Ου-κρανίου Τόπος II: The showdown

«Θα τους κάνουμε τα μούτρα κιμά, που δεν μας σέβονται». Αυτό λένε και πράττουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Και όλως παραδόξως, αυτό ακριβώς ήταν και το σκεπτικό της ρωσικής εισβολής.

Ο Πούτιν, έστειλε εδώ και καιρό τελεσίγραφο. Ενώ όλες οι προηγούμενες ρωσικές επιχειρήσεις ήταν αιφνιδιαστικές, έστηνε στρατεύματα για εβδομάδες έξω από την Ουκρανία. Τι άλλο μήνυμα έπρεπε δηλαδή να στείλει πριν αρχίσει το τρολάρισμα του στιλ πείτε μας πότε θα μπούμε;

Δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις. Υπάρχουν ελιγμοί. Από τον Ζελένσκι για κερδίσει χρόνο και να εξελιχτεί η ρωσική εισβολή σε πόλεμο φθοράς σε όλα τα επίπεδα. Και από τους Ρώσους για να προσποιούνται ότι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να διαπραγματευτούν.

Δεν είναι. Υπάρχει μόνο η διπλωματία των όπλων πλέον. Ακόμη και πυρηνικών.

Δεν δύναται να υπάρξει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Μα κανένα.

Το ζήτημα, είναι πολύ μεγαλύτερο από την Ουκρανία. Η μόνη διαπραγμάτευση που μπορεί να γίνει, είναι ανάμεσα στην Δύση και την Ρωσία.

Ανάμεσα σε Ρωσία κι Ουκρανία, δεν γίνεται διαπραγμάτευση. Δεν γίνεται να γίνει. Οι Ρώσοι δεν έχουν αιτήματα. Έχουν απαιτήσεις. Ο Πούτιν έδειξε ότι είναι αποφασισμένος να πάει μέχρι τέλους και σε αυτήν την περίπτωση το τέλος είναι όσο πιο αμετάκλητο κι οριστικό μπορεί να είναι ένα τέλος.

Οι δύο πλευρές είναι απελπιστικά ανελαστικές. Τι θα κάνει ο Ζελένσκι; Θα είναι ο πρόεδρος που συνθηκολόγησε με την διχοτόμηση της χώρας του;

ΤΙ θα κάνει ο Πούτιν; Θα γυρίσει με τόσους νεκρούς φαντάρους και αμάχους στον λαιμό του και με τόσο δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος στον μέσο Ρώσο, χωρίς να έχει να επιδείξει χειροπιαστά και μεγάλα οφέλη σαν λα΄φυρα του πολέμου;

Τι θα πει στον ρωσικό λαό και στις μανάδες που χάσαν τα παιδιά τους; Έκανα μ@λ@κί@;

Η μία πλευρά θέλει να διατηρήσει την ανεξαρτησία της και την αξιοπρέπεια της. Κι η άλλη την περηφάνια της.

Ο Πούτιν θέλει ξεκάθαρα την Νότια Ουκρανία. Αυτός είναι ο στόχος του. Δεν είναι η κατάληψη της Ουκρανίας.

Το Κίεβο, πέρα από την συμβολική του σημασία, είναι, επιχειρησιακά, αντιπερισπασμός.

Αλλού γίνεται η ρωσική επέλαση.

Οι Ευρωπαίοι πυροβολούν τα πόδια τους. Ναι θα ματώσει η Ρωσία. Αλλά έχει πάρει τα μέτρα της. Και θα πάρει περισσότερα. Το εξωτερικό της χρέος είναι 14% του ΑΕΠ της και έχει φροντίσει να έχει 600 δις σε αποθεματικά. Θα πληρώσει σε υποτιμημένα ρούβλια, θα εθνικοποιήσει τις εταιρίες εχθρικών χωρών και πιθανόν να επιτάξει τις περιουσίες των ολιγαρχών.

Οι ευρωπαίοι βλέπουν στον πόλεμο το μεθαύριο και τα μεγάλα ΘΑ τους. Θα εξοπλιστούμε, θα απεξαρτηθούμε ενεργειακά, θα πάμε βίαια στην πράσινη ενέργεια, θα φέρουμε υγροποιημένο αέριο. Τίποτε από όλα αυτά δεν αφορά το άμεσο μέλλον για το οποίο δεν έχουν κάνει τίποτε άλλο από το να το επιδεινώνουν.

Η βίαια ενηλικίωση της Ευρώπης δεν είναι παρά το απόλυτο ξεμώραμα. Ας φρόντιζαν όταν οργάνωσαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία που ήταν ο καταλύτης όλων των τωρινών εξελίξεων.

Σε έναν αγώνα πυγμαχίας, θα κερδίσει αυτός που θα ματώσει λιγότερο και θα αντέξει περισσότερο τα χτυπήματα.

Δεν είναι μόνο η ενέργεια, αν και αυτή και μόνο θα ήταν αρκετή να συμπαρασύρει όλα τα υπόλοιπα. Πόσο μάλλον όταν είναι και όλα τα υπόλοιπα. Σιτηρά, τουρισμός, σπάνιες γαίες και μέταλλα.

Μιλάμε για έναν παραγωγικό και καταναλωτικό Αρμαγεδδών που θα ξεπεράσει κατά πολύ τις ήδη φριχτές συνέπειας της καταστροφικής αντιμετώπισης της πανδημίας και μάλιστα, αμέσως μετά την άτυπη λήξη της πανδημίας.

Ανέχεια. Ήδη, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, πριν την ουκρανική κρίση, έφτασε στο 7%; Πόσο θα φτάσει τις επόμενες «κρίσιμες» βδομάδες; Τους επόμενους κρίσιμους μήνες και χρόνια; 15%, 25%; 30%; Πως θα ζήσουν οι ήδη ρημαγμένοι μικροαστοί των 700 ευρώ, με το κόστος ζωής να ανεβαίνει κατά 40%; Πόσες δουλειές ακόμη θα κλείσουν από την μειωμένη ζήτηση λόγω του κόστους ζωής και την μειωμένη παραγωγή λόγω του κόστους λειτουργίας;

Όταν παίρνουν φόρα, φόρα καταφόρα.  

Και μεις απλά παρακολουθούμε ως θεατές την καταστροφή των ζωών μας.

Η Τουρκία βγαίνει κερδισμένη για δεκάδες λόγους. Αγοράζει φθηνή ενέργεια, θα το ρίξει πάλι στο λαθρεμπόριο ενέργειας και πρώτων υλών, θα έχει όλο τον ρωσικό τουρισμό κι εμφανίζεται ως διαπραγματευτής, ενώ χάρη στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, η κυπριακή κατοχή και το τουρκικό Casus Belli έχει παραγκωνιστεί από την εισβολή στην Ουκρανία. Ο δικός της επεκτατισμός, μπορεί να συνεχίζει ανενόχλητα.

Οι εξοπλισμοί της Ουκρανίας, το μόνο που θα καταφέρουν είναι μεγαλύτερο κόστος σε ανθρώπινες ζωές.

Και μόνο το να αλιευτούν οι νάρκες στις Ουκρανικές πόλεις, θα είναι μια τεράστια πρόκληση.

Δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Για δεκάδες προφανείς λόγους, ο Πούτιν, είχε δώσει εντολές να υπάρχουν οι ελάχιστες δυνατές απώλειες σε αμάχους. Αν ήθελε και δεν τον ένοιαζε, θα είχε ισοπεδώσει την Ουκρανία. Κράτησε όμως το πιο αξιόμαχο μέρος του ρωσικού στρατού για τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και για τυχόν κλιμάκωση, για την οποία είναι έτοιμος και αποφασισμένος.

Ο σεβασμός της ουκρανικής ζωής, δεν θα κρατήσει για πολύ. Για τους Ρώσους, η κάθε ζωή του αμούστακου φαντάρου, μετράει όσο, αν όχι περισσότερο από αυτή ενός Ουκρανού αμάχου.

Όσο βαλτώνει η ρωσική επέλαση, τόσο πιο πολύ αίμα θα χυθεί.

Από πότε οι Ευρωπαίοι, κορυφαίοι στον αμοραλιστικό τρόπο ζωής, από πότε οι κατ’ εξακολούθηση καταπατητές του διεθνούς δικαίου, γεμίσαν με ιδανικά, διαφορετικά στην κάθε κρίση;  

Φυσικά και πρόκειται για υποκρισία, κορυφαία. Μια υποκρισία που θα την πληρώσουν σχεδόν όλοι οι λαοί της Ευρώπης.

Θέλουν να δείξουν στον Πούτιν ποιος είναι το αφεντικό;

Όλοι ξέρουμε ποιοι είναι τα αφεντικά τους: Οι αμερικάνοι που θα πουλήσουν το πανάκριβο στοκ τους από σχιστολιθικό τους πετρέλαιο και θα διασώσουν τουλάχιστον αυτόν τον ελλειμματικό κλάδο της οικονομίας τους ενώ θα πουλήσουν όπλα. Πάρα πολλά όπλα.

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

Στην οικονομική κρίση των ΗΠΑ το 2009 που προκλήθηκε από την φούσκα των στεγαστικών δανείων, οι Ευρωπαίοι στα μουλοχτά, αγόρασαν αμερικάνικα παράγωγα στεγαστικών δανείων των οποίων η αξιολόγηση και η αξία έπεσε δραματικά μέσα σε λίγες μέρες. Κι έτσι προέκυψε η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, την οποία ξέρουμε ποια χώρα την πλήρωσε πιο ακριβά.

Είναι επικίνδυνοι για τους λαούς τους. Θα απεξαρτηθούν λέει από μια φθηνή εξάρτηση για να εξαρτηθούν σε πολύ ακριβότερες.

Λαμπροί. Σπουδαίοι. Χειροκροτήστε τους καθώς μας σέρνουν όλους στον γκρεμό.

Δεν χορταίνουμε ρε αδερφέ κρίσεις. Ταϊστε μας κρίσεις. Γιατί οι κρίσεις κάνουν καλό στους κροίσους.

Πολιτισμός που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις, απλά θα καταρρεύσει. Και ο Δυτικός πολιτισμός, όχι μόνο δεν ανταπεξέρχεται στις προκλήσεις τις εποχής του, αλλά έχει στήσει φάμπρικα κρίσεων.

Θα νοσταλγούμε την πανδημία με αυτά που θα μας φέρουν.

Κάθε πέρσι και καλύτερα. Θα έχουμε μόνο παρελθόν και θα είναι τόσο επώδυνο το παρόν που θα θέλουμε να ξεχάσουμε και το ότι κάποτε, ζούσαμε.

Κι έτσι θα εξοικειωθούμε με την κατάντια μας. Σε έναν ακόμη ιστορικό συμβιβασμό των κατατροπωμένων λαών με τους ελίτ τους που τους καταδυναστεύουν όλο και περισσότερο.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/3/2022