Πολιτική και κοινωνία: Παπουτσής από τον τόπο σου...

“Μακριά από μένα και τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου κάθε χρέωση μηχανισμών καταστολής με την έννοια που τους γνώρισε το προοδευτικό κίνημα. Σ’ αυτό έχω και προσωπική και πολιτική ευαισθησία”. Τάδε έφη Χρήστος Παπουτσής, πρόσφατα.

Φαίνεται πως τα πάντα λαμβάνουν χώρα κάπου πολύ μακρυά και απόμερα από τους πολιτικούς του συστήματος που για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν ότι το σύμπαν τους είναι πολύ διαφορετικό από αυτό των πολιτών.

__Παπουτσής από τον τόπο σου...__

Του Πέτρου Αργυρίου

24-12-2010

Υπάρχει μια πολύ ηλίθια αντίληψη των υπουργείων τα τελευταία χρόνια, μια αντίληψη μαρκετίστικη, τηλεοπτική. Επιχειρούν να πείσουν τον πολίτη ότι η αλλαγή μιας ταμπέλας μεταμορφώνει αυτόματα το περιεχόμενο και το προϊόν της πολιτικής. Έτσι, η μετονομασία του υπουργείου δημοσίας τάξης σε υπουργείο “προστασίας του πολίτη” έχει φυσικά μεταμορφώσει ψυχολογικά εκατοντάδες όργανα καταστολής που έχουν σπάσει κεφάλια και ότι άλλο μπορούσαν να βρουν από διαδηλωτές κάθε ηλικίας και φύλου, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και γέρων, σε αγαθούς τηρητές του νόμου που με βαριά την καρδιά βγάζουν το γκλομπ ή τα χημικά και μόνο σε περίπτωση που η άριστη ηθική και ανθρωπιστική τους εκπαίδευση τους κρίνει ότι απειλείται- άμεσα- η ζωή, η υγεία ή και η περιουσία άλλων πολιτών....

Ο Παπουτσής επικαλείται την πολιτική και την προσωπική του ευαισθησία για να μας διαβεβαιώσει για την ομαλότητα του υπουργείου του, των πολιτικών των προϊσταμένων του και

των πρακτικών των υφισταμένων του.

Και φυσικά υποκρίνεται. Κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια, ποτέ άλλοτε η καταστολή δεν έχει πάρει τέτοια έκταση και σφοδρότητα. Και αυτό δε συνέβη γιατί φυσικά τα όργανα καταστολής αποφάσισαν να “αυτοοργανωθούν” ή να αυτονομηθούν. Αυτό συνέβη γιατί η αντιλαϊκή πολιτική που θα ακολουθούνταν ήταν γνωστή εκ των προτέρων καθώς και αναμενόμενες ήταν οι αντιδράσεις και διαμαρτυρίες των πολιτών. Στημένος και ετοιμοπόλεμος ήταν λοιπόν και ο μηχανισμός καταστολής για να φιμώσει τις κραυγές των πολιτών. Συνεχίζει λοιπόν ο Παπουτσής το παραλήρημα του λες και απευθύνεται στην Υπνηλανδία και όχι σε μια χώρα σε αναταραχή και στα πρόθυρα εξέγερσης απέναντι σε αποικιοκρατικές δυνάμεις.

“Σύμφωνα με τη δική μου γνώση, η παλαιά μέθοδος της παρακολούθησης με μυστικούς αστυνομικούς των συγκεντρώσεων των εργατικών συνδικάτων, του μαζικού κινήματος, στη δική μας περίοδο δεν υπάρχει. Εγώ προσωπικά έχω εντοπίσει αστυνομικούς μέσα σε εκδηλώσεις του μαζικού κινήματος, αλλά ήταν άλλες εποχές. Ήταν δικτατορία και αμέσως μετά τη δικτατορία, όπου έτσι λειτουργούσε το σύστημα, τώρα δεν λειτουργεί έτσι.”

Εεε;;; Ξέρω πολλούς γέρους που ζουν κλειδωμένοι στο παρελθόν. Οι νοητικές τους δυνάμεις δεν τους επιτρέπουν να έχουν καλή αντίληψη για τη τρέχουσα πραγματικότητα. Αν ένας πολιτικός έχει Altzheimer ή κάποιο είδος εγκεφαλικής άνοιας δεν είναι ντροπή. Αν δεν έχει όμως και μιλάει σαν να έχει ή προσποιούμενος ότι όλοι οι υπόλοιποι έχουν, αυτό είναι ντροπή.

Πρώτα από όλα, οι περισσότεροι πολίτες δικαίως θεωρούν το καθεστώς όπως αυτό έχει διαμορφωθεί δικτατορικό. Δεύτερον, η παρατηρούμενη έκταση βίαιας καταστολής στην Ελλάδα του σήμερα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από χούντες. Αντίθετα, έχει να τους δώσει και ιδέες.

Ο υπουργός προστασίας του πολίτη όφειλε ίσως να έχει μια επίγνωση για το τι απειλεί τον πολίτη, τουλάχιστον τι νιώθει ο πολίτης ότι τον απειλεί. Και η πρώτιστη απειλή που νιώθει ο πολίτης και θα παλέψει με τη ζωή του εναντίον της είναι η πολιτική αυτής της κυβέρνησης. Η δεύτερη είναι η βίαια καταστολή. Αλλά προφανώς, η δουλειά και το έργο των υπουργών αυτής της κυβέρνησης δεν είναι η προστασία του πολίτη αλλά η προστασία των “αγορών”. Τα όργανα καταστολής παρέχουν “προστασία” στις αγορές απέναντι στην απειλή του εξεγερμένου πολίτη. Θυμίστε μου ποιες δύο λέξεις ξεκινάν από Ντα και τελειώνουν σε ιλίκι; Α ναι. Νταϊλίκι και νταβατζιλίκι.

Και ο υπουργός φαίνεται να μιλά στη χώρα του Ποτέ Ποτέ. Δεν πείθει κανένα. Ούτε πείθει κανένα με το αναφέρεται στον νεανικό εαυτό του ως λίγο πολύ αγωνιστή της δημοκρατίας. Παπουτσή, ξύπνα, εδώ και πολλά χρόνια εσύ και όμοιοι σου είναι το σύστημα. Και το σύστημα είναι ο εχθρός που υπαινίσσεσαι ότι πολεμούσες. Είσαι η κυβέρνηση του ΔΝΤ και της τρόϊκας και οι υφιστάμενοί σου σπαν κεφάλια για πάρτη των επικυρίαρχων.

Συνεχίζει παραταύτα ο Υπουργός να μιλάει με παλαιοπασοκικό στυλάκι για τους αστυνομικούς: “Εάν κάποιοι έχουν αυτονομηθεί, αυτό είναι άλλο θέμα. Και ελέγχεται αμέσως”

Εάν. Εάν. Και εφόσον. Και εάν και εφόσον. Τώρα το φωτογραφικό υλικό, τα βίντεο, αυτά είναι υποκειμενικές μαρτυρίες και φημολογία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Τα πάντα είναι υπό έλεγχο. Αυτός δεν είναι άλλωστε ο ρόλος της αστυνομίας κ. Υπουργέ; Να ελέγχει;

Συνεχίζει ο Υπ. προστάτης του πολίτη.

«Η δική μας κυβέρνηση έχει ακριβώς αυτή την προσέγγιση. Εμείς θέλουμε να περιφρουρήσουμε το δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη και κάθε ανθρώπου να διαδηλώσει ελεύθερα, να εκφράσει την αγωνία του, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.”

Όντως. Για να μην πω τη δικιά μου γνώμη για αυτή την κοροϊδία, ας καταφύγω στη γνώμη άλλων για το τι κάνει αυτή η δημοκρατική κυβέρνηση, αυτή η κόπια της κυβέρνησης Bush που ήρθε να παιχθεί και στην Ελλάδα 10 χρόνια μετά την αρχική της προβολή στις ΗΠΑ, αυτή η ταινία καταστροφής. Όπως περιγράφεται στο TVXS:

“Νέο «τρομονόμο», διευρύνοντας το πεδίο των τρομο-αδικημάτων και διευκολύνοντας τη δίωξη του φρονήματος, σχεδιάζει να φέρει στις αρχές του νέου έτους το υπουργείο Δικαιοσύνης. Στο εξής η δημόσια πρόκληση στην τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων, η εκπαίδευση και η στρατολόγηση τρομοκρατών θα αποτελούν αυτοτελή αδικήματα με στόχο την "πρόληψη της τρομοκρατικής δράσης μέσω του Διαδικτύου".

Δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία υπενθυμίζει ότι δεν πρόκειται για το πρώτο βήμα που κάνει η κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Το καλοκαίρι, για παράδειγμα, με αλλαγές στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία νομιμοποίησε ακόμα και τη δίωξη ως τρομοκρατών όσων συμμετέχουν σε δυναμικές συνδικαλιστικές και κοινωνικές διαδηλώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, εξάλλου, η υπόθεση των 11 ανηλίκων στη Λάρισα που δικάστηκαν με βάση τον τρομονόμο...

Η νέα ρύθμιση αφορά στην ποινικοποίηση της διάδοσης ή, με άλλο τρόπο, διάθεσης στο κοινό μηνύματος με πρόθεση την παρακίνηση στη διάπραξη τρομοκρατικής πράξης. Στη σχετική διατύπωση, όμως, της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης ορίζεται ότι αυτή η συμπεριφορά διώκεται και τιμωρείται, ανεξάρτητα από το εάν συνηγορεί άμεσα ή έμμεσα υπέρ της διάπραξης τρομοεγκλημάτων. Αρκεί απλώς να προκαλείται, αορίστως, κίνδυνος τέλεσης ενός ή περισσότερων τέτοιων εγκλημάτων. Επίσης, για τον τελικό χαρακτηρισμό της δίωξης και της πράξης δεν έχει καμία απολύτως σημασία εάν τα αδικήματα έγιναν τελικά ή όχι.

Το πρόβλημα είναι ότι με την αόριστη και γενική αυτή διατύπωση δίδεται το περιθώριο για γενικευμένες διώξεις με στόχο το φρόνημα ή την διάδοση ριζοσπαστικών πολιτικών και κοινωνικών ιδεών...”

Δέκα χρόνια μετά, με τη γνωστή Ελληνική καθυστέρηση, έρχεται το Ελληνικό Patriot Act. Σε λίγο καιρό, αν συνεχίζονται να επιτρέπονται οι κυβερνητικές εκτροπές από τη δημοκρατία, κείμενα όπως αυτό που διαβάζετε, οι συντάκτες και οι εκδότες τους, θα μπορούν άνετα να τυλιχτούν σε μια κόλα χαρτί και να παραδοθούν στις διωκτικές αρχές σαν κοινοί εγκληματίες. Και αυτό αυτοί το λεν δημοκρατία και προστασία της.

Το ψευτοδημοκρατικό παραλήρημα του Υπ. Προστασίας, παίρνει μια ακόμη περισσότερο α-νόητη τροπή:

“Εάν εντοπίζετε τον οποιονδήποτε αστυνομικό μέσα στον περιφρουρημένο οργανωτικά χώρο στον οποίο γίνεται η εκδήλωση «να τον κρεμάσετε στα μανταλάκια»”... μας προτρέπει. Προσπαθώντας να συντονιστεί με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ο Υπουργός ουσιαστικά μας προτρέπει σε πράξεις αυτοδικίας, παρακάμπτοντας κάθε έννοια ενός υγιούς δικανικού συστήματος. Και απτόητος συνεχίζει. (Εάν εντοπίσετε τον οποιοδήποτε αστυνομικό μέσα στον περιφρουρημένο οργανωτικά χώρο στον οποίο γίνεται η εκδήλωση αυτός) “θα λειτουργεί εκτός οποιασδήποτε εντολής. Αυτοί λοιπόν θα έχουν να κάνουν μαζί μου σε αυτήν την περίπτωση.”

Και ποιος είστε εσείς κύριε Παπουτσή. Υπουργός ή ο Δικαστής Dread; Και ποιος δίνει τις εντολές κύριε Παπουτσή. Ο καθρέφτης δεν είναι μονάχα μέσο καλλωπισμού. Σου δείχνει την εικόνα σου. Αν δεν είσαι τυφλωμένος από αλαζονεία, έπαρση και ματαιοδοξία.

Συνεχίζει ο υπουργός της κυβέρνησης που παρέδωσε πλήρως την Ελληνική δημοκρατία στους επικυρίαρχους, επιβλέποντας και εφαρμόζοντας πιστά τη διαδικασία μετάβαση της εθνικής κυριαρχίας στην κορυφή της διεθνούς τοκογλυφικής πυραμίδας:

“Όταν όμως, ανεχόσαστε εσείς οι ίδιοι και δεν βλέπετε ότι η προβοκάτσια μπορεί να μην έλθει μόνο από επιπόλαιους αστυνομικούς, αλλά μπορεί να έρθει από άλλες οργανωμένες ομάδες και δεν αντιδράτε, τότε έχετε κι εσείς κάποια ευθύνη”.

Το γνωστό ψυχολογικό παιχνίδι της συλλογικής ευθύνης που αυτή η κυβέρνηση παίζει τόσο συχνά. Έχουμε ευθύνη, από ενοχή πρέπει να το βουλώνουμε όταν βλέπουμε μπάτσους προβοκάτορες.

Λέει αλήθειες ο Παπουτσής. Όπως λέει και ο πρωθυπουργός του. Αρκεί να ξέρεις να τις αποκωδικοποιείς.

Λίγο πολύ, ο Παπουτσής μας λέει: “φυλαχτείτε”. Δεν είναι δουλειά της αστυνομίας να προστατεύει τον πολίτη. Σπάνια ήταν. Δουλειά της είναι να προστατεύει το σύστημα εξουσίας. Και έργο του υπουργείου είναι να επιτηρεί, να οργανώνει και να επιβάλει τα συμφέροντα των εξουσιαστών.

Το μήνυμα πίσω από όλο αυτό το συρφετό λέξεων, το μπουρδούκλωμα εννοιών και τη μάταια επίκληση στο συναίσθημα και τα κοινά που εκπέμπει ο Παπουτσής είναι ένα. Το χει πει και ο πρωθυπουργός. Το λέει συνέχεια. Είμαστε σε πόλεμο.

Ναι κύριοι Παπανδρέου και κύριε Παπουτσή. Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Η εξουσία ενάντια στην κοινωνία. Οι αγορές ενάντια στους λαούς.

Άντε να δούμε αν θα μετράτε κέρδη στο τέλος ή μόνο απώλειες... Πολιτικά πάντα εννοώντας...