Σε προηγούμενα άρθρα μας για την Ιατρική σήμερα, έχουμε ασχοληθεί ιδιαίτερα με τον καρκίνο καθώς πρόσφατες εξελίξεις στην έρευνα του έχουν δικαιώσει παλιότερους ισχυρισμούς μας.
Στο παρόν άρθρο, θα συνοψίσουμε και προσθέτοντας τα
συμπεράσματα μιας ακόμη πιο πρόσφατης αποκαλυπτικότατης μελέτης, θα δώσουμε την
μεγάλη εικόνα του καρκίνου και της πάγιας μα προβληματικής μέχρι σήμερα
αντιμετώπισης του.
Στα προηγούμενα άρθρα μας έχουμε λοιπόν τεκμηριώσει ότι:
α) Μέρος της θεωρίας για την εξέλιξη του καρκίνου είναι
ριζικά εσφαλμένη:
Μέχρι και πρόσφατα, η ιατρική είχε σχεδόν δογματοποιήσει τη
θεωρία πως κάθε όγκος αποτελείται από κλώνους ενός αρχικού καρκινικού κυττάρου:
Κάποιο από τα πολλά «λάθη» στην αντιγραφή του DNA που
διαφεύγει από τους μηχανισμούς γενετικής επιδιόρθωσης είναι δυνατόν να
μετατρέψει ένα φυσιολογικό κύτταρο σε καρκινικό (εξαλλαγή). Αυτό το κύτταρο
αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, είναι αθάνατο καθώς έχει χάσει
μηχανισμούς απόπτωσης οπότε μπορεί να πολλαπλασιαστεί άπειρες φορές σε αντίθεση
με τα φυσιολογικά κύτταρα που έχουν όριο στο πόσες φορές μπορούν να
πολλαπλασιαστούν.
Αν αυτός ο «αθάνατος» πληθυσμός πλέον κυττάρων δεν
εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού,
δημιουργεί έναν πολύ ενεργοβόρο όγκο που χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τους
μηχανισμούς παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας του οργανισμού προς όφελος του
ενώ ανάλογα με κυτταρικό μικροπεριβάλλον μπορεί και να δώσει μεταστάσεις.
Ο όγκος λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί όχι απλά ως κάτι το
ελαττωματικό αλλά ως μια μορφή ζωής που έχει αυτονομηθεί από τη βιολογική
ενδελέχεια του οργανισμού και εξυπηρετεί πλέον τις πρωταρχικές βιολογικές
ντιρεκτίβες εις βάρος αυτών του οργανισμού από τον οποίο προήλθε και στον οποίο
βρίσκεται.
Σε ποιο λοιπόν σημείο αυτής της περιγραφής έκανε μέχρι και
πρόσφατα η ιατρική ριζικά λάθος;
Όπως πρόσφατες έρευνες κατέδειξαν, τα κύτταρα του καρκινικού
πληθυσμού δεν είναι απλά κλώνοι του αρχικού καρκινικού κυττάρου.
Ο καρκίνος, ως μια μερικώς αυτονομημένη μορφή ζωής ,
εξελίσσεται, ακριβώς με τον τρόπο που ο Κάρολος Δαρβίνος περιέγραψε ενάμιση
αιώνα νωρίτερα.
Σε έναν και μόνο όγκο ενός και μόνο ασθενούς μπορούν να
βρεθούν εώς και 100 γενετικές παραλλαγές, 100 διαφορετικά καρκινικά «στελέχη»
που σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό έχουν διαφοροποιηθεί από το αρχικό κύτταρο. Για
αυτό το λόγο, συμβαίνει αυτό που μας ήταν σχετικά δυσνόητο: οι όγκοι σταδιακά
αναπτύσσουν «αντίσταση» σε αντικαρκινικά φάρμακα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί
το φάρμακο μπορεί να δουλεύει σε ένα ή και περισσότερα καρκινικά «στελέχη» να
μην δουλεύει όμως σε άλλα που βρίσκονται μέσα στον ίδιο όγκο. Με αυτόν τον
τρόπο, ένα φάρμακο μπορεί να σκοτώνει μια κατηγορία καρκινικών κυττάρων, να
αφήνει όμως μια δεύτερη κατηγορία τους να αλωνίζουν πραγματικά, αφού έχει
εξαλειφθεί πλέον ο ανταγωνισμός από την κατηγορία εκείνη των καρκινικών
κυττάρων που ανταποκρίθηκαν στο φάρμακο. Μπορούμε τότε να δοκιμάσουμε ένα
φάρμακο που δουλεύει στην δεύτερη κατηγορία. Είναι πολύ πιθανό όμως να βρεθεί
μια τρίτη κατηγορία καρκινικών «στελεχών» που δεν τα πιάνει κάποιο από τα δύο
φάρμακα και τότε είναι αυτά που θ’ αλωνίσουν, έχοντας πολύ λιγότερο ανταγωνισμό
κοκ.
Είναι προφανές πως ένας συνδυασμός πολλών φαρμάκων ίσως να
ήταν πιο αποτελεσματικός στο να αναχαιτιστεί αυτός ο φαύλος κύκλος της
«επιβίωσης του καταλληλότερου» εντός του
όγκου.
Χρειάζεται όμως κάτι
πολύ περισσότερο από απλές ιστολογικές εξετάσεις για να λειτουργήσει μια τέτοια
στρατηγική: χρειάζεται ο πλήρης γενετικός χάρτης όλων των καρκινικών ομάδων και
η τακτική επικαιροποίηση του.
Και είμαστε πολύ μακριά από αυτό το στάδιο.
β) Ριζικά λάθη και αμέλειες στην αντιμετώπιση του καρκίνου
Οι μεταστάσεις είναι από τα σημαντικότερα θέματα στην μάχη
κατά του καρκίνου και την επιβίωση του ασθενούς.
Κι όμως. Όπως έχουμε περιγράψει στο βιβλίο ¨Τι δεν σας λένε
οι γιατροί», μόνο το 10% των ερευνητικών κονδυλίων κατευθύνονταν στην έρευνα
των μεταστάσεων, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό αυτών πήγαιναν σε εντελώς απίστευτα
θέματα εντελώς δευτερεύοντα τα οποία όμως κάθε δεδομένη χρονική περίοδο μπορεί
να ήταν «πιασάρικα».
Κι ενώ η πρόοδος στην κατανόηση και την αντιμετώπιση του
καρκίνου είναι τόσο φτωχή και προβληματική, πολύ απλούστερες προσεγγίσεις έχουν
εγκληματικά αγνοηθεί.
Πρόσφατα λοιπόν, αναζωπυρώθηκε κάπως το ερευνητικό
ενδιαφέρον για την αντικαρκινική δράση μεγαδόσεων της βιταμίνης C.
Κι αν, όπως περιγράψαμε στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας, οι
αποχρώσες ενδείξεις για την C δεν είναι ιδιαίτερα θεαματικές καθώς η έρευνα είναι ακόμη
υποτυπώδης, δεν συμβαίνει το ίδιο με την αντικαρκινική δράση του έξτρα παρθένου
ελαιόλαδου.
Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, η βάση της κορυφαίας διατροφής
του πλανήτη, της μεσογειακής, φαίνεται να έχει θετικές επιπτώσεις σε πολλές
μορφές καρκίνου, στην πρόληψη τους ακόμη ακόμη και στην αντιμετώπιση των
παρενεργειών των αντικαρκινικών φαρμάκων. Με τόσους πολλαπλούς τρόπους δράσης,
κανείς δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την έλλειψη ερευνητικού ενδιαφέροντος για το
ελαιόλαδο και την υποχρηματοδότησή του ως αμέλεια αν δεν βάλει την λέξη εγκληματική
μπροστά από αυτή.
γ) Παρενέργειες, παρενέργειες, παρενέργειες.
Σε παλαιότερο άρθρο μας έχουμε περιγράψει τις παρενέργειες
των συμβατικών πρακτικών αντιμετωπίσεων του καρκίνου. Είναι πολλές μα πάρα
πολλές, κάποιες φορές πολύ σοβαρές και το χειρότερο όλων είναι ότι ελάχιστα
γίνονται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση τους τόσο σε ερευνητικό όσο και
σε πρακτικό επίπεδο.
Και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα από ότι τα
περιγράψαμε: Όπως το είχαμε φανταστεί για μια πλειάδα λόγων, η ίδια η
αντιμετώπιση του καρκίνου από την ιατρική, μπορεί όχι απλά να μην είναι η
«θεραπεία» του καρκίνου όπως έχουμε ήδη καταδείξει, αλλά να είναι η αιτία
καρκινογενέσεων, καθώς ναι μεν ο μηχανισμός πολλών «αντικαρκινικών» πρακτικών
στοχεύει σε καρκινικά κύτταρα χωρίς να μπορεί όμως να τα διαχωρίσει από τα
φυσιολογικά, την ίδια στιγμή όμως, ο ίδιος ο μηχανισμός δράσης τους μπορεί θεωρητικά
να μετατρέπει φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά, ένα ενδεχόμενο το οποίο έχει
ελάχιστα εξεταστεί ερευνητικά.
Ήδη αναφέραμε πως η
έρευνα για τις μεταστάσεις υποχρηματοδοτείται και πως η έρευνα για τις
παρενέργειες των αντικαρκινικών προσεγγίσεων υποχρηματοδοτείται ακόμη
περισσότερο.
Μια πρόσφατη έρευνα από την ομάδα του Γιώργου Καραγιάννη στο
Κολλέγιο Albert Einstein εξέτασε συνδυαστικά πτυχές και των δύο ζητημάτων κι έδειξε πως δημοφιλή χηθειοθεραπευτικά
φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο μεταστάσεων καρκίνου του μαστού, επηρεάζοντας το
«μικροπεριβάλλον του όγκου της μετάστασης»
(TMEM) κάνοντας τα αγγεία πιο διηθητά στα καρκινικά
κύτταρα. Σε αυτό το σημείο, για να καταλάβουμε τον όγκο των χαμένων ευκαιριών
καθώς και το γιατί χαρακτηρίσαμε την αδιαφορία για την αντικαρκινική δράση του
ελαιόλαδου ως εγκληματική αμέλεια, να τονίσουμε πως το ελαιόλαδο ασκεί
ευεργετική δράση και στις περιοχές TMEM.
Οι ερευνητές πρότειναν τακτική παρακολούθηση των ασθενών και
των καρκινικών δεικτών και την προσωρινή διακοπή της χημειοθεραπείας σε
περίπτωση αύξησης των τιμών τους.
Εξετάζουν επίσης την μεταστατική επίπτωση χημειοθεραπευτικών
και σε άλλες μορφές καρκίνου από όπου εκτιμώ ότι θα μας έρθουν κι άλλες
δυσάρεστες εκπλήξεις.
Παρά την αυταρέσκεια του καρκινικού κατεστημένου, είμαστε,
μακριά, πολύ μακριά από ένα ικανοποιητικό επίπεδο αντιμετώπισης του καρκίνου.
Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα αν σκεφτεί κάποιος, πως ακόμη και για
αποδεδειγμένα λάθος ιατρικές πρακτικές, μπορεί να πάρει μέχρι και μια
εικοσαετία για τον ιατρικό κόσμο να τις σταματήσει: μια νέα γενιά επιστημόνων
θα χρειαστεί για να κάμψει τη δύναμη της συνήθειας των παλιών.
Τα ευχάριστα νέα έρχονται όμως από τον χώρο της έρευνας: Το
2015 ομάδα από το πανεπιστήμιο Ben Gurion,
εφεύρε την μέθοδο Μπούμερανγκ που επιτέλους φαίνεται ικανή να διαχωρίζει τα
καρκινικά κύτταρα απ΄ τα φυσιολογικά.
Παρά τα αποσπασματικά πολύ καλά νέα, οι καρκινοπαθείς, δεν μπορούν
να περιμένουν μια εικοσαετία για να αλλάξει ο ιατρικός κόσμος προσφιλείς του
και λανθασμένες συνήθειες. Το παράδειγμα της κατανόησης και της αντιμετώπισης
του καρκίνου οφείλει να αλλάξει. Προχθές.
*Ο Πέτρος Αργυρίου είναι εκτός από ανατρεπτικός λογοτέχνης,
ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αναλυτές, ιδιαιτέρως στο πεδίο του παρασκηνίου
των παγκόσμιων πολιτικών δημόσιας υγείας. Είναι επίσης μέλος της ένωσης
δημοσιογραφίας της επιστήμης Science View και μόνιμος συνεργάτης του Holistic
Life. Από τις εκδόσεις ETRA κυκλοφορούν τα σχετικά βιβλία του: «Τι δεν σας λένε
οι γιατροί», 2009, «Θανάσιμες Θεραπείες. 2011» και«Παρά Φύση», 2014, όλα τους
μοναδικά στο είδος τους στην ελληνική εκδοτική πραγματικότητα και όχι μόνο.
(Άρθρο μου στο εναλλακτικό Free Press Holistic life (http://holisticlife.gr) που κυκλοφορεί.
Το holistic life μπορείτε να το βρείτε δωρεάν εδώ: http://holisticlife.gr/simia-dianomis
Για όσους ενδιαφέρονται για το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας μπορούν να ενημερωθούν από τα σχετικά βιβλία μου "Τι δεν σας λένε οι γιατροί", "Θανάσιμες Θεραπείες", "Παρά Φύση" από τις εκδόσεις ETRA)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ
(Η παρακμή της Δυτικής Ιατρικής)
Από τις ψευδείς διακηρύξεις πανδημιών μέχρι την ιατρογενή επιδημία των οπιοειδών και την κρίση αξιοπιστίας των διεθνών και εγχώριων οργανισμών υγείας, ο συγγραφέας θα εξηγήσει το πως και το γιατί η Δυτική Ιατρική κατάντησε να είναι μια από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου στον αναπτυγμένο κόσμο, σκοτώνοντας μαζί με εκατομμύρια ανυποψίαστους ασθενείς και τον Ιπποκρατικό όρκο και πνεύμα.
Βιβλιοπωλείο Έσοπτρον, κατάστημα 17 εντός της Στοάς του Βιβλίου, Πεσματζόγλου 5.