Πολιτική και κοινωνία: Ζώντας και πεθαίνοντας στην Ελλάδα

5 Ιανουαρίου 2011:

Ομάδα Διας. Ένα κεραυνοβόλο "ατύχημα". Εγκατάλειψη. Παιδί- 7 χρονών- Ρομά- Κοριτσάκι-Νεκρό.

Ζώντας και πεθαίνοντας στην Ελλάδα

Του Πέτρου Αργυρίου (http://agriazwa.blogspot.com)

Οι Ρομά διαδηλώνουν για την απώλεια του παιδιού τους. Τόσο ανθρώπινο.

Καίνε κάδους.

Καμιά φθορά σε ανθρώπους ή περιουσίες τους από όσο γνωρίζω.

Τα ΜΑΤ όμως επεμβαίνουν- Επιβάλλουν την τάξη. «Δακρυγόνα», απαγορευμένα χημικά όπλα δηλαδή, πετιούνται στους Ρομά διαδηλωτές.

Και άλλο νεκρό μέτρησε ο πόλεμος του Παπανδρέου. Ένα 7χρονο κοριτσάκι. Μάλλον δεν υπήρχε δόλος. Μάλλον ήταν παράπλευρη απώλεια. Είναι άδικο και άτιμο να καταδικάζουμε κάποιον για ένα ατύχημα επειδή είναι αστυνομικός.

Είναι εγκληματικό όμως το να συγκαλύπτουμε εγκλήματα επειδή ακριβώς οι δράστες τους είναι αστυνομικοί.

Στις 2-7-2008 έχουμε άλλες τρεις "παράπλευρες απώλειες" του πολέμου των ελληνικών κυβερνήσεων κατά των πολιτών, αυτή τη φορά στην Κέρκυρα[1].

Ένας δεκαεξάχρονος μοτοσικλετιστής τραυματίας. Επιχειρώντας να ξεφύγει της σύλληψης από τα ΜΑΤ (σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες ξυλοφορτωμένος από τα ΜΑΤ εν πορεία) που έχουν έρθει να κατασβήσουν τη διαδήλωση για ένα ΧΥΤΑ, ο ανήλικος να πέφτει πάνω σε μια 43χρονη έγκυο. Δύο νεκροί: Η μάνα και το αγέννητο βρέφος στην κοιλιά της.

Γνωρίζοντας πόσο μεγάλη είναι η λαχτάρα μιας εγκυμοσύνης σε ηλικίες άνω των 40, μπορώ μόνο να φανταστώ πόσο μεγάλη οργή και αίσθηση επείγοντος ένιωθε η ηρωίδα για το σκοπό της όταν αποφάσιζε να κατέβει σε μια διαδήλωση όπου νομοτελειακά θα υπήρχε σύγκρουση με τα ΜΑΤ, ρισκάροντας μέχρι και τη ζωή του παιδιού της. Μια κλωτσιά στην κοιλιά θα μπορούσε να περάσει αρχικά απαρατήρητη μέσα στις συγκρούσεις.

Δεν επιτρέπεται να διαδηλώνεις στην Ελλάδα. Δεν επιτρέπεται ζεις στην Ελλάδα.

Τμήμα της Κερατέας βρίσκεται σε αποκλεισμό από αστυνομικές ομάδες απαγορεύοντας ουσιαστικά τις διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε σχέση με τον ΧΥΤΑ που πάει να στηθεί εκεί. Η κυβέρνηση δε χρειάζεται πλέον τη συναίνεση και φαίνεται να έχει μεταμορφώσει την ΕΛ.ΑΣ σε κυβερνητική Blackwater που διαφυλάττει τα συμφέροντα των λίγων με κάθε κόστος. Η ΕΛ.ΑΣ διακόπτει την ομαλότητα της κοινωνικής ζωής στην Κερατέα. Φαίνεται να βανδαλίζει ιδιοκτησίες πολιτών… Ρίχνει και άλλα χημικά όπλα για να τους σπάσει…[2]

Είμαστε σε πόλεμο όπως τόσες φορές μας λέει ο Παπανδρέου. Σε πόλεμο κατά της ελληνικής κοινωνίας. Όπως σε κάθε κατοχή, έτσι και τώρα οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες έχουν άτυπα κηρυχθεί παράνομες και τα ΜΑΤ φαίνεται πως έχουν εντολή να σπαν τις διαδηλώσεις και τους διαδηλωτές. ΜΕ-ΚΑΘΕ-ΔΥΝΑΤΟ-ΤΡΟΠΟ. Μέλη των οικολόγων πράσινων μαζέψαν κάποιες συσκευασίες από κάποια σπρέι που χρησιμοποιήθηκαν στις διαδηλώσεις. Η ταυτοποίηση τους αποκάλυψε ότι:

« Έντονη ανησυχία προκαλεί η διαπίστωση ότι η Ελληνική Αστυνομία χρησιμοποίησε και πάλι εχθές, το χημικό αέριο CS και η πληροφορία ότι χρησιμοποιήθηκε και Admisite-DM, αέρια με υψηλή τοξικότητα και μακροχρόνιες συνέπειες στην υγεία...»

«Το Πρωτόκολλο της Γενεύης (1969) και η Σύμβαση του Παρισιού (1993) ορίζουν ότι αέρια όπως το CS και το Admisite-DM συνιστούν χημικά όπλα και γι αυτό απαγορεύεται η χρήση τους. Καμιά εξαίρεση δεν επιτρέπεται φυσικά ούτε για σκοπούς αστυνόμευσης, αφού βάσει των Συνθηκών απαγορεύονται ακόμη και σε εμπόλεμες περιόδους.»[3]

H Συνθήκη για τα Χημικά Όπλα της οποίας η ολοκλήρωση των υπογραφών επήλθε το 1997, απαγορεύει τη χρήση του CS εν καιρώ πολέμου. Με αυτή την έννοια, η κυβέρνηση εγκληματεί κατά της ανθρωπότητας. Ας μας το πει ξεκάθαρα ο Παπανδρέου, όχι μόνο υπαινικτικά όπως το κάνει: Είμαστε σε πόλεμο με τον Ελληνικό Λαό. Ακόμη και έτσι παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες. Αν οι Παπανδρέου και Παπουτσής θεωρούν ότι δεν είμαστε σε πόλεμο, ΜΕ ΠΟΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΨΕΚΑΖΟΥΝ ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΧΗΜΙΚΑ; Οι πράξεις αυτές συνιστούν εγκλήματα της εξουσίας κατά της ανθρωπότητας.

Με την αρχή του καινούριου χρόνου, μια παλαιστίνια διαδηλώτρια στο χωριό B’Iln της Δυτικής Όχθης, πέθανε από την εισπνοή CS. Το CS χρησιμοποιήθηκε από τις Ισραηλινές «Αμυντικές δυνάμεις» για να σπάσουν εβδομαδιαία διαδήλωση που συμβαίνει ενάντια στο «τείχους του διαχωρισμού»[4].

Το CS μπορεί να σκοτώσει και η μέχρι σήμερα συμπεριφορά της ΕΛ.ΑΣ σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να εγγυηθεί μια έστω «λογικευμένη» χρήση του.

Τα ΜΑΤ πλέον χρησιμοποιούν εκτεταμένως τα χημικά όπλα και αυτό αντιστοιχεί με το να εχουν πάρει εντολή να βαράν στο ψαχνό.

Ίσως κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι τα χημικά αυτά δεν είναι όπλα και ότι χρησιμοποιούνται ως δεδομένος αστυνομικός εξοπλισμός για τον έλεγχο των ταραχών.

Ας δούμε κάποιες από τις πιθανές παρενέργειες που έχουν αναφερθεί π.χ για το CS: δερματίτιδα, πνευμονικό οίδημα, ηπατοκυτταρική τοξικότητα είναι ανάμεσα στις παρενέργειες που έχουν αναφερθεί[5]. Και φυσικά, όπως έχουμε είδε δει η σοβαρότερη παρενέργεια του CS είναι: ΘΑΝΑΤΟΣ

Αυτή η κυβέρνηση έχει προέλθει από την ίδια εξουσιαστική μήτρα που γέννησε τη ναζιστική κυβέρνηση

Τώρα στήνει το τείχος των μεταναστών. Κόστος: εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές. Είναι φανερό. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τη δημοκρατία. Είναι μια κυβέρνηση κτηνωδιών.

Το Δεκέμβριο του 2008, δολοφονείται ο μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος από αστυνομικούς. Είναι η μέρα που μέρος της κοινωνίας των πολιτών αντιλαμβάνεται ότι οι “Ελληνικές” κυβερνήσεις έχουν απρόκλητα κηρύξει τον πόλεμο εναντίον του Ελληνικού Λαού, η μέρα που οι πολίτες αντιλαμβάνονται την ανάγκη για αυτοάμυνα.

Ο Παπανδρέου τότε χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τη δολοφονία Γρηγορόπολου λέγοντας:

«Σήμερα ανάβουμε ένα κερί για τον Αλέξανδρο… κάνουμε μια διαμαρτυρία ενάντια στη βία και χωρίς βία»

Μερικά χρόνια μετά είναι αυτός που προστάζει τη βία κατά των διαμαρτυριών.

Ο δικηγόρος του δράστη στη δίκη για τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, Αλέξης Κούγιας, υποστήριξε ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε.

Είναι σειρά μας να θυμηθούμε τις παλιές καλές μέρες της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και να εξοστρακίσουμε αυτούς που επιτρέψαμε να γίνουν δυνάστες μας.

---

[1] http://news.in.gr/greece/article/?aid=905959

[2]http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%8C%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CF%81%CE%AC%CE%B4%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AD%CE%B1

[3] http://www.ecogreens-gr.org/cms/index.php?option=com_content&view=article&id=1617:-lr-cs-&catid=1:press-releases&Itemid=90

[4]http://www.haaretz.com/print-edition/news/protester-death-shows-idf-may-be-using-most-dangerous-type-of-tear-gas-1.334858

[5] http://toxnet.nlm.nih.gov/cgi-bin/sis/search/a?dbs+hsdb:@term+@DOCNO+4346

Read More »

Κοινωνία: Η "άλλη" Θεσσαλονίκη και οι επαναστάτες γιαλαντζί

"Δε θα γίνω ποτέ μου 35."

Κάποιοι από μας δώσαμε αυτήν την υπόσχεση.

Γιατί η ψυχή μας ήξερε για την προδωσία της μέσης ηλικίας...

Αυτό που κάποτε ήταν φωτιά και ακτινοβολία έγινε ένα καλούπι, ένα κέλυφος, ένα τσόφλι, μια φόρμα αυτού που κάποτε πραγματικά υπήρξε.

Η "άλλη Θεσσαλονίκη" και οι επαναστάτες γιαλαντζί

Του Πέτρου Αργυρίου

Και αυτή η φόρμα, η σιδερά παρθένα της ψυχής μας, αιτεί, απαιτεί, επαιτεί. Σαν τους κάθε είδους σωσίες, με αφορμή την εξωτερική ομοιότητα, εξαπατά και διεκδικεί πολλά περισσότερα από ότι της αξίζουν.

"Είμαι ο τάδε, είμαι ο δίνα".

Σκατά στα μούτρα μας. Είσαι το έμμορφο κενό, ο πρεσβευτής του τίποτα. Και δικαιολογείσαι συνεχώς για το τίποτα που προκαλείς. Ναι αξίζεις μια ζωή. Μια ζωή δημιουργική, ασυμβίβαστη, ανεπανάληπτη. Αυτήν τη ζωή που με τον μικροαστικό παρασιτισμό σου καταργείς.

Το μεγαλύτερο έγκλημα σε αυτή τη ζωή φαίνεται πως είναι ο αντικομφορμισμός. Όλα τα άλλα είναι ανθρώπινα. Φαίνεται πως συγχωρούνται. Το να σπας τους κώδικες της συναίνεσης όμως απαγορεύεται δια ροπάλου... Αν το κάνεις, οι πόρτες κλείνουν. Και η έξωση από το μικροαστικό παράδεισο εκκρεμεί...

Διαβαίνοντας την πύλη των σαράντα γινόμαστε ο εχθρός μας. Κυνικοί, καταφερτζήδες, κούφιοι, ρηχοί, επιβιωτές... Ένα σακάκι, ένας ρόλος, ένα χαμόγελο οδοντόπαστας. Αυτά θα μας φέρουν δουλειές. Το όρμαμα το επικαλούμαστε για να κουκουλώσουμε το έρπον χάος μέσα μας. Φυσικά και δεν πιστεύουμε πλέον στον εσωτερικό Πήτερ Πάν. Αφού τον σκοτώσαμε, τον διαμελίσαμε και δώσαμε τα κομμάτια του για να ταϊσουμε τους ομοτράπεζους μας... Για αυτό μας ενοχλούν οι εφηβικές κραυγές, ο εφηβικός σαματάς. Μας θυμίζει το έγκλημα μας.

"Μα είναι αξιόλογη-ος. Πάλεψε τόσο πολύ και κατάφερε τόσα πολλά"

Γιατί; Πάλεψε για να νομιμοποιήσει το σύστημα που θα της-του επέτρεπε να αναδειχθεί μέσα από αυτό. Για να πάρει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Δεν λέω. Σε άλλους χαρίστηκε ξεδιάντροπα.

Αλλά και πάλι τι είδους δικαιολογία είναι αυτή;

Τι δημιουργείς μέσα από το σύστημα που πολεμάς εξ απαλών ονύχων; Μέσα από τις δημόσιες σχέσεις; Τις καλημέρες, τις καλησπέρες και τις καληνύχτες του κώλου; Τις υποκύψεις στους ανθρώπους που από μέσα σου συχτηρίζεις;

Άσε με να σου πω το μέλλον. Θα γίνεις αυτός που βρίζεις. Θα γίνεις η γαμημένη η μεταπολίτευση. Βλέπεις και αυτοί σκέφτονταν και έπραξαν όπως εσύ. Μεταξύ των ομοίων όλα επιτρέπονται. Όλα εκτός από τη μη συναίνεση. Από την προσβολή του να μην ομογενοποιείσαι, του να περιφέρεις τον εαυτό σου γυμνό από φτιασιδώματα.

"Μεγάλωσε επιτέλους" σου λένε. Ενοχλείς τη φάση τους. Και νιώθεις σαν παλαίμαχος πολέμου που έκανε τις ειδικές αποστολές τους και τις βρώμικές δουλειές τους και τώρα τον έχουν για πέταμα. Θάνατος είναι η μοναδική ανάπαυση του πολεμιστή σου λένε.

Get with the program.

Φυσικά. Γιατί σας λέω αυτά τα βαρετά, γιατί παραληρώ;

Χθες βρέθηκα στο "πάαααρτι" του Intellectum, μιας εξαμηνιαίας έκδοσης "για το στοχασμό". Όντως με ανάγκασε να στοχαστώ πολύ. Όσο από σας ζείτε Αθήνα αναγνωρίζετε πλέον την άσχημη ζωντοχήρα που λέγεται κοσμική Θεσσαλονίκη. Το πως η Θεσσαλονίκη του 1980 και του 1990, η Θεσσαλονίκη των μουσικών, των μπαρς, των δρόμων, της πρωτοπορίας, των αξημέρωτων βραδιών, η Θεσσαλονίκη που έσφιζε από ζωή και δημιουργία μετατράπηκε από μια κακιά πολιτικομάγισσα σε μια μπολυγουντιανή έκδοση της τόλμης και γοητείας. Έγινε η Θεσσαλονίκη του Κοσμόπουλου, του Κούβελα, του Παπαγεωργόπουλου και φευ του Ψωμιάδη...

Αυτή η Θεσσαλονίκη, η "άλλη-άλλη Θεσσαλονίκη" το πιο κοσμοπολίτικο κομμάτι της, γεμάτο από σαραντάρηδες, καλλιτέχνες, επιστήμονες, στελέχη έλαμψε χθες.

Είχε και εναλλαχτικούς χθες, ανθρώπους με δράση και όραμα. Δεν θα μπορούσες να τους ξεχωρίσεις ανάμεσα στο χυλό. Ίδιοι μοιάζαν στα μάτια μου.

Είχε και επαναστάτες... Ανθρώπους που φτιάχνουν ή συγκεντρώνονται σε νέα κόμματα. Ανθρώπους που τους ακούς να λεν για τιμωρία, για παλούκωμα, για κρέμασμα των πολιτικών εγκληματιών.

Και όλοι αυτοί οι άνθρωποι χαριεντίζονταν δίπλα στον 70χρονο θυρωρό του πολυχώρου "Ο Βαλαωρίτης στην Καποδιστρίου", ένα γεράκο φορτωμένο με ψεύτικα παράσημα που είτε από κακοήθεια είτε από φιλανθρωπεία (πραγματικά εύχομαι να ισχύει το δεύτερο) "στόλιζε" τον χώρο... όπως Αμερική. Δεν είχα καμιά αμφιβολία. Οι περισσότεροι από αυτούς εκεί μέσα θέλουν να ρίξουν τους αυλικούς του συστήματος εξουσίας για να φτιάξουν τη δικιά τους αυλή.... Με λούσα, πόρνες, βιτρώ και ... θυρωρούς...

Να χαίρεται λοιπόν το Intellectum το έβδομο τεύχος του. Άντε και σε ανώτερα. Το 10ο τεύχος του να το γιορτάσει στις Βερσαλίες. Απλά έχω μια απορία. Αν θέλετε όσο και εγώ το σύστημα εξουσίας να πέσει, από που θα πάρετε την επόμενη μικροεπιδότηση των 2000 ευρώ που εξασφαλίσατε από το υπουργείο πολιτισμού; Θα κάνετε αίτηση χρηματοδότησης από την επαναστατική επιτροπή;

Προέρχομαι από το χώρο των μικρών περιοδικών που κάθε τεύχος τους κόστιζε ψυχή και χρήμα σε όσους συμμετείχαν στην προσπάθεια. Τα είδα να κλείνουν ένα ένα. Ας πρόσεχαν θα μου πείτε. Δίκιο έχετε. Δεν θέτω θέμα λειτουργίας. Θέμα ειλικρίνειας θέτω. Πως γίνεται επανάσταση και οσφυοκαμψία να πάνε μαζί;

Τα χάλια των μικρών κυρίων και κυριών δεν μου ήταν ανέξοδα. Με έκαναν και μένα χάλια και έφεραν κόστος στην προσωπική μου ζωή. Χθες ίσως να χασα δύο από τους καλύτερους μου φίλους λόγω προσωπικής μου εκτροπής.

Λοιπόν μικροί κύριοι και κυρίες. Δε χαλιέμαι άλλο από τα χάλια σας... Σας τα χαρίζω...

Αν όμως θέλετε να κάνετε επανάσταση... Σκοτώστε τον Πάρεδρο που βγάζετε από μέσα σας....

(http://agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Ποίηση: Jazra: Νουκλεοτίδια

ΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΑ

του Jazra

(Για περισσότερο Jazra στο http://jazrakhaleed.blogspot.com/)

Στην εποχή των γενετιστών οι δικαστές εξαργυρώνουν μέρες
Ο Δρ. Μένγκελε γυαλίζει το χαμόγελό του με τη χορηγία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας
Οι βιοτεχνολόγοι διορθώνουν τα λάθη της φύσης
Σχεδιάζουν καραντίνες
Ετοιμάζουν τους νέους θαλάμους αερίων
Ας αφήσουμε τους ειδικούς να αποφασίσουν ποιοι θα γίνουν σαπούνι σήμερα με την εγγύηση ποιότητας της GlaxoSmithPfizer
Μια νέα ράτσα θηλαστικών ετοιμάζεται στα εργαστήρια
Πιο ανθεκτική
Με κοφτερά δόντια
Χωρίς μνήμη
Με το μανίκι σηκωμένο, παιδιά περιμένουν στη σειρά για το νέο εμβόλιο ενάντια
στον καρκίνο της μήτρας,
την αγάπη,
τη μοναξιά της ύπαρξης,
το απείθαρχο σώμα.
Επιτέλους! Η αναπαραγωγή έχει περάσει οριστικά πια στα χέρια της επιστήμης
Η σεξουαλικότητα βρίσκεται υπό τον έλεγχο των γιατρών
Τα παιδικά σώματα ανήκουν στο κράτος
Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Όλα ρυθμίζονται βάσει του κοινωνικού συμφέροντος
Ο έρωτας έχει πλέον απολυμανθεί από τις αρμόδιες υγειονομικές αρχές
Όλοι και όλες μπορείτε να τον γευτείτε χωρίς κανένα κίνδυνο
Η θανατική ποινή μας είναι άχρηστη πια (εμάς ως πολιτισμένη κοινωνία, εννοώ)
Οι αστυνομικοί μπορούν χωρίς έγνοιες να βιάζουν μετανάστες
Οι εγκληματίες θανατώνονται πια στην κοιλιά της μάνας τους
Το DNA σφραγίζει τους μελλοντικούς δολοφόνους
Τώρα μπορείς να αποικήσεις το κορμί μου με μια απλή συνδρομή και μια γρήγορη σύνδεση
Μπορείς να μ’ αγοράσεις
Να μ’ αγαπήσεις
Μπορείς να με γαμήσεις
Αλλά ποτέ να με αγγίξεις
Χώρισε με σε πληροφορίες, μετά πάτησε enter
Ας δοξάσουμε το σώμα δίχως όργανα
Όχι άλλους εμετούς, εκκρίσεις χολής και ρυτίδες
Ο θάνατος νικήθηκε
Μαζί του και ο άνθρωπος
DNA
Οι αλυσίδες έχουν πια χημικό τύπο

Read More »

Ποίηση: Τα εξώγαμα του Δεκέμβρη

Ετεροαναφορά από: http://apeleftheromenilyriki.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html

Οι πεινασμένοι στην Αφρική. Οι ειδικοί στην τηλεόραση. Οι κακοί στη φυλακή. Οι αναρχικοί στα Εξάρχεια. Αυτοί που αποφασίζουν στη Βουλή. Τα λεφτά μας στα δάνεια. Η αστυνομία στην επόμενη γωνία. Τα σπίτια μας στις τράπεζες. Οι εχθροί μας στην Τουρκία και τη Μακεδονία. Τα πάρκινγκ μας στα πάρκα. Η ψυχαγωγία μας στα bar. Τα παιδιά μας στο σχολείο. Οι φίλοι μας στο Facebook. Η τέχνη στα μουσεία. Οι επιθυμίες μας στις διαφημίσεις. Τα δέντρα μας Χριστούγεννα στο Σύνταγμα. Η ομορφιά στα κέντρα αδυνατίσματος. O έρωτας στις 14 Φλεβάρη. Εμείς στους τέσσερις τοίχους.

Πειθαρχία τέλος - Ζωή Μαγική

Η αστυνομία στην Αφρική. Οι πεινασμένοι στις τράπεζες. Οι αναρχικοί στη Βουλή. Τα Εξάρχεια στην καρδιά μας. Οι κακοί στα κέντρα αδυνατίσματος. Οι φίλοι πλάι μας. Τα bar στις φυλακές. Αυτοί που αποφασίζουν στο σχολείο.Τα λεφτά μας στα πάρκα. Τα πάρκα στα πάρκινγκ τους. Οι εχθροί μας στο facebook. Οι ειδικοί στα σπίτια τους. Η τηλεόραση στα σκουπίδια. Η ψυχαγωγία στα σχολεία. Η τέχνη παντού. Οι διαφημίσεις στα μουσεία. Τα παιδιά μέσα μας. Τα μπαλέτα στους δρόμους. Ο έρωτας στην επόμενη γωνία. Τα σπίτια στα δέντρα. Τα δέντρα στους δρόμους. Η ομορφιά στους δρόμους . Οι επιθυμίες μας στους δρόμους. Εμείς; Στους τέσσερεις τοίχους;»

Read More »

Πρόσωπα: Πάγκαλος: Ουδέν κακό αμιγές Πάν-καλου

Είναι γιορτές. Έφαγα του σκασμού. Δεν αληθεύει καθόλου αυτό που λέω, απλά το χρησιμοποιώ σα γέφυρα για τις δηλώσεις ενός πολιτικού που κατά την δική του ομολογία έχει φάει και έχει φάει. Αλλά δεν αναφέρεται στο προφανές. Αναφέρεται στα λεφτά που έχει φάει. Ξανά και ξανά. Προς συμμόρφωσή μας: Μαζί φάγαμε τα λεφτά. “Μαζί φάγαμε τα λεφτά μέσα στο πλαίσιο ενός φαύλου συστήματος πολιτικής πελατείας με αθρόους διορισμούς στο Δημόσιο” λέει. Και αναρωτιέμαι όπως και εκατομμύρια άλλοι Έλληνες: Εμείς που δεν ήμασταν προσκεκλημένοι στο μεγάλο φαγοπότι των πολιτικών και των ομοτράπεζων τους τι πρέπει να νιώσουμε για αυτές τις δηλώσεις. Αναρωτιέται και αυτός: “Ποιο νομίζετε ότι είναι το πρόβλημα σε αυτή τη φράση;”

Ουδέν κακό αμιγές Πάν-καλου

Του Πέτρου Αργυρίου

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο: http://agriazwa.blogspot.com/)

1-1-2001

Ξέρω και γω ρε Πάγκαλε; Σε ποιο από όλα τα προβλήματα που μας χρεώσατε αναφέρεσαι; Α, μισό. Στο φαϊ. Εννοώ στη δήλωσή σου ότι μαζί τα φάγαμε. Άκου λοιπόν :

α) Όλοι οι Έλληνες δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

β) Αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι μπήκαν στο δημόσιο με αξιοκρατικές διαδικασίες.

Οπότε το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι κατηγορείς δέκα εκατομμύρια Έλληνες ως κλέφτες και λωποδύτες, ένα πρόβλημα το οποίο λύνεται με μαζικές αγωγές κάτι εκατομμυρίων Ελλήνων εναντίων σου.

Αλλά γιατί απευθύνομαι σε σένα; Δεν σε ξέρω προσωπικά. Μάλλον γιατί χαρακτήρισες εμένα, την οικογένεια μου, τους φίλους μου, τους Έλληνες όλους ως κλέφτες. Η οικειότητα σταματά εδώ.

“Επεσε έξω το Δημόσιο. Το 75% των δαπανών του Δημοσίου είναι οι μισθοί και οι συντάξεις” λέει ο Πάγκαλος.

Φυσικά το ποσοστό αυτό είναι λίγο πρόχειρο ως ψευδόλογο, ανάλογα με το τι ακριβώς εννοούσε ο πολιτευτής. Από τα 57 δις των εσόδων του προϋπολογισμού για το 2010, τα 26 προβλέπονται για έξοδα της κατηγορίας “αποδοχές και συντάξεις”. Το ποσοστό αυτό προκύπτει μόνο αν συνυπολογιστεί και η κατηγορία “ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία”. Ο Πάγκαλος για να πακτώσει ένα επιχείρημα, μίλησε για μισθούς και συντάξεις. Για να συνεχίσει απτόητος: “Δανειστήκαμε για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις σε υπαλλήλους που προσλαμβάναμε απλώς και μόνο για να πάρουμε την ψήφο τους”. Όπως έχω ισχυριστεί σε άλλα άρθρα μου¹, οι διαχειριστές αυτού του τόπου, δανείστηκαν (και όχι μόνο) για να συντηρήσουν το σαθρό σύστημα εξουσίας όπως αυτό τους παραγγέλθηκε από τους πάτρωνες τους. Όλα τα άλλα, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Πάγκαλου είναι “...εκ του πονηρού, αναβιώνουν ένα κλίμα φαυλότητας το οποίο υπερκαλύπτει τα πάντα”. Ακριβώς.

Λέει αλήθειες ο Πάγκαλος. Όλοι τους λένε. Λέει αλήθεια όταν ο ίδιος ομολογεί ότι μαζί τα φάγανε τα βουλημικά παιδιά του συστήματος εξουσίας. Λέει αλήθεια όταν δηλώνει ότι η αλήθεια, η αντικειμενικότητα, η αξιοκρατία τους τρομάζουν. Λέει αλήθεια όταν λέει ότι “όταν στο Δημόσιο βάζει(ς) τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί.”

Και είναι πραγματικά σημαντικό και επιτακτικό το “να περάσουν οι αξιότεροι στο Δημόσιο, να γίνει και η ζωή όλων μας πιο εύκολη”. Όντως. Και πως θα γίνει αυτό; Μήπως εσείς οι διαχειριστές δεν γνωρίζατε ότι προκειμένου η Ελλάδα να παραμένει υποτελής και εξαρτώμενη, έπρεπε και οι πολίτες της να ναι και αυτοί υποτελείς και εξαρτώμενοι. Έπρεπε οι “αξιότεροι” να αποκλειστούν ή να εγκλωβιστούν. Κάνατε τη χώρα και μερίδα του πληθυσμού της παρασιτική, στήσατε ένα κόσμο διαφθοράς προκειμένου να εξυπηρετήσετε με το αζημίωτο τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των εντολέων σας.

Τώρα όσο για το ότι ο δημόσιος υπάλληλος είναι κοπρίτης, δεν θα το αποφασίσω εγώ. Ίσως τα δικαστήρια να είναι πιο αρμόδια να απαντήσουν. Άλλωστε και οι εισαγγελείς δημόσιοι υπάλληλοι είναι και αυτοί, άρα κατά εσάς είναι τι; Για ξαναπείτε την όμορφη αυτή λέξη πιο δυνατά.

Συνεχίζει: “Οι πολίτες σε μεγάλες πλειοψηφίες εκδηλώνουν τη δυσαρέσκειά τους για την πολιτική που ασκείται. Άλλοι γιατί υφίστανται τις συνέπειες, άλλοι γιατί ακούνε το κλίμα που έχει διαμορφωθεί από τον ηλεκτρονικό Τύπο και την προπαγάνδα της αντιπολίτευσης”. Της ποιας αντιπολίτευσης; Του Σύριζα του ΚΚΕ και των οικολόγων πράσινων; Που ακούγονται αυτοί;

Α ναι. Και φυσικά η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζεται είναι μύθευμα του Ίντερνετ, συνομωσιολογία. Γιατί σε αυτό το άτιμο το διαδίκτυο ακούς πράματα που το πληροφοριακό μπλόκο και η προπαγάνδα των παραδοσιακών, κατευθυνόμενων και βρόμικων ΜΜΕ δεν επιτρέπουν να ακούγονται.

Συνεχίζει τις διαρκείς προκλήσεις του: “Γιατί συνήθως ο “κόσμος” στον οποίο αναφέρεστε πρέπει να διαθέτει λογική, μνήμη και φαντασία. Αλλιώς το να συζητάει κανείς με κάποιον που δεν διαθέτει αυτά τα στοιχειώδη είναι άδικος κόπος” . Φυσικά. Σάμπως είμαστε σε καμιά δημοκρατία; Όχι βέβαια. Άρα προς τι ο διάλογος; Πάλι αλήθειες λέει. Ζούμε σε μια κυψέλη όντων χωρίς λογική, μνήμη και φαντασία όπου οι εξουσιαστές πρέπει να παίρνουν τις αποφάσεις για αυτούς χωρίς να δίνουν δεκάρα για το οι πολλοί, σκέφτονται, φαντάζονται και επιθυμούν. Δεν είναι δικός τους αυτός ο τόπος, δεν είναι δικιά τους η ζωή, δανεική είναι. Και μια που μιλάμε για δανεισμό...:“Με την επιμονή να διεκδικούμε το δικαίωμα εμείς μόνοι σε όλον τον κόσμο να δανειζόμαστε, να ζούμε ανετότερα απ΄ ό,τι μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας και μετά να τρώμε τα λεφτά των ξένων και να μην τα επιστρέφουμε, τότε θα γίνουμε μια Αλβανία χωρίς το κομμουνιστικό καθεστώς».

Ποιος δανείστηκε από τις διεθνείς αγορές. Ποιος έκρυβε στοιχεία μέσω της δημιουργικής λογιστικής για να δανείζεται και να παραμένει στην εξουσία; Ο Ελληνικός λαός; Πόσο Έλληνες εκτός από το σινάφι των πολιτικών και των δικών τους επιχειρηματιών γνώριζε ακριβώς την εικόνα. Κύριε Πάγκαλε, θα σας μαλώσω. Κάνετε πάλι το κολπάκι με την ταχυδακτυλουργία για να μαραζώσουν από ντροπή οι Έλληνες και να καθίσουν ήσυχα στο γωνίτσα τους ενόσω καταστρέφεται η κοινωνία τους. Η σημερινή Αλβανία σε μερικούς μήνες από τώρα θα μοιάζει παράδειγμα προς μίμηση σε σχέση με το που θα μας οδηγήσουν οι πολιτικές στήριξης της διεθνούς τοκογλυφίας. Όσο για καθεστώτα, ε αυτά μάθαμε πλέον να τα αναγνωρίζουμε.

Λέει : “Δεν νομίζω ότι η κυβέρνηση θα έχει κανένα συμφέρον να προκαλέσει εκλογές η ίδια. Θα ήταν, πιστεύω, μεγάλο λάθος”. Φυσικά και έχει κάθε συμφέρον να το κάνει. Το κεφάλαιο πολιτικής των διεθνών χρηματαγορών που λέγεται GAP, πρέπει να διασωθεί και να φυγαδευτεί πολιτικά πάση θυσία πριν η Ελλάδα κηρυχθεί σε κατάσταση ελεγχόμενης πτώχευσης... Τα λέμε την άνοιξη λοιπόν... Αλλά τι λέω τώρα. Φυσικά και το γνωρίζετε αυτό. Για αυτό και λέτε “ Ο μόνος ουσιαστικός συνομιλητής μας είναι ο ΛΑΟΣ. Οι μόνοι που κάνουν σοβαρή αντιπολίτευση. Λυπάμαι που το λέω”. Όχι πάλι δεν λυπάμαι που το λέτε. Γιατί στην κυβέρνηση συνασπισμού που θα έχουμε από την άνοιξη και για λίγους μήνες, την κυβέρνηση ¨Εθνικής Σωτηρίας”, το ΛΑΟΣ θα συμμετέχει- στην εξουσία... Γι' αυτό άλλωστε και ο Καρατζαφέρης μιλάει με ύφος προέδρου της δημοκρατίας, γιατί είναι έτοιμος και πρόθυμος να συγκυβερνήσει. Γι αυτό και ποτέ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν πολεμήσαν στη ρίζα του την άνοδο του φασισμού στην Ελλάδα. Δεν τους ενδιέφερε ποτέ η δημοκρατία στην Ελλάδα και οι απειλές προς αυτήν. Άλλωστε τα ίδια τα κόμματα αυτά, όπως απέδειξε η ιστορία ήταν τα ίδια απειλές για τη δημοκρατία. Όχι, δεν ήταν η δημοκρατία το μέλημα τους. Το αντίθετο. Το κύριο μέλημα τους ήταν η διατήρηση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού στην περιοχή- με το αζημίωτο πάντα.

Συνεχίζει ο Πάγκαλος τις αποκαλυπτικές αλήθειες... : “Αναγκαζόμαστε να διαγράψουμε την αντιπολίτευση από το εύρος μιας σοβαρής συζήτησης”

Μετά τους αμνήμονες, τους άφρονες και τους πεζούς πολίτες, ο Πάγκαλος διαγράφει και την αξιωματική αντιπολίτευση από το διάλογο. Με το ΚΚΕ απαξιεί να συνομιλήσει, με τον συνασπισμό που “δίνει και μαθήματα με περισσή αναίδεια και αμετροέπεια” δεν υπάρχουν όπως ο ίδιος δηλώνει περιθώρια συζήτησης.. Ποιος μένει λοιπόν; Μα φυσικά το ΛΑΟΣ. Είπαμε ο διάλογος και η κοινωνική συναίνεση είναι απαραίτητος στις δημοκρατίες. Όχι στα καθεστώτα...

Και συνεχίζει τις αλήθειες: “Να μη βλέπεις ότι έρχεται το τέλος σημαίνει ότι απλώς κάποιος είναι αφιλοσόφητος. Τραγικό είναι ότι κάποιοι δεν βλέπουν πως έρχεται η αρχή, δηλαδή ότι ο κόσμος αλλάζει γύρω τους, ότι καταρρέει ο παλιός κόσμος και αυτοί επιμένουν να ζουν και να σκέπτονται όπως πριν από δέκα ή είκοσι χρόνια... Φτάσαμε στο σημείο όλα γύρω μας να καταρρέουν και εμείς επιμένουμε να θέλουμε να ζούμε όπως παλιά...”. Μα τι θράσος έχει αυτός ο Έλληνας πολίτης! Να θέλω να διατηρήσει κεκτημένα. Που γίνονται αυτά; Μόνο σε αυτές τις άθλιες τις πραγματικές δημοκρατίες γίνονται αυτά. Και ευτυχώς πλέον έχουμε αποτινάξει ακόμη και τη δημοκρατική ψευδαίσθηση. Δυστυχώς όμως για την μικρή ομάδα των διαχειριστών στην οποία ανήκει και ο κύριος Πάγκαλος, το τέλος έρχεται και για το για το σύστημα εξουσίας. Καλπάζοντας. Και όπως λέει και ο ίδιος: “Να μη βλέπεις ότι έρχεται το τέλος σημαίνει ότι απλώς κάποιος είναι αφιλοσόφητος”...

“Τραγικό είναι ότι κάποιοι δεν βλέπουν πως έρχεται η αρχή, δηλαδή ότι ο κόσμος αλλάζει γύρω τους, ότι καταρρέει ο παλιός κόσμος και αυτοί επιμένουν να ζουν και να σκέπτονται όπως πριν από δέκα ή είκοσι χρόνια... Φτάσαμε στο σημείο όλα γύρω μας να καταρρέουν και εμείς επιμένουμε να θέλουμε να ζούμε όπως παλιά...”

Γίνεται Πάν-καλέ μου να θέλετε να ζείτε πλέον με την έστω και ανοχή του Ελληνικού Λαού. Εμ, δε γίνεται. Αυτό και τα γένια του Σπανού μόνο.

Και όμως ο χειμαρρώδης πολιτικός άντρας συνεχίζει:

“Είναι άνθρωποι 30 ετών αλλά δεν έχουν καμία ενημέρωση ή αποφεύγουν τις οδυνηρές επιλογές και το γεγονός ότι θα ζήσω μαζί τους κάποιο διάστημα με θλίβει.” Αυτούς να δεις. Ο υβριστικός λόγος του Πάγκαλου αφού έχει περιλάβει όλους τους Έλληνες (μαζί τα φάγαμε), δημοσίους υπαλλήλους (κοπρίτες) το Σαμαρά και τη ΝΔ (γελοίο και ανάξιο λόγου περιγράφει τις θέσεις Σαμαρά), το Συνασπισμό (είναι ένα συγκρότημα το οποίο συναναστρέφεται τρομοκρατικές ομάδες και κατά καιρούς δίνει και μαθήματα με περισσή αναίδεια και αμετροέπεια), την Αλέκα Παπαρήγα (ονειρεύεται μια Σοβιετική Ενωση (τη συγχωρεμένη), βάζει στο στόχαστρο της αθυροστομίας και τους τριαντάραδες που και μόνο η συνύπαρξη μαζί τους είναι θλιβερή. Ποιος Έλληνας παραμένει στο απυρόβλητο;

Είναι φανερό. Το χει πει και ο Πρωθυπουργός τους: Είμαστε σε πόλεμο. Σε πόλεμο κατά της ελληνικής κοινωνίας. Άντε να δούμε ποιος θα βγει κερδισμένος...

Λέει αλήθειες ο Πάγκαλος. Και ο μόνος τρόπος να αποδείξω την ανατριχιαστική “ειλικρίνεια” των λεγομένων είναι να χρησιμοποιήσω φράσεις του εκτός πλαισίου: “Μην ξεχνάτε αυτό το μνημειώδες του κ. Τσίπρα, ότι το ΠαΣοΚ είναι η χειρότερη κυβέρνηση που πέρασε από τη χώρα μετά την κυβέρνηση Τσολάκογλου της Κατοχής”.

Καλά που μας το θυμίσατε κύριε Πάγκαλε. Γιατί ως αμνήμονες παράλογοι αφιλοσόφητοι κλέφτες κοπρίτες είχαμε την τάση να ξεχνάμε.

Όχι πια.²

1βλ. πχ http://agriazwa.blogspot.com/2010/12/blog-post_18.html?zx=24276b06d9fa2961

2Και για να μην ξεχνιόμαστε... για περισσότερο Πάγκαλο, αν κάτι τέτοιο είναι ποτέ δυνατόν, στο: http://agriazwa.blogspot.com/2010/12/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9.html

Read More »

Πολιτική και κοινωνία: Ο Έλληνας δεν ειναι αντι-Σημίτης

Τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους; Πρώην πολιτευτές, αφού θεωρούν ότι έχουν υπηρετήσει τον τόπο τους και έχουν μπει στο hall of fame της άθλιας μεταπολιτευτικής πολιτικής ιστορίας, επεμβαίνουν ωσάν διανοούμενοι με “καίριες παρεμβάσεις” να μας φωτίσουν και να δείξουν το δρόμο το σωστό. Αυτόν δηλαδή που χάραξαν αυτοί, για να μας οδηγήσουν εδώ, στα αδιέξοδα και τα αζήτητα του παρόντος και του μέλλοντος.

Ο Έλληνας δεν είναι αντι-Σημίτης

Του Πέτρου Αργυρίου

28-12-2010

Μήπως περιμένουν ότι θα τους ανταμείψει ο τόπος με την προεδρία της δημοκρατίας για τις υπηρεσίες που παρείχαν στο λαό τους;

Ψιτ. Εγερτήριο σάλπισμα. Η δημοκρατία αυτή της οποίας τους θώκους ονειρεύεστε, τελείωσε. Την κακοποιήσατε, τη βιάζατε επί δεκαετίες και τελικά την σκοτώσατε εν ψυχρώ.

Δε μαθαίνουν. Μετά το ξύλο στον Χατζηδάκη, τις γιούχες στους Κακλαμάνη και το ζεύγος Καραμανλή, κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν να ονειρεύονται παρά το συσσωρευμένο κύμα οργής που αν δε βρει δικαιοσύνη θα ψάξει για αίμα.

Για να αλλάξουμε το θέμα, ο πρώην, ο Κώστας ο Σημίτης, σε άρθρο του στο Βήμα μας λέει τα δικά του πάλι: “Η ΟΝΕ αποτελεί έπειτα από δέκα χρόνια ένα επιβεβλημένο και μη αμφισβητήσιμο δομικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Ενωσης...

Δεν νοείται. Τα μέλη της είναι γι΄ αυτό υποχρεωμένα να συνεργάζονται, να προβλέπουν και να προλαμβάνουν εξελίξεις που θα θέσουν σε κίνδυνο το ευρώ και τη συνοχή της. Η οικονομική διακυβέρνηση είναι μια αναγκαιότητα”

Και μη αμφισβητήσιμο; Και μη αμφισβητήσιμο; Μια ακόμη θεολογικού τύπου ρήση για την ιερή οικονομία τους. “Τα μέλη της είναι γι' αυτό υποχρεωμένα”... Από ποιόν. Από την πραγματικότητα των αγορών. Όπως επιτυχώς έχουν επισημάνει και άλλοι σχολιαστές, το άρθρο είναι γεμάτο οικονομικούς όρους, ελάχιστους όμως κοινωνικούς. Γιατί απλά οι κοινωνίες δεν είναι το μέλημα των αγορών και των πολιτικών εκφραστών τους.

Η κυβέρνηση Σημίτη μας έβαλε στο ευρώ με μαγειρέματα όπως αποκαλύπτει η Bild και ομολογεί ο Γιούνγκερ. Επίτρεψε την Ελληνική κερδοσκοπία πάνω στο Ευρώ που μέσα σε μήνες ανέβασε απίστευτα το κόστος ζωής στην Ελλάδα. Μας χρέωσε το πανηγύρι των Ολυμπιακών όπου οι πραγματικοί εορτάζοντες ήταν ο εργολάβοι και οι εταιρίες, κυρίως γερμανικές.

Και φυσικά να μην ξεχνάμε το χρηματιστήριο. Με τις ευχές, τις εγγυήσεις και τις παραινέσεις της κυβέρνησης, δημιουργήθηκε ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας και προσδοκιών. 7000 μονάδες θα φτανε είπανε. Εκατομμύρια μικρών και μεσαίων επενδυτών χάσαν τα λεφτά τους. Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες δισ ευρώ χάθηκαν από την ελληνική οικονομία για να τροφοδοτήσουν τους αετονύχηδες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι καταθέσεις στέγνωσαν, ο Έλληνας μπήκε βαθύτερα στην κουλτούρα του δανεισμού. Οι τράπεζες υπερπροσφέραν δάνεια. Καταστροφή. Μια ακόμη από τις πολλές που έχουν βρει αυτή τη χώρα. Και ποια ήταν η στάση του τότε πρωθυπουργού; Σε μια επίδειξη πολιτική κυνισμού και αναλγησίας, ο Σημίτης δήλωνε: Έπαιξαν και έχασαν. “Ας πρόσεχαν”.

Ας πρόσεχε λοιπόν και αυτός όταν το δεξί του χέρι ο Τσουκάτος ομολόγησε την ταρίφα των 1000000 ευρώ της Siemens που ο ίδιος έλαβε για “τα ταμεία του Πασόκ”. Ας πρόσεχε την εμπλοκή Μαντέλη στην ίδια υπόθεση. Ας πρόσεχε τις δηλώσεις του Ζοσεράν, πρώην στελέχους της εταιρίας Thale που περιέγραψε ότι του ζητήθηκε από Έλληνα συνεργάτη του μίζα της τάξης του7-10% για τον τότε υπουργό αμύνης (προηγουμένως οικονομίας) Γιάννο Παπαντωνίου.

Σε ένα τέτοιο κλίμα εκτεταμένης δωροδοκίας, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει το τεκμήριο της μη εμπλοκής του πρώην πρωθυπουργού.

Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε επίσης κάποιος να αναρωτηθεί για το με ποιον ακριβώς μηχανισμό ένα πολιτικό ουτσαίντερ κατάφερε να επικρατήσει στην κούρσα του χρίσματος, να γίνει ο ισχυρός άντρας του ΠΑΣΟΚ εξοντώνοντας πολιτικά στο όνομα της τεχνοκρατίας, την εσωκομματική αντιπολίτευση των σοσιαλιστών και να επιβάλει πολιτικές ουσιαστικά με τη συναίνεση και τη συμβολή της ΝΔ και των μήντια. Το με ποιο μηχανισμό, ο Σημίτης και οι “πολιτικές” που έφερε έγιναν αδιαφιλονίκητες.

Τρεις από τους δριμύτερους επικριτές του, οι Τάκης Παππάς, Μαλβίνα Κάραλη και Βασίλης Ραφαηλίδης ουσιαστικά εκδιώχθηκαν πολιτικά ή επαγγελματικά. Και οι τρεις τους πεθάναν κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του. Ίσως δεν αντέχαν να ζουν άλλο στην εκσυγχρονισμένη Ελλάδα του Σημίτη.

“Δεν νοείται” μας λέει λοιπόν σήμερα. Και μου θυμίζει τους θατσερικού τρόπου μονόδρομους που μας επέβαλε για να μας αντέξει στο ευρώ. Μου θυμίζει την απολυταρχία όλων αυτών που βλέπουν στην πολιτική αδιέξοδα και μονοδρόμους για να επιβάλουν πολιτικές χωρίς κανένα διάλογο και λαϊκή συμμετοχή ή συναίνεση.

Τα μόνα αδιέξοδα είναι οι πολιτικοί και η πολιτική των μονοδρόμων. Και αυτοί- πολιτικά πάντα- φτάνουν στο τέλος τους. Ας κάνουν καίριες παρεμβάσεις μπροστά στο λαό.

Read More »

Είπαν: Πάσχος Μανδραβέλης

Δεν το γνωρίζουμε, αλλά πρέπει να εικάσουμε ότι πολλά μέλη της Ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών (ΠΟΣΔΕΠ) έχουν σπουδάσει σε αγγλοσαξωνικά πανεπιστήμια και ξέρουν τα πλεονεκτήματα ενός αμερικανικού ή βρετανικού πανεπιστημίου. Ξέρουν με πόση σοβαρότητα γίνεται η δουλειά εκεί γνωρίζουν ότι η λογοκλοπή που ατιμώρητη προκόβει στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι εκεί θανάσιμο αμάρτημα ότι αξιολογούνται διαρκώς για να πετύχουν τα καλύτερα αποτελέσματα ότι οι απόφοιτοί τους, όχι μόνο βρίσκουν δουλειά, αλλά επειδή ακριβώς εκτιμούν τόσο πολύ τη δουλειά των δασκάλων τους κάνουν οργανώσεις για να υποστηρίξουν το πανεπιστήμιο και μετά το πέρας των σπουδών τους

Read More »