Μια μικρή αναδρομή στην άγνωστη ιστορία των βιολογικών εξοπλισμών

(Με αφορμή την εικασία του κατά τ' άλλα εξαιρετικού νομικού Francis A Boyle για τον Ebola ως βιολογικό όπλο, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου "Θανάσιμες Θεραπείες" (εκδ Etra 2011) για την ιστορική πραγματικότητα των βιολογικών εξοπλισμών, τη σύνδεση της με τη βιοτρομοκρατία και τη χρήση της ως άλλοθι για πολεμικές επεμβάσεις)

Μέσα στη συγκαλυμμένη ή όχι βαναυσότητα της ανθρώπινης ιστορίας, το 1972 υπήρξε ένα έτος ορόσημο. Ήταν η χρονιά που υπογράφηκε η Συνθήκη για τα βιολογικά και τα τοξικά όπλα, όπλα εξίσου ίσως και περισσότερα επικίνδυνα από τα πυρηνικά. Η ανθρωπότητα μπορούσε πλέον κυριολεκτικά να αναπνεύσει περισσότερο ελεύθερα χωρίς να φοβάται αόρατους μικροσκοπικούς εξολοθρευτές της. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι οι διεθνείς συνθήκες φτιάχτηκαν για να καταπατούνται….

Η ιατρική και η βιολογία, γενικότερα η επιστήμες ζωής τέθηκαν από νωρίς στην υπηρεσία της πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας και των βιολογικών εξοπλισμών καταπατώντας για μια ακόμη φορά τον ιπποκρατικό όρκο και το πνεύμα του.

Σε αυτό το μικρό χρονικό θα δούμε το πώς και το που η δημόσια υγεία χρησιμοποιήθηκε για τους σκοπούς των προγραμμάτων βιολογικών εξοπλισμών, και πως φτάσαμε σε ένα πόλεμο με μια από τις προφάσεις του να είναι η προστασία της δημόσιας υγείας απέναντι στη βιοτρομοκρατία, την τρομοκρατία δηλαδή όπου βιολογικά όπλα χρησιμοποιούνται. 

            Στην πρόσφατη έκθεση του USAMRIID (US Army Medical Research Institute of Infectious Diseases): HISTORY OF BIOLOGICAL WARFARE αναφέρεται μεταξύ άλλων και η ανάπτυξη και δραστηριοποίηση του Ft Detrick (που όπως θα δούμε στη συνδέθηκε με τις επιστολές άνθρακα) στα πλαίσια του βιολογικού εξοπλιστικού προγράμματος. Αναφέρεται επίσης πως παρά την πρώτη απαγόρευση Nixon για την ανάπτυξη βιολογικών όπλων, το πρόγραμμα βιολογικού εξοπλισμού δε σταμάτησε αλλά προφασιζόμενο ένα παραθυράκι στην τεχνική ορολογία συνέχισε την προπαρασκευή βιολογικού πολέμου στα «νόμιμα» πάντα πλαίσια της βιοάμυνας.[1] Η τότε ΕΣΣΔ καταστρατήγησε και αυτή και ίσως σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τη συνθήκη για τα βιολογικά όπλα. Και φυσικά οι έκνομες δραστηριότητες του προγράμματος βιολογικών εξοπλισμών δεν ξεκίνησαν τη δεύτερη χιλιετία μ.Χ, ούτε καν τη δεκαετία του 1970. Μια δεκαετία νωρίτερα το USAMRIID και το UK Defence Ministry επιδόθηκαν σε όργια πειραματισμών σε ανυποψίαστους πολίτες:

  

            Ιούνιος 1966: οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης γίνονται πειραματόζωα του  USAMRIID (US. Army Medical Research Institute of Infectious Diseases). Ο υπόγειος της πόλης γεμίζει με «ακίνδυνο» βιολογικό παράγοντα (για την ακρίβεια με βάκιλο που συμπεριφέρεται όπως ο άνθρακας αλλά δεν είναι παθογόνος) προκειμένου να μελετηθεί το μοτίβο διασποράς και μόλυνσης σε ενδεχόμενη επίθεση με βιολογικά.[2] [3]  Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο το 1964, δύο παρόμοια πειράματα διεξάγονται στον υπόγειο του Λονδίνου από το UK Defence Ministry (το αγγλικό υπουργείο αμύνης). Το πρώτο από αυτά αναλαμβάνουν επιστήμονες από το Porton Down[4].  Το άκρως μυστικό πρόγραμμα για χημικούς και βιολογικούς εξοπλισμούς της Μ.Β που εδρεύει στo Porton Down ανέπτυξε για κάποιους λόγους τη δεκαετία του 80 στενούς δεσμούς με την ιδιωτική εταιρία Porton International. H Porton International μαζί με την αμαρτωλή Dyncorp έχουν συστήσει την Dynport. H Dynport όπως είδαμε έχει συμβόλαια με την αμερικανική κυβέρνηση για την ανάπτυξη εμβολίων. Με λίγα λόγια, κατά την περίοδο του ψυχρού πολέμου, ΗΠΑ και Μ. Βρετανία δε δίστασαν να δοκιμάσουν βιολογικούς παράγοντες σε ανυποψίαστους πολίτες τους μέσα σε μεγάλα αστικά κέντρα!

           

Τις άκρως παράλογες ψυχροπολεμικές λογικές που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ και δευτερευόντως και η Μ. Βρετανία, θα τις εφάρμοζαν μερικά χρόνια αργότερα, σε ένα «θερμό» γεωπολιτικά σημείο που άμεσα μεταμορφώθηκε σε θέρετρο πολέμου: 

1990-1991: το USAMRIID δραστηριοποιείται στον πόλεμο του κόλπου. Μετά τον πόλεμο μέλη του συμμετέχουν στην ομάδα επιθεωρητών που διερευνούν της ικανότητες του Ιράκ στο βιολογικό πόλεμο. Είναι κάπως ύποπτο το USAMRIID  να συμμετέχει στην ομάδα των επιθεωρητών του ΟΗΕ που διερευνούν τις δυνατότητες του Ιράκ στον βιολογικό πόλεμο όταν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το ίδιο έχει καταπατήσει τη συνθήκη του 1972 για τα βιολογικά όπλα. Φαίνεται πως οι συνθήκες φτιάχνονται για να καταπατούνται από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη. Οι αντιφάσεις δεν σταματούν εδώ : Το 1994 ξεκινά ακροαματική διαδικασία υπό τον γερουσιαστή Donald Riegle. Τα ευρήματα της έκθεσης Riegle καταλήγουν πως στη δεκαετία του 1980, όταν ο Donald Rumsfeld ήταν μέλος της «General Advisory Committee on Arms Control», βιολογικά υλικά εξήχθησαν στο Ιράκ. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και ο άνθρακας[5]. Με λίγα λόγια, η Αμερική, ζητούσε από τους επιθεωρητές όπλων του ΟΗΕ να βρουν σε Ιρακινό έδαφος τα βιολογικά που η ίδια είχε πουλήσει στο Ιράκ όταν αυτό ήταν σύμμαχός της! Η έκθεση κοινοποιείται στο αγγλικό κοινοβούλιο μόλις τον Φεβρουάριο του 2003 από τον εργατικό βουλευτή Peter Kilfoyle[6]. Ο Rumsfeld (βλ. Roche) αρνήθηκε οποιαδήποτε γνώση πάνω στο θέμα. Όταν ο γερουσιαστής Byrd ρώτησε το Rumsfeld για το σκοπό της επίσκεψης του στη Βαγδάτη στις 20 Δεκεμβρίου του 1983[7] ο Rumsfeld απάντησε πως στόχος του ήταν να κάμψει την τρομοκρατία στο Λίβανο. Σε ένορκη  κατάθεσή του στις 31 Ιανουαρίου 1995, ο ακόλουθος του Rumsfeld στην αποστολή, Howard Teicher, δήλωσε πως ο Rumsfeld  μετέφερε στον Saddam Husein την προσφορά βοήθειας από τον τότε ισραηλινό πρωθυπουργό Yitzhac Samir.[8] Συνοψίζοντας, επίσημα έγγραφα των ΗΠΑ δείχνουν, πως η Αμερικανική κυβέρνηση υπήρξε στενός σύμμαχος του Saddam στον πόλεμο κατά του Ιράν και πως στο πλαίσιο της αμερικανικής βοήθειας πουλήθηκαν στο Ιράκ εν δυνάμει βιολογικά όπλα!!!

Τον Ιανουάριο του 1999 ο τότε πρόεδρος Clinton ανακοινώνει τον σχεδιασμό μιας βιοαμυντικής πολιτικής. Έχουν ήδη προηγηθεί δύο σχέδια στα οποία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ: Τα project Jefferson και project Clear Vision τα οποία βρίσκονταν έξω από το πνεύμα της συνθήκης τα 1972 για τα βιολογικά όπλα.

            Το ερέθισμα, ή αν θέλετε η πρόφαση για αυτή την κλιμάκωση ήρθε τη δεκαετία του ενενήντα όταν αποστάτες επιστήμες με ηγετικές θέσεις στο πρόγραμμα βιολογικού εξοπλισμού των ΕΣΣΔ όπως οι Alibek και Pasechnik έδωσαν την πλήρη εικόνα της έκτασης που αυτό είχε λάβει. Όταν το 1995, Ρώσοι επιστήμονες ανακοίνωσαν την δημιουργία ενός ανασυνδυασμένου στελέχους άνθρακα που περιείχε γονίδια από τον βάκιλο cereus, ο μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ βάλθηκαν να αποκτήσουν το νέο αυτό στέλεχος. Η αποτυχία τους οδήγησε στην απόφαση να δημιουργηθεί από τις ίδιες τις ΗΠΑ ένα καινούριο, περισσότερο αποτελεσματικό στην εξαφάνιση πληθυσμών στέλεχος άνθρακα. Την ίδια περίπου περίοδο, η CIA πληροφορήθηκε ότι οι Ρώσοι είχαν στην κατοχή τους μια βόμβα μικρού μεγέθους που ήταν ικανή να διασπείρει σε μεγάλες αποστάσεις βιολογικούς παράγοντες. Η «εταιρία» επιχείρησε να αποκτήσει στη μαύρη αγορά τη βόμβα ή τμήματα της προκειμένου να εκτιμήσει τα χαρακτηριστικά και τις φονικές δυνατότητες της. Όταν οι απόπειρες της CIA απέτυχαν, το εγχείρημα της έγινε πλέον κυβερνητική μέριμνα. Κάπως έτσι ξεκινά το 1997 το «project clearvision», η προσπάθεια δηλαδή της αμερικανικής κυβέρνησης να αποκτήσει τη δική της βιολογική βόμβα[9]. Δοκιμές της βόμβας γίνονται στη Battelle, ιδιωτική εταιρία που επί σειρά ετών συνάπτει συμβόλαια με τον αμερικανικό στρατό. Η Battelle είναι άλλωστε αυτή που έχει αναλάβει την δημιουργία φονικότερων στελεχών άνθρακα. Η εταιρία Battele αναλαμβάνει τη δημιουργία του καινούριου στελέχους άνθρακα[10]. Το USAMRIID δουλεύει παράλληλα στη δημιουργία καινούριων στελεχών άνθρακα. Η πολιτική του τρόμου κυοφορείται σιγά σιγά στα βιολογικά εργαστήρια.

Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση της πολιτικής του τρόμου σε σχέση με τον άνθρακα και τα βιολογικά όπλα έρχεται πάλι επί προεδρίας Clinton. Στις 16 Νοεμβρίου του 1997, ο τότε υπουργός αμύνης William Cohen εμφανίζεται σε εκπομπή ενημέρωσης του τηλεοπτικού δικτύου ABC κρατώντας μια σακούλα με ζάχαρη, δηλώνοντας πως αν αυτή η σακούλα περιείχε άνθρακα θα μπορούσε να εξαφανίσει το μισό πληθυσμό της Ουάσινγκτον… ο κύβος ερρίφθη. Και δεν ήταν κύβος ζάχαρης…

Τον Ιούνιο του 2001, πραγματοποιείται μια άσκηση ετοιμότητας απέναντι σε βιολογική επίθεση. Ο «σκοτεινός χειμώνας» (Dark Winter) έχει έρθει στις ΗΠΑ. Ο σκοτεινός χειμώνας είναι μια εικονική επίθεση με βιολογικά όπλα (συγκεκριμένα ευλογιάς) στις ΗΠΑ και εκτιμά όλες τις παραμέτρους που σχετίζονται με αυτή: ετοιμότητα, αντίδραση, περίθαλψη, απόθεμα εμβολίων και φαρμάκων, διασπορά του παθογόνου και τα πιθανά επιδημιολογικά στοιχεία της. Λίγους μήνες μετά τον σκοτεινό χειμώνα, μερικές βδομάδες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη, ξεκινάν τρομοκρατικές επιθέσεις με βιολογικούς παράγοντες, αυτή τη φορά πραγματικές και όχι εικονικές. Το σκηνικό έχει στηθεί, είναι καιρός η παράσταση να αρχίσει.

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 δύο πολιτικά αεροπλάνα πέφτουν διαδοχικά στους δίδυμους πύργους προκαλώντας την πολύνεκρη κατάρρευσή τους. Ο «εχθρός» έχει περάσει τις πύλες. Οι Η.Π.Α αντιδρούν άμεσα. Συζήτηση για το Patriot Act. Δημοκρατικοί γερουσιαστές φέρουν ενστάσεις για τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών που το Patriot Act προβλέπει. «Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» ξεκινάει.

Στις 18 Σεπτεμβρίου 2001, ακριβώς μια εβδομάδα μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους ξεκινάν οι αποστολές των επιστολών με άνθρακα. O άνθρακας είναι ένας επικίνδυνος βάκιλος (Bacillus Anthracis) που έχει τη δυνατότητα να σχηματίζει σπόρια. Ο άνθρακας βρισκόταν πάντα στο επίκεντρο των βιολογικών εξοπλισμών. Το πρώτο κύμα των επιστολών του τρόμου ταχυδρομείται στα τηλεοπτικά ειδησεογραφικά δίκτυα N.B.C NEWS, A.B.C NEWS, C.B.S NEWS, στην εφημερίδα New York Post και στην National Enquirer, ιδιοκτησία της American Media Inc. H American media εκδίδει και την ταμπλόιντ εφημερίδα Sun. Στη Sun εργαζόταν ο Robert Stevens, ο πρώτος άνθρωπος που πέθανε από επιστολή άνθρακα. 4 στους 5 στόχους των επιστολών εδράζονται στη Νέα Υόρκη, την πόλη που υπέστη το τρομοκρατικό πλήγμα μόλις μια βδομάδα νωρίτερα. Οι συμπτώσεις αρχίζουν να συσσωρεύονται…

Στις 9 Οκτωβρίου 2001 δύο νέες επιστολές άνθρακα αποστέλλονται. Στόχος αυτήν τη φορά είναι δύο δημοκρατικοί γερουσιαστές, οι Tom Daschle και Patrick Leahy. Ο πανικός που ωφελεί την ψήφιση του Patriot act αυξάνεται. Το γράμματα έχουν σταλεί από το Trenton του New Jersey και περιέχουν τις φράσεις: «Θάνατος στην Αμερική, Θάνατος στο Ισραήλ, Ο Αλλάχ είναι μεγάλος»[11]. Το F.B.I. διεξάγει έρευνες και πολύ σύντομα  ανακαλύπτει πως η γυναίκα του εκδότη της Sun, της ταμπλόιντ εφημερίδας που δέχτηκε επιστολή άνθρακα νοίκιαζε διαμέρισμα σε δύο από τους αεροπειρατές τις 9/11[12]. Στις 23 Οκτωβρίου του 2001, ο πρόεδρος Bush με δηλώσεις του φωτογραφίζει την Αλ Κάιντα: «…δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι οι κακοποιοί συνεχίζουν να επιχειρούν να πλήξουν την Αμερική και τους αμερικάνους….»[13]. Παρά την εκπεφρασμένη πεποίθηση Bush πως οι τρομοκράτες της 9-11 βρίσκονται πίσω από τις επιστολές άνθρακα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ στις 31 Οκτωβρίου αρνείται να επικυρώσει την πρόταση της Γαλλίας στον ΟΗΕ να χαρακτηριστούν οι επιστολές άνθρακα ως βιολογικά όπλα που άμεσα παραβιάζουν την συνθήκη του 1972. Για να δικαιολογήσουν την παράδοξη άρνηση τους οι ΗΠΑ δηλώνουν πως υπάρχει το ενδεχόμενο το χτύπημα να έγινε από εγχώριος και όχι αλλοεθνείς τρομοκράτες[14]! Μερικούς μήνες αργότερα ο αμερικανικός στρατός ανακοινώνει ότι έχει βρει εργαστηριακές εγκαταστάσεις της Αλ Κάϊντα ικανές για την παρασκευή άνθρακα κοντά στο Κανταχάρ στο Αφγανιστάν[15]. Την ίδια περίπου περίοδο αποκαλύπτεται πως ένας από τους τρομοκράτες της 9-11 επισκέφτηκε το νοσοκομείο Holy Cross για ένα μαύρο εξάνθημα στο πόδι. Ο γιατρός Χρήστος Τσώνας που εξέτασε και έδωσε αντιβιοτικά στον τρομοκράτη αργότερα αντιλήφθηκε πως το εξάνθημα στο πόδι του ασθενή μπορεί να οφειλόταν σε άνθρακα![16] Όλα δείχνουν πως οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα βρίσκονται πίσω από τις επιστολές άνθρακα, πως έχουν στα χέρια τους επικίνδυνα βιολογικά όπλα και πως το αμερικανικό έθνος πρέπει επειγόντως να αντιδράσει σε αυτή την απειλή. Όλα είναι τόσο βολικά για να περάσει το Patriot Act και να προετοιμαστεί η εισβολή όχι μόνο στο Αφγανιστάν αλλά και στο Ιράκ. Το ρεπορτάζ αποκαλύπτει όμως τρομακτικές ανακολουθίες: οι τρομοκράτες που κατάφεραν να διαπεράσουν την ασπίδα της εσωτερικής ασφαλείας των ΗΠΑ φέρονται να λειτουργούν σαν αποπροσανατολισμένα σχολιαρόπαιδα που ξεστρατίσαν σε κάποιο άγνωστο τους δασύλλιο κατά τη διάρκεια σχολικής εκδρομής: νοικιάζουν δωμάτια που ανήκουν στην σύζυγο του εκδότη της εφημερίδας (της Sun) στην οποία επιλέγουν να στείλουν μια από τις επιστολές άνθρακα. Να τονιστεί ξανά ότι η Sun είναι μια εφημερίδα ταμπλόιντ, σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποτελεί πολιτικό ή στρατιωτικό στόχο. Για κάποιο ακατανόητο λοιπόν λόγο, οι τρομοκράτες διαλέγουν να βρεθούν στον κύκλο των θυμάτων τους, παίρνοντας ένα αχρείαστο όσο και επικίνδυνο ρίσκο. Σαν να μην έφτανε αυτή η εξαιρετικά κακή επιλογή κατοικίας, με την εμφάνιση ενός εξανθήματος, οι ατρόμητοι τρομοκράτες που μετά από λίγες μέρες κατέλαβαν τα δύο αεροπλάνα και πέθαναν μαζί με τα θύματα τους, τριγυρνάν έντρομοι σε νοσοκομεία και φαρμακεία και ζητούν βοήθεια για τα περίεργα, όσο και αξιομνημόνευτα εξανθήματα τους. Οι παράδοξες αυτές συμπεριφορές των τρομοκρατών έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το χειρουργικό πλήγμα που κατάφεραν με το χτύπημα της 9-11. Τι λοιπόν συνέβη πραγματικά;

Το δίκτυο ABC διαδίδει συστηματικά μα ψευδώς πως οι επιστολές άνθρακα περιέχουν μπεντονίτη, ουσία που χρησιμοποιείται και ως αντισυγκολλητικό για τα σπορία άνθρακα και που παρουσιάζεται ως σήμα κατατεθέν του προγράμματος βιολογικών εξοπλισμών του Ιράκ όταν ο τότε εκπρόσωπος τύπου του Λευκού οίκου Arie Fleisher έχει κατηγορηματικά δηλώσει πως μπεντονίτης δεν βρέθηκε στις επιστολές άνθρακα. Το ABC επιμένει στην αβάσιμη σύνδεση Ιράκ-άνθρακα, δεν ανακαλεί και συμβάλει τα μέγιστα στο να δημιουργηθεί ένα φιλοπόλεμο κλίμα που νομιμοποίησε στα μάτια πολλών αμερικανών την δεύτερη επέμβαση στο Ιράκ. 

Στις 31 Οκτωβρίου 2001 και ενώ ήδη η αμερικανική κοινή γνώμη έχει πεισθεί για την ιρακινή συμμετοχή στις επιστολές άνθρακα και έχει διαμορφωθεί ήδη πολεμικό κλίμα, οι ΗΠΑ αρνούνται να επικυρώσουν την πρόταση της Γαλλίας στον ΟΗΕ να χαρακτηριστούν οι επιστολές άνθρακα τρομοκρατικές επιθέσεις. Το επιχείρημα τους; Οι ΗΠΑ δεν είναι σίγουρες πως οι αποστολείς του άνθρακα δεν ήταν εγχώριοι[17]!!!

Τον Δεκέμβριο του 2001 το FBI κατά τη διάρκεια της έρευνας του για τις επιστολές άνθρακα, ανακαλύπτει ότι ο αμερικανικός στρατός (ειδικότερα το USAMRIID) έχει στην κατοχή του άνθρακα σε μορφή σκόνης[18]. Για πρώτη φορά ο αμερικανικός στρατός υποχρεώνεται να παραδεχθεί ότι έχει στην κατοχή του αυτή τη μορφή άνθρακα που ισοδυναμεί με καταπάτηση της συνθήκης του 1972 για τα βιολογικά όπλα. Ο στρατός δηλώνει πως το στέλεχος που έχει δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρακα που περιεχόταν στις επιστολές. Ψέματα: Ήδη από τις 24 Οκτωβρίου, το περιοδικό New Scientist έχει δημοσιεύσει την πληροφορία πως το στέλεχος του άνθρακα των επιστολών, ήταν το στέλεχος Ames, στέλεχος που αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό και το USARMRIID.[19] 

Η τελευταία πινελιά τοποθετείται.

Στις 18 Αυγούστου του 2002, ο καθηγητής Don Foster, ο γλωσσολόγος του FBI που βοήθησε στην καταδίκη του θρυλικού εγχώριου βομβιστή Unabomber, του Ted Kaczynski, προέβη σε εμπρηστικές δηλώσεις. Δήλωσε πως όλα τα στοιχεία οδηγούν σε κάποιον με υψηλόβαθμες διασυνδέσεις στον αμερικανικό στρατό και στις μυστικές υπηρεσίας. Οι έρευνες του Foster κατέληξαν σε δύο πρόσωπα που είχαν δουλέψει στη CIA, στο US Army Medical Research Institute of Infectious Diseases (USAMRIID) και σε διαβαθμισμένες μυστικές επιχειρήσεις. Όπως ο ίδιος εξιστορεί: «Καθώς δούλευα πάνω στις επιστολές μου φάνηκε ξεκάθαρο πως το USAMRIID ήταν τελικά το καλύτερο μέρος για να αρχίσει το FBI να ψάχνει για υπόπτους». Ο Foster παραξενεύτηκε που τα γράμματα ενώ περιείχαν ειδικά επεξεργασμένο άνθρακα ήταν ανορθόγραφα (η μια επιστολή γράφει πενακιλίνη αντί για πενικιλίνη). Για τον Foster η ανορθογραφία και το περιεχόμενο των γραμμάτων (Death to America... Death to Israel) καθώς και η ημερομηνία αποστολής (9/17) ήταν στοιχεία που σκοπό είχαν να παραπλανήσουν[20]. Η κυβέρνηση Bush παραχωρεί στο US Department of Human and Health Services (DHHS) την αρμοδιότητα να προσδιορίζει ως διαβαθμισμένη κάθε πληροφορία σχετικά με την ανάπτυξη ή την αποθήκευση βιολογικών παραγόντων παρακωλύοντας έτσι την έρευνα του FBI. Το 2003 ολοκληρώνονται οι εκσκαφές που γίνονται στην  Area B των στρατιωτικών εγκαταστάσεων του Ft Detrick. Ανάμεσα στα ευρήματα περιέχονται 100 φιαλίδια με βακτήρια. Κάποια από αυτά έχουν άνθρακα. Ο στρατός δηλώνει πως δε γνωρίζει την προέλευσή τους[21]

            Η ροή της ειδησεογραφίας αποκαλύπτει την οργανωμένη προσπάθεια απόδοσης των επιθέσεων με άνθρακα αρχικά στην Αλ Κάιντα και έπειτα στο Ιράκ όταν όλες οι ενδείξεις οδηγούν στον Αμερικανικό στρατό και τα προγράμματα του βιολογικών εξοπλισμών. Ο στρατός, παρά τις απαγορεύσεις Nixon, παρά την υπογραφή της συνθήκης για τα βιολογικά όπλα δεν έχει σταματήσει το πρόγραμμα βιολογικού εξοπλισμού όπως αποδεικνύουν επίσημα έγγραφά του που θα δούμε αργότερα. Η χρονική εγγύτητα ανάμεσα στις επιθέσεις της 9/11 και τις επιθέσεις άνθρακα γεννά ερωτηματικά που είναι δύσκολο να απαντηθούν. Αυτό που δημιουργεί περισσότερες ακόμη υποψίες είναι η παράδοξη είδηση, πως μέλη του επιτελείου του αντιπροέδρου Dick Cheney, αμέσως μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους έλαβαν προληπτικά ποσότητες του αντιβιοτικού Cipro, αγωγή που συνίσταται και σε περιστατικά έκθεσης σε άνθρακα[22]. Ο αμερικανός δημοσιογράφος Richard Cohen επιβεβαιώνει πως κλιμάκια του δώσαν προληπτικά μετά τη 9/11 Cipro, μια πρόληψη που απέκτησε νόημα μόνο μετά τις επιστολές άνθρακα.

Ένας ολόκληρος πόλεμος στήθηκε πάνω στο ψέμα ότι οι Ιρακινοί επιτέθηκαν στις ΗΠΑ με βιολογικά όπλα όταν όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το χτύπημα ήταν εσωτερικό και προερχόταν από άτομο-α που δούλευαν για το πρόγραμμα των βιολογικών εξοπλισμών των ΗΠΑ. 

Το τελευταίο κεφάλαιο της υπόθεσης των επιθέσεων άνθρακα έκλεισε στις 29 Ιουλίου του 2008 με την αυτοκτονία ενός μικροβιολόγου.

Ο Bruce Ivins, ένας από τους κορυφαίους ερευνητές της βιοάμυνας λαμβάνει συνδυασμό κοδείνης και Tymenol σε θανατηφόρες ποσότητες καθώς το FBI ετοιμάζεται να του απαγγείλει επίσημα την κατηγορία του δημιουργού και αποστολέα των θανάσιμων επιστολών άνθρακα. Το αστείο είναι ότι ο Ivins ήταν ένας από τους επιστημονικούς συμβούλους του FBI το 2002 στην υπόθεση των επιστολών. Με λίγα λόγια το FBI συμβουλευόταν έναν ειδικό στον άνθρακα και τα στελέχη του για να βρει τους δράστες των επιθέσεων άνθρακα όταν 6 χρόνια αργότερα ήταν έτοιμο να καταλογίσει στον ίδιο άνθρωπο την ευθύνη για τις επιθέσεις αυτές. Ο Ivins ήταν ο συνεφευρέτης δύο πατεντών για εμβόλια κατά του άνθρακα, πατέντες τις οποίες μετά την 9/11, τις επιστολές άνθρακα, την τρομολαγνεία και τα ακόλουθα νομοσχέδια του Patriot Act και του Bioshield, η εταιρία Vaxgen εκμεταλλεύτηκε για να συνάψει το πρώτο συμβόλαιο εταιρίας με την Αμερικανική κυβέρνηση μετά την ψήφιση του Bioshield, ύψους 877,5 εκατομμυρίων δολαρίων.[23] Μετά από προσχήματα, ψέματα και συγκαλύψεις 6 ετών, αφού ήδη είχε προωθηθεί αποτελεσματικά η ατζέντα της κυβέρνησης Μπους, μετά τη δεύτερη επέμβαση στο Ιράκ, αναγνωρίστηκε ότι ένα από τα κομβικά σημεία που οδήγησε στις ακόλουθες εξελίξεις, οι επιστολές άνθρακα, δεν ήταν ένα έργο της Αλ Κάιντα, ούτε και του βιολογικού οπλοστασίου του Ιράκ. Ακόμη και έτσι, η κυβέρνηση Bush βρήκε έναν αποδιοπομπαίο τράγο στο πρόσωπο ενός και μόνο επιστήμονα που πάρα πολύ βολικά αυτοκτόνησε.   

---

[1]               http://www.usamriid.army.mil/content/BioWarCourse/HISTORY/HISTORY.html, USAMRIID,  History of biological warfare

[2]               It can Happen Here - - and Did, By Leonard A. Cole, The New York Times, 23 March 1995

[3]               BBC, 13 February 2006, Hidden History of  US Germ Testing

[4]               BBC, 26 February 2002, Anthrax Tested on London Tube

[5]               United States Senate, 103d Congress, 2d Session
May 25, 1994

[6]               House of commons, Hansard Debates for 26 February 2003

[7]               How the U.S. Helped Create Saddam Hussein, By Christopher Dickey and Evan Thomas, Newsweek, 23 September 2002

[8]               Following Irag’s Bioweapons Trail, by Robert Novac, 26 September 2002,

[9]               US germ Warfare Research Pushes treatie’s limits, by Judith Miller, Stephen Engelberg, William Broad, New York Times, 4 September 2001

[10]             U.S. germ Warfare Research Pushes treaty limits, by Judith Miller, Stephen Engelberg, William Broad, The New York Times, 4 September 2001.

[11]             BBC, 30 October 2001, Q&A:The anthrax mystery

[12]             Tabloid editor’s wife rented appartment to two hijackers, by Alfonso Chardy, Wanda J DeMarzo, Ronnie Greene, Miami Herald, 15 October 2001

[13]             Bush declares White House safe, by Sandra Sobieraj, Washington Post, 24 October 2001

[14]             Bush team rejects UN plan to condemn anthrax attacks, by Elaine Sciolino,  New York Times, 31 October 2001

[15]             A NATION CHALLENGED: WEAPONS; U.S. Says It Found Qaeda Lab Being Built to Produce Anthrax, By Michael R. Gordon, New York Τimes, March 23 2002

[16]             Hijackers Lesion deepens mystery, by Scott Shane, Baltimore Sun, 24 March 2002

[17]             Bush team rejects UN plan to condemn anthrax attacks, by Elaine Sciolino, New York Times, 31 October 2001

[18]             FBI uncovers US military production of anthrax powder, by Duncan Campbell, The Guardian, 14 December 2001

[19]             Anthrax bacteria likely to be US military strain, by Debora Mckenzie, New Scientist, 24 October 2001

[20]             Anthrax killer is US Defence insider, BBC, 18 August 2002

[21]      Ft. Detrick Unearths Hazardous Surprises Cleanup Finds Debris Of Biological Warfare By Elizabeth Williamson, Washington Post, 27 May 2003,

[22]             White House Mail Machine Has Anthrax, By Sandra Sobieraj, Associated Press, October 23 2001,

[23]             Anthrax scientist Bruce Ivins stood to benefit from a panic by David Williams Los Angeles Times, August 2, 2008

Read More »

Ο κο(μ)πανιστός αέρας του πολέμου κατά των τζιχαντιστών

Η σημαία των τζιχαντιστών ανεμίζει σε λόφο στο Κομπάνι, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης (με έντονο το κουρδικό στοιχείο) της χώρας που κάποτε ήταν η πολιτισμένη Συρία.
Για όσους δεν ξέρουν τι σημαίνει αυτό ας μου επιτρέψουν να τους διαφωτίσω: 300000 πρόσφυγες, χιλιάδες αποκεφαλισμοί, βιασμοί και φρέσκο κρέας για το παρεμπόριο λευκής σαρκός του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ΙΚΙΣ, ISIS ή ISIL για τους αγγλόφωνους)»
Από την αρχή των επιχειρήσεων σε αυτό που κάποιος θα μπορούσε να ονοματίσει «πόλεμο κατά της ΙΚΙΣ» μου ήταν δεδομένο πως όπως σε όλους τους προηγούμενους «θεματικούς πόλεμους» των αμερικάνων, το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν το ακριβώς αντίθετο του διακηρυγμένου σκοπού, αποτέλεσμα που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ενδυνάμωση της ΙΚΙΣ και όχι το αντίθετο.
Κι αυτό γιατί η ΙΚΙΣ είναι μια πολυδύναμη οργάνωση που μπορεί να παίρνει επιχειρησιακά διάφορους σχηματισμούς και άλλοτε να χτυπάει ως ασύμμετρη απειλή και άλλοτε ως οργανωμένος στρατός, χλευάζοντας την τεχνολογική υπεροπλία που αποτελεί τη σημαία της αμερικανικής επιβολής.
Γνώριζα πολύ καλά και ήμουν από τους λίγους που από νωρίς ανέδειξα πως η ΙΚΙΣ είναι νόθο παιδί των αμερικάνων των σαουδαράβων και των τούρκων καθώς τη χρηματοδοτούσαν και την εξόπλιζαν στη μανία τους να ρίξουν το Σύριο ηγέτη Άσαντ
.
Αυτό που ούτε εγώ περίμενα είναι ότι Αμερικάνοι Σαουδάραβες και Τούρκοι θα ξεπερνούσαν κάθε προηγούμενο αλητείας και θα κάναν τους τροχόμπατσους των τζιχαντιστών.
Γιατί αυτό ακριβώς κάνουν: είναι αδιανόητο οι τζιχαντιντιστές παρά το πολυδύναμο τους και τον έξοχο στρατηγικό σχεδιασμό τους να μπορούν να προελαύνουν στο Κομπάνι κάτω από τα «μάτια» πολυεθνικών αεροπορικών επιχειρήσεων.
Ας είμαστε ξεκάθαροι: οι Κούρδοι εξαπατήθηκαν. Και ας μην είμαστε μετριοπαθείς στις φράσεις μας: Οι Κούρδοι προδόθηκαν.
Παρά τις φαμφάρες των αεροπορικών επιχειρήσεων των αμερικάνων και της Κομπανίας τους, οι Κούρδοι πολεμάνε τα τζιχαντιστικά τέρατα πιο μόνοι από ποτέ, καθώς ο Άσαντ είναι πλέον ένα πληγωμένο λιοντάρι απομονωμένο στο άντρο του που λίγη βοήθεια μπορεί να προσφέρει στους Κούρδους ενώ η προσέγγιση του Ιράν με την Αμερική το μόνο που κατέφερε είναι να το απομονώσει από σταθερούς συμμάχους του και να το περιθωριοποιήσει.
Η προέλαση των τζιχαντιστών τεράτων στο Κομπάνι έχει καταστήσει  προφανή πλέον τον επιχειρησιακό σχεδιασμό των αμερικάνων, των σαουδαράβων και των Τούρκων:
Όλοι τους θέλουν μόνιμη παρουσία στην περιοχή: Οι βομβαρδισμοί δε γίνονται για να εξοντωθούν οι τζιχαντιστές αλλά για να τους δείξουν προς τα πού να χτυπήσουν και που να μη χτυπήσουν, για αυτό και άλλωστε χρησιμοποιήσαμε τον όρο «τροχόμπατσοι»
Παρότι οι τζιχαντιστές είναι κοντά στα σύνορα τους, οι Τούρκοι από την άλλη πλευρά κοιτάν το θέαμα της σφαγής των κούρδων αμέριμνα και περιμένουν πότε θα έχουν εκτοπιστεί αρκετοί κούρδοι ώστε όταν επέμβουν κατά των τζιχαντιστών ή τα βρουν και επίσημα με αυτούς –ανάλογα με το που θα κάτσει η μπίλια- να έχουν βάσιμες διεκδικήσεις στην περιοχή.
Αυτό είναι λίγο πολύ το end-game αυτής της φάσης της παρτίδας: Οι αμερικάνοι τροχόμπατσοι με μόνιμη αεροπορική παρουσία και αιτήματα για ακόμη περισσότερη και οι Τούρκοι οικοπεδοφάγοι ή επίτροποι της περιοχής.
Η ΙΣΙΚ είναι ένας ακόμη χρήσιμος ηλίθιος.
Με την διαφορά ότι η ΙΣΙΚ δεν είναι και τόσο ηλίθια όπως οι προκάτοχοι της.
Γιατί η ΙΣΙΚ έχει φροντίσει να δημιουργήσει ένα Lifestyle ελκυστικό τόσο για όσους νιώθουν ανημποριά και ασημαντότητα, τους πιο ανασφαλείς και κατατρεγμένους του ισλαμικού κόσμου αλλά και ψυχασθενείς μακελλάρηδες του δυτικού κόσμου.
Η νίκη της ΙΣΙΚ δεν είναι μόνο επιχειρησιακή –αυτό φαίνεται να είναι άλλωστε προσχεδιασμένο στην παρούσα φάση. Είναι κυρίως ψυχολογική και ιδεολογική.
Με κάθε τέτοιο φιάσκο –σκόπιμο μεν, φιάσκο δε- των αμερικάνων και των κρατικών σουνιτών, οι τρομοκράτες σουνίτες της ΙΣΙΚ φαίνονται όλο και πιο πειστικοί, αποκτούν οραματικές, σωτηριολογικές προοπτικές.
Και η επίδραση της χρήσης βίας και τρόμου ως ιδεολογικό όπλο δεν αφορά μόνο τον ισλαμικό κόσμο: Οι αμερικάνοι πούλησαν σε όλο τον κόσμο το lifestyle της βίας και του νόμου των όπλων μέσω του προπαγανδιστικού εργαλείου που λέγεται κινηματογράφος.
Οι τζιχαντιστές λοιπόν μαζεύουν σε όλα τα επίπεδα καρπούς από χωράφια που όργωσαν οι αμερικάνοι, εξ ού και τα χολυγουντιανής τεχνοτροπίας βίντεο που βγάζουν στο διαδίκτυο.
Και ένα από από τα πολλά χωράφια που έσπειραν οι Αμερικάνοι είναι η πλήρης αποδόμηση αυτού που μετά το Β παγκόσμιο πόλεμο ονομάστηκε «διεθνές σύστημα νομιμότητας» παρότι αυτό λίγο ή πολύ ελεγχόταν από τους ίδιους τους αμερικάνους, κάτι που σήμερα κάνει εδαφικές διεκδικήσεις εφικτές και την αναδιανομή του παγκοσμίου χάρτη μάλλον αναπόφευκτη.
Και ποια είναι η στάση της Ελλάδας σε όλα αυτά; Πέρα από τη χυδαία και προκλητικά δοσόλογη στάση της παρούσας κυβέρνησης που σπεύδει να ρίχνει λάδι στη φωτιά της νέας παγκόσμιας αταξίας;
Σχεδόν πλήρεις απάθεια. Ενώ οι Κούρδοι αυτή τη στιγμή μόνοι τους μάχονται κατά του απανθρωπισμού, με τις κούρδισες λεβέντισσες να δίνουν τη ζωή τους πρώτες από όλες με ασύγκριτες πράξεις αυτοθυσίας, οι Έλληνες ζουν στην κακομοιριά τους. Δεν συνδράμουν κανέναν αλλά απαιτούν όλοι να τους συνδράμουν λες και είναι λαός περιούσιος.
Κανένα λαό οι αμερικάνοι δεν κατακτήσαν με τα όπλα. Τον κατακτήσαν με τα όπλα μαζικής οικονομικής καταστροφής που ονομάζονται χρηματοπιστωτικά εργαλεία.
Σε μας ,από το 1980 και μετά ρίξαν μπόλικα από αυτά. Και είδαμε έμπρακτα πόσο πιο βαθειά είναι η σκλαβιά της οικονομικής εξάρτησης από την μπότα του κατακτητή.
Δεν πρόκειται απλά για «κρίση» και «ύφεση» και τέτοιους ευφημισμούς αλλά για τη βαθειά παρακμή και σήψη που μετά την πτώση του ανατολικού μπλοκ ήρθε καλπάζοντας σε όλη την επικράτεια της αμερικάνικης σφαίρας επιρροής, μια σήψη που θεωρεί τον ηρωισμό ηλιθιότητα, τις πολιτισμικές κατακτήσεις των λαών ως εμπόδιο στον "ελεύθερο εμπόριο" και την όποια ηθική τάξη πραγμάτων αναχρονισμό, μια εποχή αλητείας και τυχοδιωκτισμού.
Και μπροστά σε αυτή την πολιτισμική σήψη, η βαρβαρότητα του τζιχαντισμού μοιάζει ελκυστική στα μάτια πολλών Αράβων αλλά και Ευρωπαίων.
Μόνοι τους πολεμάν οι Κούρδοι όλο αυτό το λαοκοόντειο σύμπλεγμα αμοραλισμού και βαρβαρότητας.
Μνημείο ψηλό θα στήσουν οι Κούρδοι και Σύριοι επιζήσαντες του Κομπάνι στους χειροκροτητές της Αραβικής Άνοιξης και την ιδιάζουσα εθελοτυφλία του αριστερού βραχίονα της αμερικανοποίησης. Ακριβώς δίπλα στα αγάλματα των Σαμαρά και Βενιζέλου. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 8/10/2014

Read More »

Κυπροδοσία!

Το νησί της Αφροδίτης, το αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Το όνομα που η ελληνική ιδιωτική τηλεόραση αρνείται να αναφέρει περισσότερο ακόμη και από το μέσο Έλληνα.
Τα μνημονιακά χρόνια σήμαναν το τέλος της επιδίωξης ενός ενιαίου χώρου για τον Ελληνισμό.
Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Κύπριους για αυτό: Η Κύπρος έχει προδοθεί από τους Ελλαδίτες δύο φορές. Την πρώτη από το πρακτόρεμα της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών που άνοιξε το δρόμο στον Αττίλα και τη διχοτόμηση της Νήσου και τη δεύτερη με την εξαγωγή χρηματοπιστωτικής διαφθοράς και κακών πρακτικών από την Ελλάδα στη νήσο που οδήγησε αυτή τη φορά σε εισβολή όχι από τους Τούρκους αλλά από την τρόικα και το διεθνές κεφάλαιο.
Και εκεί η κοινή μοίρα που δημιουργήσαμε τελειώνει.
Γιατί ενώ η Ελλάδα με το απίστευτο κατ’ αναλογία με το ΑΕΠ χρέος της μετατράπηκε σε χωματερή χρέους, η Κύπρος με το κατά απόλυτα νούμερα μικρό χρέος μετατράπηκε σε οικόπεδο, ενεργειακό οικόπεδο.
Χωρίς να έχει λυθεί κανένα από τα μεγάλα ζητήματά της, ο διεθνής παράγοντας προχωρά στην εκμετάλλευση των ενεργειακών οικοπέδων της, παρέχοντας για όσο κρατά η εκμετάλλευση αυτό που η Ελλάδα δε θέλει και μπορεί πλέον να παρέχει: σχετική ασφάλεια απέναντι στις Τουρκικές προκλήσεις.
Η Κύπρος, όπως και η Ελλάδα, ξανάγιναν πλήρη προτεκτοράτα, με τη διαφορά ότι η Κύπρος πήρε και κάποια μικρά ανταλλάγματα για τη Μεγάλη Προδοσία: μια μικρή συμμετοχή από τα κέρδη της άντλησης των κοιτασμάτων η αξία των οποίων μάλλον ξεπερνά το χρέος της και μια σχετική ασφάλεια με διμερείς διακηρύξεις της ΑΟΖ της, της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της κυρίως με το Ισραήλ.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, ούτε καν αυτό ισχύει: Η ελληνική ΑΟΖ βρίσκεται μονάχα στα χαρτιά, τα ενεργειακά οικόπεδα παραμένουν ανεκμετάλλευτα. Και τα δύο θέματα αυτά μαζί δεν αποτέλεσαν παρά ένα πυροτέχνημα κυβερνητικής προπαγάνδας που κράτησε λιγότερο ακόμη και από το φωσκολικής αντίληψης σήριαλ «Αμφίπολη».
Οι κυβερνώντες και οι εξουσιαζόμενοι στην Ελλάδα πάσχουν από αμφιπολική διαταραχή, πολύ σοβαρότερη της διπολικής.
Δεν υπάρχει πλέον επιδίωξη ενός χώρου ενιαίου για τον ελληνισμό που θα οριοθετείται από την Ελληνική και την Κυπριακή ΑΟΖ.
Η απάθεια της ΕΕ στα θέματα των συγκεκριμένων ΑΟΖ είναι χαρακτηριστική και αποδεικνύει με το χειρότερο τρόπο ότι η ΕΕ δεν είναι τίποτε άλλο από ένα χώρο οικονομικών και μόνο συμφερόντων και όχι μια ενιαία πολιτική και γεωπολιτική οντότητα. .
Σε παλαιότερο άρθρο μας είδαμε ποιες εταιρίες καβατζάρισαν τα ενεργειακά οικόπεδα της Κύπρου. Ας τις ξαναδούμε λίγο καλύτερα:
Οι δύο ισραηλινές εταιρίες, η Delek και η Avner είναι στην ουσία, μία η Delek, μια εταιρία που καλύπτει ενεργειακές ανάγκες σχεδόν αποκλειστικά του Ισραήλ και που έχει την πλειοψηφία των μετοχών της Avner.
Η Noble καλύπτει κυρίως Αμερική, ο νέος παίχτης, η Kogas που συμμετέχει σε κοινοπραξία με την ιταλική ENI καλύπτει ενεργειακές ανάγκες σχεδόν αποκλειστικά της Νότιας Κορέας ενώ η Total Γαλλίας και γενικότερα Ευρώπης. Βλέπουμε δηλαδή μια καλή κατανομή ΗΠΑ και συμμάχων στα ενεργειακά οικόπεδα της Κύπρου, ενώ προφανής είναι η επιδίωξη τους για απεξάρτηση από την ενέργεια της φλεγόμενης Μέσης Ανατολής.
Που αφήνει αυτό την Κύπρο; Έχει προβλεφθεί ενεργειακή ανεξαρτησία της Κύπρου; Φυσικά και όχι. Η ενέργεια της Κύπρου θα πάει για τις εσωτερικές ανάγκες άλλων χωρών και το μικρό «νοίκι» στην Κυπριακή κυβέρνηση δε θα αφήσει κάποια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον που θα έρθει όταν τα ενεργειακά οικόπεδα θα έχουν στραγγιστεί.
Τι κοινό έχουν όμως αυτές οι ετερογενείς εταιρίες; Κάποια από τα ισχυρότερα funds με αμερικανική «υπηκοότητα» όπως η Fidelity group έχει μετοχές στις περισσότερες από τις προαναφερθείσες εταιρίες. Η κορυφαία της πλουτοκρατίας «αμερικανική» Vanguard έχει μετοχές σε όλες.
Και σε όλες ανεξαιρέτως συμμετέχει έστω και με ποσοστά μικρότερα του 1% η … Blackrock.
Η εταιρία που πληρώθηκε αδρά για να κάνει εκτιμήσεις και να έχει συμβουλευτικό ρόλο για τις οικονομίες Ελλάδας Κύπρου, έχει μέρισμα σε όλες τις ενεργειακές εταιρίες που τοποθετήθηκαν στα οικόπεδα της Κύπρου.
Σε αυτά τα πολυπλόκαμα δίκτυα έχουμε πιαστεί και αυτή είναι πάντα η μοίρα των προτεκτοράτων: να καλύπτουν πρώτα τις ανάγκες των επικυρίαρχων και να ζουν από τα ψίχουλα που απομείνουν κατά το μοίρασμα της πίττας. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/9/2014

Read More »

Ο κόσμος με μια ματιά, Σεπτέμβριος 2014

Μέση Ανατολή:

Οι αεροπορικές επιθέσεις των Αμερικανών και των συμμάχων τους υποτιθέμενα κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία έχουν ξεκινήσει. Οι φονικές «επιδόσεις» τους είναι ισχνές. Κάποιοι δεκάδες ισλαμικοί μαχητές και μερικοί άμαχοι έχασαν τις ζωές τους. Οι αμερικάνοι αξιωματούχοι αναγνωρίζουν αυτό που τα agriazwa γνώριζαν εξαρχής: ότι το ισλαμικό κράτος (ISIS) δεν πρόκειται να ηττηθεί από αυτές τις πρακτικές. Η κατάλυση εθνικών συνόρων και στρατών της περιοχής επιτρέπει μεγάλη κινητικότητα στους τζιχαντιστές που μπορούν να διαλύονται σε άτακτα σώματα και να ξαναοργανώνονται σε άλλες ασταθείς περιοχές δημιουργώντας ακόμη περισσότερη αστάθεια και περισσότερες εστίες ανάφλεξης. Η κυβέρνηση της Συρίας, ένα από τα λίγα εμπόδια στην ατζέντα των τζιχαντιστών, ανησυχεί και για την ατζέντα των δυτικών και των αράβων συμμάχων τους που ούτως ή άλλως χρηματοδοτούσαν τους τζιχαντιστές για να διαλύσουν κράτη-εχθρούς όπως η Συρία και η Λιβύη. Και έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς από τις πρώτες μέρες της επίθεσης στη Συρία, οι ΗΠΑ φροντίσαν να χτυπήσουν όχι το ISIS αλλά έναν άλλο ισλαμιστικό πυρήνα με πολύ διαφορετική ατζέντα που φώλιασε στο χάος που οι τζιχαντιστές με την υποστήριξη των δυτικών αλλά και σουνιτικών κρατών δημιούργησαν στη Συρία. Η ομάδα ονομάζεται Khorazan και η ατζέντα της είναι διαφοροποιημένη από αυτή του ISIS. Δεν επιδιώκει τη δημιουργία χαλιφάτου αλλά τρομοκρατικά χτυπήματα στην καρδιά του ιμπεριαλιστικού κτήνους, τις μεγάλες δυτικές πόλεις. Αμερικάνοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν πως ένα τέτοιο χτύπημα ήταν επικείμενο. Το προληπτικό χτύπημα των αμερικάνων κατά της Khorazan δείχνει το βαθμό συνέργειας που έχει πλέον η στρατιωτική ατζέντα των αμερικανών με την ατζέντα των μυστικών υπηρεσιών τους και επιβεβαιώνει το ιστορικό δίδαγμα πως πέρα από το στενό συμμαχικό πυρήνα, κανένας άλλος δεν πρέπει να εμπιστεύεται τους αμερικάνους, πόσο μάλλον η κυβέρνηση της Συρίας, στον εναέριο χώρο της οποίας επιχειρεί η πολεμική αεροπορία εχθρικών προς αυτή δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία. Οι τζιχαντιστές δεν θα αποδυναμωθούν σοβαρά από τις αεροπορικές επιδρομές ενώ επιτυχίες τους σε άλλες περιοχές ενδέχεται να τους δυναμώσουν κι άλλο και να συνδεθούν ακόμη πιο στενά με θύλακες όπως αυτός της ισλαμιστικής Αυγής που εδώ και πάνω από ένα μήνα έχει καταλάβει την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της χώρας που κάποτε ήταν η Λιβύη... Η ριζοσπαστική ελληνική διεθνιστική αριστερά μπορεί να θαυμάζει πλέον το ριζοσπαστικό ισλαμισμό καθώς αυτός βιάζει, δολοφονεί και υποδουλώνει χιλιάδες αμάχους έχοντας ήδη εκτοπίσει εκατομμύρια Κούρδους και Σύριους ενώ συνεχίζει το ιερό καθήκον του της γενοκτονίας των Γιεζίντι σε μια καταστροφή που ξεπερνά σε έκταση τη μικρασιατική καταστροφή. Η Τουρκία, κρατά στα σύνορα της εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους πρόσφυγες αρκετοί από τους οποίους πήγαν στην Τουρκία για να αφήσουν σε ασφαλές μέρος τις οικογένειες τους και να επιστρέψουν να πολεμήσουν τα ισλαμοφανατικά κτήνη. Φυσικά, αυτό δεν είναι κάτι που επιθυμεί η Τουρκία που σταδιακά ισλαμοποιείται. Η ατζέντα του ISIS και της Τουρκίας έχει κοινά σημεία: η εξαφάνιση του κουρδικού στοιχείου είναι ένα αυτά. Η δημιουργία χαλιφάτου είναι ένα ακόμη. Και τα κέρδη από το διεθνές πλέον κύκλωμα της τζιχαντίστικης παραοικονομίας (όπλα, σωματεμπόριο, ναρκωτικά) είναι το τρίτο. Φυσικά η Τουρκία έχει επίσημη διπλωματία και φέρεται φιλικά στο αυτόνομο πλέον ιρακινό κουρδιστάν για να απεκτονώσει το δικό της κουρδικό ενώ το χαλιφάτο το θέλει Νεοθωμανικό με την ίδια στο τιμόνι. Έτσι λοιπόν επίσημα φαίνεται ως εχθρική προς τους τζιχαντιστές όταν στην ουσία τους διευκολύνει.  

Μεσόγειος:

Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που πρώτα οι δυτικοί και έπειτα οι τζιχαντιστές
προκάλεσαν στην περιοχή, κάνει τους σωματέμπορες να τρίβουν τα χέρια τους. Οι ταρίφες για την Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο ξανανέβηκαν στις 4000 ευρώ το κεφάλι. Οι σωματέμποροι βούλιαξαν τις προηγούμενες μέρες πλοιάριο με λαθρομετανάστες στη Μάλτα για να διαφύγουν της σύλληψης από το λιμενικό. Περιγραφές θέλαν τους σωματέμπορες να κόβουν τα χέρια των μεταναστών που προσπαθούσαν να ξανανέβουν στο πλοιάριο. Κάποια χρόνια μετά την περιγραφή από τα agriazwa της συμβολής διεθνών εγκληματικών δικτύων που ενθαρρύνονται και από την Τουρκία στο φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης, η πραγματικότητα αρνείται να καπελωθεί από συνθήματα και πολιτικές σκοπιμότητες. Η ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά φυσικά μπορεί να φωνάζει για τους φασίστες της Μάλτας και να συγχαίρει τους αδίστακτες σωματέμπορες που φέρνουν τους λαούς πιο κοντά, ανεξάρτητα του γεγονότος ότι οι σύντροφοι σωματέμπορες έχουν ήδη πνίξει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες και θα σκοτώσουν αρκετές χιλιάδες ακόμη μέχρι να υπάρξει πίεση για την αντιμετώπιση των διεθνών δικτύων και των κρατικών συνεργών τους.  

Αφρική:

Ο Ebola περιορίζει την οικονομική ανάπτυξη της Σιέρα Λεόνε και της Λιβερίας. Για αυτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί: Αυτή είναι η στάση και η έγνοια του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Παγκόσμιας Τράπεζας παρότι οι θάνατοι συσσωρεύονται. Έτσι συναντάμε το παράδοξο να άρετε η απαγόρευση των αεροπορικών γραμμών στις πληγείσες περιοχές, ακριβώς ότι πρέπει να γίνει για να επεκταθεί η επιδημία καθώς ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί με τα σημερινά διαθέσιμα μέσα είναι η καραντίνα. Η χορήγηση άπλετης ανθρωπιστικής και οικονομικής βοήθειας είναι αυτό που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να απαλύνουμε τις φοβερές συνέπειες της επιδημίας και της καραντίνας. Αν η ανθρωπότητα είναι αντιμέτωπη με μια πιθανή πανδημία και δεδομένης της απόλυτης αναξιοπιστίας των διεθνών οργανισμών υγείας την οποία κέρδισαν με το σπαθί τους σπρώχνοντας μαϊμού πανδημίες για να αυξήσουν τα κέρδη των πολυεθνικών, τότε θα είμαστε απόλυτα στο έλεος μιας ασθένειας.

Αμερική: 

Στη Νέα Υόρκη λαβάνει χώρα σύσκεψη του ΟΗΕ κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν εκεί όχι μόνο ως πρόεδρος της Σοσιαληστρικής Διεθνούς αλλά και ως διαδηλωτής. Ελπίζουμε να μην το χει βάλει στόχο να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ γιατί με κάτι τέτοιες πουστιές ξεκίνησε και την ανέλιξη του στην ελληνική πρωθυπουργία. Φοβάμαστε πολύ την κλιματική αλλαγή που μπορεί να φέρει ο ΓΑΠ, ο γιος του πρωθυπουργού της Αλλαγής που για αλλαγή έφερε το ΔΝΤ και την οικονομική κρίση και εξάρτηση σε Ελλάδα και Ευρώπη. 

Ινδία:

Να κλείσουμε με «καλά νέα» για να μη χαλάσουμε τη ζαχαρένια της μπουρζουαζίας. Η «εθνικιστική» πλέον Ινδία, (σμς: για τη ριζοσπαστική διεθνιστική αριστερά της Ελλάδας και με την εξαίρεση της όχι και τόσο ριζοσπαστικής αριστεράς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όλος ο υπόλοιπός πλανήτης είναι εθνικιστές, δηλαδή φασίστες εκτός κι αν είναι τζιχαντιστές ή σωματέμποροι μεταναστών) έστειλε διαστημικό σκάφος στον Άρη (με τη χρηματοδότηση και τη διαστημική τεχνολογία του Αρτέμη Σώρρα που χρησιμοποιεί για καύσιμο ένα εύφλεκτο μείγμα αέρα κοπανιστού και ανθρώπινης βλακείας). Είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας που κατάφερε να στείλει σκάφος στην τροχιά του κόκκινου πλανήτη (ο Στάλιν τον έφτιαξε) με την πρώτη της προσπάθεια. Το διαστημικό πρόγραμμα της Ινδίας κόστισε κοντά στα 75 εκατομμύρια δολάρια, λιγότερο δηλαδή από ότι κόστισε η διαστημική χολυγουντιανή υπερπαραραγωγή “Gravity”, ένα καλό παράδειγμα του γιατί η σπάταλη Δύση της χρηματοπιστωτικής φούσκας είναι καταδικασμένη να παραδώσει αργά ή γρήγορα τα ηνία στην Ασία.

Read More »

Να μετoνομαστεί η GlaxoSmithKline σε ΚράξωΜάινΚλάιν

Στο αμέσως προηγούμενο άρθρο μας, περιγράψαμε την καταδίκη της GlaxoSmithKline (εν συντομία GSK) για εκτεταμένο δίκτυο ιατρικής δωροδοκίας στην Κίνα καθώς και προηγούμενες καταδίκες της GSK και άλλων φαρμακευτικών κολοσσών για κυκλώματα παράνομης προώθησης φαρμάκων.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα καινούριο προϊόν της GSK: 40 λίτρα νερού επιμολυσμένου με ιό πολιομυελίτιδας.
Στις αρχές του Σεπτέμβρη οι Βελγικές αρχές διαπίστωσαν πως εργοστάσιο παραγωγής εμβολίων της GSK πέταξε 40 λίτρα νερού με ιό πολιομυελίτιδας σε εγκατάσταση επεξεργασίας νερού στο Βέλγιο.
Το συμβάν αποδόθηκε σε ανθρώπινο λάθος και ο κίνδυνος θεωρήθηκε μικρός από τις βελγικές αρχές.
Δυστυχώς όμως, τέτοια λάθη δεν είναι ούτε σπάνια και δεν οφείλονται πάντα σε λάθη.
Το 2007 είχαμε το ξέσπασμα αφθώδους πυρετού σε φάρμες στο Surrey στη Μεγάλη Βρετανία. Το μοναδικό γενετικό αποτύπωμα του ενόχου πoυ από το 1967 και για 40 περίπου χρόνια δεν κυκλοφορούσε πλέον στο ζωικό βασίλειο, μας έδειξε και τον τόπο καταγωγής του: Το Ινστιτούτο Ζωικής Υγείας.
Ο ιός φαίνεται πως διέρρευσε από το αποχετευτικό σύστημα που ένωνε το Ινστιτούτο με εγκαταστάσεις της θυγατρικής των Merck&Co και SanofiAventis και παραγωγού εμβολίων για ζώα, της Merial.
Ακόμη και σε κρατικές εγκαταστάσεις όπου υπάρχουν τα μέγιστα επίπεδα ασφαλείας καθώς αυτές ασχολούνται όχι μόνο με την μελέτη και την αποτροπή επιδημιών αλλά και με τη μελέτη στελεχών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη βιοτρομοκρατία (τρομοκρατία με τη χρήση βιολογικών όπλων, παθογόνων δηλαδή οργανισμών) έχουμε δει διαρροές. Στην Αμερική οι εγκαταστάσεις στο Plum Island που χειρίζονται εξαιρετικά παθογόνους μικροοργανισμούς, έχουν μέχρι σήμερα πολλαπλά ατυχήματα και διαρροές μ ένα από τα πιο τρομακτικά να έχει συμβεί το 2008, λόγω των περικοπών και της αντικατάστασης έμπειρου προσωπικού με φθηνότερο από την κυβέρνηση G.W.Bush (δυστυχώς το σπάνιο αρχείο μου για την ασφάλεια κρατικών εγκαταστάσεων επιφορτισμένων με την προετοιμασία έναντι μελλοντικών βιοτρομοκρατικών χτυπημάτων αλλά και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων όπου αναπτύσσονται βιολογικοί εξοπλισμοί έχει χαθεί, έστω προσωρινά).
Αν λοιπόν σε κρατικές εγκαταστάσεις του μέγιστου βαθμού ασφαλείας συμβαίνουν κατ εξακολούθηση σοβαρότατα ατυχήματα, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί στον ιδιωτικό τομέα.  
Ας αφήσουμε όμως τις τυχαίες τραγωδίες και ας πάμε στις σκόπιμες: Οι φαρμακευτικές αποτελούν κατά την εκτίμησή μου έναν από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την ανάπτυξη μη αντιμετωπίσιμων κινδύνων: η κατευθυνόμενη μέσω της δωροδοκίας υπερσυνταγογράφηση αντιβιωτικών, η υπερκατανάλωση τους από τους φαρμακευτικούς ασθενείς ακόμη και για ψύλλου πήδημα, η κατάχρηση αντιβιωτικών από τη βιομηχανία κρέατος μόνο και μόνο για κερδοσκοπικούς λόγους, η ενίοτε δικαιολογημένη κατάχρηση αντιβιωτικών στα νοσοκομεία και η πρακτική της απόρριψης των περιττών προϊόντων αλλά και των παραπροϊόντων των φαρμακευτικών εργοστασίων χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία στο περιβάλλον, έχουν δημιουργήσει πολυάριθμες εστίες πιθανών επιδημιών από στελέχη μικροοργανισμών ανθεκτικά στα φάρμακα. Η πλήρης επιχειρηματολογία αναπτύχθηκε στο μοναδικό στο είδος του βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» (εκδ ETRA 2011). Αξίζει όμως να σταθούμε στην τελευταία παράμετρο επιδημικών κινδύνων που αναφέραμε: Την απόρριψη στο περιβάλλον περιττών φαρμακευτικών προϊόντων και παραπροϊόντων:
Εργοστάσιο φαρμακευτικών στην Κεντρική Ινδία πετούσε καθημερινά  πάνω από 50 κιλά του αντιβιωτικού συπροφλοξασίνη σε ποταμούς, ενώ οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας φαρμακευτικών λυμάτων αποτελούν μια άφθονη κοιτίδα ανθεκτικών στα φάρμακα γονιδίων.  Όπως περιγράφει η σχετική μελέτη «ο πλανήτης έχει διαποτιστεί από αυτούς τους τοξικούς (φαρμακευτικούς) παράγοντες.
Τα εμβόλια φυσικά δεν εξαιρούνται από τους πιθανούς υποκινητές μιας πραγματικής πανδημίας καθώς όπως περιγράφεται και στο βιβλίο μου «Παρά Φύση» (σε λίγες μέρες σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία), δεκάδες εμβόλια κυκλοφορούν με επιμολύνσεις από άλλους ιούς για αυτό άλλωστε και αποσύρονται καθώς δεν υπάρχει μέχρι και σήμερα απόλυτα ασφαλής τρόπος παραγωγής «καθαρών» εμβολίων (βλ «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί», Αργυρίου &Singh).
Η σχετικά μοναχική εκστρατεία μας για τον κίνδυνο της κατάχρησης αντιβιωτικών, υιοθετήθηκε πλήρως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας μόλις το 2011. Ήδη όμως, τα ανθεκτικά στα φάρμακα αντιβιωτικά είναι ο φόβος και τρόμος νοσοκομειακών προσωπικών και ασθενών και πηγή παγκόσμιας ανησυχίας.
Και δεν είναι μονάχα η βιολογική μόλυνση που είναι πλέον μια εγκατεστημένη πραγματικότητα: Η ηθική «μόλυνση» είναι ακόμη περισσότερο έντονη.
Στο προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στα μαφιόζικα δίκτυα των φαρμακευτικών και τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν.
Μας διέφευγε ένα ακόμη πρόστιμο, σκανδαλωδώς μικρό μεν αλλά που αφορά ένα τεράστιο θέμα: το πρόστιμο που έφαγε η GSK στην Αργεντινή το 2012: Σε μια μεγάλη δοκιμή της για φάρμακο κατά του πνευμονόκοκκου, η εταιρία «στρατολόγησε» χιλιάδες αμόρφωτους Αργεντίνους και τους έπεισε να εμπιστευτούν στα χέρια της τα μωρά τους για να πειραματιστεί μαζί τους αφού τους έβαλε να υπογράψουν μια φόρμα συναίνεσης την οποία από μόνοι τους ήταν αδύνατο να καταλάβουν τι περιέγραφε. Το αποτέλεσμα; 14 μωρά πέθαναν κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμών και η εταιρία μετά από ένα εξαιρετικά μικρό πρόστιμο έδειξε να συμμορφώνεται και να συνεχίζει απτόητη τις δοκιμές τηρώντας προσεκτικότερα όχι μόνο τον τύπο αλλά ίσως και το πνεύμα αυτού που λέγεται στην ιατρικό κόσμο «ενημερωμένη» συναίνεση.
Φυσικά η GSK δεν είναι η μόνη φαρμακευτική που ακολουθεί τέτοιες πρακτικές, ίσως να μην είναι καν και η χειρότερη: Πολύ πιο αποτρόπαιο παράδειγμα φαρμακευτικών πειραματισμών έχει να επιδείξει η Pfizer εις βάρος αμόρφωτων εγχρώμων του Κάνο της Νιγηρίας το 1996 όπου όχι μόνο θρηνήσαμε παιδικές ζωές αλλά το τοπικό παράρτημα της εταιρίας δοκίμασε μάλιστα επιχείρηση ακραίας σπίλωσης τους Νιγηριανού εισαγγελέα που χειριζόταν την υπόθεση. Όσο πιο τριτοκοσμική μια χώρα, τόσο πιο τριτοκοσμικές οι πρακτικές των φαρμακευτικών.
Όπως περιγράψαμε και στο αμέσως προηγούμενο άρθρο, ο επικεφαλής της GSK σερ Andrew Witty δήλωσε για το σκάνδαλο χρηματισμού στην Κίνα πως ήταν «καθαρή παραβίαση του τρόπου που η εταιρία διοικείται και των διαδικασιών συμμόρφωσής της και είναι εξ ολοκλήρου αντίθετες στις αξίες και τα στάνταρτς που αρμόζουν στους υπαλλήλους της» κάνοντας το να φαίνεται σαν να ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Και το σκάνδαλο πρεζεμπορικού τρόπου προώθησης φαρμάκων στις ΗΠΑ τι ήταν; Το σκάνδαλο πειραματισμού στην Αργεντινή; Το ανθρώπινο λάθος στο Βέλγιο; Οι αποσύρσεις επιμολυσμένων εμβολίων σε διάφορες χώρες του πλανήτη; Οι αποσύρσεις φαρμάκων σε ακόμη περισσότερες;
Όλα αυτά δεν μοιάζουν με εξαιρέσεις αλλά φαίνεται να σχηματίζουν έναν κανόνα: Αυτόν της πλήρους αδιαφορίας για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον, την ιατρική δεοντολογία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Είναι προφανές και αδιαμφισβήτητο πως η ανεμπόδιστη επιδημία της φαρμακευτικής απληστίας αποτελεί έναν από τους πιο μεγαλύτερους κινδύνους δημόσιας υγείας σήμερα στον πλανήτη.
Πέτρος  Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 22/09/2014

Read More »

Οι σεξουαλικές χάρες της (GlaxoSmith) Κλάιν Μάιν

Είναι κουραστικό να έχεις συχνά δίκιο μα το άδικο όχι μόνο να έχει συστηματοποιηθεί μα να παραμένει κάστρο συστημικό κι απόρθητο.
Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που έγραφα στο βιβλίο μου «Παρά Φύση» για τις πρακτικές των μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών και τις καταδίκες τους από αμερικάνικα δικαστήρια από το 2009 ως το 2012: «Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτές οι πρακτικές συνεχίζονται. Έχουμε πολλούς λόγους να θεωρούμε ότι οι καταδικαστικές αποφάσεις των ΗΠΑ για τις φαρμακευτικές εταιρίες αποτελούν απλά ενδείξεις για τη δράση ενός παγκοσμίου δικτύου παρεμπορίας φαρμάκων με πολύ ισχυρές διασυνδέσεις τόσο στον ιατρικό κόσμο αλλά και σε οντότητες που δε σχετίζονται άμεσα με την ιατρική»
Πρόσφατα ήρθε μια ακόμη επιβεβαίωση- πολλοστή- με την καταδίκη των βρετανικών καταβολών φαρμακευτικού κολοσσού GlaxoSmithKline από κινεζικό δικαστήριο και την επιβολή προστίμου 297 εκατομμυρίων λιρών.  
Ποιο ήταν το κατηγορητήριο το οποίο η GlaxoSmithKline τελικά λίγο ή πολύ αποδέχτηκε;
Η GlaxoSmithKline έστησε στην Κίνα δίκτυο δωροδοκιών για να προωθήσει τα προϊόντα της λαδώνοντας Κινέζους γιατρούς με συνολικό ποσό που άγγιζε το ύψος του προστίμου που της επιβλήθηκε.
Και η χρηματική δεν ήταν η μοναδική μορφή δωροδοκίας: η GlaxoSmithKline χρησιμοποίησε ένα δίκτυο 700 μεσαζόντων και ταξιδιωτικών πρακτορείων που προσέφεραν στους γιατρούς ανάμεσα σε άλλα και σεξουαλικές χάρες.
Ο επικεφαλής της εταιρίας, σερ Andrew Witty, εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για τις πρακτικές του παραρτήματος της εταιρίας στην Κίνα ενώ η ίδια η εταιρία ανακοίνωσε πως οι πρακτικές αυτές αποτελούν «καθαρή παραβίαση του τρόπου που η εταιρία διοικείται και των διαδικασιών συμμόρφωσής της και είναι εξ ολοκλήρου αντίθετες στις αξίες και τα στάνταρτς που αρμόζουν στους υπαλλήλους της" και ζήτησε επισήμως συγγνώμη από την κινεζική κυβέρνηση και τους κινέζους πολίτες, υποβαθμίζοντας το θέμα ωσάν να ήταν η εξαίρεση.
Δεν είναι όμως: Όπως θα δούμε παρακάτω στο απόσπασμα του βιβλίου μου "Παρά Φύση", το 2012 επιβλήθηκε στη GlaxoSmithKline από τις αμερικανικές αρχές πρόστιμο ρεκόρ 3 δις δολαρίων για πρακτικές ακόμη και πιο επικίνδυνες από αυτές που αφορούσαν το κινεζικό σκάνδαλο, ενώ έχουν σημειωθεί παρόμοιες καταγγελίες και σε άλλες χώρες όπως η Πολωνία, ο Λίβανος, η Ιορδανία, κάτι λίγο-πολύ αναμενόμενο: Από τη στιγμή που η εταιρία τόλμησε να κάνει κάτι τέτοιο στην Κίνα που έχει παράδοση στην παραδειγματική τιμωρία μη κρατικά εγκεκριμένης διαφθοράς, φανταστείτε τι γίνεται σε χώρες όπως πχ η Ελλάδα με ανύπαρκτους ελεγκτικούς μηχανισμούς και με ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας συντεχνιακών και μη ελίτ, με παραδειγματικά ατιμώρητη ανάμεσα τους και την ιατρική συντεχνία.
Αλλά ακόμη και η Κίνα, με το αυστηρό καθεστώς της, παρότι προχώρησε πέραν του χρηματικού προστίμου επιβάλλοντας 2ετείς και 3ετείς ποινές φυλάκισης στα στελέχη του κινέζικου κλάδου της εταιρίας, ουσιαστικά μετέτρεψε τις ποινές αυτές σε απέλαση των ενόχων από τη χώρα.
Και αυτός ο συμβιβασμός της Κίνας με την εταιρία είναι ανακόλουθος των εγκλημάτων που η εταιρία διετέλεσε. Οι ίδιες οι κινεζικές αρχές χαρακτήρισαν εμμέσως τον επικεφαλής της «κινέζικης» GSK ως Νονό, αναφέροντας για το εγκληματικό δίκτυο που στήθηκε πως «Πάντα υπάρχει ένα μεγάλο αφεντικό και σε αυτή την περίπτωση, η GSK (GlaxoSmithKline) είναι το μεγάλο αφεντικό».
Όσο για το επιχείρημα των εταιριών πως τέτοιες πρακτικές είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, χαρακτηριστική είναι η περιγραφή των κινεζικών αρχών για τη δράση της GSK στην Κίνα: «Βρήκαμε ότι η δωροδοκία βρίσκεται στον πυρήνα των δραστηριοτήτων αυτής της εταιρίας. Για να αυξήσει τις τιμές των μετοχών της και τις πωλήσεις της, η εταιρία διέπραξε παράνομες πράξεις»
Τις λίγες φορές που κυβερνήσεις και δικαστήρια κάνουν τσακωτούς τους φαρμακευτικούς νονούς, εκείνοι χύνουν με τη σέσουλα κροκοδείλια δάκρυα και αντί για φάρμακα, όπως ψυχιατρικά, πουλούν ατόφια τρελίτσα, για να συνεχίσουν αργότερα ή αλλού αμείωτα τις εγκληματικές τους δραστηριότητες όπως καταμαρτυρείτε στο απόσπασμα που ακολουθεί από το βιβλίο μου «Παρά Φύση» (μετά κόπων και βασάνων σε λίγες μέρες σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία):

«…Δυστυχώς, δεν είμαστε αντιμέτωποι μονάχα με εγκληματική αμέλεια ή εγκληματικές ελλείψεις που αφορούν το θέμα των ελέγχων που κοστίζουν τη ζωή χιλιάδων φαρμακευτικών καταναλωτών κάθε χρόνο αλλά ερχόμαστε αντιμέτωποι με ποικίλες ξεκάθαρες εγκληματικές προθέσεις και πρακτικές για κάποιες από τις οποίες οι εταιρίες έχουν δηλώσει την ενοχή τους, πρακτικές τις οποίες οι μεγαλέμποροι ναρκωτικών θα ζήλευαν.
Φαρμακευτικές εταιρίες-κολοσσοί, πυλώνες της φαρμακοβιομηχανίας, έχουν πιαστεί στα πράσα: το 2009 η Pfizer δηλώνει ένοχη και έρχεται σε συμβιβασμό με τις αμερικανικές αρχές που την υποχρεώνουν να πληρώσει 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια πρόστιμο για την παράνομη προώθηση των προϊόντων της Bextra, Geodon,  Zyvox, Lyrica. Την ίδια χρονιά η Eli Lilly πληρώνει σε συμβιβασμό 1,4 δις για την παράνομη προώθηση του προϊόντος της Zyprexa. Το 2012 πέφτει καμπάνα 1,5 δις στην Abbot Laboratories για το προϊόν της Depakote ενώ  την ίδια χρονιά η GlaxoSmithKline σημειώνει ρεκόρ προστίμου: 3 δις δολάρια για την παράνομη προώθηση των προϊόντων της Avandia/Wellbutrin/Paxil. Τι λάθος κάναν λοιπόν αυτές οι εταιρίες για το πληρώσουν τόσο ακριβά; Η απάντηση είναι πως δεν κάναν κάτι λάθος. Οι πρακτικές των εταιριών αυτών δεν ήταν απλά λάθη ή σφάλματα αλλά οργανωμένα εγκλήματα. Με αυτό το χαρακτηρισμό αναφέρονται άλλωστε στις σχετικές ανακοινώσεις του υπουργείου δικαιοσύνης των ΗΠΑ: Εγκλήματα.
Τι κάναν λοιπόν αυτές οι εταιρίες που εικάζουμε ότι όχι μόνο δεν ήταν η εξαίρεση αλλά η επιβεβαίωση του κανόνα των φαρμακευτικών πρακτικών;
Κάθε φάρμακο έχει πάρει έγκριση για κάποιες καταστάσεις. Φάρμακο πανάκεια δεν υπάρχει ακόμη. Η χρήση του φαρμάκου για καταστάσεις για τις οποίες δεν έχει εγκριθεί αποτελεί αυθαιρεσία και κρίνεται κατά περίπτωση, συνήθως αρνητικά ή καταδικαστικά καθώς ο ιατρικός καταναλωτής εκτίθεται άσκοπα σε πιθανούς κινδύνους παρενεργειών.
Οι εταιρίες αυτές και όπως φανταζόμαστε και τόσες άλλες, προώθησαν τα φάρμακα τους για χρήσεις πέρα από τις ενδείξεις. Οι εταιρίες δημιουργήσαν ένα κύκλωμα παρεμπορίας για το λάδι του φιδιού τους: Λαδώναν γιατρούς με συνέδρια (τα οποία συχνά είναι ταξίδια αναψυχής), χρηματικά μπόνους μέχρι και σπα επιχειρώντας να δημιουργήσουν στην ιατρική κοινότητα τη βεβαιότητα ότι η μη εγκεκριμένη χρήση των σκευασμάτων τους ήταν επιθυμητή και αποδεκτή.
Ουσιαστικά μιλάμε για ένα δίκτυο παρεμπορίου, για κύκλωμα «μαύρων φαρμάκων» και ναρκεμπορία, για πωλητές του λαδιού του φιδιού όπου οι εταιρίες συνεργούσαν με κυκλώματα γιατρών για να πασάρουν σε ανυποψίαστους ασθενείς φάρμακα που δεν είχαν πάρει έγκριση για τις εν λόγω χρήσεις.
Και είμαστε επιεικείς. Γιατί ακόμη και οι ναρκέμποροι σπάνια υποχρεώνουν τους πελάτες τους να πάρουν ναρκωτικά. Το φαρμακευτικό κύκλωμα έκανε ακριβώς αυτό: υποχρέωνε ασθενείς να παίρνουν φάρμακα για ασθένειες για τις οποίες τα φάρμακα δεν είχαν καμία ένδειξη και να εκτίθενται στις παρενέργειες των φαρμάκων. Και ως συνήθως τα θύματα ήταν οι πιο αδύναμοι. Σε αρκετές από τις παραπάνω περιπτώσεις ψυχιατρικά φάρμακα δίνονταν πέρα από τις ενδείξεις τους σε ηλικιωμένους με άνοια τροφίμους γηροκομείων. Σε άλλες, ψυχιατρικά φάρμακα δίνονταν παράνομα και παρά τις αντενδείξεις τους σε ανήλικα παιδιά κάτω των 18 ετών.  
Στην περίπτωση των ναρκεμπόρων, οι ποινές είναι δικαίως αυστηρές. Στην περίπτωση των φαρμακευτικών αυτές τη γλίτωσαν μόνο με χρηματικά πρόστιμα τα οποία μπορεί να φαντάζουν γιγάντια, αποτελούν όμως κλάσματα των κερδών που το κύκλωμα φαρμακευτικών-γιατρών απεκόμισε από όλα αυτά τα χρόνια του παρεμπορίου καθώς και κλάσμα των διαφημιστικών δαπανών των φαρμακευτικών όλα αυτά τα χρόνια της δράσης της διεθνούς, πολυεθνικής σπείρας.
Γιατί όσον αφορά τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, οι φαρμακευτικές και τα ιατρικά κυκλώματα  λειτούργησαν ως σπείρα. Μια σπείρα που όφειλε να διαλυθεί και τα μέλη της να συλληφθούν και να καταδικαστούν. 
Αντί αυτού ήρθε στην Ιατροφαρμακευτική Μαφία ένας «λογαριασμός δημοσίου». Τα χρηματικά πρόστιμα αν και μεγάλα δεν μπορούν παρά να νοηθούν ως ακριβά συγχωροχάρτια, μια εξαγοράσιμη άφεση αμαρτιών.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι αυτές οι πρακτικές συνεχίζονται. Έχουμε πολλούς λόγους να θεωρούμε ότι οι καταδικαστικές αποφάσεις των ΗΠΑ για τις φαρμακευτικές εταιρίες αποτελούν απλά ενδείξεις για τη δράση ενός παγκοσμίου δικτύου παρεμπορίας φαρμάκων με πολύ ισχυρές διασυνδέσεις τόσο στον ιατρικό κόσμο αλλά και σε οντότητες που δε σχετίζονται άμεσα με την ιατρική.
Και δεν μιλάμε για εξαιρέσεις του κανόνα αλλά για επιβεβαιώσεις του…»

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com 20-9-2014

Read More »

Ebol-ιασμός! Το παρασκήνιο της τραγωδίας του Ebola

2500 νεκροί και 4000 θύματα. Χώρες που κλείνουν τα σύνορα τους.
Έχουμε μια πραγματική επιδημία λοιπόν όσον αφορά τη διάδοση του ιού Εbola σε περιοχές της Αφρικής;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε πανδημία, τουλάχιστον όχι ακόμη.
Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα είχαμε ασύλληπτες εικόνες παγκόσμιας φρίκης.
Αυτό που έχουμε όμως είναι μια πανδημία παγκόσμιας απληστίας και αμέλειας.
Παρότι πλησιάζουμε τις τέσσερις δεκαετίες από την ανακάλυψη του ιού του 1976, δεν υπάρχει κάποια διαθέσιμη μέθοδος αντιμετώπισής του.
Και ο βασικότερος λόγος παρουσιάζεται να είναι οικονομικός:
Τη δεκαετία του 1980 και έπειτα, το χρυσορυχείο των επιδημιών ήταν το AIDS. Ειδικοί από διάφορα πεδία συνέρευσαν εκεί για να πάρουν ένα κομμάτι της μεγάλης χρηματοδοτικά πίτας του.
Ακόμη και o άνθρωπος που ανακάλυψε τον ιό Ebola, o Peter Piot, δεν έμεινε φυσικά στη χρηματοδοτική φτωχογειτονιά του Ebola αλλά έγινε καπετάνιος στις εκστρατείες του ΟΗΕ κατά του AIDS, όπου και σύμφωνα με κατοπινά δημοσιεύματα και εκτιμήσεις, μεγέθυνε τα στοιχεία και τις προβλέψεις, αυξάνοντας εκβιαστικά τη χρηματοδότηση κατά του AIDS.
Η εμπορική επιτυχία του AIDS και οι κακές μα επικερδείς πρακτικές που εφαρμόστηκαν στην περίπτωση του, άνοιξαν το δρόμο για αυτό που χαρακτηρίστηκε ως «η αναγέννηση των εμβολίων» στη νέα χιλιετία.
Το πρώτο success story ήταν τα εμβόλια κατά του HPV και η εμπορική του επιτυχία οφειλόταν στην ευρεία ομάδα στόχευσής του, τα ανήλικα κοριτσάκια του ανθρωπίνου είδους, ενώ σταδιακά επιδιώχθηκε να επεκταθεί και στα ανήλικα αγοράκια του ίδιου είδους.
Η πρακτική του μαζικού εμβολιασμού και της δημιουργίας μιας διευρυμένης αγοράς εμβολίων, μιας αγοράς φαρμακευτικών προϊόντων για υγιείς, έφθασε σε νέα εμπορικά υψηλά και επιστημονικά και ηθικά χαμηλά με την επιχείρηση μαζικού εμβολιασμού της γρίπης των χοίρων, μια επιχείρηση στην οποία μετείχαν κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμοί και φαρμακευτικοί κολοσσοί.
Το νομοθετικό της πλαίσιο είχε ήδη αρχίσει να προετοιμάζεται στις ΗΠΑ από το 2001, ενώ η ίδια η επιχείρηση είχε προαναγγελθεί με το φιάσκο της γρίπης των πουλερικών που αποτέλεσε το πιλοτικό πρόγραμμα για ότι ακολούθησε.
Με τη γρίπη των χοίρων, μπαίνουμε όχι μόνο σε μια νέα εποχή όσον αφορά τον εμπορικό στόχο των εμβολίων αλλά και σε μια εποχή όπου νομιμοποιείται η κατάργηση του σχολαστικού καθεστώτος των κλινικών δοκιμών με την επίκληση του κατ’ επείγοντος.
Όπως και στην περίπτωση της γρίπης των χοίρων, έτσι και στην έξαρση του Ebola σήμερα, τα εμβόλια αναπτύσσονται με διαδικασίες Fast Track.
Και εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες με την αντιμετώπιση του Ebola και της γρίπης των χοίρων: Γιατί ενώ η γρίπη των χοίρων ήταν ένα στιγμιότυπο με έντονη εμπορική στόχευση που κάποιοι κακοπροαίρετοι θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν ως «αρπαχτή», ο εδώ και δεκαετίες γνωστός μας Εbola δεν κρίθηκε πως είχε εμπορικό ενδιαφέρον και έτσι για δεκαετίες η έρευνα του παρέμεινε υποχρηματοδοτούμενη και παραγκωνισμένη.
Οι μαρτυρίες των ειδικών είναι αποκαλυπτικές: «Δεν είναι οικονομικά βιώσιμο για οποιαδήποτε εταιρία να κάνει αυτό το είδος της έρευνας γιατί οι εταιρίες έχουν να σκεφτούν τους μετόχους τους» δηλώνει ευθαρσώς ο Βρετανός ιολόγος Ben Neuman ενώ ο Γερμανός ερευνητής Matthias Schnell το λέει ακόμη πιο πεζά «στο τέλος, όλα καταλήγουν στα λεφτά… θα ήταν σπουδαίο αν μια μεγάλη εταιρία αναμειγνυόταν στην παραγωγή ενός τέτοιου εμβολίου αλλά οι μεγάλες φαρμακευτικές ενδιαφέρονται μόνο για να βγάλουν εκατομμύρια σε κέρδη».
Στις σημερινές συνθήκες, η χρηματοδότηση είναι η κινητήριος δύναμη που καθορίζει την κατεύθυνση και τα αποτελέσματα της έρευνας. Όταν η χρηματοδοτική στρόφιγγα κλείνει ή στενεύει, ερευνητικά πεδία μπορεί να στραγγαλιστούν, ακόμη και να νεκρώσουν ενώ η υπερχρηματοδότηση μπορεί να παράγει ποικίλων ειδών στρεβλώσεις
Και ενώ στο AIDS, τον HPV και τις γρίπες των χοίρων είχαμε «υπερχρηματοδότηση» που συνδέθηκε με άλλοτε οικονομικά, άλλοτε πολιτικά και άλλοτε επιστημονικά σκάνδαλα και με σκόπιμη υπερδιόγκωση άλλοτε των δεδομένων, άλλοτε των κινδύνων και πάντα των ομάδων στόχευσης ώστε να έρθουν μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη όχι μόνο για τις εταιρίες αλλά και για οργανισμούς και ερευνητές, στην περίπτωση του Ebola είχαμε ακριβώς το αντίθετο: υποχρηματοδότηση και παραδειγματική αδιαφορία:
Την προηγούμενη δεκαετία, ο Αυστραλός νομπελίστας Peter Doherty συμμετείχε σε μια ελπιδοφόρα κλινική δοκιμή για την ανάπτυξη εμβολίου για τον Ebola. Η δοκιμή τερμάτισε στη φάση Ι και αυτό για λόγους οικονομικούς και όχι επιστημονικούς: «Ήταν επιστημονικά δυνατό, στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν οικονομικά δυνατό… αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα γιατί εκτός και αν υπάρχει κέρδος σε ένα προϊόν, υπάρχει μεγάλο θέμα με το πώς προχωράς πχ σε νέα αντιβιωτικά ή σε νέα θεραπευτικά σχήματα»
Τις τελευταίες δεκαετίες, η εταιρική κουλτούρα έχει μεταλλαχτεί σημαντικά και η μόνη «κοινωνική ευθύνη» των εταιριών είναι να φέρνουν κέρδη στους μετόχους τους.
Αυτή η κουλτούρα είναι εξόχως καταστροφική ιδιαίτερα στη δημόσια υγεία όπου γνώμονας όφειλε να είναι το δημόσιο καλό και όχι το ιδιωτικό συμφέρον.
Η κουλτούρα του κέρδους έχει ερημώσει κρίσιμα ερευνητικά πεδία τα οποία υποχρηματοδοτούνται ενώ έχει διαστρέψει άλλα που υπερχρηματοδοτούνται.
Τις συνέπειες αυτής της κουλτούρας τις βλέπουμε ξεκάθαρα και στο καθεστώς των κλινικών δοκιμών: Σουηδική μελέτη κατέδειξε πως όταν οι ερευνητές χρηματοδοτούνται από τις φαρμακευτικές, οι δοκιμές  τους φαρμάκων βγάζουν 3 με 4 φορές πιο συχνά θετικά αποτελέσματα για το υπό δοκιμή φάρμακο από ότι όταν χρηματοδοτούνται από το κράτος,
Και όλα αυτά σε ένα καθεστώς δοκιμών που έχει και δομικά προβλήματα όπως περιγράφω στο βιβλίο μου «Τι δεν σας λένε οι Γιατροί»
Αυτά τα τεράστια ζητήματα για την αξιοπιστία των κλινικών δοκιμών μόνο να μεγεθυνθούν μπορούν από την εξαίρεση της Fast Track ανάπτυξης φαρμάκων και εμβολίων που φιλοδοξεί τα τελευταία χρόνια να γίνει κανόνας.
Οι εταιρίες προτιμούν τις «σέξι» ασθένειες γι αυτό και άλλωστε συχνά υπερεκμεταλλεύονται νόσους που ορθώς ή λάθος σχετίζονται με το σεξ για ένα και μόνο λόγο: γιατί πουλάνε. Και πλέον πουλάνε όχι μόνο σε ασθενείς αλλά η κουλτούρα του κέρδους προχωρά όλο και περισσότερο με την διεύρυνση του αγοραστικού κοινού φτιάχνοντας φάρμακα και εμβόλια για υγιείς…
Ήμουν από τους λίγους ερευνητές που αντιστάθηκα στην προπαγάνδα και στην πρακτική του ψεύτη βοσκού όσον αφορά τη γρίπη των πουλερικών και προειδοποίησα για ένα περισσότερο επιτυχημένο sequel της. Πόροι και ανθρώπινο δυναμικό κατασπαταλήθηκαν και χρόνος χάθηκε για την αντιμετώπιση «φανταστικών» εχθρών σε μια εγκληματική συνέργεια των φαρμακευτικών, των παγκόσμιων οργανισμών των κυβερνήσεων και κάποιων ερευνητών.
Το κίνητρο τους ήταν ένα: Το κέρδος.
Την ίδια στιγμή, πραγματικοί κίνδυνοι δημόσιας υγείας έμειναν αδιερεύνητοι.
Το τωρινό ξέσπασμα του Ebola ίσως να μη δώσει μια πανδημία. Και αυτό θα είναι εν μέρει και θέμα τύχης. Μας δίνει όμως μια εικόνα, μια πρόγευση για το τι πρόκειται να συμβεί αν κάποιος πραγματικός κίνδυνος υγείας προκαλέσει πανδημία. Ελπίζω και εύχομαι να μην ξεμείνουμε από τύχη, γιατί είναι προφανές ότι έχουμε ξεμείνει από σύνεση.
(Περισσότερα για τα θέματα των καινών επιδημιών στο βιβλίο μου «Θανάσιμες Θεραπείες» και για τα φαρμακευτικά και όχι μόνο σκάνδαλα στο νέο μου βιβλίο «Παρά Φύση», σε λίγες μέρες στα βιβλιοπωλεία.) 
Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 18-9-2014

Read More »

Ήρθε η ώρα του Τσιπρανδρέου;

Χρήσιμα συμπεράσματα αντλήθηκαν από την πρόσφατη μάζωξη της «ιταλικής λέσχης Bilderberg» στη χλιδάτη Villa D’ Este στο Κόμο της Ιταλίας, όπως ότι η γερμανική πολιτική οδηγεί σε κρίση αποπληθωρισμού και απειλεί με μόνιμη ύφεση.
Εξίσου χρήσιμο ήταν το συμπέρασμα ότι ο Αλέξης Τσίπρας τείνει να γίνει ο χρήσιμος ηλίθιος των ελίτ που είναι υπεύθυνες για το όνειδος της νέας ανισοκατανομής πλούτου την οποία αποπληρώνουν οι δυτικές κοινωνίες λες και έχουν κάνει είδους συμβόλαιο με τη φτώχια για να πλουτίζουν εις βάρος τους οι ελίτ.
Προσωπικά είμαι κατά του κουμουνιστικού πουριτανισμού, μιας μοναστικής ή ακόμη χειρότερα αυτιστικής τάσης που δημιουργεί ουτοπικά έγκλειστα και παραισθήσεις ενός ασπρόμαυρου κόσμου και αποκλείει οποιονδήποτε διάλογο εκτός του Κόμματος.
Περισσότερο πολέμιος όμως είμαι του ψευτοπροοδευτισμού που δεν είναι παρά ο δούρειος ίππος του αμερικάνικου επεκτατισμού.
Η έλλειψη κοσμοπολιτισμού κάνει μια χώρα καθυστερημένη. Ο «πολύς κοσμοπολιτισμός» μπορεί να τη σκοτώσει.
Στην περίπτωση της Ελλάδας είχαμε το παράδοξο της συμβολής της ανεπάρκειας του κοσμοπολιτισμού όσον αφορά το κοσμοείδωλο που φτιάξαν οι Έλληνες για την πάρτη τους αλλά και της υπερέκθεσης στον «κοσμοπολιτισμό» όσον αφορά την εμπλοκή του ελληνικού συστήματος εξουσίας στα διεθνή συστήματα.
Δεν είναι κάποια περιστασιακή επιλογή του Τσίπρα η συμμετοχή σε τέτοια διεθνή «φόρα».
Μια το πανεπιστήμιο Columbia όπου κλήθηκε σε εκδήλωση χρηματοδοτούμενη μάλλον από τον κερδοσκόπο Σόρος, μια το Brookings Institute που ούτως ή άλλως χρηματοδοτείται από τον Σόρος, μια το Levy Institute, μια η συνάντηση με το American Hellenic Institute, όλα αυτά μαζί συνιστούν μια συνεπή γραμμή, μια γραμμή που χάραξε ο Γεώργιος Παπανδρέου με τα ολέθρια αποτελέσματα για τη χώρα.
Δεν πρόκειται λοιπόν για διπλωματικές μανούβρες στα πλαίσια διερεύνησης κοινών προβλημάτων, κοινών τόπων και από κοινού λύσεων αλλά για μια συνεπέστατη πολιτική: Αδυνατώντας να βρει συμμάχους στην Ευρώπη μια που η αριστερά αποκλείει όλους τους μη «προοδευτικούς» συνομιλητές της ενώ η αριστερά ελληνική νομενκλατούρα έχει πλήρως υιοθετήσει την προπαγάνδα των φεντεραλιστών πως όλα τα εθνικιστικά κόμματα στην Ευρώπη είναι ακροδεξιά παρότι την ίδια τύπου προπαγάνδα της δήθεν άκρας αριστεράς δέχεται και ο Σύριζα, ο Τσίπρας και η προεδρική του ομάδα δρομολογούν την υποταγή τους στον αμερικάνικο «προοδευτισμό».
Επαναλαμβάνω: πρόκειται για κεντρική πολιτική επιλογή και πολιτική, μια πολιτική που δικαιώνει τις συχνά αυτιστικές βολές του ΚΚΕ, την υστερική πτέρυγα του Σύριζα και την καχυποψία απολιτίκ τμημάτων της ελληνικής εκλογικής δεξαμενής που θέλαν το Σύριζα να είναι ένα make over του παλαιού συστήματος εξουσίας.
Από τότε που ο Σύριζα έγινε –ελλείψει άλλων ορατών βιώσιμων πολιτικών επιλογών- μεγάλη εκλογικά δύναμη, βρέθηκε αντιμέτωπος με το υπαρξιακό δίλλημα: ριζοσπαστικό ή αστικό κόμμα. Σοφά η ηγεσία του επέλεξε το δεύτερο.
Και ηλιθιωδώς σταδιακά αποτινάζει από πάνω του κάθε ίχνος του πρώτου σε μια εποχή που η ρήξη με το ντόπιο και διεθνές κατεστημένο είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
Ο Τσίπρας περιφέρεται στα φόρα σαν να ταν αυτά ο Πυγμαλίωνας του. Δεν απαιτεί λύσεις για την ετοιμόρροπη παγκόσμια κατάσταση ωσάν να ήταν ομότιμος: Επαιτεί παρεμβάσεις σαν το νόθο παιδί που επιδιώκει την πατρική αναγνώριση και χορηγία.
Οι λύσεις για την παγκόσμια κατάσταση σήμερα είναι τόσο μακριά που δεν φτάνουν στα αυτιά του μέσου πολίτη: Απεικονοποίηση της οικονομίας, κατάργηση των εξωχωρίων εταιριών, τους παραδείσους της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος που χρηματοδοτούν με τη σειρά τους και παγκόσμια εγκληματικά δίκτυα, κατάργηση των παραγώγων, έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων, έλεγχο και εποπτεία στα τραπεζικά ιδρύματα, απόδοση πλήρους οικονομικής και κυρίως κοινωνικής ευθύνης στις σήμερα περιορισμένης ή και μηδενικής ευθύνης εταιρίες, μετατροπή του χρέους σε μικρό μέρισμα του ΑΕΠ ώστε οι «δανειστές» να μην στραγγίζουν τις χώρες αλλά να έχουν όφελος από την ανάπτυξη τους, με άλλα λόγια, μια πλήρης αντιστροφή των συνθηκών της «Παγκόσμιας Αμερικανοποίησης», ένα πλήρες αντίδοτο του νεοφιλελεύθερου δηλητηρίου.
Αυτά δεν βγαίνουν από το στόμα του Τσίπρα ενώ ακόμη και η ρητορική για εσωτερική κατανάλωση της κρατικοποίησης των τραπεζών εξασθενεί μέρα με τη μέρα.
Παρότι ο ελληνικός λαός έστω και απρόθυμα ήταν σχεδόν έτοιμος να δώσει το χρίσμα στον Σύριζα, αυτός το αναζητεί πλέον από τις καταπιεστικές των πληθυσμών ελίτ.
Από το Άγιον Όρος μέχρι το Βrookings, ο Αλέξης έχει βαλθεί να αποδείξει ότι είναι και παπάς και ζευγάς, ότι δεν είναι επικίνδυνος, ότι είναι ένα σκυλί που γαυγίζει και δεν δαγκώνει.
Και όχι, ο Τσίπρας, δεν συνομιλεί με όλους: δεν περνά ίσους χρόνους με κινέζους, ρώσους, αργεντίνους αλλά επενδύει το χρόνο του και την πορεία της χώρας κυρίως σε αμερικάνους και Ιταλούς διατλαντιστές (δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο άλλωστε ότι το κόμμα εντυπώσεων «Μια άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» είχε αφετηρία την Ιταλία) 
Τι είναι ο διατλαντισμός για έναν σύγχρονο Ευρωπαίο; Είναι μια άλλη εκδοχή του συνδρόμου της Στοκχόλμης: είναι οι Ευρωπαίοι εκείνοι που θέλουν την Ευρώπη μονίμως κάτω από τα φουστάνια της Αμερικής, μιας Αμερικής που μπορεί να βοήθησε στην αναστύλωση της Ευρώπης μετά τον Β’ παγκόσμιο αλλά έκτοτε της συμπεριφέρεται σαν να είναι οικόπεδό της: Μιας Αμερικής που έστησε το δίκτυο stay behind για να ελέγχει την Ευρώπη (ενδεικτικά διαβάστε στο περιοδικό αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας Hot Doc), της Αμερικής της ελληνικής χούντας και της εισβολής του Αττίλα, μιας Αμερικής που ακόμη και σήμερα παρακολουθεί τα τηλέφωνα Ευρωπαίων πρωθυπουργών, μιας Αμερικής που εξήγαγε τη δικιά της οικονομική κρίση και την μεταφύτευσε στην Ευρώπη, ανάμεσα σε άλλα και μέσω ενός Αμερικανοσουηδοπολωνολιθουανοέλληνα πρωθυπουργού, μιας Αμερικής που κάνει αντίποινα στις ευρωπαϊκές χώρες που αντιστέκονται στα μεταλλαγμένα συμφέροντα (περισσότερα για το θέμα στο καινούριο μου βιβλίο «Παρά Φύση» που θα βρίσκεται τις επόμενες μέρες στα βιβλιοπωλεία), μιας Αμερικής που έχει φέρει χάος στην αραβική γειτονία της Ευρώπης στο νότο και έχει φέρει μια επιζήμια για όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο κρίση με τη γείτονα Ρωσία, μιας Αμερικής που υπονομεύει, αποσταθεροποιεί και σήμερα αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη και όχι μόνο, μιας Αμερικής από την οποία η Ευρώπη πρέπει να απογαλακτιστεί επειγόντως αν δεν επιθυμεί να διαλυθεί. 
Αυτής της Αμερικής το χρίσμα, με άλλα λόγια την πατρωνία, επιδιώκει ο Αλέξης; 
Η χώρα μετά την μεταπολίτευση κυβερνήθηκε από αμερικανοκίνητους πολιτικούς με την εξίσου καταστροφική εξαίρεση ενός γερμανοκίνητου πρωθυπουργού. 
Τα χρόνια του μνημονίου ξεκίνησαν με έναν αμερικανό Έλληνα πρωθυπουργό και συνεχίστηκαν με έναν αμερικανοτραφή αλλά γερμανοκίνητο συμφοιτητή του.
Η εξάρτηση από τον αμερικανικό παράγοντα δεν αποτελεί καλύτερη λύση από την εξάρτηση από το γερμανικό παράγοντα.
Λύση είναι η απεξάρτηση της Ευρώπης τόσο από την αμερικανική όσο και από τη γερμανική κηδεμονία.
Ο Αλέξης υπεραμύνθηκε των ελιτίστικών επιλογών του λέγοντας με μια αφέλεια σκανδαλιστική για την εποχή που ζούμε πως «ήρθα στο στόμα του λύκου γιατί είναι καλύτερα να ακούς κάποιον απευθείας ακόμη κι αν έχει διαφορετική γνώμη».
Αλέξη, από το στόμα του λύκου μέχρι το στομάχι του και τα σκατά του, είναι μια χαψιά δρόμος.
Παρά τη στήριξη μου στο Σύριζα καθώς ιεραρχούσα ως επείγοντα  τον εκτοπισμό του καρκινωματικού συστήματος εξουσίας έστω από την κεντρική πολιτική σκηνή, σε φιλικούς μου κύκλους ομολογούσα πως δεδομένης της διαγώνιας διαφθοράς της ελληνικής κοινωνίας, ο Σύριζα δεν θα κυβερνoύσε παρά μόνο όταν γίνει αρκούντως διαβρωμένος.
Υπερεκτίμησα την πολιτική και ηθική ακεραιότητα της προεδρικής ομάδας, αυτών που εύστοχα και δικαίως ιστορικά αν και κάπως υπερβολικά, έκρουαν καυστικά τον κώδωνα του κινδύνου του εκφυλισμού του Ολάντ σε Ολαντρέου. Τότε, η μαφία των συστημικών μήντια έσπευσε να τους φάει ζωντανούς. Σήμερα που ο κίνδυνος του εκφυλισμού του Τσίπρα σε Τσιπρανδρέου είναι πλέον ορατός, κάποια συστημικά μήντια –ανάμεσά τους και το Βήμα- έσπευσαν να επαινέσουν τον «πρώην επαναστάτη που βάζει επιτέλους μυαλό» για τη συμμετοχή του στο φόρουμ στο Κόμο της Ιταλίας.

Δεν μπορεί: αν σε παινεύουν τα σάπια ελληνικά μήντια, τότε σίγουρα θα έχεις κάνει κάτι λάθος.

Τα σπίτια μας δεν τα παίρνουν οι κουμουνιστές αλλά τύποι που συσκέπτονται για μια «άλλη Ευρώπη», «για έναν άλλο κόσμο», για μια νέα τάξη χάους σε χλιδάτα ξενοδοχεία και επαύλεις  σαν αυτές στο Κόμο.
Δεν είναι οι Κουμουνιστές. Είναι οι Κόμο-νιστές. Μια νέα Κωμωδία του Δάντη με επίκεντρο τον Komo Sapiens, ένα ανώτερο είδος ανθρώπου.

Read More »