O ακαδημαϊκός Βασιλόφρων πολιτευτής

Η περίεργη περίπτωση του Βασίλη Βενίτη

Του Πέτρου Αργυρίου

Υπάρχει μέθοδος στην τρέλα του: είναι ορκισμένος εχθρός της κλεπτοκρατίας και της κυβερνητικής διαφοράς. Και αυτό είναι σεβαστό.

Παράλληλα όμως, ως φανατικός νεοφιλελεύθερος που είναι, μισεί θανάσιμα το κράτος. Και φυσικά και το σοσιαλισμό. Πρόκειται για τον αμφιλεγόμενο ακαδημαϊκό και πολιτευτή Βασίλη Βενίτη. Σύμφωνα με διακήρυξη του: «Από τους δηλωμένους αναρχικούς υποστηρίζω μονάχα αυτούς βάζουν υποψηφιότητα για ένα πολιτικό αξίωμα ώστε να το καταργήσουν! Υποστηρίζω μονάχα τους υποψήφιους βουλευτές αν αυτοί έχουν ανοιχτά δηλώσει σε όλα τα ΜΜΕ ότι θα παλέψουν για να καταργήσουν το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση. Αν δεν υπάρχει ένας τέτοιος υποψήφιος, θα υποστηρίξω τον κανένα. Ο κανένας είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός.» Για μια ακόμη φορά, στην περίπτωση του Βασίλη Βενίτη, του καθηγητή πολιτικών επιστημών στο ελληνικό παράρτημα του Πανεπιστημίου της Indianapolis στην Αθήνα, τα άκρα συναντώνται. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αντικατοπτρίζεται ένα ιδιότυπο μόρφωμα που έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των πραγμάτων στον πλανήτη της τελευταίες δεκαετίες, αυτό του αναρχοκαπιταλισμού. Και όπως κάποιοι από τους ήρωες του στη λίστα των οποίων εμφανίζει και τον εαυτό του σε περίοπτη θέση, δε διστάζει να βρίσκεται σε πλήρη διάσταση ανάμεσα σε αυτό που πιστεύει και σε αυτό που υπηρετεί. Όπως αντιφατικά ο Milton Friedman βρέθηκε να δουλεύει για ένα οργανισμό (το ΔΝΤ) που παρότι η ύπαρξη του ήταν ακριβώς αντίθετη σε αυτό που πίστευε, τον χρησιμοποίησε και χρησιμοποιήθηκε από αυτόν για να επιβάλει μέσω της ισχύος του ΔΝΤ τα πιστεύω του σε αδύναμες χώρες. Ή όπως ο Alan Greenspan, ο πολέμιος της ιδέας του συστήματος των FED που βρέθηκε να τις υπηρετεί για να επιβάλει τα πιστεύω του. Και τα πιστεύω ήταν τα συμφέροντα τα δικά του κα ιτων φίλων του. Οι αναρχοκαπιταλιστές είναι γεμάτοι αντιφάσεις. Και το ίδιο ισχύει για τον κο Βασίλη Βενίτη: πολέμιος της διακυβέρνησης έχει βρεθεί σε πολλά από τα κόμματα που έχουν μπολιαστεί από τις ασυναρτησίες του νεοφιλελευθερισμού, κυρίως σε αυτά που είναι αμιγώς νεοφιλελεύθερα: Όπως έγκυρα ή όχι περιγράφει το Jungle Report: «Ξεκίνησε ως πολιτευτής με τους Ταύρους του Στέφανου Μάνου το 2004 και συμμετείχε επίσης ως ιδρυτικό μέλος στη Δράση το 2009. Ενδιάμεσα μεταπήδησε στο ΛάΟΣ και συμμετείχε στις εκλογές του 2007 όπου και έλαβε 1059 ψήφους στην Β’ Αθηνών» Ο γυρολόγος του νεοφιλελευθερισμού και εχθρός της διακυβέρνησης Βασίλης Βενίτης κατέβηκε στις τελευταίες εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής στην Β’ Αθηνών με τη Δημοκρατική Συμμαχία της Ντόρας Μπακογιάννη την οποία ο ίδιος περιέγραψε ως την καλυτερότερη των Ελλήνων πολιτικών, την μοναδική πολιτικό που μπορεί να κυβερνήσει την Ελλάδα μέσω μιας συγκυβέρνησης… Ο Βενίτης μέσω της ΔΗ.ΣΥ θα έσωζε την Ελλάδα από την κλεπτοκρατία (κυρίως των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), την τεράστια ρύθμιση και την τεράστια φορολόγηση, φαντάζομαι ακριβώς όπως το κατάφερε η νεοφιλελεύθερη Τρόικα… Για ποιο λόγο λοιπόν κάποιος που υποστηρίζει «μονάχα τους υποψήφιους βουλευτές αν αυτοί έχουν ανοιχτά δηλώσει σε όλα τα ΜΜΕ ότι θα παλέψουν για να καταργήσουν το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση» κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής πότε με Μάνο, πότε με Καρατσαφέρη και πότε με Ντόρα; Μήπως αυτοί δεσμευτήκαν κλειστά απέναντι στον κο Βενίτη ότι «θα καταργήσουν το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση;». Άλλωστε και όπως θα δούμε αργότερα, κος Βενίτης δεν είναι ανοίκειος ούτε αρνητικός σε μη δημοκρατικές μορφές διακυβέρνησης παρότι είναι πολέμιος της ίδιας της ιδέας της διακυβέρνησης και κάνει ότι μπορεί για να την πολεμήσει. Και κάνει πολέμους ο κος Βενίτης. Είναι ειδικός στο αντάρτικο του κυβερνοχώρου: όπως ο ίδιος δηλώνει, «εσείς είστε οι σοσιαλιστές κλεφτοβαρώνοι, που κλέψατε τον υπολογιστή μου , τα αρχεία μου και τη ζωή μου αλλά δεν μπορέσατε να κλέψετε την ψυχή μου. Νομίζατε ότι θα με κάνατε να το βουλώσω αλλά η μπλογκόσφαιρα σας κήρυξε τον πόλεμο. Νομίζατε ότι θα μπορούσατε να κάμψετε το ελευθεριακό μου πνεύμα αλλά εκατομμύρια ελευθέρων ψυχών είναι τώρα εναντίον σας.» . Για ποιο λόγο ο Ήρωας της ελευθερίας και του νεοφιλελευθερισμού, ο Ρομπέν των υπολογιστών, ο επώνυμος anonymous που πολεμά κατά των κυβερνήσεων και της έμφυτης διαφθοράς τους δέχτηκε την επίθεση των Ελλήνων κλεπτοκρατών: Μια απάντηση, έγκυρη ή όχι, τη δίνει σχετικό δημοσίευμα: «Με πρόθεση να προκαλέσει πρόβλημα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να αναδείξει ως υπεύθυνη την αναπληρώτρια υπουργό Εξωτερικών Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ένας 65χρονος καθηγητής, πλαστογράφησε δελτίο τύπου με το όνομά της και το έστειλε σε δεκάδες αποδέκτες στο διαδίκτυο, μεταξύ των οποίων και 1.100 διπλωμάτες στην Τουρκία... Ο 65χρονος Βασίλης Βενίτης που είναι πολιτευτής του ΛΑ.ΟΣ στη Β΄ Αθήνας, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο ελληνικό παράρτημα του Πανεπιστημίου της Indianapolis και διαχειριστής του forum με την επωνυμία Crystal Clear συνελήφθη για την παραποίηση του δελτίου Τύπου που εμφανίζονταν να έχει υπογράψει η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών. Συνελήφθη χθες έπειτα από έρευνα του τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Το ηλεκτρονικό ίχνος του email με το παραποιημένο δελτίου τύπου και υποτιθέμενο αποστολέα την Μ. Ξενογιαννακοπούλου εντοπίστηκε στο σπίτι του 65χρονου στη Γλυφάδα.» Κάντε πόλεμο όχι έρωτα. Η απάντηση του Βενίτη στη σύλληψη του για την υπονομευτική του δράση που στόχο είχε να δημιουργήσει πολεμικό κλίμα ανάμεσα σε δύο κυβερνήσεις ήταν μία: ανελέητο spamming. Είναι σεβαστό να οραματίζεται κάποιος ένα κόσμο χωρίς κεντρική εξουσία. Ο νεοφιλελευθερισμός όμως, ο αναρχοκαπιταλισμός, θέλει ένα κόσμο χωρίς εθνικές κυβερνήσεις γιατί αυτές ενίοτε μπορεί να παρεμποδίζουν τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα και κεφάλαια που αποτελούν τους πραγματικούς κυβερνήτες αυτού του κόσμου και που προωθούν το ανιδεολόγημα του νεοφιλευθερισμού ως πολιτική ιδεολογία και κυβερνητικό μονόδρομο. Άλλωστε , παρότι ο ίδιος ως «ελευθεριακός» είναι κατά της ιδέας των διακυρνήσεων, η αποστροφή του Βενίτη για τη δημοκρατία και η αγάπη του για μη αντιπροσωπευτικές μορφές διακυβέρνησης είναι δηλωμένη: Σύμφωνα με τον ίδιο «Όταν αναλαμβάνει η χούντα [την εξουσία], τελειώνει η διαφθορά και η χώρα προοδεύει ξανά. Όταν η χούντα τελικά δίνει την εξουσία στους πολίτες, ο κύκλος της διαφθοράς ξεκινάει πάλι από την αρχή. Η 21η Απριλίου γιορτάζει την επαναστάση του λίκνου της Δημοκρατίας κατά των διεφθαρμένων βουλευτών. Είναι μια υπενθύμιση πως η πολιτική διαφθορά μπορεί να τιμωρηθεί. Αυτό είναι ο λόγος που η 21η Απριλίου είναι επίσης μια παγκόσμια γιορτή για την καταπολέμηση της πολιτικής διαφθοράς!» Το κίνημα και η πολιτική θεωρία του Βενιτισμού όπως ο ίδιος εγωπαθώς περιγράφει τον νεοφιλολοκληρωτισμό του, δέχτηκαν ίσως πρόσφατα ένα συντριπτικό χτύπημα με την προσχώρηση της καλύτερης κατά τον Βενίτη πολιτικού, της μοναδικής κατά τον Βενίτη πολιτικού που μπορούσε να κυβερνήσει την Ελλάδα, της Ντόρας Μπακογιάννη στα παλιά της λημέρια του ενός κατά το Βενίτη από τα δύο άντρα της κλεπτοκρατίας, της Νέας Δημοκρατίας, μετά τις εκλογές της 6ης Μαϊου του 2012. Αυτή η πρόκληση απαντήθηκε γρήγορα από το Βενίτη με μια άλλη πρόκληση στα δημοκρατικά μας συναισθήματα που βρίσκεται μέσα στα δημοκρατικά του δικαιώματα: Αυτή τη φορά, στο περίεργο σύμπαν των παραλληλιών του, ο Βενίτης δεν έδωσε απλά μια φιλοσοφική ερμηνεία για την πολιτική ιστορία. Όχι: Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Η Ιαπωνία και η Ελλάδα χρειάζονται δικτατορία» ο Βενίτης αυτή τη φορά δεν δικαιολογεί απλά τη δικτατορία. Δικτατορία ή έστω Βασιλεία μας διατάζει: «Ο Δήμαρχος της Οσάκα Toru Hashimoto διακηρύττει ότι η Ιαπωνία χρειάζεται δικτατορία: Αλλά το ίδιο χρειάζεται και η Ελλάδα: Η Δημοκρατία απέτυχε στην Ιαπωνία και την Ελλάδα, και η μόνη διέξοδος είναι μια «καλή δικτατορία ή Βασιλεία. Ειδικά οι Έλληνες, πρέπει να επαναφέρουν τον Βασιλιά Κωνσταντίνο στην εξουσία, γιατί η Ελλαδα δεν έχει δημοκρατία αλλά κλεπτοκρατία. Η Ιαπωνία έχει χάσει δύο δεκαετίες και η Ελλάδα την ψυχή της» Πολλοί λένε πλέον ότι η Χρυσή Αυγή είναι το αυγό του φιδιού. Αυτό που δεν μας λένε είναι το ποιος το επώασε. Γιατί οι επωαστές του αυγού είναι οι ιδεολογίες και οι πολιτικές που εκφράζονται και επιβάλλονται από ανθρώπους πολύ πιο κεντρικούς, αναγνωρίσιμους και αποδεκτούς από τον κο Κασιδιάρη. Άνθρωποι όπως αυτοί με τους οποίους ο κος Βενέτης συμπολιτεύτηκε όπως ο απροσποίητα Νεοφιλελεύθερος κος Μάνος, ο εθνικιστικά και θρησκευτικά μασκαρεμένος νεοφιλελεύθερος Καρατζαφέρης και τα αμασκάρευτα νεοφιλελεύθερο Μητσοτακέικο. Είναι η συμπαιγνία τους με τους των δήθεν πολιτικούς τους αντιπάλους: Οι τεχνοκρατικά μασκαρεμένοι νεοφιλεύθεροι Σημίτης και Παπαδήμος και ο σοσιαλιστικά μασκαρεμένος νεοφιλελεύθερος Γ.Παπανδρέου. Ποιος κυβέρνησε αυτόν τον τόπο; Ο ιδεολογικοποιημένος αμερικάνικος οικονομικός ιμπεριαλισμός γνωστός ως νεοφιλελευθερισμός με το μικρό διάλλειμα του ΓερμανικούΕυρωπαϊκού οικονομικοπολιτικού ολοκληρωτισμού, οι επικυρίαρχοι που αντάμειψαν πλουσιοπάροχα τους κλεπτοκράτες και τους παρείχαν τις πλάτες για την επιβολή της ατιμωρησίας. Ο αναρχοκαπιταλισμός, ο καπιταλισμός για τους λίγους που οδηγεί στο χάος όλους τους υπολοίπους.

(Περισσότερα για τον συγγραφέα και το έργο του στο: agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Στου Κασίδι το κεφάλι

Στου Κασίδη το κεφάλι…

Του Πέτρου Αργυρίου

Μπαράζ χαστουκιών. Στην Λιάνα Κανέλλη. Από τον κύριο Κασιαδιάρη. Αυτή είναι εικόνα από το μέλλον: Οι χρυσαυγίτες να τα κάνουν λαμπόγυαλο στην Ελληνική βουλή. Απολύτως αναμενόμενο. Καλοκαίρι του 2008. Καθόμασταν ήρεμα με έναν αγαπητό μου φίλο: Το χαμε δει. Το χαμε συμφωνήσει τότε: Η Ελλάδα τελείωσε. Του πα τότε ότι σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις η Χρυσή Αυγή θα ταν μέσα. Δεν συμφώνησε. Λάθος του. Για πολλούς οι χρυσαυγίτες βουλευτές ήταν και θα είναι απλά αλήτες. Για λίγους θα είναι όμως Ήρωες, αυτοί που εκφράζουν τη βουβή οργή του λαού, την κραυγή αγωνίας που ο λαός βγάζει καθώς σαδιστικά τον βάζουν στην μέγγενη για να τον φέρουν στα μέτρα τους, τη τη δημοσιονομική προκρούστεια κλίνη. Έτσι θα εδραιωθεί. Έτσι θα «ανδρωθεί». Αυτά είναι σημεία των καιρών. Των ύστατων καιρών. Θα φωνάζουν όλοι: δεν επιτρέπονται αυτά στη δημοκρατία. Στη δημοκρατία όμως επιτρέπονται δοτοί πρωθυπουργοί, μαζική καταστολή, ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, υφαρπαγή και ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, διωγμοί των πωλητών, φορολεηλασίες. Το χρηματοπιστωτικό και η πολιτική ηγεσία που αυτό ελέγχει είναι ο Σερίφης του Νότινχαμ. Και κόσμος ψάχνει τον Ρομπέν των Δασών. Η εισαγγελική αρχή παρενέβη άμεσα. Όλοι καταδικάζουν τον απαράδεκτο φασίστα. Και όμως. Η εισαγγελική αρχή έπαιζε με το κομπολογάκι της όταν η εξουσία εγκληματούσε και καθώς η εξουσία συνεχίζει να εγκληματεί εις βάρους του Ελληνικού Λαού. Και όμως. Τα μήντια συνεχίζουν να πουλάν το παραμύθι του πολιτικού πολιτισμού σε μια εποχή ανελέητης βαρβαρότητας. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι παιδί του Χίτλερ: είναι παιδί του συστήματος. Αποπαίδι, νόθο, εντούτοις φτιαγμένο από τα σπλάχνα του. Είναι παιδί του ΛΑΟΣ. Για αυτό και ο Καρατσα-φύρερ πλέον σε δήλωση μετά το επεισόδιο ζητά προσωπικά συγγνώμη από τον Ελληνικό Λαό καθώς ο ΛΑΟΣ του ήταν το σπέρμα που γονιμοποίησε τη ΧΑ. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν το πρόθυμο ωάριο που το υποδέχτηκε. Και το σώμα του Ελληνικού Λαού ήταν αυτό που μετά από κατά συρροή βιασμούς του έδωσε ζωή…. Το να κατηγορεί κάποιος ότι η Χρυσή Αυγή είναι η Χρυσή Αυγή είναι σαν να κατηγορεί κάποιος τη διάρροια για τα δεινά του. Δεν φταίει αρχικά η διάρροια. Φταίει αυτός που σου βαλε τη σαλμονέλα στο φαί. Φταίει αυτός που στο σέρβιρε. Φταίει το υγειονομικό που δεν το έλεγξε. Φταις εσύ που όχι μόνο το παρήγγειλες και το έφαγες αλλά το πλήρωσες κι όλας. Και συνεχίζεις να το πληρώνεις γιατί ο πολιτικός εστιάτορας συνεχίζει να σε εκβιάζει ότι αν «τιμήσεις της δεσμεύσεις σου» δε θα χεις να φας γιατί αυτός συνδέεται με το καρτέλ του φαγητού. Μαζί τα φάγατε σου λέει. Λυπάμαι που η αρρώστια της Χρυσής Αυγής ξέσπασε πρώτα πάνω στην εντιμότατη, μαχητική και αξιολογότατη Λιάνα. Τουλάχιστον αυτή ξέρει να αντισταθεί και να σταθεί στο ύψος της. Και θα ταν περισσότερο άνανδρο να επιτεθεί ο Κασιδιάρης π.χ στον Παυλόπουλο ο οποίος παρατηρώντας με Νερωνική ανανδρία ξεμασκαρεύτηκε περισσότερο από τον Κασιδιάρη και έκανε πλειοδοσία λειψανδρίας. Περισσότερο άνανδρο θα ταν να χτυπήσει τον Παυλόπουλο ο Κασιδιάρης γιατί η Λιάνα, σε αντίθεση με τους περισσότερους συστημικούς πολιτικούς, έχει αρχίδια και τα τιμάει. Και είναι ακριβώς αυτό το είδος του ανθρώπου που η ΧΑ θα στοχοποιήσει συστηματικά στο μέλλον: αυτούς που θα της αντισταθούν. Οι άλλοι θα βρουν ένα τρόπο να υποκλιθούν στον πολιτικό αταβισμό που εκπροσωπεί η ΧΑ. Το μόνο παρήγορο είναι ότι προτού υποκλιθούν στο φασισμό αν και όταν και εφόσον αυτός γίνει κυρίαρχη τάση, οι βουλευτές-εγκληματίες θα πάρουν μια μικρή γεύση από το ίδιο τους το δηλητήριο. Ότι κάθε φορά που οι πρωταίτιοι του ελληνικού δράματος πατούν το πόδι τους στο ελληνικό κοινοβούλιο, θα έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού ότι μπορεί να κληθούν να πληρώσουν ένα μικρό τίμημα για τα εγκλήματα τους, να γίνουν στόχοι μιας τυφλής επίθεσης από τους συμβουλευτές τους της Χρυσής Αυγής. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Η είσοδος της ΧΑ στο «Ελληνικό κοινοβούλιο» αποτελεί την πράσινη σημαία για τον αγώνα ταχύτητας της αυτοδικίας. Από την άλλη, αυτή η έκφραση της οργής που για να μην ξεχνιόμαστε ήταν από τα πιο ξεκάθαρα μηνύματα των τελευταίων εκλογών μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα όχι μόνο ενθαρρυντικά αλλά και εκτονωτικά. Η Χρυσή Αυγή θα γίνει ο νταβατζής της λαϊκής οργής και απόγνωσης: καλύτερα στα χέρια του Κασιδιάρη που ο άνθρωπος που κάναμε κασίδη εξέλεξε, παρά στα χέρια του ίδιου του κασίδη μπορεί εύστοχα να σκεφτεί ο κάθε βουλευτής. Η επίθεση του Κασιδιάρη δεν ήταν κάποιο ζήτημα αμιγώς ορμονικό: Η βία αποτελεί ΠΟΛΙΤΙΚΗ της ΧΑ. Πολιτική της θέση και εργαλείο. Με αυτόν τον τρόπο και παρά τον αρχικό λαϊκό αποτροπιασμό και κατακραυγή η ΧΑ θα εδραιωθεί σταδιακά όχι ως εκλογικό παρορμητισμό αλλά ως μόνιμο και αξιόπιστο εκφραστή της λαϊκής οργής και απόγνωσης. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ούτε ατύχημα ούτε μια παροδική λόξα. Είναι έκφανση της πολιτικής της απόλυτης εξαθλίωσης και του βαρβαρισμού. Και είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε κατάφατσα την πραγματικότητα. Όλα αυτά που μας μεταφέρθηκαν σαν ιδεοληπτικός αχταρμάς είχαν αιτίες. Είχαν ενόχους πρώτα προτού αποκτήσουν θύματα. Δεν είμαστε πια στο μεταίχμιο. Είμαστε στα άκρα. Και όσο και αν σκανδαλίζει και προκαλεί η Χρυσή Αυγή και οι παρακμιακές συνέπειες της αποδόμησης της μεταπολίτευσης, περισσότερο καταδικαστέος είναι η αναδόμησή της από τύπους σαν κο Τσήμερο όταν αυτός στέλνει επιστολή στην θηλυκοποίηση του 4ου Ραιχ, την κ. Μέρκελ, αποκαλώντας την «εξοχότατη» και παραληρώντας «ας πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Ομολογία πίστης και υποταγής σε ένα γερμανό επικυρίαρχο. Η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του γερμανοτσολιά. Ποιο το δίδαγμα; Ότι μπορείς να είσαι όσο νεοναζί θέλεις. Αρκεί να συμπεριφέρεσαι σχετικά κόσμια. Ά ρε άτιμη μπουρζουαζία που τα χούγια σου βγαίνουν μόνο με το θάνατό σου. Στο πηχτό σκοτάδι μιας νύχτας αξημέρωτης η Χρυσή Αυγή μοιάζει για κάποιους σαν πυγολαμπίδα, κάτι που καίει ακόμη, μια φλεγόμενη πινελιά μίσους σε ένα καρβουνιασμένο καμβά συμβιβασμού. Ξεχνούν όμως αυτοί οι κάποιοι ότι αν ακολουθήσεις μια πυγολαμπίδα θα μοιραστείς και εσύ και η χώρα σου την τύχη της: Θα απανθρακωθείς. Ο φανατισμός είναι το τελευταίο στάδιο πριν την καταστροφή της λογικής και του πολιτισμού που διαλέγει να αυτοκαταστραφεί από το καταστραφεί από άλλους. Είναι η λογική του αδιεξόδου. Η Ελλάδα είναι η χώρα όπου η δημοκρατία γεννήθηκε και επέστρεψε μόνο και μόνο για να πεθάνει.

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Γιατί γαμώ το ευρώ σας γαμώ;

«Γιατί κύριε;;;;»

Του Πέτρου Αργυρίου

Αγριωπά. Έτοιμα να λιντσάρουν. Τον κύριο. Τα παιδιά του καλαμποκιού

Με το μέλλον των παιδιών μας δεν παίζουμε: Το ‘χουμε πάρει πίπα κώλο.

Το ξεσκίσαμε.

Αλλά παίζουμε όπως η γάτα με το ποντίκι με την ψυχή τους και όσες ευαισθησίες μας απομείναν.

Γιατί κύριε; Γιατί κύριε ο μπαμπάς μου αυτοκτόνησε; Γιατί κύριε η μαμά μου έφαγε τόνους χημικά; Γιατί κύριε ο μπαμπάς του γειτονόπουλου δολοφονήθηκε; Γιατί κύριε η φιλενάδα μου έχει χάσει την μιλιά της; Γιατί κύριε ο κος Κασιδιάρης χτύπησε γυναίκα; Γιατί κύριε ο μεγάλος μου αδερφός βαράει πρέζα και μου κλέβει το χαρτζιλίκι; Γιατί κύριε ο μπαμπάς της φίλης μου δεν μπορεί να βρει δουλειά; Γιατί κύριε το κοριτσάκι της διπλανής τάξης λιποθυμά από την πείνα σαν να χει δει τον Σάκη Ρουβά από κοντά; Γιατί κύριε του παππού μου του πήρανε το σπίτι για 300 ευρώ; Γιατί κύριε η γιαγιά μου πέθαινε γιατί δεν είχε για τα χάπια της; Γιατί κύριε το να είσαι φτωχός είναι θανάσιμη αρρώστια; Γιατί κύριε μας σκοτώνουν αργά και βασανιστικά; «Γιατί κύριε η Ελλάδα δεν είναι στο Ευρώ;» Αυτό βασανίζει ένα παιδί σήμερα; Αυτό θα βασανίσει ένα παιδί αύριο; Το Ευρώ Δεν είναι η Ευρώπη. Οι αγορές Δεν είναι οι λαοί. Παλιά μας λέγαν ότι αν παραστρατήσουμε θα πάμε στην κόλαση. Τώρα μας λεν τα ίδια: αν παραστρατήσετε θα πάτε στην κόλαση εκτός ευροζώνης. Και ξεχνάν ότι την κόλαση τη ζούμε. Είναι εδώ. Δίπλα μας. Μέσα μας. Οι θυσίες μας μη παν χαμένες. Όχι. Και άλλες ψυχές στο βωμό. Και άλλες ζωές. Μην πεινάσει το θεριό. Ταίστε το. Και αυτό θα σας φροντίσει. Ο Θεός τιμωρός ξανά. Θα αλλάξω την ταυτότητα μου: Στο θέση του θρησκεύματος θα βάλω ένα νόμισμα. Αυτό είναι ο κύριος μου. Αυτόν ρωτάω: γιατί κύριε; Καμία συμφωνία και κανένα νόμισμα δεν μπορεί να προστατεύσει ένα σκλάβο που έχει πέσει σε δυσμένεια. Μα όταν οι σκλάβοι τις σπάσουν τις αλυσίδες, τον πρώτο που θα σκοτώσουν θα ναι τον επιστάτη τους.

Read More »

Που πήγαν τα λεφτά οέο; Part 43

Που πήγαν τα λεφτά οέο;

Αναδημοσιεύσεις και σχολιασμός από τον Πέτρο Αργυρίου

Δεν έχει υπάρξει ίσως ποτέ στη σύγχρονη ιστορία αναλογικά τόσο μεγάλος δανεισμός όσο τα μνημονιακά πακέτα. Εκατοντάδες δις πετάν στα πόδια μας για τη σωτηρία μας και όμως τα εισοδήματα μας υποδιπλασιάστηκαν, η αγορά πέθανε, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε τεχνητή υποστήριξη και οι φόροι είναι πλέον τόσο υψηλοί που αυθαίρετα θα διακινδύνευα να τους χαρακτηρίσω ως τη μεγαλύτερη φοροεισπραχτική βάσανο ολόκληρης της ιστορίας του «Ελληνικού έθνους» (παρακαλώ διορθώστε με σε αυτό). Κάποιος λογικός άνθρωπος, ο άνθρωπος του Ράμφου πχ, εύλογα θα αναρωτιόταν: Που πήγαν πάλι τα λεφτά οέο; Η σύνθεση των παρακάτω δημοσιευμάτων θα σας δώσει μια πολύ καλή ιδέα που απεικονίζει ακριβώς αυτό που έχω διατυπώσει από την αρχή της κρίσης: Τα λεφτά πήγαν στο χρηματοπιστωτικό. Τα δάνεια του χρηματοπιστωτικού στα κράτη ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που εμφανιζόντουσαν ότι είναι: ήταν δανείσιμα κεφάλαια τα οποία τα κράτη φορτώνονται σκόπιμα και υποχρεώνοντας τους φορολογημένους τους να πληρώνουν τους τόκους: Μια κερδοσκοπική επίθεση κατά΄των φορολογουμένων με κρατική εγγύηση. Θέλω να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον Γιώργο Δελαστίκ, το φάρο της αδέσμευτης δημοσιογραφία για τη συμβολή στο χώρο της ενημέρωσης. Παρακάτω ακολουθούν τα δημοσιεύματα ενώ στο τέλος υπάρχει ο σχολιασμός.

Σεισμός για το ομόλογο των 436.000.000 ευρώ: Φώτης Κόλλιας: Πηγή Δημοκρατία

«΄Ενα από τα γνωστότερα «αρπακτικά» μεταξύ των διεθνών κερδοσκόπων, που αξιοποιούν τις χρεοκοπίες κρατών για να επιτύχουν απίστευτες αποδόσεις, βρίσκεται πίσω από το ομόλογο των 436.000.000 ευρώ που αποφάσισε να πληρώσει στο ακέραιο η Ελλάδα κατόπιν εισήγησης του τέως πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Σύμφωνα με τους «New York Times», το 90% των τίτλων που πληρώθηκαν στο ακέραιο (την ίδια στιγμή που χιλιάδες Ελληνες μετρούν ζημιές δισεκατομμυρίων από το «κούρεμα» κατά 75% των ελληνικών ομολόγων) κατείχε η επενδυτική εταιρία Dart Management. H τελευταία είναι το προσωπικό επενδυτικό «όχημα» του Αμερικανού επιχειρηματία Κένεθ Νταρτ, ιδιοκτήτη της Dart Container Corporation, η οποία κατέχει την πατέντα για τα κύπελλα από φελιζόλ και ειδικεύεται στα προϊόντα μιας χρήσης. Ο Νταρτ φαίνεται ότι κατέχει και την «πατέντα» της αγοράς ομολόγων χωρών που χρεοκοπούν την κατάλληλη στιγμή, ώστε στη συνέχεια να βγάζει τεράστια κέρδη. Ο βίος και η πολιτεία του επιχειρηματία επενδυτή είναι χαρακτηριστικός των «αρπακτικών» επενδυτικών εταιριών (vulture funds) οι οποίες επωφελούνται από την καταστροφή που φέρνει σε μια χώρα η χρεοκοπία. Η Ελλάδα δεν είναι το πρώτο θύμα. Μαζί με το επίσης κερδοσκοπικό κεφάλαιο Elliott Associates, ο Νταρτ κυνηγάει ακόμα στα αμερικανικά δικαστήρια την Αργεντινή, η οποία χρεοκόπησε το 2002, και απαιτεί περί τα 2 δισ. δολάρια. Οπως και η Elliott Associates, φέρεται ως ενορχηστρωτής αντίστοιχων κερδοσκοπικών παιχνιδιών με τα ομόλογα χωρών όπως η Ρωσία, η Τουρκία, η Βραζιλία και το Εκουαδόρ. Ο Νταρτ μπορεί να εμπιστεύεται τα αμερικανικά δικαστήρια για να «αρμέξει» την Αργεντινή, αλλά δεν εμπιστεύθηκε τις αμερικανικές φορολογικές αρχές. Προτίμησε να τις αποφύγει εντελώς και το 1994 απαρνήθηκε την αμερικανική υπηκοότητα. Εγινε υπήκοος και κάτοικος της Μπελίζε, ενός φορολογικού παραδείσου της Λατινικής Αμερικής και των Νήσων Κέιμαν, στα οποία εδρεύει και το «αρπακτικό κεφάλαιο», που επωφελήθηκε από το ελληνικό ομόλογο. Βρήκε, όμως, έναν ωραίο τρόπο για να επιστρέψει στην πόλη του, στην τροπική Σαρασότα της Φλόριντα. Επεισε την κυβέρνηση της Μπελίζε να ανοίξει προξενείο στη Σαρασότα και να τον διορίσει πρόξενο! Οι ξένοι διπλωμάτες δε φορολογούνται με βάση τα ισχύοντα στις ΗΠΑ και ο Νταρτ θα έμενε στη Φλόριντα χωρίς να πληρώνει κανέναν φόρο. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών απέρριψε φυσικά το αίτημά του, το οποίο θεωρήθηκε προκλητικό. Παρενέβη, μάλιστα, ο ίδιος ο τότε πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, ο οποίος 10 χρόνια μετά απέφυγε να εμφανιστεί σε εκδήλωση πολιτικού του φίλου επειδή έμαθε ότι πραγματοποιείται σε πολυτελή κατοικία που ανήκει στη σύζυγο του Νταρτ. «Δεν θέλω να πάω σε κανένα σημείο που βρίσκεται αυτός ο τύπος» έγραψε τότε στο ιστολόγιό του ο Κλίντον. Τώρα κάποιοι ψάχνουν να βρουν αν ο (πρώην) Αμερικανός κατέχει και άλλους τίτλους από τα περίπου 6 δισ. ευρώ που δεν συμμετείχαν στο «κούρεμα» μέσω του περίφημου PSI. Και αναρωτιούνται αν έχει στοιχηματίσει σε μια δεύτερη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που θα του αποφέρει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη»

Και ξαφνικά γεμίσαν τα ταμεία: Πηγή: Δημοκρατία

«Τη μία ημέρα το υπουργείο Οικονομικών εκπέμπει σήμα κινδύνου ότι τα δημόσια έσοδα καταρρέουν με ρυθμό 30% και την αμέσως επόμενη ανακαλύπτει ότι εισπράχθηκαν 500.000.000 ευρώ από τις επιχειρήσεις, τα οποία δεν γνώριζε, καθώς οι φόροι των επιχειρήσεων καταβάλλονται μέσω του τραπεζικού συστήματος. Ο υπηρεσιακός υπουργός Γιώργος Ζαννιάς συγκαλεί συσκέψεις με τους επικεφαλής των εφοριών και ζητάει να «κυνηγηθούν» και οι πλούσιοι εκτός από τους μικρούς οφειλέτες που είχαν στοχοποιηθεί την περασμένη εβδομάδα... Την ίδια στιγμή είναι φανερό ότι οι έφοροι τον γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, καθώς είναι υπηρεσιακός υπουργός και δεν έχει πάνω τους καμία εξουσία. Οι έφοροι αυτό το ξέρουν, όπως και ο ίδιος, αλλά το θέατρο του παραλόγου παίζεται κανονικά. Το παζλ συμπληρώνεται από τον Τύπο, μέσω των στηλών του οποίου γίνεται η εκστρατεία του υπηρεσιακού υπουργού, που είναι ολοφάνερο ότι αισθάνεται ιδιαίτερα άβολα στη συγκεκριμένη θέση. Στο μεταξύ και ενώ το προηγούμενο διάστημα «έπεφτε ο ουρανός στο κεφάλι μας», ξαφνικά υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών αναφέρουν ότι τις τελευταίες ημέρες εισπράχθηκαν περίπου 500.000.000 ευρώ από την απόδοση ΦΠΑ και του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών Γιώργος Ζαννιάς, ευθυγραμμιζόμενος με την επιφυλακή που ο ίδιος κήρυξε, κάλεσε χθες τους προϊσταμένους των 10 μεγαλύτερων εφοριών και των τελωνείων της χώρας για να τους «δώσει» προθεσμία μέχρι το τέλος Ιουνίου για να βάλουν στα κρατικά ταμεία, πάση θυσία, 400.000.000 ευρώ από τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Εδωσε εντολές, όπως διέρρεαν οι αρμόδιοι γι' αυτή τη δουλειά κρατικοί μηχανισμοί, να εντοπίσουν μεγαλο-οφειλέτες και να προχωρήσουν ακόμα και σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, δηλαδή σε κατασχέσεις ακινήτων, αυτοκινήτων, ενώ στο στόχαστρο θα πρέπει να μπουν και όσοι έχουν εισοδήματα από ενοίκια ή άλλα μισθώματα. Ολοφάνερο είναι ότι τα έσοδα δεν αυξάνονται με τουφεκιές στον αέρα και φασαριόζικες, μέσου του Τύπου, εκστρατείες. Αυτά τα κόλπα έχουν παλιώσει.»

Η Τρόϊκα πληρώνει τον εαυτό της. Του Γ. Δελαστίκ. Πηγή: Έθνος

"Αποκαλυπτικός ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της παγκόσμιας έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» στο χθεσινό τους φύλλο: «Η περισσότερη βοήθεια προς την Αθήνα κάνει κύκλο και ξαναγυρίζει στην Ευρώπη»! Διαφωτιστικός και ο τίτλος του ίδιου θέματος στις εσωτερικές σελίδες της εφημερίδας: «Η Αθήνα ούτε κάν βλέπει πλέον τις περισσότερες από τις πληρωμές διάσωσής της»! Άκρως επεξηγηματικός και ο υπότιτλος: «Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει ως προς την τρόικα, γιατί η τρόικα πληρώνει τον εαυτό της»! Με τρεις τίτλους, η αμερικανική εφημερίδα τίναξε στον αέρα το παραμύθι ότι δήθεν με τα λεφτά της τρόικας πληρώνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις δύο χρόνια τώρα μισθούς και συντάξεις και αποκάλυψε στους ανά την υφήλιο αναγνώστες της το παιχνίδι που παίζουν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ στις πλάτες των Ελλήνων. «Σχεδόν τίποτα από τα χρήματα (σ.σ. των δανείων) δεν πηγαίνει στην ελληνική κυβέρνηση για να πληρώνει ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες. Αντιθέτως, τα χρήματα κυλούν κατευθείαν πίσω στις τσέπες της τρόικας», αναφέρει ευθύς εξαρχής το ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας, η οποία στη συνέχεια προσθέτει: «Έτσι, λοιπόν, τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ της ευρωπαϊκής διάσωσης που υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζαν χρόνο για την Ελλάδα, εξυπηρετούν κυρίως μόνο τους τόκους του χρέους της χώρας, ενώ η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βουλιάζει... Η Ελλάδα μπορεί να χρεοκο-πήσει και να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη της - εκτός από εκείνα που οφεί¬λει στην ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την ΕΕ». «Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει ως προς την τρόικα, γιατί η τρόικα πληρώνει τον εαυτό της» δηλώνει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Μάγιερ, ανώτερος σύμβουλος της Ντόιτσε Μπανκ στη Φραν¬κφούρτη. «Παράλογη» χαρακτηρίζει την κατά¬σταση η εφημερίδα. «Οι ευρωπαϊκές αρχές δανείζουν στην πραγματικότητα στην Ελλάδα χρήματα για να μπορεί η Ελλάδα να ξεπληρώνει τα χρήματα που δανείζεται από αυτές» γράφει. «Στέλνεις τα χρήματα και τα αποκαλείς "δάνειο". Στη συνέχεια τα παίρνεις πίσω και τα αποκαλείς "τόκους"» δηλώνει και ο Στεφάν Ντεό, επικεφαλής του τμήματος παγκόσμιων τοποθετήσεων κεφαλαίων του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού UBS στο Λονδίνο. Οι Αμερικανοί δεν παραλείπουν να ενημερώσουν τους αναγνώστες τους και για το παιχνίδι που παίζει εις βάρος της χώρας μας αποκομίζοντας τεράστια κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ και αυτή που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να ήταν το κύριο στήριγμα μας αυτές τις δύσκολες εποχές, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. «Τα ελληνικά ομόλογα είναι μια επικερδής επένδυση για την ΕΚΤ όσο η Ελλάδα συνεχίζει να πληρώνει τοκοχρεολύσια» γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρ¬κης» και εξηγούν γιατί: «Η ΕΚΤ εξαίρεσε τον εαυτό της από τη συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους (σ.σ. το γνωστό «κούρεμα» του ΡSI). Τα ελληνικά ομόλογα ήταν ήδη αντι¬κείμενο αγοραπωλησίας με μεγά¬λη έκπτωση όταν η ΕΚΤ άρχισε να τα αγοράζει» οπότε, καθώς πληρώνεται στο ακέραιο την ονομαστική αξία των ομολόγων που αυτή έχει αγοράσει 20%, 30% ή και ακόμη φθηνότερα, τα κέρδη της είναι τεράστια. Η ΕΚΤ δηλαδή «γδέρνει» την Ελλάδα, την οποία υποτίθεται ότι βοηθά! «Μερικοί που γνωρίζουν την κατάστα¬ση λένε ότι η τρόικα προσπαθεί να ασκή¬σει οικονομική πίεση στην Ελλάδα για να συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί για να μαζέψει φόρους από μια ολοένα και πε-ρισσότερο ρημαγμένη οικονομία» υπο¬γραμμίζει η αμερικανική εφημερίδα. Έχει απόλυτο δίκιο. Επισημαίνει επιπλέον ότι από τα χρή¬ματα των δανείων που έχουν κατ' όνομα δοθεί στη χώρα μας, μέχρι τώρα «μόνο μια μικροσκοπική φέτα έχει ξοδευτεί για σχεδία που αποσκοπούν να δώσουν κίνητρα στην αναιμική οικονο¬μία». Καιρός ήταν μια σοβαρή εφημερίδα με διεθνή απήχηση να παρουσιάσει την πραγματική ουσία της πολιτικής που ασκούν η Γερμανία και η ΕΕ απέναντι στη χώρα μας... ΡΟΪΤΕΡΣ - «ΕΚΒΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!» Ωμό και κυνικό ήταν το άρθρο του Χιούγκο Ντίξον, υπευθύνου του τμήματος άρθρων γνώμης του ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερς, το οποίο δημοσιεύθηκε στη «Χέραλντ Τρίμπιουν» τη Δευτέρα. «Η Ελλάδα πρέπει να φτάσει στον γκρεμό. Μόνο τότε η χώρα θα υποστηρίξει μια κυβέρνηση που θα μπορέσει να συνεχίσει το σκληρό πρόγραμμα που απαιτείται για να την κάνει να στρίψει προς άλλη κατεύθυνση» γράφει αρχίζοντας το άρθρο του. «Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πρέπει πιθανώς να πάψουν να δίνονται χρήματα διάσωσης τόσο στην κυβέρνηση όσο και στις τράπεζες!... Αν κλείσει η πρώτη βρύση, η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αν κλείσει η δεύτερη βρύση, οι τράπεζες θα ξεμείνουν από ρευστό σε λίγες μέρες» προτείνει. Συγχαρητήρια!»

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ: Τα κράτη πληρώνουν τους κερδοσκόπους: Με τα ταμεία άδεια, ο Παπαδήμιος, σε αντίθεση με τις παραινέσεις της ΕΕ, πλήρωσε τον κερδοσκόπο Kenneth Dart(h) (Vader) ώστε να κρέμεται η Δαμόκλειος Σπάθη της ολικής στάσης πληρωμών του κράτους σε μισθωτούς και συνταξιούχους αφού πρώτα εξασφαλίστηκε ότι τα αποθεματικά των ταμείων και άλλων δημοσίων οργανισμών θα γίνονταν από την τράπεζα της Ελλάδας Ομόλογα ελληνικού δημοσίου τα οποία η Τράπεζα γνώριζε εκ των προτέρων ότι η αξία τους στη δευτερογενή αγορά θα υποδιπλασιαζόταν για να κουρευτούν τελικά δραματικά στα πλαίσια του PSI. Κόλπο Γκρόσο: Η ελληνική κυβέρνηση παράλληλα εξέθεσε τους κατόχους του μεγαλύτερου όγκου των ομολόγων αξίας άνω των εκατό εκατομμυρίων ευρώ, ουσιαστικά εξαπάτησε όσους καλή τη πίστη δέχτηκαν την απομείωση δεχόμενοι ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να εκπληρώσει της υποχρεώσεις της, καταστρέφοντας με αυτό τον τρόπο την αξιοπιστία της προς τους καλοπροαίρετους πιστωτές της και επιβραβεύοντας αυτούς που αρνήθηκαν το κούρεμα, στην πλειοψηφία τους κερδοσκόπους που αγοράσαν ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά για ψίχουλα για να τα πληρωθούν στο ακέραιο. Κοντά στα 6 δις κερδοσκοπικών ομολόγων θα πληρωθούν εις βάρος των ελλήνων φορολογουμένων. Η Ελλάδα που πνέει τα λοίσθια τιμά και χρυσώνει τους κερδοσκόπους. Όσο για την ανάπτυξη (λιτότητα με ανάπτυξη, ανάπτυξη με λιτότητα κλπ), αυτή αποτελεί μια διπλωματική μανούβρα της Μέρκελ. Όσο η Μέρκελ επιβάλει τον Γερμανικό ολοκληρωτισμό μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού που επιτυγχάνεται μέσω του άκρατου δανεισμού, δεν υπάρχει καμία σωτηρία. Οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να υποταχθούν ή να καταστραφούν. Η ανάπτυξη μέσω των «ευρωομολόγων ανάπτυξης» αφορά αρχικά γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ, όσο δηλαδή τα ομόλογα που πληρώσαμε στον κερδοσκόπο Kenneth Darth Vader. 500 εκατομμύρια για ευροανάπτυξη όταν έχουν «ρίχνουν» δεκάδες δις στην Ελλάδα για να σώσουν την Ελλάδα και όταν αντίστοιχα ποσά δις ευρώ ρίχνονται για να «σωθεί» η Ισπανική Bankia. Φανταστείτε τι έχει να επακολουθήσει όταν φτάσουμε στις αντίστοιχες πρακτικές στην Ιταλία και τη Γαλλία. Οι πρακτικές αυτές της υποδούλωσης των Ευρωπαίων πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Και το μόνο που μπορεί να τις σταματήσει είναι η δεδηλωμένη πολιτική βούληση των ευρωπαίων πολιτικών. Όχι οι πολιτικοί- υπάλληλοι της χρεοκρατίας. (Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο στο Agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Η εφεδρεία των ψευτοδιανοούμενων

Ψευτοδιανοούμενοι: Οι εφεδρείες ενός γίγαντα με πήλινα πόδια

Του Πέτρου Αργυρίου

Αν οι έννοιες του καθεστώτος και του διανοούμενου είναι αντίθετες καθώς το πρώτο πιστεύει περισσότερο στον Νόμο του απ ότι στο Δίκαιο για αυτό κάνει την ισχύ του νόμο του και πάντα αυτοδικαιώνεται ενώ ο δεύτερος πιστεύει περισσότερο στο Λόγο παρά στην άποψη του και για αυτό αποδίδει στην άποψη του πεπερασμένη ισχύ και συχνά αυτοδιαψεύδεται, πως γίνεται διανοούμενοι να είναι καθεστωτικοί; Φιλογερμανοί επί κατοχής, βασιλόφρονες επί βασιλείας, φιλοχουντικοί επί χούντας, πασόκοι επί ΠΑΣΟΚ, εσχάτως, πολλοί από τους ψευτοδιανοούμενους στρατεύθηκαν στο όνομα του αγίου Μνημονίου. Με κάθε αλλαγή του τροχού της ιστορίας αυτοί πάντα αυτοδικαιώνονται και εμφανίζονται να έχουν προβλέψει πράγματα για τα οποία δεν έγραψαν ποτέ, να έχουν προειδοποιήσει για πράγματα για τα οποία δεν μίλησαν ποτέ, μόνο και μόνο για να μας συνετίσουν και να μας συμμορφώσουν στην νέα σχισμή που έκατσε η μπίλια της ρουλέτας της ιστορίας. Και εφόσον έχει κάτσει η μπίλια, κάνουν ότι είναι δυνατόν για να μην κινηθεί ποτέ ο τροχός της ιστορίας. Πότε «προοδευτικοί» και πότε «συντηρητικοί» είναι πάντοτε αδρανειακοί. Μετεωρίζονται σταθερά λίγο πιο κάτω από το μεγάλο τσιμπούσι της εξουσίας ώστε χωρίς πολύ κόπο να τσιμπολογούν από τα αποφάγια της. Μα για να τσιμπολογήσεις θες ράμφος. Στέλιος Ράμφος. Τον άκουγα το φιλόσοφο να μας κατηχεί πάλι με τη μεσολάβηση της Στάη. Ενώ κατακεραύνωνε το λαϊκισμό χρησιμοποίησε τη λέξη «γενικούρες» λέξη που η Στάη λάτρεψε. Την επανέλαβαν κάμποσες φορές σαν μαθητευόμενα παπαγαλάκια. Αλλά αυτό δεν είναι λαϊκισμός: είναι υψηλή διανόηση και θεϊκή παρέμβαση του πνεύματος στα πράματα των ανθρώπων. Μίλησε για το «θυμοειδές» πάλι. Οι Έλληνες δεν πρέπει να σκεφτούν με το συναίσθημα. Πρέπει να το ξεπεράσουν. Να σκεφτούν λογικά. Να βάλουμε μυαλό Ράμφο. Όπως μας λέγαν οι γονείς μας, οι δάσκαλοι και φυσικά οι κάθε λογής άρχοντες μας από τους Τούρκους μέχρι τους Γερμανούς. Να συμμορφωθούμε. Να σκοτώσουμε μόνοι τον εσώτερο επαναστάτη μην μπουν στον κόπο οι Δυνάστες μας να μας σκοτώνουν με μόχθο. Να πάμε σαν τα πρόβατα στη σφαγή γιατί οι πνευματικοί βοσκοί μας τα ‘παν. Τόσος ναρκισσισμός δεν χωρά σε καθρέφτες. Επίκληση στη λογική λοιπόν. Συνήθως, στις υψηλότερες σφαίρες της διανόησης το συναίσθημα αποτελεί το καύσιμο και η λογική τη μέθοδο. Η σύνθεση τους οδηγεί στην υπέρβαση. Η διανόηση είναι από τη φύση της και υπερβατική. Αν δεν ήταν δεν θα υπήρχε πρόοδος παρά μόνο στασιμότητα, τέλμα. Το τέλμα που λατρεύουν οι αδρανειακοί. Το τέλος του πνεύματος. Και φυσικά και το τέλος της διανόησης. Η διανόηση δεν μπορεί να είναι αδρανειακή. Να ξεπεράσουμε το συναίσθημα Ράμφο όπως μας προτρέπεις. Μας είναι άχρηστο. Και γιατί ρε συ Ράμφο δεν έγινες μηχανολόγος ή μαθηματικός; Γιατί όποιος επικαλείται μόνο τη λογική ή μόνο το συναίσθημα αγνοεί την ανθρώπινη φύση. Και όποιος αγνοεί την ανθρώπινη φύση είναι αμφίβολο αν μπορεί να αντιληφθεί την ανθρώπινη νόηση. Πόσο μάλλον να περνιέται για διανοούμενος. Να πονέσουν οι Έλληνες. Όπως λέει η Μέρκελ. Αλλά χωρίς συναίσθημα τι νόημα έχει ο πόνος, ποια διδαχή μπορεί να φέρει; Να ξεπεράσουμε το συναίσθημα λέει ο εκφραστής του χωλού πνεύματος. Και ενωμένοι να δεχτούμε τον πόνο. Σύσσωμοι. Η λύση της βαζελίνης σε ομαδικούς παρά φύση βιασμούς. Διανοούμενοι βαζελίνη. Να τιμωρηθούμε όπως μας αξίζει. Για ποιο έγκλημα; Που δεν γίναμε τόσο δυτικοί; Που είμαστε στο χάος της μη πλήρους αφομοίωσης μας; Για το προπατορικό μας αμάρτημα που γεννηθήκαμε Έλληνες; Κάπου εκεί όλα τα ιδεολογήματα ρίχνουν το προσωπείο τους και φανερώνουν τη θεολογική τους τύπους προσκολλήσεις σε τέλεια μοντέλα και σε ανώτερες δυνάμεις είτε αυτό είναι θεός είτε πολιτικό σύστημα. Είστε οι θεολόγοι της εξουσίας: αυτήν υμνείτε, αυτήν υπηρετείτε, από αυτήν επιβραβεύεστε. Όταν αλλάζει το μόνο που κάνετε είναι να αλλάζετε ράσα και τροπάρι. Η τυφλή λατρεία σε αυτήν παραμένει. Όλα τα κοράκια έχουν και από ένα ράμφος. Σπεύδουν οι άνθρωποι του πνεύματος να βοηθήσουν και να αναβαθμίσουν την Ελλάδα στον καιρό της ανάγκης της: Όπως έκανε και ο Αρμενιογερμανοέλληνας συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης. Αυτός έσπευσε να δώσει συμβουλές στην γερμανική πολιτική ηγεσία καταλαβαίνοντας ότι το θανάσιμα πληγωμένο ζώο που είναι ο Έλληνας πολίτης μπορεί με την ύστατη του πνοή αν δει το τελειωτικό χτύπημα να έρχεται από έξω, να σηκωθεί και να κλωτσήσει το φονιά του. Τα ορμήνευσε λοιπόν τα αφεντικά του ο Μάρκαρης μετά το εκλογικό αποτέλεσμα «Να κρατήσουν τώρα για ένα μήνα Μέρκελ και Βεστερβέλε το στόμα τους κλειστό». Συμβουλές στον κατακτητή να κάνει τη δουλειά του πιο εύκολα. Γιατί μου ‘ρχεται στο μυαλό μου μια λέξη που τόσο συχνά ακούω αλλά σπανίως δέχομαι; Η λέξη γερμανοτσολιάς. Ο Μάρκαρης γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα. Αν το επόμενο είναι το «Ποιος σκότωσε την Ελλάδα» όλοι οι ύποπτοι είναι τελικά ένοχοι. Και έχει καταφέρει να βάλει και τον εαυτό του σε αυτή τη λίστα.

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Ρεπορτάζ Χωρίς Κούλογλου

(Πηγή φωτογραφίας: ΡΧΣ)

Ρεπορτάζ Χωρίς Κούλογλου: Η Lara Washball και τα πλύσιμο εγκεφάλου χωρίς χημικά.

Του Πέτρου Αργυρίου

Μόλις χθες βρεθήκαμε με έναν παλιόφιλο, ζωντανά απολιθώματα και οι δυο μας μιας εποχής όπου ετσιθελικά μπορούσαμε έστω και μόλις και μετά βίας να ονειρευόμαστε ότι κάπου, κάπως υπάρχουν ακόμη ήρωες. Και όταν λέμε ήρωες μη φανταστείτε κάτι το επικό ή το πολεμοχαρές: Για ανθρώπους που είχαν σε πείσμα των καιρών κρατήσει αξίες, για ανθρώπους που μπορούσαν να τις αναδείξουν. Αυτό ανάμεσα σε άλλα ήταν ένα από τα είδη ανθρώπων που η μεταπολίτευση είχε σχεδόν εξαφανίσει. Με αποκλεισμούς, με μεταθέσεις, η Ελλάδα είχε την αφανή κοινωνική της Σιβηρία και τα πρώτα θύματα της ήταν όπως πάντα οι αντιφρονούντες, οι άνθρωποι δηλ που δεν προσαρμόζονται στο «πρόγραμμα». Για χρόνια θεωρούσαμε πως ανάμεσα στους λίγους αναγνωρίσιμους μαχητές της αξιοπρέπειας που αρνιόντουσαν να γίνουν εργολάβοι της δημόσιας γνώμης και υπηρέτες ιδιωτικών ή κρατικών συμφερόντων ανήκε ο Στέλιος ο Κούλογλου. Για αυτό και η σιωπηλή του στήριξη της κοινωνιοφάγου κυβέρνησης Παπανδρέου θεωρήθηκε ως «αστοχία» ακόμη και αφέλεια. Για αυτό και μέχρι και χθες, βρισκόμενοι ως Έλληνες πολίτες στο μάτι του κυκλώνα της πιο βρωμερής και συντονισμένης εντός και εκτός της Ελλάδας προπαγάνδας κατά των Ελλήνων αναρωτιόμασταν: Που στο διάολο είναι ο Κούλογλου της «ανεξάρτητης» δημοσιογραφίας, η σημαία κάποτε κάποτε της αντιπροπαγάνδας; Και ο Κούλογλου μας απάντησε άμεσα με ένα χαστούκι που ακούστηκε πιο ηχηρό από αυτά της Μέρκελ και της Λαγκάρντ και των ανθρώπων του «προγράμματος» Με ένα «ρεπορτάζ» που έφερε τον τίτλο «30 μέρες στη ζωή της Ελλάδας» o Κούλογλου μας απάντησε που βρίσκεται σε σχέση με την λυσσαλέα προπαγάνδα κατά του ελληνικού πληθυσμού: στην καρδιά της. Με οπτική και στήσιμο τηλεοπτικής σειράς του Mega, το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα επιχείρησε να «αναδείξει» μέσω πέντε ανεκδιήγητων χαρακτήρων την Ελλάδα του πολιτικού καφέ, την Ελλάδα που φιλολογεί ανέμελα παρατηρώντας την ίδια της την καταστροφή, την Ελλάδα της αφασίας. Την Ελλάδα των ξένων. Και δεν εννοώ τους ξένους μετανάστες αλλά τους ξένους επικυρίαρχους και τα επιχειρήματα που αυτοί χρησιμοποιούν για να πείσουν τους πληθυσμούς τους για το ηθικό και το αναγκαίο της καταστροφής της Ελλάδας. Μια πολύχρωμη «μικρογραφία» που γίνεται ένας πολτός για να ταϊστούν μωροί τηλεθεατές. Ένα ριάλιτι σόου με γραφικούς: Ο ένας αλλά Λέων. Αγιογράφος που τα κονομούσε μέχρι το 2009. Ας υπενθυμίσω στον Κούλογλου ότι η τέχνη καθ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης βρίσκεται σε κρίση. Ότι οι δημιουργοί δεν είχαν θέση εκτός και αν κάναν κρεβάτια και γαργάρες με τη γονιμοποιό δύναμη της εξουσίας και του πλούτου. Ο ανεκδιήγητός ταρίφας με το καπελάκι- ελληνική σημαία –σαφέστατη αμερικανιά, ο Μάκης. Να υπενθυμίσω ότι αν ο Μάκης φορά το καπελάκι εκτός ρεπορτάζ θα χει μαζέψει τόνους σφαλιάρας από φανατικούς αντιπατριώτες- και δικαίως. Οι απόψεις έχουν γίνει καπελάκια και t-shirts που φοριούνται. Η Χλόη, φοιτήτρια νομικής που μοιάζει να χει βγει από αφίσα για πάρτι της ΔΑΠ. Τα όργανα συνεχίζουν να βαράν: Η Γκάιντα: κάποτε μετανάστρια, τώρα μετα-αστή, νέα μεσο-αστή να μιλάει για την απειλή των μεταναστών. Φυσικά. Πάλι αυτοί οι μετανάστες . Ακόμη και οι μετανάστες ανησυχούν για τους μετανάστες, την πολιτικά Αχίλλειο Πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αναρωτιέσαι: που πήγε ο παραβατικός που δημιουργήθηκε από την πολιτική και τις συνθήκες των τελευταίων ετών; Οι εκατοντάδες χιλιάδων νέο-ανέργων. Οι Έλληνες νέο-μετανάστες; Οι ουρές των αφρικανών ιεροδούλων στην Αθηνάς; Η ελληνίδα μάνα που έγινε πόρνη και εκχυλίζει γάλα πέους για να έχουν γάλα τα παιδιά της; Οι νέοι άστεγοι; Η ποινοκοποίηση της διαμαρτυρίας; Της εστίας. Της υγείας. Της αρρώστιας. Των γηρατειών. Της νεότητας. Της ίδιας ύπαρξης. Που πήγαν οι πολιτικές αυτοκτονίες; Οι διάλογοι στο ρεπορτάζ στημένοι. Η αθλιότητα αναβλύζει. Ο ήρωας Δημήτρης Χριστούλας και η πολιτική του αυτοκτονία γίνεται ψιλοκουβέντα ανάμεσα στον Λέοντα και έναν απερίγραπτο άγνωστο. Χυδαιότητα. Άλλη λήψη: παρακολουθούμε σε άλλο καρέ τη Χλόη, τη φοιτήτρια της Νομικής να ψηφίζει με το μινάκι της να φαίνεται κάτω από το παραβάν προς τέρψιν των μετριοπαθών ηδονοβλεψιών που λιγότερο εώς καθόλου ενδιαφέρονται για το πολιτικό περιεχόμενο της φοιτήτριας- περισσότερο ενδιαφέρονται για τι βρίσκεται πίσω από το παραβάν και ανάμεσα στο μίνι της ατυχώς προβεβλημένης φοιτήτριας. Ρατσισμός από τους μετανάστες και σεξισμός στο όνομα της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Τα μυαλά μας στο μπλέντερ. Με ξεκάθαρο τρόπο το ρεπορτάζ παράγει σύγχυση και η σύγχυση, δημιουργεί αδυναμία δράσης ή έστω αντίδρασης. Που πήγε ο Κούλογλου που κατήγγειλε το σκηνοθετημένο ρεπορτάζ του Tempo που έδειχνε σκηνές από το μπαρουτοκαπνισμένο Αφγανιστάν γυρισμένες στο Πακιστάν;;;; Σκεφτείτε το λίγο. Το ρεπορτάζ «30 μέρες στη ζωή της Ελλάδας» έχει μάλλον αποκλειστική προσεκτική λήψη της φοιτήτριας Χλόης να ψηφίζει. Που μπορεί να σημαίνει είτε ότι οι συντελεστές του ρεπορτάζ ξέραν ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις και προετοίμασαν τις λήψεις τους από τη μέρα νο 0, τη μέρα των εκλογών, είτε ότι η σκηνή με τη Χλόη να ψηφίζει είναι εντελώς σκηνοθετημένη και αναχρονολογημένη. Ο Λέων και ο Μάκης μοιάζουν με αντιπαθητικούς παλαιοσυριζαίους. Η Γκάιντα με εν δυνάμει ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής που ψάχνει απεγνωσμένα μια λύση για τους μετανάστες. Πουρές. Καλά σκηνοθετημένος πουρές που επιχειρεί να πολτοποιήσει το μυαλό μας. Που πήγε ο χρόνια άνεργος πτυχιούχος που σκέφτεται να βάλει το πτυχίο στον κώλο του επειδή έχει λεφτά είτε για κωλοτσίγαρα είτε για κωλόχαρτα. Ποτέ και τα δυο μαζί. Που πήγε ο Κούλογλου της γενιάς των 600 ευρώ σε μια χώρα που μέσα σε λίγα χρόνια από το τόσο μακρινό 2008 προσεύχεται να μην πάει ο βασικός κάτω από τα 300 ευρώ; Όσο ακόμη υπάρχουν δουλειές. Όσο ακόμη υπάρχει ευρώ. Που πήγαν οι πολιτικοί που δώσαν τις διαταγές για τη ρίψη τόνων χημικών σε άμαχους διαδηλωτές; Που πήγε ο «συνάδελφος» του Κούλουγλου ο Μανώλης ο Κυπραίος που κουφάθηκε από τη χειροβομβίδα κρότου λάμψης που του πετάξαν τα ΜΑΤ. Που πήγε ο γερο-ήρωας Γλέζος που μπροστάρης ακόμη έφαγε ξύλο από τα ΜΑΤ; Ο Γιώργος ο Αυγερόπουλος που αφού ξεπέρασε ένα κολοσσιαίο πρόβλημα υγείας έφαγε στοχοποιημένα ξύλο από τα ΜΑΤ και αυτός; Η απάντηση σε όλα αυτά είναι μία: Νάσος Αλευράς. Γιατί όλη η μυθοπλασία του ρεπορτάζ «30 ημέρες στη ζωή της Ελλάδας» περιστρέφεται γύρω από τον Αλευρά. Γιατί δεν θα ήταν άδικο να χαρακτηρίσει κανείς το «ρεπορτάζ» ως ύπουλο και μαλακό προεκλογικό σποτάκι διαρκείας του Αλευρά. Αλευράς: η λύση για τους απολιτικούς. Απολιτικοί πολίτες: Η λύση στα εμπόδια της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που σήμερα σημαίνει την επέκταση του γερμανικού ολοκληρωτισμού. Σύγχυση: Η λύση στην πολιτική δράση και αντίδραση. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Κούλογλου γύρισε αυτήν την προπαγάνδα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είδε καν το «ρεπορτάζ» -κακογυρισμένο επεισόδιο ατάλαντης τηλεοπτικής σειράς. Μάλλον το ΡΧΣ να έγινε ΡΧΚ: Ρεπορτάζ Χωρίς Κούλουγλου

Read More »

Η Ελλάδα θα τα καταφέρει: να σας στείλει από κει που 'ρθατε

Η Ελλάδα θα τα καταφέρει: Να σας στείλει από κει που ‘ρθατε. Του Πέτρου Αργυρίου Είδα την προεκλογική διαφήμιση της ΝΔ. Είδα το Σαμαρά, ικτερικό, άοσμο σχεδόν εξαϋλωμένο, σαν να χει βγει από βυζαντινή αγιογραφία, να τον προσπερνάν οι νέοι άνθρωποι της χώρας μας που κινούνταν χωρίς βηματισμό προς το πουθενά ή προς την αυτοεξορία. Να τον προσπερνάν σαν να ταν φάντασμα. Το φάντασμα της μεταπολίτευσης. Το φάντασμα της συγκυβέρνησης. Το φάντασμα των μνημομίων. Έλεγε εκείνα τα λόγια τα μεγάλα, τα παχιά που δε γεμίζουν ούτε στομάχια ούτε όνειρα. Να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των νέων Ελλήνων σαν να ταν ο Patrick Swayze, o νεκρός εραστής στην ταινία Ghost που προσπαθούσε με τηλεκίνηση να πείσει την ερωμένη του ότι είναι ακόμη εδώ… Και όταν τελικά τα καταφέρνει, όταν τα καταφέρνει να γίνει αντιληπτός, οι νέοι τον κυκλώνουν. Απειλητικά. Σαν να ταν έτοιμοι να τον λιντζάρουν... Είδα και το Βενιζέλο σε ομιλία του να κάνει την παντομίμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Χαρακτηριστικά να σηκώνει το δεξί του χέρι και μετά να το κοιτάει και να αναρωτιέται «Το κανα σωστά; Πως το κανε Εκείνος;» Επιχειρούν να αναστήσουν νεκρούς και να νεκρώσουν τουςζωντανούς. Αλλά δυστυχώς τα μέτρα που χουν πάρει για να φτιάξουν το νέο κοστούμι του ταχυδακτυλουργού είναι άλλα από αυτά που χαν πάρει οι Έλληνες για να φτιάξουν το πολιτικό φέρετρο των οικονομικών και κοινωνικών τους δολοφόνων και των συνεργών τους. Τι κοστούμι θα τους έκανε άλλωστε; Ο Σαμαράς είναι καχεκτικός. Ο Βενιζέλος υπερτραφής. Μαζί κάνουν το Χοντρό και τον Λιγνό. Μόνο για μια πολιτική τους διασταύρωση, για ένα υβρίδιο τους θα μπορούσε να ραφτεί ένα καθωσπρέπει κοστούμι που να πείθει. Στον Παπαδήμο π.χ της κυβέρνησης τραβεστί το κοστούμι πάει μούρλια. Ο Παπαδήμος, ο άνθρωπος που έχει αυτό το αδιάκοπο χαμόγελο ασβού, ο άνθρωπος που φαίνεται να γελάει στα μούτρα μας με ένα αστείο που έχει ειπωθεί πίσω από τις πλάτες μας. Ο χαμογελαστός πρωθυπουργός ενός τεθλιμμένου λαού. Το Πάσχα πέρασε. Όσοι νεκροί ήταν να αναστηθούν το κάναν. Τέρμα. Τώρα το πρόβλημα τους είναι το πώς θα επιβιώσουν σε αυτή τη χώρα που έγινε κόλαση. Και οι αναστημένοι βρίζουν. Και οι νεκροζώντανοι. Από το 2009 και έπειτα δεν υπάρχουν κόμματα, όχι όπως τα ξέραμε κάποτε. Υπάρχουν αυτό που σήμερα λέγονται μνημονιακοί, φανατικοί νεοφιλελεύθεροι που ξεπουλάν ακόμη και το μέλλον και οι φανατικοί κομμουνιστές, τα ζωντανά απολιθώματα που πουλάν ακόμη παρελθόν. Όλος ο υπόλοιπος λαός, το σύνολο του δηλαδή, είναι στην απέξω. Δεν εκπροσωπείται. Δεν αντιπροσωπεύεται. Μονάχα τιμωρείται και διώκεται. Ο διωγμός των νεοελλήνων από τους φανατικούς της παγκοσμιοποίησης. Έβγαλε η ΔΕΗ ζημίες φέτος, 500 εκατομμυριάκια νομίζω. Το ενεργειακό μονοπώλιο με ετήσια κέρδη δις έγινε εν ριπή οφθαλμού έγινε ζημιογόνο. Και αναρωτιούνται τα ξεφτέρια; Πως γίνεται αυτό; Απλά: Ο Έλληνας δεν έχει να πληρώσει χαράτσια και ρεύμα μαζί. Τόσο απλά. Και θυμάμαι τι σημαίνει ΔΕΗ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ. Δημόσια. Όχι κρατική. Άλλο που τα κομματόσκυλα μαζί με τους συνδικαλιστές τους κάναν τα δημόσια κρατικά και τα κρατικά ιδιωτικά για να τα ξεπουλήσουν σαν να ταν δικά τους, σαν να τους ανήκαν. Απάτη ολκής. Και κοιτάξτε το παράδοξο: Έρχεται μια δημόσια εταιρία, δηλαδή ιδιοκτησία όλων μας, η ΔΕΗ, να γίνει φοροεισπράκτορας του κράτους, των κομματόσκυλων δηλαδή που πήραν δανεικά και μίζες από τοκογλύφους με εγγυητές τον ελληνικό λαό εν αγνοία του ελληνικού λαού. Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Σαν να βάζει ο διευθυντής της εταιρίας σου την ίδια την εταιρία σου να εισπράξει καταχρηστικά λεφτά από Εσένα γιατί ο ίδιος πήρε δάνειο, προσωπικό και το φέσωσε στην εταιρία. Ότι να ναι. Σε όλα αυτά λοιπόν που μας χρωστάνε λοιπόν, τις μίζες, τα σκάνδαλα, τα δάνεια τους, μας χρωστάνε και άλλα 500 μυριάκια τα οποία πρέπει να βάλουν από την τσέπη τους για να ισοσκελίσουν της ζημιές που προκαλέσαν στη ΔΕΗ. Τη ΔΕΗ: Τη Δημόσια Εταιρία Ηλεκτρισμού. Όχι την κρατική. Τη δημόσια. Μη βάλουμε και τα διαφυγόντα κέρδη της μέσα. Πωπω δημεύσεις που έχουν να πέσουν. Δημεύσεις. Όχι ιδιωτικοποιήσεις όπως έχουν προγευματίσει. Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog: agriazwa.blogspot.com

Read More »

-‘Εχει όνομα: το όνομα του είναι Δημήτρης Χριστούλας-

Του Πέτρου Αργυρίου

-Είχε όνομα: Το όνομα του ήταν Δημήτρης Χριστούλας-
Όταν το Δεκέμβριο του 2010 ο 26χρονος Τυνήσιος μικροπωλητής Mohamed Bouazizi αυτοπυρπολήθηκε στην πόλη Sidi Bouzid, ολάκερος ο πλανήτης έπεσε πάνω του. Ο Mohamed ήταν το «σπίρτο που άναψε την επανάσταση» , την περίφημη «Αραβική Άνοιξη».
Οι Timeς τον ανακήρυξαν «άνθρωπο της χρονιάς» του 2011. Οι δυτικοί τίμησαν τη μνήμη του και την πράξη του με το βραβείο Ζαχάροφ. Άραβες χαρακτήρισαν αυτόν αλλά και μιμητές του ως «Ηρωικούς Μάρτυρες μιας Νέας Επανάστασης της Μέσης Ανατολής». Περισσότερο μετριοπαθείς τους βάπτισαν με τον τίτλο «Οι Θυσιασμένοι».
Όταν τον Απρίλιο του 2012 ένας 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός αυτοπυροβολήθηκε σε κοινή θέα στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, για τα περισσότερα μήντια ο 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός παρέμεινε ένας 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός. Ανώνυμος. Το όνομα του δεν άξιζε μνείας. Η ταφόπλακα του θα το γράφει το όνομα του. Η μηντιακή ανωνυμία όμως του θα ήταν η ταφόπλακα της αμιγώς πολιτικής του πράξης.
Ξαφνικά τα μήντια ανακαλύπτουν για μια ακόμη φορά ως Indiana Jones του παρόντος ότι οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα, μια χώρα που παραδοσιακά είχε από τους μικρότερους δείκτες αυτοκτονίες παγκοσμίως, εκτοξεύονται. 40% πάνω.
Τα ελληνικά μήντια αναγκάστηκαν να «ανακαλύψουν» το θέμα των αυτοκτονιών γιατί ακριβώς όπως και με το θέμα των μεταναστών, δεν μπορούσαν άλλο να το συγκαλύψουν ή να το αποσιωπήσουν. Το πιστόλι της αυτοκτονίας τους ανάγκασε με το ζόρι να ανοίξουν το θέμα.
Αλλά και πάλι κατέφυγαν στο τέχνασμα τους: Κρατήσαν το συνταξιούχο στην ανωνυμία με τη σταλινική λογική ότι «ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία. Ο θάνατος χιλίων είναι στατιστική».
Αφού δεν μπορούσαν να την κουκουλώσουν, φρόντισαν τουλάχιστον να υποβαθμίσουν το σαφές πολιτικό μήνυμα της δημόσιας αυτοκτονίας: Η πολιτική σας μας σκοτώνει. Μας σκοτώνει με σιγαστήρα και βασανιστικά αργά. Η δημόσια αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα έβγαλε το σιγαστήρα από την πολιτική δολοφονία χιλιάδων Ελλήνων.
Μια που μιλήσαμε για κουκούλωμα που δεν ήταν εφικτό ας μιλήσουμε για τα αυτοκτονικά σχόλια του υφυπουργού εσωτερικών Πάρη Κουκουλόπουλου ο οποίος υπαινίχθηκε ότι η πράξη του Ήρωα θα μπορούσε να έχει ψυχιατρικό υπόβαθρο και ως εκ τούτου ότι θα μπορούσε να μην ανήκει στην πολιτική σφαίρα αλλά στην ψυχιατρική σφαίρα. Και δε σταμάτησε εκεί: Ακολουθώντας τη λογική του «μαζί τα φάγαμε» σπίλωσε τη μνήμη του γενικά ανώνυμου νεκρού λέγοντας ότι « Εάν ο ίδιος άνθρωπος είχε άλλη προσέγγιση, θα μπορούσε να μας βοηθήσει και πολύ καλά για το πώς τα 4 δισ. του 2004 για δαπάνες φαρμάκου έγιναν 9 δισ. μέσα σε λίγα χρόνια» . Το σχόλιο του υφυπουργού μιλάει από μόνο του. Το αστείο με το Κουκουλόπουλο είναι ότι η δημόσια αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα θα μπορούσε να τον είχε αγγίξει περισσότερο -έστω και συνειρμικά: Η Γυναίκα του Κουκουλόπουλου είναι φαρμακοποιός. Όπως και ο Χριστούλας. Επομένως τη σωτήρια παρέμβαση των φαρμακοποιών για τις υπέρογκες δαπάνες που ζητούσε από τον ήδη νεκρό και άγνωστό του Κουκουλόπουλο την είχε μέσα στο σπίτι του. Το παιδί του Κουκολόπουλου το λεν Δημήτρη. Ακριβώς όπως και τον Χριστούλα. Αλλά εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες. Ο Χριστούλας είχε την ευαισθησία να αυτοκτονήσει για τις αμαρτίες των άλλων. Οι πολιτικοί δεν έχουν καν την ευαισθησία να παραιτηθούν για τις δικές τους αμαρτίες. Δεν μπορείτε να περιμένετε δημοκρατικές ευαισθησίες από ανθρώπους που δεν έχουν ανθρώπινες ευαισθησίες.
- Έχει όνομα: Τον λένε Δημήτρη Χριστούλα-
Το διεθνή μήντια στην πλειοψηφία τους θάψαν και αυτά το όνομα του. Περιγράψαν την αυτοκτονία ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ούτε σαν ηρωική ούτε καν ως πολιτική πράξη. Για ποιο λόγο αυτά τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά; Τι περισσότερο είχε ο Τυνήσιος μικροπωλητής από τον Έλληνα συνταξιούχο; Τι περισσότερο έχασε; Ο Τυνήσιος έχασε την δανεισμένη πραμάτεια του. Του την στερήσαν οι αρχές της Τυνησίας. Μαζί με αυτήν και την αξιοπρέπεια του και το δικαίωμα στη ζωή. Ο Χριστούλας έχασε τη δουλεμένη σύνταξη του. Την πετσόκοψαν σε αυτόν και σε εκατοντάδες χιλιάδες άλλα γερόντια οι αρχές της Ελλάδας. Μαζί με αυτήν και την αξιοπρέπεια του. Ο Τυνήσιος αυτοπυρπολήθηκε για προσωπικούς λόγους. Και δικαίως τα μήντια τον μεταμορφώσαν σε ήρωα και σύμβολο. Ο Έλληνας αυτοπυρπολήθηκε και για πολιτικούς λόγους, για τους ανώνυμους εκατομμύρια σιωπηλά υποφέροντες Έλληνες. Τη μέρα που κατά τους χριστιανούς ο Ιησούς σταυρώθηκε για να πάρει τις αμαρτίες των άλλων, ο Χριστούλας αυτοπυροβολήθηκε για να σκίσει με το θανάσιμο κρότο το πέπλο της σιωπής πίσω από το οποίο εκατομμύρια συμπολίτες του βασανίζονται. Το έκανε και για τους άλλους και αυτόν τον κάνει τουλάχιστον εξίσου ήρωα με τον Bouazizi, αν όχι περισσότερο. Για ποιο λόγο λοιπόν αυτά τα δύο μέτρα και σταθμά; Για ποιο λόγο αναστήσαν τον Τυνήσιο και θάψαν τον Έλληνα; Είναι απλό: Για τη βιομηχανία της Δημοκρατίας: Οι Άραβες δεν είχαν ελευθερίες. Έπρεπε να τους τις πουλήσουμε. Οι Έλληνες παραείχαν ελευθερίες: Έπρεπε να τους τις στερήσουμε. Για αυτό το λόγο, όταν οι Αιγύπτιοι, με 8χτοπλάσιο πλαίσιο πληθυσμό μάζεψαν λίγες εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στις πλατείες, τα δυτικά μήντια έσπευσαν να απαθανατίσουν το στιγμιότυπο και να χαιρετήσουν τους Αιγύπτιους διαδηλωτές ως δημοκράτες. Όταν όμως εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων μαζεύτηκαν επανειλημμένα στις πλατείες αντιμετωπίζοντας καταστολή και χημικό πόλεμο που θα κανε κάθε αυταρχικό καθεστώς περήφανο, οι Έλληνες χαρακτηρίζονταν ως καλοβολεμένοι που θέλαν να διατηρήσαν τα παράλογα προνόμια τους ή ως ταραξίες.
Τα διεθνή μήντια δεν αναφέραν επίσης πως όταν μερικές χιλιάδες Έλληνες μαζεύτηκαν στην πλατεία Συντάγματος για να τιμήσουν τη μνήμη του σκόπιμα ανώνυμου αντικαθεστωτικού ήρωα Δημήτρη Χριστούλα, τριγύρω τους μαζεύτηκαν πέντε κλούβες των ΜΑΤ.
Στην πολιτισμική καρδιά της Ευρώπης, υπάρχει ένα έθνος που οι κάτοικοι του, όσον αφορά τα πολιτικά πράγματα, βρίσκονται κατά οίκον περιορισμό-όταν δεν συλλαμβάνονται προληπτικά. Η χώρα αυτή λέγεται Ελλάδα. Και η χώρα αυτή έχει ένα νέο-ήρωα.
-Έχει όνομα : τον λένε Δημήτρη Χριστούλα
Και είναι ο ήρωας μου. Ο ήρωας όσων αδικημένων, καταφρονεμένων, εκβιασμένων, ξυλοφορτωμένων και απελπισμένων Ελλήνων.
Στην κηδεία του Bouazizi οι Τυνήσιοι λέγεται ότι αφιέρωσαν έναν ύμνο στον ήρωα τους και οι δυτικοί τον τιμήσαν τον ύμνο ή τουλάχιστον σεβαστήκαν τον πόνο πίσω από αυτόν: Επιτρέψτε και σε μας τους βδελυρούς υποδυτικούς Έλληνες να κάνουμε το ίδιο, να υμνήσουμε το Δημήτρη με τα ίδια ακριβώς λόγια που λέγεται ότι έψαλαν οι Τυνήσιοι για τον δικό τους Mohamed :
«Έχε γεια Δημήτρη, θα πάρουμε εκδίκηση για σένα. Κλαίμε για σένα σήμερα. Θα κάνουμε αυτούς που προκάλεσαν το θάνατο σου να κλάψουν»
(Περσσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog: agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ξενοδοχεία μεταναστευτοτουρισμού;

Στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ξενοδοχεία μεταναστευτοτουρισμού;
Του Πέτρου Αργυρίου
«Αυτός είναι πόλεμος, δεν υπάρχουν κανόνες και θα σας συντρίψουμε, έναν τη φορά, ολοκληρωτικά και τελειωτικά» (John Moore, ερευνητής και τεχνοκράτης της δημόσιας υγείας απέναντι σε αντιφρονούντα)
«Οι κυβερνήσεις δεν κυβερνούν τον κόσμο. Η Goldman-Sachs κυβερνά τον κόσμο» Allesio Rastani, ανεξάρτητος χρηματιστής
«Η Ευρωπαϊκή ένωση αποφάσισε να δανείσει την Ελλάδα, αλλά με προστιθέμενο περιθώριο (κέρδους), γιατί οι Έλληνες, έπρεπε να τιμωρηθούν για τις αμαρτίες τους» Strauss Kahn ο έκπτωτος, σε παλαιοδιαθηκικό του παραλήρημα ειλικρίνειας
«Βρισκόμαστε σε πόλεμο» Γεώργιος Παπανδρέου
«Θα δούμε πλήρη αδυναμία του κράτους να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, να χρηματοδοτηθούν σχολεία, νοσοκομεία, δρόμοι. Οι περικοπές που θα ακολουθήσουν θα είναι πολύ χειρότερες.» 12 Φεβρουαρίου 2012, Γεώργιος Παπανδρέου για τη χρεοκοπία, ο Μετά Παπανδρέου Προφήτης
«Εάν η χώρα ήταν σε πόλεμο, δεν θα ζητούσαμε από τους Έλληνες χρήματα για όπλα;. Η κατάσταση της χώρας είναι όμοια με πόλεμο!» Γεώργιος Παπανδρέου, Σεπτέμβριος 2011
«Να θυσιάσουμε πολλά ή να χάσουμε τα πάντα» Γεώργιος Παπανδρέου, 12 Φεβρουαρίου 2012
«Δίνουμε μια μάχη, τη δίνουμε από κοινού» Ε. Βενιζέλος, για τη σχέση του με τον Πρώην Γ.Παπανδρέου
«Ο πόλεμος που κάνουμε είναι πολύ διαφορετικός από τους συμβατικούς… Δεν είχαμε απέναντί μας ούτε τανκς ούτε πυραύλους. Ήταν πόλεμος πολυμέτωπος και πολεμήσαμε μόνοι … και όλους απέναντι»
Γεώργιος Παπανδρέου, 12 Φεβρουαρίου 2012
Τον πόλεμο αυτό λοιπόν που ξεκίνησε το 2009 με την ιστορική μάχη της Ελλάδας όπου ο ελληνικός λαός ηττήθηκε σχεδόν αμαχητί (με την έμφαση στο σχεδόν γιατί υπήρξαν πολύ σημαντικές αγωνιστικές εξαιρέσεις), ένα πόλεμο που μαίνεται πλέον σε όλο το δυτικό κόσμο, τον κερδίζουν «κατά κράτος» οι «αγορές», με άλλα λόγια η διεθνής ολιγαρχία του πλούτου.
Τον κερδίζει κατά κράτος γιατί οι «εθνικές κυβερνήσεις» είναι μαριονέτες της διεθνούς ολιγαρχίας.
Και όταν αυτές δεν φτάνουν για να κερδίσουν το βρώμικο πόλεμο, το τιμόνι το παίρνουν επιτελείς του χρηματοπιστωτικού όπως ο Λουκάς Παπαδήμος.
Όταν ο προκάτοχος του, « ο δημοκρατικά εκλεγμένος» προκάτοχος του Παπανδρέου έλεγε «ο πόλεμος που κάνουμε είναι πολύ διαφορετικός από τους συμβατικούς… Δεν είχαμε απέναντί μας ούτε τανκς ούτε πυραύλους» είχε για πολλοστή φορά δίκιο. Δεν είχε απέναντι του ούτε τανκς ούτε πυραύλους. Είχε μόνο ανθρώπους, στην συντριπτική τους πλειονότητα άμαχους και ανυπεράσπιστους. Και μαζί του την κληρονομική εξουσία του πατέρα του, τον κομματικό μηχανισμό, τις ευλογίες και τις συμβουλές των ελίτ, τα σκοταδιστικά μήντια και φυσικά τα ΜΑΤ και την ομάδα ΔΙΑΣ που σάπισαν στο ξύλο και κέρασαν ήπια χημικά όπλα σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.
Ποτέ πριν. Ποτέ πριν. Ποτέ πριν δεν έχουμε δει τόση μαζική καταστολή από τους εντολοδόχους των διεθνών ολιγαρχιών σε αυτή τη χώρα. Στο επίπεδο της εκτεταμένης και διαρκούς μαζικής καταστολής, η χούντα ωχριά.
Είδαμε μέχρι και πριβέ εθνική παρέλαση στις 25 Μαρτίου του 2012. Μόνο οι επίσημοι ήταν καλεσμένοι στον εορτασμό που στόχο έχει την ενίσχυση μιας κάποιας εθνικής μνήμης. Ο λαός έφαγε πόρτα. Με απειλή φυλάκισης και με «προληπτικές» τρομοκρατικές προσαγωγές.
Φυσικά οι κυβερνώντες θέλουν ένα λαό αμνήμονα, να μη ζητήσει ποτέ το αίμα του πίσω. Όσο για το πρόθεμα εθνικό στην εθνική μνήμη, είναι ντεπασέ, αναχρονιστικό και άρα απαγορευμένο. Ο αναρχοκαπιταλισμός που κυβερνά τον πλανήτη δεν αρέσκεται σε εθνικά σύνορα. Αυτά δυσκολεύουν το πλιάτσικο.
Ανακάλυψαν τώρα τα μήντια τους «λαθρομετανάστες». Πρότερα τους κάναν ορατούς μόνο στα εγκλήματα τους, ξεχνώντας ότι και η εγκληματικότητα των Ελλήνων βαρούσε κόκκινα ως προϊόν κοινωνικής δυσαρμονίας και διάλυσης που η ίδια η εγκληματικότητα είναι. Τους κάναν το κόκκινο πανί με το οποίο τρέφεται η χρυσή αυγή.
Τώρα, για πρώτη φορά μετά το τοίχος της ντροπής, οι αόρατοι μετανάστες μέσα στο από χρόνια γκετοποιημένο κέντρο της Αθήνας, ξαναγίναν ορατοί. Τώρα που υπάρχει ένα ζήτημα χωρίς λύση, τώρα ανακαλύψαν τη λύση του προβλήματος στη δημιουργία του οποίου , έστω και άμεσα συνέβαλαν. Ενός προβλήματος που συστηματικά συγκάλυπταν: Ανθρώπων που καθώς τους είχαν στερήσει τα πάντα, μπορούσαν να στερήσουν οτιδήποτε από οποιονδήποτε άλλο: είτε την αξιοπρέπεια του είτε την ιδιοκτησία του.
Για τις αιτίες του προβλήματος όπως το βιώσαμε σε αυτή τη χώρα τα τελευταία χρόνια σας παραπέμπω στο άρθρο μου «Διεθνή εγκληματικά δίκτυα: ο κοινός εχθρός μεταναστών και Ελλήνων»
Για να δούμε τώρα που μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη ηλιθιότητα. 30 πρώην στρατόπεδα θα γίνουν κέντρα υποδοχής «λαθρομεταναστών». 30000 κεφάλια που είναι αμφίβολο το κατά πόσο οι διαφορετικές πεποιθήσεις τους, καταβολές τους και αντιλήψεις θα τους επιτρέψει να συνυπάρξουν αρμονικά, θα παραμένουν υπό κράτηση σε ειδικά διαμορφωμένα πρώην στρατόπεδα υπό τη φρούρηση ιδιωτικών ασφαλιτών.
Ναι ρε πούστη μου. Γίναμε που γίναμε αμερικάνικο κωλοχανίο, να μη έχουμε και μεις τριάντα Γκουανταμάκια, σε πλήρη θέα στη διεθνή κοινότητα, και στους πρώην φίλους μας μουσουλμάνους, οι οποίοι θα δουν συγγενείς τους, ομοεθνείς τους ή έστω ομόθρησκους τους, να φυλακίζονται σε στρατόπεδα στο νέο αντισλαμικό κολαστήριο που λέγεται ΕΕΕΕΕΕΛΛΛΛΛΛΑΑΑΔΑ;
Εντολή και σχέδιο εσχάτης ομορφιάς και ευφυΐας.
Οι μετανάστες φυσικά και δεν ρωτήθηκαν. Οι Έλληνες; Ποιος τους γαμεί; Εκτός από τη διεθνή πλουτοκρατία και τα εν Ελλάδει όργανα της φυσικά.
Οι τοπικοί πληθυσμοί που τσινάν; Αυτοί υπάγονται στη αδικοδωσία της κεντρικής ελληνικής κυβέρνησης που με τη σειρά της υπάγεται στη αδικοδωσία της διεθνούς πλουτοκρατίας. Γιατί νομίζουν οι πληθυσμοί ότι μπορούν να ζήσουν στον τόπο τους ή όπου αλλού όπως αυτοί θέλουν;
Φυσικά, ο Χρυσοχόος που ότι αγγίζει το κάνει τάξη και ο αντιβασιλέας του Όθωνας (αναφέρομαι στις τωρινές υπουργικές μετανσαρκώσεις του «Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη», μάλλον του Κοσμοπολίτη) δεν σκέφτηκαν να κάνουν τέτοιο στο προαύλιο της βουλής που χει και χώρο ούτε στην Εκάλη που χει και χώρο και πράσινο και καλούς ανθρώπους.
Τσουκ. Στον επαρχεία. Όχι για να λυθεί το πρόβλημα. Τσούκου. Η παροχέτευση 30000 μεταναστών σε έναν συνολικό όγκο πολλών εκατοντάδων χιλιάδων φυσικά και δε λύνει το πρόβλημα. Μα τότε γιατί το κάνουν; Είναι δυνατόν να είναι τόσο στόκοι; Φυσικά και όχι, όχι σε αυτήν περίπτωση τουλάχιστον. Το κάνουν για να διογκωθεί, να επεκταθεί, να γενικευτεί το πρόβλημα, να αρπάξει φωτιά όλος ο τόπος.
Τι θα η πει Λαρισαία μανούλα στο παιδάκι της όταν θα τη ρωτάει «Μαμά αυτά τα παιδάκια γιατί είναι πίσω από τις μπάρες; Και γιατί τα φρουρούν αυτοί οι τύποι με τα όπλα;» Τι να πει η μάνα η έρμη. Ή θα του πει σκάσε μη σε στείλω και σένα εκεί ή θα βγάλει το σκασμό η ίδια.
Και πως θα ‘ναι άραγε εκεί μέσα; Θα είναι Γκουαντάναμο ή Grand Bretagne; (στο ξενοδοχείο αναφέρομαι) Όπως και να χει, εμείς, οι καταδικαστέοι εγχώριοι, καταδικαστέοι γιατί γεννηθήκαμε Έλληνες, την κάτσαμε.
Αν είναι καλά μέσα στα πρώην στρατόπεδα, με υγειονομικές υπηρεσίες, παροχές, μέριμνα, εκπαίδευση, επιμόρφωση, προγράμματα εκγύμνασης κλπ κλπ, η χρεωκοπημένη Ελλάδα θα αποτελέσει την πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα-προορισμό λαθρομεταναστευτοτουρισμού. Θα λύσουμε μεν το πρόβλημα της χαμηλής προσέλευσης τουρισμού αφού όλοι οι φτωχοδιάβολοι θα δίνουν ότι έχουν και δεν έχουν σε σαρκέμπορες για να φτάσουν πάση θυσία στους ελληνικούς ξενώνες, θα λύσουμε εν μέρει και το πρόβλημα της εγχώριας ανεργίας αφού χιλιάδες πρώην άνεργοι Έλληνες θα εξυπηρετούν εκαντοντάδες χιλιάδες άεργων μεταναστών. Μπορούμε να μαστε τόσο Large. Εις βάρους φυσικά του υπό εξαθλίωση ελληνικού πληθυσμού. Άλλωστε το ξανακάναμε πρόσφατα: Ενώ ο Λοβάρδος ακρωτηρίαζε τα δημόσια νοσοκομεία στο όνομα της οικονομίας… ενώ προέβλεπε την παραχώρηση κλινών τους σε ιδιώτες… ενώ η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του Έλληνα αποδομείται και η δημόσια υγεία απειλείται, λίγους μήνες μετά και κατά διαβολική σύμπτωση, οι Λίβυοι μισθοφόροι του ΝΑΤΟ συρρέουν κατά εκατοντάδες τη φορά στην Ελλάδα, για να απολαύσουν την καλύτερη δυνατή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ιδιωτικά νοσοκομεία -με όλα τα έξοδα καλυμμένα-, να διαμένουν σε πολυτελή ξενοδοχεία-, με όλα τα έξοδα καλυμμένα και να πληρώνονται εκατοντάδες ευρώ τη βδομάδα για την ιατροτουρισμό τους στην Ελλάδα. Δεν είναι κακό άλλωστε για μισθοφόρους να γνωρίζουν τα κατατόπια των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας. Μπορεί κάποια στιγμή να αποφασιστεί ότι αυτή η χώρα που ουσιαστικά δεν ανήκει στους Έλληνες, να μην ανήκει και τυπικά σε αυτούς. Σε τέτοιες περιπτώσεις, έμπειροι μισθοφόροι είναι πολύτιμοι. Ευτυχώς ο πόλεμος τους στη Λιβύη, πήγε καλά. Δεν είχαν πολλές απώλειες οι «επαναστάτες» του ΝΑΤΟ. Τους χώρεσαν τα ιδιωτικά νοσοκομεία και τα ξενοδοχεία. Γιατί αν δεν τους χωρούσαν, παραχωρημένες σε ιδιώτες κλίνες, από αυτές που δε φτάνουν για τους Έλληνες, θα ερχόντουσαν λουκούμι για τους Λίβυους μισθοφόρους.
Όπως καταλαβαίνετε, η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας έχει πολλές μα πάρα πολλές «παράπλευρες απώλειες», με πρώτη, τη ζωή των ιθαγενών. Δε μας χλευάζουν απλά ούτε απλά μας σκοτώνουν. Μας χλευάζουν ενώ μας σκοτώνουν.
Ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα της φιλοξενίας του στυλ «μπορεί να είμαστε φτωχοί αλλά είμαστε πολύ LARGE για να χωρέσουμε στον εαυτό μας». Ακόμη και αν ξεχάσουμε το θέμα των ατομικών ελευθεριών που καταπατούνται βάναυσα με τις επιχειρήσεις σκούπα και την υποχρεωτική παραμονή σε φρουρούμενο χώρο, -αλλά ποιος τα γαμά τα ατομικά δικαιώματα στις αυταρχικές μέρες μας;- δεν ημπορεί να μας διαφύγει μια τόση δα λεπτομεριούλα: η χώρα είναι χρεοκοπημένη: Υπάρχει για να τιμά τις υποχρεώσεις της στους ξένους δανειστές της, ενώ στο εσωτερικό ασκεί την πρακτική της επιλεκτικής στάσης πληρωμών που όσο περνάει γίνεται όλο και λιγότερο επιλεκτική. Δηλαδή καθολική στάση πληρωμών. Διαδικασία που επιτάχυνε η σκόπιμη καταστροφή ελληνικών κεφαλαίων με την τοποθέτηση τους σε ελληνικά ομόλογα που κάποιοι ξέραν ότι σε κάποια φάση και εντελώς υποχρεωτικά θα κουρεύονταν και θα γινόντουσαν απλά κωλόχαρτα. Χρησιμοποιημένα μάλιστα.
Αν σκεφτούμε τώρα, ότι η χρηματοδότηση του συγκεκριμένου υπερμωροφιλόδοξου προγράμματος είναι από το εξωτερικό, η απότομη διακοπή ή μείωση της χρηματοδότησης των «κέντρων υποδοχής» θα τα αναγκάσει να σκάσουν ως προγραμματισμένες βόμβες κοινωνικού χάους που κατ’ ουσία είναι.
Φτιάξτε τα στην Εκάλη ρε αφου είστε τόσο large.
Καταλάβετε ότι η χώρα μας έχει μετατραπεί και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη χωματερή: Χωματερή ανθρώπων, χρέους και οσονούπω αν και εφόσον αληθεύουν κάποιες ανεπιβεβαίωτες φημολογίες, λίαν συντόμως και χωματερή τοξικών αποβλήτων.
Ας πάμε σε πιο πιθανή περίπτωση. Να μην λειτουργήσουν ποτέ ως ξενώνες αλλά ως στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τότε: οι αιχμάλωτοι θα είναι αγανακτισμένοι. Οι τοπικοί πληθυσμοί το ίδιο. Η διεθνής κοινή γνώμη το ίδιο. Οι μουσουλμάνοι το ίδιο –εντός και εκτός της χώρας. Θα είμαστε η χώρα της ντροπής και του αίσχους, κόκκινο πανί για όλους. Εκτός από… Εκτός από τους μισαλλόδοξους.
Α) Την πολεμοχαρή Ισραηλινή ηγεσία που από την εποχή Γ.Παπανδρέου έχει ισχυρότατα ερείσματα και στην πολιτική αλλά και στην επιχειρηματική ζωή του τόπου. Τους ισραηλινούς φονταμενταλιστές
Β) Τις αποσχισθέντες ακραίες φράξιες της μουσουλμανικής αδελφότητας που μετά την «αραβική άνοιξη» βλέπει τα όνειρα της για πανισλαμισμό ποιο κοντά στην επίτευξή τους από ποτέ στη σύγχρονη ιστορία. Παρά τις κάποτε παραδοσιακές φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα, οι μουσουλμάνοι φονταμενταλιστές που συγκαλύφθηκαν πίσω από τη φανταστική υπεροντότητα της Αλ-Κάιντα για να δρουν ανενόχλητοι, δε θα χαριστούν αυτή τη φορά στην Ελλάδα αν αυτή καταπατήσει τόσο μαζικά και τόσο κεντρικά τα δικαιώματα μουσουλμάνων μεταναστών. Τυχόν μουσουλμανικός εξτρεμισμός στην Ελλάδα, θα αποτελέσει επιχείρημα για περαιτέρω σύμπλευση των «Ελληνικών κυβερνήσεων» με τις Ισραηλινές. Τυχόν σύμπλευση θα ερεθίσει ακόμη περισσότερο τις ακραίες μουσουλμανικές φάτριες.
Το υλικό υπάρχει εδώ και καιρό στην Ελλάδα και είναι άκρως εύφλεκτο. Το μόνο που έλειπε ήταν το σπίρτο. Και με το σχεδιασμό στρατοπέδων συγκέντρωσης, δεν έχουμε μόνο σπίρτο. Πυροκροτητή έχουμε.
Τι θέλουν λοιπόν οι παραπάνω κύριοι με τις ευλογίες της αμερικανικής αυτοκρατορίας;
Είναι απλό:
Πόλωση.
Να μισήσει τους μετανάστες η επαρχία, να μισήσουν την επαρχία οι μετανάστες. Να τους μισήσει η Ελλάδα, να μισήσουν την Ελλάδα. Να μισήσουν την Ελλάδα οι ισλαμιστές και το αντίστροφο.
Για αυτό ξαναθυμήθηκαν τα μήντια την επαρχία: Για να την παρουσιάσουν ως ξενοφοβική. Για να πολώσουν μέχρι θανάτου όλους τους πληθυσμούς στην Ελλάδα.
Να χουμε χρυσαυγίτες και αποσπάσματα θανάτου να καθαρίζουν μετανάστες όπως στη Νορβηγία. Να χουμε ισλαμιστές τρομοκράτες να καθαρίζουν Έλληνες και Εβραίους, όπως στη Γαλλία.
Θέλουν πόλωση,. Θέλουν αίμα. Για να μπορέσουν μετά το χάος να επιβάλουν τη δικιά τους τάξη. Σύμμαχοι σε ένα πόλεμο μεταξύ τους στον οποίο πολεμάν και οι δύο μαζί για να τον κερδίσει ο καθένας μόνος του.
Θυμηθείτε τη Γιουγκοσλαβία. Είναι κοντά. Και όλα αυτά όταν τα τύμπανα του Γ παγκοσμίου πολέμου αρχίζουν να ακούγονται με αφορμή το Ιράν. Ποιοι θα είναι οι πόλοι κύριοι; Αυτοί που έχουν πολώσει και αυτοί που έχουν πολωθεί.
Να σας ζητήσω συγγνώμη για τα γεωπολιτικά ενδεχόμενα. Το ανθρωπιστικό αίσχος θα πρεπε να αρκεί.
Αλλά ζούμε σε εποχές που ο ανθρωπισμός δολοφονείται. Θέλουν να μας κάνουν απάνθρωπους για να μας κάνουν στη συνέχεια υπάνθρωπους, αυτοί, οι υπεράνθρωποι, οι υπεράνω όλων. Είχε δίκιο ο Παπανδρέου: «Ο πόλεμος που κάνουμε είναι πολύ διαφορετικός από τους συμβατικούς».
Για αυτό και μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται μη συμβατικά όπλα όπως τα χημικά. Ελπίζω να μη θαυμάσουμε ως ανθρωπότητα ξανά το δέος άλλων μη συμβατικών όπλων, των τακτικών πυρηνικών.
Για αυτό και ασκούν πολιτικοί και δημοσιογράφοι μαζί πάνω μας μέσω των μήντια τη βία των ψυχολογικών μεθόδων που ασκούνται σε αιχμαλώτους πολέμου: όποιος έχει την τηλεόραση του ανοιχτή καταλήγει ένα απελπισμένο, μεμψίμοιρο υποχείριο εξαρτημένο από το βασανιστή του. Και αυτά με βάση τις διεθνείς συνθήκες είναι εγκλήματα πολέμου και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται και σε καιρό ειρήνης- Πρωτίστως σε καιρό ειρήνης.
Ασκούν κοινωνική μηχανική και μας μεταμορφώνουν σε άβουλο γρανάζια. Φέρνουν το μετανάστη απέναντι στον Έλληνα για να εγγυηθούν ότι μόνο αυτοί μπορούν να τους επιτρέψουν να συμβιώσουν.
Να κάνουν τον επαρχιώτη ξενοφοβικό: ή μάλλον γενικότερα ανθρωποφοβικό. Γι αυτό και ακριβώς την ίδια στιγμή που τα μήντια πουλάν την είδηση της παροχέτευσης 30000 μεταναστών στην επαρχία, πλασάρουν παράλληλα το ξεδιάντροπα ψεύδος της εσωτερικής μετανάστευσης προς την επαρχία 1,5 εκατομμυρίων νέων Ελληνικής καταγωγής. Τι λέτε ρε παιδιά; Είμαστε τόσο πολλοί νέοι Έλληνες που δεν καταλάβαμε τη διαφορά στις πόλεις;
Θέλουν να μας κάνουν υπανθρώπους. Να νιώθουμε την αηδία, την αποστροφή, τη μισανθρωπία σαν την μοναδική βιώσιμη κατάσταση της ύπαρξης μας. Έτσι θέλουν να μας κάνουν οι «υπεράνθρωποι» της εξουσίας. Αυτό που ξεχνάν όμως, είναι ότι δεν είναι υπεράνθρωποι σαν του λόγου τους που αποζητούν την ανθρωπιά. Αυτοί την έχουν ξεπεράσει. Οι υπάνθρωποι θέλουν πίσω αυτό τους κλέψαν. Την ανθρώπινη τους διάσταση.
Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο στο προσωπικό του blog: agriazwa.blogspot.com

Read More »

Του αγίου Βαλεντίνου τα εννιάμερα

Του Αγίου Βαλεντίνου τα εννιάμερα

Γιορτή των ερωτευμένων σήμερα.

Γιορτάζουν όλοι οι ερωτευμένοι άσχετοι αν αυτοί είναι δεξιοί, αριστεροί, αναρχικοί, φασίστες. Γιορτάζουν και οι τραβεστί. Και τι μας κάνουν όλα αυτά μαζί; Το νέο υβριδικό πολιτικό σκηνικό: θηλυπρεπές εξωτερικά αλλά φέρον μια μαλαπέρδα να, που φιμώνει στόματα και διαμελίζει ζωές,‘ ένα υβρίδιο που κινείται με ισραηλινά χημικά όπλα, με παρακρατικές μολότοφ, και απομυζεί ζωές, όνειρα, πλούτο.
Ακόμη και αυτό το βαμπίρ, αυτό το προκατασκευασμένο τέρας του φράνκεσταιν, αυτό το καραγκιοζοπαίγνιο, έχει δικαίωμα να γιορτάζει τη μέρα των ερωτευμένων.
Είναι ερωτευμένο με τη δημοκρατία. Αλλά με ένα τρόπο κτητικό. Και κάθε φορά που η δημοκρατία του κάθεται, καταλαβαίνει μετά, πικρά, ότι το μόνο που ήθελε ο κορτάκιας ήταν να τη γαμήσει πατόκορφα και να την πετάξει.
Τώρα πλέον όλα έχουν μπει στη θέση τους. Όλα τα κομμάτια. Ο Παπανδρέου έμεινε ετσιθελικά πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να περατώσει την αποστολή του. Για να επιβάλει την «κομματική πειθαρχία» και να αποτελειώσει τη χώρα. Όπως έκανε και ο κολλητός του ο Αντωνάκης στη δική του παράταξη. Κανείς δεν παρατήρησε τις παράπλευρες απώλειες. Κανέναν δεν τον ενδιέφερε το γεγονός του ότι από τη Δευτέρα έχουμε στη Βουλή ένα νέο πολιτικό σχηματισμό που μπορεί να συσπειρωθεί: Την παράταξη των ανεξαρτήτων βουλευτών. Και αυτή είναι η μοναδική ευχάριστη εξέλιξη στην ταινία τρόμου που κάναν τη ζωή μας.

Τελείωσαν με ένα χτύπημα το παλαιό πολιτικό σκηνικό. Δεν τους ενδιέφερε μπροστά στο μεγάλο τους στοίχημα: Να υποδουλώσουν τη χώρα. Μπροστά στο μεγάλο και «ευγενή» στόχο, το παλαιό πολιτικό σκηνικό έμοιαζε με μια φθαρμένη αυλαία σε ένα άδειο θέατρο που έπρεπε να πυρποληθεί για να εισπράξει ο θεατράρχης την αποζημίωση.

Όλα τα κομμάτια στη θέση τους πλέον. Και τα ισραηλινά χημικά όπλα κατά του λαού και οι παρακρατικοί κουκολοφόροι που τόσα χρόνια εκπαιδευόντουσαν στα επαναστατικά γυμνάσια σε αγαστή συνέργια με τα σώματα ασφαλείας για να είναι έτοιμα για αυτή τη μεγάλη στιγμή. Τώρα ίσως μπορείτε να καταλάβατε ποιον είχε στόχο ο κλεφτοπόλεμος ανάμεσα τους: εσάς.

Ερωτευμένα τα ΜΑΤ με τους κουκουλοφόρους. Ερωτευμένος ο Γεωργιάδης με το νέο μνημόνιο. Όλοι γιορτάζουν τη μέρα του έρωτα. Εκτός από εκείνη τη γριά και ανεπιθύμητη πουτάνα που τη γιορτάσαν, τη γλεντήσαν, τη χορτάσαν και την μετά την πετάξαν: Την Ιερή μας Δημοκρατία που θα κυκλοφορεί με τα ρούχα ξεσκισμένα, τα μαλλιά ανάκατα, τα μάτια φρενήρη, θα κυκλοφορεί αγνώριστη ανάμεσα στους ανθρώπους-σκιές, ίδια και απαράλλαχτη με τους άστεγους, τους πεινασμένους, τους άμοιρους: Τους μελλοντικούς εαυτούς μας.

Σήμερα γλεντά η εξουσία με τους εραστές της. Γαμιούνται στο γέλιο με αυτούς που γαμήσαν. Με αυτούς που για δεκαετίες θα γαμούνε και μετά θα τους βάζουν να τους καθαρίζουν και τις μπότες από το σπέρμα τους. Για αυτό σας κάψαν και το νεοκλασικά σας. Αν μπορούσαν θα καίγαν και τον Παρθενώνα. Να μην έχετε τίποτα να σας εξυψώνει πάνω από το επίπεδο του βαστάζου. Ιδεώδη; Ξεχάστε τα. Οράματα και όνειρα; Κλάψτε τα. Τα νεοκλασικά; Κάψτε τα. Να μη μείνει τίποτα που να θυμίζει αυτό που θα μπορούσαμε να γίνουμε αν δεν ήμασταν τόσο αυνανιστικά φιλάρεσκοι.

Καλώς ήρθατε στην πρώτη βδομάδα της καινούριας σας ζωής: Του σκλάβου. Του νεοραγιά. Δεν είναι μέρα για γιορτή σήμερα. Τον έρωτα τον σκοτώσαν. Τα όνειρα τα σκοτώσαν. Τη δημοκρατία τη σκοτώσαν.

Εδώ είναι Ελλάδαααα ρε. Μοναχά που οι Έλληνες που τόσες δεκαετίες ήταν τουρίστες στη ζωή του τόπου, θα καταλάβουν καλά τα δεινά του μετανάστη, ακόμη και στον ίδιο τους τον τόπο.

Φανταστείτε; Δεν είναι τραγικό να χεις χάσει τα χαρτιά, να σου χουν κλέψει τα λεφτά σου, να μην έχεις σε κανέναν να το πεις και από μια μέρα στην άλλη από τουρίστας να γίνεις λαθρομετανάστης; Και μάλιστα στην ίδια σου τη χώρα; Εδώ είναι Ελλάδα ρε. Τα ρε τα μεγάλα. Το μεγαλόστομο ΕΕΕλλλάδα. Η διαλυμένη πανοπλία του βλάκα που θεώρησε ότι η βλακεία είναι ανίκητη και τη γυάλιζε καθημερινά με τα υγρά που τρέχαν από τα ρουθούνια του. Όχι ανίκητε βλάκα. Δεν ήσουν ποτέ προνύμφη μεταξοσκώληκα για να στάζεις μετάξι. Αυτοί που σε επώαζαν βλάκα σε προόριζαν για κάτι πολύ διαφορετικό από πού νόμιζες ότι γίνεσαι. Όχι βλάκα, δεν ήταν μύξες αυτό με το οποίο γυάλιζες τη ματαιόδοξη βλακεία σου. Μυαλόζουμο ήταν. Τα μυαλά σου που στα διαλύσαν και σου τρέχαν από τη μύτη. Το ίδιο σου το διαλυμένο του είναι έτρεχε να ξεφύγει από το κέλυφος του εγώ σου.
Δεν είναι μέρα για γιορτή. Είναι μέρα για αγώνα. Για αγώνα επιβίωσης. Γιατί έτσι αξιολύπητοι που είμαστε, η επιβίωση είναι το μοναδικό πράγμα που ίσως να μας επιτρέψουν να επιδιώξουμε- τίποτα παραπάνω. Έπρεπε να γίνουμε σκλάβοι για να καταλάβουμε το για ποιο λόγο οι άνθρωποι δίναν και τις ζωές τους ακόμη για την ελευθερία τους.

Read More »

Ο κ. Λοβέρδος και το δόγμα του Μακελειού

Ο κ. Λοβέρδος και το δόγμα του Μακελειού
Του Πέτρου Αργυρίου
(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)
«Το ΔΝΤ δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και τους λένε ότι έχετε πολλά δάνεια και πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία παραδείγματος χάρη, αυτές είναι επίσημες πράξεις τους που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για 1 – 2 χρόνια, αλλά στην ουσία καταδικάζει την ίδια την χώρα σε υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση.»
Γεώργιος Παπανδρέου 2009
«Λεφτά υπάρχουν»
Γεώργιος Παπανδρέου 2009
«Μαζί τα φάγαμε»
Θεόδωρος Πάγκαλος
Οι αγανακτισμένοι «είναι ένα μίγμα από φασίστες, κουμουνιστές και μαλάκες».
Θεόδωρος Πάγκαλος σε μια ακόμη συκοφαντική δήλωσή του στη γαλλική τηλεόραση, καταστρέφει την όποια καλή έξωθεν μαρτυρία είχε απομείνει για τον ελληνικό λαό
«Βρισκόμαστε σε πόλεμο».
Γεώργιος Παπανδρέου 2011
«Όποιος επιχειρήσει να πειράξει τον κ. Παπανδρέου θα μετατρέψει τη χώρα σε μία χώρα στην οποία υπάρχει μακελειό. Όποιος επιχειρήσει πολιτικά να τον προσβάλει με διάφορα θέματα, που αφορούν την πολιτική του, τις επιλογές του, τα ποινικά, η χώρα θα αλλάξει πορεία. Από εκεί που πηγαίνει προς το να μη γονατίσει, θα γίνει μακελειό. Σας το δηλώνω αυτό κατηγορηματικά, γιατί όλα αυτά από τα οποία η Ελλάδα είναι συνηθισμένη επί δύο αιώνες είναι δραματικό να επαναληφθούν τώρα… Αυτό είναι το πρώτο πολιτικό μου σχόλιο και είμαι αμετακίνητος απέναντι σε αυτό… Εννοώ αυτό που εννόησα και δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο…»
Ανδρέας Λοβέρδος, 22/1/2012
Αμετανόητοι, προκλητικοί, αλαζόνες, υβριστές, εκβιαστές.
Όχι μόνο έχουν ξεπεράσει κάθε όριο, αλλά αποδεικνύουν ότι όρια για αυτούς δεν υπάρχουν.
«Όποιος επιχειρήσει να προσβάλει τον κ. Παπανδρέου…». Προσέξτε τη λέξη: προσβάλει. Όχι αδικήσει, ούτε συκοφαντήσει… Προσβάλει…»
Ο κ. Παπανδρέου είναι ο Βασιλιάς-Θεός. Αποτελεί αυτό προσβολή;
Οι πολιτικές του ιδιότητες δεν εκπορεύονται από το λαό που τον ψήφισε. Όχι. Είναι αποτέλεσμα της μεταφυσικής ποιότητας της εξουσίας.
Η πολιτική του, οι επιλογές του, τα ποινικά, τα διάφορα θέματα είναι θέσφατα. Υπεράνω κρίσης. Πέρα από κάθε δυνατότητα εκτίμησης. Είναι Θέσφατα. Είναι ο καινούριος μωσαϊκός νόμος.
Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να τον κρίνει. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για τίποτα, ακόμη και όταν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις. Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να τον διώξει, ακόμη και αν η πολιτική του, οι επιλογές του, τα ποινικά, είναι αξιόποινα.
Υπεράνω του νόμου των ανθρώπων.
Η κουλτούρα της εξουσίας έχει πλέον υποστραφεί και επιστρέφει σε προηγούμενα στάδια της ανθρωπότητας.
Με χαρά βιάζει το λαό, με χαρά βιάζει τη δημοκρατία. Μικροί Νέρωνες παντού, έτοιμοι να πυρπολήσουν. Πυρομανείς. Εμπρηστές. Καταστροφιστές.
Μιλάτε για εμφύλιο κύριε Λοβέρδο.
Σε μια δημοκρατία που όχι μόνο κρίνεται από τα λάθη της αλλά και κρίνει τα λάθη της και έχει κάθε δικαίωμα να επιχειρήσει να τα διορθώσει, απαντάται με την απειλή μακελειού. Μακελειό για μια κοινωνία που το βασικό της λάθος ήταν η επιμονή και η πίστη σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο σταδιακά μεταλλάχτηκε σε ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ.
ΜΑ-ΚΕ-ΛΕΙΟ. Εμφύλιος. Κ. Λοβέρδο. Απειλείτε τον ελληνικό λαό με εμφύλιο.
Δυστυχώς κύριε Λοβάρδο, για να γίνει εμφύλιος, χρειάζεται δύο παρατάξεις που να ερίζουν για την εξουσία. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο την Ελλάδα κ. Λοβέρδου. Το παπανδρείκό ξόρκι το σπασε η πραγματικότητα κ. Λοβέρδο. «Η πολιτική, οι επιλογές, τα ποινικά» που λέτε και εσείς κ. Λοβέρδο.
Ελάχιστοι έλληνες βρίσκονται υπό την επιρροή του ξορκιού Κ. Λοβέρδο. Δεν υπάρχει κανένα έδαφος για εμφύλιο κ. Λοβέρδο. Το αίτημα είναι κοινό και σε αυτό πάνω είναι ενωμένος όλος ο ελληνικός λαός: Να απομακρυνθούν και να τεθούν υπό κρίση οι υπεύθυνοι των δεινών του κ. Λοβέρδο.
Οπότε κ. Λοβέρδο, σκεφτόμενος λογικά, και θεωρώντας ότι και εσείς δεν έχετε χάσει αυτήν την ικανότητά σας ακόμη, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει έδαφος για εμφύλιο στην Ελλάδα, τι μπορεί να εννοείτε; Έχετε επίγνωση του τι υποκινείται από κάτι τέτοιες δηλώσεις;
Εννοείτε ότι τα σώματα ασφαλείας θα αρχίσουν να βαρούν στο ψαχνό; Ότι θα αρχίσουν παραστρατιωτικοί να απαγάγουν ενοχλητικούς που απειλούν το καθεστώς;
Με άλλα λόγια κ. Λοβέρδο; Είναι η δήλωση σας μήνυμα ή διαπίστωση; Γιατί το «όποιος» στη δήλωσή σας -«όποιος επιχειρήσει να προσβάλει»- όπως λέτε, μπορεί να αναφέρεται σε εμένα, το γείτονα μου, τις εισαγγελικές αρχές, τον οποιονδήποτε.
Έχουμε μια «κυβέρνηση» που εκχωρεί συστηματικά εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, καταστρέφει μαζί οικονομία και κοινωνία, έχει ένα πρωθυπουργό χωρίς λαϊκή εντολή να εφαρμόζει πολιτικές που δεν έχουν καμία λαϊκή νομιμοποίηση και έναν υπουργό που απειλεί ανοιχτά και αμετακίνητα με εμφύλιο.
Με άλλα λόγια, ένα αυταρχικό καθεστώς, που εξυπηρετεί αλλότρια συμφέροντα.
Κ. Λοβέρδο. Εμείς τη διαφορά ανάμεσα στη δημοκρατία και τη δικτατορία την ξέρουμε πλέον. Τη βιώνουμε καθημερινά. Εσείς, οι πολιτικοί, μάλλον την έχετε λησμονήσει. Ή απλά δεν σας απασχόλησε ποτέ.

Read More »

Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης: Η δικαίωση

Η επίσημη ανάκληση της ιογενούς ερμηνείας του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης: Μια ακόμη μεγάλη δικαίωση για τον Πέτρο Αργυρίου και το περιοδικό Hellenic Nexus.

To 2011 είχε και αυτό, όπως και κάθε άλλη χρονιά, τις στιγμές του της εξαιρετικά κακής και «επίσημης» επιστήμης.

Στο τελευταίο τεύχος του Scientific American, δημοσιεύτηκε η λίστα με τις πέντε κορυφαίες ανακλήσεις θεωριών από το χώρο της συμβατικής και αναγνωρισμένης, της «επίσημης» δηλαδή επιστήμης.
Στη θέση νο1 βρέθηκε η θεωρία της ιογενούς αιτίασης του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης και της σχετικής μελέτης που «απομόνωσε» ένα ρετροϊό στην πλειοψηφία δείγματος ασθενών με Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης.

Αν η συγκεκριμένη επιστημονική απόπειρα περνούσε ως επιστημονικό «γεγονός», οι επιπτώσεις του στην δημόσιο υγεία θα ήταν τρομακτικές. Οι πληθυσμοί θα βρισκόντουσαν προ «τετελεσμένων γεγονότων» και για μια ακόμη φορά θα υπέκυπταν σε αυτό το είδος της «επιστημονικής αυθεντίας» που παρέχει το άλλοθι και τη νομιμοποίηση στα συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιριών και των μεγαλομετόχων τους, στο πλέγμα δηλαδή πολιτικών και συμφερόντων που σήμερα συγκαλύπτεται μέσα στον όρο «πολιτικές δημόσιας υγείας». Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού θα βρισκόταν υπό την τρομοκρατία του θέσφατου και του αδιέξοδο, που όπως σε κάθε άλλο κομμάτι της πολιτικής έχει επιβληθεί και στις πολιτικές δημόσιας υγείας.

Έχοντας πλήρη επίγνωση για τη σοβαρότητα και το κατ’ επείγον του θέματος, έγραψα για την απάτη και την επιστημονική αβασιμότητα της θεωρίας το 2010. Το σχετικό άρθρο δημοσιεύτηκε στο Hellenic Nexus λίγο αργότερα, στο τεύχος 47 (Φεβρουάριος του 2011). Η ελληνική ιατρική κοινότητα παρέμεινε ένοχα σιωπηλή για το θέμα, πρόθυμη ως συνήθως να υιοθετήσει οποιαδήποτε «εισαγωγή» αμερικάνικων κυρίως επιστημονικών θεωριών, κριτηρίων και θεραπειών.

Αυτή τη φορά η διεθνής επιστημονική κοινότητα αντέδρασε, για τους δικούς της λόγους. 10 περαιτέρω έρευνες συμφώνησαν όλες ότι ο εν λόγω ρετροϊός, ο XMRV, η υποτιθέμενη αιτία του του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης δεν βρέθηκε ούτε σε έναν ασθενή με Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (Σ.Χ.Κ). Ούτε σε έναν. Οι ερευνητές της επίμαχης έρευνας που ήθελε έναν ιό να προκαλεί το Σ.Χ.Κ αναγκάστηκαν να ανακαλέσουν μερικώς το Σεπτέμβριο του 2011 και να αφαιρέσει δεδομένα από δείγματα (κυτταρικών καλλιεργειών) που σήμερα γνωρίζουμε ότι ήταν επιμολυσμένα. Στις 23 Δεκεμβρίου του 2011 το περιοδικό Science προέβη σε πλήρη ανάκληση του επίμαχου δημοσιεύματος, ενώ πλέον διερευνά το ενδεχόμενο τα αποτελέσματα της έρευνας για τον «ιό του ΣΚΧ», τον XMRV να ήταν όχι απλά μεθοδολογικά σφάλματα αλλά σκόπιμα «μαγειρέματα» ώστε να έχουν οι ερευνητές τα επιθυμητά αποτελέσματα κάτι που στα μάτια μου φαντάζει σαν το πιο πιθανό ενδεχόμενο. Κάτι σαν τη δημιουργική λογιστική…


Σε μια αναπάντεχη τροπή των πραγμάτων η κύρια ερευνήτρια της θεωρίας της ιογενούς προέλευσης του ΣΚΧ, η Judy Mikovits, φυλακίστηκε μετά από καταγγελία του εργοδότη της, του ινστιτούτου Whittemore-Petterson για κλοπή από την ίδια φορητών υπολογιστών και ερευνητικών δεδομένων τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα ενοχοποιούσαν ακόμη περισσότερο την Mikovits και θα εξέθεταν όχι μόνο δόλο αλλά και τη συμμετοχή και άλλων ερευνητικά «αξιοσέβαστων» προσώπων .

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Mikovits είχε δουλέψει για μεγάλο διάστημα με τον τον Frank Rusceti, συν-συγγραφέα της έρευνας που οδήγησε στην εδραίωση μιας άλλης ιογενούς ερμηνείας η ιστορία της οποίας είναι γεμάτη ίντριγκες, παρασκήνια και σκάνδαλα, της ιογενούς (HIV) ερμηνείας AIDS. O Rusceti υπήρξε κάτι περισσότερο από το συνεργάτη της Mikovits. Υπήρξε επίσης και ένθερμος υποστηρικτής της ιογενούς ερμηνείας του ΣΧΚ , όπως αυτή προτάθηκε και δολίως υποστηρίχτηκε από την Mikovits.

Εμείς το καθήκον μας το κάναμε. Σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων και εκθέσαμε κάτι για το οποίο η κοινή γνώμη δεν ήταν ούτε κατά το ελάχιστο ενήμερη, πόσο μάλλον εξοικειωμένη. Δυστυχώς παρά τις αλλεπάλληλες ανακλήσεις και τις διαψεύσεις της θεωρίας και της έρευνας της Mikovits, τον τελικό λόγο στο θέμα τον έχει, όχι η ανεξάρτητη επιστήμη αλλά η κυβερνητική επιστήμη (με τον όρο κυβερνητική επιστήμη δεν εννοώ την επιστήμη της κυβερνητικής αλλά την επιστήμη της κυβέρνησης των ΗΠΑ). Το NIH που μαζί με τον WHO είναι οι Πάπες της ιατρικής επιστήμης έχει τον τελικό λόγο στον αν ο κόσμος θα πρέπει να χρεωθεί μια ακόμη ιατρογενή πανδημία. Παρά τον συντριπτικά απορριπτικό όγκο δεδομένων, είναι το NIH, ο εξαρτημένος από την αμερικανική κυβέρνηση και τα μεγάλα συμφέροντα πίσω από αυτήν φορέας, που θα έχει τον τελικό λόγο στο αν όσοι από εσάς διαγνωστούν ψευδώς ή αληθώς ως φορείς του νέου «ιού του ΣΚΧ» θα πρέπει να λαμβάνουν εφ όρου ζωής βλαβερά και επιζήμια αντιρετροϊκά φάρμακα, ως άλλοι «φορείς του καινούριου HIV».

Ακολουθεί μια σύνθεση των κειμένων που έγραψα για το Hellenic Nexus και το βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» που διερευνά επισταμένα τις πολιτικές δημόσιας υγείας και ιδιαίτερα το ιατρογενές κομμάτι τους που ονομάζεται «καινές επιδημίες»:


1) Σύνδρομο Xρόνιας Kόπωσης: Προς ένα νέο AIDS

Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Παρά τις πάρα πολλές θετικές πτυχές της απελευθέρωσης της πληροφορίας υπάρχει μια πολύ αρνητική πλευρά του φαινομένου. Οι ¨σχολιαστές-αναλυτές-ερευνητές¨ έχουν γίνει περισσότεροι από τους πάροχους της πληροφορίας. Αυτό το φαινόμενο δείχνει βέβαια μια διεύρυνση της ατομικής συνειδητότητας που λαμβάνει χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο από την άλλη όμως συγκαλύπτει μια πολύ ανησυχητική πτυχή της εποχής της ελεύθερης πληροφορίας. Όσο διογκώνεται ο σχολιασμός τόσο εκτοπίζεται η πρωτογενής πρόσβαση στην πληροφορία. Είναι ελάχιστοι αυτοί πλέον που ανατρέχουν στις πηγές της πληροφορίας με αποτέλεσμα το εποικοδόμημα του ¨σχολιασμού¨ να αποκόπτεται από τις ρίζες του.
Η ίδια ιστορία ξανά και ξανά, η ιστορία της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας που υποτάχθηκε και εκτράπηκε από τους αρχικούς σκοπούς της, η ιστορία της πραγματικής οικονομίας που μετατράπηκε σε εικονική και εκφυλίστηκε, αυτή η ιστορία εξελίσσεται αυτή την στιγμή στο διαδίκτυο, με βαρόνους του παλιού κόσμου και ηγεμονίσκους του διαδικτύου να φιλοδοξούν να διαμορφώσουν το σε μεγάλο βαθμό άναρχο ακόμη διαδίκτυο κατά τα συμφέροντά τους, να γίνουν οι κερδισμένοι της επόμενης μέρας. Δυστυχώς, ο ηττημένος θα είναι για μια ακόμη φορά η αντίληψη της πραγματικότητας, η πραγματική πληροφορία καθώς όλο και λιγότεροι χρήστες καταφεύγουν σε αυτή και αρκούνται σε δευτερογενείς και τριτογενείς πηγές.
Μέσω αυτού το μηχανισμού μια σοβαροφανής ψευδή είδηση μπορεί να μολύνει το διαδίκτυο και να αναπαραχθεί επιδημικά κατά εκατομμύρια μεταλλαγμένους κλώνους της.
Η ιική φύση της φημολογίας και της παραπληροφόρησης ρίχνει ένα πέπλο σε πραγματικά κομβικά σημεία της πραγματικότητας τα οποία διαφεύγουν της ειδησεογραφικής προσοχής και ενδιαφέροντος και διαπιστώνονται μόνο όταν έχουν πλέον πλήρως εκδηλωθεί χωρίς να υπάρχει δυνατότητα αποδρομής τους και πολλές φορές αντιμετώπισης τους.
Μια εξαιρετικά κρίσιμη εξέλιξη για τη δημόσια υγεία και την πραγματικότητα των ανθρωπίνων κοινωνιών έλαβε χώρα φέτος σε σχέση με το Σύνδρομο της Χρόνιας Κόπωσης και την απόπειρα ερμηνείας και αντιμετώπισης του με όρους που αντλήθηκαν από τις αμφισβητήσιμες «λογικές», τις αδιαφανείς πρακτικές και τις αμφιλεγόμενες πολιτικές του κατεστημένου του AIDS/HIV.

Για περισσότερο από τρεις δεκαετίες, η κυβερνητική επιστήμη τρομοκρατεί τους πληθυσμούς για να επιβάλει επωφελείς για τις φαρμακευτικές εταιρίες και τους μεγαλομετόχους της και πιθανώς επιζήμιες για τους πληθυσμούς πολιτικές και πρακτικές δημόσιας υγείας. Αυτές οι πολιτικές είναι περισσότερο ορατές στις «καινές επιδημίες», μια μεγάλη ομπρέλα σχεδόν ανυπόστατων σε επίπεδο επιπτώσεων αλλά διαρκώς προβαλλόμενων από το παπικά επιστημονικό-δημοσιογραφικό-πολιτικό και φαρμακευτικό πλέγμα ως υποψήφιοι για τη μεγάλη πανδημία. Ανατριχιαστικές προβλέψεις γίνονται από επίσημα στόματα και φορείς, και παρότι οι προβλέψεις αυτές ποτέ δεν επιβεβαιώνονται, οι πολιτικές επιβάλλονται στο όνομα της επόμενης απόλυτα αβάσιμης κακής πρόβλεψης. Από τον SARS μέχρι τον Hantavirus, από τη γρίπη των πουλερικών μέχρι τη γρίπη των χοίρων, όλες οι καταστροφολογικές πανδημικές προβλέψεις που παρουσιάζονται ως επικείμενες, διαψεύδονται μόνο από την πραγματικότητα και ποτέ παό τα επίσημα χείλη. Το παιχνίδι του ελέγχου των πληθυσμών μέσω του φόβου και της παπικού τύπου αυθεντίας συνεχίζεται ακάθεκτο…

Οι εμμονές και οι πρακτικές του κατεστημένου των καινών επιδημιών, διαφάνηκαν και στην προσπάθεια του να εντάξει ένα άλλο σύνδρομο στη μεγάλη οικογένεια των «καινών επιδημιών»
Το Σύνδρομο Χρόνιας Kόπωσης (ΣΧΚ) είναι ένα ομιχλώδες σύνδρομο το οποίο παρουσιάζει προβλήματα ορισμού, διάγνωσης και φυσικά και θεραπείας.
Μια σειρά παραγόντων, από περιβαλλοντικούς, εργασιακούς, ανοσολογικούς, ψυχολογικούς, διατροφικούς και ιατρογενείς καθώς και συνδυασμοί τους μπορεί να εμπλέκονται στην παθογένεση του Σ.Χ.Κ.

Πρόσφατα και χάρη στις αναπτυσσόμενες επιστημονικές «μόδες», την χρηματοδότηση που αυτές είναι ικανές να αντλήσουν και την προχειρότητα που αυτές ευνοούν, τόσο στην ερμηνεία όσο και στην αντιμετώπιση (junk science- industrial science-government science) επιχειρήθηκε φαύλα να επιβληθούν οι λογικές, οι μεθοδολογίες και οι πολιτικές του AIDS/HIV και στο ΣΚΧ από μια ερευνήτρια που θέλησε να εξαργυρώσει την εμπειρία της και τη συμμετοχή της στο πρώτο (το AIDS/HIV) μέσα από το δεύτερο (To ΣΚΧ/XMRV)

Ασάφειες που κάνουν τα AIDS/HIV και Σ.Χ.Κ/XMRV εξίσου ασαφή.

Και οι δύο καταστάσεις ορίζονται ως σύνδρομα με αποτέλεσμα οι συνιστώσες τους να προσδιορίζονται με βάση αυθαίρετους συχνά ορισμούς. Και στις δύο καταστάσεις υπάρχουν θέματα ορισμού αλλά και διαγνωστικής ασάφειας και ανακρίβειας. Όσο για τις θεραπείες τους, δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μονάχα αγωγές αμφίβολου αποτελέσματος και μηχανισμού δράσης.
Αυτή η σαφώς μη ικανοποιητική κατάσταση που συναντάμε στο Σ.Χ.Κ ήταν που ώθησε ένα πλούσιο ζευγάρι αμερικανών στο να κάνουν τη σύνδεση Σ.Χ.Κ και AIDS και να μεταφέρουν τις λογικές του AIDS στο Σ.Χ.Κ. Οι Harvey and Annette Whittemore, εύποροι μεγαλοδικηγόροι μεν, γονείς ενός κοριτσιού με Σ.Χ.Κ δε, δικαίως αποθαρρημένοι από την επικρατούσα κατάσταση σε σχέση με το Σ.Χ.Κ, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Οι Whittemore ήταν οι βασικοί χρηματοδότες για την ίδρυση ενός ανεξάρτητου ερευνητικού ιδρύματος για το Σ.Χ.Κ που ονομάστηκε Ινστιτούτο Whittemore-Petterson. Παρά τις καθαρές προθέσεις τους όμως, τα κριτήρια για την επιλογή των βασικών ερευνητών του ιδρύματος επηρεάστηκαν από ιδεοληψίες.
Επηρεασμένοι πιθανώς από το παράδειγμα «επιτυχίας» του ερευνητικού κατεστημένου του AIDS/HIV, οι Whittemore ίσως να σκέφτηκαν: Αν για ένα για καιρό αδιερεύνητο σύνδρομο (το AIDS) βασικός υπαίτιος είναι ένας ρετροϊός, για ποιο λόγο τότε ένα άλλο αδιερεύνητο σύνδρομο (το Σ.Χ.Κ) να μην οφείλεται επίσης σε ρετροϊό; Με αυτήν την προκατάληψη να ορίζει τις δράσεις τους, οι Whittemore άρχισαν να αναζητούν επιστήμονες που θα μοιράζονταν το ίδιο σκεπτικό με αυτούς. Ο καλύτερος χώρος για να βρεθούν φυσικά τέτοιοι επιστήμονες ήταν το κατεστημένο του AIDS/HIV
:
Μετά από εικοσαετή θητεία στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ (NCI), ασχολούμενη με την επίδραση των ρετροϊών (ανάμεσά τους και του HIV) στην ανοσολογική απάντηση και έχοντας διατελέσει επιστημονικός σύμβουλος σε δύο φαρμακευτικές εταιρίες και με το βιογραφικό της να καταγράφει συνεργασία με έναν από τους «νονούς» του AIDS/HIV, η Judy Mikovits ήταν μάλλον ανενεργή όταν την βρήκαν οι Whittemore και της πρότειναν συνεργασία με το ινστιτούτο που είχαν ιδρύσει για τη διερεύνηση και τη θεραπεία του ΣΚΧ. Η σχέση του καρκίνου με το AIDS και το Σ.Χ.Κ έχει να κάνει με τους ερευνητές που μετέφεραν τις λογικές και τις επιδιώξεις τους από το ένα πεδίο στο άλλο: Ο «ιδρυτής» π.χ του AIDS Robert Gallo που φέρεται να έχει σφετεριστεί ερευνητικά ανάμεσα σε άλλους και τον μέντορα της Mikovits, τον Frank Rusceti, επιδιώκοντας επίμονα να καταδείξει το ρόλο των ρετροϊών στη λευχαιμία, μετά τις διαρκείς αποτυχίες του κατεστημένου του καρκίνου και το κλείσιμο της στρόφιγγας της χρηματοδότησης του, μετέθεσε την ρετροϊική εμμονή του στη νέα γη της επαγγελίας της ιατρικής έρευνας, το AIDS όπου και τελικά θα κατάφερνε να την επιβάλει.
Ενθαρρυμένοι από την επιτυχία του Gallo, άλλοι ερευνητές θα προσπαθούσαν την δεκαετία του 1980 αποτυχημένα να επιδιώξουν τη σύνδεση ρετροϊών με το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (Σ.Χ.Κ), απόπειρα που στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 εγκαταλείφθηκε λόγω έλλειψης πειστικών ευρημάτων και συνεπακόλουθα χρηματοδότησης.
Η εμμονή των Whittemore και της Mikovits, κατάφερε να αναβιώσει μια δοξασία νεκρή για σχεδόν μια εικοσαετία.
Και η αναβίωση θα ξεκινούσε πάλι από τον καρκίνο. Ανακαλύπτοντας ένα νέο γαμμαρετροϊό, τον XMRV σε όγκους από ασθενείς με προστατικό καρκίνο και μέσω ενός αυθαίρετου συλλογισμού, οι ερευνητές του ινστιτούτου Whittemore-Petterson θα επιδίωκαν να εντοπίσουν τον νέο ιό σε ασθενείς με Σ.Χ.Κ και να παγιώσουν μια αιτιολογική σχέση του XMRV με το Σ.Χ.Κ. Οι ερευνητές βρήκαν την πολυπόθητη συσχέτιση: Από τους 101 εξεταζόμενους ασθενείς με Σ.Χ.Κ που συμμετείχαν σε μια έρευνα, ο ιός βρέθηκε στους 68! Η σχέση ρετροϊού Σ.Χ.Κ άρχισε να σφυρηλατείται και να επικρατεί. Οι N.Y.Times χαιρέτησαν την έρευνα σαν «μια μεγάλη επιτυχία από ένα νεοσύστατο ιατρικό κέντρο» και δεν έχουν ανακαλέσει μέχρι σήμερα για τη σκανδαλώδη τους στάση.
Αν μια αιτιακή σχέση Σ.Χ.Κ ρετροϊού είχε γίνει επιστημονικά αποδεκτή, οι συνέπειες στη δημόσια υγεία θα ήταν ανυπολόγιστες. Σύμφωνα με τη δημοσίευση της ερευνητικής ομάδας «αξίζει να σημειωθεί ότι το 3,7% των υγιών δοτών στη μελέτη μας διαγνώστηκε θετικό για αλληλουχίες του XMRV. Αυτό το εύρημα υποδεικνύει ότι αρκετά εκατομμύρια Αμερικανών μπορεί να έχουν προσβληθεί από ένα ρετροϊό» . Αν η ΣΧΚ/XMRV θεωρία είχε επικρατήσει, τότε θα είχαμε να κάνουμε με ένα «νέο AIDS» που θα αφορούσε αρχικά περίπου το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού. Τα άτομα με θετική διάγνωση XMRV θα έπρεπε να μπουν σε αντιρετροϊκή αγωγή εφ’ όρου ζωής ακόμη και αν δεν εμφάνιζαν ποτέ εικόνα ΣΧΚ και θα έπρεπε να ζουν όχι μόνο με τις παρενέργειας των αντιρετροϊκών αλλά και με το στίγμα μιας πιθανώς μεταδιδόμενης ασθένειας ιϊκής αιτιολογίας.
Δυστυχώς για τους ερευνητές του XMRV και μάλλον ευτυχώς για την ανθρωπότητα το ενδεχόμενο εδραίωσης της XMRV/ΣΧΚ θεωρίας προς το παρόν ματαιώθηκε. Ίσως επειδή υπήρχε μια ενδοϊατρική σύγκρουση συμφερόντων, καθώς η ψυχιατρική μάλλον δεν ήθελε να χάσει το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης από τα χέρια της. Μια ομάδα Βρετανών ερευνητών από τα πανεπιστήμια Imperial and King’s, πιθανώς και μερικώς παρακινημένοι από τα ειδικά συμφέροντα του ψυχιατρικού κατεστημένου σε σχέση με το Σ.Χ.Κ διεξήγαγε τη δικιά της έρευνα πάνω στη σχέση του νέου ρετροϊού XMRV και του Συνδρόμου Χρόνιας Κόπωσης. Τα ευρήματα τους ήταν σύμφωνα με αυτά μιας άλλης ευρωπαϊκής μελέτης και ήταν σίγουρα συγκλονιστικά: Από τους 168 ασθενείς με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης ο ιός βρέθηκε σε…. Κανένα. Απολύτως κανένα.
Αυτό είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο. Θα μου πείτε έχουμε εξοικειωθεί με τα σκάνδαλα. Το συγκεκριμένο όμως δείχνει ότι ακόμη και στην επιστήμη που ακόμη η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς αυτήν παραμένει απαρασάλευτη, επικρατεί αυθαιρεσία και τυχοδιωκτισμός παρόμοιος με αυτόν που επικρατεί στην οικονομία. Αυτή η αγεφύρωτη αντίθεση στα πορίσματα διαφορετικών ερευνών εγείρει επίσης πολλά σοβαρά ερωτήματα για την εγκυρότητα της μεθοδολογίας, των διαγνωστικών εργαλείων και της χρήσης τους σε σχέση με την αξιοπιστία έστω μέρους της ιατρικής έρευνας.
Ο κόσμος, ανυποψίαστος για τα παιχνίδια που παίζονται στο χώρο της έρευνας, γλίτωσε προς το παρόν ένα καινούριο AIDS/HIV με όλες τις τρομακτικές επιπτώσεις του στην υγεία, την οικονομία και τον πολιτισμό. Αν μέρος του επιστημονικού κόσμου δεν είχε αντιδράσει (και αυτό μάλλον για να προστατεύσει τα δικά του συμφέροντα και όχι την ακεραιότητα της επιστήμης), οι ανθρώπινοι πληθυσμοί μπορεί για μια ακόμη φορά να βρίσκονταν προ τετελεσμένων γεγονότων, ανήμποροι να αντιδράσουν ή να αμφισβητήσουν την «επιστημονική αλήθεια».

Η Mikovitz προχώρησε ακόμη περισσότερο στις αυθαίρετες συνδέσεις ρετροϊών και νόσων επιχειρώντας να συνδέσει τον XMRV με το φλέγων θέμα του αυτισμού, βασιζόμενη σε ένα ιδιαίτερο ανοσολογικό και μιτοχονδριακό προφίλ που εμφανίζεται παράλληλα στο Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης και τον αυτισμό και που εικάζεται πως θα μπορούσε να αποδοθεί στη δράση ενός ρετροϊού.

Αν ανακαλυφτεί ένας ιός σε αριθμό ασθενών, το κατεστημένο των καινών επιδημιών θα αποδώσει σε αυτόν την αιτία μιας ασθένειας. Αυτή είναι η λογική των καινών επιδημιών. Αλλά αυτό δε συνιστά επιστήμη. Άνθρωποι χωρίς καμιά επιστημονική παιδεία είναι αρκετά λογικοί για να σκεφτούν ότι αν βρουν μύγα στο γάλα τους δε θα υποθέσουν ότι η μύγα κάνει το γάλα. Και όμως, πολλοί επιστήμονες με σημαντικά διαπιστευτήρια καταφεύγουν καθημερινά σε τέτοιας ποιότητας συνειρμούς… κάποιοι από αυτούς καταφέρνουν να τους επιβάλουν κιόλας.

Και κάθε φορά που το κάνουν είμαστε πιο κοντά σε μια νέα καινή επιδημία ιατρογενούς επινόησης.

Είναι εμφανές πλέον ότι μόνη η λογική παράγει σύνεση. Ο καταστροφισμός και η καταστροφολογία παράγουν μονάχα καταστροφή.

Read More »