Μεσογειακή διατροφή και καρκίνος

Σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο «Η εξέλιξη του καρκίνου», σας ενημερώσαμε πως οι τρέχουσες εξελίξεις στην κατανόηση του καρκίνου καταρρίπτουν ένα από τα βασικά προηγούμενα δόγματά του, όπως είχα προβλέψει σε προηγούμενο βιβλίο μου.

Αυτές οι εξελίξεις θέτουν εν αμφιβόλω τις κυρίαρχες για δεκαετίες χονδροειδείς τακτικές αντιμετώπισης του.

Σε αυτό το άρθρο θα μελετήσουμε όπως δεσμευτήκαμε τις δυνατότητες που παρέχει η μεσογειακή διατροφή στην αντιμετώπιση και πρόληψή του καρκίνου.

Βιταμίνη C.

Πριν από 40 χρόνια, ο κάτοχος δύο Nobel Linus Pauling πρότεινε υψηλές δόσεις βιταμίνης C ως αντικαρκινικό παράγοντα.

Όταν λίγο αργότερα η Mayo Clinic, δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα της σχετικής έρευνας, η αντικαρκινική υπόθεση της βιταμίνης C, «πέθανε» για τη συμβατική ιατρική. 

 Με βάση όμως ατομικές περιπτώσεις όπου δείχνουν μεγαδόσεις ενδοφλέβια χορηγούμενης βιταμίνης C να έχουν «σκοτώσει» κάποια μόνο είδη καρκινικών κυττάρων αλλά και να προστατεύουν τα υγιή από τις επιπτώσεις της χημειοθεραπείας καθώς και να επιμηκύνουν τη διάρκεια και την ποιότητα ζωής καρκινοπαθών, το ενδιαφέρον για τη βιταμίνη C αναβίωσε.

Το θεωρητικό μοντέλο της «αντικαρκινικής» δράσης της βιταμίνης C αποδίδεται στην παραγωγή υπεροξειδίου που φαίνεται να επηρεάζει επιλεκτικά περισσότερο τα καρκινικά κύτταρα από τα υγιή.

Γιατί όμως άργησε 40 χρόνια να αναβιώσει το ενδιαφέρον για μια φυσική, φθηνή ουσία με μοναδική πιθανή παρενέργεια πέτρες στα νεφρά και με πολλά άλλα παράπλευρα οφέλη;

Για αυτό ακριβώς. Όπως περιγράφεται σε σχετική έρευνα: «Το παρόν καθεστώς της χημειοθεραπείας του καρκίνου είναι μη ικανοποιητικό. Νέα αντικαρκινικά φάρμακα αναπτύσσονται και εγκρίνονται με βάση οριακές βελτιώσεις στην επιβίωση των ασθενών και σε μη βιώσιμα υψηλά οικονομικά κόστη. Θα φαινόταν πιο λογικό για ερευνητές του καρκίνου να επιχειρήσουν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα καλά γνωστών και φθηνών χημειοθεραπειών του καρκίνου με το να μελετούν την αλληλεπίδρασή τους με αντιοξειδωτικά, ειδικά την βιταμίνη C. Όπως και να χει, η έλλειψη χρηματικής επιβράβευσης μπορεί να αποθαρρύνει συμβατικούς ερευνητές και χρηματοδοτικούς οργανισμούς από το να σκεφτούν σοβαρά μια τέτοια προσέγγιση.»

Για όλους τα παραπάνω λόγους, η έρευνα για την πιθανή ευεργετική δράση της C στον καρκίνο έχει μείνει πολύ πίσω.

Η Βιταμίνη C δεν φαίνεται να αποτελεί αντικαρκινική πανάκεια. Δεδομένου όμως της μερικής και ήπιας αντικαρκινικής δράσης της, της προστασίας που παρέχει απέναντι σε παρενέργειες αρκετών αντικαρκινών χημειοπαραγόντων, της βελτίωσης της επίδρασης άλλων, της αντιβακτηριακής, αντιικής και ανοσοενισχυτικής δράσης της, είναι το λιγότερο καθαρή ανοησία να διατηρούμε επιφυλάξεις για την χρήση της ως συμπληρωματικό και προληπτικό βοήθημα, ανοησία μεγαλύτερη ακόμη και από τις μεσσιανικές τυμπανοκρουσίες και θριαμβολογίες για την αντικαρκινική της δράση.

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο

Ότι φαίνεται να ισχύει για την βιταμίνη C, ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, το βασικό συστατικό της υγιέστερης διατροφής στον κόσμο, της μεσογειακής.

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δεν έχει απλά αντικαρκινική δράση: Έχει πολλαπλή αντικαρκινική δράση. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο μειώνει την επίπτωση καρκίνων του δέρματος και του παχέος εντέρου.  

Μελέτη στην Ισπανία έδειξε επίσης ότι η κατανάλωση έξτρα παρθένου ελαιόλαδου μπορεί να μειώσει την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού κατά 25%.

Το ολεϊκό οξύ που βρίσκεται σε αφθονία στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο φαίνεται πως αναστέλλει την έκφραση του πολύ σημαντικού για κάποιους καρκίνους του μαστού ογκογόνου γονιδίου HER2, προκαλεί απόπτωση καρκινικών κυττάρων ενώ ενισχύει και τη δράση σχετικών αντικαρκινικών παραγόντων.

Επιπρόσθετα, το ολεϊκό οξύ φαίνεται να ενισχύει και τις κυτταρικές μεμβράνες.

Από την άλλη υπάρχουν μελέτες που δείχνουν το ολεϊκό οξύ να παίζει τον εντελώς αντίθετο ρόλο σε υψηλά μεταστατικά καρκίνους.

Επιθεώρηση όμως το 2012 ήταν καταληκτικά υπέρ του ολεϊκού οξέος στον καρκίνο. Όπως περιγράφεται: «Η ευεργετική επίδραση του ολεϊκού οξέος στον καρκίνο δεν μπορεί πλέον να αμφισβητηθεί»

Όπως προεξοφλήσαμε, το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο δρα με πολλαπλούς τρόπους κατά του καρκίνου.

Η ολεοκανθάλη (ελαιοκανθάλη) που περιέχει, σκοτώνει στο εργαστήριο καρκινικά κύτταρα σε χρόνο 30 λεπτών έως μιας ώρας, αδυνατίζοντας τις μεμβράνες των λυσοσωμάτων τους (των κυτταρικών χωματερών),  αφήνοντας τα υγιή κύτταρα απολύτως ανέπαφα. 

Η ελευρωπαϊνη πάλι έχει κι αυτή αντικαρκινική αποπτωτική δράση και εμποδίζει κάποια από τα καρκινικά κύτταρα να πολλαπλασιαστούν.

Το αγνό παρθένο ελαιόλαδο παίζει προστατευτικό ρόλο όχι μόνο στην εξέλιξη του καρκίνου αλλά και στην πρόληψη του:

Η τυροσόλη και η υδροξυτυροσόλη έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και επιδρούν και στον νεκρωτικό παράγοντα όγκων a (TNF-a).

Όπως αναφέρεται:

«Γενικά, όπως δείχνει η έρευνα, διατροφικές παρεμβάσεις όπως η χρήση του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου, μπορεί να βοηθήσουν στην μείωση των όγκων του εγκεφάλου, εμποδίζοντας προφλεγμονώδη μόρια και αποτρέποντας χρόνια φλεγμονή μέσα στο μικροπεριβάλλον που ευνοεί την ανάπτυξη του γλοιοβλαστώματος.

Οι ερευνητές είπαν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν πως, δεδομένου ότι η ανάπτυξη του και καρκίνου και η εξέλιξη του είναι μια διαδικασία πολλών βημάτων, συμπλήρωση με ελαιόλαδο μπορεί να αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική διατροφική επέμβαση στην πρόληψη και τη διαχείριση του γλοιοβλαστώματος.

Επιτέλους, οι ερευνητές βρήκαν το αυγό του Κολόμβου. Αργήσαν πολύ για μια σειρά λόγων που επί χρόνια περιγράφουμε, αλλά τελικά το βρήκαν.

Δεδομένου ότι το αγνό παρθένο ελαιόλαδο έχει συνολικά αντιοξειδωτικές, αντικαρκινικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές, αντιικές, υπογλυκαιμικές και ηπατο-νευρο-καρδιο προστατευτικές ιδιότητες είναι το λιγότερο ανοησία το να μην λαμβάνεται υπόψη όχι μόνο σε μια αντικαρκινική στρατηγική αλλά και σε κάθε προσέγγιση υγείας.

Δεν αποτελεί πανάκεια. Αλλά είναι από μόνο του ένα πολυφαρμακείο της φύσης.  Γιατί λοιπόν η αντικαρκινική έρευνα άργησε τόσο πολύ να ανακαλύψει το προφανές και έχει ακόμη επιφυλάξεις στο να το προτείνει, έστω συμπληρωματικά;

Η απάντηση βρίσκεται στους τραπεζικούς λογαριασμούς των φαρμακευτικών εταιριών.

Ότι κάνει καλό στην υγεία, δεν κάνει απαραιτήτως καλό στους λογαριασμούς των φαρμακευτικών. Κι ότι κάνει καλό στην υγεία, δεν κάνει απαραιτήτως καλό στην λογαριασμούς των φαρμακευτικών.

Όπως και να χει, ακόμη κι αν άργησε, έστω και προς το παρόν διστακτικά, η επιστήμη επανατοποθετεί το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο στη θέση που του αξίζει.

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)

Read More »

Φιμώνοντας στο όνομα του Ισλάμ

Το 2013 εναντιώθηκα δημοσίως στο λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο».

Σήμερα, αυτό το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται.

Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, δύο ελληνίδες συγγραφείς σύρθηκαν στα δικαστήρια στα πλαίσια αυτού του φασιστικού νομοσχεδίου.

Ποιο το έγκλημα τους; Έγραψαν άσχημα πράματα για το Ισλάμ. Πράματα "ρατσιστικά".

Την πρώτη, τη Σώτη Τριανταφύλλου, τη θεωρώ υπερεκτιμημένη και πολλές φορές επιπόλαια αλλά, προς την τιμή της, δεν φοβάται ποτέ να πει τη γνώμη της.

Η Σώτη λοιπόν έγραψε για την βαρβαρότητα του Ισλάμ.

Και η Λώρη Κέζα κλήθηκε την προηγούμενη Πέμπτη από την Υπηρεσία αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής για ένα μετριοπαθέστατο άρθρο της στο Βήμα για τη θέση της γυναίκας στο Ισλάμ.

Ο άνθρωπος που θέλησε να φιμώσει και τις δυο τους είναι ο Παναγιώτης Δημητράς, του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Ρατσιστικών Εγκλημάτων» και της «Ένωσης Ουμανιστών Ελλάδος».

Υπάρχουν αναφορές ότι το Ελληνικό Παρατηρητήριο χρηματοδοτείται από τα Open Society Foundations του διεθνή κερδοσκόπου George Soros. Παρότι ο ίδιος το αρνείται, ο Δημητράς έχει συνεργαστεί με τα Open Society.

Μια άλλη ΜΚΟ του, μητρική του Ελληνικού Παρατηρητηρίου, η Εταιρία Επικοινωνιακής και Πολιτικής Έρευνας (ΕΤΕΠΕ), έχει χρηματοδοτηθεί με 30.000 από το υπουργείο εξωτερικών επί θητείας της Ντόρας και βρίσκεται στην λίστα των ΜΚΟ του Άλεξ Ρόντος, προσωπικού φίλου του George Soros.

Στην ΕΤΕΠΕ θα βρούμε και τον Γρηγόρη Βαλιανάτο, ο οποίος έχει δημόσια παραδεχθεί την χρηματοδότηση άλλης ΜΚΟ του από τον Soros.

Ο ανθρωπισμός και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια γερή μπίζνα πολλών δισεκατομμυρίων παγκοσμίως όπως έχω καταδείξει σε παλαιότερο άρθρο στο Hellenic Nexus και ένα ισχυρό μέσο πολιτικής πίεσης στα εσωτερικό χωρών.

Σε μια χώρα που ο μέσος Έλληνας δεν έχει πλέον βασικά δικαιώματα όπως αυτά της υγείας, της εργασίας ενώ χάνει έμμεσα κι αυτό της ατομικής ιδιοκτησίας,  ο επιλεκτικός δικαιωματισμός υπέρ των μειονοτήτων αποτελεί διάκριση με πολύ συγκεκριμένη στόχευση.

Οι Έλληνες δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται για την απώλεια βασικών δικαιωμάτων τους καθότι, ως ρατσισταράδες που είναι, στερούν βασικά μειονοτικά δικαιώματα.

Ο Έλληνας είναι καταδικαστέος αν είναι Έλληνας ορθόδοξος (παρεμπιπτόντως, ο γράφων είναι παντελώς άθρησκος. Η έξωθεν επιβολή όμως της πολιτισμικής ισοπέδωσης από τη θρησκεία του χρήματος είναι ακόμη πιο απαράδεκτη από τη θρησκευτική παράδοση).

Για πολλές ΜΚΟ όμως, ο μουσουλμάνος στην Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να είναι όσο μουσουλμάνος θέλει και να αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως ένα κατοικίδιο με λιγότερες ανάγκες από τα αγαπητά τετράποδα. Πασάς στα Γιάννενα.

Η εργαλειοποίηση του ισλαμισμού και των μειονοτήτων είναι συνταγή διάλυσης. Δούλεψε στην Γιουγκοσλαβία, επιδιώχθηκε στη Συρία.

Και εφαρμόζεται και στην Ελλάδα,  πλέον ως νόμος του κράτους.

Βασική προϋπόθεση της Δημοκρατίας είναι η ισονομία και η ισοπολιτεία κι όχι η Σαρία.

Μπορείς να θεωρείς δικαίωμα κάποιου να θεωρεί τον μισό και βάλε πληθυσμό του πλανήτη ως κάτι λιγότερο από κατοικίδιο;

Σαφέστατα όχι.

Αυτός που θέλει να ζει σε εκκοσμικευμένα κράτη, θα πρέπει να απορρίψει από την θρησκευτική του παράδοση τα χτυπητά στοιχεία μισαλλοδοξίας και μισογυνίας.

Η μισογυνία δεν αποτελεί δικαίωμα. Αποτελεί καταπάτηση του.

Πολλά με χωρίζουν από τις κυρίες Κέζα και Τριανταφύλλου, κυρίως η απάθεια τους γιατί τα δεινοπαθήματα του ελληνικού λαού τα χρόνια του μνημονίου, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα, je suis Soti et je suis Lori.

Υστερόγραφο: Αυτές τις μέρες συμβαίνει μια στροφή στο ελληνικό ζήτημα η οποία συνδέεται άμεσα με τα γεωπολιτικά και ενεργειακά παίγνια στην ευρύτερη περιοχή. Η μεγάλη εικόνα έχει συντεθεί αλλά οι προβλέψεις στην παρούσα φάση είναι παρακινδυνευμένες.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 13/7/2017

Read More »

Μνημονιακό μνημείο

Τα χουμε περιγράψει: Για να κλείσει κάθε αξιολόγηση προαπαιτούμενο είναι οι άνθρωποι των δανειστών στη χώρα να έχουν πλήρη ασυλία. Στην περίπτωση του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ και αποζημίωση για τα δικαστικά έξοδα.

Είναι μια κατάφωρη παρέμβαση των δανειστών στην ελληνική δικαιοσύνη.

Η Τρόικα αποφασίζει την κατάργηση των δικαιωμάτων των πολιτών παραβαίνοντας κάθε ευρωπαϊκή νομοθεσία και κάθε έννοια δικαίου. 

Η κυβέρνηση τα νομοθετεί καταπατώντας το σύνταγμα.

Και η δικαιοσύνη τα κατοχυρώνει ως νόμιμα.

Όλοι τους τα χουν κάνει πλακάκια.

Μέσα σε μερικές μέρες: Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε το βούλευμα για τον Γεωργίου.

Το ΣΤΕ αποφάσισε την παραγραφή της φοροδιαφυγής πέραν της πενταετίας.

Και μόλις χθες, πάλι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως «μόνη όμως η καθυστέρηση καταβολής του μισθού δεν συνιστά βλαπτική, υπό την εκτεθείσα έννοια, μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας, εκτός αν γίνεται δολίως και δη για να εξαναγκασθεί ο μισθωτός σε αποχώρηση από την εργασία του», επεκτείνοντας περαιτέρω στα εργασιακά την έννοια του δόλου του εργοδότη που είχε δολίως εισαχθεί σε σχέση με τα εργατικά ατυχήματα το 2013-2014.

Ο πινοσετισμός φτάνει στην Ελλάδα σε νέα ύψη.

Και για αυτό ευθύνεται η νιοστή φορά αριστερά που σφετερίστηκε κι έσβησε κάθε μορφή αντίδρασης.

Γιατί όταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιδίωκαν κάτι τέτοιο έβρισκαν μπροστά τους τοίχο. Με την νιοστή φορά αριστερά ο δρόμος είναι ελεύθερος και τα σκυλιά δεμένα.

Η νιοστή φορά αριστερά όχι μόνο τα χει κάνει πλακάκια με τους ισχυρούς αλλά φροντίζει να επεκτείνει το προνόμια της ανομίας σε μικρές ομάδες αριστεριστών παλιόφιλων, στο όνομα των παλιών καλών καιρών της αντιδραστικότητας.

Κλείνει το μάτι στις καταλήψεις γενικά και ειδικότερα στην κατάληψη του City Plaza παρά τις σοβαρότατες καταγγελίες της ιδιοκτήτριας του, παρότι "πρώην συντρόφισσας" (βάσιμες ή όχι και μάλλον με κάποια σημεία εν βρασμώ υπερβολής, τέτοιας βαρύτητας καταγγελίες όφειλαν να διερευνηθούν), απαγορεύει στους αστυνομικούς να κάνουν πορεία στα Εξάρχεια κηρύσσοντας την περιοχή εμμέσως “off limits”.

Αλλά αυτά είναι πταίσματα σε σχέση με το τι κάνει στα δικαιώματα των πολιτών τα οποία τα χει ξεφτιλίσει.

Άρτος και θεάματα χωρίς τον άρτο: Έτσι κόβουν κορδέλες για έργα που δεν έφτιαξαν αυτοί, πανηγυρίζουν για τον πρώτο ελληνικό δορυφόρο ο οποίος είναι όμως εδώ και καιρό αραβικός και στήνουν μνημεία όχι για τα θύματα των μνημονίων αλλά για τους εργαζομένους της ΕΡΤ που πέθαναν το διάστημα του μαύρου της ΕΡΤ το 2013-2015.

«Μνήμες και χρέος» λέγεται το μνημείο, καλαίσθητο είναι αλλά ούτε το χρέος ούτε τα μνημόνια είναι «μνήμες» μακρινές μα τραυματικά βιώματα που οδηγούν κι άλλους συμπολίτες μας στην αυτοκτονία ή στην μετανάστευση…

Αυτός που ελέγχει το παρελθόν, ελέγχει το μέλλον. Αυτός που ελέγχει το παρόν, ελέγχει το μέλλον» έγραφε ο Orwell στο 1984.

Και αυτό προσπαθεί να κάνει η νιοστή φορά αριστερά για να ξεχάσουμε ότι είναι απλή μαριονέτα εχθρών της δημοκρατίας, αυτών που πραγματικά ελέγχουν το μαύρο παρόν και μέλλον μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 5/7/2017

Read More »

ΟΙ ΘΕΕΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ

Τις λίγες φορές που έχω γράψει σε τούτο εδώ το μπλογκ για ομαδικά αθλήματα ήταν για το ποδόσφαιρο και τη χρήση του ως βρώμικο μέσο εξουσίας και χειραγώγησης των μαζών.

Όχι αυτή τη φορά.

Αυτή τη φορά θα γράψω για ένα παραμύθι του μπάσκετ.

Μια φορά κι ένα καιρό, ο συγγραφέας αυτού του μπλογκ ήταν ένα από τους λίγους 18χρονους ευρωπαίους  μπασκετμπολίστες που είχε φτάσει το ένα μέτρο άλμα κι ίσως ο μόνος από αυτούς που ήταν λευκός κι απουσιολόγος.

Αλλά αυτό δεν είναι παραμύθι κι ελαχίστους πλέον αφορά.

Το παραμύθι το σημερινό είναι που έχει συνεπάρει τον συγγραφέα.

30 χρόνια μετά τον θρίαμβο του αντρικού μπάσκετ που έθεσε τις βάσεις για τις αμέτρητες επιτυχίες του ελληνικού μπάσκετ, το γυναικείο μπάσκετ πέρασε στους τέσσερις του Ευρομπάσκετ, μια επιτυχία που για μένα για πολλούς λόγους είναι μεγαλύτερη από αυτή του Ευρομπάσκετ του 87.

Είχα δει μερικά μόνο στιγμιότυπα από τους αγώνες της εθνικής κι ομολόγησα «βρε δες που έχει φτάσει το γυναικείο μπάσκετ».

Έτσι, όταν τυχαία πέρασα τηλεοπτικά  από τον προημιτελικό, δεν θέλησα να αφήσω την περιέργεια μου ανικανοποίητη.

Το παιχνίδι το πέτυχα στην αρχή του δεύτερου τετάρτου, με την Τουρκία να προηγείται 10 πόντους.

Στο σημείο εκείνο ο προπονητής μας άλλαξε την άμυνα σε ζώνη.

Και δεν πίστευα στα μάτια μου. Κι όσο περισσότερο άρχισα να πιστεύω, τόσο πιο απίστευτα πράματα κάναν οι τύπισσες μες στο γήπεδο.

Το ματς, από προημιτελικός έγινε αγώνας επίδειξης!

Ασσίστ απίστευτης αντίληψης πέφτανε βροχή τρυπώντας την τουρκική άμυνα.

Στατιστικά; 100% στις ελεύθερες βολές, 58,3% στα δίποντα, 52,4% στα τρίποντα!

Οι ελληνίδες, ισοπέδωσαν κυριολεκτικά μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο που από ένα σημείο και μετά, βλέποντας την απίστευτη απόδοση μας, δεν είχε διάθεση καν να επιδιώξει να χάσουν αξιοπρεπώς.

Το Σαββατοκύριακο, οι θεές μας παίζουνε ίσως ακόμη και για το χρυσό. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για αυτό, γιατί σήμερα κάναν ένα πραγματικά ανεπανάληπτο παιχνίδι. Αλλά έχουν τρομακτική μπασκετική ευστροφία.

Εντάξει, καλό και το survivor, αλλά κοπέλες και γυναίκες της Ελλάδας, πάρτε τον αγαπημένο σας και στηρίξτε τις θεές μας.

Κι αν αυτός αρνηθεί επιλεκτικά γιατί «ποιο γυναικείο μπάσκετ;», βάλτε τον να μαγειρέψει για εσάς και τις φίλες σας και να πλύνει και τα πιάτα σαν καλό αγόρι που είναι ενώ εσείς θα πλακώνεστε στα πιτσόνια και τις μπύρες.

Το μπάσκετ δεν είναι φυσικά το σημαντικότερο πράμα στον κόσμο αλλά είναι κάτι.  

Η Ελλάδα όχι απλά μπορεί. Τα σπάει. Όταν οι χειρότεροι της δεν κάνουν τα κουμάντα κι όταν όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν τους χειρότερους ως πρότυπα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpspot.com, 22/6/2017

Read More »

Ποιες Πανελλαδικές;

Στην κυβέρνηση της αριστεράς δεν αρέσουν οι διακρίσεις. Και δεν μιλάμε για ταξικές διακρίσεις: σε αυτές διαπρέπει αυξάνοντας το χάσμα της ταξικής ανισότητας.

Πορωμένη με τη θεωρία του κοινωνικού χυλού όπου κανείς δεν πρέπει να ξεχωρίζει πέρα από τις μειονότητες, προχωρά στο επόμενο στάδιο εφαρμογής της:

Για να λύσει την κατάσταση στο Μενίδι προβαίνει σε αντίστροφο ρατσισμό και διακρίσεις, προτείνοντας Ρομά να μπαίνουν σε συγκεκριμένα ΤΕΙ χωρίς πανελλαδικές.

Το ίδιο και στην αστυνομία.

Λες και οι συνυποψήφιοι τους κατούρησαν σε κάποιο πηγάδι και είναι όλα τους παιδιά μεγαλοαστών.

Η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποκλειστικά ως εργαλείο κοινωνικής μηχανικής.

Μισό:
Εύρηκα!

Ο υπουργός παιδείας κος Γαβρόγλου θα λύσει το πρόβλημα των διακρίσεων καταργώντας τις πανελλαδικές.

Είναι αντιπαιδαγωγικές, αντιεκπαιδευτικές κλπ κλπ.

Οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι πολλά από αυτά που ο κος Γαβρόγλου τους καταλογίζει.

Είναι όμως και το τελευταίο προπύργιο αξιοκρατίας στο βασίλειο της αναξιοκρατίας.

Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν για να γίνουν οι πανελλαδικές πιο παιδαγωγικές, να μπορούν τα παιδιά να πιουν το ποτό τους το Σάββατο, να ερωτευτούν, να ζήσουν την ηλικία τους όπως ο κος Γαβρόγλου και πολύ από εμάς επιθυμούμε να κάνουν.

Να γίνουν οι πανελλαδικές πιο δύσκολες και λιγότερο ελκυστικές ξεκινώντας με το μέτρο της βάσης. Έγραψες κάτω από δέκα; Δεν έχεις καν τις βάσεις να μπεις στο πανεπιστήμιο.

Να γίνουν οι πανελλαδικές τόσο δύσκολες ώστε η ελληνική πατέντα της βιομηχανίας της παραπαιδείας να μην μπορεί να ανταπεξέλθει.

Να επεκταθεί ο θεσμός του ανοιχτού πανεπιστημίου σε όλους όσους το επιθυμούν αντί τα πανεπιστήμια να γίνουν ανοιχτά για όλους.

 Πόσο παιδαγωγική και εκπαιδευτική είναι μια κυβέρνηση που αναγκάζει τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους να γίνονται είλωτες ή αυτόχειρες και τους παππούδες τους να χάνουν το βιός τους για το οποίο δουλέψανε μια ζωή;

Πόσα παιδιά μπορούν σήμερα να πιούν το ποτό τους το Σάββατο χωρίς να κλέψουν το σπίτι του γείτονα τους;

Σε ποια χώρα ζει ο κος Γαβρόγλου;

Προοδευτικοί κυβερνάν προοδευτικά μια χώρα που προοδευτικά οπισθοδρομεί σε πολύ παλαιότερες δεκαετίες από την δυσκολία των οποίων έχει κλαπεί όμως κάθε ελπίδα και προοπτική.

Δεν ξέρουμε τι κόσμο έχει πλασμένο στο κεφάλι του ο κος Γαβρόγλου και τι ληγμένα παίρνουν εκεί ψηλά.

Με τι θα αντικαταστήσει τις πανελλαδικές ο κος Γαβρόγλου;

Όταν η αριστερή αντιμεταρρύθμιση στα σχολεία εδώ και δεκαετίες έχει επιβάλλει σιωπηρά στους εκπαιδευτικούς να βάζουν στις σχολικές εξετάσεις πέντε μονάδες πάνω από όσο τα παιδιά έχουν πραγματικά γράψει και στον τελικό βαθμό άλλες πέντε μονάδες πάνω από όσο τους βαθμολογήσαν στα γραπτά;
Να καταργήσουμε τις εξετάσεις στα σχολεία, τα χρονόμετρα στο στίβο, το χρόνο στη ζωή.
Μια χίπικη ζωή.
Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι χίπιδες καταντήσανε σκληροί γιάπηδες, όπως οι αριστεροί καταντήσανε στυγνοί νεοφιλελέδες που καταργούν τα πάντα εκτός από τα μνημόνια και την ίδια τους την ιδιαίτερη τάξη των πολιτικών κηφήνων.

Παιδί μου, δεν χρειάζεται να μοχθήσεις για τη γνώση. Είδες ο Αλέξης πόσο ψηλά έφτασε μέσω των καταλήψεων.

Γίνε και συ Αλέξης. Ο Γαβρόγλου θα σε βοηθήσει σε αυτό.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 21/6/2017

Read More »

Λευκός καπνός, ροζ πουτσάκια

Οι όμορφες χώρες όμορφα καίγονται.

Εκ των πραγμάτων, ο καπνός του Eurogroup δεν θα μπορούσε να ναι λευκός αλλά πηχτά μαύρος.

«Να δούμε πως θα το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους» έλεγε ορθώς ο Σόιμπλε για τους Συριζανέλ και τη συμφωνία του 2015.

Έκτοτε, οι συριζανέλ μας εξήγησαν το όνειρο.

Τι κερδίσαμε στο Eurogroup;

Τα προσυμφωνηθέντα μαζί με κάτι δημιουργικές ασάφειες με γαλλική προφορά για ρήτρες και τράπεζες ανάπτυξης. 

Η αξιολόγηση ήταν μια τυπική διαδικασία που οι Συριζανέλ την μετατρέψαν σε οδύσσεια για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Όπως το περιγράφω από το Φεβρουάριο του 2015, αυτή είναι η πάγια διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης: Να φουσκώνει τον λογαριασμό αδιαφορώντας για το κόστος στον μέσο Έλληνα για να πουλάει τρέλα και να σιγοβράζει τον βάτραχο.

Το περιέγραψε άλλωστε κι ο Σόιμπλε: η αξιολόγηση θα κλεινε τρεις βδομάδες πριν αλλά ο Τσίπρας την καθυστέρησε για λόγους ευπεψίας.

Από την θριαμβολογία στα πανηγύρια

Ποτέ πριν, μνημονιακή κυβέρνηση δεν ανήγαγε αξιολόγηση στον σημαντικότερο κάβο της διακυβέρνησης της.

Έχοντας αποτύχει σε όλα, κάπου έπρεπε κι οι Συριζανέλ να εκτονωθούν.

Καταπίνουν καμήλες, διυλίζουν το κουνούπι και σήμερα πανηγυρίζουν για  μια τυπική διαδικασία την οποία ήταν τόσο χουβαρντάδες που βάλαν τον λαό να τον πληρώσει με 4,5 δις μέτρα για τώρα και με την κατάργηση του αφορολόγητου για τους μικρομεσαίους και τον κατρουγκάλιο ακρωτηριασμό του ότι είχε απομείνει από τις συντάξεις  το 2019-20. Κι ο μνημονιακός κόσμος πανηγυρίζει!

Για τον πούτσο

Μετά την ανακοίνωση του Eurogroup, ο Καμμένος σήκωσε στο Twitter του γραβάτες με πουτσάκια που χαμογελούν δαιμονικά.

Ήθελε να μας δείξει πόσο γαμάει αυτός κι η κυβέρνηση του.

Ναι, Γαμάς.

Εμάς.

Μετά το πανελλήνιο κράξιμο την κατέβασε κι έγραψε «Πάλι χτύπημα από το παιδί στο λογαριασμό μου το κατεβάζω..»

Ποιο Πάνο; Το βρακί μας;

Ο Καμμένος μήνυσε τα «Παραπολιτικά» τον Ιανουάριο του 2017 για να προστατέψει τον 15 γιό του.

Χθες, χρησιμοποίησε το γιό του ως ασπίδα.

Είναι απολύτως ταιριαστό για έναν πολιτικό που έσκιζε μνημόνια για το καλό της πατρίδας και τώρα βάζει φαρδιά πλατιά υπογραφές, πάλι για το καλό της χώρας.

Ένας άντρας που χρησιμοποιεί τον ανήλικο γιό του ως ασπίδα, θα δίσταζε ποτέ να κάνει το ίδιο στην πατρίδα του;

Και η Ιστορία απάντησε, πως όχι, δεν δίστασε.

Μετά τους καπνούς του κι αυτού του Eurogroup, όποιος Έλληνας δεν έχει καταλάβει τι καπνό φουμάρει ο πολιτικός κόσμος της χώρας, δεν αξίζει το σάλιο μιας συζήτησης. Αξίζει κάθε άλλο είδος σάλιου.

Γιατί ασάλιωτα μας πηγαίνουν.

Παρότι επιμέναμε ότι οι επιπτώσεις των προγραμμάτων πάνε πολύ μετά το 2040, τώρα, με την ρητή αναφορά του Eurogroup για το 2060 συνειδητοποίησαν κάποιοι το χρονικό βάθος των επιπτώσεων.

Μια  μέρα και μία αιωνιότητα.

Αντίο στον Κώστα Εφήμερο του Press Project. Όλα στη ζωή είναι εφήμερα- εκτός από τα μνημόνια.

Ο Κώστας έφυγε πολύ άγουρα. Μα έγραψε ιστορία.

Αντίο.                                                                               

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 16/6/2017

Read More »

Καταρ-αμένη φτώχεια!!!

Αν το Κατάρ ήταν μια φτωχότερη χώρα, θα είχε την τύχη του Ιράκ μετά το εμπάργκο που του ανακήρυξαν η Σ.Αραβία, τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος και το Μπαχρέιν.

Ο τουρισμός πολυτελείας του θα κατέρρεε από την έλλειψη τροφίμων, τα κατώτερα στρώματα και οι μετανάστες εργάτες του θα ψόφαγαν από την πείνα κι η Κατάρ airlines θα εγκαταλειπόταν εν ριπή οφθαλμού.

Το Κατάρ όμως είναι σε όλα του μια μικρή Σαουδική Αραβία.

Το εμπάργκο θα του κοστίσει πολύ, δε θα το συνθλίψει όμως.

Ήδη το Κατάρ, βαθύτατα τροφικά εξαρτώμενο από τις εισαγωγές, μέχρι τώρα κυρίως από την Σαουδική Αραβία, αγόρασε επειγόντως 4000 αγελάδες από ΗΠΑ και Αυστραλία τις οποίες θα αερομεταφέρει στα εδάφη του με συνολικό κόστος 8 εκατομμυρίων δολλαρίων, καλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο το 1/3 των αναγκών του σε γαλακτοκομικά.  

Ποιο το έγκλημα του Κατάρ για να πληρώνει το γάλα χρυσάφι; Πέρα από τα εγκλήματα μιας θεοκρατικής εξουσίας κατά βασικών ατομικών ελευθεριών των γυναικών και τη στενή σχέση του με τους τζιχαντιστές, εγκλήματα που από κοινού διαπράττει με τη Σαουδική Αραβία, το έγκλημα του Κατάρ ήταν ότι επιδίωξε να αυτονομηθεί και να επιδιώξει μια υποτυπώδη Ιρανοκαταριανή προσέγγιση.

Μερικές μέρες μετά από την σύναψη μιας τερατώδους εξοπλιστικής σύναψης με τον Donald Trump, η Σαουδική Αραβία βρήκε την ευκαιρία να δείξει ποιο είναι το αφεντικό στην περιοχή.

Το Κατάρ όμως δεν είναι πρωτάρης στο λάδωμα.

Μπορεί λοιπόν και το ΗΒ να έχει κερδίσει δις από τις πωλήσεις όπλων στην Σ.Αραβία για τον βρώμικο της πόλεμο στην Υεμένη που έχει οδηγήσει τη χώρα στη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση της εποχής αν και κανείς δεν είναι προγραμματισμένος να κλάψει για τα παιδιά της, το Κατάρ έχει όμως επίσης θηριώδη ποσά επενδυμένα στην οικονομία της Μεγάλης Βρετανίας, κάτι που αρκεί για να ερμηνεύσει την βρετανική διπλωματική διγλωσσία στο θέμα του εμπάργκο.

Τα καταριανά λεφτά ήταν επίσης αυτά που κράτησαν όρθια την τουρκική οικονομία για αυτό και ο Ερντογάν είναι λάβρος κατά του εμπάργκο, προτίθεται μάλιστα να στείλει και τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή σε μια περίοδο μάλιστα που η Τουρκία έχει μπλέξει σε τόσα μέτωπα που η διάλυση της είναι πλέον μια υπολογίσιμη πιθανότητα με επιπτώσεις απρόβλεπτες για την Ελλάδα.

Παρομοίως ερμηνεύεται και η ρωσική διπλωματική παρέμβαση υπέρ του Κατάρ, καθώς το

Κατάρ, εν μέσω κυρώσεων που στόχο είχαν να συνθλίψουν τη ρωσική οικονομία, είχε αγοράσει το 19.5% του ενεργειακού κολοσσού Rosneft, δίνοντας μια πολυπόθητη ένεση ρευστότητας 11,5 δις στους Ρώσους.

Το Ιράν έσπευσε φυσικά να δώσει χείρα βοηθείας στην μοναδική σουνιτική μη εχθρική πλέον χώρα, προθυμοποιούμενο να παρέχει τρόφιμα.

Η εξοπλιστική συμφωνία Trump- Σ.Αραβίας και  η ανακήρυξη του εμπάργκο κατά του Κατάρ ήταν χαρμόσυνα νέα για τους τζιχαντιστές στους οποίους δόθηκε το πράσινο φως για δύο χτυπήματα στην καρδιά του Ιράν, στον Ιρανικό κοινοβούλιο και το μαυσωλείο του Χομεϊνί.   

Όλα αυτά σπρώχνουν το Κατάρ και την Τουρκία περισσότερο στον ασταθή άξονα Ρωσίας-Ιράν και εντείνουν την πίεση στις γεωπολιτικές πλάκες.   

Πίσω από τους πιο εμφανείς παίχτες σε αυτό το  παιχνίδι βρίσκεται το Ισραήλ, το οποίο τρίβει τα χέρια του βλέποντας τους Άραβες να τρώγονται μεταξύ τους, αδιαφορώντας για το ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του σημερινού μεσανατολικού χάους για το ίδιο.

Το Ισραήλ που σκοτώνει 16χρονα άμαχα παλαιστινιάκια και οι στρατιώτες του πανηγυρίζουν.

Το Ισραήλ που δυστυχώς αποτελεί πλέον εγγυήτρια δύναμη για Ελλάδα και Κύπρο καθώς η ενεργειακή του αυτονομία περνάει από τις ΑΟΖ της μεσογείου.

Για αυτό και σήμερα η Θεσσαλονίκη όπου γίνεται η τριμερής Ισραήλ-Κύπρου- Ελλάδας φρουρείται ως αστακός από την πιο φιλοσιωνιστική κυβέρνηση μετά την διακυβέρνηση ΓΑΠ.

Ελλάδα: το πουτανάκι των Γερμανών. Ελλάδα: το πουτανάκι των Αμερικάνων. Ελλάδα: πλέον που οι άλλοι μεγάλοι πελάτες δίνουν λεφτά με το σταγονόμετρο, Ελλάδα, το πουτανάκι και του Ισραήλ.

Στην Ελλάδα, όποιος έχει λεφτά, γαμάει. Πρωτίστως την ίδια την Ελλάδα. Πόσο μάλλον στην μνημονιακή Ελλάδα.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 15/6/2017 

Read More »

Η επιστολή του διακόπτη της ελληνικής κρίσης: Αγαπητέ Πούλε...

Σε προηγούμενη αρθρογραφία μας, εγώ και άλλοι αναλυτές έχουμε καταδείξει πως ένα από τα βασικότερα «προαπαιτούμενα» των μνημονίων είναι η ασυλία των αξιωματούχων που εμπλέκονται στην ελληνική κρίση και τους μηχανισμούς που κλήθηκαν ή δημιουργήθηκαν για την «αντιμετώπιση» της.

Αποκορύφωμα αυτής της υπεράνω κάθε νόμου αιγίδας όπως αποκαλύφθηκε από τα πρακτικά του τελευταίου Γιούρογκρουπ που διέρρευσαν, ήταν η φωτογραφική προτροπή Ντράγκι να αποζημιωθεί και για τα δικαστικά έξοδα ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου, ο άνθρωπος του οποίου η στατιστική μεταρρύθμιση με τις πλάτες της Εurostat και με το ΔΝΤ πλήρως ενήμερο, διόγκωσε το έλλειμμα εκκινώντας την ελληνική κρίση.

Πως γνωρίζουμε για αυτήν την συμπαιγνία;

Μα από τον ίδιο τον Γεωργίου.

Ο Γεωργίου πληρωνόταν ακόμη από το ΔΝΤ όταν ανέλαβε τα «καθήκοντα» του τα οποία ήταν να μετατρέψει την ΕΛΣΤΑΤ σε αρχή του ενός ανδρός, του ιδίου δηλαδή, παραγκωνίζοντας όλα τα άλλα μέλη του ΔΣ.

Ιδού η επιστολή του ανδρός στον αναπληρωτή διευθυντή του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ και λίγο αργότερα επικεφαλή για τα προγράμματα του Ταμείου σε Ελλάδα και Πορτογαλία Πούλο Τόμσεν, όπως τη δημοσίευσε η κυριακάτικη Δημοκρατία:

«Αγαπητέ Poul,

Όπως γνωρίζεις, η ιδιαίτερα ασυνήθιστη κατάσταση με κάποια μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, δημιούργησε την ανάγκη δημιουργίας μιας πρότασης για τροπολογία στον Ελληνικό Στατιστικό Νόμο (3832) με στόχο να ξεκαθαριστεί ο ρόλος του Δ.Σ. (συμπεριλαμβανομένου του αντιπροέδρου του Δ.Σ.). Αυτή ήταν η πρόταση του νομικού συμβούλου (ειδικού) της Eurostat στην ΕΛΣΤΑΤ, Χάλκριμουρ Σνόρανσον. (Τόσο η άποψη του Σάμουελσον όσο και οι παρατηρήσεις του Σνόρανσον σχετικά με αυτήν είναι συνημμένες).

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, οι δύο ειδικοί της Eurostat καθώς κι ένας Έλληνας ειδικός στο Δημόσιο Δίκαιο, τον τελευταίο μήνα, συνέταξαν μια πρόταση για τροπολογία του νόμου 3832, την οποία υπέβαλα χθες στον υπουργό Οικονομικών.

Η προτεινόμενη αλλαγή περιλαμβάνει την απαραίτητη νομική προστασία (τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά), την οποία επίσης συνάπτω. Αυτά τα κείμενα εστάλησαν επίσης και στον γενικό διευθυντή της Eurostat κ. Ραντεμάχερ.

Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Eurostat μόλις άνοιξε και πάλι το θέμα του διορισμού του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ στο Κοινό Γενικό Στατιστικό Σχέδιο Δράσης της Ελλάδας, με την παρατήρηση ότι αποτελεί σημαντικό κίνδυνο συνολικά για τη μεταρρύθμιση του στατιστικού συστήματος και απαιτεί, μεταξύ άλλων και αλλαγές στον νόμο, ώστε να προωθηθεί. Αυτό το θέμα, που αποτελεί «κόκκινη σημαία», αναμένεται να συζητηθεί στο ECOFIN στις αρχές Νοεμβρίου, εκτός εάν θίξει το ζήτημα η ελληνική πλευρά.

Όπως βλέπετε από τα συνημμένα κείμενα, οι αλλαγές στον νόμο αναφέρονται λεπτομερώς. Κάποιοι νομικοί κύκλοι μπορούν να το θεωρήσουν υπερβολικά λεπτομερές,, αλλά δικαιολογείται διότι α) ο νόμος 3832 είναι ήδη πολύ λεπτομερής και β) υπάρχει απόλυτη ανάγκη να ξεκαθαριστούν οι ρόλοι του προέδρου και του Δ.Σ. (συμπεριλαμβανομένου και του αντιπροέδρου) στον ίδιο νόμο, καθώς σημειώνονται διαρκώς παρερμηνείες του υπάρχοντος νόμου από κάποια μέλη του Δ.Σ. με καταστροφικά αποτελέσματα για την λειτουργία της ΕΛΣΤΑΤ, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο όλη τη διαδικασία μεταρρυθμίσεων στις ελληνικές στατιστικές.

Ίσως επιθυμείς να συζητήσεις το θέμα αυτό με τον κ, Σνόρανσον, ο οποίος ως εκπρόσωπος της Eurostat μέσα στην ΕΛΣΤΑΤ έχει εμπειρία της όλης κατάστασης από πρώτο χέρι. Το καθήκον που έχουμε μπροστά είναι να περάσει η προτεινόμενη τροπολογία «όπως είναι» όσο το δυνατόν γρηγορότερα, καθώς κάθε ημέρα που περνά η κατάσταση χειροτερεύει.

Ο κίνδυνος είναι ότι η τροπολογία (στην περίπτωση που η κυβέρνηση την προωθήσει) μπορεί να υποστεί αλλαγές, με την επίκληση της ανάγκης για συμβιβασμό, κι έτσι η κατάσταση μπορεί να παραμείνει κρίσιμη και δυσλειτουργική, κάτι που δεν είναι προς όφελος κανενός.

Εγώ κι ο Έλληνας νομικός, όπως και οι κ. Σνόρανσον και Σάμουελσον, στους οποίους επίσης στέλνω αυτό το μήνυμα, είμαστε πρόθυμοι να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε ερώτησή σας που αφορά την τροπολογία και τη διαδικασία που ακολουθήθηκε ώστε να δημιουργηθεί η πρόταση.

Θα σε πάρω και τηλέφωνο προκειμένου να συζητήσουμε το θέμα.

Με τους καλύτερους χαιρετισμούς μου,

Ανδρέας»

Αν τα Greek Statistics έπρεπε να «ευθυγραμμιστούν» με την ευρωπαϊκή μεθοδολογία, αυτό όφειλε να είναι προαπαιτούμενο για την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη. Αντί αυτού, η Eurostat έκανε τα στραβά μάτια για τα swaps του Σημίτη με την Goldman Sachs προκειμένου να κρύψει έλλειμμα φορτώνοντας το στις επόμενες κυβερνήσεις. 

Σύμφωνα με τους υπολοίπους της ΕΛΣΤΑΤ, ο Γεωργίου δεν ευθυγράμμισε απλά τα Greek Statistics: Τα εκτροχίασε πλήρως, προσθέτοντας ανάμεσα σε άλλα τα swaps Σημίτη τα οποία ήθελαν χρόνια ακόμη για να λήξουν.

Δεδομένων των σχέσεων εξάρτησης που είχε ο Γεωργίου με το ΔΝΤ δεν προκύπτουν απλά εύλογα ερωτηματικά αλλά εύλογες απαντήσεις για το ποιοι είναι οι πρωτεργάτες της ελληνικής κρίσης.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 4/6/2017

Read More »

Μαθήματα πρόσφατης ιστορίας

Ας ξεκινήσουμε με επικαιρότητα.

Ανεξαρτήτου προελεύσεως και σκοπιμότητας, το χτύπημα κατά του Παπαδήμου τρόμαξε. Και τρόμαξε πολύ περισσότερο γιατί σήκωσε μαύρα, πηχτά σαν πίσσα κύματα μίσους στα κοινωνικά μέσα.

Για μια στιγμή οι Έλληνες γίναν από πράγματα πρόσωπα σε μια περίοδο μάλιστα που η εξέγερση τους θεωρείται δικαιολογημένα τελειωμένη υπόθεση.

Κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τη δύναμη του μίσους.

Σέβας στην πρόθεση για εκδικητικότητα των κατάφορα αδικημένων.

Τρόμαξε τόσο που νεοφιλελέδες σαν τον Πιτταρά και τον Μπογδάνο είπαν στα ίσα προχθές πως έπρεπε να πέσει μαύρο στα κοινωνικά μέσα ξαμολώντας επιτέλους τον καταπιεσμένο δικτάτορα μέσα τους.

Γιατί η ελευθερία του λόγου υπάρχει μόνο όταν δεν τους τρομάζει.

Και για μια στιγμή, ο τρόμος άλλαξε στρατόπεδο.

Αδιαφορώντας παντελώς για την μαρξιστική εντελέχεια και για τα μισόλογα και για τις ίσες αποστάσεις, πάμε στους μαρξιστές του γιούρογκρουπ.

Σε αντίθεση με τις μαγνητοφωνήσεις Βαρουφάκη που για λόγους παντελώς σκοτεινούς τις κρατάει για την παρτάρα του ωσάν να ήταν κάποιου είδους πυρηνική βόμβα, το euro2day δημοσίευσε πρακτικά (must read εδώ)

Τι μας λένε τα πρακτικά;

Αυτό που τόσο καιρό πασχίζουμε να σας μεταφέρουμε: Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις.

Υπάρχει σύγκρουση ΔΝΤ Σόιμπλε και οι παπαριές που λέει το μπουλούκι των υπολοίπων Ευρωπαίων πολιτικών είναι απλά γαρνιτούρα σε ένα καυτό πιάτο. Όπως παραδέχθηκε κι ο Τσακαλώτος, η "λύση" που φαίνεται να προκύπτει είναι η χειρότερη των χειροτέρων για την Ελλάδα. Τα χειρότερα για τους χειρότερους.
Ένα όμως από τα πιο καυτά θέματα του Γιούρογκρουπ δεν ήταν οι πολιτικές ή οι λαοί αλλά ένα και μόνο πρόσωπο: Ο άνθρωπος που πάτησε τον διακόπτη της κρίσης, ο πρωην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κι άνθρωπος του ΔΝΤ, Ανδρέας Γεωργίου, ο οποίος απαλλάχτηκε μετά από βούλεμα του εφετείου από την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης σε βαθμό κακουργήματος για την υπόθεση της διόγκωσης του ελλείματος του 2009, μετά από εντονότατες πολιτικές πιέσεις.
Αυτή τη φορά, ο Μάριο Ντράγκι πήγε την βαλίτσα ακόμη πιο μακριά. Δεν ζήτησε απλά ασυλία για τον Γεωργίου και τα άλλα στελέχη των μνημομονιακών μηχανισμών. Αυτή άλλωστε έχει προβλεφθεί σε κάθε μνημόνιο, κάτι που από μόνο του αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη της εγκληματικότητάς τους. Αυτή τη φορά ο Ντράγκι ζήτησε να αποζημιωθεί ο Γεωργίου κι οι όμοιοι του για τις νομικές περιπέτειες που είχε. Να πληρώσουμε δηλαδή εμείς, οι Έλληνες φορολογούμενοι τα γαμησιάτικα του Γεωργίου λες και δεν τα πληρώνουμε τόσα χρόνια με το αίμα και τις ζωές μας.
Και ο Μαρξιστής Τσακαλώτος διαβεβαίωσε πως το "θέμα" θα είναι βασικά παραδοτέο πριν τον Ιούλιο, βάζοντας το χέρι του σε ένα ακόμη έγκλημα κατά της χώρας του.
Οι δοσίλογοι χαίρουν της υψηλότατης προστασίας.

Το γιούρογκρουπ έκλεισε θεαματικά:

 «Να μάθετε το μάθημά σας, ότι πρέπει να παραμένουμε σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει και να μην προσπαθούμε να αλλάξουμε τη ρητορική με δημόσιες δηλώσεις. Είμαι πραγματικά απογοητευμένος, γιατί μερικοί από μας μετακινήθηκαν περισσότερο από την εντολή (mandate) για να βρούμε λύση και τώρα αποτύχαμε. Λυπάμαι» είπε στο κλείσιμο του γιούρογκρουπ ο Βόλφγκανκ-μπανγκ Σόιμπλε κατεβάζοντας αυτιά.

Όπως τα λένε και στα κορακίστικα pacta sunt servanda.

Να το μάθετε το μάθημα σας: Ο Σόιμπλε είναι ο βασιλιάς της Ευρώπης. Τι όχι; 

Βλέπετε, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολιτικούς ο Σόιμπλε έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα:

Είναι Γερμανός κι όχι γενίτσαρος του πλανητικού στρουμφοχωριού. Ως βέρος Γερμανός έχεi αυτό το τρομερό: Συνέπεια λόγων και έργων. Όχι άλλο φαντασιακό.

Και καθηλωμένος όπως είναι μόνιμα στην αναπηρική, δεν φοβάται για την καρέκλα του.

Όπως είχε ορθότατα πει, να δούμε πως θα το εξηγήσετε στους ψηφοφόρους σας.

Ο Τσίπρας που θα φορέσει γραβάτα και στ αρχίδια μας η συριζοσαπουνόπερα κι η φωσκολιάδα του γιατί η κολομβιανή είναι μια καλή γραβάτα για ανθρώπους που πούλησαν και ξεφτίλισαν και λαό και ιδέες, θα προσπαθήσει να το «πουλήσει» κι αυτό.

Αλλά και το σανό τελειώνει σε μια χώρα σε διαρκή ανθρωπιστική κρίση.

Κι όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι η χώρα είναι σε κρίση, καιρός να βγουν από το κρυστάλλινο τους παλατάκι και να παν στις φτωχογειτονιές να μάθουν τι είναι κρίση γιατί η κρίση στα μπαράκια και τις καφετέριες και στις διακοπές δεν πατάει.

Ούτε και σε συνέδρια.

Πως θα το πουλήσεις Αλέξη;

Είπαμε. Είσαι πολύ καλός πωλητής.

Ο καλύτερος όλων.

Έχεις ξεπουλήσει πράγματα και θάματα.

Αλλά όλο και λιγότεροι πιστεύουν στα θαύματα.

Και το όγδοο θαύμα του κόσμου, μια χώρα που 8 χρόνια τώρα δέχεται συνέπειες πολέμου εν καιρώ ειρήνης πρέπει να σταματήσει.

Βλέπεις, και εσύ Τσακαλώτε μαρξιστή, δες το κι εσύ: Το κακό με τα ψέματα είναι ότι όσα περισσότερα λες, τόσο μεγαλύτερα πρέπει να πεις για να καλύψεις τα προηγούμενα.

Και σε κάποια στιγμή η μπάλα χάνεται.

Κι αν πάει στην κερκίδα, το πλήθος δεν την γυρνάει πίσω. Την ξεσκίζει με τα δόντια και τα νύχια του.

Και μπορεί και να σκεφτεί να χιμήξει στο γήπεδο.

Κι αν σκεφτεί να πετάξει την ηλίθια φανέλα που τον χωρίζει από τον θυμωμένο άνθρωπο δίπλα του, τότε, η μεγαλύτερη ανατροπή θα χει συμβεί.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 27/5/2017

Read More »

Αξιολόγηση; Όχι δα

Οι Έλληνες σε όλα τα επίπεδα, έχουν βυθιστεί στον αναλφαβητισμό τους όσον αφορά την ανάγνωση της πολυσύνθετης εξωτερικής πραγματικότητας που εδώ και χρόνια ορίζει την πραγματικότητα στο εσωτερικό της χώρας.

Ας τα κάνουμε λιανά:

Δύο βουβάλια μαλώνουνε και ο βάτραχος φουσκώνει το στήθος του περήφανα γιατί μαλώνουνε για το ποιος και πως θα τον πατήσει περισσότερο

Δεν υπάρχει ελληνική πλευρά στις διαπραγματεύσεις: Οι διαπραγματεύσεις γίνονται μεταξύ Ταμείου και Σόιμπλε και οι Έλληνες είναι απλά οι βαστάζοι, οι αχθοφόροι που περιμένουν τις εντολές.

Τα έχουμε πει όλα, θα τα πούμε ξανά και ξανά:

Η ελληνική κυβέρνηση αρέσκεται να χαϊδεύεται από τις άλλες παλλακίδες του Σόιμπλε που τhς λένε ότι τα πράματα θα στρώσουν, ο Σόιμπλε δεν είναι και τόσο κακός, θα δεις.

Ο Σόιμπλε είναι τόσο κακός γιατί είναι ο καλύτερος υπουργός οικονομικών. Επί των ημερών του η Γερμανία απέκτησε θηριώδη πλεονάσματα εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Ο Σόιμπλε είναι η δημοσιονομική πειθαρχεία: It’s his way or the high way.

Ο Σόιμπλε είναι ο βασιλιάς της Ευρώπης γατάκια.

Από την άλλη είναι τα ταμείο, μια στρεβλή οικονομική εκδοχή του κόσμου.

Το ταμείο ορθότατα επιμένει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο: Κι ο Σόιμπλε στ’ αρχίδια του. Γιατί ο Σόιμπλε είναι πρώτα από όλα Γερμανός. Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και παπαριές.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να υποχωρήσει καμία από τις δύο πλευρές. Το ταμείο θα χανε τα τελευταία ψήγματα αξιοπιστίας που του χουν απομείνει. Κι ένας σοβαρός Γερμανός πολιτικός δεν θα κανε ποτέ κωλοτούμπα.

Οπότε, για να μην πάνε όλα στα διάολα, έγινε συμβιβασμός χωρίς υποχώρηση: Το ταμείο δεν μπαίνει με λεφτά στο πρόγραμμα μέχρι ο Σόιμπλε να τηρήσει την προφορική και χαλαρή του δέσμευση ότι ανακούφιση του χρέους με το σταγονομέτρο θα έρθει το καλοκαίρι του 2018, αν χρειαστεί.

Δηλαδή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μνημόνιο 5 το καλοκαίρι του 2018.

Αυτή η κυβέρνηση που έσκισε τα μνημόνια, έβαλε τις κόκκινες γραμμές ισοπεδώνοντας τις συντάξεις, κανένα μέτρο, καμία μείωση συντάξεων, κατέληξε στην τελευταία της μαλαγανιά: Κόβουμε κώλους με αντάλλαγμα μέτρα για το χρέος.

Πόσο καλή ιδέα. Τι κρίμα που κανείς δεν ρώτησε τον αυτοκράτορα της Ευρώπης, τον Βόλγκανγκ Σόιμπλε.

Είναι παράλογος ο Σόιμπλε; Για αυτούς που πιστεύουν στα ίδια τους τα ψέματα, στην Ευρώπη της αλληλεγγύης και στο θησαυρό στην άκρη του ουρανίου τόξου, είναι, ναι.

Τώρα διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι η Ευρώπη είναι γερμανική κι ότι κι αν συμφωνήσουν 80 κυβερνήσεις και 500 υπουργοί οικονομικών και 7000000 οικονομολόγοι, θα πάρουν τα αρχίδια του Σόιμπλε.

Γιατί ευρωπαπάρες, η Ευρώπη είναι Γερμανική. Κι η Ελλάδα αποικία χρέους. Πως σας φαίνεται αυτό για πραγματικότητα;

Ο Σόιμπλε έκανε το μόνο έντιμο πράμα στην πορεία αυτού του ελληνικού Γολγοθά: Πρότεινε την έξοδο της Ελλάδας από την ευροζώνη έναντι οικονομικής βοήθειας 40 δις.

Οι κουτοπόνηροι Έλληνες πολιτικοί, του όλου πολιτικού φάσματος το απέκρυψαν  και το παίζαν Ευρωπαίοι.

Πάμε τώρα στο γιουρογκρουπ του Ιουνίου αφού έχουνε ψηφίσει μνημόνιο 4 και με την προοπτική του μνημονίου 5 για και μόνο κωλοδόση. Ούτε ποσοτική χαλάρωση ούτε τίποτε. 

Σκατοπρεζάκια.

Περαστικά επίσης στον πρόεδρο της ακαδημίας Αθηνών και πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο που νοιώθει λίγο από τον πόνο που οι μνημονιακοί πολιτικοί χαρίζουν γενναιόδωρα στους Έλληνες πολίτες. Ελπίζω να υπάρξει λίγη μεγαλύτερη ευαισθησία σε αυτά τα θέματα και να μην χαιρόμαστε με τον πόνο του ταξικού εχθρού μας.

Το 2060 θα είναι χρονιά ορόσημο για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το χαμε περιγράψει στο blog αλλά ποιος να μας ακούσει εμάς καθώς έγκριτοι οικονομολόγοι δεν είμαστε.

Μέχρι τότε, η ανάπτυξη έρχεται, ήρθε, είδε κι αποείδε κι επαναπατρίστηκε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwablogspot.com, 26/5/2017

Read More »

Η εξέλιξη του Καρκίνου

Το 2009 συνέγραψα το βιβλίο «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί».

Σήμερα, οι θέσεις μου στο θέμα του καρκίνου και οι ενστάσεις μου για την αντιμετώπιση του που περιέχονται στο βιβλίο, δικαιώνονται από τη σύγχρονη επιστήμη.

‘Όπως έγραφα τότε: «Παρά την εξωφρενική τεχνολογική πρόοδο, η σύγχρονη ιατρική συχνά δεν χρησιμοποιεί τίποτε περισσότερο από σφεντόνες και βέλη για να υπερασπίσει τη ζωή αλλά και τον εαυτό της… Βέβαια η Μοντέρνα Ιατρική δεν αρκείται πάντα στις σφεντόνες και τα βέλη, ούτε σε πέτρες και ξύλα. Στα μεγάλα θέατρα του πολέμου της υγείας όπως είναι ο καρκίνος και το AIDS, η ιατρική χρησιμοποιεί συχνότατα βόμβες ναπάλμ και άλλα όπλα μαζικής κυτταρικής καταστροφής.»

Ποια είναι όμως η κατάσταση σήμερα ώστε να μου επιτρέπεται να κάνω έναν τόσο αλαζονικό χαρακτηρισμό;

Ο επικεφαλής του Ινστιτούτου για την έρευνα του καρκίνου στο Λονδίνο Alan Ashworth μας την περιγράφει:

«Σήμερα, χρησιμοποιούμε ακόμη μεσαιωνικές μεθόδους για να επιτεθούμε στους περισσότερους καρκίνους: κόβουμε (χειρουργική επέμβαση, καίμε (ακτινοθεραπεία), και δηλητηριάζουμε (μη εξειδικευμένη χημειοθεραπεία)».

Τι είχα λοιπόν προτείνει τότε στην επιστημονική κοινότητα με ένα λόγο προεπιστημονικό μεν αλλά προς την ορθή κατεύθυνση;

«Ο ομηρικός Οδυσσέας ήταν φημισμένος για την πολυτροπία του. Ήταν αυτός που σκαρφίστηκε το τέχνασμα του δουρείου ίππου για να αλώσει την Τροία που φαινόταν άτρωτη στα όπλα, την ανδρεία και τη δύναμη. Ήταν αυτός που δραπέτευσε από τη σπηλιά του κύκλωπα Πολύφημο αφού πρώτα τον παραπλάνησε πως το όνομα του ήταν Κανένας, τον τύφλωσε και πέρασε απαρατήρητος μαζί με τους συντρόφους του δεμένος στην κοιλιά των προβάτων του κύκλωπα. Όταν οι σύντροφοι κύκλωπες έσπευσαν να βοηθήσουν τον κραυγάζοντα τυφλωμένο αδερφό τους εκείνος τους εξηγούσε εις μάτην πως ο Kανένας των τύφλωσε. Τώρα, σχεδόν 3.000 χιλιάδες χρόνια αργότερα, η έρευνα του καρκίνου είναι μονόφθαλμη σαν τους Κύκλωπες, τυφλωμένη από απληστία σαν τον Πολύφημο. Όταν ερωτόμαστε ποιος μας πλήγωσε απαντάμε ο Καρκίνος χωρίς να ξέρουμε καν το πραγματικό του όνομα. Αιώνες ιατρικής προόδου και ο καρκίνος παίζει μαζί μας σαν ένας μικροσκοπικός Οδυσσέας. Οφείλουμε στους εαυτούς μας να φερθούμε τουλάχιστον τόσο έξυπνα όσο αυτός.»

Και τι προτείνει σήμερα η επιστημονική κοινότητα με τα νέα δεδομένα που έχει στα χέρια της για τον καρκίνο;

Όπως περιγράφει ο Charles Swanton, επικεφαλής της εξατομικευμένης Ιατρικής του Καρκίνου στο πανεπιστήμιο College του Λονδίνου και επικεφαλής επίσης της ερευνητικής ομάδας που εξετάζει τη γενετική ποικιλομορφία του καρκίνου στο ινστιτούτο Francis Crick:

«Παραδοσιακά, θέλουμε να συρρικνώνουμε τους όγκους όσο δυνατόν περισσότερο μέχρι του σημείου μόλις και μετά βίας να μπορούμε να τους εντοπίσουμε. Φυσικά, οποιοσδήποτε θα νόμιζε πως όσο λιγότερος είναι ένας καρκίνος τόσο το καλύτερο»

Αν όμως οι ερευνητές κι οι κλινικοί γιατροί θέλουν να αξιοποιήσουν το τι φέρνει η θεωρία της εξέλιξης στην αντιμετώπιση του καρκίνου, θα πρέπει να σκεφτούν περισσότερο δημιουργικά και στρατηγικά.

«Εμείς οι γιατροί θα πρέπει να πολεμήσουμε την εξέλιξη. Θα πρέπει να σκεφτούμε για το πώς χειριστούμε την εξέλιξη με έναν πολύ έξυπνο τρόπο και ακόμη σημαντικότερο το πώς  μπορούμε να μάθουμε από την περιβαλλοντική οικολογία και από τους βιολόγους της εξέλιξης του καρκίνου.»

Όπως περιγράφεται σε σχετικό άρθρο: «Η μάχη της ευφυίας  με την εξέλιξη μάλλον θα κρατήσει πολύ, αλλά τουλάχιστον τώρα πλέον ο εχθρός είναι ορατός».

Ας θυμηθούμε το τι έγραφα στο «Τι δεν σαν λένε οι γιατροί;»

«Η αντίληψη του ενός φαρμάκου, του ενός μαγικού χαπιού για την αντιμετώπιση όλων των μορφών καρκίνου, αποκαλύπτει μια υποστρωματική γιγάντια παρανόηση: Αυτή του ενός Καρκίνου για όλους και της μιας αγωγής για όλες τις μορφές καρκίνου. Και παρόλο που σχεδόν κανένας ειδικός του καρκίνου δε θα συμφωνήσει με την έννοια του αδιαίρετου και ομοούσιου καρκίνου, το οικοδόμημα της έρευνας του καρκίνου φαίνεται ανεπίσημα να επικυρώνει τη δοξασία του ενός καρκίνου…. Και ο καρκίνος ανταπαντά στις προκλήσεις και διακηρύττει αλαζονικά: "Είμαι λεγεώνα, γιατί είμαι πολλοί"... Πολλοί καρκίνοι, πολλοί ασθενείς με καρκίνο, πολλές στρατηγικές για τον καρκίνο, όλοι ίσοι και όλοι διαφορετικοί. Αυτός είναι ο τρόπος για να προχωρήσουμε.»

Και είχα δίκιο:  Μέχρι και πρόσφατα η Ιατρική θεωρούσε πως συμβαίνει μια μετάλλαξη σε ένα κύτταρο, αυτό πολλαπλασιάζεται και δημιουργεί έναν όγκο γενετικά ομοιόμορφο αποτελούμενο από κλώνους του αρχικού καρκινικού κυττάρου.

Μέγα λάθος. Τα καρκινικά κύτταρα συνεχίζουν να μεταλλάσονται και διαφοροποιούνται από τον πρόγονο τους.

Σε έναν όγκο ενός μόνο ανθρώπου μπορεί να βρεθούν 100 διαφορετικές μεταλλάξεις. Από αυτές μόνο το ένα τρίτο είναι κοινές για όλα τα καρκινικά κύτταρα.

Τι σημαίνει αυτό σε πρακτικό επίπεδο;

Ότι μέσω της βιοψίας ο ιατρός θα αποκτήσει μέρος μόλις της συνολικής γενετικής εικόνας του όγκου.

Η χημειοθεραπεία που θα δώσει είναι εκ των πραγμάτων όχι ιδιαίτερα αποτελεσματική βασισμένη καθώς είναι σε ελλιπή δεδομένα.

Και τα πράγματα χειροτερεύουν: Τα καρκινικά κύτταρα μέσα σε ένα όγκο ανταγωνίζονται για ενέργεια και τροφή. Αυτό σημαίνει πως εξαφανίζοντας με ένα φάρμακο μια κατηγορία τους, οι υπόλοιπες κατηγορίες για τις οποίες το φάρμακο δεν είναι αποτελεσματικό θα μείνουν άνευ ανταγωνισμού και θα πολλαπλασιάζονται ελεύθερα δίνοντας παράλληλα καινούριες  μεταλλάξεις και όγκους.

Ακόμη κι αν στοχεύσουμε σε αυτό τον δεύτερο όγκο ανθεκτικό στο πρώτο φάρμακο με ένα ειδικό για αυτόν τον δεύτερο τύπο φάρμακο, μια άλλη κατηγορία ανθεκτική σε αυτό μπορεί να αναδυθεί.

Τι κάνουμε λοιπόν; Σήμερα προτείνεται το να χτυπήσουμε αρχικά δυνατά τον όγκο με πρόθεση ναι μεν να τον μειώσουμε αλλά όχι να τον εξαφανίσουμε περιορίζοντας αμέσως μετά την θεραπεία, ώστε ο όγκος να ελέγχεται από τη δυναμική ισορροπία εντός του.

Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;

Να αναπτύξουμε φάρμακα που δεν στοχεύουν στον ίδιο τον καρκίνο αλλά στο μικροκυτταρικό περιβάλλον του, όπως ακριβώς είχα προτείνει στο «Τι δεν σας λένε οι γιατροί».

Και ακόμη σημαντικότερα έγραψα τότε: «Όσο παράξενο φαίνεται, μια επιτυχημένη ανοσολογική στρατηγική του καρκίνου δεν έχει να κάνει πάντα με την ισχύ ή την υπεροπλία. Έχει περισσότερο να κάνει με την εκπαίδευση. Έχει να κάνει με το να εκπαιδεύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να αναγνωρίζει τον φίλο από εχθρό, το πλεόνασμα από την έλλειψη, το πάρα πολύ από το πολύ λίγο, την υπερβολική έκθεση από την ανεπάρκεια, την ισορροπία από την ανισορροπία.»

Το 2016, ο Swandon βρήκε πως εντός του όγκου βρίσκονται κύτταρα του ανοσοποιητικού που αναγνωρίζουν τα καρκινικά κύτταρα και τα εξουδετερώνουν. Τα κύτταρα αυτά μπορούν να παρθούν από τον οργανισμό και να πολλαπλασιαστούν για να ξαναμπούν στον οργανισμό και να πολεμήσουν τον καρκίνο.

Βοηθάμε δηλαδή τον εαυτό μας να πολεμήσει με τα δικά του μέσα τις μεταλλάξεις του εαυτού του που λέγονται καρκίνος.

Είχαμε δίκιο. Ο καρκίνος δεν είναι ένας. Είναι πολλοί, ακόμη και μέσα στον όγκο ενός και μόνου ανθρώπου. Είναι λεγεώνα. Και είναι πολύτροπη ωσάν τον Οδυσσέα.

Δεν είχαμε όμως δίκιο στα πάντα. Σε πρόταση για τη θεραπεία του καρκίνου ο συγγραφέας Beldeu Singh πρότεινε την λαετρίλη (αμυγδαλίνη ή Β17) που βρίσκεται σε κουκούτσια φρούτων και κάποιους ξηρούς καρπούς.

Σε μετέπειτα ενασχόληση μου με το θέμα διαπίστωσα ότι η επιστημονική βάση της θεωρίας της αντικαρκινικής δράσης της λαετρίλης δεν έστεκε. Και δεν είμαι σε θέση να κρίνω τα όποια κλινικά δεδομένα από τη χρήση της. Αυτό που είμαι απόλυτα σε θέση να επιβεβαιώσω είναι πως υπήρξαν και στην Ελλάδα κρούσματα δηλητηριάσεων από τη λαετρίλη. Αν λοιπόν επιλέξετε για δικούς σας λόγους μια τέτοια προσέγγιση, παρακαλώ να το κάνετε με προσοχή. (Περισσότερα για το θέμα στο https://agriazwa.blogspot.gr/2015/03/blog-post.html)

Τι κάνουμε λοιπόν για να προστατεύσουμε τους αγαπημένους και τους εαυτούς μας απέναντι σε κάτι τόσο συχνό που η έρευνα του όμως μόλις άρχισε να μπαίνει στις σωστές ράγες;

Λέγεται μεσογειακή διατροφή και μπορεί να συμβάλει ως ένα σημείο στην πρόληψη του καρκίνου. Στο αμέσως επόμενο μας άρθρο θα δούμε το γιατί και το πώς.  

(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)

Read More »

4 δις μέτρα

Παίρνουνε τα μέτρα μας κι εμεις κοιτάμε.

Μετράμε μέρες μέχρι τις δραματικές μειώσεις εισοδημάτων που ψηφίζουν αύριο.

Το έργο γνωστό, το περιγράφαμε από τον Φλεβάρη του 15:

Η "κυβέρνηση" κάνει μπλόφες για να εντυπωσιάσει με χαρτιά ανοιχτά. Όλοι βλέπουν το χέρι της κι ανεβάζουν τα πονταρίσματα.

Φυσικά, αυτή είναι η αφελής εκδοχή. Γιατί η τράπουλα είναι σημαδεμένη και το παιχνίδι στημένο.

Στο τέλος της κάθε παρτίδας οι δανειστές έχουν πάρει όλα όσα είχαν συμφωνηθεί κι ακόμη περισσότερα για εγγύηση.

Έτσι, από τα 3,6 δις μέτρα που ζητούσε το ΔΝΤ 2 μήνες πριν, η κυβέρνηση κατάφερε να κλείσει την αξιολόγηση με ... 4 δις (άλλοι τα κοστολογούν στα 5)

Κοινωνικό μακελειό: 2-3 συντάξεις κομμένες, κοινωνικά επιδόματα τσεκουρώνονται.

Κι όαλ αυτά για μια και μόνο δόση των 6 δις.

Αντίμετρα; Τα ισοδύναμα του άλλου μισού του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ.

Οι πλούσιοι πλουσιότεροι, οι μεσαίοι φτωχοί και οι φτωχοί πένητες.

Αυτό είναι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Η πολιτική αλητεία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και τα προηγούμενα ήταν τόσο άσχημα που έλεγες πως δεν μπορεί να υπάρχουν χειρότερα από αυτά.

Οι πουστιές Κατράγκουλου, ο δόλος, η ταξική ιδιοτέλεια, ο μαρξισμός στην υπηρεσία των ελίτ, του κώλου τα εννιάμερα, το ξεπάστρεμα των μικρομεσαίων ελευθέρων επαγγελματιών κι επιχειρήσεων.

Για μια καρέκλα.

Μια καρέκλα που πρέπει να κάνουμε ηλεκτρική.

Αργήσατε Έλληνες. Κι αυτό θα το πληρώσουμε με αίμα εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Η εκλογή Μακρόν διασφαλίζει μια ακόμη 4ετία γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη. Απλά οι τραπεζίτες θα μίλαν με τον Σόιμπλε μέσω του ανθρώπου τους κι όχι μέσω κάποιου πολιτικού αγκιστρωμένου στο πρώην πολιτικό σύστημα της Γαλλίας που κατέρρευσε στις προεδρικές.

Η Γερμανία ωφελήθηκε από την κρίση. Η Ευρώπη με εξαίρεση την Ελλάδα ανακάμπτει τουλάχισοτν όσον αφορά τα νούμερα της.

Η Ελλάδα ξαναπέφτει σε ύφεση.

Η Ελλάδα δεν ανήκει στη ζώνη του Ευρώ. Και το σύστημα εξουσίας της θυσιάζει τη χώρα για να παραμείνει στο ευρώ.

Το γνωρίζετε φυσικά ότι το Πουέρτο Ρίκο, άτυπη πολιτεία των ΗΠΑ, χρεωκόπησε και προχωρά σε στάση πληρωμών. Αυτό που θα πρεπε να χει κάνει η Ελλάδα εξ αρχής. Τι όχι;

Για κάθε νέα δόση, αίμα και μιζέρια. Ακόμη κι αν κι όταν η χώρα βγει στις αγορές. τα πολύ υψηλότερα επιτόκια δανεισμού σε συνδυασμό με το τεράστιο χρέος που έχει συσσωρευτεί, εγγυούνται επιτροπίες δεκαετιών.

Την Πέμπτη θα μαζευτεί κάποιος κόσμος στην πρωτεύουσα με στόχο να μην ψηφιστεί το νέο μνημόνιο εντός του μνημονίου.

Δυστυχώς, οι συριζανέλ ξεφτιλίσαν ότι καλό κι άξιο είχε να δώσει ο αντιμνημονιακός αγώνας.

Η κατάληψη της Βουλής θα έπρεπε να είναι ο κυρίαρχος στόχος κάθε αγώνα σήμερα. Για να υπάρξει δικαιοσύνη πρέπει να υπάρξει παραδειγματική τιμωρία αυτών που συνεχίζουν να εγκληματούν κατά του ελληνικού λαού κι αποκατάσταση της ισονομίας και της ισοπολιτείας.

Κι αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει φαντάζει τόσο μακρινό που κανενάς το αυτί δεν ιδρώνει πλέον σε καλέσματα ανατροπής.

Πορείες κι απεργίες μερικών ημερών είναι πλέον κομμάτια ενός πολιτικού άχρηστου και συντηριτικού φολκλόρ.

Στη Γαλλία, αμέσως μετά την εκλογή Μακρόν, εργαζόμενοι βάλανε βόμβες σε επιχείρηση που απειλούσε να κλείσει.

Μαχαίρι στο μαχαίρι αντί για μαλακία στο τσεκούρι.

Μας μάθανε κακομοίρηδες μου. Μας ξέρουνε πολύ καλύτερα από ότι εμείς γνωρίζουμε τους εαυτούς μας.


Agriazwa.blogpsot.com, 17/5/2017

Read More »

Μνημόνιο 4,5!

Είπατε αντίμετρα;

Φέρτε 3,7% πρωτογενές και το 2018.

Αυτή ήταν η προσταγή του ΔΝΤ.

Σαν το ανέκδοτο με το στρατόπεδο συγκέντρωσης: Σήμερα θα φάτε χοιρινό. –Γιούπι. –Σκασμός γουρούνια.

Μία μέρα μετά την κυνική ομολογία Τόμσεν ότι το ΔΝΤ τα χει κάνει όλα λάθος.

Ο Σόιμπλε δήλωσε ακόμη πιο κυνικά πως θα ληφθούν κι άλλα μέτρα αν το 2018 η ελληνική κυβέρνηση δεν πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους. Μνημόνιο 5 δηλαδή.

Χοντρά παιχνίδια παίζονται από τις ντόπιες και ξένες ελίτ στις πλάτες ενός λαού που μαγεμένος από το αριστερό ξόρκι, δεν θέλει πλέον να αντιδράσει.

Η συνταγή είναι γνωστή και την έχει περιγράψει ο κύριος Σόιμπλε: για τα μάτια του κόσμου, η ελληνική κυβέρνηση κάνει πως αντιδρά δίνοντας τη δυνατότητα στους δανειστές να έχουν όλο και εξωφρενικές απαιτήσεις στις οποίες, κάθε φορά που έρχεται μια μεγάλη δόση, η κυβέρνηση σηκώνει τα πόδια του λαού ψηλά.

Και κλάμα ο συριζαίος.

Το ματωμένο πλεόνασμα του 2016 που έφτασε στο 3,9% που οφείλεται στον γενιτσαρικό φορολογικό ζήλο της κυβέρνησης και στα φέσια της απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες ιδιώτες άνοιξε κι άλλο την όρεξη των δανειστών.

Λάθη ξελάθη, αφού μπορείτε ακόμη να πληρώνετε, πληρώστε τώρα ακόμη παραπάνω.

Δεν αρκούσε ότι το μνημόνιο 4, μνημόνιο για μια μόνο δόση, προβλέπει προληπτικά και χωρίς κανένα αντάλλαγμα τη φτωχοποίηση ενός μεγάλου κομματιού της πρώην μεσαίας τάξης με την επιπρόσθετη περικοπή συντάξεων που προπαρασκευάστηκε στην προκρούστεια κλίνη Κατρούγκαλου και την δραματική μείωση του αφορολόγητου.

Τώρα θα προχωρήσει και στην τελική καταστροφή και των φτωχών: περικοπή επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, πετρελαίου θέρμανσης, μείωση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες.

Όλα αυτά, για μια δόση γαμημένα πρεζάκια.

Μνημονιάρα με τα όλα της χωρίς καν δανεικά!

Αυτό και αν είναι νίκη. Αυτό κι αν είναι ξανά μανά αριστερά.

Πήραν τα αεροδρόμια, φτιάξαν το υπερταμείο, υποθηκεύσαν για έναν αιώνα όλη την περιουσία του ελληνικού κράτους.

Δεν αρκεί: Σειρά τώρα έχει η ΔΕΗ.

Ο μονοπωλιακός γίγαντας τον οποίον οι μνημονιακές κυβερνήσεις οδηγούν στη χρεοκοπία έχοντας τον μετατρέψει σε φοροεισπραχτικό μηχανισμό.

Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δέχτηκαν αυτόν το ρόλο. Τώρα έρχεται η σειρά τους.

Οι δανειστές με την συνενοχή των μνημονιακών κυβερνήσεων, συνεχίζουν να συρρικνώνουν το κοινωνικό κράτος, να παίρνουν από το ελληνικό κράτος ότι μπορούν . Μόνο όταν ολοκληρώσουν το πλιάτσικο, τότε μόνο θα αρχίσουν να διαμορφώνουν ευνοϊκό επιχειρηματικό κλίμα για να αναπτύξουν τις «επενδύσεις» τους που ουσιαστικά τους παραδίδονται ως εγγυήσεις δανεισμού.

Αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Ο μόνος δρόμος.

Κι όλα αυτά ενώ τριγύρω τα βαλκάνια είναι έτοιμα να σκάσουν.

Η Ελλάδα πλέον είναι μη βιώσιμη.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 30/4/2017

Read More »

Unreality show

Αυτό είναι αυτή η διακυβέρνηση.

Κι ενίοτε σουρεαλιστική καθώς προτρέπει σε πορείες κατά των λαοκτόνων μέτρων της.

Αριστερός είναι αυτός που καθυστερεί να νομοθετήσει όσα θα νομοθετούσε ο δεξιός αλλά όταν έρχεται η ώρα νομοθετεί πολλά περισσότερα και πολύ σκληρότερα από όσα θα τολμούσε να νομοθετήσει ο δεξιός.

Που για εσωτερική κατανάλωση και μόνο διογκώνει το κόστος των όσων νεοφιλελεύθερων προκρούστειων κλινών έχει προσυμφωνήσει.

Ναι: οι δοκιμασίες στο survivor της ελληνικής κοινωνίας γίνονται όλο και πιο σκληρές.

Τρέχουν τώρα οι νηστικοί των πόλεων στα συσσίτια, κάνουν φοβερές βουτιές, αθλητικά ανδραγαθήματα αλλά έπαθλο δεν παίζει. Δεν θα φάνε ποτέ τους αυτό το ζουμερό burger ή το club sandwich.

Τρέχουν στις εφορίες και τους διακανονισμούς όσοι αντέχουν ακόμη να πληρώνουν το σερίφη του Νότου. Οποία δοκιμασία!

Η αναγέννηση των τηλεπαιχνιδιών και των show είναι εδώ.

Ο Skai μόνο έχει κάνει πέντε από αυτά με μια αλλαγή στον χαρακτήρα του που επιλέχτηκε στα κοντά της περιπέτειας των τηλεοπτικών αδειών.

Κι αναρωτιέται ο κόσμος γιατί και πoιος βλέπει Survivor μα το ερώτημα δεν είναι αυτό.

Το ερώτημα είναι το γιατί αποφάσισαν οι καναλάρχες να ρίξουν λεφτά σε κάτι με το οποίo ο κόσμος έμοιαζε να χει μπουχτίσει χρόνια πριν.

Κι η απάντηση είναι πολύ απλή και αρχαία:

Άρτος και θεάματα, μα χωρίς τον άρτο.

Οι αυτοκτονίες που δεν φύγαν, η φτωχοποίηση που καλπάζει, η ανεργία που βασιλεύει, η ανάπτυξη που δεν θα ρθει, η καταστροφή της περιουσίας του μέσου Έλληνα, όλα αυτά που θεωρούσαμε αδιανόητα είναι η νέα κανονικότητα.

Και την αποδοχή της νέας κανονικότητας επισφραγίζουν οι καναλάρχες με τα Show και τα παιχνίδια.

Είναι το χάραγμα στο τσιμέντωμα μας.

Τα ονόματα μας στην ταφόπλακα μας.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18/4/2017

Read More »

ΞΕΚΙΝΗΣΕ!!!

Στις 6 Απριλίου του 1917 οι ΗΠΑ εισέρχονται στον Α' παγκόσμιο πόλεμο.

Ακριβώς 100 χρόνια μετά, ο πρόεδρος Trump βομβαρδίζει συριακή αεροπορική βάση με 59 πυραύλους Tomahawk που εκτοξεύτηκαν από δύο πολεμικά πλοία στην ανατολική Μεσόγειο. Φαντάζομαι την έχετε ακουστά την ανατολική Μεσόγειο.

Η αφορμή ήταν η σκευωρία που στήθηκε εναντίον της Συρίας που κατηγορήθηκε ότι έριξε χημικά όπλα στο Ιντλίμπ παρότι η κυβέρνηση Άσσαντ είχε καταστρέψει το χημικό της οπλοστάσιο ήδη από το 2014 μετά από την αιφνίδια ρωσική παρέμβαση στο συριακό και παρότι ακόμη και να χε κρατήσει η Συρία μέρος του χημικού της οπλοστασίου το να το χρησιμοποιήσει τώρα θα ταν πράξη αυτοκτονικής βλακείας πέραν κάθε σύλληψης.

Μια ακόμη αφορμή, μια ακόμη σκευωρία.

Ο Trump παρέκαμψε το Κονγκρέσο, τον ΟΗΕ, τους πάντες και έκανε αυτό που τα γεράκια ήθελαν εδώ και χρόνια να συμβεί.

Ο κύριος λόγος που υποστήριξα τον Trump έναντι της Clinton ήταν η αμερικανορωσική προσέγγιση.

Η αποτροπή του Γ' παγκοσμίου πολέμου ήταν πολύ πιο σημαντική από οποιοδήποτε πολιτική ο Trump ασκούσε στο εσωτερικό των ΗΠΑ.

Μιλήσαμε για έναν μεγάλο πόλεμο ανάμεσα στα γεράκια και τον Trump που έφερε πλήγματα στο επιτελείο του.

Τονίσαμε πως οι ψευτοπροοδευτικοί που ασκούσαν πρωτόγνωρη πίεση στον Trump και το επιτελείο του ουσιαστικά ήταν οι χρήσιμοι ηλίθιοι των γερακιών που εμπόδιζαν την αμερικανορωσική προσέγγιση.

Ξέρουμε ποιος έχει ήδη κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.

Μέσα σε μια βδομάδα, η κυβέρνηση Trump έκανε στροφή 180 μοιρών. Απο κει που σκεφτόταν βιώσιμη την ύπαρξη του Σύριου προέδρου Άσσαντ, ο Rex Tillerson “υπουργός αμύνης” των ΗΠΑ και αφεντικό της Exxon με πολλά ντήλια με ρωσικές εταιρίες ενέργειας, ανακοινώνει πως οι ΗΠΑ θα έπρεπε να κινηθούν κατά του “καθεστώτος” Άσσαντ.

Οι Tomahawk δεν κατέστρεψαν απλά μια αεροπορική βάση. Τίναξαν στον αέρα τις τελευταίες ελπίδες για μια παγκόσμια ισορροπία. Για αυτό και όλοι πλέον χειροκροτούν τον μεγάλο πρόεδρο, αυτόν που μέχρι πριν από μερικές βδομάδες χλεύαζαν: Η Γαλλία, η Γερμανία, Το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ βεβαίως βεβαίως δεν έχουν καν φερετζέ να κρύψουν τη χαρά τους.

Τέλος: Οι αμερικανορωσικές σχέσεις έχουν καταστραφεί.

Η Ρωσία έχει ήδη ακυρώσει το μνημόνιο συνεργασίας για τις εναέριες πτήσεις πάνω απ τη Συρία με τις ΗΠΑ.

Δηλώνει ότι θα ενισχύσει την αεράμυνα της Συρίας.

Οι τζιχαντιστές αναθάρρησαν ήδη τη στιγμή που η συντριβή τους στο πολεμικό τουλάχιστον πεδίο ήταν θέμα βδομάδων.

Η Συρία ξανανοίγει στις ορέξεις του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας και ίσως και της Τουρκίας. Η περιοχή θα γίνει κόλαση. Αργά ή γρήγορα θα ακολουθήσει κι η ευρύτερη περιοχή.

Κι η ευρύτερη περιοχή περιλαμβάνει και την Ελλάδα.

Ο τρίτος παγκόσμιος ξαναπλησίασε. Ίσως μετά από χθες, να ναι πιο κοντά από ποτέ.

Ακόμη κι αν o Trump διέταξε το χτύπημα για να δείξει πως είναι το αφεντικό στο εσωτερικό των ΗΠΑ και να κερδίσει χρόνο στον εσωτερικό του πόλεμο εξευμενίζοντας τα γεράκια, κάτι το οποίο το θεωρώ απίθανο, έχει δημιουργήσει ήδη τρομακτικούς κινδύνους.

Από μόνος του ο Trump ήταν επικίνδυνος μόνο για κάποιες χώρες.

Ο Trump στα χέρια των γερακιών και του Ισραήλ είναι ότι πιο επικίνδυνο έχει γνωρίσει ο πλανήτης.

Προσδεθείτε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/4/2017

Read More »

Έχε γεια αγαπημένε Liam

Χθες, έφυγε από τη ζωή ο άγνωστος στους Έλληνες Liam Scheff, o αγαπημένος μου Liam.

Με τον Liam γνωριστήκαμε στους αγώνες μας κατά της προπαγάνδας γύρω από το «AIDS/HIV».

Δεν ήταν ο μόνος από την μικρή μας «αίρεση» που έφυγε. Τον πρόλαβαν ο Λάμπρος ο Παπαντωνίου, η Μαρία Παπαγιαννίδου.

Αλλά ήταν από τους λίγους που πολεμούσε όπως και γω κάτι όχι για να σώσει τον εαυτό του αλλά τους άλλους, αυτή την γαμημένη την ανθρωπότητα.

Ναι, μοιάζαμε με τον τυπά. Καταλαβαινόμασταν με μερικές λέξεις. Ήταν ένα είδος διάνοιας μέσα στην ψυχή ενός απλού ανθρώπου και στο σώμα ενός κινηματογραφικού αστέρα.

Όπως και εγώ, μπορούσε να γράψει βιβλίο έρευνας εκατοντάδων σελίδων πλήρως τεκμηριωμένο μέσα σε μερικούς μήνες.

Έτσι έγραψε το «Επίσημες ιστορίες» όπου ξεμπρόστιαζε ολάκερες θεματικές προπαγάνδας σε πολλά και διάφορα πεδία.

Ελπίζω κάποτε να καταφέρω να του το εκδώσω μετά θάνατον στην Ελλάδα. Απίθανο, αλλά έτσι νιώθω.

Δεν εμφανίζονται άνθρωποι σαν τον Liam μου συχνά. Χάσαμε κάτι μεγάλο και σπουδαίο και το 99,999999% του πληθυσμού δεν το γνωρίζει καν.

Ο Liam πέθανε από αυτό που πολεμούσε: την Ιατρική: Απολύτως υγιής άρχισε να χάνει σταδιακά κομμάτι των γνωστικών του λειτουργιών μετά από εκτεταμένη οδοντιατρική επέμβαση.

Τις λιγοστές ώρες διαύγειας και ενέργειας που του απέμεναν τις αφιέρωσε σε αυτό στο οποίο ήταν ταγμένος: Στο γράψιμο.

Του χρωστάμε πολλά του γίγαντα: Του χρωστάμε το ότι πολέμησε σημεία και τέρατα μα ποτέ του δεν έγινε όπως εγώ, ποτέ του δεν έγινε το τέρας που πολεμούσε: Συνέχισε να αγαπά και να χαίρεται, μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι το πρώτο απ΄ όταν ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια υγείας που τελικά τον νίκησε.

Συνέχισε να γράφει και να περιγράφει την κατάσταση του μέσα στην κατάσταση του.

Πλέον, δεν γράφει.

Μεγάλε, θα μου λείψεις.

Μακάρι να γινόμουν καλύτερος να αναπληρώσω για την απώλεια σου αλλά χωρίς εσένα ο κόσμος θα είναι απλά χειρότερος.

Τον Liam μπορείτε να τον γνωρίσετε ακόμη και τώρα στο blog του http://liamscheff.com.

Ένα πολύ μικρό δείγμα του πολύ μεγάλου Liam που μας άφησε τόσο νωρίς:

«Όπως κάποιο από εσάς ήδη γνωρίζουν, μετά από μια δύσκολη επεμβατική και παρατεταμένη οδοντιατρική επέμβαση έχω βιώσει την αιφνίδια έναρξη μιας μάλλον κτηνώδους νευρομυικής ασθένειας, που μοιάζει όλο και περισσότερο με εγκεφαλικό επεισόδιο. Θα συνεχίσω να γράφω για όσο μου είναι δυνατόν.

Η ασθένεια με έφερε αντιμέτωπο με τη μοναδική αλήθεια της ζωής: Πως όλοι θα πεθάνουμε, θα πάμε σε εκείνο το άλλο μέρος και θα αφήσουμε αυτόν τον κόσμο, αυτό το πέπλο δακρύων και λύπης, χαράς, κεφιού, φοβερής ομορφιάς, ατελείωτου περιέργου θαύματος χωρίς μια αληθινή ή τελική απάντηση.

Αυτός είναι ο κόσμος.

Σίγουρα παλεύω. Αν δεν τα καταφέρω, να ξέρετε ότι τα έσοδα από τα βιβλία μου θα πάνε στους αγαπημένους μου και τα παιδιά τους, αυτοί είναι φίλοι που βρίσκονται περισσότερο σε ανάγκη και πανάξιοι περισσότερης στήριξης.

Δεν είμαι σίγουρος τι άλλο να πω, πέρα από το ότι η ζωή είναι ένα μυστήριο.

Η υγεία δεν είναι μια υπόσχεση που το σύμπαν μας δίνει. Όλοι πρέπει να υποφέρουμε. Έχω δει τόση ομορφιά –και τρόμο- στη διάρκεια της ζωής μου, δεν στερήθηκα αξιοθρήνητα ποίησης.

Θα ήθελα να έχω περισσότερη ζωή φυσικά, αλλά αποδέχομαι επίσης ότι το σύμπαν λειτουργεί τη δική του θέληση και πως είμαστε πολύ μικρά φύλα σε ένα μεγάλο αμπέλι. Υπάρχουν περισσότερα φύλλα που ρθουν, και περισσότερα από αυτά που δεν γνωρίζουμε που δεν χωράνε σε κάποιο ιερό βιβλίο ή στο μικροσκόπιο της επιστήμης.

Το τέλος, όλα είναι μυστήριο. Εδώ, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγαπάμε με γενναιοδωρία και συγχωρητικότητα ακόμη κι αν συχνά αποτυγχάνουμε.

Μπορούμε να προσπαθούμε και να ξαναπροσπαθούμε

Liam»

Μπορείτε να μας ακούσετε μαζί στην εκπομπή του Robert Scott Bell to 2013, μόνο μας απέναντι στον κόσμο, εδώ, μετά το 64ο λεπτό:

Πλέον έχει ιστορική αξία.  

Αντίο Liam. Κλαίω που έφυγες. Χαμογελάω που υπήρξες.

Σε αγαπάω.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 7/4/2017

Read More »