Ποιον είπες διεφθαρμένο ρε λαμόγιο;

Ποιον είπες διεφθαρμένο ρε λαμόγιο;

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα; Αυτό είναι ένα διαρκές ερώτημα.

Και η διαρκής απάντηση είναι μια:

Η διαφθορά.

Πάντα αναρωτιόμουν το γιατί σε μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο (ψιτ, για τη χώρα σου μιλάω) δεν έχουμε αίμα αλλά κυρίως «εγκλήματα λευκού κολάρου».

Η απάντηση είναι απλή: δεν υπήρχε λόγος για βία και αίμα. Υπήρχε συναίνεση για τη διαφθορά. Υπήρχε ίσως η πιο εκτεταμένη κουλτούρα διαφθοράς τουλάχιστον στο Δυτικό κόσμο.

Η διαφθορά δεν αποτέλεσε ποτέ  αποκλειστικά προνόμιο της εξουσίας. Αντίθετα, ήταν «δημοκρατικότατη» και εκτεινόταν σε όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Τι άλλαξε;

Η μοιρασιά. Βλέπετε, η διαφθορά μπορεί να είναι και αυτή ένα σύστημα διοίκησης και μάλιστα αποτελεσματικό.

Δυστυχώς όμως έχει ένα εξ’ ορισμού μειονέκτημα: Είναι σπάταλο. Πόροι εξαντλούνται γρήγορα, η πίττα μικραίνει σύντομα.

Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή θα γίνει αναπόφευκτα το μοίρασμα της πίτας. Και κάποιοι, οι λιγότερο ισχυροί θα βγουν έξω από τη μοιρασιά.

Αυτή είναι η ουσία της συναισθηματικής αντίδρασης του Έλληνα: γιατί όλοι θα συμφωνήσουμε στο ότι αυτή η αντίδραση του Έλληνα στις «μεταρρυθμίσεις»  αφορά πρωτίστως το βιοτικό κομμάτι της Ζωής του Έλληνα. Απλά όλο και περισσότεροι Έλληνες δεν μπορούν να επιβιώσουν αξιοπρεπώς και κάποιοι δεν μπορούν να επιβιώσουν καθόλου, αριθμοί που καθημερινά μεγαλώνουν. Αυτό αποτελεί συνθήκη για ένα κοινό μέτωπο αγώνα. Τη μόνη συνθήκη κοινού μετώπου αγώνα στην Ελλάδα.

Γιατί στο «ηθικό» και συναισθηματικό κομμάτι της αντίδρασης του  Έλληνα,  τα πράγματα ούτε έντιμα, είναι ούτε δίκαια.

Γιατί το γαμώτο του Έλληνα είναι ότι τόσα χρόνια υπηρετούσε ένα σύστημα διαφθοράς όπως και το σύστημα διαφθοράς εξυπηρετούσε τον «πολίτη». Ήταν στη μοιρασιά που χάλασε το γλυκό. Ήταν ότι στην καινούρια μοιρασιά ο μέσος Έλληνας έμεινε στην απ΄έξω.

Αυτό είναι casus beli και η κρυφή σημαία της ανάγκης για αλλαγή συστήματος εξουσίας.

Χάλασε η μοιρασιά.

Εμ δεν θα χαλούσε; Αμύθητοι πόροι κατασπαταλημένοι. Ούτε καν στην ευλογημένη Ελλάδα δεν βρέχει πόρους.

Κάποιες επαναστάσεις σε αυτή τη χώρα γίναν γιατί κάποιοι βαθύτατοι μορφωμένοι και ειλικρινείς άνθρωποι πλησιάσαν κάποιος βαθύτατα αμόρφωτους ανθρώπους και ο σπόρος έπιασε τόπο.

Σήμερα στην Ελλάδα ενδημεί το είδος του βαθύτατο παραμορφωμένου ανθρώπου, του νεόπλουτου της γνώσης όπως το έχω ξαναπεριγράψει. Αυτό το είδος είναι ανεπίδεκτο μαθήσεως. Έχει πάρει εμβόλια γνώσης ίσα ίσα για να γένει άνοσος σε αυτήν.

Για αυτό το λόγο ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ «τέρμα ο διαπιστωτικός λόγος. Ώρα για πράξεις». Γιατί αν προχωρήσει και άλλο ο διαπιστωτικός λόγος μπορεί να φτάσει και σε διαπιστώσεις για εμάς τους ίδιους, μπορεί να περιλάβει και εμάς και δε θέλουμε ο λόγος να φτάσει τόσο μακριά. Ούτε τόσο βαθιά.

Για να δούμε ποιοι είμαστε εμείς.

Είμασταν αυτοί που «εφεύραμε» την παραπαιδεία και την εξυψώσαμε πάνω από την ας πούμε κακή ποιότητας κρατική παιδεία. Φροντιστήρια λέγονται.

Δημιουργήσαμε δηλαδή την ιδιωτική παιδεία μόνοι μας. Τύφλα να χουν οι κακοί καπιταλιστές.

Κάναμε τις μήτρες γνώσης, τα πανεπιστήμια, άσυλα ανιάτων και εκδοτήρια εισιτηρίων για το γήπεδο του δημοσίου.  Σόρρυ μάγκες αυτό δεν τα κανε άλλος. Θα μπορούσατε να πείτε όχι, του παιδιού μου δεν του κόβει, μπορεί να μάθει μια τέχνη να ευτυχήσει και αυτός και να μη ζημιώνει τους συμπολίτες του. Δεν είναι δα και κουλό. Αλλά όχι. Εσείς ξοδεύατε περιουσίες για να μπουν τα μπάσταρδο σας στα πανεπιστήμια και να γίνει Προεστός. Διαφθορά λέγεται αυτό. Σύστημα διαφθοράς.

Στη δημόσια υγεία; ΟΟΟυουουου. Εκεί να δεις. Φακελάκι και κακό για να πάρει ο δικός σου άνθρωπος τη θέση του φτωχότερου συμπολίτη του. Εσείς φτιάξετε τους μεγαλογιατρούς.

ΔΙΑΦΘΟΡΑ.

Και άλλα τόσο όμορφα.

Αλλά πάντα μα πάντα είχατε τους πολιτικούς να τους φορτώνετε με το αζημίωτο τις δικές σας πομπές σε ένα ψυχόδραμα που αν δεν ήταν τραγικό θα ήταν απλά γελοίο.

Και στην πολιτική; Πάντα μα πάντα διαλέγατε τους χειρότερους του χωριού. Αυτούς που ξέρατε ότι είναι βρώμικοι γιατί ΕΙΧΑΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΕΙ από αυτούς.

Αυτό και αν είναι διαφθορά.  

Φυσικά. Ο πονηρός δε φοβάται τον πονηρό ακόμη και αν είναι πιο πονηρός από τον ίδιο. Τα ίδια μέσα κατέρχονται και με τους ίδιους κανόνες παίζουν. Τον έξυπνο φοβάται.  Για αυτό έβαζε ο πονηρός ο Έλληνας και τους πιο πονηρούς από όλους στην εξουσία, άσχετα με τον ψεύτικη ιδεολογική προβιά που οι πολιτικοί φορούσαν έτσι για ξεκάρφωμα.  «Αυτόν μπορούμε να τον εμπιστευτούμε. Είναι λαμόγιο σαν και μας.»

 Ο καραγκιοζισμός είναι φυσικά απότοκος της μακράς ιστορίας της υποδούλωσης μας. Συμφωνώ. Αλλά ακόμη και όταν μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα δικό μας σύστημα διοίκησης, τη διαφθορά επιλέξαμε πάλι. Ανεπίδεκτοι μαθήσεως και ανθεκτικοί μέχρι θανάτου στην αλλαγή. Αιώνιοι νεοέλληνες.

Είχαμε δημοκρατία της διαφθοράς. Είχαμε ένα σύστημα εξουσίας με μαζική συναίνεση. Τη διαφθορά.

Το ψυχόδραμα μας δεν έχει λύση: δεν είναι τραγωδία. Κράζουμε τους δοσίλογους, τους κλέφτες κλπ κλπ. Κάνουμε ότι φωνάζουμε και οι πολιτικοί κάνουν ότι μας ακούν.

Δυστυχώς όμως, είναι λίγες οι ελληνικές οικογένειες που δεν έχουν σκελετό ή σκελετούς στη ντουλάπα τους: Κάποιον συγγενή μακρινό ή κοντινό δοσίλογο, βασιλόφρονα ή χουντικό.

Βρώμικο εφοριακό, γιατρό. Πουλημένο δικηγόρο. Ξεπουλημένο στέλεχος πολυεθνικής. Φοροφυγά. Όλα τα έχει ο μπαχτσές. Για να μην πάμε σε πιο βαρβαρικές μορφές εγκλήματος. Ακόμη και οικογένειες που δεν είχαν τέτοια φρούτα μπολιαζόντουσαν με κανά καλό γαμπρό ή νύφη για να μοιραστούν τα λεφτά και τη ντροπή τους. Στο μητροπολιτικό κέντρο της διαφθοράς (ψιτ, για την Ελλάδα λέω) η εντιμότητα συνεπαγόταν φτώχια και η φτώχια ισοδυναμούσε με ντροπή και απομόνωση.

Τώρα, οι ιερές ελληνικές οικογένειες αποκτούν και νέα φρούτα:  

Τους Χρυσαυγίτες.

Γενικά, μέσα στην ιερή ελληνική οικογένεια επικρατούσε τρομακτική ομερτά: Αν το κράτος, το όποιο κράτος, πήγαινε να στριμώξει ή να μπαγλαρώσει κανάν εγκληματία συγγενή, να σου από το πουθενά οι μηχανισμοί προστασίας και τα τηλέφωνα και τα παρακάλια και τα λαδώματα και τα ταξίματα μην τυχόν και πάθει κάτι το «παιδί». Αντίθετα, οι έντιμοι και από το κράτος διωκόντουσαν αλλά και κοινωνικά απομονωμένοι μείναν. Που πήγαν οι έντιμοι άνθρωποι στην Ελλάδα αναρωτιέστε; Ε λοιπόν, αυτούς τους σκοτώσατε μικρούς μην τυχόν και χαλάσουν την πιάτσα.

Η Ελλάδα υπήρξε μια ηθικά ασπόνδυλη χώρα.

Και ρωτάω εσάς που κράζατε μέσα την ασφάλεια της ανωνυμίας ή των μαζών: Δώσατε ποτέ κανέναν συγγενή σας; Μήπως κανάν γνωστό σας; Δώσατε κάποιον ανιδιοτελή αγώνα που θα χαλούσε τη βολή σας; Ε ΠΩΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ;

Προς θεού: δε λέω ότι όλοι οι Έλληνες μετέχουν ενεργά της διαφθοράς. Αλλά ότι έχουν εμποτιστεί μέχρι το μεδούλι από αυτήν σε βαθμό που δεν μπορούν να την αναγνωρίσουν από κοντά αλλά μόνο από μακριά, έχουν υποστεί ένα είδος ηθικής πρεσβυωπίας.

Το ψυχόδραμα δεν έχει τέλος: Χιλιάδες απολυμένοι δημοσιογράφοι να κράζουν στους δρόμους  και κανένας από αυτός να μην βγάζει τα άπλυτα του εργοδότη του μην τυχόν και βγει για τον ίδιο κακό όνομα για τυχόν επόμενη σχέση εργοδοσίας. V for Valtomenos.

Άλλοι που το πρωί είναι άχρηστοι βολεμένοι  δημόσιοι υπάλληλοι και το βράδυ ανώνυμοι επαναστάτες που μετατρέπουν το χώρο του δημοσίου διαλόγου που μπορεί να είναι το διαδίκτυο σε γήπεδο ή καφενείο. V for Volemenos.

Δικηγόροι που σε εποχή εκτεταμένης κρατικής παρανομίας δεν μπορούν να κάνουν ούτε μια μήνυση κατά του κράτους. V for Vernikomena Kerata.

Δικαστικοί σε καιρό αντισυνταγματικών εκτροπών αντιδρούν μόνο όταν μειώνονται οι μισθοί τους. V for Varate me kai as klaiw.

Τι δουλειά κάνεις πασά μου: Επαγγελματίας γραφειοκράτης: V for Vasilofron

Νεαροί άντρες που πουλούν το μέλλον τους για ένα καφέ στην παραλία: V for Vlakas.

Γκόμενες που ενώ μας έχει πέσει όλους το πουλί από την απόγνωση συγκρίνουν τα βαμμένα νύχια τους: V for Versage, V for Vamenes Ksantheies, V for Vlamenes.

Σιγά μην γίνει η Ελλάδα Αργεντινή. Το μόνο ηρωικό στη μας χώρα είναι το πόσο ανθεκτική είναι η διαφθορά. Ό μόνος ήρωας σε αυτή τη χώρα είναι η διαφθορά. Σούπερ ήρωας αφού τους νικά στο τέλος όλους.

Είμασταν βασιλόφρονες πριν έρθει ο βασιλιάς. Χουντικοί πριν έρθει η χούντα. Νεοφιλελεύθεροι πριν έρθει το ΔΝΤ. Κρυπτοφασίστες πριν έρθει η ΧΑ. Σταλινική πριν έρθει ο Στάλιν.  Όλοι βρήκαν και τα κάναν. Πολλά από τα βαμπίρια της νεοελληνικής ιστορίας δεν ήρθαν απρόσκλητα.

Είμαι, είσαι, είμαστε η διαφθορά. Είμαστε ένα κρότος μαφία. Ένα συσσωμάτωμα  μεγάλων οικογενειών. Λογικό ήταν. Για μας η υπάρχει η Ιερή Οικογένεια, La Sacrada Familia, ούτε κοινωνία, ούτε αξίες ούτε τίποτα. Υπάρχει ο κώλος μας ,πεσμένος και γεμάτος μπιμπίκια άντε και καμιά οικογένεια. Ξέρατε καμιά μαφία που δεν στηρίζεται στην έννοια της ιερής οικογένειας;

Οι πολιτικοί μας είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση πολλών συγγενών μας τους οποίους διαρκώς συγκαλύπτουμε.

Ούτε ο Μπάτμαν δεν μπορεί να μας σώσει. Αντίθετα, θα είναι χαρά του να μας σπάσει με ελάχιστες εξαιρέσεις στο ξύλο.  

Πραγματική δημοκρατία έχεις όταν καταλαβαίνεις ότι και εσυ και εγώ και εμείς μετέχουμε σε αυτήν.

Πραγματική διαφθορά έχεις όταν δεν καταλαβαίνεις ότι εσύ και ο μπαμπάς ή θείος σου ή ο γκόμενος ή η κόρη σου μετέχει σε αυτή.

Ανταπόκριση: Πέτρος Αργυρίου από  την Πρώην Δημοκρατία της Μαφίας της Ελλάδος, νυν Τροϊκανία- 29/10/2012

Read More »

Οι λίστ-αρχοι: Η λίστα Lagarde και η Κόπρος του Αυγεία

Οι λίστα-ρχοι:

Η λίστα Lagarde και η Κόπρος του Αυγεία  

Πέτρος Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

 

Που είναι η λίστα Οέο;

Παντού και πουθενά. Και από χθες δημοσιευμένη στο μοναδικό περιοδικό μαχητικής δημοσιογραφίας, το Hot Doc.

Περί τίνος πρόκειται; Για μια τεράστια επιχείρηση εκβιασμών, ανευθυνότητας και συγκάλυψης.

Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Το 2006 ο Herve Falciani, τεχνικός ασφαλείας της ελβετικής τράπεζας HSBC «υποκλέπτει» από αυτήν τα στοιχεία εκατοντάδων χιλιάδων μεγαλοκαταθετών της. Του παίρνει δύο χρόνια για να ολοκληρώσει τη μεταφορά των δεδομένων από την Τράπεζα στον υπολογιστή του όπου και δημιουργείται η περίφημη λίστα Falciani που περιέχει όχι μόνο τα ονοματεπώνυμα και τα ύψη των λογαριασμών καταθετών της HSBC αλλά το σημαντικότερο, την κίνηση των λογαριασμών. Ένας μικρός Assange του τραπεζικού συστήματος έχει γεννηθεί.

 Από το 2008 και έπειτα ο Falciani διαπραγματεύεται την παράδοση της λίστας και τότε είναι που γίνεται αντιληπτός από το τραπεζικό σύστημα. Εκδίδεται διεθνές ένταλμα σύλληψής του για παραβίαση εμπορικών μυστικών και των νόμων για το τραπεζικό απόρρητο που αποτελεί άλλωστε τον πόλο έλξης των ξένων καταθετών στις ελβετικές τράπεζες. Ο Falciani γίνεται «φυγάς» και καταφεύγει στα σύνορα Ιταλίας- Γαλλίας των οποίων είναι υπήκοος.  Το 2009 οι γαλλικές αρχές τον εντοπίζουν και παίρνουν στα χέρια τον υπολογιστή που περιέχει τη λίστα με τις 130000 «καρτέλες» καταθετών της HSBC. 

Οι γαλλικές αρχές ξεκινούν έρευνα όχι εις βάρος του Falciani και το πως απέκτησε τη λίστα αλλά ελέγχουν και διασταυρώνουν τα οικονομικά στοιχεία της λίστας προκειμένου να εντοπίσουν μέσω αυτής κρούσματα πιθανής φοροδιαφυγής.

Η γαλλική κυβέρνηση σύντομα δημοσιοποιεί τον ισχυρισμό ότι έχει στη διάθεση τα στοιχεία 3000 Γάλλων φορολογουμένων καταθετών της HSBC και χωρίς να τα δώσει στη δημοσιότητα προσκαλεί φοροφυγάδες να ρυθμίσουν τις «εκκρεμότητες» τους.

Το μέσο πίεσης αποδίδει καρπούς άμεσα. 4200 Γάλλοι «επιστρέφουν» στο Γαλλικό κράτος 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Τέλος καλό, όλα καλά.

Μέσω της λίστας Falciani μπαίνουν στα ταμεία ευρωπαϊκών χωρών 10 δις ευρώ από «φοροφυγάδες».

Η λίστα όμως δημιουργεί διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Γαλλίας και Ελβετίας καθώς η δεύτερη βλέπει τον πυλώνα και τον πόλο έλξης του τραπεζικού της συστήματος, την αδιαφάνεια του τραπεζικού απορρήτου να απειλείται. Η Ελβετία απειλείται να εκπέσει από το στάτους του παραδείσου μαύρου χρήματος και να χάσει τους πελάτες της, κυρίως τους περισσότερο «μυστικοπαθείς» από αυτούς.

Το 2010 η Γαλλία παραδίδει τελικά τον φορητό υπολογιστή του Falciani στην Ελβετία, αφού έχει φροντίσει να δημιουργήσει αντίτυπα της λίστας σε ηλεκτρονικά μέσα αποθήκευσης τα οποία προσφέρεται να παρέχει σε οποιαδήποτε χώρα ενδιαφερθεί που έχει φορολογικές συμφωνίες μαζί της.

Και κάπου εδώ μπαίνει η Ελλάδα στην ιστορία. Η τότε υπουργός οικονομίας Christine  Lagarde στέλνει στον τότε  Έλληνα ομόλογό της Γιώργο Παπακωνσταντίνου αντίγραφο σε μορφή CD της λίστας Falciani, η οποία έκτοτε θα γίνει στην Ελλάδα γνωστή ως λίστα Lagarde και περιέχει τις καρτέλες 1991 Ελλήνων φορολογουμένων πελατών της HSBC. Από εκεί και πέρα γίνεται ο κακός χαμός, ένα γαϊτανάκι ανευθυνότητας και συγκάλυψης. Κανείς δε θέλει να χειριστεί την καυτή πατάτα μιας λίστας μέσω της οποίας μπορούν να εντοπιστούν κρούσματα φοροδιαφυγής.

Στη συνέχεια ο Παπακωνσταντίνου δίνει στον τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ Γιάννη Καπελέρη μια επιλεκτική λίστα με 20 ονόματα δικής του επιλογής. Σύμφωνα με τον Παπακωνσταντίνου, μετά από σχετική ενημέρωση ο Καπελέρης διαπιστώνει ότι στοιχεία της λίστας υποδεικνύουν πως κάποια από αυτά τα ονόματα καθίστανται ύποπτα για φοροδιαφυγή. Αφού βγήκε το συμπέρασμα από την επιλεκτική λίστα Παπακωνσταντίνου η υπόθεση φαίνεται να πέφτει σε λήθαργο. Σε αυτή τη φάση πέρα από τις κεντρικές πολιτικές ευθύνες, μια κρίσιμη ερώτηση είναι το με ποιο κριτήριο ο Παπακωνσταντίνου έδωσε προς διερεύνηση σύμφωνα με τον ίδιο μόνο 20 από τις 1991 καρτέλες της λίστας Lagarde.

Αυτή είναι η εκδοχή Παπακωνσταντίνου. Γιατί σύμφωνα με τον Καπελέρη τα πράγματα έγιναν πολύ διαφορετικά όπως φαίνεται σε σχετικό διάστημα σύμφωνα με το οποίο: «Αντί για αυτήν (την λίστα Lagarde) , όπως είπε χαρακτηριστικά (ο Καπελέρης), παρέλαβε 10 ονόματα ατύπως και χωρίς επίσημα έγγραφα. «Ουδέποτε», τόνισε, «μου έδωσαν εντολή να πραγματοποιήσω οποιονδήποτε έλεγχο».

Παρά τις αντιφάσεις στις αφηγήσεις, αυτές συγκλίνουν  στο ότι τη λίστα Lagarde την είχε αποκλειστικά και μόνο ο Παπακωνσταντίνου. Για μήνες δεν αξιοποιήθηκε. Αντίθετα συγκαλύφτηκε.

Με την αντικατάσταση του Καπελέρη από τον Γιάννη Διώτη, ο Παπακωνσταντίνου θα αντιγράψει το CD Λαγκάρντ σε στικάκι και θα το παραδώσει στον Διώτη. Ο Διώτης αργότερα θα ισχυριστεί πως «το υλικό από τη λίστα Λαγκάρντ του παραδόθηκε από τον κ. Παπακωνσταντίνου σε μορφή usb ατύπως χωρίς διαβιβαστικό ή συνοδευτικό έγγραφο του Γραφείου του Υπουργού. Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν του έδωσε οποιαδήποτε εντολή παρά το θόρυβο που είχε ξεσπάσει στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.»

Ο Διώτης στη συνέχεια θα παραδώσει με κάποια καθυστέρηση το στικάκι στον νέο υπουργό οικονομίας, τον Ευάγγελο Βενιζέλο ο οποίος, ακριβώς όπως και ο προκάτοχος του, θα το κρατήσει για μεγάλο διάστημα για την πάρτη του, θα ισχυριστεί ότι δε θα το «ανοίξει ποτέ», θα το «ξεχάσει».

Για μεγάλο διάστημα, μόνο τρία άτομα είχαν πρόσβαση, αποκλειστική μάλιστα στη λίστα Lagarde: Οι δύο υπουργοί Οικονομίας και ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ι. Διώτης. Οι δύο πρώτοι κράτησαν για πολλούς μήνες τη λίστα μόνο για τον εαυτό τους και ουδέποτε έδωσαν εντολή για έλεγχο ή διασταύρωση.

Ο Διώτης θα υπενθυμίσει αργότερα στον κο Βενιζέλου την ύπαρξη του USB.   

Παρότι τη λίστα την είχαν στη διάθεση τους μόνο 3 άτομα και μάλιστα εναλλάξ, εκ των οποίων ο ένας, ο κος Βενιζέλος ισχυρίστηκε ότι δεν την «άνοιξε» ποτέ, η λίστα Lagarde μαζί με άλλες λίστες γίνεται αντικείμενα πολιτικών εκβιασμών και άγριων πολιτικών παιχνιδιών.

Ο κος Βενιζέλος παραδίδει τελικά το στικάκι στον νέο Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ο οποίος, καχύποπτος χαρακτήρας καθώς είναι, παραδίδει ορθώς το στικάκι στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος προκειμένω να ελεγχθεί αν τα στοιχεία της λίστας Lagarde έχουν «πειραχθεί».  Από και πέρα η λίστα θα κάνει κάποιες πιρουέτες  ακόμη αλλάζοντας μερικούς ακόμη παρτενέρ.

Το κρίσιμο ερώτημα για τη λίστα είναι το «πουν’ το πουν’ το το δαχτυλίδι». Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλος κρατήσαν τη λίστα σαν το Γκόλουμ από τον άρχοντα των δαχτυλιδιών κάνοντας την αόρατη στους υπολοίπους. My Precious.

Στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για το θέμα της λίστας, οι παιδιάστικες δικαιολογίες και τα καμώματα από ανθρώπους που κρατούσαν και κρατούν το τιμόνι της χώρας στα χέρια τους οδηγώντας την από ναυάγιο σε ναυάγιο έδιναν και έπαιρναν, αποδεικνύοντας το ποιοι ήταν οι  τσάμπα μάγκες.   

Ο Παπακωνσταντίνου ερωτώμενος για την τύχη του «πρωτοτύπου» CD που του δόθηκε από τη Lagarde απάντησε ότι το ‘ χασε. Ο Βενιζέλος δέχτηκε κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του σημείωμα το οποίο ισχυρίστηκε ότι του υπενθύμιζε να πάρει χάπι για την υγεία του. Ο κος Βενιζέλος φαίνεται να έχει πρόβλημα με τη μνήμη του το τελευταίο διάστημα. Φαίνεται να ξεχνάει χαπάκια και στικάκια και χρειάζεται να του τα υπενθυμίζουν άλλοι. Όπως θα χρειαστεί να του υπενθυμίσουν οι Έλληνες το ρόλο του στην εθνική καταστροφή.

Την απάντηση στο πουν’ τη πουν’ τη η λίστα που οι κάτοχοι τους την καταπίναν και την καταχωνιάζουν, την έδωσε το τελευταίο προπύργιο της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας, ο Κώστας Βαξεβάνης και το περιοδικό του Hot Doc στο οποίο δημοσίευσε μονάχα τα ονόματα των λίστας και την επαγγελματική τους ιδιότητα χωρίς κανένα άλλο «ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο» όπως το ύψος των καταθέσεων και την κίνηση των λογαριασμών.

Ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε με ταχύτητα αστραπής για το δημοσιογράφο που ως όφειλε, απάντησε στη συγκάλυψη με αποκάλυψη ενώ ένας ολόκληρος διωκτικός μηχανισμός στήθηκε για τη σύλληψη του σαν να ταν ο Σορίν Ματέι νο2.

Σε αυτή τη χώρα, τη χώρα που εφεύρε το μύθο της κόπρου του Αυγεία και που στο τέλος  αντί να την καθαρίσει αφομοιώθηκε από αυτήν, το να λες την αλήθεια είναι έγκλημα. Το να πασχίζεις για να την αποκαλύψεις δε, ακόμη μεγαλύτερο: αν η αλήθεια δεν συμφωνεί με την πολιτική μαφία, τόσο χειρότερο για την αλήθεια.  

Αλλά ας σημειώσουμε μερικά χρήσιμα στοιχεία: Η λίστα Βαξεβάνη περιέχει 2059 ονόματα. Η λίστα Lagard λέγεται ότι περιείχε 1991 ονόματα. Που πήγαν τα υπόλοιπα 158 ονόματα;

Στη λίστα Βαξεβάνη, τη μοναδική λίστα Lagarde που είδαν ποτέ τα μάτια μας, περιέχονται με κάποια συχνότητα νοικοκυρές, πράγμα που εύλογα θα έκανε οποιονδήποτε να διερωτηθεί για το αν κάποιες από αυτές τις νοικοκυρές ήταν αχυράνθρωποι παράνομα πλουτισμένων Ελλήνων (βέβαια ότι ανάμεσα σε αυτές τις νοικοκυρές θα υπάρχουν και μάνες με παιδιά που σπουδάζουν στην Ελβετία αλλά δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτός είναι ο κανόνας ή η εξαίρεση).

Να σημειωθεί επίσης ότι στη λίστα που τελικά δημοσίευσε ο Βαξεβάνης, θα βρούμε Έλληνες κοσμηματοπώλες, μόδιστρους και άλλους που αναλαμβάνουν να στολίσουν την υψηλή κυρίως κοινωνία. Αυτά τα ευρήματα συμφωνούν με προηγούμενα ευρήματα σε άλλες χώρες: Στα λίγα ονόματα που διέρρευσαν στο γαλλικό τύπο θα βρούμε ανάμεσα τους τον Patrice de Maistre, μάνατζερ της κληρονόμου-κατόχου της εταιρίας L’Oreal. Θα βρούμε την κληρονόμο της εταιρίας αρωμάτων Nina Ricci. Από ιταλούς θα βρούμε το διάσημο σχεδιαστή μόδας Valentino. Πρόκειται για κάτι το τυχαίο ή μήπως η HSBC είχε το μέλι που τραβούσε φρου-φρου και αρώματα και διαμάντια και χρυσό;

 Η λίστα Falciani (αλλιώς λίστα Lagarde, ή CD Παπακωνσταντίνου ή στικάκι Βενιζέλου – πηγές όλων αυτών είναι η λίστα Falciani) δεν αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο από μόνη της πέρα από τις αηδίες που γράφτηκαν στον κίτρινο Ελληνικό τύπο για αυτήν. Όσοι βρίσκονται σε αυτή δεν είναι εκ προοιμίου φοροφυγάδες ούτε και εκ προοιμίου νομοταγείς. Η λίστα είναι μια λίστα καταθετών μιας και μόνο μεγάλης τράπεζας, των καταθέσεων τους και της κίνησης των λογαριασμών τους και ως τούτο συμπέρασμα νομιμότητας ή μη δεν μπορεί να βγει για όσους περιέχονται σε αυτή.

Η λίστα Falciani αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο διασταύρωσης και ελέγχου και μόνο μέσω ελέγχου και διασταύρωσης μπορούν να βγουν συμπεράσματα για τη νομιμότητα ξεχωριστά της κάθε μία κατάθεσης. Αρκεί να υπάρχει βούληση. Και όχι μόνο δεν υπήρχε βούληση να χρησιμοποιηθεί η λίστα Falciani για να επιστρέψουν τυχόν λεφτά φοροδιαφυγής στο Ελληνικό δημόσιο. Το αντίθετο: υπήρχε η βούληση είτε να συγκαλυφθεί η λίστα είτε να χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς εκβιασμούς και σκοπιμότητες.

Η λίστα Falciani, πέρα από τη δυνατότητα να επιστραφούν λεφτά φοροδιαφυγής στα χειμαζόμενα ταμεία του Ελληνικού Δημοσίου, μας έδωσε μια ακόμη μοναδική ευκαιρία. Το χρονικό του χειρισμού της είναι μια έξοχη ακτινογραφία ενός πολιτικού συστήματος που διέπεται από κανόνες συγκάλυψης και πανικοβάλλεται ακόμη και στην ιδέα της αποκάλυψης του μαφιόζικου χαρακτήρα του.   

 Όπου όμως σπάει η ομερτά η μαφία πέφτει. Και για αυτό, ολόκληρες γενιές Ελλήνων χρωστούν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κώστα Βαξεβάνη, τον οποίο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήσουμε μόνο του στην έτσι και αλλιώς μοναχική μάχη του απέναντι σε κάθε είδους μαφία η οποία θέλει να τον εξολοθρεύσει με κάθε δυνατό τρόπο. Νομιμοφανή ή ξεκάθαρα εγκληματικό.

Read More »

Ένοχη σιωπή ή σοκ...;

Ένοχη σιωπή ή σοκ...;

 

Του Παύλου Μαυρίδη

 

Εισαγωγή: Πέτρος Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)

 

Αυτό το blog σπάνια αναδημοσιεύει, αλλεργικό καθώς είναι στα μαζικά ρεύματα υποκουλτούρας.

 

Είναι αφιερωμένο στην πρωτογενή παραγωγή σκέψης και όχι στο εμπόριο και τα παραεμπόρια της που στοχεύουν σε ένα και μόνο πράγμα: μαζική απήχηση και μαζικά κέρδη.

 

Σκοπεύει να είναι αυτόφωτο προσπαθώντας να αποδείξει κάτι: ότι ο πολιτισμός βρίσκεται μέσα μας και καλλιεργείται από τις εξωτερικές συνθήκες και όχι το αντίστροφο.

 

Με αυτή την έννοια αποτελεί και ένα backup σε εποχές που ο πολιτισμός διαλύεται όπως οι σημερινές. Ότι οι άνθρωποι έχουν φτιάξει, μπορούν να το ξαναφτιάξουν, καλύτερο ακόμη.

 

Οι σπάνιες εξαιρέσεις (προς το παρόν) αναδημοσίευσης αφορούν εξαιρετικά κείμενα και κυρίως αυτά των οποίων ο δημιουργός δεν έχει πρόσβαση στα μέσα.

 

Τα agriazwa ενίοτε λοιπόν λειτούργησαν και θα λειτουργούν και ως κιβωτός σπάνιων κειμένων που επιχειρούν να τα προστατέψουν από έναν κατακλυσμό αδιαφορίας και εγωτισμού.

 

Ο Παύλος Μαυρίδης ήταν εκεί. Στις πλατείες, στους δρόμους, στις συνελεύσεις. Δεν έλειψε ούτε μια μέρα. Στην ανάγκη του να αλλάξει τα πράματα κατέβηκε υποψήφιος του ΕΠΑΜ, του κόμματος του Δημήτρη Καζάκη, μιας προσωπικότητας σπουδαίας αλλά και εξόχως συγκρουσιακής και αντιφατικής. Φυσικά και όπως συμβαίνει στην ακοινώνητη Ελλάδα οι καλές προθέσεις καταλήγουν να γίνουν μια μαλακία και μισή. Οι κακές προθέσεις καταλήγουν να γίνουν εξουσία.  

 

Ο Παύλος πάλεψε για το μέλλον μιας χώρας που δε τον συμπεριελάμβανε.

 

 Μιας χώρας που έριξε πόρτα στο μέλλον και που για αυτό θα φάει πόρτα από το μέλλον.

 

Μιας χώρας που τρώει τα παιδιά της αφού τα γαρνίρει με διάφορες σαλάτες εποχής.

 

Νομίζουμε ότι αυτή η τεχνητή κρίση είναι η τιμωρία και κάθαρση μας.

Κάνετε λάθος.

Περιμένετε να δείτε τη νέα γενιά που φτιάξατε. Περιμένετε και θα δείτε τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε μια χώρα όπου η φιλοκαλία, η φιλαλήθεια, το φιλότιμο είχε πλέον εκλείψει. Σε μια χώρα όπου κάποιοι απαιτούσαν δικαιώματα τα οποία δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να τα κλέψουν από τους διπλανούς τους.

 

Τα παιδιά του αμοραλισμού και της αδιαφορίας. Τα παιδιά που φύτρωναν όταν οι γονείς τους βουτούσαν με τα μούτρα στα δολώματα του καπιταλισμού.

 

Κάνατε συμφωνία με το διάβολο και πουλήσατε και τις ψυχές των παιδιών σας για μερικά υλικά αγαθά και για που δεν χρειαζόσασταν και για προνόμια που δεν σας άξιζαν.

 

Για δεκαετίες χρησιμοποιούσατε τα παιδιά ως ανθρώπινη ομπρέλα για να υπερασπίζεστε τη  δικιά σας τη ζωή. Όχι το αντίθετο.

 

Αυτό τα παιδιά μεγάλωσαν ανάμεσα σε μια κοινωνία βαθύτατα ακοινώνητα παρεών.

 

Μεγάλωσαν σαν τους λύκους. Και λύκοι γίνονται.

 

Θα γίνουν εξαιρετικά καλά στελέχη πολυεθνικών. Πρόθυμοι ακόλουθοι σκληρών καθεστώτων. Αδιάφοροι στον πόνο των άλλων. Και αυτό ήταν το μόνο που μάθαν από εσάς. Την βαθειά αδιαφορία. Την έλλειψη σεβασμού. Την ιδιωτεία.

 

Που πήγαν τα παιδιά οέο; Ούτε στον ίδιο τον εαυτό σας δεν τολμάμε να το πείτε: Τα παιδιά μεγαλώσαν απότομα: γεράσαν πριν την ώρα τους.

 

Ο καπιταλισμός επιταχύνει τα πράματα. Τα γερνάει. Τα εξαντλεί. Για αυτό και έχει ανάγκες από νέες κοινωνίες να εξορύξει τις ψυχές τους και να τις κάνει σκουπίδια. Ο αιώνιος βρικόλακας.  

 

Για μήνες τώρα ακούω τις βλακείες για τα ρατσιστικά γονίδια του Έλληνα και τον υφέρποντα φασισμό που καραδοκούσε περίμενε την ευκαιρία του. Να σας απαντήσω. Ο φασισμός ξεκινάει με τον εγωτισμό.

Οπότε βρείτε μου εσείς έναν Έλληνα που να μην είναι εγωτιστικό καθήκι να ρίξει πρώτος αυτός το ανάθεμα προτού αρχίσετε να πετροβολείται μαζικά.

 

Και οι Έλληνες με τα παιδιά τους ήταν ότι ήταν και με τους διπλανούς τους. Είτε φασίστες είτε καπιταλιστές. Βαθειά ακοινώνητοι.

 

Από τους βαθειά ακοινώνητους περάσαμε στους πωρωμένα αντικοινωνικούς, τους κοινωνιοπαθείς.

 

Στα παιδιά. Στη νέα γενιά. Στα θύματα της ακοινωνικότητας που γίναν προσήλυτοι της αντικοινωνικότητας. Σε εφήβους Ναζί.

 

Δικά σας παιδιά είναι. Και δεν είναι πλέον παιδιά. Ήσασταν συναίτεροι με τα συστήματα εξουσίας όταν κλέβαν από τα παιδιά σας την αθωότητα.

Σκοτώσατε τα παιδιά μόνο και μόνο για να μη σας ξεβολεύουν. Για να μη σας σπάνε τα αρχίδια.

Εσείς φτιάξατε την παραπαιδεία με τα φροντιστήρια για να κλέψετε ευκαιρίες και κάνατε τα παιδιά συνεργούς στο έγκλημα.

 

Εσείς τους καταδικάζετε στη ζωή του δημοσίου υπαλλήλου στερώντας τους το δικαίωμα στην προσωπική τους και κοινωνική τους ολοκλήρωση και κάνοντας τα συνεργούς στο έγκλημα της διαπλοκής σας με το πολιτικό σύστημα.

 

Δεν ήσασταν εκεί όταν η βία τρύπωσε στα σχολεία τη δεκαετία του 1990.

 

Για αυτό και τώρα, την ώρα τις κρίσης, σπάνια μιλάτε για τα παιδιά. Τουλάχιστον αφού δε χάθηκε η ντροπή, δεν χάθηκαν τα πάντα.

  

Περιμένετε. Να σας μάθουν αυτό που τους μάθατε: Αυτό που έμαθα τόσο χρόνια ως συγγραφέας σε μια χώρα νεόπλουτων όχι μόνο του χρήματος αλλά και της γνώσης: Η σκληρότερη τιμωρία είναι η αδιαφορία.

 

Επιτρέψτε μου το ξέσπασμα. Το δικαιούμαι. Και γω παιδί σας ήμουν.

 

Ας πάμε λοιπόν σε ένα εξαιρετικό κείμενο ενός άλλου παιδιού που σκοτώσατε και συνεχίζεται να σκοτώνεται ακόμη και αφού αυτός έγινε πατέρας θέλοντας να γίνει όχι απλά πατέρας αλλά καλός πατέρας.

 

«Ενοχή σιωπή ή σοκ …….;



Του Παύλου Μαυρίδη


Θεσσαλονίκη 26 Οκτωβρίου 1912

….ένα μονάρχης καβάλα στ’ άλογο μπαίνει ως ελευθερωτής της πόλης.

Θεσσαλονίκη 23 Απριλίου 1941
….ένα δοσίλογος στρατηγός (αργότερα πρωθυπουργός) υπογράφει οριστικά την παράδοση της χώρας.

Θεσσαλονίκη 17 Μαΐου 1963
Το κράτος και το παρακράτος δολοφονούν τον αγωνιστή της δημοκρατίας Γρηγόρη Λαμπράκη.

Θεσσαλονίκη 26 Οκτωβρίου 2012
…. μια συμμορία από φονταμενταλιστές του νεοφιλελευθερισμού προσποιούνται ότι έχουν σχέση με την ελευθερία. Έχουν γεμίσει την πόλη με επιόρκους τσιλιαδόρους και ασελγούν , βιάζουν αυτήν με την οποία δεν έχουν σχέση και θα έπρεπε σήμερα γιορτάζει. Και ενώ η ελευθερία χάνει κάθε έννοια μπροστά στην φαρσοκωμωδία το κοινό ει ναι σοκαρισμένο και βουβό .

Γιατί αυτή η σιωπή ;
Γιατί αυτή η απάθεια ;
Που είναι η επαναστάτες που όταν την ομάδα τους την αδικούσαν έκαιγαν την μισή πόλη ;
Που είναι οι πατριώτες που γέμιζαν δρόμους για το όνομα της Μακεδονίας ;
Που είναι αυτοί που έκαιγαν βιβλία και διαδήλωναν γιατί τους έθιγαν το πιστεύω τους ;
Που είναι οι ζωντανοί άνθρωποι που γέμιζαν την νύχτα της Θεσσαλονίκης με φώτα και μουσικές;
Που είμαι εγώ;
Γιατί γιορτάζουν οι άλλοι την Θεσσαλονίκη μου….. διώξτε τους
Είμαι 1700 χιλιόμετρα μακριά από την Θεσσαλονίκη «μου» που θα έπρεπε ίσως να γιορτάζει τα 100 χρόνια της απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό και αναρωτιέμαι ………
Γιατί αυτή η σιωπή ;
Είναι φάρσα αυτό που γίνεται. Δεν μπορεί να είναι πραγματικότητα.
Η πόλη που ο Κάσσανδρος ονόμασε Θεσσαλονίκη (το όνομα της γυναίκας του) όνομα που γεννήθηκε από την νίκη των μακεδόνων έναντι των Θεσσαλών από τότε μέχρι και σήμερα γνώρισε πολλές νίκες για τους κατακτητές της μα όχι πολλές για του λαούς της. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το όνομα έχει τον συμβολισμό του.
Σε αυτήν την πόλη όπως τα περισσότερα λιμάνια έζησαν άνθρωποι χωρίς πατρίδα , διωγμένοι , και σε μια δια βίοι προσπάθεια για ένταξης σε κοινωνία πολιτών. Μια πόλη όπου οι πολιτισμοί δεν άντεξαν να συνυπάρχουν και με την πρώτη σπίθα φασισμού άναψε μια φλόγα που αφάνισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της πόλης. Πάντα πίστευα ότι η πόλη άλλαξε. Οι άνθρωποι της εξευγενιστήκαν , έδιωξαν τον φόβο …
Γιατί αυτή η σιωπή ;»

Read More »

Όχι 2012

ΌΧΙ 2012

Σήμερα, η υποδουλωμένη Θεσσαλονίκη θρηνεί με την υπόλοιπη Ελλάδα τα εκατό χρόνια από την απελευθέρωσή της. Θρηνεί το όνειρο της δημοκρατίας και της ελευθερίας που υπερασπίστηκε με αίμα για να της κλαπεί βουβά και αναίμακτα.

Σε μια αστυνομοκρατούμενη πόλη όπου οι πολίτες δεν τολμούν να περπατήσουν εκεί και πατάν οι Μεγάλοι Άνδρες της ολιγαρχίας.

Σε πριβέ εορτασμούς όπως μας έχουν συνηθίσει.

Ούτε καν στους πειθήνιους και αμετανόητους πιστούς της ορθοδόξου ιερατείου δεν επιτράπηκε η προσέλευση.

Όλος ο θίασος ήταν εκεί. Ο πρόεδρος του αστυνομοκρατούμενου καθεστώτος, ο πρωθυπουργός του, οι ιερείς του. Το σύστημα αρραγές να κλέβει όχι μόνο μισθούς και συντάξεις αλλά ακόμη και τις εθνικές επετείους.

Είναι σαφές. ΑΥΤΟΙ οι λίγοι σε αριθμό και ήθος άνθρωποι, αυτοί ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΛΑΟΣ. Πείτε το όπως θέλετε.

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ.  

Εμείς όλοι οι υπόλοιποι είμαστε ποντικαραίοι.

ΖΩ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΖΩ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΖΩΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΥΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ.

Πότε θα ξυπνήσω επιτέλους να δω την αλήθεια κατάματα;

Πότε;

Οι φύλακες της βρωμιάς.

Οι εθνικά υπερήφανοι καταστροφείς μας.

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για διχασμό πλέον. Αυτή η βρωμιά αρρωσταίνει και τον ορθόδοξο, και τον εθνικιστή και τον αριστερό και τον αναρχικό.

ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ: Έχουμε κάτι να μας ενώσει. Την κλεμμένη μας αξιοπρέπεια. Τα κλεμμένα όνειρα. Τον αέρα που αναπνέαμε ανέμελα.

Έχουμε ξανά ένα κοινό εχθρό και δεν είναι ο κακός μας εαυτός.

Δεν είναι πια θέμα ιδεών ούτε χρημάτων. Είναι θέμα στοιχειώδους αξιοπρέπειας. Αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι ή ποντίκια.

ΠΟΝΤΙΚΙΑ , ΠΟΝΤΙΚΙΑ, βρώμικα ποντίκια που κρύβονται στις βρωμερές ιδιωτικές γωνιές τους και θαρρούν που θα τη γλυτώσουν.

Έρχεται η σειρά σου. Και η δικιά μου. Και των παιδιών σας.

Έρχεται.

Δεν υπάρχει κάπου να κρυφτείτε. Δεν υπάρχει γλυτωμός. Δεν υπάρχει χώρος ή χώρα για λόγια.

Ένας από εσάς. Πέτρος Αργυρίου  

Read More »

Ο ευλογημένος βιασμός

Και ο θεός ευλόγησε τον βιασμό

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blospot.com)

Πριν από κάμποσο καιρό ασχοληθήκαμε με τις δημόσιες δηλώσεις περί βιασμού του «προοδευτικού» εικαστικού Κώστα Τσόκλη ο οποίος λίγο πολύ εκθείαζε το φυσικό άνθρωπο και εμφάνιζε τον πολιτισμό σαν μια Απαγορευτική Αρχή που στραγγάλιζε τη σεξουαλικότητα, ανάγοντας τον βιαστή σε απελευθερωμένο φυσικό άνθρωπο και τη γυναίκα στο σεξουαλικό αντικείμενο που προκάλεσε τον βιασμό της.

Όπως είχαμε πει τότε ο κύριος Τσόκλης δεν ήταν καμία εξαίρεση, ο σεξισμός στην Ελληνική κοινωνία είναι τόσο μεγάλος όσο και η υποκρισία της. Για πολλούς άντρες «όλες η γυναίκες είναι π..άνες εκτός από την μάνα τους ή την αδερφή τους» (που δεν σας λέω τι είναι για όλους τους υπόλοιπους που μοιράζονται τις ίδιες αντιλήψεις).

Αρκετοί άντρες της υψηλής κοινωνίας μπορούν σχεδόν ανενόχλητα να παρενοχλούν (το λιγότερο) γυναίκες χαμηλότερου status, ενώ οι γυναίκες τους καταδικάζουν μεν κοινωνικά το φαινόμενο αλλά στο προσωπικό επίπεδο κρατάν την ομερτά της τάξης τους.

 Για αρκετές από τις γυναίκες ασθενέστερων οικονομικά ομάδων, οι άντρες τους μπορούν να κάνουν ότι θέλουν σε άλλες και αυτές είτε να το βουλώνουν είτε να βγάζουν το υπερόπλο της γκρίνιας.

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου κοινωνικά ακόμη είναι ανδροκρατούμενη ενώ ενδοοικογενειακά υπάρχουν ποικίλες μορφές μητριαρχίας οι οποίες αντανακλώνται κυρίως στην ανατροφή των παιδιών των «βασιλομητόρων» ελληνίδων μητέρων.

Επιστρέφοντας στον Τσόκλη, αυτός θέτει τη «φύση» τη σεξουαλική πάνω από την ηθική.

Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν είμαστε μόνοι στην αθλιότητά μας. Γιατί και στην κοιτίδα του νεοελληνικού πολιτισμού των τελευταίων δεκαταετιών, τις ΗΠΑ, παρόμοιες φαλλοκρατικές  αντιλήψεις επικρατούν σε κομμάτι  του πληθυσμού, τους φονταμενταλιστές χριστιανούς, το οποίο εκπροσωπείται πολιτικά κυρίως μέσω του κόμματος των Ρεπουμπλικανών και το οποίο έκανε ένα ανόσιο γάμο με την πολιτική εξουσία από το 2001 και έπειτα, υπό την προεδρία του εγκληματία πολέμου George W. Bush Jr, ο οποίος συν τις άλλοις εξέθρεψε τη θρησκευτική μισαλλοδοξία σε όλο και μεγαλύτερα τμήματα κοινωνιών αυτού του πλανήτη.  

  Quiz: Αν η φύση είναι πάνω από την ηθική τότε τι είναι πάνω από τη φύση και επομένως και την ηθική;

Για κάποιους αμερικάνους πολιτικούς η απάντηση είναι ο Θεός. Για τους φονταμενταλιστές χριστιανούς και τους πολιτικούς τους ο Θεός είναι και φύση και ηθική και πάνω από όλα Νόμος.

Οι φανατικοί χριστιανοί έχουν τη δική τους Σαρία.

Ας δούμε μια εικόνα από το μέλλον που μας περιμένει αν η σέχτα των φανατικών στις ΗΠΑ αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη:

Ας μιλήσουμε για ευλογημένους και νόμιμους βιασμούς

O πρεσβυτεριανός ρεπουμπλικανός υποψήφιος γερουσιαστής του Μισούρι Todd Akin δήλωσε σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη : «Αν είναι «νόμιμος» (η λέξη είναι legitimate και δεν αποδίδεται με ακρίβεια στα ελληνικά) ο βιασμός, το γυναικείο σώμα έχει τρόπους να κλείσει το όλο πράμα».

Μάλιστα. Ο Akin έβαλε τα γυαλιά σε όλους μας: Ξεχάστε τις δεισιδαιμονίες της επιστήμης, της φυσιολογίας και ας αποδεχτούμε όλοι την εξ αποκαλύψεως αλήθεια που μας αποκαλύπτει ο Akin: Αλλά για να τα κάνουμε αυτό ας επιχειρήσουμε πρώτα να μπούμε στο συσκοτισμένο από τη θρησκεία μυαλό του αμερικανού πολιτικού και στα νοητικά του νέφη. «Νόμιμος βιασμός». Μάλιστα. Φανταζόμαστε ότι ο Akin με τον όρο νόμιμος βιασμός περιγράφει το σεξουαλικό νόμο του Θεού του: Ήτοι: Διείσδυση πέους στη μήτρα. Τα άλλα είναι παρα φύσιν.

 Οκ, ίσως να το λύσαμε αυτό.

Ας πάμε από το «νομικό» κομμάτι στο επιστημονικό κομμάτι τώρα: «Το γυναικείο σώμα έχει τρόπους να κλείσει το όλο πράμα».

Μάλιστα. Ξέρουμε διάφορες μορφές αντισύλληψης πλέον. Παλαιότερο είναι η ζώνη αγνότητας. Πιο σύγχρονη είναι το διάφραγμα. Αλλά ο Akin αναφέρεται σε μια άλλη φυσική μέθοδο αντισύλληψης. Τη ζώνη αγνότητας- ηθικό διάφραγμα. Αν η γυναίκα είναι ενάρετη, η σύλληψη δεν θα συμβεί. Θέλημα θεού.

Εκτός αν εννοεί κάποια άλλη άγνωστη μας μέθοδο. Να γαργαλεύσουμε το αιδοίο για να φταρνιστεί η μήτρα…

Δεν είμαστε όμως σίγουροι για αν πετυχαίνουν τέτοιες μέθοδοι αντισύλληψης. Το μόνο για το οποίο είμαστε είναι το ποιος βίασε το μυαλό του Akin και έχει τέτοιες τρομακτικές συλλήψεις. Η λέξη ξεκινάει από θήτα μικρό και δεν θα την πούμε για να μη προσβάλουμε το θρησκευτικό συναίσθημα κανενός όσο και αν στο όνομα αυτού κάποιοι προχωρούν σε διατυπώσεις που συχνά προσβάλουν βάναυσα τη λογική μας και σπανιότερα σε πράξεις που προσβάλλουν την ίδια μας την ανθρώπινη υπόσταση. Άντε να το πάρει το ποτάμι. Η λέξη από θήτα που αποφύγαμε προσωρινά να αναφέρουμε είναι η λέξη θρησκοληψία (το δεύτερο συνθετικό χρησιμοποιείται από άλλους για ξεκάρφωμα αλλά εμείς χρησιμοποιούμε την πλήρη λέξη με έμφαση στο δεύτερο συνθετικό της).

Ο Akin ήταν μάλλον μετριοπαθής. Γιατί ο υποψήφιος ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής της Ιντιάνα Richard Mourdock μας εισήγαγε στην έννοια του ευλογημένου βιασμού. Αυτός είναι ευαγγελιστής. Να τι δήλωσε ο πολιτικός για τις συλλήψεις από βιασμούς κατά τη διάρκεια πρόσφατου δημοσίου διαλόγου: «Νομίζω πως όταν η ζωή ξεκινάει σε αυτή τη φριχτή συνθήκη του βιασμού, αυτό είναι κάτι που ο Θεός σκόπευε να συμβεί». Και φυσικά ο Μορμόνος ρεπουμπλικανός προεδρικός υποψήφιος Mitt Romney συνέχισε να στηρίζει τον Mourdock.

Φυσικά δεν χρειάζεται να είσαι μια από τις πολύχρωμες αμερικανικές ποικιλίες χριστιανισμού για να έχεις τέτοιες σκοταδιστικές απόψεις και να επιχειρείς να τις επιβάλεις σε όλους. Μπορείς να είσαι και καθολικός. Αρκεί να είσαι αμερικάνος και ρεπουμπλικανός πολιτικός. Όπως είναι ο πρότερα αντίπαλος του Mitt Romney για το χρίσμα της ρεπουμπλικανικής προεδρικής υποψηφιότητας, Rick Santorum. Για αυτόν τα παιδιά του βιασμού είναι δώρα θεού. Ορίστε τι δήλωσε φέτος δημόσια ο παρ ολίγον πρόεδρος των ΗΠΑ: «Πιστεύω και νομίζω ότι η σωστή προσέγγιση είναι να αποδεχτείς αυτή την τρομερά δημιουργημένη λόγω βιασμού ζωή … ως ένα δώρο ανθρώπινης ζωής και να δεχτείς αυτό που ο θεός σου δίνει»

Για να μην πω τι δίνει ο θεός στις βιασμένες γυναίκες και για να μην πω ότι ο βιαστής είναι εργαλείο του θεού των ρεπουμπλικάνων χριστιανοφονταμελιστών ας αρκεστώ στο να διερωτηθώ: Ο βιασμός δώρο θεού; Ε τότε να τους στείλουμε μπόλικα τέτοια ως δώρα Χριστουγέννων και να αποδεχτούν αυτό που ο θεός τους τους δίνει.

Δεν έχουν το θεό τους έχουν όμως τους ψηφοφόρους του. Μα και καλά χάθηκαν τόσα άλλα δώρα ζωής;

Η καταστροφή της φύσης είχε σαν αποτέλεσμα να υπάρχει απάντηση στην ερώτησή μα καλά χάθηκαν οι κρίνοι;  Και η οικονομική κρίση μας έδωσε την απάντηση στην ερώτηση, απεργούν οι πελαργοί μωρέ;

Ο θεός ήθελε να δημιουργηθεί ζωή μέσω βιασμών. Θάνατοι μέσω πολέμων, επιδημιών, φυσικών καταστροφών. Θέλημα θεού. Φύση και ηθική και πάνω από όλα Νόμος.

Μην με κακολογείτε όμως αν μετά από όλα αυτά τον εν λόγω κύριο δε θέλω ούτε να τον ξέρω. Σε καμία από τις 124141514124 εκδοχές του που έχει παρουσιάσει η ανθρωπότητα κατά τη διάρκεια της ιστορίας της.

Κάποιοι θρήσκοι θα σας πούνε ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε κατ εικόνα και ομοίωση του θεού. Δε διαφωνώ ότι υπάρχει «θεϊκή πνοή» στον άνθρωπο, η αγάπη, η δημιουργία, η έμπνευση. Αλλά υπάρχει και η άλλη πτυχή του ανθρώπου. Το μίσος, η μισαλλοδοξία, η αρχομανία, η καθυπόταξη των πάντων, η καταστροφή. Και βλέποντας την ιστορία του κόσμου τολμώ να πω ότι οι άνθρωποι φτιάξαν θεούς κατ εικόνα και ομοίωση τους.

Σήμερα τα καπάκια της ιστορίας έχουν ανοίξει και οι φανατικοί πεταχτήκαν αναγεννημένοι μέσα από τη διαδικασία της πολιτιστικής ζύμωσης που τους καταπίεζε και ζητούν φρενιασμένα ανθρωποθυσίες για να αποδείξουν την πίστη τους στους θεούς τους, θρησκευτικούς και μη.

Σήμερα υπάρχουν εκείνοι οι πολιτικοί που από θρησκοληψία ή συμφέροντα ή και τα δύο μαζί θα τους κάνουν τη χάρη να ικανοποιήσουν τη δίψα τους για θυσία και ζεστό αίμα.

Θα ευχόμουν να μπορούσαμε να δώσουμε σε όλους τους φανατικούς της γης την άδεια να βρεθούν σε ένα μεγάλο γήπεδο ή αρένα και να αποδείξουν ο ένας στον άλλο το ποιος θεός είναι ο πιο δυνατός.

Και ο πιο δυνατός θεός θα αποδειχθεί ως συνήθως η ανθρώπινη θηριωδία.

Δυστυχώς η ευχή δε θα πραγματοποιηθεί. Οι φανατικοί δε θα τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς όμορφα και ωραία. Γιατί για τους φανατικούς, ο τόπος σύγκρουσης τους, είναι ο πλανήτης γη. Αυτός είναι το γήπεδο και η αρένα τους. Και τον θέλουν όλο για την πάρτη τους και τον όποιο θεό τους. Κατ εικόνα και ομοίωση των εξουσιαστών τους είναι και οι φανατικοί και οι θεοί τους.

Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι σχολείο που κάνουν το μυαλό να δουλεύει . Θέλουμε σχολείο που να μαθαίνουν τα παιδιά τη συνεργασία, την κατανόηση των πραγμάτων.

Αν δεν τα θέλετε αυτά, μην πηγαίνετε τα παιδιά σας εκεί. Στείλτε τα στα κατηχητικά όποιας θρησκείας θέλετε να μάθουν επιστήμη και τεχνολογία εκεί.  Η επιστήμη καμία σχέση δεν έχει με τη θρησκεία εκτός μόνο από εκείνα τα στιγμιότυπα που η επιστήμη ποδηγετείτε από αρχομανείς δογματικούς και επιστημονικά ιερατεία. Τότε ναι η επιστήμη εκφυλίζεται σε θρησκεία. Τότε γίνεται εξουσία.

Η επιστήμη είναι μια ανοιχτή και ατέρμονη σχέση με τα πάντα. Η θρησκεία είναι μια κλειστή κοσμοθέαση που θεωρεί ότι μέσα της περιέχει όλες τις απαντήσεις με το να καταργεί τις ερωτήσεις.

Η επιστήμη είναι απελευθέρωση. Η θρησκεία σκλαβιά. Και δεν αρκείται ούτε καν στους πιστούς της. Είναι ένα φοβικό παράδειγμα που παρά τις φοβίες και τις εμμονές που περιέχει, ή μάλλον εξαιτίας ακριβώς αυτών, έχει την υπέρμετρη φιλοδοξία να κάνει τον κόσμο ολάκερο κατ εικόνα και ομοίωση της.

Αλλά επειδή υπάρχουν πολλές θρησκείες και πολλά ιερατεία υπήρξαν και πολλοί πόλεμο.

Και όσο οι θρησκευτικές μισαλλοδοξίες αναζωπυρώνονται από τις εκάστοτε εξουσίες για να υπηρετήσουν οι φανατικοί συμφέροντα που δεν μπορούν καν να φανταστούν, τόσο πιο κοντά θα βρισκόμαστε σε εφιάλτες που δεν τολμούμε να ομολογήσουμε ούτε καν στους ίδιους μας τους εαυτούς.   

Read More »