Ένοχη σιωπή ή σοκ...;

Ένοχη σιωπή ή σοκ...;

 

Του Παύλου Μαυρίδη

 

Εισαγωγή: Πέτρος Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

 

Αυτό το blog σπάνια αναδημοσιεύει, αλλεργικό καθώς είναι στα μαζικά ρεύματα υποκουλτούρας.

 

Είναι αφιερωμένο στην πρωτογενή παραγωγή σκέψης και όχι στο εμπόριο και τα παραεμπόρια της που στοχεύουν σε ένα και μόνο πράγμα: μαζική απήχηση και μαζικά κέρδη.

 

Σκοπεύει να είναι αυτόφωτο προσπαθώντας να αποδείξει κάτι: ότι ο πολιτισμός βρίσκεται μέσα μας και καλλιεργείται από τις εξωτερικές συνθήκες και όχι το αντίστροφο.

 

Με αυτή την έννοια αποτελεί και ένα backup σε εποχές που ο πολιτισμός διαλύεται όπως οι σημερινές. Ότι οι άνθρωποι έχουν φτιάξει, μπορούν να το ξαναφτιάξουν, καλύτερο ακόμη.

 

Οι σπάνιες εξαιρέσεις (προς το παρόν) αναδημοσίευσης αφορούν εξαιρετικά κείμενα και κυρίως αυτά των οποίων ο δημιουργός δεν έχει πρόσβαση στα μέσα.

 

Τα agriazwa ενίοτε λοιπόν λειτούργησαν και θα λειτουργούν και ως κιβωτός σπάνιων κειμένων που επιχειρούν να τα προστατέψουν από έναν κατακλυσμό αδιαφορίας και εγωτισμού.

 

Ο Παύλος Μαυρίδης ήταν εκεί. Στις πλατείες, στους δρόμους, στις συνελεύσεις. Δεν έλειψε ούτε μια μέρα. Στην ανάγκη του να αλλάξει τα πράματα κατέβηκε υποψήφιος του ΕΠΑΜ, του κόμματος του Δημήτρη Καζάκη, μιας προσωπικότητας σπουδαίας αλλά και εξόχως συγκρουσιακής και αντιφατικής. Φυσικά και όπως συμβαίνει στην ακοινώνητη Ελλάδα οι καλές προθέσεις καταλήγουν να γίνουν μια μαλακία και μισή. Οι κακές προθέσεις καταλήγουν να γίνουν εξουσία.  

 

Ο Παύλος πάλεψε για το μέλλον μιας χώρας που δε τον συμπεριελάμβανε.

 

 Μιας χώρας που έριξε πόρτα στο μέλλον και που για αυτό θα φάει πόρτα από το μέλλον.

 

Μιας χώρας που τρώει τα παιδιά της αφού τα γαρνίρει με διάφορες σαλάτες εποχής.

 

Νομίζουμε ότι αυτή η τεχνητή κρίση είναι η τιμωρία και κάθαρση μας.

Κάνετε λάθος.

Περιμένετε να δείτε τη νέα γενιά που φτιάξατε. Περιμένετε και θα δείτε τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε μια χώρα όπου η φιλοκαλία, η φιλαλήθεια, το φιλότιμο είχε πλέον εκλείψει. Σε μια χώρα όπου κάποιοι απαιτούσαν δικαιώματα τα οποία δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να τα κλέψουν από τους διπλανούς τους.

 

Τα παιδιά του αμοραλισμού και της αδιαφορίας. Τα παιδιά που φύτρωναν όταν οι γονείς τους βουτούσαν με τα μούτρα στα δολώματα του καπιταλισμού.

 

Κάνατε συμφωνία με το διάβολο και πουλήσατε και τις ψυχές των παιδιών σας για μερικά υλικά αγαθά και για που δεν χρειαζόσασταν και για προνόμια που δεν σας άξιζαν.

 

Για δεκαετίες χρησιμοποιούσατε τα παιδιά ως ανθρώπινη ομπρέλα για να υπερασπίζεστε τη  δικιά σας τη ζωή. Όχι το αντίθετο.

 

Αυτό τα παιδιά μεγάλωσαν ανάμεσα σε μια κοινωνία βαθύτατα ακοινώνητα παρεών.

 

Μεγάλωσαν σαν τους λύκους. Και λύκοι γίνονται.

 

Θα γίνουν εξαιρετικά καλά στελέχη πολυεθνικών. Πρόθυμοι ακόλουθοι σκληρών καθεστώτων. Αδιάφοροι στον πόνο των άλλων. Και αυτό ήταν το μόνο που μάθαν από εσάς. Την βαθειά αδιαφορία. Την έλλειψη σεβασμού. Την ιδιωτεία.

 

Που πήγαν τα παιδιά οέο; Ούτε στον ίδιο τον εαυτό σας δεν τολμάμε να το πείτε: Τα παιδιά μεγαλώσαν απότομα: γεράσαν πριν την ώρα τους.

 

Ο καπιταλισμός επιταχύνει τα πράματα. Τα γερνάει. Τα εξαντλεί. Για αυτό και έχει ανάγκες από νέες κοινωνίες να εξορύξει τις ψυχές τους και να τις κάνει σκουπίδια. Ο αιώνιος βρικόλακας.  

 

Για μήνες τώρα ακούω τις βλακείες για τα ρατσιστικά γονίδια του Έλληνα και τον υφέρποντα φασισμό που καραδοκούσε περίμενε την ευκαιρία του. Να σας απαντήσω. Ο φασισμός ξεκινάει με τον εγωτισμό.

Οπότε βρείτε μου εσείς έναν Έλληνα που να μην είναι εγωτιστικό καθήκι να ρίξει πρώτος αυτός το ανάθεμα προτού αρχίσετε να πετροβολείται μαζικά.

 

Και οι Έλληνες με τα παιδιά τους ήταν ότι ήταν και με τους διπλανούς τους. Είτε φασίστες είτε καπιταλιστές. Βαθειά ακοινώνητοι.

 

Από τους βαθειά ακοινώνητους περάσαμε στους πωρωμένα αντικοινωνικούς, τους κοινωνιοπαθείς.

 

Στα παιδιά. Στη νέα γενιά. Στα θύματα της ακοινωνικότητας που γίναν προσήλυτοι της αντικοινωνικότητας. Σε εφήβους Ναζί.

 

Δικά σας παιδιά είναι. Και δεν είναι πλέον παιδιά. Ήσασταν συναίτεροι με τα συστήματα εξουσίας όταν κλέβαν από τα παιδιά σας την αθωότητα.

Σκοτώσατε τα παιδιά μόνο και μόνο για να μη σας ξεβολεύουν. Για να μη σας σπάνε τα αρχίδια.

Εσείς φτιάξατε την παραπαιδεία με τα φροντιστήρια για να κλέψετε ευκαιρίες και κάνατε τα παιδιά συνεργούς στο έγκλημα.

 

Εσείς τους καταδικάζετε στη ζωή του δημοσίου υπαλλήλου στερώντας τους το δικαίωμα στην προσωπική τους και κοινωνική τους ολοκλήρωση και κάνοντας τα συνεργούς στο έγκλημα της διαπλοκής σας με το πολιτικό σύστημα.

 

Δεν ήσασταν εκεί όταν η βία τρύπωσε στα σχολεία τη δεκαετία του 1990.

 

Για αυτό και τώρα, την ώρα τις κρίσης, σπάνια μιλάτε για τα παιδιά. Τουλάχιστον αφού δε χάθηκε η ντροπή, δεν χάθηκαν τα πάντα.

  

Περιμένετε. Να σας μάθουν αυτό που τους μάθατε: Αυτό που έμαθα τόσο χρόνια ως συγγραφέας σε μια χώρα νεόπλουτων όχι μόνο του χρήματος αλλά και της γνώσης: Η σκληρότερη τιμωρία είναι η αδιαφορία.

 

Επιτρέψτε μου το ξέσπασμα. Το δικαιούμαι. Και γω παιδί σας ήμουν.

 

Ας πάμε λοιπόν σε ένα εξαιρετικό κείμενο ενός άλλου παιδιού που σκοτώσατε και συνεχίζεται να σκοτώνεται ακόμη και αφού αυτός έγινε πατέρας θέλοντας να γίνει όχι απλά πατέρας αλλά καλός πατέρας.

 

«Ενοχή σιωπή ή σοκ …….;



Του Παύλου Μαυρίδη


Θεσσαλονίκη 26 Οκτωβρίου 1912

….ένα μονάρχης καβάλα στ’ άλογο μπαίνει ως ελευθερωτής της πόλης.

Θεσσαλονίκη 23 Απριλίου 1941
….ένα δοσίλογος στρατηγός (αργότερα πρωθυπουργός) υπογράφει οριστικά την παράδοση της χώρας.

Θεσσαλονίκη 17 Μαΐου 1963
Το κράτος και το παρακράτος δολοφονούν τον αγωνιστή της δημοκρατίας Γρηγόρη Λαμπράκη.

Θεσσαλονίκη 26 Οκτωβρίου 2012
…. μια συμμορία από φονταμενταλιστές του νεοφιλελευθερισμού προσποιούνται ότι έχουν σχέση με την ελευθερία. Έχουν γεμίσει την πόλη με επιόρκους τσιλιαδόρους και ασελγούν , βιάζουν αυτήν με την οποία δεν έχουν σχέση και θα έπρεπε σήμερα γιορτάζει. Και ενώ η ελευθερία χάνει κάθε έννοια μπροστά στην φαρσοκωμωδία το κοινό ει ναι σοκαρισμένο και βουβό .

Γιατί αυτή η σιωπή ;
Γιατί αυτή η απάθεια ;
Που είναι η επαναστάτες που όταν την ομάδα τους την αδικούσαν έκαιγαν την μισή πόλη ;
Που είναι οι πατριώτες που γέμιζαν δρόμους για το όνομα της Μακεδονίας ;
Που είναι αυτοί που έκαιγαν βιβλία και διαδήλωναν γιατί τους έθιγαν το πιστεύω τους ;
Που είναι οι ζωντανοί άνθρωποι που γέμιζαν την νύχτα της Θεσσαλονίκης με φώτα και μουσικές;
Που είμαι εγώ;
Γιατί γιορτάζουν οι άλλοι την Θεσσαλονίκη μου….. διώξτε τους
Είμαι 1700 χιλιόμετρα μακριά από την Θεσσαλονίκη «μου» που θα έπρεπε ίσως να γιορτάζει τα 100 χρόνια της απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό και αναρωτιέμαι ………
Γιατί αυτή η σιωπή ;
Είναι φάρσα αυτό που γίνεται. Δεν μπορεί να είναι πραγματικότητα.
Η πόλη που ο Κάσσανδρος ονόμασε Θεσσαλονίκη (το όνομα της γυναίκας του) όνομα που γεννήθηκε από την νίκη των μακεδόνων έναντι των Θεσσαλών από τότε μέχρι και σήμερα γνώρισε πολλές νίκες για τους κατακτητές της μα όχι πολλές για του λαούς της. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το όνομα έχει τον συμβολισμό του.
Σε αυτήν την πόλη όπως τα περισσότερα λιμάνια έζησαν άνθρωποι χωρίς πατρίδα , διωγμένοι , και σε μια δια βίοι προσπάθεια για ένταξης σε κοινωνία πολιτών. Μια πόλη όπου οι πολιτισμοί δεν άντεξαν να συνυπάρχουν και με την πρώτη σπίθα φασισμού άναψε μια φλόγα που αφάνισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της πόλης. Πάντα πίστευα ότι η πόλη άλλαξε. Οι άνθρωποι της εξευγενιστήκαν , έδιωξαν τον φόβο …
Γιατί αυτή η σιωπή ;»

Read More »

Όχι 2012

ΌΧΙ 2012

Σήμερα, η υποδουλωμένη Θεσσαλονίκη θρηνεί με την υπόλοιπη Ελλάδα τα εκατό χρόνια από την απελευθέρωσή της. Θρηνεί το όνειρο της δημοκρατίας και της ελευθερίας που υπερασπίστηκε με αίμα για να της κλαπεί βουβά και αναίμακτα.

Σε μια αστυνομοκρατούμενη πόλη όπου οι πολίτες δεν τολμούν να περπατήσουν εκεί και πατάν οι Μεγάλοι Άνδρες της ολιγαρχίας.

Σε πριβέ εορτασμούς όπως μας έχουν συνηθίσει.

Ούτε καν στους πειθήνιους και αμετανόητους πιστούς της ορθοδόξου ιερατείου δεν επιτράπηκε η προσέλευση.

Όλος ο θίασος ήταν εκεί. Ο πρόεδρος του αστυνομοκρατούμενου καθεστώτος, ο πρωθυπουργός του, οι ιερείς του. Το σύστημα αρραγές να κλέβει όχι μόνο μισθούς και συντάξεις αλλά ακόμη και τις εθνικές επετείους.

Είναι σαφές. ΑΥΤΟΙ οι λίγοι σε αριθμό και ήθος άνθρωποι, αυτοί ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΛΑΟΣ. Πείτε το όπως θέλετε.

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ.  

Εμείς όλοι οι υπόλοιποι είμαστε ποντικαραίοι.

ΖΩ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΖΩ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΖΩΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ.

Πότε θα ξυπνήσω επιτέλους να δω την αλήθεια κατάματα;

Πότε;

Οι φύλακες της βρωμιάς.

Οι εθνικά υπερήφανοι καταστροφείς μας.

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για διχασμό πλέον. Αυτή η βρωμιά αρρωσταίνει και τον ορθόδοξο, και τον εθνικιστή και τον αριστερό και τον αναρχικό.

ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ: Έχουμε κάτι να μας ενώσει. Την κλεμμένη μας αξιοπρέπεια. Τα κλεμμένα όνειρα. Τον αέρα που αναπνέαμε ανέμελα.

Έχουμε ξανά ένα κοινό εχθρό και δεν είναι ο κακός μας εαυτός.

Δεν είναι πια θέμα ιδεών ούτε χρημάτων. Είναι θέμα στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι ή ποντίκια.

ΠΟΝΤΙΚΙΑ , ΠΟΝΤΙΚΙΑ, βρώμικα ποντίκια που κρύβονται στις βρωμερές ιδιωτικές γωνιές τους και θαρρούν που θα τη γλυτώσουν.

Έρχεται η σειρά σου. Και η δικιά μου. Και των παιδιών σας.

Έρχεται.

Δεν υπάρχει κάπου να κρυφτείτε. Δεν υπάρχει γλυτωμός. Δεν υπάρχει χώρος ή χώρα για λόγια.

Ένας από εσάς. Πέτρος Αργυρίου  

Read More »

Ο ευλογημένος βιασμός

Και ο θεός ευλόγησε τον βιασμό

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blospot.com)

Πριν από κάμποσο καιρό ασχοληθήκαμε με τις δημόσιες δηλώσεις περί βιασμού του «προοδευτικού» εικαστικού Κώστα Τσόκλη ο οποίος λίγο πολύ εκθείαζε το φυσικό άνθρωπο και εμφάνιζε τον πολιτισμό σαν μια Απαγορευτική Αρχή που στραγγάλιζε τη σεξουαλικότητα, ανάγοντας τον βιαστή σε απελευθερωμένο φυσικό άνθρωπο και τη γυναίκα στο σεξουαλικό αντικείμενο που προκάλεσε τον βιασμό της.

Όπως είχαμε πει τότε ο κύριος Τσόκλης δεν ήταν καμία εξαίρεση, ο σεξισμός στην Ελληνική κοινωνία είναι τόσο μεγάλος όσο και η υποκρισία της. Για πολλούς άντρες «όλες η γυναίκες είναι π..άνες εκτός από την μάνα τους ή την αδερφή τους» (που δεν σας λέω τι είναι για όλους τους υπόλοιπους που μοιράζονται τις ίδιες αντιλήψεις).

Αρκετοί άντρες της υψηλής κοινωνίας μπορούν σχεδόν ανενόχλητα να παρενοχλούν (το λιγότερο) γυναίκες χαμηλότερου status, ενώ οι γυναίκες τους καταδικάζουν μεν κοινωνικά το φαινόμενο αλλά στο προσωπικό επίπεδο κρατάν την ομερτά της τάξης τους.

 Για αρκετές από τις γυναίκες ασθενέστερων οικονομικά ομάδων, οι άντρες τους μπορούν να κάνουν ότι θέλουν σε άλλες και αυτές είτε να το βουλώνουν είτε να βγάζουν το υπερόπλο της γκρίνιας.

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου κοινωνικά ακόμη είναι ανδροκρατούμενη ενώ ενδοοικογενειακά υπάρχουν ποικίλες μορφές μητριαρχίας οι οποίες αντανακλώνται κυρίως στην ανατροφή των παιδιών των «βασιλομητόρων» ελληνίδων μητέρων.

Επιστρέφοντας στον Τσόκλη, αυτός θέτει τη «φύση» τη σεξουαλική πάνω από την ηθική.

Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν είμαστε μόνοι στην αθλιότητά μας. Γιατί και στην κοιτίδα του νεοελληνικού πολιτισμού των τελευταίων δεκαταετιών, τις ΗΠΑ, παρόμοιες φαλλοκρατικές  αντιλήψεις επικρατούν σε κομμάτι  του πληθυσμού, τους φονταμενταλιστές χριστιανούς, το οποίο εκπροσωπείται πολιτικά κυρίως μέσω του κόμματος των Ρεπουμπλικανών και το οποίο έκανε ένα ανόσιο γάμο με την πολιτική εξουσία από το 2001 και έπειτα, υπό την προεδρία του εγκληματία πολέμου George W. Bush Jr, ο οποίος συν τις άλλοις εξέθρεψε τη θρησκευτική μισαλλοδοξία σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα κοινωνιών αυτού του πλανήτη.  

  Quiz: Αν η φύση είναι πάνω από την ηθική τότε τι είναι πάνω από τη φύση και επομένως και την ηθική;

Για κάποιους αμερικάνους πολιτικούς η απάντηση είναι ο Θεός. Για τους φονταμενταλιστές χριστιανούς και τους πολιτικούς τους ο Θεός είναι και φύση και ηθική και πάνω από όλα Νόμος.

Οι φανατικοί χριστιανοί έχουν τη δική τους Σαρία.

Ας δούμε μια εικόνα από το μέλλον που μας περιμένει αν η σέχτα των φανατικών στις ΗΠΑ αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη:

Ας μιλήσουμε για ευλογημένους και νόμιμους βιασμούς

O πρεσβυτεριανός ρεπουμπλικανός υποψήφιος γερουσιαστής του Μισούρι Todd Akin δήλωσε σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη : «Αν είναι «νόμιμος» (η λέξη είναι legitimate και δεν αποδίδεται με ακρίβεια στα ελληνικά) ο βιασμός, το γυναικείο σώμα έχει τρόπους να κλείσει το όλο πράμα».

Μάλιστα. Ο Akin έβαλε τα γυαλιά σε όλους μας: Ξεχάστε τις δεισιδαιμονίες της επιστήμης, της φυσιολογίας και ας αποδεχτούμε όλοι την εξ αποκαλύψεως αλήθεια που μας αποκαλύπτει ο Akin: Αλλά για να τα κάνουμε αυτό ας επιχειρήσουμε πρώτα να μπούμε στο συσκοτισμένο από τη θρησκεία μυαλό του αμερικανού πολιτικού και στα νοητικά του νέφη. «Νόμιμος βιασμός». Μάλιστα. Φανταζόμαστε ότι ο Akin με τον όρο νόμιμος βιασμός περιγράφει το σεξουαλικό νόμο του Θεού του: Ήτοι: Διείσδυση πέους στη μήτρα. Τα άλλα είναι παρα φύσιν.

 Οκ, ίσως να το λύσαμε αυτό.

Ας πάμε από το «νομικό» κομμάτι στο επιστημονικό κομμάτι τώρα: «Το γυναικείο σώμα έχει τρόπους να κλείσει το όλο πράμα».

Μάλιστα. Ξέρουμε διάφορες μορφές αντισύλληψης πλέον. Παλαιότερο είναι η ζώνη αγνότητας. Πιο σύγχρονη είναι το διάφραγμα. Αλλά ο Akin αναφέρεται σε μια άλλη φυσική μέθοδο αντισύλληψης. Τη ζώνη αγνότητας- ηθικό διάφραγμα. Αν η γυναίκα είναι ενάρετη, η σύλληψη δεν θα συμβεί. Θέλημα θεού.

Εκτός αν εννοεί κάποια άλλη άγνωστη μας μέθοδο. Να γαργαλεύσουμε το αιδοίο για να φταρνιστεί η μήτρα…

Δεν είμαστε όμως σίγουροι για αν πετυχαίνουν τέτοιες μέθοδοι αντισύλληψης. Το μόνο για το οποίο είμαστε είναι το ποιος βίασε το μυαλό του Akin και έχει τέτοιες τρομακτικές συλλήψεις. Η λέξη ξεκινάει από θήτα μικρό και δεν θα την πούμε για να μη προσβάλουμε το θρησκευτικό συναίσθημα κανενός όσο και αν στο όνομα αυτού κάποιοι προχωρούν σε διατυπώσεις που συχνά προσβάλουν βάναυσα τη λογική μας και σπανιότερα σε πράξεις που προσβάλλουν την ίδια μας την ανθρώπινη υπόσταση. Άντε να το πάρει το ποτάμι. Η λέξη από θήτα που αποφύγαμε προσωρινά να αναφέρουμε είναι η λέξη θρησκοληψία (το δεύτερο συνθετικό χρησιμοποιείται από άλλους για ξεκάρφωμα αλλά εμείς χρησιμοποιούμε την πλήρη λέξη με έμφαση στο δεύτερο συνθετικό της).

Ο Akin ήταν μάλλον μετριοπαθής. Γιατί ο υποψήφιος ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής της Ιντιάνα Richard Mourdock μας εισήγαγε στην έννοια του ευλογημένου βιασμού. Αυτός είναι ευαγγελιστής. Να τι δήλωσε ο πολιτικός για τις συλλήψεις από βιασμούς κατά τη διάρκεια πρόσφατου δημοσίου διαλόγου: «Νομίζω πως όταν η ζωή ξεκινάει σε αυτή τη φριχτή συνθήκη του βιασμού, αυτό είναι κάτι που ο Θεός σκόπευε να συμβεί». Και φυσικά ο Μορμόνος ρεπουμπλικανός προεδρικός υποψήφιος Mitt Romney συνέχισε να στηρίζει τον Mourdock.

Φυσικά δεν χρειάζεται να είσαι μια από τις πολύχρωμες αμερικανικές ποικιλίες χριστιανισμού για να έχεις τέτοιες σκοταδιστικές απόψεις και να επιχειρείς να τις επιβάλεις σε όλους. Μπορείς να είσαι και καθολικός. Αρκεί να είσαι αμερικάνος και ρεπουμπλικανός πολιτικός. Όπως είναι ο πρότερα αντίπαλος του Mitt Romney για το χρίσμα της ρεπουμπλικανικής προεδρικής υποψηφιότητας, Rick Santorum. Για αυτόν τα παιδιά του βιασμού είναι δώρα θεού. Ορίστε τι δήλωσε φέτος δημόσια ο παρ ολίγον πρόεδρος των ΗΠΑ: «Πιστεύω και νομίζω ότι η σωστή προσέγγιση είναι να αποδεχτείς αυτή την τρομερά δημιουργημένη λόγω βιασμού ζωή … ως ένα δώρο ανθρώπινης ζωής και να δεχτείς αυτό που ο θεός σου δίνει»

Για να μην πω τι δίνει ο θεός στις βιασμένες γυναίκες και για να μην πω ότι ο βιαστής είναι εργαλείο του θεού των ρεπουμπλικάνων χριστιανοφονταμελιστών ας αρκεστώ στο να διερωτηθώ: Ο βιασμός δώρο θεού; Ε τότε να τους στείλουμε μπόλικα τέτοια ως δώρα Χριστουγέννων και να αποδεχτούν αυτό που ο θεός τους τους δίνει.

Δεν έχουν το θεό τους έχουν όμως τους ψηφοφόρους του. Μα και καλά χάθηκαν τόσα άλλα δώρα ζωής;

Η καταστροφή της φύσης είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχει απάντηση στην ερώτησή μα καλά χάθηκαν οι κρίνοι;  Και η οικονομική κρίση μας έδωσε την απάντηση στην ερώτηση, απεργούν οι πελαργοί μωρέ;

Ο θεός ήθελε να δημιουργηθεί ζωή μέσω βιασμών. Θάνατοι μέσω πολέμων, επιδημιών, φυσικών καταστροφών. Θέλημα θεού. Φύση και ηθική και πάνω από όλα Νόμος.

Μην με κακολογείτε όμως αν μετά από όλα αυτά τον εν λόγω κύριο δε θέλω ούτε να τον ξέρω. Σε καμία από τις 124141514124 εκδοχές του που έχει παρουσιάσει η ανθρωπότητα κατά τη διάρκεια της ιστορίας της.

Κάποιοι θρήσκοι θα σας πούνε ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε κατ εικόνα και ομοίωση του θεού. Δε διαφωνώ ότι υπάρχει «θεϊκή πνοή» στον άνθρωπο, η αγάπη, η δημιουργία, η έμπνευση. Αλλά υπάρχει και η άλλη πτυχή του ανθρώπου. Το μίσος, η μισαλλοδοξία, η αρχομανία, η καθυπόταξη των πάντων, η καταστροφή. Και βλέποντας την ιστορία του κόσμου τολμώ να πω ότι οι άνθρωποι φτιάξαν θεούς κατ εικόνα και ομοίωση τους.

Σήμερα τα καπάκια της ιστορίας έχουν ανοίξει και οι φανατικοί πεταχτήκαν αναγεννημένοι μέσα από τη διαδικασία της πολιτιστικής ζύμωσης που τους καταπίεζε και ζητούν φρενιασμένα ανθρωποθυσίες για να αποδείξουν την πίστη τους στους θεούς τους, θρησκευτικούς και μη.

Σήμερα υπάρχουν εκείνοι οι πολιτικοί που από θρησκοληψία ή συμφέροντα ή και τα δύο μαζί θα τους κάνουν τη χάρη να ικανοποιήσουν τη δίψα τους για θυσία και ζεστό αίμα.

Θα ευχόμουν να μπορούσαμε να δώσουμε σε όλους τους φανατικούς της γης την άδεια να βρεθούν σε ένα μεγάλο γήπεδο ή αρένα και να αποδείξουν ο ένας στον άλλο το ποιος θεός είναι ο πιο δυνατός.

Και ο πιο δυνατός θεός θα αποδειχθεί ως συνήθως η ανθρώπινη θηριωδία.

Δυστυχώς η ευχή δε θα πραγματοποιηθεί. Οι φανατικοί δε θα τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς όμορφα και ωραία. Γιατί για τους φανατικούς, ο τόπος σύγκρουσης τους, είναι ο πλανήτης γη. Αυτός είναι το γήπεδο και η αρένα τους. Και τον θέλουν όλο για την πάρτη τους και τον όποιο θεό τους. Κατ εικόνα και ομοίωση των εξουσιαστών τους είναι και οι φανατικοί και οι θεοί τους.

Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι σχολείο που κάνουν το μυαλό να δουλεύει . Θέλουμε σχολείο που να μαθαίνουν τα παιδιά τη συνεργασία, την κατανόηση των πραγμάτων.

Αν δεν τα θέλετε αυτά, μην πηγαίνετε τα παιδιά σας εκεί. Στείλτε τα στα κατηχητικά όποιας θρησκείας θέλετε να μάθουν επιστήμη και τεχνολογία εκεί.  Η επιστήμη καμία σχέση δεν έχει με τη θρησκεία εκτός μόνο από εκείνα τα στιγμιότυπα που η επιστήμη ποδηγετείτε από αρχομανείς δογματικούς και επιστημονικά ιερατεία. Τότε ναι η επιστήμη εκφυλίζεται σε θρησκεία. Τότε γίνεται εξουσία.

Η επιστήμη είναι μια ανοιχτή και ατέρμονη σχέση με τα πάντα. Η θρησκεία είναι μια κλειστή κοσμοθέαση που θεωρεί ότι μέσα της περιέχει όλες τις απαντήσεις με το να καταργεί τις ερωτήσεις.

Η επιστήμη είναι απελευθέρωση. Η θρησκεία σκλαβιά. Και δεν αρκείται ούτε καν στους πιστούς της. Είναι ένα φοβικό παράδειγμα που παρά τις φοβίες και τις εμμονές που περιέχει, ή μάλλον εξαιτίας ακριβώς αυτών, έχει την υπέρμετρη φιλοδοξία να κάνει τον κόσμο ολάκερο κατ εικόνα και ομοίωση της.

Αλλά επειδή υπάρχουν πολλές θρησκείες και πολλά ιερατεία υπήρξαν και πολλοί πόλεμο.

Και όσο οι θρησκευτικές μισαλλοδοξίες αναζωπυρώνονται από τις εκάστοτε εξουσίες για να υπηρετήσουν οι φανατικοί συμφέροντα που δεν μπορούν καν να φανταστούν, τόσο πιο κοντά θα βρισκόμαστε σε εφιάλτες που δεν τολμούμε να ομολογήσουμε ούτε καν στους ίδιους μας τους εαυτούς.   

Read More »

It's a mind fuck

It’s a mind fuck

Πέτρος Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Το πιο πολύτιμο πράγμα στο σύμπαν είναι το μυαλό. Το δικό μου, το δικό σου, το μυαλό όλων μας. Όσα περισσότερα μυαλά ελέγχει ένας εξουσιαστής, τόσο πιο ισχυρός γίνεται προφανώς.

Για να κάνεις κάποια αλλαγή, το πρώτο πράμα που πρέπει να ξεχαρβαλώσεις είναι το μυαλό, το κομμάτι μας που μπορεί να είναι έλλογο.

Είναι απλό στη σύλληψη του. Αλλάζεις το λογισμικό. Έχεις ένα πρόγραμμα και σου περνάν ένα άλλο.

Αυτό που φαίνεται τόσο απλό στο Μυαλό αυτών που θέλουν κάποια αλλαγή καθεστώτος ή αλλαγή μιας τάξης πραγμάτων μπορεί να είναι δραματικό για το φορέα του νου.

Το σύμπαν του καταρρέει.

Ο ίδιος μπορεί να καταρρεύσει. Είναι πλέον ένα ρομπότ χωρίς πρόγραμμα.

Τα πράγματα γίνονται πολύ περισσότερο δραματικά όταν πολλοί διαφορετικοί προγραμματιστές εμπλέκονται στην αλλαγή της νοητικής πραγματικότητας, της νοόσφαιρας, όταν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων και δεν υπάρχει η «απαιτούμενη» συναίνεση.

Τότε έρχεται το χάος.

Όπως συμβαίνει στη χώρα μας.

Στη χώρα μας χρησιμοποιήθηκαν πολλαπλές μέθοδοι αποπρογραμματισμού, φορμάτ. Όχι μόνο οι παραδοσιακοί μέθοδοι βίαιης καταστολής που «συνετίζει» το μυαλό μέσω του σωματικού πόνου. Χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι καταστολής μέσω της οικονομίας.

Τι σημαίνει αυτό; Πρόκειται για καταστολή ελευθερίας βέβαια. Περιορισμό της ελεύθερης βούλησης. Για μια μαζική «φυλάκιση». Σε έναν κόσμο πλούσιο σε πόρους, η στέρηση τους ισοδυναμεί με στέρηση επιλογών.

Τα λέγε και η πρωθιέρεια του νεοφιλελευθερισμού η Θάτσερ: «Η οικονομία είναι απλά η μέθοδος. Ο στόχος είναι να αλλάξεις το μυαλό και την ψυχή»

Χρησιμοποιήθηκαν και πολλαπλές μέθοδοι ψυχολογικού πολέμου ένας από τους οποίους ήταν η αλλεπάλληλη χρήση εκβιαστικών διλλημάτων; Μας λέγαν δηλαδή τι θες να κρατήσεις, το δεξί σου χέρι ή το δεξί σου πόδι;

Αν δεν αποφασίσεις θα στα κόψουμε και τα δύο. Διάλεξε.

Διαλέγεις. Και ξαναδιαλέγεις. Στο τέλος δε σου έχει μείνει τίποτε το ανθρώπινο. Έχεις γίνει η βούληση του εξουσιαστή σου ο οποίος πλέον σε ελέγχει απόλυτα. Είσαι ο υπήκοος του πλέον, το πιστό σκυλί.  

Στη διαδικασία του αποπρογραμματισμού στην Ελλάδα πολλά δυσάρεστα συνέβησαν. Το καπάκι στον ανθρώπινο νου που άνοιξε φανέρωσε το περιεχόμενο μιας αηδιαστικής σούπας.

Η Ελλάδα είχε γίνει η χώρα όπου οι ιδέες επέστρεφαν για να πεθάνουν.

Και τώρα που βιώνουμε τη δολοφονία των ιδεών σε όλα τα επίπεδα, φαντάσματα ήδη νεκρών ιδεών θα μας στοιχειώνουν στην ώρα της ανάγκης μας.

Το καπάκι άνοιξε: παλαιοκομουνισμοί, φασισμοί, μεσσιανισμοί, νεοχουντικοί, τα πάντα όλα βγήκαν στη φόρα για να μας πουν οι άψυχοι «νεοφιλελεύθεροι» προγραμματιστές μας, φάτε σκατά να γίνετε καλά.

Βλέπετε η ψυχιατρική μπορεί να είναι παντελώς άχρηστη σε επίπεδο θεραπείας αλλά είναι έξοχη σε επίπεδο ελέγχου.

Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι ο Δυτικός πολιτισμός ήταν σε μεγάλο βαθμό ένας πολιτισμός απαλλαγμένος από τη βλακεία των θρησκειών. Δεν είναι έτσι. Οι δυτικοί, παρά τις μεγάλες επαναστάσεις του νου, αλλάξαν απλά το αντικείμενο λατρείας σε κάτι λίγο περισσότερο υλικό, ή τουλάχιστον σε κάτι που αντιστοιχούσε στον υλικό κόσμο. Το Χρήμα.

Το χρήμα έγινε θεός. Λατρεία. Πίστη. Προσήλωση. Υποταγή. Έλεγχος.

Και όπως κάθε άλλος θεός του παρελθόντος, έτσι και το χρήμα-θεός για εμάς είναι απλά το εργαλείο του ιερατείου του το οποίο δεν πιστεύει κατά ανάγκη στον Θεό του και για αυτό μπορεί και τον ορίζει. Μπορεί και τον ελέγχει. Και μέσα από το θεό, ελέγχει τους ανθρώπους.

Δεν έχω καμιά σπουδαία πρόταση για την κρίση. Δεν είμαι ούτε θεός ούτε θεοποιός.

Είμαι άνθρωπος και κάθε φορά θα ξεπερνάω το θεό που μου ορίζουν, ίσως μετά από δεκαετίες, αιώνες ή χιλιετίες.

Δεν μπορούν να μας σταματήσουν. Μπορούν να μας σκοτώσουν, να μας αλλάξουν, να μας αφανίσουν αλλά όχι να μας σταματήσουν. Είμαστε ένα πελώριο κύμα που ψάχνει για συνειδητότητα σε ένα έρημο σύμπαν που ψάχνει για ζωή.

Αυτοί τρέφονται από το φόβο μας. Αλλά μπορείτε να μυρίσετε το δικό τους; Εκεί είναι. Σε κάθε φυρμάνι. Σε κάθε μπάτσο που στέλνουν να χτυπήσει συνάνθρωπό του. Σε κάθε χαράτσι. Σε κάθε ψέμα. Βρωμάει φόβο. Και ο φόβος του εξουσιαστή βρωμάει πολύ πιο άσχημα από το φόβο του εξουσιαζόμενου.  

Φέρονται σε μας σαν τα σκυλιά γιατί φοβούνται τον άνθρωπο μέσα μας.

Γαμημένα ιερατεία, μαύρη μάγοι της κακιάς ώρας. Η ώρα έρχεται. Η μέρα του Ανθρώπου είναι πιο κοντά απ’ ότι ήταν χθες. Σας ευχαριστούμε για τα δεσμά μας που σπάτε για να μας φορέσετε καινούρια. Γιατί έτσι και τότε μας δίνετε μια ευκαιρία να σπάσουμε το κεφάλι σας  και να ζήσουμε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ από την σκατοψυχία σας.

Read More »

Είναι η Αμερική (χρήσιμε) Ηλίθιε

Είναι η Αμερική (χρήσιμε) ηλίθιε.

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

 

«Η βασική πρόκληση είναι ότι αυτό που αποκαλούμε «παγκοσμιοποίηση» είναι στην πραγματικότητα ένα άλλο όνομα για τον κυρίαρχο ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών»

Henry Kissinger, 12 Οκτωβρίου 1999.

Πάνε χρόνια από τότε που οι ΗΠΑ, η κυρίαρχη ιμπεριαλιστική δύναμη, εξέπεσαν από την κατάσταση τους του μοναδικού πόλου στον πλανήτη.

Οι ΗΠΑ όπως, ποτέ μα ποτέ δεν εγκατέλειψαν μια πολιτική πετυχημένη: Το διαίρει και βασίλευε.

Γιατί η παντοδυναμία τους χτίστηκε πάνω στα ερείπια της Ευρώπης. Ήταν ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος που όχι μόνο έβγαλε την Αμερική από μια διαρκή οικονομική κρίση αλλά την εξύψωσε σε θέση υπερδύναμης. Και αυτό το μάθημα ιστορίας οι Αμερικάνοι δεν το ξέχασαν ποτέ.

Σιγά σιγά και με αλλαγές καθεστώτων σε μια άτυπη συμφωνία ανάμεσα σε κέντρα εξουσίας της Μ. Βρετανίας και την αμερικανική ηγεσία, σταδιακά, η σφαίρα επιρροής της πρώην βρετανικής αυτοκρατορίας πέρασε στην αμερικανική αυτοκρατορία.

 Στο πλαίσιο αυτής της αλλαγής γεωπολιτικού παραδείγματος στη Μέση Ανατολή εμφανίζονται κοσμικά καθεστώτα.

Στην Ελλάδα εμφανίζεται η αργότερα μια δικτατορία που θα φέρει το διχασμό στην Κύπρο.

Στην Μεσόγειο επιβάλλεται μια ισορροπία τρόμου ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.

Στην ολοκληρωτική Σοβιετική Ένωση η υπονόμευση είναι διαρκής. Σε μια έσχατη πράξη υπονόμευσης,  ΗΠΑ και μουσουλμάνοι σύμμαχοι τους όπως το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία θα ενισχύσουν με κάθε δυνατό τρόπο ένοπλους ισλαμιστές εξτρεμιστές στο Αφγανιστάν σε έναν ασύμμετρο πόλεμο που θα φθείρει τη Σοβιετική Ένωση η οποία σύντομα θα διαλυθεί.

Στη συνέχεια η Αμερική, χωρίς πλέον αντίπαλο του επιπέδου τους θα προχωρήσει στον δημιουργία του νέου  «Αμερικανοποιημένου κόσμου»

Θα ενοποιήσει τη διχοτομημένη Γερμανία δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας ΕΕ, μιας μεγάλης αγοράς και ενός άνευ όρου συμμάχου στις Αμερικανικές πολεμικές επιχειρήσεις, ενός προθαλάμου της αμερικανοποίησης που διατηρούσε κάποια αυτονομία.

 Η ΗΠΑ θα διαλύσουν τη Γιουγκοσλαβία μέσω πάλι της ενίσχυσης εθνοτικών και θρησκευτικών διαφορών στα σπλάχνα της. Τα αμερικανικά συμφέρονται κάναν ντου στις νέες χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Τα Σκόπια θα μετατραπούν σε αμερικανική βάση.

Η γλύκα των συνεχών επιτυχιών στη διάλυση εχθρών και φίλων θα κάνει την Αμερική υπερφιλόδοξη. Με την αρχή της νέας χιλιετίας και μέσω της κυβέρνησης Bush θα επιχειρηθεί «η κυριαρχία πλήρους φάσματος» και ο νέος αμερικανικός αιώνας.

Η Νέα Ρώμη θα επιχειρήσει αυτή τη φορά να κατακτήσει τον κόσμο στρατιωτικά, άμεσα.

Οι αποτυχημένοι εκβάσεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν (Ιρακινοί και Αφγανοί νικήθηκαν εύκολα, δεν κατακτήθηκαν ποτέ όμως) θα αναγκάσουν τους Αμερικανούς να αναθεωρήσουν.

Από το δόγμα της πλήρους κυριαρχίας και με την ανάδειξη νέων πόλων όπως τη Νέα Αυτοκρατορικόδημοκρατική Ρωσία και την Καπιταλιστομαοική Κίνα, θα ξαναγυρίσουν στην παλιά τους αγαπημένη στρατηγική: Διαίρει και βασίλευε όπως στη Μέση Ανατολή, μέσω της ενίσχυσης των «άσπονδων φίλων» τους των μουσουλμάνων, στο όνομα πάντα της δημοκρατίας.

Ονομάστηκε Αραβική άνοιξη και οι ανίδεοι «Δημοκράτες του Δυτικού κόσμου» θα πανηγυρίσουν την αντικατάσταση κοσμικών καθεστώτων από θεοκρατικά καθεστώτα. Τα ίδια τα κοσμικά καθεστώτα λοιπόν που οι Αμερικανοί έφεραν στην εξουσία μετά την παράδοση του αυτοκρατορικού ρόλου από τους Βρετανούς σε αυτούς, θα πέσουν μέσω είτε σχετικά αναίμακτων «κοινωνικών επαναστάσεων» είτε μέσω πολεμικών επεμβάσεων.

Στη Λιβύη, οι Αμερικανοί θα τάξουν σε Γάλλους και Γερμανούς μερίδιο της πίτας των συμφερόντων και θα επιβάλουν το στρατήγημα της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων καθώς το μόνο πιστό σώμα στον Λίβυο ηγέτη Καντάφι σώμα στρατού ήταν η αεροπορία.

Η Λιβύη θα πέσει εύκολα. Ο κίνδυνος της δημιουργίας μιας παναφρικανικής ένωσης που ο Καντάφι επιδίωκε θα εξαφανιστεί. Η «δημοκρατία νίκησε»

Στη Συρία επιχειρείται επίσης το γκρέμισμα του κοσμικού καθεστώτος του Άσσαντ μέσω φανατικών ισλαμιστών (και όχι μόνο). Στη Συρία όμως δεν υπάρχουν τα ειδικά οικονομικά συμφέροντα που θα επέτρεπαν τη χρηματοδότηση μιας άμεσης πολεμικής επιχείρησης και η χώρα βουλιάζει στον «εμφύλιο».

Ουσιαστικά οι Αμερικάνοι προχωρούν σε μια αντιστροφή (τουλάχιστον σε ορισμένα μέτωπα όπως η Μέση Ανατολή) της πολιτικής επέκτασης που είχαν από τη δεκαετία του 1950 και κόβουν τις γέφυρες.

Είναι η πρακτική της καμένης γης.  

Και δεν εφαρμόζεται μόνο στη Μέση Ανατολή.

Στην Ευρώπη είναι ο Ελληνοαμερικανικός πρωθυπουργός της Jeffrey Papandreou που θα φέρει μέσω της Ελλάδας και στην υπόλοιπη Ευρώπη τον μηχανισμού οικονομικού πολέμου που ονομάζεται Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Μετά την «αραβική άνοιξη» ακολουθεί ο Ευρωπαϊκός χειμώνας. Οι δύο αυτές παράλληλες «εποχές» δεν είναι καθόλου ασύνδετες μεταξύ τους .

Η Νέα Γερμανία θα συναινέσει στη Ευρωπαϊκή Οικονομική κρίση. Και ενώ Γερμανοί και Αμερικάνοι θα επιδιώξουν από κοινού τον οικονομικό πόλεμο απέναντι στις πιο αδύναμες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ τους μαίνεται ένας κρυφός πόλεμος.

Μπροστά στην πιθανότητα της ανάδειξης μιας ομοσπονδοποιημένης Ευρώπης με εξωκρατικούς μηχανισμούς εξουσίας, το ζήτημα είναι το ποιος θα την ελέγχει: Οι Αμερικάνοι ή οι Γερμανοί. Στην ουσία αυτό είναι το ζήτημα του οικονομικού διλλήματος «πληθωριστικό χρήμα μέχρι τέλους» που πρεσβεύει η Αμερική ή «λιτότητας μέχρι τέλους» που πρεσβεύει η Γερμανία. Φυσικά σε αυτόν τον πόλεμο όπως σε κάθε πόλεμο και οι δύο πλευρές είναι διατιθέμενες να καταστρέψουν ολόκληρες χώρες ακόμη και ολόκληρη την ΕΕ για τους στόχους τους.

Στην Ελλάδα, τον πόλεμο της προπαγάνδας τον κερδίζει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ο οποίος έχει φροντίσει να τοποθετήσει διαδοχικά δύο Γάλλους επικεφαλείς στο ΔΝΤ για φαίνεται «ευρωπαϊκό». Έτσι στην Ελλάδα ο αμερικάνικος δάχτυλος παραμένει αόρατος ενώ αναβιώνει η αντιναζιστική προπαγάνδα σε όλα τα επίπεδα και με κάθε μορφή.

Είναι προφανές για κάποιους ότι η Ελληνική κρίση και η Ευρωπαϊκή κρίση είναι προϊόν του ανασχεδιασμού της αμερικάνικης γεωπολιτικής και ότι η Νέα Γερμανία βρήκε στην κρίση ευκαιρία όχι μόνο για τεράστια χρηματοπιστωτικά οφέλη αλλά και για την αποστρατικοποιημένη δημιουργία ενός τέταρτου Ράιχ.

Ο Ελληνικός Εμφύλιος έγινε σε μια εποχή που η γεωπολιτική πίτα ξαναμοιραζόταν.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.

Μένει να δούμε για το αν αυτοί τεμπέληδες και «άχρηστοι» Έλληνες θα γίνουν για μια ακόμη φορά εξαιρετικά χρήσιμοι ηλίθιοι και θα καταλήξουν στη μία ή την άλλη σφαίρα επιρροής ως πόρνες που τους έλειψε η στοργή του νταβατζή ή αν θα καταφέρουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους να δημιουργήσουν μια αυτόνομη λαϊκή δημοκρατία.      

Read More »