Μια «αντικαρκινική» συνέντευξη

Μια «αντικαρκινική» συνέντευξη:

Ο μοριακός βιολόγος Σωτήρης Νικολόπουλος μιλάει στον Πέτρο Αργυρίου

Εισαγωγή: Πέτρος Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

(Οι απόψεις και οι θέσεις στην εισαγωγή εκφράζουν και βαρύνουν αποκλειστικά τον Πέτρο Αργυρίου. Ουδεμία ευθύνη ή γνώση έχει για τα γραφόμενα μου της εισαγωγής ο συνεντευξιαζόμενος)

Κατά τη διάρκεια της κρίσης θρηνούμε χιλιάδες ανθρώπους που χαθήκαν και συνεχίζονται να χάνονται. Για κάποιους από αυτούς η οικονομική απόγνωση ήταν το αόρατο χέρι που τους έσπρωξε να κόψουν πρόωρα το νήμα της ζωής τους.  

Πολλά περισσότεροι όμως δεν είχαν ούτε καν το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια. Κάποιοι πέθαναν στους δρόμους ή έστω στα σπίτια τους καθώς οι κλίνες των καρατομημένων νοσοκομείων απλά δεν τους χωρούσαν ή το ασθμαίνων πλέον σύστημα υγείας της χώρας δεν τους περιλάμβανε.

Κάποιοι άλλοι πέθαναν στα νοσοκομεία, από έλλειψη υγειονομικού προσωπικού και αναλωσίμων.

Κάποιοι από ιατρική αμέλεια, ανεπάρκεια ή απληστία.

Σε κάθε ηχηρό θάνατο που ακούμε αναλογούν πολλαπλάσιοι αθόρυβοι.

Όλοι αυτοί οι αθώοι είναι τα θύματα και οι παράπλευρες απώλειες ενός μονομερούς πολέμου που έχει κηρυχθεί σε πολλούς πληθυσμούς και που δεν διαδραματίζεται αποκλειστικά και μόνο στο πεδίο της οικονομίας, ενός πολέμου που τα μέτωπα του είναι πολλά.

Ένα από αυτά τα μέτωπα είναι «ο πόλεμος κατά του καρκίνου». Παρά τις επιθετικές προσεγγίσεις και τα τεράστια κεφάλια που έχουν δαπανηθεί στο όνομά του, ο καρκίνος (ή μάλλον καλύτερα οι καρκίνοι) θερίζει και οι θάνατοι του παρουσιάζουν συνολικά συνεχώς αυξητικές τάσεις.

Στις ΗΠΑ οι καρκίνοι είναι σταθερά τα τελευταία η δεύτερη αιτία θανάτου.  

Η κατεστημένη αντίληψη περί «θεραπείας» του καρκίνου μας έρχεται εν μέρει από την πειραματική χρήση της ακτινοθεραπείας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Στην ουσία και με λίγες εξαιρέσεις, πολλές από τις θεραπείες είναι μικρά Βιετνάμ για τους ασθενείς του καρκίνου που βομβαρδίζονται αλύπητα από «κυτταρικές ναπάλμ» που πυρπολούν τα πάντα στο διάβα τους για να αφήσουν πίσω καμένη γη.

 Και ενώ όπως έχει περιγραφεί και στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι γιατροί» υπάρχουν πάρα πολλά αισιόδοξα μηνύματα από το χώρο της έρευνας των φυτοχημικών, κονδύλια δεν επενδύονται στην έρευνα φυσικών ουσιών με πιθανές αντικαρκινικές, ακτινοπροστατευτικές και χημειοπροστατευτικές ιδιότητες απλούστατα οι φυσικές ουσίες δεν πατεντάρονται  και επομένως έχουν περιορισμένο εμπορικό ενδιαφέρον.  Όπως  σε άλλα τα υπόλοιπα πεδία λοιπόν, είναι τα λεφτά που μιλούν, τα λεφτά που ορίζουν, τα λεφτά που αποφασίζουν.

Οι καρκίνοι αυξάνονται. Τι φταίει; Μην είναι τα γονίδια; Φυσικά και είναι και αυτά. Αλλά παρότι το κατεστημένο δημιουργεί τεράστιο ντόρο με κάθε «καρκινικό» γονίδιο που εντοπίζεται και προτείνει θεραπείες που συνήθως δεν της αντέχουν τα κοινά πορτοφόλια και άλλες φορές είναι τόσο εξωφρενικές που δεν τις αντέχει ούτε καν η κοινή λογική, κάνει σχεδόν πάντα τα στραβά μάτια στις αιτίες που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο στην ανάπτυξη των καρκίνων: τα ανθρωπογενή αίτια: τον βιομηχανικό και χημικό πολιτισμό μας, τον πολιτισμό των χημικών, της ακτινοβολίας και της ραδιενέργειας .

Γιατί ως συνήθως, τα λεφτά μιλούν, τα λεφτά κυβερνούν.

Οι τραγικές ειρωνίες του θέματος δεν εξαντλούνται ούτε καν εδώ. Πολλές από τις κατεστημένες αντικαρκινικές θεραπείες είναι οι ίδιες καρκινογόνες. Για πολλές από αυτές ισχύει το «η θεραπεία επέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε».

Το θέμα του καρκίνου παρά τις ατελείωτες προπαγανδιστικές θριαμβολογίες είναι ένα θέμα που μοιάζει με ρωσική ρουλέτα με πολλές σφαίρες στη θαλάμη.

Υπάρχουν όμως και αισιόδοξα μηνύματα. Δεν είναι ο κανόνας αλλά πολύ χρήσιμες εξαιρέσεις.

Και αυτές προέρχονται και από το χώρο της εξατομικευμένης ιατρικής.

 Δυστυχώς όμως συνήθως οι λύσεις αυτές, όταν υπάρχουν και όταν δουλεύουν, είναι ακριβές, ιδιαίτερα για μια χώρα που θυσιάζει τους πολίτες της για να σώσει τη διεθνή και ντόπια πλουτοκρατία και που περικόπτει ακόμη και την πρωτοβάθμια περίθαλψη.  

Για αυτό το λόγο αυτή η συνέντευξη  δεν απευθύνεται στους κυβερνώντες αλλά στους απλούς πολίτες.

Γιατί όσο ακριβό και αν είναι το κόστος των διαγνωστικών μεθόδων που περιγράφονται παρακάτω, τίποτε δε συγκρίνεται με το κόστος το οικονομικό και κυρίως το ψυχικό των ασθενών του καρκίνου και των ανθρώπων τους.

Καθώς η γλώσσα της συνέντευξης είναι ίσως κάπως εξειδικευμένη για το ευρύ κοινό, οφείλω εκ των προτέρων να σας γνωστοποιήσω το σημαντικότερο σημείο της. Ότι υπάρχουν ακόμη και στην Ελλάδα μέθοδοι που μπορούν να κάνουν ικανότερη εκτίμηση του είδους και της πρόγνωσης του καρκίνου και δυνατότητα για γνωμοδότηση για την κατά περίπτωση βέλτιστη δυνατή και λιγότερο τοξική αγωγή.

Είναι δεδομένο ότι πολλοί από τους αρχιερείς αλλά και από τους "διάκους" του κατεστημένου του καρκίνου δε θα συνεργαστούν με τους ασθενείς ή της οικογένειες τους ακόμη και αν έχουν πληρώσει για τα εξατομικευμένα διαγνωστικά τεστ. Μη ξεχνάτε: Έχετε το δικαίωμα της επιλογής στη θεραπεία σας: Φοβερίστε τους. Κάντε τους να συνεργαστούν με οποιοδήποτε τρόπο. Μην αφήνετε τους ανθρώπους σας να πεθάνουν σιωπηλά και άχαρα.

Πολλοί ακόμη άνθρωποι θα πεθάνουν πρόωρα κατά τη διάρκεια της κρίσης από πληθώρα αιτιών. Αυτό δε σημαίνει ότι έστω και κάποιοι δεν αξίζει να σωθούν. Ή ότι έστω δεν αξίζει να προσπαθήσουμε για αυτό.

Αυτός ο καθαρά ανθρωπιστικός λόγος και φιλοδοξία είναι που με κάνει να αναδημοσιεύσω την συνέντευξη τρία χρόνια μετά την αρχική της δημοσίευση. Ουδεμία οικογενειακή, φιλική, προσωπική, οικονομική σχέση με ή βλέψη από τον συνεντευξιαζόμενο έχω μέχρι και σήμερα.

    

  

Η Συνέντευξη (πρώτη δημοσίευση: Hellenic Nexus, έτος 2010)

 (πηγή φωτό: Καθημερινή)

 

1) Κε Νικολόπουλε. Πρώτα από όλα οι αναγνώστες μας θα θέλαν να μάθουν τι ακριβώς είναι το εργαστήριο σας και ποια η δικιά σας συμβολή στη διαγνωστική

Όπως γνωρίζετε κε Αργυρίου, Το εργαστήριο μας, το ΚΕΝΤΡΟ ΜΟΡΙΑΚΩΝ ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΩΝ όπως και το όνομά του αναφέρει, παρέχει υπηρεσίες εξαιρετικά προηγμένης τεχνολογίας, σε μοριακές αναλύσεις του γενετικού υλικού και των παραγώγων του (DNA, RNA, πρωτεΐνες). Στόχος μας είναι η αξιοποίηση και εφαρμογή των πιο πρόσφατων τεχνολογικών και επιστημονικών δεδομένων των βιοϊατρικών επιστημών, στην πρόγνωση, τη διάγνωση και την έρευνα στον καρκίνο. H συμβολή μας στην διαγνωστική του καρκίνου είναι κατά την γνώμη μου σημαντική καθώς μελετούμε πολλούς σημαντικούς παράγοντες που αφορούν την ακριβή πρόγνωση, την διάγνωση και την κατάλληλη θεραπεία της νόσου για κάθε περίπτωση. Εδώ θα ήθελα να τονίσω την τελευταία φράση, καθόσον οι αναλύσεις αυτές οδηγούν στην εξατομικευμένη θεραπεία των ασθενών.

2) Ποια είναι η κατάσταση ερευνητικά και ποια πρακτικά σε σχέση με το αντικείμενό σας στις ΗΠΑ;

Ο τομέας της μοριακής ογκολογίας που κατά κύριο λόγο είναι το αντικείμενο μας και που κατά βάση εφαρμόζουμε στο εργαστήριό μας ασχολείται ερευνητικά με την αποκάλυψη όλων εκείνων των παραγόντων και των μηχανισμών που ελέγχουν την δημιουργία και την ανάπτυξη του καρκίνου. Φυσικά ο τομέας αυτός επικαλύπτεται από άλλες παραπλήσιες σύγχρονες επιστήμες όπως της κυτταρικής ογκολογίας, της μοριακής κυτταρογενετικής και της φαραμακογενωμικής για να αναφέρω μερικές. Πρακτικά όλοι αυτοί οι επιστημονικοί τομείς έχουν αρχίσει να αποτελούν μέρος της κλινικής πρακτικής τουλάχιστον στα μεγάλα νοσοκομεία των ΗΠΑ, αλλά και να είναι το αντικείμενο υπηρεσιών εξατομικευμένης θεραπείας από ιδιωτικές εταιρείες σαν την δική μας στις ΗΠΑ.

3) Ποια  κατάσταση βρήκατε σε σχέση με το αντικείμενό σας στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα ουσιαστικά δεν υπάρχει πανεπιστημιακός τομέας μοριακής ογκολογίας, παρά μόνο γενικής μοριακής βιολογίας, ο οποίος από μόνος του είναι μια τεράστια επιστήμη με πληθώρα εφαρμογών που εκτείνονται από την βιοτεχνολογία και την παραγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων μέχρι την μικροβιολογία και την ανίχνευση παθογόνων ιών σε κλινικά δείγματα. Επομένως θα έλεγα ότι ο συγκεκριμένος τομέας της μοριακής ογκολογίας υπάρχει μόνο σε μερικά πανεπιστημιακά εργαστήρια για συγκεκριμένα ερευνητικά θέματα ογκολογίας και για κάποιες συγκεκριμένες αναλύσεις από κάποια εργαστήρια μοριακής βιολογίας.

4) Τι σας ώθησε να επιστρέψετε στα πατρώα εδάφη επενδύοντας μάλιστα ένα μεγάλο κομμάτι της προσωπικής περιουσίας σε μια χώρα άγονη σε ότι αφορά την καινοτομία; Αν και είναι κάπως άκοσμο από την πλευρά μου, δεν μπορώ παρά να σας ρωτήσω ποιο ενδεικτικά ήταν το ύψος του ποσού που επενδύσατε προκειμένου να χτίσετε το εργαστήριο.

Ήταν καθαρά προσωπικοί/οικογενειακοί λόγοι που δεν θα ήθελα να αναλύσω. Ωστόσο, θεώρησα ότι έχοντας πάρει όλα τα όπλα που χρειαζόμουν από τις ΗΠΑ, (εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, εμπειρία, δημοσιεύσεις, επαφές, ικανότητα απορρόφησης χρηματοδοτήσεων κλπ) θα μπορούσα θεωρητικά τουλάχιστον να δουλέψω στο ίδιο επίπεδο στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα όμως υπήρξε και ένα σημαντικό οικονομικό κίνητρο με την κρατική/ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που έλαβα μετά την αίτηση και την έγκριση για την δημιουργία ενός τέτοιου κέντρου. Το συνολικό ύψος της επένδυσης ανήλθε στα 500.000 Ε.

5) Γιατί επιλέξατε το Αγρίνιο και όχι κάποια μεγάλη πόλη που θα παρείχε στο τόλμημα σας μεγαλύτερες ευκαιρίες;

Η πρώτη μου σκέψη που ίσως διαμορφώθηκε από την νοοτροπία που ανέπτυξα μετά από 18 χρόνια στις ΗΠΑ, ήταν ότι καθόσον οι υπηρεσίες της εταιρείας είναι εργαστηριακές και σχετίζονται όχι με τους ίδιους τους ασθενείς αλλά με τα παθολογικά δείγματα των ασθενών, θα μπορούσαν να προσφερθούν οπουδήποτε, ακόμα και σε μια περιοχή χωρίς «βιτρίνα», που μεταφράζεται πρακτικά και σε χαμηλότερο κόστος. Γεννημένος στο Αγρίνιο και  έχοντας το ΄στήριγμα΄ που χρειάζεται μια τέτοια προσπάθεια από οικογενειακά πρόσωπα, εγκαταστάσεις κλπ., και με υψηλότερο ποσοστό χρηματοδότησης από ότι σε μεγάλες πόλεις δεν ήταν δύσκολο να κάνω αυτή την επιλογή, τουλάχιστον για αρχή...

6) Ποια η ανταπόκριση από τους Έλληνες ασθενείς; Έχει γίνει το τόλμημα σας βιώσιμο;

Η ανταπόκριση από τους Έλληνες ασθενείς είναι σχετικά θετική, αν αναλογιστούμε ότι δεν γνωρίζουν για το τι ακριβώς πρόκειται. Φυσικά και υπάρχει βιωσιμότητα του εγχειρήματος, διαφορετικά δεν θα υπήρχε εργαστήριο 2,5 χρόνια μετά την έναρξή λειτουργίας του. Ωστόσο πιστεύω ότι ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει είτε την ύπαρξη του Κέντρου, είτε τις υπηρεσίες που προσφέρουμε και λανθασμένα μας τοποθετεί στην ίδια κατηγορία με τα μικροβιολογικά εργαστήρια που προσφέρουν κάποιες υπηρεσίες Μοριακής Βιολογίας. Στον τομέα της ενημέρωσης του κοινού επικεντρώνουμε  πλέον τις προσπάθειές μας.

7) Ποια τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε και ποια είναι η στάση των γιατρών που όφειλαν να συνεργαστούν μαζί σας;

Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με όλους είναι η έλλειψη πληροφόρησης για τις συγκεκριμένες υπηρεσίες, τι ακριβώς προσφέρουν, πόσο αξιόπιστες είναι, κλπ  εύλογα ερωτήματα για κάτι καινούργιο που δεν προσφέρεται σαν υπηρεσία τουλάχιστον στην Ελλάδα.  Γενικά η ανταπόκριση των γιατρών είναι απογοητευτική, όχι τόσο στην υιοθέτηση των μοριακών αναλύσεων σαν μέρος της διαχείρισης των ασθενών τους, αλλά στην έλλειψη ενδιαφέροντος να γνωρίσουν ακριβώς το τι ακριβώς προσφέρουμε, πως δουλεύουμε, ποια είναι τα πλεονεκτήματα των μεθοδολογιών που ακολουθούμε σε σχέση με τις υπάρχουσες κλασσικές διαγνωστικές μεθοδολογίες κλπ. Ωστόσο, μια μερίδα νέων κυρίως γιατρών με τους οποίους κατά βάση συνεργαζόμαστε, είναι η ελπίδα

8) Σχετικά πρόσφατα έλαβα γνώση ενός περιστατικού και μάλιστα που αφορούσε παιδί, όπου, παρότι οι θεράποντες ενημερώθηκαν για προχωρημένες δυνατότητες διάγνωσης και στοχευμένης θεραπείας, αυτοί επιδεικτικά τις αγνόησαν, ισχυριζόμενοι  πως "εμείς δεν κάνουμε τέτοια". Συναντάτε συχνά τέτοιες περιπτώσεις που κατά την άποψη  μου αποτελούν εγκλήματα τουλάχιστον εξ αμελείας;

Δυστυχώς ναι. Ωστόσο δεν θα χρησιμοποιούσα την έκφραση εγκλήματα, εφαρμόζεται απλά η πιστή εφαρμογή των κανονισμών που λέγονται πρωτόκολλα, χωρίς την θεώρηση άλλων επιστημονικών ευρημάτων που είναι πολλές φορές μοναδικά για κάποια περίπτωση. Δεν μπορείς να καταδικάσεις κάποιον που τηρεί τα guidelines. Πιστεύω ότι  επίκειται στο προσωπικό ενδιαφέρον του κάθε γιατρού για να ασχοληθεί περισσότερο, πέραν των εγκεκριμένων πρωτοκόλλων με την θεραπεία του κάθε ασθενή. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως όταν τα ευρήματά μας για έναν συγκεκριμένο όγκο δεν αναφέρονται στα εγκεκριμένα πρωτόκολλα, υπάρχει η πλήρης αγνόηση των πληροφοριών. Στις περιπτώσεις όμως που τα ευρήματά μας είναι σε συμφωνία με εγκεκριμένα πρωτόκολλα όλα ρέουν ομαλά…

9) Τι συμβαίνει τελικά με το κατεστημένο του καρκίνου στην Ελλάδα; Μοιράζεστε μαζί μου την εντύπωση ότι ένα σημαντικό κομμάτι των θεραπόντων ενδιαφέρεται μόνο για την τήρηση των πρωτοκόλλων του καρκίνου όπως τα διδάχτηκαν και όχι για τη βέλτιστη διαθέσιμη διαγνωστική και θεραπευτική λύση;

Η γνώμη μου είναι ότι όλοι φοβούνται την αποδοχή μιας νέας μεθοδολογίας που δεν είναι ευρύτατα διαδεδομένη, ή την υιοθέτηση κάποιων ευρημάτων που δεν είναι στα πλαίσια των θεραπευτικών πρωτοκόλλων για εύλογους λόγους. Αν και οι περισσότεροι υιοθετούν  την εξατομικευμένη θεραπεία για τους ασθενείς τους, στην ουσία δεν την εφαρμόζουν αγνοώντας επιστημονικά δεδομένα. Οι ίδιοι οι ασθενείς μου μεταφέρουν αντιδράσεις των θεραπόντων για κάποια από τα ευρήματά μας όπως: «….αυτά είναι πειραματικά, ….αυτά γίνονται σε ποντίκια κι όχι σε ανθρώπους, ….αυτά είναι πολύ προχωρημένα και δεν μπορούμε να τα ακολουθήσουμε».

10) Που πηγαίνουν σήμερα τα λεφτά στην έρευνα του καρκίνου; Τι ρόλο παίζουν οι φαρμακευτικές εταιρίες στην προσκόλληση του ιατρικού κόσμου σε διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα που εγώ θα χαρακτήριζα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας; Εσείς είστε ευχαριστημένος από την κατάσταση στη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου σήμερα; Που πιστεύεται ότι βρίσκεται το μέλλον στη διάγνωση και τη θεραπεία του καρκίνου και τι μας εμποδίζει από το να φτάσουμε εκεί;

Τα λεφτά για την έρευνα του καρκίνου διεθνώς έχουν αποδώσει σημαντικούς καρπούς αν αναλογιστούμε τις μεγάλες ανακαλύψεις στον χώρο τα τελευταία χρόνια, αν και θα έλεγα ότι μόνο μέρος αυτών των χρημάτων έπιασαν τόπο. Βάσει αυτών των ανακαλύψεων έχουμε έναν αριθμό στοχευμένων θεραπειών που κάνει την διαφορά σε μερικούς ασθενείς και έναν άλλο μεγαλύτερο αριθμό στοχευμένων θεραπειών που θα εμφανιστεί στην αγορά τα προσεχή χρόνια και θα κάνει την θεραπεία του καρκίνου αποτελεσματικότερη. Οι φαρμακευτικές εταιρείες παίζουν θεμελιώδη ρόλο στην εφαρμογή συγκεκριμένων πρωτοκόλλων που έχουν βεβαίως σχεδιασθεί με βάση την ασθένεια και όχι το άτομο. Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος που ένα φάρμακο είναι καλό για κάποιον και άχρηστο για άλλον με τον ίδιο τύπο καρκίνου. Φυσικά και δεν είμαι ευχαριστημένος από την κατάσταση στη διάγνωση και θεραπεία του καρκίνου σήμερα. Το μέλλον βρίσκεται στην εξατομικευμένη προσέγγιση της θεραπείας του ασθενούς που θα βασίζεται στις πληροφορίες που θα παρέχουν τα ίδια του τα κύτταρα και όχι τα γενικά πρωτόκολλα για ένα τύπο καρκίνου. Ο καρκίνος είναι μια πολυπαραγοντική νόσος και ο μηχανισμός ανάπτυξής του πολύπλοκος και διαφορετικός από άτομο σε άτομο. Θεωρώ πως ο συνδυασμός της πολυπαραγοντικότητας και της μοναδικότητας του κάθε καρκίνου είναι η τροχοπέδη στο να φτάσουμε στην πλήρη θεραπεία του καρκίνου.

11) Έχετε κοινοποιήσει στο υπουργείο υγείας την ύπαρξη και τις δυνατότητες που παρέχει το εργαστήριο σας και αν ναι ποια ήταν η αντίδρασή του;

Όχι δεν έχουμε προσεγγίσει ακόμα το υπουργείο Υγείας

12)  Θυμάμαι ότι σε κατ' ιδίαν κουβέντα μας μου αναφέρατε ότι το 70% των ασθενών δεν ανταποκρίνονται στις χημειοθεραπείες. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο χάνεται άσκοπα πολύτιμος χρόνος για την επιβίωση του ασθενή ή για την αποκατάσταση της υγείας του αλλά και ότι επίσης, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι ασθενείς εγκληματικά υπόκεινται σε εξαιρετικά δυσάρεστες παρενέργειες που μπορούν να απειλήσουν τόσο την υγεία τους όσο την ποιότητα της ζωής τους και την αξιοπρέπεια τους. Για ποιο λόγο δεν καλύπτονται τα κόστη των κατά εμέ σωτήριων εξετάσεων του εργαστηρίου σας από τα δημόσια ταμεία, κόστη που παρότι είναι αξιοσημείωτα (200-700 ευρώ) είναι αμελητέα μπροστά στα κόστη των πρωτοκόλλων του καρκίνου;

Νομίζω ότι απάντησα σε προηγούμενη ερώτηση για το θέμα αυτό. Οι τυποποιημένες θεραπείες και ότι καλύπτεται σαν κόστος αναφέρεται στα πρωτόκολλα. Δεν έχουν γραφεί ακόμα πρωτόκολλα που να ενσωματώνουν την γονιδιακή ανάλυση στην διαχείριση της ασθένειας και της θεραπείας, όπως για παράδειγμα στο να εξετάζεται η έκφραση (η ενεργότητα) του γονιδίου Χ για την ανταπόκριση του ασθενούς στο χημειοθεραπευτικό Ψ. Όταν κάποτε συμβεί κάτι τέτοιο και είμαι σίγουρος ότι θα συμβεί, θα καλύπτονται τα κόστη από τα δημόσια ταμεία.

13) Σε πρόσφατο άρθρο μου διαπίστωσα με φρίκη ότι οι ασθενείς του καρκίνου αφήνονται αβοήθητοι μπροστά στις παρενέργειες της χημειοθεραπείας και της ακτινοθεραπείας που ενίοτε είναι φρικτές, λες και ο στόχος των πρωτοκόλλων είναι η εφαρμογή τους και όχι η βέλτιστη δυνατή κατάσταση υγείας του ασθενή. Ποια είναι η δικιά σας άποψη πάνω στο θέμα; Δε θα ’πρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη έρευνα και μέριμνα πάνω στο καυτό θέμα της αντιμετώπισης των παρενεργειών; Αποτελούν τα πρωτόκολλα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα όχι μόνο λύση αλλά και παράλληλα πρόβλημα;

Εισερχόμαστε σε ένα μεγάλο θέμα που αποτελεί αντικείμενο της φαρμακογενωμικής της επιστήμης που εξετάζει τον μεταβολισμό και την τοξικότητα των φαρμάκων σε σχέση με το γονιδιακό προφίλ του ατόμου. Σύμφωνα με αυτή την επιστήμη υπάρχουν 4 κατηγορίες ασθενών για ένα συγκεκριμένο φάρμακο, αυτών για τους οποίους το φάρμακο είναι μη τοξικό και ενεργό, αυτών για τους οποίους είναι μη τοξικό και ανενεργό, αυτούς για τους οποίους είναι τοξικό και ενεργό, και η χειρότερη των περιπτώσεων που το φάρμακο είναι και τοξικό και ανενεργό. Φυσικά και θα έπρεπε να υπάρχει η αντίστοιχη ανάλυση DNA του ατόμου για την διερεύνηση της τοξικότητας ενός φαρμάκου πριν την χορήγησή του, κάτι για το οποίο δεν μεριμνούν τα αντίστοιχα πρωτόκολλα.

Κλείνοντας θα ήθελα να απευθύνετε ένα μήνυμα σε όλους τους αναγνώστες μας και ιδιαίτερα σε εκείνους που έχουν γνωρίσει προσωπικά ή έχουν δει συγγενικά και μη αγαπημένα τους πρόσωπα να μαστίζονται από τον καρκίνο

Το γεγονός ότι κάποιος έχει καρκίνο δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα πεθάνει, όπως συνηθίζεται να πιστεύεται. Υπάρχουν καρκινοπαθείς που ζουν με αυτή την ασθένεια πολλά χρόνια μια φυσιολογική ζωή. Κάθε καρκίνος είναι τόσο μοναδικός όσο το άτομο που τον εμφανίζει και σε πολλές περιπτώσεις επιτυγχάνεται πλήρης ίαση. Όσες περισσότερες πληροφορίες έχουμε για κάθε περίπτωση, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες για την καλύτερη διαχείριση, την αποτελεσματικότερη θεραπεία και την μακρόχρονη επιβίωση του κάθε ασθενή. Με την πρόοδο των μοριακών επιστημών και όχι μόνο, σήμερα υπάρχουν πολλές πληροφορίες που μπορούμε να γνωρίζουμε για κάθε καρκίνο και ο αριθμός αυτών των πληροφοριών θα αυξάνεται ραγδαία, έχοντας περισσότερες και καλύτερες θεραπευτικές επιλογές στο άμεσο μέλλον.

(Για επικοινωνία με το ΚΕΝΤΡΟ ΜΟΡΙΑΚΩΝ ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΩΝ περισσότερα στο http://www.molecular-view.com/index.php/en/contact-us)

Το site του εργαστηρίου http://www.molecular-view.com.