαν στα δικαστήρια στα πλαίσια αυτού του φασιστικού νομοσχεδίου.

Ποιο το έγκλημα τους; Έγραψαν άσχημα πράματα για το Ισλάμ. Πράματα "ρατσιστικά".

Την πρώτη, τη Σώτη Τριανταφύλλου, τη θεωρώ υπερεκτιμημένη και πολλές φορές επιπόλαια αλλά, προς την τιμή της, δεν φοβάται ποτέ να πει τη γνώμη της.

Η Σώτη λοιπόν έγραψε για την βαρβαρότητα του Ισλάμ.

Και η Λώρη Κέζα κλήθηκε την προηγούμενη Πέμπτη από την Υπηρεσία αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής για ένα μετριοπαθέστατο άρθρο της στο Βήμα για τη θέση της γυναίκας στο Ισλάμ.

Ο άνθρωπος που θέλησε να φιμώσει και τις δυο τους είναι ο Παναγιώτης Δημητράς, του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Ρατσιστικών Εγκλημάτων» και της «Ένωσης Ουμανιστών Ελλάδος».

Υπάρχουν αναφορές ότι το Ελληνικό Παρατηρητήριο χρηματοδοτείται από τα Open Society Foundations του διεθνή κερδοσκόπου George Soros. Παρότι ο ίδιος το αρνείται, ο Δημητράς έχει συνεργαστεί με τα Open Society.

Μια άλλη ΜΚΟ του, μητρική του Ελληνικού Παρατηρητηρίου, η Εταιρία Επικοινωνιακής και Πολιτικής Έρευνας (ΕΤΕΠΕ), έχει χρηματοδοτηθεί με 30.000 από το υπουργείο εξωτερικών επί θητείας της Ντόρας και βρίσκεται στην λίστα των ΜΚΟ του Άλεξ Ρόντος, προσωπικού φίλου του George Soros.

Στην ΕΤΕΠΕ θα βρούμε και τον Γρηγόρη Βαλιανάτο, ο οποίος έχει δημόσια παραδεχθεί την χρηματοδότηση άλλης ΜΚΟ του από τον Soros.

Ο ανθρωπισμός και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια γερή μπίζνα πολλών δισεκατομμυρίων παγκοσμίως όπως έχω καταδείξει σε παλαιότερο άρθρο στο Hellenic Nexus και ένα ισχυρό μέσο πολιτικής πίεσης στα εσωτερικό χωρών.

Σε μια χώρα που ο μέσος Έλληνας δεν έχει πλέον βασικά δικαιώματα όπως αυτά της υγείας, της εργασίας ενώ χάνει έμμεσα κι αυτό της ατομικής ιδιοκτησίας,  ο επιλεκτικός δικαιωματισμός υπέρ των μειονοτήτων αποτελεί διάκριση με πολύ συγκεκριμένη στόχευση.

Οι Έλληνες δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται για την απώλεια βασικών δικαιωμάτων τους καθότι, ως ρατσισταράδες που είναι, στερούν βασικά μειονοτικά δικαιώματα.

Ο Έλληνας είναι καταδικαστέος αν είναι Έλληνας ορθόδοξος (παρεμπιπτόντως, ο γράφων είναι παντελώς άθρησκος. Η έξωθεν επιβολή όμως της πολιτισμικής ισοπέδωσης από τη θρησκεία του χρήματος είναι ακόμη πιο απαράδεκτη από τη θρησκευτική παράδοση).

Για πολλές ΜΚΟ όμως, ο μουσουλμάνος στην Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να είναι όσο μουσουλμάνος θέλει και να αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως ένα κατοικίδιο με λιγότερες ανάγκες από τα αγαπητά τετράποδα. Πασάς στα Γιάννενα.

Η εργαλειοποίηση του ισλαμισμού και των μειονοτήτων είναι συνταγή διάλυσης. Δούλεψε στην Γιουγκοσλαβία, επιδιώχθηκε στη Συρία.

Και εφαρμόζεται και στην Ελλάδα,  πλέον ως νόμος του κράτους.

Βασική προϋπόθεση της Δημοκρατίας είναι η ισονομία και η ισοπολιτεία κι όχι η Σαρία.

Μπορείς να θεωρείς δικαίωμα κάποιου να θεωρεί τον μισό και βάλε πληθυσμό του πλανήτη ως κάτι λιγότερο από κατοικίδιο;

Σαφέστατα όχι.

Αυτός που θέλει να ζει σε εκκοσμικευμένα κράτη, θα πρέπει να απορρίψει από την θρησκευτική του παράδοση τα χτυπητά στοιχεία μισαλλοδοξίας και μισογυνίας.

Η μισογυνία δεν αποτελεί δικαίωμα. Αποτελεί καταπάτηση του.

Πολλά με χωρίζουν από τις κυρίες Κέζα και Τριανταφύλλου, κυρίως η απάθεια τους γιατί τα δεινοπαθήματα του ελληνικού λαού τα χρόνια του μνημονίου, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα, je suis Soti et je suis Lori.

Υστερόγραφο: Αυτές τις μέρες συμβαίνει μια στροφή στο ελληνικό ζήτημα η οποία συνδέεται άμεσα με τα γεωπολιτικά και ενεργειακά παίγνια στην ευρύτερη περιοχή. Η μεγάλη εικόνα έχει συντεθεί αλλά οι προβλέψεις στην παρούσα φάση είναι παρακινδυνευμένες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 13/7/2017

Read More »

Μνημονιακό μνημείο

Τα χουμε περιγράψει: Για να κλείσει κάθε αξιολόγηση προαπαιτούμενο είναι οι άνθρωποι των δανειστών στη χώρα να έχουν πλήρη ασυλία. Στην περίπτωση του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ και αποζημίωση για τα δικαστικά έξοδα.

Είναι μια κατάφωρη παρέμβαση των δανειστών στην ελληνική δικαιοσύνη.

Η Τρόικα αποφασίζει την κατάργηση των δικαιωμάτων των πολιτών παραβαίνοντας κάθε ευρωπαϊκή νομοθεσία και κάθε έννοια δικαίου. 

Η κυβέρνηση τα νομοθετεί καταπατώντας το σύνταγμα.

Και η δικαιοσύνη τα κατοχυρώνει ως νόμιμα.

Όλοι τους τα χουν κάνει πλακάκια.

Μέσα σε μερικές μέρες: Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε το βούλευμα για τον Γεωργίου.

Το ΣΤΕ αποφάσισε την παραγραφή της φοροδιαφυγής πέραν της πενταετίας.

Και μόλις χθες, πάλι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως «μόνη όμως η καθυστέρηση καταβολής του μισθού δεν συνιστά βλαπτική, υπό την εκτεθείσα έννοια, μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας, εκτός αν γίνεται δολίως και δη για να εξαναγκασθεί ο μισθωτός σε αποχώρηση από την εργασία του», επεκτείνοντας περαιτέρω στα εργασιακά την έννοια του δόλου του εργοδότη που είχε δολίως εισαχθεί σε σχέση με τα εργατικά ατυχήματα το 2013-2014.

Ο πινοσετισμός φτάνει στην Ελλάδα σε νέα ύψη.

Και για αυτό ευθύνεται η νιοστή φορά αριστερά που σφετερίστηκε κι έσβησε κάθε μορφή αντίδρασης.

Γιατί όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιδίωκαν κάτι τέτοιο έβρισκαν μπροστά τους τοίχο. Με την νιοστή φορά αριστερά ο δρόμος είναι ελεύθερος και τα σκυλιά δεμένα.

Η νιοστή φορά αριστερά όχι μόνο τα χει κάνει πλακάκια με τους ισχυρούς αλλά φροντίζει να επεκτείνει το προνόμια της ανομίας σε μικρές ομάδες αριστεριστών παλιόφιλων, στο όνομα των παλιών καλών καιρών της αντιδραστικότητας.

Κλείνει το μάτι στις καταλήψεις γενικά και ειδικότερα στην κατάληψη του City Plaza παρά τις σοβαρότατες καταγγελίες της ιδιοκτήτριας του, παρότι "πρώην συντρόφισσας" (βάσιμες ή όχι και μάλλον με κάποια σημεία εν βρασμώ υπερβολής, τέτοιας βαρύτητας καταγγελίες όφειλαν να διερευνηθούν), απαγορεύει στους αστυνομικούς να κάνουν πορεία στα Εξάρχεια κηρύσσοντας την περιοχή εμμέσως “off limits”.

Αλλά αυτά είναι πταίσματα σε σχέση με το τι κάνει στα δικαιώματα των πολιτών τα οποία τα χει ξεφτιλίσει.

Άρτος και θεάματα χωρίς τον άρτο: Έτσι κόβουν κορδέλες για έργα που δεν έφτιαξαν αυτοί, πανηγυρίζουν για τον πρώτο ελληνικό δορυφόρο ο οποίος είναι όμως εδώ και καιρό αραβικός και στήνουν μνημεία όχι για τα θύματα των μνημονίων αλλά για τους εργαζομένους της ΕΡΤ που πέθαναν το διάστημα του μαύρου της ΕΡΤ το 2013-2015.

«Μνήμες και χρέος» λέγεται το μνημείο, καλαίσθητο είναι αλλά ούτε το χρέος ούτε τα μνημόνια είναι «μνήμες» μακρινές μα τραυματικά βιώματα που οδηγούν κι άλλους συμπολίτες μας στην αυτοκτονία ή στην μετανάστευση…

Αυτός που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. Αυτός που ελέγχει το παρόν, ελέγχει το μέλλον» έγραφε ο Orwell στο 1984.

Και αυτό προσπαθεί να κάνει η νιοστή φορά αριστερά για να ξεχάσουμε ότι είναι απλή μαριονέτα εχθρών της δημοκρατίας, αυτών που πραγματικά ελέγχουν το μαύρο παρόν και μέλλον μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/7/2017

Read More »