Ο ιός του διχασμού

Δεν υπάρχει τίποτε που να μην διχάζει αυτήν την χώρα.

Από τον Αντετοκούμπο και τον Τσιτσιπά, από το μέταλ μέχρι την πανκ, από τον Λάνθιμο μέχρι την Δημουλά, τον Μαχαιρίτσα και τον Μικρούτσικο, σ’ ένα πράγμα συμφωνούμε πάντα: στο ότι στα πάντα διαφωνούμε.

Έχουμε ξερόλες που δεν  έχουν μελετήσει ποτέ τους τίποτε σχολαστικά, αμόρφωτους ειδικούς, φανατικούς οπαδούς που δεν εξετάζουν ποτέ ότι τους μεταλαδαμπεύουν οι μέντορες τους, μικρούς ανθρώπους με μεγάλα εγώ, αμετανόητους προσωπολάτρες και ακολούθους μετριοτήτων.

Ο Κορονοϊός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Μας δίχασε τώρα το αν κολλάει με την Θεία Κοινωνία. Με τόσα κρίσιμα για την επιβίωση μας μέτωπα, αυτό μας μάρανε τώρα.

Οι πέτρες του σκανδάλου είναι ειδικοί, όπως η «προβεβλημένη», καθηγήτρια μάλιστα λοιμωξιολογίας Γιαμαρέλλου,  αν και χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.

Τι μας δίδαξε η ακαδημαϊκός μας;

«…Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, η θεία κοινωνία είναι ένα μυστήριο, όταν πηγαίνεις να πάρεις τη θεία κοινωνία δεν την παίρνεις από συνήθεια, την παίρνεις γιατί μεταλαμβάνεις σώμα και αίμα Χριστού. Το μεγαλύτερο μυστήριο, ή το πιστεύεις και κοινωνείς κανονικά ή δεν το πιστεύεις και δεν κοινωνείς.

Δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις, κουταλάκια κλπ. Είμαι τελείως εναντίον αυτών… Αν εγώ πιστεύω ότι αυτό μπορεί να με μολύνει, τότε δεν πιστεύω στο μεγαλύτερο μυστήριο. Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται ότι με τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο».

Φαντάζομαι ότι όποιος πιστεύει στην ιατρική, δεν κολλάει ποτέ του ασθένειες. Τι όχι; Και η ιατρική έχει κάνει κατά καιρούς θαύματα.

Αρχίσαν μετά και οι παπάδες να επιστημονίζουν: Έχει 40% αλκοόλ, ισχυρίζονται, κι έτσι ποτέ δεν μολύνει η θεία κοινωνία.

Κι άντε, να ‘χει αμυδρά κάποια βάση αυτό για τον κορονοϊό, λέμε τώρα.

Το πετσετάκι στο οποίο σκουπίζονται οι πιστοί, τι το άχραντο έχει;

Παρότι την τελευταία δεκαετία ήμουν πολύ διακριτικός σε τέτοια ζητήματα, ακριβώς γιατί κάθε πτυχή του ελληνισμού απειλείται, υπάρχουν και όρια.

Πως θα κλονιστεί η πίστη μας αν πχ αντί για άγιο πετσετάκι χρησιμοποιείται χαρτομάντιλο; Τόσο αδύναμη η πίστη σας ώστε εξαρτάται από αντικείμενα;

Οι τελετουργίες φτιάχτηκαν από τους ανθρώπους, όχι από τον Ιησού. Εκείνος ούτε χρυσό ήθελε, ούτε χλιδή ούτε τίποτε.

Το να αλλάξει προσωρινά κάτι δεν αποτελεί ούτε ύβρη, ούτε απόπειρα αλλοίωσης της θρησκείας μας.

Καταλαβαίνεται άραγε τι σημαίνει συμβολισμός; Τι είδους κανίβαλου θα έτρωγε σώμα και αίμα κάποιου; Είναι συμβολικό. Το καταλαβαίνετε αυτό έτσι ή σοκαριστήκατε;

Και να σου και πετιέται και ο Βελόπουλος, που ενώ η ατζέντα του για το μεταναστευτικό κερδίζει έδαφος και παίρνει τον παχύτατο βουλευτικό μισθό, καιροσκοπεί με τον κορονοϊό πουλώντας κηραλοιφές. Πρώτα βγαίνει η ψυχή κι ύστερα το χούι.

Εντάξει, εντάξει. Και που το ξέρω εγώ ότι οι κηραλοιφές του δεν εμποδίζουν την μετάδοση του Ιού; Πράγματι, δεν το ξέρω. Το ζήτημα είναι ότι ούτε και αυτός ξέρει ότι οι κηραλοιφές του τον εμποδίζουν. Περιμένουμε στήριξη της Γιαμαρέλλου στον Βελόπουλο.

Τέλος πάντων. Πάρτε το θέμα του κορονοϊού.

Έχουμε ανθρώπους που λεν, έλα μωρέ τώρα δεν τρέχει τίποτε, έλα μωρέ τώρα, το φτιάξαν και αυτό, τύπους που έχουν χεστεί πάνω τους, τύπους που λένε ότι το ρίξαν οι Κινέζοι για να ρίξουν τον Τραμπ, τύπους που λένε ότι το ριξε ο Τραμπ για να ρίξει τους Κινέζους, τύπους που λένε ότι δεν κολλά με την Θεία Κοινωνία, τύπους που σατυρίζουν και εξοργίζονται με τους προηγούμενους, τύπους που δεν θα κάναν τυχόν εμβόλιο με τίποτε, τύπους που θα στήσουν κυνήγι μαγισσών απέναντι στους προηγούμενους.

Τα πάντα έχει ο μπαχτσές.

Κι όποιος, όπως εγώ, προσπαθεί να είναι όσο είναι δυνατόν αντικειμενικός, την μια θα γίνει ίνδαλμα για τους δε και μισητός από τους δε, την άλλη μισητός από τους δε και άξιος για τους δε και στο τέλος θα μείνει μόνος. Αυτοί είναι η μοίρα των ανθρώπων που πολεμούν τους ιούς του νου.

Δεν ξέρω πολλά για την Θεία Κοινωνία. Αυτό που ξέρω είναι ότι σπάνια πλέον έχω λόγους για να πιστεύω στην ελληνική κοινωνία. Τα συναθροισμένα σκορποχώρια δεν δομούν κοινωνίες.

 Οι κοινωνίες πρέπει να έχουν κοινά. Πέρα από το κουφάρι της νεοελληνικής γλώσσας, δεν μας ενώνει κάτι άλλο. Κι επειδή ενωμένοι δεν το μπορούμε να είμαστε σχεδόν ποτέ σε τίποτε πλέον, το να μας διαλύουν κάθε φορά, φαντάζει εύκολο.

Οι αρθρογράφοι κάνουν καριέρα πάνω στις διαφωνίες μας. Ελπίζω να ζήσω να δω την μέρα που κάτι θα μας ενώσει. Όσο ακόμη υπάρχουμε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 7/3/2020. 

Δεν υπάρχει τίποτε που να μην διχάζει αυτήν την χώρα.

Από τον Αντετοκούμπο και τον Τσιτσιπά, από το μέταλ μέχρι την πανκ, από τον Λάνθιμο μέχρι την Δημουλά, τον Μαχαιρίτσα και τον Μικρούτσικο, σ’ ένα πράγμα συμφωνούμε πάντα: στο ότι στα πάντα διαφωνούμε.

Έχουμε ξερόλες που δεν  έχουν μελετήσει ποτέ τους τίποτε σχολαστικά, αμόρφωτους ειδικούς, φανατικούς οπαδούς που δεν εξετάζουν ποτέ ότι τους μεταλαδαμπεύουν οι μέντορες τους, μικρούς ανθρώπους με μεγάλα εγώ, αμετανόητους προσωπολάτρες και ακολούθους μετριοτήτων.

Ο Κορονοϊός δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.

Μας δίχασε τώρα το αν κολλάει με την Θεία Κοινωνία. Με τόσα κρίσιμα για την επιβίωση μας μέτωπα, αυτό μας μάρανε τώρα.

Οι πέτρες του σκανδάλου είναι ειδικοί, όπως η «προβεβλημένη», καθηγήτρια μάλιστα λοιμωξιολογίας Γιαμαρέλλου,  αν και χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει.

Τι μας δίδαξε η ακαδημαϊκός μας;

«…Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα, η θεία κοινωνία είναι ένα μυστήριο, όταν πηγαίνεις να πάρεις τη θεία κοινωνία δεν την παίρνεις από συνήθεια, την παίρνεις γιατί μεταλαμβάνεις σώμα και αίμα Χριστού. Το μεγαλύτερο μυστήριο, ή το πιστεύεις και κοινωνείς κανονικά ή δεν το πιστεύεις και δεν κοινωνείς.

Δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις, κουταλάκια κλπ. Είμαι τελείως εναντίον αυτών… Αν εγώ πιστεύω ότι αυτό μπορεί να με μολύνει, τότε δεν πιστεύω στο μεγαλύτερο μυστήριο. Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται ότι με τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο».

Φαντάζομαι ότι όποιος πιστεύει στην ιατρική, δεν κολλάει ποτέ του ασθένειες. Τι όχι; Και η ιατρική έχει κάνει κατά καιρούς θαύματα.

Αρχίσαν μετά και οι παπάδες να επιστημονίζουν: Έχει 40% αλκοόλ, ισχυρίζονται, κι έτσι ποτέ δεν μολύνει η θεία κοινωνία.

Κι άντε, να ‘χει αμυδρά κάποια βάση αυτό για τον κορονοϊό, λέμε τώρα.

Το πετσετάκι στο οποίο σκουπίζονται οι πιστοί, τι το άχραντο έχει;

Παρότι την τελευταία δεκαετία ήμουν πολύ διακριτικός σε τέτοια ζητήματα, ακριβώς γιατί κάθε πτυχή του ελληνισμού απειλείται, υπάρχουν και όρια.

Πως θα κλονιστεί η πίστη μας αν πχ αντί για άγιο πετσετάκι χρησιμοποιείται χαρτομάντιλο; Τόσο αδύναμη η πίστη σας ώστε εξαρτάται από αντικείμενα;

Οι τελετουργίες φτιάχτηκαν από τους ανθρώπους, όχι από τον Ιησού. Εκείνος ούτε χρυσό ήθελε, ούτε χλιδή ούτε τίποτε.

Το να αλλάξει προσωρινά κάτι δεν αποτελεί ούτε ύβρη, ούτε απόπειρα αλλοίωσης της θρησκείας μας.

Καταλαβαίνεται άραγε τι σημαίνει συμβολισμός; Τι είδους κανίβαλου θα έτρωγε σώμα και αίμα κάποιου; Είναι συμβολικό. Το καταλαβαίνετε αυτό έτσι ή σοκαριστήκατε;

Και να σου και πετιέται και ο Βελόπουλος, που ενώ η ατζέντα του για το μεταναστευτικό κερδίζει έδαφος και παίρνει τον παχύτατο βουλευτικό μισθό, καιροσκοπεί με τον κορονοϊό πουλώντας κηραλοιφές. Πρώτα βγαίνει η ψυχή κι ύστερα το χούι.

Εντάξει, εντάξει. Και που το ξέρω εγώ ότι οι κηραλοιφές του δεν εμποδίζουν την μετάδοση του Ιού; Πράγματι, δεν το ξέρω. Το ζήτημα είναι ότι ούτε και αυτός ξέρει ότι οι κηραλοιφές του τον εμποδίζουν. Περιμένουμε στήριξη της Γιαμαρέλλου στον Βελόπουλο.

Τέλος πάντων. Πάρτε το θέμα του κορονοϊού.

Έχουμε ανθρώπους που λεν, έλα μωρέ τώρα δεν τρέχει τίποτε, έλα μωρέ τώρα, το φτιάξαν και αυτό, τύπους που έχουν χεστεί πάνω τους, τύπους που λένε ότι το ρίξαν οι Κινέζοι για να ρίξουν τον Τραμπ, τύπους που λένε ότι το ριξε ο Τραμπ για να ρίξει τους Κινέζους, τύπους που λένε ότι δεν κολλά με την Θεία Κοινωνία, τύπους που σατυρίζουν και εξοργίζονται με τους προηγούμενους, τύπους που δεν θα κάναν τυχόν εμβόλιο με τίποτε, τύπους που θα στήσουν κυνήγι μαγισσών απέναντι στους προηγούμενους.

Τα πάντα έχει ο μπαχτσές.

Κι όποιος, όπως εγώ, προσπαθεί να είναι όσο είναι δυνατόν αντικειμενικός, την μια θα γίνει ίνδαλμα για τους δε και μισητός από τους δε, την άλλη μισητός από τους δε και άξιος για τους δε και στο τέλος θα μείνει μόνος. Αυτοί είναι η μοίρα των ανθρώπων που πολεμούν τους ιούς του νου.

Δεν ξέρω πολλά για την Θεία Κοινωνία. Αυτό που ξέρω είναι ότι σπάνια πλέον έχω λόγους για να πιστεύω στην ελληνική κοινωνία. Τα συναθροισμένα σκορποχώρια δεν δομούν κοινωνίες.

 Οι κοινωνίες πρέπει να έχουν κοινά. Πέρα από το κουφάρι της νεοελληνικής γλώσσας, δεν μας ενώνει κάτι άλλο. Κι επειδή ενωμένοι δεν το μπορούμε να είμαστε σχεδόν ποτέ σε τίποτε πλέον, το να μας διαλύουν κάθε φορά, φαντάζει εύκολο.

Οι αρθρογράφοι κάνουν καριέρα πάνω στις διαφωνίες μας. Ελπίζω να αξιωθώ να δω την μέρα που κάτι θα μας ενώσει. Όσο ακόμη υπάρχουμε.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 7/3/2020.

Read More »

Κατασταλάζοντας με τον Covid-19: Τα νέα δεδομένα και η μεγάλη εικόνα

Με τουλάχιστον μία περιοχή της Ελλάδας, την Ηλεία  να έχει εισέλθει στη φάση 2 της επιδημίας όπου είναι δύσκολο πλέον να περιοριστεί, είναι καλό να εξετάσουμε κάποια νέα δεδομένα του κορονοϊού.

Χρόνος επώασης

Από 5 εώς 7 ημέρες. Μέγιστο: 14 ημέρες. Ο μεγάλος χρόνος προκαλεί τα προβλήματα στον έγκαιρο εντοπισμό φορέων του.

Xρόνος παραμονής στο σώμα

Ακόμη και μετά την αποδρομή της νόσου, ο ιός μπορεί να παραμείνει στο σώμα για εβδομάδες. Άγνωστο ο ακριβής χρόνος. Εξαιτίας αυτού, πιθανολογείται ότι δημιουργείται ισχυρότερη ανοσολογική μνήμη στον ιό. Πολύ θετικό.

Μεταδοτικότητα

Θα επιμείνω ότι ο ρυθμός μετάδοσης δεν είναι 2 νέοι φορείς για κάθε έναν. Κι αυτό προκύπτει όχι μόνο από τα εμπειρικά δεδομένα αλλά και από το ότι άγνωστο μη καταγεγραμμένο ποσοστό φορέων είναι ασυμπτωματικό ή με πολύ ήπια συμπτώματα.

Πολύ πιο μεταδοτικός φαίνεται να είναι ο ιός στη φάση των συμπτωμάτων, με συνάχι και βήχα να είναι λεωφόροι μετάδοσης.

Ανησυχητικό είναι ότι ο ιός μπορεί να συνεχίζει στο σώμα ακόμη και μετά την αποδρομή της νόσου. Εξού και τα μέτρα προσωπικής υγιεινής πρέπει να τηρούνται και από όσους έχουν θεραπευτεί.

Εδώ θα πρέπει να δώσουμε και μια απάντηση σε ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα: την δεύτερη λοίμωξη σε ασθενή από την Ιαπωνία που είχε θεραπευτεί. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να δείχνει μειωμένη ανοσολογική απάντηση ή μνήμη σε ποσοστό ασθενών κάτι που θα επέτρεπε στον ιό να «ανακυκλώνεται»  συνέχεια μέσα στον πληθυσμό. Αν όντως συνέβαινε κάτι τέτοιο όπως κάποιοι από εμάς αρχικά υποψιάστηκαν, θα ήταν όντως τρομακτικό. Αλλά τα δεδομένα πλέον μας λένε ότι τα πιο πιθανά ενδεχόμενα για το ιαπωνικό αίνιγμα είναι δύο:

Α) Αναζωπύρωση: Η χρήση Tamiflu μπορεί να είχε ρίξει το ιϊκό φορτίο σε βαθμό να μην μπορεί να δώσει συμπτώματα χωρίς ο ασθενής να έχει προλάβει να αναπτύξει ανοσία.

Β) Μετάλλαξη: Έχουμε πλέον ανιχνεύσει δεύτερο στέλεχος του COVID-19. Υπάρχει κάποια πιθανότητα άτομα που έχουν νοσήσει από το πρώτο στέλεχος να μην έχουν ανοσία στο δεύτερο.

Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι πολύ κακό να έχουμε δύο επιδημίες από τα δύο στελέχη.

Το θετικό είναι όμως ότι τα δύο στελέχη μπορεί να ανταγωνίζονται μεταξύ τους, με το δεύτερο στέλεχος να χαρακτηρίζεται ως πιο ήπιο από το πρώτο. Κι αυτό είναι καλό.

Το κακό είναι όμως ότι όσο περισσότερο εξαπλώνεται ο ιός, τόσο πιο πιθανό είναι να δώσει νέες μεταλλάξεις που θα μπορούσε να σημαίνει νέες επιδημίες μέσα στην επιδημία και στελέχη ανθεκτικά στο Tamiflu και σε άλλα αντιϊκά που χρησιμοποιούνται εμπειρικά σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, κάτι που θα αυξήσει έστω και λίγο την θνησιμότητα.

Από την άλλη, μετάλλαξη δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι τα νέα στελέχη δεν αναγνωρίζονται από το ανοσοποιητικό ατόμου που έχει ήδη νοσήσει από το αρχικό στέλεχος.

Τα παραπάνω, ισχύουν για κάθε ιό και κάθε επιδημία. Δεν είναι ιδιαίτερα γνωρίσματα του «νέου» Κορονοϊού.

Ας φτάσουμε όμως σε πράγματα που παραμένουν οξύμωρα.

Σε κάθε χώρα βλέπουμε κατά διαστήματα κάποιες εκρήξεις στα νούμερα των νέων κρουσμάτων δύο τριών ημερών και μετά το νούμερο των νέων κρουσμάτων σταθεροποιείται. Η μόνη εξαίρεση είναι το Ιράν. Αυτό, καθόλου δεν συμφωνεί με μια επιδημία μεγάλης μεταδοτικότητας καθώς, σε μια τέτοια περίπτωση, όταν τα νούμερα είναι μεγάλα, θα έπρεπε να έχουμε εκθετικές αυξήσεις των νέων κρουσμάτων. Το οποίο και συμβαίνει μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα. Η εικόνα λοιπόν της επιδημίας δεν μας δίνει βάσιμο λόγο να συμπεράνουμε ότι έχουμε μια επιδημία με μεγαλύτερη μεταδοτικότητα από την γρίπη.

Θνησιμότητα 

Ο ΠΟΥ δίνει 3,4%, ποσοστό πολύ πιο υψηλό από οποιαδήποτε γρίπη. Το ποσοστό όμως είναι σίγουρα πλασματικό καθώς όσο περισσότερο εξαπλώνεται η επιδημία, τόσο μεγαλύτερο γίνεται το ποσοστό των ασυμπτωματικών και των φορέων με πολύ ήπια συμπτώματα που δεν καταγράφονται.

Τα κρούσματα που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα είναι 93000. Η εκτίμησή μου είναι ότι πρέπει να είναι από 200000 εώς 500000.

Εκτίμησή μου εξ αρχής ήταν το ποσοστό θνησιμότητας είναι κάτω από 1% και με αυτή την εκτίμηση συμφωνούν αξιωματούχοι των Centers for Disease Control and Prevention και του National Institute of Allergy and Infectious Diseases.

Το ποσοστό αυτό διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα.

Από την μία έχουμε το δραματικό ποσοστό του 7% στις ΗΠΑ, τα υψηλά, κοντά στο 3,5% στο Ιράν και Ιταλία, το χαμηλό του 1,2 σε Ισπανία και 0,7 στην Νότια Κορέα και τα μηδενικά μέχρι τώρα σε Γερμανία και Σιγκαπούρη.

Δεν έχουμε ιδέα ακόμη σε τι οφείλονται αυτές οι τεράστιες διακυμάνσεις στην θνησιμότητα από χώρα σε χώρα.

Αν υπολογίσουμε όμως και το «αόρατο» ποσοστό ασυμπτωματικών και ήπιων κρουσμάτων, θα δούμε πχ στην Νότια Κορέα με αρκετά μεγάλο δείγμα ως τώρα, ένα ποσοστό της τάξης του 0,4, εώς 0,1%, ποσοστό σχετικά κοντά σε αυτό της εποχιακής γρίπης.

Σε κάποιες χώρες λοιπόν, για άγνωστους λόγους, έχουμε απλά ένα δεύτερο κύμα γρίπης.

Καλό θα ήταν να  ανακαλύψουμε αυτούς τους λόγους.

Όπως και να ‘χει, επιμένοντας στην υπόθεση μας μιας παγκόσμιας θνησιμότητας αρκετά πιο χαμηλά του 1%, ο COVID έχει μεν θνησιμότητα πολλαπλάσια της γρίπης που προέρχεται κυρίως από τις επιπλοκές του στις ευπαθείς ομάδες, σίγουρα δεν είναι όμως 34 φορές πιο θανάσιμος από την γρίπη όπως επισήμως δείχνει ο ΠΟΥ.

Αν συνυπολογίσουμε και την συνύπαρξη άλλων αναπνευστικών ιών σε ασθενείς, το ποσοστό θνησιμότητας του Covid  μπορεί να πέσει κατά 1% εώς 15%.

Ας δούμε όμως τώρα την μεγάλη εικόνα: Η γρίπη αποτελεί μόνο το 7-15% ιογενών ασθενειών με παρόμοια συμπτώματα, τις λεγόμενες γριπώδεις συνδρομές.  Το κοινό κρυολόγημα είναι το πιο κοινό από αυτές με τους ενήλικες να το περνούν 2 ως 6 φορές τον χρόνο. Κάντε τον πολλαπλασιασμό με τον γενικό πληθυσμό και θα βγάλετε τα κρούσματα.

Ακόμη και το κοινό κρυολόγημα μπορεί να προκαλέσει θανάσιμες επιπλοκές σε πολύ επιβαρυμένους ασθενείς. Μην ψάχνετε στατιστικές θνησιμότητας. Δεν επιχειρήθηκαν.

Ο κυρίαρχος ιός στις γριπώδεις συνδρομές είναι ο σχετικά ακίνδυνος ρινοϊός με 29% και ήδη γνωστοί κορονοϊοί με 15%, με 46% να οφείλεται σε άγνωστες αιτίες, μάλλον ιούς. Είναι πιθανό λοιπόν ο COVID να μην είναι καινούριος ιός και να κυκλοφορούσε ήδη, απλά να τον εντοπίσαμε τώρα.

Αλλά ας πάμε σε νόσους που προκαλούν οι γριπώδεις συνδρομές.

Κάθε χρόνο έχουμε, 4,2 εκατομμύρια θανάτους από Οξείες Λοιμώξεις του Αναπνευστικού (ΟΛΑ), το μεγαλύτερο κομμάτι τους σε χώρες του Τρίτου Κόσμου.

Πάνω από ένα εκατομμύριο από αυτούς οφείλονται σε ιώσεις από ποικίλους ιούς όπως αναφέραμε.

Οι θάνατοι σε αυτήν την ομάδα από ιούς τις γρίπης αποτελούν μονάχα ένα κλάσμα του αριθμού και οι ετήσιες εκτιμήσεις για τους θανάτους από γρίπη πρέπει να υπολογίζονται στο κάτω άκρο τους καθώς συχνά συνυπολογίζονται στα νούμερα της γρίπης, θάνατοι από άλλους αναπνευστικούς ιούς.

Ο 3000 θάνατοι από τον Covid-19 είναι ακόμη σταγόνα στον ωκεανό των θανάτων από γριπώδεις συνδρομές και γρίπες μαζί.

Μόνο αν έχουμε σοβαρή αύξηση του συνολικού αριθμού του ενός εκατομμυρίου ιογενών θανάτων από ΟΛΑ, μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για σοβαρή επιβάρυνση της παγκόσμιας δημόσιας υγείας.

Και για να γίνει κάτι τέτοιο, ο Covid πρέπει να δώσει υπερπολλαπλάσιους θανάτους από όσους έχουμε σήμερα.

Αν παρακολουθούσαμε τις επιδημίες που κάνει ο κάθε ένας από τους διακόσιους αναπνευστικούς ιούς, θα ζαλιζόμασταν.

Είναι αμφίβολο λοιπόν το ότι ο Covid αποτελεί σοβαρή απειλή για την παγκόσμια υγεία.

Ο Covid-19, απέδειξε περίτρανα ένα πράγμα: η ανθρωπότητα και οι κυβερνήσεις της απόδειξαν είναι ανέτοιμες για μια πραγματικά επικίνδυνη πανδημία. Έχουμε εικόνα απανωτών ιατρικών λαθών σε σχέση με τον Covid. Φανταστείτε τι θα γίνει σε περίπτωση μιας πραγματικά επικίνδυνης πανδημίας, με μεγάλο χρόνο επώασης, μεγάλη θνησιμότητα (της τάξης πχ του 10%) και με μεγαλύτερη μεταδοτικότητα. 

Τα συστήματα δημόσιας υγείας, με Covid-19 ή χωρίς, πρέπει να ενισχυθούν με ειδικές κλινικές και εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.  Γιατί με ή χωρίς ψεύτη βοσκό, ο λύκος μιας πραγματικά επικίνδυνης πανδημίας, δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί.

Απλά, χάρη στον ψεύτη βοσκό, θα είμαστε αρκετοί ανέτοιμοι απέναντι σε μια πραγματική απειλή.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com,   5/3/2020

Read More »

Μεταναστευτικό: Από την θεωρία στην πράξη

“Τα ανθρωπιστικά δεν πρέπει να μπερδεύονται με τα πολιτικά. Ποιο είναι το δικό σου νησί, ποιο είναι το δικό μου νησί δεν υφίστανται όταν υπάρχει πρόβλημα διάσωσης”.

Τσαβούσογλου, Υπεξ Τουρκίας, 4/03/2016

«Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σταματούμε όσους εγκαταλείπουν τη χώρα μας, αλλά είναι καθήκον της Ελλάδας να τους συμπεριφέρεται όπως αρμόζει σε ανθρώπους!»

Τσαβούσογλου, Υπεξ Τουρκίας 29/2/2020

«Καλούμε την κυβέρνηση να ακολουθήσει επιτέλους τον δρόμο της λογικής, του διεθνούς δικαίου και του ανθρωπισμού»

Αλέξης Χαρίτσης, εκπρόσωπος τύπος ΣΥΡΙΖΑ

«Καλούμε την Ελλάδα σε αυτή τη διαδικασία να συμπεριφερθεί σύμφωνα με την συνθήκη της Γενεύης του 1951, την ευρωπαϊκή συνθήκη ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το σημαντικότερο να φερθεί με ανθρωπιά»

Σουλεϊμάν Σοϊλού, υπουργός εσωτερικών Τουρκίας, 2/3/2020

Ο νέος ανθρωπισμός και η στοχοποίηση των ντόπιων πληθυσμών

Σύμφωνα με τον νέο ανθρωπισμό, αυτό που έχει πάνω κάτω δύο χέρια, δύο πόδια, ένα κεφάλι κι έρχεται από άλλη χώρα, είναι άνθρωπος χωρίς εγγραφές, tabula rasa.

Για να μην μπλέξει αυτός ο νέου τύπου επιλεκτικός ανθρωπισμός της καταναγκαστικής αυτοθυσίας των ντόπιων με το δίχτυ των ρατσιστικών συκοφαντιών που ο ίδιος έχει υφάνει, για τον νέο ανθρωπισμό, ο άνθρωπος αυτός δεν έχει πολιτισμικό φορτίο, ούτε προσωπικό παρελθόν.

Είναι απλά ένα πλάσμα με ανάγκες που οφείλουν να καλυφθούν από τις προηγμένες χώρες.

Ίσως κάτι τέτοιο να ήταν καθολικότερα αποδεχτό, αν μια τέτοια προσέγγιση ίσχυε για τους γηγενείς κατοίκους των χωρών αυτών.

Ένα κράτος πατερούλης που καλύπτει εξ ορισμού όλες τις ανάγκες των πολιτών του, ένα κράτος ή μια ΕΕ, αν το θέλετε έτσι, Άη Βασίλης, ένας αστείρευτος επιδοματικός μηχανισμός, το κέρας της αμάλθειας.

Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ούτως ή άλλως δεν βρίσκει σύμφωνη την βασική αρχή της οικονομίας που είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να παράγουν για να μπορούν να απολαμβάνουν.

Δυστυχέστερα ακόμη, οι μετανάστες δεν αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως άγραφους. Συνήθως μένουν προσκολλημένοι στις δικές τους αντιλήψεις και συνήθειες, τις όποιες και ενίοτε θεωρούν αναγκαίο να επιβάλλουν και σε όλους τους υπολοίπους ανθρώπους (γνωστό ανθρώπινο γνώρισμα) και θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη ακριβώς και μόνο για τις επιδοματικές πολιτικές, την μεγαλύτερη αστοχία που έκανε η Ευρώπη για να ενισχύσει την επίδειξη της πολιτισμικής της ανωτερότητας. Και είναι αυτή πλέον που την κατατρώει , έχοντας ήδη καταστρέψει τα παραδοσιακά της πολιτικά κόμματα.

Ο νέος ανθρωπισμός έχει επιβάλλει μια νέα λογοκρισία φασιστικής κοπής με πολύ επικίνδυνα αποτελέσματα.

Στην Μεγάλη Βρετανία πχ πέρσι μόνο είχαμε 19000 κρούσματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων, με τις πιο τρανταχτές υποθέσεις να αφορούν συμμορίες Πακιστανικής καταγωγής και τα θύματα λευκούς ανηλίκους.

Στην λεγόμενη συνομωσία της σιωπής, οι αρχές ουσιαστικά συγκάλυπταν για χρόνια ένα τέτοιο κύκλωμα στο Rochdale, φοβούμενες μην κατηγορηθούν για ρατσισμό και ξενοφοβία.

Και παρά τον σάλο που ξέσπασε όταν το διπλό σκάνδαλο αποκαλύφθηκε, δύο τέτοια κυκλώματα αθωώθηκαν το 2018.

Ο νέος ανθρωπισμός έχει φθάσει σε τέτοια άκρα ώστε να επιχειρεί να προστατεύσει τον μετανάστη κι από τα ίδια του τα εγκλήματα, κατηγορώντας όποιον εστιάζει σε αυτά ως ρατσιστή.

Όπως είπαμε, για τον νέο ανθρωπισμό, ο μετανάστης είναι άγραφος και δεν έχει ατομική ευθύνη.

Δεν έχει ατομική ευθύνη όταν επενδύει τα υπάρχοντα του σε ένα επικίνδυνο ταξίδι για να φθάσει σε κάποια μαγική χώρα των επιδομάτων.

Δεν έχει ευθύνη όταν δεν ενημερώνεται για το ποια είναι η κατάσταση στην Ευρώπη που πριν από μερικά χρόνια ήταν η Ευρώπη των Refugees Welcome και τώρα είναι η Ευρώπη των κλειστών συνόρων, έχοντας μετατρέψει την Ελλάδα σε χωματερή ψυχών και χρέους.

Δεν έχει ευθύνη όταν αρκείται σε φήμες διακινητών ή του τουρκικού καθεστώτος για να κάνει επιλογές ζωής.

Σε πλήρη αντίθεση με την αγαπημένη αφήγηση του ανθρωπισμού για φτωχούς και κατατρεγμένους, ο μεγαλύτερος όγκος τους των ροών δεν είναι εδώ και καιρό πρόσφυγες αλλά οικονομικοί μετανάστες που έχουν να διαθέσουν κάποια χιλιάδες ευρώ για να επιτύχουν τον στόχο τους, ποσό που για την συντριπτική πλειοψηφία των φτωχών του Τρίτου Κόσμου είναι πλήρως απαγορευτικό και αστρονομικό.

Σε αυτό άλλωστε βασίστηκε και ο Ερντογάν, όταν έφτιαξε την προσοδοφόρα βιομηχανία μετανάστευσης του, παρέχοντας βίζες με μηδενικές σχεδόν διαδικασίες, φθηνά αεροπορικά εισιτήρια των τουρκικών αερογραμμών και  ταρίφες που ξεκινούν πλέον από τα 800 ευρώ το άτομο για τα φουσκωτά των διακινητών (προ κρίσης η ταρίφα ήταν 3000). 

Υπάρχει πλέον σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα σε ντόπιους και μετανάστες. Όπου στην Ελλάδα αλλά και αλλού, υπήρξε αθρόα συγκέντρωση μεταναστών, υπήρξε υποβάθμιση των ζωών και των περιουσιών των ντόπιων, με τελικό αποτέλεσμα οι περισσότεροι από αυτούς να αναγκαστούν σταδιακά να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους και αυτές να μετατραπούν σε εθνοτικά γκέτο.

Και αυτή η σύγκρουση συμφερόντων δεν είναι μόνο ανάμεσα σε ντόπιους και μετανάστες. Αλλά ανάμεσα και σε παλιούς και νέους μετανάστες.

Βλέπουμε πχ στην τουρκογενή κρίση που αντιμετωπίζουμε τώρα, όχι μόνο κατοίκους αλλά και μετανάστες στην Μόρια να διαμαρτύρονται για την είσοδο της νέας φουρνιάς μεταναστών.

Και αυτό γιατί, όπως συμβαίνει και με τους κατοίκους, έτσι και η δικιά τους θέση θα επιδεινωθεί.
Σε αυτήν την σύγκρουση συμφερόντων, οι μετανάστες διεκδικούν κάτι που δεν είναι καν στην διάθεση της Ελλάδας να δώσει: πρόσβαση στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, πρόκειται για ένα άλυτο ζήτημα που θα εξελιχθεί εις βάρος και των δύο μεριών: και των ντόπιων και των μεταναστών. Κι όχι με την ευθύνη των ντόπιων. 

Ο νέος ανθρωπισμός, θέλει τον μετανάστη άγραφο. Κι ως άγραφος, δεν μπορεί να είναι ρατσιστής, κάτι που συγκρούεται με την πραγματικότητα όπου κάθε βδομάδα έχουμε εθνοτικούς ξυλοδαρμούς και δολοφονίες όπου έχουμε αθρόες συγκεντρώσεις μεταναστών.

Αλλά ο μετανάστης γίνεται ήρωας μόνο όταν δολοφονείται από κάποιο ντόπιο ρατσιστικό κάθαρμα. Όχι από άλλον μετανάστη.  

Όταν λοιπόν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τον νέο ανθρωπισμό, τόσο χειρότερο για την πραγματικότητα. 

Οι τουρκικές βλέψεις

Αλλά ας επιστρέψουμε στο φλέγον θέμα μας.

Την πολιτική της Τουρκίας.

Η Τουρκία εργαλειοποιεί τους πληθυσμούς.

Το έκανε με τις γενοκτονίες και τις μαζικές εκδιώξεις πληθυσμών.

Το έκανε με τον εποικισμό του ψευδοκράτους στην Κύπρο.

Το έκανε με τους Κούρδους.

Το πιο χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα ήταν ο σχεδιασμός του Ερντογάν να εγκαταστήσει στον Κουρδικό διάδρομο ένα εκατομμύριο σουνίτες μετανάστες, φτιάχνοντας ένα εξαρτημένο από την Τουρκία άτυπο κρατίδιο,εντός της Συρίας.  

Το Ιντλίμπ με τους Τζιχαντιστικούς θυλάκους είναι το τελευταίο οχυρό του υπερφιλοδοξου και πλέον καταρρέοντα σχεδιασμού του Ερντογάν.

Για την εισβολή στη Συρία δε, ο Ερντογάν χρησιμοποίησε ως εμπροσθοφυλακή 30000 σύριους σουνίτες μετανάστες, πρώην άντρες του FSA που παρότι σχεδόν διαλύσαν την χώρα τους για λογαριασμό τρίτων, δεν δίστασαν να εισβάλλουν στην χώρα τους για λογαριασμό της Τουρκίας, όντας μισθοφόροι του Ερντογάν.

Άλλους 15000 χιλιάδες τέτοιους έστειλε ο Ερντογάν στην Λιβύη για να στηρίξουν έναν από τους τελευταίους συμμάχους του, τον Σάρατζ.

Η πολιτική του Ερντογάν των ακραίων ρίσκων, έχει σημειώσει πολλές επιτυχίες λόγω της απροθυμίας των άλλων παιχτών να εναντιωθούν στην Τουρκία για μια πλειάδα λόγων.

Αλλά έχει φτάσει στα όρια της. Και ψάχνει να εκτονωθεί.

Ακόμη και σε σχέση με το μεταναστευτικό όπου ο Ερντογάν όχι μόνο λειτούργησε με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, επιδιώκοντας να το παίξει ο πατερούλης του σουνιτικού ισλάμ αλλά και δημιούργησε ο ίδιος μεταναστευτικό σουνιτικό ρεύμα, το πράγμα έφτασε πλέον στα όρια του, με εκατομμύρια Τούρκους να έχουν ξανά βασικά βιοτικά προβλήματα και οδηγώντας τη δημοφιλία του Ερντογάν σε ιστορικά χαμηλά.

Όλοι αυτοί μαζί είναι οι λόγοι που ο Ερντογάν άνοιξε τα σύνορα και έριξε την πρώτη φουρνιά των πυρηνικών του προς την Ελλάδα –γιατί για την Τουρκία το μεταναστευτικό είναι το μεγαλύτερό της επιθετικό όπλο- απειλώντας θεούς και δαίμονες, με την προοπτική της αποσταθεροποίησης της Ελλάδας να είναι ελκυστικότατη.

Αυτοί είναι οι λόγοι που ο Ερντογάν έστειλε SMS, λεωφορεία και εξόπλισε και με χημικά κάποιους μετανάστες.

Οι δύο προηγούμενες ημέρες ήταν μόνο η αρχή του σχεδιασμού. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές αναφορές, ο Ερντογάν απομακρύνει τους μετανάστες που είχαν συγκεντρωθεί στον Έβρο για να τους διασπείρει σε διάφορα λιγότερα καλά φυλασσόμενα περάσματα και στην θέση τους φέρνει Σύριους από την Κωνσταντινούπολη, ασκώντας πολλαπλές πιέσεις προς την Ελληνική πλευρά.

Η τουρκική προκλητικότητα είναι σχεδιασμός που στόχο έχει να κάνει την Ελλάδα να ενδώσει σε πολλές από τις Τουρκικές διεκδικήσεις εις βάρος μας.

Το μεταναστευτικό ήταν το ύστατο όπλο σε πολλές από τις πτυχές του ευρύτερου Τουρκικού σχεδιασμού.

Και ο Ερντογάν το έχει ήδη χρησιμοποιήσει σε μικρή κλίμακα.

Δεν πρόκειται να του βγει ως μέσο πίεσης προς την Ρωσία: Ότι και να κάνουν οι Ευρωπαίοι ή οι Έλληνες, δεν ορίζουν αυτοί τις κινήσεις του Πούτιν.

Ο Ερντογάν μες την απόγνωση του, έχει κάνει μια απίστευτα λάθος κίνηση.

Και μες την απελπισία του, θα την τραβήξει πολύ περισσότερο από ότι θα ήταν συνετό.

Η Ελλάδα είναι πλέον εκτός από μέρος του σχεδιασμού του, η μόνη τόσο ευάλωτη χώρα για να μπορέσει ο ίδιος να εκτονώσει τα δικά του αδιέξοδα και να παρουσιάσει κάτι που τόσο χρειάζεται: Μια μεγάλη νίκη, ή έστω, χειροπιαστά ανταλλάγματα. 

Το τι θα κάνει ο καθένας απέναντι στον συνάνθρωπο του μετανάστη, είναι θέμα ατομικής συνείδησης. Άλλοι την έχουν, κι άλλοι δεν την έχουν.

Το τι θα κάνει μια χώρα όμως απέναντι στην διαρκή εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, είναι θέμα εθνικής συνείδησης.

Άλλοι την έχουν, έστω και στρεβλή. Άλλοι δεν την έχουν. Και κάποιοι, δεν την θέλουν.  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/3/2020.   

Read More »

Η χώρα που Μπάζει

Ο Ερντογάν άνοιξε τα σύνορα. Χάνει κόσμο στο Ιντλίμπ. Κινδυνεύει να χάσει το Ιντλίμπ. Και κινδυνεύει να χάσει καιτην εξουσία.  

Κι έτσι ρίχνει την πρώτη παρτίδα έμψυχων πυρηνικών του στην Ελλάδα, εκβιάζοντας θεούς και δαίμονες. Κι ότι κερδίσει. Κι έχει κι άλλες , πολλές παρτίδες από τα πυρηνικά του.

Αφήνει τα σύνορα του ανοιχτά για έξοδο και στέλνει το μήνυμα σε δεκάδες χιλιάδες  μετανάστες: Περάστε κόσμε. Τους παρέχει μάλιστα και δωρεάν λεωφορεία.
Έχει εκατομμύρια άλλους να στείλει. Και κάθε φορά που τα βρίσκει σκούρα, θα το κάνει, 

Δεκάδες χιλιάδες, απόλυτα χειραγωγήσιμοι μετανάστες που κινητά έχουν αλλά μοιάζει σα να μην έχουν Ίντερνετ και πρόθεση να διασταυρώσουν τις πληροφορίες τους, όπως είχε συμβεί με αντίστοιχη φήμη στην Ειδομένη κάποια χρόνια πριν, προσπαθούν με κάθε τρόπο να περάσουν τα σύνορα της χώρας.

Μπάζει η χώρα και από κορωνοϊό και υπάρχουν πολιτικές ευθύνες.

Το πρώτο σοβαρό θύμα είναι τα καρναβάλια, με κόστος την απώλεια δεκάδων εκατομμυρίων. Κι οι αγορές, που ξέρουν, πανικοβάλλονται περισσότερο από τον κάθε ανίδεο, απειλώντας να ρίξουν την παγκόσμια οικονομία στα βράχια.

Στα νησιά πάλι, αντί το κράτος να προστατεύει τους νησιώτες, έκανε την επίταξη κι έστειλε τα ΜΑΤ να κάνουν απόβαση και να δείρουν τους νησιώτες, επιτυγχάνοντας μόνο μια πρωτοφανή κοινωνική έκρηξη.

Οι νησιώτες κάναν την δική τους αντίσταση, υποδειγματική για τον επαναστάστη μέσα μας και βρήκαν τα ΜΑΤ όχι στους δρόμους αλλά εκεί που πονάει.

Και τα ΜΑΤ, φεύγοντας, αποδείξαν πόσο αναρχομπάχαλα είναι, σπάζοντας αυτοκίνητα νησιωτών.

Οι νησιώτες νικήσαν αυτό το τυρανικό κράτος. Η επόμενη μέρα όμως τους βρίσκει πάλι μόνους και σε πολύ χειρότερη κατάσταση, με χιλιάδες νέους μετανάστες να επιχειρούν να φτάσουν εκεί με κάθε δυνατό τρόπο.

Κι εμείς, με την χώρα να δείχνει την αδυναμία της να επιβιώσει σε καταστάσεις που θα δούμε ξανά και ξανά επιδεινούμενες, λες και ζούμε σε μια παράλληλη τηλεοπτική πραγματικότητα.

Ποιο Matrix; Το να είσαι στην κοσμάρα σου και να περνάς την πραγματικότητα που θα σε καταπιεί για εικονική, είναι πολύ χειρότερο από το να ζεις σε μια εικονική πραγματικότητα.

Δεν περιγράφω  άλλο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 28/2/2020.

Read More »

Ο κορονοϊός, τώρα και στην Θεσσαλονίκη. Q&A

Ήταν θέμα χρόνου και τύχης. Ξεμείναμε κι απ’ τα δύο.

Το πρώτο καταγεγραμμένο κρούσμα είναι μια 38χρονη που επέστρεψε από εστία στην Ιταλία.

Δεν τίθεται κανένα ζήτημα για την υγεία της.

Εδώ όμως ξεκινάει η βεντάλια των ενδεχομένων. Και των ευθυνών.

Αν η γυναίκα επέστρεψε μετά από την προηγούμενη Παρασκευή, η κυβέρνηση έχει κάθε ευθύνη, καθώς ήδη θα έπρεπε να είχε διακόψει τις πτήσεις με και από την επίμαχη περιοχή της Ιταλίας, μιας και οι επιδημικές εστίες είχαν ήδη εδραιωθεί εκεί. (Τελικώς, η γυναίκα γύρισε από το Μιλάνο την Κυριακή). 

Λένε οι αρχές πως ιχνηλατούν τις επαφές της ασθενούς Μηδέν. Ήδη 15 άτομα από το κοντινό της περιβάλλον έχουν μπει σε καραντίνα. Είναι αυτό όμως αρκετό;

Σαφέστατα όχι.

Κάθε συνεπιβάτης στην πτήση της που αποβιβάστηκε κι έμεινε στην Ελλάδα θα έπρεπε να μπει σε καραντίνα.

Κι αυτό; Θα ήταν αρκετό; 

Σαφέστατα όχι. Αν την γυναίκα την παρέλαβαν με ΙΧ ή πήρε από το αεροδρόμιο ταξί , έχει καλώς. Αν όμως πήρε το λεωφορείο, τότε να ‘στε σίγουρη ότι η επιδημία είναι εδώ και πιθανότατα θα δώσει την εικόνα που έδωσε στην Ιταλία.

Πιο πρόσφατες πληροφορίες, θέλουν την γυναίκα να ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος και να επισκέφτηκε το Δημαρχείο στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας, παρουσία δημοσιογράφων.
Είναι πολύ πιθανό λοιπόν πλέον το Δημαρχείο και οι υπάλληλοί του να είναι πλέον επιδημική εστία.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι λόγω του μεγάλου χρόνου επώασης του Covid που είναι από 3 εώς 15 ημέρες, ίσως και μεγαλύτερος, όχι μόνο οι φορείς δεν μπορούν όλοι τους να εντοπιστούν, κάτι που περιορίζει την αποτελεσματικότητα της καραντίνας, αλλά και έχουμε ένα φαινόμενο παρόμοιο με αυτό που συναντούμε στην αστρονομία: Όταν κοιτάμε την εικόνα της επιδημίας, δεν βλέπουμε το παρόν της αλλά την κατάσταση 10 εώς δεκαπέντε μέρες πίσω. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την έναρξη της επιδημίας ή κάθε επιδημικής εστίας.

Ήρθε το τέλος του κόσμου λοιπόν;

Φυσικά και όχι. Ένα πολύ μεγάλο κλάσμα των κρουσμάτων παραμένουν ασυμπτωματικά και μη καταγεγραμμένα. Το μεγαλύτερο κλάσμα των καταγεγραμμένων κρουσμάτων  περνούν την ίωση με πολύ ήπια ως ήπια συμπτώματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν θα καταλάβουν σε ατομικό επίπεδο πως πέρασε ο Covid. Θα το καταλάβουν όμως, στο πετσί τους μάλιστα, σε επίπεδο οικονομίας και συστήματος δημοσίας υγείας.

Όλο το βάρος πρέπει να λοιπόν να δοθεί στην τρίτη ηλικία και σε ασθενείς με ήδη προϋπάρχοντα βαριά νοσήματα. Εκεί η θνησιμότητα μπορεί να φτάσει το 14%.

Με προστατεύουν οι μάσκες και τα αντισηπτικά;

Όχι απόλυτα. Ο Covid είναι πολύ ανθεκτικός όπως έχει δείξει στο περιβάλλον. Μάσκες, αντισηπτικά και υγιεινή χεριών και ματιών μειώνουν όμως πιθανώς το ιϊκό φορτίο στο οποίο μπορεί να εκτεθείς. Κι επομένως, οι πιθανότητες να κολλήσεις. Αλλά το ζήτημα δεν είναι το πώς θα προστατευτείς εσύ. Το ζήτημα είναι εσύ και εγώ και το σύστημα δημόσιας υγείας να μπορεί να προστατεύσει τις ευπαθείς ομάδες. Εκεί είναι το ζήτημα.

Είναι η Ελλάδα έτοιμη να ανταπεξέλθει;

Είναι πανέτοιμη να δώσει μια από τις χειρότερες σε νούμερα επιδημίες. Οι περικοπές στην δημόσια υγεία, οι συγχωνεύσεις νοσοκομείων, η έλλειψη σε υλικά και προσωπικό, ο μικρός αριθμός ΜΕΘ, εγγυώνται μια πολύ κακή εξέλιξη.

Πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι ο COVID πρέπει να λαμβάνεται όχι τόσο ως παθογένεια από μόνος του, αλλά ως παράγοντας επιβάρυνσης άλλων παθολογιών.

Ως τέτοιος, με το να τον έχουμε να συναγελάζεται με άλλες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να επιβαρύνουμε την όλη κατάσταση.

Χρειάζεται ειδικές πτέρυγες ή ακόμη και ολόκληρα νοσοκομεία που δεν βρίσκονται σε χρήση σήμερα, να μετατραπούν σε διαμερίσματα ΜΕΘ για τις ευπαθείς ομάδες με COVID.

Μην ξεχνάτε, ότι πολλά νοσοκομεία σήμερα είναι και τα ίδια εστίες λοιμώξεων και η παραμονή σε ΜΕΘ ασθενών πάνω από 10 μέρες επιδεινώνει δραματικά τις πιθανότητες αποθεραπείας και επιβίωσης τους. Ο COVID απλά θα επιδεινώσει την υπάρχουσα κατάσταση. Τα πράγματα θα γίνουν λίγο πιο δυσάρεστα με την αποδρομή της εποχιακής γρίπης.

Πόσο εύκολα μεταδίδεται ο Ιός;

Από την αρχή της επιδημίας περιγράφεται πως ένας φορέας κολλάει άλλους τέσσερις. Μετά από δύο μήνες καταγραφών, το νούμερο έχει πέσει στο ένας κολλάει 2,2 ενώ η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως η αναλογία πρέπει να είναι ένα προς ένα, χαμηλότερη από την εποχιακή γρίπη που έιναι 1 προς 1,3. (Αναδρομικά, αυτή ήταν η μοναδική λάθος εκτίμησή μου. Ο ιός έχει σημαντική μεταδοτικότητα και τα κρούσματα σε κάποιες χώρες διπλασιάζονται εντός 4 ημερών). 

Τα σχολεία πρέπει να κλείσουν;

Φυσικά και όχι. Στα 80.000 κρούσματα και στους 2900 θανάτους μέχρι σήμερα παγκοσμίως, δεν έχει καταγραφεί ούτε ένας θάνατος παιδιού. Τα παιδιά είναι ο πιο ασφαλής πληθυσμός σε σχέση με τον Covid. Οι παππούδες τους όμως και κατά δεύτερο λόγο ο γιαγιάδες τους, όχι.

Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι η χειρότερη ελληνική πόλη για την επιδημία;

Ελέω ΟΑΣΘ. Τις ώρες αιχμής, οι επιβάτες γίνονται σαρδέλες. Στον ΟΑΣΘ, δεν υπάρχουν ικανά μέτρα προστασίας και η μαζική μετάδοση πρέπει να θεωρείται βέβαια.
Επιπρόσθετα, η ασθενής Μηδέν ήταν στο δημαρχείο...

Αν υποψιάζομαι ότι έχω τον κορονοϊό, τι κάνω;

Στο συγκεκριμένο στάδιο τυχόν επιδημίας στην Ελλάδα, το χειρότερο δυνατό σενάριο είναι να έχουμε ήδη 100 ασυμπτωματικούς φορείς. Αν δεν έχεις πρόσφατα ταξιδέψει σε επιδημικές εστίες ή δεν έχεις επαφή με κάποιον που πρόσφατα το είχε κάνει, ή δεν έχεις παέι δημαρχείο τις τελευταίες δύο μέρες, πιο πιθανό είναι να κερδίσεις κάποιο ποσό στο Τζόκερ και απείρως πιο πιθανά να έχεις απλό κρυολόγημα ή εποχιακή γρίπη ή να είσαι κατά φαντασίαν ασθενής. Μην επιβαρύνεις τις υπηρεσίες με τις φοβίες σου και μην πας στο νοσοκομείο. Πιο πιθανό να κολλήσεις κάτι από ή στο νοσοκομείο, παρά να έχεις Covid. Αν όμως οι υποψίες σου είναι βάσιμες, ή έχεις πχ δύσπνοια, πάλι μην σκάσεις έτσι απλά στο νοσοκομείο. Πάρε άμεσα τηλέφωνο τον ΕΟΔΥ στα 210-521200, 210-5212054. Εκείνοι θα ξέρουν καλύτερα από εσένα τι να κάνουν. Ελπίζω.

Είπατε κάτι για οικονομικό κόστος. Ποιο θα είναι αυτό;

Πολλαπλό. Η καραντίνα μπορεί να διακόψει την αλυσίδα της διάδοσης μόνο σε πολύ πρώιμα στάδια κι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί με τον Covid λόγω του μεγάλου χρόνου επώασής του. Ειδάλλως θα πρέπει να παρθούν μέτρα αντίστοιχα της Γιουχάν, με ολόκληρες πόλεις να μπαίνουν σε καραντίνα. Ακόμη και έτσι όμως, απλά επιβραδύνεται ο ρυθμός μετάδοσης και η δημιουργία νέων εστιών.

Παράλληλα όμως, η κανονικότητα της ζωής και της οικονομικής, καταστρέφεται.

Με τυχόν επιδημία στην Ελλάδα, εκατοντάδες ως χιλιάδες μαγαζάκια δεν θα αντέξουν. Θα πληγούν ακόμη και μεγαλύτερες επιχειρήσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει στην Ιταλία.

Αν η κατάσταση εξελιχθεί στην Ελλάδα πιο άσχημα από ότι στην Ιταλία, που κατά εμέ είναι το πιθανότερο, ο τουρισμός θα πληγεί βάναυσα. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον χρηματοπιστωτικής φούσκας που μπαίνει σε ύφεση και μπορεί να δώσει και κραχ.

Αν φτάσει ο Covid στην Μόρια. Τι θα γίνει εκεί; Θα πέφτουν οι μετανάστες σαν τις μύγες;

Σε καμία των περιπτώσεων. Με σχετική καλοκαιρία, ελάχιστη επίπτωση θα έχει ο Covid στους καταυλισμούς, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών είναι κάτω των 40 κι έτσι σχετικά άτρωτη στον COVID. 

Αυτοί που θα την πληρώσουν θα είναι ο γέροι των νησιών. Σε αυτό το κλάσμα είναι αναμενόμενο να περιμένουμε μερικές δεκάδες θανάτους.

Εν κατακλείδι, ας ελπίσουμε ότι ο Covid θα εξαφανιστεί, όπως έχει συμβεί και με άλλους κορονοϊούς.

Αν όχι, πρέπει απλά να μάθουμε να ζούμε με αυτόν, προσέχοντας ιδιαίτερα τους γέρους μας.     

Το μεγαλύτερο λοιπόν κόστος του Covid θα είναι στην οικονομία, στα συστήματα υγείας και στους γέρους μας. Κι ως εκ τούτου, αυτά και μόνο θα πρέπει να έχουμε κατά νου.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 26/2/2020.

Read More »

Μισός χρόνος Μητσοτάκη

Στην Ελλάδα αρέσκονται να χρησιμοποιούν μια κυβέρνηση ως μέτρο σύγκρισης σε σχέση με την επόμενη. Όσο απαραίτητος κι αν είναι ο σχετικισμός, αυτή η μέθοδος στα πολιτικά πράγματα της χώρας απλά επιτρέπει σε κομματικούς στρατούς και συμφέροντα να περιχαρακώνονται στις θέσεις τους με γενικολογίες και αοριστίες όπως Αριστερά και Δεξιά.

Μια κυβέρνηση κρίνεται πρωτίστως από το παραγόμενο έργο της.

Κι έτσι θα κρίνουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη που κλείνει το πρώτο εξάμηνο της.

Παρά την αρχική της εικόνα της ετοιμότητας και της ορμής της, η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρα υποτιμήσει καίρια και ζωτικά ζητήματα της χώρας. Η μεσσιανική υποδοχή και μεταχείρισή της από τα μήντια, μπορεί να συγκαλύπτει την  ένταση κι έκταση των προβλημάτων, αλλά σίγουρα δεν βοηθά στην επίλυση τους.

Οικονομία.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πήρε την οικονομία στα χέρια της σε μια σχετικά ευνοϊκή συγκυρία, με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει δημιουργήσει το κάδρο για τα ματωμένα υπερπλεονάσματα.

Έκανε κάποιες κινήσεις που έπρεπε να γίνουν, όπως η πρόωρη αποπληρωμή του ακριβού δανείου του ΔΝΤ και η επιστροφή των κερδών των ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ.

Παράλληλα, ευνοήθηκε από το κλίμα επισφάλειας της παγκόσμιας οικονομίας που έκανε τα ομόλογα μιας χώρας που βρίσκεται εκτός αγορών για μια δεκαετία να φαίνονται ελκυστικά ακόμη και με μηδενικά επιτόκια.

Όλα αυτά δημιούργησαν τον μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο που είχε ποτέ μνημονιακή κυβέρνηση.

Αλλά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται να αγνοεί την οικονομική πραγματικότητα του μικρομεσαίου Έλληνα, ο οποίος για να κινηθεί έστω και λίγο οικονομικά, χρειάζεται έστω τα ψίχουλα των κοινωνικών επιδομάτων, τα οποία ο Μητσοτάκης αντί να τα ενισχύσει, τα περιέκοψε, με την εξαίρεση το επίδομα για το πρώτο παιδί που ο ίδιος δημιούργησε.

Πολύ σημαντικοί δείκτες της οικονομίας, έχουν τα μαύρα τους χάλια. Η ανεργία υποχώρησε λίγο, αλλά το 16,7% είναι απαράδεκτο. Σε σχέση με το 2018, οι εξαγωγές, ο τζίρος των επιχειρήσεων, το χονδρεμπόριο, η οικοδομή και η βιομηχανική παραγωγή, έχουν όλα τους υποχωρήσει.

Ο μόνος θετικός δείκτης είναι το κλίμα εμπιστοσύνης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Η οικονομία χρειάζεται ενέσεις ρευστότητας.

Στην οικονομία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και πιο συγκεκριμένα στο ασφαλιστικό έκανε και την πρώτη της μεγάλη κωλοτούμπα: Ενώ δικαίως έκραζε τον διαβόητο νόμο Κατράγκαλου, κράτησε ένα από τα χειρότερα κομμάτια του: την προσωπική διαφορά. Έτσι, οι παλιοί συνταξιούχοι είδαν αυξήσεις κι επιστροφές των 2 εως τέσσερα ευρώ όταν τους έχουν κλαπεί 87 δισεκατομμύρια.

Μεταναστευτικό

Ανέτοιμη, άτολμη. Τα κλειστά κέντρα είναι πολύ λίγα και γίνονται πολύ αργά σε σχέση με τις ροές. Η μεταφορά μεταναστών στην ενδοχώρα απαγορεύει την επιστροφή τους. Τα πλωτά φράγματα δεν έχω ιδέα πως θα αλλάξουν την όποια πραγματικότητα πέρα από το να παγιδεύσουν επικοινωνιακά χάνους και αφρόψαρα. Πήρε ένα πεντάμηνο στον Μητσοτάκη για να επανασυστήσει το υπουργείο μετανάστευσης.

Εξωτερική πολιτική

Η διπλωματία φαίνεται να ξαναζωντανεύει στη χώρα σε επίπεδο πρεσβειών. Προσωπικές επιλογές όμως του Μητσοτάκη βάζουν την χώρα σε μεγάλους μελλοντικούς κινδύνους.

Ο Μητσοτάκης ήταν ο μόνος ευρωπαίος ηγέτης που δεν κράτησε τις απαραίτητες αποστάσεις από την δολοφονία του ιρανού στρατηγού Σουλεϊμανί.

Η κυβέρνηση έχει ρίξει όλο το βάρος της στον αμφιλεγόμενο αγωγό East Med.

Και σε μια ακατανόητη πράξη, στέλνουμε μια συστοιχία Patriot στη Σαουδική Αραβία μαζί με 130 άτομα υψηλού εξειδικευμένου προσωπικού, μετά από αίτημα και των ΗΠΑ. Πράξη ακατανόητη, γιατί η χώρα βρίσκεται στο πρόθυρα πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία.

Λένε πως η συστοιχία αντικαταστάθηκε και το ερώτημα μεταλλάσσεται στο «τότε γιατί περίσσευε» που απαντάται με την απάντηση: «Σε μια χώρα στα πρόθυρα σύγκρουσης, καμιά αεράμυνα δεν περισσεύει». Αλλά ακόμη κι αν δεχτούμε πως η συστοιχία περίσσευε, τι θα μπορούσε να ειπωθεί για τα 130 υψηλά εξειδικευμένα άτομα; Πως αντικαθίστανται άραγε αυτοί; Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση δημιουργεί κενό στην αεράμυνα για να πάρει μερικούς πόντους στην εξωτερική διπλωματία, εις βάρος πάντα της σχέσης μας με το Ιράν.

Αξίζει να σημειωθεί πως για τα φυσίγγια του Καμμένου στην Σαουδική Αραβία είχαν σηκωθεί και οι πέτρες και ο Πέτρος ο Αργυρίου και για τους Patriot δεν έχει ανοίξει μύτη.

Σε τέτοια αποχαύνωση έχουμε φτάσει.

Σε όλα τα παραπάνω, ας προσθέσουμε και το μπουρδέλο στο ποδόσφαιρο που έχει δυστυχώς σοβαρότατες κοινωνικές προεκτάσεις κι έχουμε μια εικόνα διόλου κολακευτική.

Η κυβέρνηση δεν έχει όραμα. Οι βασικές της στοχεύσεις δεν ταυτίζονται με τα μεγάλα και ζωτικά προβλήματα της χώρας.

Μετά από μια δεκαετία απόλυτης καταστροφής, οι Έλληνες αποζητούσαν μια κάποια σταθερότητα και αυτό είναι που ερμηνεύει το εκλογικό αποτέλεσμα του 2019. Και δυστυχώς, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θα βρουν καμιά κανονικότητα στον νέο δικομματισμό, όταν μάλιστα η χώρα βρίσκεται στα βαθειά νερά των διεθνών αναταραχών και συγκρούσεων, με την Τουρκία να καραδοκεί ανά πάσα στιγμή.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 31/1/2020.

Read More »

Παλαιστίνη: Το σχέδιο ειρήνης του Trump

Το είχε ανακοινώσει ήδη το 2017. Ονειρευόταν να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης χάρη σε αυτό. Ονειρευόταν ότι θα κοιμάται με το Νόμπελ αγκαλιά χάρη σε αυτό. Ονειρευόταν ότι θα μείνει στην ιστορία σαν ο μεγαλύτερος πρόεδρας του πλανήτη χάρη σε αυτό.

Κι όταν το ανακοίνωσε, οι Παλαιστίνιοι ξύπνησαν μέσα σε έναν καινούριο εφιάλτη.

Είναι το σχέδιο Ειρήνης του Trump για την Παλαιστίνη. Μόνο που δεν είναι σχέδιο Ειρήνης και δεν είναι του Trump. Μικρολεπτομέρειες.

Το σχέδιο είναι του γαμπρού του Trump, Jared Kushner, κολλητού του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου.

Με άλλα λόγια, είναι το σχέδιο του Ισραήλ για την Παλαιστίνη. Και μοιάζει με συνθήκη που επιβάλλεται σε χώρα που έχει ηττηθεί σε πόλεμο. Και δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να το αποδεχτούν οι Παλαιστίνιοι. Μα καμία.

Το σχέδιο Trump, είναι η συνέχεια της πρωτόγνωρης αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τον ίδιο πέρσι.

Τι δίνει στους Ισραηλινούς; Την αναγνώριση των παράνομων εποικισμών τους, την προσάρτηση του 30% της Δυτικής Όχθης και μέρους της Κοιλάδας του Ιορδάνη, με άλλα λόγια τον έλεγχο και του νερού της περιοχής. Τι τους ζητάει; Να παγώσουν τους εποικισμούς για μια τετραετία διαπραγματεύσεων.

Τι δίνει στους Παλαιστίνιους; Μια ασαφή υπόσχεση για ένα λειψό Παλαιστινιακό κράτος, φτωχό συγγενή των Παλαιστινιακών εδαφών πριν το 1967, με πρωτεύουσα κάπου στα περίχωρα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, υπόσχεση που θα εξαρτάται από την τήρηση μιας μεγάλης λίστας δεσμεύσεων. Ανάμεσα σε αυτές, την αναγνώριση της Ισραηλινής κατοχής, την αναγνώριση των εποικισμών και της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, τον πλήρη αφοπλισμό και αποστρατικοποίηση. Απαιτεί από την Παλαιστίνη να μην έχει καμία σχέση με οργανισμούς και οργανώσεις που δεν εγκρίνονται από ΗΠΑ και Ισραήλ και τον «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ως συνήθως βεβαίως βεβαίως, ανάμεσα σε τόσο άλλα.  

Ζητάει από τους Παλαιστίνιους κυριολεκτικά γη και ύδωρ και υπόσχεται ένα «ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος» υπό όρους και με κηδεμόνα το Ισραήλ. Τι παραπάνω θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος βρίσκεται υπό κατοχή τόσα χρόνια;

Για να χρυσώσει το χάπι, o Τραμπ πετάει και μια ασαφή υπόσχεση για χρηματοδότηση μερικών δισεκατομμυρίων, αν φυσικά τηρούνται οι όροι της συμφωνίας.

Οι Παλαιστίνιοι απάντησαν ότι δεν είναι για πούλημα, με πολλούς χιλιάδες τους να έχουν βγει ήδη στους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για την συμφωνία της ντροπής.

Το Ισραήλ, θα χρησιμοποιήσει την άρνηση των Παλαιστινίων ως αφορμή και θα συνεχίζει ακόμη πιο σφόδρα να εποικίζει και να κλέβει παλαιστινιακή γη και ύδωρ.

Ένας νέος κύκλος αίματος θα ξαναξεκινήσει. Και η σταθερότητα στην Μέση Ανατολή θα παραμείνει όνειρο θερινής νυχτός. Όπως άλλωστε, και το νόμπελ ειρήνης στον Τραμπ.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com. 29/1/2020.

Read More »