Τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους; Πρώην πολιτευτές, αφού θεωρούν ότι έχουν υπηρετήσει τον τόπο τους και έχουν μπει στο hall of fame της άθλιας μεταπολιτευτικής πολιτικής ιστορίας, επεμβαίνουν ωσάν διανοούμενοι με “καίριες παρεμβάσεις” να μας φωτίσουν και να δείξουν το δρόμο το σωστό. Αυτόν δηλαδή που χάραξαν αυτοί, για να μας οδηγήσουν εδώ, στα αδιέξοδα και τα αζήτητα του παρόντος και του μέλλοντος.
Ο Έλληνας δεν είναι αντι-Σημίτης
Του Πέτρου Αργυρίου
28-12-2010
Μήπως περιμένουν ότι θα τους ανταμείψει ο τόπος με την προεδρία της δημοκρατίας για τις υπηρεσίες που παρείχαν στο λαό τους;
Ψιτ. Εγερτήριο σάλπισμα. Η δημοκρατία αυτή της οποίας τους θώκους ονειρεύεστε, τελείωσε. Την κακοποιήσατε, τη βιάζατε επί δεκαετίες και τελικά την σκοτώσατε εν ψυχρώ.
Δε μαθαίνουν. Μετά το ξύλο στον Χατζηδάκη, τις γιούχες στους Κακλαμάνη και το ζεύγος Καραμανλή, κάποιοι από αυτούς συνεχίζουν να ονειρεύονται παρά το συσσωρευμένο κύμα οργής που αν δε βρει δικαιοσύνη θα ψάξει για αίμα.
Για να αλλάξουμε το θέμα, ο πρώην, ο Κώστας ο Σημίτης, σε άρθρο του στο Βήμα μας λέει τα δικά του πάλι: “Η ΟΝΕ αποτελεί έπειτα από δέκα χρόνια ένα επιβεβλημένο και μη αμφισβητήσιμο δομικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Ενωσης...
Δεν νοείται. Τα μέλη της είναι γι΄ αυτό υποχρεωμένα να συνεργάζονται, να προβλέπουν και να προλαμβάνουν εξελίξεις που θα θέσουν σε κίνδυνο το ευρώ και τη συνοχή της. Η οικονομική διακυβέρνηση είναι μια αναγκαιότητα”
Και μη αμφισβητήσιμο; Και μη αμφισβητήσιμο; Μια ακόμη θεολογικού τύπου ρήση για την ιερή οικονομία τους. “Τα μέλη της είναι γι' αυτό υποχρεωμένα”... Από ποιόν. Από την πραγματικότητα των αγορών. Όπως επιτυχώς έχουν επισημάνει και άλλοι σχολιαστές, το άρθρο είναι γεμάτο οικονομικούς όρους, ελάχιστους όμως κοινωνικούς. Γιατί απλά οι κοινωνίες δεν είναι το μέλημα των αγορών και των πολιτικών εκφραστών τους.
Η κυβέρνηση Σημίτη μας έβαλε στο ευρώ με μαγειρέματα όπως αποκαλύπτει η Bild και ομολογεί ο Γιούνγκερ. Επίτρεψε την Ελληνική κερδοσκοπία πάνω στο Ευρώ που μέσα σε μήνες ανέβασε απίστευτα το κόστος ζωής στην Ελλάδα. Μας χρέωσε το πανηγύρι των Ολυμπιακών όπου οι πραγματικοί εορτάζοντες ήταν ο εργολάβοι και οι εταιρίες, κυρίως γερμανικές.
Και φυσικά να μην ξεχνάμε το χρηματιστήριο. Με τις ευχές, τις εγγυήσεις και τις παραινέσεις της κυβέρνησης, δημιουργήθηκε ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας και προσδοκιών. 7000 μονάδες θα φτανε είπανε. Εκατομμύρια μικρών και μεσαίων επενδυτών χάσαν τα λεφτά τους. Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες δισ ευρώ χάθηκαν από την ελληνική οικονομία για να τροφοδοτήσουν τους αετονύχηδες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι καταθέσεις στέγνωσαν, ο Έλληνας μπήκε βαθύτερα στην κουλτούρα του δανεισμού. Οι τράπεζες υπερπροσφέραν δάνεια. Καταστροφή. Μια ακόμη από τις πολλές που έχουν βρει αυτή τη χώρα. Και ποια ήταν η στάση του τότε πρωθυπουργού; Σε μια επίδειξη πολιτική κυνισμού και αναλγησίας, ο Σημίτης δήλωνε: Έπαιξαν και έχασαν. “Ας πρόσεχαν”.
Ας πρόσεχε λοιπόν και αυτός όταν το δεξί του χέρι ο Τσουκάτος ομολόγησε την ταρίφα των 1000000 ευρώ της Siemens που ο ίδιος έλαβε για “τα ταμεία του Πασόκ”. Ας πρόσεχε την εμπλοκή Μαντέλη στην ίδια υπόθεση. Ας πρόσεχε τις δηλώσεις του Ζοσεράν, πρώην στελέχους της εταιρίας Thale που περιέγραψε ότι του ζητήθηκε από Έλληνα συνεργάτη του μίζα της τάξης του7-10% για τον τότε υπουργό αμύνης (προηγουμένως οικονομίας) Γιάννο Παπαντωνίου.
Σε ένα τέτοιο κλίμα εκτεταμένης δωροδοκίας, οποιοσδήποτε θα μπορούσε να αμφισβητήσει το τεκμήριο της μη εμπλοκής του πρώην πρωθυπουργού.
Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε επίσης κάποιος να αναρωτηθεί για το με ποιον ακριβώς μηχανισμό ένα πολιτικό ουτσαίντερ κατάφερε να επικρατήσει στην κούρσα του χρίσματος, να γίνει ο ισχυρός άντρας του ΠΑΣΟΚ εξοντώνοντας πολιτικά στο όνομα της τεχνοκρατίας, την εσωκομματική αντιπολίτευση των σοσιαλιστών και να επιβάλει πολιτικές ουσιαστικά με τη συναίνεση και τη συμβολή της ΝΔ και των μήντια. Το με ποιο μηχανισμό, ο Σημίτης και οι “πολιτικές” που έφερε έγιναν αδιαφιλονίκητες.
Τρεις από τους δριμύτερους επικριτές του, οι Τάκης Παππάς, Μαλβίνα Κάραλη και Βασίλης Ραφαηλίδης ουσιαστικά εκδιώχθηκαν πολιτικά ή επαγγελματικά. Και οι τρεις τους πεθάναν κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του. Ίσως δεν αντέχαν να ζουν άλλο στην εκσυγχρονισμένη Ελλάδα του Σημίτη.
“Δεν νοείται” μας λέει λοιπόν σήμερα. Και μου θυμίζει τους θατσερικού τρόπου μονόδρομους που μας επέβαλε για να μας αντέξει στο ευρώ. Μου θυμίζει την απολυταρχία όλων αυτών που βλέπουν στην πολιτική αδιέξοδα και μονοδρόμους για να επιβάλουν πολιτικές χωρίς κανένα διάλογο και λαϊκή συμμετοχή ή συναίνεση.
Τα μόνα αδιέξοδα είναι οι πολιτικοί και η πολιτική των μονοδρόμων. Και αυτοί- πολιτικά πάντα- φτάνουν στο τέλος τους. Ας κάνουν καίριες παρεμβάσεις μπροστά στο λαό.
Ο Γιωργάκης είναι φίνο Αμερικανόπουλο. Το έβαλε με το ζόρι η μαμά του Φρειδερίκη... συγνώμη Μάργκαρετ ήθελα να πω να κυβερνά μια χώρα της οποίας απεχθάνεται τους κατοίκους και τη γλώσσα. Δεν βλέπετε με τι περιφρόνηση μιλάει για τους Έλληνες; Λέει: «Κυβερνώ μια χώρα διεφθαρμένων». Και η απέχθειά του για τη γλώσσα είναι φανερή, τόσα χρόνια στην Ελλάδα και από Ελληνικά τίποτα. Άλλωστε τα συμφέροντα της πατρίδας του (ΗΠΑ) προσπαθεί να υπηρετήσει πιστά και των Τούρκων φίλων του. Έχει αναλάβει να αφελληνίσει την χώρα, να καταργήσει την Ελληνική Γλώσσα να εξαφανίσει τον Ελληνικό Πολιτισμό, να δώσει το Αιγαίο κάποια νησιά και την Κύπρο στους Τούρκους (για πρώτη δόση γιατί η Θράκη έπεται) και να εξυπηρετήσει τα Σκόπια με αναγνώριση ονόματος που θέλουν οι Αμερικάνοι. Τι να κάνει παρά πάνω το παιντί; Και οι Έλληνες που τον υποστηρίζουν και τον ψηφίζουν; Δεν υπάρχουν πια Έλληνες με περηφάνια, πιστεύω και παλικαριά. Υπάρχουν κατά το πλείστον Νεοέλληνες που νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους και το πολύ για την οικογένειά τους, αμόρφωτοι και απολίτιστοι. Δυστυχώς η χώρα μας, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη. Σε μερικές δεκαετίες θα έχει εξαφανιστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφή