Στου Κασίδι το κεφάλι

Στου Κασίδη το κεφάλι…

Του Πέτρου Αργυρίου

Μπαράζ χαστουκιών. Στην Λιάνα Κανέλλη. Από τον κύριο Κασιαδιάρη. Αυτή είναι εικόνα από το μέλλον: Οι χρυσαυγίτες να τα κάνουν λαμπόγυαλο στην Ελληνική βουλή. Απολύτως αναμενόμενο. Καλοκαίρι του 2008. Καθόμασταν ήρεμα με έναν αγαπητό μου φίλο: Το χαμε δει. Το χαμε συμφωνήσει τότε: Η Ελλάδα τελείωσε. Του πα τότε ότι σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις η Χρυσή Αυγή θα ταν μέσα. Δεν συμφώνησε. Λάθος του. Για πολλούς οι χρυσαυγίτες βουλευτές ήταν και θα είναι απλά αλήτες. Για λίγους θα είναι όμως Ήρωες, αυτοί που εκφράζουν τη βουβή οργή του λαού, την κραυγή αγωνίας που ο λαός βγάζει καθώς σαδιστικά τον βάζουν στην μέγγενη για να τον φέρουν στα μέτρα τους, τη τη δημοσιονομική προκρούστεια κλίνη. Έτσι θα εδραιωθεί. Έτσι θα «ανδρωθεί». Αυτά είναι σημεία των καιρών. Των ύστατων καιρών. Θα φωνάζουν όλοι: δεν επιτρέπονται αυτά στη δημοκρατία. Στη δημοκρατία όμως επιτρέπονται δοτοί πρωθυπουργοί, μαζική καταστολή, ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, υφαρπαγή και ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, διωγμοί των πωλητών, φορολεηλασίες. Το χρηματοπιστωτικό και η πολιτική ηγεσία που αυτό ελέγχει είναι ο Σερίφης του Νότινχαμ. Και κόσμος ψάχνει τον Ρομπέν των Δασών. Η εισαγγελική αρχή παρενέβη άμεσα. Όλοι καταδικάζουν τον απαράδεκτο φασίστα. Και όμως. Η εισαγγελική αρχή έπαιζε με το κομπολογάκι της όταν η εξουσία εγκληματούσε και καθώς η εξουσία συνεχίζει να εγκληματεί εις βάρους του Ελληνικού Λαού. Και όμως. Τα μήντια συνεχίζουν να πουλάν το παραμύθι του πολιτικού πολιτισμού σε μια εποχή ανελέητης βαρβαρότητας. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι παιδί του Χίτλερ: είναι παιδί του συστήματος. Αποπαίδι, νόθο, εντούτοις φτιαγμένο από τα σπλάχνα του. Είναι παιδί του ΛΑΟΣ. Για αυτό και ο Καρατσα-φύρερ πλέον σε δήλωση μετά το επεισόδιο ζητά προσωπικά συγγνώμη από τον Ελληνικό Λαό καθώς ο ΛΑΟΣ του ήταν το σπέρμα που γονιμοποίησε τη ΧΑ. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήταν το πρόθυμο ωάριο που το υποδέχτηκε. Και το σώμα του Ελληνικού Λαού ήταν αυτό που μετά από κατά συρροή βιασμούς του έδωσε ζωή…. Το να κατηγορεί κάποιος ότι η Χρυσή Αυγή είναι η Χρυσή Αυγή είναι σαν να κατηγορεί κάποιος τη διάρροια για τα δεινά του. Δεν φταίει αρχικά η διάρροια. Φταίει αυτός που σου βαλε τη σαλμονέλα στο φαί. Φταίει αυτός που στο σέρβιρε. Φταίει το υγειονομικό που δεν το έλεγξε. Φταις εσύ που όχι μόνο το παρήγγειλες και το έφαγες αλλά το πλήρωσες κι όλας. Και συνεχίζεις να το πληρώνεις γιατί ο πολιτικός εστιάτορας συνεχίζει να σε εκβιάζει ότι αν «τιμήσεις της δεσμεύσεις σου» δε θα χεις να φας γιατί αυτός συνδέεται με το καρτέλ του φαγητού. Μαζί τα φάγατε σου λέει. Λυπάμαι που η αρρώστια της Χρυσής Αυγής ξέσπασε πρώτα πάνω στην εντιμότατη, μαχητική και αξιολογότατη Λιάνα. Τουλάχιστον αυτή ξέρει να αντισταθεί και να σταθεί στο ύψος της. Και θα ταν περισσότερο άνανδρο να επιτεθεί ο Κασιδιάρης π.χ στον Παυλόπουλο ο οποίος παρατηρώντας με Νερωνική ανανδρία ξεμασκαρεύτηκε περισσότερο από τον Κασιδιάρη και έκανε πλειοδοσία λειψανδρίας. Περισσότερο άνανδρο θα ταν να χτυπήσει τον Παυλόπουλο ο Κασιδιάρης γιατί η Λιάνα, σε αντίθεση με τους περισσότερους συστημικούς πολιτικούς, έχει αρχίδια και τα τιμάει. Και είναι ακριβώς αυτό το είδος του ανθρώπου που η ΧΑ θα στοχοποιήσει συστηματικά στο μέλλον: αυτούς που θα της αντισταθούν. Οι άλλοι θα βρουν ένα τρόπο να υποκλιθούν στον πολιτικό αταβισμό που εκπροσωπεί η ΧΑ. Το μόνο παρήγορο είναι ότι προτού υποκλιθούν στο φασισμό αν και όταν και εφόσον αυτός γίνει κυρίαρχη τάση, οι βουλευτές-εγκληματίες θα πάρουν μια μικρή γεύση από το ίδιο τους το δηλητήριο. Ότι κάθε φορά που οι πρωταίτιοι του ελληνικού δράματος πατούν το πόδι τους στο ελληνικό κοινοβούλιο, θα έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού ότι μπορεί να κληθούν να πληρώσουν ένα μικρό τίμημα για τα εγκλήματα τους, να γίνουν στόχοι μιας τυφλής επίθεσης από τους συμβουλευτές τους της Χρυσής Αυγής. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Η είσοδος της ΧΑ στο «Ελληνικό κοινοβούλιο» αποτελεί την πράσινη σημαία για τον αγώνα ταχύτητας της αυτοδικίας. Από την άλλη, αυτή η έκφραση της οργής που για να μην ξεχνιόμαστε ήταν από τα πιο ξεκάθαρα μηνύματα των τελευταίων εκλογών μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα όχι μόνο ενθαρρυντικά αλλά και εκτονωτικά. Η Χρυσή Αυγή θα γίνει ο νταβατζής της λαϊκής οργής και απόγνωσης: καλύτερα στα χέρια του Κασιδιάρη που ο άνθρωπος που κάναμε κασίδη εξέλεξε, παρά στα χέρια του ίδιου του κασίδη μπορεί εύστοχα να σκεφτεί ο κάθε βουλευτής. Η επίθεση του Κασιδιάρη δεν ήταν κάποιο ζήτημα αμιγώς ορμονικό: Η βία αποτελεί ΠΟΛΙΤΙΚΗ της ΧΑ. Πολιτική της θέση και εργαλείο. Με αυτόν τον τρόπο και παρά τον αρχικό λαϊκό αποτροπιασμό και κατακραυγή η ΧΑ θα εδραιωθεί σταδιακά όχι ως εκλογικό παρορμητισμό αλλά ως μόνιμο και αξιόπιστο εκφραστή της λαϊκής οργής και απόγνωσης. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ούτε ατύχημα ούτε μια παροδική λόξα. Είναι έκφανση της πολιτικής της απόλυτης εξαθλίωσης και του βαρβαρισμού. Και είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε κατάφατσα την πραγματικότητα. Όλα αυτά που μας μεταφέρθηκαν σαν ιδεοληπτικός αχταρμάς είχαν αιτίες. Είχαν ενόχους πρώτα προτού αποκτήσουν θύματα. Δεν είμαστε πια στο μεταίχμιο. Είμαστε στα άκρα. Και όσο και αν σκανδαλίζει και προκαλεί η Χρυσή Αυγή και οι παρακμιακές συνέπειες της αποδόμησης της μεταπολίτευσης, περισσότερο καταδικαστέος είναι η αναδόμησή της από τύπους σαν κο Τσήμερο όταν αυτός στέλνει επιστολή στην θηλυκοποίηση του 4ου Ραιχ, την κ. Μέρκελ, αποκαλώντας την «εξοχότατη» και παραληρώντας «ας πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Ομολογία πίστης και υποταγής σε ένα γερμανό επικυρίαρχο. Η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του γερμανοτσολιά. Ποιο το δίδαγμα; Ότι μπορείς να είσαι όσο νεοναζί θέλεις. Αρκεί να συμπεριφέρεσαι σχετικά κόσμια. Ά ρε άτιμη μπουρζουαζία που τα χούγια σου βγαίνουν μόνο με το θάνατό σου. Στο πηχτό σκοτάδι μιας νύχτας αξημέρωτης η Χρυσή Αυγή μοιάζει για κάποιους σαν πυγολαμπίδα, κάτι που καίει ακόμη, μια φλεγόμενη πινελιά μίσους σε ένα καρβουνιασμένο καμβά συμβιβασμού. Ξεχνούν όμως αυτοί οι κάποιοι ότι αν ακολουθήσεις μια πυγολαμπίδα θα μοιραστείς και εσύ και η χώρα σου την τύχη της: Θα απανθρακωθείς. Ο φανατισμός είναι το τελευταίο στάδιο πριν την καταστροφή της λογικής και του πολιτισμού που διαλέγει να αυτοκαταστραφεί από το καταστραφεί από άλλους. Είναι η λογική του αδιεξόδου. Η Ελλάδα είναι η χώρα όπου η δημοκρατία γεννήθηκε και επέστρεψε μόνο και μόνο για να πεθάνει.

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Γιατί γαμώ το ευρώ σας γαμώ;

«Γιατί κύριε;;;;»

Του Πέτρου Αργυρίου

Αγριωπά. Έτοιμα να λιντσάρουν. Τον κύριο. Τα παιδιά του καλαμποκιού

Με το μέλλον των παιδιών μας δεν παίζουμε: Το ‘χουμε πάρει πίπα κώλο.

Το ξεσκίσαμε.

Αλλά παίζουμε όπως η γάτα με το ποντίκι με την ψυχή τους και όσες ευαισθησίες μας απομείναν.

Γιατί κύριε; Γιατί κύριε ο μπαμπάς μου αυτοκτόνησε; Γιατί κύριε η μαμά μου έφαγε τόνους χημικά; Γιατί κύριε ο μπαμπάς του γειτονόπουλου δολοφονήθηκε; Γιατί κύριε η φιλενάδα μου έχει χάσει την μιλιά της; Γιατί κύριε ο κος Κασιδιάρης χτύπησε γυναίκα; Γιατί κύριε ο μεγάλος μου αδερφός βαράει πρέζα και μου κλέβει το χαρτζιλίκι; Γιατί κύριε ο μπαμπάς της φίλης μου δεν μπορεί να βρει δουλειά; Γιατί κύριε το κοριτσάκι της διπλανής τάξης λιποθυμά από την πείνα σαν να χει δει τον Σάκη Ρουβά από κοντά; Γιατί κύριε του παππού μου του πήρανε το σπίτι για 300 ευρώ; Γιατί κύριε η γιαγιά μου πέθαινε γιατί δεν είχε για τα χάπια της; Γιατί κύριε το να είσαι φτωχός είναι θανάσιμη αρρώστια; Γιατί κύριε μας σκοτώνουν αργά και βασανιστικά; «Γιατί κύριε η Ελλάδα δεν είναι στο Ευρώ;» Αυτό βασανίζει ένα παιδί σήμερα; Αυτό θα βασανίσει ένα παιδί αύριο; Το Ευρώ Δεν είναι η Ευρώπη. Οι αγορές Δεν είναι οι λαοί. Παλιά μας λέγαν ότι αν παραστρατήσουμε θα πάμε στην κόλαση. Τώρα μας λεν τα ίδια: αν παραστρατήσετε θα πάτε στην κόλαση εκτός ευροζώνης. Και ξεχνάν ότι την κόλαση τη ζούμε. Είναι εδώ. Δίπλα μας. Μέσα μας. Οι θυσίες μας μη παν χαμένες. Όχι. Και άλλες ψυχές στο βωμό. Και άλλες ζωές. Μην πεινάσει το θεριό. Ταίστε το. Και αυτό θα σας φροντίσει. Ο Θεός τιμωρός ξανά. Θα αλλάξω την ταυτότητα μου: Στο θέση του θρησκεύματος θα βάλω ένα νόμισμα. Αυτό είναι ο κύριος μου. Αυτόν ρωτάω: γιατί κύριε; Καμία συμφωνία και κανένα νόμισμα δεν μπορεί να προστατεύσει ένα σκλάβο που έχει πέσει σε δυσμένεια. Μα όταν οι σκλάβοι τις σπάσουν τις αλυσίδες, τον πρώτο που θα σκοτώσουν θα ναι τον επιστάτη τους.

Read More »

Που πήγαν τα λεφτά οέο; Part 43

Που πήγαν τα λεφτά οέο;

Αναδημοσιεύσεις και σχολιασμός από τον Πέτρο Αργυρίου

Δεν έχει υπάρξει ίσως ποτέ στη σύγχρονη ιστορία αναλογικά τόσο μεγάλος δανεισμός όσο τα μνημονιακά πακέτα. Εκατοντάδες δις πετάν στα πόδια μας για τη σωτηρία μας και όμως τα εισοδήματα μας υποδιπλασιάστηκαν, η αγορά πέθανε, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται σε τεχνητή υποστήριξη και οι φόροι είναι πλέον τόσο υψηλοί που αυθαίρετα θα διακινδύνευα να τους χαρακτηρίσω ως τη μεγαλύτερη φοροεισπραχτική βάσανο ολόκληρης της ιστορίας του «Ελληνικού έθνους» (παρακαλώ διορθώστε με σε αυτό). Κάποιος λογικός άνθρωπος, ο άνθρωπος του Ράμφου πχ, εύλογα θα αναρωτιόταν: Που πήγαν πάλι τα λεφτά οέο; Η σύνθεση των παρακάτω δημοσιευμάτων θα σας δώσει μια πολύ καλή ιδέα που απεικονίζει ακριβώς αυτό που έχω διατυπώσει από την αρχή της κρίσης: Τα λεφτά πήγαν στο χρηματοπιστωτικό. Τα δάνεια του χρηματοπιστωτικού στα κράτη ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που εμφανιζόντουσαν ότι είναι: ήταν δανείσιμα κεφάλαια τα οποία τα κράτη φορτώνονται σκόπιμα και υποχρεώνοντας τους φορολογημένους τους να πληρώνουν τους τόκους: Μια κερδοσκοπική επίθεση κατά΄των φορολογουμένων με κρατική εγγύηση. Θέλω να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον Γιώργο Δελαστίκ, το φάρο της αδέσμευτης δημοσιογραφία για τη συμβολή στο χώρο της ενημέρωσης. Παρακάτω ακολουθούν τα δημοσιεύματα ενώ στο τέλος υπάρχει ο σχολιασμός.

Σεισμός για το ομόλογο των 436.000.000 ευρώ: Φώτης Κόλλιας: Πηγή Δημοκρατία

«΄Ενα από τα γνωστότερα «αρπακτικά» μεταξύ των διεθνών κερδοσκόπων, που αξιοποιούν τις χρεοκοπίες κρατών για να επιτύχουν απίστευτες αποδόσεις, βρίσκεται πίσω από το ομόλογο των 436.000.000 ευρώ που αποφάσισε να πληρώσει στο ακέραιο η Ελλάδα κατόπιν εισήγησης του τέως πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Σύμφωνα με τους «New York Times», το 90% των τίτλων που πληρώθηκαν στο ακέραιο (την ίδια στιγμή που χιλιάδες Ελληνες μετρούν ζημιές δισεκατομμυρίων από το «κούρεμα» κατά 75% των ελληνικών ομολόγων) κατείχε η επενδυτική εταιρία Dart Management. H τελευταία είναι το προσωπικό επενδυτικό «όχημα» του Αμερικανού επιχειρηματία Κένεθ Νταρτ, ιδιοκτήτη της Dart Container Corporation, η οποία κατέχει την πατέντα για τα κύπελλα από φελιζόλ και ειδικεύεται στα προϊόντα μιας χρήσης. Ο Νταρτ φαίνεται ότι κατέχει και την «πατέντα» της αγοράς ομολόγων χωρών που χρεοκοπούν την κατάλληλη στιγμή, ώστε στη συνέχεια να βγάζει τεράστια κέρδη. Ο βίος και η πολιτεία του επιχειρηματία επενδυτή είναι χαρακτηριστικός των «αρπακτικών» επενδυτικών εταιριών (vulture funds) οι οποίες επωφελούνται από την καταστροφή που φέρνει σε μια χώρα η χρεοκοπία. Η Ελλάδα δεν είναι το πρώτο θύμα. Μαζί με το επίσης κερδοσκοπικό κεφάλαιο Elliott Associates, ο Νταρτ κυνηγάει ακόμα στα αμερικανικά δικαστήρια την Αργεντινή, η οποία χρεοκόπησε το 2002, και απαιτεί περί τα 2 δισ. δολάρια. Οπως και η Elliott Associates, φέρεται ως ενορχηστρωτής αντίστοιχων κερδοσκοπικών παιχνιδιών με τα ομόλογα χωρών όπως η Ρωσία, η Τουρκία, η Βραζιλία και το Εκουαδόρ. Ο Νταρτ μπορεί να εμπιστεύεται τα αμερικανικά δικαστήρια για να «αρμέξει» την Αργεντινή, αλλά δεν εμπιστεύθηκε τις αμερικανικές φορολογικές αρχές. Προτίμησε να τις αποφύγει εντελώς και το 1994 απαρνήθηκε την αμερικανική υπηκοότητα. Εγινε υπήκοος και κάτοικος της Μπελίζε, ενός φορολογικού παραδείσου της Λατινικής Αμερικής και των Νήσων Κέιμαν, στα οποία εδρεύει και το «αρπακτικό κεφάλαιο», που επωφελήθηκε από το ελληνικό ομόλογο. Βρήκε, όμως, έναν ωραίο τρόπο για να επιστρέψει στην πόλη του, στην τροπική Σαρασότα της Φλόριντα. Επεισε την κυβέρνηση της Μπελίζε να ανοίξει προξενείο στη Σαρασότα και να τον διορίσει πρόξενο! Οι ξένοι διπλωμάτες δε φορολογούνται με βάση τα ισχύοντα στις ΗΠΑ και ο Νταρτ θα έμενε στη Φλόριντα χωρίς να πληρώνει κανέναν φόρο. Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών απέρριψε φυσικά το αίτημά του, το οποίο θεωρήθηκε προκλητικό. Παρενέβη, μάλιστα, ο ίδιος ο τότε πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, ο οποίος 10 χρόνια μετά απέφυγε να εμφανιστεί σε εκδήλωση πολιτικού του φίλου επειδή έμαθε ότι πραγματοποιείται σε πολυτελή κατοικία που ανήκει στη σύζυγο του Νταρτ. «Δεν θέλω να πάω σε κανένα σημείο που βρίσκεται αυτός ο τύπος» έγραψε τότε στο ιστολόγιό του ο Κλίντον. Τώρα κάποιοι ψάχνουν να βρουν αν ο (πρώην) Αμερικανός κατέχει και άλλους τίτλους από τα περίπου 6 δισ. ευρώ που δεν συμμετείχαν στο «κούρεμα» μέσω του περίφημου PSI. Και αναρωτιούνται αν έχει στοιχηματίσει σε μια δεύτερη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, που θα του αποφέρει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη»

Και ξαφνικά γεμίσαν τα ταμεία: Πηγή: Δημοκρατία

«Τη μία ημέρα το υπουργείο Οικονομικών εκπέμπει σήμα κινδύνου ότι τα δημόσια έσοδα καταρρέουν με ρυθμό 30% και την αμέσως επόμενη ανακαλύπτει ότι εισπράχθηκαν 500.000.000 ευρώ από τις επιχειρήσεις, τα οποία δεν γνώριζε, καθώς οι φόροι των επιχειρήσεων καταβάλλονται μέσω του τραπεζικού συστήματος. Ο υπηρεσιακός υπουργός Γιώργος Ζαννιάς συγκαλεί συσκέψεις με τους επικεφαλής των εφοριών και ζητάει να «κυνηγηθούν» και οι πλούσιοι εκτός από τους μικρούς οφειλέτες που είχαν στοχοποιηθεί την περασμένη εβδομάδα... Την ίδια στιγμή είναι φανερό ότι οι έφοροι τον γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, καθώς είναι υπηρεσιακός υπουργός και δεν έχει πάνω τους καμία εξουσία. Οι έφοροι αυτό το ξέρουν, όπως και ο ίδιος, αλλά το θέατρο του παραλόγου παίζεται κανονικά. Το παζλ συμπληρώνεται από τον Τύπο, μέσω των στηλών του οποίου γίνεται η εκστρατεία του υπηρεσιακού υπουργού, που είναι ολοφάνερο ότι αισθάνεται ιδιαίτερα άβολα στη συγκεκριμένη θέση. Στο μεταξύ και ενώ το προηγούμενο διάστημα «έπεφτε ο ουρανός στο κεφάλι μας», ξαφνικά υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών αναφέρουν ότι τις τελευταίες ημέρες εισπράχθηκαν περίπου 500.000.000 ευρώ από την απόδοση ΦΠΑ και του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών Γιώργος Ζαννιάς, ευθυγραμμιζόμενος με την επιφυλακή που ο ίδιος κήρυξε, κάλεσε χθες τους προϊσταμένους των 10 μεγαλύτερων εφοριών και των τελωνείων της χώρας για να τους «δώσει» προθεσμία μέχρι το τέλος Ιουνίου για να βάλουν στα κρατικά ταμεία, πάση θυσία, 400.000.000 ευρώ από τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Εδωσε εντολές, όπως διέρρεαν οι αρμόδιοι γι' αυτή τη δουλειά κρατικοί μηχανισμοί, να εντοπίσουν μεγαλο-οφειλέτες και να προχωρήσουν ακόμα και σε αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, δηλαδή σε κατασχέσεις ακινήτων, αυτοκινήτων, ενώ στο στόχαστρο θα πρέπει να μπουν και όσοι έχουν εισοδήματα από ενοίκια ή άλλα μισθώματα. Ολοφάνερο είναι ότι τα έσοδα δεν αυξάνονται με τουφεκιές στον αέρα και φασαριόζικες, μέσου του Τύπου, εκστρατείες. Αυτά τα κόλπα έχουν παλιώσει.»

Η Τρόϊκα πληρώνει τον εαυτό της. Του Γ. Δελαστίκ. Πηγή: Έθνος

"Αποκαλυπτικός ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της παγκόσμιας έκδοσης των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» στο χθεσινό τους φύλλο: «Η περισσότερη βοήθεια προς την Αθήνα κάνει κύκλο και ξαναγυρίζει στην Ευρώπη»! Διαφωτιστικός και ο τίτλος του ίδιου θέματος στις εσωτερικές σελίδες της εφημερίδας: «Η Αθήνα ούτε κάν βλέπει πλέον τις περισσότερες από τις πληρωμές διάσωσής της»! Άκρως επεξηγηματικός και ο υπότιτλος: «Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει ως προς την τρόικα, γιατί η τρόικα πληρώνει τον εαυτό της»! Με τρεις τίτλους, η αμερικανική εφημερίδα τίναξε στον αέρα το παραμύθι ότι δήθεν με τα λεφτά της τρόικας πληρώνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις δύο χρόνια τώρα μισθούς και συντάξεις και αποκάλυψε στους ανά την υφήλιο αναγνώστες της το παιχνίδι που παίζουν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ στις πλάτες των Ελλήνων. «Σχεδόν τίποτα από τα χρήματα (σ.σ. των δανείων) δεν πηγαίνει στην ελληνική κυβέρνηση για να πληρώνει ζωτικές δημόσιες υπηρεσίες. Αντιθέτως, τα χρήματα κυλούν κατευθείαν πίσω στις τσέπες της τρόικας», αναφέρει ευθύς εξαρχής το ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας, η οποία στη συνέχεια προσθέτει: «Έτσι, λοιπόν, τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ της ευρωπαϊκής διάσωσης που υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζαν χρόνο για την Ελλάδα, εξυπηρετούν κυρίως μόνο τους τόκους του χρέους της χώρας, ενώ η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βουλιάζει... Η Ελλάδα μπορεί να χρεοκο-πήσει και να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη της - εκτός από εκείνα που οφεί¬λει στην ΕΚΤ, το ΔΝΤ και την ΕΕ». «Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει ως προς την τρόικα, γιατί η τρόικα πληρώνει τον εαυτό της» δηλώνει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Μάγιερ, ανώτερος σύμβουλος της Ντόιτσε Μπανκ στη Φραν¬κφούρτη. «Παράλογη» χαρακτηρίζει την κατά¬σταση η εφημερίδα. «Οι ευρωπαϊκές αρχές δανείζουν στην πραγματικότητα στην Ελλάδα χρήματα για να μπορεί η Ελλάδα να ξεπληρώνει τα χρήματα που δανείζεται από αυτές» γράφει. «Στέλνεις τα χρήματα και τα αποκαλείς "δάνειο". Στη συνέχεια τα παίρνεις πίσω και τα αποκαλείς "τόκους"» δηλώνει και ο Στεφάν Ντεό, επικεφαλής του τμήματος παγκόσμιων τοποθετήσεων κεφαλαίων του ελβετικού τραπεζικού κολοσσού UBS στο Λονδίνο. Οι Αμερικανοί δεν παραλείπουν να ενημερώσουν τους αναγνώστες τους και για το παιχνίδι που παίζει εις βάρος της χώρας μας αποκομίζοντας τεράστια κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ και αυτή που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να ήταν το κύριο στήριγμα μας αυτές τις δύσκολες εποχές, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. «Τα ελληνικά ομόλογα είναι μια επικερδής επένδυση για την ΕΚΤ όσο η Ελλάδα συνεχίζει να πληρώνει τοκοχρεολύσια» γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρ¬κης» και εξηγούν γιατί: «Η ΕΚΤ εξαίρεσε τον εαυτό της από τη συμφωνία αναδιάρθρωσης του χρέους (σ.σ. το γνωστό «κούρεμα» του ΡSI). Τα ελληνικά ομόλογα ήταν ήδη αντι¬κείμενο αγοραπωλησίας με μεγά¬λη έκπτωση όταν η ΕΚΤ άρχισε να τα αγοράζει» οπότε, καθώς πληρώνεται στο ακέραιο την ονομαστική αξία των ομολόγων που αυτή έχει αγοράσει 20%, 30% ή και ακόμη φθηνότερα, τα κέρδη της είναι τεράστια. Η ΕΚΤ δηλαδή «γδέρνει» την Ελλάδα, την οποία υποτίθεται ότι βοηθά! «Μερικοί που γνωρίζουν την κατάστα¬ση λένε ότι η τρόικα προσπαθεί να ασκή¬σει οικονομική πίεση στην Ελλάδα για να συνεχίσει να κάνει ό,τι μπορεί για να μαζέψει φόρους από μια ολοένα και πε-ρισσότερο ρημαγμένη οικονομία» υπο¬γραμμίζει η αμερικανική εφημερίδα. Έχει απόλυτο δίκιο. Επισημαίνει επιπλέον ότι από τα χρή¬ματα των δανείων που έχουν κατ' όνομα δοθεί στη χώρα μας, μέχρι τώρα «μόνο μια μικροσκοπική φέτα έχει ξοδευτεί για σχεδία που αποσκοπούν να δώσουν κίνητρα στην αναιμική οικονο¬μία». Καιρός ήταν μια σοβαρή εφημερίδα με διεθνή απήχηση να παρουσιάσει την πραγματική ουσία της πολιτικής που ασκούν η Γερμανία και η ΕΕ απέναντι στη χώρα μας... ΡΟΪΤΕΡΣ - «ΕΚΒΙΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!» Ωμό και κυνικό ήταν το άρθρο του Χιούγκο Ντίξον, υπευθύνου του τμήματος άρθρων γνώμης του ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερς, το οποίο δημοσιεύθηκε στη «Χέραλντ Τρίμπιουν» τη Δευτέρα. «Η Ελλάδα πρέπει να φτάσει στον γκρεμό. Μόνο τότε η χώρα θα υποστηρίξει μια κυβέρνηση που θα μπορέσει να συνεχίσει το σκληρό πρόγραμμα που απαιτείται για να την κάνει να στρίψει προς άλλη κατεύθυνση» γράφει αρχίζοντας το άρθρο του. «Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο πρέπει πιθανώς να πάψουν να δίνονται χρήματα διάσωσης τόσο στην κυβέρνηση όσο και στις τράπεζες!... Αν κλείσει η πρώτη βρύση, η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Αν κλείσει η δεύτερη βρύση, οι τράπεζες θα ξεμείνουν από ρευστό σε λίγες μέρες» προτείνει. Συγχαρητήρια!»

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ: Τα κράτη πληρώνουν τους κερδοσκόπους: Με τα ταμεία άδεια, ο Παπαδήμιος, σε αντίθεση με τις παραινέσεις της ΕΕ, πλήρωσε τον κερδοσκόπο Kenneth Dart(h) (Vader) ώστε να κρέμεται η Δαμόκλειος Σπάθη της ολικής στάσης πληρωμών του κράτους σε μισθωτούς και συνταξιούχους αφού πρώτα εξασφαλίστηκε ότι τα αποθεματικά των ταμείων και άλλων δημοσίων οργανισμών θα γίνονταν από την τράπεζα της Ελλάδας Ομόλογα ελληνικού δημοσίου τα οποία η Τράπεζα γνώριζε εκ των προτέρων ότι η αξία τους στη δευτερογενή αγορά θα υποδιπλασιαζόταν για να κουρευτούν τελικά δραματικά στα πλαίσια του PSI. Κόλπο Γκρόσο: Η ελληνική κυβέρνηση παράλληλα εξέθεσε τους κατόχους του μεγαλύτερου όγκου των ομολόγων αξίας άνω των εκατό εκατομμυρίων ευρώ, ουσιαστικά εξαπάτησε όσους καλή τη πίστη δέχτηκαν την απομείωση δεχόμενοι ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να εκπληρώσει της υποχρεώσεις της, καταστρέφοντας με αυτό τον τρόπο την αξιοπιστία της προς τους καλοπροαίρετους πιστωτές της και επιβραβεύοντας αυτούς που αρνήθηκαν το κούρεμα, στην πλειοψηφία τους κερδοσκόπους που αγοράσαν ελληνικά ομόλογα στη δευτερογενή αγορά για ψίχουλα για να τα πληρωθούν στο ακέραιο. Κοντά στα 6 δις κερδοσκοπικών ομολόγων θα πληρωθούν εις βάρος των ελλήνων φορολογουμένων. Η Ελλάδα που πνέει τα λοίσθια τιμά και χρυσώνει τους κερδοσκόπους. Όσο για την ανάπτυξη (λιτότητα με ανάπτυξη, ανάπτυξη με λιτότητα κλπ), αυτή αποτελεί μια διπλωματική μανούβρα της Μέρκελ. Όσο η Μέρκελ επιβάλει τον Γερμανικό ολοκληρωτισμό μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού που επιτυγχάνεται μέσω του άκρατου δανεισμού, δεν υπάρχει καμία σωτηρία. Οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να υποταχθούν ή να καταστραφούν. Η ανάπτυξη μέσω των «ευρωομολόγων ανάπτυξης» αφορά αρχικά γύρω στα 500 εκατομμύρια ευρώ, όσο δηλαδή τα ομόλογα που πληρώσαμε στον κερδοσκόπο Kenneth Darth Vader. 500 εκατομμύρια για ευροανάπτυξη όταν έχουν «ρίχνουν» δεκάδες δις στην Ελλάδα για να σώσουν την Ελλάδα και όταν αντίστοιχα ποσά δις ευρώ ρίχνονται για να «σωθεί» η Ισπανική Bankia. Φανταστείτε τι έχει να επακολουθήσει όταν φτάσουμε στις αντίστοιχες πρακτικές στην Ιταλία και τη Γαλλία. Οι πρακτικές αυτές της υποδούλωσης των Ευρωπαίων πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Και το μόνο που μπορεί να τις σταματήσει είναι η δεδηλωμένη πολιτική βούληση των ευρωπαίων πολιτικών. Όχι οι πολιτικοί- υπάλληλοι της χρεοκρατίας. (Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο στο Agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Η εφεδρεία των ψευτοδιανοούμενων

Ψευτοδιανοούμενοι: Οι εφεδρείες ενός γίγαντα με πήλινα πόδια

Του Πέτρου Αργυρίου

Αν οι έννοιες του καθεστώτος και του διανοούμενου είναι αντίθετες καθώς το πρώτο πιστεύει περισσότερο στον Νόμο του απ ότι στο Δίκαιο για αυτό κάνει την ισχύ του νόμο του και πάντα αυτοδικαιώνεται ενώ ο δεύτερος πιστεύει περισσότερο στο Λόγο παρά στην άποψη του και για αυτό αποδίδει στην άποψη του πεπερασμένη ισχύ και συχνά αυτοδιαψεύδεται, πως γίνεται διανοούμενοι να είναι καθεστωτικοί; Φιλογερμανοί επί κατοχής, βασιλόφρονες επί βασιλείας, φιλοχουντικοί επί χούντας, πασόκοι επί ΠΑΣΟΚ, εσχάτως, πολλοί από τους ψευτοδιανοούμενους στρατεύθηκαν στο όνομα του αγίου Μνημονίου. Με κάθε αλλαγή του τροχού της ιστορίας αυτοί πάντα αυτοδικαιώνονται και εμφανίζονται να έχουν προβλέψει πράγματα για τα οποία δεν έγραψαν ποτέ, να έχουν προειδοποιήσει για πράγματα για τα οποία δεν μίλησαν ποτέ, μόνο και μόνο για να μας συνετίσουν και να μας συμμορφώσουν στην νέα σχισμή που έκατσε η μπίλια της ρουλέτας της ιστορίας. Και εφόσον έχει κάτσει η μπίλια, κάνουν ότι είναι δυνατόν για να μην κινηθεί ποτέ ο τροχός της ιστορίας. Πότε «προοδευτικοί» και πότε «συντηρητικοί» είναι πάντοτε αδρανειακοί. Μετεωρίζονται σταθερά λίγο πιο κάτω από το μεγάλο τσιμπούσι της εξουσίας ώστε χωρίς πολύ κόπο να τσιμπολογούν από τα αποφάγια της. Μα για να τσιμπολογήσεις θες ράμφος. Στέλιος Ράμφος. Τον άκουγα το φιλόσοφο να μας κατηχεί πάλι με τη μεσολάβηση της Στάη. Ενώ κατακεραύνωνε το λαϊκισμό χρησιμοποίησε τη λέξη «γενικούρες» λέξη που η Στάη λάτρεψε. Την επανέλαβαν κάμποσες φορές σαν μαθητευόμενα παπαγαλάκια. Αλλά αυτό δεν είναι λαϊκισμός: είναι υψηλή διανόηση και θεϊκή παρέμβαση του πνεύματος στα πράματα των ανθρώπων. Μίλησε για το «θυμοειδές» πάλι. Οι Έλληνες δεν πρέπει να σκεφτούν με το συναίσθημα. Πρέπει να το ξεπεράσουν. Να σκεφτούν λογικά. Να βάλουμε μυαλό Ράμφο. Όπως μας λέγαν οι γονείς μας, οι δάσκαλοι και φυσικά οι κάθε λογής άρχοντες μας από τους Τούρκους μέχρι τους Γερμανούς. Να συμμορφωθούμε. Να σκοτώσουμε μόνοι τον εσώτερο επαναστάτη μην μπουν στον κόπο οι Δυνάστες μας να μας σκοτώνουν με μόχθο. Να πάμε σαν τα πρόβατα στη σφαγή γιατί οι πνευματικοί βοσκοί μας τα ‘παν. Τόσος ναρκισσισμός δεν χωρά σε καθρέφτες. Επίκληση στη λογική λοιπόν. Συνήθως, στις υψηλότερες σφαίρες της διανόησης το συναίσθημα αποτελεί το καύσιμο και η λογική τη μέθοδο. Η σύνθεση τους οδηγεί στην υπέρβαση. Η διανόηση είναι από τη φύση της και υπερβατική. Αν δεν ήταν δεν θα υπήρχε πρόοδος παρά μόνο στασιμότητα, τέλμα. Το τέλμα που λατρεύουν οι αδρανειακοί. Το τέλος του πνεύματος. Και φυσικά και το τέλος της διανόησης. Η διανόηση δεν μπορεί να είναι αδρανειακή. Να ξεπεράσουμε το συναίσθημα Ράμφο όπως μας προτρέπεις. Μας είναι άχρηστο. Και γιατί ρε συ Ράμφο δεν έγινες μηχανολόγος ή μαθηματικός; Γιατί όποιος επικαλείται μόνο τη λογική ή μόνο το συναίσθημα αγνοεί την ανθρώπινη φύση. Και όποιος αγνοεί την ανθρώπινη φύση είναι αμφίβολο αν μπορεί να αντιληφθεί την ανθρώπινη νόηση. Πόσο μάλλον να περνιέται για διανοούμενος. Να πονέσουν οι Έλληνες. Όπως λέει η Μέρκελ. Αλλά χωρίς συναίσθημα τι νόημα έχει ο πόνος, ποια διδαχή μπορεί να φέρει; Να ξεπεράσουμε το συναίσθημα λέει ο εκφραστής του χωλού πνεύματος. Και ενωμένοι να δεχτούμε τον πόνο. Σύσσωμοι. Η λύση της βαζελίνης σε ομαδικούς παρά φύση βιασμούς. Διανοούμενοι βαζελίνη. Να τιμωρηθούμε όπως μας αξίζει. Για ποιο έγκλημα; Που δεν γίναμε τόσο δυτικοί; Που είμαστε στο χάος της μη πλήρους αφομοίωσης μας; Για το προπατορικό μας αμάρτημα που γεννηθήκαμε Έλληνες; Κάπου εκεί όλα τα ιδεολογήματα ρίχνουν το προσωπείο τους και φανερώνουν τη θεολογική τους τύπους προσκολλήσεις σε τέλεια μοντέλα και σε ανώτερες δυνάμεις είτε αυτό είναι θεός είτε πολιτικό σύστημα. Είστε οι θεολόγοι της εξουσίας: αυτήν υμνείτε, αυτήν υπηρετείτε, από αυτήν επιβραβεύεστε. Όταν αλλάζει το μόνο που κάνετε είναι να αλλάζετε ράσα και τροπάρι. Η τυφλή λατρεία σε αυτήν παραμένει. Όλα τα κοράκια έχουν και από ένα ράμφος. Σπεύδουν οι άνθρωποι του πνεύματος να βοηθήσουν και να αναβαθμίσουν την Ελλάδα στον καιρό της ανάγκης της: Όπως έκανε και ο Αρμενιογερμανοέλληνας συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης. Αυτός έσπευσε να δώσει συμβουλές στην γερμανική πολιτική ηγεσία καταλαβαίνοντας ότι το θανάσιμα πληγωμένο ζώο που είναι ο Έλληνας πολίτης μπορεί με την ύστατη του πνοή αν δει το τελειωτικό χτύπημα να έρχεται από έξω, να σηκωθεί και να κλωτσήσει το φονιά του. Τα ορμήνευσε λοιπόν τα αφεντικά του ο Μάρκαρης μετά το εκλογικό αποτέλεσμα «Να κρατήσουν τώρα για ένα μήνα Μέρκελ και Βεστερβέλε το στόμα τους κλειστό». Συμβουλές στον κατακτητή να κάνει τη δουλειά του πιο εύκολα. Γιατί μου ‘ρχεται στο μυαλό μου μια λέξη που τόσο συχνά ακούω αλλά σπανίως δέχομαι; Η λέξη γερμανοτσολιάς. Ο Μάρκαρης γράφει αστυνομικά μυθιστορήματα. Αν το επόμενο είναι το «Ποιος σκότωσε την Ελλάδα» όλοι οι ύποπτοι είναι τελικά ένοχοι. Και έχει καταφέρει να βάλει και τον εαυτό του σε αυτή τη λίστα.

(Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο agriazwa.blogspot.com)

Read More »

Ρεπορτάζ Χωρίς Κούλογλου

(Πηγή φωτογραφίας: ΡΧΣ)

Ρεπορτάζ Χωρίς Κούλογλου: Η Lara Washball και τα πλύσιμο εγκεφάλου χωρίς χημικά.

Του Πέτρου Αργυρίου

Μόλις χθες βρεθήκαμε με έναν παλιόφιλο, ζωντανά απολιθώματα και οι δυο μας μιας εποχής όπου ετσιθελικά μπορούσαμε έστω και μόλις και μετά βίας να ονειρευόμαστε ότι κάπου, κάπως υπάρχουν ακόμη ήρωες. Και όταν λέμε ήρωες μη φανταστείτε κάτι το επικό ή το πολεμοχαρές: Για ανθρώπους που είχαν σε πείσμα των καιρών κρατήσει αξίες, για ανθρώπους που μπορούσαν να τις αναδείξουν. Αυτό ανάμεσα σε άλλα ήταν ένα από τα είδη ανθρώπων που η μεταπολίτευση είχε σχεδόν εξαφανίσει. Με αποκλεισμούς, με μεταθέσεις, η Ελλάδα είχε την αφανή κοινωνική της Σιβηρία και τα πρώτα θύματα της ήταν όπως πάντα οι αντιφρονούντες, οι άνθρωποι δηλ που δεν προσαρμόζονται στο «πρόγραμμα». Για χρόνια θεωρούσαμε πως ανάμεσα στους λίγους αναγνωρίσιμους μαχητές της αξιοπρέπειας που αρνιόντουσαν να γίνουν εργολάβοι της δημόσιας γνώμης και υπηρέτες ιδιωτικών ή κρατικών συμφερόντων ανήκε ο Στέλιος ο Κούλογλου. Για αυτό και η σιωπηλή του στήριξη της κοινωνιοφάγου κυβέρνησης Παπανδρέου θεωρήθηκε ως «αστοχία» ακόμη και αφέλεια. Για αυτό και μέχρι και χθες, βρισκόμενοι ως Έλληνες πολίτες στο μάτι του κυκλώνα της πιο βρωμερής και συντονισμένης εντός και εκτός της Ελλάδας προπαγάνδας κατά των Ελλήνων αναρωτιόμασταν: Που στο διάολο είναι ο Κούλογλου της «ανεξάρτητης» δημοσιογραφίας, η σημαία κάποτε κάποτε της αντιπροπαγάνδας; Και ο Κούλογλου μας απάντησε άμεσα με ένα χαστούκι που ακούστηκε πιο ηχηρό από αυτά της Μέρκελ και της Λαγκάρντ και των ανθρώπων του «προγράμματος» Με ένα «ρεπορτάζ» που έφερε τον τίτλο «30 μέρες στη ζωή της Ελλάδας» o Κούλογλου μας απάντησε που βρίσκεται σε σχέση με την λυσσαλέα προπαγάνδα κατά του ελληνικού πληθυσμού: στην καρδιά της. Με οπτική και στήσιμο τηλεοπτικής σειράς του Mega, το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα επιχείρησε να «αναδείξει» μέσω πέντε ανεκδιήγητων χαρακτήρων την Ελλάδα του πολιτικού καφέ, την Ελλάδα που φιλολογεί ανέμελα παρατηρώντας την ίδια της την καταστροφή, την Ελλάδα της αφασίας. Την Ελλάδα των ξένων. Και δεν εννοώ τους ξένους μετανάστες αλλά τους ξένους επικυρίαρχους και τα επιχειρήματα που αυτοί χρησιμοποιούν για να πείσουν τους πληθυσμούς τους για το ηθικό και το αναγκαίο της καταστροφής της Ελλάδας. Μια πολύχρωμη «μικρογραφία» που γίνεται ένας πολτός για να ταϊστούν μωροί τηλεθεατές. Ένα ριάλιτι σόου με γραφικούς: Ο ένας αλλά Λέων. Αγιογράφος που τα κονομούσε μέχρι το 2009. Ας υπενθυμίσω στον Κούλογλου ότι η τέχνη καθ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης βρίσκεται σε κρίση. Ότι οι δημιουργοί δεν είχαν θέση εκτός και αν κάναν κρεβάτια και γαργάρες με τη γονιμοποιό δύναμη της εξουσίας και του πλούτου. Ο ανεκδιήγητός ταρίφας με το καπελάκι- ελληνική σημαία –σαφέστατη αμερικανιά, ο Μάκης. Να υπενθυμίσω ότι αν ο Μάκης φορά το καπελάκι εκτός ρεπορτάζ θα χει μαζέψει τόνους σφαλιάρας από φανατικούς αντιπατριώτες- και δικαίως. Οι απόψεις έχουν γίνει καπελάκια και t-shirts που φοριούνται. Η Χλόη, φοιτήτρια νομικής που μοιάζει να χει βγει από αφίσα για πάρτι της ΔΑΠ. Τα όργανα συνεχίζουν να βαράν: Η Γκάιντα: κάποτε μετανάστρια, τώρα μετα-αστή, νέα μεσο-αστή να μιλάει για την απειλή των μεταναστών. Φυσικά. Πάλι αυτοί οι μετανάστες . Ακόμη και οι μετανάστες ανησυχούν για τους μετανάστες, την πολιτικά Αχίλλειο Πτέρνα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αναρωτιέσαι: που πήγε ο παραβατικός που δημιουργήθηκε από την πολιτική και τις συνθήκες των τελευταίων ετών; Οι εκατοντάδες χιλιάδων νέο-ανέργων. Οι Έλληνες νέο-μετανάστες; Οι ουρές των αφρικανών ιεροδούλων στην Αθηνάς; Η ελληνίδα μάνα που έγινε πόρνη και εκχυλίζει γάλα πέους για να έχουν γάλα τα παιδιά της; Οι νέοι άστεγοι; Η ποινοκοποίηση της διαμαρτυρίας; Της εστίας. Της υγείας. Της αρρώστιας. Των γηρατειών. Της νεότητας. Της ίδιας ύπαρξης. Που πήγαν οι πολιτικές αυτοκτονίες; Οι διάλογοι στο ρεπορτάζ στημένοι. Η αθλιότητα αναβλύζει. Ο ήρωας Δημήτρης Χριστούλας και η πολιτική του αυτοκτονία γίνεται ψιλοκουβέντα ανάμεσα στον Λέοντα και έναν απερίγραπτο άγνωστο. Χυδαιότητα. Άλλη λήψη: παρακολουθούμε σε άλλο καρέ τη Χλόη, τη φοιτήτρια της Νομικής να ψηφίζει με το μινάκι της να φαίνεται κάτω από το παραβάν προς τέρψιν των μετριοπαθών ηδονοβλεψιών που λιγότερο εώς καθόλου ενδιαφέρονται για το πολιτικό περιεχόμενο της φοιτήτριας- περισσότερο ενδιαφέρονται για τι βρίσκεται πίσω από το παραβάν και ανάμεσα στο μίνι της ατυχώς προβεβλημένης φοιτήτριας. Ρατσισμός από τους μετανάστες και σεξισμός στο όνομα της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Τα μυαλά μας στο μπλέντερ. Με ξεκάθαρο τρόπο το ρεπορτάζ παράγει σύγχυση και η σύγχυση, δημιουργεί αδυναμία δράσης ή έστω αντίδρασης. Που πήγε ο Κούλογλου που κατήγγειλε το σκηνοθετημένο ρεπορτάζ του Tempo που έδειχνε σκηνές από το μπαρουτοκαπνισμένο Αφγανιστάν γυρισμένες στο Πακιστάν;;;; Σκεφτείτε το λίγο. Το ρεπορτάζ «30 μέρες στη ζωή της Ελλάδας» έχει μάλλον αποκλειστική προσεκτική λήψη της φοιτήτριας Χλόης να ψηφίζει. Που μπορεί να σημαίνει είτε ότι οι συντελεστές του ρεπορτάζ ξέραν ποιες θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις και προετοίμασαν τις λήψεις τους από τη μέρα νο 0, τη μέρα των εκλογών, είτε ότι η σκηνή με τη Χλόη να ψηφίζει είναι εντελώς σκηνοθετημένη και αναχρονολογημένη. Ο Λέων και ο Μάκης μοιάζουν με αντιπαθητικούς παλαιοσυριζαίους. Η Γκάιντα με εν δυνάμει ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής που ψάχνει απεγνωσμένα μια λύση για τους μετανάστες. Πουρές. Καλά σκηνοθετημένος πουρές που επιχειρεί να πολτοποιήσει το μυαλό μας. Που πήγε ο χρόνια άνεργος πτυχιούχος που σκέφτεται να βάλει το πτυχίο στον κώλο του επειδή έχει λεφτά είτε για κωλοτσίγαρα είτε για κωλόχαρτα. Ποτέ και τα δυο μαζί. Που πήγε ο Κούλογλου της γενιάς των 600 ευρώ σε μια χώρα που μέσα σε λίγα χρόνια από το τόσο μακρινό 2008 προσεύχεται να μην πάει ο βασικός κάτω από τα 300 ευρώ; Όσο ακόμη υπάρχουν δουλειές. Όσο ακόμη υπάρχει ευρώ. Που πήγαν οι πολιτικοί που δώσαν τις διαταγές για τη ρίψη τόνων χημικών σε άμαχους διαδηλωτές; Που πήγε ο «συνάδελφος» του Κούλουγλου ο Μανώλης ο Κυπραίος που κουφάθηκε από τη χειροβομβίδα κρότου λάμψης που του πετάξαν τα ΜΑΤ. Που πήγε ο γερο-ήρωας Γλέζος που μπροστάρης ακόμη έφαγε ξύλο από τα ΜΑΤ; Ο Γιώργος ο Αυγερόπουλος που αφού ξεπέρασε ένα κολοσσιαίο πρόβλημα υγείας έφαγε στοχοποιημένα ξύλο από τα ΜΑΤ και αυτός; Η απάντηση σε όλα αυτά είναι μία: Νάσος Αλευράς. Γιατί όλη η μυθοπλασία του ρεπορτάζ «30 ημέρες στη ζωή της Ελλάδας» περιστρέφεται γύρω από τον Αλευρά. Γιατί δεν θα ήταν άδικο να χαρακτηρίσει κανείς το «ρεπορτάζ» ως ύπουλο και μαλακό προεκλογικό σποτάκι διαρκείας του Αλευρά. Αλευράς: η λύση για τους απολιτικούς. Απολιτικοί πολίτες: Η λύση στα εμπόδια της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που σήμερα σημαίνει την επέκταση του γερμανικού ολοκληρωτισμού. Σύγχυση: Η λύση στην πολιτική δράση και αντίδραση. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Κούλογλου γύρισε αυτήν την προπαγάνδα. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι είδε καν το «ρεπορτάζ» -κακογυρισμένο επεισόδιο ατάλαντης τηλεοπτικής σειράς. Μάλλον το ΡΧΣ να έγινε ΡΧΚ: Ρεπορτάζ Χωρίς Κούλουγλου

Read More »

Η Ελλάδα θα τα καταφέρει: να σας στείλει από κει που 'ρθατε

Η Ελλάδα θα τα καταφέρει: Να σας στείλει από κει που ‘ρθατε. Του Πέτρου Αργυρίου Είδα την προεκλογική διαφήμιση της ΝΔ. Είδα το Σαμαρά, ικτερικό, άοσμο σχεδόν εξαϋλωμένο, σαν να χει βγει από βυζαντινή αγιογραφία, να τον προσπερνάν οι νέοι άνθρωποι της χώρας μας που κινούνταν χωρίς βηματισμό προς το πουθενά ή προς την αυτοεξορία. Να τον προσπερνάν σαν να ταν φάντασμα. Το φάντασμα της μεταπολίτευσης. Το φάντασμα της συγκυβέρνησης. Το φάντασμα των μνημομίων. Έλεγε εκείνα τα λόγια τα μεγάλα, τα παχιά που δε γεμίζουν ούτε στομάχια ούτε όνειρα. Να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή των νέων Ελλήνων σαν να ταν ο Patrick Swayze, o νεκρός εραστής στην ταινία Ghost που προσπαθούσε με τηλεκίνηση να πείσει την ερωμένη του ότι είναι ακόμη εδώ… Και όταν τελικά τα καταφέρνει, όταν τα καταφέρνει να γίνει αντιληπτός, οι νέοι τον κυκλώνουν. Απειλητικά. Σαν να ταν έτοιμοι να τον λιντζάρουν... Είδα και το Βενιζέλο σε ομιλία του να κάνει την παντομίμα του Ανδρέα Παπανδρέου. Χαρακτηριστικά να σηκώνει το δεξί του χέρι και μετά να το κοιτάει και να αναρωτιέται «Το κανα σωστά; Πως το κανε Εκείνος;» Επιχειρούν να αναστήσουν νεκρούς και να νεκρώσουν τουςζωντανούς. Αλλά δυστυχώς τα μέτρα που χουν πάρει για να φτιάξουν το νέο κοστούμι του ταχυδακτυλουργού είναι άλλα από αυτά που χαν πάρει οι Έλληνες για να φτιάξουν το πολιτικό φέρετρο των οικονομικών και κοινωνικών τους δολοφόνων και των συνεργών τους. Τι κοστούμι θα τους έκανε άλλωστε; Ο Σαμαράς είναι καχεκτικός. Ο Βενιζέλος υπερτραφής. Μαζί κάνουν το Χοντρό και τον Λιγνό. Μόνο για μια πολιτική τους διασταύρωση, για ένα υβρίδιο τους θα μπορούσε να ραφτεί ένα καθωσπρέπει κοστούμι που να πείθει. Στον Παπαδήμο π.χ της κυβέρνησης τραβεστί το κοστούμι πάει μούρλια. Ο Παπαδήμος, ο άνθρωπος που έχει αυτό το αδιάκοπο χαμόγελο ασβού, ο άνθρωπος που φαίνεται να γελάει στα μούτρα μας με ένα αστείο που έχει ειπωθεί πίσω από τις πλάτες μας. Ο χαμογελαστός πρωθυπουργός ενός τεθλιμμένου λαού. Το Πάσχα πέρασε. Όσοι νεκροί ήταν να αναστηθούν το κάναν. Τέρμα. Τώρα το πρόβλημα τους είναι το πώς θα επιβιώσουν σε αυτή τη χώρα που έγινε κόλαση. Και οι αναστημένοι βρίζουν. Και οι νεκροζώντανοι. Από το 2009 και έπειτα δεν υπάρχουν κόμματα, όχι όπως τα ξέραμε κάποτε. Υπάρχουν αυτό που σήμερα λέγονται μνημονιακοί, φανατικοί νεοφιλελεύθεροι που ξεπουλάν ακόμη και το μέλλον και οι φανατικοί κομμουνιστές, τα ζωντανά απολιθώματα που πουλάν ακόμη παρελθόν. Όλος ο υπόλοιπος λαός, το σύνολο του δηλαδή, είναι στην απέξω. Δεν εκπροσωπείται. Δεν αντιπροσωπεύεται. Μονάχα τιμωρείται και διώκεται. Ο διωγμός των νεοελλήνων από τους φανατικούς της παγκοσμιοποίησης. Έβγαλε η ΔΕΗ ζημίες φέτος, 500 εκατομμυριάκια νομίζω. Το ενεργειακό μονοπώλιο με ετήσια κέρδη δις έγινε εν ριπή οφθαλμού έγινε ζημιογόνο. Και αναρωτιούνται τα ξεφτέρια; Πως γίνεται αυτό; Απλά: Ο Έλληνας δεν έχει να πληρώσει χαράτσια και ρεύμα μαζί. Τόσο απλά. Και θυμάμαι τι σημαίνει ΔΕΗ: ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ. Δημόσια. Όχι κρατική. Άλλο που τα κομματόσκυλα μαζί με τους συνδικαλιστές τους κάναν τα δημόσια κρατικά και τα κρατικά ιδιωτικά για να τα ξεπουλήσουν σαν να ταν δικά τους, σαν να τους ανήκαν. Απάτη ολκής. Και κοιτάξτε το παράδοξο: Έρχεται μια δημόσια εταιρία, δηλαδή ιδιοκτησία όλων μας, η ΔΕΗ, να γίνει φοροεισπράκτορας του κράτους, των κομματόσκυλων δηλαδή που πήραν δανεικά και μίζες από τοκογλύφους με εγγυητές τον ελληνικό λαό εν αγνοία του ελληνικού λαού. Έχουμε τρελαθεί εντελώς; Σαν να βάζει ο διευθυντής της εταιρίας σου την ίδια την εταιρία σου να εισπράξει καταχρηστικά λεφτά από Εσένα γιατί ο ίδιος πήρε δάνειο, προσωπικό και το φέσωσε στην εταιρία. Ότι να ναι. Σε όλα αυτά λοιπόν που μας χρωστάνε λοιπόν, τις μίζες, τα σκάνδαλα, τα δάνεια τους, μας χρωστάνε και άλλα 500 μυριάκια τα οποία πρέπει να βάλουν από την τσέπη τους για να ισοσκελίσουν της ζημιές που προκαλέσαν στη ΔΕΗ. Τη ΔΕΗ: Τη Δημόσια Εταιρία Ηλεκτρισμού. Όχι την κρατική. Τη δημόσια. Μη βάλουμε και τα διαφυγόντα κέρδη της μέσα. Πωπω δημεύσεις που έχουν να πέσουν. Δημεύσεις. Όχι ιδιωτικοποιήσεις όπως έχουν προγευματίσει. Περισσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog: agriazwa.blogspot.com

Read More »

-‘Εχει όνομα: το όνομα του είναι Δημήτρης Χριστούλας-

Του Πέτρου Αργυρίου

-Είχε όνομα: Το όνομα του ήταν Δημήτρης Χριστούλας-
Όταν το Δεκέμβριο του 2010 ο 26χρονος Τυνήσιος μικροπωλητής Mohamed Bouazizi αυτοπυρπολήθηκε στην πόλη Sidi Bouzid, ολάκερος ο πλανήτης έπεσε πάνω του. Ο Mohamed ήταν το «σπίρτο που άναψε την επανάσταση» , την περίφημη «Αραβική Άνοιξη».
Οι Timeς τον ανακήρυξαν «άνθρωπο της χρονιάς» του 2011. Οι δυτικοί τίμησαν τη μνήμη του και την πράξη του με το βραβείο Ζαχάροφ. Άραβες χαρακτήρισαν αυτόν αλλά και μιμητές του ως «Ηρωικούς Μάρτυρες μιας Νέας Επανάστασης της Μέσης Ανατολής». Περισσότερο μετριοπαθείς τους βάπτισαν με τον τίτλο «Οι Θυσιασμένοι».
Όταν τον Απρίλιο του 2012 ένας 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός αυτοπυροβολήθηκε σε κοινή θέα στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, για τα περισσότερα μήντια ο 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός παρέμεινε ένας 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός. Ανώνυμος. Το όνομα του δεν άξιζε μνείας. Η ταφόπλακα του θα το γράφει το όνομα του. Η μηντιακή ανωνυμία όμως του θα ήταν η ταφόπλακα της αμιγώς πολιτικής του πράξης.
Ξαφνικά τα μήντια ανακαλύπτουν για μια ακόμη φορά ως Indiana Jones του παρόντος ότι οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα, μια χώρα που παραδοσιακά είχε από τους μικρότερους δείκτες αυτοκτονίες παγκοσμίως, εκτοξεύονται. 40% πάνω.
Τα ελληνικά μήντια αναγκάστηκαν να «ανακαλύψουν» το θέμα των αυτοκτονιών γιατί ακριβώς όπως και με το θέμα των μεταναστών, δεν μπορούσαν άλλο να το συγκαλύψουν ή να το αποσιωπήσουν. Το πιστόλι της αυτοκτονίας τους ανάγκασε με το ζόρι να ανοίξουν το θέμα.
Αλλά και πάλι κατέφυγαν στο τέχνασμα τους: Κρατήσαν το συνταξιούχο στην ανωνυμία με τη σταλινική λογική ότι «ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία. Ο θάνατος χιλίων είναι στατιστική».
Αφού δεν μπορούσαν να την κουκουλώσουν, φρόντισαν τουλάχιστον να υποβαθμίσουν το σαφές πολιτικό μήνυμα της δημόσιας αυτοκτονίας: Η πολιτική σας μας σκοτώνει. Μας σκοτώνει με σιγαστήρα και βασανιστικά αργά. Η δημόσια αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα έβγαλε το σιγαστήρα από την πολιτική δολοφονία χιλιάδων Ελλήνων.
Μια που μιλήσαμε για κουκούλωμα που δεν ήταν εφικτό ας μιλήσουμε για τα αυτοκτονικά σχόλια του υφυπουργού εσωτερικών Πάρη Κουκουλόπουλου ο οποίος υπαινίχθηκε ότι η πράξη του Ήρωα θα μπορούσε να έχει ψυχιατρικό υπόβαθρο και ως εκ τούτου ότι θα μπορούσε να μην ανήκει στην πολιτική σφαίρα αλλά στην ψυχιατρική σφαίρα. Και δε σταμάτησε εκεί: Ακολουθώντας τη λογική του «μαζί τα φάγαμε» σπίλωσε τη μνήμη του γενικά ανώνυμου νεκρού λέγοντας ότι « Εάν ο ίδιος άνθρωπος είχε άλλη προσέγγιση, θα μπορούσε να μας βοηθήσει και πολύ καλά για το πώς τα 4 δισ. του 2004 για δαπάνες φαρμάκου έγιναν 9 δισ. μέσα σε λίγα χρόνια» . Το σχόλιο του υφυπουργού μιλάει από μόνο του. Το αστείο με το Κουκουλόπουλο είναι ότι η δημόσια αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα θα μπορούσε να τον είχε αγγίξει περισσότερο -έστω και συνειρμικά: Η Γυναίκα του Κουκουλόπουλου είναι φαρμακοποιός. Όπως και ο Χριστούλας. Επομένως τη σωτήρια παρέμβαση των φαρμακοποιών για τις υπέρογκες δαπάνες που ζητούσε από τον ήδη νεκρό και άγνωστό του Κουκουλόπουλο την είχε μέσα στο σπίτι του. Το παιδί του Κουκολόπουλου το λεν Δημήτρη. Ακριβώς όπως και τον Χριστούλα. Αλλά εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες. Ο Χριστούλας είχε την ευαισθησία να αυτοκτονήσει για τις αμαρτίες των άλλων. Οι πολιτικοί δεν έχουν καν την ευαισθησία να παραιτηθούν για τις δικές τους αμαρτίες. Δεν μπορείτε να περιμένετε δημοκρατικές ευαισθησίες από ανθρώπους που δεν έχουν ανθρώπινες ευαισθησίες.
- Έχει όνομα: Τον λένε Δημήτρη Χριστούλα-
Το διεθνή μήντια στην πλειοψηφία τους θάψαν και αυτά το όνομα του. Περιγράψαν την αυτοκτονία ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ούτε σαν ηρωική ούτε καν ως πολιτική πράξη. Για ποιο λόγο αυτά τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά; Τι περισσότερο είχε ο Τυνήσιος μικροπωλητής από τον Έλληνα συνταξιούχο; Τι περισσότερο έχασε; Ο Τυνήσιος έχασε την δανεισμένη πραμάτεια του. Του την στερήσαν οι αρχές της Τυνησίας. Μαζί με αυτήν και την αξιοπρέπεια του και το δικαίωμα στη ζωή. Ο Χριστούλας έχασε τη δουλεμένη σύνταξη του. Την πετσόκοψαν σε αυτόν και σε εκατοντάδες χιλιάδες άλλα γερόντια οι αρχές της Ελλάδας. Μαζί με αυτήν και την αξιοπρέπεια του. Ο Τυνήσιος αυτοπυρπολήθηκε για προσωπικούς λόγους. Και δικαίως τα μήντια τον μεταμορφώσαν σε ήρωα και σύμβολο. Ο Έλληνας αυτοπυρπολήθηκε και για πολιτικούς λόγους, για τους ανώνυμους εκατομμύρια σιωπηλά υποφέροντες Έλληνες. Τη μέρα που κατά τους χριστιανούς ο Ιησούς σταυρώθηκε για να πάρει τις αμαρτίες των άλλων, ο Χριστούλας αυτοπυροβολήθηκε για να σκίσει με το θανάσιμο κρότο το πέπλο της σιωπής πίσω από το οποίο εκατομμύρια συμπολίτες του βασανίζονται. Το έκανε και για τους άλλους και αυτόν τον κάνει τουλάχιστον εξίσου ήρωα με τον Bouazizi, αν όχι περισσότερο. Για ποιο λόγο λοιπόν αυτά τα δύο μέτρα και σταθμά; Για ποιο λόγο αναστήσαν τον Τυνήσιο και θάψαν τον Έλληνα; Είναι απλό: Για τη βιομηχανία της Δημοκρατίας: Οι Άραβες δεν είχαν ελευθερίες. Έπρεπε να τους τις πουλήσουμε. Οι Έλληνες παραείχαν ελευθερίες: Έπρεπε να τους τις στερήσουμε. Για αυτό το λόγο, όταν οι Αιγύπτιοι, με 8χτοπλάσιο πλαίσιο πληθυσμό μάζεψαν λίγες εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου στις πλατείες, τα δυτικά μήντια έσπευσαν να απαθανατίσουν το στιγμιότυπο και να χαιρετήσουν τους Αιγύπτιους διαδηλωτές ως δημοκράτες. Όταν όμως εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων μαζεύτηκαν επανειλημμένα στις πλατείες αντιμετωπίζοντας καταστολή και χημικό πόλεμο που θα κανε κάθε αυταρχικό καθεστώς περήφανο, οι Έλληνες χαρακτηρίζονταν ως καλοβολεμένοι που θέλαν να διατηρήσαν τα παράλογα προνόμια τους ή ως ταραξίες.
Τα διεθνή μήντια δεν αναφέραν επίσης πως όταν μερικές χιλιάδες Έλληνες μαζεύτηκαν στην πλατεία Συντάγματος για να τιμήσουν τη μνήμη του σκόπιμα ανώνυμου αντικαθεστωτικού ήρωα Δημήτρη Χριστούλα, τριγύρω τους μαζεύτηκαν πέντε κλούβες των ΜΑΤ.
Στην πολιτισμική καρδιά της Ευρώπης, υπάρχει ένα έθνος που οι κάτοικοι του, όσον αφορά τα πολιτικά πράγματα, βρίσκονται κατά οίκον περιορισμό-όταν δεν συλλαμβάνονται προληπτικά. Η χώρα αυτή λέγεται Ελλάδα. Και η χώρα αυτή έχει ένα νέο-ήρωα.
-Έχει όνομα : τον λένε Δημήτρη Χριστούλα
Και είναι ο ήρωας μου. Ο ήρωας όσων αδικημένων, καταφρονεμένων, εκβιασμένων, ξυλοφορτωμένων και απελπισμένων Ελλήνων.
Στην κηδεία του Bouazizi οι Τυνήσιοι λέγεται ότι αφιέρωσαν έναν ύμνο στον ήρωα τους και οι δυτικοί τον τιμήσαν τον ύμνο ή τουλάχιστον σεβαστήκαν τον πόνο πίσω από αυτόν: Επιτρέψτε και σε μας τους βδελυρούς υποδυτικούς Έλληνες να κάνουμε το ίδιο, να υμνήσουμε το Δημήτρη με τα ίδια ακριβώς λόγια που λέγεται ότι έψαλαν οι Τυνήσιοι για τον δικό τους Mohamed :
«Έχε γεια Δημήτρη, θα πάρουμε εκδίκηση για σένα. Κλαίμε για σένα σήμερα. Θα κάνουμε αυτούς που προκάλεσαν το θάνατο σου να κλάψουν»
(Περσσότερα για το συγγραφέα και το έργο του στο προσωπικό του blog: agriazwa.blogspot.com)

Read More »