Η υποκρισία της κρίσης.

Κακά τα ψέματα. Πολύ κακά. Μοχθηρά.

Έχουν βρει το κουμπί μας. Και το πατάνε σαν τρελοί. Σαν να ‘μαστε χειριστήριο Playstation σε παιχνίδι καταστροφής.

Τι το ‘θελα το σαν;

Δεκαετίες αποχαύνωσης και αποβλάκωσης έχουν σκοτώσει εγκεφαλικά τους δυτικούς.

Κι έτσι γεμίσαμε από χρήσιμους ηλιθίους, χρήσιμους για τις ελίτ και μόνο.

Από την προπαγάνδα της πανδημίας πάμε τώρα στην πολεμική προπαγάνδα.

ΤΙ βίαια ενηλικίωση της ξεμωραμένης υπέργηρης Ευρώπης ακούσαμε, τι δυνατότερη κι ενωμένη Ευρώπη, τι άλλο θα ακούσουμε πριν αρχίσει η προπαγάνδα της οικονομικής, ενεργειακής και επισιστιστικής κρίσης, πριν αρχίσουν τα κουπόνια και τα δελτία.

Τι απεξάρτηση ρε παπάρες από το ρωσικό αέριο; Είναι απεξάρτηση το να κόψεις το φθηνό μπακάλικο της γειτονιάς σου για να πηγαίνεις με το καράβι να ψωνίζεις απευθείας απ’ το Τέξας;

Σώζουμε την οικονομία καταστρέφοντας ανθρώπους. Μετά σώζουμε το σύστημα υγείας  καταστρέφοντας την οικονομία και τους ανθρώπους. Μετά σώζουμε τα προσχήματα για την Ουκρανία, καταστρέφοντας την οικονομία και τους ανθρώπους. Φαύλος κύκλος. Μια τρύπα στο νερό.

Το μάθανε το κόλπο τώρα και έχοντας απέναντί τους ιδανικούς αυτόχειρες, απλά αλλάζουν τον τίτλο του έργου.

Εμείς, οι περήφανοι στα αυτιά και μόνο Έλληνες, είμασταν από τους πιο προθύμους.

Και τι καταφέραμε; Η χώρα που ζει με δανεικά, γέμισε από ιδανικά που βάζουν κάτω από το χαλάκι την επερχόμενη κι επιτεινόμενη ανέχεια.

Που πήγε το ευροομόλογο οέο; Μολόγα το ομόλογα ρε. Βούλιαξε, πάει. Βρήκε την καλοστημένη γερμανική εμμονική άμυνα. Ως συνήθως.

Οι Γερμανοί, παρότι μικρόνοες κι υποτακτικοί στους Αμερικάνους, δεν σταμάτησαν να αγοράζουν φυσικό αέριο. Πως θα μπορούσαν, αν δεν ήθελαν να βουτήξουν την Γερμανία στο σκοτάδι.

Η αμαρτωλή και προ καιρού χρεοκοπημένη Deutsche Bank που έχει απορροφήσει ότι απατηλό χρηματοπιστωτικό προϊόν μπορούσε και βρίσκεται σε σύστημα υποστήριξης ζωής με κρατικά λεφτά κι εγγυήσεις, δεν φεύγει από την Ρωσία. Πως θα μπορούσε άλλωστε;

Χαρήκανε κάποιοι δε, που οι Γερμανοί αυξάνουν τον εξοπλιστικό προϋπολογισμό τους για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο ενόψει του Γ’, κι αρχίσαν τα μεγαλόστομα «θα αναπτύξουμε γαλλογερμανικά μαχητικά». Ως συνήθως, τζίφος. Μάπα το καρπούζι. Τα λεφτά των Γερμανών, θα πάνε στα F35 των Αμερικάνων.   

Ακόμη και οι αμερικάνοι που εισάγουν μόλις το 10% ρωσικό πετρέλαιο, το σκέφτηκαν πολύ να σταματήσουν να αγοράζουν, ενώ η Shell αγόρασε με τη σέσουλα από το φθηνό και το καλό, το ρωσικό και σαν πράξη μεταμέλειας θα δώσει τα αισχρά κέρδη, στους Ουκρανούς πρόσφυγες. Και μεις, την πιστέψαμε.

Οι απίστευτες διακυμάνσεις των τιμών της ενέργειας που ξεπερνάνε από την μία μέρα στην άλλη, το 100%, είναι ξεκάθαρη ένδειξη κερδοσκοπίας.

Η κατρακύλα συνεχίζεται. Οι λίγοι έχουν όλο και περισσότερα και οι πολλοί, όλο και λιγότερα.  

Το βρήκαμε τώρα: Με ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, οι επιχειρηματίες ενεργούν σχεδόν χωρίς ρίσκο, το οποίο, ούτως ή άλλως θα το πληρώσουν οι πολίτες. Όλη η Ευρώπη ένα ΠΑΣΟΚ αλλά με λιτότητα. Λιτός βίος, για δυνατούς λύτες, με λυτούς και δεμένους να μας βάζουν να κάνουμε θυσίες για το κάποιο καλό σκοπό. Ανθρωπισμός με την βία. Πως λέμε βίαιος εκχριστιανισμός; Βίαιος εξανθρωπισμός ένα πράγμα.

Κωστάκη, μην καις το θερμοσίφωνα. Κάν’ το για την πατρίδα και τον πλανήτη.

Ένας νέος ηθικός κώδικας στερήσεων κι ανελευθερίας διαμορφώνεται στη Δύση, την οποία οι ελίτ επιδιώκουν να κινεζοποιήσουν. Και μια χαρά τα πάνε.

Δεν βγαίνει η εξίσωση όμως μάτια μου. Όσο και να μειώσεις το εργασιακό κόστος, η κατακόρυφη αύξηση του κόστους ζωής και του κόστους παραγωγής και το πετσόκομμα των εισοδημάτων, θα κάνει εκ των πραγμάτων το μοντέλο της μαζικής κατανάλωσης, μη βιώσιμο. Οπότε, χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο: Της τυφλής υποταγής στα κελεύσματα της πολιτικής εξουσίας. Την άκριτη αποδοχή τους. Την περιθωριοροποίηση της αμφισβήτησης. Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μα για στάσου. Την πανδημία. Λες και ήταν χθες. Μα ήταν χθες.

Φωνάζαμε, ότι η πανδημία ήταν μόνο η αρχή. Κι έτσι είναι. Κι εμείς, όλο και περισσότερο κομπάρσοι και τηλεθεατές της ίδιας μας της ζωής.

Αλλά ας συνεχίσουμε με αυτό που συμβαίνει.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπένετ, τρέχει και δεν φτάνει, να ανοίξει διπλωματικές οδούς. Τι ζόρι τραβάει ο Μπένετ; Μεγάλο: Τα μάτια των δυτικών στρέφονται προς την Ουκρανία και η ανάγκη μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη στο να στραφεί στο κακό Ιράν. Κι ότι είναι καλό για το Ιράν, είναι κακό για το Ισραήλ.

Και μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο, στείλαν τον πρόθυμο που έστειλε τα λαθραία Καλάσνικοφ στην χώρα τους για να σκοτώσουν κόσμο, να συναντήσει τον Ερντογάν.

Το μήνυμα ήταν απλό: Η νοτιανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, τα βρίσκει. Εις βάρος της Ελλάδος.

Τσιμουδιά για Κύπρο, τσιμουδιά για τα 12 μίλια, τσιμουδιά για την απαίτηση της Τουρκίας να αποστρατικοποιηθούν τα ελληνικά νησιά.

Μώκο. Τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Οι Τούρκοι αναβαθμίζονται. Ο καρπαζοεισπράχτορας, ο Τζανετάκος, πάντα τον ίδιο ρόλο θα παίζει. Έτσι τον έμαθε ο κόσμος, έτσι τον αγάπησε. Και παρά το πολύ φιλικό κλίμα και τις αβρότητες της συνάντησης που ακροβατούσαν στα όρια του γελοίου και ήταν τύπου, τι σπορ ρουχαλάκια που φοράτε και τσάι πίνετε, εγώ πίνω με λεμόνι, και θέλετε να σας φιλέψω κι έναν κορονοϊό, την επομένη σε επιβεβαίωση του καλού κλίματος, τουρκικά μαχητικά ήρθαν να επιθεωρήσουν το κλίμα της Ελλάδας, 25 φορές. Για να ναι σίγουρα για το κλίμα. Όχι, παίζουμε. Πολύ κλάμα με το καλό κλίμα.

Η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού για το Ουκρανικό, έπρεπε να είναι αυτή, αν ήταν Έλληνας.

«Η Ελλάδα είναι μια δύναμη ειρήνης, αφοσιωμένη στο διεθνές δίκαιο, το οποίο δυστυχώς, δεν έχει διεθνή εφαρμογή. Ο πιο πρόσφατος παραβάτης είναι η Ρωσία. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Η Ελλάδα λειτουργεί εύρυθμα μέσα ένα σύστημα συμμαχιών, αλλά έχει την ατυχία να έχει έναν μεγάλο σύμμαχο που δεν αντιλαμβάνεται και δεν σέβεται την έννοια και το σκοπό της συμμαχίας. Και δεν σέβεται την εδαφική ακεραιότητα και την ανεξαρτησία μιας χώρας μέλους της ΕΕ, μέρος των εδαφών της οποίας κατέχει.

Δεν είναι η πρώτη εισβολή στην Ευρώπη αυτήν στην Ουκρανία και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα είναι η τελευταία. Υπήρξε και υπάρχει προηγούμενο διαρκείας και θα υπάρξει και επόμενο.

Ο εισβολέας, προειδοποιούσε για τις κόκκινες γραμμές του. Και το ίδιο κάνει και ο μεγάλος μας σύμμαχος, όταν το καθ΄ όλα νόμιμο δικαίωμα μας για επέκταση στα 12 μίλια, αποτελεί για αυτόν, δηλωμένο Casus Belli.

Και για αυτό θα έπρεπε να υπάρχουν αποτρεπτικές πολιτικές.

Όχι κατ’ εξαίρεση και όχι με εξαιρέσεις.

Για όλους τους παραπάνω λόγους και σεβόμενη το δίκιο, η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει σε κυρώσεις έναντι σε ένα εμπορικό της εταίρο, για μια εισβολή μακριά από το έδαφος της, όταν στην γειτονιά της, σε κράτος μέλος της ΕΕ και σε αδερφή μας χώρα, υπάρχουν στρατεύματα κατοχής.

Δεν μπορεί να προχωρήσει, αν όσα μέτρα αποφασιστούν να παρθούν για τον ένα παραβάτη, παρθούν και για τον άλλο.

Μέχρι λοιπόν η αφοσίωση στο διεθνές δίκαιο, να είναι διεθνής ή έστω να επιδεικνύεται χωρίς εξαιρέσεις μέσα στο πλαίσιο των συμμαχιών της Ελλάδας, ή Ελλάδα θα μιμηθεί την διπλωματική στάση του μεγάλου συμμάχου της και θα επιδιώξει να συμβάλλει στην διπλωματική επίλυση της νέας κρίσης και στην ανθρωπιστική στήριξη της Ουκρανίας.

Η κατάσταση στην Ουκρανία, δεν αφήνει την Ελλάδα καθόλου αδιάφορη. Οι αναλογίες είναι πολλές με την κατάσταση στην Κύπρο. Η Ουκρανία είχε έντονο ελληνικό στοιχείο από αρχαιοτάτων χρόνων και συνεχίζει να έχει ένα σημαντικό ποσοστό Ελλήνων ομογενών οι οποίοι, εδώ και πολλά χρόνια, έχουν βρεθεί σε μια διελκυστίνδα που τους ξεπερνά.

Η Ελλάδα, είναι μια χώρα, που έχει βιώσει πολλές φορές στην ιστορία της την δυστυχία. Συμπάσχει και θέλει να κάνει τα πάντα για να την αμβλύνει κι ακόμη καλύτερα, να την αποτρέπει.

Γνωρίζει κι αναγνωρίζει το άδικο. Αλλά πιστεύει και στο διεθνές δίκαιο. Κι έχει την απαίτηση, όλοι, και πρωτίστως οι σύμμαχοι της, να πιστεύουν εξίσου και χωρίς εξαιρέσεις σε αυτό»

Τες πα. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Το ζήτημα είναι ότι ξαφνικά, η Τουρκία βρίσκεται στο διεθνές προσκήνιο, αυτήν την φορά όχι ως το κακό παιδί. Αλλά ως παγκοσμίου κλάσης διπλωμάτης. Η Δύση θυμήθηκε βίαια πόσο πολύ χρειάζεται την Τουρκία και λίγο χρειάζεται την Ελλάδα, μιας που η δεύτερη, είναι πάντα πρόθυμη κι «εύκολη» και θα κάνει στην πρώτη παραχωρήσεις. Κι αν γίνεται. Και εκχωρήσεις.  Την ίδια στιγμή που η χώρα μας εξοπλίζεται εξαιτίας της Τουρκίας κι οπλίζει χέρια κατά της Ρωσίας, ενώ περιοχές της, δεν είναι πλέον ελληνικές, αλλά ΝΑΤΟΙΚΕΣ. Ποιον λοιπόν προστατεύει η λεγόμενη «εμβάθυνση των σχέσεων μας με τις ΗΠΑ;». Ποιόν; Δεν θεωρητικολογούμε πλέον. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πια.  

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, με το LNG, πανάκριβο, όχι μόνο λόγω του κόστους παραγωγής της αλλά και λόγω του υπερδιογκωμένου λόγω της πανδημίας κόστους διακίνησής του και του κόστος των υποδομών που θα χρειαστούν για την αποθήκευσή του, οι εφοπλιστές μας που κατέχουν το 25% της διακίνησης του, θα τρίβουν τα χέρια τους.

Και κάποιοι επιτήδειοι, θα φορτώνουν ρωσικό αέριο από την Τουρκία και την Βουλγαρία και θα τα μεταπουλάν στην Ελλάδα. Ως συνήθως: Οι λίγοι περισσότεροι και οι πολλοί όλο και λιγότερα.

Ξεχάστε την Ρωσία: Και το φθηνό αέριο και τον Τουρισμό και το σιτάρι και το εμπόριο.

Άμα θέτε τέτοια, φέτος το καλοκαίρι να πάτε Τουρκία. Πιο φθηνά θα σας βγει από το «σαν την χαλκιδική, ψωμί δεν έχει».

Και αυτή την κρίση, θα την πληρώσουν πάλι οι πιο φτωχοί και οι πιο αδύναμοι. Είτε αυτό αφορά άτομα, είτε χώρες ολάκερες.

Αφού μας βάλαν σε κατ΄ οίκον περιορισμό για δύο χρόνια με το ζόρι, τώρα θα μας βάλουν να κάνουμε απεργία πείνας για να σταματήσουμε έναν πόλεμο, που ξέρουμε πολύ καλά τι χρειαζόταν να μην γίνει και κάναμε ακριβώς τα αντίθετα.

Έλεος πια με την υποκρισία και την βλακεία.

Σταματήστε τις θυσίες. Ανθρωποθυσίες κάναν κάτι παγανιστές. Σωστό και αυτό. Αφού θα μας βάλουν σε υποχρεωτική νηστεία γιατί να μην την κάνουμε παγανηστεία;

Μα γίνονται αυτά στον 21^ο αιώνα, θα αναρωτηθεί για χιλιοστή φορά ο κατά φαντασίαν λάτρης της προόδου, ξεχνώντας, για χιλιοστή φορά, τόσο βολικά για τα πιστεύω του, πως οπισθοδρομούμε διαρκώς.

Καλά μας τα παν οι Ρώσοι: Συνέλθετε. Ρε. Συνέλθετε.

Δεν μπορεί να είσαι κότα και κυρία απέναντι στην Τουρκία και να γίνεσαι ο Τσακ Νόρις απέναντι στην Ρωσία για να νομίζεις ότι θα σε γουστάρει και θα προσλάβει το Χόλυγουντ ρε Τζανετάκο.              

Θα κλαίγατε από τα γέλια αν κάποιος παίχτης απαντούσε στον αδύναμο κρίκο πως η Κύπρος και η Σερβία βρίσκονται στην Αυστραλία, αλλά παίρνετε στα σοβαρά αυτούς που λένε πως είναι ο πρώτος πόλεμος στην Ευρώπη.

Τι άλλο να πω;

Α ναι. Αν ο Σαββίδης δεν ήταν Ρώσος και δεν υπήρχε και ο Αυγερινός, δε θα μαθαίναμε ποτέ για τις ακρότητες των Ναζί κατά των ρωσόφωνων. Οχτώ χρόνια άλλωστε, κανείς δεν έκανε κιχ για αυτήν και τους 13.000 νεκρούς.

Οχτώ χρόνια πριν, προειδοποιούσα, μάλλον μάταια, ότι θα φτάναμε ως εδώ καθώς και το γιατί. Τώρα που φτάσαμε, το μόνο που θέλω, είναι μην εμπλακεί βαθύτερα η υπερχρεωμένη και καταδυναστευμένη χώρα μου σε αυτήν την κρίση και να μην μετατραπεί η δυστυχία των Ουκρανών σε δυστυχία για τους περισσότερους Ευρωπαίους. Αν θέλατε να αποτρέψετε αυτό που συμβαίνει, δεν θα χειροκροτούσατε το πραξικόπημα κατά του Γιανουκόβιτς και θα είχατε φροντίσει να ξέρετε τι είναι και σε τι αποσκοπούν οι έγχρωμες επαναστάσεις και ποιοι και γιατί και πως, τις υποκινούν.

Εκ των υστέρων, δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αποτρέψεις αυτό που έχει ήδη συμβεί.

Το μόνο καλό στην ιστορία, είναι ότι ο κορονοϊός κόλλησε Μητσοτάκη, διαψεύδοντας την δήλωση και την πολιτική και του λογική του ότι "μόνο οι ανεμβολίαστοι κολλάνε".. Δεν θα την βγάλει καθαρή. Ο Κορονοϊός. Μάλλον η πρώτη πολιτική επίσκεψη εκτός της χώρας στην μακραίωνη ιστορία του μητσοτακέικου, ήταν στον Φαραώ. Λίγο πριν την πρώτη από τις επτά πληγές. Έτσι, τυχαία νομίζετε τον λένε Μωυσή;

Και παλαιοντολόγοι μας διαβεβαιώνουν πως οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν, μόλις εμφανίστηκε ο Μητσοτακόσαυρος.

Άντε. Και στα δικά μας.     

Και μιας και μιλάμε για τις 7 πληγές του Φαραώ και την ενεργειακή ανέχεια, σας έχω λύση, συνδυαστική: Ανανεώσιμες, πληγές, ενέργειας.

Κι ένα τελευταίο για τον κύριο Πρωθυπουργό που έστειλε καλάσνικοφ, αντί για εμβόλια. Με ποσοστό εμβολιασμένων μόλις 35%, το ερώτημα που προκύπτει είναι: Χρειάζονται οι Ουκρανοί πρόσφυγες πιστοποιητικά εμβολιασμού για να γίνουν δεκτοί σε άλλες χώρες; Μπορεί να είναι Ουκρανοί πρόσφυγες αλλά πάνω από όλα είναι άνθρωποι και ως άνθρωποι έχουν βιολογία κι ως εκ τούτου, είναι εν δυνάμει φορείς και μεταδότες κι επομένως δημόσιοι κίνδυνοι και υγειονομικές βόμβες, όπως είναι κι ο πρωθυπουργός μας, διαπιστωμένα. Τα ξέρετε εσείς, καλύτερα από μένα, όσοι τα ασπαστήκατε και υπερθεματίσατε. Οι Ουκρανοί, δεν θα οδηγήσουν τα συστήματα υγείας στα όρια τους; Μην με κοιτάτε έτσι. Τα μούτρα σας στον καθρέφτη να κοιτάξετε. Γιατί αυτά τα επιχειρήματα ξεστομίζατε για να έχετε κάποια δικαιολογία να μας αποκλείσετε από παντού. Αν ο ανθρωπισμός σας της προηγούμενης κρίσης, συγκρούεται με τον ανθρωπισμό της τωρινής, που όντας έτσι είναι, δεν είναι γιατί είναι ανθρωπισμός. Αλλά παραλογισμός. Α και τι θα λέγατε, αν αντί για καλάσνικοφ, ο Κούλης πρότεινε να προσλάβει όσους από τους 7.000 ¨σε αναστολή" ανεμβολίαστους υγειονομικούς εθελοντικά προσφερόντουσαν να βοηθήσουν τους τραυματίες και τους αρρώστους της Ουκρανίας, με όλα τα τα εκτός έδρας και τα βαρέα και ανθυγιεινά. Πολύ θα ήθελα να μάθω τι θα λέγατε. Πολλά μέτρα, πολλά σταθμά και η εγκεφαλική στάθμη πολύ χαμηλά.    

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 15/3/2022