Να σταματήσουμε τους λωποδύτες της πολιτικής

Κι αφού έχει περάσει το μνημόνιο 3, αφού έχει ήδη συμφωνήσει όχι μόνο για μνημόνιο 4 αλλά και για αυτόματο μνημονιακό μηχανισμό, νέο ριφιφί ετοιμάζει η ξανά μανά αριστερά σε ότι έχει απομείνει από τα αποθεματικά των ταμείων, αυτή τη φορά του ΟΑΕΔ και των ασθενικών πλέον νοσοκομείων, στη σταυροφορία της κατά της κοινωνίας για την αναζήτηση της ιερής ρευστότητας.

Κι αν τη πρώτη φορά που το κανε είχε ένα φύλο συκής ότι δήθεν έδινε τον υπερ πάντων αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, σήμερα είναι γυμνή και μοιάζει με τον Νίκο Φίλη τσίτσιδο.

Δεν στοχεύει καν να κρύψει το στόχο της που είναι  η παραμονή με κάθε τρόπο και κάθε κόστος στην εξουσία και τις καλά αμοιβόμενες καρέκλες της δίνοντας ως αντάλλαγμα ότι έχει απομείνει από τη χώρα.

Και για να το κάνει αυτό πρέπει να είναι εντάξει απέναντι στα αφεντικά της. Από το Φλεβάρη λέγαμε ότι η μόνη της επιδίωξη είναι να ναι το πιστό σκυλί των διεθνών κέντρων εξουσίας.

Αφού έχει ήδη ροκανίσει ήδη τα περισσότερα αποθεματικά, λατρεμένο έδεσμα των ελληνικών κυβερνήσεων, τώρα θέλει να εξασφαλίσει την ισότητα στη φτωχοποίηση μερικών ακόμα χιλιάδων εργαζομένων και να τους πιει κι αυτούς το αίμα.

Τα αποθεματικά ήταν όπως είπαμε λατρεμένα για τα βαμπίρ της εξουσίας αλλά από την κακοδιαχείριση φθάσαμε στα χρόνια του μνημονίου στην πλήρη λεηλασία βιωσιμότατων ταμείων κι οργανισμών, πρώτα με το PSI και έπειτα με την επίταξη τους από την πρώτη φορά και την ξανά μανά αριστερά χωρίς μάσκα.

Το παμε από το 2011: δε θα σταματήσουν αν δεν σταματηθούν. Η ΠΦΑ ξέπλυνε όλο το πολιτικό σύστημα, ανάγκασε το λαό να ψηφίσει μνημόνιο μετά το ηχηρότατό του όχι, ξέπλυνε κι όλους τους οικονομικούς εγκληματίες.

Η κρίση δημιούργησε το φαινόμενο των ποντικιών που εγκαταλείπουν το καράβι: ροές εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, τα περισσότερα από τα οποία ήταν προϊόν εγκληματικών δραστηριοτήτων, βγήκαν από τη χώρα. Ήταν πανεύκολο να ελεγχθούν οι ιδιοκτήτες τους, να οδηγηθούν άμεσα στην δικαιοσύνη και να ζητηθεί επαναπατρισμός των χρημάτων.

 Η πρώτη φορά αριστερά όχι απλά δεν έχει κανένα ηθικό πλεονέκτημα αλλά φέρει τα χειρότερα των μειονεκτημάτων: Αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν την απληστία, αυτή εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη του λαού.

Δεν έχει κανένα νόημα μια ακόμη αλλαγή φρουράς. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να πέσει να συρθεί προ των ευθυνών του.

Μας περιμένει εξάρτηση στο διηνεκές αν δεν το καταφέρουμε.

Την εκκίνηση μιας τέτοιας διαδικασίας την είχε προτείνει ο Κος Κοντογιώργης όταν ήδη από το 2011 έβλεπε το πώς θα εκφυλιστεί το κίνημα των αγανακτισμένων και πως η ελληνική κοινωνία θα σερνόταν σε αλλεπάλληλα μνημόνια.

Ο Κοντογιώργης δεν εισακούστηκε τότε από μια κοινωνία που έμαθε να μπερδεύει τα προνόμια με τα δικαιώματα, που από ραγιάς έγινε πασάς και που νόμιζε ότι το μόνο που αρκούσε για να αποσπάσεις προνόμια/δικαιώματα από την εξουσία ήταν οι γαϊδουροφωνές, ωσάν γιός που συγκρούεται με τον πατέρα του για το χαρτζιλίκι γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ο μπαμπάς δεν μπορεί να του χαλάσει χατίρι…

Αν δεν εισακουστεί έστω και τώρα το μανιφέστο του Κοντογιώργη του 2011, είμαστε οριστικά χαμένοι και τα παιδιά μας σκλάβοι.

"Μανιφέστο για μια κοινωνία των πολιτών"

Προϋπόθεση για τη διάσωση της χώρας είναι η μεταβολή του πολιτικού συστήματος!

Γύρω από τη Βουλή στις 15 Ιουνίου (2011) , πολίτες απαιτείστε! Εάν η κοινωνία των πολιτών που θα περικυκλώσει τη Βουλή στις 15 Ιουνίου παραμείνει στον παραδοσιακό τρόπο διαμαρτυρίας ελάχιστα θα πετύχει. Θα συνεχίσει έτσι να διαδηλώνει και στο τρίτο και στο τέταρτο μνημόνιο. Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος της δράσης και να γίνει αντιληπτό ότι προϋπόθεση για τη διάσωση της χώρας είναι η μεταβολή του πολιτικού συστήματος, δηλαδή των συσχετισμών.

Πρώτο βήμα είναι να διατυπώσει με "νομοθετική" σαφήνεια τα αιτήματά της προς την κατεύθυνση αυτή.

Δεύτερο βήμα είναι να υιοθετήσει αποτελεσματικό τρόπο να τα κάνει σεβαστά. Να καταλάβει ότι η δύναμη της συλλογικότητάς της είναι εκρηκτική.

Να λειτουργήσει ως "σώμα κοινωνίας πολιτών" ενώπιον της βουλής και των βουλευτών και να μην αποχωρήσει εάν δεν ψηφισθούν οι ρυθμίσεις.

Να τους δώσει να αντιληφθούν ότι ουδείς δικαιούται να αρνηθεί την κοινωνική βούληση αδαπάνως.

Eπίσης προτείνω τις εξής νομοθετικές ρυθμίσεις:

1. Να καταργηθεί η ασυλία και οι νόμοι περί ευθύνης του πολιτικού προσωπικού. Να υπαχθεί το πολιτικό προσωπικό για τη βλάβη που προκαλεί η πολιτική του δράση στην κοινό δίκαιο με την επιβαρυντική επισήμανση ότι το πολιτικό αδίκημα βλάπτει δυσανάλογα πολλούς σε σχέση με το κοινό αδίκημα. Το αρμόδιο δικαστήριο να απαρτίζεται από κληρούμενο σώμα δικαστών με τη συμμετοχή ενόρκων πολιτών.

2. Να θεσμοθετηθεί η αρμοδιότητα του "ελέγχειν" το πολιτικό προσωπικό (και επίσης της διοίκησης και της δικαιοσύνης) από το ειδικό προς τούτο δικαστήριο. Ο έλεγχος να αφορά και τα άτομα (π.χ. τον βουλευτή ανά εξάμηνο από κληρούμενο σώμα πολιτών της εκλογικής του περιφέρειας) και τα πολιτειακά σώματα (λ.χ. τη βουλή, την κυβέρνηση κλπ).

3. Να εισαχθεί η πολιτική ευθύνη (το "ευθύνειν") του πολιτικού προσωπικού για τις πολιτικές του πράξεις (ή παραλήψεις), οι οποίες βλάπτουν την κοινωνία των πολιτών. Να διατυπωθεί με σαφήνεια ότι σκοπός του "πολιτεύεσθαι" είναι το συμφέρον (του έθνους) της κοινωνίας και όχι (του έθνους) του κράτους. Δεν νοείται τον 21ο αιώνα να ζούμε σε καθεστώς προγενέστερο εκείνου του Σόλωνα.

4. Να αναγνωρισθεί στον πολίτη δικαίωμα "εννόμου συμφέροντος" για τη βλάβη που του προκαλούν οι φορείς της διοίκησης, της δικαιοσύνης και το πολιτικό προσωπικό. Απέναντι στον πολίτη, να ευθύνεται ευθέως ο διοικητικός, δικαστικός και πολιτικός αξιωματούχος και, όλως επικουρικώς, το κράτος.

5. Να αξιωθεί η υποχρεωτική έκφραση γνώμης (της βούλησης) της κοινωνίας των πολιτών πριν από κάθε πολιτική απόφαση (κυβερνητική ή νομοθετική) καθώς και η δυνατότητά της να εγείρει ζητήματα πολιτικής που εκτιμά ότι χρήζουν αντιμετώπισης (π.χ. η αποτελεσματική λειτουργία της διοίκησης). Πρακτικά θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η επιστημονική δυνατότητα των δημοσκοπήσεων, δεν χρειάζεται να μαζεύουμε κάθε φορά όλη την κοινωνία στην πλατεία Συντάγματος. Πριν από τη λήψη οποιαδήποτε απόφασης να είναι υποχρεωτική η δημοσκόπηση της κοινωνίας για το τι θέλει. Ή, ακόμη περισσότερο, να δημιουργηθεί ένας διαρκής δημοσκοπικός Δήμος, ο οποίος θα συζητά και θα αποφαίνεται για τα προβλήματα της χώρας σε πολιτικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα ρυθμίσεων που θα έκαναν εφικτή τη μετάβαση σε μια σχετική προσομοίωση αντιπροσώπευσης. Αλλά είναι απαραίτητο η κοινωνία πολιτών να εισέλθει θεσμικά στην πολιτική. Να συμμετέχει στις αποφάσεις. Θα προκύπτει έτσι τι θεωρεί η κοινωνία των πολιτών συμφέρον της και τι όχι. Στον παρόντα χρόνο θα αρκούσε η υποχρεωτικότητα της γνώμης και όχι ο υποχρεωτικός της χαρακτήρας για την πολιτική εξουσία. Το "ελέγχειν" και το "ευθύνειν' σε συνδυασμό με την εκλογική διαδικασία, θα εξισορροπεί την βούληση της πολιτικής εξουσίας να αυτονομείται.

6. Να αξιωθεί από τη Βουλή να παραιτηθεί από την καταχρηστική της "αρμοδιότητα" να νομοθετεί για ζητήματα πολιτικής ευθύνης των μελών της και ιδίως να εμπλέκεται στη διαχείριση των ευθυνών τους. Να υπαχθούν όλες οι υποθέσεις ασυλίας και σκανδάλων από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις που ανάγονται στο "ευθύνειν" των πολιτικών, από τη φύση τους, δεν παραγράφονται.

7. Τα περισσότερα από τα παραπάνω δεν απαιτούν αναθεώρηση του Συντάγματος. Για άλλα αρκεί η παραίτηση της Βουλής από τις καταχρηστικές της προνομίες. Ειδάλλως, η κοινωνία των πολιτών να αξιώσει την αναστολή των άρθρων του Συντάγματος που επιφυλάσσουν στην πολιτική εξουσία την ιδιότητα του εντολέα. "

Δε θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε μέχρι να μας τελειώσουνε.

Δεν γνωρίζω αν είναι εφικτό πλέον να σώσουμε τη χώρα μας. Αλλά και το να περισώσουμε ότι έχει απομείνει από την ούτως ή άλλως λειψή μας αξιοπρέπεια είναι κι αυτό ένα βήμα προς τη σωτηρία της χώρας. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 25/4/2016

Read More »

Ο Γιώργος Κοντογιώργης στην παρουσίαση του μυθιστορήματος "Το Σημάδι" του Πέτρου Αργυρίου

Μια ιδιαίτερη παρουσίαση που έγινε στο τέλος του περασμένου χρόνου. Ο κος Κοντογιώργης ουσιαστικά δημιούργησε για αυτήν το σκελετό ενός βιβλίου-εποικοδομήματος πάνω στο μικρό σε έκταση όσον αφορά τις σελίδες του αλλά πολυδιάστατο μυθιστόρημα μου "Το Σημάδι".
Δυστυχώς, λόγω οργανωτικών αστοχιών, η συζήτηση δεν ηχογραφήθηκε ολόκληρη. Ευτυχώς, ο κος Κοντογιώργος ηχογράφησε τον εαυτό του.
Απολαύστε τον εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=nDUrnlBIG0E
https://www.youtube.com/watch?v=urKeamhrJSA
https://www.youtube.com/watch?v=h9K-HpxnTo0
https://www.youtube.com/watch?v=Q4ZdwNKthnU
https://www.youtube.com/watch?v=F3A_BJuiw2Q

Για όσους ενδιαφέρονται για τη λογοτεχνία, αυτή είναι η γραπτή κριτική του Κου Κοντογιώργη για "Το Σημάδι":
"Το μυθιστορηματικό δοκίμιο του Πέτρου Αργυρίου Το Σημάδι, αποτελεί ουσιαστικά μια φιλοσοφική διείσδυση στα μεγάλα ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, μια ψυχαναλυτική ματιά στα άδυτα της ψυχής ενός εκάστου που βρίσκεται αντιμέτωπος με την κοινωνική εποχή μας. Με πρωτοτυπία, αισθητό ψυχισμό και ευρηματικότητα, ο Πέτρος Αργυρίου ξετυλίγει τη σκέψη του, σε μια λογοτεχνικά απέριττη γλώσσα, που ζωντανεύει τις αναπαραστάσεις του νοήματος"

Εδώ μπορείτε να δείτε το συγγραφέα να μιλάει για το βιβλίο και να αφηγείται αποσπάσματα του:
https://www.youtube.com/watch?v=qNJTeDJJEM4

Έξι χρόνια μες τη δίνη χρέους και οι περισσότερο εμπορικοί συγγραφείς παραμένουν οι καθεστωτικοί. Τους ανταμοίβει η κοινωνία για την καταστροφή της...

Read More »

Αποκαλύψεις Τόμσεν-Βελκουλέσκου. Τι λες τώρα;

Τίποτε το συγκλονιστικό δεν προέκυψε από τη διαρροή μέσω Wikileaks διαλόγου Τόμσεν Βελκουλέσκου.

Μετά τις σκόπιμες παπαριές που το ΔΝΤ έχει κάνει εις βάρος της ελληνικής οικονομίας, τώρα, για να έχει λόγο ύπαρξης, πρέπει να κάνει το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς φυσικά να ξεχνά την πάγια πρακτική του να ακρωτηριάζει το κοινωνικό κράτος καταστρέφοντας παράλληλα τη μεσαία τάξη. Στο δεύτερο συμφωνούν οι εταίροι και πρέπει να φαίνεται ότι διαφωνεί  η ελληνική κυβέρνηση. Το πρώτο επιτυγχάνεται μόνο με δραστικό κούρεμα του ελληνικού θεόρατου βουνού χρέους.

Και σε αυτό συμφωνεί η ελληνική κυβέρνηση αλλά διαφωνούν οι εταίροι οι οποίοι πλέον συμφωνούν σε μια άτολμη επιμήκυνση της αποπληρωμής και βαριά βαριά μείωσης των επιτοκίων που όπως θα δούμε στη συνέχεια μικρή μόνο βελτίωση θα επιφέρει στης τεράστιες δανειακές υποχρεώσεις της χώρας.

Το ΔΝΤ έχει ένα και μόνο στόχο: να βγαίνουν τα νούμερα.

Και τα νούμερα δε βγαίνουν.

Στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι χρησιμοποιούμε τον όρο «Ελληνική κυβέρνηση» χαριστικά καθώς οι μνημονιακές κυβερνήσεις είναι απλά τα εκτελεστικά όργανα των δανειστών.

Για να πετύχει λοιπόν το ΔΝΤ να επιβάλλει τις θέσεις του, επικαλείται τη βία. Ποια βία;

Την οικονομική φυσικά.

Προβλέπει λοιπόν στα πλαίσια μιας έκθεσης που σκέφτεται να συγκαλύψει για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους πως τον Ιούλιο το ελληνικό κράτος θα έχει ξεμείνει από λεφτά.

Το ενδιαφέρον σε αυτή την πρόβλεψη είναι πως μαζί με την προβλέψιμη αδυναμία πληρωμής εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου προβλέπεται κι ένα άγνωστης μορφής «συμβάν».

Δε είναι το ΔΝΤ που θα προκαλέσει τη χρεωκοπία του Ιουλίου, τουλάχιστον όχι άμεσα.

Όσο για το συμβάν αυτό μπορεί να είναι πολύμορφο: αύξηση capital controls, εκλογές ή δημοψήφισμα, bail in, πολλά είναι τα ενδεχόμενα.

Η κυβέρνηση κάνει πως δεν γνωρίζει, κάνει πως βρίσκεται προ εκπλήξεως. Το ΔΝΤ δεν είναι εξωγήινος εισβολέας  παρότι συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι. Ελληνική κυβέρνηση έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα με τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας για να σωθεί το ίδιο το ΔΝΤ από τη δικιά του κρίση και οι υπερεκτιθειμένες στην αμερικανική οικονομική κρίση Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες και η παρούσα κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά τις θέσεις του και μάλιστα από πρώτο χέρι. Ο ίδιος ο Τσίπρας μάλιστα δέχτηκε δημοσίως την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα προ ολίγου καιρού.  

 Η κυβέρνηση γνώριζε καλά ότι αφού είχε εξαντλήσει τα αποθεματικά θα βρισκόταν σε θέση αδυναμίας πληρωμών τον περασμένο Ιούνιο και γνωρίζει καλά πως εκτός απροόπτου αυτό θα συμβεί και αυτόν τον Ιούλιο.

Παρά ταύτα συνεχίζει τον απίστευτο καταστροφικό λαϊκισμό της μιλώντας για επερχόμενη αναπτυξιακή έκρηξη και με τον Καμμένο να μιλάει για έξοδο από τα μνημόνια το Πάσχα…

Ας δούμε όμως λίγο τα νούμερα:

3,5 πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2018, έτσι?

Για να επιτευχθεί αυτό εκτιμάται ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα της τάξης του 5% του ΑΕΠ το οποίο τα τελευταία 7 χρόνια έχει ήδη συρρικνωθεί κατά 30%!!!!!

Το 5% του τωρινού ΑΕΠ είναι γύρω στα 12 δις!!!

ΤΟ ΔΝΤ επιμένει ότι σε αυτό πρέπει να εισφέρουν και οι περικοπές συντάξεων, με μια πρόχειρη δική μου εκτίμηση περίπου στο 20% (!!!) σε συντάξεις που ήδη έχουν μειωθεί εως και 60%!!!

Κι όλα αυτά με τα έσοδα του κράτους να μην έχουν καμία αισιόδοξη προοπτική καθώς η φοροεξάντληση είναι δεδομένη και με τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στους Γερμανούς, η μόνη δυνατή πηγή εσόδων είναι οι …φόροι!!!

Ας δούμε λοιπόν τι αποφέρει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 2% το 2017 με τελικό στόχο 3,5% του ΑΕΠ το 2018 σε σχέση με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας τα επόμενα χρόνια.

Την τριετία 2017-2019 οι δανειακές υποχρεώσεις προ του μνημονίου 3 αντιστοιχούν σε 28δις. Οι στόχοι για πρωτογενές πλεόνασμα για την τριετία αυτή αντιστοιχούν περίπου σε 20 δις!!!

Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αυτή η υστέρηση καλύπτεται από το μνημόνιο 3, αυτό δεν είναι καλό νέο καθώς αλλάζει προς το χειρότερο η κατανομή χρέους για τα επόμενα χρόνια.

Την επόμενη δεκαεξατία, από το 2020 μέχρι το 2036, οι ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις είναι μεσοσταθμικά γύρω στα 7 δις ετησίως με τα δεδομένα του μνημονίου 2.

Καλύπτονται μόνο από αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος πάνω από το 5% του ΑΕΠ ή με αύξηση του ΑΕΠ 20%, δηλαδή με επιστροφή του ΑΕΠ κοντά στα επίπεδα του 2008!!!

Ποτς γενετε αυτό;

Ακόμη κι αν γίνεται, ακόμη και αν γίνει, δεν ξεμπέρδεψε το μνημόνιο με εμάς.

Γιατί η τριετία 2037-2039 είναι προσχεδιασμένη καταστροφή με ετήσιες δανειακές υποχρεώσεις 15 δις ετησίως!!!!!!!! Ακόμη και με επίπεδα ΑΕΠ του 2008 καλύπτονται με πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στα 4.5%.

Με δεδομένα σημερινού ΑΕΠ απλά δεν καλύπτονται και σημαίνουν νέα δανειακή σύμβαση με τα μνημόνια της και τα όλα της.

Κι όλα αυτά με ένα πρωτογενές πλεόνασμα που επί Σαμαρά δομήθηκε με ένα κυρίως τρόπο κι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο επιδιώκεται κι επί Τσίπρα: με στάση πληρωμών στο εσωτερικό, που συμβάλει φυσικά κι αυτή στην επιπλέον συρρίκνωση του ΑΕΠ!!!

 Η κυβέρνηση αυτή είχε μονάχα δύο επιλογές εξ αρχής: Πραγματικές εξεταστικές επιτροπές, στάση πληρωμών, εθνικοποίηση των τραπεζών και δικά της capital controls εξ αρχής με ότι κι αν αυτό συνεπαγόταν, ή συνθηκολόγηση με τις απαιτήσεις των δανειστών. Διάλεξε για πολύ καιρό να πατάει με ένα ποδάρι σε δύο βάρκες, εφεύρε τη θεωρία του «έντιμου συμβιβασμού», απέκρυψε με ένα τούλι αδικαιολόγητης και δόλιας αισιοδοξίας την πορεία των διαπραγματεύσεων και συνεχίζει να επιχειρεί να κρύβει την πραγματικότητα από τους πολίτες για να κρατήσει λίγο παραπάνω τα προνόμια της εξουσίας.

Αποτελεί μια άξια συνεχίστρια όλων των προηγουμένων μνημονιακών κυβερνήσεων που παρέδιδαν τη χώρα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι την παρέλαβαν.

Σίγουρα είχε ελάχιστα από τα όπλα που είχε η κυβέρνηση του ΓΑΠ όταν εγκαινίασε την παράδοση του τόπου. Και για αυτό ακριβώς έπρεπε να είναι δεκάδες φορές πιο ετοιμοπόλεμη από τις προκατόχους της.

Αλλά τον μόνο πόλεμο που ήταν πρόθυμη να κάνει ήταν αυτός των καρεκλών.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com  

Read More »

Έφυγε ο Πούτιν

Ο Βλάντιμιρ Πούτιν είναι αδιαμφισβήτητα μια στρατηγική ιδιοφυΐα που απαντά με εντελώς ασύμμετρο και απρόβλεπτο τρόπο στις σκληρότατες προκλήσεις που ο διατλαντισμός του θέτει κάθε φορά.

Κανείς δεν περίμενε τη ρωσική επιχείρηση στη Συρία, κανείς δεν περίμενε την εξίσου αιφνίδια λήξη της με την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των ρωσικών στρατευμάτων εκτός της ρωσικής βάσης της Ταρσού.

Η ρωσική αποχώρηση ήταν ένα ισχυρότατο μήνυμα προς όλους με πρώτο απ’ όλων τον Αλεβίτη  ‘Ασσαντ: Οι φιλοδοξίες σου για τη χώρα σου δεν μπορούν να ξεπερνάν της φιλοδοξίες της προστάτιδας σου Συρίας.

Η Συρία είναι πλέον το πιάτο των διαπραγματεύσεων και θα μοιραστεί ανάμεσα στους μεγάλους παίχτες μάλλον με τη μορφή μιας ανάστροφης ομοσπονδιοποίησης:

Η ετερόδοξη Συρία κυρίως των Αλεβιτών, των χριστιανών, των γιεζίντι και των ιουδαϊστών, η κουρδική Συρία και το μπάχαλο της Σουνιτικής Συρίας στην οποία θα συνεχιστεί ο πόλεμος μέχρι να περιοριστεί η επιρροή της ISIS.   

Όλοι έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό το μοίρασμα με εξαίρεση την Τουρκία που παθαίνει έμφραγμα στη σκέψη μιας γειτονικής κουρδικής Συρίας που ούτως ή άλλως υπάρχει.

Ο ίδιος ο Βλάντιμιρ δήλωσε πως η Ρωσία πέτυχε τους στρατηγικούς της στόχους.

Ποιοι ήταν όμως αυτοί;

Η Συρία ήταν ένα σχετικά χαμηλού κόστους πεδίου για να επιδείξει η Ρωσία την στρατιωτική της δύναμη καταπλήσσοντας τους δυτικούς και πουλώντας S300 σε Σύριους κι όχι μόνο.

Καθώς οι δυτικοί σέβονται ένα και μόνο πράμα, την ισχύ, η θέση της Ρωσίας στα διαπραγματευτικά τραπέζια έχει εκ των πραγμάτων ενισχυθεί.

Η Ρωσία έχει ήδη καταστρέψει σημαντικές υποδομές και δίχτυα των τζιχαντιστών περιορίζοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες των συναφών ισλαμιστών του Καυκάσου κι αναδεικνύοντας σε παγκόσμιο επίπεδο  τις βρώμικες σχέσεις Σ.Αραβίας και Τουρκίας με το ΙΣΙΣ.

Η επιχείρηση στη Συρία είχε την μεγάλη παράπλευρη απώλεια της διάλυσης των καλών οικονομικών Ρωσοτουρκικών σχέσεων και τυχόν μεγαλύτερη χερσαία εμπλοκή Σ.Αραβίας και Τουρκίας θα μπορούσε να γίνει ένα νέο Αφγανιστάν για τη Ρωσία ενώ η Τουρκία είχε και έχει κάθε κακή πρόθεση να εμπλέξει και το ΝΑΤΟ οδηγώντας στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Με το Ιράν να έχει βγει από την απομόνωση κρατώντας χαμηλά τις τιμές του πετρελαίου και πλήττοντας τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες ανάμεσα στις οποίες εμβληματικές είναι η Ρωσία και η Σ.Αραβία, με τη δεύτερη να αντιμετωπίζει υπαρξιακή προβλήματα από τον πόλεμο των τιμών του πετρελαίου που η ίδια ξεκίνησε, κάποιος θα πρέπει να συνυπολογίσει τη πρόσφατη σχετική συμφωνία Ρωσίας-Σ.Αραβίας για την άνοδο της τιμής του πετρελαίου στην απόφαση αποχώρησης της Ρωσίας. 

Ο Πούτιν σε αντίθεση με μεγαλομανείς ηγέτες όπως ο Ενρτογάν, ασκεί εξαιρετικά την τέχνη του εφικτού περιορίζοντας εντός αυτής τις φιλοδοξίες του. Η πρόθεση του είναι να βγάλει τη Ρωσία από την απομόνωση και να αναπτύξει σε πείσμα της Δύσης καλές σχέσεις με αυτήν.

Κάτι τέτοιο παρά την προβοκατόρικη δράση του ΝΑΤΟ στα ρωσικά σύνορα, είναι σήμερα εφικτό καθώς ο Μπάρακ Ομπάμα στο τέλος της θητείας του δεν έχει καμιά πρόθεση να χρεωθεί έναν ακόμη πόλεμο, ίσως τον μεγαλύτερο όλων των εποχών, ενώ πιθανή εκλογή Τραμπ θα φέρει τις ρωσοαμερικανικές σχέσεις σε ιστορικά υψηλά.

Η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων είναι ένα καλό νέο για τον πλανήτη καθώς μειώνονται οι πιθανότητες για θερμά επεισόδια.

Από την άλλη, αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους τζιχαντιστές και την τουρκική ασυδοσία στην περιοχή.

Αν η Τουρκία δεν συνετιστεί από τους δυτικούς συμμάχους της, η Ρωσία ίσως αναγκαστεί να επιστρέψει.

Αυτή τη φορά, με αντιτουρκικές στοχεύσεις.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/3/2016.

Read More »

Ελλάς το Mega-λείο σου

Δεν θα καταδεχόμουν σε μια τόσο κρίσιμη εποχή να γράψω κάτι τέτοιο.

Αν δεν υπήρχε μια επιδημία.

Μια επιδημία κλάματος και επιδεικτικής αστοχασιάς.

Για τους εργαζόμενους του Mega τους οποίους προοδευτικοί και αριστεροί όπως η κ. Ακρίτα άθελα τους τους υπερασπίζονται βοηθώντας έτσι τους ολιγάρχες που το ήλεγχαν να τους χρησιμοποιούν ακόμη μια φορά, τώρα κι ως ανθρώπινη ασπίδα.

Σπεύδουν μάλιστα να μας κατηγορήσουν και για κοινωνικό αυτοματισμό και για μικροψυχία.

Θέλετε να μιλήσουμε για κοινωνία κ.Ακρίτα.

Ας μιλήσουμε.

Μια τέτοια αντίληψη υπεράσπισης των εργοδοτών μέσω του «δικαιώματος της εργασίας» προέρχεται από τις οικονομικίστικες σχολές που κυριαρχούν στον κόσμο μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο καπιταλισμός που επιτρέπει στον εργοδότη να εκμεταλλεύεται τον εργαζόμενο και ο μαρξισμός που επιδιώκει να ανατρέψει αυτή τη σχέση οικονομικής εκμετάλλευσης.

Παραβλέπεται έτσι συστηματικά από αυτά τα εποικοδομήματα ο κοινωνικός χαρακτήρας της εργασίας και διαστρεβλώνεται η ίδια η κοινωνία.

Την εποχή της ανταλλακτικότητας κάποιος παρήγαγε κάτι και το αντάλλασε με άλλους που παρήγαν κάτι που ο πρώτος είτε χρειαζόταν είτε θεωρούσε πολύτιμο.

Η επέμβαση του καπιταλισμού ήταν ότι όχι μόνο προσάρμοζε όπως οι οικονομικά ισχυροί έκριναν την εμπορική αξία των προϊόντων, αλλά και επέκτεινε τις ανάγκες των αγοραστών  για να υπάρχουν ολοένα και αέναα αυξανόμενοι οικονομικοί κύκλοι, μια πρακτική που σαφώς τις τελευταίες δύο δεκαετίες και χάρη στην ισχύ που απέκτησε ο νεοφιλελευθερισμός βρίσκεται πρακτικά σε υποδρομή στον δυτικό κόσμο.

Αλλά.

Σε όρους κοινωνικούς που σαφέστατα υπερβαίνουν τις οικονομικίστικους, το συνολικό παραγόμενο αποτέλεσμα της εργασίας είναι ο … κοινωνικός πλούτος.

Αντιλήψεις που απαγορεύουν τον ατομικό πλούτο ψαλιδίζουν τον κοινωνικό.

Αντιλήψεις και πρακτικές που τον αφήνουν ασύδωτο, σπαταλούν τον κοινωνικό πλούτο και περιορίζουν μέχρι ατροφίας την κινητικότητά του.

Ο κοινωνικός πλούτος οφείλει να επιμερίζεται όχι μόνο ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός αλλά και με τη συμβολή του καθενός σε αυτόν ώστε να παράγεται ένα πλεόνασμα που θα έχει και βαθμό επιμερισμού ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν πρόθεση ή τη δυνατότητα να συμβάλουν στη δημιουργία του.

Τι ακριβώς παρήγαγε η «επιχείρηση» αυτή που λέγεται MEGA;

Εργολάβος του συστήματος εξουσίας που εκμαύλιζε τους πολίτες για να εξυπηρετεί το σύστημα.

Παρασιτισμός που τρεφόταν με δανεικά κι αγύριστα τα οποία πληρώνουμε εμείς.

Και η μαφία είχε επιχειρήσεις κι εργαζόμενους.

Ευτυχώς που πότε οι αριστεροί δεν είχαν εκφυλιστεί τόσο για να υπερασπίζονται το δικαίωμα των εργαζομένων της μαφίας στην εργασία.

Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.

Δεν ισχύει αυτό και μάλλον δεν ίσχυε ποτέ.

Οι εργαζόμενοι στο Mega ξέραν ότι ο μισθοί τους ήταν μισθοί ντροπής.

Αν δεν το ξέραν αρχικά, το μάθαν στην πορεία.

Ο δικός τους κοινωνικός αυτοματισμός που ξέραν ότι οι μισθοί τους προερχόταν από μια από παρασιτική, αντικοινωνική επιχείρηση ολιγαρχών δεν έχει καμιά σημασία έτσι;

  Δεν λυπάμαι καθόλου για τους εργαζόμενους του Mega όπως δεν λυπάμαι για τους εργαζομένους του Mega όπως δε λυπάμαι καθόλου για τους εργαζομένους της Eldorado Gold που καταστρέφουν εν γνώσει τους τον τόπο τους εις βάρος του κοινωνικού πλούτου. 

Ούτε το Mega-λειο υπερασπίζομαι, ούτε συγκεκριμένο μεταλλείο. 

Είναι αρκετά μεγαλόψυχο που δεν κατηγορούνται για συνέργεια στα εγκλήματα των αφεντικών τους και που θα συνεχίσουν να έχουν ίσες ευκαιρίες με την κοινωνική πλειονότητα.

Στο όνομα των ατομικών δικαιωμάτων αφήσατε να καταστραφούν τα κοινωνικά κι έτσι τα ατομικά έγιναν θέμα κοινωνικού αυτοματισμού.

Μόνο οι ισχυροί έχουν πλέον δικαιώματα, το κυριότερο εκ των οποίων είναι το δικαίωμα στην ασυδωσία και την ατιμωρησία.

Μήπως θα έπρεπε να κλάψω και για τους εργαζόμενους της Energa ή της Emron, ή της Lemhan Brothers;

Η μόνη ντροπή είναι ότι το Mega υπήρξε κυρίαρχο δια δεκαετίες κι ότι οι μεγαλομέτοχοι και μεγαλοδημοσιογράφοι του δεν θα μπουν φυλακή.

Λυπάμαι κα Ακρίτα: Σε αυτή την υπόθεση, ΕΙΣΑΙ Ο ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ.

Γιατί ακόμη κι η Ακρίτα, έχει το δικαίωμα να εκφράζεται ενίοτε Άκριτα. 

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 12/3/2016

Read More »

Ισλαμοποίηση της Ευρώπης

Και όχι, δε σου μιλώ για την ισλαμοποίηση που φαντάζεσαι ζώντας κάτω από τις ετικέτες που κολλάς για να σου φανεί η τρέχουσα ιστορία κάπως γνώριμη έστω και μισητή.

Ο σουλτάνος Ερντογάν δεν είναι σουλτάνος επειδή αρέσκεσαι εσύ να τον καλείς έτσι.

Είναι σουλτάνος επειδή του αρέσει, επειδή έτσι αντιλαμβάνεται τον ιστορικό του ρόλο.

Κι όλα είναι δικά του.

Η εφημερίδα Ζαμάν; Δική του πλέον. Ζαμάν φου θα μου πεις αν είσαι τόσο μαλάκας.

Ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή πολιτικής οικονομίας σε τουρκικό πανεπιστήμιο;

Δικός του.

Και για αυτόν τον δίνει στον υποτακτικό του Αλέξη Τσίπρα που πάει με λουλούδια στη Σμύρνη να τα δώσει σε γυναίκες που ισλαμοποιούνται ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ. Έτσι φτιάχνουν οι δικτάτορες διδάκτορες που έχουν φτιάξει τη δικιά τους σχολή υποταγής κι απάτης. Με το έτσι θέλω. 

Η Συρία και το Ιράκ;

Δικά του κι αυτά. Πως αλλιώς θα έμπαινε ένοπλα όποτε γούσταρε εκεί μέσα;

Ο σφαγέας των κούρδων, οι καταπατητής των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, ο σύμμαχος των τζιχαντιστών, ο άνθρωπος που γκριζάρει το Αιγαίο είναι φίλος μας.

Κατάπτυστη η τέχνη του μέγιστου συμβιβασμού του Τσίπρα.

Γελοία η Ευρώπη που φοβάται τη σκιά της.

Πόσα μέσα μιλάν για αυτά που κάνει, που θέλει, που είναι ο Ερντογάν;

Πόσοι στηλιτεύουν την κατάπτυστη συμφωνία με την Τουρκία που όχι μόνο δε λύνει το προσφυγικό αλλά της δίνει τον αέρα να συνεχίζει να κάνει τα αίσχη της απέναντι στους Κούρδους και τους Σύριους βάζοντας μπαρούτι στην ήδη επισφαλέστατη παγκόσμια ειρήνη;

Ακόμη και μετά τους υπαρξιακούς κινδύνους που η ίδια η Ευρώπη δημιούργησε υπό το πρόσταγμα των ΗΠΑ και των αράβων συμμάχων της, η Ευρώπη δεν μαθαίνει.

Τι πιο χαρακτηριστικό από την βράβευση Σαουδάραβα πρίγκιπα με την ύψιστη τιμή του σταυρού της λεγεώνας της τιμής από τη γαλλική δημοκρατία του Ολαντρεού και μάλιστα για τη συμβολή της στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας που η ίδια εξοπλίζει; Η Γαλλία του είμαι κι εγώ Charlie, η Γαλλία των επιθέσεων του Παρισιού ξέρει να επιβραβεύει τους τρομοκράτες της. 

Τη Σαουδική Αραβία δε θα την ξαναβρίσεις τη Σαουδική Αραβία. Μπορεί να είναι θεοκρατούμενη βασιλεία, το πιο καθυστερημένο καθεστώς στον κόσμο που αποκεφαλίζει υπηκόους της για ... μαγεία, μπορεί να έχει εξοπλίσει την ISIS, αλλά 12 δις τα έσταξε στον Ολάντ για τα οπλικά συστήματα που σκοτώνουν σηίτες και αμάχους στην Υεμένη κατά χιλιάδες.

Κι όταν έρθουν πρόσφυγες κι από κει κατά δω, θα μαστε πάλι ψυχοπονιάρηδες όπως οφείλουμε.

Αλλά όταν τα αίτια συμβαίνουν το βουλώνουμε. Ζαμάν φου.

Στη ζωή μας δε θα δούμε τη τουρκική σημαία να κυματίζει πάνω από την Ακρόπολη. Ποιο πιθανό να δούμε τρούλους δίπλα της.

1821 και μαλακίες.

Η Ευρώπη της συναδέλφωσης. Με την ισλαμική Τουρκία.

Μετριοπαθείς μουσουλμάνοι αφθονούν.

Μετριοπαθές ισλαμικό κράτος δεν υπάρχει.

Και με αυτά τα κράτη συνεργάζεται η Ευρώπη.

Για τον Ερντογάν πασχίζει το καλόπαιδο ο επίτιμος χωρίς καμιά τιμή Τσίπρας.

Για τον τύπο που έχει στείλει χιλιάδες στη φυλακή επειδή τον προσέβαλαν στο Facebook και το Twitter και χιλιάδες στον τάφο γιατί είναι Κούρδοι.

Δεν χρειάζεται να δούμε γερμανική σημαία στην Ακρόπολη. Έχουμε μνημόνια και lidl.

Κάνουν πως φοβούνται τους ισλαμικούς πληθυσμούς και πιπώνουν γερά τις ισλαμικές ηγεσίες.

Η Τουρκία είναι δίπλα.

Κι η Σαουδική Αραβία είναι μέσα στα σπίτια.

Είναι στις αθώες ταινίες, με το αζημίωτο φαντάζομαι, της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.

Είναι στα πρωτοσέλιδα αθλητικών εφημερίδων.

Είναι στα πρωτοσέλιδα οικονομικών εφημερίδων.

Πολλά χρωστά ο κόσμος του θεάματος στη Σαουδική Αραβία. Και τα ξεπληρώνει.

Έχω μοναχά μια απορία: Ψήνεται κανένας σας για καμιά πορεία;

 Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 9/3/1816  

Read More »

Υψηλή πολιτική και δημοσιογραφική διαπλοκή, μόνο στα ... Ιμαλάια

Το παράδειγμα της εφημερίδας μικρής κυκλοφορίας Ακρόπολη δεν είναι άνευ προηγουμένου. Οι εκβιαστές της, με μεγάλη πολιτική και κοινωνική κινητικότητα, επικαλούνταν στενές σχέσεις με την πολιτική εξουσία για να εκβιάζουν όποιον έβρισκαν στο διάβα τους, θέτοντας τους το δίλλημα να πληρώσουν για να φτιάξει η εφημερίδα το προφίλ τους, ειδάλλως να τους το καταστρέψει.

Δεν είναι η πρώτη φορά που «δημοσιγράφοι» κι εκδότες λειτουργούν κατ’ αυτό τον τρόπο: τουλάχιστον μία οικονομική εφημερίδα τη δεκαετία του 90 εκβίαζε εισαγμένους στο ΧΑ επιχειρηματίες απειλώντας τους πως αν δεν πλήρωναν για να κάνει η εφημερίδα εκτιμήσεις ανόδου για τις μετοχές των εταιριών τους, θα τις κατακρήμνιζαν στα Τάρταρα με δυσοίωνες εκτιμήσεις για τις τιμές τους, δημιουργώντας έτσι αυτοεκπληρούμενες προφητείες που είχαν τη δική τους συμβολή στη φούσκα του χρηματιστηρίου.

Λίγο μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου της Ακρόπολης, ο διαφθορέας της Κύπρου, Ανδρέας Βγενόπουλος, το χρησιμοποίησε για να συκοφαντήσει τον Κώστα Βαξεβάνη, περιγράφοντας πως ο δεύτερος τον εκβίασε για να του κάνει την αγιογραφία.

Πολλά έχει κάποιος να καταλογίσει στον Βαξεβάνη μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ηγεσία, αρκεί όμως να διαβάσει το περιοδικό του για να κατανοήσει πως το περιεχόμενο του είναι καταγγελτικό και δεν αρέσκεται στις αγιογραφίες.

Κι οι εκβιασμοί και οι συκοφαντίες δεν έχουν τέλος.

Στην ετεροχρονισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να καταλάβει τα μήντια, ο μηντιάρχης Ψυχάρης δημοσίως και δια αντιπροσώπου εκβιάζει τον πρωθυπουργού με περισσότερες αποκαλύψεις για τις συνομιλίες τους παρουσία της γάτας Ιμαλαϊων.

Μάθαμε πολλά από αυτήν την υπόθεση:

Τέσσερις κρυφές συναντήσεις με έναν ταξικό εχθρό που δεν τόλμησε καν να διαψεύσει το Μαξίμου, παύουν πλέον να αποτελούν αναγνώριση εδάφους: αποτελούν διαπραγμάτευση.

Όποιο κι αν ήταν το πραγματικό περιεχόμενο των συνομιλιών, είναι εντελώς αδιανόητο παράγοντας του τόπου να καταγγέλλει δημοσίως πως ο πρωθυπουργός ουσιαστικά επιχείρησε να τον δωροδοκήσει με λεφτά του δημοσίου και να μην καλούνται και οι δύο να καταθέσουν για την υπόθεση.

Για να ξεγελάσει τις εντυπώσεις ο φανερά κουρασμένος πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη εφ όλης της ύλης στον eniko του Χατζηνικολάου όπου για το συγκεκριμένο θέμα δήλωσε πως θα συναντιόταν και με τον διάβολο τον ίδιο. Αλλά δε θα του πουλούσε την ψυχή του.

Ας θυμηθούμε την προτροπή της Μέρκελ στον Αλέξη: Ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες Αλέξη.

Και δεν ξέρουμε πόσες από αυτές κατέχει ο Ψυχάρης.

Στην ίδια συνέντευξη ο πρωθυπουργός δήλωσε πως την «έσκισε τη γάτα». Αν ήταν δεξιός πρωθυπουργός θα τον κράζαν οι φιλοζωικές.

Όπως θα φωνάζαν οι αντιρατσιστές όταν σε προσφυγόπουλο που ζήτησε λεφτά από τον Μάρτιν Σουλτς στη Λέσβο παρουσία Τσίπρα, ο Τσίπρας απάντησε πως «κι εγώ αυτό του ζητάω από τον Ιανουάριο» καθιστώντας προφανή τη διάθεση του να ανταλλάξει το προσφυγικό με λίγο από το χρέος «για να χει κάτι να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους  του».

Όπως θα φώναζαν οι αγρότες που είδαν το τσίπουρο να απειλείται με αύξηση της φορολόγησης του και θα δουν το φωτοβολταϊκά να ξεπουλιούνται σε γερμανικές εταιρίες όταν ο Τσίπρας «χαριτολογώντας» τους είπε «πως μόνο τον ήλιο και το τσίπουρο δεν μπορούν να μας πάρουν» επιβεβαιώνοντας πως όλα τα υπόλοιπα θα μας τα πάρουν.

«Μόνο τον ήλιο, το τσίπουρο και τους πρόσφυγες δε θα μας πάρουν», να προσθέσω.

Το κακό και λαϊκίστικο χιούμορ του Αλέξη τα λέει όλα.

Αληθεύει πως έχει ξεκινήσει μια έντονη διαμάχη με κάποιους από τους ολιγάρχες που οδηγούνται διερευνητικά στη δικαιοσύνη, επιλογή υποχρεωτική καθώς η κυβέρνηση Τσίπρα εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης που έχει ζήσει μεταπολεμικά η χώρα, δε διαθέτει πλέον κανέναν άλλο τρόπο για να πείσει όχι πως είναι αριστερή, αλλά έστω πως είναι σε κάτι διαφορετική από τις προηγούμενες.

Θετικό το δείγμα ρηγμάτωσης στο μπλοκ εξουσίας, αλλά:

Πολύ αργά πολύ λίγο Αλέξη.

Τώρα που σκισες τη γάτα, δεν ανοίγετε καμία πιτσαρία που σκίζει με το Σαμαρά να δούμε ανάπτυξη και να προσελκύσουμε επενδύσεις; Εκεί, στα σύνορα με τη Βυλγαρία.

Και να χρησιμοποιείτε μόνο αλάτι Ιμαλαϊων, έτσι;  

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 2/3/2016. 

Read More »

Brexit VS Grexit

Ένα χρόνο πριν η ΕΕ έριχνε πόρτα στον πρωθυπουργό της Μ.Βρετανίας James Cameron και αλαζονικά του έλεγε για τις απαιτήσεις για ξεχωριστή μεταχείριση: Rules are Rules. Take it or leave it.

Την προηγούμενη βδομάδα η ΕΕ έκανε κανονικό τσιμπούκι στον Cameron o οποίος σήκωσε από το τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» γύρω στα τέσσερα από τα έξι, ακριβώς όπως έγινε και στον Ερντογάν, όταν για την ελληνική πολιτική θρίαμβος θεωρείται να έχεις σηκώσεις μόνο 1 από τα δέκα και να χεις παραχωρήσει και άλλα πέντε την κάθε φορά.

Καθίσταται από τις εξελίξεις προφανές ότι το αρδην ρήξη είχε απόλυτα δίκιο να επιμένει στο να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του Β’ μνημονίου με τη διακυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου πριν πάμε σε εκλογές παρότι η μανία μου κατά των ελληνικών πολιτικών ελίτ με έκανε να δω την παραίνεση του ως εντελώς ύποπτη.

Μια Βρετανία και μια Τουρκία κι οι δυο τους υπό ορατό κίνδυνο διάλυσης παίρνουν σχεδόν τα πάντα από μια ΕΕ που χει χεστεί πάνω της από τον ορατό πλέον κίνδυνο διάλυσης της.

Ποιος είναι λοιπόν ο αδύναμος κρίκος;

Μα προφανώς η Ελλάδα τηρουμένων των αναλογιών.

Η Ελλάδα που πληρώνει όχι μόνο τα δικά μας αμαρτήματα αλλά έχει γίνει καταβόθρα εισαγόμενων προβλημάτων χωρίς καμία δυνατότητα επίλυσης τους,

Ο Cameron έκανε το δημοψήφισμά του για να αναχαιτίσει το ευρωσκεπτιστικό UKIP του Farange που του κοβε φετάρες από το εκλογικό του σώμα. Και πέτυχε.

Μα το δημοψήφισμα του δεν ήταν παραπλανητικό του τύπου δέχεστε τις προτάσεις ή όχι της ΕΕ αλλά ένα δημοψήφισμα που μπορούσε να απαντηθεί με ένα απλό ή όχι: Εντός ή εκτός Ευρώπης;

Ο Τσίπρας με το δημοψήφισμα του όπως ανερυθρίαστα  ομολόγησε και ο υφυπουργός του Σγουρίδης εξαπάτησε τους Έλληνες και μόνο.

Και αυτό γιατί οι Βρυξέλες και η Γερμανία γνωρίζαν τόσο καλά την ευροδουλεία του που ο Σόιμπλε ανενόχλητα έστρεψε το Μεγάλο Δίλλημα Ευρώ ή Δραχμή στα μούτρα του, δίλλημα που ποτέ δεν έχει τεθεί ευθέως στον ελληνικό λαό και που παρουσιάζεται ως ο μεγάλος μπαμπούλας.

Το δίλλημα αυτό τείνει από τις εξελίξεις να μετεξελιχθεί σε Ευρώ ή Αιγαίο, αλλά δεν γαμείς, λες και δεν ζήσαμε ποτέ με την δραχμή.

Και ζήσαμε και ζήσαμε καλά.

Τώρα δυστυχώς οι συνθήκες υπερβαίνουν τις ικανότητες διαχείρισης ακόμη και ικανών διαχωριστών, πόσο μάλλον τρωκτικών της εξουσίας.

Tsipras gave left a bad name που λεν κι οι Bon jovi.

Δεν είναι τυχαίο που πλέον ο Krugman που στήριξε την Ελλάδα και την εν μέρει και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σήμερα στηρίζει την εγκληματία Χίλαρι αντί του ανεδαφικού κατά τη γνώμη του Σάντερς, ενώ για τη ρητορική του ανερχόμενου Sin Fein υπό την μόνιμη ηγεσία του Jerry Adam, η ιρλανδική independent περιγράφει μεροληπτικά μεν αλλά και εν μέρει αληθώς: «Οι μανδαρίνοι στις Βρυξέλες, μπορεί να μην τρώγονται, αλλά τα ξέρουν τα θέματα τους και τρώνε ερασιτέχνες όπως ο Adams για πρωινό. Απλά ρωτήστε τον Αλέξη τον Τσίπρα."

Φιλόδοξε αριστερέ ανά τον κόσμο: Μην γίνεις Alexis Tsipras

Πέτρος Αργυρίου, Agriazwa.blogspot.com, 21/2/2016

Read More »

Trump VS Sanders

Οι αμερικάνικες προεδρικές θα κρίνουν λίγο πολύ το με πιο μορφή θα υπάρχει ο πλανήτης ή έστω ή ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια.

Με άλλα λόγια μπορείτε ελεύθερα και χωρίς πολύ σκέψη να τις χαρακτηρίσετε κρισιμότατες.

Πολύ πιο κρίσιμες και από αυτές που ανέδειξαν τον πρόεδρο Ομπάμα, τον πρώτο λευκό μαύρο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ο νομπελίστας ειρήνης κατάφερε να δημιουργήσει μόνο δύο Καρχηδόνες, τη Λιβύη και τη Συρία και ο προκάτοχός του Bush έσκασε από τη ζήλεια του, ενώ κατάφερε να διαμελίσει και την Ουκρανία.

Παράλληλα όχι μόνο έσωσε αλλά και έδωσε συγχωροχάρτια στις χρηματοπιστωτικές συμμορίες που δημιούργησαν την κρίση του 2008 ενώ έκανε τα στραβά μάτια στην συνέχιση της ρατσιστικής και συχνά θανατηφόρας αστυνομικής βίας εντός των ΗΠΑ.

Με λίγα λόγια ο Ομπάμα υπήρξε προς γενική απογοήτευση της ανθρωπότητας μια κουβερτούρα πάνω από σκατά καθώς αφήνει τον πλανήτη σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι τον παρέλαβε.

Το μόνο ελαφρυντικό που οποιοσδήποτε οφείλει να του αποδώσει είναι όσο σκατά κι αν έχει γίνει ο κόσμος, με τους νεοσυντηριτικούς θα ταν απείρως χειρότερα.

Και αυτή θα είναι η εξέλιξη αν για κάποιο λόγο οι Αμερικάνοι επιβράβευαν τους «συστημικούς» υποψηφίους του Δημοκρατικού και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος που με την εξαίρεση του Rand Paul είναι λίγο πολύ εξαγορασμένοι από μεγάλα συμφέροντα.

Ευτυχώς στην πορεία προέκυψαν οι «αντισυστημικοί» Trump και Sanders που ανέτρεψαν τα προγνωστικά.

«Αντισυστημικός ο δισεκατομμυριούχος κερατάς;» φυσικά θα αναρωτηθείτε. Μόνο στην αμερική γίνονται αυτά.

Σωστά. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρίνουμε εξ ψωροκώσταινας τ’ αλλότρια.

Ο Trump δεν μπορεί να θεωρείται εξαγορασμένος από τα μεγάλα συμφέροντα. Είναι από μόνος του μεγάλο συμφέρον.

Τους Sanders και Tramp τους χωρίζει άβυσσος. Είναι πολύ περισσότερο προτιμητέοι όμως από τη Hilary και τους υπόλοιπους νεοσυντηρητικούς γιατί αυτούς τους χωρίζουν παρά ελάχιστα και τους ενώνει η αγάπη για τον πόλεμο.

Το δημοκρατικό Salon χαρακτηρίζει τον Trump ως ασταμάτητο.

Συμφωνώ. Αυτή την στιγμή τον Tramp μπορεί να τον σταματήσει μόνο σφαίρα.

Το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων το χει στα τσεπάκι του.

Πιο αμφίρροπη θα ναι η μάχη Χίλαρι Σάντερς αν δεν καταλάβουν οι δημοκρατικοί ότι ο Trump θα την γλεντήσει τη Χίλαρι γιατί μπορεί ο πρώτος να είναι ανήθικος, κακός, αλητήριος αλλά δεν είναι ότι είναι η Χίλαρι: Μια τεράστια υποκρίτρια.

Υπό αυτό το πρίσμα σκόπιμο είναι να δούμε πως θα είναι ο κόσμος με έναν εκ των Trump ή Sanders να είναι ο επόμενος αμερικάνος πρόεδρος.

Θα δούμε κι από το φεγγάρι ακόμη ένα τοίχος να χωρίζει τις ΗΠΑ από το Μεξικό με μπόι όσο ο ρατσισμός του Trump: χιλιάδες επίδοξοι μεξικανοί μετανάστες θα πεθάνουν και η κατάσταση στο εσωτερικό του Μεξικού θα γίνει ακόμη πιο ελκυστικά έκρυθμη.

O Trump έχει ήδη αλλάξει την αμερικανική πολιτική και θα την αλλάξει ακόμη περισσότερο: Ήδη χαρακτήρισε τον εισβολή στο Ιράκ ως λάθος κι εξέθεσε το δομημένο ψεύδος των όπλων μαζικής καταστροφής του Σαντάμ.  

Με άλλα λόγια σφάγιασε την ιερή αγελάδα της αμερικανικής πολιτικής του αλάθητου των προέδρων και της αυτόματης σύνδεσης της κριτικής των πεπραγμένων ηγεσιών με τον Αντιπατριωτισμό και τον αντιαμερικανισμό χωρίς να χάσει ούτε μισή μονάδα στις δημοσκοπήσεις.

Μεγάλο έλλειμμα του Trump είναι η γεωπολιτική όπου θα δοκιμάσει εμπειρικές προσεγγίσεις.

Πιστεύει όμως στη δύναμη του Deal και μάλλον θα επιχειρήσει αντλώντας ανταλλάγματα να αποκλιμακώσει τις πιθανές εστίες πολέμου με μεγάλες δυνάμεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα ανοίξει άλλες απέναντι σε μικρότερες.

 Ο Trump πχ είναι ο μόνος υποψήφιος των νέοσυντηρητικών που δεν θα ρίξει τη συμφωνία με το Ιράν.

Ο Sanders από την άλλη θα είναι ένας αδύναμος πρόεδρος καθώς τα υπόλοιπα σώματα ελέγχονται από ρεπουμπλικάνους.

Η μεγάλη του αδυναμία είναι ότι όπως κι ο Κόρμπιν, θα ηγούνται ενός εχθρικού και εξαγορασμένου κόμματος.

Μην σας παραξενεύει λοιπόν που ο ίδιος επενδύει στην κινηματικότητα των αμερικάνων για να μπορέσει να κάνει τομές.

Δε σημαίνει αυτό ότι θα γίνει Τσίπρας, θα είναι όμως ένας αδύναμος πρόεδρος που θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί του. Κι αν αναγκαστεί να βάλει πολύ νερό στο κρασί του, ναι τότε θα γίνει Τσίπρας.

Κι οι δύο υποψήφιοι πρόεδροι, εκτός από τον πολιτικό κατεστημένο, θα πρέπει να ασκήσουν εξουσία στη σκιώδη Αμερική αν δεν θέλουν να γίνουν ανδρείκελά της: Την Αμερική των λόμπυ, την αμερική των μυστικών υπηρεσιών, την Αμερική του USAID και του NED, την αμερική του Soros και του Bloomberg.

Και ξέρουμε καλά τι έπαθε ο προηγούμενος πρόεδρος που πήγε να ξεδοντιάσει απλά και μόνο τη CIA μετά το φιάσκο του κόλπου των χοίρων.

H Αμερική συνεχίζει τις πρωτιές. Μετά τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, έχει να επιλέξει ανάμεσα στον πρώτο δισεκατομμυριούχο πρόεδρο, τον πρώτο εβραϊκής καταγωγής πρόεδρο και την πρώτη γυναίκα πρόεδρο.

Ελπίζουμε κι όχι φυσικά για λόγους μισογυνισμού να μη βγάλει τη γυναίκα που λέγεται πως δέρνει τον άντρα της.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogpsot.com, 17/2/2016

Read More »

WAR!!!

Το Μάρτιο του 2013 γράφτηκε ίσως το σημαντικότερο άρθρο στην μνημονιακή Ελλάδα κι όχι μόνο.

«Συρία, το τελευταίο οχυρό της παγκόσμιας σταθερότητας» χωρίς θαυμαστικά ή εισαγωγικά ή τίποτα.

Σήμερα, το άρθρο έχει επιβεβαιωθεί μέχρι τελευταίας κεραίας όσον αφορά τα γεωπολιτικά.

Η Ευρώπη απειλείται με διάλυση υπό την πίεση του προσφυγικού όπλου της Τουρκίας, ενώ έγινε ήδη δορυφόρος του ΝΑΤΟ και της γενοκτόνας παραβάτριας κάθε διεθνούς δικαίου Ερντογανικής Τουρκίας.

Η οποία από χθες επιχειρεί κατά του συριακού στρατού!

Κάνει γυμνάσια μαζί με τη Σαουδική Αραβία η οποία παρά τη φιάσκο της επέμβασης της στην Υεμένη απειλεί για χερσαία επέμβαση στη Συρία.

Ο ισλαμικός πόλος έχει διαμορφωθεί και μέχρι τώρα περιλαμβάνει την ΙΣΙΣ την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία.

Αν δεν υπήρχε η αιγυπτιακή δικτατορία του Σίσι την οποία και σαφώς καταδικάζω θα περιλάμβανε και την Αίγυπτο.   

Θαυμάστε αραβική άνοιξη.

Πραγματικά. Φάτε αραβική άνοιξη.

Πιο βαρυχειμωνιά πεθαίνεις.

Ένα «ατύχημα» είναι το μόνο που χρειάζεται για να σκάσει η μπαρουταποθήκη.

Και το ατύχημα σε τόσο περιπλεγμένες καταστάσεις είναι το πιο πιθανό.

Οι Αμερικανοί αφήνουν την κόλαση της Μέσης Ανατολής να αναφλεγεί για να γίνει το δεύτερο και μεγαλύτερο Αφγανιστάν της Ρωσικής αρκούδας και για να αυξήσουν τον συντελεστή δυσκολίας περικυκλώνουν με ναοτϊκή ασπίδα τη Ρωσία.

Ακόμη κι η Σουηδία αναφέρει σενάρια πολέμου με τη Ρωσία ενώ η Μ. Βρετανία βρίσκεται σε γεωπολιτικό επίπεδο σε κατάσταση ψυχρού πολέμου μαζί της παρά τις βαρβάτες μπίζνες που χουν ανοίξει μαζί της.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: μεγάλοι παίχτες θέλουν το τομάρι της Ρωσίας.

Το πρόβλημα της Ρωσίας δεν είναι στρατιωτικό: Είναι στρατηγικό: Δεν έχει πεδίο για να επιλέξει στρατιωτικές συγκρούσεις.

Η Ευρώπη είναι έτοιμη να κατασπαράξει τον εαυτό της κι οι Αμερικανοί θα βλέπουν το υπέροχο θέαμα με τα τηλεχειριστήρια στα χέρια.

Κι η Ελλάδα;

Ποια Ελλάδα, πλάκα με κάνεις;

Η διοίκηση του ΝΑΤΟ είναι τουρκική το επόμενο διάστημα και το ΝΑΤΟ θα περιπολεί στο Αιγαίο για το προσφυγικό.

Στόλος κατά του προσφυγικού με τουρκική διοίκηση όταν το όπλο της Τουρκίας είναι το προσφυγικό.

Λέγεται ότι αυτός ο κινηματικός τουρίστας, προεστός του φοιτητικού συνδικαλισμού, υποστηρικτής της απόδοσης του Αιγαίου στα ψάρια του, της κατάργησης των θαλλασίων συνόρων και της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας που τυχαίνει να ναι πρωθυπουργός μας δε προσγειώθηκε στη Ρόδο κατά το ταξίδι του στο Ιράν γιατί δεν του το επέτρεψαν οι Τούρκοι.

Δεν κάθομαι να διασταυρώσω, αρκετά με τον τέλειο εθελοντισμό μου, δεν μπορεί, μάλλον ράδιο αρβύλα θα ναι αλλά: Μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι μέρος της Ελλάδας είναι αντάλλαγμα για τον πόλεμο που θα χάσει η Τουρκία στη Μ. Ανατολή.

Ετοιμαστείτε για δεύτερο κυπριακό.

Το ξέρατε ότι η Θράκη ανήκει στην Ελλάδα;

Δεν χρειάζεται.

Γιατί η τουρκική επιρροή στην περιοχή αυξάνει μέρα με τη μέρα.

Η Ρομά Σαμπιχά Σουλεiμάν που ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβασε ως υποψήφια βουλευτή πολυπολιτισμικό χαιμαλί για τους νεοχίπιδες  και που όταν αποκαλύφτηκε ότι έχει ελληνική συνείδηση αμέσως η υποψηφιότητα της αναιρέθηκε, περιγράφει τις πρακτικές τουρκοποίησης των Ρομά της Θράκης: Πέντε ευρώ πάει σε κεφάλι Ρομά η μπούργκα μας λέει, η Ρομά «πράκτορας» των Ελλήνων.

Ρε κοπελιά αφού τα ξες. Άμα είσαι πράκτορας των Τούρκων ή των αμερικανών ή των Γερμανών ή Ισραηλινών το ελληνικό κράτος σε ανταμοίβει και σε προστατεύει. Άμα είσαι πράκτορας των Ελλήνων την γάμησες.

Ου να μου χαθείς γύφτισα τσιγγάνα που θες να γίνεις κι Έλληνας πολίτης. Ακόμη κι αν υπάρχουν Έλληνες σε αυτό τον τόπο πολίτες δεν είναι.

Τι Ρομά τι Ρωμιός λοιπόν;

Αν δεν προσκυνήσεις τον παγκοσμιοποιητή αλλά και να τον προσκυνήσεις θα σε τουρκέψουν.

‘Αστο να γίνει με τον εύκολο τρόπο.

Πέρα από την ειρωνεία, σε ευχαριστώ Σαμπιχά που πολεμάς για μια Ελλάδα που οι Έλληνες συλλογικά έχουν πάψει να υπερασπίζονται.

Επίσης να ευχαριστήσω την ακαδημία Αθηνών, τον ακαδημαϊκό κόσμο , τη δημοσιογραφία για την τιμή που μου έκαναν να μη με βραβεύσουν ποτέ και να με θάβουν ζωντανό.

Θα ήταν προσωπική προσβολή αν το έκαναν.

Όσο για κείνους τους Έλληνες που ζουν παράλληλες ζωές σε παράλληλα σύμπαντα παράλληλων πραγματικοτήτων με παράλληλα προγράμματα κι ισοδύναμα, απλά:

ΠΡΟΣΔΕΘΕΙΤΕ.

Global war is coming to a region close to you soon.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 16/2/2016 

Read More »

Φωτιά στα σαββατόβραδα

Μυρίζει φωτιά. Τρέξε λες στον εαυτό σου χωρίς να χρειάζεσαι τα δεκανίκια των extreme sprots.

Ένα στενό πάνω από το σπίτι που σε φιλοξενεί.

Ξερνάει φωτιές το σπίτι.

Η ένοικος έξω, βαριά εγκαύματα μόνο στην παλάμη. Ξεφλουδίστηκε σαν φρούτο.

Μικρό το κακό.

Όχι. Δεν είναι μικρό το κακό.

 Είχε ζωές στο σπιτάκι.

Σκυλάκια σου είπε.

Τα σκυλάκια για κάποιους ανθρώπους είναι η μόνη ζωή που έχουν.

Και τους κακολογούν αυτοί που τους έκλεισαν όλη την αγάπη σε αγαπησιάρες τετράποδες γούνινες υπάρξεις πως δεν αγαπούν τους ανθρώπους.

Πως θα μπορούσαν;

Μπαίνεις μέσα.

Είναι όπως στις ταινίες.

Τα θερμικά κύματα απάλευτα.

Η ανάσα σώνει.

Ακόμη και να θυσιάσεις τον εαυτό σου τα σκυλάκια δε θα μπορέσεις να τα σώσεις.

Οι πυροσβέστες φιλότιμοι και προσεκτικοί.

Δεν τους παραξενεύεις. Δε σε ορμηνεύουν.

Είσαι κι εσύ απλά ένας άνθρωπος απέναντι στη φωτιά.

Σόμπα λένε οι γείτονες.

Μα σόμπα τέτοιες γλυκιές μέρες;

Οποία ανευθυνότης.

Και μετά σου φταίνε οι κυβερνήσεις σου λένε λες κι οι άνθρωποι είναι πλάσματα τέλεια απέναντι στις ευθύνες ή λες κι η οικογένειες και κυβερνήσεις μεγαλώνουν ανθρώπους τέλεια υπεύθυνους.

Να το πάλι συγγραφέα. Πάλι το κάνεις.

Μετάθεση ευθυνών.

Κι αν και καιγόσουν τέλεια ανεύθυνα τύπε;

Με ρωτάν φίλοι.

Μα φοίνικας είμαι.

Μου το χε πει η μάνα μου.

Αυτό που θαυμάζω σε σένα είναι ότι ξαναγεννιέσαι από τις στάχτες σου.

Πόσες ζωές έχουν οι φοίνικες καρδιά μου;

Λοιπόν. Μάθαμε να ζούμε για να ζούμε για να καταναλώνουμε και τώρα ζούμε απλά για να πληρώνουμε.

Λέτε κάποιοι να έχουν τη σόμπα από χούι;

Λέτε να καίγονται άνθρωποι ζωντανοί από χούι; Λέτε αν μπορούσαν να χουν φυσικό αέριο δε θα χαν;

Ξεσκίστε κι άλλο τους Γιάννηδες Αγιάννηδες.

Διαβάστε και θυμάστε τον ύμνο του προοδευτικότατου υπουργού πολιτισμού Ξυδάκη για τους τρεις φοιτητές που πεθάναν από μαγκάλι.

Δοξάστε όλους όσους σας πουλάνε φθηνό συναίσθημα.

Ο συγγραφέας οφείλει να ναι εκεί. Να ναι η ψυχή και τα μάτια και τα αυτιά του κόσμου, ακόμη κι όταν ο κόσμος δεν θέλει να δει ή να ακούσει.

Κυρίως τότε, κυρίως σε πείσμα των καιρών.

Όχι σε κόμματα όπως ο Χειμωνάς, η Τριανταφύλλου, ο Τατσόπουλος, ο Χωμενίδης.

Όχι σε καρέκλες του δημοσίου όπως οι αρλεκινογράφοι που χρηματοδοτούν με μισθούς ανάξιους ανάξιες φιλοδοξίες.

Βάλτε τώρα που ναι και του βαλεντίνου το φωτιά στα σαββατόβραδα της Άντζελας και καμωθείτε πως τίποτα δεν τρέχει.

Τη φτώχεια την αποστρεφόμαστε

Τη φτήνια την αποθεώσαμε.

Πρώτα γίναμε φθηνοί.

Μετά φτωχοί

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 14/2/2016

Read More »

Τα χαλασμένα ελικόπτερα μιας υπό κατάρρευση χώρας

20 χρόνια πέρασαν από την γεωπολιτική κρίση των Ιμίων και την πτώση ελικοπτέρου της ελληνικού πολεμικού ναυτικού κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Για να γιορτάσουμε την επέτειο της μικρής μας ήττας στα Ίμια, έπεσε χθες ένα ελικόπτερο ίδιου τύπου.

Τότε, στα Ίμια, τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά.

Είχες τον τουρκικό επεκτατισμό και την πρακτική της ισορροπίας του τρόμου στο Αιγαίο από τους Αμερικάνους.

Τώρα έχεις:

Τη Ρωσία να επιχειρεί στη Συρία κατά ισλαμιστών. Την Τουρκία να επιχειρεί στην Τουρκία, το Ιράκ και τη Συρία κατά των Κούρδων έχοντας συνεργαστεί με τους Τζιχαντιστές.

Τη Σ. Αραβία να επιχειρεί στην Υεμένη κατά σιϊτών αφού έχει στηρίξει την ΙΣΙΣ.

Την ΕΕ να στηρίζει την Τουρκία για να αναχαιτίσει τα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα και να απομονώνει πλήρως την Ελλάδα σηκώνοντας φράχτες στα Σκόπια και στέλνοντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Και το ΝΑΤΟ να ετοιμάζει στρατιωτικό κορσέ γύρω από τη Ρωσία.

Τα σύνορα της χώρας πλέον δεν ορίζονται από διεθνές συνθήκες. Ορίζονται από τις πολιτικές της ΕΕ και τις διαπραγματεύσεις της με τους Τούρκους και από τα επιχειρησιακά πλάνα του ΝΑΤΟ.

Δεν βρισκόμαστε πλέον μόνο σε μια άλυτη οικονομική και διαρκώς επιδεινούμενη κρίση. Βρισκόμαστε πλέον σε μια γεωπολιτική κρίση που θα οδηγήσει σε αυτό που κάποτε περιγράφαμε ως «εθνική καταστροφή».

Ο Ευρωπαϊκός μεγαλοϊδεατισμός της ελληνικής πολιτικής είναι η ταφόπλακά μας.

Η Ευρώπη δεν μπορεί καν να προστατεύσει τον εαυτό της από τις σημερινές προκλήσεις στη δημιουργία των οποίων είχε συμβολή. Στην περίπτωση της Ελλάδας όχι μόνο δεν μπορεί να βοηθήσει: Ξεκάθαρα δε θέλει.

Όλα για όσα προειδοποιούσα χρόνια τώρα έχουν συμβεί: Τα χειρότερα σενάρια τρόμου για τυχόν έξοδο από το ευρώ ή/και την ΕΕ συμβαίνουν: εντός Ευρώ. Εντός ΕΕ.

Και συμβαίνουν σε πολύ χειρότερο βαθμό από ότι θα συνέβαιναν αν είχαμε επιλέξει την εθνική μας ανεξαρτησία.

Αφού δεν προστατεύεις την εθνική σου ανεξαρτησία, μοιραία κάποια στιγμή θα τη χάσεις. Το ποιος θα στην πάρει είναι ένα άλλο ζήτημα.

 Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Ερντογάν έριξε το ελικόπτερο όπως έκανε με το ρωσικό αεροσκάφος.

Η κατάρριψη ελικοπτέρου εντός του ελληνικού εναερίου χώρου είναι τρανταχτό Casus Belli.

Για να κάνει κάτι τέτοιο ο Ερντογάν θα έπρεπε να έχει κίνητρο.

Δεν υπονοώ κάτι τέτοιο. Δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Όπως και δεν είμαι σε θέση να το αποκλείσω ακόμη κι όταν το θεωρώ απίθανο.

Άλλο ερώτημα θέλω να θέσω: Ακόμη κι αν ο Ερντογάν είχε ρίξει το ελικόπτερο, τι ακριβώς θα κάνε η ελληνική ηγεσία;

Μια ελληνική ηγεσία που είναι ασυγχώρητα φιλική προς τον Ερντογάν, μια ηγεσία που δε σκέφτηκε καν να αναδείξει επ’ ευκαιρίας της κατάρριψης του Ρωσικού αεροσκάφους το θέμα της συστηματικής παραβίασης του ελληνικού εναερίου χώρου ως ευρύτερα ευρωπαϊκό θέμα;

Πραγματικά, τι θα έκανε μια τέτοια ηγεσία;

Να σας πω τι κάνει: Προσπαθεί απλά με κάθε δυνατό τρόπο να απαλλαγεί από ευθύνες παραμένοντας στην εξουσία. Αν είναι δυνατόν να πετύχει και τα δύο τόσο το καλύτερο. Με ότι ανταλλάγματα μπορεί να δώσει σε οποιονδήποτε για να πετύχει κάτι τέτοιο.

Το πρόβλημα με την παρούσα ηγεσία δεν είναι ότι είναι καλύτερη ή χειρότερη από άλλες. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον η Ελλάδα δεν έχει να δώσει άλλα ανταλλάγματα πέρα από αυτά που συνηθίσαμε να περιγράφουμε ως «εθνικά θέματα».

Ό,τι άρχισαν και ωρίμασαν οι προηγούμενες ηγεσίες, αυτή το ολοκληρώνει.

Στη νέα τάξη πραγμάτων στο Αιγαίο, γιατί αυτή έχει μόλις προσφάτως έλθει όταν πολλοί Έλληνες πολίτες παίρναν τριπάκια θετικής σκέψης ή πίναν τον καφέ τους, η Τουρκία όπως ενίοτε προκλητικά συνηθίζει, εκδίδει NOTAM για την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης της ελληνικής πλευράς για το ελικόπτερο που έπεσε…

Με άλλα λόγια εμείς πρέπει να ενημερώνουμε την Τουρκία για κάθε μας κίνηση.
Η Ελλάδα απάντησε με δική της ΝΟΤΑΜ που χαρακτήριζε την τουρκική άκυρη και μέχρι τώρα δεν υπήρξε άλλη τουρκική πρόκληση.
Δυστυχώς όμως οι συσχετισμοί βαίνουν συνεχώς εις βάρος μας.

Η ΝΑΤΟική δράση στο Αιγαίο θα γκριζάρει ακόμη περισσότερο το Αιγαίο κι ο υπουργός αμύνης, ο πατριώτης ο Πάνος ο Καμμένος ευχαριστεί για αυτό το ΝΑΤΟ όπως 20 χρόνια πριν ο πρωθιερέας της γερμανικής επιρροής στην Ελλάδα Κων Σημίτης ευχαριστούσε τους Αμερικάνους για την κρίση στα Ίμια. 

Η Ελλάδα από χώρα γίνεται όλο και περισσότερο χώρος. 

Χώρος αποθήκευσης ζωών, χώρος επιχειρήσεων εναντίων τους.

Υπάρχουν τρόποι να αποδράσει κάποιος. Ολόκληρες ηγεσίες έχουν αποδράσει από τις ευθύνες για την οικονομική κρίση. Μα δεν μπορείς να αποδράσεις από μια γεωπολιτική κρίση.

Ούτε καν από τις ευθύνες της.

Ούτε καν με ελικόπτερο.

Γιατί ως γνωστόν, τα ελικοπτερα μας πεφτουν- πάντα από μόνα τους.

Όπως και τα υποβρύχια μας γέρνουν. Πάντα από μόνα τους.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 11/2/2016

Read More »

Τα ευροπούτανα του Σουλτάνου κι η Ελλάδα ως Νέα Ατλαντίδα

Νοέμβριος 2015, Αττάλεια.

Γιούνγκερ και Τουσκ ακούν με κατεβασμένα τα αυτιά το παραλήρημα του Ερντογάν: θα σας στείλω μετανάστες μέσω Ελλάδας και Τουρκίας, ένας Αυλάν δεν είναι τίποτε θα έχετε 10000-15000 Αυλάν, δώσατε 400 δις στην Ελλάδα, τι να τα κάνω τα ψωροτρία δις σας, θέλω τρία κάθε χρόνο, ανοίξτε τώρα και πλήρως τα ενταξιακά κεφάλαια για την Τουρκία αρκετά μας εμπαίζετε 40 χρόνια τώρα.

Ο Ερντογάν τους σταύρωσε, Βγάλαν έρπη. Από την πλευρά του Ερντογάν καθίσταται σαφές ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι για αυτόν ένα όπλο απέναντι σε μια αδύναμη ΕΕ.

Από την πλευρά Γιούνγκερ Τουσκ, οι απαντήσεις τους μας επιβεβαιώνουν πράγματα που γνωρίζαμε ήδη: Τα 400 δις δε δοθήκαν για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά το ευρώ.

Μάλιστα οι ίδιοι καθυστερήσαν την έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία για να βοηθήσουν τον Ερντογάν να κερδίσει τις επαναληπτικές εκλογές.

Είναι σιωπηροί συνεργοί σε ένα ακόμη έγκλημα, αυτό της γενοκτονίας των Κούρδων που διαπράττει ο Ενρτογάν.

Έχει γίνει προφανές μετά την κατάρριψη του Ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία, πως ο Ερντογάν τα παίζει όλα για όλα.

Και μπορεί απέναντι στη Ρωσία να χάνει, απέναντι στην αδύναμη ΕΕ όμως δοκιμάζει να σηκώσει την μπάνκα.

Ο Ερντογάν κέρδισε πολλά από την άνδρωση του ισλαμικού κράτους.

Επιχειρεί σε Συρία και Ιράκ κατά των κούρδων κι η οικονομία του έχει οφέλη τόσο από το λαθρεμπόριο πετρελαίου αλλά και από τη βιομηχανία του προσφυγικού που έχει στηθεί στην Τουρκία.

Και ενώ ο Ερντογάν επιτίθεται σε ότι βρει στο δρόμο του, η ελληνική κυβέρνηση κάνει επίθεση … φιλίας στον Ερντογάν.

Δεν είναι ούτε αριστεροί ούτε δεξιοί. Χίπιδες μαστουρωμένοι από την ψευδαίσθηση της εξουσίας είναι.

Όπως είπαμε, η ΕΕ είναι πραγματικά αδύναμη.

Με το Brexit πιθανότερο από ποτέ, την αμερικανική τιμωρία απέναντι στη Volkswagen και την υπερεκτεθειμένη Deutsche Bank να χρίζει διάσωσης σε ένα περιβάλλον που η κερδοσκοπική επίθεση έναντι του κινεζικού νομίσματος θα επιδεινώσει πολύ περισσότερο την κατάσταση στη δύση από ότι στην ίδια την Κίνα και με τις τιμές του πετρελαίου να απειλούν τον ενεργειακό τομέα όχι μόνο σε χώρες αντίπαλες της Δύσης αλλά αλυσιδωτά και τις αντίστοιχες εταιρίες της δύσης, κατάσταση που είναι βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον μη αναστρέψιμη με την είσοδο του Ιράν στο ενεργειακό παιχνίδι και με το προσφυγικό-μεταναστευτικό να απειλεί υπαρξιακά την ΕΕ, αυτή αποκαλύπτει την πραγματική ης φύση: ενός οικονομικού γίγαντα με πήλινα πόδια.

Η καταλήστευση του ευρωπαϊκού νότου από το Βορρά, στρατηγική εξαιρετικά επιτυχημένη κατά το παρελθόν, δεν μπορεί πλέον να θωρακίσει τον πυρήνα της ΕΕ.

Έτσι η Ευρώπη επιχειρεί να στρατικοποιηθεί.

Κι αφού δεν μπορεί να το πετύχει με τις δικές της δυνάμεις, τουλάχιστον όχι στην παρούσα φάση, καταφεύγει στον πατερούλη που λέγεται ΝΑΤΟ και καλεί το ΝΑΤΟ να γίνει ο νταβατζής του Αιγαίου ενώ κι άλλες ζώνες παραχωρούνται στην στρατιωτική κηδεμονία του ΝΑΤΟ.

Ήδη οι ΗΠΑ έχουν προβλέψει τετραπλασιασμό των στρατιωτικών τους δαπανών για το 2017 όσον αφορά το «ρωσικό ζήτημα».

Όλες οι κυρίαρχες πολιτικές και ιδεολογικές τάσεις στην Ελλάδα αντιμετώπιζαν τη χώρα μόνο με οικονομικά κριτήρια, παραγνωρίζοντας πάντα την ακραία γεωπολιτική της ευαισθησία.

Στο διεθνές περιβάλλον όμως, είναι αδύνατον για μια Ελλάδα αδύναμη να επιβιώσει.

Κι η Ελλάδα είναι πιο αδύναμη από ποτέ και πλήρως εξαρτημένη.

Η εσχάτη προδοσία είναι  η μόνη λέξη που περιγράφει τα πεπραγμένα του ελληνικού συστήματος εξουσίας.

Αλλά ακόμη κι αν το σύστημα εξουσίας βρει από τον πληθυσμό την τύχη που του αξίζει, πράγμα ολίγον πιθανό, η χώρα βρίσκεται καταμεσής ενός ωκεανού προβλημάτων.

Την ώρα που η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει μια νέα Ατλαντίδα, το σύστημα σκέφτεται μονάχα το πώς θα διαμερισματοποιήσει το βούλιαγμα για να επιβιώσει μια ακόμη μέρα.

Πραγματικά ελεεινοί και τρισάθλιοι.

Πέτρος Αργυρίου, agriazwa.blogspot.com, 10/2/2015

Read More »